ရမက္ရယ့္အမွား( စ/ဆုံး )

က်မကေဒၚျဖဴျဖဴလႊင္ပါ။ က်မအသက္၃၈ႏွစ္ရွိပါၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ အ႐ြယ္တင္ပါတယ္၊ အသက္ရလာေပမယ့္ ဝလာတာ့မရွိဘူး၊ က်မမွာ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္၊၊ သမီးေလးနာမည္က ျဖဴေဖြးလို႔ သူ႔အေဖမွည့္ထားခဲ့တယ္။ သူ႔အေဖေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး၊ က်မက နယ္ကေျပာင္းလာတာပါ။ ေတာင္ဒဂုံမွာ ေနပါတယ္၊ သမီးအေဖရွိကတည္းက ရဝတကိုေျပာၿပီး ေျမကြက္လပ္မွာ အိမ္ေလးေဆာက္ၿပီး ၿခံေလးစိုက္ထားတာပါ၊၊ အိမ္ေလးက ဆယ္ေပပတ္လည္ေလာက္ႏွင့္ မီးဖိုခန္းအတြက္ အဖီေသးေသးေလးဆြဲထားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သမီးအေဖတုံးသြားတဲ့အခါ ၿခံထဲမွာ ဝင္ေငြရေအာင္လို႔ ပဲခူးကေျပာင္းလာတဲ့ မိသားစုကို တလသုံးေသာင္းႏွင့္ အိမ္ေဆာက္ၿပီး ငွားထားပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့လည္း ဒီၿခံက က်မတို႔အပိုင္မဟုတ္ဘူးေလ၊

ဒီလိုႏွင့္ သမီးေလးႀကီးလာေတာ့ သမီးကစက္မႈ႕ဇုန္မွာ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ရင္း ေယာက္က်ားရပါေတာ့တယ္၊ သမီးက ဆယ္ရွစ္ႏွစ္၊ ေကာင္ေလးကႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္။ ေကာင္ေလးက ထြန္းေဇာ္တဲ့။ ဗလေတာင့္ေတာင့္ အသားညိဳညိဳ သမီးက က်မႏွင့္တူေတာ့ အသားကျဖဴျဖဴ၊၊ သူတို႔က က်မအိမ္မွာပဲ အတူေနပါတယ္၊၊ သမီးအိမ္ေထာင္က်ေတာ့ က်မမွာ ဒုကၡေရာက္ရေတာ့တယ္၊၊ သူတို႔အိပ္ဖို႔ေနရာကို ျပင္ရတာေပါ့။ အခန္းကလည္းက်ဥ္းေတာ့ က်မတစ္ကိုယ္စာေလးကို ကန္႔ၿပီးခန္းဆီးစတစ္စဝယ္ၿပီး ကာရတယ္၊၊ ဒါေတာင္ တစ္ခါတေလ သမီးက က်မဘက္ကို ေရာက္လာတတ္ေသးတယ္၊၊

သမီးတို့အလုပျက အိုဗာတိုငျဆငျးနေ့ ညမှရောကျလာတတျတယျ။ သူ့ယောကျြားလေးကလညျး ညရှဈနာရီလောကျမှ ရောကျလာတတျတယျ။ သူတို့ကို ထမငျးခူးခပျကြှေးပွီး ကမြကအိပျနရေတယျ။ သူတို့ကလညျး ထမငျးလညျးစားပွီး အိပျရာဝငျကွတာပေါ့လေ၊ ကမြမှာလညျး ယောကျြားဆုံးပွီးကတညျးက ကာမကိစ်စမလုပျရပဲ တညျငွိမျနခေဲ့တာ သမီးအိမျထောငျကမြ ပွနျပွီးနိုးထလာတယျ၊၊ မထဘဲနနေိုငျရိုးလား။ အိပျရာထဲရောကျပွီဆိုနှငျ့ ညားခါစလငျမယားဆိုတော့ အသားကုနျလိုးကွတယျလေ၊၊ သမီးက တအငျ့အငျ့နှငျ့ညညျးသလို မောငျထှနျးဇောျ ဆောငျခကြျကလညျး ကတြို့အိမျကလေး တခါတခါသိမျ့သိမျ့တုနျသှားတာလေ။
ပထမေတာ့ ကျမလည်းမကြည်႕ဖြဈပါဘူး။ “ပလပ်ပလပ်ပႊတ်ပႊတ်ႏွင်႕ သမီးညည်းသံကြားေတာ့မွ ေျခာင်းကြည်႕မိတာ ကျမလည်း သူတို႔ကိုကြည်႕ပြီး ကာမစိတ်ေတွ ဆူဝေလာတယ်ေလ၊။ ကျမလည်း သေျခာေျခာင်းကြည်႕လိုက်ေတာ့မွ အားပါးပါး
မောငျထှနျးဇောျတဈယောကျ ဖွူဖှေးပေါငျကွားမှာ ခေါငျးဝငျပွီး ဖွူဖှေးအဖုတျကို ယကျနတောကိုး။ ကမြက နို့စို့နလေို့ အသံထှကျတယျမှတျနတော၊
ကမြလညျး ရငျတှပေနျးတှတေုနျသှားပွီး အာခွောကျလို့နပေါတယျ၊၊ တခကြျခကြျ ဘာမှမရှိဘဲ မွိုခနြရေတယျ၊၊ ကမြအဖုတျတောငျ ယားကြိကြိဖွဈလာတော့ စမျးကွညျ့တာ အရညျတှထှေကျလို့ သူတို့လုပျနတောကိုကွညျ့ပွီး လကျနှငျ့အဖုတျကို အသာအယာလေး ပှတျနရေတော့တယျ။ ကမြလညျး ခြောငျးကွညျ့မိရငျး အရသာရှိလာတယျ၊၊ ဒါကွောငျ့မို့ ကမြလညျး ဆကျပွီးကွညျ့တယျ၊၊ မောငျထှနျးဇောျဟာ သမီးလေးအဖုတျကို ယကျနတော ထနျးလကြျခဲခှေးယကျနသေလိုပဲ။ သမီးသာ ထနျးလကြျခဲဖွဈရငျတော့ လုံးပါးပးပွီး ပြောကျသှားမှာပဲ။ သမီးရဲ့ညညျးသံ
“အီးးး..ရှီးကောငျးလိုကျတာ၊ အား ကိုဇောျ ဖွူးဖှေး မခံနိုငျတော့ဘူး အားရှီး..ရှီး “
ဆိုတဲ့အသံဟာကမြစိတျကို အရမျးဆှနသေလိုပဲ၊ တံတှေးလေးမွိုခနြပွေီး ခါးလေးကော့ကော့နတေဲ့ သမီးလေး မောငျထှနျးဇောျရဲ့ပွုစုမှု့အောကျမှာ အရမျးကောငျးနပေါလား၊ ငါလညျး အယကျခံခငြျလိုကျတာ။ တောျတောျကွာတော့ သမီးလေးဟာ တခကြျနှဈလောကျတှနျ့ပွီး ငွိမျသှားတယျ၊၊ အငျးသမီးလေးတော့ ပွီးသှားပါလား။ မောငျထှနျးဇောျက သမီးလေးပွီးသှားတော့ အသံတိုးတိုးလေးနှငျ့
“ဖြဴေဖွး ငါ့ကိုလည်း စုပ်ေပးပါလားကွာ”

“ဟင္းးးမစုပ္ခ်င္ပါဘူးဆို”
“ဟာကြာ ငါကေတာ့နင့္ကိုမႈတ္ေပးရၿပီးေတာ့”
“အဲဒါ ကိုေဇာ္ဘာသာမေနႏိုင္လို႔မႈတ္တာပဲ”
“တစ္ခါေလာက္ေတာ့ လုပ္ေပးပါကြာ”
“တစ္ခါလည္း မလုပ္ေပးဘူး၊ က်မက႐ြံတတ္တယ္၊ အဲဒါႀကီးကိုစုပ္ေပးရင္ အံထြက္လိမ့္မယ္၊ အဖုတ္ကို လုပ္ခ်င္လုပ္ မလုပ္ရင္အိပ္မယ္”
“ဟာၾကာ”
ဆိုၿပီးထလာတယ္။ ေအာ္မိုက္လိုက္တဲ့သမီး ကိုယ့္ေယာက္်ားဟာပဲ ႐ြံရတယ္လို႔။ အင္း ငါ့သမီးက လီးမစုပ္ဖူးပဲကိုး၊ တကယ္စုပ္မိရင္ နင္ေတာ့စြဲသြားမွာ ျမင္ေယာင္မိတယ္။ က်မလည္း ေတြးလိုက္ၿပီး ဆက္ေခ်ာင္းတယ္၊၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ဟာ ျဖဴေဖြးေပါင္ၾကား ဒူးေထာင္ၿပီးထိုင္တာ ကိုျမင္လိုက္ရတယ္၊၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးႀကီးကိုျဖဴေဖြးအဖုတ္ ေပၚလႊတိုက္သလိုလုပ္ၿပီး ျဖဴေဖြးရဲ႕အေစ့ကို ေခ်ာ္ထိုးေနတယ္၊၊ ျဖဴေဖြးက
“အာ့…”
ဆိုၿပီးညည္းေနတယ္။ အယ္.. ေမာင္ထြန္းေဇာ္လီးက အႀကီးႀကီးပါလား။ မဲတုတ္လို႔ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္။ က်မရဲ႕သြားေလသူႏွင့္တျခားစီပါလား… ႀကီးကလည္း ႀကီးရွည္ကလည္းရွည္နဲ႔။ ဒါေၾကာင့္ ညတိုင္း သမီးျဖဴေဖြးအံႀကိတ္ေအာ္ေနတာကိုး၊ ဟီး အားရစရာႀကီး က်မလည္း ေမာင္ထြန္းေဇာ္လီးကို မ်က္လုံးထဲကကို မထြက္ဘူး။ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ေလ သမီးေပါင္ကိုတြန္းတင္ၿပီး လီးကို အဖုတ္ထဲထည့္လိုက္တာ တဗ်စ္ဗ်စ္ႏွင့္ ဝင္သြားတယ္၊ သမီးကိုၾကည့္ေတာ့လည္း မ်က္လုံးေလးမွိတ္အံႀကိတ္ၿပီး က်မ မၾကားေအာင္ ညည္းေနတာ။ အရမ္းေကာင္းေနတယ္ထင္တယ္၊၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ဟာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ဆိုေတာ့
လိုးခ်က္ကလည္း အားရစရာ၊ က်မေလ သူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး အဖုတ္ထဲက်ိမ္းသလိုယားသလို တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ ျဖစ္လာတယ္၊၊ အားႏွင့္ေဆာင့္ေတာ့
“ကိုေဇာ္ ေျဖးေျဖးေမေမႏိုးသြားလိမ့္မယ္”

သိပ္မၾကာပါဘူး က်မသမီးေလးၿပီးသြားတယ္ေလ၊၊ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ကမၿပီးေသးဘူး။
“ျဖဴေဖြးကုန္းေပးပါအုံး”
“ကိုေဇာ္ရွင္ကလည္း အၿမဲကုန္းခိုင္းတာ၊ ရွင့္ဟာႀကီးကႀကီးေတာ့ က်မနာတယ္၊ ေျဖးေျဖးလုပ္ေႏွာ္”
“ေအးပါျဖဴေဖြးရာ ကဲကုန္းေပးစမ္းပါ”
လို႔စိတ္မရွည္တဲ့ေလသံႏွင့္ေျပာေသးတယ္၊ ေအးေလ သူကလီးအစုပ္ခံခ်င္တာ သမီးက စုပ္မွမေပးဘဲေလ။ သမီးေလးကုန္းေပးေတာ့ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ဟာ ေနာက္ကေနၿပီးသြင္းတယ္၊ သမီေလးျဖဴေဖြးၿပီးသြားလို႔ အရည္ေတြခြၽဲေနတာေတာင္ မနည္းသြင္းေနရတယ္၊၊ လီးလည္းဝင္သြားေရာ ႀကိတ္ၿပီးေဆာင့္ေတာ့တာပဲ၊ သမီးက ၿပီးသြားေပမယ့္ အသံေလးျပန္ထြက္လာတယ္၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္က ေဆာင့္ေလ က်မလည္းအဖုတ္ႏႈိက္တာ ပိုျမန္ေလ၊၊ က်မလည္း အရမ္းေကာင္းလာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်မအသံမထြက္ရဲဘူး သမီးၾကားသြားမွာ စိုးရိမ္လို႔၊၊ က်မလည္း အဖုတ္ႏႈိက္တာ ဖီလ္းအရမ္းရွလာလို႔ ၿပီးေတာင္သြားတယ္၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္က မၿပီးေသးဘူး။ ေတာ္ေတာ္လိုးႏိုင္တဲ့သူပဲ။
ဧနာက္ထပ္ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာတယ္၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္လည္း အီးအားဆိုၿပီးလီးကို အဆုံးထိသြင္းၿပီးခဏၿငိမ္တယ္။ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ ၿပီးသြားၿပီ။ ေမာင္ထြန္းေဇာ္လီးေပ်ာ့ၿပီး ထြက္လာသလို သမီးအဖုတ္ထဲက သုတ္ေတြအျပင္ကို စီးထြက္လာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း မ်ားတယ္။
က်မလည္း သူေတာ့ၿပီးသြားေတာ့ အိပ္ရာထဲ ေျဖးေျဖးခ်င္းလွဲခ်ကာ အိပ္လိုက္ေတာ့တယ္၊ က်မလည္း ေနျမင့္ေလအ႐ူးရင့္ေလ ျဖစ္ေနရေတာ့တယ္၊၊ သမီးႏွင့္ျဖဴေဖြးဟာ တစ္ရက္ျခားတစ္ႀကိမ္ လိုးေနၾကေတာ့ က်မလည္း တေန႔ထက္တေန႔ ကာမစိတ္ ျပင္းထန္လာတယ္၊၊ သူတို႔လုပ့္မယ့္ေန႔ဆို အေစာႀကီးအိပ္ရာဝင္တယ္၊၊ သူတို႔အလုပ္စၿပီဆို က်မလည္း ထေခ်ာင္းေတာ့တာေပါ့။ ေမာင္ထြန္းေဇာ္လည္း ေန႔စဥ္ပဲ သမီးအဖုတ္ကိုယက္ေပးၿပီး လုပ္တယ္။ သမီးကလည္း ေခါင္းမာတယ္၊၊ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မမႈတ္ေပးဘူး၊၊ ေမာင္ထြႏြးေဇာ္လုပ္တာပဲ ပက္လက္ခံတယ္ ကုန္းခံတယ္၊၊ အေပၚကေတာင္ တက္ၿပီးမလုပ္ေပးဘူးေလ။

ဒီလိုႏွင့္ တေန႔ေတာ့ ေမာင္ထြန္းေဇာ္တစ္ေယာက္ အလုပ္ကေန အေစာႀကီးျပန္လာတယ္၊ အရက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးမူးေနတယ္ေလ၊ က်မလည္း သူ႔ကို ထမင္းဟင္းခူးေကြၽးၿပီး ပင္ပန္းလို႔ ခဏေလးေမွးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊၊ ခန္းဆီးေလးေတာင္ မကာမိဘူး။ သမီးကလည္း ဒီေန႔ေနာက္က်မယ္ ေျပာထားတယ္ေလ၊ သူျပန္လာမွ ထမင္းခူးခပ္ေကြၽးၿပီး အိပ္မယ္အႀကံႏွင့္ပါ၊၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္လည္း မူးၿပီးအိပ္ေနတယ္၊
ညဘက္တေရးႏိုးလာေတာ့ မီးေမွာင္ေနတယ္ေလ၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ဟာ လူမွားၿပီး က်မကို အတင္းလုပ္ေတာ့တာ။ က်မလည္း မေအာ္ရဲဘူး ပတ္ဝန္းက်င္ရွိေသးတယ္၊ ခံေတာခံခ်သ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ သမက္ႏွင့္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာခံရမယ္ေလ။ သမီးေလးလည္း အရွက္ရမွာစိုးလို႔ မေအာ္ရဲပဲ ၿငိမ္ခံေနရတာေပါ့။ က်မထမီကို အတင္းခြၽတ္ၿပီး အတင္းယက္ေတာ့တာပဲ။ က်မလည္းရွက္ေတာ့ မ်က္ႏွာကို ေစာင္ေလးအုပ္ၿပီးေနလိုက္တယ္၊၊
အဖုတ္ကို ယက္လိုက္တာမွင့္ က်မၾကက္သီးေႏြးေတာင္ ထသြားတယ္ရွင္။ လွ်ာပူပူေႏြးေႏြးႀကီးက အဖုတ္ထဲတိုးဝင္လာတာ၊ ေယာက္်ားႏွင့္မဆက္ဆံခဲ့တာ ေလးႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ ကာမမီးက ဓာတ္ဆီေလာင္းလိုက္သလိူ ဟုန္းကနဲ ေတာက္လာတယ္ေလ၊၊ ခ်က္ခ်င္းပဲ အေရေတြထြက္လာရေတာ့တယ္။ လွ်ာက ေနရာစုံေရာက္လာေလ က်မကေကာ့တက္လာေလ ညည္းသံေလးပါေပးမိတယ္၊ တကယ္လည္း အရမ္းေကာင္းေနတာကိုး။ စိတ္ထဲမွာေကာင္းေတာ့ အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာေတာ့တာပဲ။

ကမြအစေ့ကိုစုပျတော့ ကမြဘယျလိုမှ မထိနျးနိုငျတော့ဘူး မွနျမွနျပဲပွီးသှားတယျ။ မောငျထှနျးဇောျဟာ သူအားရအောငျမှုတျပွီး ကမြကိုလိုးဖို့ပွငျလာတယျ၊၊ ကမြလညျး အခုမှမထူးတော့ဘူးဆိုပွီး ံဖို့ဆုံးဖွတျတယျ။ ခါတိုငျးတော့ သမီးကိုသူ့လီးစုပျပေးဖို့ ပွောနကေပြါ၊ ဒီနေ့တော့ မူးနလေို့လားမသိဘူး၊ ကမြကို တနျးပွီးလိုးတာ၊၊ အရညျတှခြှေဲနတောတောငျ” ဗစြျ ဗစြျ ဆိုတဲ့ အသံထှကျလာတယျ၊၊ အမယျလေး ကြိနျးစပျသှားတာပဲ။ သူ့လီးပူနှေးနှေး အဖုတျထဲဝငျလာတော့ ကောငျးလိုကျတာ အီဆိမျ့နတောပဲ။
မောငျထှနျးဇောျဟာ မူးနလေို့လားမသိဘူး ခံတိုငျးထကျပိုဆောငျ့တယျ၊၊ ဥရိုကျတာက ကမြဖငျကို တဖတျဖတျမညျနသေလို၊ ကမြအဖုတျနှငျ့ သူ့ဆီးခုံရိုကျခကြျကလညျး တဖနျးဖနျးနှငျ့ရှငျ၊၊ ကမြလညျး ငတျနတောကွာပွီဆိုတော့ စိတျထဲမှာလှတျပွီး အောျညညျးမိတယျ။ သူ့ဆောငျ့ခကြျတှကေ ကွမျးလှနျးလို့ သိပျတောငျမကွာဘူး။ ကမြပွီးသှားတော့တယျ။ ကမြပွီးသှားမှနျးသိတော့ မောငျထှနျးဇောျက ကမြအုပျထားတဲ့စောငျကို ဖယျပွီး
“ဖြဴေဖွးကုန်းေပးဦး… ဟာ..အန်တီပါလား”
“အေး ထှနျးဇောျ နငျ့မှာလညျးငါ့ကိုလူမှားရတယျလို့”
“အနျတီကလညျး မအောျဘူးဗြာ”
“ငါအောျရငျပတျဝနျးကငြျကကွားမှာပေါ့ဟေ့၊ နငျကမူးနတောလေ”
“ကဲဗြာ အနျတီရမေထူးတော့ပါဘူး၊ ကနြောျလညျး မပွီးသေးဘူး၊ ဆကျလုပျခငြျသေးတယျ”
“အေးလုပျခငြျလညျး လုပျ၊ သမီးတော့မသိစနှေငျ့”
“ဟုတ်အန်တီ…မႈတ်ေပးပါလား”
“နင်ကလည်း ငါ့ကိုမလုပ်ခိုင်းႏွင်႕ေလ၊ ဖြဴေဖွးကိုခိုင်းေပါ့”
“ဖြဴေဖွးက လုပ်မေပးဘူး”
“ေအးငါလည်း နင်ကငါ့အဖုတ်လိုးပြီးပြီဆိုေတာ့ ငါမမႈတ်ေပးေတာ့ဘူး”
“အဲဒါဆို နောကျနေ့မှုတျပေးနှောျ”
“ေဟ့..နင်ကေနာက်ေန႔လုပ်အုံးမွာမို႔လား၊ ငါ့သမီးသိသွားမယ်”
“မသိေအာင်လုပ်မွာေပါ့”
“ကဲပါေပြာမနေႏွင်႕ေတာ့ သမီးပြန်လာလို႔ ဟုတ်ေပ့ဖြဈေနဦးမယ် လုပ်မယ်ဆိုလဲ မြန်မြန်သာလုပ်ေတာ့”
ဆိုပွီးကုနျးလိုကျတယျ။ ထှနျးဇောျလညျး ကမြနောကျကနလေိုးတာ
“ဖွတ် စွပ် ဖတ်”
နှငျ့အဖုတျဆီကအသံထှကျလာသလို ဆောငျ့လိုးသံ “ဖနျး ..ဖနျး”နှငျ့ထှကျလာတယျ။ လီးကလညျး ကွီးလညျးကွီး ရှညျလညျးရှညျဆိုတော့ သားအိမျတောငျ တခကြျတခကြျထိပွီး အောငျ့လာတယျ၊၊ ဒါကွောငျ့ ကမြသမီးလေး အံကွိတျခံနရေတာလေ။ ဆယျမိနဈလောကျတောငျ လိုးသေးတယျ။ ကမြလညျးမွနျမွနျပွီးပါစဆေိုပွီး ညညျးသံတှေ ပိုကယြျပေးတော့ သူလးညျး ပွီးသှားတယျ။ အဲဒိအခြိနျအိမျရှေ့ ကားရပျသံကွားလိူ့ မီးအမွနျထှနျးလိုကျပွီး
“ဟေ့ ထှနျးဇောျ သမီးကိုသှားကွို”

ဆိုၿပီးလႊတ္လိုက္ရတယ္၊ က်မလည္း ဟန္မပ်က္ရေအာင္ ထြက္က်လာတဲ့ ေမာင္ထြန္းေဇာ္သုတ္ေတြကို သုတ္ပစ္ၿပီး ထမင္းဝိုင္းထျပင္ရတယ္။ သမီးေလး အိမ္ထဲေရာက္လာတယ္၊ ေနာက္တေန႔ ညေနေရာက္ေတာ့ ေမာင္ထြန္းေဇာ္ အေစာႀကီးေရာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့က်မကို
“မမ.လာဗ်ာစရေအာင္”
“ေဟ့ထြန္းေဇာ္နင္ငါ့ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္”
“မမလို႔ေခၚတာေလ”
“အယ္နင္ကလည္း”
“မမကလည္း က်ေနာ္ႏွင့္မမက လိုးၿပီးၿပီေလ၊ အန္တီ ေခၚလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ၊ မမလည္း က်ေနာ့္ကို ေမာင္ေလးလို႔ေခၚ”
“ေခၚတာကအေရးမႀကီးဘူး သမီးေရွ႕က်ရင္ေတာ့ သတိႏွင့္ေနမွေႏွာ္”
“အို ေကပါ မမကလည္း”
“လာပါ မမက်ေနာ့္ကိုလီးစုပ္ေပး”
“ေမာင္ေလး အရင္လုပ္ေပးေလ”
“ဒါဆိုလည္း မမအိပ္လိုက္ ေမာင္ေလးရွယ္ယက္ေပးမယ္”
က်မလည္း အဝတ္အစားခြၽတ္လိုက္ေတာ့ က်မႏႈတ္ခမ္းကို အရင္လာနမ္းတယ္၊၊ က်မလည္ုး ပန္းပစ္လိုက္တာေပါ့၊ အခုေတာ့ က်မမရွက္ေတာ့ဘူး၊ သူစုပ္သလို က်မလည္း ျပန္စုပ္ေပးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ က်မႏို႔စူစူၿဖိဳးၿဖိဳးကို လာစို႔ေတာ့တာပဲ၊
“အားအခုမွႏို႔စို႔ရတာ အားရတယ္ ျဖဴေဖြးႏို႔က ေသးေတာ့အားမရဘူး”
“ေမာင္ေလးကလည္း မမကကေလးေမြးထားလို႔ ႏို႔ႀကီးေနတာေလ၊”
“ဟုတ္တယ္မမ၊ ျဖဴေဖြးႏို႔က ႏို႔သီးေခါင္းမထြက္ေသးေတာ့ စို႔ရတာ အားမရဘူး မမႏို႔မွစို႔ရတာအားရပါးယရွိတယ္”
ဆိုၿပီးတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တာ၊၊ အခုလိုႏို႔စို႔ခံရတာ ကေလးႏို႔တိုက္သလိုမဟုတ္ဘူး အရမ္းခံလို႔ေကာင္းတယ္၊၊ ထြန္းေဇာ္ကလည္း တႁပြတ္ႁပြတ္မည္ေအာင္ကို စို႔ၿပီး က်အဖုတ္ကိုယက္တယ္၊၊ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ ေပၚလာေစဖို႔ ေျခကို အေပါေျမႇာက္တင္ၿပီး ကိုယက္တာ။ အရမ္းလည္းေကာင္းတယ္၊၊ တခ်က္တခ်က္လည္း အေစ့ကိုစုပ္စုပ္ဆြဲတယ္၊
“အားးရွီး ကြၽတ္ကြၽတ္”
က်မစုပ္သပ္ေနရတယ္၊၊ အကြဲေၾကာင္းထဲကို လွ်ာဝင္ႏိုင္ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကိုၿဖဲၿပီး ယက္ေပးတာ အမေလးေတာင္တရတယ္၊
“အီးးးးေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္”
အရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနတာသိရေတာ့ အရမ္းကို႐ႊဲေနတာ။ ေမာင္ထြန္းေဇာ္လည္း မ႐ြံမရွာကိုၿမိဳခ်တယ္ေလ၊၊ က်မလည္း တားမေနေတာ့ဘူး ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္လည္း ၿမိဳခ်ေနရမွာပဲ မဟုတ္လား၊ ေတာ္ၾကာေတာ့ ေမာင္ေလးကရပ္လိုက္ၿပီး က်မကိုလီးစုပ္ခိုင္းတယ္၊ သူကအိပ္လို႔ က်မကသူ႔ေဘးဒူးေထာက္ၿပီး စုပ္ေပးလိုက္တယ္၊၊ ေမာင္ထြန္းေဇာ္က လီးအစုပ္ခံခ်င္ေနသူမို႔လို႔ က်မကလည္း ေသေသခ်ာခ်ာစုပ္ေပးတာ
“အားးးအရမ္းေကာင္းတာပဲ မမရယ္၊ စုပ္စုပ္ဒစ္ေတြပါ လွ်ာႏွင့္ယက္ေပး”
က်မလည္းဒစ္ေတြကိုပါ လွ်ာႏွင့္ယက္ပစ္တယ္၊၊
“အားးးရွီးေကာင္းတယ္မမစုပ္.စုပ္”
ေမာင္ေလးလီးက အစြန္းကုန္ေတာင္လာမွ က်မရပ္ပစ္လိုက္တယ္။ သူကထလာၿပီး
“အရမ္းေကာင္းတယ္မမ ေမာင္ေလးေတာ့မမကို အရမ္းခ်စ္သြားၿပီ”
“မမကလည္း ေမာင္ေလးကိုခ်စ္ပါတယ္ကြယ္”
သူကက်မကိုအေပၚတက္ၿပီး ေဆာင့္ခိုင္းတယ္၊၊ သူကေအာက္ကေနၿပီး ဇိမ္ႏွင့္ေပါ့၊ က်မလည္း က်မအဖုတ္ထဲလီးဝင္ေအာင္ ကိုင္ထည့္ၿပီးသြင္းတယ္၊၊ ၿပီးေတာ့ က်မကေဆာင့္လိုက္တယ္၊ သူကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး က်မႏို႔ကိုေတာင္ လွမ္းကိုင္လိုက္ေသးတယ္၊၊ က်မလည္း အသက္က စကားေျပာလာၿပီေလ၊ သူ႔လီးကို တခ်က္ေဆာင့္တိုင္း သားအိမ္ကိုထိသလို က်င္က်င္တက္တာမို႔ အသက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းရွဴမရဘူး၊ သူကလည္း ေအာက္ကေနၿပီး ပင့္ေဆာင္ျေသးတယ္၊၊
က်မငါးမိနစ္ေလာက္ပဲ ေဆာင့္ႏိုင္တယ္၊ ဒူးေတြလည္း မခံႏိုင္သလို ေမာလည္းေမာလာၿပီမို႔ ရပ္ပစ္လိုက္တယ္။ က်မသူုအေပၚကဆင္းၿပီး သူ႔လီးကို ခဏစုပ္လိုက္ေသးတယ္၊ က်မမ႐ြံေတာ့ဘူး ေမာင္ေလးကိုလည္း ခ်စ္သြားမိၿပီေလ။ က်မလွဲၿပီး ပက္လက္ကေလးလွန္ေတာ့ ေမာင္ေလးကလည္း အားက်မခံ ျပန္ယက္ေပးေသးတယ္၊ ၿပီးမွ က်မေပါင္ကိုေမျမႇာက္ၿပီး အေပၚကထိုင္ကာ လီးကိုစိုက္သြင္းေတာ့တာပဲ။ သူဖိခ်တိုင္း သူ႔ေဂြးဥက က်ဖင္ေပၚမွာ တဖတ္ဖတ္ႏွင့္ လာလာထိတယ္၊ သူက က်မအေပၚက စိုက္ခ်တာ က်မလည္း ေတာ္ေတာ္ခံစားရတယ္၊ အရမ္းလည္းထိတယ္၊၊ အသံေတြကလည္း ဖြတ္ ဘြတ္ဖြတ္ဘြတ္လို႔ျမည္ေနတာ အျပင္က ၾကားရမလားေတာင္ ထင္ရတယ္၊၊
ခဏေလးဆိုေပမယ့္ ခါးေတာင္ ေအာင့္လာတယ္၊၊ သူကအဲသလိုအားရေအာင္ေဆာ္ၿပီး ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ခိုင္းတယ္။ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးၿပီးေခါင္းအုံးကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီးလုပ္တယ္၊ ဒီနည္းလည္း ခံရတာမလြယ္ဘူး တခ်က္တခ်က္ က်မလည္း လက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းကုန္းထလာလို႔ က်မလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲၿပီး လုပ္ေတာ့တာပဲ။ က်မလည္း ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲခံႏိုင္တယ္ ၿပီးသြားေတာ့တာပါပဲ။ သူက ေနာက္ထပ္ ရွစ္မိနစ္ေလာက္လုပ္ၿပီး သုတ္ထြက္သြားေတာ့တာပါပ။ က်မအဖုတ္ထဲ သုတ္ပန္းထြက္တာ က်မလည္း ခံရတာ အရမ္းေကာင္းတယ္။ သားအိမ္နံရံတစ္ေလ်ာက္လည္း အီဆိမ့္ေနေအာင္ကို ေကာင္းေနတာေလ၊
ေနာက္ရက္ေတြမွာ သမီးက အိုဗာတိုင္ မဆင္းရေတာ့ဘူး၊ ေမာင္ေလးဟာ အ႐ူးအမဲသားစားမိသလို ျဖစ္ေနတယ္။ က်မလီးစုပ္တာပဲ ခံခ်င္ေနတာေလ။ သူက သမီးအိပ္ေနရင္ က်မကိုအသာေလးေခၚၿပီး လီးစုပ္ခိုင္းေသးတာ က်မလည္း သမီးႏိုးမွာေၾကာက္ၿပီး သိပ္မလုပ္ရဲဘူး၊ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္သာ စုပ္ေပးတယ္ေလ၊ က်မလည္း ဘာထူးတုန္း သမီးတို႔လိုးတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး အာသာေျဖေနရတယ္။ က်မႏွင့္ထြန္းေဇာ္ဟာ ကာမတဏွာမွာ စြဲၿငိေနၾကၿပီေလ။
တခါတစ္ခါထြန္းေဇာ္က အလုပ္မသြားပဲ အိမ္မွာပဲေနၿပီး က်မကိုလိုးတာေပါ့၊၊ သူကလည္း အတတ္ဆန္းခ်င္တယ္၊၊ ဖင္ေထာင္လိုးရင္း ဖင္ထဲအုန္းဆီေလာင္းက်ၿပီး ႏႈိက္လာတယ္။ ဒီေကာင္ေလး က်မဖင္ကိုခ်ခ်င္ေနၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ အဲေလာက္ႀကီးတဲ့ လီးခံႏိုင့္ဖို႔မလြယ္ဘူးေလ။ သူကေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးျပၿပီး ဖင္လုပ္ဖို႔ေတာင္းဆိုေနေတာ့တယ္၊

တကယျတမျးကွတော့ ကာမဆိုတာ သောကျလသေောကျလေ ငတျမပွတေဲ့ ဆားငံရပေဲလေ၊၊ ဘယျလောကျသောကျသောကျ ငတျမှမပွတော။ အခုတော့ ခိုးစားရတဲ့သဈသီးက ပိုခြိုနသေလိုပါပဲ။ ထှနျးဇောျကလညျး သခှပျပငျ မီးတကြီကြီနှငျ့ပေါ့၊ တကယျဆို သူက ကမြသမီးလေးနုနုထှဋျထှဋျလေးနှငျ့ ပြောျပါးနရေမှာဖွဈပမေယျ့ ကမြလိုအိမျထောငျကဖြူးပွီး ကာမအတှေ့အကွုံမြားတာကွောငျ့ သူဟာ ကမြကိုတနျးတနျးစှဲဖွဈနတောပါ။ ကမြက ခိုးစားနရေသူမဟုတျလားရှငျ၊ တရားဝငျတောငျးဆိုခှငျ့ မရတော့ သူကမြကို စိတျဝငျစားလာအောငျ မြားပွားတဲ့အတှေ့အကွုံကို အသုံးခခြဲ့မိတာ။ ကမြမှာလညျး အခုတော့ ထှနျးဇောျလီးကို တနျးတနျးစှဲဖွဈနရေတယျ၊၊ ကမြက တဈခုတော့သတိထားတယျ၊ ထှနျးဇောျကွောငျ့ ခလေးရသှားမှာ စိုးရိမျတယျလေ၊ ဒါကွောငျ့ ဆေးဆိုငျတှမှော သမီးးအတှကျ ဆေးဝယျသလိုနှငျ့ ဆေးကဒျတှေ ဝယျသောကျနရေတာပေါ့။ ကမြမှ သှေးမဆုံးသေးတာလေ။
နမွေငျ့လေ အရူးရငျ့လဆေိုသလို နညျးနညျးလောကျ ကမြကို မလုပျရရုံနှငျ့ထှနျးဇောျဟာ ကမြကို ထာဝရပျုငျဆိုငျခငြျကွောငျး ပွောလာတယျ၊ ကမြလညျး တဏှာစိတျမှှနျနတောပေါ့လေ။ အစတုနျးက ခိုးစားယုံကွံခဲ့ပမေယျ့ အခုတော့ မဝမလငျစားရတဲ့အခါ စိတျထဲလညျး မကြနေပျနိုငျတော့ပါဘူး။ စားပွီးရငျး စားခငြျနတေဲ့ ကာမစိတျကွောငျ့ ကမြလညျး ရူးသှပျစှာပဲ၊ ထှနျးဇောျနောကျကို ကောကျကောကျပါအောငျ လိုကျခဲ့တယျ။ ဒါဟာလညျး အတူနသေံယောဇဉျနှငျ့ တဏှာရောထှေးနတောကွောငျ့ ကမြဟာ ဆငျခွငျတုံးတရားကို သတိမထားမိပဲ။ ထှနျးဇောျနှငျ့အတူ ကာမရကေို အတူသောကျစုံးဖို့ ကွံရှယျခဲ့တာဖွဈပါတယျ။
ထှနျးဇောျခေါျရာနောကျကို ကောကျကောကျပါအောငျ လိုကျခဲ့တဲ့ ကမြဟာ ထှနျးဇောျတဈယောကျ ဘယျလိုကွံစညျထားလို့ ရထားမှနျးမသိတဲ့ နယျမွို့လေးတဈခုရဲ့ မအပျရသေးတဲ့ တိုကျသဈကွီးတဈခုမှာ အစောငျ့လိုသဘောထားပွီး အလကားနထေိုငျရတယျ။ ရမေီးပွညျ့စုံတယျလေ။ ရလေုံမိုးလုံအခနျးမို့ ကမြတို့စိတျတိုငျး ကလြိုးလို့ရတော့မယျ။ အဲဒီနေ့ကတော့ ရောကျပွီး နရောထိုငျခငျးနှငျ့ အိပျရာလေးနရောခနြရေုံရှိသေး ထှနျးဇောျက နောကျကနဖေကျပွီး
“မမ..နေရာသဈေလးဖွင်႕ပွဲစလိုက်ရေအာင်မမ”
“ေမာင်ေလးကလည်းေလ၊ အဲေလာက်ခရီးေတွ ပမ်းလာတာကို”
“ဟာ မမလညျး တလမျးလုံးကားပေါျအိပျလာတာကို မပငျပမျးပါဘူး”
“ကဲ..အဲေလာက်ေတာင်ဖြဈနေမွ ကိုယ်ေတာ့သေဘာပဲ မမရေဆေးလိုက်ဦးမယ်”
“ေဆးမနေပါႏွင်႕မမရာ၊ မနံပါဘူး ေမွွးေတာင်ေမွွးေသး”
ကမြလညျး အခုမှယောကျြားရဖူးသလိုပငျ ခံစားနရေသလိုပဲ ရငျထဲခံစားမိတယျ။ တကယျပါ နရောထိုငျခငျးအသဈမှာ လငျငယျငယျကလေးနှငျ့ ကာမအရသာကို တငျးပွညျ့ကပြျပွညျ့ ခံစားရတော့မယျ၊၊ ကမြတှေးရငျးပြောျမိတယျ၊ ဒါကွောငျ့မို့ ကမြက ကမြခစြျလငျကလေးပါးကို မွတျနိုးစှာနမျးလိုကျတယျ။ အခုတော့ ကမြမှာ အားကိုးရမယျ့လငျယောကျြားရှိလာ ပွီလေ။ ကမြက သူ့ပါးပွငျကိုနမျးလိုကျတယျဆိုတာနှငျ့ မောငျလေးထှနျးဇောျဟာ ကမြဖကျပွီး ကမြနှုတျခမျးကို စုပျနမျးတော့တာပါပဲ။
သူက နမ်းစုပ်ရင်းကျမထမီကိုျခႇတ်လိုက်ပြီး
အငျ်ကြီကိုပါ ကွယျသီးဖွုတျလိုကျတယျ၊၊ ပွီးတော့ ဘရာစီယာခြိတျပါ ဖွုတျပဈလိုကျတယျ၊၊ ကမြလညျး ပွလြေော့လာတဲ့ ဘရာကို ဖွုတျပဈလိုကျတော့တယျ။ ကမြလညျး ဘရာကိုဆှဲခြှတျလိုကျပွီး တဆကျတညျးမှာ အောကျခံဘောငျးဘီပါ ဆှဲခြှတျပဈလိုကျတယျ။ ပွီးတော့ ကမြလညျး အိပျရာပေါျ လှဲခပြဈလိုကျတော့တယျ။ မောငျလေးက ကမြပေါငျကွားထဲ ဝငျလာတယျလေ၊၊ ပွီးတော့ ကမြကိုငတျ မှတျစှာပဲအတငျးမှုတျတော့တာပဲ။ သမီးမလဈလို့ မလုပျရတာလညျးကွာခဲ့ပွီဆိုတော့ သူလညျး ကမြနှငျ့ဆကျဆံဖို့ကိုဆန်ဒ
ပြင်းပြနေတာေလ။
တကယျတမျးမှာ မောငျလေးဟာ ကမြသမီးဆီ သူလိုခငြျတဲ့အရာတှေ မရခဲ့လို့ ကမြဆီကိုကပျတာပါ။ သူလိုခငြျတာတှေ မရတော့လညျး သမီးကို စိတျကုနျနတောပါ၊၊ ကမြက ဒီအခကြျကို ကောငျးကောငျးသိပါတယျ။ ဒီတော့လညျး ကမြက သူ့အတှကျ အဆငျပွအေောငျ ခါးအောကျ ခေါငျးအုံးခုလိုကျတယျ။ သူလညျး ဆန်ဒပွငျးပွသလို ကမြလညျးဆန်ဒပွငျးပွနတော အမှနျပါ။ သူကမြရဲ့ဆာလောငျပွငျးပွမှု့ကွောငျ့ ကမြအစေ့တောငျ တငျးမာနတေယျ။ သူကလညျး အားရပါးရစုပျလေ ကမြကဖီးလျဖွဈပွီး အောျရလပေဲ။
“အင်းးးဟင်႕ အာ့…….အင်းဟင်း…အားးရွီး”
အခုဆို အရငျလိုတဲအိမျလေးမဟုတျတော့ ကမြစိတျကို ခြုပျတညျးစရာလညျးမလိုတော့ အသံပိုကယြျညညျးပဈလိုကျတယျ၊၊ ကမြက အိမျထောငျကဖြူးတှဲသူလေ၊ ယောကျြားတှကေ ကာမဆကျဆံရငျသဈတုံးလိုနရေငျ ဘယျကွိုကျမလဲ၊ ဒီလိုမသံထှကျလေ သူတို့စိတျပိုကွှလပေဲပေါ့။ ကမြအသံပေးသလို မောငျလေးရဲ့ ယကျခကြျစုပျခကြျကို ပိုပွငျးပွီး ပိုကောငျးနတောပေါ့၊
“ပလပ်ပလပ်၊ ပႊတ်ပႊတ်”
“အားးေကာင်းတယ်ေမာင်ေလး၊ အေစ့ကိုနာနာစုပ်”
“ပွှတျပွျှတျ”
“အားးးးရွီးးးးေကာင်းလိုက်တာ အားးးေမာင်ေလး အားးးးး”
ကျမအရည်တွေထွက်လာတယ်။
“ေမာင်းေလးအရမ်းေကာင်းတယ်.အားးးရွီး အားရွီး”
“မမေမာင်ေလးလီးကို စုပ်ေပးဦး”
“အင်း..စုပ်ေပးမယ်၊ ေမာင်ေလးမမ မထေတာ့ဘူး ပါးစပ်ထဲလာထည်႕လိုက်ေတာ့”
ေမာင်ေလးသူ႔လီးကိုလာထည်႕တယ်ေလ၊ ကျမလည်း အားရပါးရစုပ်ပဈလိုက်တယ်၊
“အားေကာင်းတယ်မမ ရွီးးးအားး”
ကျမကရွဴးေပါက်တဲ့လီးအဝပါၾလႇာႏွင်႕ ထိုးလိုက်တယ်၊
“အား ကကြျကနဲကငြျကနဲ အရမျးကောငျးတယျ”
ကမြလညျးလီးကိုထုတျပွီး အပေါျကိုမကာ ဂှေးဥတှပေါဖှဖှလေးစုပျပဈလိုကျတယျ၊၊
“အားးးးလုပ်တတ်လိုက်တာ မမရယ်၊ ေအာက်ကို နည်းနည်းစုပ်ေပးဦး”
ဆိုကာလူကိုကႊပြီးေရွ႕ကိုအတင်းတိုးလာတယ်၊၊ သူအတိုးႏွင်႕ကျမက ေဂွးဥလွမ်းအယက်မွာ သူဖင်ကြီးကို ယက်မိသွားေသးတယ်။
“အားးးရှီး ရှယျပါပဲ မမ၊ ထပျလုပျပေးဦးနှောျမမ”
လို့ပွောရငျးဖငျကိုထငျယကျခိုငျးလို့ ကမြလေးငါးခကြျယကျပေးလိုကျတယျ၊၊ အဲလိုလုပျလိုကျတော့ မောငျလေးဂှဎေဥဟာအပေါျကို တကျသှားပွီး လီးဟာ တအားတောငျလာတော့တာပေါ့။ သူအရမျးကောငျးနတောမွငျရတော့ ပွီးသှားမှာ စိုးရိမျတဲ့ကမြဟာ လီးစုပျတာရပျပဈလိုကျတယျ၊၊ ဒီတော့ မောငျလေးက ကမြပေါျကဆငျးသှားပွီး ကမြပေါငျကွားထဲဝငျကာ လိုးတော့တာပ။ သူလိုးပုံက ကမြခွဖေဝါးနှဈဘကျကို စုကပျပွီး လကျတဖကျနှငျ့ကိုငျကာ ဖိခပြွီးလိုးတယျ၊၊ သူဖိခလြေ ကမြအဖုတျက ပိုပွဲလပေါပဲ။ ကမြက သူဖိုးလိုးတာ ကောငျးလှနျးလို့ ခွဖေဝါးကတောငျ ကငြျပွီးတကျတယျ။
“အားေကာင်းလိုက်တာ ေမာင်ေလးေဆာင်စမ်းပါ ကွဲရင်လည်းကွဲပါေစ”
“ဖွတ် ဘွတ်”
“အားးးးရွီးးးအားး”
“ေမာင်ေလးအရမ်းေကာင်းတယ် အား”
“ဘွတ်ဘွတ် ဖန်းးးးးဖန်း”
ေဆာင်႕တွေအရမ်းေကာင်းသလို အသံတွေလည်း ဆူညံနေတာေပါ့။
“အားေမာင်ေလး.မမပြီးသွားေတာ့မယ် မြန်မြန်ေလး…အား”
“”ဘွတ်ဘွတ် ဖန်းးးးးဖန်း”
“အားးးးးးးပြီးပြီ…အားပြီးပြီး အား”
“အိုးးးးးးးေကာင်းလိုက်တာ ေမာင်ေလးးရယ်”
“မမ ပြီးသွားပေမယ်႕ ေမာင်ေလးမပြီးေသးဘူး”
“ေအးပါ……မမဘယ်လိုနေပေးရမလဲေပြာ”
“မောငျလေးဖငျခခြငြျတယျ”
“ေမာင်ေလး..မမဖင်မခံဖူးဘူး”
“မောငျလေးကိုခစြျရငျ ခံပေးလေ”
“ဟာကှာ…..ခစြျလို့ပဲလိုကျလာပွီးပွီပဲ”
ကမြနညျးနညျးတော့မူလိုကျတယျ၊ ဒီလိုဖွဈလာမှတော့ ကမြကဖသျလိုးခံဖို့ ဆုံးဖွတျပွီးသားပါ၊၊ လှယျလှယျရရငျ တနျဘိုးမထားမှာစိုးလို့။ ကမြတိူ့မိနျးမသားတှမှော လိုးစရာအဖုတျပါပွီးသားပါ။ ဒါပမေယျ့ မောငျမငျးကွီးသား ယောကျြားတှကေ အဖုတျတဈခုနှငျ့ မတငျးတိမျကွဘူးလေ။ ကမြက ဖငျခံရမှာ နညျးနညျးတော့ကွောကျတယျ။ မောငျလေးထှနျးဇောျလီးက ကွီးလှနျးတော့ ကမြလိုကလေးမှေးထားတဲ့ မုဆိုးမတောငျ မနညျးခံရတာ ဖငျဆိုကှဲသှားမလားလို့ တှေးပူမိတာပေါ့။
“ခစြျတယျဆိုရငျ သကျသပွေပေးပေါ့”
“ကဲမောငျလေးက သိပျစကားပွောတယျ၊ မောငျလေးသဘောရှိသာလုပျ ဒါပမေယျ့ ဖွေးဖွေးနှောျ'”
“ဟုတ်..ေမာင်ေလးနာလည်ပါတယ်”
” ေမာင်ေလးမမဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”
“ရတယ်မမ ပက်လင်ပဲ အရင်လုပ်မယ်၊ ေမာင်ေလးကြားဖူးတာက ဖင်ပါကင်ေဖာက်ရင် ပက်လက်ေဖာက်ရတယ်တဲ့”
“ဟယ်…ေမာင်ေလးေပြာမွဖင်ပါကင်လို႔ ကြားဖူးေတာ့တယ် ကဲလုပ်မယ်ဆိုလည်း လုပ်ေတာ့၊ ေန႔လည်ထမင်းစားရအုံးမယ်”
“ခဏေလး..မမ .ဆီယူလိုက်ဦးမယ်”
“ဘာဆီမွမဝယ်ရေသးဘူးေလ”
“ေခါင်းလိမ်းဆီပါပါတယ်”
“အေး..ဒါဆိုလညျးမွနျမွနျလေးလုပျနှောျ”
ထှနျူဇောျဟာ ကမြဖငျကိုအရငျခေါငျးလိမျးဆီ သုတျတယျ ပွီးတော့သူလီးကိုလညျးသုတျတယျ။ ပွီးတော့ ကမြဖငျကိုမွှောကျပွီး ဖငျကို တံတှေးထှေးထညျ့လိုကျသေးတယျ။ ပွီးတော့လညျး သူကသူ့လကျဝါးပေါျ တံတှေးထှေးထညျ့ပွီး သူ့လီးကို ဂှငျးတိုကျသလိုလုပျသေးတယျ၊ ကမြဖငျကို သူ့လီးသှငျးတော့ ကမြလညျးကွောကျပွီး ဖငျခြုံထားမိလိုကျတယျ။ ဒီတော့ လီးကမဝငျပဲဘေးကိုခြောျမတောပေါ့။။
“မမဖငျကို ရှုံမထားနှငျ့လေ၊ ကနြောျက အားနှငျ့သှငျးရငျ မမနာသှားလိမျ့မယျ”
ကမြလညျးစိတျလြော့ပွီးနပေမေယျ့ သူ့လီးဖငျဝနားရောကျလာရငျ ပွနျပွီးရှုံ့မိနတေတျလို့ ထှနျးဇောျက ကမြနို့ကိုလာစို့ပေးတယျ၊၊ ခနလောကျစို့ပွီး ကမြလညျး ဖီးပွနျဖွဈလာတာ့ပေ.ာ့။ ဒီတော့မှ ထှနျးဇောျဟာ ကမြဖငျထဲ လီးကိုသှငျးထညျ့တော့တယျ။။ လီးခေါငျးလေးဝငျလာရုံရှိသေး ဖငျထဲ ကြိနျးစပျသှားတယျ။ ဒါနှငျ့
“အာ့..ေမာင်ေလးနာတယ်”
“ခဏပါမမရာ တောျကွာကောငျးသှားမှာပါ”
ဆိုပြီးႏို႔ကိုလာစို႔ေပးတယ်၊ ၊ႏို႔စို႔တာလည်း ကာမခလုတ်တဈခုမဟုတ်လား၊ သူႏို႔စို႔ရင် အားရပါးရရွိေတာ့ ကျမလည်းဖီးပိုတက်တယ်။၊ သူက ထပ်သွင်းတယ်၊၊ ဒီအေခါက်ကြေတာ့ မနာဘူးေအာင်႕လာတယ်၊
“ေမာင်းေလးေအာက်လိုက်တာကွယ်”
“ခဏပါမမ.ခုနကလိုမနာဘူးမဟုတ်လား”
“အင်း..”
ထှနိးဇောျဟာဆကျပွီးမသှငျးပဲ နို့စို့ရငျး ဝငျသလောကျပံအသှငျးအထုတျလုပျနတေယျ၊၊ ကမြမအောငျ့တော့ဘူး နို့စို့တာရောဆိုတော့ ဖီးလျကောငျးလာတာပေါ့။
“အင်႕း ဟင်႕း..အင်းးအင်း”
ဆိုပြီးအသံေလးထွက်လာတာေပါ့၊
“”မမ မေအာင်႕ေတာဘူးလား”
“အင်းမေအာင်႕ေတာ့ဘူး”
“ဒါဆိုအဆုံးထိသှငျးမယျနှောျ”
“အင်းးး”
ထှနျေးဇောျကအဆုံးထိသှငျးလာတော့ နညျးနညျးတော့ အောငျ့နသေေးတာပဲ၊
“မောငျလေးမမအောငျ့သေးတယျနှောျ အရမျးကွီးမကွမျးနှငျ့”
“ဟုတ်ကဲ့ပါမမရဲ႕”
ဆိုပွီးတခကြျခငြျးလိုးပါတယျ၊ သုံးမိနဈလောကျ လိုးပွီးတော့
“မမရပြီလား”
“အင်းရပြီေမာင်ေလး”
အဲဒီအခါကွတော့ မောငျလေးထှနျးဇောျဟာ နညျးနညျးပိုမွနျလာတယျ၊၊ ကမြတှေးထငျထားတာက အဖတျကွိုလိုးရငျသာ ဇိမျရှိမယျထငျထားတာ ဖငျလိုးခံရရငျလညျး ကောငျးပါလားလို့,တှေးမိတာပါပဲ၊ ကမြဆီက အသံထှကျလေ မောငျလေးက ပိုဆောငျ့လေ ကမြကပိုကောငျးလပေါပဲရှငျ့၊၊
“အားးးးေကာင်းတယ် ေမာင်ေလးလုပ်ေတာ့ အားးအီးအရမ်းေကာင်းဆယ်၊အင်းးးးးဟင်းးး”
” အားးးရွီးရွိးရွီး”
ကမြအောျလေ မောငျလေးက ပိုကွိုကျလပေေါ့။
“အားးအရမ်းေကာင်းတာပဲ မမရယ် ကြပ်ထုပ်နေတာပဲ”
“အားးးးးရွီးးးးးးးးးအား”
ဖင်လိုးၿခိန်ဆယ်မိနဈခန်႕မွာ ကျမက ေကာင်းလွန်းအားကြီးလို႔ အဖုတ်ထဲမွာ လႈပ်ရွားလာနေတယ်၊
“အားးေမာင်ေလးးးးးမြန်မြန်ေကာင်းတယ်အားးး”
“အာ့….ရွီးးးရွိးးးး”
ကမြမှာနာနာလေးနှငျ့ အရမျးကောငျးနတောပေါ့၊ ကောငျးလှနျးလို့ ဖငျလုပျနတောတောငျ အဖုတျထဲက ပွီးသှားတယျ၊ အဖုတျကပွီးတော့ရှုံ့လေ၊ ဖငျကလညျး ညှဈလနှေငျ့နောကျထပျ ငါးမိနဈလောကျမှာ ထှနျးဇောျလညျး ပွီးသှားပွီး စအိုဝထဲမှာပဲ ပနျးထုတျပဈလိုကျတယျ၊၊ ပွီးတော့ လီးဆဲ့ထုတျပွီး ကမြအနားလာအိပျကာ နို့ကိုငျပွီးနမျးနတေော့ ကမြလညျး ကွညျနူးရတာပေါ့လေ၊ ကမြတို့လညျး မောငျလေးထှနျးဇောျနှငျ့ နယျမွို့ကိုရောကျတာ နှဈလလောကျရှိပါပွီ။ မောငျလေးဟာ လုပျလညျး လုပျနိုငျတယျ။ ကွာတော့လညျး ခလေးမှေးထားတဲ့ ကမြအဖုတျဟာ ကယြျလာတာပေါ့၊ အဲဒါကိုအကွောငျးပွပွီး လီးစုပျခိုငျးလိုကျ ဖငျခလြိုကျပေါ့၊
ကမြကလညျး သမီးလိုအရှယျကောငျးကိုတောငျ စှနျ့ပဈပွီး ကမြလိုအရှယျကိုယူထားတဲ့ မောငျလေးထှနျးဇောျကို အလိုလိုကျနရေတယျ။ ကမြလညျး သူ့အရှယျနှငျ့ လိုကျအောငျကို တဏှာကွှနရေတာပေါ့လေ။ အခုဆို မောငျလေးထှနျးဇောျဟာ သူ့လီးကထှကျတဲ့ သုတျကိုတောငျ မွိုခိုငျးလာတယျလေ၊၊ နောကျပွီး လိုးခါနီးဆိုရငျ ဖငျပါယကျလာပေးရတယျ၊၊ ကမြလညျး အရှကျနညျးလာတယျ၊၊ ညညျးသံတှကေလညျး ပိုဆူလာတာပေါ့လေ။
တနေ့က ဂြာနယျအဟောငျးတဈခုမှာ ရနျကုနျမှာ ကြူးတှအေရမျးလုပျစားနတေယျ။ ညခငြျးတှငျး အဆောကျအဦးတှဆေောကျပွီး ကြူးနကွေတယျ၊၊ သူဌေးတှလေညျးပါတယျတဲ့။ သူတို့က ပိုကျဆံတနျနိုငျတော့ မွနေရောဦးပွီး ညခငြျးကို အိမျလေးငါးလုံးဆောကျနကွေတယျတဲ့။ ပွီးတော့ ကြူးတဲ့နရောကလညျး တောငျဒဂုံဘကျတဲ့။ ကမြမှာသိခငြျလို့ သမီးဆီလညျး ဖုနျးမဆကျရဲဘူး၊ သမီးလေးက အမကေိုစိတျနာနမှောလို့ တှေးမိတယျလေ၊ ဖုနျးဆကျလညျးကိုငျမှာ မဟုတျဘူးဆိုပွီးတော့ ကမြလညျး မဆကျဖွဈတော့ပါဘူး။
မောငျလေးထှနျးဇောျဟာ နေ့ဘကျအဲဒီမွို့မှာ အလုပျဆငျး ညဘကျတော့ ကမြနှငျ့အိမျပွနျအိပျပေါ့၊၊ သုံးလလောကျကွာတဲ့အခါမှာ မောငျလေးထှနျးဇောျတဈယောကျ ငေးငေးငိုငျငိုငျ ဖွဈနတောတော့ သတိထားမိတယျလေ၊၊ ကမြက သူအဲလိုဖွဈလေ ကမြကွောကျလပေဲ။ ကမြတို့အိမျထောငျရေးဟာ တကယျတမျးတှေးကွညျ့တော့ ရငျးနှီးမှု့နှငျ့တဏှာကို အခွခေံတယျလေ၊ ဘာလို့လညျးမေးကွညျ့တော့
“ေမာင်ေလး မင်းကြည်႕ရတာ ေငးေငးငိုင်ငိုင်ႏွင်႕ ဘာဖြဈလို႔လဲ”
“အောျ ဘာရယျမဟုတျပါဘူး မမရယျ၊ ဒီမှာသူငယျခငြျးတဈယောကျလာနခေငြျလို့ ပွောနတေယျ အဲဒါသူဌေးကိုပွောရမလား မပွောရမလားတှေးနလေို့”
“မောငှလေးသူငယျခငြျးအခကျအခဲဖွဈနရေငျ ပွောပေါ့၊၊ လကျဆော့ခွဆေော့မရှိရငျ ပွောပေးလိုကျပေါ့”
“ပွောတာကရတယျ မမရဲ့..ကနြောျတို့မြား အနကြေုံသှားမလားလို့ပါ”
“အောျမောငျလေးကလညျး သူ့ဟာသူနရေငျ ဘာမှမဖွဈပါဘူး”
ဒီလိုနှငျ့မောငျလေးထှနျးဇောျသူငယျခငြျးရောကျလာတယျ။ သူရောကျလာခွငျးဟာ ကမြအတှကျ ကောငျးသော လာခွငျးမဟုတျဘူးဆိုတာ၊ ကမြ မသျခဲ့ပါဘူး အမှနျက မောငျလေးထှနျးဇောျ ကုလားဖနျထိုးတာပါ။ ကမြလိုအသကျကွီးကွီး မိနျးမကို သူမလိုခငြျတော့ဘူးလေ၊ ဒီမွို့မှာ အလုပျလုပျရငျး ကောငျမလေးတဈယောကျကို တှေ့ထားပွီးပွီ၊ ကမြကိုခှာထုတျခငြျနပွေီ၊၊ ကမြကလညျး ငယျရှယျသူကိုယူထားပွီး ကမြက ဘယျလိုလုပျဖယျခှာလို့မဖွဈဘူးလေ။
ကမြက ကမြသမီးဆီပွနျလို့လညျး မဖွဈတာဆိုတော့ သူ့ကိုပဲ လငျမကြျနှာတရှာထားပွီး နရေတယျလေ၊၊ သူတို့မှာအကွံအစညျရှိနတောကို မသိခဲ့ရိုးအမှနျပါ။ သူရောကျတော့လညျး ကမြတို့က အိပျခနျးရှိပမေယျ့ သူကတော့အပွငျမှာအိပျတာပေါ့၊၊ သူတို့နှဈယောကျဟာ တဈပူးပူးတဈတှဲတှဲလေ။ ဒါပမေယျ့ သူငယျခငြျးတှေ ဒီလိုပဲနမှောပဲလေ၊ သူတို့က တီးတိုးတီးတိုးနှငျ့နကွေတာ။ မေးကွညျ့တော့လညျး မောငျလေးထှနျးဇောျက ပွောတယျ၊၊
“သူငယျခငြျးပပွောတယျမမ ၊မမက အသကျသာကွီးတာ မပကြျစီးသေးဘူးတဲ့၊ အခုထိလညျး လနျးတုနျး၊ ကိုယျလုံးကိုယျပေါကျကလညျး ရှယျပဲတဲ့”
အဲလိုပွောတော့ ကမြလညျး ကိုယျဟာကိုယျတောငျ ပွနျကွညျ့မိသေးဆယျ။ ကမြလညျး ညကလြို့ မောငျလေးထှနျးဇောျနှငျ့လုပျဖွဈရငျ တိုကျခနျးပဲ လုံတယျဆိုပွီူ အောျမွဲတိုငျးအောျနဆေဲပါပ။ တကယျတမျးဆိုတော့ အခနျးကအသံမလုံတာတဲမှာ နဖေူးတဲ့ ကမြဘယျသိမှာလညျးလေ။ ဒိလိုနှငျ့ တဈလလောကျကွာတော့ ကမြတို့နတေဲ့တိုကျက အပျရတော့မယျဆိုပွီး သတငျးရောကျလာတယျလေ၊၊ ဒီကိုရောကျတာလညျး မနညျးကွာပွီလေ။
ေနာက်တရက် ညမွာေတာ့ အဲဒီေန႔ကေပါ့ ကျမႏွင်ေမာင်းေလးဟာ ခါတိုင်းလိုပဲ ပုံမွန်လိုးဖြဈကြတယ်။ ကျမအဖုတ်ကိုယက်ပြီး သူ႔လီးကို ကျမကအသေအျခာ စုပ်ေပးလိုက်တယ်ေလ။ သူစိတ်ပိုကႊလာေအာင် သူ႔ဖင်ကေလးကိုေတာင် ယက်ေပးလိုက်ေသးတယ်၊၊ ကျမကရပ်လိုက်တဲ့အခါ
“မမအပေါျကဆောငျ့ပေးပါလား”
ဆိုပွီးဖငျအောကျခေါငျးအုံးခံလိုကျတယျ၊ ကမြအတှကျတော့ အပေါျကဆောငျ့တာ ပိုကွိုကျတယျလေ၊ ကိုယျစိတျကွိုကျ အားရပါးရလိုးလို့ရတယျ။ ဒါကွောငျ့
“အင်းပါေမာင်ေလး”
ဆိုပွီးအပေါျကတကျဆောငျ့လိုကျတာပေါ့။ ဘယျလောကျပဲကွိုကျကွိုကျ အသကျအရှယျအရ ငါးမိနဈလောကျဆောငျ့ပေးရုံနှငျ့ မောလာတယျလေ။ ဒါကွောငျ့မို့ အမောဖွလေေ းမောငျလေးနှုတျခမျးကို နမျလိုကျတာ မောငျလေးလညျး ကမြကို တငျးတငျးကွပျကွပျလေး ဖကျပွီးပွနျနမျးတာပေါ့။ အဲလိုလေးနမျးနတေုနျး တံခါးဖှငျသံ ကွားလိုကျရတယျလေ။ ကမြလညျး နောကျကို လှညျ့ကွညျ့မယျလုပျတော့ မရဘူးမောငျလေးက ကမြခေါငျးကိုပါ ခြုပျပွီးနမျးနတေယျ၊၊
ခကြျခငြျးပါပဲ ကမြနောကျကို တဈယောကျရောကျလာပွီး ဒူးထောကျကာ ကမြဖငျထဲတံတှေးထှေးကာ လီးသှငျးပဈလိုကျတယျ။ ကမြလညျး လနျ့သှားပမေယျ့ နောကျကသြှားရပွီ။ ဓငျခံနကေဖြွဈပမေယျ့ နောကျကလီးက ကမြဖငျထဲ တဗစြျဗစြျနှငျ့ဝငျလာတယျ။ နာလိုကျတာလညျး အရမျးဘဲ၊၊ ကမြတော့ ရိပျမိလိုကျပွီ ထှနျဇောျနှငျ့သူ့သူငယျခငြျးပေါငျးကွံလိုကျပွီဆိုတာ။ကမြအောျဖို့ လုပျပမေယျ့အောျလို့မရအောငျ ထှနျးဇောျက ခြုပျပွီးပါးစပျပိတျထားတယျ၊ အောျတဲ့အသံက အုအုလို့ပဲထှကျတယျ။
ကမြမှာအသကျရှူမဝတဲ့အပွငျ မကြျရညျတှပေဲ ကလြာတာပေါ့။ ရုနျးကနျဖို့ကွိုးစားလဲ နောကျကလူက ကမြခါးကိုကိုငျပွီး ဖိထားတယျ။ နောကျက လီးဖငျထဲဝငျလာတဟာ ပုံမှနျမဟုတျဘူး စအိုနံရံကို “ဒုတျ..ဒုတျနှငျ့ဝငျသှားတယျ။ ဆောငျ့ခကြျတှကေ ပွနျးထနျလှနျးလို့ သူ့ဆီးခုံနှငျ့ ကမြတငျသားဆောငျသံတှကေ တဖနျးဖနျးထှကျလာတယျ။ ကမြရဲ့အဖုတျနှငျ့စအိုကွားက အရပွေားစုပျထှကျမလားတောငျ ထငျရတယျ၊၊ လီးနှဈးခြောငျးက ပူးကပျပွီးဝငျလာသလိုပဲ၊၊ နောကျကလူက ဖငျလိုးလိုကျ တံတှေးထှေးထညျ့လိုကျမို့လို့ ခြောလာတယျ၊၊ အောကျက ထှနျးဇောျကလညျး တိုငျပငျကိုကျပွီး အောကျကနပေငျ့လိုးနလေို့ ကမြလညျး တောျတောျခံရခကျပါတယျ။ စောကျဖုတျကတော့ ကမြငိုနပေမေယျ့ သူ့တာဝနျသူကြပှေနျပါတယျ။
ရွဈမိနဈေလာက်မွာ ကျမငိုညည်းပြီးသွားတယ်ေလ။
ဝမျးနညျးမိလို့ မကြျရညျတောငျထှကျလာတယျ၊၊ ကမြမှာထှနျးဇောျအပေါျမှာ ပကျလကျကလေးဖွဈနပွေီး ထှနျးဇောျကတော့ ကမြဖငျထဲလီးသှငျးထားပွီး လကျနှဈဘကျကတော့ ကမြနို့ကိုကိုငျထားသေးတယျ၊၊ ထှနျးဇောျသူငယျခငြျးဟာ ကမြတို့ပေါငျကွားထဲ ဝငျလာပွီး ကမြခွထေောကျကိုမွှောကျကာ လီးကို ကမြအဖုတျထဲသှငျးပါတယျ။
“ဗစြျ…ဗစြျ..ဗစြျ”
“အာ့…….အိုးးးးအီးးးး”
ဖွတ်…ဘွတ်…ဖတ်ဖတ် ‘”
“အာ့…အင်႕…ဟင်႕းးးးရွီး..အာ့ .ရွီး”
လီးအဝငျအထှကျမှနျလာလေ နာကငြျတာတှေ ပြောကျပွီးနလေို့,ကောငျးလာပါတယျ။ ထှနျးဇောျလညျးး တိုငျပငျကိုကျွငျ်ပး အောကျကနေ ပငျ့ပေးနသေေးတယျ၊၊
“ဖွတ်…ဇွပ် ဖတ် “
အာ့..ရွီး အူး အာ့လားလား ရွီး”
လုပ်ၿခိန်ဆယ်မိနဈေလာက်မွာ
“ေဟ့ေကာင်ေရ ခဏရပ်အုံး၊ ငါပြီးေတာ့မယ်”
ထှနျးဇောျသူငယျခငြျးလညျးရပျပေးတယျ။ ထှနျးဇောျက ကမြကိုတှနျးဖယျပွီး ကမြကိုကုနျးပွီး လီးစုပျခိုငျးတယျ။ သူကဒူးထောကျထိုငျပွီး နပေေးတယျ။ ကမြလညျး ဒူးထောကျကုနျးပွီး လီးစ့ပျပေးရတာပေါ့ရှငျ၊၊ နောကျကလညျး အလိုးခံရငျးပေါ့မကွာပါဘူး၊
“အားစုပ်..စုပ်..ထွက်ေတာ့ မယ်…အာ..ရွီး အိုး”
ဆိုပွီးထှနျးဇောျလီးက သုတျတှထှေကျလာလို့ မွိုခပြေးရပါတယျ။ ကမြနောကျက သူ့သူငယျခငြျးကတော့ မပွီးသေးပါဘူး သူလညျး ငါးမိနဈလောကျဆောငျ့ပွီးတော့ ပွီးခငြျလာတဲ့အခါ ကမြပါးစပျထဲလာပွီးပါတယျ။ အဲဒီအခြိနျ ထှနျးဇောျက ကမြတို့ကိုကွညျ့ပွီး လီးကိုပွနျဆှနတေယျ။
“ကဲ…သူငယျခငြျးနောကျတသျကွောငျး ထပျဆှဲရအောငျ”
“ဟေ့ထှနျးဇောျတောျပါတော့ဟယျ ငါတော့ကြိနျးစပျနပေါပွီ”
“ဟ……မိုးအလင်းလုပ်ပါမယ်လို႔ ေပြာထားတာ”
“ေဟ့ေကာင်ရ ငါသိပ်မေတာင်ေသးဘူး”
“လွယ်ပါတယ် ကုန်းလိုက်”
“ကဲ မမသူ႔ဖင်ကိုယက်လိုက်ေတာ့”
ကမြလညျးသူ့သယျငယျခငြျးဖငျကို ယကျပေးရတယျ။။
“အိုး အားးးးေကာင်းတယ်ကွာ..အာ့ရွီးရွီး”
ကမြလညျးသောကျမွငျကပျတာနှငျ့ ဖငျဝတံတှေးထှေးပွီး လကျညို့းနှငျ့ ထိုးထညျ့လိုကျတယျ။ အဲဒါက ပိုတောငျဆိုးတယျ။ လီးက ဇပျကနဲတောငျ တောငျလာတယျ။။ သူက ကုနျးနတောက ရပျလိုကျပွီး ပကျလကျလှနျလိုကျတယျ။ ပွီးတော့ ကမြခါငျးကို လှမျးဆှဲပွီးလီးကိုစုပျခိုငျးတယျ။ ကမြလီးစုပျနခြေိနျမှာ ထှနျးဇောျဟာ ကအြဖုတျထဲလီးသှငျးပွီး လိုးနတေယျ။။
“ဖွတ်..ဖွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်”
“အားးးးအွတ် ..ေအာ့ အားးး”
ကမြမှာလီးကပါးစပျထဲကိုဝငျသှားလို့ မရှိမဆနျ့ခံလာရပါတယျ။ ထှနျးဇောျသူငယျခငြျးဟာ ထှနျးဇောျအဆောငျ့ကို ခြိနျပွီးလိုကျဆောငျ့နလေို့ ကမြခံရခကျတာပါ။။ ထှနျးဇောျဟာ ဖငျကိုတဈခါခလြိုကျ အဖုတျတဈခါခလြိုကျနှငျ့ လုပျပါတယျ။။ ပွီးရငျ ကမြပါးစပျထဲပွီးပါတယျ၊၊ သူပွီးရငျလညျး သူ့သူငယျခငြျးက ထှနျးဇောျလိုပဲ ဖငျတလှညျ့ အဖုတျတလှညျ့လိုးပါတယျ။ အဲဒီအခြိနျ ထှနျးဇောျက လီးအစုပျခံပါတယျ။
ဒီလိုနှငျ့မိုးလငျးခြိနျရောကျတော့မှ ရပျလိုကျပါတယျ။ ကမြလုံးဝမခံနိုငျတော့ပါဘူး၊ အားကောငျးမောငျးသနျ လူငယျနှဈယောကျရဲ့အလိုးကွောငျ့ မခံနိုငျတော့လို့ ခဏလေးအိပျရာပေါျလှဲနရေငျးကနေ အိပျပြောျသှားပါတယျ၊၊ မနကျဆယျနာရီလောကျမှ နိုးပါတယျ၊၊
အဲဒီအခြိနျမှာ ဖှနျးဇောျရော သူ့သူငယျခငြျးရော သူတို့ပစ်စညျးတှပေါ ပြောကျခွငျးမလှ ပြောကျနတေော့တယျ။ ပိုကျဆံသုံးသောငျးတော့ ကမြအတှကျ ထားခဲ့ပါတယျ။ ကမြလညျး ရမေိုးခြိုးထမငျးစာပွီး ပစ်စညျးသိမျးကာ ကားဂိတျကို သှားပွီး ရနျကုနျကိုလာခဲ့ပါတယျ။
ပြီးပါပြီ။ ။