မေခ်ာသံုးေယာက္လိုအင္

ေဇာ္ရဲသည္ ရန္ကုန္မွာေမြးေသာ ရန္ကုန္သားတေယာက္၊ ရန္ကုန္ကေန ေအ၀းသင္ႏွင့္ ဘြဲ႕ရထားသူ။ ႐ုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္၊ ဗလေတာင့္ေတာင့္။ အသားကခပ္လတ္လတ္၊ ရည္းစားရယ္လို႔ အတည္တက်မထားဘဲ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ထည္လဲတြဲတတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးႏုႏု႐ြ႐ြေလးေတြကိုေတာ့ အနမ္းေလးေတြေပး႐ုံshopping ထြက္ရင္တြဲေကာင္း႐ုံမွ်သာေနတတ္ၿပီး၊ ခပ္ကဲကဲေတြႏွင့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူကလည္း ကဲေပးလိုက္သည္။ သူ႔မိဘေတြက အေဖက ဌာနတခုက ၫြြန္မႉးတေယာက္ အေမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းတြင္ ရတနာကုန္သည္တေယာက္။ တဦးတည္းေသာသား ဥစၥာေပါ ႐ုပ္ေခ်ာဆိုေတာ့ အေကာင္ႀကီးႀကီးသမီးေတြကအစ လက္ထပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းသည္ကိုေတာင္ ခံရသူ။ သို႔ေသာ္ အိမ္ေထာင္က်သြားလွ်င္ ဆုံး႐ြဳံးသြားမည့္ လူပ်ိဳအခြင့္အေရးေတြကို သူေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမကိုပူဆာ၊ အေဖ့ပါ၀ါကိုသုံးၿပီး ပန္းဆိုးတန္းလမ္းေပၚမွာ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္အႀကီးႀကီးတခုကို သူဖြင့္လိုက္သည္။ သူဆိုင္ဖြင့္ၿပီး ၃ လေလာက္အတြင္း ဆိုင္နာမည္က တရွိန္ထိုးတက္လာသည္။ သူ႔ရဲ႕ေျပာဆိုတတ္မြဳ၊ သူ႔႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေဖာက္သည္ေတြထက္ အမ်ိဳးသမီးေဖာက္သည္ေတြက ပိုမ်ားလာသည္။

ေဘးဆိုင္မ်ား၏ မနာလိုျခင္းကိုလည္း ပိုခံရလာသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔အလုပ္သူမွန္မွန္လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္အားလည္း သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ျဖစ္ခဲ့။ အလုပ္မအားေသာ္လည္း တ႐ုတ္တန္းတြင္ရွိသည့္ weight club အားလည္း မပ်က္တမ္း မွန္မွန္သြားျဖစ္ခဲ့သည္။ ေလးလေလာက္အတြင္းတြင္ ေဖာက္သည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မွတ္မိလာခဲ့ၿပီး၊ ထိုအထဲမွ ( ) တပ္မွ ဗိုလ္မႉးကေတာ္တေယာက္ျဖစ္သည့္ ေဒၚခ်ိဳသူဇာျမင့္ကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းရင္းႏွီးလာခဲ့သည္။ ေဒၚခ်ိဳသူဇာျမင့္မွာ အမ်ိဳးသားရွိသည့္တပ္သို႔ စေနတနဂၤေႏြမွသာျပန္ႏိုင္ၿပီး တကၠသိုလ္ဆရာမအျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း ပါရဂူစာေမးပြဲေျဖရန္ ႀကိဳးစားေနသူျဖစ္သည္။ အသားျဖဴျဖဴ လုံးႀကီးေပါက္လွ ေဒၚခ်ိဳသူဇာျမင့္ေစ်း၀ယ္လာခ်ိန္တြင္ အားလုံးေသာ ေယာက်္ားမိန္းမမက်န္ ေငးေမာၾကရသည္။ ထိုအထဲတြင္ ေဇာ္ရဲတေယာက္လည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ လွပေသာ အသားစိုင္မ်ားေပၚတြင္ ပိုးသားလို ေပ်ာ့အိသည့္ အ၀တ္မ်ိဳးကိုမွ ေ႐ြးခ်ယ္၀တ္ဆင္တတ္သည့္ ေဒၚခ်ိဳသူဇာျမင့္ကို ေဇာ္ရဲတေယာက္ အိပ္မက္တြင္ ထည့္မက္ျဖစ္သည့္အႀကိမ္ေတြရွိေနတတ္ၿပီ။ သူ႔ကိုယ္သူ မမခ်ိဳဟု နာမ္စားသုံးၿပီးေျပာတတ္သည့္ မမခ်ိဳကလည္း ေဇာ္ရဲဆိုင္ကိုမွပဲ ဆိုင္ထင္ေနသည္လားမသိ။ ေလေအးေပးစက္မွအစ လွ်ပ္စစ္မီးပူအဆုံး သူ႔ဆိုင္ကိုပဲအားေပးခဲ့သည္ေလ။ ေဇာ္ရဲကလည္း ေဇာ္ရဲေပပဲ။ လက္မ ၄၀ ေလာက္ရွိမည့္ တင္သားအိအိထြားထြားႀကီးေတြ၊ ၃၆ လက္မထက္မေလ်ာ့သည့္ ရင္သားႏွစ္မြြာ၊ ခါးက်ဥ္က်ဥ္ကေလး။ လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း ဖင္လုံးႀကီးေတြကို စည္းခ်က္က်က် လွပေအာင္ေလွ်ာက္တတ္သည့္ မမခ်ိဳ ေစ်း၀ယ္လာတိုင္း ဆိုင္ပိုင္ရွင္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ဧည့္ခံျဖစ္ခဲ့သည္။ `ေမာင္ေလးေဇာ္ရဲေရ … ဒီတေခါက္ မမတို႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေခ်ာင္းသာသြားမယ္၊ ေမာင္ေလးလိုက္မလား `ေကာင္းသားပဲမမ၊ ေနဦး ကြၽန္ေတာ္ ဆိုင္ကို ကြၽန္ေတာ့္မန္ေနဂ်ာနဲ႔ထားလို႔ျဖစ္မျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္` `ေမာင္ေလးလိုက္ျဖစ္ရင္ေတာ့ သိပ္ေကာင္းမွပဲကြယ္ အိမ္ကအမ်ိဳးသားကလည္း တာ၀န္နဲ႔ဆိုေတာ့ မမကို လိုက္ပို႔ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး။​ လူလည္းသိပ္မမ်ားေတာ့ အေဖာ္အျဖစ္လိုက္ေစခ်င္တယ္။` `ဟုတ္ကဲ့မမခ်ိဳ၊ ကြၽန္ေတာ္ညေနေလာက္ အေၾကာင္းျပန္ရင္ျဖစ္မလား။ ကြၽန္ေတာ့္မန္ေနဂ်ာကို တာ၀န္ေပးထားခ်င္လို႔` `ရတယ္ေမာင္ေလး၊ မနက္ျဖန္မွ မမသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း လိုက္မလိုက္သိရမွာ` ေဇာ္ရဲရင္ထဲမွာေတာ့ ဗုံးေတြအဆတရာမက ေပါက္ကြဲေနၿပီလားမသိ၊ အခုမွ ရည္းစားထားဖူးတဲ့သူလို ရင္ေတြဘာေတြခုန္ေနျပန္သည္။

ဒီလိုနဲ႔ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ဆိုင္ကို မန္ေနဂ်ာေကာင္းျမင့္နဲ႔ တာ၀န္လြြဲေပး၊ မမခ်ိဳဆီဖုန္းဆက္အေၾကာင္းျပန္၊ အ၀တ္အစားေတြျပင္ဆင္နဲ႔ ေခ်ာင္းသာအပန္းေျဖခရီးကိုထြက္ဖို႔ စီစဥ္လိုက္ခဲ့သည္ေပါ့။ မနက္ေစာေစာ သူ႔အိမ္ေရွ႕ကို Pradoကားအနက္ေရာင္တစီးလာဆိုက္သည္။ သူ႔အထုပ္အပိုးေတြ ကင္မရာေတြနဲ႔ ကားေပၚတက္လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသားဆိုလို႔ သူ႔တေယာက္ထဲ။ `လာေမာင္ေလး၊ လြိဳင္သာယာအထိေတာ့ မမေမာင္းမယ္။ မနက္စာစားၿပီးရင္ ေမာင္ေလးက ေခ်ာင္းသာအထိေမာင္းေပး၊ အဆင္ေျပလား` `ဟုတ္ကဲ့မမခ်ိဳ` ဆိုင္ေရာက္တဲ့အထိ မမခ်ိဳကလြဲလို႔ ေနာက္ခန္းမွာထိုင္လာတဲ့ မမ ၂ ေယာက္နဲ႔ အသိမျဖစ္ေသး၊ မမခ်ိဳနဲ႔ စကားေျပာရင္း လမ္းမွာ႐ိုက္ဖို႔ သူကင္မရာကို စစ္ေဆးရင္း လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ဆိုင္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ စားပြဲ၀ိုင္းမွ လူေတြအားလုံးအၾကည့္က သူ႔တို႔ေလးေယာက္ဆီကို ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ၾကည့္ခ်င္ၾကေပမေပါ့။ သူက မင္းသားလိုအပ်ံစား၊ မမခ်ိဳက နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ကလည္း မမခ်ိဳလိုပဲ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ အသားညိဳစိမ့္စိမ့္နဲ႔ မမက မမခ်ိဳထက္ေတာင္ ဖင္ႀကီးက ပိုႀကီးေသးသည္။ `ကဲ၊ သူငယ္ခ်င္းတို႔နဲ႔ ေမာင္ေလးကို မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္` `ဒါက မမသူငယ္ခ်င္းေတြ သူက ခင္သီတာမ်ိဳး` အသားညိဳစိမ့္စိမ့္ ဖင္ႀကီးႀကီး မမႀကီးကို လက္ဆြဲႏြဳတ္ဆက္လိုက္ၿပီး `ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္မမ၊ ကြၽန္ေတာ္ေဇာ္ရဲပါ` `ခ်ိဳကေျပာလို႔ ေမာင္ေလးအေၾကာင္းၾကားဖူးေနတာ။ မမလည္း၀မ္းသာပါတယ္` `ဒါက ဇာျခည္၀င္း` ထုံးစံအတိုင္း လက္ဆြဲႏြဳတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဒီမမကေတာ့ မမခ်ိဳထက္ ဖင္နည္းနည္းေသးသည္။ ၃၈ လက္မေလာက္ေတာ့ရွိမည္။ အသား၀င္း၀င္းႏွင့္။ `သီတာက ( ) ဌာနက ဦးစီးအရာရွိေလ။ သူ႔အမ်ိဳးသားက တ႐ုတ္ျပည္ကို သင္တန္းသြားေနတယ္။ ဇာျခည္ကေတာ့ သူနဲ႔ယူမယ့္ တပ္ကအရာရွိက ဗထူးမွာ သင္တန္းမၿပီးေသးဘူး။ မမေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အားတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ခြင့္ တပတ္စီယူလာၾကတယ္။ ေမာင္ေလးေရာ အားရဲ႕လား` `ဟုတ္ကဲ့ အားပါတယ္မမ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေခ်ာင္းသာကေန ကြၽန္ေတာ့္မန္ေနဂ်ာကို လွမ္းၿပီး အလုပ္ကိစၥေတြ ၫြြန္ၾကားလို႔ရပါတယ္` `ေကာင္းသားပဲ၊ ကဲ စားၿပီးရင္ မမတို႔ သြားၾကရေအာင္` ဒီတေခါက္ ဆိုင္ကအထြက္တြင္ေတာ့ မမက သူ႔လက္ကိုတြဲလိုက္သည္ကို သတိထားမိလိုက္သည္။ ဆိုင္ကလူေတြကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း နတ္ျပည္ကက်လာသည့္ နတ္သမီးနတ္သားေတြအလား ေငးေမာက်န္ခဲ့သည္။ လမ္းေဘးက႐ြဳေမွ်ာ္ခင္းေတြျဖတ္သန္းရင္း ကားကိုဂ႐ုတစိုက္ေမာင္းၿပီး ေခ်ာင္းသာခရီးကို ေပ်ာ္႐ြြင္စြာလာခဲ့မိသည္။ ေခ်ာင္းသာကိုေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္ ၂ နာရီထိုးၿပီ။ ဟိုတယ္ကို မမခ်ိဳက လွမ္းၿပီး ဘြတ္ကင္လုပ္ထားသျဖင့္ ဧည့္ခန္းတြင္ ေသာ့ယူၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ဘန္ဂလိုေလးမ်ားဆီသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကသည္။ ၂ ေယာက္ခန္း ၂ ခန္းပဲ ယူထားသည္ကို သူေတြလိုက္ရၿပီး အညိႈခံထားရသူတေယာက္လို ကင္မရာကိုလြယ္ရင္း မမခ်ိဳေနာက္မွပါလာခဲ့သည္။

သူ႔ေနာက္မွာ အထုပ္အပိုးေတြႏွင့္ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းမ်ားသာရွိေတာ့သည္။ သူလည္း မမခ်ိဳတို႔တင္သားႀကီးေတြကိုၾကည့္ရင္း အခန္း၀ေရွ႕သို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ အခန္းယူထားပုံက မမခ်ိဳႏွင့္ သူႏွင့္က တခန္း၊ သီတာႏွင့္ ဇာျခည္ႏွင့္ကတခန္း၊ အခန္း ၂ ခန္းလုံးက ဘန္ဂလိုေလးတခုထဲတြင္ရွိသည္။ မမခ်ိဳ၏ ပိရိေသသပ္ျခင္းကေတာ့ သူရင္ခုန္ခ်ိန္ပင္မရေတာ့။ `ကဲေမာင္ေလး ေအးေအးေဆးေဆးနားေပေတာ့၊ တလမ္းလုံးကားေမာင္းလာရတာ။ ၿပီးမွ ပင္လယ္ေရစိမ္ရေအာင္` `မမတို႔နဲ႔လာရတာေပ်ာ္လား` `ဟုတ္ကဲ့မမ၊ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္` `ကဲမမေတာ့ ေရခ်ိဳးမယ္။ ေမာင္ေလးေရာ ခ်ိဳးေတာ့မလား` `မမအရင္ခ်ိဳးေလ၊ ကြၽန္ေတာ္ၿပီးမွခ်ိဳးမယ္` `လုပ္မေနပါနဲ႔ မမနဲ႔ အတူတူခ်ိဳးလိုက္ရေအာင္၊ အခ်ိန္ကုန္သက္သာတာေပါ့။ ၿပီးရင္တခုခုသြားစားၾကမယ္ေလ` ဟုေျပာရင္း မမခ်ိဳက သူ႔ဆံႏြယ္မ်ား ထုံးဖြဲ႕ထားသည္ကို ေျဖလိုက္သည္။ ပိုးေပ်ာ့ထမီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မ်က္လုံးမ်ားပင္ျပဴးက်ယ္သြားရသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မမခ်ိဳ၏ တင္သားထြားထြားႀကီးမ်ားေပၚတြင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေသးေသးတခုသာလွ်င္ မႏိုင္နင္းေသာတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္လွ်က္ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အေပၚအက်ႌေလးကို ထပ္မံခြၽတ္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာေလးႏွင့္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးသာက်န္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဇာ္ရဲတေယာက္ အာေစးထည့္ထားသူလို ဘာမွ်မေျပာႏိုင္ေတာ့ေခ်။ `လာေလေမာင္ေလးရဲ႕ ဘာေငးေနတာလဲ၊ မိန္းမေတြကို မျမင္ဘူးလို႔လား` `မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူးမမ၊ မမေလာက္လွတာကိုတခါမွ မျမင္ဘူးလို႔ပါ` `အမယ္ ေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ အခ်င္းခ်င္းေတြကို၊ ကဲ မင္းလည္း အ၀တ္အစားေတြ ခြၽတ္ေတာ့ေလ` ` …. …. ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့` သူေျပာၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ အတြင္းခံေသးေသးေလးမ်ားက မႏိုင္တာ၀န္မ်ားကိုထမ္းေဆာင္ရင္း မမခ်ိဳ သူ႔အနားသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ။ သူ ရွပ္အက်ႌကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းခြၽတ္ေနခ်ိန္မွာ မမခ်ိဳက သူ႔ေဘာင္းဘီဇစ္ေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲေနတာကို သတိထားလိုက္မိသည္။ ေဘာင္းဘီတင္းေနတာကိုေတာ့ သူေကာင္းေကာင္းသိေနပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးက မမခ်ိဳကို ေတာင့္တလာေနၿပီေလ။ ဇစ္ျဖဳတ္ၿပီး ေဘာင္းဘီကိုဆြဲခ်လိုက္ခ်ိန္မွာ သူ႔အေပၚပိုင္းတြင္လည္း ဘာမွ မရွိေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီသာက်န္ခဲ့ၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမွာ ေဖာင္းကားေနသည္ကို မမခ်ိဳသတိထားမိသြားပါသည္။ သူမ၏ ေဖာင္းေဖာင္းျပည့္ျပည့္ လက္အစုံက သူ႔ေပါင္ၾကားဆီသို႔ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ခ်ရန္ ေ႐ြ႕လ်ားလာခဲ့သည္။

သူ႔ေပါင္ၾကားထဲသို႔ လက္ကေလးမ်ားေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ေတာ့ `အားပါးပါး နည္းတာႀကီးမွ မဟုတ္တာေမာင္ေလးရယ္၊ ဒါႀကီးနဲ႔သာဆို ေဆြမ်ိဳးေတာ့ ေမ့သြားေတာ့မွာပဲ` ဟုတ္ပါသည္၊ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ဗလေတာင့္ အရပ္ျမင့္သလို သူ႔ လီးႀကီးကလည္း ၉ လက္မခြဲရွိပါသည္။ ဗမာတေယာက္အေနႏွင့္ေတာ့ စူပါစံခ်ိန္မီသူတေယာက္ေပါ့။ မမခ်ိဳကေတာ့ ေယာက်္ားရွိေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးကို ႀကဳံဖူးေသဟန္မတူပါ။ `မမခ်ိဳ ေယာက်္ားကေရာ ကြၽန္ေတာ့္လိုပဲလား။ အတူတူပဲမဟုတ္လား` ေဇာ္ရဲတေယာက္ သိသိႀကီးႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။ `ဘယ္ကလာ ေသးေသးေလးရယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္သားမို႔လားမသိဘူး ဆက္ဆံတာတအားၾကမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခဏေလးနဲ႔ ၿပီးသြားတယ္။ ကဲပါ ေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္ပါဦး` သူေဘာင္းဘီခြၽတ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ မမခ်ိဳ အရင္ကထက္မ်က္လုံးမ်ားျပဴးက်ယ္သြားၿပီး သူ႔လက္ညႇိဳးေလးကို ပါးစပ္ထဲကိုက္ကာ ထိတ္လန႔္သည့္အမူအယာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါေတာ့သည္။ မမခ်ိဳ လန႔္မည္ဆိုလည္း လန႔္ေလာက္သည္ဟုထင္ပါသည္။ သူ၏ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာ လီးႀကီးက မာန္ဖီေနေသာ ေႁမြတေကာင္ပမာ ေထာင္မတ္လို႔ေနသည္။ မမခ်ိဳ အတန္ၾကာသည္အထိ မကိုင္၀ံ့ေသးဘဲ ၾကက္ေသေသေနသည္။ ေဇာ္ရဲကိုဦးေဆာင္မည္ဟု ထင္ရသူက အခုေတာ့ ယုန္သူငယ္ေလးပမာ၊ ႀကီးမားေသာ တင္သားအိအိႀကီးေတြကိုမွ အားမနာႏိုင္ဘဲ ၿငိမ္သက္ေနျပန္သည္။ `လာပါ မမခ်ိဳရဲ သူက လိမၼာပါတယ္။ မမခ်ိဳ ေနာက္ၿပီးက်ရင္ သူနဲ႔ ေဘာ္ဒါျဖစ္သြားမွာပါ` `မင္းေလးကေတာ့ အေျပာသိပ္ေကာင္းတယ္။ မမကေတာ့ ရင္တုန္ေနၿပီ။ မမေယာက္်ားနဲ႔ေတာင္ သူက ၾကမ္းတာတခုပဲတတ္တာ။ သူ႔ပစၥည္းက ရင္ခုန္စရာမေကာင္းဘူး။ အခု မင္းဟာႀကီးကေတာ့ မမအျပတ္ခုန္ေနၿပီ` မမခ်ိဳေျပာအၿပီးတြင္ မမခ်ိဳ၏ ေနာက္ေက်ာသားႏုႏုေလးမ်ားကို သူ႔၏ႀကီးမားသန္မာေသာ လက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး မမခ်ိဳ၏ ဖူးငုံေနေသာ ႏွင္းဆီေရာင္ႏြဳတ္ခမ္းလြြာ ၂ ခ်ပ္အား ညင္သာစြာ သူ၏ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ စုပ္ယူလိုက္သည္။ မမခ်ိဳ၏ ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးမွတဆင့္ မမခ်ိဳ၏ႀကီးမားလွပေသာ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္ေခ်ေပးေနမိသည္။ မမခ်ိဳထံမွ ညည္းသံတခ်ိဳ႕ထြက္ေပၚလာခ်ိန္တြင္ေတာ့ မက်မ္းေက်ေနၿပီျဖစ္သည့္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳ၏ ဘရာစီယာကေလးအား ျဖဳတ္ၿပီးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေအာက္သို႔ ေ႐ြ႕လ်ားလာခဲ့ၿပီး မမခ်ိဳ၏ ႀကီးမားစြင့္ကားလွေသာ တင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားအား ဆုပ္နယ္ျပန္ပါသည္။ မမခ်ိဳ၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့မ်ား ေမွးစင္းလာေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ပင္ပန္း၍၊ အိပ္ခ်င္၍ မဟုတ္သည္ကိုေတာ့ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ေသခ်ာစြာသိေနပါသည္။ မမခ်ိဳ၏ တင္သားႀကီးမ်ားေပၚတြင္ မႏိုင္၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရေသာ ေဘာင္းဘီေလးအား ေဘးနားမွ ခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးစေလးအားဆြဲေျဖ၍ အနားေပးလိုက္ပါသည္။ လက္ကို တင္သားစိုင္မ်ားမွတဆင့္ ကာမ၏ အဖူးအၫြန႔္မ်ား ဆုံစည္းရာေနရာဆီသို႔ လက္လွမ္းခ်ိန္တြင္ေတာ့ `အိုး ေမာင္ေလးရယ္၊ ရင္ထဲမွာတမ်ိဳးႀကီးပဲကြယ္၊ မမ ရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနတယ္` ဟူေသာ ႐ြိဳက္သံပါသည့္ စကားသံကို ေဇာ္ရဲၾကားလိုက္ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ မမခ်ိဳကိုေပြ႕ၿပီး ေမြ႕ယာေပၚသို႔ တင္လိုက္ပါသည္။ မမခ်ိဳ၏ ႀကီးမားလွေသာ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားေပၚမွ ႏို႔သီးေခါင္းနီနီရဲရဲေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ ပြတ္သပ္စုပ္ယူရင္း ေအာက္ပိုင္းဆီသို႔ ေဇာ္ရဲ ေ႐ြ႕လ်ားလာခဲ့ပါသည္။

မမခ်ိဳကေတာ့ အိပ္ယာခင္းစမ်ားကို လက္ျဖင့္ မလြတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ရင္း ရင္ခုန္သံမ်ား ျမန္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳ၏ ေပါင္ၾကားအနီးသို႔ လွ်ာဖ်ားေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ေတာ့ … `မလုပ္ပါနဲ႔ေမာင္ေလးရယ္ မမ ငရဲေတြႀကီးကုန္ပါ့မယ္` ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳ၏ ေဖာင္းကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတခုလုံးကို သူ၏လက္ႀကီးျဖင့္ အထက္ေအာက္ပြတ္သတ္ေပးေနခ်ိန္တြင္ မမခ်ိဳတေယာက္ ၾကက္သီးမ်ား တကိုယ္လုံးထလာပါေတာ့သည္။ မမခ်ိဳ၏ေစာက္ဖုတ္မွာ ေဘးႏြဳတ္ခမ္းသားမ်ား အလြန္ထူၿပီး ႏြဳတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ သစ္ခြပန္းပြင့္ဖတ္မ်ားကဲ့သို႔ျဖစ္ေနပါသည္။ ေစာက္ေစ့ေလးကေတာ့ ရဲေနပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး အေမြြးအမွ်င္မ်ားကင္းစင္ေအာင္ သန႔္စင္ထားၿပီး အနံ႔အသက္လည္းကင္းစင္ေနပါသည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳ၏ ေစာက္ေစ့ရဲရဲေလးကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ေဆာ့ကစားလိုက္သည္။ `အိုး ေမာင္ေလးရယ္ ………… မမရင္ထဲတမ်ိဳးႀကီးပဲကြယ္` ထို႔ေနာက္ မမခ်ိဳ၏ ေစာက္ဖုတ္ေဘးႏြဳတ္ခမ္းလြြာ ၂ ခုလုံးကို သူ႔ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ငုံစုပ္ယူလိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က မမခ်ိဳ၏ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။ မမခ်ိဳတေယာက္ ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေကာ့ကာေပးလိုက္ၿပီး ပါးစပ္မွလည္း ညည္းတြားသံမ်ား တျဖည္းျဖည္း ျပင္းထန္လာေလေတာ့သည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ေသာ အနမ္းဒဏ္မ်ားကို မမခ်ိဳခံႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါ။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ ကာမအရည္ၾကည္မ်ား ဖင္ၾကားသို႔ တလိမ့္လိမ့္ စီးဆင္းစျပဳေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ `ေတာ္ပါေတာ့ေမာင္ေလးရယ္၊ ၾကာရင္ မမေသလိမ့္မယ္၊ မမရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္နဲ႔၊ မမ တခါမွလည္း ဒီလိုအရသာမ်ိဳး မခံစားဖူးပါဘူး။ အိုး …….` ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို ပြတ္ေခ်ေပးေနရာမွ မမခ်ိဳ၏ အိပ္ရာခင္းစမ်ားကို ကိုင္ထားသည့္ လက္ႏုႏုေလးမ်ားကို သူ႔လက္ႀကီးျဖင့္ ကိုင္ထားျပန္ပါသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ ကာမစည္းစိမ္မ်ား စတင္တက္စျပဳေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္မွ် မမခ်ိဳ ေစာက္ဖုတ္ကို အနမ္းေတြေပးေနရာမွ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ရပ္လိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းလွေသာ လီးႀကီးကို ကိုင္ကာ မမခ်ိဳလက္ထဲသို႔ ထည့္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ … `ေမာင္ေလးရယ္ ဒါႀကီးနဲ႔ဆို မမခ်ိဳေတာ့ ေသေတာ့မွာပဲ` `မမကလည္း ကြၽန္ေတာ္က ေသေအာင္လုပ္ပါ့မလား၊ မမခ်ိဳ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးပါ့မယ္` `မင္းဟာႀကီးက မမခ်ိဳေတာ့ ကြဲလိမ့္မယ္ထင္တယ္` `မကြဲပါဘူး မမရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ပစၥည္းကို စုပ္ေပးေလ` မမခ်ိဳက ေဇာ္ရဲလီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ထားရာမွ သူမ၏ နီရဲဖူးငုံေနေသာ ႏြဳတ္ခမ္းအစုံျဖင့္ ညင္သာစြာနမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ လီးဒစ္ကို စတင္လွ်က္ပါေတာ့သည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မ်က္ေတာင္မ်ားေမွးစင္းသြားသည္အထိ အရသာကိုယူပစ္လိုက္သည္။ ဒစ္ကိုစတင္၍ မမခ်ိဳငုံခ်ိန္တြင္ေတာ့ … `ေအာင္မေလး ႀကီးလိုက္တဲ့ဟာႀကီး မမခ်ိဳပါးစပ္နဲ႔ေတာင္ မဆံ့ေတာ့ဘူး။ မမအဖုတ္ေလးေတာ့ ကြဲေတာ့မွာပဲ` ေျပာရင္း မမခ်ိဳက ေဇာ္ရဲ၏ လီးဒစ္ကို စတင္စုပ္လိုက္သည္။ မမခ်ိဳကလည္း ေခသူမဟုတ္ပါ။ လီးႀကီးကို စုပ္ယူၿပီး ျပန္အထုတ္တြင္ သူမ၏လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ လိပ္၍ျပန္ထုတ္ေပးသည္။ ေဇာ္ရဲလီးႀကီးကို မမခ်ိဳ အဆုံးထိငုံၿပီး စုပ္ဖို႔ဆိုသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ထိပ္ဖ်ားပိုင္းကိုသာ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးၿပီး ေဂြးဥမ်ားကိုေတာ့ သူမ၏လက္ကေလးတဖက္က ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ကာမဆိပ္မ်ား ထိုးတက္လာေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ လီးတံတေလွ်ာက္ မမခ်ိဳ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ေဆာ့ကစားခ်ိန္တြင္ေတာ့ မမခ်ိဳ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးတဆုံးထည့္ၿပီး ကာမစည္းစိမ္ခံလိုသည့္စိတ္မ်ား တဖြားဖြားေပၚေပါက္လာပါေတာ့သည္။

မမခ်ိဳက လီးကို ပုံစံမ်ိဳးစုံျဖင့္ စုပ္ေပးၿပီးသည့္ေနာက္ …. `ေမာင္ေလး၊ မမနဲ႔ ေနေတာ့မလား` ေဇာ္ရဲတေယာက္ ပါးစပ္ကမေျဖႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းကိုသာညိတ္ျပလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မမခ်ိဳက သူမ၏ လွပျဖဴ၀င္းအိစက္ေသာ ေပါင္မ်ားကို အေပၚသို႔ေျမႇာက္ကာ ေကာ့ေပးရင္း အိပ္ယာေပၚသို႔ ညင္သာစြာ လွဲခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ကေတာ့ သူ၏ တံေတြးအနည္းငယ္ကို သူ႔လက္ထဲသို႔ေထြးထုတ္လိုက္ၿပီး မမခ်ိဳ၏ေစာက္ဖုတ္ ႏြဳတ္ခမ္းသားပတ္လည္ကို သုတ္လိမ္းလိုက္ပါသည္။ `ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းသြင္းေနာ္` ေဇာ္ရဲတေယာက္ ျပန္မေျဖအားပါ။ မမခ်ိဳ၏ ေစာက္ေစ့သည္လည္း မာေက်ာေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးဒစ္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အ၀သို႔ ကပ္ေတာ့ကာျဖင့္သြင္းလိုက္ပါသည္။ `အိုး ….. အေမ့။ အား ……. ကြၽတ္ကြၽတ္ …. နာလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္` `ၿပီးရင္ေကာင္းသြားမွာပါမမ၊ ကြၽန္ေတာ္ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေပးမယ္ေနာ္` ဟုေျပာရင္း ဒစ္တခုလုံး၀င္ေအာင္ အနည္းငယ္ဖိသြင္းခ်ိန္တြင္ေတာ့ `အိုး …….. ဟိုး …. ဟိုး ….. နာလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္၊ မရဘူးထင္တယ္` `ခဏေလးပါမမရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ အေကာင္းဆုံးအရသာေတြရေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္၊ ခဏေလးပါ` ေဇာ္ရဲတေယာက္ အာသာျပင္းျပေသာအသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဒစ္ကို ခဏမွ်ျပန္ႏြဳတ္ၿပီး တံေတြးျဖင့္ ဒစ္ပတ္လည္ကို ဆြတ္လိုက္ျပန္သည္။ ယခုတေခါက္ျပန္သြင္းခ်ိန္တြင္ေတာ့ မမခ်ိဳတေယာက္ နာက်င္မြဳကို က်ိတ္မွိတ္ခံစားေနပုံရသည္။ မ်က္လုံးမ်ားကိုမွိတ္ကာ အံကိုႀကိတ္ထားသည္။ မဲ့ေနေသာ မမခ်ိဳ၏ မ်က္၀န္းကပင္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ကာမဆိပ္မ်ား ထိုးတက္လာေစခဲ့သည္။ လီးကို အကုန္လုံးမသြင္းဘဲ ထိပ္ဖ်ားပိုင္းႏွင့္ပင္ အသြင္းအထုတ္ ျပဳလုပ္ၿပီး မမခ်ိဳ၏ ကာမဆိပ္အတက္ကို ေစာင့္ေနပါသည္။ ထိပ္ပိုင္းႏွင့္ အသြင္းအထုတ္ အခ်က္ ၂၀ ခန႔္မွ်ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ မမခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ကာမအရည္ၾကည္မ်ား ေကာင္းစြာယိုဆင္းေနၿပီကို သတိထားမိပါသည္။ `မမ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို အဆုံးထိသြင္းလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။ မမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ အေကာင္းဆုံးအရသာေတြ ခံစားႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ` ေဇာ္ရဲတေယာက္ ကာမႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အကင္းပါးသူပီပီ မမခ်ိဳထံခြင့္ေတာင္းလိုက္သည္။ မမခ်ိဳကလည္း စတင္ရရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ ကာမအရသာကို ပိုလိုခ်င္ေနသည္ႏွင့္ အေတာ္ပင္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ေဇာ္ရဲ၏ လီးႀကီးကိုလည္း နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္ေသးသည္။ `အား ….. ေမာင္ေလးရယ္ ျဖည္းျဖည္းေနာ္။ ကြဲသြားရင္ မလြယ္ဘူး။ မင္းလည္း ဆက္ၿပီး ခံစားႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ ဘူး။ ျဖည္းျဖည္း လုပ္ပါေနာ္ ….. အား ….. ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ ……` စုပ္သတ္ညည္းတြားသံမ်ားျဖင့္ မမခ်ိဳက ျပန္ေျဖလိုက္ခ်ိန္တြင္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ အနည္းငယ္အားစိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို မမခ်ိဳ၏ ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ကာမအရည္မ်ားျဖင့္ ေခ်ာေမြ႕ေနေသာေၾကာင့္ တင္းၾကပ္ေနေသာ ခံစားမြဳမွအပ အဆင္ေျပစြာပင္ အဆုံးထိ၀င္သြားေသာ္လည္း သားအိမ္ကို၀င္ေဆာင္သည့္ အသိကို ၂ဦးလုံး ရရွိလိုက္ၾကသည္။ `အား ….. ေမာင္ေလးရယ္ မမခ်ိဳ သားအိမ္ကို ထိေနၿပီ။ ျဖည္းျဖည္းေနာ္ သားအိမ္ေလးကြဲသြားမယ္` ေဇာ္ရဲတေယာက္ကေတာ့ ပါနပ္ညင္သာစြာျဖင့္ မမခ်ိဳ၏ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ လီးႀကီးကို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျပဳလုပ္ေနပါသည္။ အသြင္းအထုတ္ျပဳလုပ္တိုင္း တင္းၾကပ္ေသာအရသာ၊ ေစာက္ေစ့ကို ပြတ္တိုက္ေသာအရသာတို႔ေၾကာင့္ မမခ်ိဳတေယာက္ နာက်င္မြဳမ်ားကို စတင္ေမ့ေလ်ာ့စျပဳေနၿပီး ကာမအရသာကို ျပည့္၀စြာ စတင္ရရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။

မမခ်ိဳက ေပါင္မ်ားကို ပိုကားေပးလိုက္ၿပီး ႏွစ္ဦးစလုံး ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္ယူနမ္း႐ြိဳက္လိုက္ၾကသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေဇာ္ရဲက အသြင္းအထုတ္မ်ားကို အနည္းငယ္ ျမန္ဆန္ၾကည့္လိုက္သည္။ မမခ်ိဳညည္းတြားသံ၊ ေမာဟိုက္သံ၊ ရင္ခုန္သံ ျမန္လာသည္မွအပ နာက်င္သည့္ ေ၀ဒနာခံစားရသည့္ဟန္ ျဖစ္ေပၚမလာေတာ့ပါ။ မမခ်ိဳေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ ႂကြက္သားမ်ားကလည္း ေဇာ္ရဲ၏လီးႀကီးအား စတင္ညႇစ္စျပဳေနပါသည္။ အခန္းတြင္းမွ ေလေအးေပးစက္ကို အဆုံးထိတင္ထားေသာ္လည္း ၂ ဦးစလုံး ေခြၽးမ်ားစို႔စျပဳလာၿပီျဖစ္ပါသည္။ မိနစ္ ၂၀ ခန႔္မွ်ၾကာေသာအခါ အခ်က္ေပါင္းမည္မွ် အထုတ္အသြင္းလုပ္ၿပီးသည္ကို ေဇာ္ရဲတေယာက္မသိေတာ့ပါ။ မမခ်ိဳ၏ အိစက္ေသာအထိအေတြ႕မ်ား၊ အေပြ႕အဖက္မ်ားႏွင့္ မမခ်ိဳ၏အနမ္းမ်ားေၾကာင့္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ကာမအထြဋ္အထိပ္တံခါး၀အနီးသို႔ပင္ ေရာက္လုနီးနီးျဖစ္ေနပါသည္။ မမခ်ိဳ ဖင္ၾကားတြင္လည္း ကာမအရည္မ်ား ႐ြြဲေနၿပီျဖစ္သည္။ မမခ်ိဳတေယာက္ကေတာ့ မ်က္လုံးမ်ားေမွးစင္းကာ ေဇာ္ရဲကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားပါသည္။ ပါးစပ္မွလည္း ညည္းတြားသံမ်ား အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိေနပါသည္။ `မမ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တမ်ိဳးေျပာင္းလုပ္ရေအာင္` `အား ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္။ မင္းကေတာ့ မမရဲ႕ အိပ္မက္ထဲက မင္းသားေလးပါပဲ။ အားလုံး မင္းသေဘာအတိုင္းပါပဲ` ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳကို ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ မမခ်ိဳကလည္း အလိုက္သင့္စြာ လွပစြာျဖင့္ ဖင္ႀကီး ၂လုံးကိုေကာ့ကာ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳကုန္းထားေသာဖင္ႀကီးကို ကိုင္ကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးကို သြင္းလိုက္သည္။ `အား ….. အိုး ……… ျဖည္းျဖည္းသြင္းပါေမာင္ေလးရယ္၊ ဖင္ကုန္းလိုက္ေတာ့ သားအိမ္ကိုပိုထိတယ္` ေဇာ္ရဲတေယာက္ လီးကို အဆုံးထိသြင္းလိုက္ၿပီး ခဏမွ် ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ စိမ္ထားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အသြင္းအထုတ္ကို အႀကိမ္ ၃၀ ခန႔္မွ်ျပဳလုပ္လိုက္သည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ ကာမဆိပ္မ်ား အထြဋ္အထိပ္သို႔ တက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ မမခ်ိဳ၏ လွပေသာ ဖင္ႀကီး ၂လုံးၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ အ၀င္အထြက္ျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးကိုၾကည့္ရသည္ႏွင့္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ စိတ္ထိမ္းႏိုင္မြဳမ်ား တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့က်သြားပါသည္။ လီးထိပ္တြင္ ေျပာမျပႏိုင္ေသာ အရသာထူးကို စတင္ခံစားေနရပါသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ `အား ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္ ….. ေကာင္းလိုက္တာ ….. ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပးပါေတာ့ ….. မမၿပီးေတာ့မယ္၊ ဒီေလာက္ေကာင္းတာမ်ိဳး မမတခါမွ မရဖူးဘူးေမာင္ေလးရယ္။ ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါေတာ့` ေတာင္းလည္းေတာင္းဆို၊ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ ႂကြက္သားမ်ားလည္း ညႇစ္ေနရာ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳၿပီးေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စတင္ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ ခုနကညင္သာမြဳမွားကို ႐ိုက္ခ်ဳးလိုက္ၿပီး မမခ်ိဳ၏ ဆႏၵမ်ားျပည့္ေစေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေနပါေတာ့သည္။ `အား ….. ၿပီးၿပီေမာင္ေလးရယ္ …. ၿပီးၿပီ……………………အား …… ေကာင္းလိုက္တာ …………..အား …………… အိုး` မမခ်ိဳကေတာ့ အိပ္ယာခင္းမ်ားကို လက္ျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ရင္းၿပီးသြားပါေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ ေစာက္ဖုတ္တြင္းကႂကြက္သားမ်ားကေတာ့ သူ၏လီးႀကီးအား ညႇစ္ေနပါေသးသည္။ ေဇာ္ရဲသည္လည္း ထိုအရသာအား ဆက္လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါ။ `မမ ကြၽန္ေတာ္ၿပီးေတာ့မယ္……….. ၿပီးေတာ့ မယ္ …… အား ……… ရွီး ………….အိုး …………..` ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳ၏ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ လီးႀကီးကိုႏြဳတ္ကာ လွပေသာ ဖင္ႀကီးမ်ားေပၚသို႔ သုတ္ရည္ေႏြးေႏြးမ်ားကို ပန္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ မည္မွ်ၾကာေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္ကိုမသိရ။ တေဒါက္ေဒါက္ႏွင့္ အခန္းတံခါးကို ေခါက္သံၾကားမွ သူတို႔ ၂ ဦးသား လူးလဲထၿပီး ဟိုတယ္မွေပးေသာ တဘက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ အလွ်င္အျမန္ပတ္လိုက္ၾကသည္။ တံခါးေခါက္သူေတြကေတာ့ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းေတြမဟုတ္ မမခ်ိဳ၏သူငယ္ခ်င္း မမႀကီး ၂ ဦးျဖစ္သည္။ `ဟဲ့ ခ်ိဳ ….. နင္ေတာ္ေတာ္ကဲေနတယ္ေပါ့ေလ။ ညေနေစာင္းသြားရင္ ငါတို႔ ပင္လယ္ေရ မစိမ္ရဘဲျဖစ္ေနဦးမယ္။ အခုလည္း ဗိုက္ဆာေနၿပီ။ ျမန္ျမန္လုပ္ၾက` ဇာျခည္က ဤသို႔ အျမန္ေျပာကာ အခန္းတြင္းသို႔ ၀င္လိုက္သည္။ `ဟယ္ နင္တို႔ကလည္း ဒီေလာက္ေတာင္ ကားေမာင္းလာရတာ ေမာင္ေလးလည္း အနားယူခ်င္တာေပါ့` `အမယ္ နင္အနားယူတာ ငါသိပါတယ္ေနာ္၊ လာၿပီးေတာ့ ညာမယ္ မႀကံနဲ႔` ဟု သီတာက ၀င္ေျပာျပန္သည္။ `ကဲေကာင္းၿပီ၊ ညေန ပင္လယ္ေရစိမ္ၿပီးရင္၊ ဘယ္မွမသြားနဲ႔ေတာ့ ငါတို႔ အခန္းမွာ အပန္းေျဖၾကမယ္။ ဟုတ္ၿပီလား၊ ေက်နပ္လား၊ အဲဒီက်မွ နင္တို႔ ေတြ႕မယ္` ဟု မမခ်ိဳက ရယ္ေမာကာေျပာၿပီး စကားစကိုျဖတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ၀င္သြားသည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ထဲ အခန္းထဲတြင္ မမခ်ိဳ၏ သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦးႏွင့္ေငါင္စင္းစင္း က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ မမခ်ိဳႏွင့္ အေတာ္ကဲလိုက္ရသျဖင့္ အားအင္ကလည္း အတန္ငယ္ကုန္ၿပီး တလမ္းလုံး ကားေမာင္းလာခဲ့ရေသာေၾကာင့္ နားမည္ဆိုလွ်င္ နားခ်င္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မမခ်ိဳ၏ သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦးကေတာ့ သူတို႔ကို အနားေပးမည့္ပုံ မေပၚေခ်။ ၾကည့္ပါဦး ၀တ္စားထားသည္ကလည္း အပ်ံစား အမိုက္စား။ ညိဳစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ သီတာ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေဘာင္းဘီတိုတိုကို သူ႔တင္သားအလွေတြေပၚလြင္ေအာင္ ၀တ္ဆင္ထားၿပီး အေပၚက တီရွပ္အျပာႏုေရာင္ကေလးကို ၀တ္ဆင္ထားပုံမွာ အပ်ိဳေသြးႂကြစ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းမိန္းမငယ္တဦး ႏွင့္ပင္ တူေနေသးေတာ့သည္။ ဇာျခည္ကေတာ့ ကြာတားေဘာင္းဘီအၾကပ္ေပၚတြင္ ခ်ည္သားဘေလာက္တထည္ကို လွပစြာ၀တ္ဆင္ထားသည္။ ႏွစ္ဦးစလုံး အခန္းတြင္းမွ တီဗြီကို ခ်ယ္နယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းၾကည့္ရင္း ကေလးေတြလို ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကသည္။ ေဇာ္ရဲကေတာ့ တဘက္ႀကီးကိုပတ္ကာ ဆက္တီေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း သူတို႔ကို ေငးေမာေနမိသည္။ `ေမာင္ေလးကေရာ ဒီကိုအရင္တုန္းက ေရာက္ဖူးလား` ဟု သီတာေမးသည္ကို `ဟုတ္ကဲ့ ေက်ာင္းတက္တုန္းကေတာ့ ခဏတိုင္းေရာက္ဖူးပါတယ္၊ ေက်ာင္းၿပီးမွေတာ့ အခုတေခါက္က ပထမဆုံးပဲ` `ေခ်ာင္းသာက အခုလိုအခ်ိန္ဆို ေပ်ာ္ဖို႔အေကာင္းဆုံးပဲ။

မမတို႔ကေတာ့ အဲဒါေၾကာင့္ ခြင့္ကို တပတ္ေလာက္ယူလိုက္တယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးနားခ်င္လို႔ေလ` ဟု ဇာျခည္က ၀င္ေျပာလိုက္သည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ကေတာ့ မမခ်ိဳအျပင္ သူ၏သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးအား ထပ္မံ၍ ရင္ခုန္ေနျပန္ပါသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ အျပင္သို႔မထြက္ေတာ့ဘဲ မမခ်ိဳဘာေတြမ်ားစီစဥ္မည္နည္းဆိုသည္ကိုေတာ့ သူႀကိဳတင္ရင္ခုန္ေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားၿပီး မမခ်ိဳတေယာက္ ထြက္လာပါသည္။ မမခ်ိဳ၏ တင္သားကားကားႀကီးမ်ားက တဘက္ပြပြႀကီးၿခဳံထားလင့္ကစား လြဳပ္ရမ္းကာေနသည္ကို ေဇာ္ရဲတေယာက္ သတိထားမိသည့္ႏွင့္ ေပါင္ၾကားမွ သတၱ၀ါႀကီးက ေမာင္ေထာင္ခ်င္လာျပန္ပါသည္။ `ကဲ ေမာင္ေလး ခ်ိဳးလိုက္ေတာ့၊ မင္းမမေတြက ေစာင့္ေနၾကၿပီ။` ဟုတ္ကဲ့မမဟု သူကေျပာၿပီးအထ၊ ေပါင္ၾကားမွ အနည္းငယ္ႏိုးၾကားစျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါႀကီး၏ ပုံပန္းသ႑ာန္အား သီတာတေယာက္ သတိထားျဖစ္ေအာင္ ထားမိလိုက္ပါသည္။ သီတာ၏ ခႏၶာကိုယ္မွ ၾကက္သီးေမြြးညင္းေလးမ်ား ထသြားသည္ကို ေဇာ္ရဲတေယာက္ သတိမထားမိဘဲ၊ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္းသို႔ အလွ်င္အျမန္၀င္လိုက္ပါသည္။ ေဇာ္ရဲေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ မမခ်ိဳႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ စကားေျပာသံ ရယ္ေမာသံမ်ား အတိုင္းသားၾကားေနရပါသည္။ ေရခ်ိဳးအၿပီးတြင္ေတာ့ မမခ်ိဳတေယာက္လည္း ေဘာင္းဘီအတိုအၾကပ္ေလးျဖင့္ လွပခ်င္တိုင္းလွပ ႂကြ႐ြခ်င္တိုင္း ႂကြ႐ြကာျဖင့္ အျပင္သို႔ထြက္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ေဇာ္ရဲလည္း အ၀တ္အစားအျမန္လဲကာ မမခ်ိဳတို႔ႏွင့္ ထြက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ ဟိုတယ္မွအထြက္တြင္ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းမ်ားက သူတို႔ေလးေယာက္ကို ေငးေမာၾကည့္႐ြဳေနၾကသည္။ သူတို႔ေလးေယာက္စလုံး ေသာင္ျပင္ေပၚသို႔ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ေသာင္ျပင္ေနပူပူေပၚတြင္ ပင္လယ္စာေရာင္းသူေလးမ်ား၊ စက္ဘီးငွားရမ္းသူမ်ား ေနပူပူထဲတြင္ ပင္လယ္ေရကို စိမ္ေနၾကသူမ်ားျဖင့္ စည္ကားလို႔ေနသည္။ ေသာင္ျပင္ေပၚအေရာက္တြင္လည္း ရန္ကုန္မွ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္သူမ်ား ေခ်ာင္းသာသို႔ လာသည့္အလား သူတို႔ေလးေယာက္ကို ေငးေမာေနၾကသည္။ ေငေမာၾကေပမေပါ့ မမခ်ိဳႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း အပ်ံစား အမိုက္စား သူကလည္း ေ႐ြြမင္းသားပမာျဖစ္ေနၾကသည္ကိုး။ ငါးကင္ေရာင္းသည့္ ေစ်းသည္မေလးတေယာက္ကိုေခၚလိုက္ၿပီး ေက်ာက္ပုစြန္ကင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ငါးကင္မ်ားကို ၀ယ္လိုက္သည္။ `ေမာင္ေလး၊ ဘီယာေသာက္မလား` `ေကာင္းသားပဲ မမ၊ မမတို႔ေရာ` `အင္း၊ ေက်ာင္းမွာေတာ့ တပည့္ေတြေရွ႕ စတိုင္ႀကီး တခြဲသားနဲ႔ ေနေနရတာ အခုေခ်ာင္းသာေရာက္တုန္းေတာ့ ကဲမယ္ေလ၊ ေသာက္မွာေပါ့` ေရခဲပုံးအထမ္းေလးျဖင့္ လာေရာက္ေရာင္းေသာ ကေလးငယ္တဦးထံမွ တိုက္ဂါးဘီယာပုလင္း (၄) လုံး၀ယ္လိုက္သည္။ ေကာင္ေလးကေတာ့ ပိုက္ဆံျပန္အမ္းၿပီး သူတို႔ေလးဦးကို ေငးေမာေနျပန္သည္။ ငါးကင္ေရာင္းသည့္ ေကာင္မေလးကလည္း မျပန္ေသးဘဲ `မမႀကီးတို႔က ႐ုပ္ရွင္အဖြဲ႕ကလား` ဟု စပ္စုျပန္သည္။ `မဟုတ္ပါဘူးညီမေလးရယ္၊ မမတို႔က ရန္ကုန္ကပါ၊ လာလည္တာပါ။

ေနပါဦး မမတို႔က ႐ုပ္ရွင္မင္းသားမင္းသမီးေတြနဲ႔ တူေနလို႔လား` `အင္း၊ မမက စိုးျမတ္သူဇာနဲ႔တူတယ္၊ ဟိုမမက မ်ိဳးသႏၲာထြန္းနဲ႔တူတယ္၊ ဟိုမမက နႏၵာလြိဳင္နဲ႔တူတယ္` ဆိုၿပီး မမခ်ိဳ၊ မသီတာႏွင့္ ဇာျခည္တို႔ကိုၾကည့္ကာေျပာလိုက္သည္။ မမခ်ိဳကဆက္ၿပီး `ဒါျဖင့္ ဒီကိုကိုႀကီးကေရာ` `ဒီအကိုႀကီးကေတာ့ ေနထက္လင္းနဲ႔တူတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနထက္လင္းက အကိုႀကီးထက္ အသားပိုျဖဴတယ္၊ အကိုႀကီးကေတာ့ အရပ္ပိုျမင့္တယ္` ဟု သြက္လက္ခ်က္ခ်ာစြာေျပာျပန္သည္။ သူတို႔ေလးေယာက္စလုံး ကမ္းစပ္မွ ခပ္လွမ္းလွမ္း အုန္းပင္တန္းမ်ားေအာက္သို႔ ဦးတည္လိုက္ၾကသည္။ ျဖဴလြေနေသာ သဲျပင္ခပ္ေႏြးေႏြးေပၚသို႔ ေအးစက္ေနသည့္ ဘီယာပုလင္းမ်ားကို တင္ကာ သူတို႔၏ ပင္လယ္ခရီးအခမ္းအနားကို ေပ်ာ္႐ြြင္စြာ စတင္ျဖစ္ၾကသည္။ ေဇာ္ရဲႏွင့္ မမခ်ိဳကေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းကဲခဲ့သည့္ဒဏ္ကို ခံေနရၿပီျဖစ္သည္။ အနည္းငယ္ႏုံးခ်ိေနသည္။ ဘီယာပုလင္းမ်ားကိုဖြင့္ေဖာက္လိုက္ၿပီး Cheers ဟု ၿပိဳင္တူျမည္ေႂကြးၾကကာ ေမာ့ခ်လိုက္ၾကသည္။ ငါးကင္မ်ား ပုစြန္ကင္မ်ားႏွင့္အတူ မမခ်ိဳေရာ ေဇာ္ရဲပါ ျပန္လည္ လန္းဆန္းတက္ႂကြလာၾကသည္။ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ စၾကေနာက္ၾကႏွင့္ ေခတၱမွ် တပ္မက္မြဳေတြကင္းမဲ့ကာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးေတြလို ေပ်ာ္႐ြြင္ေနၾကျပန္သည္။ ပင္လယ္ကိုၾကည့္ကာ ဘီယာမ်ားျဖင့္ အေမာေျဖၿပီးသည္ႏွင့္ အခန္းသို႔ ျပန္ၾကၿပီး ပင္လယ္ထဲဆင္းရန္ အ၀တ္အစားမ်ား လဲလိုက္ၾကသည္။ တင္းၾကပ္ေနေသာ အသားကပ္ေဘာင္းဘီတိုမ်ားႏွင့္ မမခ်ိဳတို႔ကို ေဇာ္ရဲတေယာက္ ရင္ခုန္စြာျဖင့္ ေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္။ ေဇာ္ရဲကလည္း ေဘာင္းဘီတိုအၾကပ္ေလးကို ၀တ္ထားရာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးက တင္းျပည့္ေဖာင္းကားလို႔ေနသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ ရင္ေတြအျပတ္ခုန္ခဲ့ၿပီးေသာ္လည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦးမွာမူ ေဇာ္ရဲကိုၾကည့္ကာ ေရေတြဘာေတြပင္ငတ္သလို ၾကက္သီးေမြြးညင္းေတြပင္ ထလာျပန္သည္။ `ကဲ ေရထဲဆင္းၾကမယ္` ဟုဆိုကာ ေဇာ္ရဲ၏ ႂကြက္သားစိုင္မ်ားျဖင့္ လွပဖုႂကြေနသည့္ လက္ေမာင္းႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း မမခ်ိဳက ဦးေဆာင္လိုက္သည္။ အားလုံး ကေလးေတြလို ေပါ့ပါးသြက္လက္စြာျဖင့္ ကမ္းစပ္ဆီသို႔ ေျပးဆင္းခဲ့ၾကသည္။ သီတာႏွင့္ ဇာျခည္၏ အသားကပ္ေဘာင္းဘီေအာက္တြင္ မည္သည့္အတြင္းခံမွ် ၀တ္ဆင္ထားျခင္းမရွိသည္ကို ေဇာ္ရဲသတိထားမိသည္။ တီရွပ္အၾကပ္ကေလးမ်ားေအာက္တြင္လည္း စေနခိုင္မ်ားက လြတ္လပ္စြာလြဳပ္ရွားေနၾကသည္။ ပင္လယ္ေရ၏ ေအးျမေသာအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အားလုံး လန္းဆန္းသြားၾကသည္။ ဘီယာ တပုလင္းစီ၏ ႏူးညံ့ေသာ အရွိန္ေၾကာင့္လည္း ေပါ့ပါးလြတ္လပ္ေနသည္။

ေဇာ္ရဲက က်န္းမာေရးကို ထိန္းသိမ္းသည့္အေနျဖင့္ ဘီယာကို အရမ္းမေသာက္ပါ။ ေရလြိဳင္းေတြက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း႐ိုက္ခတ္လာတိုင္း အားလုံး ၀႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္ကာ ေပြ႕ဖက္မိသည့္အရသာမ်ားကိုလည္း အားလုံးႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေနၿပီ။ ေက်ာင္းမွာ ဟန္ေဆာင္ေနထိုင္ရျခင္းမ်ားကိုလည္း မမခ်ိဳက လြြတ္ပစ္လိုက္သည္။ သီတာႏွင့္ ဇာျခည္လည္း ထို႔အတူပင္။ သူတို႔ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ရည္းစားကို ေမ့ေလ်ာ့သြားၾကၿပီျဖစ္သည္။ ေရကူးရင္း ေရငုပ္ရင္းျဖင့္ မမခ်ိဳကိုသာမက သီတာႏွင့္ ဇာျခည္တို႔၏ အသားစိုင္မ်ားကို ကိုင္မိသည့္အႀကိမ္ေပါင္းကလည္း မနည္းေတာ့ေခ်။ တခါ ေဇာ္ရဲတေယာက္ မမခ်ိဳမွတ္ၿပီး သီတာ၏ တင္သားစိုင္ႀကီးကို ေရေအာက္ထဲမွ ကိုင္မိေနသည္။ သီတာကလည္း မ႐ုန္း၊ ေဇာ္ရဲကလည္းမလြြတ္။ ေရေပၚ ေခါင္းေဖာ္လိုက္မွ သီတာမွန္းသိရေတာ့သည္။ သီတာ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ပန္းႏုေရာင္မ်ားေျပးသြားခဲ့သည္။ အေနာက္မ်က္ႏွာမွာ ပုစြန္ဆီေရာင္အေသြးျဖင့္ ေန၀န္းႀကီး၏တေန႔တာႏြဳတ္ဆက္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွ သူတို႔အားလုံး ပင္လယ္ေရထဲကတက္ခဲ့ၾကသည္။ ေရထဲဆင္းလာတုန္းကထက္ အေပၚျပန္အတက္မွာ အသားစိုင္ေတြက ဖုထစ္မို႔ႂကြေနၾကသည္။ ထို႔အတူ ေဇာ္ရဲတေယာက္သည္လည္း ကာမအဆိပ္မ်ား တဖန္ျပန္လည္တက္စျပဳခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။ `ကဲ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ဟိုတယ္မွာပဲ ညေနစာစားမယ္၊ ၿပီးရင္မထြက္ေတာ့ဘူး။ ငါ့အခန္းထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ၾကရေအာင္` မမခ်ိဳတေယာက္ အားလုံးကိုေျပာလိုက္ပါသည္။ သီတာႏွင့္ ဇာျခည္ကေတာ့ သူတို႔အခန္းဆီသို႔ထြက္သြားၾကသည္။ မမခ်ိဳႏွင့္ ေဇာ္ရဲကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္းသို႔ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ၀င္လိုက္ၾကသည္။ မမခ်ိဳ၏ ကိုယ္ခႏၶာတခုလုံးကို ေဇာ္ရဲတေယာက္ ဆပ္ျပာေမြြးျဖင့္ ပြတ္သပ္ရင္း သန႔္စင္ေပးသလို မမခ်ိဳကလည္း ေဇာ္ရဲတကိုယ္လုံးကို ပြတ္တိုက္ေပးျပန္ပါသည္။ `ေမာင္ေလး၊ ဘယ္ႏွယ္လဲ၊ မမခ်ိဳ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေရာ သေဘာက်လား` ႐ုတ္တရက္ေမးခြန္းအား ေဇာ္ရဲ ျပန္မေျဖႏိုင္ပါ။ ရွက္သည္လည္းမဟုတ္ ေၾကာက္သည္လည္းမဟုတ္၊ အံ့အားသင့္သည္ကေတာ့အမွန္။ `ကဲပါရွက္မေနပါနဲ႔။ သူတို႔က မမရဲ႕ အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြ။ ေန႔လည္က ေမာင္ေလးေရခ်ိဳးေနတုန္း မမတို႔ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔က ေမာင္ေလးနဲ႔ ႀကဳံဖူးခ်င္တယ္တဲ့` ဟုေျပာၿပီး ေဇာ္ရဲ၏ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးအား အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္သည္။ ေနာက္ဆက္ၿပီး … `တကယ္ေတာ့ မမတို႔ ၃ ေယာက္လုံးက မမတို႔လိုခ်င္တဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးေတြ မရခဲ့ၾကဘူး။

မမတို႔လိုခ်င္တဲ့ ကာမအရသာလည္း မရခဲ့ဖူးဘူး။ ဇာျခည္ဆို ပိုသနားစရာေတာင္ေကာင္းေသးတယ္။ အခုသူယူမယ့္ ဗိုလ္မႉးက အိမ္ကသေဘာတူလို႔၊ လက္မထပ္ခင္မွာ အဲဒီဗိုလ္မႉးေတာင္းဆိုလို႔ ၂ ခါေလာက္အိပ္ၿပီးၿပီ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ေက်နပ္မြဳမရဘူး` `ဒါဆို မယူနဲ႔ေပါ့မမရဲ႕ မရဘူးလား။` `မရဘူးေမာင္ေလးရဲ႕၊ မမလည္း ဗိုလ္မႉးကေတာ္တေယာက္ပဲ။ မမတို႔လိုမ်ိဳး ပညာတတ္ေတြကိုယူမွ သူတို႔ ရာထူးတက္တာေလ၊ ဒါေပမယ့္ မမေယာက်ာ္းကေတာ့ မမအတြက္ လိင္ဆက္ဆံရတာကလြဲလို႔ အစစအရာရာ လိုေလးေသးမရွိပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ လူႀကီးနားမွာဆိုေတာ့ သူ႔ေရွ႕ေရးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ဇာျခည္ကေတာ့ အဲလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး` `ဘယ္လိုဟင္ မမ ` သူက စကားျဖတ္ေမးလိုက္သည္။ `ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္။ သူယူမယ့္သူက ေနာင္ေရးေတာ့ စိတ္ေအးရေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ေရးမွာေတာ့ ျပႆနာရွိလာႏိုင္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားပစၥည္းက ေသးေသးေလးလို႔ေျပာတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပစၥည္းကေသးေတာ့ အားမလိုအားမရျဖစ္ၿပီး ၾကင္နာမြဳလည္းမရွိဘူး။ ဆက္ဆံတိုင္း ဆံပင္ေတြဘာေတြေဆာင့္ဆြဲတတ္ေသးတယ္တဲ့။ ဇာျခည့္အေၾကာင္းကိုလည္း မမကသိတယ္။ သူက မိန္းကေလးထဲမွာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ျပင္းထန္တယ္။ အဲဒီဗိုလ္မႉးနဲ႔ ၂ ခါေလာက္ေနၿပီးေတာ့ သူအာသာမေျပတဲ့အေၾကာင္း မမကို ဖုန္းဆက္လာတယ္။ အဲဒီဗိုလ္မႉးက အေျမာက္တပ္ကေလ။ မိတၳီလာကေပါ့` `အဲဒါဆို မမဇာျခည္အတြက္ ရင္ေလးစရာပဲေနာ္` `ေအးေပါ့။ လူႀကီးေတြကလည္း စီစဥ္ၿပီးသားျဖစ္ေတာ့ ခက္ေနေတာ့တာေပါ့။ ကဲပါေလ ဒါေတြက ကိစၥမရွိပါဘူး။ အခုမမတို႔ ကဲၾကတာကိုလည္း ေမာင္ေလးဖက္က ႏြဳတ္လုံေပးေနာ္။ မမတို႔ကလည္း ေမာင္ေလးကလြဲၿပီး ဘယ္သူနဲ႔မွ ဒီလို သြားဖူးေနဖူးတာမဟုတ္ဘူး` `စိတ္ခ်ပါမမ၊ ကြၽန္ေတာ္ ကတိတည္ပါတယ္။` ဟုေဇာ္ရဲကျပန္ေျပာလိုက္သည္။ `ေနာက္ၿပီး မမမွာခ်င္တာက ဇာျခည္ကိုေတာ့ နည္းနည္းညႇာၿပီးလုပ္ေပးေနာ္၊ သူက မမတို႔လို အိမ္ေထာင္သည္လည္းမဟုတ္ဘူး။ ကာမထန္ေပမယ့္ အေတြ႕အႀကဳံအရကနည္းေသးတယ္ေလ၊ ေနာက္ၿပီး မင္းပစၥည္းကလည္း မမေတာင္ အသက္႐ြဳရပ္သြားသလားေအာက္ေမ့ရတယ္။` `ဟုတ္ကဲ့ပါမမ၊ ကြၽန္ေတာ္သတိထားၿပီးဆက္ဆံပါမယ္` သူတို႔ ၂ဦး စကားေျပာရင္း ေရခ်ိဳးသည္မွာ အေတာ္ၾကာသြားသည္။ ေရခ်ိဳးျခင္းအားအဆုံးသတ္လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္မ်ားကို တဘက္မ်ားျဖင့္ ေျခာက္ေသြ႕သြားေစရန္ ျပဳလုပ္လိုက္ၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ အသားအလွဆီမ်ားကို မမခ်ိဳတလွည့္ ေဇာ္ရဲတလွည့္ အျပန္အလွန္လိမ္းေပးရင္း အနားယူေနၾကသည္။

ထို႔ေနာက္ ညေနစာစားရန္ ၄ ဦးစလုံး ဟိုတယ္ထမင္းစားခန္းဆီသို႔ ထြက္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ အခန္းျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ သီတာႏွင့္ ဇာျခည္တို႔အား မမခ်ိဳမွ သူတို႔အခန္းအားမျပန္ေစေတာ့ဘဲ။ ေဇာ္ရဲတို႔အခန္းတြင္သာေနရန္ေျပာဆိုလိုက္သည္။ သူတို႔ ၄ ဦးစလုံး တသက္မေမ့ႏိုင္မည့္ ကာမပြဲေတာ္ႀကီးကို အားပါးတရျဖင့္ တညလုံး ႏြြဲၾကေတာ့မည္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ အားလုံးအခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာဆိုေနၾကရင္း အပန္းေျဖလိုက္ၾကသည္။ ေလေအးေပးစက္ကို အစြမ္းကုန္ျမႇင့္ၿပီး ခုတင္ေပၚတြင္ ၄ ဦးသား တီဗီၾကည့္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ။ မသီတာက …. `ကဲခ်ိဳ … မခ်ိဳတေယာက္ထဲပဲ အပိုင္းစီးမထားနဲ႔ေလ၊ ခ်ိဳ႕အိပ္မက္ထဲက နတ္သားေလးကို ငါတို႔ကိုလည္းမွ်ေပးဦး` `ေအာင္မေလးဟယ္ ငါဒီေလာက္ထိ သ၀န္တိုဖူးလို႔လား၊ ေနာက္ၿပီးမွ မီးမီးေၾကာက္ေၾကာက္ လုပ္မေနနဲ႔ေနာ္` `သိပါတယ္၊ နင္ေျပာကတည္းက ရင္ခုန္ေနတာပါ` `ကဲေမာင္ေလး၊ မမသူငယ္ခ်င္းေတြကို အၾကင္နာေလးေတြေပးလိုက္ပါဦး` ဟု ေျပာဆိုကာ ေဇာ္ရဲ၏ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္ေသာ ရင္အုပ္ႀကီးအားပြတ္သပ္ေပးေနျပန္ပါသည္။ သီတာက ေဇာ္ရဲအနီးသို႔တိုးလာၿပီး ေဇာ္ရဲ၏ ရင္အုပ္တြင္းသို႔ ေခါင္းကိုတိုးေ၀ွ႔ကာျဖင့္ အနမ္းမ်ားစတင္ေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဇာျခည္ကေတာ့ မ်က္လုံးေလးအ၀ိုင္းသားျဖင့္ ၾကည့္ေနပါသည္။ ေဇာ္ရဲအား မသီတာ၏ ေမးဖ်ားေလးအားကိုင္ၿပီး ေခါင္းေလးကိုဆြဲယူကာ ဖူး႐ြေနေသာ ႏြဳတ္ခမ္းအစုံအား စုပ္ယူလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္ေက်ာဖက္ကိုသိုင္းကာ စေန ၂ ခိုင္၏ မႏိုင္တာ၀န္အား ထမ္းေဆာင္ေနရသည့္ ဘရာစီယာခ်ိတ္ကေလးအား ျဖဳတ္ေပးျခင္းျဖင့္ တေန႔တာအနားယူခိုင္းလိုက္ပါသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ မသီတာ၏ ႀကီးမားလွသည့္ တင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားအား ပြတ္သပ္ကာ စကပ္ဇစ္အား ဆြဲျဖဳတ္ေနပါၿပီ။ `သီတာရယ္ နင့္ဖင္ႀကီးကလည္း ႀကီးလိုက္တာ အားရစရာပဲ၊ ငါ့ဖင္ထက္ေတာင္ႀကီးေသးတယ္။` `ဟုတ္ပါ့သီတာရယ္ နင္ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္သလား` ဇာျခည္က၀င္ေျပာသည္။ သီတာက ေဇာ္ရဲႏွင့္နမ္းျခင္းကို ေခတၱမွ်ရပ္လိုက္ၿပီး `ပင္ကိုယ္ဟဲ့၊ ဘာေလ့က်င့္ခန္းမွမလုပ္ဘူး။ ငါတို႔မ်ိဳး႐ိုးကိုကႀကီးတာ` ထိုအခ်ိန္တြင္ မမခ်ိဳတေယာက္ မသီတာ၏ စကပ္ကို ဆြဲခြၽတ္ၿပီးျဖစ္ေနပါၿပီ။

သီတာထံတြင္ ဂ်ီစတင္း ဟုေခၚသည့္ ေစာက္ဖုတ္ကိုသာဖုံးသည့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေသးေသးေလးသာ က်န္ပါေတာ့သည္။ ေဇာ္ရဲကေတာ့ သီတာ၏ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ေခ်ေနပါသည္။ သီတာထံမွလည္း ရင္ခုန္သံအခ်ိဳ႕ စတင္ၾကားရစျပဳေနပါသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ သူ႔အ၀တ္အစားမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ခြၽတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဇာျခည္ကေတာ့ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိအမူအယာမ်ားျဖင့္ အံ့ၾသရွက္႐ြံ႕စိတ္မ်ားျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူမလက္မ်ားက သူမ၏ ေပါင္ၾကားတြင္ ကိုင္ထားသည္ကို ေဇာ္ရဲတေယာက္ သတိထားမိၿပီျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၀တ္ထားေသာ ဂ်င္းေဘာင္ဘီအား ဇစ္ကို အသာဆြဲျဖဳတ္လိုက္ပါသည္။ အေျခအေနကို သိေသာ မမခ်ိဳမွ သီတာ့ကိုေက်ာ္ကာ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖင့္ ေဇာ္ရဲဆီသို႔ လာပါသည္။ ၿပီးလွ်င္ ေဇာ္ရဲေဘာင္းဘီအား ကူညီၿပီးခြၽတ္ေပးပါသည္။ ေဇာ္ရဲထံတြင္ ေအာက္ခံေဘာင္ဘီအနက္ေရာင္သာ က်န္ရွိပါေတာ့သည္။ မမခ်ိဳက ေဇာ္ရဲေဘာင္းဘီေပၚမွေနၿပီး ေဇာ္ရဲလီးႀကီးအား ပြတ္သပ္ေပးေနပါသည္။ မာန္ဖီေနေသာ လီးႀကီးကေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကြဲထြက္မလား ထင္ရေလာက္ေအာင္ပင္ ႐ုန္းႂကြႏိုးထလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ သီတာက ေဇာ္ရဲႏွင့္ ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားစုပ္နမ္းေနရင္းမွ ေခါင္းေလးကို အသာအယာေလွ်ာခ်ၿပီး ေဇာ္ရဲ၏ ၀မ္းဗိုက္ႂကြက္သားမ်ားကို နမ္းျပန္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ မမခ်ိဳက ေဇာ္ရဲ၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီအား ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ ဒီတခါမ်က္လုံးမ်ားျပဴးရသူေတြကေတာ့ မမခ်ိဳမပါ၀င္ေၾကာင္း စာဖတ္သူမ်ားသိပါလိမ့္မည္။ သီတာႏွင့္ ဇာျခည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း အထူးတလည္ေျပာရန္လိုေတာ့မည္မထင္။ `ေအာင္မေလးေလး … ႀကီးလိုက္တာႀကီးဟယ္။ ခ်ိဳရယ္ … နင္မနာဘူးလား။ နည္းတာႀကီးမွမဟုတ္ဘဲ` ဟု သီတာက ေဇာ္ရဲ၏ လီးႀကီးကို ကိုင္ၾကည့္ကာေျပာလိုက္သည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ ေအာင္ျမင္သူတဦးပမာ … `နင္တို႔ပဲ နတ္သားေလးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးဆို၊ သ၀န္မတိုနဲ႔ဆို၊ ဘာအခုမွေၾကာက္ပါၿပီလဲ` ဟု ေဇာ္ရဲ၏ ေဂြးဥမ်ားကို ပြတ္သပ္ေနရင္းမွေျပာလိုက္သည္။

ဇာျခည္ကေတာ့ … `ခ်ိဳရယ္ … ေမာင္ေလးဟာႀကီးကေတာ့ ေၾကာက္စရာႀကီးပါလားဟယ္။ ငါပစၥည္းနဲ႔ ဆံ့ပါမလားဟယ္။ ငါေတာ့ေၾကာက္လာၿပီ` ေျပာသာေျပာသည္ ဇာျခည္တေယာက္ ေဇာ္ရဲ၏ လီးႀကီးကိုေတာ့ အရမ္းစိတ္၀င္စားေနမိပါၿပီ။ သူမ၏ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိလက္ကေလးျဖင့္ ေဇာ္ရဲ၏ လီးႀကီးအား ကိုင္တြယ္ၾကည့္ေနသည္။ သီတာကေတာ့ ေဇာ္ရဲလီးႀကီးအား လွ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ စတင္တို႔ထိေဆာ့ကစားေနပါသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးဒစ္ႀကီးကို သူမ၏ ႏွင္းဆီေရာင္ႏုတ္ခမ္းေလးျဖင့္ စတင္စုပ္ေပးပါသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ ေဇာ္ရဲ၏ ေဂြးဥမ်ားကို ငုံစုပ္ေပးေနပါသည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ကေတာ့ နတ္စည္းစိမ္ကို စတင္ခံစားေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဇာျခည့္ထံသို႔ သူ၏လက္မ်ားျဖင့္လွမ္းလိုက္ပါသည္။ ဇာျခည္ကလည္း ေဇာ္ရဲ၏ ကမ္းလင့္မြဳကို တပ္မက္ေသာအၾကည့္မ်ားျဖင့္ ေရွ႕သို႔ တိုးကာလာပါေတာ့သည္။ ေဇာ္ရဲက ဇာျခည္၏ အ၀တ္အစားမ်ားကို ညင္သာစြာခြၽတ္ေပးရင္း ႏြဳတ္ခမ္းေလးကို ညင္သာစြာစုပ္ယူလိုက္ပါသည္။ မမခ်ိဳေျပာထားသည့္ စကားမ်ားကိုၾကားေယာင္မိရင္း ေဇာ္ရဲတေယာက္ ဇာျခည့္အေပၚ အထူးျခားဆုံးညင္သာစြာျဖင့္ဆက္ဆံရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ သီတာကေတာ့ ေဇာ္ရဲ၏ လီးဒစ္ႀကီးကိုစုပ္ျခင္းအား အရွိန္ရစျပဳေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ `ႁပြတ္၊ ပလပ္` စသည့္အသံမ်ိဳးစုံျဖင့္ အားပါးတရ စုပ္ေပးလွ်က္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔စုပ္ေပးေနခ်ိန္တြင္ သူမ၏ တပ္မက္ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ကုန္းထားသည္မွာ ျမင္ရသူအဖို႔ အလိုဆႏၵရမက္မ်ား တက္ႂကြလာေစေအာင္ ႏြိဳးေဆာ္ထားသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ဇာျခည္၏ ၀င္း၀ါေသာအသားအေရႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ကလည္း ေတာင့္တင္းလွပါသည္။

သူငယ္ခ်င္း ၃ ဦးတြင္ အနည္းငယ္ေသးသည္ဟုဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း သာမန္မိန္းမမ်ားထက္ ျပည့္ၿဖိဳးေတာင့္တင္းလွပါသည္။ မိဘမ်ား၏ ျပည့္စုံကုံလုံႂကြယ္၀မြဳ၊ ပညာကိုမေၾကာင့္မၾကသင္ႏိုင္မြဳ၊ မပင္မပန္းေနရမြဳတို႔က သူမ၏ အသားအေရ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္တို႔က သက္ေသခံလွ်က္ရွိေနပါသည္။ သူမ၏ကိုယ္ေပၚတြင္ေတာ့ သီတာကဲ့သို႔ပင္ ဂ်ီစတင္း ေလးတထည္သာ က်န္ရွိပါေတာ့သည္။ သီတာက သူမႏွင့္အတူ ေဇာ္ရဲ၏လီးႀကီးအား စုပ္ရန္ လက္ကမ္းလိုက္ပါသည္။ မမခ်ိဳကေတာ့ ေဂြးဥမ်ားကို စုပ္ေနရာမွ ေဇာ္ရဲႏွင့္ ယွဥ္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေဇာ္ရဲႏြဳတ္ခမ္းမ်ားအား စုပ္ယူလိုက္သည္။ သူတို႔ေလးဦးစလုံး ကာမရမက္မ်ားျဖည့္ ျပည့္လွ်မ္းေနၿပီး လိုအင္မ်ားေတာင့္တေနသည့္ ညည္းသံမ်ားမွအပ မည္သည့္စကားတလုံးကိုမွ် ေျပာဆိုျခင္းမျပဳၾကပါ။ တပ္မက္ေသာအခ်စ္မ်ားကိုတည္ေဆာက္ျခင္းသည္ စကားတလုံးမွ် မလိုအပ္ပါေခ်။ ေဇာ္ရဲလီးႀကီးကေတာ့ မာေက်ာသည္ထက္ မာေက်ာေတာင့္တင္လာေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ေဇာ္ရဲလီးကိုအစုပ္ခံၿပီး ဇိမ္ယူေနသည္မွာလည္း မိနစ္ ၂၀ ခန႔္မွ်ၾကာသြားခဲ့ပါၿပီ။ `ေမာင္ေလးေနခ်င္ေနၿပီလား` `အင္း … ဒါေပမယ့္ မမတို႔ကိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္ေလ` ဟုေျပာကာ ဇာျခည့္ကို ပက္လက္လွန္ၿပီး ေဘာင္ဘီအေသးေလးအား ဆြဲခြၽတ္လိုက္ပါသည္။ ဇာျခည္၏ မို႔ေဖာင္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကေလးသည္ ႏွစ္လိုဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။ စိုေျပ၀င္း၀ါေသာအသားအေရႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ အေမြြးအမွ်င္မ်ားကင္းေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကလည္း ကာမဆိပ္မ်ားတက္လာေအာင္ ႏြိဳးဆြေနျပန္ပါသည္။ ေဇာ္ရဲက ေစာက္ေစ့ရဲရဲေလးကို လွ်ာျဖင့္ စုပ္ယူလိုက္ပါသည္။ ဇာျခည့္ထံမွ `အိုး ေမာင္ေလးရယ္ …. ရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွန္းမသိဘူးကြယ္ အရမ္းလည္းခုန္ေနတယ္။ မမေတာ့ႏွလုံးေရာဂါရေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္` ဟု ေမာဟိုက္သံျဖင့္ ေျပာဆိုလိုက္ပါသည္။ ေဇာ္ရဲကေတာ့ အရမ္းႏူးညံ့ေသာ္အနမ္းမ်ားျဖင့္ ဇာျခည့္ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး ႐ြြဲစိုသြားေအာင္ စုပ္ေပးလွ်က္ေပးျခင္းမ်ားကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာျပဳလုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ဇာျခည္၏ေစာက္ဖုတ္အ၀မွ ကာမအရည္မ်ား စတင္စိမ့္ယိုထြက္စျပဳေနပါၿပီ။ အဖိုးတန္ေသာ အမ်ိဳးသမီးအသုံးအေဆာင္မ်ားသုံးႏိုင္ျခင္းသက္ေသအျဖစ္ ဇာျခည္တို႔ မမခ်ိဳတို႔၏ ေစာက္ဖုတ္မ်ားက သက္ေသခံလွ်က္ရွိေနပါသည္။

အနံ႔အသက္လုံး၀ထြက္ျခင္းမရွိပါေခ်။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ အားပါးတရ စုပ္ေပးလွ်က္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး ၁၅ မိနစ္ခန႔္အၾကာတြင္ေတာ့ ဇာျခည္တေယာက္ လုံး၀ခံႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ဘဲ တကိုယ္လုံးၾကက္သီးေမြြးညင္းမ်ားထကာ ကာမအလိုဆႏၵမ်ား အဆုံးစြန္ျပည့္၀သြားခဲ့ပါၿပီ။ ထို႔ေနာက္ သီတာအား ဖင္ကန္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲသို႔ေခါင္း၀င္လွ်ိဳကာ သီတာ၏ ေစာက္ဖုတ္အားလည္း စတင္စုပ္ေပးပါေတာ့သည္။ သီတာ၏ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ မမခ်ိဳႏွင့္ အနည္းငယ္ဆင္တူပါသည္။ ေစာက္ေစ့အနည္းငယ္ရွည္ၿပီး ေဘးႏြဳတ္ခမ္းသားေလးမ်ားက ပြင့္ဖတ္ေလးႏွစ္ခုပမာ တြဲက်ေနပါသည္။ ထိုအဖတ္ေလးႏွစ္ခုႏွင့္ ေစာက္ေစ့အား စုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ သီတာ၏ ဖင္ႀကီးမ်ား ပိုေကာ့သြားသည္။ ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ေဇာ္ရဲႏွင့္ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးအား မမခ်ိဳႏွင့္ ဇာျခည္မွ ထပ္ၿပီး စုပ္ေပးေနျပန္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဇာျခည္တေယာက္ ေဇာ္ရဲလီးႀကီးအား ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း မရွိေတာ့ပါေခ်။ ေဇာ္ရဲလီးႀကီးႏွင့္ ဆက္ဆံရမည္ကို ႀကိဳတင္ၿပီး ရင္ခုန္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ `ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္၊ ေကာင္းလိုက္တာ၊ အား ………ရွီး ……… သီတာ၏ညည္းတြားသံမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ေယာက်္ားရွိေသာ သီတာ့အဖို႔ ဇာျခည္ကဲ့သို႔ ကာမကို လြြတ္မပစ္လိုက္ပါ။ ထိမ္းၿပီးခံစားေနပါသည္။ ေဇာ္ရဲကဲ့သို႔ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာေသာသူႏွင့္ေတြ႕ေသာအခါ သူ႔စိတ္မ်ားကို အႏိုင္ႏိုင္ထိမ္းထားရပါသည္။ မမခ်ိဳကလည္း ေဇာ္ရဲလီးကိုစုပ္ေပးေနရင္းမွ သီတာ၏ စအို၀ကို လက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးျပန္ပါသည္။ သီတာတေယာက္ ညည္းတြားစုပ္သတ္သံတို႔ျဖင့္ ကာမအရသာ၏ဒဏ္ကို အလူးအလဲခံစားေနရပါေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ မမခ်ိဳတေယာက္ ေဇာ္ရဲ၏ လီးႀကီးေပၚသို႔ခြကာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အ၀ျဖင့္ ေဇာ္ရဲ၏ လီးဒစ္ႀကီးကိုေတ့ၿပီး ျဖည့္ညင္းစြာသြင္းေနပါသည္။ သီတာလည္း အတန္ငယ္ေမာဟိုက္သြားသျဖင့္ ဖင္ကုန္းထားရာမွာ ေဇာ္ရဲေဘးသို႔ လွဲခ်လိုက္ပါသည္။ ေဇာ္ရဲက မမခ်ိဳကို သိုင္းဖက္ရင္း နံရံသို႔ ေက်ာမွီလိုက္ပါသည္။

မမခ်ိဳကေတာ့ သူ႔တင္သားအိအိျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားျဖင့္ အားယူကာ ေဇာ္ရဲ၏ လီးတေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ဖုတ္တြင္း၀င္ရန္ႀကိဳးစားေနပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ ကာကအရည္မ်ားအကူအညီျဖင့္ ေဇာ္ရဲ၏ လီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံး ၀င္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ မမခ်ိဳပါးစပ္မွ ညည္းတြားသံမ်ား အဆက္မျပတ္ေပၚထြက္လာေနၿပီျဖစ္သည္။ အခ်က္ ၅၀ ခန႔္မွ် ေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ မမခ်ိဳ အတန္ငယ္ေမာဟိုက္လာသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ လီးႀကီးကိုႏြဳတ္ကာ ေဘးသို႔ ေစာင္းလွဲခ်လိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သီတာက လီးႀကီးကို စုပ္ေပးေနျပန္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမသည္လည္း မမခ်ိဳကဲ့သို႔ပင္ အေပၚမွခြကာ ေစာက္ဖုတ္၀ျဖင့္ လီးဒစ္ႀကီးကို ေတ့လိုက္ျပန္ပါသည္။ သူမကေတာ့ မမခ်ိဳကဲ့သို႔ ေန႔ခင္းမွ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသးသျဖင့္ အဆင္မေျပလွပါ။ လီးဒစ္၀င္ရန္ အေတာ္ႀကိဳးစားရၿပီး ေနာက္ထပ္သြြဳ္းရန္ခက္ေနပါေသးသည္။ ပါးစပ္မွလည္း …. `အား …. ကြၽတ္ကြၽတ္ နာလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္။ နာလိုက္တာ။ မမ မင္းဒစ္ႀကီးေလာက္နဲ႔ပဲ ေနပါရေစေတာ့ေနာ္။ အဆုံးထိမသြင္းလိုက္ပါနဲ႔` မမခ်ိဳကေတာ့ ထိုအခ်က္ကို ပါးနပ္စြာျဖင့္ သီတာ့ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးကိုထုတ္လိုက္ၿပီး တံေတြးမ်ားစို႐ြြဲေနေအာင္ သုတ္လိမ္းေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သီတာ့ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ ျပန္သြင္းေပးလိုက္ျပန္သည္။ ယခုတႀကိမ္တြင္ေတာ့ သီတာ့ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ တ၀က္ခန႔္၀င္သြားၿပီျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ထိုတ၀က္မွ်ႏွင့္ပင္ အခ်က္ ၂၀ ခန႔္မွ်ေဆာင့္ေပးၿပီးေသာအခါ သီတာ့ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ကာမအရည္မ်ား ေကာင္းစြာစီးဆင္းလာၿပီျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ သီတာ၏ ႀကီးမားေသာ တင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားကို ကိုင္ကာ အနည္းငယ္ေကာ့ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ေဇာ္ရဲ၏ ႀကီးမားလွေသာလီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံး သီတာ၏ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ ၀င္သြားၿပီျဖစ္ပါေတာ့သည္။ `အား …. ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္၊ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ ေအာင့္တယ္။ သားအိမ္ကိုသြားေဆာင့္တယ္ထင္တယ္` `ေကာင္းသြားမွာပါ မမရယ္၊ ခဏေနရင္ အားလုံးေကာင္းသြားမွာပါ။` ဟုေဇာ္ရဲက ကာမခိုးေတြေ၀ေနေသာ အသံမ်ားျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သီတာ၏ ႏို႔အုံႀကီးကို ပြတ္ေခ်ရင္း အျပန္အလွန္ေဆာင့္ေပးေနၾကသည္။

မမခ်ိဳကေတာ့ ေဇာ္ရဲႏွင့္သီတာ အခ်က္ ၂၀ ခန႔္မွ်ေဆာင့္ၿပီးတိုင္း ေဇာ္ရဲလီးကို သီတာ့ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွထုတ္ကာ ဇာျခည္တလွည့္ သူမတလွည့္ျဖင့္ စုပ္ေပးေနသည္။ သူမစုပ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ လီးႀကီးကိုေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ျပန္ထည့္ေပးၿပီး ဇာျခည္၏ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ေလးဦးစလုံး ကမာၻေလာကႀကီးကို ေမ့ေလ်ာ့ကာ ကာမပြဲေတာ္ႀကီးကို အၿပိဳင္အဆိုင္ႏြြဲေနၾကေတာ့သည္။ သီတာေတာ္ေတာ္ေမာလာသျဖင့္ ေဇာ္ရဲလီးႀကီးအားႏြဳတ္ကာ ေဇာ္ရဲကိုယ္ေပၚမွဆင္းလိုက္ပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံးကေတာ့ ႐ြြဲစိုေနပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေဇာ္ရဲလီးႀကီးကို စုပ္ေပးၿပီး `ကဲ ဇာျခည္ ေမာင္ေလးပစၥည္းကို ျမည္းၾကည့္လိုက္ဦး` `ဟယ္ နင္တို႔ေျပာပုံနဲ႔ ငါေၾကာက္လာၿပီ` ဟု ဇာျခည္က ရွက္႐ြံ႕ေသာဟန္ျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ေဇာ္ရဲက ဇာျခည္ကို ပက္လက္လွန္ေစၿပီး ဇာျခည္၏ ေျခေခ်ာင္းေလးမ်ားကို စုပ္ေပးပါသည္။ မဆြတ္ခင္ကၫြြတ္ခ်င္သည္ဆိုသည့္ ျမန္မာစကားအတိုင္း ဇာျခည္တေယာက္ ေဇာ္ရဲလီးႀကီး သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲ မသြင္းမီကပင္ ဖီလင္ေတြတက္ေနပါသည္။ ဇာျခည္၏ေစာက္ဖုတ္ကို ေနာက္တႀကိမ္ထပ္ၿပီး စုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ ကာမအရည္မ်ား တံေတြးမ်ားျဖင့္ ႐ြြဲစိုေနမွပင္ စုပ္ျခင္းလွ်က္ျခင္းကိုရပ္ၿပီး လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ ဇာျခည္၏ေစာက္ဖုတ္၀ကိုေတ့ထားလိုက္ပါသည္။ `ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းေနာ္၊ မမအဖုတ္ေလးကြဲသြားလိမ့္မယ္` ေဇာ္ရဲကေတာ့ စိတ္ရွည္ေသသပ္စြာျဖင့္ ဇာျခည္၏ ေစာက္ဖုတ္အ၀ကေလးကို ေတ့ကာ သြင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ဇာျခည္၏ေစာက္ဖုတ္၀က မမခ်ိဳ မသီတာတို႔ႏွင့္မတူဘဲ တအားၾကပ္ေနသည္ကို သတိထားမိသည္။ ေဇာ္ရဲကေတာ့ စားေနၾကေၾကာင္ပါးပီပီ စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ ျပဳမူရမည္ကို သိေနသည္။ လီးႀကီးကို မမခ်ိဳပါးစပ္သို႔ေတ့ေပးၿပီး စုပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ မမခ်ိဳကလည္း အလိုက္သိစြာ တံေတြးမ်ား႐ြြဲေနေအာင္စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဇာျခည္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းသို႔ ထပ္မံထိုးထည့္လိုက္သည္။ `ေအာင္မေလးေလး …. ေသပါၿပီေမာင္ေလးရယ္။ မမအဖုတ္ေလးကြဲသြားၿပီလားမသိဘူး။ နာလိုက္တာ` ဟုတ္ပါသည္။ ဇာျခည္နာမည္ဆိုလည္းနာေလာက္ပါသည္။ ဇာျခည္၏ မို႔ေဖာင္းေသာ ေစာက္ဖုတ္အ၀ေလးျဖင့္ မလိုက္ဖက္စြာပင္ ေဇာ္ရဲ၏ လီးဒစ္ႀကီးက ၀င္သြားပါသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္းသားမ်ားနီရဲလာပါသည္။ မမခ်ိဳ၏ တံေတြးမ်ားေၾကာင့္သာလွ်င္ ဤမွ်၀င္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေစာက္ေစ့ရဲရဲေလးကို လက္ျဖင့္ ကစားေပးလိုက္ၿပီး ေခတၱမွ် ၿငိမ္ေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ေစ့ကို ပြတ္သပ္ေပးေသာအရသာေၾကာင့္ ဇာျခည္တေယာက္ နာက်င္မြဳမ်ားကိုေမ့ေလ်ာ့ကာ အရသာထူးမ်ားကို စတင္ခံစားစျပဳမိေနၿပီျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ ဇာျခည္၏ ေပါင္မ်ားကိုပိုေျမႇာက္လိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီး ၂ လုံးေအာက္သို႔ ေခါင္းအုံးတလုံးကို ခုလိုက္ပါသည္။ ထိုသို႔ခုလိုက္သည္ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အ၀မွ ပိုက်ယ္သြားၿပီး ေဇာ္ရဲ၏ လီးႀကီးအား ပိုမို၀င္ေရာက္လာေစရန္ ဖိတ္ေခၚသကဲ့သို႔ ျဖစ္လာၿပီး လီးႀကီးသည္လည္း ဇာျခည္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းသို႔ ၁ လက္မခန႔္မွ် ၀င္သြားျပန္ပါေတာ့သည္။ ေဇာ္ရဲလည္း ဇာျခည့္အေပၚ မမခ်ိဳႏွင့္ မသီတာတို႔ ၂ ဦးထက္ ဂ႐ုစိုက္ေနရသျဖင့္ ကာမအရသာကို ေကာင္းစြာခံစားႏိုင္ျခင္းမရွိေသးပါ။ သို႔ေသာ္ ဇာျခည္ႏွင့္ ဆက္ဆံရျခင္းအေပၚတြင္ အရသာတမ်ိဳး ေကာင္းစြာရရွိေနသည္ကိုေတာ့ သတိထားမိလိုက္ပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္တိုင္း၏အရသာသည္ ျပဳမူဆက္ဆံျခင္းေပၚတြင္မူတည္ၿပီး ကြဲျပားႏိုင္သည္ကို ေဇာ္ရဲေကာင္းစြာသိပါသည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္မွ် စိတ္ရွည္စြာသြင္းၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဇာ္ရဲ၏လီးႀကီးတခုလုံးနီးပါး ဇာျခည္၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္သြားၿပီျဖစ္ပါသည္။ `ေအာင္မေလးေမာင္ေလးရယ္။ နာလိုက္တာ။ ေအာင့္လည္းေအာင့္တယ္။` ဟု ဇာျခည္က ႐ြဳံ႕မဲ့စြာျဖင့္ေျပာလိုက္သည္ကို ေဇာ္ရဲတေယာက္ တပ္မက္စြာၾကည့္ေနလိုက္ပါသည္။ မမခ်ိဳက သူ၏လီးႀကီးကို ဇာျခည့္ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွႏြဳတ္ကာ ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ေပးျပန္ပါသည္။ မမခ်ိဳ၏ ေကာင္းမြန္လွေသာစုပ္ေပးမြဳကို ေဇာ္ရဲေကာင္းေကာင္းခံစားလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ဇာျခည္၏ တင္းၾကပ္လွေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္ပါသည္။ ယခုတႀကိမ္တြင္ေတာ့ ဇာျခည္တေယာက္ ေစာက္ေစ့ကိုပြတ္တိုက္ေသာ လီး၏အရသာ၊ သားအိမ္ကိုေဆာင့္မိေသာလီး၏အရသာ၊ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး တင္းၾကပ္စြာထိုးထည့္ခံထားရေသာ အရသာတို႔ျဖင့္ ကာမအရသာကို စတင္ခံစားရရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူပင္ မမခ်ိဳတို႔သည္လည္း ေဇာ္ရဲႏွင့္ ဇာျခည္တို႔၏ ဆက္ဆံေနပုံကိုၾကည့္ရင္း ေဇာ္ရဲလီးႀကီးအား အခ်က္ ၂၀ ခန႔္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ၿပီးတိုင္း စုပ္ေပးရသည္ကို ေက်နပ္ေနမိသည္။ ထို႔ေနာက္ ဇာျခည္၏ နီရဲေနေသာ စအို၀ ဖူးဖူးမို႔မို႔ေလးအား သီတာမွ လက္ျဖင့္ေဆာ့ကစားေပးလိုက္ျပန္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဇာျခည္တေယာက္ ေလာကႀကီးကို ေမ့ေလ်ာ့စျပဳေနၿပီျဖစ္သည္။ စိတ္ႏွင့္ လူ မကပ္ေတာ့သေလာက္ပင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေဇာ္ရဲလီးႀကီး တခ်က္ထုတ္လိုက္တိုင္း လွ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ ဇာျခည္၏စအို၀ကေလးကို တို႔ထိကစားေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဇာျခည္၏ ဖင္ႀကီးတခုလုံး ႂကြတက္ေကာ့ပ်ံလာၿပီး ေဇာ္ရဲလီးႀကီးအထုတ္အသြင္းျပဳမြဳအား ကူညီေပးသလိုပင္ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္ ၾကာေသာအခါ ဇာျခည္တေယာက္ ကာမအရသာအထြဋ္အထိပ္နီးပါမွ် ရရွိခံစားေနရၿပီျဖစ္ပါသည္။

ေစာက္ေစ့ထိပ္ဖ်ားမွ အရသာထူးကို ဆက္လက္ခံစားႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါ။ ထို႔အတူ ေဇာ္ရဲ၏ အသြင္းအထုတ္မ်ားသည္လည္း ပိုမိုျမန္ဆန္လာပါသည္။ `အိုး ေမာင္ေလးရယ္ မမၿပီးေတာ့မယ္၊ မမၿပီးေတာ့မယ္။ အား …………………… ၿပီး ……..ၿပီ ………………..အား…………………. အိုး` ဟု ေအာ္ကာ ေဇာ္ရဲကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ၿပီး ၿပီးသြားပါေလေတာ့သည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္လည္း ဇာျခည့္ေစာက္ဖုတ္၏ တင္းၾကပ္လွေသာအေတြ႕အထိထူးမ်ားႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ ၃ ခုလုံးကို မနားတမ္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ရသျဖင့္ ကာမအထြဋ္အထိပ္ခရီးသို႔ ေရာက္ခါနီးေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ `ေမာင္ေလး မမၿပီးသြားေတာ့ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ မင္းရဲလီးႀကီးကိုႏြဳတ္လိုက္ပါေတာ့ေနာ္` ဟု ဇာျခည္ကေတာင္းဆိုသျဖင့္ သူ၏ လီးႀကီးအား ဇာျခည့္ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ ညင္သာစြာႏြဳတ္ယူလိုက္ပါေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္သီတာ့ကို ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းလိုက္ပါသည္။ သီတာ၏ အတန္ငယ္ညိဳစိမ့္ေသာ္လည္း ၀င္းေနေသာအသားအေရေၾကာင့္ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ၀င္းအိေနပါသည္။ ဖင္ႀကီး ၂ လုံးၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံးသည္ ေနာက္ပိုင္းသို႔လွပစြာထြက္လာပါသည္။ ေဇာ္ရဲက သူ၏လီးႀကီးကို သီတာ၏ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ သြင္းလိုက္ပါသည္။ အင့္ကနဲ႔ညည္းသံႏွင့္အတူ သီတာတေယာက္ ေခါင္းအုံးမ်ားကို အလန႔္တၾကားဆြဲယူကာ သူ၏ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားေအာက္သို႔ ေပြ႕ပိုက္ထားလိုက္ပါသည္။ ေဇာ္ရဲကေတာ့ အရသာထူးမ်ားကို ဆက္လက္ရရွိလိုစိတ္ျပင္းျပစြာျဖင့္ ထပ္မံေဆာင့္သြင္းကာ အသြင္းအထုတ္မ်ားကို ယခင္ဆက္ဆံခ်ိန္ကထက္ ပိုမို၍ လုပ္ေဆာင္ပါေလေတာ့သည္။ ယခုတေခါက္ ဆက္ဆံရသည္မွာ သီတာအဖို႔ ေလထဲလြင့္သလိုျဖစ္ေနပါသည္။ သားအိမ္အတြင္းမွေအာင့္ေသာ္လည္း ေစာက္ေစ့ကိုလီးႀကီးျဖင့္ အဖန္ဖန္ပြတ္တိုက္ေသာေၾကာင့္ ၿပီးခ်င္စိတ္မ်ားျဖစ္လာပါသည္။ ေဇာ္ရဲသည္လည္း သီတာ၏ ႀကီးမားလွပေသာဖင္ႀကီး ၂ လုံးၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္ကို အသြင္းအထုတ္လုပ္ရသည့္စည္းစိမ္၏ အေကာင္းဆုံးအရသာထူးကို ရရွိေနသျဖင့္ ၿပီးခ်င္စိတ္မ်ားျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ ၄ ဦး၏ ဆက္ဆံခ်ိန္ကလည္း ၁ နာရီနီးပါးမွ်ရွိေနပါၿပီ။ ေဇာ္ရဲ၏ သုတ္ထိမ္းႏိုင္မြဳကိုလည္း သီတာႏွင့္ ဇာျခည္ အံ့ၾသလို႔ေနျပန္သည္။ ဟုတ္ပါသည္ ဇာျခည္၏ သတို႔သားေလာင္းဗိုလ္မႉးေအာင္ႏိုင္၀င္းကေတာ့ ပစၥည္းကေသးၿပီး သုတ္လြြတ္တာက်ျပန္ေတာ့ျမန္လြန္သည္။

ေဇာ္ရဲကေတာ့ ဤသို႔မဟုတ္ ကာမအရသာအေကာင္းဆုံးေပးႏိုင္သည့္ မမႀကီးေတြႏွင့္ ပင္ သူ႔စိတ္ကို ထိမ္းႏိုင္လြန္းသည္။ ဇာျခည္တေယာက္ ေဇာ္ရဲ လီးႀကီးကို စြဲမက္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။ `အား မမေရ ….. ကြၽန္ေတာ္ၿပီးေတာ့မယ္။ ၿပီးေတာ့မယ္၊ အရမ္းေကာင္းေနၿပီ၊ အရမ္းေကာင္းေနၿပီ။ အိုး …………… ရွီး ………………………..အား` `ေမာင္ေလး …… မမလည္းၿပီးေတာ့မယ္၊ ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပးပါ၊ မမကြဲသြားရင္လည္း ကြဲပါေစေတာ့။ ၿပီးေတာ့မယ္ေမာင္ေလးရယ္။` သီတာကလည္း ေမာဟိုက္လြိဳက္ဖိုစြာျဖင့္ ေဇာ္ရဲ၏ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို ေတာင္းဆိုလိုက္ကာ သူ၏ ႀကီးမားေသာဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ ေဇာ္ရဲတေယာက္ အျပင္ဆုံးႏွင့္ အၾကမ္းဆုံးေသာ ေဆာင့္ခ်က္ ၁၅ ခ်က္ကို ရမၼက္ထန္စြာျဖင့္ သီတာ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ……. `အား ……….. ၿပီး ၿပီး ၿပီးၿပီ` ဟု သီတာမွေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး မေရွးမေနွာင္းပင္ ေဇာ္ရဲတေယာက္ သီတာ၏ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ လီးႀကီးကိုႏြဳတ္ကာ သုတ္ရည္မ်ားကို ဖင္ႀကီးေပၚသို႔ အားပါးတရ ပန္းခ်လိုက္ပါေတာ့သည္ ………ျပီးပါျပီ။