Category: story

ကုတင်ပေါ်စောင်ခြုံရင်းကြည့်နေတာ..အပြာကားထဲက ယောင်္ကျားလိင်တန်ထွားထွားတွေကို ကြည့်ပြီး အသဲယားလာသည် . .။ စနိုး ရဲ့ ဖြိုးဖြိုးရွှေရင်တွေ ရဲ့နို့သီးလေးတွေ ..မာတောင်လာသည် . .။ ပေါင်ကြားထဲက ဆီးခုံကြီး က ဖါးခုံညင်းကြီးတကောင်လို ခုံးမောက်ပြီး အဖုတ်ထဲက ယားလာသည် .. ။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ထူအမ်းပြီး ယားလာသည် . .။ ပြေကျွတ်နေသော ထမိန်အပေါ်ကဘဲ အဖုတ်ကို ကိုင်စမ်းမိနေသည် . .လက်ချောင်းတွေက အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေ ကို စမ်းနေမိသည် .. ။အရေတွေ စိုနေပြီ ..။လက်တဖက်က အဖုတ်ကို ပွတ်နေမိတဲ့အချိန် ကျန် လက်တဖက်က နို့သီးတွေကို စမ်းကြည့်ပြီး .. ပွတ်နေမိသည် .. ။

စာရေးသူ / အလင်းစက် မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကမ္ဘာပျက်လုမတတ် ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်နေလို့အသားတွေတဆက်ဆက်တုန်လို့ ခံစားချက်တွေမျိုသိပ်ထားရင်း မကောင်းတဲ့လူတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ငါ့ဘဝအပျက်မခံနိုင်ဘူး အံကိုခပ်တင်းတင်းကြိတ်ရင်း အိမ်ထဲ ပြန်ထွက်လို့ ဒေါသတွေပြေဖျောက်ဖို့ ကျနော် ဘုရား အရိပ်အောက်ခိုလှုံပြီး ရသလောက် စိတ်ငြိမ်ကိုတည်ငြိမ်အောင် စုစည်းပြီး KK ဆီကိုဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် ဟယ်လို အောင် အိမ်မပြန်လာသေးဘူးလား မိုးချုပ်နေပြီလေ KK …

အား အား အား…..ကားထဲမှာအိချိုနဲ့ကျော်ဦးအချစ်ပွဲဆင်နွဲနေကြခြင်းဖြစ်သည် အိချိုကျောင်းမတက်ဘဲကျော်ဦးနဲ့ချိန်းတွေ့တာပါ။အိချိုကျော်ဦးအပေါ်ကတက်ဆောင့်ပီးပီးသွားသည် ‘ချိုပီးသွားပီလား’ ‘အင်း”ကိုယ်လဲပီးတော့မယ် ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးဦး’ ကျော်ဦးအိချိုခေါင်းကိုကိုင်ပီးမညှာမတာဆောင့်ပီးအားရပါးရမျက်နှာကိုလိုးကာအိချိုပါးစပ်ထဲပီးလိုက်သည်။ ‘ကျော်ဦးနင်အရမ်းဆိုးတာပဲ’‘စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါအိချိုရယ် နင်နေ့လည်ကျောင်းတက်မှာလား’‘အင်းဘာလို့လဲ’‘ငါတို့ဒီနေ့ကျောင်းမတက်ဘဲဟော်တယ်သွားရအောင်’‘နင်ကလုပ်နိုင်သေးလို့လား’‘နင်ကငါ့ကိုအထင်သေးတာလားလုပ်နိုင်တာပေါ့’‘သွားမယ်လေငါလဲကျောင်းမတက်ချင်ဘူး’ကျော်ဦးဝယ်စရာရှိတာတွေဝယ်ကာဟော်တယ်ကိုသွားတော့သည်။ဟော်တယ်အခန်းထဲရောက်သော်ကြာဆေးသောက်ထား၍တန်းမလိုးသေးပဲရေချိုးပီးကိုယ်တုံးလုံးနဲ့အိအိချိုအဖုတ်ကိုယက်ပေးသည်အိချိုအဖုတ်ကအမွေးများပြောင်ရှင်းနေအောင်ရိတ်ထားသော်လဲ အဖုတ်ကမဲတူးနေသည် နှုတ်ခမ်းသားတွေကလန်ထွက်နေတာပါ။အိချိုကကျောင်းမှာရည်းစားများတယ်လို့နာမည်ကြီးပီးလူတိုင်းနဲ့လိုးတာလို့သတင်းထွက်နေတာပါ။ကျော်ဦးကလဲသိသိနဲ့စားချင်လို့လိုက်ခဲ့တာဖြစ်သည်။အိချိုအရင်ရီးစားထွန်းထွန်းနဲ့ကျော်ဦးနဲ့ကသူငယ်ချင်းတွေပါ။ထွန်းထွန်းစားလို့ဝလို့နောက်ရည်းစားထားတော့အိအိချိုနဲ့ပြတ်ပီးကျော်ဦးကလိုက်တာပါ။အိအိချိုကျော်ဦးနဲ့ဖြစ်နေပေမဲ့ထွန်းထွန်းနဲ့ကျော်ဦးကအခင်အမင်မပျက်သလိုအိအိချိုနဲ့လဲပြတ်သွားပေမဲ့အခေါ်အပြောရှိပါသေးတယ်။ထွန်းထွန်းစားလို့ဝလို့ကျော်ဦးပြောင်းစားတာပါ အိချိုလဲဒါကိုသိပါတယ်ကျောင်းမှာဆိုလဲအိချိုကိုစားဘူးတဲ့ဘဲတွေမနဲပါ။အိချိုကိုကျောင်းကကောင်တွေကကြိုက်ကုန်းလို့သတ်မှတ်ထားပီးသားပါ။အိချိုအဖုတ်ကြီးလဲဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကျေနေပါပီ။အဲအဖုတ်ကြီးကိုကျော်ဦးတစ်ယောက်အားရပါးရယက်ပေးနေပါတယ်။ဆေးအစွမ်းကလဲပြလာလို့ကျော်ဦးအဖုတ်ယက်နေတာရပ်ပီး ‘အိချိုလိုးတော့မယ်လီးစုပ်ပေး’အိချိုကျော်ဦးလီးကိုမက်မက်မောမောစုပ်ပေးပီးလဥတွေပါငုံပေးလိုက်တော့ကျော်ဦးတစ်ယောက်မနေနိုင်အောင်ဖြစ်သွားတာပေါ့’ကောင်းလိုက်တာအိချိုရယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ ဟိုကောင်ထွန်းထွန်းသင်ပေးတာလား’ ‘နင်ကငါ့ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ပဲရည်းစားရှိတာထင်နေတာလား’ ‘မဟုတ်ပါဘူးနင်ရည်းစားများတာငါသိပါတယ်’အဲတော့နင်ကငါ့ကိုမကြိုက်တော့ဘူးလား”ကြိုက်တယ်လေကြိုက်လို့ချစ်တယ်ပြောတာပေါ့ဟ”သွားပါအပိုတွေနင်တို့ယောက်ကျားလေးတွေချစ်တယ်ဆိုတာလိုးချင်လို့ပဲမလား”ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်လေဒါပေမဲ့တွေ့တဲ့သူတိုင်းလိုးချင်နေတာမှမဟုတ်တာ ရုပ်လဲချောမှ ကိုယ်လဲကြိုက်မှ”အင်းပါငါကတော့ငါ့ကိုကြိုက်ရင်ငါ့ကိုရမယ် ငါ့အဖုတ်ကိုကြိုက်ရင်အဖုတ်ပဲရမှာပဲကြိုပြောထားတာ”အင်းပါအိချိုရယ်လူကိုချစ်တာပါ အဖုတ်ကိုလဲချစ်တယ်’ ‘ပီးရော’ အိချိုပြောပြောဆိုဆိုကျော်ဦးလီးကိုအာခေါင်ခဲထိ deepthroat …

အလိုလိုပဲ ထောင်ထားတဲ့ ဒူး၂ဖက်ကို ရသလောက် ထပ်ကားရင်း ခါးညွတ်ပြီး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေ လျော့ထားလိုက်တယ်။ ဖင်ကို ထောင်ပေးလိုက်တော့ လီးက ထပ်ဝင်မလာပဲ ဖင်ပေါက်ရဲ့ အောက်ဖက် အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ ရောက်လာပြန်ရော။ ” ဗျစ် … အ … ရှီးးးးး …

ဒေါက်ဒေါက် … ဒေါက်ဒေါက် ” အဆက်မပြတ် တံခါးခေါက်သံကြောင် ကျမလည်း သားလေး ဇင်ကိုနဲ့ကစားရင်း တိုက်ခန်းတံခါး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။တံခါးဝမှာ ဖိတ်စာလေးကိုင်ပြီး ပြုံးပြနေတဲ့ လူချောလေး တစ်ယောက်ပါ။ ” မမ … မင်္ဂလာပါ ” ကျမ တခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ ကောင်လေးကို ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ …

ငါ သိပ် အထီးကျန်တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့်နေတယ်။“နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။ ငါက အသည်းကွဲနေတာဟဲ့”“ငါ့ရည်းစားက နိုင်ငံခြားမှာလေ။ ကြာပြီဟ။ ငါက ရည်းစားရှိတယ်လို့ နာမည်ပဲရှိတာ။ ငါပြောတာ …

“သမီးကြည့်ချင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်လှန်ကြည့်လေ.” ပြောတာနဲ့ လွတ်နေတဲ လက်တဖတ်နဲ့ ဦးဦးရဲ့ ပုဆိုးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ခါးထိအောင် မတင်လိုက်မိပါတယ်….သမီးဘဝမှာ ပထမဆုံး မြင်ရတဲ့ လီးကြီးဟာ. အချောင်းကြီးက မဲနက်နေပြီး ထိပ်ဖူးကြီးက ပွင့်အာကားထွက်နေကာ နီးညှိရောင်သန်းလို့နေပါတယ်…လမွှေးများက မဲနေပြီး ကွေးကောက်ခါ အချင်းချင်း လိမ်ယှက်နေကြပါတယ်.. သမီးလဲ ငယ့်ငယ့် …

” ဟား….ပိန်းပန်းလေးကလှလိုက်တာနော် ” သော်က ပန်းအိုးလေးမြေဆွ..ပေါင်းသင် ပေးနေဆဲ..မတင်မြလာငုံ့ကြည့်ပြီးပြောသည်။ပိန်းပန်းကိုကြည့်ချင်လို့မဟုတ်..။ကိုသော်ကပန်းအိုးမြေဆွနေဆဲအောက်စ,လွတ်နေတာကိုမတင်မြအဝေးကပင်မြင်နေ ခဲ့သည်။ခပ်လှမ်းလှမ်းဖြစ်နေတာမို့သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရ။ဒါကြောင့် အနီးကပ်လာပြီး အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာ သေသေချ ာချ ာလာကြည့်ခြင်းဖြစ်သည်။ကိုသော်က လီးကြီးကတွဲလောင်းစိုက်နေပြီးဒစ်ကြီးကပြဲနေကာမတောင်ပဲနဲ့ငိုက်စိုက်ကျနေတာတောင်မှခြောက်လက်မလောက်ရှိမည်။လီးအရင်းဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာလီးမွှေးနက်နက်လေးတွေကအစွယ်လေးတွေလိုရှည်ဆင်းနေပြီးဒစ်ကြီးကသန့်ရှင်းစွာပြူ းထွက်နေကာဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးနှင့်အချောင်းလိုက်ကြီးကပ်တင်နေသည်။အိမ်ကလူလီးတောင်နေတာထက်ကြီးနေသေး ။အားရစရာ…. ” အငုံလေးကလဲ..ပြူ းနေတာပဲနော်…” ” ပွင့်တော့မှာ.အစ်မရဲ့…..ပွင့်လာ အာလာရင်ဒီထက်ပိုလှပေါ့….” မတင်မြက ဒစ်ကြီးကိုကြည့်ပြီးပြောသလို …

ကိုစိုးထူး က မျက်လုံး ခပ်မှေးမှေး ပြုကာ မယားပါသမီး တင်မေခက်ကို ကြည့်သည် ။ငါးသိန်းဆိုတာ အတော့်ကို များသည် ။သိုသော် ကိုစိုးထူး ကြံဖန်မည် ဆိုလျှင်တော့ ရနိုင်သည် ။ မမိ ိ လိုချင်တာတွေ ရမည်ဆိုရင်တော့ ကိုစိုးထူးသည် ငွေငါးသိန်းကို ပေးဖို့ အသင့် …

ကျမ ၅တန်းလောက်တုန်းက ကျမတို့အိမ်မှာ ထမင်းချက်တဲ့အန်တီကြီးတစ်ယောက်ခေါ်ထားတယ်။ မနက်လာ ညပြန်ပေါ့။သူချက်တဲ့ ဟင်းတွေက တော်တော်စားကောင်းတယ်။ အဒေါ်ကြီးက ရခိုင်ဘက်ကနေ ကျမတို့မြို့ကိုပြောင်းလာတာ။သူ့မှာ သားတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကိုဟိန်း တဲ့။ ကိုဟိန်းက ၈တန်း တက်နေတာလေ။ကျမထက် ၃နှစ်လောက် ကြီးတယ်။ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း သူ့သားကိုဟိန်းကို ခေါ်ခေါ်လာတယ်။ ကျမတို့လည်း ကစားဖော်တိုးတာပေါ့။ကိုဟိန်းကကျမတို့နဲ့ ကစားရင် အမြဲလျော့ပေးတယ်။အမြဲအလျော့ပေးလို့ …