ပြတ်နေတာ

ငစော် ရေ ………ဗျာ….တီခိုင်…. မင်းကလဲ တစ်နေ့ တစ်နေ့ ကွန်ပြူတာရှေ့ကမထတော့ဘူး ကျောင်းမသွားသေးဘူးလား သွားမှာ ပါ ဗျာ ဘာလုပ်မလို့လဲ ……. ….မင်းအမေ ကော ဈေးသွားတယ် အန်တီခိုင် အေး အေး မနက်ကတည်းကမမြင်လို့ပါ ကဲ ကဲ သွားပြီ မောင်စော်…. ရေ ဟုတ် ..က ဲ့ … အန်တီ အန်တီခိုင် ဆိုတာ အသက်လေးဆယ်ငါး …အရွယ် အမေ ရ ဲ့ ညီမ အရင်းအငယ်ဆုံး အမေက အကြီးဆုံး အန်တီက တရားဓမ္မ နှင့်ပျော်မွေ့တာများသည် ခတ်မှီပေမယ့် ဘုရားတရားမြဲသည် သူယောင်္ကျားက မြို့ထဲတွင် ကွန်ပြူနဲ့ပက်သက်သော ပစ္စည်း များလက်ကားပေးသောဆိုင်ဖွင့်ထားသည် တည်းခိုခန်းများ …အဝေးပြေးကားများ ..ထောင်ထားသည် …လုပ်ငန်းများသည် …ကိုယ်ပိုင်ခြံနှင့်တိုက်နှင့်ရှိသော်လည်း သားသမီးတွေက အိမ်ထောင်ကျပြီး သူဟာသူ ခွဲနေကြသဖြင့် ….လူရင်းလဲမရှိသောကြောင့် ကျနော်တု့ိနှင့်ကပ်လျှပ် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင်တိုက်ခန်းတွင်သာနေသည် …. ကျနော်အသက်က 20 အဖေ က ဂျပန်တွင်အနေများပြီး ခဏတဖြူတ်သာမြန်မာနိုင်ငံကိုပြန်လာတက်သည် အမေနဲ့အတူ နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်သည်။ အကိုအကြီး က … ချမ်းသာ သူက ဩစတေးလျှ တွင် ကျောင်းတက်နေသည် .. အကိုကိုဒီမှာထားလို့မဖြစ် ချမ်းသာသည် ရည်းစားအလွန်များသည် မိန်းမအထာလဲအလွန်ကျွမ်းသည် သူသယ်ရင်းတွေဖြစ်သော လူယုတ်မှာ(ယုတ်ယုတ်)တို့ … ကိုဗမ် ..တို့ … တစ်ကယ်ကို မိန်းမကျမ်းကျေသူတွေပင် သူတို့ကတော့ ကျနော်နဲ့အလွန်ရင်းနှီးပြီးသူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်းကြသည်။

ကျနော် က ငယ်သေးလို့လားမသိ မိန်းမတွေရဲ့အထာ ကိုချမ်းသာလို့နော မကျေ….ကျနော်အားလျှင် ကွန်ပြူတာနှင့်သာ အချိန်ကုန်တက်သည် …… တီခိုင်တို့ လင်မယားတွင် သမိး နှစ်ယောက်ရှိသည်။ သမီးအကြီးဆုံးကကျနော်အစ်မဝမ်းကွဲ ““မပပ””(ပပဝတီ)က ဒေါက်တာ ဓနု နှင့် အိမ်ထောင်ကျပြီး….ရန်ကုန် လှည်းတန်းဘက်တွင်….. သက်သက်ခွဲနေသည် ။ သမီးလတ်က ဘုံဘုံ ….. (ဂျမ်းဘုံ) သူလဲ စစ်ဗိုလ်ကိုမျိုးမင်း နှင့်အိမ်ထောင်ကျကာ မန်းလေးတွင်နေသည် … ကိုမျိုးမင်းသည် စစ်ဗိုလ် ဖြစ်ပေမယ့် ဓတ်ပုံရိုက် အလွန်ဝါသနာပါသူဖြစ်သည် … တာဝန်ချိန်မှ အပ အားလပ်လျှင် ကင်မရာတစ်လုံးဖြင့် တစ်မြို့လုံး ကင်မရာဖြင့်လိုက်ရိုက်သည် ဓတ်ပုံ အလှပြိုင်ပွဲများတွင် …“ ဓာတ်ပုံဆု ” ရရှိထားသူဖြစ်သည် ….. နီးရာဆွေမျိုးအရင်းအခြာရယ်လို့ မရှိတော့ တီခိုင်တို့မိသားစု ကိုပင်ခင်တွယ်စရာရှိသည် ….. တီခိုင် ယောင်္ကျား ဦးမြင့်က အလွန်အေးသည် အလုပ်ကြိုးစားသည် ….အသောက်အစားကင်းသည်။ မနက်ဆို ဆိုင်သွား ..ညနေဘက်မှပြန်လာသည် တစ်ခါတရံ အလုပ်များလျှင် ညနက်မှပြန်လာတက်သည်။ ဒီတော့တီခိုင်မှာ အများအားဖြင့် ပျင်းလျှင် ကျနော်တို့ဘက်လာပြီး အမေနဲ့ စကားပြောသည် တရားကြောင်းပြောမည် သူတိုက်ခန်းတွင်ထမင်းဟင်းချက်ပြူတ်ပြီး အလုပ်မရှိလျှင် တစ်နေ့ကုန် TV ကြည့် ချင်ကြည့်မကြည့်လျှင် သိုးမွှေး ထိုးနေတာများသည် …. တီခိုင် သည် အလွန်လှသည် အမေ က အသားညို သည် တီခိုင်က ဖြူသည် အရပ်က သိပ်မရှည် 5ပေ 4လက်မလောက် သာရှိသည် အရပ်ပုသည်ဟုတော့ပြောမရပါ ..။

အနီးဆုံးခန့်မှန်းရုပ်ကိုပြောရလျှင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ခင်ဇာခြည်ကျော် လိုရုပ်မျိုး တီခိုင် ၏ သည် အလွန်အရှက်အကြောက်ကြီးပြီး မာန လဲအလွန်ကြီးသည် ………ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့လဲ အသွားအလာနည်းသည် ကိစ္စမရှိလျှင် ဘယ်အိမ်ကိုမှမသွားတက် ..အိမ်ထဲမှာသာ အနေများသည် ……. အမေ က တဈေးခြင်းကိုချပြီး …. ““ဟဲ့ သား မင်းကျောင်းနောက်ကျဦးမယ် ….”” ““သွားတော့မှာ အမေ ”” ညမင်းသားဆိုဒ် တွင် မြန်မာမလေးများ၏နောက်ပိုင်းအလှ ကကြည့်ကောင်းနေပေမယ့် ုကြည့်နေလက်စကို ပိတ်လိုက်ပြီး Log out လုပ်ပြီး ကွန်ပြူတာကို Shutdown လုပ်ကာ ကားသော့ယူပြီးလှည့်အထွက် အမေက မင်းကျောင်းသွားရင် မိုးကာအင်္ကျီလေးဘာလေးယူသွားဦး မိုးတွေကမဲနေတယ် ….. ဟုတ်ဟုပြောပြိး တစ်ကယ်တမ်းတော့ယူမလာခဲ့ မယူချင်ပါ မိုးရွာတာလဲမဟုတ်ဟုကိုယ်ဘာသာကိုယ်တွေးပြီး လှေကားကနေဆင်းလာခဲ့သည် …. ပထမထပ်တွင် မပပဝတီတို့လင်မယားနှင့်တွေ့သည် ဟဲ့ ငစော် ဘယ်လဲကျောင်းသွားတော့မလို့လား ..ဟုတ် မ ပပ စောစောစီးစီးပါလား ဗ် … “အေး ငစော်ရေ …. ဈေးသွားရင်းအပြန်လှည့်ဝင်လာလိုက်တာ ကဲ ကဲ အမေ ဆီသွားလိုက်ဥိးမယ် မင်းလဲကျောင်းသွားမှာမလား .. ဟုတ် သွားမယ် မမ အကိုဓနု သွားမယ်ဗျာ အေး ငါ့ညီ ..သွားသွား ကိုဓနု ကလဲငါအရှေ့တောင်မရှောင်ဘူး သူမိန်းမဖင်ကို မျက်စိမခွာဘူး ကိုယ်မိန်းမကိုများ အိမ်မှာကြိုက်သလောက်ကြည့်ပေါ့ အပြင်မှာလဲကြည့်တာပဲလားမသိ ပြောသာပြောရတာ မပပဝတီဖင်ကြီးတွေက နည်းတဲ့ဂျော ကြီးတွေ..မဟုတ် ခါးကနည်းနည်းတုတ်သည် ခါးတုတ်တာတောင် ဖင်တွေက ပြောက်မသွား ကားထွက်နေပြီ ကောက်ချိတ်နေပြန်သေးသည် မီးခိုးရောင်ထမီနှင့် တီရှက်အနက်ဝတ်းထားတော့ပို၍ကြည့်ကောင်းနေသေးသည် ..လှေကားကနေတက် သွားတာကိုမသိမသာလှည့်ပြီးခိုးကြည့်လိုက်မိသည်။

ဖငျတှကေ လှကေားတဈထဈတကျလိုကျ တိုငျး လှုပျခါနပွေီး အောကျခံဘောငျးဘီအ ရာ ကထငျးနအေောငျပေါျသညျ ဖငျတှကေတုနျပွီး လှုပျလိုကျတိုငျး ကစြျကစြျလဈလဈနဲ့ ကားထှကျနတော ကို က အလှနျကွညျ့ကောငျးသညျ ….။ .. ငါ့နှယျ ကိုယျအဈမ ဖငျကိုတောငျ အလှတျမပေးပါလား လို့တှေးမိပွီး ..ပွူံးလိုကျမိသညျ…။ မပပ ရဲ့ဖငျတှကေို ခိုး ရိုကျပွီး မွနျမာမလေးမြား ရဲ့နောကျပိုငျးအလှကဏ်ဍမှာ တငျလိုကျလို့ကတော့ ဂုဏျသတငျးနဲ့ Thank you တှေ မနညျးလောကျဘူးဟု စိတျထဲတှငျတှေးမိသညျ ကြောငျးအပွနျ တှငျ ကိုဗမျ စီ ဝငျပွီး ငါ့ စပိုငျကငျမ ရာလေးပွနျယူဦးမှာပဲ ကိုဗမျ က ခဏဟုပွောကာငှားသှားတာ ကွာလှပွီ …ကိုဗမျ ကငျမ ရာ က ယုတျယုတျ ငှားသှားပွီ ကနြောျကငျမ ရာ ကို ကိုဗမျ က ပွနျငှားသှားတာဖွဈသညျ ကငျမ ရာ ရ လြှငျ မ ပပ ဝတီ ရ ဲ့ ဖငျတှကေို တဈကယျကို ခိုး ရိုကျမညျဟု ဆုံးဖွတျလိုကျမိသညျ …. ကိုဓနုသိလြှငျ ငါကိုအလှတျမပေးလောကျ … ဟို .ကှာ ဘယျသူမှမသိနိုငျပါဘူး ။ခိုး ရိုကျမှာပဲဟာကို…။ ကြောငျးနေ့လညျပိုငျးတှငျအတနျးခြိနျ နှဈခြိနျလှှတျကာ စောထှကျလာခဲ့သညျ 2နှဈ ရီ ရှိသေးသညျ ကားထားပွီး လမျးလြှောကျကာ လကျဖကျ ရညျဆိုငျထိုငျပွီး ဆောျတှေ ထိုငျငေးနသေညျ …သယျ ရငျးတှကေ သူဆောျတှနေဲ့ ခြိနျးထားလို့ ဟုဆို သှားနှငျ့ပွီ ….ငါလဲဆောျတဈဗှလေောကျလုံးမှဖွဈမယျ ….ကနြောျ ရုပျက ကိုယျကိုယျကိုယျ ရညျသှေးတာ မဟုတျ သ ရုပျဆောငျ နမေငျး လိုပုံစံမြိုး မကြျခုံးကောငျးကောငျးနဲ့ နှုတျခမျးထူထူ ဘောျဒီ က ကစားနကေမြလို့ … အလှနျလှသညျ …ဇယားခငျးမယျဆို သိပျ အခြိနျပေးဖို့မလို ေ ရ လဲ ရှိတယျ ရုပျလဲ ရှိတယျ …..ကြောငျးကဆောျ ကိုတော့မလုံးခငြျ သ ရုပျဆောငျတှထေဲ က လုံးမလားစဉျးစားသညျ ဥပမာ ..မသေကျခိုငျဖွဈဖွဈ ….မယျလိုဒီဆို လဲမဆိုးလှဘူး … လောလောဆယျ လမျးပေါျက ဆောျတှေ ကို ရှိုးလိုကျဦးမယျ ကနြောျအကငြျ့ကအဲဒါပဲ ဆောျလုံးမယျဆို စိတျသာ ရှိတာ လုံး ရမှာ အလှနျပငြျးသညျ ….အငျး ……လုံးတော့လုံးမှာပေါ့ …………. ““မောငျလေးဘာတှတှေေးနတောလဲ …..”” အမျ … သွောျ မစိုး … ဆိုငျပိုငျ ရှငျ မမစိုး ဘာ ရယျမဟုတျပါဘူး အဈမ ရာ … ကောျဖီသောကျခငြျလာတာနဲ့ လာသောကျ ရငျး သယျ ရငျးတှလေဲမပါတာနဲ့ ဟိုတှေးဒီတှေးပါပဲ .. အံမယျဟုတျလို့လား ငေးငိုငျနတောကွလှပွီ မမ ကောငျတာကနလှေမျးကွညျ့နတော အာ ..တဈကယျပါ ဘာမှမတှေး ပါဘူး … ဟုတျပါပွီ ..ဟုတျပါပွီ ..ကဲ့…ကဲ ငေးလိုကျဥိး အဲ တှေးလိုကျဥိး အဟိ မစိုးအပွငျသှားလိုကျဦးမယျ ဟုတျ ..“ မစိုး .. မစိုးကလဲအသကျသုံးဆယျလောကျပဲ ရှိဦးမယျ အိမျထောငျမကသြေး ဆိုငျပိုငျ ရှငျ သမီး တဈဦးတညျးသောသမီး ရုပျကော ဂြော ကောအလှနျမိုကျဗြာ .. ပိုကျဆံရှငျးပွီးထအထှကျ … ဝုနျး ကနဲ့ သညျးလာသော မိုး ကွောငျ့ စိတျလသှေားသညျ ဘယျလို မှကိုမထငျထားပါ ….ဆိုငျထဲပွနျမဝငျခငြျတော့ ကား ရှိရာ ကို လြှောကျလာတော့ လူက စိုရှဲ နပွေီ ဆံပငျတှကေိုအသာလေးသပျတငျရငျး အပွေးကလေးလြှောကျလာမိတယျ.. ကားပေါျတကျပွီးတဈခါတညျး အိမျကိုတမျးမောငျးလာခဲ့သညျ။

ကိုဗမျ စီ မသှားဖွဈလိုကျတော့ ကငျမရာ လဲ မယူလိုကျရတော့ .။။။နောကျနေ့မှပေါ့လေ ကားထားပွီးလှကေားကနပွေေးတကျလာခဲ့သညျ …အခနျးရှေ့အရောကျ သှားပွီ အခနျးတံခါးသော့ခတျထားတာတှေ့လိုကျရသညျ ..အမေ က နေ့ခငျးဆိုအမွဲ လိုလို သူကိုယျပိုငျလုပျငနျးလေးဖွဈသော စိနျ ပှဲစားအလုပျကို လုပျတကျသညျ ဖောကျသညျတှကေိုသှားပွ တာမြားသညျ …ဒီနေ့လညျးအဲဒီသှားသညျဖွဈမညျ …ဒီနေ့ကမြှ သော့အပိုကိုမထညျ့ခဲ့မိ .. အခါတိုငျးသော့အပို ယူလာတကျသညျ ..အမတေဈခြောငျး… ကနြောျ တဈခြောငျး ဆောငျထားသညျ .. ပွောသာပွောရတာ သော့အပိုယူဖို့မေ့ခဲ့သညျကမြားသညျ …… တီခိုငျဘကျကတံခါးပှငျ့လာသညျ …. ““ငစောျ ”” ဟယျ ..မိုးတှရှေဲလိုပါလား ..ငါလှကေားက တကျလာသံကွားပါတယျလု့ိထငျလို့ဖှငျ့ကွညျ့တာ မမ က အပွငျသှားတယျ လာ .လာ ..လာ ဒီဘကျ လာ ခဲ့ မငျး တော့ ဖြားတော့မှာပဲ ကှာ … တီခိုငျ တို့တိုကျခနျးထဲ ဝငျလိုကျပွီး ကြောပိုးအိတျကို ခြ ကာ တဘတျတဈထညျတီခိုငျအခနျးထဲဝငျယူပွီး ခေါငျးကိုသုတျနလေိုကျသညျ ရော့ .. ရော့ မငျး ဦးလေးအငျ်ကြီနဲ့ပုဆိုးလဲလိုကျ ဒီတိုငျးနရေငျ ဖြားဦးမယျ …တီခိုငျက ဘာတှလေုပျနလေို့ ရတှေရှေဲနရေတာလဲ ….. မိုးရခြေိုးခငြျတာနဲ့ ဘေးဝရနျတာ ထှကျပွီး မိုးရခြေိုးနတော အရှေ့ပွတငျးပေါကျလာပိတျတုနျး ခွသေံကွားလို့ဖှငျ့ကွညျ့လိုကျတာ မငျးနဲ့တှေ့တာပဲ ကဲ ..ကဲ အ၀ တျစားလဲတော့လေ… တီခိုငျကတော့….. ““မိုးေ ရ နညျးနညျးလောကျထပျခြိုးခငြျသေးတယျ”” ““ဒါဆို ကနြောျလဲခြိုးဦးမယျ ဗြာ”” မထူးဘူး စိုလကျစနဲ့ပဲ ဒါဆိုလဲ ခြိုး ခြိုး ပွီးမှ အဝတျလဲပေါ့ ဘေးဝရနျတာ ထှကျလာပွိး တီခိုငျနဲ့အတူမိုးရခြေိုးနလေိုကျတယျ မိုးကလဲဘာကောငျးသလဲမမေးနဲ့ ဗြာ …စကားသံကိုမနညျးအောျပွောနရေတယျ တီခိုငျက ဟိုဘကျ ထောငျ့ ကနြောျက ပွတငျးပေါကျဘေးမှာ မိုးရခြေိုးရငျး အငျ်ကြီခြှတျလိုကျတယျ …ဂငြျးဘောငျးဘီထဲက ပိုကျဆံအိတျကိုထုတျပွီး အခနျးထဲလှမျးပဈလိုကျပွီးဒီဘကျ ပွနျအလှညျ့ တီခိုငျက ကိုကွညျ့မိတယျ တီခိုငျ တဈကိုယျလုံးစိုရှဲလို့ ထမီအနီရဲနဲ့ အပေါျက အိမျနရေငျး အဖွူ အငျ်ကြီအပါးခါးတငျလေးဝတျထားတာ …ဘောျလီက နှဈကွိးဘောျလီအနကျနဲ့ ဖှေးဥနတေဲ့အသားရပေေါျမှာ ဘောလီအနကျကထငျးနတောေ ရစိုနတေော့ အသားနဲ့ကပျနပွေီး ကိုယျလုံးက ထငျးနတေယျ တောျတောျလေးလှတယျဗြာ …မနကျက မပပဝတီ ကိုယျလုံးလိုပဲ ဘာာမှ ကိုမကှာတာ….တီခိုငျကတောငျဖငျတှကေ ပိုမိုကျဦးမယျ ကားထှကျနတော…ထမီအနီက ေ ရစိုနတေော့အသားမှာကပျပွီး ပေါငျတံတှကေထငျးနတေယျ အောကျခံဘောငျးဘီ မပါဘူး ဟိုဘကျလှညျ့ခြိုးတာဆိုတော့ ..အား ရပါး ရ ကွညျ့နမေိတယျ ….ကွညျ့နေ ရငျးဆံပငျတှကေိုဖွညျခလြိုကျပွီးေ ရှ့ကို ကုနျးပွီး ဆံပငျ ရှညျတှကေိုသပျခနြတော နညျးနညျးလေးကုနျးတာမဟုတျဘူး တောျတောျလေးေ ရှ့ေ ရာကျတယျ ဖငျတှကေ ဖု နတောမဟုတျပဲ အိထှကျပွီးကားတကျနတော ေ ရစိုတာတဈကွောငျးထမီက အပြော့ဖွဈတာတဈကွောငျး ဟိတျ … ငစောျ ခေါျနတောမကွားဘူးလား ဘာကွညျ့နတောလဲ အမျ ဟိုဘကျက ေ ရ ပို မြားလားလို့လှမျးကွညျ့နတော သွောျ …. မိုး အ ရမျးအားကောငျးတယျလို့ ဒီလိုမြိုးမိုးေ ရခြိုး ရတာသိပျကောငျးတယျ ဟုတျ တီခိုငျ ဟုတျတယျ တီခိုငျက ဘာမှသိပုံမပေါျပါ ကနြောျဘကျလှညျ့ပွီး လညျးပငျးတှေ ဆံပငျတှကေိုသပျခနြတေယျလကျနဲ့ လကျမွြှောကျလိုကျတိုငျး …အကြီခါးတိုက အပေါျတကျသှား ရငျ ဗိုကျသှားဖှေးဖှေး ကိုမွငျနေ ရတယျ ….လှလိုကျတာဗြာ ကလေးအမဆေိုပမေယျ့ တဈကယျ ကိုမိုကျတယျ ဗိုကျ က ပူမနပေဲ ခပြျနသေလိုပဲ အခပြျကွီးမဟုတျပမေယျ့ ဗိုကျပူပူကွီးမဟုတျတာတေ့သခြောတယျ …။ ခေါငျးလြှောကျ ရညျဗူးထဲက ခေါငျးလြှောျ ရညျကိုလကျထညျ့လိုကျ ခေါငျးကိုပှတျလိုကျနဲ့ အလုပျတှေ ရှုပျနတေယျ … ဟိတျ ငစောျ မငျးဆပျပွာတိုကျခငြျ သှားယူလိုကျ ေ ရခြိုးခနျးထဲမှာ ကနြောျ ဆပျပွာယူလာပွီးဆပျပွာတိုကျနတေုနျး ငစောျ လာစမျး တီခိုငျဆံပငျတှေ မှာ ထှေးနလေားကွညျ့ပေးဦး ကနြောျလဲ အကွိ ုကျတှေ့သှားတယျ ဆံပငျတှကေို အသာဖွပေေး ရငျး နောကျကြောဘကျကနေ တီခိုငျက ဆံပငျကိုမထားပွီး ဘေးက ကြောကျလကျ ရမျးအစှနျးလေးပေါျမှာထိုငျတယျ ကနြောျက တီခိုငျ …. နောကျဘကျအပေါျကနေ ဆံပငျဆံကစြျကစြျထားလို့ ခေါငျးလြှောကျ ရညျနဲ့ကပျနတောကို ဖွေ ရငျး တီခိုငျနို့တှကေို အပေါျစီကနကွေညျ့နမေိတယျ …. အေ ရှ့ကို နညျးနညျလေးစိုကျထားတော့ လညျပငျးက ဟိုကျသလိုဖွဈနတောကိုး သိပျလှတယျနို့တှဗြော ဖှေးဥပွီး ဘောလီ အနကျကွားထဲမှာ တဝကျပဲနတေယျ ကနြျတာတှကေ မွငျနရေတယျ ရပွီ ရပွီ ဖယျ ရေ နဲ့ ထိ ရငျ ရှငျးလောကျပါပွီး အသာလေးဖယျပေးလိုကျတယျ တီခိုငျက ကြောကျလကျရမျးအစှနျးက ထလိုကျတာ ကနြောျကမဖယျရသေးတော့ တီခိုငျဖငျကွီးနဲ့ကနြောျ ပေါငျနဲ့တိုကျမိရော …။

အိုး ….. လကျက ကနြောျ လကျကိုလှမျးဆှဲလိုကျသလိုဖွဈသှားတယျမဆှဲရငျ ရှေ့အားပါတော့ ဒူးထောငျကမြှာလေ ကနြောျလကျ ကိုဆှဲလိုကျတော့ တီခိုငျ ဗိုကျကိုသှားထိပွနျရော … တီခိုငျနညျးနညျးတော့ ရှကျသှားပုံပေါျသညျ ဘာမှတော့မပွော …. မိုးလညျး ဖွညျးဖွညျးခငြျးတိတျစပွူလာပွီ ..လုံးဝတော့မတိတျသေး ငစောျ တီခိုငျတောျတော့မယျ ရခြေိုးခနျးသှားပွီးရသေဈခြိုးတော့မယျ မငျးအရငျခြိုးမလား တီခိုငျအရငျခြိုးရမလား “တီခိုငျ”အရငျခြိုးလိုကျ သားဆပျပွာတိုကျလိုကျဦးမယျ ဒါဆိုပွီးတာပဲ တီခိုငျးပွီးမှ မငျးခြိုးတော့ … ဟုတျ “ တီခိုငျ တီခိုငျ က ဘေးဝရနျတာ ကနထှေကျပွီး အခနျးကိုဖွတျလြှောကျပွီး ရလေဲထမီ ကိုယူပွီးရခြေိုးခနျးထဲ ဝငျသှားသညျ ကနြောျ က ဆပျပွာမတိုကျပဲ တီခိုငျ ရခြေိုးခနျးထဲ ရောကျပွီဆိုမှ အသာလေး ဘေးဝရနျတာ ကနထှေကျပွီ ေ ရခြိုးခနျးဘကျအသာလေးကပျလာပွီး ေ ရခြိုးခနျးနဲ့ကပျလြှကျက အိမျသာ ထဲ ဝငျလိုကျတယျ… အိမျသာနဲ့ရခြေိုးခနျး က ကပျလြှပျ မကြျနှာကပြျမှာ ဘာမှ မရှိဘူး ရှိတယျဆိုပမေယျ ရခြေိုးခနျးနဲ့ အိမျသာ ကို မကြျနှာကပြျက တဈပလေောကျခှာပွီးတဈဆကျတညျး ကပျထားတာမြိုးအဲဒီတော့ ရခြေိုးခနျး ထဲကိုအသာလေး ခေါငျးလြှိ ု ပွီး ကွညျ့ ရငျ ရှငျးနအေောငျမွငျရတယျ ဝေးလညျးမဝေးဘူးအပေါျဆီးကဆိုတော့ ကောငျးကောငျးမွငျရတယျ မီးဆိုငျးအဖွုရောငျရယျ ကွှပွေားအပွာရောငျ က ရခြေိုးခနျး ထဲကို ပိုပွီး ရှငျးအောငျမွငျရတယျ တီခိုငျ က မသိ ရပေနျးဖှငျ့ပွီး စောနကလို ဆံပငျကိုသခြောလေး လြှောျတယျပွိးတော့ အပေါျကပိုငျးခြှတျပွီးဘောျလီကိုမခြှတျသေးဘူး ဘောလီအနကျနဲ့ ကနြောျ လညျးခြောငျးတှတေောငျခြောကျကပျလာတယျ ဖငျကွိးတှကေ အပေါျစီးက ဆိုတော့ သိပျမိုကျတယျဗြာ ရစေိုစိုနဲ့ နို့တှကေ ဆပျပွာတိုကျလိုကျတိုငျး ဘောျလီကွားကနေ လှုပျနတော ဟော မကြျနှာက ဒီဘကျလှညျ့ပွီး ဘောျလီကိုခြှတျပွီး တနျးပေါျတငျလိုကျပွီး နို့တှကေို သခြောလေးကိုငျပွီး ပှတျနတေယျ ဆပျပွာကိုယူလိုကျ နို့ကိုတိုကျလိုကျ အပေါျအောကျ ပှတျလိုကျ ဘေးတိုကျပှတျလိုကျနဲ့ နို့တှကေ ဖှေးဥပွီး လှုပျလှုပျသှားတာ ထမီခြှတျလိုကျပွီး ဘေးမှာပုံထားတယျ အတှငျးခံမပါတော့ အဖုတျနရော မှာ အမှှေးနညျးနညျး ပါတယျ သခြော အမှှေးကွှတျဆေးတှဘောတှသေုံးထားပုံရတယျ ……… အဖုတျကိုတော့သခြောမမွငျရဘူး နို့တှကေိုအားရပါးရကွညျ့လိုကျ ကနြောျ ညီလေးကိုဘယျဘကျလကျက ငါးဦးကောျမတီ တကျပေးလိုကျဆှပေးလိုကျတယျ … တီခိုငျ …….အဖုတျတှကွေားကိုသခြောလေးဆပျပွာတိုကျ လိုကျ နို့တှကေို တိုကျလိုကျနဲ့ နို့ကို ကိုငျရငျ ဖီးလျမြားတကျနသေလားမသိဘူး မကြျနှာမမွငျရတော့ ခနျ့မှနျးမရဘူး … ရပေနျးကိုဖှငျ့ပွီ း ရခြေိုးတာကိုအဆုံးသတျတော့မယျနဲ့တူတယျ ကနြောျလဲ အသာလေး အိမျသာထဲကထှကျ …ဘေးဝရနျတာ ပွနျသှားပီး ဆပျပွာတိုကျခငြျယောငျဆောငျနလေိုကျတယျ ငစောျ ငစောျ ဗြာ တီခိုငျ မငျးအခုထိမလဲသေးဘူးလား လဲတော့ အမလောမလားစောငျ့နတော မလာဘူး ..မငျးအမေ ဒီမိုးနဲ့မလာဘူးလဲမှဖွငျ့လဲ ဟုတျ တီခိုငျ တီခိုငျယောငျ်ကြားအငျ်ကြီနဲ့ ပုဆိုးကိအသာလေးလှမျးယူပွီး လဲလိုကျတယျ တီခိုငျတို့အခနျးထဲမှာဆိုတော့ တီခိုငျက ထမီရငျလြှားနဲ့ သနပျခါးသှေးပွီးလိမျးနတေယျ ငစောျ မငျးဗိုကျဆာ ရငျ တဈခုခုစားပါလားကောျဖီသောကျလိုကျ ဟုတျ ကောျဖီနဲ့မုနျ့နဲ့ စားလိုကျမယျ ““အေးအေး”” မီးဖိုခြောငျထဲမှာရှိတယျသှ ားစားလိုကျ ကောျဖီဖြောျပေးရမလား ရတယျ.. တီခိုငျ သား ..ဘာသာသားဖြောျမယျ။

ကော်ဖီနဲ့မုန့်နဲ့စားပိ း ..ကော်ဖီလက်ကျန်ခွက်ကိုကိုင်ြပြီး စီးကရက်ဘူးတွေ့တာနဲ့ ဆေးလိပ်ဖွားရင်း အေ ရှ့ဝရန်တာ ကနေ အောက်ကိုလှမ်းကြည့်နေလိုက်တယ် တီခိုင်က အိမ်နေရင်း 2 ကွားတား နဲ့ လက်ပြက်လည်ဟိုက်အစိမ်းပုတ်လေး နဲ့ ကျနော်ဘေးလာပြီး အောက်ကိုငေးနေတယ် မွှေးလိုက်တာဗျာတီခိုင် သနပ်ခါးတွေ ကောရှိသေးလား အမလေး ငစော်ရယ် ပါးပါးလိမ်းတာပါ နင်ကလဲ တီခိုင်ပါးပါးလေးကလဲ မွှေးကြိုင်နေတာပဲဘာလဲ …ဦးမြင့် လာရင် မွှေးသွားအောင်လား ဟ …ဟ ..ဟဟ မင်းဦးမြင့် က …ထမင်းစားရင်တောင် ဘာနဲ့စားမိသလဲဆိုတာ တစ်ခါတစ်လေ သိတာမဟုတ်ဘူး ..သူအလုပ်ပဲ အာရုံရှိတာ သနပ်ခါးလိမ်းတာလောက်တော့ တွေးတောင်တွေးမိပါ့မလားကွာ ဦးမြင့်ကလဲ နော် လောဘကြီးနေလိုက်တာ သမီးတွေလဲ အိမ်ထောင်ကျ နေပြီ တော်တော်များများ လည်းအောင်မြင် နေတာပဲကို ဘာလိုလောဘကြီးနေသလဲမသိဘူး မင်းဦးမြင့်လာမှသာမေးကြည့် “ငစော်” ရယ် တီခိုင်ဖြင့် အဘိုးကြီးယူထားမိသလိုဖြစ်နေတာပဲ ဆေးလိပ်ကို တောက်ထုတ်လိုက်ပြီး ခေါင်းတွေလေးလာသည် မျက်လုံးတွေက ပူလာသည် ဖျားများဖျားတော့မှာလား မသိ …………….. တံခါးဖွင့်ပြီး အခန်းဘက်ကြည့်အမေလဲမရောက်သေး တီခိုင် ဟင် ..သား ကျနော် ကိုယ်တွေပူသလိုဖြစ်ပြီးမျက်လုံးတွေက မျက်ရည်ပူလိုလိုကျချင်နေတယ် ဟင် …မင်းတော့ အဲဒါ ဖျားချင်သလိုဖြစ်တာပဲ ဆေးခန်းသွားမလား တီခိုင်လိုက်ခဲ့မယ် အာ…ဆေးခန်းမသွားချင်ဘူး ဒါဆို နေဦး မှန်းစမ်း ….ဟုတ်တယ် မင်း ကိုယ်နွေးနေပြီ …လှဲနေလိုက် … လာ ..လာ ..အခန်းထဲ က ကုတင်ပေါ် လှဲနေလိုက် ဆေးယူပြီးကော်ဖီဖျော်လာခဲ့လိုက်မယ် ““ကော်ဖီသောက်ထားတယ်”” သောက်ထားလဲ ဆေးနဲ့သောက်ဖု့ိဖျော်လိုက်မယ် နည်းနည်းပဲပေါ့ တီခိုင်တို့အခန်းထဲက လင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်ပေါ်တက်လှဲနေလိုက်တယ် 4. ..နာရီတောင်ခွဲတော့မယ် အမေ ကလဲမလာသေးဘူး ကော်ဖီနဲ့ခွက်နဲ့လက်ထဲတွင်ဆေးယူလာပြီး ကုတင်ပေါ်တင်ပါးလွှဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြိး ထ ထဆေးသောက်မယ် တီခိုင် ကော်ဖီခွက်ကို ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ် လှမ်းတင်လိုက်တာ လည်ဟိုက်ဆိုတော့ အထဲမှာ ဘော်လီ လုံးးးးးး၀ မပါ လက်ပြက်အစိမ်းပုတ်လေးနဲ့ 2 ကွားတားဆိုတော့ ထိုင်လိုက်လျှင် ပေါင်တံတွေတ၀ က်လောက်ထိမြင်နေရ ပြန်ရေ ာ ………. ဆံပင်တွေကို နောက်တွင်စုပြီး ကလစ်နဲ့ညှပ်ထားတာဆိုတော့ နဖူးက ထင်းပြီး တစ်ကယ်ကို လှနေတာ မပပတို့ုနဲ့ဆို ညီအစ်မလို့ ထင်လောက်တယ် တီခိုင်က လက်က ကျနော်နဖူးကိုစမ်းတယ် ဟား မင်းခဏလေးအတွင်းပိုပူလာတယ် “ငစော်”မင်းဆေးခန်းသွားလိုက်တာကောင်းမယ် လမ်းထိပ်က ဆရ ာ ဝန် နီးတယ် သွားမလား မင်းနဲ့လဲခင်ပါတယ် စေတနာဆိုတဲ့ ဆေးခန်းလေ အာ မသွားချင်ပါဘူး တီခိုင် ရာ စေတနာဆိုတဲ့ဆေးခန်းက ဆရ ာ ဝန် က ဆေးပဲတမ်းထိုးမှာ ဆရ ာ ဝန် ပေါက်စ ဆိုတော့ အမြဲ ပဲ ထိုးနေချင်တာ ကောင်မလေးလာလဲ ထိုးတာပဲ ကောင်လေးလာလဲထိုးတာပဲ လာသမျှပက်ထိုးနေတာ ဗ် …။

ပွီးတော့ ဘယျတဈလုံး ညာတဈလုံးထိုးတာ ဘယျလောကျနာတယျမှတျလဲ ဆေးကိုနှဈလုံး ထိုးရမှကြနေပျတဲ့ လူ ဗျ … မငျးမလဲ ကှာ…. ဆေးထိုးတာ ကိုပဲ နာတယျဆိုရသေးတယျ ကဲ …ကဲ ဆေးသောကျလိုကျ ““ထ ”” ဘိုငျအို ဂကြျဆဈတဈလုံးနဲ့ လနျးဆနျး တဈလုံးပါတယျ ယူသောကျလိုကျပွီး ပွနျလှနလေိုကျတယျ အားးးးးး တီခိုငျတောျတောျလေးခမြျးလာတယျ ဗြာ တီခိုငျက တငျပုလှှဲ ထိုငျနရေ ငျးကနေ ကနြောျကိုခှပွီး ဟိုဘကျကြောျတကျလိုကျတယျ ကုတငျဘယျဘကျမှာကနြောျ လကျမောငျးဘေးမှား ဒူးထောငျပွီး ငုံပွီး ကွောငျကွညျ့နတေယျ ဘာလုပျရ မှနျးမသိဘူးဆို့တဲ့ အထာမြုးိ တီခိုငျ အရှေ့ က ဥိးမွငျ့လာတာလား မသိဘူး မဟုတျဘူး သား ကိုမွငျ့ ဒီနေ့ သဘောၤဆိပျသှားမှာပွောတယျ နောကျကမြှာ မငျးအမလေဲ နောကျကမြှာ စိနျတှမြေားလို့သှားကွညျ့မယျပွောသှားတာ ဟုတျလား … ဒါဆို ဒီမှာ အိပျနရေ မယျ့ ပုံပါလား တီခိုငျအားနာလို့ပါ တီခိုငျ လုပျစရ ာရှိတာလုပျနောျ ဘာ မှ မရှိပါဘူးကှယျ … အားပါတယျ မငျးကိုယျတှပေုူနတေယျ သား စကားသိပျမပွောနဲ့အဖြားပိုတကျမယျ ပွောပွောဆိုဆို တီခိုငျ က ရှေေ့တိုးပွီးနညျးနညျးကုနျးလိုကျကာ နဖူးလှမျးစမျးတယျ လညျဟိုကျဆိုတော့ နို့တှကေို ရှငျးနအေောငျမွငျနရေ တယျ လကျတှကေ ကနြောျခေါငျးကိုကိုငျပွိးနားထငျတှကေိုသာသာလေးနှိပျပေးနတေယျ လညျခြငျေးတှခွေောကျလာပွီး အောကျက ပုဆိုးဆိုတော့ထောငျမကျလာတာ ဘောငျးဘီက မပါဆိုတော့ လကျနဲ့လဲထိနျးလို့မဖွဈ ပွသနာတော့ စပွီ နောကျလှညျ့ကွညျ့လို့ကတော့ မလှဲဧကနျမွငျသှားမှာ ပငျ 2ကှားတားဆိုတော့ ပေါငျလုံးတှကေ ထငျးနအေောငျမွငျနရေ ပွနျတော့ နို့တှကေလဲ ပါးစပျနဲ့သိပျမကှာ ……. ရ လာ း သား ဘယျလိုနလေဲ ငစောျ လညျခြောငျးတှပေါပူလာတယျ တီခိုငျ အငျး ….ဟုတျမယျမငျးအအေးတော့ကောငျးကောငျးပကျပွီ နာရီကွညျ့တော့ ည 8 နာရ ီးထိုးနပွေီ …. ကဲသား တီခိုငျ ခဏလေး ဘုရ ားရှိခိုးလိုကျဦးမယျ နောျ ဆယျမိနဈလောကျပါပဲ တောျကွာနောကျကသြှားမစိုးလို့ အာ ..ရ တယျ တီခိုငျသား လှဲနရေ ငျသကျသာပါတယျ တီခိုငျက ထပွီး ဘီဒိုဖှငျ့ပွီ း အဝတျစားလဲဖို့လုပျသညျ မီး ပိတျလိုကျပွီး …သားဟိုဘကျခဏလှညျ့ပေး အဝတျစားလဲ လဲမလို့ အိုကှယျ တောျပါပွီ ရေ ခြိုးခနျးထဲသှားလဲတော့မယျ.. တီခိုငျကလဲဒါဆို သား အပွငျထှကျပေးမယျကဲ လဲ ….လဲ …. ကဲပါ လှဲနစေမျးပါ ဆရ ာရ ယျ နေ နေ တီခိုငျ မီးပိတျလိုကျမယျ မငျးဟိုဘကျသာလှညျနတေော့ ပွောပွောဆ ိုဆိုတီခိုငျမီးလှမျးပိတျပွီး ပထမဘောငျးဘီခြှတျလိုကျသညျ။

ဘယ်လောက်မှောင်မှောင် ဘယ်လောက်ပိန်းပိန်း ငစော် တို့ က အားလုံးမြင်ရအောင်ကြည့်တက်တယ်..ခိခိခိ ဖင်တွေက ဖွေးပြီးကားထွက်နေသည် ထမီမဝတ်သေးပဲ အင်္ကျီအရင်ချွတ်လိုက်ပြီး လက်ရှည်တစ်ထည် ဝတ်သည် ပြီးမှ ထမီဝတ်သည် ပြီတော့ မီးပြန်ဖွင့်လိုက်ရ ာ ပြန်လှည့်ချိန်မရ လိုက် တီခိုင် က အကြည့် ကျနော်က ဟိုဘက်မလှည့်ပဲ ကြည့်နေတာကို တည့်တည့်တိုးသွားသည် ဟဲ့ ငစော် …မင်း ဟာ ဘာလို့ကြည့်တာလဲ ငရ ဲ ကြီးတော့မှာပဲကွာ…. ဟုတ်ဘူးတီခိုင် လှည့်မလို့ပဲ တီခိုင် လဲတာကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်လိုက်မိတာပါ ဘာစိတ်မှာမပါပါဘူး တော်တော် မင်း …. မျက်နှာမှာ ရ ဲတက်နေသည် အရှေ့ခန်းထဲထွက်သွားသံကြားသည် ခဏနေတော့ အသာလေးထကြည့်တော့ ဘုရ ားရှိခိုးပြီးသွားပြီထင်တယ် ဒီဘက်လျှောက်လာတယ်ကျနော်လဲကုတင်ပေါ်ကဆင်း ပြီးအခန်းထဲကအထွက် တီခိုင်ကလဲ ဒီဘက်ကိုဖြတ်တဲ့အခိုက် တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်မီးကဖျတ်ကနဲ့ပြက်သွားရေ ာ စာအုပ်တွေထဲကလိုများဖြစ်နေရ ာလား ပဲ ဟ ငစော် ဓတ်မီး ကုတင်ပေါ်ကခေါင်းဥိးအောက်မယ် ယူလိုက်ဥိး “မမြင်ရ ဘူးတီခိုင်” ကျနော် က အခန်းအပြန်ဘက်ရေ ာက်နေပြိ ငါလဲဘာမှမမြင်ရ တော့ဘူး နေဦး မင်းအဲဒီနားရ ပ်နေ တီခိုင် လာယူမယ် ဓတ်မီးကိုဖည်းဖြည်းဖြည်းချင်း အခန်းဘက်လာတာမြင်ရ သားပဲဘာမှမမြင်ရ ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ် ဟဲ့ “ငစော်” နင်ဘယ်မှာလဲ တံခါးနားမှာ ရ ပ်နေရ ပ်နေ ရ ပ်နေတာပဲဘယ်မှမသွားဘူး တီခိုင်က ကျနော်နားအရေ ာက် ကျနော်ကိုလျှောင်ပြီးအခန်းထဲဝင်ပြီး ဓတ်မီးအယူ ကျနော်လဲအခန်းထဲလှမ်းအဝင် တီခိုင် ဖင်နဲ့ ကျနော် နဲ့တိုက်မိတယ် ။

အမေ့ … ဟာ တီခိုင် မမြင်ရ ဘူး တီခိုင်က ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်လျှပ်သားဖြစ်သွားပြီးကျနော်က သူအနောက်ကနေ မထောက်မိယုံတစ်မယ်ပဲရှိတယ် လုပ်လိုက်ရ င် အရ ာရ ာနဲ့အကြောင်းကြောင်းပဲ မင်းကတော့ ရှာလို့မတွေ့ ဓတ်မီးက ဘယ်များထားမိပါလိမ့် မီးကလဲမလာ သေး မှောင်လိုက်တာမှ မဲ လို့ တီခိုင် ကျနော် တော်တော်လေး ခေါင်းတွေမူးလာပြီး ကဲ လာ လာ ။။။ ဒီဘက်ကနေလာ မင်းလက်ပေး လက်ကိုဆွဲပြီးကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ် သူက ခုနကလိုတင်ပါးလွှဲ ၀ င်ထိုက်လိုက်ပြီးနားထင်ကိုနှိပ်ပေးနေတယ် ကျနော်ကလဲ ထထိုင်လိုက်တော့ ဘာလို့ထိုင်တာလဲအိပ်နေလေ အိပ်လိုက် ရင် ပိုက်ကိုက်သလားလို့ တီခိုင်လက်ကိုခေါင်းပေါ်ကနေအသာလေးအုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ဘာလို့လဲ နှိပ်တာနာလို့လား ဘာမှမဖြေပဲ ….. လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ချုပ်လိုက်တယ် ငစော် မင်းဘာလုပ်မလို့လဲ…..လက်ချုပ်ထားတာ………တီခိုင်ကြောက်တယ်နော် ဘာမှမပြောပဲ လက်ကနေကိုင်ပြီး……………..အတင်းဆွဲပြီး ဖက်လိုက်တယ် တီခိုင်နို့တွေက …ကျနော် ရင်ဘတ်နဲ့…………….လာထိတယ် အိနေတာပဲဗျာ ငစော် ။

မလုပျပါနဲ့ ..မငျးင ရဲကွီးမယျနောျ မငျး မငျး ခစြျတယျတီခိုငျ ရာ မငျး မိုကျ ရိုငျးတယျ မမ နဲ့တိုငျမယျ တိုငျဗြာ တိုငျ တိုငျ ခစြျတယျဗြာ တီခိုငျ မ ရုနျးနိုငျပါ ကနြောျလကျတှကေ တီခိုငျ ကိုဆှဲလှဲလိုကျပွီး ကုတငျပေါျကနခှေလြှကျခြုပျထားပွီး တီခိုငျက ပကျလကျအနအေထားဖွဈသှားကာ ရှုနျးအားမ ရှိတော့ ………………….ခုနက လကျ ရှညျအငျ်ကြီကိုဆှဲခြှတျလိုကျပွီး ဘောလီမပါတော့ နီု့တှကေ ဖှေးနတောပဲအမှောငျထဲမှာ တောငျဖှေးနတေယျ ……ကုနျးစို့လိုကျတယျ …မငျး ခှေး လိုကောငျ … ခစြျလို့ပါတီခိုငျ ရယျ ““လှတျပါ ”ကှာ နောျ မငျး ..လှတျလို့ .. …”လှှတျဘူး ”ခစြျပွီးမှလှှတျပေးမယျ . .. ရှကျလိုကျတာကှာ..သခေငြျတယျ …..လူကွားမကောငျးပါဘူးကှာ ငစောျလှှတျပါ မလှှတျနိုငျဘူး ..နိုတှေ့ကို တဈဖကျစို့ …တဈဖကျက ထမီကိုဆှဲခလြိုကျပွီးပေါငျကွားကိုလကျကလေးထညျ့လိုကျတယျ….. ကိုဗမျ ပညာတှေ အခုမှလကျတှသေုံး ရမယျ စာတှပေဲ ရှိခဲ့တာ … နို့တှကေို ဘယျဘကျနို့ကိုကုနျးကုနျးစို့လိုကျ လြှာနဲ့ ရပျလိုကျ ………အငျးးးးးးးး….““လှှတျလို့ ပွောနတေယျ”” တီခိုငျကိုယျပေါျမှာဘာမှမ ရှိတော့ဘူး ….. ကနြောျလဲမွနျမွနျလေး ပုဆိုးခြှတျအငျ်ကြီခြှှတျလိုကျပွီးး. ပွနျပွီး နို့ကိုကုနျးစို့လိုကျတယျ….ငစောျ တဈခုခုဖွဈလိမျ့မယျ ….ငစောျမလုပျပါနဲ့ကှာနောနောျ အသံလေးတှပွေောငျးလာပွီ …ပြော့လာပွီ .. ……..ခစြျတယျတီခိုငျ ရယျ ခစြျတယျဗြာ…… သှား သှား …မခစြျနဲ့ နို့တှကေ တငျးပွီးမာနတေယျ ပြော့နဘေူးဗြ … ဖွညျးဖွညျးခငြျးအောကျဆငျးလာပွီး …. အဖုတျလေးကိုနမျးကွညျ့တော့ မှေးနတောပဲဗြာ ဆပျပွာနံလေး အသာလေးလြှာလေးနဲ့ ရပျလိုကျတယျ ……အငျးးးးး…..ဟငျး…….. မငျး ..မငျး …မလုပျနဲ့ကှာ “ငစောျ” မလုပျနဲ့သာပွောတယျ အ ရညျတှေ စိုနပွေီ ပေါငျတှေ ဗိုကျတှပေကျပကျလညျပကျနမျးလိုကျတယျ အားးးး …အဟငျ့ …အဟငျ့ သသောသခေငြျတော့တယျမငျးနဲ့တော့ အပေါျဘကျတကျပွီး နို့တှကေိုလီးနဲ့အတငျးထိုးလိုကျတယျ အေ ရှ့တိုးနောကျဆုတျ တီခိုငျမကြျလုံးတှေ မှိတျထားတယျ …ပါးစပျကလဲ တဟငျးဟငျးနဲ့ ခုနကလိုလဲမ ရုနျးတော့ဘူး ……… ငွိမျနပွေနျတယျ ……. နို့ကိုစို့လိုကျ…..နှုတျခမျးကိုနမျးတော့ဟိုဘကျလှညျ့သှားတယျဗြာ တီခိုငျဒီဘကျလှညျဗြာ ….. “လှညျ့ ဘူး““ ”လှညျ့လို့ဆို ” “မလှညျ့ဘူးကှာ” နဗြော … နို့ကိုအတငျးကုနျးစိုးလိုကျတယျ ဘယျကောညာကောလကျသမားတှေေ ရှှဘောျထိုးသလိုမြိုး အဲ လကျတှကေ နောကျကြောျကိုကုတျထားတယျ နို့တှမှော တံတှေးတှကေို ရှဲလို့ ..ပလပျ ..အဟငျ့ ပလပျ …အဟငျ့ အား့ အာ ….အိုးးးးး အာ့ ……အောကျဆငျးပွီး စပကျလေးကို အားရပါး ရ သံမဏိ လြှာနဲ့ အောကျကနအေပေါျကို ပငျ့ပွိးဆှဲထညျ့လိုကျတယျ။

အာ့ …..အင့့်……….. အဟင့် ဟင့် …… တီခိုင် ..နှုတ်ခမ်းဒီဘက်လှည့်လို မလှည့်ဘူးကွာ……. ပြန်ဖြေတယ် ကျနော်လဲ လက်နဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး မျက်နှာကိုကျနော်ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်တယ် ပြီး တော့ တီခိုင်းနှုတ်ခမ်းကို အတင်းဆွဲစုတ်လိုက်တယ် အွန့် ဟွန့် …. ဘယ် ရမလဲ ပါးစပ်တော့ပွင့်သွားပြီ …လျှာကိုအတင်းထိုးထည့်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို နို့ကို ဟိုဘက်ဒီဘက် ချေပေးလိုက်တယ် အာ့ ……….ဟာ့ အင့် ………. အင်းးးးးးးးး. တီခိုင်လျှာတွေဘာတွေပါလာပြီ …. …လက်တစ်ဖက်က နို့ကိုချေလိုက် လက်တစ်ဖက်က ပေါင်တွေကိုပွတ် ပါးစပ်က တီခိုင်း နှုတ်ခမ်းကိုဆွဲစုတ်ထားလိုက်တယ် အားးး အွန့် ဟွန့် အာ့ ငစော် …အို ““ငစော်”” လို့ …………. ကျနော် အသာလေး လီးကိုကိုင်ပြိး တီခိုင် ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်ပြီး လီးကိုတီခိုင် အဖုတ်လေးဘက်ကို လှည့်လိုက်တယ် …. တီခိုင် ….က…… ပေါင်ကိုတောင်အလိုက်သင့်ကားထားပေးတယ် ဗ်………. ““နေဦး ”” “ဖယ်ဦး ” ဖယ်ဦး”” တံခါးသွားပိတ်ဦးမယ် ကွာ မသွားရဘူးဗျာ လုံးးးးးးး၀ ပဲ …… “ငစော် ““ အရှေ့တံခါး က ဂျက်မချရသေးဘူး …….မမ ပြန်လာရင် ..ဒီဘက်ဝင်လာတက်တယ် တစ်ယောက်ယောက် ဝင်လာမှာကြောက်တယ် … ဒါဆို မင်းသွား ..မင်းသွားပိတ်လိုက်….. သွား…သွား … တံခါင်း ..Lock ချလိုက်ဦး … တီခိုင် . ထမပြေးရဘူးနော် … “အင်း“ ကတိနော် ““ အင်း ..ပါဆို ““ကွာ မရဘူးသေချာပြောနော် …“အေးပါကတိကတိမပြေးဘူးဘယ်မှမသွားဘူးဒီကုတင်ပေါ်ကပဲစောင့်ပါမယ့် ”ကဲကျေနပ်ပြီလား ပြီးတာပဲ ……… ဒါဆိုကျနော်ပြေးပိတ်လိုက်မယ် ““လူဆိုးလေး““ငစော် “မြန်မြန်ပိတ်ပြီးလာခဲ့ သွ ား……..”“တီခိုင်စောင့်နေမယ် ……”ငစော် မကောင်းဘူးထင်တယ်နော် အဒေါ်နဲ့တူ” “ကောင်းပါတယ်တီခိုင်ရယ် အခုနတုန်းကတောင် ကောင်းနေသေးတာ” “နင်တော်တော်ဆိုးတယ်နော် ခက်တော့တာပဲ” ကျနော်က အခု န အတိုင်းပဲ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်ပြီးတာနဲ့ တီခိုင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်ပြီး အရည်ရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကို ကုန်းရက်တော့တာပဲ။

“အိုး ငစော်ရယ် ဘုန်းတွေ ဘာတွေ နိမ့်ကုန်ပါ့မယ်” ပြောတာ ပြောနေတာ တီခိုင့်လက်တွေက ကျနော့် ဆံပင်ကို ဆွဲဆုပ်လို့၊ တီခိုင်ဖင်ကြီးတွေ က ကြွကြွလာပြီး ကျနော့် ပါးစပ်နဲ့ သူ့ အဖုတ်မကွာရအောင်ကော့ကော့ပေးနေတယ်၊ ခနနေတော့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီး တောင့်တင်းသွားပြီး၊ ငြိမ်သွားတယ်၊ တချီပီး သွားတယ်ထင်တယ်၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း တွားတွား ပြီး တီခိုင့် ကိုယ်ပေါ်မှောက်ရက် အိပ်လိုက်တယ်၊ ကျနော့် လီးကြီးက တီခိုင့် အဖုတ်ဝမှာ တေ့နေပြီ၊ အသာဖိထိုးလိုက်တယ်၊ “အင့် ငစော် ဖြည်းြ့ဖည်းကွာ….အာ” ကျနော် စကားမပြောနိူင်တော့ဘူး၊ တီခိုင့်ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို မြှောက် ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီး လိုးနေမိပြီ၊ “ဖွတ်ဖတ် စွတ်ဖတ်” “ အို့ ငစော်ရယ်၊ နင် ဘယ်က နေ အဲဒါတွေ တတ်နေရတာလဲ၊ အို့….ကျွတ်စ်..ရှီးးးးး” ကျနော် က စကားတောင် မပြောနိူင်တော့ပါဘူး၊ တီခိုင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးနေရတာ အရသာရှိလွန်းလို့၊အသက်တောင် မရူနိုင်တော့ ပဲ အားရ ပါးရ ဆောင့်လိုးနေမိလို့ပါပဲ၊ ကိုယ့် အဒေါ် ရင်းကို ကိုယ် လိုးနေရတယ် ဆိုတဲ့ အသိကလည်း စိတ် ကို အရမ်း လှုပ်ရှားစေတာမို့ သိပ်အကြာကြီး မဆွဲနိုင်ပါဘူး၊ တီခိုင်ရော ကျနော်ရော၊ နှစ်ယောက်စလုံး၊ တပြိုင်ထဲ လိုလို ပြီးသွားရ ပါတော့တယ်။ ကျနော် က ပြီးသာ ပြီးသွားပေမဲ့ ကျနော့် လီးကြီးက အရမ်းမပျော့သွားသေး ပဲ ကျန်နေသေးလို့ ကျနော်က တီခိုင်ရဲ့ အဖုတ် ထဲ မှာပဲ မြုတ်ထားပြီး တီခိုင့် ကိုယ်လုံးကြီးကို လည်း တအားဖက်ထား ရင်း နားနေမိပါတော့တယ်။ “ငစော် နင် အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတယ်နော်..ဟင့်..နောက်ပြီး ကိုယ့် အဒေါ်အရင်းတောင် မရှောင်တာ့ဘူး” “ဟင် တီခိုင်က လည်း ဘာဖစ်လို့လဲဗျ၊ အချစ်မှာ အဒေါ်တွေ တူတွေ မရှိပါဘူးဗျာ” “ဟဲ့ ဒါ ဘာအချစ်လဲ ၊ နာဗူး ကျတာကြီးကို ၊ ငါ့က ယောက်ကျားနဲ့ ခလေးနဲ့ မြေး တောင်ရတော့မယ်။

အချစ်ဆိုတာ လူပျို အပျိုတွေ အတွက်“ဒါပေမဲ့ တီခိုင်က နုတုန်း၊ တောင့်တုန်း လေဗျာ” ပြောရင်းနဲ့ စိတ်ပြန်ထ လာတော့ ကျနော့်လီးက တီခိုင်ရဲ့ အဖုတ်ထဲ မှာ ပြန်မာ လာခဲ့တယ်၊ တီခိုင်လည်း ချက်ချင်း ခံစားမိတယ် ထင်ပါတယ်၊ ကျနော့် လက်မောင်းကို မနာအောင် ဆွဲဆိပ်တယ်၊ “ဟယ် လာပြန်ပြီ ..ငစော် နင်လေ..ခက်တော့တာပါပဲ” ကျနော်က မာလာပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျနော့် လီးကို တီခိုင့် အဖုတ်က နေ တလက်မ လောက်ပဲ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ပြန် သွင်းပေးနေတယ်၊ တီခိုင်ရဲ့ အဖုတ်က လည်း အရည်တွေ စိမ့်လာပြီလေ၊ တီခိုင်လည်း စိတ်ပါလာပြီ ဆိုတာ ကျနော် က သိနေတော့ တီခိုင့် နူတ်ခမ်းလေး ကို ပါ သွားစုပ်လိုက်ပြီး ကစ်စ်ပေးလိုက်တယ်၊ တီခိုင်က လည်း ကျနော့်ကို ပြန်ဖက်ပြီး ပြန်နမ်းလာပါတယ်။ “တီခိုင် လေးဘက်ထောက် ပေးပါလား” “အိုကွာ ..ငစော်ကလည်း ဒီအတိုင်းပဲ လုပ်ပါကွာ..ငါရှက်လို့သေတော့မယ်” “တီခိုင်က လည်းအခု နက ဒီလိုကြီးပဲ လုပ်ပြီးပြီလေဗျာ၊ အခု တမျိုးလေး စမ်းရအောင်ပါ” “ငစော်ရယ်..နင်နဲ့တော့ ခက်နေတော့တာပဲ” တီခိုင်တယောက် ငြီးငြီး ငြူငြူ နဲ့ ပဲ သူ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို လိမ့်လိုက်ပြီး မှောက်လိုက်တယ် ပြီးမှ ဖင်ကြီးကို ကြွပေးပြီး တတောင်ကိုလည်း ထောက်လိုက်တယ်၊ တီခိုင့် ဖင်ကြီးက အယ်နေတာပဲ ၊ တောက်၊ သွားရည်တောင် ကျလာတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော် အနောက်ကနေ ထည့်မရဘူး ဖြစ်နေတယ် ပုံစံ မမှန်သလိုပဲ၊ “တီခိုင်..ခါးကိုနိမ့် ပြီး ဖင်ကို ကော့ပေးလေ အဲဒီပုံ ဆိုရင် ကျနော် လုပ်လို့မရဘူး” “အိုကွာ မင်းက လည်း ရှုတ်လိုက်တာ မသိတော့ဘူး” တီခိုင်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ခေါင်းအုန်းပေါ် မျက်နှာအပ်ပြီး မှောက်ချလိုက်တယ်၊ အဲတော့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလို ဖြစ်သွားပြီး သူ့ ဖင်ကြီး နှစ်လုံးအောက်၊ ပေါင်ကြားက အရည်တွေ ရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးက အနောက်ဘက်ကို ပြူးကနဲ ထွက်လာတယ်၊ အဲတော့ မှ ကျနော်က အားရ ဝမ်းသာ စွာနဲ့ ကျနော့် လီးကို တေ့ပြီး ဖိသွင်းချပစ်လိုက်တော့တယ်၊ “ဖွတ်..ဗြိ….စွတ်” “အ..အု… ဖြေးဖြေး ငစော်၊..အား..အောင့်သွားတာပဲ အထဲကို” “ဆောရီး..ဆောရီး..တီခိုင်၊ တီခိုင့် အဖုတ်ကြီးက ကြည့်ကောင်းလွန်းလို့ ထိုးချလိုက်မိတာ၊ အထဲ မှာလည်း အီစိမ့်နေတာပဲ” ကျနော်က ပြောပြောဆိုဆို နဲ့ ဆက်ဆောင့်နေတော့တာပေါ့ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့။

တီခိုင်တယောက်ကတော့ ရှက်တာနဲ့ ကောင်းတာနဲ့ ရောပြီး စကားဆက်မပြောနိုင်တော့ ပါဘူး၊ ခေါင်းအုန်းမှာပဲ ပါးစပ်ပိတ်ပြီး တအီးအီး ငြီးနေပါတော့တယ်။ ကျနော်က တီခိုင့် ပေါင်လုံးကြီးတွေ ဆွဲဆွဲ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ၊ ကျနော့်ပေါင်ခြံနဲ့ တီခိုင့် တင်သားစိုင်ကြီးတွေ ရိုက်မိပြီး တုန်တုန် သွားတဲ့ တီခိုင့် ဖင်ကြီးတွေကြောင့် ဖီးတက် ပြီး သိပ် ကြာကြာ မခံလိုက်ပဲ သုတ်ရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့် လို့ တချီပြီးသွားခဲ့ ပြန်တာပေါ့ဗျာ။ အဲဒီနေ့ က မိုးကလည်း ကောင်းကောင်းနဲ့ တီခိုင့်ကို ၊ တီခိုင်နဲ့ ဦးမြင့်တို့ ရဲ့ လင်မယားကုတင် ကြီးပေါ်မှာ ၃ ချီတိတိ လိုးမိခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေ့က နောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျနော်နဲ့ တီခိုင်တို့ ရဲ့ တူဝရီး ဆက်ဆန်ရေးက လည်း တမျိုးပြောင်းလည်း သွားခဲ့ရ ပါတော့တယ်။ တီခိုင် အိမ်မှာ တီခိုင် တယောက်ထဲ ရှိနေတတ်တဲ့ အချိန်က များတော့ ကျနော်၊ က လစ်ရင်လစ်သလို တီခိုင့် အခန်းကို ပဲ သွားပြီး တီခိုင်တို့ လင်မယားကုတင် ကြီးမှာ သွားသွားလိုးပေးပါတယ်။ တီခိုင်ကလည်း အခု မှ ငတ်နေရတာတွေ အတိုးချ စားနေသလိုပါပဲ၊ ကျနော် တောင်းလိုက်ရင် ဘယ်တော့မှ မငြင်းဘူး။ တခါတလေ အိမ်မှာ အမေ မရှိပဲ ကျနော်တယောက်ထဲ ရှိနေတဲ့ အချိန်မှာ တီခိုင်က ကျနော့် အခန်းထဲ ကို ဝင်လာ ပြီး တော့ ဟိုလုပ်ဒီလုပ် လာလုပ်တာနဲ့ ကျနော်က ဆွဲ ပြီး လိုးပစ်လိုက်တာပါပဲ၊ သူ ကျနော့် အခန်းဝင်လာ ကတဲက ခံချင်လို့ လာမှန်း ကျနော်က သိနေပြီလေ။ တီခိုင်နဲ့ ကျနော်နဲ့ တယောက်နဲ့ တယောက်က အရှက်တွေ ကုန်သွားကြပြီး ၊ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ လျို့ဝှက်ချက်ကလည်း ဘယ်သူမှ သိလို့ ဖြစ်တာ မဟုတ်တော့ ပိုပြီး စည်းလုံးကြပါတယ်။ နောက်ပြီး တယောက်နဲ့ တယောက်လဲ စိတ်ထဲ ရှိတာကို မကွယ်မဝှက် ပြောလို့ ရနေကြပြီလေ၊ တယောက်ကို တယောက် အထင်အမြင်သေးသွားမှာတို့ ဘာတို့ စိုးရိမ်ရမဲ့ အဆင့်မှ မဟုတ်တော့တာ။

“ငစော်နင် ငါ့ကို ဘယ်အချိန်လောက်ကထဲ က လိုးချင်တဲ့ စိတ်ပေါ်နေတာလဲ ပြောစမ်း” “အဟီး တီခိုင်ရယ်၊ ပြောရရင်တော့ ကျနော် ဂွင်းစ တိုက်တာ နဲ့ တီခိုင့်ကို စ မှန်းတာပဲ..တီခိုင်က ကျနော်နဲ့ ဒီလောက် အနီးကပ်နေတာ၊ ကျနော် လူပျို စဖြစ်ပြီး လီးတောင်တော့ မိန်းမ မြင်တိုင်း စိတ်ကူးယဉ်နေတာ၊ တကယ်တန်း ဂွင်းထုတဲ့ အချိန်ကျတော့ တီခိုင့် ဖင်ကြီးတွေ ပဲ မျက်စေ့ထဲ ပေါ်ပေါ်လာတော့ အဲဒီဖင်ကြီးတွေ နဲ့ ပဲ လရည်တွေ ထွက်ထွက်သွားရပေါင်း မနည်းတော့ဘူးပေါ့၊ ဟီးဟီး” “ဟင်း တော်တော် အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေ၊…နင်က မှန်းမဲ့မှန်း ဘာလို့ ပပ တို့ ဘုံဘုံ တို့ကို မမှန်းတာလဲ” “ မမှန်းပဲ နေပါ့မလား တီခိုင်ရယ် မှန်းတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ သူတို့ က အဝေးမှာ နေတာလေ၊ တီခိုင်က အနီးကပ်” “ ဟဲ့ အနီးကပ် တိုင်း တောင့်တိုင်း နင် က မှန်းတာပဲလား နာဗူးလေး” “ ဟဲဟဲ တီခိုင်လို မျိုး တောင့်ရင်တော့ ဘယ်လွတ်လိမ့်မတုန်း ခစ်ခစ်” “ ‘ဒါဆိုရင် ငစော် နင် ငါ့အမ ကိုလည်း မှန်းမှာပဲ ထင်တယ်၊ ခစ်ခစ် သူက ငါ့ထက်တောင့်တာပဲ ဟာ၊ နောက်သူ့ယောက်ျား ကလည်း ဂျပန်မှာ အနေများတော့ သူလည်း ပြတ်နေတာ…ခစ်ခစ်” “ ဟာတီခိုင်ကလည်း” ကျနော် ပါးစပ်ပိတ်သွားရပါတော့တယ်။ ဘာပြောရမလဲ……… ပြီးပါပြီ။