" မိုးလောက်ကြီး ချစ်ပါတယ် " ( စ/ဆုံး) - ဖောင်းဒိုင်းစာအုပ် အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ

အိပ်ခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျနေသလိုထင်ရသည်။
ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် ကိုတင်မောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။

ကိုတင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကိုတင်မောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ဝါဝါမွန်၏ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးဆောင့်ရသည်မှာ ယခု အိမ်ထောင်သက်နှစ်နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင် အားရသည်ဟူ၍မရှိချေ။

နောက်ဆုံး အားကုန်သွန်၍ သူ့တင်ပါးကို မြောက်လိုက်နှိမ့်လိုက် အဆက်မပြတ်လုပ်ပြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါဆောင့်ဆောင့် ချလိုက်တော့မှ သူဂိတ်ဆုံးရောက်ပြီး သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည်။ဝါဝါမွန်လည်း ကော့ ပျံ၍ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါ ပြီး ပြီးလိုက်ရသည်။

ခဏနားကြပြီး ဝါဝါမွန်က …
“ကဲ ကိုမောင် အလုပ်သွားစရာရှိ သွားပါ ညနေပြန်လာမှ ရှင့်စိတ်ကြိုက်ပေါ့ “
“ဒါဖြင့် နမ်းပါဦး ဝါလေးရ “
“ဟင်း ကဲ ပြွတ် ပြွတ် သွားတော့ ကိုမောင် ရစ်မနေနဲ့ ရှင့်တပည့်တွေစောင့်နေကြရော့ မယ် “
အဝတ်အစားကောက်ဝတ်ပြီး ကိုတင်မောင် ပြန်ထွက်ခွာသွားတော့မှ ဝါဝါမွန်လည်း သက်ပြင်းကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါတော့သည်။
ဝါဝါမွန် …
အသက်က ၂၀ စွန်းစွန်းကလေးသာ ရှိဦးမည်။

၁၈နှစ်သမီး လောက်မှာ သူမအိမ်ထောင်ကျသည်။ ထိုစဉ်က အဝေးပြေးကားမောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုတင်မောင်က သူမအိမ်ကို အဝင်အထွက်ပြုလာရာမှ နှစ်ယောက်သားငြိခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီး မိခင်သဘောမတူမှာစိုး၍ ခိုးရာနောက်ကို တစ်ပါတည်း လိုက်ပါခဲ့ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။
ကိုတင်မောင်က သူမထက် ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကြီးသည်။ ကားအက်ဆီးဒင့် နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက် ကိုတင်မောင်တစ်ယောက် အန္တရာယ်များသော ယာဉ်မောင်းအလုပ်ကိုစွန့်ကာ အဝေးပြေးကားလိုင်းတစ်ခုမှာပင် ဂိတ်မှူးအဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်သည်။အလုပ်လည်း အဆင်ပြေသည့်အလျှောက် မယားဖြစ်သူကို မကြောင့်မကြထားနိုင်သည်။ သားသမီးလည်းမရဖြစ်ကြပေ။

ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အိမ်နောက်ဖေးရှိ ရေချိုးခန်းရှိရာသွား၍ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစား လဲလှယ်လိုက်သည်။ပြီးနောက် အိမ်တံခါးများကို သော့ခတ်၍ ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။
သူမသွားနေကျနေရာကိုရောက်တော့ ဆိုက္ကားဆရာကို ပိုက်ဆံရှင်း၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး အိမ်ကလေးထဲကို လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။
အိမ်ကလေးထဲမှာတော့ အသက် ၄၀အရွယ်ခန့် ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က ဝါဝါမွန်ကို ပွေ့ဖက်ဆီးကြိုနေပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲကို အတူယှဉ်တွဲ၍ ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။

“စောင့်ရတာကြာပြီ ဝါဝါရယ် “
“ဟင်း ဟိုက အလုပ်မသွားနိုင်သေးလို့ တော်ရေ သူထမင်းစားအပြန်ကိုလည်း စောင့်ရသေးတယ် “
သူမကပြောလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာပွေ့ဖက်လိုက်သည်။
“တနေ့တခြား ပိုလှလှလာတယ် ဝါဝါ ရယ် “
“ကိုကြီး နော် ဟွန့် … တွေ့လိုက်ရင် ဒီအတိုင်းကြီးပဲ လူကို ဟိုဟာလုပ်ဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာလား ဟင်း ဟင်း “
“ဘာလုပ်ဖို့ပြောတာလဲ ဝါရဲ့ “
“ဟို …လ… လိုး ဖို့ … လိုး ဖို့ ပြောတာ ကိုဘခက် ရဲ့ …ကဲ ရှင်းပလား ဟင့် ဟင့် ဟင့် “
ဝါဝါမွန့်ကိုယ်လုံးလေးက ကုတင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရပါသည်။သူမကိုယ်ပေါ်က အကျီြင်္ကယ်င်္သီး တွေကို တစ်လုံးမကျန် သူဖြုတ်ပေးနေသည်။ အနက်ရောင်တောင်ပေါ် ဘရာစီယာလေးကို ချွတ်သည်။
ထမီကို အထက်ဆင်စကလေးဖြေချလိုက်ရာ စောက်မွှေးအဖုတ်ကြီးနှင့်တကွ ယောက်ျားတန်ဆာကို အလွန်အမင်း မွတ်သိပ်တောင့်တနေဟန်ဖြင့် သူမ၏ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကြီးက ဘွားကနဲပင် ပေါ်ထွက်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

“ဟင့် ဟင့် ကိုကြီးလည်း ချွတ်လေ “
“သိပ်တွေ့ချင်နေပြီလား “
“တွေ့ချင်လို့ ပြောတာပေါ့ ကိုဘခက်ရယ် အဟင်းဟင်း “
ဘခက် ဆိုသူက သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။လီးမည်းမည်းသည်းသည်း ကြီးက ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးအလား သူ့ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ တွဲလောင်းကြီးကျလို့ … ။
လီးမွေးတွေက ရှည်လျားကောက်ကွေးစွာ နက်မှောင်ထူထပ်ပြီး အမွှေးအမြှင်သန်သူပီပီ လီးမွေးများက သူ့ဆီးခုံမှနေ၍ ချက်တိုင်ဆီအထိ တစ်ဆက်တည်း တက်သွားသလို ထင်ရပေသည်။
ဝါဝါမွန် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့ လီးကို လက်နှင့် အားပါးတရကြီးဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။
ပြီးနောက် သူမနှုတ်ခမ်းကလေးက လီးမည်းကြီးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် လှမ်းစုပ်၍ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ပြဲနေအောင်ဟပြီး စုပ်ငုံကာ ငုံ့လိုက်ကြွလိုက် လျှာကလေးတဖျပ်ဖျပ်ယက်ဆွလိုက်လုပ်ရင်း ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးနေလိုက်တော့သည်။
ကိုဘခက်၏လီးက တမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်ကြီးထွားလာပါသည်။
သူမ၏ လင်တော်မောင် လီးနှင့် ဘာမျှ မဆိုင်ချေ။လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်မောင်လီးက သာမန်မျှသာဖြစ်၍ အိမ်ထောင်သက်ကလေး တစ်နှစ်ခန့်အရောက်မှာ ချောင်ချောင်ချိချိ ဖြစ်လို့ သွားပါပြီ။လိုးရတာ ဖွယ်တယ်တယ် ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်နှင့် မို့ လီးကြီးတာမှ ကြိုက်သည့် ဝါဝါမွန်အနေနှင့် ဘယ်လိုမှကို အားရတင်းတိမ်နိုင်မှု မရှိတော့ချေ။

“စောက်ပတ်ယက်ပေးဦး ကိုဘခက်ရယ် “
တွေ့ဆုံခဲ့တာ လေးငါးကြိမ်မကရှိခဲ့ပြီး တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိပြီးဖြစ်၍ ဝါဝါမွန်က မရှက်မကြောက်ပင် ပြောဆိုလိုက်သည်။
ဤသို့ညစ်တီးညစ်ပတ် ပြောဆိုလိုးဆောင့်ရခြင်းမျိုးကို သူမအလွန် နှစ်ခြိုက်သဘောတွေ့လှသူ ဖြစ်သည်။
ဝါဝါမွန်မှာ အပျိုဘဝကတည်းကပင် မိခင်နှင့်အတူ ထမင်းဆိုင်မှာ ကူရောင်းရင်း ယောက်ျားသနာတွေနှင့် ထွေးလားလုံးလား နေထိုင်ဆက်ဆံရတာကို ပျော်မွေ့ခဲ့ သူဖြစ်၍ အတွေ့အကြုံလည်း များစွာရရှိခဲ့ပြီးသူ တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။
သူမ၏အပျိုပါကင်ကို ထမင်းဆိုင် အကူအလုပ်သမားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အညာသားဆိုသူကဖွင့် လိုက်သည်။ နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်လောက် ကာမဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြီး လီးအရသာကို ထပ်မံခံစားလိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာမိသည်။

အညာသားပွနျသှားတော့ နောကျတဈယောကျနှငျ့ ဆကျဆံဖွဈခဲ့ပွနျသညျ။ဒီတဈကွိမျမှာလညျး သူမမြှောျလငျ့ သလိုဖွဈမလာဘဲ အခြိနျတိုတိုနှငျ့ပငျ တဈစခနျးရပျခဲ့ရပွနျသညျ။
ကိုတငျမောငျက တတိယမွောကျရညျးစား အသကျကလညျးပိုကွီးသလိုအတှေ့အကွုံပိုရငျ့သူမို့ သူမကို မယားအဖွဈသို့ ရောကျသညျအထိ ဆှဲဆောငျနိုငျခဲ့သညျ။ လီးကွီးလှနျးလို့ မဟုတျဘဲ အခြိနျကွာကွာဆှဲကာ မိနျးမတဈယောကျမြော့ကသြှားအောငျ လိုးပေးနိုငျသူမို့လညျး ဝါဝါမှနျ သူ့ကိုအစှဲကွီးစှဲခဲ့ရခွငျးဖွဈသညျ။
ခုတော့ အိမျထောငျသကျကလေးလညျးရလာ အလုပျတာဝနျတှပေိပွီး ယခငျကလို ကိုတငျမောငျတဈယောကျ လိုးအား မရှိတော့ဘဲ ယောကျြားစှမျးအားတှေ လြှော့ကလြာခဲ့ပွီမို့ ဝါဝါမှနျ ပငျကိုယျဇာတိကလေးပွလာပွီး ခွံခုနျခငြျလာသညျ။
ကိုဘခကျနှငျ့ ဆုံဆညျးခဲ့ခွငျးက သူမအလိုရမ်မကျ ဘယျလောကျကွီးတယျဆိုတာ သကျသပွေနသေလိုပငျ ဖွဈပတေော့သညျ။
ဘခကျက ဒီရပျကှကျထဲမှာ လငျရှိမယားမရှောငျ ဘာမရှောငျ ကဈသူပငျ။သူဖှငျ့ခဲ့သညျ့ပါကငျတှမေနညျးသလို တဈလမျးလုံးရှိသမြှ လငျရှိမယားတှအေထဲက စောကျပတျရှသညျ့ဘယျမိနျးမ မဆို သူ့လကျခကြျနှငျ့ မကငျးကွသူတှခေညြျးပငျဖွဈခဲ့ရသညျ။
နှဈလုံးသုံးလုံးထီကိုငျသညျ့ ခြဲဒိုငျမယားရော ကုနျစိမျးသညျရော သငျ်ဘောသားမယား ကြောငျးဆရာမ ကုမ်ပဏီဝနျထမျးပါမကနြျ ဆိုကျစုံဖိုကျဖူးသညျ။ အလုပျလညျး ဟုတျတာရောမဟုတျတာပါ အစုံလုပျသူမို့ သူ့ခှငျက ကယြျပွနျ့သညျ။ ဝါဝါမှနျနှငျ့လညျး ရပျကှကျဈေးထဲမှာ မကွာခဏဆုံမိကွရာက သူကလမျးကွောငျးခငျးပွီး ရငျးနှီးမှုအရယူကာ အပိုငျခြိုငျနိုငျခဲ့ခွငျးဖွဈသညျ။
ဘခကျက ဝါဝါမှနျကို ကုတငျပေါျဆှဲတငျလိုကျရာက ပကျလကျလှနျပေါငျနှဈဖကျဖွဲကားခိုငျးလိုကျပွီး သူမပေါငျကွားထဲသို့ ခေါငျးလြှိုဝငျ၍ စောကျပတျခုံးမောကျမောကျကွီးကို နမျးလိုကျသညျ။
ဝါဝါမှနျ့ စောကျပတျမှာ လကျလေးသဈခနျ့ နှုတျခမျးသားတှထေူထူမို့မို့ ကွီးဖွဈလကြျ အမှေးမကွာမကွာ ရိတျလေ့ ရှိသူမို့လညျး စောကျပတျတဝိုကျမှာ ပွောငျရှငျးနပွေီး မုနျ့ဖောငျးကွီးလို ကွရှလြှကျရှိနတောကို တှေ့ရပါသညျ။စောကျရညျတှကေ တောျတောျကလေး ရှှနျးစိုနလေပွေီ။
စောကျပတျတဝိုကျကို လြှာနှငျ့သိမျးယကျလိုကျ စောကျခေါငျးထဲလြှာသှငျးပွီး လှညျ့ပတျထိုးမှှလေိုကျ စောကျစေ့ကလေးကိုတပွှတျပွှတျစုပျလိုကျနှငျ့ မို့ ဝါဝါမှနျ ကာမစိတျတှေ ထိနျးမနိုငျသိမျးမရ ထကွှသောငျးကနြျးလာခဲ့ရသညျ။
ကိုဘခကျက ဝါဝါမှနျ့ စောကျခေါငျးလေးထဲကို လကျနှဈခြောငျးပူးကာသှငျးပွီး ထိုးလိုကျနှိုကျလိုကျ သှငျးလိုကျထုတျလိုကျနှငျ့ အသှားအပွနျလုပျကာ စောကျရညျဒလဟောစီးကလြာသညျအထိ ဆောငျ့ကာဆောငျ့ကာ လကျနှငျ့ လိုးပေးနပွေနျပါသညျ။
“အအိ အငျ့ အငျ့ ဟငျ မ မခံနိုငျတော့ဘူး ယား ယားတယျ ကိုကွီးရယျ အိ အိ အူးး အူးးး ကြှတျကြှတျ အ အိ အာ့ အားး “
“ကောငျးလား ဝါဝါ ဘယျလိုနလေဲ ဟငျး ဟငျး “
“ကောငျး ကောငျးတယျ ဟငျး ဟငျး ဟငျး အပေါျတကျပွီး လိုးပေးပါတော့ ကိုဘခကျရယျ ကြှနျမ စောကျပတျက ရှခငြျတိုငျး ရှနပေါပွီ လီးနဲ့လိုးတာ ခံခငြျလှပွီ “
“လိုးပေးမှာပေါ့ ဝါဝါရဲ့ ဟငျး ဟငျး စောကျပတျကအရညျအထှကျမြားမှ လီးအဝငျခြောမှာမဟုတျလား “
သူ စိတျတိုငျးကြ လုပျပေးပွီးမှ ဘခကျ သူမကို လိုးဖို့ နရောယူလိုကျသညျ။သူ့ လီးထိပျကို သူမစောကျပတျအဝမှာတေ့ခြိနျ၍ လဒဈထိပျဖူးကို မွုပျဝငျသှားအောငျ ဆောငျ့သှငျးလိုကျသညျ။
ဗွှတျ စှိ စှပျ ဗှပျ
“အ အိ အီးးး ဟငျ့ အငျ့ “
“ကောငျးလိုကျတာ ကိုဘခကျရယျ နငျ့ သှားတာပဲ လီးကွီး ကွီးလိုကျတာ “
“ကောငျးရငျ လကျက … စောကျပတျကို ဖွဲပေးထား ငါ …ပေါငျထမျးပွီး လိုးပေးမယျ “
“လုပျပါ လီးဝငျရငျ ပွီးတာပဲ ကွိုကျသလိုသာလိုး “
ဝါဝါမှနျကလညျး အားကမြခံ ပွနျပွောသညျ။ ဘခကျ အသားကုနျ လိုး ပွီ။
ကုတငျသံ တကြှိကြှိ ဆူညံသှားသညျ။ဆောငျ့သံတှေ မာနျသှငျးသံတှေ အသားခငြျးတဖတျဖတျ တဘတျဘတျရိုကျခတျသံ လီးနှငျ့ စောကျပတျထိတှေ့ရာမှထှကျပေါျလာသော တဇှပျဇှပျ တဖှပျဖှပျအသံမြားက ပှကျလောရိုကျမြှ ထှကျပေါျလို့ လာသညျ။
ဝါဝါမှနျပေါငျနှဈဖကျကို သူ့ ပုခုံးတငျထမျးပွီး ပွဲအာအာကလေးဖွဈနသေညျ့စောကျခေါငျးအပေါကျထဲကို သူ့လီးကွီး မဆနျ့မပွဲထညျ့သှငျးပွီး တရစပျဆောငျ့လိုးနခွေငျးဖွဈသညျ။သူ့လီးက စောကျပတျနှုတျခမျးသားလေးတှကေို ရကျစကျစှာပငျ ထိုးခှဲဝငျရောကျသှားပွီး တဈခကြျတဈခကြျ လီးအရငျးထိ ဒုတျကနဲဒုတျကနဲ စိုကျမွုပျဝငျသှားတာမို့ သားအိမျပေါကျမတတျ အီဆိမျ့ နအေောငျခံရသဖွငျ့ ဝါဝါမှနျအံကိုတငျးတငျးကွိတျထားလိုကျရသညျ။
ဝါဝါမှနျဖငျသားအိအိကားကားကွီးနှဈဖကျက သူ့ဆောငျ့လိုးခကြျအောကျမှာ တုနျကနဲတုနျကနဲ လှုပျခါယမျးကာ ပိပိပွားပွားကွီးဖွဈသှားရလြှကျ စောကျပတျကလညျးပွဲကနဲပွဲကနဲနအေောငျ အခကြျပေါငျးရာခြီပွီး အဆကျမပွတျဆောငျ့လိုးမှုကို ခံနရေပသေညျ။
အရသာကောငျးသထကျကောငျးလာသညျ။
“ကို ဆောငျ့ ဆောငျ့ပေး မွနျမွနျ လိုး ပါ လိုးစမျးပါ ဟငျ့ ဟငျ့ ဝါဝါ ပွီးခငြျလာပွီ သေးတောငျ ထှကျခငြျလာသလိုပဲ “
“ငါ လိုးတာ ကွိုကျလား ဝါဝါ နငျ့ ယောကျြားလိုးတာနဲ့ တူရဲ့လား “
“အိုးးး ဘယျတူမှာလဲ ရှငျ့လီးကလညျး ကွီးပွီး အလိုးကလညျး ဒီလောကျသနျလှတာ ကောငျး … ကောငျး တယျ ကောငျးကောငျး လိုးပေးစမျးပါ ကြှနျမ ရှငျ့ ကို … ရှငျ ခေါျတဲ့နရော လိုကျ အလိုးခံပေးမယျ ဘယျ့နဲ့လဲ ကို ဘခကျရဲ့ “
“နငျ တကယျပွောတာနောျ ငါ နငျ့ ကို ဖာဘိခေါျသှားပွီး လိုးမှာ ဖွဈလား “
“ဘာလဲ ဖာခံ ခိုငျးမလို့ လား ဟငျး ဟငျး ဒီက သုံးယောကျလေးယောကျလောကျတော့ အပြော့ ပဲနောျ ဟှငျးးး “
“ကဲကှာ နငျပွောတာနဲ့ ငါ့ လီးကပိုတောငျ ပွီး ပွီးခငြျလာပွီ ကိုငျး လီးတဆုံးလိုးပေးမယျ ဖွဈတယျမဟုတျလား “
“ဖွဈတယျ ကိုဘခကျ လီးအရငျးထိ မှှေ့ပွီးဆောငျ့ပေး အားး ကောငျး ကောငျးတယျ ကောငျးးး အ အိ အားးး “
ဝါဝါမှနျ ကော့ ပြံသှားသညျ။
ဖငျသားနှဈဖကျ တှနျ့ကနဲ ရှုံ့ကနဲ စောကျပတျနှုတျခမျးသားတှေ ရှုံ့ခညြျပှခညြျဖွဈလကြျ စောကျရညျတှေ တဖွဈဖွဈ ပနျးထှကျသှားရလသေညျ။
ကိုဘခကျလညျး အခကြျလေးဆယျလောကျတရှိနျထိုး လိုးဆောငျ့ကာ သုကျရညျတှေ သူမသားအိမျဆီ အဆကျမပွတျ ထုတျလှှတျလိုကျလသေညျ။
တဈခြီအပွီးမှာ ခဏနားကွပွီး တအောငျ့နတေော့ နောကျတဈခြီ ထပျလိုးကွသညျ။
သူက ခှေးကုနျးလိုးသညျ။
ကုတငျပေါျမှာ ဝါဝါမှနျကို ဖငျသားနှဈဖကျ ကုနျးထောငျစလေိုကျပွီး သူမအနောကျမှနေ၍ သူကစောကျပတျထဲလီးသှငျးပွီး ခှေးလိုးသလို လိုးပေးလိုကျခွငျးဖွဈသညျ။
နှဈခြီအလိုးခံပွီးခြိနျမှာ ဝါဝါမှနျအနနှေငျ့ အိမျမှာကတညျးက လငျဖွဈသူအလိုးကိ တဈခြီု ခံလာခဲ့ရသူမို့ မောမောနှငျ့ သူ့ရငျခှငျထဲမှာ လဲလြောငျးရငျး လီးအရသာကို တရိပျရိပျခံစား၍ မှေးကနဲ အိပျပြောျသှား ခဲ့ရလသေညျ။
ဝါဝါမှနျနိုးလာတော့ သူက သူမပေါငျနှဈဖကျကွားမှာ ခေါငျးတိုးဝငျပွီး စောကျပတျကို လြှာဖွငျ့ တပွတျပွတျယကျဆှပေးနတောကို တှေ့လိုကျရသညျ။
“အိုးးး ကဲလိုကျတာ ဟငျ့ ဟငျ့ လူအိပျနခြေိနျတောငျ မရှောငျဘူး ဘယျ့နဲ့လဲ စောကျပတျယကျရတာ အရသာတောျတောျရှိလို့လား ဟငျးဟငျး “
“ရှိတယျ နငျ့စောကျပတျကိုယကျရငျ … ငါ့ လီးကအလိုလိုတောငျလာတယျ ကဲ … ကွညျ့တှေ့လား လီးစုပျခငြျသေးလား “
သူမမကြျစိရှေ့မှာမွငျတှေ့နရေသောလီးကွီးက သံခြောငျးကွီးလိုမတျမတျတောငျနပွေီး လီဒဈထိပျပွဲကွီးမှာ အသညျးယားစဖှယျဖွဈနေ၍ ဝါဝါမှနျလညျး သူ့ကို ပွနျလညျမော့ကွညျ့နလေိုကျကာ …
“စုပျမယျ ကိုကွီးလီးတောငျတာမွငျရငျ ကြှနျမစောကျပတျလညျး တောငျတာပဲ … အထဲကနရှေပွီး ယားလာတယျ သိလား “
ဝါဝါမှနျ သူ့ လီးကို ကုနျးစုပျပေးလိုကျသညျ။လီးအပွတျတောငျလာခြိနျမှာ သူမကိုယျတိုငျလညျး စောကျပတျမှာ စောကျရညျတရှှဲရှှဲဖွဈကာနခြေပွေီ။
ဝါဝါမှနျက သူ့ကို ပကျလကျအိပျခိုငျးပွီး သူ့ကိုယျပေါျကနေ လီးကွီးကို တကျခှထိုငျလိုကျကာ အပေါျမှနေ၍ မွငျးစီးသလို လိုးပေးလိုကျပါသညျ။ လီးကွီးက သူမသားအိမျကို တဒုတျ ဒုတျနှငျ့ ဝငျဝငျဆောငျ့နသေညျ။
ဖငျသားကွီးနှဈဖကျကို တအိအိလှုပျခါ၍ နှိမျ့လိုကျ ကွှလိုကျ ရှေ့တိုးနောကျငငျ ဖိဆောငျ့ခလြိုကျ စကောဝိုငျးမှှေ့လိုးလိုကျနှငျ့ စညျးစိမျအတှေ့ကွီးတှေ့နမေိသညျ။ ဒီကွားထဲ ကိုဘခကျကလညျး အလိုကျတသိနှငျ့ သူမစောကျပတျကို အောကျကနေ ပငျ့လိုးကလေး လိုးပေးလိုကျပွနျတာမို့ ခံစားရသညျ့သုခစညျးစိမျက အတိုငျးထကျအလှနျပငျ ဖွဈနပေတေော့ သညျ။
မိနဈနှဈဆယျခနျ့ကွာတော့ ဝါဝါမှနျ အသကျရှူသံတဟငျးဟငျးနှငျ့ ဏှာထနျလာသညျနှငျ့အမြှ နှာမှုတျသံ ခပျပွငျးပွငျး ထှကျပေါျလာခဲ့ရသညျ။
“ဟငျးး ကို ရယျ လီးကွီးက လိုးရတာ ဇိမျပဲကှယျ ဝါဝါ ကောငျးနပွေီ စောကျဖုတျတဈခုလုံးကှဲခငြျကှဲပစတေော့ အားရပါးရဆောငျ့ ခငြျပွီ … အကိုရယျ … ဟငျး ဟငျးးးး “
“ဆောငျ့ ဆောငျ့ အားရအောငျ ဆောငျ့ လိုး ပေး ကို အောကျကနေ ကော့ ပေးမယျ အငျး ရလား ရလား … ဝါလေး ဟငျး အငျး “
“အားး ကောငျး တယျ ကို ကွီး ဆောငျ့ ဆောငျ့ ဝါဝါလညျး ဆောငျ့ မယျ ဟငျး ကဲ ကဲ “
ဆိုပွီး နှဈယောကျသား ထကျသနျစှာဖွငျ့ အပွိုငျအဆိုငျလိုးဆောငျ့လိုကျကွလြှကျ ကာမပနျးတိုငျသို့ပွိုငျတူပငျ ဆိုကျရောကျသှားခဲ့ကွလသေညျ။
ခဏနားလိုကျ လိုးလိုကျနှငျ့ သူက ငါးခြီတိတိ လိုးသညျ။ ညနေ ၅ နာရီ ၆ နာရီ လောကျကမြှ ဝါဝါမှနျ သူ့ကို နှုတျဆကျပွီး မပွနျခငြျပွနျခငြျနှငျ့ပငျ အိမျကိုပွနျလာခဲ့ရပါသညျ။
ကိုတငျမောငျက ည ၈ နာရီထိုးမှ အလုပျကပွနျရောကျလာသညျ။
ရခြေိုး ညစာအတူစား၍ ညအိပျခြိနျရောကျတော့ ကိုတငျမောငျက သူမကို တဈခြီဆှဲပွီး မောမောနှငျ့ အိပျပြောျသှားသညျ။ အိပျမပြောျသူက ဝါဝါမှနျပဲ ဖွဈသညျ။
အိပျယာထဲမှာ ဘယျလူးညာလှိမျ့နှငျ့ … ။
ည ၁၀ နာရီ ထိုးပွီ။
“…… …… “
ဝါဝါမှနျ နားထဲမှာ အသံတဈခုကိုကွားလိုကျရ၍ အိပျနရောကနေ လူးလဲထလိုကျသညျ။
သူမနဘေးမှ လငျတောျမောငျအား ကွညျ့လိုကျတော့ နှဈနှဈခွိုကျခွိုကျအိပျမောကနြဟေနျဖွငျ့ တခူးခူးဟောကျလြှကျရှိသညျ။
အိမျရဲ့အနာကျဖကျကို လြှောကျလာလိုကျပွီး နောကျဖေးတံခါးကို အသံမကွားအောငျဖှငျ့၍ အိမျကပွငျဖကျထှကျကွညျ့လိုကျသညျ။
“ရှူး …”
လသေံခပျအုပျအုပျကလေး အသံထှကျတယျဆိုရုံမြှ အခကြျပေးသံနှငျ့အတူ လူရိပျမညျးမညျးတဈခု သူမအနားသို့ လှဈကနဲရောကျရှိလာခဲ့ပွီး …
“ရောကျပွီလား … မဝါ …”
“အငျး “
“အောကျဆငျး ရအောငျ … “
ဆိုပွီး သူမလကျကို အသာဆှဲ၍ ဝါဝါမှနျသူ့နောကျကနေ အိမျအောကျကို ဆငျးလိုကျလာခဲ့ ပါသညျ။ အိမျနောကျဖကျ ခွံဝငျးအတှငျးရှိ ပနျးပငျရပေေးသညျ့ရကေနျအနားရောကျတော့ နောကျထပျလူရိပျတဈခုကို သူမထပျမံ၍ တှေ့လိုကျရသညျ။ဝါဝါမှနျက သူ့လကျကို ဆှဲခေါျလာသူကို မော့၍ကွညျ့လိုကျပွီး …
“ဘယျသူ ပါ သေးလဲ “
“ကနြောျရယျ အောငျမိုးရယျ …နှဈယောကျတညျးပါ “
“အငျးး … ရ ပါတယျ “
ဝါဝါမှနျနရောရှေး၍ အောကျမှာထိုငျခလြိုကျသညျ။ ရကေနျဘောငျနဘေးမှာ ဖွဈပွီး သံမံတလငျးလေးခငျးထားတာမို့ သာ တောျပသေေးသညျလို့ တှေးမိသှားသညျ။ အိမျရှေ့ဘုရားခနျးဆီမှ မီးအလငျးရောငျဖွငျ့ မှုနျပပြြ အလငျးက ကရြောကျနသေညျ။အပွငျမှကွညျ့လြှငျမူ သူတို့တတှကေို ဘယျသူတဈဦးတဈယောကျမြှပငျ သတိထားမိကွလိမျ့ မညျ မဟုတျခြေ။သူမစိုကျပြိုးထားသညျ့ ပနျးခွုံတှကေလညျး ဒီအခြိနျမှာ သူမတို့ကို ကောငျးစှာ အကာအကှယျပေးနပေသေေးသညျ။
“ဟငျ့ အငျးး အငျ့ ဟငျ့ “
ဝါဝါမှနျ့ ထံမှ အမဋေိတျသံကလေးတဈစှနျးတဈစ ထှကျပေါျ၍လာသညျ။
သူမကိုယျကလေး ထှနျ့လူးလှုပျရှားရငျး ကိုယျပေါျက ညဝတျအငျ်ကြီပါးလေးက အောကျဖကျကို လြှောဆငျးသှားသညျ။ခါးမှထမီလညျး ပွလြှေော့လြှော့ ဖွဈနရောကနေ ပေါငျလယျလောကျအထိ ရောကျရှိသှားရလြှကျ … ။
“အ အရမျး မကဲ နဲ့ကှာ … ဟငျ့ ဟငျ့ အို … “
“ခစြျတယျ မ ရယျ ဟငျး “
“သှား ကိုစိုး … လူဆိုး တဈယောကျတညျးမလာဘဲ သူ့အဖောျပါခေါျလာတယျ ဟှနျး “
“မ ပဲပွောတယျ သူ့ပါ ခေါျခဲ့ ဆို “
“အငျးပါ ကဲ ကဲ စပါတော့ သူနိုးသှားမှ ဟုတျပေ့ ဖွဈနေဦးမယျ ဟှနျးးး “
“ဒါဖွငျ့ စုပျပေး “
“နှဈ … ယောကျစလုံး လား “
“အငျးး ဟငျးး ဟငျးးးးး “
“လာ ဒီနား လာ အငျးးး အှနျးးးး … … အှနျးးးး အှနျးးးး ကွိုကျ … ကွိုကျ လား … အငျ့ … ဟငျ့ ဟငျ့ “
လူရိပျသုံးခုက အမှောငျထဲမှာ လုံးထှေးသှားကွသညျ။
ဝါဝါမှနျကိုယျလေးကို လေးဘကျကုနျးပေးလြှကျသားဖွဈနပွေီး တဈယောကျရဲ့လီးကို ကုနျးစုပျ၍ ကနြျတဈယောကျက သူမရဲ့စောကျပတျကို ကုနျးမှုတျနကော တောျတောျကလေးဖီလငျရှိနပေသေညျ။
မောငျစိုးနှငျ့ အောငျမိုး …
ဒီနှဈယောကျအနကျ တဈယောကျက သူမနှငျ့ တဈလမျးတညျး အတူနထေိုငျသူတှဖွေဈကွပွီး မောငျစိုးနှငျ့သူမတို့ အိမျက နှဈအိမျကြောျ သုံးအိမျလောကျပဲခွားမညျ။ အောငျမိုးက အခွားရပျကှကျကဖွဈပွီး မောငျစိုး သူငယျခငြျးဖွဈသညျ။ နှဈယောကျစလုံး အသကျ နှဈဆယျ …အစိတျဝနျးကငြျအရှယျတှေ ။
ဝါဝါမှနျ မောငျစိုး ( သူမအခေါျ …ကို စိုး ) ကို ထိနျးထားတာကွာပွီ။ လှနျခဲ့သညျ့ တဈလကြောျကြောျလောကျ ကတညျးကပငျ ဖွဈသညျ။ဟိုနားဒီနား သှားလြှငျ မောငျစိုးကိုသာ ခေါျခေါျသှားတတျသညျ။ ကားအတူစီးရငျး ဘာဘာညာညာကလေးတှေ ထိမိကိုငျမိစရောက ကောငျလေး သူမနောကျကို ပါ လာခဲ့ပသေညျ။ လူသိရှငျကွားသိပျမရှိတဲ့ တညျးခိုခနျးတဈခုမှာ မောငျစိုးကို သူမခန်ဓာကိုယျအား လိုသလို အသုံးပွုခှငျ့ ပေးလိုကျသညျ။ ထိုမှစ၍ မောငျစိုးကား သူမ ထားရာနေ စရောသှားဖွဈခဲ့ရခြပွေီ။
ခြာတိတျက ခပျဆိုးဆိုး …လိုငျးလညျး အတောျစုံသူပဲဖွဈရာ အပေါငျးအသငျးလညျးမြားလှသညျ။မိုကျပေ့ရမျးပေ့ ဆိုတဲ့သူ အတောျမြားမြားဟာ သူ့ရောငျးရငျးတှေ ဖွဈလို့ … ။မောငျစိုးကို အပိုငျကိုငျထားနိုငျမှတော့ သူနှငျ့ဆကျနှယျရာ ပတျသကျရာပတျသကျကွောငျးတှကေ အလိုအလြောကျပါ လာခဲ့ရသညျ။ ဂိုဏျးစတားဆနျဆနျ သူကိုးကှယျအားထားရသညျ့ လူမိုကျကြောျကွီးကို သူမနှငျ့ တှေ့ဆုံခှငျ့ပေးခဲ့ရသညျ။ မောငျစိုး နညျးနညျးတော့ တငျးမိပမေယျ့ အာစရိတဈပိုငျးဖွဈနတောမို့ မတတျသာခဲ့ပါခြေ။
ဝါဝါမှနျ ဒီအခှငျ့အရေးကို အပီအပွငျအသုံးခလြိုကျသညျ။သူမအနနှေငျ့ ဆန်ဒရှိလြှငျရှိသလို မောငျစိုးကို မလိမျ့ တဈပတျနှငျ့ခြိနျးဆိုပွီး သူ့အဖောျတဈယောကျဖွဈစေ ခေါျလာခိုငျးဖို့ တှေးမိလိုကျသညျ။
ဒီတဈကွိမျက ပထမဆုံးအကွိမျပငျဖွဈတာမို့ မောငျစိုးတို့ နှဈယောကျသာမက သူမကိုယျတိုငျလညျး မကွုံစဖူး ရငျတုနျပနျးတုနျဖွဈနရေသညျဆိုတာ သူမမငွငျးနိုငျပါခြေ။
မောငျစိုးလီးက တုတျတုတျထှားထှားဖွဈ၍ ပိနျသှယျသောသူ့ခန်ဓာကိုယျနှငျ့တောငျ သိပျပွီးမလိုကျဖကျလှသလို ဖွဈနသေညျ။ လူမူကွို လီးတက်ကသိုလျဆိုတာမြိုး ကွားဖူးသလားလို့ … ။လီးက သူမတံတှေးရညျဝပွီး နီရဲပွောငျလကျလာသညျ။ တဆတျဆတျနှငျ့ တုနျခါနကော လဒဈကွီးပွူးထှကျနပေုံမှာ ဝါဝါမှနျစောကျပတျကို ခံခငြျစိတျတို့ ဟုနျးကနဲ အုံကွှလာစသေညျ။
မောငျစိုးဘောျဒါကွီး အောငျမိုးကလညျး လူပုံပြော့တိပြော့ဖတျပမေယျ့ ခပျညံ့ညံ့အစားထဲကတော့ ဟုတျမညျမထငျပါခြေ။ ဝါဝါမှနျစောကျပတျကို နူးနအေိနအေောငျ ဆှနှူးပေးနပွေီး စောကျပတျတဝိုကျကို လြှာဖွငျ့ အသှားအပွနျယကျလိုကျ စောကျပတျအကှဲကွောငျးကို အလြားလိုကျလြှာဖွငျ့ ယကျယကျကာ သပျတငျပွီး စောကျစိကလေးကို တဆတျဆတျလြှာထိုး၍ ဆှလိုကျ အစိထိပျဖူးကလေးအား ပါးစပျဖွငျ့ တပွှတျပွှတျစုပျကာ သှားနှငျ့ မနာမကငြျအောငျ ကိုကျခဲလိုကျ တဖနျ စောကျခေါငျးထဲလြှာသှငျးပွီး အတှငျးသားတှကေို လှညျ့ပတျမှှနှေောကျလိုကျလုပျနတောမို့ စောကျပတျကယားယံရုံမြှမကဘဲ ရှ သထကျရှ၍ နလေကော ပွငျးပွစှာဖွဈပေါျလာသောအလိုးခံလိုစိတျနှငျ့အတူ ဝါဝါမှနျတဈယောကျရူးမတတျပငျ ခံစားနရေပါတော့သညျ။
“လာ လာ အောငျမိုး မငျးလီးကို ငါစုပျပေးမယျ မောငျစိုး မွနျမွနျလိုးတော့ ကှာ ကွားလား မမ ပွောတာ “
“ဟုတျကဲ့ မမ ဝါ “
နှဈယောကျစလုံး ပွိုငျတူခေါငျးညိတျပွီး သူမစခေိုငျးသလို လိုကျနာလိုကျကွသညျ။
အောငျမိုးလီးကို ဘောငျးဘီဇဈဖွုတျကာ ကိုငျစမျးကွညျ့ လိုကျတော့ ဝါဝါမှနျလနျ့ဖပြျသှားသညျ။ သူ့လီးဘေးပတျလညျက အဖုဖုအထဈထဈတှကေို လကျနှငျ့ စမျးမိလိုကျလို့ပဲ ဖွဈသညျ။ဧကန်တ ဂေါျလီလီးပဲ ဖွဈရမညျ။ ဒီလိုလီးတှကေ ခံရတဲ့ မိနျးမတှရေဲ့တဏှာစိတျတှကေို ပိုမို တုနျလှုပျခွောကျခွားထကွှလာအောငျ ပွုမူနိုငျစှမျးရှိလှတာကို သူမကွားဖူးနားဝရှိခဲ့၍ ဖွဈသညျ။
ဝါဝါမှနျ၏ ကုနျးပေးထားသညျ့ ဖငျနှဈဖကျအကွားရှိ စောကျပတျအခေါငျးပေါကျကလေးထဲသို့ မောငျစိုးလီးက ကွပျသိပျစှာ ဖွငျ့ တဈရဈခငြျး တိုးဝငျလာသညျ။ သူမအနနှေငျ့ အားမနာစတမျးပွောရလြှငျ ကိုဘခကျလီးတောငျ မောငျစိုးလီးလောကျ မဆှဲဆောငျနိုငျတာ အမှနျပငျ။ လီးက အရှယျအစားခငြျး သိပျမကှာခွားလှဘဲ ဟိုက အတှေ့အကွုံမြားသလောကျ လိုးနညျးစုံကို ပိုငျနိုငျကြှမျးကငြျတာတဈခုပဲ ပွောစရာရှိသညျ။
မောငျစိုးဆောငျ့ခကြျကလညျး ထိထိမိမိ ရှိနသေညျ။လီးကွီးကို စောကျခေါငျးအဝမှာ လှညျ့ပတျထိုးမှှပွေီးမှ တရှိနျထိုးလိုးဆောငျ့ ခခြွငျးမို့ အဝငျနကျသလောကျ ထိခကြျပွငျးလှပါသညျ။သူက အဆကျမပွတျပငျ တဇှပျတဖှပျဖှပျနှငျ့နအေောငျ သှကျသှကျကွီးဆောငျ့ပေးနပေသေညျ။အခကြျနှဈဆယျ သုံးဆယျကနေ အခကြျလေးငါးဆယျ အထိ မနားစတမျးပငျ ဆကျတိုကျ လိုးပေးနခွေငျးပဲဖွဈသညျ။
“စှပျဖှပျ ဘှတျ … ဘုတျ ဖတျ စှိ ဇှပျ ဘှပျ …ဘုတျ ပှပျ ဗှပျ …”
“အငျ့ အိ အိ အငျ့ ဆောငျ့ မောငျလေး ဆောငျ့… တအားနဲ့ လိုးပေး အိ … အီး အီး ထိ … ထိတယျ ဆောငျ့ ဆောငျ့ မွနျမွနျ ဟငျး ဟငျး … “
လီးတဈခြောငျးကို အလိုးခံရငျး ကနြျလီးတဈခြောငျးဖွဈသညျ့ အောငျမိုးလီးကိုလညျး အပွတျတောငျလာအောငျ သူမပါးစပျဖွငျ့ စုပျ၍ စုပျ၍ ပေးနသေညျ။ လီးက မဟားဒယားကွီးတောငျမတျထကွှလာသညျ။ ဂေါျလီသုံးလေးလုံးမက ထညျ့ထားတာမို့ လီးကနှဈဆလောကျပိုမို ကွီးထှားနသေညျ။
ဝါဝါမှနျ တငျးမခံနိုငျတော့ခြေ။မောငျစိုးဆောငျ့လိုးမှုနှငျ့ အတူ စောကျရညျတှေ တဈခြီပနျးလှှတျထှကျ သှားရသညျ။ သူက တဗှပျဗှပျနငျးဆောငျ့၍ ကောငျးတုနျးပငျရှိသေးသညျ။
“ကောငျးတယျ ငါ့မောငျရယျ မငျးလိုး လိုကျတာ မမ အားတှတေောငျကုနျသှားသလိုပဲ ဟငျး ဒီဖကျကိုလာ ပကျလကျပဲလိုးပေးတော့ “
မောငျစိုးကို ပကျလကျလိုးခိုငျးစဉျ အောငျမိုးကို သူမအပေါျကနခှေထိုငျစလေိုကျကာ သူမပါးစပျထဲ သူ့လီးသှငျးခိုငျးပွီး သူ့လီးကိုမွိနျရညျယှကျရညျနှငျ့ ဆကျလကျစုပျပေးလိုကျသညျ။လြှာနှငျ့လညျး လှညျ့ပတျယကျပေးသညျ။ထိုစဉျ …
“အား မမ … မ… မရတော့ ဘူး … အ … အားးး အားး “
မောငျစိုး နောကျထပျအခကြျအစိတျလောကျ အားကုနျပငျသှနျ၍ ဆောငျ့လိုးရငျး သူ့လီးကို သူမ၏စောကျခေါငျးထဲမှ ဆှဲခြှတျလိုကျကာ လရညျတှကေို သူမဝမျးဗိုကျသားပေါျ ဗွဈကနဲဗွဈကနဲ ပနျးထုတျပဈလိုကျသညျ။
“ကိုစိုး လီးပေး … စမျးပါ ဒီ … ဒီကိုလာ မွနျမွနျ … “
ဆိုပွီး ဝါဝါမှနျက သူ့လီးကို အမွနျပငျဆှဲယူလိုကျရငျး မောငျစိုးလီးက လကျကနြျလရညျတှကေို အကုနျအစငျပွောငျရှငျးသှားအောငျ စုပျပေးလိုကျသညျ။အောငျမိုးလညျး ကောငျးနပွေီဖွဈ၍ သူမကို…
“မ ဝါ ကြှနျတောျ လိုးခငြျ ပွီ “
“လိုးပါ မောငျလေး ကောငျးကောငျး လိုးနောျ …မငျး လီး… ကိုတော့ မမ ခပျလနျ့လနျ့ပဲ “
ဆိုပွီး ပွောလိုကျက သူမပေါငျနှဈဖကျကို သူလိုးနိုငျအောငျ ထပျမံ၍ ပွဲပွဲကားကားလုပျပေးလိုကျပသေညျ။ မောငျစိုးတဈခြီလိုးထားသညျ့ သူမစောကျပတျကွီးကလညျး ပို၍ပငျ ပွဲကားသှားသညျ။
အောငျမိုး အပီအပွငျကွီး လိုးပပွေီ။
ဝါဝါမှနျ့ ပေါငျနှဈဖကျကို ဟိုဖကျဒီဖကျဆှဲဖွဲလိုကျရာက ပွဲဟဟစောကျပတျအဝမှာ သူ့လီးတေ့ခြိနျ၍ ဇှိ စှတျ ဗွှတျ ဆိုပွီးတဈလကျစတညျး ဆောငျ့လိုးခလြိုကျခွငျး ဖွဈသညျ။
“အ အ …မောငျ …ေ မာငျ လေး … အိ… အငျ့ … “
ဝါဝါမှနျ မခံမရပျနိုငျအောငျကောငျးသှားသညျ။ဂေါျလီသီးတှကေ စောကျဖုတျအတှငျးနံရံမြားကို ကွမျးတမျးစှာပှတျဆှဲသှားပွီး စောကျဖုတျယားယံသမြှကို ဖွဖြေောကျပေးလိုကျသလိုဖွဈသှားတာမို့ သူ့ကို အထူးတလညျ ကြေးဇူးတငျမိသှားသညျ။
“ကောငျး ကောငျး … လိုကျတာ … မောငျလေးရယျ “
ဆိုပွီး သူမစကားပငျ ဟဟ မပွောနိုငျရှာဘဲ လညျခြောငျးထဲနငျနသေလို ဖွဈသှားရသညျ။ အောငျမိုး လီးဝငျအောငျ အတောျကလေးအားစိုကျ၍ သှငျးလိုကျရသညျ။စောကျပတျက အလိုးခံဖူးပွီးသားပမေယျ့ ဂေါျလီတှေ တငျးခံနသေညျ့ အတှကျ စောကျခေါငျးအဝကလေးမှာ တဈတဈဆို့ဆို့ ဖွဈနရေပွီး ဇောခြှေးပြံအောငျ အားနှငျ့မှှနှေောကျ ဖိဆောငျ့သှငျးလိုကျမှသာ ဂေါျလီလုံးမြားက စောကျခေါငျးထဲကို ခကျခကျခဲခဲ ထိုးဖောကျဝငျရောကျသှားနိုငျခဲ့သညျ။
သူခြှေးပြံနသေလို သူ့ အလိုးခံရသူ ဝါဝါမှနျခမြာမှာလညျး စောကျပတျနှဈခွမျးဗွနျးဗွနျးကှဲမတတျ သှေးထှကျအောငျခံစားရသညျပငျ။
“အား မောငျလေး အောငျမိုး ပွနျမထုတျနဲ့ဦး ဒီအတိုငျးခဏစိမျထားပေးပါ … မငျး ဂေါျလီလုံးကွီးတှကေ မမ အခေါငျးလေး ထဲမှာ ဖိလှိမျ့ပဈနသေလိုပဲ ဟူး အူးးး နညျးနညျးခငြျး အသာကလေးလိုးပေး အငျးအငျးဟုတျ ဟုတျပွီ … အဲ့ဒီအတိုငျးပဲ ဆောငျ့ပေးထား နောျ … ဟုတျလား …အမလေး အာ့ … အ အလာ့ အမရေေ …နာ နလိုပျတာ ကြှတျကြှတျ ကြှတျ အ အားး ကောငျးတယျ အငျး အငျးးး ဆောငျ့ ဖွေးဖွေး ခငြျးဆောငျ့ မလောနဲ့ မောငျလေး ရေ … အား အ အိ အိ “
ဝါဝါမှနျ လကျနှဈဖကျဖွငျ့ သူ့ခါးကို ဖကျထားလိုကျမိသညျ။သူက လီးအရငျးထညျ့သှငျးထားရာကနေ ဖွညျးဖွညျးခငြျးလီးကို ကလနျ့ထိုးသလို အထကျအောကျဘယျညာ လှညျ့ပတျထိုးမှှပေေးနလြှေကျ ရှိပွီး အနညျးငယျနာကငြျမှုဝဒေနာ သကျသာလာတော့ မှသာ ဝါဝါမှနျသူ့ကိုတဈခကြျခငြျး ပွနျလညျ၍ ဖိဆောငျ့ လိုးစလေိုကျပါသညျ။
မောငျစိုးက သူ့လီးကိုပွနျတောငျလာအောငျ ဂှငျးထုပေးနသေညျ။အောငျမိုး နညျးနညျးလေးအရဲစှနျ့ပွီး သူ့လီးကို သူမစောကျခေါငျးလေးထဲသို့ အခကြျနှဈဆယျလောကျ လိုးသှငျးလိုးထုတျလုပျလိုကျသညျ။ဝါဝါမှနျ ဘာတဈခှနျးမြှ မပွောတော့ပါ။ အောငျ့ခံနပေုံရသညျ။
သူမစောကျပတျတဝိုကျမှာလညျး အရညျမြားရှှဲနဈနပွေီး လိုးရတာ ရှောရှောရှူရှူပွနျဖွဈလာသလိုရှိတာမို့ အောငျမိုး ဖီလငျအပွတျတကျလာကာ တဇှပျဇှပျတဗှပျဗှပျနှငျ့ မွိုငျနအေောငျပဲ လိုးဆောငျ့နလေိုကျတော့ သညျ။အမှနျမှာ ဝါဝါမှနျ သူ့လီးအဝငျကောငျးလှနျး၍ တဈခြီနှဈခြီမက သုံးခြီတိုငျအောငျ ခရီးပေါကျခဲ့ပွီဆိုတာကို အောငျမိုး အတှေ့အကွုံနုသေး၍ သတိမထားလိုကျမိခွငျးပငျဖွဈသညျ။
ဝါဝါမှနျ တဈယောကျ တောျတောျကလေး ကောငျးသှားသညျ။ အောငျမိုး၏ ဂေါျလီလီးကို အသညျးခိုကျအောငျပငျ နှဈထောငျးအားရ ရှိသှားရလသေညျ။သူ့ခါးကိုမလှတျစတမျးဖကျတှယျလိုကျရာက ဝါဝါမှနျက …
“အောငျမိုးရေ မငျး သဘောရှိသာ လိုးပတေော့ မမ ခံလို့ ကောငျးနပွေီကှယျ လိုးပါ လိုးစမျး ခပျကွမျးကွမျးသာ ဆောငျ့လိုးပတေော့ “
ပွောရငျး သူမခါးလေးကိုအောကျကနကေော့၍ ကော့၍ တငျပါးကွီးနှဈဖကျကို ပငျ့လိုကျမွှောကျလိုကျနှငျ့ ပကျပကျစကျစကျပငျ အလိုးခံပဈလိုကျပသေညျ။ အောငျမိုးနှငျ့ သူမ အကောငျးကွီးကောငျးနစေဉျမှာ ကိုစိုးကလညျး သူမနို့အုံ အိအိကွီးနှဈလုံးကို ကိုငျဆုပျဖစြျနယျကာဖွငျ့ နို့ကို ခပျကွမျးကွမျးစို့ပေးလိုကျလရော အား အီးကနဲ စိမျ့နအေောငျကောငျးလှနျးလှသဖွငျ့ ဝါဝါမှနျ တဏှာစိတျမထိနျးနိုငျရှာတော့ဘဲ စောကျရညျမြား တရကွမျးပငျ ပနျးလှှတျပဈလိုကျရပါလသေညျ။
“အားအား ဆောငျ့မွနျ မွနျ လေးဆောငျ့ အောငျ … အောငျမိုးရဲ့ဟငျး ဟငျး အ အငျးး …ဟငျးးး ဟငျးးး “
ကော့ပြံ ထှနျ့လူးရငျး အတနျကွာအောငျ အောငျမိုးလညျး ဆကျလိုးနပွေီး သူ့လရညျတှေ သူမစောကျခေါငျးလေး ထဲကို တဗွဈဗွဈနှငျ့ ဆောငျ့ကွီးအောငျ့ကွီး ပနျးထှကျသှားခြိနျကမြှသာ နှဈယောကျသား အားပြော့ကာ ငွိမျကသြှားခဲ့ရသညျ။
“ကောငျးလိုကျတာ မောငျလေးရယျ “
“ကြှနျတောျရောပဲ မမ ဝါေ ရ “
အောငျမိုးက ပွောပွီး သူမကိုဖကျနမျးလိုကျသညျ။
“မမနား ဦးမလား ဆကျလိုးကွမလား “
မောငျစိုး သူမနားနားကပျကာ မေးလိုကျတော့ ဝါဝါမှနျက
“ဒီအတိုငျးဆကျလိုးရငျ ငါသလေိမျ့မယျ ခဏနားပွီးမှ ဆကျလုပျတာပေါ့ “
“ကောငျးပွီ မမသဘောပါပဲ “
ဆိုပွီး သုံးယောကျသား ပှတျသီးပှတျသပျလုပျကာ တဈယောကျက သူမနို့ကိုငျလိုကျ တဈယောကျက သူမစောကျပတျနှိုကျလိုကျ လုပျနကွေပွီး အတနျကွာတော့မှ ဝါဝါမှနျက မောငျစိုးနှငျ့ အောငျမိုးတို့ နှဈယောကျ၏လီးတှကေို ဟိုစမျးဒီစမျး လိုကျလံကိုငျတှယျ ဆုပျဆှဲကစားနရောက …
“မငျးတို့နှဈယောကျ တဈယောကျအပေါျ တဈယောကျအောကျမလိုးခငြျဘူးလား “
“ဘယျလို လိုးရမလဲ ပွောပါ မမ “
“အငျး တဈယောကျက စောကျပတျလိုး … တဈယောကျက မမဖငျကို လိုးပေါ့ “
“မ မ ခံနိုငျရငျ လိုးခငြျတာပေါ့ “
သူတို့နှဈယောကျအပွောကွောငျ့ သူမခိကနဲ ရယျလိုကျမိရငျး …
“ဒါဆိုရငျ အောငျမိုးပကျလကျလှနျအိပျလိုကျ … မငျးလီးကို မမလိုးပေးမယျ … ကိုစိုးက အနောကျကနမေမဝါ ဖငျကိုလိုးပေး … ဖွဈတယျမဟုတျလား လီးကိုတံတှေးဆှတျပွီးမှ … လိုးရမယျနောျ “
“သိပျကောငျးတဲ့အစီအစဉျပဲ မ မ ဝါ ရယျ ဟငျး ဟငျး ဟငျး “
“ပွီးတော့ ပွောရဦးမယျ အသံလညျးသိပျမထှကျကွစနေဲ့ဦး … မငျးတို့ အဈကို နိုးလာရငျ အားလုံး… ဒုက်ခရောကျကုနျလိမျ့ မယျ… ကွားလား မမပွောတာ “
“ဟုတျကဲ့ “
“ကွားပါတယျ မမ ရဲ့ “
သုံးယောကျသား လုပျငနျးပွနျစကွသညျ။
အောငျမိုးက သံမံတလငျးပေါျမှာ ပကျလကျအိပျခလြိုကျပွီး သူမကအပေါျစီးမှနေ၍ အောငျမိုး၏ ဂေါျလီလီးပေါျ တကျထိုငျကာ သူမစောကျပတျထဲကို လီးသှငျးပေးလိုကျသညျ။ တဈခကြျနှဈခကြျဖိဆောငျ့ကာ ထိုငျခရြငျး လီးကွီးတဝကျခနျ့ အဝငျမှာ အောငျမိုးရငျဘတျပေါျမှောကျအိပျခလြိုကျပွီး သူမဖငျကို အနောကျဖကျသို့ ခပျကော့ကော့လေးလုပျ၍ ကုနျးထောငျပေးလိုကျရာ အသငျ့စောငျ့နသေညျ့ ကိုစိုးက သူမဖငျသားနှဈဖကျကို ဖိဖွဲကိုငျ၍ စအိုပေါကျ ဟတတ ကလေးကို သူ၏ တံတှေးဆှတျထားသောလီးကွီးဖွငျ့ ခပျဆတျဆတျကလေး ထိုးဆောငျ့ ထညျ့လိုကျပတေော့၏။
“အ အို့ အိ ဟငျ့ အငျ့ အ အားး အု အူးးး အလာ့ လား … ဟငျးမောငျစိုး ဆောငျ့ ဆောငျ့ …မငျးလီးကို … မမအထဲ … ဖိပွီး သှငျးပဈလိုကျ … ရ ရတယျ လိုး … လိုးစမျးခပျသှကျသှကျဆောငျ့ … အိ အငျ့ … ဟုတျ ဟုတျပွီ “
“ဖှပျ ပှပျ ဇှပျ … ဗွိ ပွှတျ … စှိ ဖှပျ ဇှပျ ဘုတျ ဖှပျ … ဘုတျစှိဖှပျ … ဗှပျ ဘှတျ ဖှပျ … “
မီးကုနျယမျးကုနျ ဆောျကွသညျ။ အသံမထှကျနှငျ့ ဆိုသညျ့တိုငျ ဝါဝါမှနျကိုယျတိုငျရဲ့နှုတျမှ နာကငြျမှု ရမ်မကျသိပျသညျးမှု ပွှနျးတီးသညျ့ … ” အငျ့ … အိ အိ … အငျ့ … အီး ဟငျ့ … ဟငျ့ … အှနျးး အငျ့ …” ဟူသော အသံတဈစှနျးတဈစကမူ တားမနိုငျဆီးမရ တဈခကြျတဈခကြျ ပှငျ့ အံ ထှကျပေါျလာခဲ့ရလြှကျ … ။ ဘုတျ ဇှပျ ဘုတျ ဖတျ ဖှပျ …ဘှတျ ဗှပျ …ဇှပျ … ဟူသညျ့ သူတို့ သုံးယောကျထံမှ အသားဆိုငျခငြျး ရိုကျခတျ လိုးဆောငျ့ ကွရာမှ ထှကျလာသညျ့ အသံလှိုငျးမြားကလညျး ညဉျ့လယျယံကို လှုပျနှိုးဘိသညျ့ အလား အိမျနောကျဖေးရှိ မွကေမ်ဗလာမှေ့ယာထကျမှာ ဆူညံငရဲပှကျ၍ နကွေပတေော့ သညျ။
သုံးယောကျစလုံး အကောငျးကွီး ကောငျးသှားကွသညျ။
အောငျမိုးရော မောငျစိုးနှငျ့ ဝါဝါမှနျကိုယျတိုငျရော စောကျပတျနှငျ့ဖငျကို တဈလှညျ့စီ လိုးဆောငျ့ကွရာကနေ အောငျစိုးလညျး လီးတှအေောငျ့ပွီး ကိုစိုးလညျး သုကျပငျမထှကျနိုငျအောငျ ဖွဈကွရလြှကျ ဒှါရနှဈပေါကျစလုံး လီးနှငျ့ပယျပယျနယျနယျ အလိုးခံလိုကျရသော ဝါဝါမှနျမှာကား အကောငျးအဆိုးနှဈတနျရောပွှနျးသညျ့ ခံစားမှုအောကျမှာ ရာဂစညျးစိမျကို အလြှံပယျကွီးရရှိသှားပွီး မွပွေငျပေါျမှာပဲ ခွလေကျမသယျနိုငျအောငျ ဖလကျပွသှားခဲ့ရပတေော့သညျ။
မောငျစိုးတို့ နှဈယောကျပွနျသှားပွီး နာရီဝကျလောကျကွာတော့မှသာ သူမမှာ ကိုယျ့အိပျယာပေါျကိုယျ ပွနျရောကျအောငျ မနညျးကွီး ကွိုးစားပမျးစား လြှောကျလှမျးလာခဲ့ရ လသေညျ။
မနကျနအေတောျကွီးမွငျ့မှ ဝါဝါမှနျအိပျရာက နိုးလာသညျ။လငျဖွဈသူ ကိုတငျမောငျကား နံနကျစာကို ကိုယျ့ဖာသာပငျ မှှနှေောကျစားသောကျကာ အလုပျခှငျရှိရာသို့ အခြိနျမှနျပငျ ထှကျခှာသှားလပွေီ။
သူ့အနနှေငျ့ … မနေ့က နေ့ရောညပါ တဈခြီစီလောကျ သူ လှနျလှနျကြူးကြူး ကာမဆကျဆံမိခဲ့ ၍ မယားခြောကလေးခမြာ အိပျယာမှစောစောမထနိုငျဘဲဖွဈကာ တောျတောျကလေးပနျးလနြရှောလိမျ့မညျဟုပငျ ထငျမွငျမိနမေလား မပွောတတျပါခြေ။
ဒီတဈရကျလုံးလုံး ဝါဝါမှနျ ဘယျကိုမှမသှားတော့ဘဲ အိမျမှာပဲ ဇိမျနှငျ့နှပျကာ အနားယူနလေိုကျပွီး မနေ့ကတဈနေ့တာလုံး သူမ ခံစားရရှိခဲ့ရသညျ့ လောကစညျးစိမျကို ပွနျလညျ စမွုံ့ပွနျ၍ ဖီလငျယူကာ နမေိပသေညျ။
ညနစေောငျးလောကျမှာ မောငျစိုး မလညျမဝယျနှငျ့ သူမဆီကို ရောကျရှိလာသညျ။
“ကိုကြောျ ပွနျရောကျလာလို့ မမဝါ ရေ ဒီညအကွောငျးတဈခုခု ပွပွီး အပွငျထှကျခဲ့လို့ မရဘူးလား “
ဝါဝါမှနျ သကျပွငျး ဟငျးကနဲ ခလြိုကျမိသညျ။ကြောျကွီး ဆိုတဲ့သူကို သူမ လှနျဆနျလို့တော့ မရ။ ကိုယျ့ဖကျက အတတျနိုငျဆုံး လိုကျလိုကျလြောလြောဆကျဆံနိုငျမှသာ ရရှေညျအတှကျအကြိုးရှိလိမျ့ မညျဖွဈကွောငျး သူမတှေးမိပါသညျ။
“မမ ကွံကွညျ့ဦးမယျလေ ကိုစိုး သူပွနျလာရငျ တဈခုခုပွောဆိုပွီး ထှကျခဲ့တာပေါ့ မငျးခါတိုငျးနရောကပဲ စောငျ့နေ ကွားလား ကိုစိုး “
“ဟုတျကဲ့ မမ ဝါ … ကြှနျတောျတို့ ညနမှေ ပွနျ တှေ့ကွမယျ နောျ “
“ကောငျးပွီ မောငျလေး “
လငျတောျမောငျ ပွနျလာခြိနျမှာ သူမအသငျ့ ဖွီးလိမျးပွငျဆငျပွီးနပွေီ။
ပဲခူးမှ ကြောငျးနဖေကျ သူငယျခငြျးမတဈယောကျ ကားအကျဆီးဒငျ့ဖွဈ၍ သှားရောကျကွညျ့ရှုမညျဖွဈပွီး နှဈရကျလောကျနပွေီးမှ ပွနျလာမညျ ဖွဈကွောငျးမြားပွောဆို၍ ကိုတငျမောငျလညျး …
“ဒါတော့ သှားကိုသှားရမှာပေါ့ သူငယျခငြျးခငြျး အားပေးရမယျ့ ဝတ်တရားရှိတယျ အကြိုးအကွောငျးလညျး ပွနျပွောပွနောျ ဝါဝါ ရယျ “
ဆိုပွီး သဘောတူလကျခံ၍ အိမျကနေ ကားဂိတျသို့သှားရနျ တက်ကစီတဈစီးရှာမညျဆိုပွီး ထှကျခလြာလိုကျသညျ။
တဈလမျးကြောျက အိမျတဈအိမျရှေ့မှာ မောငျစိုးစောငျ့နသေညျ။နှဈယောကျသား ကားတဈစီးငှား၍ ကြောျကွီးရှိနမေညျဆိုသော ရပျကှကျတဈခုထဲသို့ နာရီဝကျခနျ့ ကားစီးပွီးရောကျရှိလာခဲ့ကွပါသညျ။
ကြောျကွီးက စောငျ့နပေါသညျ။သူ့ပုံစံက လူမိုကျလို့ မထငျရပါ။အသကျ ၄၀ ဝနျးကငြျအရှယျခနျ့ အသားလတျလတျ နှာတံပေါျပေါျ ရုပျရညျသနျ့ပွနျ့ပွီး သပျရပျစှာဝတျစားထားလြှကျ အရပျကတော့ ၆ပေ နီးနီးလောကျရှိမညျ။
ဝါဝါမှနျအနနှေငျ့ သူနှငျ့တဈကွိမျတှေ့ဆုံဖူးပွီးဖွဈရာ နှဈယောကျသား တရငျးတနှီးပငျနှုတျဆကျလိုကျကွပွီး သူ့အနီးမှ ဆကျတီခုံတဈခုမှာ ဝငျထိုငျလိုကျပါသညျ။
“ဝါဝါ အခြိနျရတယျမဟုတျလား “
“ရပါတယျ အိမျကို တဈရကျနှဈရကျဆိုပွီး ပွောခဲ့ပါတယျ “
သူက လကျဖြောကျတဈခကြျတီးပွီး အားရကြနေပျသောအပွုံးနှငျ့ …
“အိုကေ …ကဲ ဒါဖွငျ့ ဒီနားလာဦး မငျးကို ဆုခရြမယျ “
ဝါဝါမှနျ သူ့ အနားတိုးကပျထိုငျလိုကျတော့ သူကခါးကိုပှေ့ဖကျပွီး သူမနှုတျခမျးကို ပွှတျကနဲ လာနမျးသညျ။ ဒီနောကျ မောငျစိုးဖကျကို လှမျးကွညျ့ကာ
“အပေါျတကျသှားလိုကျ မောငျစိုး မငျးအဆငျပွအေောငျ ကိုယျစီစဉျပေးထားတယျ လိုအပျမှ ငါခေါျလိုကျမယျ ကွားလား “
“ဟုတျကဲ့ ကိုကြောျ “
မောငျစိုးလညျး သူ့ကိုရှောငျခိုငျးလိုကျမှနျး သိပွီး အပေါျထပျသို့ တကျရသညျ့ လှကေားထဈမြားအတိုငျး လှမျးတကျလာခဲ့လိုကျသညျ။ အပေါျရောကျတော့ သူ့ကို မိနျးမငယျကလေးတဈယောကျက စောငျ့ကွိုနတောတှေ့လိုကျရသညျ။
အငျး …ဒါဟာ သူ့အလိုဖွညျ့ဆီးပေးလို့ ငါ ပွနျခံစားရတဲ့ ဆုလာဘျပဲ လကျမလှှတျစနေဲ့ မောငျစိုး …ဟူ၍ မောငျစိုးတဈယောကျ ကိုယျ့ဖာသာကိုယျ စိတျထဲကပွောရငျး ပွုံးမိသှားရပသေညျ။
ကြောျကွီး သူ့အရှေ့စားပှဲပေါျက ဘလကျလဘေယျပုလငျးထဲကနေ အရကျလကျနှဈလုံးခနျ့စီ ဖနျခှကျနှဈလုံးထဲ လောငျးထညျ့ပွီး စပျလိုကျသညျ။တဈခှကျကို ဝါဝါမှနျထံလှမျးပေးသညျ။ကနြျတဈခှကျက သူ့အတှကျ …
“ကို ကွီး ဟငျ့ ဟငျ့ …”
“…… …… “
ဝါဝါမှနျ ဖွညျးဖွညျးခငြျးမော့ခလြိုကျသညျ။ သူမလညျခြောငျးထဲ ပူကနဲ …အကောငျးစားအရကျမို့ အဝငျတော့ မဆိုးလှပါ။နောကျတဈခှကျ …ထပျမံ၍ ခြိဈကလေး မွုံ့လိုကျ နောကျထပျတဈခှကျမော့သောကျလိုကျ ပူကနဲ ပူကနဲ ရငျထဲမှာလညျး နှေးကနဲသိမျ့ ကနဲ …သူမမကြျနှာကလေးက ဘလကျလဘေယျ အရှိနျကွောငျ့ထငျသညျ။ နီနီမွနျးမွနျး သှေးရောငျကလေးသမျးပွီး တဈမြိုးပငျ ခစြျစရာကောငျးနသေေးတော့ သညျ။
နှဈယောကျသား ထိုငျနရောကထလိုကျတော့ သူမကိုယျလေး အရှေ့ကို နညျးနညျးယိုငျလို့ သှားရသညျ။
ကြောျကွီး သူမပုခုံးကလေးကို အသာထိနျးကိုငျကာ အိပျခနျးဆီသို့ လှမျးလာခဲ့ကွပွီ။
“ကိုကြောျ ဟငျးဟငျး ပြောျတယျ ဒီည ဝါဝါတို့ အေးဆေးနရေအောငျနောျ ကိုကြောျလာတာသိလို့ ဝါဝါ ပဲခူးမှာနှဈရကျနမေယျပွောခဲ့တယျ သိလား “
ဝါဝါမှနျ မကြျလုံးကလေးစငျးကာနသေလောကျ စကားကဖွငျ့ သှကျနသေညျ။
အိပျခနျးထဲရှိကုတငျကယြျကွီးပေါျမှာ နှဈယောကျသား ကိုငျကွတှယျကွ ဖကျကွနမျးကွနှငျ့… ကြောျကွီးက ဝါဝါမှနျကို သူတှေ့ဖူးကွုံဖူး သမြှ မိနျးကလေးတှထေဲမှာ အခိုကျဆုံးဆိုပွီး တောျတောျကလေး အရေးပေး ဆကျဆံကာ ခစြျစခငျစ သမီးရညျးစားစုံတှဲမြားလို တရှိုကျမကျမကျ နမျးစုပျလို့မဝ နိုငျအောငျပဲရှိနပေေးသညျ။
ဝါဝါမှနျကကြောျကွီး ခွရေငျးဖကျဆီ ကိုယျကလေးလြှောဆငျးလိုကျပွီး သူ့ပုဆိုးကိုခြှတျခလြိုကျရာက အတှငျးခံကိုပါ ဆှဲခြှတျ၍ သူ့ဘောငျးဘီအောကျကနေ ထှကျပေါျလာသော လီးကွီးကိုဆုပျကိုငျကာ လှညျ့ပတျကွညျ့ရှုရငျး သူမနှုတျခမျးကလေးဖွငျ့ အသာအယာပငျနမျးစုပျလိုကျပါသညျ။ကြောျကွီးလီးမှာ မတောငျသေးသောျလညျး ပငျကိုယျကွီးသူဖွဈ၍ လကျတဈဆုပျစာနီးနီးလောကျရှိနတောတှေ့ရပသေညျ။ ရှညျလညျးတောျတောျရှညျသညျ။
သူ့လီးက အောငျမိုးလီးလို ဂေါျလီထညျ့ထားတာမြိုး မဟုတျပမေယျ့ လုံးပတျရော အလြားပါ ကွညျ့ကောငျးသညျ့ လီး ဖွဈ၍ မိနျးမတို့အကွိုကျဟုပငျဆိုရမညျ။ဝါဝါမှနျလကျက လီးကိုဂှငျးတိုကျသလိုဆောငျ့ဆောငျ့ပေးလိုကျပွီး လီးတဈခြောငျးလုံးအား ပါစပျဖွငျ့စုပျငုံ၍ လီးဒဈထိပျဖူးကို လြှာနှငျ့ဝေ့ဝိုကျယကျပေးလိုကျ လီးကိုယျထညျ တဈလြှောကျကို အသှားအပွနျလြှာနှငျ့ ယကျကာသပျကာဖွငျ့ ဂှေးဥနှဈလုံးကိုလညျး ပွှတျကနဲပွှတျကနဲ နအေောငျ တယုတယနှငျ့ စုပျယူလိုကျသေးသညျ။
လီးကွီးတဖွညျးဖွညျးတောငျမတျကွီးထှား လာကာ အကွောအပွိုငျးပွိုငျးထလို့ လာသညျ။ ဒဈကွီးက အပွူးသားနှငျ့ တဆတျဆတျတုနျခါနပွေီး သူမကို ခေါငျးညိတျဖိတျခေါျနသေညျ့အလား … အရကျရှိနျနှငျ့ ရာဂအရှိနျရောပွီး နဂိုကတညျးက အလိုးခံဖို့စိတျစောနသေူပီပီ ဝါဝါမှနျ သူ့လီးကို အပွတျတောငျလာအောငျ ငုံ့ကာငုံ့ကာ ယကျလိုကျစုပျလိုကျလုပျ၍ လီးခြောငျးကို ဆှဲဆှဲဆနျ့ နကော အလြား ၈ လကျမသာသာရှိသညျ့ လီးကွီးက တဈစတဈစပိုမို၍ သနျမာတောငျ့တငျးလာသလိုထငျမှတျရပွီး ကြောျကွီးလညျး သူမကိုယျလေးကို သူ့ဖကျကို ဆှဲယူ၍
“လိုးခငြျပွီ ဝါဝါရယျ မလိုးခငျ မငျးစောကျပတျကလေး ကပျထိုးပေးစမျးပါ စောကျပတျကို အားရအောငျ ကွညျ့ခငြျလို့ “
လို့ပွောရငျး ဝါဝါမှနျအားထရပျစလေိုကျတော့ သူမကိုယျလေးက ထိုငျနသေညျ့ ကြောျကွီးမကြျနှာအရှေ့မှာ သူ့ကို ကားရယားကွီး ခှရပျလိုကျသလိုဖွဈသှားပွီး စောကျပတျနှငျ့မကြျနှာ အပျမိရကျသားဖွဈသှားလသေညျ။ ကြောျကွီး ဘာဂြာအစှမျးပွလေ ပွီ။
စောကျပတျကို လကျခြောငျးမြားနှငျ့ မညှာမတာ ထိုးစိုကျသှငျးကာ ဆောငျ့ဆောငျ့ပေးလြှကျ စောကျစိကလေးကို ပါးစပျဖွငျ့ကိုကျငုံခဲ၍ လှုပျနှူးကာ ဆှပေးနသေညျ။ စောကျပတျကိုတပွတျပွတျ လြှာနှငျ့ယကျပေးသညျ။ အရညျလိုကျလာမှနျးသိတော့ သူပိုအားတကျလာပွီး စောကျပတျအကှဲကွောငျးကို အောကျမှအထကျသို့ ဝကျပကျသညျ့နှယျ ယကျယကျသပျတငျပဈလိုကျကာ အခေါငျးကလေးထဲလြှာသှငျးမှှေ့ထိုးပွီး စောကျစိကို နှာခေါငျးထိပျနှငျ့ ထိုးထိုးဆှ ပေးလိုကျတော့ ဝါဝါမှနျ အားးး …ကနဲကော့ပြံတကျလာခဲ့ရ ပွီး …
“အိအီး မရတော့ ဘူး ကို ကိုကြောျ လိုးတော့ တောျပွီ လိုးပေးတော့ ဝါဝါ ယားလှနျးလှပွီ “
“ဘာကို …လိုးရမလဲ ဝါဝါ ရ ယျ “
“ဟငျ့ ဟငျ့ စောကျ … စောကျပတျကို “
“မဟုတျသေးဘူး… ဆကျ ပွော “
“စောကျ … စောကျခေါငျးထဲကို ကိုကြောျ့ …လီးကွီးနဲ့ လိုး … လိုးပေး ပါ လိုးပါမွနျမွနျ ကိုကွီးရယျ ဟငျး ဟငျး “
ဝါဝါမှနျတဈယောကျ အပွတျဟော့နပွေီ။
လူကလညျးထှနေတောမို့ စိတျထဲရှိတာကို ဘယျလိုမှအောငျ့အညျး မြိုသိပျမထားနိုငျဘဲ ဖွဈကာ တကြီကြီ တောငျးဆိုနပေသေညျ။
“လိုးမှာပေါ့ ကိုယျ မလိုးခငျ ဝါဝါကိုယျ့လီးကို အရငျလိုးပေး ပါလား “
“ရတယျ လိုးပေးမယျ ဝါဝါ့ စောကျပတျထဲ လီးဝငျရငျတောျပွီ ကနြျတာ ဘာဖွဈဖွဈ “
ဆိုပွီး ဝါဝါမှနျသူ့ကို တှနျးလှဲခလြိုကျရာက သူ့ကိုယျပေါျခှ၍ ထိုငျခလြိုကျပါသညျ။
သူ့လီးကွီးက အစှမျးကုနျတောငျမတျပွီး မိုးပေါျထောငျနသေလိုရှိတာမို့ ဝါဝါမှနျဖငျသားအိအိကွီးနှဈဖကျက သူ့လီးအပေါျကနတေညျ့တညျ့မတျမတျတေ့ခြိနျ၍ ဆောငျ့ထိုငျခလြိုကျလရော စောကျခေါငျးပေါကျထဲကို လြှောကနဲ ထိုးနဈ စိုကျဝငျသှားခဲ့ရပွီး …
“အား ကောငျးလိုကျတာကိုရယျ ကို့လီးကွီးကို ဝါ ဝါ တော့ … အားရ လိုကျတာကှယျ “ဆိုပွီး …
ဝါဝါမှနျ အဆကျမပွတျကြုံး၍ ဖိကာဖိကာနှငျ့ ဖငျကွီးကိုတလိမျ့လိမျ့နအေောငျ ဆောငျ့ထိုငျခနြပေတေော့၏။ လီးကွီးက စှိကနဲ ဇှပျကနဲ စောကျရညျတှလေညျး အလြှံပယျကွီး ယိုစီးကလြာရကာ အဝငျခြောလှတာကွောငျ့ ဆောငျ့ကောငျးကောငျးနှငျ့ လိုးဆောငျ့ခရြငျး အတနျငယျကွာတော့ ဝါဝါမှနျတဈယောကျ နညျးနညျးအမောဖောကျလာ၍ သူ့ရငျဘတျပေါျကို မှောကျအိပျခလြိုကျပွီး အမောဖွနေလေိုကျကာ …
“နို့ကို စို့ပေး ကိုကြောျ ကိုကြောျနို့စို့ တာ ခံခငြျလို့ … “
“စို့ ပေးမယျ ဖငျကို ဖွေးဖွေးခငြျးလှုပျပွီး ဆောငျ့ပေး ကိုယျ့လီးက စောကျပတျနဲ့မတှေ့ရတာကွာပွီ … ခုလို စောကျပတျထဲမှာ လီးစိမျပွီး … ထညျ့ထားရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး “
“ဟငျး မယုံဘူး ဒီလီးလား စောကျပတျမလိုးဘဲနဲ့ နနေိုငျမှာ ဟှနျးး “
“တကယျပွောတာ ခုတလောအလုပျမြားလို့ ဘယျစောျမှ မလိုးဖွဈဘူး “
“ဒီလိုဆိုရငျလညျး … လိုး …လိုးပါရှငျ ကြှနျမစောကျပတျကို တဝကွီးလိုး ဒီနှဈရကျလုံးလုံး မအိပျဘဲနဲ့လိုးစမျးပါ ကြှနျမစောကျပတျကှဲ အောငျ ခံပေးမယျ… ဟငျး ဟငျး ဟငျး “
ဝါဝါမှနျကိုယျလေးကိုပွနျကွှပွီး သူ့လီးကို ထပျမံလိုးဆောငျ့နလေိုကျသညျ။
“ဖှပျ ဇှပျ… ဘုတျပွှတျ ဗွှတျ ဗှိ စှတျ… ဖှပျ ဇှပျဘုတျဖတျ … ဘတျဗှပျ… ဘုတျ ဖှပျ “
“အား ကောငျးတယျ … ဆောငျ့ ဆောငျ့ ကိုယျအောကျကနေ ကော့လိုးပေးမယျ ကဲ … ကဲ ဟငျး …ဟငျး “
“အ အား ကြှတျကြှတျ ကိုကြောျ ရယျ လီးကွီးက ကောငျးလှနျးလိုကျတာကှယျ အငျးး အငျးးး လိုး လိုးပေး ကော့ထိုးပေး ကြှနျမလိုးတာရော ကောငျးရဲ့လား ဟငျ့ ဟငျ့ “
“ကောငျးတယျ ဆကျလိုးပေး … တောကျ နငျ့ဖငျကွီးနှဈဖကျက အယျနလေိုကျတာကှာ ဖငျသာလိုးပဈလိုကျရ တောျတောျဆိမျ့နမှောပဲ “
“ဖငျလိုးခငြျရငျလညျးရ တယျ ညတဈရေးနိုးမှ လိုး …ခုက စောကျပတျထဲ လီး ထညျ့လို့တောငျ … မဝသေးဘူး… ဟငျး … ဟငျး ဟငျး “
ကြောျကွီး ပွနျကော့လိုးပေး၍ သူမတဈခကြျတဈခကြျဖိဆောငျ့အခနြှငျ့ တိုကျဆိုငျပွီး ထိခကြျပွငျးသှားရကာ သားအိမျအထိ ဒုတျကနဲ ဒုတျကနဲ အီဆိမျ့ နပွေီး ဝါဝါမှနျ အရှိနျမလြှော့တော့ဘဲ ထပျခါတလဲလဲဖိဆောငျ့ထိုငျ၍ ဖငျသားကွီးနှဈဖကျကို ရှေ့တိုးနောကျငငျပွုကာ အခကြျသုံးလေးဆယျ ဆောငျ့လိုးခလြိုကျတော့ သူမရော ကြောျကွီးပါ စောကျရညျနှငျ့လရညျမြား ပွိုငျတူပငျ ပနျးလှှတျထှကျသှားကွပွီး တဈခြီပွီးဆုံးခွငျးသို့ ရောကျခဲ့ရလသေညျ။
ကြောျကွီးက သူမကိုယျကလေးကို စှေ့ကနဲပှေ့ခြီကာ ကုတငျပေါျသို့ လှဲခလြိုကျပွီးနောကျ ပကျလကျပုံစံ ပွောငျး၍ လိုးလိုကျပါသညျ။ တဈခြီအပွီးမှာ အနားမယူဘဲ ဒုတိယအခြီ ထပျမံ၍ လိုးဆောငျ့ခွငျးမို့ ဝါဝါမှနျ သူ့ကိုအတောျကွီးကို ဖွုံမိသှားရပါသညျ။
“တောျတောျလိုးနိုငျတဲ့ လူကွီး …လီးလညျးသနျသလောကျ လိုးအားလညျး သနျလှနျးလှတယျ ” ဆိုပွီး တှေးမိသေးသညျ။
ကြောျကွီး ဇယျဆကျသလို တဗှပျဗှပျ တဖှပျဖှပျအသံထှကျအောငျ တရကွမျးလိုးဆောငျ့ပေးနသေညျ။ လီးကိုယျထညျ တုတျတုတျကွီးက သူမစောကျဖုတျအတှငျးသားတှကေို ခပျကွမျးကွမျးပှတျဆှဲ၍ စောကျခေါငျးအပေါကျကလေးကိုမကယြျကယြျအောငျ ခြဲ့ထှငျပေးနသေညျ့ အလား အတငျးဝငျအတငျးထှကျ တကျသုတျရိုကျကာ တဈလိုးတညျးလိုး တဈဆောငျ့တညျးဆောငျ့နပွေီး သူမ၏ရမ်မကျသှေးမြားလညျး တဈစတဈစနှငျ့ ပွနျလညျဆူပှကျလာခဲ့ရပွနျသညျ။
အောကျမှနေ၍ ဖငျကွီးနှဈဖကျကို ကော့ကော့ထိုးပေးရငျး စောကျခေါငျးထဲကို လီးတဈဆုံးဝငျရောကျအောငျ ကူဆောငျ့ပေးလိုကျရာက ဝါဝါမှနျ တအငျး အငျး ညညျးသံထှကျလာခဲ့ပွနျသညျ။
“ကောငျးလား လီးကို ကွိုကျလား “
“ကွိုကျတယျ အကို့လီး တဈကွပျနတောကိုက စိတျပိုထလာသလိုပဲ ကြှနျမပေါငျနှဈဖကျ ထမျးပွီးလိုးပါ အကိုရယျ”
“နငျ့စောကျပတျလညျး လိုးလို့ အရမျးကောငျးတယျသိလား ဝါဝါ “
“တကယျလား အကို ကွိုကျလား “
“ကွိုကျလို့ ခုလို ခေါျလိုးတာပေါ့ မိနျးမတှအေမြားကွီးရှိတာပဲ နငျ့ကို လိုးရတာ ဘယျမိနိးမလိုးတာနဲ့မှ မတူဘူး အတှေ့လညျးကောငျး အပေးလညျးကောငျးတယျ ဟဲ ဟဲ “
“လိုးစမျးပါ ကိုရယျ… အကို ကွိုကျရငျ ဝါဝါလညျး အလိုးခံရတာ ပြောျတယျ … လငျတဈယောကျရထားတာ ခုလိုတဈခါမှ … အလိုးမခံရ ပါဘူး … သိလား အကို … လိုး လိုး အားရပါးရ စိတျရှိသာ …လိုး ပါ နောျ “
“ဗွှတျ ဇှပျ … ဘှပျ ဖှပျ ဗှပျ … ဘုတျ ဘုတျ … ဘတျ ဖတျ ဗှပျ … ဗလပျ စှိ ဘှပျ …”
“အငျ့ အိ အိ အ အားးး အ အားးးး လိုးလိုး တော့ အကို ဆောငျ့ မွနျမွနျလေး ဆောငျ့လိုး ပေး “
သူက ဝါဝါမှနျပွောသလို သူမ၏ပေါငျနှဈဖကျကို ပုခုံးမှာတငျထမျး၍ တောျသလငျးခှေး မိတျလိုကျသလို အဆကျမပွတျ ဇပျဇပျ ဇပျဇပျနှငျ့ ခါးကို ကော့၍ ကော့၍ သူ့လီးကို သူမစောကျခေါငျးအတှငျးထဲသို့အရောကျ သှငျးခညြျထုတျခညြျလုပျကာ လိုးပေးလိုကျတော့ အခကြျလေးဆယျ ငါးဆယျ လောကျမှာပငျ ရမ်မကျဇောကပျ နသေော ဝါဝါမှနျတဈယောကျ စောကျရညျတသှငျသှငျ စီးကကြာ ပွီးခငြျခငြျ ဖွဈလာပွနျပါသညျ။
ဒီတဈခြီ သူလိုးတာ သိပျကွာနသေလိုထငျရသညျ။ပထမတဈခြီ ပွီးခဲ့တာမို့ သုကျထှကျမမွနျတော့ဘဲ ကွာရှညျထိနျးထား နိုငျကာ သူမကို ကာမစညျးစိမျအပွညျ့အဝရအောငျ တဈဖကျတဈလမျးကနေ ဖွညျ့ဆီးပေးနိုငျလသေညျ။
ဝါဝါမှနျ သူဆောငျ့ခကြျတိုငျးကို ကော့နအေောငျခံရငျး စောကျခေါငျးထဲမှာရော ရငျခေါငျးထဲမှာပါ စူးကနဲအောငျ့ကနဲဖွဈဖွဈသှားကာ သားအိမျခိုကျအောငျအလိုးခံရလေ တဏှာရမ်မကျပိုကွှလာလမေို့ အံကလေးတကွိတျကွိတျရှိရာက ဖငျသားနှဈဖကျ တှနျ့ကနဲ ရှုံ့ကနဲဖွဈသှားရပွီး စောကျဖုတျအတှငျးသား တှကေ သူ့လီးကွီးကို တဖစြျဖစြျနအေောငျ နှယျပတျသလို ဆှဲငငျ ရဈဖှဲ့ကာ တဟငျးဟငျး တအငျ့အငျ့ ဖစြျ၍ ညှဈ၍ ဒုတိယအခြီ စောကျရညျမြား တပှကျပှကျ ထှကျအံကလြာခဲ့ရပါတော့သညျ။
သူက မရပျမနားဘဲ ဆကျလကျဆောငျ့လိုးနပေါသညျ။ဝါဝါမှနျတဈယောကျ သုံးခြီ လောကျ ပွီးတော့မှပငျ ကြောျကွီးလရညျထှကျကာ ဒုတိယအခြီပနျးတိုငျသို့ ဆိုကျရောကျသှားခဲ့လသေညျ။
နှဈယောကျသား အတောျကလေးမောသှားကွပွီး ကုတငျကွီးပေါျမှာ ပူးပူးကပျကပျ ပှေ့ဖကျလကြျသား လဲလြောငျး အနားယူလိုကျကွပါသညျ။
တဈရေးနိုးတော့ အလုပျပွနျစသညျ။
မနကျမိုးစငျစငျသာလငျးသှားသညျ။ကြောျကွီးက သူမကို လိုး၍ကောငျးနတေုနျးပငျ။သူက နှဈရကျနှငျ့ နှဈညလုံးလုံး သူ့စိတျတိုငျးကြ အားရအောငျဆောျပွီးမှ ဝါဝါမှနျကို တပညျ့ကြောျ မောငျစိုးလကျထဲအပျနှံကာ အိမျပွနျပို့ ခိုငျးလိုကျပါသညျ။

” မိုးလောက်ကြီး ချစ်ပါတယ် ” ( စ/ဆုံး)

admin

” အပျိုစင် အိပ်မက် ” ( စ/ဆုံး)

ဆူညံေနတဲ႔ ညတစ္ည

အားရပါးရ ရွိလွပါတယ္

လဲ့သိပ္ခ်စ္တ့ဲ ေဇာ္

အပ်ံ သင္စရြယ္

” အပျိုစင် အိပ်မက် ” ( စ/ဆုံး)

သန်လိုက်တဲ့ဟာကြီး

တစ်နာရီ လေးဆယ့်ငါးမိနစ် (အစ/အဆုံး)

စာအုပ္ငွားဆိုင္

ဦးစိုင်းလုံ

admin

You might also like