April 23, 2025

အဆုံးရႈံးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး

ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္းၿပီး အိမ္ၿခံဝန္းထဲကို လြဳပ္လီလြဳပ္လဲ့ေလွ်ာက္ဝင္သြားေသာ ေဒၚနီနီျမင့္၏အိုးႀကီးကို ၾကည့္၍ ထူးေက်ာ္စိတ္ထဲက ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျပစ္မွားေနမိသည္။ ေဒၚနီနီျမင့္သည္ သူဆိုင္ကယ္ကယ္ရီဆြဲလာသည့္ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆုံးဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူမ အသက္အားျဖင့္ ၄၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိၿပီ။ ထူးေက်ာ္ထက္ အသက္ ထက္ဝက္နီးပါးေလာက္ ကြာသည္။ အေဒၚအ႐ြယ္ …

မင္းရဲ႕အိုးက ၿဖိဳလို႔အေကာင္းဆုံး

ဆရာ့အမည္မွာ ဦးစိုးဝင္းျဖစ္သည္။ ဆရာက အသက္အေတာ္ရမွ အိမ္ေထာင္က်သည္။ အိမ္ေထာင္က်ရသည့္ အေၾကာင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာ ေကာင္းသလို ျဖစ္ေနသည္။ ဆရာက အလြန္႐ိုး အလြန္ေအးသည့္လူ ျဖစ္သည္။ တေန႔၌ သူ၏ ေက်ာင္းသို႔ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးေျပာင္းလာသည္။ ဆရာမမွာလည္း အပ်ိဳႀကီးျဖစ္သည္။ ဆရာမ၏ အမည္မွ ျမျမလႈိင္ျဖစ္သည္။ သူမကေတာ့ ျမျမဟုသာ …

မွ်ေဝခြင့္ရခဲ့တဲ့ ညေလးတစ္ည

အဟမ္း… အဟမ္း … အိမ္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတုန္း ေကခိုင္ နဲ႔ က်ေနာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေမ့ေလ်ာ့ကာ လွ်ာခ်င္းစီးခ်င္းထိုးေနတဲ့ အခ်ိန္ ခြၽဲမၾကပ္ပဲဆိုးေနမွန္းသိသာလြန္းတဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ ရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန္႔သံႀကီး ထြက္လာေတာ့ ေကခိုင္ ကသူ႔ႏို႔အုံေပၚေရာက္ေနတဲ့က်ေနာ့္ လက္ကို အျမန္ဆြဲခ်လိုက္တယ္…ရွက္လဲရွက္သြားပုံပဲ ေအာင္ေက်ာ္ …မင္း အထဲဝင္လာတာ အသံေလး ဘာေလး …

ကြၽန္ေတာ္ ဘုမိ အပစ္ရွိ

မိုးဟိန္းကို ယုံစားၿပီး လိုက္ေျပးလာမိတာ မွားၿပီလားဟု ယုဇနေနာင္တရေနသည္။ အရက္မူးရင္ရန္ရွာတတ္သည့္လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ခင္ကိုစိတ္ကုန္ၿပီး အရင္ထဲကၾကာကူလီဟု နာမည္ႀကီးသည့္ မိုးဟိန္းႏွင့္မူဆယ္ဘက္ကိုလိုက္ေျပးလာၿပီး မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားပိုင္သည့္ ၿမိဳ႕စြန္ကၿခံတစ္ၿခံမွာအတူေနၾကသည္။ မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားကေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာေနတာမို႔ ၿမိဳ႕စြန္ၿခံထဲမွာ လြတ္လပ္လွသည္။ မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားကလဲ မိုးဟိန္းအေၾကာင္းသိေနၿပီမို႔ အပ်ိဳကိုခိုးလာတာလား အအိုကိုခိုးလာတာလားပင္ေမးမေနေတာ့။ မိုးဟိန္းကလဲ ယုဇနကိုမူဆယ္ထိခိုးလာၿပီးထဲက ေန႔ေရာညပါ လိုးသည္။ ေသးေပါက္ခ်ိန္ပင္မေပး။ …

စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ကောင်းလှတယ်

1970 ဝန်းကျင် ။ ရေနံဆီ မှောင်ခို ရောင်းသောခေတ် ။ ဆပ်ပြာလေးရဖို့ သမဆိုင်မှာ တိုးနေရသော အချိန်။မိုင်ပေါင်း တစ်ရာကျော် ကွာဝေးသော တောရွာလေးမှ မြို့ပေါ်ကို တက်လာတဲ့ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် ။ ဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ အိမ်မှာ ကပ်နေရင်း ကြုံရာ အလုပ်ကို လုပ်ကာ …

ရှယ်ကောင်းတဲ့ညီအစ်မ

စပါယ်ရေညီမလေး” “ရှင်..မမ” “ဘာလုပ်နေလဲဟေ့” “စာကျက်နေတယ်.မမ” “အေးငါအဝတ်လျှော်နေလို့.ထမင်းအိုးလေးထကြည့်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့မမ” သင်းသင်းနှင့်စပါယ်ဖြူတို့ညီအမ နှင့်အဖေကြီးတို့အိမ်မှာနေရတယ်၊ ငယ်စဉ်ကတည်းကမိဘတွေမရှိကြလို့အဖိုးဖြစ်သူနှင့်လာနေတာလေ။ အခုသင်းသင်းအိမ်ထောက်ကျပြီ။ ဆယ်တန်းမအောင်လို့ညီမဖြစ်သူကို ဆယ်တန်းအောင်စေချင်လို့သာ စာကျက်ခိုင်းနေရတာ။ကျောင်းသာ ထားပေးရတယ်စီးပွားရေးကမပြည့်စုံဘူးလေ။ စပါယ်တောင်ဆယ့် ခြောက်နှစ်ဖြစ်ပြီ၊ကျမအသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျမကစပါယ်လောက်မလှပေမယ့်စပါယ်ထက်အသားဖြူတယ်။ ဒီအရွယ်ရောက်တော့ကျမမှာရည်းစားရှိတယ်။ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကကိုလူအေးလေးမောင်မောင်လေ။ရိုးသားလို့ကိုချစ်တာရှင့်။သူက လည်းလက်ထပ်မယ်ချည်းပြောနေတာ။သူလည်းအဒေါ်အိမ်မှာနေ တယ်။ကုမ္ပဏီကားမောင်းတယ်လေ။လူကဖြူနွဲ့နွဲ့နှင့်စကားပြောကယဉ်ကျေးတယ်လေ။ အဲဒါနှင့်ကျမနှင့်သူလက်ထပ်လိုက် ကြတယ်။ညီမလေးနှင့်အဖေကြီးကတခန်းကျမတို့ကတခန်းပေါ့၊ အိမ်ထောင်ကျတော့အခန်းခွဲအိပ် တာလေ။စပါယ်ကကြောက်တတ်တယ်။ …

အမြဲတမ်းတော့ ခံနိုင်မယ်မထင်

လည်ပင်းမှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ်သုတ်ပစ်တယ်။ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… ဘိုးတော်တွေဝိုင်းမှာ” “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး” “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား” “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြောလိုက်” ကိုယ်လုံးနည်းနည်းသွယ်ပေမဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းကလေးပုံစံလေးနဲ့ ညိုက မျှော်လင့်တကြီးနဲ့မေးတယ်…ဧကန်န ခုချိန်ထိ လူမရသေးဘူးထင်တယ်… …

ထွန့်ထွန့်ကိုလူးလို့

ကျွန်တော့်နာမည်အာကာပါ အင်းစိန်မှာ နေတယ်အင်ဂျင်နီယာနဲ့ ဘွဲ့ရပေမယ့် အလုပ်ကတော့ကားပွဲစားဆိုတော့ဝင်ငွေလဲအသင့်အတင့်ပေါ့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်လောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာမွန်ပြည်နယ်ဘက်ကနေရန်ကုန်မှာစါရင်းကိုင်လာလုပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ပေါ့ကျွန်တော့်မိန်းမကအသက် ၁၀ နှစ်ငယ်တယ်အခုမှအသက်၂၃ နှစ် မွန်နဲ့ရှမ်းစပ်ထားတာအသားက ဖြူဝင်းပြီးကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ မြင်သူငေးဘဲအပြင်တစ်ယောက်ထဲသွားရင်အပျိုထင်ပြီးလိုက်ငန်းတဲ့သူများလို့သူ့အလုပ်အသွားအပြန်ကို ဖယ်ရီလုပ်ပေးနေရတယ်အရမ်းလှလွန်းလို့ကျွန်တော့တို့ရည်းစားစဖြစ်ပြီးနယ်ကျွံ့ခါစကအငန်းမရ၅ခါတောင်ဆွဲလိုက်တာနေမကောင်းဖြစ်ပြီး ဆေးခန်းပါပြလိုက်ရတယ်။ အခုတော့လဲ ၁ နှစ်ကျော်လာပြီဆိုတော့ တစ်ခါတစ်လေ သူကတောင် ကျွန်တော့်ကို ဦးဆောင်ချင်နေပြီ …

သဇင္

သူ့နာမည်က သဇင်။ကျွန်တော် ပထမဆုံး လိုးခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော်၈ တန်း နှစ်တုန်းက သင်္ချာကျူရှင် ဆရာမလေ။ အဲဒီတုန်းက နေ့တစ်နေ့ကို ခုထိပြန်သတိရနေတုန်းပဲဗျာ။စနေနေ့တွေဆိုရင် မသဇင်ကကျွန်တော်ကို မနက် ၉ နာရီကနေ ၁၁ နာရီထိ လာသင်တယ်။အဲဒီစနေနေ့ကတော့ အဖေနဲ့ အမေက အလှူတစ်ခုကိုသွားနေတော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ …

တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် စားမယ်

ဟေ့လူတွေ မယုံမရှိနဲ့ဗျခုပြောနေတာတွေက တကယ့်ဖြစ်ရပ်မှန်နော် မကောင်းတတ်လို့ နာမည်တွေသာပြောင်းထားတာ …တကယ့်ကိုကြုံးခဲ့ရတာတွေတော့ အမှန်တကယ်တွေ .တကယ်လို့သာ အဖိုးကြီးတွေသိလျင် သူတို့လီးကို ခုတ်ဖြတ် ချင်စိတ်ပေါက်သွားမယ်ကျွန်တော်ဆွဲခဲ့ရတာတွေလည်း အဖိုးကြီးတွေရဲ့ကတော် တွေလေ ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ…ကျွန်တော်ကျောင်းဆင်းကာစ မိခင်တပ်ရင်းကိုရောက်ရောက်ချင်းဘဲပေါ့တပ်ရင်းမှူးက သူ့အနားမှာဘဲခေါ်ပြီး အလုပ်အကြောင်းတွေသိအောင်ဆိုပြီး ခေါ်ထားတယ် အေးကွ … အောင်စိုး မင်းညနေရုံးဆင်းပြီးလို့ ရေချိုးပြီးလျင် ငါ့အိမ်လာခဲ့ …