November 22, 2024

ချစ်ရသောမောင်

ရန်ကုန် ဆေးတက္ကသိုလ် တတ်ရတော့မယ်ဆိုတော့ အိမ်ကလည်းကျွန်မကို တရုတ်တန်းမှာ တိုက်ခန်းဝယ်ပေးပြီး သူတို့ချစ်သမီးလေးကိုကျောင်းထားးပေးခဲ့တယ်ရှမ်တရုတ်မလေး ကျွန်မ က ဖြူစွပ်တဲ့အသားအရေ နဲ့ . ပြေပြစ်တဲ့ခန္တာကိုယ်အချိုးအစစ် လေးရှိနေတယ်လေ ရင်၃၆ ခါး၂၁ နဲ့ တင် ၃၈ ဆိုတော့လုံးကြီးပေါက်လှလို့ပဲပြောရမလားကိုယ်ဟာကိုဂုဏ်ဖော်တာတော့မဟုတ်ပေမဲ့ ပြောရဦးမယ်မိဘတွေရဲ့အုပ်ထိန်းမူမှာနေခဲ့ ရတဲ့ကျွန်မလေ လိင်ကိစ္စမပြောနဲ့ အချစ်ဆိုတာတောင်ဘာမှန်းမသိခဲ့တဲ့အပျိုစစ်လေးပေါ့
ဒါပေမဲ့အရွယ်လေးရလာတော့ တစ်ဖက်လိင်ကို စိတ်ဝင်စားလာတတ်ပြီပေါ့ဒီလိုနဲ့ facebook သုံးရင်း စကားပြောကောင်းတဲ့မောင် နဲ့ online ချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ယ်Online ပေါ်မှာတော့ မောင်ဟာလူလိမ်မာလေးပါအချစ်ကြောင်းကိုမိတ်ဆက်ပေးခဲ့ပေမဲ့ လိင်အကြောင်းတော့တစ်ခါမှာမဟခဲ့သူပါတစ်နေ့တော့ မောင်ကအပြင်မှာဆုံရအောင်တဲ့အို ကျွန်မလေ မောင်နဲ့တွေ့ဖို့ ရင်တွေခုန်လိုက်တာ

ညတောငျတေောျတောျနဲ့အိပျမပြောျဘူးမနကျနိုးလာတေော့ ကှနျမ ကိုယျကြှနျမအလှဆုံးပွငျနမေိတယျဒီစကတျလေးနဲ့ဆို အရမျးမြားတိုနမေလား အိုမသိတော့ပါဘူးဘလာစီရာအနီရဲရဲလေး ကို ဂုတျကနကွြေိုးတိုငျးလိုကျတယျပငျတီနီနီလေးက ကြှနျမရဲ့ ရှကျရှကျကြု လုံအောငျမဖုံးနိုငျပဲ အသားဆိုငျလေးတှအေဈထနတေယျပွီး တော့ ကွိုးတဈခြောငျး အကြီႌ အဖွူလေး အပေါျကဝတျလိုကျတယျအကြီႌ အဖွူအောကျမှာကြှနျမ ရဲ့ဘလာစီယာနီနီလေေးထငျးနေမှောသေခြောတယျမီနီစကကျလေးဝတျလိုကျတယျဆံပငျဖွောငျ့ဖွောငျးစငျးစငျးတှကေို ပိုနီတေးစီး ပွီး အိုငျလိုငျနာထူထူလေးခယြျသလိုကျတယျနှုတျခမျးလေးကို အနီရဲရဲလေး ဆိုးရငျးမှနျထဲက ကိုယျ့ပုံကိုကွညျ့ပွီးကြနေပျသှားတယျဟူးရငျတှခေုနျလိုကျတာတိုကျအောကျဆငျးလာတဲ့ ကြှနျမကို သူကွညျ့နတောလေ ရငျတှေ တငျတှနေားမှာရဈသီရဈသီပေါ့
ကြှနျမသိသားပဲလကျကိုလာကိုငျတဲ့ သူ့လကျတှကေလညျးအေးစကျနတေယျကြှနျမလကျကိုဆှဲပွီးသူ့ကားပေါျ ခေါျသှားတယျကားတာလြှောကျမောငျးနတော ကြှနျမတို့ခုထိဘယျကိုဦးတညျရမှနျးမသိဒါနဲ့ပဲ ကနျတောျကွီး ထဲရောကျလာကွတယျသူကကြှနျမကွညျ့နတောမြားအို ကြှနျမမကြျနှာတောငျမထားတကျဘူး ရငျတှကေလညျးခုနျလိုကျတာ အငျ်ကြီဖွူဖွူအောကျကနေ လှုပရှားနမှောသခြောတယျကားပေါျမှာထိုငျရငျး သူ့ပေါငျကိုခေါငျးအုနျးရငျးအိပျမလား ဆိုတော့ ကြှနျမခေါငျးငွိမျ့ပွီး ပေါငျပေါျခေါငျးလေးအုနျးလိုကျမိတယျလူလိမျမာလေးလို့ထငျထားတဲ့ကြှနျမ မှားမှနျးသိလိုကျရတယျဘာလို့လညျးဆိုတော့ သူမကြျနှာကကြှနျမ. မကြျနှာပေါျ အုပျမိုးကလြာပွီ းကြှနျမနှုတျခမျးရဲရဲလေးကိုအတငျးစုပျယူ နမျးခံလိုကျရတယျ

အိုတဈခါးမှမနမျးဖူးဆဲ့ကြှနျမ နှုတျခမျးလေးကို ပကြျတော့တတျစုပျရငျးသူ့လြာတှကေ အတငျးကြှနျမလြာကိုရဈပတျနတေယျရငျထဲမှာဘယျလို ကွီးမှနျးမသိဘူး လူလညျးအရမျးမောလာတယျသူ့လကျတှကေ ကြှနမရငဘကျပေါျရောကျလာပွီးဆုပျနယျနတေယျအိုးကောငျးလိုတာ ကြှနျမပိပိထဲက အရညျတှတေောငျစိမျ့လာတယျသူ့လကျက တဖွညျးဖွညျးဘလာစီယာ အောကျရောကျလာပွီး နို့သီးခေါငျးလေးတှကေို ပှတျခြလောတယျခုထိကှနျမ အိမျမကျမကျနသေလိုပဲ ရုနျးဖို့လညျးအားမဂှိသလို ရုနျးလညျးမရုနျးခငြျဘူးနောကျဘာတှထေပျဖွဈလာမလဲပဲသိခငြျနမေိတယျသူ့လကျတှကေ
ခုတော့ စကကျအောကျကနနေိုကျပွီးပငျတီအပေါျကနေ ကြှနျမအစေ့လေးကိုပှတျခြနေတော အိုးကြှနျမ ဓါတျလိုကျသလိုခံစားနရေတယျ စိတျထဲကလညျးတဈခုခုကိုတောငျးတနသေလိုပဲဒါကိုသူလညျးသိပုံရတယျ သူ့စတိုငျပနျ ဘောငျးဘီမှာလညျးရလေေးတှစေိုနပွေီသူ့ လီးတောငျနတောကိုကြှနျမအတိုငျးသားမွငျနရေတယျတဆငျးတကျလာပွီး သူ့လီးကိုအပွငျထုတျပွီး ကြှနျမလကျထဲထညျ့ပေးတယျပူပူနှေးနှေးလေးဲ့ သူ့ဒဈထိပျဖြားမှာ အရညျကွညျလေးတှတေောငျစို့ နပွေီသူ့လကျခလညျနဲ့ ကြှနျမ အဖုတျထဲနိုကျလိုကျတေော့ အိုကနညျးတောငျကြှနျမ အသံထှကျသှားတယျသူ့လီးကိုလညျးတငျးနေေအေောငျဆုပျလိုကျမိတယျလကျခလညျနဲ့တငျအားမရတော့ပဲလကျနှဈခြောငျးပူထညျ့ပွီး

ကြှနျမစောကျဖုတျထဲကိုအသှငျးအထုတျလုပျပေးနတောကောငျးလိုကျတာကြှနျမ ပွီးခငြျခငြျတောငျဖွဈလာတယျ သူ့ လီးကွီးကလညျး ပိုပွီးတငျးလာသလိုပဲ ကြှနျမလကျထဲမှာ တဆကျဆကျတုနျနတေယျမောငျ ကြှနိမပွီးတော့မယျအို မရတော့ဘူး အို ထှကျကုနျပွီကြှနျမ တကိုယျလုံးတုနျတကျသှားပွီးလဟေုနျစီးလိုကျရသလိုပဲကြှနျမပွီးသှားတော့ သူကမကြျနှာငယျလေးနဲ့” ခစြျ မောငျ့ကိုလညျးခစြျလို မကောငျးစခေငြျဘူလား”အို ခစြျကောငျးသလိုမောငျ့ကိုကောငျးစခေငြျတာပေါ့ဒါဆို မောငျ့လီးကိုစုပျပေးပါလားကြြှနျမမကြျနှာလေးရဲတတျသှားတယျ”ခစြျမှမစုပျတတျတာ “”စုပျတတျစရာမလိုပါဘူး ခစြျစုပျခငြျသလိုစုပျလေ”သူ့ဒဈလေးကိုကြှနျမအရငျငုံလိုကျတယျသူ့လီး ကကြှနျမပါးစပျတဈခုလုံးပွညျ့ နတေယျလြာလေးနဲ့ဒဈကလေးကို လညျ့ပတျဆော့ပွီး လီးကွီးကို အားရပါးရစုပျနမေိတယျလကျကလညျးသူ့ဥလေးကိုကိုငျခငြျလာတာနဲ့
ကိုငိပွီးဆော့ကွညျတယျသူ့ ပါးစပျက ရှုးရှုး နဲ့အသံတှတေောငျထှကျလာတယျ”ကောငျးလိုကျတာခစြျရယျ နာနာလေးစုပျဟုတျပွီ လြာလေးနဲ့ ဒဈကလေးကိုလကြျပေး””အိုကောငျးလိုကျတာ”သူလကျတှကေ အားမရတော့ပဲ ကြှနမရဲ့ဆံပငျကိုဆှဲဆုပျပွီး အတငျးဖိခတြာသူ့လီးကအာခေါငျကိုလာထောကျတာ ကြှနမပြို့ခငြျသလိုတောငျဖွဈသှားတယျခနနတေော့ အရညျပူပူ တှကေို ကြှနျမ ပါးစပျနဲ့ပွညျ့အောငျပနျးထုတျလိုကျတာသူကလကျနဲ့ ခေါငျးကိုဖိထားတော့ ကြှနျမလညျး မြိုခလြိုကျရတယျအရသာက ညီစို့စု့ိလေး” ဟူး မောငျ အရမျးကောငျးသှားတော့ မထိနျးနိုငျဘူးဖွဈသှားတယျ””ခစြလေး မောငျ့ကို စိတျစိုးသှားလား””သှား လူစိုး ခုမှ လုပျတုနျးကတော့လုပျပွီးတော့”သူ့လကတှကေကြှနျမ ကို တငျးတငျးကပြျကြျပျ ဖကျထားတယျ” ခစြျမောငျစိတျမထိနျးနိုငျတော့ ဘူး””ခစြျကိုအရမျးခစြျခငြျနပွေီ”
“မောငျတို့ တဈနရောရာသှားပွီးခစြျရအောငျ””မကောငျး ဘူးထငျတယျနောျ မောငျ ခစြျကွောကျတယျ””မကွောကျပါနဲ့ခစြျရယျ ဘာမှမဖွဈဘူး””ခစြျတိုကျခနျးကိုပဲ သှားရအောငျနောျခစြျ””မောငျတို့အစှမျးကုနျ ခစြျရအောငျနောျ”ကြှနျမ မငွငျးခငြျတော့ဘူး ကြှနျမလညျး ရငျထဲတဈခုခုလိုခငြျနတောကိုး၁၉လမျးက နေ အကငျဘီယာ တှဝေယျပွီးကြှနျမတို့ ိုကျခနျးပေါျ တကျခဲ့ကွတယျအခနျးထဲရောကျတာနဲ့ အထုတျတှခေပြွီး သူကြှနျမကိုအတငျးဖကျနမျးတော့တယျလကျတှကေလညျး မနားတမျးအလုပျရှုပျနတော ကြှနျမနို့ကိုတဈဖကျကခြပွေီးတဈဖကျက ပငျတီအောကျက စောကျပတျထဲ အသှငျးအထုတျလုပျတော့တယျကြှနျမ လညျးအားကမြခံ သူ့ လီးကွီးကို ပှတျသပျပွီး ဂှငျးတိုကျပေးနမေိတယျသူ့လကျတှကေ ကြှမျးကငြျစှာပဲ ကြှနျမဘလာစီယာနဲ့ ပငျတီလေးကိုခြှတျပဈတယျဘလာစီယာလေးက နမေနိုငျဝနျထမျးထား တဲ့


ကြှနျမနို့၂လုံး ပွုတျကလြာတယျနို့သီးခေါငျးလေးတှကေလညျး စိတျထနတေော့ မာတောငျနတေယျအဖုတျကလညျး အမှေးရေးရေးလေးနဲ့ လကျတဝါးမကအောငျစူဖွိုးနတေယျ” လှလိုကျတာခစြျရယျ”ပွောပွီးကြှနျမ နို့ကိုအတငျးစို့ တော့တယျသူစို့လိုကျတော့ ပနျးနုရောငျနို့သီးလေးတှကေကော့ပွီးခြှနျထှကျလာတယျအဖုတျထဲကလညျးယား လိုကျတာ အရတှေတေဈစိုစိုနဲ့ပေါ့”ခစြျမောငျထညျ့လိုကျတော့မယျနောျ”ကြှနျမမရငျခုနျလိုကျမောစှာနဲ့ ခေါငျးကလေးဆကျပွလိုကျတယျသူ့လီးကွီး ကြှနျမ အဖုတျနှုတျခမးသားတှကေို အရငျပှတျစှဲနတေယျကောငျးလိုကျတာ ထညျ့ပါတော့လို့.
ကြှနျမ စိတျထဲကအောျနေ မိတယျလေိးထိပျဖြားနဲ့ စောကျပတျအကှဲကွောငျးလေးထဲ ထိုးထညျ့လိုကျတာတနးမဝငျပဲ ပလှတျဆိုပွီးခြောျထှကျသှားတယျလီးကိုသခြောကိုငျပွီးသူနောကျတဈခေါကျကွိုးစားတော့ဇှကျ ဆိုွပွီးကြှနျမစောကျခေါငျးထဲ သူ့လီးဒဈဝငျလာတယျမောငျကဆကျမသှငျးသေးပဲဒဈမွုတျရုံလေး အသှငျးအထုတျလုပျပေးပွီးတဖွညျးဖွညျးသှငျးယူနတောအောကျကခံနရေတဲ့ကြှနျမက အ၇သာထူးကိုခံစားရငျး ကြှတျကြှတိ စုပျသကျနရေတယျသူ့လီးကကွီးတာကိုးအသှငျးအထုတျလုပျရငျးကြှနျမနို့ကို ဈု့လိုကျ ခြလေိုကျလုပျပေးနတေဲ့ မောငျကတဈခကြိအားပွငျးပွငျးနဲ့စောငျ့ခလြိုကျတာဖောကျကနညျးမွညျပွီး လူလညျးကော့ပွနျနအေောငျနာသှားတော့ အတငျးရုနျးမိတယျ”+
အား ….မောငျရယျ နာလိုကျတာခစြျမခံနိုငျဘူးတောျပွီ တောျပွီ မလုပျပါတော့နဲ့မောငျခစြျကိုခစြျရငျသနားပါနောျ”ကြှနျမ ပါးစပျက ဗလုံးဗထေးပေါျဟဈနပေမေဲ့လညျးမောငျကတော့ အောျနတေဲ့ ကြှနျမနှုတျခမျးကိုစုပျနမျးလိုကျပွီးအောကျကလညျးဖွေးဖွေးမှနျမှနျဆောငျ့နတေယျဆောငျ့ရငျး ကောငျးလာတော့ ကြှနျမဖငျွကွီးတှကေို ကယေ့ကော့ပွီးခံရငျးဆောငျ့ပါဦးမောငျရယျကောငျးလိုကျတာမောငျလီးကွီး ကကွီးလိုကျတာခစြျကိုသှကျသှကျလေးဆောငျ့နာနာဆောငျ့ပေးစောကျဖုတျကွီးကှဲသှားပါစေ ဆောငျ့ဆောငျ့ပွောရငျး ကြှနျမ သူ့ပေါငျတှကေိုကုတျခွဈုပီး ပွီးသှားတယျသူလညျး နောကျအခကြျ၂၀လောကျဆေောငျ့ွပွီးလရညျတှကေို ပူကနညျးနအေောငျ ကြှနျမအဖုတျထဲ ပနျးထဲ့လိုကျတယျခန နားပွီးတော့ညစာစားရငျး

သူ့ဖုန်းထဲကအောကားတွေ ကျွန်မကိုပြတယ် တို့ ၆၉ တို့ အစုံပေါ့ဖင်ကိုလိုးနေတဲ့ video တောင်ပါသေးတယ်ကြည့်ရင်းကျွန်မစိတ်ပြန်ထလ၊ာတယ်မောင်က၆၉လုပ်ကြည့်မလားချစ်လို့ပြောပြီးကျွန်မအဖုတ်ကိုသူ့မျက်နှာပေါ် ဆွဲတင်ပြီး သူ့လျာကြမ်းကြီးနဲ့လျက်တော့တာပဲအစေ့လေးကိုစုပ်လိုက် လျာနဲ့လျက်လိုက် ပြီးတော့ စောက်ပတ်ထဲ လျာကိုရောက်နိုင်သမျှသွင်းပြီးလျာနဲ့လိုးသလိုလုပ်ပေးတာကျွန်မကလည်း သူ့လီးကြီးကိုငုံပြီး ပါးစပ်ထဲရောက်နိုင်သမျှရောက်အောင်စုပ်လိုက်လျာလေးနဲ့ဒစ်ကလေးကိုငုံလိုက်ဥကိုလျက်လိုက်နဲ့၆၉ပုံစံနဲ့နှစ်ယောက်သား တော်တော်ကောင်းလာကြတယ်ွှအတတ်
စမ်းထွင်လွန်းတဲ့မောင်က အောကားတွေထဲကလိုကျွန်မကို မီးဖိုဆောင်ဘက်ပွေ့ပြီး ထမင်းစားပွဲပေါ်ပစ်တင်လိုက်တယ်ပြီးတော့ စားပွဲစွန်းဆီ ဆွဲယူပြီးကျွန်မပေါင်၂ချောင်းကို မ သူ့ ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး မညာမသာ အားရပါးရဆောင့်ပါလေရောခံရတဲ့ကျွန်မလည်း ထိလွန်းလို့ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းဝိုင်းသလို ပင့်လိုက်ကော့လိုက်နဲ့ ခံတာပေါ့ခဏနေတော့ စားပွဲပေါ် လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ကို နောက်ပစ်ခိုင်းတယ်ပြီးတော့ အားရပါးရဆောင့်တာတ ဖွတ်ဖွတ်တဖုတ်ဖုတ် နဲ့တစ်ခန်းလုံးဆူညံသွားတယ်ဆောင့်ချက်ကထိလွန်းတော့ သားအိမ်တောင်အောင့်လာတယ်ဒါပေမဲ့လည်း ကောင်းလိုက်တာ ကျွန်မ ဘယ်လိုမ မခံနိုင်တော့ဘူးဆောင့်ပါမောင် ရယ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပါတော့အားကောင်းလိုက်တာကောင်းလိုက်တာပြောပြီး ပြီးသွားတော့တယ်သူလည်းကျွန်မနို့နှစ်လုံးစုံကိုင်ပြီးအားပါးတရဆောင့် ရင်း သုတ်ရည်တွေထွက်ကုန်ပါတယ်ပြီးတော့ကျွန်မလည်းရေချိုချင်ပြီမောင်ဆိုပြီးတော့

ရေချိုး ခန်းထဲဝင်ခဲ့တယ်မောင်ကနောက်ကလိုက်လာပြီး ကျွန်မခါးလေးကို တိုင်းဖက်ပြီး”တူတူ ရေချိုးချင်လို့””သွား တော် တော် ကဲတဲ့မောင်””မသွားပါဘူး””ချစ်စောက်ပက်ကြီးကို ရေဆေးပေးချင်လို့ကွာ””မောင်မကဲနဲ့ကွာ”သူ့လက်က ကျွန်မ စောက်ဖုတ်လေးကိုပွတ်သပ်ပေးပြီး သေချာဆေးပေးတော့လည်း ကျွန်မကြည်နူးရင်း အဖုတ်ထဲကလိုက် လိုက် ပြီးယားလာပြန် တယ်သူ လဲပဲ လီးပြန်တောင်နေတယ်သူ့လီးကြီးက အနောက်ကနေ ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်နေပြီး စောက်ဖုတ်လေးကိုပွတ်ဆွဲနေတယ်ပြီးတော့ ကျွန်မကိုရေချိုးခန်းနံရံ ဆီ တွန်းကပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ကချုပ်ပြီး လိုးတော့တယ်ရေပန်းအောက်မှာ လိုးနေရတာ စိတ်ထဲမှာ တစိမျိုးလေးခံစားနေရတယ်မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာအိုနာနာလေးလိုးပါချစ်အရမ်းကောင်းနေပြီလိုးနေရင်းတန်းလန်း မောင်က မောင့်လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့ကျွန်မရင်ထဲဟာသွားတယ်မောင် ကွာကောင်းနေပါ ပြီဆိုကျွန်မ မကျေနပ်တဲ့ အသံလေးနဲ့
နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီးပြောမိတော့မောင်က”ချစ်ကို မြင်းစီးသင်ပေးဦးမလို့””ထချစ်ပိုကောင်းအောင်လေ”ပြောပြီးမောင်ကဘိုထိုင် ပေါ် ထိုင်ပြီး ကျွန်မကိုသူ့ကိုယ်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်တယ်ကျွန်မစောက်ဖုတ်၀ နဲ့ သူ့လီးကြီးကိုတေ့ပြီး ထိုင်ချခိုင်းတော့ကျွန်မမရဲ တရဲ လေးထိုင်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်ဒါကိုမောင်က ခါးသိမ်သိမ်လေးကနေဆွဲ ပီး ဆောင့်ချလိုက်တာဇွိ ကနဲနေအောင် အသံထွက်သွားပြီးကျွန်မဆောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ကျိမ်းစပ်သွားတယ်”ချစ် ရှေ့တိုး နောက်ငင်လုပ်ပေးဟုတ်ပြီပြီးရင်ဖင် ကိုဝိုက်ဝိုက်ပြီးပွတ်အင်း ကောင်းတယ်မဟုတ်လား”သူ့ပါးစပ်ကနေ ကျွန်မကို သင်နေရုံမကပဲသူ့လက်ကြီးတွေက ကျွန်မ တင်သားတွေကို ညစ်ပြီး ဆောင့်ချပေးနေတယ်ဒီလုပ်နည်းလေးကို

ကျွန်မအရမ်းကြိုက်သွားတယ်သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲဝင်လို့လားမသိဘူးကျွန်မ ပိုအရသာရှိသလိုပဲကျွန်မလည် းရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်ဖင်ကြီးကိုစကောဝိုင်းလိုက်နဲ့ အရမ်းကိုကောင်းလာချိန်မှာတော့”မောင်ချစိကို အသားနာအောင်တစ်ခုခုလုပ်ပေးကွာချစ် ဖီလင်လေးခံစားချင်နေတယ်”သူလည်းချက်ချင်း ကျွန်မ နို့တွေကိုပျက်ထွက်မတတ် ငုံခဲပြီး စုပ်လိုက် ကိုက်လိုက်လုပ်ပေးတယ်နို့တွေကိုသူလက်ကြီးနဲ့ အညိုအမဲစွဲလောက်အောင် ဖြစ်ညစ်နေ ဖီလင် လေးရလာတော့ကျွန်မ မအောင့်နိုင်တော့ပဲသူ့ကျောပြင်ကြီးကိုလက်သဲချွနချွန်တွေနဲ ကုတ်ဆွဲ ပြီးပါးစပ်ကလည်းအို မောင်အို မောင်ရေအဟင့် အဟင့်မောင် ….. မောင်….လို့မြည်တမ်းပြီးပြီးသွားတော့တယ်မောင်လည်းကျွန်မ ဖီးအပြတ်ဝင်ပြီး ပြီးသွားတဲ့ပုံကို မြင်ပြီး ပြီးချင်လာပုံရတယ်အောက်ကနေ ပြန်ဆောင့်ရင်း သူ့ လီးထဲက လရည်တွေကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်မောပြီး နှစ်ယောက်သား ခုတင်လေးပေါ် ဖက်ပြီးခဏအိပ်ပျော်သွားတယ်ည ၁၂လောက် မှာသူ့အိမ်ကဖုန်းလာတော့မောင်ပြန်သွားတယ်ကျွန်မဘေးကနွေးထွေးမူ့လေး
ပျောက်ကွယ်သွားတယ်ဒါပေမဲ့ ကျွန်မမောမောနဲ့အိပ်ပျော်သွားတယ်ဘယ်လောက်ကဲတဲ့မောင်လည်း ဆိုသူအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်မဆီဖုန်းခေါ်လာတယ်ချစ်အိပ်ပျော်နေပြီလားမောင်က ခုမှအိမ်ရောက်တာခုမှပြန်သွားတာဆိုပေမဲ့ ချစ်ကိုလွမ်းလို့သေ တော့မယ်ချစ်လည်းတူတူပါပဲမောင်ရယ်ချစ်ဟင်ခုချစ် အဖုတ်လေးကဘယ်လိုနေသေးလဲတော်တော်များနာသွားလားသွားလုပ်တုန်းက လုပ်ပြီးခုမှ ဟွန်အဖုတ်တစ်ခုလုံး ကျိမ်းစပ်နေပြီသိလားရှင်ကြီးရဲ့လူလည်းဖွတ်ဖွတ် ညှက်ညှက်ကျေနေပြီ”ချစ်ဟင်း…မောင်မဝသေးဘူးကွာဟင်လူဆိုး အဲ့လောက်မကဲနဲ့ကွာမောင့်လီးကတောင်နေပြန်ပြီချစ်နဲ့ လိုးခဲ့တာတွေ ပြန်တွေးမိတော့ သူ့အလိုလိုတောင်လာတာသွားအပိုတွေမောင့်ကိုတစ်ခုခု မလုပ်ပေးချင်ဘူးလား
အို ဖုန်းပြောနေတာ ဘာလုပ်ပေးလို့ရဦးမှာလဲချစ် ချက်တင်ထဲဝင်ခဲ့ကွာ မောင်နဲ့ ဗီဒီယို ချက် ရအောင်”မောင် တကယ်တောင်နေတယ်ဆိုတာချစ်ကိုပြချင်လို့လူအေးကြီး လူရိုးကြီးလို့ထင်ခဲ့တာမောင့်ကိုအရင်ချက် တုန်းက ဆက်စ်အကြောင်းဘာမှမပြောပဲခုတော့ ဘရိတ်အုပ်ပါဦး ဆရာလို့ တားမှရတော့မယ်ဟွန်းပြောလည်းပြော လက်တော့ကို ဆွဲဖွင့်ပြီး အင်တာနက်ချိတ်လိုက်တယ်မောင်က တန်ဂို ကနေ ဗီဒီယို ခေါ်လာတော့ ကိုင်လိုက်တယ်မောင်ကမောင့်လီးကြီးတောင်နေတာကိုချစ်ကိုပြပြီးချစ်နားကို
တပ်လိုက်ကွာချစ် ချိုချိုလေးကို အနီးကပ်ပြကွာစောက်ဖုတ်လေးကိုဖြဲ ပြဦးမောင့် ကသူ့လီးကြီးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်ရင်း ကျွန်မကို တစ်ခုပြီးတစ်ခုခိုင်းနေတာဟုတ်ပြီချစ်လည်းကိုယ့်ဟာကိုပွတ်လေလက်တစ်ဖက်က နို့ကိုချေနေ နောက်လက်တစ်ဖက်က အစေ့လေးကို ပွတ်အင်းပြီးရင် အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းစွဲပေးပြီးရင်ချစ်လက်ညိုးလေးအဖုတ်ထဲနိုက်လိုက်အို မောင်ချစ်အဖုတ်ထဲလက်မထည့်ရဲဘူးလက်သဲကလည်းချွန်နေတာဆိုတော့ပြီးတော့ ချစ်ကြောက်တယ် ရှက်လည်းရှက်သလိုပဲကိုယ့်ဟာကိုကိုင်ရမှာချစ်ကလည်းဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာကိုယ့်ဟာကို အာသာဖြေဖို့ လူတိုင်းဒီလိုလုပ်ကြတာပဲကွာလက်သဲ ချွန်ချွန်နဲ့ ထိုးမိမှာစိုးတယ် မောင်ဒါဆို ချစ်ဘေးနားမှာ
လီးနဲ့တူတာဘာရှိလဲဥပမာ နှုတ်ခမ်းနီတောင့်လိုဟာမျိုး”မောင့်ကို စချင်တာနဲ့လီးနဲ့တကယ်တူတာ လားဒါဆို မျာက်နှာပေါင်းတင်ဖို့ဝယ်ထားတဲ့ သခွားသီးတော့ရှိတယ် ခစ်ခစ်”ဒါဆိုအဲ့ဒါသွားယူလိုက်အိုမောင်တကယ်ပြောနေတာလားချစ်က စနေတာသွားယူပါချစ်ရယ်ဝါး သခွားသီးက မနဲမနောပါလားသွားဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူးစောက့်ဖုတ်ကိုဖြဲ ပြီး သခွားသီးကိုမောင့်လီးအမှတ်နဲ့ ကိုင်ပြီးသွင်းကြည့်ကွာ”ခုနကပွတ်ထားလို့ စောက်ရည်တွေ ရွဲ နေတော့ ထိပ်ပိုင်းလေးလျောလျော ရူရူဝင်သွားတယ်”ဟုတ်ပြီ ချစ် မောင်လိုးပေးသလို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကြည့်လိုက်ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်း
ပြီးပြန်ထုတ်စိတ်ကသခွားသီးကို မောင့်လီးလိုခံစားအင်း”ကျွန်မ လည်း သခွားသီးကို သူ့လီးအမှတ်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေမိတယ်ပါးစပ်ကလည်းအိုး …အင်း….အဟင့်အဟင့်…မောင်ဆိုပြီးအသံစုံထွက်လာ တော့မောင်လည်း လက်တွေ သွက်လာပြီး မြန်မြန်ဂွင်းတိုက်နေတယ်ဟူးဆိုပြီးမောင့် လရည်တွေက. ပန်းထွက်လာတယ်ချစ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာချစ်ရောကောင်းလားသွားမသိဘူးကွာသခွားသီးကမောင့်လီးလိုပဲလား ဟားဟားမစနဲ့ကွာ မော၈်လုပ်ခိုင်းလို့လုပ်ရတာမောင်လီးလိုတော့ဘယ်ကောင်းမလဲကောင်မလေး အင်တာနက် အောက်ပြီးရင် သခွားသီးနဲ့လုပ်မနေနဲ့ဦး ဟားဟားသွား သူများကိုသူ့လိုမှတ်နေလားမသိဟင်း တော်ပြီ မောင် ချစ်အရမ်းအိပ်ချင်လာပြီဒါဆိုမောင် သီချင်းဆိုပြမယ် ချစ်လေးအိပ် တော့ကွယ်အပြာရောင် အချစ်ည… မင်းလှမ်းကြည့်လိုက်စမ်း……………………
The End