ဖောင်းဒိုင်းစာအုပ် အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ

မိုးကောင်းတာကတစ်ကြောင်း အလုပ်ပါးနေတာလည်းပါတာမို့ နေ့တစ်ပိုင်းနဲ့ ခွင့်ယူပြီး အိမ်ပြန်လာတယ်။ တစ်လမ်းလုံး အုံ့မှိုင်းနေတဲ့ မိုးက အိမ်လမ်းထဲ ဝင်မှ သည်းလာတာမို့ အပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့ပဲ ဝင်ခဲ့လိုက်ရတယ်။ အထဲရောက်မှ ရေစို အဝတ်တွေ ပုဆိုးတွေချွတ်လို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တစ်ယောက်တည်း သပတ်တစ်ထည်ပတ်ထားရင်း ဆေးလိပ်ဖွာကာ အပြင်က သည်းနေတဲ့ မိုးကို ငေးကြည့်နေမိတော့တယ်။ …

အဲဒိတုန်းက ကျနော်၉တန်းအောင်ခါစ နယ်သို့ ဦးလေးလင်မယားအလည်လာကြရင်းက ရန်ကုန်သို့လိုက်လည်ရန်မရမကခေါ်သဖြင့် လိုက်ခဲ့တယ် ဦးလေးတို့လင်မယားကသားသမီးမရှိတော့ကျနော့်ကို ပိုဂရုတစိုက်လုပ်ပေးတယ် ကျနော့်ဦးလေးဦးရဲထွန်း နှင့်ဒီအရွယ်အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ကြိမ်လောက်ဦးလေးမိန်းမ အန်တီစန်းစန်းနဲ့ကအခုတခါ ဦးလေးရုံးသွားပြီဆို အန်တီစန်းစန်းကအဖော်ပြုတယ် သို့သော်အစမို့မရင်းနှီးကျနော့်ပုံကကိုရိုးပုံရိုးအ စကားသိပ်ပြောလေ့မရှိ စိတ်ထဲမှာစကားလုံးတွေစီရင်းသာ အချိန်ကုန်လေ့ရှိတာမျိုးဒါပေသည့်ကျနော့်မှာအရည်အချင်း တစ်ခုမွေးရာပါပြောရမလားဘယ်သူကဘယ်လိုဘယ်လိုဆက်ဆံဘယ်လိုပြော ရတယ်ကအစသိတာ ဦးလေးရုံးသွားပြီးတော့ အန်တီစန်းစန်းကရေအတင်းချိုးခိုင်းတယ် ကျနော်ကဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီတိုကပ်ကပ်အန်တီစန်းစန်းကဘောင်းဘီစကပ်ပုံစံအထဲကအသားကိုမြင်ရတဲ့ အဖြူအပါး ရေအတူချိုးတယ် …

နွေကျောင်းပိတ် ရက် တရက်။ ” ကဲ မြေး ဆရာမကြီး ။ သည်နေ့ဘာ ဇာတ် ကား ကြည့်မှာလဲ။ ဇိမ်နဲ့သာ ကြည့်နေရစ်တော့ ။ ကြီးကြီး ဥပုဒ်စောင့် သွားတော့မယ်။ ” ကြီးကြီး မြ ထွက်သွားသည် နှင့် သင်းသင်း သည်လမ်းဘေး …

ကျနော် လူပျိုဘော်ဝင်ကာစ အသက် ၁၃ နှစ် ကျော်ကျော်လောက်အချိန်မှာ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ သင်ပြပေးမှုနဲ့ တကိုယ်ရေ လိင်စိတ် အာသာပြေမှုအတွက် လက်နဲ့ လုပ်တတ်လာတယ်။ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ လိင်စိတ်ပေါ်၊ ပြီးမြောက်သွားမှုအပေါ် တော်တော်လေးကို သာယာလာမိတယ်။ ကျောင်းအိမ်သာရဲ့ နံရံတွေမှာ ရေးထားတဲ့ ကဗျာတိုလေး (တစ်နေ့ ၃ ခါ …

စုမွန်တစ်ယောက်မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး တော်တော်စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဒီနေ့ ရေကူးကန်မှာ ရေသွားကူးမလို့ ဒီဝတ်စုံနဲ့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိနေသည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်မွေးတွေက ရေကူးဝတ်စုံအပေါ်ကပင်ကြည့်မြင်နေရသည် ။ ဒါတောင်ရေမစိုသေး…ရေစိုသွားလျှင် ပကတိအတိုင်း လှစ်ပြသလိုဖြစ်နေမည် ။ ရေကူးဝတ်စုံအရောင်ကိုကနုလွန်းနေ၍ဖြစ်သည်။ အဖုတ်အမွေးကိုရိတ်လိုက်လျှင်တော့ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည် ။ ခက်နေတာက သူမအဖုတ်မွေးကိုရိတ်မို့ သူ့မှာဘာ ကိရိယာမှရှိမနေခြင်းပါ …

ဩ…….ဟိုမှာ နံပါတ် ၈ လာနေပြီ…. လာသွားမယ် ဟုတ်တယ်လေ… ခေတ်ကြီးကိုက သုတ်သုတ်စား သုတ်သုတ်သွားမှ စကားကောင်းနေလို့ ကျွန်တော်တို့စီးရမယ့်ကားလာနေပြီ။ မပြတ်သေးတ့စဲ ကားကိုအတင်းဖြတ်ပြီး. … မှတ်တိုင်ကျော်ရပ်တဲ့ကားနောက်ကိုခွေးတစ်ကောင်လိုပြေးလိုက်ရတယ် မပြောချင်ပါဘူးဗျာ…မနက်နဲ့ ညနေဆို ကားစီးရတာလူနဲ့ကိုမတူဘူး…ခေတ်ကြပ်ကြီးထဲမှာကိုရွှေ စပါယ်ရာတွေကလည်းယဉ်ကျေးပါပေတယ်။ သင်တန်းဆင်းလာသလိုပါဘဲ။ ““ကဲ…လက်မှတ်ဝယ်ကြပါ….တစ်ကျပ်လေးနဲ့လက်မတို့ရစေနဲ့….ဟိုဘက်ကဘကြီးရှေ့တိုးပါ။ မကျေနပ်ရင်ရှေ့မှတ်တိုင်ဆင်းနေခဲ့။ရှေ့ကညီလေးပိုက်ဆံထုတ်ထားကွာ….တစ်ကျပ်လေးကို သူတောင်းစားလိုလိုက်တောင်းနေရတယ်”” ““ကားခပေးကြပါဗျ။”” အဲ့ဒါပဲကြည့်တော့….ကျွန်တော်လည်း …

“လင်းလဲ့” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့က စာတော်ရုံသာမက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနား ဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့က ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ လင်းလဲ့နေတာကလည်း ကိုယ်ပိုင်ခြံဝန်း ကိုယ်ပိုင်တိုက် ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်ဖြစ်၍ ဘဝလှသော လင်းလဲ့ဟု ပင်ဆိုရမည်ဖြစ်ပါသည်။ အလှတရားဟူသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပြင်ပန်း …