အန္တီျဖဴ

အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းရဲ႕ေမေမ အန္တီျဖဴ
က်ေနာ္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၏ဆင္ေခ်ဖုံးၿမိဳ႕နယ္တခုတြင္ေနပါသည္။ က်ေနာ္တို႔လမ္းထဲတြင္ က်ေနာ္ ႏွင့္အလြန္ ခင္ေသာ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေမာင္တို႔အိမ္ရွိသည္။ ေမာင္ေမာင့္ဖခင္သည္ အစိုးရအရာရွိႀကီးတဦးျဖစ္ၿပီး အလြန္ ေဖၚေ႐ြသူျဖစ္ပါသည္။ ေမာင္ေမာင္၏မိခင္မွာ အနည္းငယ္မ်က္ႏွာတည္ေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင့္သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို ေမာင္ေမာင္ကဲ့သို႔ပင္ ဂ႐ုစိုက္ပါသည္။ ေမာင္ေမာင့္တြင္ အကိုတေယာက္ ညီမတေယာက္ရွိပါသည္။ ေမာင္ေမာင့္အကိုသည္ေဆးေက်ာင္းတက္ေနၿပီး ညီမေလးမွာ ၁၀ တန္းတက္ေနပါသည္။ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔မွာ ၁၀ တန္းတုံးက အတူတူ ျဖစ္ေသာ္လည္း တကၠသိုလ္တြင္ ေမာင္ေမာင္က ကြန္ပ်ဴတာ တက္ေနၿပီး က်ေနာ္က နည္းပညာတက္ေနသူျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းမတူေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင္တို႔အိမ္ သည္ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ စတည္းခ်ရာအိမ္ စားအိမ္ေသာက္အိမ္ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ မွာလည္း ေဟာ့ေဟာ့ ရမ္းရမ္းမဟုတ္သျဖင့္ လူႀကီးမ်ားႏွင့္အဆင္ေျပၾကပါသည္။ အိမ္တြင္သီခ်င္းနားေထာင္ ဂိမ္း အတူကစား လဘက္ေရဆိုင္အတူထိုင္ျခင္းမ်ားသာရွိၿပီး အေသာက္အစားကင္းၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသျဖင့္ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ ပုလဲနံပသင့္ၾကပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ စုၿပီး ဖါသြားခ်ၾကသည္ကိုေတာ့ လူႀကီးမ်ားမသိေအာင္ လုပ္ၾကသျဖင့္ ကိစၥသိပ္မရွိလွပါ။ တခုခက္ေနသည္က ဖါခ်ၿပီး အရသာေတြ႕လာေသာအခါ က်ေနာ့မွာ ေမာင္ေမာင့္ အေမႏွင့့္္ ညီမေလးကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ထ လာကာ လီးေတာင္လာတတ္ ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း အေမဘဲ ညီမဘဲဟုေတြးကာ စိတ္ဆင္႐ိုင္းကို ခြၽန္းအုပ္ေနခဲ့ရ ပါသည္။ ထလည္းထခ်င္စရာ ေမာင္ေမာင့္အေမမွာ ႐ုပ္ရည္ေရာ ကိုယ္လုံးပါ အလြန္လွသူျဖစ္ၿပီး ညီမေလးကလည္း အေမႏွင့္ နင္လားငါလား လွသူျဖစ္ပါသည္။ ေမာင္ေမာင့္အေဖဦးလွထြန္းကို က်ေနာ္တို႔က အန္ကယ္ထြန္း ဟုေခၚၿပီး အေမေဒၚျဖဴျဖဴ ကိုေတာ့ အန္တီဟုသာ ေခၚၾကပါသည္။ အန္တီသည္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးႀကီးေဒၚခင္သန္းႏု မ်က္ႏွာေပါက္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး အသားလဲ အလြန္ ျဖဴပါသည္။ အန္တီ့ရင္သားမ်ားမွာ မတရားႀကီးသည့္ထဲတြင္မပါ ေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ ေတာ့ ႀကီးပါသည္။ တင္သားမွာလည္း ဝိုင္းၿပီး ေတာ္ေတာ္လွပါသည္။ ညီမေလးကလည္း အန္တီေလာက္မရွိ ေသးေသာ္လည္း အန္တီ့ေနာက္အမီလိုက္ေနသလိုျဖစ္ေနပါသည္။ ၁၀ တန္းႏွင့္မလိုက္ေအာင္ပင္ ရင္သား တင္သားမ်ားက ထြားေနပါသည္။
ဒီႏွစ္ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ေမာင္ေမာင္က KMD မွ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတခုတက္ေနသျဖင့္ က်ေနာ့္ မွာေန႔ခင္းပိုင္းတြင္တေယာက္တည္းပ်င္းေနရသည္။ ပ်င္းပ်င္းႏွင့္ အိမ္တြင္တေယာက္တည္း အိပ္ေနစဥ္ အေမ ကေခၚသျဖင့္ ေအာက္ဆင္းလာရာ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ အန္ကယ္ထြန္းႏွင့္အန္တီတို႔ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ သည္။

“သားေရ ဒီမွာ မင္းအန္ကယ္တို႔လာခြင့္ေတာင္းေနတယ္၊ မင္းအန္တီမႏၲေလးမွာ သူ႔အဖြားေနမေကာင္းတာ သြားၾကည့္မလို႔ ေမာင္ေမာင္ကလဲ မအားေတာ့သားကို အေဖၚေခၚသြားခ်င္လို႔တဲ့။ တပါတ္ေလာက္ လိုက္သြားလိုက္ပါသားရယ္ သားလဲ မႏၲေလးေရာက္ဖူးသြားတာေပါ့။”
“ဟုတ္တယ္သားရဲ႕၊ အန္ကယ္ထြန္းကလည္းမအားေတာ့ မင္းအန္တီတေယာက္ထဲစိတ္မခ်လို႔ သားကို အေဖၚထည့္လိုက္ခ်င္လို႔ မမတို႔ဆီမွာလာခြင့္ေတာင္းေနတာ။ မင္းလိုက္မယ္မို႔လား။”

“အာ အန္ကယ္ထြန္းကလဲ၊ သားကမႏၲေလးေရာက္ဖူးခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ဘဲ၊ အေမတို႔ခြင့္ျပဳလို႔ကေတာ့ လိုက္ၿပီးသားဘဲ။ လိုက္မယ္။ သားလိုက္မယ္ အန္ကယ္ထြန္း။ ဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲဟင္။ ေထြးေထြး ေကာပါမွာလား”
“မင္းညီမကလဲ အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းက နက္ဖန္ဆိုစေတာ့မွာ၊ လိုက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး၊ မင္းတို႔တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ဘဲ သြားရမွာ၊ ဒါဆို နက္ဖန္ကားလက္မွတ္ဝယ္ၿပီး သဘက္ခါစေနေန႔မွာ သြားၾကေလ။”

က်ေနာ္တို႔ေျပာေနသည္ကို ၿပဴံးၾကည့္ေနေသာအန္တီ့ကိုျမင္ရသည္မွာ အလြန္လွၿပီး အလြန္ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနပါသည္။ က်ေနာ့မွာ အန္တီႏွင့္ ၂ ေယာက္ထဲအတူခရီးသြားရမည္ဆိုသျဖင့္ အလြန္ပင္ေပ်ာ္႐ြင္ ေနမိပါေတာ့သည္။
ဒီလိုႏွင့္ စေနေန႔ေရာက္လာပါသည္။ က်ေနာ္ႏွင့္အန္တီ့ကို အန္ကယ္က ေအာင္မဂၤလာထိလိုက္ပို႔ၿပီး ျပန္သြား ပါသည္။ အန္တီက ရင္ေစ့ဘေလာက္အက်ႋႏွင့္ ကီမိုႏို ထမီဝတ္လာပါသည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ပြပြႏွင့္ တီရွပ္ႏွင့္ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တိူ႔စီးရသည့္ကားမွာ Elite ျဖစ္ၿပီး ကားႀကီးမွာသစ္လြင္ၿပီး အလြန္ ေခတ္မွီပါသည္။ ကားေပၚမတက္မီ အန္တီက
“သားေရ၊ အန္တီတို႔လမ္းမွာ ပိုအဆင္ေျပေအာင္ သားက အန္တီ့ကို ေမေမလို႔ေခၚေနာ္၊ သားအမိလို႔ထင္ေတာ့ လူေတြလဲ သိပ္မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူးေပါ့။”

“ဟုတ္ကဲ့အန္တီ။”
“ေၾသာ္၊ ေမေမ လို႔ေခၚပါဆိုေန၊ ခုကတည္းကေခၚေတာ့ေလ။”
“ဟုတ္ကဲ့၊ ေမေမ။”
“ဟင္းဟင္းဟင္း၊ ဒါမွ ေမေမ့သားကြ။”
ကားစထြက္လာေတာ့ အန္တီက ျပတင္းေပါက္ဘက္ကထိုင္ၿပီး က်ေနာ္က ေလွ်ာက္လမ္းဘက္ကထိုင္လိုက္ လာပါသည္။ အန္တီက က်ေနာ့ဘက္ကို ကိုယ္ကိုေစာင္းလိုက္ၿပီး က်ေနာ့နားနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလး
“သား ေမေမနဲ ခရီးသြားရတာေပ်ာ္ရဲ႕လား”
“အင္းေပ်ာ္တယ္ေမေမ၊ အရမ္းေပ်ာ္တာဘဲ။”

အန္တီက ျပတင္းေပါက္ဖက္သိပ္မကပ္ဘဲ က်ေနာ့ဘက္နဲနဲတိုးကာ အသားခ်င္းထိ၍ ထိုင္ေနပါသည္။ က်ေနာ့မွာ အန္တီ့ေပါင္သားႏွင့္ထိေနေသာေနရာက အိေနၿပီးခ်က္ခ်င္း လီးေတာင္လာသျဖင့္ ေပါင္ႏွင့္ ညႇပ္ထား လိုက္ရပါသည္။ ကားထြက္လာၿပီး တနာရီေလာက္ၾကာသည္ႏွင့္ အျပင္တြင္ေမွာင္လာပါသည္။ ကားထဲတြင္ လည္း ထြက္ခါစက မီးအလင္းထြန္းထားေသာ္လည္း ခုေတာ့ မီးကိုမွိန္မွိန္ေလးသာ ထြန္းထား ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္ေဘးပတ္လည္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔၏ေဘး တျခားဘက္တြင္ အသက္ႀကီးႀကီး အဖြားႀကီး ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေနၿပီး ေရွ႕ ႏွင့္ေနာက္ကိုေတာ့ ခုံကျမင့္သျဖင့္ မျမင္ရပါ။ က်ေနာ္တို႔ခုံမွာ ေနာက္ဆုံး ခုံတန္းရွည္ ၏အေရွ႕ တခုံျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးခုံတန္းရွည္တြင္ ခရီးသည္ မတင္ဘဲ တြဲဖက္ဒ႐ိုင္ဘာႏွင့္ စက္ျပင္တို႔ အိပ္ၾက ပါသည္။ ကား Air con ကေတာ္ေတာ္ေအးသျဖင့္ ကားမွေပးေသာေစာင္ကိုၿခဳံထားရပါသည္။ အန္တီက က်ေနာ့ကိုမွီထားၿပီး သူ႔လက္က က်ေနာ့ေပါင္ေပၚတင္ထားပါသည္။ ခနေနေသာအခါ အန္တီက သားဒီဘက္လာ ေမေမအဲဒီဘက္ကထိုင္မယ္ဟုဆိုလာသျဖင့္ က်ေနာ္ ျပတင္းေပါက္ဘက္ေျပာင္းထိုင္လိုက္ပါသည္။ အန္တီက က်ေနာ့ဘက္ေက်ာမမွီေတာ့ဘက္ က်ေနာ့ ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းဝင္ကာက်ေနာ့ခါးကိုဖက္ၿပီးအိပ္ပါေတာ့သည္။

က်ေနာ္ႏွင့္ အန္တီမွာ ရင္ခ်င္းအပ္ေနၿပီး အန္တီ့ႏို႔ႏွစ္လုံးမွာ က်ေနာ့ရင္ဘတ္ႏွင့္ထိေနၿပီး က်ေနာ့မွာ အသက္ရွဴ မွားေနရပါေတာ့သည္။ အန္တီ့မ်က္ႏွာမွာ က်ေနာ္၏လည္ပင္းနားတြင္ေရာက္ေနၿပီး အန္တီရွဴထုတ္လိုက္ေသာ ေလသည္ က်ေနာ့လည္ပင္းကိုတိုးေနပါသည္။ အန္တီ၏ဘယ္ဘက္လက္သည္က်ေနာ္၏ခါးေအာက္တြင္ ရွိေနၿပီး ညာဘက္လက္သည္ က်ေနာ္၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးကိုသိုင္း၍ ဖက္ထားပါသည္။ က်ေနာ့ကိုယ္လုံးႏွင့္ထိေနေသာ အန္တီ၏အသားမ်ားသည္အိစက္ေနၿပီး က်ေနာ္၏လီးမွာလည္း တရားလြန္ ေတာင္ေနေတာ့ရာက်ေနာ့္မွာ အလြန္ပင္အရသာေတြ႕ေနပါေတာ့သည္။ ဖါသည္မမ်ားကို လိုးခဲ့ဘူးေသာ္လည္း အခန္းထဲဝင္ အဝတ္အစားခြၽတ္၊ လိုး၊ ၿပီးေတာ့ျပန္ထြက္သာလုပ္ခဲ့ရရာ မိန္းမတေယာက္၏ အသားႏွင့္ ခုလို ၾကာရွည္ထိထားရတဲ့အရသာ ေနာက္ၿပီး လူေတြၾကားမွာ ခိုးစားရတဲ့အရသာ ေနာက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းအေမ အန္တီနဲ႔ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့မွာ အရွင္လတ္လတ္ နတ္ျပည္ေရာက္ေနရပါေတာ့သည္။ နာရီဝက္ခန္႔ၾကာေသာအခါ အန္တီက သိုင္းဖက္ထားေသာ ညာလက္ကိုအနည္းငယ္ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ္၏ေပါင္တေခ်ာင္းကိုသာ ကိုင္ထား ပါေတာ့သည္။ အန္တီ၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက က်ေနာ္၏ေပါင္ၾကားသို႔ဝင္ေနပါသည္။ က်ေနာ္လည္းမထူးဇတ္ခင္း၍ က်ေနာ့္ေပါင္ကို အသာေလးဟေပးထားလိုက္ရာ အန္တီ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ ေတာင္မတ္ေနေသာ က်ေနာ့လီးႏွင့္ လာထိေနပါေတာ့သည္။ ခနဘဲၾကာပါသည္ အန္တီက က်ေနာ္၏လီးကို သူ႔ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ အသာကိုင္လိုက္ၿပီးညႇစ္လိုက္ေလွ်ာ့လိုက္လုပ္ေပးေနပါသည္။ အန္တီ့ႏွာေခါင္းမွ အသက္ ရွဴသံမွာလည္း ျပင္းလာပါသည္။ အန္တီက က်ေနာ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီဇစ္ကိုအသာဆြဲဖြင့္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ကို အထဲထည့္လိုက္ပါသည္။ က်ေနာ္က အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္ေလ့မရွိေသာေၾကာင့္ အန္တီ့လက္သည္ က်ေနာ့ လီးကိုတိုက္႐ိုက္ဆုတ္မိသြားပါေတာ့သည္။ အန္တီသည္ က်ေနာ့လီးကိုေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးၿပီး ဂြင္းထု ေပးေနပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္လည္း ရဲလာၿပီး အန္တီ့အင္းက်ႌၾကယ္သီးမ်ားကိုျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာ ထဲ က်ေနာ္၏လက္ကိုႏႈိက္သြင္းလိုက္ပါသည္။ အန္တီက က်ေနာ့လီးကိုကိုင္ေနေသာလက္ကို ခန႐ုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ေက်ာဘက္လက္လွ်ိဳကာ ဘရာစီယာဂ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္သူ႔လက္ကို က်ေနာ့လီး ထံျပန္ပို႔ၿပီး ဂြင္းဆက္ထုေပးေနပါသည္။ က်ေနာ္လည္း ဘရာစီယာ ကိုအေပၚလွန္တင္ၿပီး အန္တီ့ ႏို႔ကို က်ေနာ့ ညာလက္ျဖင့္ အသာ အယာ ပြတ္ေပးလိုက္ ႏို႔သီးေခါင္းကို လက္ညႇိဳးလက္မ ျဖင့္ေခ်ေပးလိုက္ လုပ္ေပးေန လိုက္ပါသည္။ အန္တီ၏ ႏို႔သီးေခါင္းမွာေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ အန္တီ့ႏို႔ကို ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ နယ္ၿပီးေနာက္ က်ေနာ္ ေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္လာသျဖင့္ က်ေနာ့္လက္ကို အန္တီ့ေပါင္ၾကား ကိုေ႐ႊ႕လိုက္ၿပီး အစတြင္ ထမီေပၚမွ အန္တီ့ ေစာက္ဖုတ္ကို အသာအယာပြတ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ အန္တီ့ထမီကိုျဖည္လိုက္ၿပီး အန္တီ့ ပင္တီထဲ သို႔လက္ႏႈိက္လိုက္ပါသည္။ အန္တီ၏ပင္တီေဘာင္းဘီ သည္ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးျဖစ္ၿပီး အန္တီက လည္း သူ႔ေပါင္ကိုကားထားေပးလိုက္ရာ က်ေနာ္၏လက္မွာေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴပင္ အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ေပၚ ေရာက္သြားပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္လိုးခဲ့ဘူးေသာ ဖါသည္မ မ်ားသည္ ေစာက္ေမႊးထူပါသည္။ ခု အန္တီ့ ေစာက္ဖုတ္သည္ ေစာက္ေမႊး တပင္မွ်မရွိဘဲ ေခ်ာမြတ္ေနပါသည္။ က်ေနာ္လည္း အန္တီ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား ပြတ္ေပးလိုက္ ေစာက္ဖုတ္ အေျမႇာင္းၾကားထဲ လက္ညႇိဳးျဖင့္ ပြတ္ေပးလိုက္ ေစာက္ေစ့အား လက္ညႇိဳးႏွင့္ လက္မ ျဖင့္ ေခ်ေပးလိုက္ျဖင့္ တတ္သမွ်မွတ္သမွ်လုပ္ေပးေနရာ အန္တီ၏တကိုယ္လုံးလဲတုန္တုန္ရီရီျဖစ္လာပါေတာ့ သည္။ ဆက္ၿပီး အန္တီ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔က်ေနာ့လက္ ခလယ္ကိုသြင္းလိုက္ရာ အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ ေစာက္ေရမ်ားျဖင့္ ႐ႊဲေနသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ က်ေနာ္လည္း လက္ခလယ္ျဖင့္ အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္အား မွန္မွန္ေလး သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လိုးေပးေနလိုက္ပါသည္။ အန္တီမွာလည္း တကိုယ္လုံးေကာ့လန္ေနပါ ေတာ့သည္။ က်ေနာ္က လက္ခလယ္တေခ်ာင္းထဲလိုး ေနရာမွ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွ သုံးေခ်ာင္းထိ တဆင့္ၿပီးတဆင့္တက္ၿပီး လိုးေပးေနလိုက္ပါသည္။ အစပိုင္းတြင္ အန္တီက က်ေနာ့လီးကို မွန္မွန္ဂြင္းတိုက္ေပး ေနေသာ္လည္း သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအားက်ေနာ္ လက္ျဖင့္ ေကာင္းေကာင္း သြက္သြက္ လိုးေပးေနေသာအခါ သူက်ေနာ့လီးအားဆက္ ဂြင္းမတိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ တင္းတင္း က်ပ္က်ပ္သာ ဆုပ္ကိုင္ထား ေနပါေတာ့သည္။ ဤသို႔ခပ္သြက္သြက္လိုးေပးေနရင္းအတန္ၾကာလာေသာအခါ အန္တီ့ ေစာက္ဖုတ္သည္ က်ေနာ့လက္အား အတင္းညႇစ္လာသည္ကိုခံစားမိလာၿပီးခနေနေသာအခါ အန္တီ့မွာ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမရ ေအာင္တုံတက္လာၿပီး က်ေနာ့လက္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ကိုစိကာ အသက္ပ်င္းပ်င္းရွဴ ၍ ၿငိမ္က်သြား ပါေတာ့သည္။
န္တီတခ်ီၿပီးသြားေသာ္လည္း က်ေနာ့မွာေတာ့ လီးေတာင္လွ်က္က်န္ခဲ့ပါသည္။ ဖါသည္မမ်ားကိုလိုးတုံးက သူတို႔ၿပီး မၿပီးဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘဲ ကိုယ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေက်နပ္ၿပီး လီးဆြဲထုတ္ၿပီး ျပန္ခဲ့ေသာ္ လည္း အခု ကိုယ္မၿပီး ေသးဘဲ အန္တီ ေကာင္းေကာင္းၿပီးသြားသည္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲတြင္ ပို၍ ေက်နပ္ေန မိပါသည္။ သို႔ေသာ္ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ အန္တီက က်ေနာ့လီးကိုျပန္ဆုပ္ကိုင္၍ ဂြင္းတိုက္ေပးျပန္ပါသည္။ ဂြင္းခနတိုက္ေပးၿပီး အန္တီသည္ ေနာက္သို႔အနည္းငယ္ ဆုတ္၍ ကိုယ္ကိုကုန္းလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ က်ေနာ္၏လီးအား သူ႔ပါးစပ္ျဖင့္ ငုံဆုပ္၍ ပုေလြမႈတ္ေပး ပါေတာ့သည္။ ဤတႀကိမ္တြင္ ေကာ့လန္ေနသူမွာ က်ေနာ္ျဖစ္ပါသည္။ အန္တီသည္ ပါးစပ္ျဖင့္ ဂြင္းထုသလိုေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးလိုက္ ထိပ္သီးေလး သက္သက္ကို စုပ္ေပးလိုက္ လီးတေခ်ာင္းလုံးကိုယက္ေပးလိုက္ႏွင့္ ပညာမ်ိဳးစုံျပေနေတာ့ရာ က်ေနာ္လဲ လုံးဝမထိမ္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေကာ့တက္ လာၿပီး အန္တီ့ပါးစပ္ထဲ လေရမ်ား ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။ အန္တီက က်ေနာ့လေရ မ်ားကိုၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး တစိမ့္စိမ့္ထပ္ထြက္လာေနေသာ လေရမ်ားကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ယက္ကာ ယက္ကာၿမိဳခ်ေနပါသည္။ ထို႔ေနာက္အန္တီလည္း ကုန္းေနရာမွထလိုက္ၿပီး က်ေနာ့ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲတင္ ေပးလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ဘရာကိုလည္း ဂ်ိတ္ျပန္ခ်ိတ္ၿပီး အင္းက်ီ ၾကယ္သီးမ်ားကိုလည္းျပန္တပ္လိုက္ ပါသည္။ အခ်ိန္ကိုက္ပင္ ခန ၾကာေသာအခါ ကားမီးမ်ားလင္းလာၿပီး ကားသည္ ၁၁၅ မိုင္တြင္ တေထာက္နားရန္ဝင္ ေရာက္လာပါေတာ့သည္။

ကားရပ္ေသာအခါက်ေနာ္တို႔လည္း သူမ်ားနည္းတူ ကားေပၚမွဆင္းလိုက္ၾကၿပီး ေ႐ႊခရားႀကီးတြင္ ထိုင္လိုက္ၾက ပါသည္။ ညစာ ထမင္းစားၿပီး ေနာက္ဘက္သြားကာ အေပါ့အပါးသြားလိုက္ၾကပါသည္။ ကားေပၚမွဆင္းကတည္းက က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကားေပၚမွာျဖစ္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းမ်ားကို မသိသလို ေနလိုက္ၾကၿပီး ခတ္တည္တည္ပင္ သားအမိဇာတ္ခင္းေနၾကပါသည္။ နာရီဝက္ခန္႔ၾကာေသာအခါ က်ေနာ္တို႔ အားလုံးကားေပၚျပန္တက္ခဲ့ၾကၿပီး ကားသည္လည္း ၁၁၅ မိုင္စခန္းမွထြက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ အခ်ိန္က ည ၈ နာရီခန္႔သာ ရွိပါေသးသည္။ ကားထြက္လာၿပီး ၁၅ မိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ကားမီးကို လုံးဝပိတ္လိုက္ၾကပါသည္။ အန္တီက ေစာင္ကို လယ္ပင္းထိခ်ဳံထားၿပီး က်ေနာ္ကေတာ့ ေခါင္းၿမီးခ်ဳံလိုက္ပါသည္။ ဤတခါတြင္ေတာ့ က်ေနာ္က အန္တီ့ႏို႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘဲ တိုက္႐ိုက္ပင္ ေစာက္ဖုတ္ဆီဦးတည္လိုက္ပါသည္။ အန္တီ့ ထမီကို ျဖည္လိုက္ၿပီး ပင္တီေဘာင္းဘီထဲ လက္ႏႈိက္လိုက္ပါသည္။ အန္တီက ဖင္အနည္းငယ္ႂကြ၍ သူ႔ေဘာင္းဘီကို အသာခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ထိုင္ခုံေပၚတင္ထားလိုက္ပါသည္။ က်ေနာ္လည္း လႊတ္လႊတ္လပ္လပ္ ပင္ အန္တီ့ ေစာက္ဖုတ္ ကို တိုက္ပြဲဝင္ပါေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ကိုပြတ္လိုက္ ေစာက္စိကိုေခ်လိုက္ လက္ညႇိဳးႏွင့္လိုးလိုက္ လုပ္ေနရင္း က်ေနာ့စိတ္ထဲတြင္ အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ယက္ခ်င္စိတ္ တအားျဖစ္လာပါသည္။ က်ေနာ္သည္ ခုံေအာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚဆင္းထိုင္လိုက္ၿပီး အန္တီ့ေပါင္ၾကားေခါင္းဝင္လိုက္ပါသည္။ အန္တီကလည္း ႀကိဳသိ ေနသည့္အလား သူ႔ဖင္ႀကီးကို ေရွ႕သို႔နဲနဲတိုးေပးလိုက္သျဖင့္ က်ေနာ့ ပါးစပ္ႏွင့္ အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ တတန္းတည္း ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္လည္း အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ႏွာေခါင္းျမဳတ္လိုက္ၿပီး တရႈိက္မက္မက္ နမ္းလိုက္ပါသည္။ အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ အနံ႔အသက္ကင္းစင္ေနၿပီး နမ္း၍ေကာင္း လွသျဖင့္ က်ေနာ္လည္း တရႈံ႕ရွံ႕ုနမ္းေနမိပါေတာ့သည္။ စိတ္တိုင္းက်နမ္းၿပီးမွ က်ေနာ္အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ကို စ ယက္ေပးပါေတာ့သည္။ အန္တီကလည္း သူ႔ေခ်ေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမာက္၍ ခုံေပၚတင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ကို ကားထားလိုက္ပါသည္။ ေပါင္ကိုကားထားလိုက္သျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာအႀကီးႀကီးျဖစ္လာၿပီး ယက္ရသည္မွာ လည္း အားပါးတရ ရွိလွပါသည္။ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားၿပီး ေစာင္ခ်ဳံထားသျဖင့္ အျပင္မွၾကည့္ပါက က်ေနာ္အန္တီ့ ေစာက္ဖုတ္ယက္ေနသည္ကို ဘယ္လိုမွသိႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ အန္တီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာက္ေမႊးမရွိဘဲ ေျပာင္ေခ်ာေနၿပီး ေဖါင္းကား ေနကာ အသားမွာလည္း ႏုအိလွပါသည္။ က်ေနာ္က အန္တီ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္လိုက္ ေစာက္စိကို ငုံစုတ္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ ထိုးထည့္လိုက္ ႏွင့္ အစြမ္းကုန္ က်ိဳးစားေနရာ အန္တီ့ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားထြက္လာပါသည္။ အန္တီ၏ ေစာက္ရည္ သည္ ခြၽဲတဲတဲ ႏွင့္ အနည္းငယ္ ခ်ိဳသလိုလို ရွိပါသည္။ ယက္ေနရင္းႏွင့္ပင္စီးထြက္ လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားကို က်ေနာ္ၿမိဳၿမိဳခ် ေနမိပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုယက္ရသည္က၊ို ေစာက္ရည္ ေသာက္ရသည္ကို လုံး၀ ႐ြံရွာစိတ္ လည္းမျဖစ္မိ ဘဲ ေက်ေက်နပ္နပ္ ယက္ေပးေနမိပါသည္။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ ပါ။ အန္တီ့ ဖင္လုံးႀကီး တေျဖးေျဖး လႈပ္ခါလာၿပီး ခနၾကာေသာအခါ တစပ္စပ္ တုံလာၿပီး က်ေနာ့ဆံပင္အား လက္ႏွင့္ အတင္းဆြဲကာ က်ေနာ့မ်က္ႏွာကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွင့္ အတင္း ဖိကပ္ထားလိုက္ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္လည္း အသက္ရွဴက်ပ္လာသျဖင့္ ေခါင္းကိုအသာေစာင္း၍ အသက္ခိုးရွဴေနရပါသည္။ ခနေနေသာအခါမွ သူ႔လက္ ဆြဲအားနဲနဲေလ်ာ့လာပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ကိုယ္လုံးတစပ္စပ္တုံၿပီးေမာေနသည္မွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ၾကာပါ သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ အတုံရပ္သြားၿပီး က်ေနာ့ ဆံပင္အားဆြဲထားေသာလက္ကို လႊတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ့မ်က္ႏွာတခုလုံးလည္း အန္တီ့ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနပါေတာ့သည္။ အန္တီက သူ႔ ဆလင္းဘက္ အိပ္ထဲမွ တစ္ရွဴးထုတ္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့ မ်က္ႏွာအားသုတ္ေပးပါသည္။ ၿပီးေတာ့တခါ စႏိုးတာဝါႏွင့္ ထပ္သုတ္ေပးျပန္ပါသည္။ သုတ္ၿပီးေသာအခါက်ေနာ္လည္း ခုံေပၚျပန္တက္ထိုင္ လိုက္ၿပီး ေဘးဘီကိုၾကည့္မိ ပါသည္။ ေဘး တဘက္ခုံမွ အဖြားႀကီးႏွစ္ေယာက္မွာေလာကႀကီးႏွင့္ အဆက္ ျပတ္ၿပီး တခူးခူးႏွင့္ အိပ္ေမာက် ေနၾကပါသည္။ သူတို႔ေဘးခုံမွ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ နတ္ျပည္ကို အတက္ အဆင္းလုပ္ေနသည္ကို လုံး၀ သတိျပဳမိပုံပင္မရပါ။

အန္တီကလည္းတာဝန္အလြန္ေက်ပါသည္။ သူအေမာေျပသြားသည္ႏွင့္ ခုံေအာက္ကိုဆင္းထိုင္လိုက္ၿပီးက်ေနာ့ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဆြဲဖြင့္ပါေတာ့သည္။ ဇစ္ဖြင့္ၿပီး က်ေနာ့လီးကို မစုတ္ေသးဘဲ က်ေနာ္၏ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ ခ်လိုက္ပါသည္။ ေဘာင္းဘီကိုလုံးဝေခ်ေထာက္မွ အကြၽတ္ခြၽတ္လိုက္ၿပီးေဘးတြင္ပုံထားလိုက္ပါသည္။ က်ေနာ္သည္ ေစာင္ေအာက္တြင္ ေအာက္ပိုင္း တုံးလုံးျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ ၿပီးမွ က်ေနာ့လီးကိုပယ္ပယ္ နယ္နယ္ကိုင္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းစုတ္ပါေတာ့သည္။ ဤတခါတြင္ေတာ့အန္တီသည္ လီးကိုယက္လိုက္ လဥကို ယက္လိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္ယူ၍ စိန္ေျပနေျပမႈတ္ပါေတာ့သည္။ ယခုအခါတြင္ က်ေနာ္လည္း ပထမတခါကဲ့သို႔ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ထိန္းႏိုင္လာပါသည္။ အန္တီကလည္းအျမန္ၿပီးေအာင္ အားစိုက္မမႈတ္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး မက္မက္ေမာေမာ စုတ္ေနပါသည္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ အန္တီက အရွိန္တင္လိုက္ၿပီး အားစိုက္မႈတ္ေပး ေတာ့ရာ က်ေနာ္လည္း ၿပီးခ်င္လာသျဖင့္ ဆက္မထိန္းေတာ့ဘဲ အန္တီ့ပါးစပ္ထဲ အရွိန္ကုန္ပန္းထည့္လိုက္ ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ့လရည္မ်ားမွာလည္း မကုန္ႏိုင္မခန္းႏိုင္ ဆက္တိုက္ဆက္တိုက္ပန္းပန္းထြက္ေန ပါေတာ့သည္။ အန္တီက ပထမတခါကအတိုင္း ထြက္လာသမ်လရည္မ်ားကို အကုန္ၿမိဳခ်ၿပီး ထပ္ထပ္ထြက္ ထြက္လာေနေသာ လရည္မ်ားကိုလည္း ေစာင့္ၿပီး ယက္ယက္ၿပီးၿမိဳခ်ေနသည္မွာ အလြန္ပင္ ၾကည့္ေကာင္း လွပါသည္။ က်ေနာ့လရည္လုံးဝမထြက္ေတာ့မွ အန္တီက ရပ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့အားေဘာင္းဘီျပန္ဝတ္ေပး ပါသည္။ ၿပီးမွ ခုံေပၚတက္ထိုင္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္အားဖက္၍ အမွန္တကယ္အိပ္ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္လည္း အန္တီ့အားျပန္ဖက္၍ အိပ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္တို႔သည္ မႏၲေလးေရာက္သည္အထိက်န္သည့္ ခရီးလမ္း တြင္ နတ္ျပည္ဆက္မတက္ေတာ့ဘဲ ေကာင္းေကာင္းအိပ္လိုက္ၾကပါသည္။ ဒီလိုႏွင့္ မနက္ ၃ နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ တြင္ က်ေနာ္တို႔ကားသည္ မႏၲေလးသို႔ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။

မန်တလေးရောကျသညျနှငျ့ကားပေါျမှဆငျးလိုကျကွပွီး အထုတျမြားကိုယူကာ အနျတီဦးဆောငျရာနောကျ လိုကျရပါ တော့သညျ။ အနျတီက အိမျတိုကျရိုကျမသှားဘဲ ကားသမားကို ယူနီတီ ဟိုတယျသို့မောငျးခိုငျးပါသညျ။ ဟိုတယျတှငျ သားအမိအသှငျဖွငျ့ ကုတငျနှဈလုံးပါ အခနျးတခနျးယူလိုကျပါသညျ။ ကနြောျတို့နှဈယောကျ၏ အပွောအဆိုကိုကွညျ့၍ မညျသူမြ အမှနျတကယျသားအမိမဟုတျကွောငျးသိနိုငျမညျမဟုတျပါ။ ကနြောျတို့ကလညျး သား၊ မမေေ နှငျ့ အခေါျအပွောတညျ့နကွေပါသညျ။ အခနျးထဲရောကျသညျနှငျ့ အနျတီက အိမျသာအရငျဝငျပွီး ထှကျလာသောအခါ အဝတျအစားမြားခြှတျ၍ အိပျယာပေါျတကျပွီး စောငျခြုံနလေိုကျပါ သညျ။ မီးဖှငျ့ထားသဖွငျ့ အနျတီ၏ လုံးကွီးပေါကျလှ ကိုယျခန်ဓာကိုကွညျ့ရသညျမှာ အလှနျကွညျ့၍ကောငျးလှပါ သညျ။ ကနြောျလညျး အနျတီ့ နညျးတူ အဝတျအစားမြားခြှတျလိုကျပွီး မီးမှိတျကာ ကုတငျပေါျတကျပွီး အနျတီ့ စောငျခြုံထဲဝငျလိုကျပါသညျ။ မီးမှိတျလိုကျသောျလညျး မနကျ ၅ နာရီကြောျနပွေီး မိုးလငျးစပွုနပွေီဖွဈသဖွငျ့ ခနျးဆီးလိုကျကာကွားမှ ဝငျလာ သောအလငျးရောငျဖွငျ့ တဦးကိုတဦး ကောငျးကောငျးမွငျနရေပါသညျ။ အနျတီက ကနြော့အားခပျတငျးတငျး ဖကျထားလိုကျပွီး ကနြောျ၏လညျပငျးကို နမျးနပေါသညျ။ အခနျးက လအေေးပေးစကျ ဖှငျ့ထားသဖွငျ့ အေးနေ သောကွောငျ့ အနျတီကိုယျလုံးကနှေးနပွေီး ဖကျထားရသညျမှာ တောျတောျအရသာရှိလှပါသညျ။ ကနြော့ပေါငျတခြောငျးက အနျတီ့ပေါငျကွားထဲရောကျနပွေီး အနျတီ့စောကျ ဖုတျကွီးနှငျ့ထိနရော ပူနှေးနေ ပါသညျ။ ကနြောျလညျး အနျတီ့မကြျနှာအားနရောမလပျပွနျနမျးနလေိုကျပွီး မကြျနှာမှတဆငျ့ အောကျသို့ဆငျး ကာ လညျပငျးကိုနမျးလိုကျပါသညျ။ လညျပငျးမှတဆငျ့ အောကျထပျဆငျးကာ အနျတီ့ရငျခှငျထဲ နို့နှဈလုံးကွား တှငျ ခေါငျးဝငျခှေ့ပွီး နိုးနှဈလုံးစလုံးကို တဖကျပွီးတဖကျ နမျးနမေိပါသညျ။ ခနနမျးပွီးမှ အနျတီ့နို့သီးခေါငျးကို ကနြော့ပါးစပျထဲထညျ့၍ ကလေးမြားနို့စို့သလို တပွှတျပွှတျ စို့ပေးလိုကျရာ အနျတီလညျး တအငျးအငျးနှငျ့ ညညျးနပေါတော့သညျ။ ကနြောျက အနျတီ၏ နို့ နှဈဘကျလုံးအား တဘကျ ပွီးတဘကျ ပယျပယျနယျနယျစို့ပေး လိုကျ စို့နရေငျး လြှာနှငျ့ဖိယကျလိုကျနှငျ့ ကောငျးမညျထငျသလို လြှောကျ လုပျ နတေော့ရာ အနျတီ့မှာ ကနြော့ အား အတငျးဖကျထားပါတော့သညျ။ ကနြောျနို့စို့၍ အတောျကွာတော့မှ နို့စို့ခွငျးကို ရပျလိုကျပွီး တဖွညျးဖွညျး အောကျဘကျကိုထပျဆငျးပါတော့သညျ. နို့မှတဆငျ့ ဗိုကျကို ယကျလိုကျ စုတျလိုကျ ခကြျကိုယကျလိုကျ နှငျ့ တဖွညျးဖွညျးခငြျးဆီးခုံပေါျရောကျလာပါသညျ။ ကနြောျကအနျတီ့ဘေးမှနေ၍တဖွညျးဖွညျးယကျလာရာ ကနြောေ့ခါငျးသညျ အနျတီ့ပေါငျကွားသို့ရောကျလာပွီး ကနြောျ၏ခွထေောကျမှာ အနျတီ၏ ခေါငျးဘေးတှငျ ကနြျခဲ့ပွီး ပွောငျးပွနျဖွဈနပေါတော့သညျ။ ကနြောျက အနျတီ၏ စောကျဖုတျကွီးကို မကျမကျမောမော တရှုပျရှုပျ နမျးလိုကျပွီးမှ စောကျဖုတျတပွငျလုံးကို လြှာဖွငျ့ တပွတျပွတျယကျလိုကျပါသညျ။ ထို့နောကျ အနျတီ့စောကျစိကို လြှာဖွငျ့ယကျလိုကျ ပါးစပျထဲငုံစုပျလိုကျ အနျတီ့စောကျခေါငျးထဲ လြှာဝငျနိုငျသမြှသှငျးလိုကျ ထုတျလိုကျနှငျ့ လုပျပေးနရော အနျတီ့စောကျဖုတျထဲမှ ခြှဲတဲတဲ ခြိုမမြြ အရညျမြားစီးထှကျလာပါသညျ။ ကနြောျလညျး အနျတီ့ စောကျရညျ အရသာကို ကွိုကျလှသဖွငျ့ ထှကျလာသမြှစောကျရညျမြားကို မြိုခနြမေိပါတော့သညျ။

အင်း၊၊၊၊ ေကာင်းလိုက်တာသားရယ်၊ အား၊ အီး။ ရွီး ………….အမေလးေကာင်းလိုက်တာ..အီး….
အနျတီမှာလညျး အငွိမျမနနေိုငျတော့ဘဲ တလူးလူးတလှနျ့လှနျ့ ဖွဈနပေါတော့သညျ။ ကနြောျအနျတီ့စောကျဖုတျ ကွီးအားယကျကောငျးနစေဉျ အနျတီက ကနြော့ ခွထေောကျတခြောငျးအား သူ့ခေါငျးပေါျဆှဲယူ၍ ကနြော့ပေါငျ ကွား သူ့ခေါငျးကိုထညျ့လိုကျပါသညျ. ပွီးသညျနှငျ့ ကနြော့လီးအားသူ့ပါးစပျထဲထညျ့၍ စ စုပျပါတော့သညျ။ ကနြောျက အနျတီ့စောကျဖုတျယကျ အနျတီက ကနြော့လီးစုပျနှငျ့ ကနြောျတို့နှဈယောကျ စိမျပွနေပွအေလုပျ ဖွဈနကွေပါသညျ။ အနျတီ့စောကျဖုတျမှာရဆေေးထားသောကွောငျ့အနံ့အသကျကငျးနပွေီး စောကျရညျခြှဲခြှဲ မြားတစိမျ့စိမျ့ထှကျနသေဖွငျ့ အလှနျပငျစုပျ၍ ကောငျးနပေါသညျ။ အနျတီကလညျး ကနြော့လီးကို မကျမကျ မောမောပငျ စုပျလိုကျ ရှေ့တိုးနောကျငငျဂှငျးထုလိုကျနှငျ့ ကနြော့မှာလညျး နိဗ်ဗါနျရောကျနရေပါတော့သညျ။ ဤတကွိမျတှငျတော့ကနြောျတို့သညျ ကားပေါျမှာကဲ့သို့ အခြိနျကိုလညျးကွညျ့စရာမလို လူကိုလညျးဂရုစိုကျ စရာမလိုသဖွငျ့ စိနျပွနေပွပေငျ အခြိနျဆှဲ၍ တယောကျကိုတယောကျ ကောငျးသထကျကောငျးအောငျ အရသာ ပေးနလေိုကျကွသညျမှာတောျတောျကွာပါသညျ။ အနျတီတော့မသိ ကနြော့မှာတော့ မေးမြားပငျညောငျးလာပါ သညျ။ သို့သောျလညျး အနျတီအရသာတှေ့နပွေီး ထှနျ့ထှနျ့လူးနသေညျကို မွငျရသောအခါ မေးညောငျးရကြိုး နပျပါသညျ။ နာရီကွညျ့မထားမိသောျလညျး အနျတီအကွိမျကွိမျပွီးနသေညျကို ကနြောျက မရပျဘဲ ဆကျတိုကျ စောကျဖုတျယကျနသေညျမှာ တနာရီနီးပါးကွာမညျထငျပါသညျ အနျတီမှာ အကွိမျကွိမျ ပီးနသေောျငွားလညျး ကနြောျ ဆကျမှုတျနသေမြှဆကျ အရသာခံနပေါသညျ။ တခုသိသာသညျက အနျတီ တခါပွီးကာနီးတိုငျး ကနြော့ လီးကို တခါအစုတျရပျ၍ အပွငျထုတျတတျခွငျးဖွဈပါသညျ။ အနျတီပွီးတိုငျး သူ့စောကျဖုတျကွီးဖွငျ့ ကနြော့ မကြျနှာကို စောငျ့စောငျ့ပွိးကော့ထိုး တတျပါသညျ။ ကနြော့စိတျထငျ အနျတီ ၅ ခါလောကျပွီးပွီးသောအခါမှ ကနြောျက အနျတီ့စောကျဖုတျကိုအစုတျရပျလိုကျပွီး အနျတီ့ပေါငျကွားမှကနြော့ခေါငျးကို ထုတျလိုကျပွီး ကုတငျ ဘေးဆငျးလိုကျပါသညျ။ ပွီးနောကျ အနျတီ့ခွထေောကျနှဈခြောငျးကိုကိုငျ၍ ကနြော့ဘကျဆှဲယူလိုကျရာ အနျတီ က သူ့ဖငျကိုကွှ၍ ကနြော့ဘကျ လြှောဆငျးလာပါသညျ။ အနျတီ့တငျပါးကုတငျစောငျးထိရောကျသော အခါ ကနြောျက အနျတီခွနှေဈခြောငျးကို မ၍ဆှဲဖွဲပွီး အနျတီ့ ကိုယျလုံးဘကျကို တှနျးတငျလိုကျပါသညျ။ အနျတီကလညျးအလိုကျသငျ့ပငျ သူ့ခွနှေဈခြောငျးကို သူ့လကျမြားဖွငျ့ ဆှဲယူ၍သူ့ပုခုံးနားဆှဲကပျထားလိုကျပါ သညျ။ ထိုအခါ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးမှာ ဖေါငျးကားပွီးပွူးထှကျလာပါတော့သညျ။ အနျတီ့စောကျစိကွီးမှာ လညျး စောကျဖုတျ နှဈခမြျးကွားတှငျ ပွူးပွီးထှကျနပေါသညျ။ ကားပေါျတုံးက စောငျခွုံထဲတှငျယကျခဲ့ရသဖွငျ့ ဘာမှမမွငျလိုကျရသောျလညျး ယခုအခါတှငျတော့ မိုးလငျးနပွေီဖွဈသဖွငျ့ ပွတငျးခနျးဆီးကို ဖွတျ၍ဝငျလာ သော အလငးရောငျကွောငျ့ ရှငျးရှငျးလငျးလငျးကွီးကိုမွငျနရေသညျမှာ အလှနျ ကွညျ့၍ ကောငျးလှပါသညျ။ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးမှာ ကနြော့ တံတှေးမြား အနျတီ့စောကျရညျမြားဖွငျ့ ပွောငျလကျ၍ နပေါသညျ။ ကနြောျလညျး အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးကို ကွညျ့ရငျး မလိုးနိုငျသေးဘဲ တခါထိုငျ၍ ထပျယကျနမေိပွနျပါသညျ။ ဤတကွိမျတှငျတော့ အနျတီ့စောကျဖုတျသာမက အနျတီ့ စအိုဝကိုပါ ယကျနမေိပါသညျ။ အနျတီမှာလညျး ထှနျ့ထှနျ့ လူးနပွေနျပါတော့သညျ။
အား သားေရ ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်း၊ အား ေကာင်းလိုက်တာ ေကာင်းလိုက်တာ သေတော့မွာဘဲ အား ေကာင်းလိုက်တာ
ကနြော၏လီးမှာလညျး မာတောငျနပွေီး တဆတျဆတျတုံနပေါသညျ။ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးအားစိတျတိုငျးကြ ယကျပွီးမှ ကနြောျထလိုကျပွီး အနျတီ့ပေါငျကွားတှငျနရောယူ လိုကျ ပါသညျ။ ပွီးကနြော့လီးကို အရငျးမှ လကျဖွငျ့ဆုတျကိုငျပွီး အနျတီ့ စောကျဖုတျအမွောငျးကွားတှငျ အပေါျ အောကျ တခကြျနှဈခကြျဆှဲလိုကျပါသညျ။ ပွီးမှ အနျတီ့စောကျဖုတျထဲ ကနြော့လီးကို ဒဈမွုတျရုံ ထိုးသှငျး လိုကျ ပါသညျ။ ဒဈတမွုတျသှငျးပွီး စောကျဖုတျ အဝနားတှငျပငျ ခန ရှေ့တိုးနောကျဆုပျလုပျပေးနေ လိုကျရာ အနျတီမှာ သူ့ဖငျကွီးကို ကော့ထိုးပွီး ကနြော့လီးကို သူ့စောကျဖုတျထဲထိုးသှငျးရနျ ကွိုးစားနတေော့သညျ။
အီး… အား…. သားေရ လိုးပါေတာ့ သွင်းလိုက်ပါ မင်းလီးကြီးကို အဆုံးထိေစာင်႕သွင်႕လိုက်စမ်းပါ အန်တီမနေနိုင်တာ့ဘူး အား…….. လိုးေပးပါ လိုးေပးပါေတာ့
ကနြောျက အနျတီ့အားခန ညှငျးဆဲနလေိုကျပွီးမှ ကနြော့လီးကို သူ့စောကျဖုတျထဲ တဖွေးဖွေး သှငျးလိုကျပါ တော့သညျ။ ကနြော့လီးအဆုံးထိဝငျသှားသညျနှငျ့ အနျတီ့မှာ အီး….. ကနဲ တခကြျအောျလိုကျကာ သူ့ခွထေောကျ နှဈခြောငျးဖွငျ့ ကနြော့ခါးကို ညှပျဆှဲလိုကျပွီး အတငျး ဆှဲညှောငျ့နပေါသညျ။ ခနသာကွာလိုကျပါသညျ အနျတီတခြီပွီးသှားပွီး သူ့ခွထေောကျကို ကနြော့ ခါးမှ ဖွုတျခလြိုကျပါသညျ။ ကနြော့လီးကတော့ တောငျတောငျ မတျမတျပငျ သူ့စောကျဖုတျထဲတှငျ ရှိနပေါသေး သညျ။ ကနြောျလညျး သူ့ခွနှေဈခြောငျးကို ယခငျအတိုငျး ပွနျမ၍ ဖွဲလိုကျပွီး ကနြော့လီးအားဖွေးညှငျးစှာ အဆုံးထိ ထုတျ လိုကျ သှငျးလိုကျဖွငျ့ အနျတီ့ အားလိုးပေးနလေိုကျပါသညျ။ အနျတီကလညျး တခြီပွီးသှားသဖွငျ့ အမေါဖွရေငျး ငွိမျပွီး ဇိမျခံနပေါသညျ။ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးမှာစောကျရညျမြားဖွငျ့ ခြှဲနရော တောျတောျပငျလိုးလို့ကောငျးလှပါ သညျ။ သူ့စောကျဖုတျကွီးကို လိုးရသညျမှာလညျး စညျးစညျးပိုငျပိုငျရှိလှပါသညျ။ ကလေး ၃ ယောကျအမေ အိမျထောငျ သကျ နှဈ ၂၀ ကြောျပွီး သူ့ယောကျကြားကလညျး အနှဈ ၂၀ လုံးလုံးလိုးထားပမေဲ့ သူ့စောကျဖုတျ ကွီးမှာ တလကျကိုငျဖွဈသောကွောငျ့လားမသိ ခြောငျမနဘေဲ အလှနျလိုး၍ကောငျးနပေါသညျ။ ကနြောျလိုးနသေညျကို အနျတီ့မှာငွိမျခံနရောမှ တဖွညျးဖွညျးအောကျမှ ပွနျ ကော့ထိုးစပွုလာပွနျပါသညျ။ ကနြောျလညျး အနျတီ့ တုံ့ပွနျမှုအတိုငျး တဖွညျးဖွညျး အရှိနျတငျ၍ စောငျ့အားကိုလဲတိုးလိုကျပါသညျ။ အနျတီက အောကျမှ တှနျး ဆောငျ့လေ ကနြောျကလညျး အပေါျမှဖိ၍ ဆောငျ့ဆောငျ့လိုးပေးနရော အနျတီ့မှာအောကျမှ အံကြိတျ၍ တအီးအီးနှငျ့ ကောငျးကောငျးကွီးအလိုးခံနပေါသညျ။
အငျး…သားရေ ကောငျးလာပွနျပွီ၊ ဆောငျ့ ဆောငျ့ နာနာ ဆောငျ့လိုးသား အား…. ရှီး… ကောငျးလိုကျတာ။ မငျးလီးကလဲ မငျးအနျကယျလီးလောကျရှိတယျ နဲနဲတောငျ ပိုတုပျမလားမသိဘူး အား… လိုး.. လိုး သား ခပျကွမျးးကွမျးလေး လိုးပေးစမျးပါသားရယျ။ အနျတီ တအားခံခငြျလှနျးလို့ပါ၊ အား… အား… လိုး လိုး…. အီး…. ကောငျးလိုကျတာ မငျးလီးက ရှယျဘဲ အား…….
ပွောနရေငျးနဲ့ အနျတီက အောကျကနေ ပိုပိုပွီး ခပျကွမျးကွမျးကော့ထိုးလာပါသညျ။၊ ကနြောျကလညျး အနျတီ့အရှိနျနှငျ့ကိုကျအောငျ ခပျပွငျးပွငျးဆောငျ့လိုးတော့ရာ ကနြောျတို့နှဈယောကျလိုးသံသညျ တဖေါငျးဖေါငျး နှငျ့ အပွငျကသာ တယောကျယောကျဖွတျသှားလြှငျကွားမှာ သခြောပါသညျ။ ဒါပမေဲ့ အဲဒါကို ကနြောျတို့ ဂရုမစိုကျနိုငျတော့ပါ၊ အသားကုနျလိုးကွပါတော့သညျ။ အရငျဖါသညျမတှလေိုးခဲ့တုံးက သိပျမကွာသညျ့ ကနြောျသညျ ခုမှ ဘာဖွဈတယျမသိ ဒီလောကျအသားကုနျလိုးနတောတောငျ မပွီးနိုငျ ဖွဈနပေါသညျ။ ကုတငျအောကျကနေ မတျတပျလိုးနရေငျးက အားမရတောသဖွငျ့ ကနြောျ့ခွထေောကျ တဖကျကို ကုတငျပေါျ တငျပွီး အနျတီ့ပေါငျတခြောငျးပေါျ ကြောျခှလိုကျပါသညျ။ အဲဒီတော့မှ ပိုပွီး ပယျပယျနယျနယျ ထိပွီး လိုးရတာ လညျး ပိုအားရလာပါတော့သညျ။ ကနြောျကဆောငျ့လိုးလေ အနျတီ့မှာ ပိုအားရလာပွီး သူ့လကျနှဈဘကျစလုံးနဲ့ မှှေ့ယာကို တဖုံးဖုံးထုရိုကျနပေါတော့သညျ။ ထုရိုကျနရေငျးက
အား…. အေမ ရေကောင်းလိုက်တာ သေပါပြီ အီး အီး ေကာင်းတယ်အမေရဲ႕ အီး ဟီး ဟီး ဟီး….
ကနြောျက ဆောငျ့လိုးနရေငျးနှငျ့ ခကြျခငြျးမပွီးအောငျ ဆောငျ့ခကြျကို ရနေလေိုကျပါသညျ။ အခကြျ ၆၀၀ ကြောျလောကျရောကျသောအခါ ကနြောျလညျး မနေ နိုငျတော့ဘဲ ကနြော့လီးထိပျက တအားယားလာပွီး တကိုယျလုံးလဲ ကွကျသီးမြားထလာကာ တုံတကျလာပွီး ကနြော့ လရညျတှကေို အနျတီ့စောကျဖုတျထဲ ပနျးထဲ့ လိုကျပွီး ပွီးသှားပါတော့သညျ။ ပွီးပုံကလဲ လီးကို အနျတီ့စောကျခေါငျးထဲ အဆုံးထိဖိကပျ သှငျးထားပွီး လူက ဆနျ့ငငျဆနျ့ငငျ ဖွဈနပေါတော့သညျ။ တောျတောျကွာမှ လီးက နဲနဲပြော့လာပွီး အနျတီ့စောကျဖုတျထဲမှ တဖွေးဖွေး ဆှဲထုတျလိုကျပါသညျ။ အနျတီလညျး ငွိမျကသြှားပွီး ကှေးကှေးလေးအိပျရငျး အသကျကို ခပျပွငျးပွငျး ရှူနပေါသညျ။ ကနြောျကလညျး အနျတီ့ဘေးမှာ လှဲအိပျလိုကျရငျး အသကျပွငျးပွငျးရှူပွီး အမေါဖွေ နလေိုကျရပါတော့သညျ။ နားနရေငျးနှငျ့ ကနြောျအိပျပြောျသှားသညျမှာ အနျတီလာနှိုးတော့မှ နိုးပါတော့သညျ။ အခြိနျက မနကျ ၁၁ နာရီရှိနပွေီဖွဈသညျ။
သားေရ ထ ရေၿခိဳးလိုက် အန်တီတို႔ တခုခုစားပြီး သွားကြရေအာင် နဲနဲေတာင်ေနာက်ကျႏေပြီ
ကနြောျတို့ ဟိုတယျစားသောကျဆိုငျတှငျပေါငျမုနျ့ထောပတျသုတျနှငျ့ ကောျဖီတခှကျစီသောကျပွီး အိပျမြားဆှဲ ကာ ဟိုတယျမှ ထှကျခဲ့ကွပါသညျ။ ထှကျကာနီး ကောငျတာတှငျသော့အပျသောအခါ ကောငျတာမှ တရုတျ အကိုကွီးက ညီလေးတို့သားအမိတှအေဆငျပွရေဲ့လားဟု ပွံ့ုးစိစိ ဖွငျ့မေးပါသညျ။ ကနြောျတို့ မီးကုနျရမျးကုနျ လိုးနသေံကွောငျ့ သားအမိအစဈမဟုတျမှနျးသူတို့သိနပေုံရပါသညျ။ ကနြောျကလညျးခပျတညျတညျပငျ အဆငျပွပေါတယျအကို ဟုပွောလိုကျရပါသညျ။ အနျတီကတော့ အနားမှာမရှိသဖွငျ့ မသိလိုကျပါ။ ကနြောျတို့နှဈယောကျ ဟိုတယျအပွငျမှ ကားတစီးှုှားလိုကျကွပွီး အနျတီပွောသညျ့ အတိုငျး အနျတီတို့အဖှားအိမျ ကိုသှားလိုကျကွပါသညျ။ အနျတီ့အဖှားအိမျကလညျး မန်တလေးမွို့ပွငျထငျပါသညျ ကားနှငျ့ တနာရီနီးပါး သှားရပါသညျ။ ထို့ကွောငျ့လညျး အနျတီက ရဲရဲတငျးတငျးပငျ ဟိုတယျ တကျတညျးရဲခွငျး ဖွဈပုံရပါသညျ။
အနျတီတို့အဖှားအိမျမှာ ခွံဝိုငျးကွီးထဲမှ နှဈထပျ သဈသားအိမျ အမညျးကွီးဖွဈပါသညျ။အဖှားက အနျတီ့အဒေါျ မိသားစုနှငျ့အတူနသေူဖွဈပါသညျ။ ခွံဝိုငျးကွီးမှာတောျတောျကယြျပွီး သဈပငျကွီးမြားဖွငျ့ အုပျဆိုငျးနပေါသညျ။ အနျတီ့အဒေါျနှငျ့အတူ အနျတီ့ ညီမဝနျးကှဲမြား တူတူမမြားက လှိုကျလှိုကျလှဲလှဲ ဝိုငျးနှုတျဆကျကွပါသညျ။ အစတှငျ သူတို့က ကနြော့ အား မောငျမောငျဟုထငျနကွေပါသညျ။ အနျတီက ဘာကွောငျ့မှနျးမသိ အမှနျ အတိုငျး မပွောဘဲ ကနြောျသညျ အနျကယျထှနျးတူဖွဈကွောငျး ရှငျးပွလိုကျပါသညျ။ အဖှားမှာနသေိပျမကောငျးသဖွငျ့ အိပျယာထဲတှငျသာ အနမြေားပါသညျ။ အဖှားအိမျကကွီးသောျလညျး မိသားစုကမြားလှပါသညျ။ ထို့ကွောငျ့ ကနြောျသညျ ကနြော့ထကျတနှဈခနျ့ ငယျသော အနျတီ၏တူ တယောကျနှငျ့ အတူတခနျးထဲအိပျရပါသညျ။ သခြောသညျကတော့ ဒီအိမျတှငျ အနျတီ့အားနောကျတကွိမျ လိုးရဘို့ဆိုသညျမှာ လုံး၀ မဖွဈနိုငျတော့ခွငျးပငျဖွဈပါသညျ။ ရောကျရောကျခငြျးပငျ အနျတီ့က ကနြော့အား သူ့တူမြားထံအပျလိုကျပွီး ကဲသားတို့ရေ မငျးအကိုကို မငျးတို့လကျထဲအပျလိုကျပွီ၊ ဒီမှာရှိနတေုံး မန်တလေး စဈကိုငျး နရောစုံအောငျသာလိုကျပွလိုကျကွတော့။ မငျးအကို မပငြျးစနေဲ့နောျ ဟုဆိုသဖွငျ့ အဖှားတို့အိမျတှငျ နခေဲ့ရသောတပါတျလုံး စကျဘီးဖွငျ့တဖုံ ကားဖွငျ့တနညျး မန်တလေးတခှငျပွဲပွဲစငျအောငျရောကျခဲ့ရပါတော့သညျ။ တနကေုနျလြှောကျသှားနရေသောျလညျး ကနြော့စိတျမှာ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးထံသာရောကျနပွေီး ညဖကျ တှငျ အိမျသာထဲတှငျ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးအား မွငျယောငျကာ ဂှငျးသာ အကွီမျကွိမျထုနရေပါတော့သညျ။ တကွိမျလူခနလဈတုံးအနျတီ့အား
အန်တီရယ် သားအန်တီ့ေစာက်ဖုတ်ကြီးကို အရမ်းသတိရတယ် ဟု ျခႇဲျခႇဲပဈပဈေပြာလိုက်ရာ အန်တီက ပြဳံးကြည်႕ပြီး
ခနသညျးခံနောျ အပွနျမှ ဟုပွောပါသညျ။
ပွနျမညျ့နေ့ရောကျသောအခါ သူတို့က လကျမှတျဝယျပေးထားပွီး ကားကွီးဝငျးထိလိုကျပို့ဖို့ပွငျကွပါသညျ။ အနျတီက သူတို့ကို လိုကျမပို့ရနျတားလိုကျပွီး အိမျမှာတှငျပငျအပွီးနှုတျဆကျကာ သူတို့ငှားပေးသော ကားဖွငျ့ ထှကျလာခဲ့ကွပါသညျ။ ကားဂိတျသို့ရောကျသောအခါ ကားထှကျခါနီးနပွေီဖွဈပါသညျ။ အနျတီက မနကျဖနျ ကားနှငျ့မှလိုကျမညျဖွဈကွောငျး သှားပွော၍ လကျမှတျအသဈထပျဝယျလိုကျပါသညျ။ လကျရှိလကျမှတျကိုတော့ အဆုံးခံလိုကျပါသညျ။ ပွီးနောကျ ကားတစီးပွနျငှားကာ ယူနတီ ဟိုတယျ သို့ ပွနျလာခဲ့ကွပါသညျ။ ဟိုတယျတှငျအခနျးယူသောအခါ အနျတီကတော့ဘာမှမဖွဈသောျလညျး ကနြော့မှာတော့ မကြျနှာနညျးနညျး ပူနမေိပါသညျ။ ဟိုတယျအခနျးထဲရောကျသညျနှငျ့ အနျတီသညျ ကနြော့ကို အတငျးဆှဲဖကျပွီး မကြျနှာအနှံ့ နမျးပါသညျ။ ပွီး ကနြော့ အငျ်ကြ ီနှငျ့ ဘောငျးဘီကို အတငျးဆှဲခြှတျပါတော့သညျ။ ကနြောျလညျး အားကမြခံ အနျတီ့အဝတျအစားမြားကို ခြှတျပေးလိုကျရာ ကနြောျတို့နှဈယောကျသညျ ခကြျခငြျးပငျ ဝတျလဈစားလဈ ဖွဈသှားပါတော့သညျ။ အနျတီ့မှာ တရှူးရှူးနှငျ့ အသကျရှူပွငျးနပွေီး တောျတောျခံခငြျနပေုံရပါသညျ။ အနျတီက ကနြော့အား ကုတငျပေါျတှနျးလှဲလိုကျပွီး ကနြော့ကိုယျပေါျပွောငျးပွနျခှကာ ကနြော့လီးအား စုတျပါတော့သညျ။ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးမှာ ကနြော့ မကြျနှာပေါျရောကျနရော ကနြောျလညျး အနျတီ့နညျးတူ အနျတီ့စောကျဖုတျ ကွီးကို မကျမကျမောမော နမျးရှုံံ့ လိုကျပွီး စယကျပါတော့သညျ။ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးမှာ ယနေ့မနကျကမှ အမှှေးထပျရိတျထားပုံရပွီး ပွောငျခြောနပေါသညျ။ အနျတီကအပေါျမှ ကနြောျကအောကျမှ တယောကျကို တယောကျ အပွနျအလှနျယကျလိုကျစုတျလိုကျလုပျနရောမှ အားမရသဖွငျ့ ကနြောျက အနျတီ့ကို ဖကျ၍ လှိမျ့လိုကျပွီး အပေါျ တကျလိုကျပါသညျ။ အပေါျရောကျမှ အနျတီ့စောကျဖုတျအားစုတျရသညျမှာပိုအားရလာပွီး အနျတီကလညျး အောကျမှနေ၍ ကနြော့လီးအား အာခေါငျထဲထိဝငျအောငျစုတျနပေါသညျ။ ကနြောျလညျး တအားဖီးတကျလာပွီး အနျတီ့ပါးစပျအား မညှာမတာပငျ စောကျဖုတျကိုလိုးသလို ကနြော့လီးဖွငျ့ ခပျကွမျးကွမျး လိုးနမေိပါတော့သညျ။ အနျတီ့ပါးစပျဖွငျ့ ကနြော့လီးအား ငုံစုတျထားသညျမှာကောငျးလှနျးလှသဖွငျ့ စောကျဖုတျ ကိုလိုးရသလိုပငျ အရသာတှေ့လှပါသညျ။ အနျတီ့ပါးစပျကိုအတောျကွာကွာလိုးပွီးမှ ကနြော့လီးကိုပါးစပျထဲမှ ထုတျလိုကျပွီး ကနြောျထလိုကျပါသညျ။ ပွီးနောကျ အနျတီ့ ဖငျအောကျတှငျဆောငျ့ကွောငျ့ ထိုငျလိုကျပွီး အနျတီ့ ခွနှေဈခြောငျးအား ခွမေကြျစိမှကိုငျကာ အပေါျဆှဲမလိုကျပွီး အနျတီ့ ပုခုံးဘေးတှငျတှနျးဖိထားလိုကျ ပါသညျ။ ထိုအခါ အနျတီ့ တငျပါးမှာ မှှေ့ယာနှငျ့မထိတော့ဘဲ အပေါျထောငျနပွေီး အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးမှာ ဖေါငျးကားပွီး ပွူးထှကျလာပါသညျ။ ကနြောျက ခွဖေဝါးနှဈဘကျပေါျဆောငျ့ကွောငျ့ထိုငျရငျး ကုနျးထလိုကျပွီး ကနြော့လီးကို အနျတီ့စောကျဖုတျ အဝနှငျ့ တေ့လိုကျပါသညျ. ပွီး အသားကုနျ တခကြျတညျးနှငျ့တဆုံးဆောငျ့ သှငျးလိုကျပါ သညျ။ အနျတီ့မှာ အီး ကနညျး တခကြျအောျလိုကျပွီး အံကိုကွိတျ၍ တငျးခံနပေါသညျ။ ကနြောျက တဆကျ တညျး အသားကုနျ တခကြျပွီးတခကြျ အားပါပါဆောငျ့လိုးနလေိုကျပါတော့သညျ။ အနျတီ့ဆီးခုံနှငျ့ကနြော့ဆီးခုံရိုကျသံမှာလညျး ပွငျးလှနျးလှသဖွငျ့ တဖုံးဖုံး တဖတျဖတျနှငျ့ အတောျကယြျပွီး ဘေးအခနျးမြားရော အပွငျလြှောကျလမျးမှပါ ကွားနိုငျမညျမှာ သခြောပါသညျ။ ဤပုံစံနှငျ့လိုးနရေသညျမှာ အားပါလှပွီး အရသာလညျးအတောျရှိလှပါသညျ။ တခကြျအဆုံးထိဆောငျ့ဝငျသှားတိုငျး အနျတီ့မှာ အီးကနဲ အားကနဲ အောျနသေဖွငျ့ ထိုအောျနသေံကိုကွားရသညျမှာလညျး နားဝငျပီယံရှိလှပါသညျ။ ဤကဲ့သို့အခကြျနှဈရာခနျ့လိုးလိုကျသောအခါ ကနောျ့ဒူးလညျးတောျတောျညောငျးလာပါသညျ။ ထို့ကွောငျ့ ကနြောျခန အလိုးရပျလိုကျပွီး ကုတငျပေါျမှဆငျးလိုကျပါသညျ။ ကုတငျပေါျမှဆငျးလိုကျပွီး ကုတငျအောကျတှငျ မတျတတျရပျကာ အနျတီ့ကိုယျလုံးကို ကုတငျစောငျးသို့ဆှဲယူလိုကျပါသညျ။ ပွီးနောကျ ခွနှေဈခြောငျးကို ထောငျပွီး ဆှဲဖွဲလိုကျရာ အနျတီက သူ့လကျနှငျ့ ခွကေငြျးဝတျမှ လှမျးဆှဲထားလိုကျပါသညျ။ ကနြောျက ခကြျခငြျး မလိုးသေးဘဲ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးအား ခနကုနျးယကျလိုကျပါသညျ။ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးမှာစောကျရညျမြားကနြော့လရညျမြားနှငျ့ ရှှဲရှှဲစိုနပေါသညျ။
အား သားေရ မယက်နဲ႔ေတာ့ ယားတယ် လိုးသာလိုး အခုနလို ေဆာင်႕လိုး သား အန်တီမနေနိုင်ေတာ့ဘူး ရွီး လိုးပါေတာ့ လိုးပါေတာ့ အီး
ကနြောျလညျး ခနသာယကျလိုကျပွီး မတျတတျထလိုကျကာ ကနြော့လီးကို အနျတီ့စောကျဖုတျဝပွနျတေ့ လိုကျပါသညျ။ ပွီး လကျနှဈဘကျကို အနျတီ့ပေါငျပေါျဖိပွီး အရှိနျမှနျမှနျနှငျ့ လိုးလိုကျပါသညျ။ တအားမဆောငျ့ဘဲ မှနျမှနျလေး အဆုံးထိသှငျးလိုကျထုတျလိုကျနှငျ့ တောျတောျကွာကွာလိုးပေးနလေိုကျရာ အနျတီ့ကလညျး ခွကေငြျးဝတျကို လကျနှဈဘကျဖွငျ့ ဆှဲထားရငျး သူ့ဖငျကို ကော့ကေ့ာပွီးအောကျမှ တုနျ့ပွနျလိုးနပေါသညျ။ ကနြောျကလညျးအမောဖွရေငျး အနျတီ့စောကျဖုတျကွီး ဆုံးသညျထိ ကနြော့လီးအားမသှငျးတော့ဘဲ လေးပုံတပုံလောကျသာသှငျးပွီး အနျတီ့ စောကျခေါငျး အပေါျနံရံ ကို ပှတျလိုးနပေါသညျ။ ထိုအခါ အနျတီ့မှာ တကိုယျလုံးတုံလာပွီး
အား အား သားရေ ဘယျလိုလုပျနတောလဲ အား အား ကောငျးလိုကျတာ ကောငျးလိုကျတာ ရှီး ရှီး ဟုအောျနပွေီး ကနြော့လီးစောကျခေါငျးဝထိထှကျလာသညျနှငျ့ သူ့စောကျဖုတျထဲမှ စောကျရညျအကွညျမြား အရှိနျပွငျးပွငျးနှငျ့ ပနျးထှကျလာပါတော့သညျ။ သူ့စောကျရညျမြားသညျ ကနြော့ဗိုကျကိုပနျးနရော တခြို့မှာ ကနြော့မကြျနှာကိုပါတကျစငျပါတော့သညျ။ သူ့မှာလညျး တအံ့တသွော မကြျလုံးပွူးနပွေီး သူ့တကိုယျလုံးမှာ တဆပျဆပျတုံနပွေီး မကြျလုံးမှာလညျး မကြျဖွူလံနပေါတော့သညျ။ ကနြောျကလညျး အားရပါးရရှိလှသဖွငျ့ စောကျရညျအပနျးရပျသှားသညျနှငျ့ ယခုပုံစံအတိုငျး နောကျတခါ အဆုံးထိမသှငျးဘဲ အဝနားတှငျပငျ ရှေ့တိုး နောကျဆုတျ ထပျညောငျ့ပေးလိုကျရာ အနျတီ့မှာ နောကျတကွိမျတုံတကျလာပွီး ကနြော့လီး ဆှဲထုတျ လိုကျ သညျနှငျ့ စောကျရညျမြား အရှိနျနှငျ့ ပနျးထှကျလာပွနျပါသညျ။ ဤတကွိမျတှငျတော့ ကနြောျကထိုငျခြ လိုကျပွီး ပနျးထှကျလာနသေော အနျတီ့စောကျရညျကို ကနြော့မကြျနှာနှငျ့ ဆညျးခံလိုကျပါသညျ။ စောကျရညျမြားမှာ ပူနှေးနပွေီး အနညျးငယျ ငံကြိကြိရှိပါသညျ။ စောကျရညျအထှကျရပျသှားသောအခါ ကနြောျက အနျတီ့ စောကျဖုတျကွီးကို ယကျပေးလိုကျရာ အနျတီ့မှာ ပကျလကျလှဲနရောမှ အတငျးထလာပွီး ကနြော့မကြျနှာ ကိုအတငျးတှနျးထားပါတော့သညျ။ ကနြောျလညျး အနျတီကောငျးနသေညျကို ကွညျ့၍ အားရသလောကျ ရှိလာတော့မှ ကနြော့လီးကို အနျတီ့စောကျဖုတျထဲ တခါထပျသှငျးလိုကျပွနျပါသညျ။ ဤတခါတှငျတော့ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးအားဆကျမကလိတော့ဘဲ ကနြော့စိတျတိုငျးကသြာ မီးကုနျရမျးကုနျဆောငျ့လိုးပါ တော့သညျ။ လိုးနရေငျး ကနြော့ခွထေောကျတဖကျကို ကုတငျပေါျတငျ၍ အနျတီ့အား တပေါငျကြောျခှ၍ အသားကုနျဖိဆောငျ့လိုးပေးလိုကျရာ ကနြောျလညျး မထိမျးနိုငျတော့ဘဲ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးထဲ ကနြော့ လရညျမြားပနျးထညျ့၍ ပွီးလိုကျပါတော့သညျ။ ပွီးသှားသညျနှငျ့ကနြောျလညျးမနနေိုငျတော့ဘဲ အနျတီ့ဗိုကျပေါျ မှောကျခလြိုကျပွီး အသကျပွငျးပွငျးရှူကာ နားနလေိုကျရပါတော့သညျ။ အနျတီမှာလညျး မောနပွေီးမကြျလုံးကို မှိတျကာ အသကျပွငျးပွငျးရှူ၍ နားနေ ပါသညျ။ ခနနမှေ အနျတီ့ကိုယျပေါျမှဘေးသို့လိမျ့ဆငျးလိုကျပွီး အနျတီ့ အားဖကျကာ ကနြောျတို့နှဈယောကျ အနားယူနလေိုကျကွပါသညျ။
အေမါပြေလောက်ေသာအခါ အန်တီက
သား၇ယျ ကောငျးလိုကျတာ အနျတီတခါတညျးဆှမြေိုးမေ့သှားတယျ သိလား။ မငျးကသိပျတောျတာဘဲ၊ ပွောစမျးပါအုံး၊ မငျး ဒါတှဘေယျကတတျနတောလညျး။ သူမြားက သူ့ကိုမြားသငျပေးနရေမလားလို့မှတျပါတယျ၊ ဒီမှာ ဆရာကွီးနဲ့လာတှေ့နတေယျ မငျး အရငျကလုပျဖူးလို့လား ဘယျတုံးကလညျး ဘယျသူနဲ့လဲ ပွောစမျးပါဦး
အငျး ကနြောျ အရငျက လုပျဖူးတာက ဟို မကောငျးတဲ့မိနျးမတှနေဲ့ အနျတီရ
ဟင်မင်းက ဖာသည်မတွေနဲ႔ လုပ်ဖူးတာလား ေရာဂါတွေဘာတွေရကုန်ရင်ေတာ့ ဒုက ပါဘဲ။
မရပါဘူးအနျတီရ ကနြောျတို့က ကှနျဒုံးအမွဲသုံးတာ၊
နပေါဦး ကနြောျတို့ ဆိုတာ ငါ့သားမောငျမောငျကောပါလား
ဟီး…ပါတာပေါ့အနျတီရ မောငျမောငျက ဆရာကွီး သူဘဲ ကနြောျတို့ကိုခေါျသှားတာ
ဟင်…အန်တီကေတာ့ မင်းတို႔ကို ကေလးတွေဘဲမွတ်နေတာ၊ ဘာမွသိမွာမဟုတ်ဘူးလို႔ထင်နေတာ၊ ခုေတာ့ သူတို႔တွေက အားလုံးသိနေကြပြီေပါ့ေလ။ အဲဒီဖါသည်မတွေနဲ႔ လိုးပြီးေတာ့ အိမ်ပြန်ေရာက်ရင် အန်တီတို႔ကို ကြည်႕ကြည်႕ပြီးထ နေတာမို႔လား၊
ဟီး..ဟုတျတယျ၊ အရငျကဘာမှမဖွဈဘူး ဖာသှားခပြွီးမှ အိမျမှာ အနျတီတို့ကိုကွညျ့ကွညျ့ပွီး အိမျသာထဲမှာ ဂှငျးခန ခန ထုဖွဈတယျ။ တခါတခါ အနျတီအကြီဝတျတာ ဘရာမပါရငျ နို့သီးခေါငျးအရာလေးကွညျ့ကွညျ့ပွီး ခကြျခငြျးပွေးထုရတာ ဟီး
အင်း မင်းက အန်တီတင်မကဘူး မင်းညီမ ေထွးေထွးကိုပါ စိတ်ကူးနဲ႔ပဈမွားနေတာေပါ့ေလ။
ဟီး၊…. ဟုတျတယျ၊ ထှေးထှေးကလညျးပဈမှားခငြျစရာဘဲလေ၊ သူ့ဟာတှကေလညျး နညျးနညျး နောနော တှမှေမဟုတျတာ
အငျး သမီးက အမတေူတယျ။ အနျတီလဲ ငယျငယျကတညျးက ပစညျးတှကေ တောျတောျကွီးနတော။ မငျးက အဲဒီဖာသညျမတှနေဲ့ ဘယျနှဈခါလောကျလုပျဘူးလဲ။
တလတခါေတာ့ပုံမွန် အမြဲသွားနေကေၾလ။ သွားတာ တႏွဈေလာက်ရွိပြီဆိုေတာ့ ၁၂ ခါေလာက်ရွိပြီေပါ့။
မင်းက အဲဒီဖါသည်မေတွ ေစာက်ဖုတ်ကိုလဲ ယက်တာဲလား။
ဟငျ့အငျး အဲဒီတုံးက တခါမှမယကျဖူးဘူး။ လကျနဲ့တောငျမကိုငျဘူး။ တခါထဲ အခနျးထဲဝငျ ထမီခြှတျပွီး လိုးတာဘဲ။ ပွီးတာလညျး ခနလေးနဲ့ပွီးတာ။ အနျတီနဲ့ကမြှ အနျတီ့စောကျဖုတျကွီးကို ဘာလို့ ယကျခငြျမှနျးကို မသိဘူး။ စောကျဖုတျကွီးယကျနရေရငျ ပေါငျကွားထဲကကို မထခငြျဘူး။
မင်းယက်တာကလည်း အရမ်းေကာင်းတာ၊ အဲဒီဘက်မွာ မင်းက မင်းအန်ကယ်ထက်သာတယ်သိလား။
ဒါနဲ႔ အန်တီ အန်ကယ်ထွန်းအပြင် တခြားဘယ်ႏွဈေယာက်နဲ႔ ခုလိုလိုးဖူးေသးလဲ။
မင်းအန်ကယ်အပြင် ေနာက်တေယာက်ဘဲ ခံဘူးတယ်။
ဟင်ဘယ်တုံးကလည်း၊ ဘယ်သူလဲဟင်။
မင်းေလ၊ ခုဘဲေပါ့။
အနျ၊ ကနြောျက ကနြော့အရငျပွောတာ၊
မခံဘူးပါဘူးကှာ၊ မငျးတယောကျထဲပါ၊ မငျးအနျကယျက အနျတီ့အခစြျဦးလေ၊ ပထမဆုံးယောကျကြားဘဲ။
အန်ကယ်နဲ႔အန်တီ ဘယ်အရွယ်မွာစလိုးတာလဲဟင်။
ဟင်းဟင်းဟင်း… ေပြာရင်ယုံမွာမဟုတ်ဘူး၊ အန်တီ ၈ တန်းကတည်းက မင်းအန်ကယ်ကလိုးနေပြီ။
ဟငျ ဟုတျလား၊ အနျတီတို့ကမိုကျလှခညြျလား၊ အနျတီက ကလေးဘဲရှိဦးမှာ၊ အပြိုတောငျဖွဈသေးရဲ့လား။
အငျး အနျတီက ငယျငယျလေးကတညျးကထှားတော့ ၈ တနျးမှာ တောျတောျကွီးနပွေီ၊ အပြိုလညျးဖွဈနပွေီ၊ မငျးအနျကယျက အနျတီတို့အိမျမှာ အနျတီ့ကို ကြူရှငျပွတယျလေ၊ အိမျကလညျး စိတျခတြော့ လှတျထားတာ၊ အဲဒါ ၈ တနျးနှဈဝကျလောကျမှာကတညျးက အနျတီတို့ကကောငျးကောငျးလိုးနကွေပွီ၊ စာသငျလိုကျ လိုးလိုကျနဲ့ ၈ တနျး ၉ တနျး ၁၀ တနျး တောကျလြောကျဘဲ။ ၁၀ တနျးအောငျပွီးတော့မှ အနျတီတို့ယူလိုကျကွတာ။
အန်တီတို႔ အိမ်ကမသိဘူးလား၊
မသိလို႔နေမွာေပါ့၊ သိလည်း သေဘာတူပြီးသားဆိုေတာ့ အန်တီတို႔က သိပ်စိတ်မပူဘူးေလ။
အနျတီက ကံကောငျးတာပေါ့ နောျ။ ထှေးထှေးက အနျတီ့လောကျကံမကောငျးဘူး၊ ခုထိအလိုးခံဘူးပုံမရသေးဘူးနောျ။
ဟိတျကောငျလေးတောျတော့၊ ဘယျ့နှယျ အမရှေေ့မှာ သမီး အလိုးခံတဲ့အကွောငျးပွောနရေလား။
ဟာအန်တီကလည်း။ ဒီလိုဘဲအပြဳသေဘာေဆွးေႏွးတာပါ၊ အန်တီေတာင် ၈ တန်းကတည်းက အလိုးခံပြီး အရသာေတွ႔နေတာ၊ ကိုယ်႕သမီးကေၾတာ့ မလုပ်ရဘူးလား။း
မလုပျရဘူးမဟုတျပါဘူး။ ဒါပမေဲ့ ပေါျတငျကွီးပွောတော့လညျး ကွားရတာ တမြိုးကွီးဘဲ
ဟီး…ဟုတျတယျနောျ တခွားလူသာဆို ခုလောကျဆို ပါးပိတျရိုကျလိုကျပွီမို့လား။
အင်းေပါ့။
ရနျကုနျပွနျရောကျရငျ ကနြောျ ထှေးထှေးကို လိုးဘို့ကြိုးစားကွညျ့ဦးမယျ။ အနျတီ ဖွဈတယျမို့လား။
အငျး၊ ကြိုးစားတာတော့ကြိုးစားပေါ့ ပေါျတငျကွီးမဖွဈစနေဲ့ မငျးအနျကယျတို့ မငျးသူငယျခငြျးတို့ သိသှားလို့မိုးမီးလောငျနအေုံးမယျ။
ထိုည တညလုံးနှငျ့ နောကျတနေ့ တနေ့လုံးကနြောျတို့နှဈယောကျမှာ စားခြိနျသာ တခကြျအောကျဆငျးစားပွီး အခနျးထဲတှငျပငျ အဝတျမကပျနိုငျဘဲ တောကျလြှောကျ လိုးလိုကျ အိပျလိုကျနှငျ့သာအခြိနျကုနျခဲ့ပါသညျ။
ညနတှေငျ ရမေိုးခြိုးပွီး ကားဂိတျသို့ထှကျခဲ့ကွပါတော့သညျ။ ဤတကွိမျတှငျတော့ ရသညျ့ခုံမှာ ရှေ့ဆုံးမှဖွဈပွီး ဘေးတှငျလညျး တညလုံးမအိပျသော လူငယျမြားအုပျစုလိုကျပါလာသဖွငျ့ တလမျးလုံးဘာမှမလုပျဖွဈလိုကျပါ။ တနေ့ခငျးလုံးလိုးထားသောအရှိနျနှငျ့ ကနြောျတို့နှဈယောကျစလုံးတညလုံးအိပျလိုကျကွပါတော့သညျ။
မနက် ေအာင်မင်္ဂလာကားဂိတ်ဝင်ကာနီးတွင်ေတာ့ အန်တီက ကေျႏာ့နားကပ်ကာ တိုးတိုးေလး
သားရေ တောျပွီနောျ အနျတီတို့ရနျကုနျရောကျရငျ ထပျမလုပျတော့ဘူးနောျ၊ အရငျလိုဘဲနကွေမယျသိလား ဟုပွောပါသညျ။
ကြည်႕ကြေသးတာေပါ့အန်တီရယ်။ အန်တီကေျႏာ့လီး အလိုးမခံဘဲနေနိုင်မလားဆိုတာ
ကနြော့စိတျထဲမှတိပျတိပျလေးသာပွောနမေိပါသညျ။ ဆကျလကျပွီး ညီမလေးကိုပါ မညျကဲ့သို့ကွံဖနျပွီး လိုးရမညျကို ကနြောျစိတျကူးယဉျနမေိပါတော့သညျ။
ကြောျကြောျ
ကနြောျတို့ရနျကုနျပွနျရောကျတော့ အနျကယျက ကားဂိတျတှငျလာကွိုပါသညျ။
ဘယျလိုလဲ ကြောျကြောျ နရောအစုံလညျခဲ့ရဲ့လား။ ပြောျ ရောပြောျခဲ့ရဲ့လား။
ဟုတျကဲ့အနျကယျ၊ ပြောျပါတယျ။
အနျတီ့ကိုလိုးရတာလဲ တောျတောျအရသာရှိပါတယျ။ အဲဒီစကားကိုတော့ စိတျထဲကဘဲပွောဖွဈခဲ့ပါသညျ။
၇နျကုနျရောကျပွီး အရာရာသညျ အရငျကဲ့သို့ပငျ ပုံမှနျပွနျဖွဈသှားပါသညျ။ အနျတီသညျလညျး သူပွောခဲ့သလိုပငျ ကနြော့အားလုံး၀ အခှငျ့အရေးမပေးတော့ပါ။ ကနြောျ့စိတျသညျလညျး အနျတီထကျ ညီမလေးကို မညျသို့ဖနျတီးရမညျကိုသာ ကွံစညျနမေိပါတော့သညျ။
အနျတီ့ကိုလိုးပွီးနောကျ ညီမလေးကို မွငျတိုငျး ညီမလေး ကိုယျခန်ခာနှငျ့ အနျတီ့စောကျဖုတျကို တှဲတှဲပွီး မွငျရောငျနမေိပါသညျ။ ညီမလေးကလညျးညီမလေးပငျ တနေ့တခြားလိုးခငြျစရာကောငျးလာနပေါသညျ။ စိတျက ကလေးစိတျ သိပျမပြောကျသေးသဖွငျ့ ကနြောျတို့နှငျ့လညျး လကျပှနျးတတီးနပေါသညျ။ သို့သောျ အခွအေနကေလုံးဝမပေးပါ။ ကနြောျကတော့ မကွာမကွာ ညီမလေးသတိပွုမိစရေနျ လီးကိုတောငျနေ အောငျလုပျပွီး သူ့အရှေ့က လြှောကျပွရုံလောကျသာလုပျနိုငျပါသညျ။ ပွီး သူ့ကိုကွညျ့သောအခါ သတိပွုမိပုံပငျမရပါ။