စိတ္ဆႏၵ

အသက္ ( ၁၈ ) ႏွစ္အ႐ြယ္ ေခ်ာေမာလွပ ၊ ေတာင့္တင္းျဖဴဝင္း ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဗင္ကားအျဖဴေလး၏ ကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္၍ကူရွင္ေပၚတင္ပါးလႊဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီးေျခေထာက္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲ၍တင္လိုက္သည္..။ေပါင္လည္ေလာက္နီးနီးသို႔ပင္တိုကပ္ေနေသာစကပ္တိုေလးအနားကဝဲခနဲလန္တက္သြားသည္..ေကာင္မေလး……အေတာ္လွလာတာပဲ…….ဒ႐ိုင္ဘာခုံတြင္ ထိုင္ေနေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ကႏြယ္နီလႈိင္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္..။ သူမကားတံခါးကိုဂ်ိဳင္းခနဲဆြဲပိတ္လိုက္ေတာ့မွကိုေက်ာ္စိန္၏အၾကည့္ကသူမထံမွလႊဲ၍ေရွ႕တူ႐ူသို႔လွည့္လိုက္သည္ေမာင္းေတာ့…..ဦးေလး……ဘယ္ကိုဝင္ဦးမလဲ….ႏြယ္နီအင္း…..မရွိေတာ့ပါဘူး..အိမ္ကိုပဲျပန္တာေပါ့……”ႏြယ္နီလႈိင္စဥ္းစဥ္းစားစားႏွင့္ေတြးေတြးဆဆေလးေျပာသည္..။ၿပီးေတာ့ခ်က္ခ်င္းပင္ကိုေက်ာ္စိန္ရွိရာဖက္သို႔လွည့္လိုက္ျပန္သည္..။ ေအာ္….ေမ့လို႔….ဟို….ဒယ္ဒီမွာခဲ့တဲ့ကိစၥလုပ္ရဦးမယ္….ဦးေလး….၊ပန္းရံသမားေတြဆင္းခိုင္းဖို႔ေလ……အင္း….ခုပဲအဲဒီဖက္ကိုတစ္ခါတည္းလွည့္ဝင္လိုက္မယ္အစ္ကိုႀကီးကဒီတစ္ေခါက္ၾကာမယ္နဲ႔တူတယ္…..ဟုတ္တယ္….ဦးေလး….ဒက္ဒီနဲ႔မာမီက မာမီ့တူမ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွ မႏၲေလးကျပန္မွာဆိုေတာ့တစ္လနီးပါးေလာက္ ၾကာလိမ့္မယ္နဲ႔ တူတယ္ႏြယ္နီ႔ အန္တီေလးက အိမ္မွာလာေနေပးမွာေပါ့…..ဟုတ္တယ္…ဦးေလး…သူလာၿပီး မေနလဲ ႏြယ္နီ႔သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္အိမ္မွာေခၚထားလိုက္႐ုံပဲအန္တီေလးကဒက္ဒီ့ညီမဆိုေပမယ့္ဖေအတူမေအကြဲညီမေလဆိုးလို႔ အိမ္ကပစ္ထားတာ…ျပန္ေခၚတာေတာင္တစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးဘူးအရင္တစ္ေခါက္အစ္ကိုႀကီးတို႔သြားတုန္းမာလာခိုင္ဒီမွာလာေနေတာ့ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ…ဒီမွာကေတာ့ ခဏပဲလာေနတာေလ…ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီ့အိမ္လဲျဖစ္ ႏြယ္နီကလဲ ရွိေတာ့သူၿငိမ္ေနတာေပါ့…. ၊ ဒါေပမယ့္ အန္တီေလးက ႏြယ္နီ႔အေပၚေတာ့ ေကာင္းပါတယ္…အရင္တစ္ခါကလို ညေနက်ရင္ မာလာခိုင္ကို ဦးေလး သြားေခၚေပးရဦးမလား….အန္တီေလးက ဖုန္းဆက္ထားတယ္….ညေနက်ရင္ သူ႔ဖာသာပဲ လာခဲ့မယ္တဲ့..ဦးေလး…သြားေခၚဖို႔မလိုေတာ့ဘူး…..။

အင္းအင္း……ကိုေက်ာ္စိန္ႏွင့္ႏြယ္နီလႈိင္တို႔ႏွစ္ေယာက္သားစကားစျပတ္သြားၾကသည္.စကားေျပာရင္းမာလာခိုင္၏အေၾကာင္းပါလာေတာ့ကိုေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ရင္ထဲ ေႏြးသြားမိသည္..။ အသက္(၃၀)ေလာက္ပင္ရွိေသးေသာမာလာခိုင္၏အလွကအသက္(၄၀)ေက်ာ္လူပ်ိဳႀကီးကိုေက်ာ္စိန္၏ရင္ကိုစြဲၿငိေစခဲ့တာေတာ့အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္..။ဒါေပမယ့္မာလာခိုင္ကသူ႔အလုပ္ရွင္အစ္ကိုႀကီးဦးထြန္းခိုင္၏ညီမျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း၊ေနာက္ၿပီးမာလာခိုင္ကေခသူမဟုတ္ဒီအသက္အ႐ြယ္ႏွင့္ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ရခဲ့ဖူးၿပီးၿပီမာလာခိုင္၏ပထမ ေယာက္်ားက သူမတို႔အိမ္မွ ဒ႐ိုင္ဘာျဖစ္ၿပီးဒုတိယ ေယာက္်ားကထိုဒ႐ိုင္ဘာ၏ ညီအရင္းျဖစ္ေလသည္..။ ဒါေတြေၾကာင့္လည္း သူမကို မိသားစုတစ္ခုလုံးက ဖယ္က်င္ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ဒီလိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ မာလာခိုင္အား ကိုေက်ာ္စိန္ လက္ေရွာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ေတာ့ေက်ာ္စိန္ဆိုတာကလည္း ေခသူမွ မဟုတ္တာ..။လူပ်ိဳႀကီးေတြလူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းကႏွစ္ရပ္ရွိသည္..။ႏုံလြန္းလ်င္လည္း လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္တတ္သည္..။ လည္လြန္းလ်င္လည္းလူပ်ိဳႀကီျဖစ္တတ္သည္.။ကိုေက်ာ္စိန္ကဒုတိယအမ်ိဳးအစားထဲကလည္လြန္း၍လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္ရသူတစ္ေယာက္ပင္…။ေမာင္းလာေသာ ကားေလး လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ တရိပ္ရိပ္ေျပးလႊားေမာင္းႏွင္၍ လာရင္း တစ္ေနရာအေရာက္ေဆာက္လက္စ တိုက္ႀကီးတစ္လုံး၏ ေရွ႕တြင္ ထိုးရပ္လိုက္သည္..။ ၿပီး…ကားဟြန္းသံ ႏွစ္ခါေလာက္ေပးလိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ ေဆာက္လက္စ တိုက္ႀကီးဆီမွ လူတစ္ေယာက္ သူတို႔ကားေလးရွိရာသို႔ ဦးတည္၍ေျပးထြက္လာသည္..။ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ကိုယ္လုံးကတုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ျဖင့္အသက္၃၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီဟုခန္႔မွန္းရသည့္ထိုသူကသူတို႔၏ရပ္ထားေသာကာေလးေဘးသို႔အေရာက္ရပ္လိုက္သည္..။ကားတံခါး မွန္အား ကိုေက်ာ္စိန္က ခ်လိုက္သည္..။ ထိုနည္းတူ ႏြယ္နီလႈိင္ကလည္း သူမဖက္ရွိကားတံခါးမွန္ကို ခ်လိုက္ၿပီး လက္ထဲမွ ပီေကဗူး အခြံေလးကို အျပင္သို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္သည္..။ကိုခင္ေအး….ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္ လာဆင္းလို႔ရၿပီ…. ပစၥည္းေတြ အစုံေရာက္ေနၿပီ၊ဘိလပ္ေျမကမနက္ေရာက္မယ္…၊အစ္ကိုႀကီးက ကားဂိုေဒါင္ကိုတစ္လအတြင္းအၿပီးလုပ္ေပးဖို႔ မွာသြားတယ္…ဒီမွာကလည္း အလုပ္ကမျပတ္ေသးဘူး…အစ္ကိုႀကီးကေတာ့ မနက္ျဖန္ စၿပီးလုပ္ဖို႔ မွာသြားတာပဲ…ဘယ့္ႏွယ့္လဲ…ဆင္းႏိုင္ပါ့မလား……မနက္ျဖန္ေတာ့ ဆင္းႏိုင္ဦးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး…နဲ႔တူတယ္မျဖစ္ဘူး…အစ္ကိုႀကီးက ခင္ဗ်ားတို႔ မလုပ္ႏိုင္ရင္ တျခားလူကို ေခၚခိုင္းဖို႔ မွာထားတယ္…။ ထီ…ြ …..တိုးလည္း မတိုး က်ယ္လည္းမက်ယ္ ၊သာမန္မွ်ေသာ အသံျဖင့္ ႏြယ္နီ တံေတြးတစ္ခ်က္ေထြးလိုက္သည္..။ ၿပီး…သူမစိတ္ထဲမွလည္း…ဟင္း…သူကမ်ား..ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးမာတင္းခက္ထန္သြားရသည္..ေကာင္းၿပီေလ….မနက္ျဖန္ေတာ့မလုပ္နဲ႔သန္ဘက္ခါလာၿပီးဆင္းေပးပါ့မယ္….လာျဖစ္ေအာင္ေတာ့ လာခဲ့ ကိုခင္ေအး…ကဲ..ဒါဆို က်ဳပ္တို႔လဲ သြားမယ္…အင္း…..စကားလည္းဆုံးေရာ ေမာင္းထြက္သြားသည့္ ကားေလးကို ၾကည့္ရင္း ပန္းရံဆရာ ကိုခင္ေအးၿပဳံးလိုက္မိသည္..။

ကားေပၚမွေကာင္မေလးအေတာ္လွ၍သူစကားေျပာရင္းေငးၾကည့္လိုက္မိသည္..။ဒါကိုေကာင္မေလးကမတူမတန္သလိုပုံနဲ႔ ထီ ြ ခန ဲ တံေတးြတစ္ခ်က္ ေထြးလိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ဒီလိုပါပဲ..ဒါမ်ိဳးေလးေတြက ဟင္း…မေတြ႕ေသးလို႔ပါ…၊ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီကျဖင့္ဘာမွ မျဖစ္ေသး..၊ သူတို႔က တဖ်န္းဖ်န္း ၿပီးေနတတ္တာေလးေတြ…ဟုေတြးရင္း ခင္ေအးသည္ ရပ္ေနရာမွလွည့္ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္..။ မနက္ မိုးလင္းသည္ႏွင့္ ကိုေက်ာ္စိန္က ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီးႏြယ္နီႏွင့္မာလာခိုင္တို႔တူဝရီးကိုေဈးသို႔ပို႔ေပးရသည္..။ေဈးတြင္စားေသာက္ဝယ္ျခမ္းၿပီးဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူ ႏြယ္နီအားက်ဴရွင္သို႔ဝင္ပို႔ခဲ့ၿပီးမာလာခိုင္ကိုအိမ္သို႔ျပန္ပို႔ေပးရသည္..။ကားေပၚမွႏြယ္နီဆင္းသြားသည္ႏွင့္မာလာခိုင္တစ္ေယာက္ေရွ႕ခန္းသို႔ေျပာင္း၍ထိုင္သည္..။ေမႊးႀကိဳင္ေသာ ရနံ႔ေလးမ်ားက ကိုေက်ာ္စိန္အား တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႕လာသည္..။ မာလာခိုင္၏ေတာင့္တင္းတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားက လုံးတစ္ေနၿပီး ၊အက်ႌထဲမွ တိုးထြက္ေတာ့မေယာင္ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကကိုေက်ာ္စိန္၏မ်က္စိေရွ႕ဝယ္အလွျပေနသလိုျဖစ္ေနသည္..။စကားမရွိစကားရွာ၍ေျပာရင္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္စိုက္စိုက္ၾကည့္လိုက္ေသာ မာလာခိုင္၏မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားက ကိုေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ဘရိတ္ကို နင္းလိုက္မိသည္အထိ စိတ္ေတြဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ေစသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္ သက္ျပင္းေတြ အခါခါ ခ်ရင္း ကားကိုသာ ဂ႐ုစိုက္၍ ေမာင္းႏွင္လာခဲ့ရသည္..။အိမ္ျပန္အေရာက္ ကားကို ၿခံဝင္းထဲ ေကြ႕ဝင္လိုက္ေတာ့ ပန္းရံမ်ား ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ကားဝင္လာတာ ျမင္ရသည္ႏွင့္ ခင္ေအးက ေပၚတီကို ေအာက္သို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ထလာသည္..။ကားရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ မာလာခိုင္က ေဈးျခင္းေတာင္း ဆြဲ၍ ကားေပၚမွ ဆင္းကာ အိမ္ေသာ့ကို ဖြင့္ဝင္သြားသည္..။ ကားေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ခင္ေအး၏ မ်က္လုံးမ်ားက မာလာခိုင္၏ ေနာက္သို႔ ပါ၍သြားသည္..။ ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေပ..။ ကိုေက်ာ္စိန္၏ စိတ္ထဲခပ္တင္းတင္း ျဖစ္၍ သြားရသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္…ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ စဆင္းမယ္..အင္းျမင္ကြင္းမွ မာလာခိုင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွ ခင္ေအးက ကိုေက်ာ္စိန္ဖက္ကို လွည့္၍ ေျပာသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္ကစိတ္မပါသလိုအင္းလိုက္ရင္းခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ထိုင္ေနေသာပန္းရံမ်ားကိုၾကည့္လိုက္သည္..ဟင္….မင္းနဲ႔မွသုံးေယာက္ထဲလား…..ဒီေန႔ေတာ့က်ေနာ္နဲ႔ ဟိုစြပ္က်ယ္ဝတ္ထားတဲ့ ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆင္းမွာ..၊ ရွပ္အက်ႌ နဲ႔ေကာင္က ဟိုဖက္ဆိုက္ထဲ လႊတ္လိုက္ရမွာ..၊ သုံးေလးရက္ေလာက္ ေနမွ ဒီမွာ အကုန္လာဆင္းမယ္..၊က်ေနာ့္လူအားကေတာ့ ခင္ဗ်ားသိတဲ့ အတိုင္းပဲ… ေအးေလ…. ဒီေန႔စဆင္းရင္ ၿပီးတာပဲ…ဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆိုတာ အစ္ကိုႀကီးက မင္းကို ေျပာထားၿပီးၿပီမဟုတ္လား…. ေျပာထားၿပီးပါ ၿပီ…ကဲ….ဒါဆိုလဲ…စလုပ္ေတာ့….စကားစကိုျဖတ္၍ ကိုေက်ာ္စိန္ တိုက္ထဲ ဝင္လာခဲ့ၿပီးဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္၍ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ကိုယူကာဖတ္ေနသည္..။

ကိုေက်ာ္စိန္၏ စိတ္က ဂ်ာနယ္ထဲသို႔ ေရာက္၍ မသြား ၊ မာလာခိုင္ ထံသို႔သာေရာက္ေနသည္..။ ဂ်ာနယ္ကို ၾကာၾကာမဖတ္ႏိုင္..။မာလာခိုင္ကိုေတြ႕ျမင္ခ်င္စိတ္က ျပင္းျပလာ၍သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ေလးပင္စြာ ခ်၍ ကိုေက်ာ္စိန္ ထရပ္လိုက္သည္..။ အိုး….ကိုေက်ာ္စိန္ႀကီးကလဲ…အသံမေပး ဘာမေပးနဲ႔…၊ ဒီမွာ အဝတ္လဲေနတာ…..ထမီကို ရင္လ်ားရန္ လက္ႏွင့္ စုကိုင္ရင္း ေျပာလိုက္ေသာ မာလာခိုင္၏ ေဖြးေဖြးႏုႏု ႏို႔အုံႏွစ္လုံးကႏို႔သီးထိပ္ေလးမွ လြဲ၍ အတိုင္းသား ျမင္ေနရသည္..။ မာလာခိုင္က အဝတ္လဲတာ အိပ္ခန္းထဲတြင္ မဟုတ္ပဲမီးဖိုထဲတြင္ ျဖစ္ေနသည္ကို ကိုေက်ာ္စိန္ မစဥ္းစားတတ္…။ လက္တစ္ကမ္း အကြာတြင္ ျမင္ေတြ႕ေနရေသာမာလာခိုင္၏ ရင္သားအိအိမ်ား အလွတြင္သာ စြဲၿငိေနသည္..။ၿဗဳံးခနဲ ကိုေက်ာ္စိန္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၍ အံအားသင့္သြားလို႔လား မေျပာတတ္..။ ထမီကို ခုခ်ိန္ထိ ရင္လ်ားမဝတ္ေသး..။ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္၍ ေၾကာင္ၾကည့္ေနၿပီးမွ မာလာခိုင္က မ်က္လႊာခ်ကာထမီကို ဝတ္ရန္ ျဖန္႔လိုက္သည္..။ ေအာက္ဖက္ကိုေလွ်ာက်သြားေသာ ထမီ အေပၚနားစက ႏို႔ႏွစ္လုံးလွစ္ဟျပလိုက္သလို ျဖစ္သြားသည္..အို….အာ့….မလုပ္နဲ႔….မလုပ္နဲ႔……အား….ကို….ကိုေက်ာ္စိန္ႀကီးေနာ္…အိုအို…မလုပ္နဲ႔…ေနာ္…မလုပ္နဲ႔…လို႔..အိမ္တြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ ရွိသည္ဟူေသာ အသိႏွင့္ မာလာခိုင္၏ အက်င့္စ႐ိုက္ကို သိထားေသာကိုေက်ာ္စိန္က မာလာခိုင္၏ ခါးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္အားယူဆြဲေပြ႕ရင္းႏို႔တစ္ဖက္ကိုငုံံ့၍စုပ္လိုက္သည္..။ရင္ဘတ္ေလးေကာ့တက္သြားေသာမာလာခိုင္ကအထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ႏႈတ္မွတားေနေသာ္လည္း ကိုေက်ာ္စိန္က အေရးမစိုက္ေတာ့ပါ..။ မာလာခိုင္ကလည္း အသည္းအသန္႐ုန္းကန္ျခင္း မျပဳ..။ က်န္ႏို႔တစ္ဖက္အားကိုေက်ာ္စိန္ကလက္ျဖင့္ညႇစ္၍နယ္သည္..။တင္းေနေသာႏို႔အုံလုံးလုံးႀကီးေတြကကိုင္ရတာအရသာေတြ႕လွသည္..။ထမီစကိုကိုင္ထားေသာသူမလက္ႏွစ္ဖက္က တျဖည္းျဖည္းေအာက္ဖက္သို႔ နိမ့္ဆင္းလာသည္..။အိုရွင္……ေတာ္….ေတာ္ပါေတာ့….ေတာ္ၿပီ…က်မကို လႊတ္ပါ….ေတာ့….ရွင္….မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ရင္ ေျပာေနေသာ မာလာခိုင္၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ၿပဳံးေယာင္သမ္းရင္းနီျမန္းေနသည္ကိုေတာ့ကိုေက်ာ္စိန္မျမင္..။ ႏို႔ကိုသာ သဲႀကီးမဲႀကီး စို႔ေနသည္..။ တစ္လုံးၿပီးေတာ့ေနာက္တစ္လုံးကို ေျပာင္း၍ စို႔ျပန္သည္..။အို…..မလုပ္နဲ႔…..ေတာ္ပါေတာ့…ဆို….ဟင့္…ကြၽတ္….အ………အား….မတ္တတ္ရပ္ေနေသာ မာလာခိုင္၏ ဒူးဆစ္ေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္..။ ၫႊတ္၍က်ခ်င္လာသည္..။

လူပျိုကြီးသာ ပြောရတယ်…၊ နို့စို့တာက ပညာသားပါလှသည်..။ နို့သီးကိုတအားငုံစုပ်ရင်း လျှာထိပ်နှင့် များ ကော်ကော်ထိုးလိုက်တာ မာလာခိုင် ရင်ခေါင်းထဲအထိကြပ်ကြပ်သွားရသည်..။ မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်ထားသော မာလာခိုင်၏ လက်ထဲမှ ထမီစက လွတ်ကျချင်လာသည်..။ တဖြေးဖြေးလျှောကျသွားသော ထမီစကြောင့် လစ်ဟာသွားသော သူမ၏ ကျောပြင် ပြည့်ပြည့်လေးကို ခါးတွင်ဖက်ထားသည့် ကိုကျော်စိန်၏ လက်များက ရွေ့လျား လျှောတိုက်၍ ပွတ်သပ်ပေးသည်..။ပြီး …ကျန်လက်တစ်ဖက်ကပါ သူမ၏ နောက်ကျောသို့ရောက်လာပြီးကားစွင့်မို့မောက်နေသောတင်ပါးကြီးတွေကိုဖျစ်ညှစ်သည်..။နှစ်ယောက်စလုံးတုန်တုန်ရီရီဖြစ်ကာအသက်ရှူသံတွေပြင်းထန်နေကြသည်..။ ပြျွတ်ခနဲ မြည်သံနှင့် အတူ ကိုကျော်စိန်က နို့ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်..။ ပြီးတော့တပြိုင်နက်ထဲမှာပင်သူ၏ လက်များကိုလည်း မာလာခိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ဖယ်လိုက်သည်..။ အဟင်း…..ဆိုတဲ့ သက်ပြင်းချသံလေးကို ပြုလျက် မာလာခိုင်တစ်ယောက် ထမီ စွန်တောင်ဆွဲလျက်သားအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသည်..။ သူမ၏ နောက်ကျောမှ လျှောကျနေသော ထမီက အိပ်ခန်းထဲသို့ခပ်သွက်သွက် ပြေးဝင်သွားသော မာလာခိုင်၏ တသိမ့်သိမ့် တုန်ခါသွားသည့် တင်သားအိအိကြီးများကိုအတိုင်းသားနီးပါး လှစ်ဖော်၍ နေသည်..။သူမ၏ နောက်ဖက်မှ ကိုကျော်စိန် လိုက်လာသည်..။ အိပ်ခန်းထဲ အရောက် မာလာခိုင်က ကုတင်ပေါ်ကအိပ်ယာထက်သို့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကို ဝုန်းခနဲ ပင် လှဲ၍ အချ အနားသို့ ရောက်လာသော ကိုကျော်စိန်ကသူမ၏ကိုယ်ပေါ်ကိုငုံ့၍ဖက်ရင်းကုတင်စောင်းသို့ဒူးထောက်ကာတက်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက်မာလာခိုင်၏ ခါးစောင်းသို့ ဖိထောက်မိလိုက်သော အရာက သေးသေးကွေးကွေး မဟုတ်လှဟုသိလိုက်ရသောမာလာခိုင်တစ်ယောက် ရင်ထဲတဒိန်းဒိန်း နေအောင်ပင်ခုန်လို့သွားရလေသည်..။ ကိုကျော်စိန်က အိပ်ယာထက်တွင် တစောင်းလှဲနေသော မာလာခိုင်ကို ပက်လက်ဆွဲ၍ လှန်လိုက်သည်..။မာလာခိုင် ဘာစကားမှ မဆိုတော့…၊ မျက်လုံးတွေကို စုံမှိတ်ထားရင်း မျက်လုံးများ အပေါ်၌ သူမ၏လက်ဖျံတစ်ဖက်ကို ကန့်လန့်ဖြတ်၍ တင်ထားလိုက်သည်..။တရှူရှူး တရှဲရှဲဖြင့် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်နေသော ကိုကျော်စိန်က သူမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲထောင်၍ ထမီကို ခါးသို့ လှန်တင်လိုက်သည်..။

မာလာခိုင္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ရွိေသာတစ္ထည္တည္းေသာ ထမီေလးမွာ ခါးႏွင့္ ဝမ္းဗိုက္ေပၚတြင္ ပုံလ်က္သား …။ သူမ၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာေဖြးေဖြးႏု၍ တင္းရင္း ဝင္းမႊတ္ေနသည္..။ တင္ထားေသာလက္ေအာက္မွမ်က္လုံးကိုခပ္ေမွးေမွးေလးဖြင့္ကာၾကည့္ေနေသာမာလာခိုင္စအိုေလးကိုပင္တစ္ခ်က္ရႈံ႕လိုက္မိသည္..ကိုေက်ာ္စိန္ကသူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုကိုင္၍ဒူးေထာက္လ်က္ေရွ႕သို႔တိုးလိုက္သည္..။မာလာခိုင္ခိုးၾကည့္ေနေသာမ်က္လုံးမ်ားကိုျပန္၍မွိတ္ခ်လိုက္သည္..။ကိုေက်ာ္စိန္……..ကိုေက်ာ္စိန္…..ဗ်ိဳ႕….ကိုေက်ာ္စိန္…အိမ္ေရွ႕မွ ေခၚလိုက္ေသာ ခင္ေအး၏ အသံ..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားၾကသည္..။ကိုေက်ာ္စိန္…ကိုေက်ာ္စိန္….”ေခၚသံက ဧည့္ခန္းထဲသို႔ပင္ ေရာက္၍ လာသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္ ကမန္းကတန္း ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာပုဆိုးကို ျပင္ဝတ္ရင္း အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ မာလာခိုင္၏ ထံမွေတာက္ေခါက္လိုက္သံကိုေတာ့ ေရွ႕သို႔ အာ႐ုံေရာက္ေနေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ မၾကားလိုက္ရေပ..။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ရပ္ေနေသာ ခင္ေအးႏွင့္ ကိုေက်ာ္စိန္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္မိသည္..။ ဘာလဲ…..ကိုခင္ေအး…ဒီမွာအိမ္သာတက္ေနတာ…..ဟဲ…….ဟဲ…….ကိုေက်ာ္စိန္ကိုၾကည့္၍ခင္ေအးရယ္လိုက္သည္..။ၿပီးမွ….ဘိလပ္ေျမမေရာက္ေသးဘူး…အဲဒါ ေပးပါဦး…..ဟင္……ခက္ၿပီ….ဘိလပ္ေျမဆိုင္၏ ဖုန္းနံပါတ္အား ကိုေက်ာ္စိန္ မသိ..၊ ႏြယ္နီလႈိင္သာ သိသည္..။ ဆိုင္သို႔ ကားျဖင့္အေရာက္သြား၍ ေျပာ႐ုံသာ ရွိသည္..။ ပုဆိုးထဲမွ လီးကလည္း ေတာင္ေနတာမွ တဆတ္ဆတ္ ခါေနသည္..။ဘိလပ္ေျမမေရာက္၍ ပန္းရံသမားမ်ား ျပန္သြားရတာကို အစ္ကိုႀကီး ျပန္လာ၍ သိသြားလ်င္ကိုေက်ာ္စိန္ဆက္၍မေတြးေတာ့…။ လက္ပတ္နာရီကို ေျမႇာက္၍ ၾကည့္သည္..။ မနက္ ၈ နာရီခြဲၿပီ..။ကိုေက်ာ္စိန္ေခါင္းနပန္း ႀကီးသြားသည္..။ ၉ နာရီခြဲကို ႏြယ္နီလႈိင္အား သြား၍ ေခၚရအုံးမည္..။ သူ မာလာခိုင္ႏွင့္ေတြ႕ဖို႔ မလြယ္ေတာ့..။ ဘိလပ္ေျမဆိုင္ေရာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ခုခ်က္ခ်င္းပို႔ရန္ေျပာ၍ႏြယ္နီလႈိင္ကိုတစ္ခါတည္းတန္း၍သြားေခၚရန္သာရွိေတာ့သည္ဟင္းခုပဲက်ဳပ္သြားလိုက္မယ္….ဟဲဟဲ……တဟဲဟဲ ရယ္၍ ရယ္ႀကဲႀကဲ လုပ္ေနေသာ ခင္ေအးကို နားမလည္ႏိုင္စြာျဖင့္ တခ်က္ ေခါင္းငဲ့၍ ၾကည့္ၿပီးႏွစ္ေယာက္သား အတူတူပင္ အိမ္ထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္..။မာလာခိုင္တစ္ေယာက္ သည္းမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ညစ္သြားမိရသည္..အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္သြားေသာကိုေက်ာ္စိန္၏ ေက်ာျပင္ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ေတာက္တစ္ခ်က္ ေခါက္လိုက္မိသည္..သူမ စိတ္ထဲမွာအလိုးခံခ်င္သည့္စိတ္ဆႏၵေတြကထိန္းမရေအာင္ျဖစ္ေပၚလို႔ေနသည္..။ အေတာ္ပင္ခံစားရခက္ေနသည္..။ မာေက်ာေသာ အရာဝတၳဳ တစ္ခုခုကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထိုးထည့္ခ်င္ေနသည္..။အိပ္ယာထက္တြင္ လူးလွိမ့္ရင္း ခါးတြင္ ပတ္၍ ပုံေနေသာ ထမီကို စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္..။ မာလာခိုင္၏ လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ ေရာက္သြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို စမ္းလိုက္သည္..။အေမႊးထူထူျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက နဲနဲေနာေနာမဟုတ္..။ အဆမတန္ ခုံးထေနသည္..။ ႐ႊဲနစ္ေအာင္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္မ်ားကိုလည္း စိုခနဲ စမ္းမိလိုက္သည္..။ လက္မထိပ္ေလးႏွင့္ေစာက္ေစ့ကေလးကို ပြတ္ရင္း လက္ညႇိဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထိုးထည့္ရန္ ျပင္လိုက္သည္..။ဒီလို လုပ္လို႔မျဖစ္..။ အပ်ိဳျဖစ္ကထဲက သူမ၏ စိတ္ဆႏၵကို ဘယ္ေသာအခါမွ လက္ျဖင့္ မေျဖေဖ်ာက္ခဲ့…။မာလာခိုင္ေစာက္ဖုတ္ေပၚမွလက္ကိုဖယ္လိုက္ၿပီးသက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္..။ထိုအခိုက္ပူေႏြးမာေက်ာေသာအရာတစ္ခုကသူမ၏ေပါင္ရင္းေဘးဖက္သို႔ လာ၍ ထိေတြ႕သည္..။ ျဖတ္ခနဲ ျဖစ္သြားရင္းမာလာခိုင္ မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္..။ဟင္…ရွင္…….ရွင္………မာလာခိုင္ အံ့ၾသထိတ္လန္႔စြာျဖင့္ ထထိုင္မိမတတ္ ျဖစ္သြားသည္..။

သူေတြ႕လိုက္ရသည္ကကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ပန္းရံဆရာ ခင္ေအးပင္ ျဖစ္သည္..။ အလုပ္ၾကမ္း သမားပီပီ သန္မာက်စ္လ်စ္ ဖုထစ္ေသာခင္ေအး၏ အဝတ္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ေတြ႕လိုက္ေသာ မာလာခိုင္အား တဒဂၤ ၿငိမ္သက္သြားေစသည္..။မင္းေလး…..သိပ္ၿပီး အလိုးခံခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား…မင္း မႀကဳံဖူးေသးတဲ့ အရသာမ်ိဳး ခံစားရေအာင္ကိုယ္လုပ္ေပးပါ့မယ္…၊စိုက္ၾကည့္ေနေသာမာလာခိုင္တစ္ေယာက္ခါးေလးေကာ့တက္မတတ္စအိုဝကိုရႈံ႕ရႈံ႕သြင္းမိေနရင္းေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ ထပ္၍ စိမ့္ထြက္လာသည္..။ ခင္ေအး ငုံ႔၍ မာလာခိုင္၏ ကိုယ္လုံးကို ေပြ႕၍မယူလိုက္သည္..။ ခင္ေအး လက္ထဲ ေစြ႕ခနဲ ပါသြားေသာ မာလာခိုင္က ခင္ေအး ကိုၾကည္ႏူးစြာျဖင့္ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလး ၾကည့္လိုက္သည္..။ မိန္းမမ်ားသည္ သူတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာအား ေယာက်္ားကႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ခ်ီမေပြ႕ယူတာကို ၾကည္ႏူးလိုလားစြာ ခံခ်င္ၾကသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္..။ခင္ေအးက မာလာခိုင္အားကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္၍တင္လိုက္သည္..။ကုတင္ေစာင္းလိုးနည္းျဖင့္လိုးေတာ့မည္ကိုသိလိုက္ေသာမာလာခိုင္ကသူမ၏တင္သားကားကားႀကီးကိုကုတင္ေစာင္းတြင္ အသားက်ေအာင္ ျပဳျပင္ေနရာယူရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကို ကားလိုက္သည္..။သူမ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို မက္ေမာစြာ ၾကည့္ရင္း ခင္ေအး ေရွ႕သို႔ တိုးလာကာ စို႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝသ့ိုညီေလးကို ျမဳပ္ေအာင္ ထိုး၍ အသြင္း မာလာခိုင္ကတြဲေလာင္းခ်ထားေသာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို မယူ၍ကုတင္ေစာင္းတြင္ ဖေနာင့္ႏွင့္ နင္း ေပါင္ကိုကားကာ သူမ၏ တင္ပါးႀကီးကို အစြမ္းကုန္ ေကာ့၍ ေကာ့၍ေအာက္မွ ပင့္ကာ ေကာ့ထိုးပစ္လိုက္သည္..။ ႁပြတ္….ျဗစ္……..ျဖစ္……..ႁပြတ္……….ဖြတ္………အား………ဟင္း………..ခံခ်င္လြန္းေနေသာ မာလာခိုင္က ေအာက္မွ ေကာ့၍ ပင့္တင္ကာ ေျခာက္ခါ ခုနစ္ခါေလာက္လိုးလိုက္ၿပီးေတာ့မွ တဒဂၤ စိတ္ေက်နပ္သြားပုံျဖင့္ ခင္ေအးကို မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္.။ ၿပီးေတာ့တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကုတင္ေဘးတြင္ မတ္တတ္ရပ္ေနေသာ ခင္ေအး၏ခါးကို လွမ္းခ်ိတ္ကာ ဆြဲယူလိုက္သည္..။မာလာခိုင္က ေအာက္မွ ပင့္၍ လိုးအၿပီး တင္ပါးႀကီးကို ေမြ႕ယာေပၚျပန္၍ အခ် တဝက္သာသာ ကြၽတ္၍ထြက္ေနေသာ ညီေလးကို ခင္ေအးက မာလာခိုင္ သူ႔ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ခ်ိတ္၍အဆြဲ ညီေလးကိုပါ တပါတည္းလိုက္လိုးသြင္းသည္..။ အ……….အ…..အ…အား….ဟင္း ဟင္း…..မာလာခိုင္ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ ေခါင္းေလးေမာ့၍ တက္သြားသည္..။ ေစာေစာက ရမၼက္ေဇာေၾကာင့္သာ အာသာငမ္းငမ္း ျဖင့္ ပင့္လိုးခဲ့ေပမယ့္အထိုက္အေလ်ာက္ ေက်နပ္သြားရေသာ္လည္း ခုလို ထိထိမိမိ မရွိလွ..။အပ်ိဳလည္း မဟုတ္ ၊ေယာက္်ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ႀကဳံခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္လင့္ကစား မာလာခိုင္မွာအပ်ိဳစင္ေလးပမာ တစ္ကိုယ္လုံး အသားေတြ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ တုန္ေနၿပီးလက္ႏွစ္လုံးေလာက္အလို ခင္ေအးက အားျဖင့္ ေဆာင့္၍တဆုံးသြင္းခ်လိုက္သည္..။“ျဗစ္ဖြတ္…..အအမေလး….အ…..ဟင္းဟင္း….လုပ္လုပ္….ဆက္ေဆာင့္..အမေလး…..ေလး…..”ေထာင္တက္ေနေသာေစာက္ေစ့ကေလးကို အားျဖင္ေဆာင့္ကာေစာက္ပတ္အတြင္းနားသို႔ဖိသိပ္လိုက္သည္..။ေကာ့ခနဲျဖစ္သြားရၿပီးတစ္ကိုယ္လုံးလႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္ကာလက္ကေလးႏွစ္ဖက္က ခင္ေအး၏ လက္ေမာင္းေတြကို မမွီမကမ္း လွမ္း၍ ဆြဲဆုတ္လိုက္မိသည္..။ ဒီလို ႏုနယ္ေခ်ာေမာ လွပလြန္းေသာ မိန္းမမ်ိဳးကို မလိုးဖူးေသးေသာ ခင္ေအးကလည္း မညႇာေတာ့ပါ…။ မာလာခိုင္၏ ေဖြးႏုေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးႏွင့္ဆြဲကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္၍စိတ္ရွိတိုင္းေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္..ႁပြတ္….ပလြတ္……..ဘြတ္….အားအမေလး..အစ္ကိုရဲ႕အမေလး…ေလး..ဟင္းဟင္း………ေကာင္းလွခ်ည္လား….ေနာ္……အင္း…..အင္း….တအားေဆာင့္ေနသည့္ၾကားမွ အားမရႏိုင္ျဖစ္လာရေသာ မာလာခိုင္က သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုခင္ေအး၏ ခါးမွ ဖယ္၍ မိုးေပၚသို႔ေထာင္လိုက္သည္ႁပြတ္…ဖြတ္….ႁပြတ္…..ဘြတ္….အ….ဟင္း….ဟင္း…..အိ….အီး…….အ……မာလာခိုင္၏ ေထာင္ထားေသာ ေျခႏွစ္ဖက္က ရမ္းခါ၍ ေနသည္..။ မာလာခိုင္ မ်က္လုံး မပြင့္ေတာ့.။ ခင္ေအး၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေလွ်ာ့မသြားသည့္ အျပင္ ပို၍ျပင္းထန္သြက္လက္လာသည္..။မၾကာလွေသာအခ်ိန္တြင္ေတာ့ႁပြတ္……..ပလြတ္..ႁပြတ္……..ဖြတ္……ဖတ္…..အား…အ…….အမေလး..အို…အို…….အမေလး. ..ေလး.အား…..ၿပီး…….ၿပီး………အိုး…..ေကာင္း……..ေကာင္း……အင့္………အင့္….မာလာခိုင္၏ တင္သားႀကီး ကုတင္ေစာင္းမွ လြတ္ထြက္သြားသည္အထိ ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာၿပီးအေရေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္..။

ခင္ေအးလည္း မၾကာခင္ ကိုေက်ာ္စိန္ ျပန္လာေတာ့မည္ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြလည္း ရွိေသးတာပဲ ဟု ေတြးကာ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာ သုတ္ရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ရင္း ေရွ႕သို႔ငုံ႔၍ မာလာခိုင္ကို ႀကဳံးၿပီး ဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့သည္..။ အန္တီေလး…..ေနေကာင္းရဲ႕လားေငြစကၠဴ တစ္ထပ္ကို ကိုင္၍ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ႏြယ္နီက မီးဖိုခန္းဝင္ေပါက္နားတြင္ ရပ္လ်က္ခႏၶာကိုယ္ ေလးပင္စြာျဖင့္ မလႈပ္ခ်င္လႈပ္ခ်င္လႈပ္ရွားခ်က္ျပဳတ္ေနေသာမာလာခိုင္ကိုေမးလိုက္သည္ေကာင္းပါတယ္….ႏြယ္နီရဲ႕ညကအိပ္ေရးပ်က္လို႔ႏုံးေနလို႔ပါေျဖမိေျဖရာ ေျဖလိုက္သည္..အင္း………ရပ္ေနရာမွ ႏြယ္နီလွည့္ထြက္မည္အလုပ္…မာလာခိုင္၏ အသံက ထပ္၍ ထြက္ေပၚလာျပန္သည္ေအာ္ဒါနဲ႔……ႏြယ္နီ..ညက်ရင္ တို႔မိန္းမသားႏွစ္ေယာက္ထဲအဲဒါဦးေက်ာ္စိန္ႀကီးကိုလာအိပ္ခိုင္းရင္ေကာင္းမလားလိုေကာင္းသားပဲအန္တီေလးရဲ႕…ႏြယ္နီေျပာလိုက္ပါ့မယ္….လွည့္ထြက္လာေသာ ႏြယ္နီ ဧည့္ခန္းထဲ အေရာက္ ဂ်ာနယ္ဖတ္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စိန္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ဦးေလး..ေဟ….ဒီမွာ…ပန္းရံဆရာကိုႀကိဳေပးထားဖို႔ေငြသုံးေသာင္းေအာ္……ေအးေအး..သမီး….ေငြကိုလွမ္းယူရင္းကိုေက်ာ္စိန္၏မ်က္လုံးအစုံက အိမ္ေနရင္း စကပ္တိုေလးျဖင့္ လွခ်င္တိုင္း လွေနေသာႏြယ္နီ႔ တစ္ကိုယ္လုံးကို ခပ္ရဲရဲ ၾကည့္လိုက္သည္..။ မနက္က မာလာခိုင္ႏွင့္ အစပ်ိဳးခဲ့ေသာ ကိစၥကကိုေက်ာ္စိန္အား အေတာ္ ဒုကၡ ေပးေနသည္..။ လီးက က်တယ္ကို မရွိေနာက္ၿပီး…အန္တီေလးက ေျပာတယ္….ဦးေလးကို ညက်ရင္ အိမ္မွာ လာအိပ္ေပးပါတဲ့…အင္း….အိပ္ေပးမယ္………ကိုေက်ာ္စိန္စိတ္ထဲ ေပ်ာ္သြားသည္..။ဒါနဲ႔…ႏြယ္နီ…မာလာခိုင္ကို ဦးေလးလိုက္ပို႔ေပး၇မွာလားခါတိုင္းေတာ့….သူအိမ္ျပန္ရင္ သူ႔ဖာသာ ေမာင္းသြားတာပဲ…ညေန သူျပန္လာမွ ကားကိုျပန္ယူလာမွာေပါ့…ၿပီးေတာ့ ႏြယ္နီလဲ ဘယ္မွ သြားစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး…ကိုေက်ာ္စိန္ တစ္ေနကုန္ အားလပ္သြားၿပီ…။ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္လွည့္ထြက္သြားေသာ ႏြယ္နီ စိတ္ထဲ….ဒီေန႔….ဒီလူႀကီး အၾကည့္ကဘာမွန္းလဲမသိဘူး….ဟုေတြးၿပီး…ႏႈတ္ခမ္းေလး စူလိုက္မိသည္..။ ေရခ်ိဳး ထမင္းစားၿပီးမာလာခိုင္ ကားကိုယူ၍ သူမအိမ္သို႔ ျပန္သြားေခ်ၿပီ..။ ဦးေက်ာ္စိန္ကအိမ္ေရွ႕တိုက္ပန္းၿခံေအာက္တြင္ရွိေသာခုံတန္းလ်ားေပၚ၌အိပ္ေနသည္..။ အိပ္ယာေပၚ လွဲ၍ မဂၢဇင္း ဖတ္ေနေသာႏြယ္နီ တစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းထံ ဖုန္းဆက္ရန္း သတိရသျဖင့္စာအုပ္ကိုပိတ္၍ထထိုင္လိုက္သည္..။ထိုအခါအိမ္ေဘး ပန္းၿခဳံေဘးမွ လႈပ္ခနဲ ေတြ႕၍လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္..။ ေစာေစာက ငါအိပ္ယာေပၚမွာ လွဲၿပီး စာဖတ္ေနတုန္း ေပါင္ကိုေထာင္ၿပီးခ်ိတ္ထားေသာ့စကပ္က ခါးေပၚလန္က်ၿပီး ေအာက္ပိုင္းမွာဘာမွ မရွိဘူး..၊ သူ…ငါ့ကိုလာေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီးငါ့ဟာေလးကို ေတြ႕ၿပီးဒီလိုျဖစ္ေနတာမ်ားလား…..။ အို….အို……..”ႏြယ္နီသိမ့္သိမ့္တုန္သြားရျပန္သည္..။ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွလည္းဘာေတြမွန္းမသိညႇစ္ထုတ္လိုက္မိသလို။ႏြယ္နီမေနႏိုင္ေတာ့..။စကပ္ေလးေအာက္သို႔လက္လွ်ိဳလိုက္ၿပီးေစာက္ဖုတ္ကေလးကိုကိုင္စမ္းလိုက္မိသည္..။သူမကအိမ္မွာေနရင္းမို႔ဘာေအာက္ခံကိုမွမဝတ္တတ္။ဟင္….သူမေစာက္ဖုတ္ေလးတစ္ခုလုံး အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ခုံးထမာေက်ာေနၿပီးအရည္ေတြကလည္းအေတာ္မ်ားမ်ားပင္စို႐ႊဲေနေအာင္ထြက္က်ေနသည္..။အရည္ေတြကလည္းလက္နဲ႔ထိမိလိုက္ေတာ့ခြၽဲက်ိေစးထန္း ေနသည္..အို….အိုး….အေမ့……အိုး……ေကာင္းလွခ်ည္လား…….၊ အရသာရွိလိုက္တာပါလား..။စိတ္ထဲနဲနဲေက်နပ္သြားသည္..ဟင္ကြၽတ္…..ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနေသာ ဟိုလူႀကီး ထိုင္ေနရာမွ အထ သူမႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိၿပီး လူႀကီးက ၿပဳံးျပ၍လွည့္ထြက္သြားသည္..ငါ့ႏွယ္…..ေနာ္……ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္တာပဲ…..တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူသြားေသာ ႏြယ္နီ တစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚသို႔ ဝုန္းခနဲပစ္လွဲခ်လိုက္မိေလေတာ့သည္..။ ဟာ….ကိုခင္ေအး…ျပန္ေတာ့မလို႔လားဟုတ္တယ္ကိုေက်ာ္စိန္ဒီေန႔ခင္ဗ်ားကေငြထုတ္ေပးထားေတာ့ခင္ဗ်ားကိုျပဳစုရအုံးမယ္…ဟာ…ရပါတယ္….ဗ်ာ….ကဲ…မင္းျပန္ေတာ့…….ကိုခင္ေအးက သူ႔တပည့္ေကာင္ေလးကို လွည့္၍ ေျပာလိုက္သည္..ဟုတ္ကဲ့..ဆရာ…..လာဗ်ာ…ကိုေက်ာ္စိန္ဆိုင္က လမ္းေထာင့္တင္ ရွိတာပဲ…လိုက္ခဲ့ဗ်ာ…အဲ….ခဏေလး….ေနာ္……ကိုေက်ာ္စိန္က အိမ္ထဲဝင္၍ ဧည့္ခန္းထဲ၌ ရပ္လိုက္သည္..။ႏြယ္နီေရ….ဦးေလးအျပင္ခဏသြားလိုက္အုံးမယ္……ဟုတ္……”ႏြယ္နီ၏တုံ႔ျပန္သံအဆုံးကိုေက်ာ္စိန္သည္ခင္ေအးႏွင့္ အတူ လမ္းထိပ္ရွိ စားေသာက္ဆိုင္သို႔ထြက္လာခဲ့ေလသည္..။ ေမွာက္လ်က္ အိပ္ေနလို႔လဲ ခံစားခ်က္ ေဝဒနာက မေပ်ာက္..။ ပက္လက္လွန္ အိပ္ေတာ့လည္း ေဝဒနာကမထူျခား..။ ႏြယ္နီ စိတ္ညစ္မိသည္..။ တစ္ကိုယ္လုံး ေနမထိ ထိုင္မသာျဖင့္ စိတ္ထဲတြင္ တစ္ခုခု လိုေနသလိုပင္ ျဖစ္ေနရသည္..။စိတ္ကူးတစ္ခုရ၍ ႏြယ္နီ လွဲေနရာမွ ထ၍ သူမ၏ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာၿပီး ဒက္ဒီတို႔ အိပ္ခန္းကို ဖြင့္၍ဝင္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီ စားပြဲအံဆြဲမ်ားတြင္ ဟိုရွာဒီရွာလုပ္ရင္းစီဒီေခြတစ္ခ်ပ္ကိုဆြဲယူ၍စက္တြင္ထည့္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္..အေခြက အျပာကားဒီအေခြ ရွိတယ္ဆိုတာ အရင္ကဒက္ဒီတို႔အခန္း ရွင္းေပးရင္း ေတြ႕လို႔ စမ္းၾကည့္ၿပီးၿပီ..။ေကာင္းလိုက္သည့္ ဇာတ္ကား..ဇာတ္လမ္းလည္း ဆုံးေရာ ႏြယ္နီ ေစာက္ဖုတ္ေလးလဲ ႐ႊဲနစ္လို႔ေနသည္.။ ၿပီးေတာ့ ခံစားေနရသည့္ ေဝဒနာကလည္း မသက္သာသည့္အျပင္ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ ပိုလို႔ေတာင္ဆိုးလာသည္..။ႏြယ္နီ အေခြကို သူ႔ ေနရာသူ ျပန္ထားရင္း စားပြဲေပၚတြင္ဝီစကီပုလင္းေရသန္႔ဗူးႏွင့္ဖန္ခြက္တို႔အဆင္သင့္ေတြ႕လိုက္သည္..။ မူးမူးႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ေကာင္းမည္ဟုေတြးမိကာဝီစကီႏွစ္ပက္နီးနီးေလာက္ထည့္၍ ေရႏွင့္ ေရာၿပီး ေသာက္ပစ္လိုက္သည္အရင္က တစ္ခါႏွစ္ခါေလာက္ျမည္းစမ္းေသာက္ၾကည့္ဖူးသည္..။ ခုေလာက္ေတာ့ မမ်ားေပ…။ႏြယ္နီ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အူ႐ိုင္းေလး ျဖစ္၍ အရက္ရွိန္ အေတာ္တက္လာသည္..။ သူမကိုယ္ေပၚရွိ အဝတ္အစား အားလုံးကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ဗလာက်င္းေနေသာကိုယ္လုံးကိုမွန္ေရွ႕တြင္ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ကြ၍ ကားၿပီး ငုံ႔ၾကည့္လိုက္မိသည္..။အို….သူမ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွအရည္ေလးေတြ ေအာက္သို႔အမွ်င္ေလးေတြတန္းကာတြဲေလာင္းေလးထြက္က်လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္သူမ ဆူေဝေနေသာ ေသြးသားဆႏၵကိုဘယ္လိုမွထိန္းမရေတာ့ပါ..။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုကိုလက္ညႇိဳးလက္မတို႔ျဖင့္ ဖိ၍ ဟလိုက္သည္..။

နီရဲေနေသာ ေစာက္ေခါင္းဝေလးတြင္မန္က်ည္းေစ့ေလာက္၇ွိေသာ ေစာက္ေစ့ကေလးကထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ေလး ျဖစ္ေနသည္ကိုမွန္ထဲတြင္အတိုင္းသား ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္..။ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာစိတ္မွန္းျဖင့္လီးကိုျမင္ေယာင္ကာေစာက္ပတ္ဝေလးကိုလက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးမ်ားျဖင့္လွည့္ပြတ္ေပးေနမိသည္..။အို….အရသာ….ရွိလွေပမယ့္…..အားမရခ်င္။ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ….။ႏြယ္နီမွန္ေရွ႕မွလွည့္ထြက္ခဲ့ၿပီးကုတင္ေစာင္းတြင္ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ပက္လက္လွန္ခ်ကာေပါင္ကား၍ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုပြတ္၍ကလိမိသည္ႏြယ္နီသည္နဂိုကထႂကြေနေသာရမၼက္စိတ္ကို လက္ျဖင့္ ေျဖေဖ်ာက္ရင္း အျပာကားကို ၾကည့္ခဲ့ၿပီး အရက္ကိုပါ ေသာက္လိုက္မိေလေတာ့သူမ၏ရာဂစိတ္ေတြက အဆမတန္ပင္ ထႂကြလာ႐ုံမက အ၇ွက္တရားပင္ မရွိေတာ့သေလာက္နီးနီးျဖစ္လို႔ေနပါၿပီ..။ဟင္းဟင္း..အင့္….အင္း…….ပြတ္ရင္းေစာက္ေစ့ကေလးကိုထိမိေတာ့က်င္ဆိမ့္တက္သြားသည္..။ဒီေတာ့ေစာက္ေစ့ကိုဖိ၍ပြတ္သည္..။ေစာက္ေခါင္းထဲကိုတစုံတခု ထိုးထည့္ခ်င္ေသာ စိတ္ေတြကလည္း ျပင္းျပထက္သန္လို႔လာရသည္..။မွိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးထဲတြင္ေတာ့ သူမေတြ႕ခဲ့သည့္ လီးႀကီးကို အာ႐ုံ မျပတ္ေပ..။ အင္း..ဟင္း..ဟင္း…..ရွီး……အ….ကြၽီ..အိပ္ခန္းတံခါး ပြင့္သြားသံ ၾကားသျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထဲကို လွမ္းဝင္လာေသာကိုေက်ာ္စိန္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ တစ္ေန႔လုံး မၿငိမ္းႏိုင္တဲ့မီး အရက္ပါ ထပ္ေသာက္လာလိုက္ေတာ့ကိုေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ရဲဝံ့၍ ေနပါၿပီ..။ အိပ္ခန္းထဲမွ ၿငီးသံ သဲ့သဲ့ ၾကားရ၍တံခါးကိုဟၾကည့္လိုက္ရာႏြယ္နီတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာေတြ႕လိုက္ရေတာ့ကိုေက်ာ္စိန္ခ်က္ခ်င္းပင္အခန္းထဲသို႔လွစ္ခနဲဝင္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္..။ ဟင္……….ဦးေလး……ႏြယ္နီ မ်က္လုံးေလးေတြ ဝိုင္းသြားရစဥ္ကိုေက်ာ္စိန္က အခန္းထဲ အေရာက္ မတ္တတ္ရပ္၍ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္..အိုကိုေက်ာ္စိန္ေရွ႕သို႔လွမ္းလိုက္ရင္းသူ႔အက်ႌကိုပါဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္..။ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေပၿပီ..။ႏြယ္နီလူးလဲထလိုက္ၿပီးသူမ၏ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကိုကုတင္ေစာင္းတြင္ဒူးေထာက္၍ထိုင္လိုက္သည္..။ေရွ႕သို႔လွမ္းလာေသာကိုေက်ာ္စိန္သူမႏွင့္လက္တစ္ကမ္းအကြာသို႔ေရာက္လာသည္ေန…ေနအုံး…..ဦးေလး…..ကိုေက်ာ္စိန္ရပ္လိုက္သည္..။ႏြယ္နီကအိပ္ယာေပၚတြင္ပင္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ၿပီးလက္တစ္ဖက္ကေနာက္သို႔ျပန္၍ ေထာက္ကာ လီကို ၾကည့္ရင္း ေစာက္ပတ္ထဲ လက္ခလယ္ ထိုးထည့္ကာကလိသည္..။ ႏြယ္နီ၏ လက္ခလယ္က ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ပို၍ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျဖင့္အသြင္းအထုတ္လုပ္လာသည္အင္း…ဟင္း…….အင့္….အင္း……အနီးကပ္ ေတြ႕ေနရေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ မေနႏိုင္ေတာ့ႏြယ္နီေလး…..သမီး ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဦးေလး ိုလိုးထည့္လိုက္ရင္ဒီထက္ပိုေကာင္းမွာ ..သမီးရဲ႕.ထည့္….ထည့္ေလ….လာ..လာႏြယ္နီက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္းဆြဲေခၚသည္..။ ေရွ႕သို႔ တိုးကပ္လာၿပီး ကိုေက်ာ္စိန္က ကုတင္ေပၚမွႏြယ္နီကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ လွဲေစၿပီး သူမ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ပုခုံးတဖက္စီတြင္တင္ကာ လီးကို စို႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္အဝတြင္ ေတ့ကပ္လိုက္သည္..။ သြင္းသြင္းေတာ့ေလျဗစ္….ျဗစ္ဖြတ္…အား……အီးအား…အေမ့….အီး….စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ေသာကိုေက်ာ္စိန္ကအဆုံးဝင္ေအာင္တစ္ခ်က္တည္းေဆာင့္၍သြင္းခ်လိုက္သည္..။ႏြယ္နီတစ္ေယာက္ေကာ့တက္သြားၿပီးတစ္ကိုယ္လုံးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနရွာသည္..။ကိုေက်ာ္စိန္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္..။မဆန္႔မၿပဲျဖင့္ေစာက္ပတ္ေလးအဝမွေသြးစီးေၾကာင္းေလးေတြ႕လိုက္ရသည္လက္လွမ္း၍ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုေခ်ေပးလိုက္သည္..။လုပ္…..လုပ္ေလဦးေလးရ…..အ..အမေလး..ေလးႏြယ္နီေလး….အင္း..အင္း…..ေကာင္းလားေသြးထြက္ေနမွန္းသိ၍နာက်င္မႈသက္သာေအာင္အေဆာင့္ရပ္ၿပီးႏို႔ေတြကိုကလိေပးေနရာမွေမးလိုက္သည္.အင္း……ဟင္း…..လုပ္….လုပ္..နာနာေလး…ေကာင္း…ေကာင္းတယ္……..ေဆာင့္ေပးပါ….အား…အင့္…..အေမ့…….တအားေဆာင့္ေပးပါ…..အ…အား…..ေဆာင့္စမ္းပါ…ဦးေလးရဲ႕ ..ဘာလဲ..အားမရွိဘူးလား….ကြၽတ္…ကြၽတ္….အင့္..ဟင့္…….ကိုေက်ာ္စိန္ သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဖိညႇစ္ဆြဲကိုင္ၿပီး အသားကုန္ ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္..။ ျဗစ္……..ဘြတ္……ပလြတ္…….ဖြတ္…..ျဗစ္……အား…….အင္း……အင့္………အ..အေမ့အား.အိ…..အ….ႏြယ္နီခါးေလးေကာ့တက္ကာေခါင္ေလးဘယ္ညာရမ္းခါရင္း တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားသည္..။မၿပီးေသးေသာ ကိုေက်ာ္စိန္က အရွိန္ကို ေလွ်ာ့၍ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးသည္..။ ႏြယ္နီအာသာေျပေသးပုံမရ..။ ေစာက္ပတ္ထဲမွတလႈပ္လႈပ္တ႐ြ႐ြျဖင့္ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္ေပးေနသလို..။တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ေပးေနရာမွခဏအၾကာေနာက္တစ္ခ်ီအတြက္အၿပီးလိုးရန္အိုင္ထြန္း႐ႊဲနစ္ေနၿပီးေခ်ာ္ခြၽတ္ခြၽတ္ ျဖစ္ေနေသာ အရည္မ်ားကို သုတ္ေပးရန္ ရည္႐ြယ္၍ ကိုေက်ာ္စိန္ ေျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲထုတ္လိုက္သည္..။ အိုး….မထုတ္…..မထုတ္နဲ႔ေလလုပ္လုပ္လုပ္ေလဦးေလးကလဲကြၽတ္..ေျပာလိုက္ရတာေနာ္…..ဟင့္ဟင့္…..လိုးပါ့မယ္..ႏြယ္နီရဲ႕…ေတာ္ၾကာႏြယ္နီေလးကသာ နာတယ္ ေတာ္ၿပီ မေျပာနဲ႔…အံမာ….ဦးေလးကလား…ႏြယ္နီခံႏိုင္ေအာင္ခံမယ္….စိန္လိုက္..ေလ…ဦးေလးတစ္ညလုံးလိုးေပးမလား..ဦးေလး အားကုန္သာ လုပ္…ကြဲခ်င္ ကြဲသြားပေလ့ေစ…ဦးေလးဟာႀကီးသာမထုတ္ပစ္နဲ႔….ႏြယ္နီေအာင့္ၿပီးခံႏိုင္ေအာင္ခံမယ္ႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ၿပဳံးလိုက္ၾကကာႏြယ္နီက မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးကိုမွိတ္ခ်လိုက္ပါေလေတာ့သတည္း…. ၿပီးပါၿပီ။