by ဒီေန႔ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိလို႔ သဇင္တေယာက္တည္း လြတ္လပ္ေနသည္ ။ စာၾကည့္စားပြဲက ကြန္ပ်ဴတာမွာ Facebookကို ဝင္ရင္း အေကာင့္အတုက သူငယ္ခ်င္းေတြ တင္ထားတဲ့ ပုံေတြ စာေတြေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ထႂကြလာရၿပီး ေအာ စာေတြကို ဖတ္ခ်င္လာမိတာေၾကာင့္ အရင္က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေရာက္သြားဖူးတဲ့ အေတြးပင္လယ္ျပာ ဖိုရမ္ကို သြားဝင္ဖတ္လိုက္သည္ ။ အဲဒီမွာ ——- ဆိုတဲ့ အျပာ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကို ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ စိတ္ဝင္စားလာၿပီး ဆက္တိုက္ ဖတ္လိုက္မိသည္ ။ စိတ္ႂကြဖြယ္ရာ အေရးအသားေတြေၾကာင့္ သဇင္ အိမ္ေနရင္း ဝတ္ထားတဲ့ ဂါဝန္ေအာက္စကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ,တင္လိုက္ရင္း ေပါင္ၾကားက ေ႐ႊၾကဳတ္ကို ပြတ္ေနမိသည္ ။ လက္ေခ်ာင္းေတြကလည္း ေ႐ႊၾကဳတ္အကြဲေၾကာင္း တေလ်ာက္ကို ဖိကာဖိကာ ပြတ္ေနမိသည္ ။ အရည္ေတြက အရမ္းကို ႐ႊဲစိုေနသည္ ။ တခါတခါ ဒီစိတ္ေတြ ျဖစ္လာရင္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ေအာင္ ယားလြန္းၿပီး ေယာက်္ား တေယာက္ရဲ႕ ကာမဆက္ဆံေပးတာကို အရမ္း လိုခ်င္မိရသည္ ။ … သဇင္ ႏွာဘူးစိတ္ေတြထ ရာဂမီးေတြ ဖိစီးၿပီး ဖီးလ္ေတြတက္ေနတာပါကလား ။… ဒီလို ေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ႔ အေစ့ေလး တစစ္စစ္ ယားလာသည္ ။ … အာေတြေျခာက္လာၿပီး ရင္ဘက္ထဲမွာ ပူႂကြႂကြနဲ႔ ဗေလာင္ဆူလာသည္။… ေနာက္ၿပီး တင္းေထာင္ထလာတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးနဲ႔ အက်ႌသား ပြတ္တိုက္မိတာကို ႐ြ႐ြေလး ခံစားမိလာသည္ ။… ဒါနဲ႔ပဲ လက္တဖက္ကို မသိမသာ ေအာက္ေလွ်ာရင္း ဆီးစပ္ကို အုပ္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အားးးး . . . တကိုယ္လုံးအေၾကာေတြ ျဖန္းျဖန္းထသြားသည္ ။
မရေတာ့ဘူး မရေတာ့ဘူး . . . အိပ္ယာထက္မွာ အားမလို အားမရနဲ႔ ကိုယ္လုံးႀကီး တြန္႔လိမ္လာသည္ ။ … တခုခုကို ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္ကိုင္ခ်င္လာသလိုလို ၿပီးေတာ့ ေပါင္တံႀကီးေတြကို မသိမသာ ေထာင္လာၿပီး ကားခ်ည္ စုခ်ည္ ျဖစ္လာသည္ ။… တဆက္ထဲ ဝတ္ထားတဲ့ ဂါဝန္ေအာက္စကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ,တင္လိုက္ရင္း ေပါင္ၿခံၾကားက ညီမေလးကို ေလေကာင္းေလသန္႔ေလး ရႈခြင့္ေပးလိုက္သည္။… ႏွာေစးေတာ့မွာ အေသအခ်ာပဲ ခစ္ခစ္ ။… ေအာက္ခံ စက္စပိုင္နာ ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္မု႔ိ ေအာက္ပိုင္းက ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ျဖစ္သြားၿပီ ။… ေခြးလွယားသီးပုံေပၚ တက္ထိုင္မိသလိုပဲေတာ့္ ဂြၾကားထဲမွာ ႐ြစိယားက်ိ တက္ေနတာမ်ား ေပါင္းအတြင္းသားေတြေတာင္ တဆတ္ဆတ္တုန္တယ္ ။ … အယားေျဖမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ။… မဟုတ္ရင္ ကာမစိတ္အတက္လြန္လို႔ အဂၤါဇာတ္ၾကားကေန အသက္ထြက္သြားရင္ လူ ၾကားမေကာင္းေလဘူး ဟယ္။ … လက္ဖမိုးနဲ႔ အဖုတ္ကို ခြက္ခြက္ေလးအုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ကြက္တိပဲ ။
အကြဲေျမႇာင္းတင္းတင္းေလးကို စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ေလး ပြတ္ကစားလိုက္ရင္း ရင္ထဲမယ္ ဟာတာတာနဲ႔ ေတာင့္တလာျပန္သည္ ။… ဒါနဲ႔ပဲ လက္ညႇိဳးထိပ္ေလးေတြကို ပြင့္လႊာႏွစ္ခ်ပ္ၾကား အတင္းတိုးၿပီး ဆင္းခိုင္းလိုက္ေတာ့ အေစ့ဖူးေလးကို ပြတ္ဆြဲသလို ဖိတိုက္မိသြားတာမို႔ ေမႊးညႇင္းေတြေထာင္လာျပီး တကိုယ္လုံး သိမ့္သိမ့္တုန္သြားသလိုပဲ ။. … အင္းးးးးးးးးး . . . ၿငီးသံေလး ထြက္သြားသည္ ။ … . . . “ အင္းးးး ” . . . အင္း . . .အမေလးေလး . . . ႏႈတ္ခမ္းဖုဖုအစ္အစ္ေလးက ပိုေဖာင္းလာသလိုပဲ . . .အင့္ အင့္ . . . ဆီးခုံေဖာင္းေဖာင္းၾကီးကလည္း မို႔ႂကြၿပီး တက္လာလိုက္တာ ဖားဂုန္ညင္းႀကီးခါးကုန္းသလိုပဲ ခစ္ခစ္ … ေယာနိေလးထဲ အတြင္းသားေတြ ႐ြစိထိုးေနတာမ်ား … . . . (ေသာက္ကျမင္းမ ညည္းေတာ္ေတာ္ကဲ ) . . . ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ စိတ္ထဲမွာ ေရ႐ြတ္ရင္း ေ႐ႊရင္အစုံကိုလည္း ဆုပ္နယ္ေနမိတယ္ ။… တင္းရင္းေနတာပဲ ႏို႔အုံႀကီးေတြက ။
ဖငျက ကွှကျသားတှကေို ရှုံ့လိုကျမိရငျး . . . “ အမလေးလေး ” . . . အငျး အငျး အိအိ . . . ( ရှစိထိုးမ ညညျးတောျတောျ ရှထနတောပါလား)… တှေးရငျးပွောရငျး ခြှဲကြိကြိ အရညျတှေ ဗှကျခနဲ ဗှကျခနဲ ထှကျကကြုနျသညျ ။ … မအငျ်ဂါကွားကနေ ယိုစိမျ့ကလြာတာမြား ဖငျကွားတလြှောကျ စီးအိုငျကုနျတယျ ။ … ဒူးနှဈခြောငျးကို ထောငျရငျး သဇငျ အားမရ မတငျးတိမျတော့ ။ … ဒီအခြိနျမှာ သခှားသီး၊ ခရမျးသီး၊ ကွကျဟငျးခါးသီးတှတေငျမက အာကာလှနျးပြံကွီးတခုလုံး ဂှကွားထဲ သှငျးခငြျစိတျတှကေ အငမျးမရ ။ … အပွာ ဇာတျလမျးတှကေ ဆကျဆံပုံတှကေိုလညျး သလေုမွောပါး သတိရစိတျက ယိုဖိတျလို့လာသညျ ။ … . . . “ အငျ့ အ (ကိုကို သဇငျ မရတော့ဘူး အိ အိ လူမလာနိုငျရငျတောငျ ကို့လီးတုတျတုတျကွီးကို တယျလီပို့လုပျပွီး ပို့ပေးပါလား) အိ အငျးးးးးးး ” . . . ဂါဝနျကို ထပျဆှဲမသညျ ။… နို့တှနေယျရတာ အားမရလို့ ။… ဂါဝနျက ခြိုငျးရောကျတော့ ခြိုခြိုတငျးတငျးကွီးတှေ ပွှတျကနေ ထှကျကွလာသညျ။… နှာဘူးစိတျတှနေဲ့ တောငျထနတေဲ့ နို့သီးခေါငျးကို ညှပျပီးခွရေငျး အောကျဖကျမှာလညျး တရစပျနှိုကျသညျ။ … အားရပါးရ အောျပဈခငြျလိုကျတာလညျး ထိနျးမနိုငျ သိမျးမရ ။ … ကိုယျအခနျးထဲမှာ တယောကျတညျး အိပျပမေယျ့ ညညျးတယောကျတညျး မဟုတျဘူးမိသားစုနဲ့ နတောဟဲ့ ဆိုတဲ့ စိတျနဲ့ မနညျးသတိပွနျပေးနတောေတာငျမှ ငွီးသံတှကေ လြှံလြှံထှကျလာသေးတယျ ။
ရငျထဲမှာကော ဖငျထဲမှာပါ တဏှာဓာတျတှေ ပွညျ့တငျးလာလိုကျတာ . . . ဆံပငျတှလေညျးပှ ခေါငျးကနောကျလနျ မကြျခှံကဆငျး လညျတိုငျကကြော့ကြော့ေထာငျ ကုနျးပေါျတငျထားတဲ့ ငါးလို ပါးစပျက ဟစိစိ ။… ပေါငျကားယားကွီးကွား လကျက ထိပျဖူးငေါကျတောကျအစေ့လးကို ဖိခွလေိုကျနဲ့ သဇငျတယောကျ ကိုယျလုပျမှကိုယျရတဲ့ ကာမစညျးစိမျကွီး ခံစားနမေိတော့တယျ ။ကာမလြှပျစဈလှိုငျးကွီးက သဇငျ တကိုယျလုံး နှေးကနဲ ရှိနျးကနဲ ဖွတျသနျးသှားသညျ။ တကိုယျလုံးရှိ အကွောမှနျသမြှ စုလိမျရဈပတျပွီး ဆောငျ့ဆှဲလိုကျ သလိုခံစားရသညျ။ ညှီစို့စို့ အနံ့လေးတခုလညျး နှာခေါငျးထဲမှာ ရနသေလိုလို ။… . . . “ ပူစီလေးကို ခြော့သိပျနတောလား ဆော့နတောလား သိတော့ဝူး ခဈခဈ”…ပွီး။
