by ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ကောင်က ငယ်ငယ်ကတည်းက အထန်ကောင်… အိမ်မှာနေအားရင် လိမ့်ထုနေတာ ….. ကိုယ့်အခန်းနဲ့ကိုယ်မို့တော်သေး…..
အိမ်မှာက အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ် အဒေါ်ရယ် ဦးလေးသမီး-ကျွန်တော့်ညီမဝမ်းကွဲ (မီးမီး) ရယ် စုစုပေါင်းလေးယောက် အမြဲနေတယ် အဖေကတော့ အဝေးမှာ အလုပ်နဲ့.
အဲ့တုန်းကမှန်မှတ်ရရ ကျွန်တော် ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ အားနေတဲ့အချိန် …. မြင်မြင်သမျှဏှာထန် … အသက် ၁၅/၁၆ ဆိုတာ အပေါက်မှန်သမျှလျှိုချင် မိန်းမလိုချင်ကိုးဗျ…. မလွတ်လပ်တဲ့ အရွယ်လဲဖြစ်တော့ အနားရှိတဲ့လူကိုအဓိကထားပြစ်မှားပါလေရော…..
မီးမီးးးးး-
မီးမီးက ကျွန်တော့ထက် သုံးနှစ်ပဲငယ်တယ် သူက ဆယ့်သုံးနှစ် …
အပျိုပေါက်လေးကလဲဖြစ် ရင်လေးကလဲစူလာ ဖင်လေးကလဲကောက်လာတော့ ဒီကောင်ဘယ်နေမလဲ စိတ်ရိုင်းတေဝင် ခဏခဏ မှန်းမှန်းထုနေကျပေါ့….. ဒါနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့အချိန်တေဆို ပုဆိုးအောက်စလွှတ်ပြရ သူရှိနေတာကို မသိသလိုဟန်ဆောင်ပြီး ဂွင်းထုပြရနဲ့ …..
အဲ့လိုတေလုပ်ပြနေရင်း သူ့ကိုမသိမသာအကဲခတ်ကြည့်တော့ သူကလဲ ချောင်းချောင်းကြည့်ပြီးစိတ်ပါနေတာရိပ်မိတယ်….. တစ်ရက်ကျတော့ သူနဲ့ကိုနှစ်ယောက်တည်းရှိတုန်း ကို့အခန်းထဲမှာ အဝတ်စားအကုန်ချွတ် ဂွင်းတိုက်နေတုန်း သူက အခန်းထဲဝင်လာတယ် ….အရင်က.
ချောင်းသာချောင်းကြည့်နေကျ ရုတ်တရက်
မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုတော့
ယောင်နန ဖြစ်နေကြသေးတယ် ဖြစ်လာမှတော့ ကိုလဲ မထူးဇတ်ခင်းပြီး အဝတ်လဲပြန်မဝတ်တော့ဘူး ဂွင်းတိုက်လျက်ပဲ သူ့ကို ” မီး ဘာလိုလို့လဲ ”
သူလဲကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့ ” ဘာမှမလိုပါဘူး အိမ်မှာလဲဘယ်သူမှမရှိတော့ ပျင်းလို့ ကိုကိုရှိတာပဲဆိုပြီး ဝင်လာတာ ”
” အာ့ဆိုလဲထိုင်လေ” ကျွန်တော့အခန်းက လူပျိုအခန်းဆိုတော့ ကုတင် ဘီဒိုနဲ့ တီဗီစင်ကလွှဲရင်ဘာမှမရှိဘူး ဒီတော့ သူလဲကုတင်ပေါ်ပဲထိုင်လိုက်တယ် အဖျားနားလေးမှာ …. မီးမီးလဲရှိနေတော့ ကိုကောင်ကလဲ မာလိုက် ကြီးလိုက်တာဆိုတာ ပေါက်ထွက်မတတ်ဘဲ အသေဖီးရှိတာ ဆက်ထုလျက်ပဲ ….. ခင်ဗျားတို့လဲသိပါတယ် တစ်စုံတစ်ယောက်ရှေ့မှာ ဂွင်းထုရတဲ့ဖီးကို …….
သူလဲကွညျ့ကောငျးကောငျးနဲ့ကွညျ့နရေငျး “ကိုကို အဲ့ဒါဘာလုပျနတောလဲ”
“ဒါ ဂှငျးထုတယျလို့ခေါျတယျ မီးရဲ့ မိနျးမတဈယောကျရဲ့ အဖုတျကို လုပျသလိုမြိုးပေါ့ အဖုတျအစားလကျကို ကှငျးပုံစံလေးလုပျပွီး အပေါျအောကျဆှဲဆော့တာ”
“အဲ့လိုလုပျရငျ ဘာဖွဈလဲဟငျ”
“ဖီးရှိတာပေါ့မီးရဲ့ မီးရော ဖီးရှိခငြျဘူးလား”
“မီးမှာမှ ကိုကို့လို ဟာမရှိတာ”
“ဘာဟာလဲ လီးလို့ပွောလေ”
“ဟို—- ကိုကို့လိုလီးမှမရှိတာ ဘယျလိုဆော့လို့ရမှာလဲ”
“မီးမှာ အဖုတျရှိတယျလေ”
“မီးမှမဆော့တတျတာ တခါမှလဲမဆော့ဖူးဘူး”
“အာ့ဆိုလကျပေး ကိုကို့လီးကိုမီးကဆော့ မီးအဖုတျကလေးကိုဘယျလိုဆော့ရမလဲ ကိုကိုသငျပေးမယျ”
“ကိုကိုလီးကကော ဘယျလိုဆော့ရတာလဲ”
“လာ ကိုကိုပွမယျ” ဆိုပွီး သူ့လကျကလေးကိုယူွပျီး လီးပေါျတငျ ဂှငျးတိုကျခိုငျးလိုကျတာ ကောငျးတာဗြာ ကြှနျတောျတို့အမြိုးက တောျတယျ နှဈခါမသငျရဘူး မီးမီးလဲ ဂှငျးတိုကျ ဆြာမွကျီးတနျးဖွဈသှားတာပဲ….
သူဂှငျးတိုကျပေးနတေုနျး သူ့ ထဘီလေးကိုခြှတျ တခါတညျး အတှငျးခံဘောငျးဘီပါ ဆှဲခပြွီး အဖုတျလေးကို လှမျးစမျးလိုကျတယျ…. လူကတာ အဖုတျ မပှတျတတျသေးတာ အရတေတေော့ ရှှဲလို့….. သူနဲ့ ကြှနျတောျက ဘေးတိုကျအနအေထား 69 ပုံစံ ဘေးတစောငျး ကုတငျပေါျမှာ…
သူကလဲ ဒူးတဈဖကျထောငျ ပေါငျကား အဖုတျအပှတျခံနသေလို ကြှနျတောျကလဲ ဒူးထောငျပေါငျကား ဂှငျးထုပေးတာခံနတေယျ …. သူ့အဖုတျလေးက အမှေးရေးရေးလေးရယျ အပြိုစဝငျခါစဆိုတောျ အစိလေးကိုရဲနတောပဲ….သူ့ကို ပိုပွီးစိတျရဲလာစဖေို့ ဖုနျးနဲ့ ဖူးကားဖှငျ့ွပျီးသူ့ရှေ့ခထြားပေးလိုကျတယျ …. အဖွူမက အဖွူကောငျလီးကို ဂှငျးထုွပျီး ရှယျစုပျနတေဲ့အခနျး….. သူလဲ ဖုနျးကွညျ့ရငျး လီးကွီးကိုငျထားရငျးက နှုတျခမျးခဏခဏသပျနတေယျ… ကြှနျတောျလဲရိပျမိတယျလေ ဒါနဲ့ ” မီး ကို့လီးစုပျပေးလေ” လို့ ပွောလိုကျတာနဲ့တပွိုငျနကျပဲ လီးထိပျလေးကို လကြျတော့တာပဲ…. ဘယျကတညျးကစုပျခငြျနမှေနျးမသိဘူး …. ကြှနျတော့ညမလဲ ကြှနျတောျ့လိုပဲ အထနျ…. ထိပျလေးလကြျပွီး ခေါငျးလေးကို ရခေဲခြောငျးစုပျသလိုစုပျနတေယျ အဲ့ဒါနဲ့ကြှနျတောျလဲ ခေါငျးလေးကိုငျပွီးရှေ့တိုးနောကျဆုတျ လုပျပေးလိုကျတယျ မကွာဘူး လီးစုပျပါ ကြှမျးသှားတယျ…. သူလီးစုပျနတေုနျး အဖုတျလကြျဖို့ပွငျလိုကျတယျ …… အဖတျလေးနှဈခုကို ဘေးပို့ပွီး အဖုတျကို အပွားလိုကျပငျ့လကြျပွီး အစိလေးကို စုပျလိုကျတယျ …..
“အားးးးးရှီးးးးးး ကောငျးလိုကျတာ ကိုကို ” တဲ့ ညီးသံလေးထှကျလာတယျ….. ကြှနျတောျလဲ နညျးလမျးမြိုးစုံသုံးွပျီး အဖုတျလကြျနလေိုကျတယျ အပေါကျလေးကို လြှာလေးထိုး အစိလေးကို စုပျနဲ့….. အပြိုစငျလေးဆိုတော့ အပေါကျက ပိတျနတေယျဗြ … အရလေေးတတေော့ စိမျ့လို့ ….. ရသလောကျလေး လြှာလေးထိုးထညျ့ရငျး ခဏကွာတော့ ကြှနျတျော့ခေါငျးကို သူ့အဖုတျနဲ့ ဆှဲကပျ ဖငျကိုကော့ပွီး ဆနျ့ငငျ ဆနျ့ငငျနဲ့ ” အားးးးး ကိုကို…… မီးသပေါွပျီ” ဆိုပွီး
သူွပျီးသှားတယျ …. ကိုလဲ သူ့ဖငျလေးကို အောကျကနဖေကျ လှမျးထိမျးပွီး အဖုတျရလေေးတကေို လကြျပေးနလေိုကျတယျ….. သူအရှိနျကသြှားတော့မှ….. “ကောငျးလားမီး”
“အရမျးကောငျးတာပဲကိုကိုရယျ မီးဘယျလိုဖွဈသှားမှနျးတောငျ မသိတော့ဘူး .. သေးတတေောငျထှကျကုနျတယျ
ထငျတယျ ”
“အဲ့ဒါ ွပျီးတယျလို့ခေါျတယျမီးရဲ့ .. သေးမထှကျပါဘူ အဖုတျထဲက အခစြျရတေေ”
“ကိုကိုကတြော့ မထှကျဘူးကော”
“ကိုကိုမှ မပွီးသေးတာ မီးရဲ့”
“အာ့ဆို ကိုကို့ကိုပွီးအောငျလုပျပေးမယျလေ”
“မီး မောနတေယျမလား”
“မမောပါဘူး မီး ပွနျစုပျပေးမယျနောျ”
“စုပျ စုပျ အောကျက ဂှေးဥတကေောစုပျပေး… အတံတဈခြောငျးလုံးလဲ လကြျပေး…… လီးထိပျက အပေါကျကလေးကိုလဲ လြှာနဲ့ထိုး သခြောစုပျပေး ”
မီးမီးက ကြှနျတောျပွောသမြှ တသဝမေသိမျးပါပဲ …..
အတှေ့အကွုံမရှိတော့ တတျသလို မှတျသလိုလေး စိတျထငျရာလုပျပေးနတေော့ တခါတခါ သှားနဲ့ထိမိတာကိုက ပိုဖီးရှိနသေလိုပါပဲဗြာ…….
ဥတကေို တဈလုံးခငြျးစုပျတယျ…… ဥစုပျနရေငျးဂှငျးတိုကျပေးတယျ …… လီးကို အာခေါငျထဲ ဝငျနိုငျသမြှထညျ့ရငျး စုပျပေးနတော မကွာပါဘူး ကြှနျတောျလဲ မီးမီးခေါငျးကိုကိုငျ စိတျကွိုကျ ပါးစပျကိုအခကြျနှဈဆယျလောကျလိုးပွီး လညျခြောငျးထဲထိ သုတျရပေူပူတေ ပနျးထညျ့ပေးလိုကျတယျ…. “အားးးးးးဖူးးးးဖူးးးး”
“ကောငျးလိုကျတာမီးရယျ” မီးမီးလဲ သုတျရညျ တဈစကျမကနြျစုတျသောကျွပျီး ကြှနျတော့ဘေးလာလှဲတယျ….
ကြှနျတောျလဲ သူ့ကိုဖကျထားရငျး…. “ကောငျးလား မီးး”
“အရမျးကောငျးတယျ လီးစုပျရတာလဲ ကောငျးတယျ ကွိုကျတယျ အဖုတျ အလကြျခံရတာလဲ ကွိုကျတယျ”…..
“”ဒါတောငျ လြှာနဲ့ပဲရှိသေးတယျနောျ အဖုတျဆိုတာ လီးနဲ့ လိုးမှ ပိုကောငျးတာ ”
“အခုတောငျ တောျတောျကောငျးနပွေီ ဒီထကျကောငျးတာရှိသေးတယျလားးးး”
“ဒါပေါ့ လီးနဲ့လိုးတဲ့အခြိနျမှ နတျပွညျရောကျသလိုကို ကောငျးမှာ ”
“အာ့ဆိုလဲ မီး နတျပွညျရောကျဖူးခငြျတယျ ကိုကို”
ခငျဗြားတို့လဲ သူဘာဆိုလိုသလဲနားလညျတယျမလား…?
( ပွီးပါပွီ)
