ၾကီးတာေသးတာ အေရးမၾကီးပါဘူးေမာင္

ေအာ္……ကိုလတ္ဇင္လား…..ဘယ္သူမွမေရာက္ၾကေသးဘူး စပယ္ပဲေရာက္ေသးတာ” အလုိက္သင့္ျပန္ေျဖရင္းသူ႕ကိုအကဲခတ္ၾကည္႕လုိက္တယ္။သူက အြန္လုိင္းကေန ခင္မင္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းပါ။ မေန႕တေန႕ကမွ ႏုိင္ငံျခားက ျပန္ေရာက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ဖုိ႕ ခ်ိန္းထားလုိ႕ ကြ်န္မလည္း ဒီဆုိင္ကိုေရာက္ေနတာ။ ဓာတ္ပံုေတြျမင္ဖူးထားေပမဲ့ ရုတ္တရက္အျပင္မွာဆုိေတာ့ ကြ်န္မဘယ္မွတ္မိပါ့မလဲ။ သူကေတာ့ ကြ်န္မကို တန္းျပီးမွတ္မိတဲ့အျပင္ အရင္တည္းက အျပင္မွာခင္ဖူးတဲ့သူငယ္ခ်င္းလုိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးစကားေတြဘာေတြေျပာရင္း ေအးေဆးပါပဲ။ ႏွစ္ေယာက္သား မွာထားတဲ့အေအးေတြရေတာ့ စားပြဲတစ္ခုမွာ၀င္ထုိင္လုိက္ၾကတယ္။ “ဟဲဟဲ ကိုလတ္ဇင္က စပယ့္ကို တန္းမွတ္မိတာပဲေနာ္…စပယ္က မွတ္မိ၀ူးေတာ့္” စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႕ကြ်န္မေျပာေတာ့ သူက “ မွတ္မိတာေပါ့ဟ ဓာတ္ပံုေတြဒီေလာက္ျမင္ဖူးေနတာ နင္ကအျပင္မွာလည္း ဒီရုပ္ပဲကို “ ကြ်န္မရွက္ျပံဳးေလးျပံဳးမိတယ္။

အြန္ုလိုင္းမွာဓာတ္ပံုတင္ရင္ လွလွပပျပင္ဆင္ျပီး ရိုက္ ျပီးေတာ့မွအလွဆံုးပံုကိုေရြးျပီးတင္တာေလ။ အဲတာကိုအျပင္နဲ႕တူတူပဲေျပာေတာ့ေပ်ာ္တာေပါ့ေနာ္ ။ခနၾကာေတာ့ ခ်ိန္းထားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္လာျပီမို႕ ကြ်န္မတုိ႕ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ဘက္ကို ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျခာက္ေယာက္ ခုနစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ရွိတယ္။ အားလံုးက ကြ်န္မနဲ႕ အျပင္မွာရင္းႏွီးျပီးသားေတြပါ။ ကိုလတ္ဇင္တစ္ေယာက္ကိုပဲ…ခုမွေတြ႕ဖူးၾကတာေလ။ ဒါေပမဲ့ အြန္လုိင္းမွာ ရင္းႏွီးျပီးသားသူေတြဆုိေတာ့ အျပင္မွာလည္း ေျပာမနာဆိုမနာေတြပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက နင့္ကိုကို မပါဘူးလား….လုိ႕ ကြ်န္မကိုေမးၾကတယ္။

ကြ်န္မလည္း သူကနယ္မွာေနတာျဖစ္တဲ့အေျကာင္း တစ္ခါတေလမွ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ရန္ကုန္ကိုလာတာျဖစ္ေၾကာင္း တစ္ေယာက္လာေမးလိုက္ရွင္းျပလုိက္နဲ႕ စိတ္ေတာင္ညစ္လာတယ္ တကယ္။ကန္ေဘာင္မွာ မုန္႕စားလုိက္ စကားေျပာလုိက္ လမ္းေလွ်ာက္လုိက္လုပ္ျကျပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ၾကဖုိ႕ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လမ္းေၾကာင္းတူတဲ့သူေတြ စုျပီး တက္ဆီ ငွားဖို႕ ေမးၾကတယ္။ ကိုလတ္ဇင္ရယ္၊ ေနာက္ထပ္ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္က ျပန္မဲ့လမ္းတူေတာ့သံုးေယာက္သား တက္ဆီ နဲ႕အတူျပန္လာၾကတယ္။ ေျပာရအံုးမယ္ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးကလည္း ခင္တာသိပ္မၾကာေသးေပမဲ့ ငယ္ေပါင္းလုိေပါင္းတာ။ သူကလည္း ရည္းစားထည္လဲတြဲ ကိုယ္ကလည္း ရည္းစားနဲ႕ဆုိေပမဲ့ ေတြ႕ၾကရင္ ခ်စ္ရယ္ သဲရယ္ဆိုျပီး ပါးေလးကိုင္လုိက္ ေမးေလးကိုင္လုိက္ လက္ေလးတြဲလိုက္နဲ႕ လုပ္ေနၾကတာ။ ကိုကိုကလည္း အဲဒါမ်ိဳး အရမ္းသ၀န္တုိတတ္တာေလ။ အဲဒီေကာင္ေတြနဲ႕မေပါင္းနဲ႕လုိ႕မေျပာရုံတမယ္ပဲ။ ကြ်န္မကလည္း တားေလ အရြဲ႕တုိက္ေလသမားဆုိေတာ့ ကိုကိုက ေလေျပေလးထုိးထုိးျပီးေျပာရွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ကြ်န္မတုိ႕က ရိုးရိုးသားသားေပါင္းတာေလ။ ဘာအကန္႕မွမရွိဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္လုံေတာ့ ကြ်န္မသူတို႕နဲ႕ သြားေတြ႕တုိင္း ကိုကို႕ကို ေျပာျပပါတယ္။

သူသံသယမျဖစ္ေပမဲ့ ဖုန္းေတြတဂြမ္ဂြမ္ဆက္ျပီး မျပန္ေသးဘူးလား…အခုဘယ္မွာလဲ…ေနာက္က်ေနျပီ အိမ္မျပန္ေသးဘူးလား ဘာညာနဲ႕ ဂ်စ္တုိက္တာမ်ိဳးေတြေတာ့ ခံရတာေပါ့။ ဇာတ္ရည္လည္ေအာင္ နဲနဲရွင္းျပထားအံုးမယ္။ ကြ်န္မနာမည္က စပယ္ပြင့္၀ါ ပါ။ အသက္၂၀ေက်ာ္ေလာက္ ရွိျပီး ေလာေလာဆယ္ ကုပဏီ တစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ေနတယ္။ ကြ်န္မစာ၀င္၀င္ေရးျဖစ္တဲ့ ဂရု ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီကေန တဆင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြရျပီး ကိုယ့္အနီးအနားမွာေနတဲ့သူေတြျဖစ္ေနရင္ အျပင္မွာလည္း ျမင္ဖူးေအာင္ ဆံုဖို႕ ခ်ိန္းၾကတာေပါ့။ ကိုကိုကလည္း အလုပ္ကိစၥနဲ႕ရန္ကုန္တက္လာတဲ့အခ်ိန္နဲ႕ျကံုေနတာနဲ႕ ေတြ႕ျဖစ္ၾကတာပါ။ အမွန္ဆိုအြန္လုိင္းမွာက သူနဲ႕ကြ်န္မသိပ္မခင္ဘူး။ စကားေတာင္မေျပာဖူးဘူး။ အျပင္မွာေတြ႕ေတာ့လည္းအဲတုိင္းပါပဲ။ သူကစကားသိပ္ မေျပာပါဘူး။ ကြ်န္မလည္း တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕စေနာက္ေနတာနဲ႕ သတိေတာင္မထားမိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူက အဲဒီကတည္းက ကြ်န္မကိုသေဘာက်သြားပံုရတယ္။ေနာက္ရက္ေတြက်ေတာ့ စကားလာလာေျပာတယ္။

သိပ္ေတာင္မျကာလုိက္ပါဘူး။ ရည္းစားစကားေျပာေတာ့တာပဲ။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူကကြ်န္မျကိုက္တဲ့ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက ရုပ္ရည္ပိုင္းကိုေျပာတာ။ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းက်ေတာ့လည္း ခုမွစသိတဲ့သူဆုိေတာ့ ေကာင္းတယ္ ဆိုးတယ္ မခြဲျခားႏုိင္ေသးဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္မမွာျပသနာတစ္ခုတက္ေနတယ္။ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မနဲ႕အရမ္းခင္တဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ ေဇာ္ေဇာ္္နဲ႕ မထင္မွတ္ပဲရည္းစားေတြျဖစ္သြားတာပါ။ ကြ်န္မသူ႕ကို မခ်စ္ဖူး။ သူကကြ်န္မကို ျကိုက္ေနတာ ျကာလွျပီ။ ေျပာရရင္ အလယ္တန္းကတည္းကပါ။ ေဇာ္ေဇာ္နဲ႕ ကြ်န္မက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ ေျပာမနာဆိုမနာ အတြင္းသိအစင္းသိေတြ ျပီးေတာ့အဲဒီတုန္းက စိတ္ကလည္း တအားညစ္ေနတဲ့အခ်ိန္….အရက္ေသာက္ခ်င္တယ္ဆုိျပီး သူ႕ကိုေခၚေသာက္ရင္းျဖစ္ကုန္တာ။ မူးလာေတာ့ သူက ဖြင့္ေျပာျပီး ကြ်န္မကလည္း……..အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သိပ္ေတာင္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဘာေတြေျပာခဲ့မိလည္းဆိုတာ…အေျဖေပးမိလား မေပးမိလားလည္းမမွတ္မိဘူး။ သူကအတင္းဖက္ျပီးကစ္ဆင္္ေတြဆြဲတာေတာ့ မွတ္မိတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူကအဲ့ေလာက္နဲ႕ရပ္ျပီး ကြ်န္မကိုအိမ္ျပန္ပို႕ေပးပါတယ္။ ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ ဘာျဖစ္မွန္းေတာင္ကြ်န္မမမွတ္မိဘူး။ ေဇာ္ေဇာ္ကေတာ့ ကြ်န္မကိုသူ႕ရည္းစားအျဖစ္ ပိုင္ပိုင္ႏဳိင္ႏုိင္ျကီးမွတ္ယူလုိက္တယ္။ အဲဒီမွာပ်ားတုပ္ေတာ့တာပဲ။ ကြ်န္မ တကယ္ဆုိးပါတယ္။ ကြ်န္မစိတ္ေတြကအရမ္းကိုေလလြင့္ ေနခ်ိန္မွာ အရက္ကိုဖိေသာက္တယ္။ ေသာက္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္နဲ႕ခုလုိေတြ မွားကုန္တယ္။ အရင္က ျဖဴစင္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ေလးက အဲဒီတစ္ရက္နဲ႕တင္ ေရစုန္ေမ်ာေတာ့တာပါပဲ။ ေဇာ္ေဇာ္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အရမ္းကိုေပ်ာ္ျပီး သူ႕အလုပ္ကသူေတြနဲ႕ေတာင္ကြ်န္မကို မိတ္ဆက္ေပးလုိက္ေသးတယ္။ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ကြ်န္မက အရမ္းခ်စ္ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္တဖက္သတ္လမ္းခဲြျခငး္ကို ခံရျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘယ္ေယာက်္ားရဲ႕အခ်စ္ကိုမွအယံုအၾကည္မရွိေတာ့တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ။ အီစီကလီေတြေလွ်ာက္ထားရင္း စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ေနေနေပမဲ့ ရိုးသားတဲ့သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ကို အေရာင္ဆိုးမိတဲ့အထိ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လုိ႕မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိဘူး။ အခုေတာ႕စိတ္ထဲကမပါဘဲ ရည္းစားတစ္ေယာက္ရ…..ျဖတ္ဖုိ႕ကလည္းခ်က္ခ်င္းျကီးမေျပာရဲေတာ့ ေမ်ာျပီးတြဲေနရတယ္။

သူေရာကြ်န္မေရာ အလုပ္ေတြရွိေတာ့ ညေနအလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေလာက္ပဲေတြ႕ရတာပါ။ အိမ္တူတူျပန္ေတာ့ တက္ဆီ ေပၚမွာ ဒင္းက ပါးစပ္သရမ္းလုိက္ လက္သရမ္းလိုက္လုပ္ေသးတယ္။ လူလစ္ရင္လစ္သလုိ ခိုးနမ္းတယ္။ ရင္သားေတြကိုလညး္အတင္းကိုင္ျပီးျဖစ္ညွစ္တယ္။ ကြ်န္မကအဲလုိအက်င့္ ေတြကိုမျကိုက္ဖူးရွင့္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ဆိပ္ကြယ္ရာမွာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရင္ေနျဖစ္မယ္။ ဒီလို လူေတြျမင္ႏုိင္တဲ့ တက္ဆီ ေပၚျကီးမွာ ေသာင္းက်န္းတာမ်ိဳးေတာ့လံုး၀မျကိုက္ဖူး။ အဲဒီလုိမ်ိဳးမလုပ္ဖို႕ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႕ေဇာ္ေဇာ့္ကိုေျပာရတယ္။ သူကေတာ့က်ားေခ်ာင္းသလိုေခ်ာင္းတယ္ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ေနာက္တခါရုံးပိတ္ရက္က်ေတာ့ အျပင္ထြက္ဖုိ႕ေခၚတယ္။ ကြ်န္မတို႕ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႕ျကတယ္။ သူကအတြဲခံု၀ယ္မယ္ေျပာေပမဲ့ ကြ်န္မက မ်က္စိအားမေကာင္းလုိ႕အတြဲခံုဆိုရင္ပိတ္ကားနဲ႕ေ၀းျပီး ၾကည္႕ရတာအားမရဘူးလုိ႕ ဥာဏ္ဆင္ျပီး ေရွ႕ခံုေတြပဲ ၀ယ္လုိက္တယ္။ ဒါေတာင္မွ သိပ္အလြတ္မေပးခ်င္ပါဘူး။ ရုပ္ရွင္ပိတ္ကားက အေမွာင္ခန္းေတြျပတဲ့အခါ ကြ်န္မမ်က္ႏွာကိုဆြဲလွည္႕ျပီး အနမ္းေတြေပးေတာ့တယ္။

ေဇာ္ေဇာ္ကလူကသာပိန္တာရယ္…သူ႕အနမ္းေတြကအား အရမ္းပါတယ္။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ရုံတင္မကဘူး လွ်ာကိုပါကြ်န္မပါးစပ္ထဲထိုးထည္႕ျပီးလွည္႕ပတ္ေနတယ္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းမာက်စ္က်စ္ေတြကလည္း ကြ်န္မရဲ႕အိျဖိဳးေနတဲ့ရင္သားေတြကို အတင္းဆုပ္ကိုင္လာတယ္။ ကြ်န္မ၀တ္ထားတာလည္ပင္းေပါက္နဲနဲက်ယ္တဲ့တီရွပ္ဆိုေတာ့ လည္ပင္းေပါက္ထဲကေနလက္ေတြကိုထုိးထည္႕ျပီး ၀တ္ထားတဲ့ဘရာၾကားက ရင္သားကို အမိအရစမ္းျပီးဆုပ္နယ္ေနတယ္။ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကိုစမ္းမိသြားျပီး အတင္းပြတ္ေခ်ေနလုိ႕ ကြ်န္မမွာအသံထြက္ေတာ့မလုိျဖစ္ျပီး အံကိုျကိတ္ထားရတယ္။ ေဘးမွာလူေတြနဲ႕ေလ။ ေနာက္ေတာ့သူ႕လက္ေတြက ကြ်န္မ၀တ္ထားတဲ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ျပီး အတြင္းထဲထိ ထပ္က်ဴးေက်ာ္လာတယ္။ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ရင္သားေတြကိုအမိအရအကိုင္ခံထားရတဲ့ကြ်န္မက သူ႕လုပ္ရပ္ေတြကိုမျငင္းႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႕လက္နဲ႕မထိခင္မွာပဲ ကြ်န္မပိပိေလးထဲက အရည္ေတြစိုသလုိလုိျဖစ္လာတယ္။ သူလုပ္ေနတာေတြကို ပါးစပ္ကဘာမွမေျပာေပမဲ့ကြ်န္မလက္ကိုင္အိတ္ေလးကိုသူ႕လက္၀င္ေနတဲေဘာင္းဘီေပၚတင္ျပီးဖံုးေပးလိုက္တယ္။ေဘးကလူေတြ မျမင္ေအာင္ေလ။ သူ႕လက္ေတြက ကြ်န္မအတြင္းသားေတြနဲ႕ထိေနပါျပီ။ အေပၚကေန ကိုင္ျပီးပြတ္ေနရင္းနဲ႕ လက္တစ္ေခ်ာင္းကိုကြ်န္မပိပိေလးထဲထိုးထည္႕လုိက္တယ္။

အရည္ေတြလည္း စိမ့္ေနေတာ့ ဇြပ္ကနဲ၀င္သြားတာေပါ့။ ကြ်န္မအသံမထြက္ရဲဘဲ သူ႕ပခံုးနဲ႕ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုထိျပီးပိတ္ထားရတယ္။ ညည္းမိမွာစိုးလို႕။ ရုပ္ရွင္ကဘာေတြျပေနမွန္းေတာင္မသိလုိက္ပါဘူး။ ကြ်န္မအာရုံေတြကသူ႕လက္ေတြေပၚပဲ ေရာက္ေနတာေလ။ အလုပ္မ်ားေနတဲ့သူ႕လက္ေတြကို ကြ်န္္မလက္နဲ႕လွမ္းကိုင္ျပီးရပ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ သူ႕ပစၥည္းကဘယ္လုိေနတယ္ မသိဘူး။ လက္ခလယ္ကေတာ့အေတာ္ရွည္သား။ သူထုတ္လုိက္သြင္းလုိက္လုပ္ေနတာခံေနရင္း လုပ္ပါမ်ားေတာ့ ကြ်န္မအထဲက နာလာတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပီးလားမပီးလားေတာ့မသိဘူး။ အရည္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ထြက္ေနပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ျပီးမွဘဲ အိမ္သာ ၀င္ျပီး သန္႕ရွင္းေရးလုပ္လုိက္တယ္။ ရုပ္ရွင္ၾကည္႕ျပီးျပန္ထြက္လာၾကေတာ့သူကဟို၀င္ခ်င္သလုိ ဒီ၀င္ခ်င္သလုိ လုပ္ေသးတယ္။ ကြ်န္မကလည္း ဘာလုိလုိညာလုိလုိနဲ႕ျငင္းျပီး မုန္႕ေလးဘာေလးစားျပီး ျပန္လာၾကတယ္။ကြ်န္မ ေဇာ္ေဇာ့္ကိုမခ်စ္ဘဲ ဘာလုိ႕တြဲရလဲဆုိရင္ အားနာလုိ႕ပါ။ ဟုတ္ပါတယ္ အားနာလို႕ခါးပါပါေနရျပီေလ။ သူက ကြ်န္မအႏြံတာေတြအရမ္းခံခဲ့တယ္။ ကြ်န္မအေပၚအရမ္းဂရုစိုက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလိုလူမ်ိဳးူကို ငါနင့္ကိုမခ်စ္ပါဘူး အရက္မူးျပီး လက္ခံလိုက္မိတာပါ လုိ႕ ကြ်န္မဘယ္လုိေျပာထြက္ပါ့မလဲ။ အဲဒါေျကာင့္ သူစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ခဏတစ္ျဖဳတ္တြဲတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္မလြန္ခင္ သူ႕ကိုအညင္သာဆံုးနည္းနဲ႕ ျဖတ္ဖုိ႕ ကြ်န္မစဥ္းစားထားျပီးသားပါ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုကိုက ေပၚလာခဲ့တာ။ ေတြ႕ဖူးတာမွ ႏွစ္ရက္တပိုင္းရွိေသးတာကို အတင္းျကီး ဖုန္းေတြဆက္ အေျဖေတြေတာင္း လုပ္ေတာ့တာပဲ။ ေဇာ္ေဇာ္ကလည္း တေန႕ထက္တေန႕ ေရာဂါေတြရင့္ေနျပီေလ။ ဟိုုသြားရေအာင္ ဒီသြားရေအာင္ေခၚေနျပီ။ ကြ်န္မကျငင္းထားေတာ့သူလည္း ညစ္ျပီး ကြ်န္မကို မဆက္သြယ္ပဲ ဂိမ္းပဲသြားသြားေဆာ့ေနတယ္။ကြ်န္မလည္း အဲဒါကိုအေၾကာင္းျပျပီး နင္ကငါ့ကိုဂရုမစိုက္ဘူးဘာညာနဲ႕ သူ႕ကို စိတ္ေကာက္ပ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့တစ္ခါတည္းကိုကို႕ကို အေျဖေပးလုိက္ေတာ့တာပဲ။ ကိုကို႕ကိုအေျဖေပးျပီးေတာ့မွ ငါ့မွာ ခ်စ္သူရွိေနျပီ….လမ္းခြဲၾကရေအာင္ဆုိျပီး ေဇာ္ေဇာ့္ကို ေျပာလုိက္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူကလည္း အဲဒီ့အခ်ိန္ အလုပ္နဲ႕ ခရီးထြက္သြားရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္မကိုလာေတြ႕ျပီး ပြားလုိ႕မရေတာ့ဘူးေလ။ သူျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြ်န္မကိုေတြ႕ဖုိ႕ျကိုးစားေသးေပမဲ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြ်န္မဲ ျငင္းလုိက္ပါတယ္။ သူလည္းဆက္မျကိုးစားေတာ့ဘူး။ နဲနဲေတာ့ထူးဆန္းတယ္ေနာ္။

ကိုယ့္ကို ငယ္ငယ္ေလးထဲက သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္ဆုိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ျဖတ္ရတာ အဲေလာက္လြယ္မယ္ေတာင္ ကြ်န္မထင္မထားဘူး။ ကြယ္ရာမွာအသဲကြဲေနလားမသိေပမဲ့ ေဇာ္ေဇာ္က ဖုန္းဆက္တာေတြ ကြ်န္မအိမ္နဲ႕အလုပ္္ကိုလည္းသိေနရဲ႕သားနဲ႕ေတြ႕ဖို႕ျကိုးစားတာေတြ မလုပ္ပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႕ကြ်န္မလည္း ေယာက်္ားေတြရဲ႕ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဆုိတဲ့အခ်စ္ကို ပိုျပီးအယံုအၾကည္မဲ့လာတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုကိုနဲ႕ကြ်န္မ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္သိပ္ေတာင္မသိေသးခင္ ရည္းစားေတြျဖစ္လာတယ္။ ခ်စ္သူေတြဆုိေပမဲ့ ကိုကိုကနယ္ကမို႕ တစ္လတစ္ခါ ႏွစ္ခါေလာက္ပဲေတြ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္မကလည္း အဲဒါကိုသေဘာက်ပါတယ္။ ခါတုိင္းလုိပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕လုိက္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ ေလွ်ာက္စားလုိက္ လုပ္လုိ႕ရတယ္ေလ။ ကိုကိုပါရင္စိတ္က နဲနဲက်ဥ္းက်ပ္တယ္။ ကြ်န္မက ေယာက်္ားေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားတယ္။ ကိုကို႕ကိုပါေခၚျပီး သူတုိ႕နဲ႕ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ သူတို႕က စလုိက္ေနာက္လုိက္ရင္ ၾကည္႕တဲ့ကိုကို႕မ်က္လံုး၊ ျဖစ္သြားတဲ့ကိုကို႕မ်က္ႏွာကို သူတို႕ သိလားမသိလား မသိေပမဲ့ ကြ်န္မအားနာမိတယ္။

ရည္းစားျဖစ္ျပီး ႏွစ္လေလာက္ေနေတာ့ ကုိကိုက ဘီယာသြားေသာက္ရေအာင္ဆုိျပီးေခၚပါတယ္။ ဟိုတယ္တစ္ခုကိုေရာက္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မက အျပင္းေတြပါခ်တတ္ေနျပီဆိုတာ သူမသိဘူးိ။ အဲဒီ့မွာ စားရင္းေသာက္ရင္းနဲ႕ သူက ကြ်န္မကိုဖက္ျပီး ခုတင္ေပၚေခၚသြားတယ္။ အ၀တ္ေတြဟိုခြ်တ္ဒီခြ်တ္နဲ႕ အကုန္လညး္ကုန္ေရာ ေစာင္ျကီးျခံဳျပီး ဘာဂ်ာေပးေတာ့တာပဲ။ ကြ်န္မလည္း ဘီယာအရွိန္ေတြနဲ႕ဆုိေတာ့ ရင္ခုန္သံေတြတဒိန္းဒိန္းနဲ႕ေပါ့။ ဂ်ာလုိ႕အားရေတာ့မွ ေစာင္ျခံဳထဲက ေခြ်းေတြသီးေနတဲ့သူ႕မ်က္ႏွာထြက္လာျပီး သူ႕ကိုယ္ေပၚကေအာက္ခံေဘာင္းဘီကုိဆြဲခြ်တ္လုိက္တယ္။ သူ႕ပစၥည္းက ေတာ္ေတာ္ျကီးပါတယ္။ ကြ်န္မစိတ္ထင္ခုနစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေတာ့ရွိမယ္ထင္တယ္။ လံုးပတ္ကလည္းခပ္ထြားထြားပဲ။ ကိုကို႕မတုိင္ခင္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ဘဲေတြရဲ႕ ပစၥည္းေတြက စံမမွီတန္းမမွီလုိ႕ေတာင္ေျပာလုိ႕ရတယ္။ ေဇာ္ေဇာ့္ပစၥည္းကိုေတာ့ကြ်န္မ မေတြ႕ဖူးလုိက္ဘူး။ ေတြ႕ဖူးဖို႕ေနေနသာသာ လက္နဲ႕ေတာင္ မစမ္းဖူးပါဘူး။ ဆက္ေျပာရရင္ကိုကိုကသူ႕ပစၥည္းကိုထုတ္္ျပီးတာနဲ႕ ကြ်န္မကို စျပီးမိတ္ဆက္ေပးေတာ့တာပဲ။ “ကိုကို သြင္းလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ခ်စ္” ကြ်န္မရီေ၀ေ၀နဲ႕ ကိုကို႕မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည္႕လုိက္တယ္။ ဒီအေျခေနေရာက္မွ မသြင္းနဲ႕ေျပာလို႕လည္း နားေထာင္မွာမွမဟုတ္ေတာ့ပဲ။ ေခါင္းကိုပဲျငိမ့္ျပလုိက္တယ္။ ေတာင့္တင္းသန္မာေနတဲ့သူ႕ပစၥည္းျကီးက ကြ်န္မကိုယ္ထဲကို တစ္ရစ္ခ်င္းတိုး၀င္လာတယ္။

ကြ်န္မႏွဳတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ျပီး အိပ္ယာခင္းစကို လက္နဲ႕ဆုပ္ထားမိတယ္။ မျကံုဖူးတဲ့အရြယ္အစားမုိ႕ ကြ်န္မကိုယ္အတြင္းထဲက နည္းနည္းနာသလိုလုိ ရွိပါတယ္။ ကိုကိုက ကြ်န္မႏွဳတ္ခမ္းေတြကိုဖိကပ္စုပ္နမ္းလုိက္ျပီး နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနတဲ့ရင္သားေတြကို လက္နဲ႕ တယုတယ ဆုပ္ျပီးအသာျဖစ္ညွစ္ေပးပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ညည္းသံခပ္တုိးတုိးက ဟုိတယ္ခန္းေလးထဲမွာ စည္းခ်က္ညီညီထြက္ေပၚေနတယ္။ ကုတင္ေပၚမွာေတာ့ ပက္လက္အေနအထားနဲ႕လွဲေနတ့ဲ ကြ်န္မရဲ႕ ေပါင္္ေတြကို ကိုကိုကလက္ႏွစ္ဖက္နဲဲ႕ထိမ္းကိုင္ထားျပီး အေပၚကအုပ္မိုးရင္း ပန္းတုိင္ေရာက္ေအာင္အားျကိုးမာန္တက္ ျကိုးစားေနပါတယ္။ ကိုကိုနဲ႕မေတြ႕ခင္ေရွ႕မွာ ရည္းစားႏွစ္ေယာက္ေလာက္ထားဖူးခ့ဲတယ္ဆုိေပမဲ့ ကိုကိုနဲ႕ဒီေန႕ပထမဆံုး အေတြ႕အျကံုဆိုေတာ့ ကြ်န္မရွက္ျပီးမ်က္စိေတြမွိတ္ထားမိတယ္။ “ခ်စ္….ခ်စ္ျပီးေတာ့မလား ကိုကုိျပီးလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္” “အင္း..အင္း” ကြ်န္မညည္းရင္းညဴရင္းပဲျပန္ေျဖလုိက္တယ္။ ကြ်န္မ ရည္းစားေတြလည္းထားဖူးခဲ့ျပီး ခုလိုလည္း အတူေနခဲ့ဖူးျပီးမွ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ျပီးတယ္ဆိုတာကို မခံစားဖူးေသးဘူးဆိုရင္ ယံုၾကပါ့မလားေနာ္။ တကယ္ပါ။ လိင္ဆက္ဆံခ်ိန္မွာ စိတ္ေက်နပ္မွဳရရင္ျပီးတာပဲ ျပီးတယ္မျပီးဘူးဆိုတာဘာအေရးလဲလုိ႕ပဲ ကြ်န္မသေဘာထားခဲ့ပါတယ္။

အခုလည္း ကိုကိုေမးတဲ့ ျပီးေတာ့မလားဆိုတာကို အင္းလုိ႕ျပန္ေျဖတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ကိုျမန္ျမန္ျပီးခုိင္းလုိက္တာပါ။ အခ်ိန္ၾကာေတာ့ကြ်န္မအတြင္းသားေတြက စပ္သလုိက်ိန္းသလိုလုိျဖစ္လာျပီေလ။ ကိုကိုက ျမန္ျမန္သြက္သြက္ျကီး ၁၀ျကိမ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေဆာင့္ျပီးတာနဲ႕ ကြ်န္မကိုယ္ထဲကို သုတ္ေရေတြပန္းထုတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ကိုကိုက ကြ်န္မကိုစိတ္ေက်နပ္မွဳေပးႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိတာ မျငင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ကြ်န္မသူ႕ကိုမခ်စ္ခဲ့ဘူး။ သူ႕အခ်စ္ကိုပဲသာယာခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ သူ႕ကိုခ်စ္သလိုလုိရွိေပမဲ့ ခုခ်ိန္ျပန္စဥး္စားလုိက္ရင္ သူ႕ကိုမခ်စ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ပိုပိုသိလာပါတယ္။ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာျပီးမွ ကိုကို႕အေၾကာင္းကို တေျဖးေျဖးသိလာရတာဆိုေတာ့ လိင္ဆက္ဆံခ်ိန္မွာသူေပးတဲ့ သာယာမွဳကလြဲရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာသူ႕ကို ကြ်န္မမျကိုက္တဲ့ အခ်က္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္။ ကိုကိုနဲ႕ကြ်န္မက ရွစ္ႏွစ္ကိုးႏွစ္နီးပါး အသက္ကြာေနလုိ႕လားေတာ့မသိဘူး။ကိုကို႕ရဲ႕ ပစိပစပ္မ်ားတာ၊ ဇီဇာေၾကာင္တာ၊ သ၀န္တိုတာ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာ အဲဒီ့စိတ္ေတြက သာမန္လူေတြထက္ပိုသလုိပဲလို႕ကြ်န္မခံစားရတယ္။

ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကိုသ၀န္တုိတာေလာက္ေတာ့ ကြ်န္မနားလည္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္းမွန္သမွ်ကို သံသယစိတ္နဲ႕ၾကည္႕ျပီး ေနာက္ကြယ္က်ရင္ ဘယ္ေကာင္ကဘယ္လုိမေကာင္းတာ ဆိုျပီး ေျပာတာက်ေတာ့ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြဘက္က မခံႏုိင္သလုိ ကြ်န္မအေပၚလည္း မယံုၾကည္ရာေရာက္တယ္ မဟုတ္လား။ ကြ်န္မကလည္း သူအဲ့လုိလုပ္ေလ ပိုအရြဲ႕တုိက္ခ်င္ေလဆုိေတာ့ သူနဲ႕ျကိုက္ေနတုန္းမွာပဲ ေနာက္ထပ္ဇာတ္လမ္းတစ္ခုေပၚလာေတာ့တာပဲ။ “စပယ္မ….နင့္တုိက္ခန္းေရွ႕ေရာက္ျပီ ဆင္းေလ……” ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းလွမ္းေျပာလိုက္တဲ့အသံၾကားမွ ကြ်န္မလည္းအေတြးဆက္ျပတ္သြားေတာ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ကိုလတ္ဇင္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ႏွဳတ္ဆက္ျပီး ကြ်န္မေနတဲ့တိုက္ခန္းေပၚတက္လာခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မဇာတိက ပဲခူးမွာမို႕ ရန္ကုန္မွာ မိျဖဴနဲ႕ လြင္မာဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႕တုိက္ခန္းစုငွားျပီးေနပါတယ္။ ကြ်န္မအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္လည္းျပန္ေရာက္ေနၾကျပီ။ ကြ်န္မကိုျမင္တာနဲ႕ မိျဖဴက ျပံဳးစိစိနဲ႕…. “ဟဲ့ စပယ္…ငါဒီေန႕ျပန္လာေတာ့ ငါတုိ႕တုိက္ေအာက္မွာ ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕တယ္မွတ္လဲ” ကြ်န္မလည္းရခ်ိဳးဖို႕အ၀တ္ေတြခြ်တ္ေနရင္းစပ္ျဖဲျဖဲနဲ႕ျပန္ေမးလုိက္တယ္။

“ဘယ္သူလဲ နင့္ကိုျကိုက္ေနတဲ့နင္တုိ႕အလုပ္ထဲကကုလားျကီးလား ဟိဟိ” “ေကာင္မ…အေကာင္းေျပာမလုိ႕ဟာကိုေနာ္……. အရင္တစ္ပတ္ကငါတုိ႕ကလပ္သြားေတာ့ နင္နဲ႕တြဲကတဲ့ ေကာင္ေလးေလ အျပန္ငါတုိ႕ကိုေတာင္ကားနဲ႕လိုက္ပို႕ေပးေသးတယ္ေလ ငါနာမည္ေမ့ေနတယ္ ဘဲေသြးဆုိလား ဟီးဟီးး” “ရဲေသြးပါဟဲ့ ..သူကဘာလာလုပ္တာတဲ့လဲ” “နင့္ကိုလာရွာတာေပါ့ ေကာင္မရယ္……..ဖုန္းမကိုင္လုိ႕တဲ့…………ငါလည္း နင့္အလုပ္ကအခ်ိန္ပိုဆင္းရတယ္ ဘာညာနဲ႕ ေျပာလုိက္တယ္…သူကနင့္အလုပ္ကဘယ္မွာလည္းေမးေနေသးတယ္…ငါက ေမးခ်င္ရင္တုိက္ရိုက္ေမးပါ လုိ႕..ငါၾကားထဲကေန နင္ျကိုက္မွန္းမသိ မျကိုက္မွန္းမသိမေျပာခ်င္ဘူးလုိ႕ ေျပာေပးလုိက္တယ္…အဲေတာ့မွ သူလည္းလမ္းျကံုလို႕၀င္ၾကည္႕တာပါတဲ့ ေျပာျပီးလစ္သြားတာပဲ စပယ္တုိ႕မ်ားစြံခ်က္ေနာ္…ကိုကိုေဇာ္မင္းေအာင္ျကီး တစ္ေယာက္လံုးရွိေနတာေတာင္ တန္းလန္းတန္းလန္းေတြက မ်ားခ်က္ပဲ ဟိဟိ” “ေအးေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူေတြဆုိေတာ့ဒီလုိပဲေပါ့ဟာ”ကြ်န္မမိျဖဴကိုလွ်ာထုတ္ျပလိုက္ရင္းေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လာလုိက္တယ္။ေရခ်ိဳးေနရင္းရဲေသြးအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိေသးတယ္။ ေကာင္ေလးက ၁၈ ၁၉ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိအံုးမယ္။ တကၠသိုလ္တက္ေနတုန္းတဲ့။ စတုိင္ကခပ္မုိက္မိုက္ေလး။ မ်က္ႏွာကလည္း ကိုးရီးယားမင္းသားေတြလုိ ႏုႏုဖတ္ဖတ္နဲ႕။ ကြ်န္မကဒီလိုပံုုစံမ်ိဳးမျကိုက္တတ္ပါဘူး။ပံုစံကသန္႕သန္႕ျပန္႕ျပန္႕မို႕ ကလပ္ထဲမွာ ကေနရင္း အတင္းျကီးလာေရာေတာ့လည္း ေရလိုက္ငါးလိုက္ျပန္ဆက္ဆံလုိက္တာပါ။

အျပန္ကိုလုိက္ပို႕ရင္း ကြ်န္မတို႕ သံုးေယာက္ဖုန္းနံပါတ္ေတြေတာင္းသြားေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူဖုန္းဆက္တာက ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲကို……..။ ရဲေသြးတစ္ေယာက္ကြ်န္မကိုေန႕ေရာညေရာဖုန္းဆက္ျပီးက်ဴေနတာကို ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြကို အသိမေပးဘဲထားခဲ့တယ္။ ညဘက္ကိုကိုနဲ႕ဖုန္းေျပာျပီးတာနဲ႕သူ႕ဖုန္းကတန္း၀င္လာေတာ့ဆုိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းမရိပ္မိၾကဘူးေလ။ သူတုိ႕ကလည္း သူတို႕ဘဲေတြနဲ႕ဖုန္းေျပာေနရတာနဲ႕ အာရုံေတာင္စိုက္မိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေရခ်ိဳးျပီးတာနဲ႕ ကိုကို႕ဖုန္းကတန္း၀င္လာလုိ႕ေျပးကိုင္ရတယ္။ မကိုင္မိဘဲ ဖုန္းေကာ မ်ားျဖစ္ေနရင္ရစ္လုိ႕ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။ အခုေတာင္ သူငယ္္ခ်င္းေတြနဲ႕ေတြ႕မယ္ေျပာထားရက္နဲ႕ အိမ္ျပန္ေနာက္က်တယ္ဆုိျပီး ရစ္ေနတာမျပီးေတာ့ဘူး။ နားႏွစ္ဖက္လံုးထူပူေနေအာင္နားေထာင္ျပီးေတာ့မွ ခါတုိင္းလုိပဲ အရမ္းခ်စ္လြန္းလုိ႕ပါ ခ်စ္ရယ္နဲ႕ အဆံုးသတ္ျပီးဖုန္းခ်သြားတယ္။

ဟူး……ဒီဘဲျကီးကိုျမန္ျမန္ျဖတ္လိုက္ရင္ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္လုိ႕စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ေတြးမိတယ္။ “ဟဲ့ စပယ္ နင့္ကိုကိုနဲ႕ျပတ္သြားၾကျပီဆုိ…. ” ရုံးမွာအလုပ္လုပ္ေနရင္း မက္စင္ဂ်ာ ကလွမ္းေမးလိုက္တဲ့ ကိုလတ္ဇင္ေၾကာင့္ လုပ္လက္စအလုပ္ခဏထားျပီး ျပန္ေျဖလုိက္တယ္။ “ဟုတ္တယ္ ကိုၾကီး…စပယ္တုိ႕ျပတ္သြားျပီ” “အမ္…ဘယ္လုိျဖစ္ၾကတာတုန္းဟာ….နင္တို႕ကလည္း…” “ဒီလုိပဲေလ..တစ္ပူျငိမ္းတာေပါ့ အဟီး…. ” “အြန္္…..ငါကေတာ့နင္အသဲေတြကြဲျပီး ၀မ္းနည္းေနမလားလို႕…အရက္ေသာက္ၾကမလားလုိ႕အေဖာ္စပ္မလုိ႕…. ဟီးဟီး နင္ကဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ ထားပါေတာ့ ” “အမယ္ေလး…ေသာက္ခ်င္ရင္ေသာက္ေပါ့…..စပယ္တို႕က သူမ်ားလုိအသဲကြဲတယ္ဆုိျပီးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ေသာက္တာ မွုတ္ဖူး…ျကိုက္လုိ႕ေသာက္တာ ဟိဟိ ” “ ေအးေအး..အာ့ဆိုလည္း ဒီတပတ္စေနအားလား..ေတြ႕ၾကမယ္ တစ္ျခားသူေတြလည္းေခၚထားလုိက္မယ္” “စေနမအား၀ူး….. တနဂၤေႏြလုပ္လုိက္ေနာ္” “ေအးျပီးေရာ…အသဲကြဲတဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႕နင္တုိက္ဖုိ႕ျပင္ထား ” “မကြဲပါ၀ူးဆုိေနမွ ” ကြန္ပ်ဴတာ ေပၚမွာ  အရုပ္ေလးေတြ ရီျပလိုက္ လွ်ာထုတ္ျပလိုက္ စိတ္ဆုိးျပလိုက္နဲ႕ အလုပ္မ်ားေနၾကတာကို အဓိပါယ္မဲ့ေငး ၾကည္႕ရင္း ကိုကိုနဲ႕ျပတ္သြားရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ကြ်န္မေခါင္းထဲေပၚလာတယ္။

ေျပာရရင္ကိုကိုနဲ႕ကြ်န္မျပတ္သြားတာ ရဲေသြးေၾကာင့္ပါ။ ကိုကိုနဲ႕ညတုိင္းဖုန္းေျပာ ျပီးတာနဲ႕ ရဲေသြးကကြ်န္မဆီဖုနး္ဆက္တယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ဆက္လုိ႕ကြ်န္မေျပာထားလုိ႕ပါ။ တစ္ညက်ေတာ့ ရဲေသြးနဲ႕ေျပာေနတုန္းကိုကိုက ေျပာစရာက်န္ေသးလို႕ ထပ္ဆက္ေတာ့ဖုန္းကမအားဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီဆက္ေတာ့လည္း မိျဖဴက အျပင္ေရာက္ေနတယ္။ လြင္မာက သူ႕ဘဲနဲ႕ေျပာေနလို႕ ဖုန္းမအားဘူး။အဲဒီ့မွာကိုကိုကကြ်န္မကိုမသၤကာျဖစ္သြားတယ္နဲ႕တူတယ္။ ေနာက္ေန႕ မေျပာမဆုိနဲ႕ ရန္ကုန္ေရာက္ခ်လာျပီး ကြ်န္မ တို႕တုိက္ေရွ႕မွာ ေခ်ာင္းေနတာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေန႕က ရဲေသြးကရုံးလာျကိုျပီး ျပန္လိုက္ပို႕ေပးတာနဲ႕ တည္႕တည္႕တုိးတုိးတယ္။ ရဲေသြးျပန္သြားတာနဲ႕ ကြ်န္မဆီလာျပီး မ်ိဳးစံုစြပ္စြဲေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာရဲေသြးနဲ႕ကြ်န္မအီစီကလီဆိုေပမဲ့ ဘာမွျဖစ္ၾကေသးတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူက ေအာ္ျကီးဟစ္က်ယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ေဒါသသံနဲ႕ ေျပာေနေတာ့ အသံေတြကက်ယ္လာျပီး လမ္းသြားလမ္းလာေတြနဲ႕ အနီးအနားလူေတြကလည္းၾကည္႕ေနၾကတာ။ ကြ်န္မလည္းရွက္လာတယ္။ သူ႕ကိုလည္းစိတ္ကုန္လာျပီး ဘာမွရွင္းျပမေနခ်င္ေတာ့တာနဲ႕ “ဟုတ္တယ္… ရွင္စြပ္စြဲတာေတြအားလံုးမွန္တယ္ ေက်နပ္ျပီလား” လုိ႕ေျပာခ်ပလုိက္တယ္။ သူက သူေမွ်ာ္လင့္ထားပံုမရတဲ့ စကားကို ၾကားလိုက္ရသလုိမ်ိဳး တအံ့တျသျဖစ္ျပီး ခဏျငိမ္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေတာက္ တစ္ခ်က္ေခါက္ျပီး ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ လွည္႕ထြက္သြားေတာ့တာပဲ။

အဲဒီမွာတင္ ကိုကိုလို႕ကြ်န္မေခၚခဲ့တဲ့ ကိုေဇာ္မင္းေအာင္နဲ႕ ဇာတ္လမ္း တစ္ခန္းရပ္သြားပါေတာ့တယ္။ “မ..ေသာက္ေလ သိပ္လည္းမေသာက္သလုိပဲ…ဘာထပ္မွာေပးရမလဲ” ျပံဳးျပံဳးေလးေမးေနတဲ့ ရဲေသြးကို ကြ်န္မေခါင္းရမ္းျပျပီး ေရွ႕ကဘီယာခြက္ကိုလွမ္းကိုင္လုိက္တယ္။ ဒီေကာင္ေလးက အျပံဳးေတာ့ခ်ိဳသား။ ေသာက္ရင္းစားရင္း စကားေျပာရင္းနဲ႕ပဲ ကြ်န္မအရွိန္မလြန္ေအာင္ သတိထားေနတဲ့ၾကားက ေခါင္းထဲမွာေတာ္ေတာ္ မူးလာတယ္။ အန္ခ်င္သလုိလုိလည္းျဖစ္လာတာနဲ႕ အိမ္သာ ထဲ၀င္ျပီး လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ (အန္တာတုိ႕ ရွဴရွဴူးေပါက္တာတုိ႕ေျပာတာ) ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူက တံခါး၀မွာရပ္ေစာင့္ေနျပီး “မ မူးေနျပီးမလား..သြားျကမယ္ ကြ်န္ေတာ္ျပန္လုိက္ပို႕မယ္” အဲလိုေျပာျပီး ကြ်န္မကိုေခၚသြားတာ ဟိုတယ္တစ္ခုကိုပါ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့တံခါးပိတ္ျပီးရုံရွိေသး ကြ်န္မကိုနံရံမွာ ဆြဲကပ္…သူကထုိင္ခ်င္လုိက္ျပီးကြ်န္မ၀တ္ထားတဲ့ဂါ၀န္အတုိေလးေအာက္ကို သူ႕ေခါင္းထုိးထည္႕လုိက္တယ္။ ကြ်န္မလည္း ဂါ၀န္အုပ္ေနတဲ့သူ႕ေခါင္းကိုကိုင္ထားရင္း ငါဘာလုိ႕ဒီကိုလိုက္လာမိပါလိမ့္..လို႕ မူးမူးနဲ႕ေယာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္ျဖစ္ျပီးစဥ္းစားေနမိတယ္။ သတိျပန္၀င္လာေတာ့ သူကကြ်န္မဂါ၀န္ကိုဆြဲခြ်တ္ျပီးေနျပီ။ သူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ျဖစ္ေနတဲ့ကြ်န္မကိုယ္လံုးကို ဆြဲလွည္႕လုိက္ျပီးနံရံကိုလက္ေထာက္ခိုင္းလုိက္တယ္။

ပန္တီ ပန္းႏုေရာင္ေလးကို ဆြဲခြ်တ္ခ်လိုက္ရင္း ကြ်န္မေျခေထာက္ေတြကို သူ႕လက္နဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီကိုင္ျပီး ကားလုိက္တယ္။ သူ႕ေဘာင္းဘီကိုလည္းခြ်တ္လိုက္ျပီး အေနာက္ကေနသူ႕ပစၥည္းနဲ႕ ေျခေထာက္ကားထားလုိ႕ နဲနဲဟေနတဲ့ ကြ်န္မအကြဲေၾကာငး္ေလးကို ပြတ္ျပီးဆြဲေနပါတယ္။ “ဟား……..ခ်စ္လိုက္တာမရယ္” သူ႕ပစၥည္းကိုထုိးထည္႕ရင္းေျပာလုိက္တာေၾကာင့္ ခ်စ္လုိက္တာလို႕ေျပာတာလား က်ပ္လိုက္တာလုိ႕ ေျပာတာလား မသဲကြဲလုိက္ဖူးရယ္။ တကယ္လည္းသူ႕ပစၥည္းကကြ်န္မကိုယ္ထဲမွာက်ပ္ညပ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ေက်ာေပးထားတာ ေၾကာင့္ ကြ်န္မလွမ္းမျမင္ရေသးဘူး။ ထိန္းမရႏုိင္တဲ့ စိတ္ဆႏၵေၾကာင့္ ကြ်န္မေျခေထာက္ေတြပိုကားလာျပီး တင္ကိုအေနာက္ပစ္ထားမိတယ္။ဒီလိုပံုစံကေယာက်္ားေလးကအရပ္အရမ္းရွည္ေနရင္အဆင္မေျပတတ္ဖူးမဟုတ္လား။ သူကေတာ့ကြ်န္မနဲ႕အရပ္မတိမ္းမယိမ္းမို႕ အေနာက္ကေနအဲလုိထည္႕ရတာ အဆင္ေျပပံုရတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ၾကိဳးသိုင္းေဒါက္ဖိနပ္ကိုမခြ်တ္ရေသးတာလည္းပါမွာေပါ့။

“အ..အားးး” ရဲေသြးရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြပိုျပီးျမန္လာသလုိ ကြ်န္မရဲ႕ညည္းသံေတြကလည္းပိုပိုက်ယ္လာတယ္။ တင္ေတြကိုလည္းအေနာက္ပစ္ျပီး တန္ျပန္ေဆာင့္ေပးေနမိတယ္။ သူကေတာ့ ဘရာကြ်တ္သြားျပီးျဖစ္တဲ့ ကြ်န္မရင္သားႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ေျခမြရင္း အျမန္ဆံုးႏွဳန္းနဲ႕ေဆာင့္ရင္း ခရီးဆံုးကိုေရာက္ေအာင္ သြားေနပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြ်န္မတင္သားေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕အတင္းဆြဲကပ္ဖိညွစ္ရင္းက “ျပီးေတာ့မယ္ ျပီးေတာ့မယ္ မ…..အားးးအားးး” အသံမ်ိဳးစံုေအာ္ဟစ္ရင္း ကြ်န္မေနာက္ေက်ာကိုမွီဖက္လုိက္တယ္။ အိပ္ယာေပၚလွဲအိပ္ရင္း အေမာေျဖေနက်ေတာ့မွ သူ႕ပစၥည္းကိုကြ်န္မေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႕မိတယ္။ အရွည္က သာမာန္ေလာက္ပဲ ……လံုးပတ္ကေတာ့ေတာ္ေတာ္ကိုျကီးပါတယ္။ တိုတုိတုတ္တုတ္ျကီးေပါ့။ ကြ်န္မၾကည္႕ေနတာကို သူေတြ႕သြားျပီး သူ႕ပစၥည္းကိုလက္နဲ႕အုပ္ထားလုိက္တယ္။ “ဟိဟိ မၾကည္႕ပါနဲ႕ မရယ္…သားဟာေလးက တုိတုိေလး” “အယ္ အဲေလာက္လည္းမတိုပါဘူး…လံုးပတ္ကေတာ္ေတာ္ျကီးေနတယ္ေနာ္….. ေဆးေတြဘာေတြမ်ားစားထားလား” “အာ..မစားပါဘူး မရယ္…ဒါေအာ္ရီဂ်င္နယ္ပါ အဟိ……….ဒါနဲ႕… မမပူစီေလးကေလ အရမ္းက်ပ္ျပီးေကာင္းတာပဲ သိလား” “ေအာ္…ဒါကေတာ့ နင့္ဟာျကီးက ေတာ္ေတာ္တုတ္တာကိုး ရဲေသြးရဲ႕…က်ပ္မွာေပါ့” သူ႕ကိုမ်က္ေစာင္းထုိးရင္း ေျပာလုိက္ေတာ့ သူကခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႕ကြ်န္မႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ဖိကပ္ျပီးနမ္းလုိက္တယ္။

လူသာငယ္ေပမဲ့ သူအေတြ႕အျကံုအျပည္႕ရွိပံုရပါတယ္။ ဒီကိစၥမတိိုင္ခင္က ကြ်န္မတို႕ညဘက္ေလွ်ာက္လည္ၾကရင္း ကားေပၚမွာ သူက ဟိုကိုင္ဒီႏွဳိက္လုပ္ဖူးျပီးျပီ ဆိုေတာ့ သိပ္ရွက္မေနၾကေတာ့ဘဲ ဒီလုိပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျဖစ္ၾကတာေလ။အဲဒီ႕ေန႕ ဟိုတယ္က မျပန္ခင္ သူနဲ႕ ႏွစ္ခါေလာက္ ထပ္ဆြဲျဖစ္ၾကပါေသးတယ္။ “ေစာင့္မွာေပါ့ေမာင္ရယ္…စိတ္ခ်ပါ” အလိုက္သင့္စကားေတြေျပာခဲ့ေပမဲ့ သူထြက္သြားကတည္းက ကြ်န္မ အင္တာနက္ က သူသိတဲ့ ရွိသမွ် အေကာင့္ေတြကို မသံုးေတာ့ဘဲ အသစ္လုပ္လုိက္ျပီး သူ႕ကိုအဆက္အသြယ္ျဖတ္လုိက္တာၾကာျပီေလ။ မသိတဲ့ႏုိင္ငံျခား ဖုန္း ေတြလည္း ဘလက္စ္လစ္ သြင္းပလုိက္တာ။ ရည္းစားသက္တမ္းလည္း ဘယ္ေလာက္မွမရွိေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလိုႏုိင္ငံျခားထြက္သြားတဲ့ခ်စ္သူကိုေစာင့္ေနျပီး သူက ျဖတ္တာခံမဲ့အစား ကြ်န္မကပဲစျပီးသံေယာဇဥ္ျဖတ္ပစ္လုိက္တယ္။

အေတြ႕အျကံုေတြအရ သူ႕လိုေကာင္ေလးမ်ိဳးေတြ ဘယ္လုိအခ်ိဳးခ်ိဳးတတ္တယ္ဆုိတာ ကြ်န္မသိျပီးသား။ ကြ်န္မခန္႕မွန္းတာ မမွားပါဘူး။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ ကြ်န္မဆီကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဖုန္းဆက္ျပီး သူက ရဲေသြးရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း…..ရဲေသြးကသစၥာေဖာက္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္တြဲေနတယ္ၾကားလုိ႕ စံုစမ္းေနတာ ခုမွပဲကြ်န္ဖုန္းနံပါတ္ကိုရတဲ့အေၾကာင္း…..သူတုိ႕ခ်စ္သူ ႏွစ္ေယာက္ကို မေႏွာက္ယွက္ဖုိ႕နဲ႕ အခုႏဳိင္ငံျခားထြက္သြားျပီးေတာ့ အြန္လုိင္းမွာေတြ႕တာေတာင္ ရဲေသြးက သူ႕ကိုအင္တင္တင္ဆက္ဆံေနတဲ့အေၾကာင္းေတြလာေျပာပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္မရီရီေမာေမာနဲ႕ ဒီလုိေလးပဲ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ “သူထြက္သြားကတည္းက အမသူ႕ကိုအဆက္အသြယ္ျဖတ္လုိက္တာေလ…မယံုရင္သူ႕ကိုေမးၾကည္႕လုိက္ ညီမေလး.. သူ႕မွာရီးစားရွိေနတာ သိလုိ႕ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး…အမဘာသာ ပ်င္းလာလုိ႕ သူ႕ကိုလည္း မယံုလို႕ ျဖတ္လုိက္တာ… ညီမေလး စိတ္မပူပါနဲ႕ သူအမကိုလံုး၀ဆက္သြယ္လုိ႕ရေတာ့မွာမဟုတ္ဖူး အမဖုန္းလည္း ေျပာင္းေတာ့မွာ…… အမကလည္းသူ႕ကုိအဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ညီမေလးပဲသူ႕ကိုေျပာျပလိုက္ပါ….အခုညီမေလးအေၾကာင္း အမသိသြားျပီဆိုေတာ့ အမသူ႕ကို မုန္းလုိက္ျပီ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကိုေပါ့…… အမလည္းအေၾကာင္းျပခ်က္ရသြားတာေပါ့ ဟင္းဟင္း လႏွစ္လေလာက္ေျချငိမ္ေနခဲ့တယ္။

ရီးစားထားရတာလည္း ပ်င္းလာသလုိလုိမို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေလွ်ာက္သြားလိုက္ လည္လိုက္ပတ္လိုက္နဲ႕ပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနလုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ ကိုလတ္ဇင္လည္း ပါတာေပါ့။ သူ႕အိမ္က ကြ်န္မေနတဲ့ေနရာနဲ႕ နီးေတာ့ ခဏခဏဆိုသလုိ ေတြ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေနရာရာသြားခ်င္လုိ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွ အေဖာ္စပ္လုိ႕မရရင္ေတာင္ သူ႕ကို အျမဲေခၚလို႕ရတယ္ေလ။ သူကလည္း ကြ်န္မေခၚရင္ အလုပ္ေတြအသာထားခဲ့ျပီး ဘယ္ေနရာမဆို လိုက္တာကုိး။မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အကဲခတ္ခန္႕မွန္းတတ္တဲ့စိတ္အရကိုလတ္ဇင္ၾကီးတစ္ေယာက္ခုတေလာ ကြ်န္မအေပၚအရင္လုိမရိုးသားေတာ့ဘူး ဆုိတာကြ်န္မစိတ္ထဲအလုိလုိ သိေနတယ္။ သူ႕ပံုစံကိုေျပာျပရရင္ သူက အသား လတ္လတ္ ခပ္ပိန္ပိန္နဲ႕ သာမာန္ရုပ္ရည္မ်ိဳးပါပဲ။ ကြ်န္မနဲ႕ အသက္ ၇ ႏွစ္ေလာက္ကြာေပမဲ့ ၀တ္ပံုစားပံုက လူငယ္တစ္ေယာက္လုိ မို႕ နဂိုအသက္ထက္ ငယ္တယ္ထင္ရတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေနဖူးခဲ့တယ္ဆုိေပမဲ့ ပညာနဲ႕လုပ္စားခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ ရရာအလုပ္ ဆိုသလုိ လုပ္ခဲ့ရတာေၾကာင့္ သူကမခ်မ္းသာပါဘူး။ ဒီကိုျပန္လာျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕စပ္တူ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ေလး တစ္ခု အစပ်ိဳးဖို႕အခုမွရုန္းကန္ေနရတုန္းပါ။ မိသားစုဆိုတာလည္း အေဖတစ္ေယာက္ပဲရွိေတာ့တာေၾကာင့္ အသက္ၾကီးလာတဲ့ အေဖၾကီးကို ျပန္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ သားအဖႏွစ္ေယာက္တိုက္ခန္းေလးတစ္ခု၀ယ္ေနရင္း အလုပ္ၾကိဳးစားေနရသူပါ။ သူ႕ကိုစေတြ႕ကတည္းကသူမ်ားနဲ႕မတူတဲ့အခ်က္တစ္ခုကိုကြ်န္မသတိထားမိတယ္။ ရိုးသားျခင္းပါပဲ။ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာကြ်န္မရွာမေတြ႕ႏုိင္တဲ့အခ်က္ေပါ့။ ေလာကၾကီးကို ရိုးရိုးရွင္းရွင္းၾကည္႕တတ္ျပီး စိတ္ထဲရိွတဲ့အတုိင္းပဲ ေနတတ္ထုိင္တတ္တယ္။

ဘ၀သမားမို႕ အ၀တ္အစားအျပင္အဆင္ကလည္း အျမဲရိုးရိုးပဲျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဘယ္ေတာ့ မဆိုသူစကားေျပာလိုက္ရင္ တစ္ခုခုလုပ္လုိက္ရင္ သူစိတ္ထဲရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာတယ္ လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ ရိုးသားမွဳက သူ႕မ်က္ႏွာမွာ အထင္းသားေပၚေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ အဲလိုရိုးသားတဲ့သူတစ္ေယာက္က မရိုးမသားျဖစ္ေနျပီ ဆုိရင္ သူ႕မ်က္ႏွာထား နဲ႕ပံုစံက သိပ္သိသာပါတယ္။ ကြ်န္မထင္ထားတဲ့အတုိင္းပဲ သူတေန႕ေတာ့ကြ်န္မကိုဖြင့္ေျပာလာခဲ့ တယ္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည္႕ရင္ဘယ္ရက္ရယ္လို႕ေခါင္းထဲအတိအက်မရွိေပမဲ့ မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ေနတဲ့ တနဂၤေႏြေန႕ေလး တစ္ခုမွာေပါ့။ အလုပ္မွာေျဖရွင္းခဲ့ရတဲ့ စိတ္ညစ္စရာကိစၥတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ဘယ္မွမထြက္ခ်င္ပဲ အိမ္မွာပဲကြ်န္မေခြအိပ္ေနမိတယ္။ အဲလိုတုန္း ကိုလတ္ဇင္ဆီကဖုန္းလာတယ္။ ဘာလုပ္ေနလဲ ဘယ္မွမသြားဘူးလားတဲ့။ စိတ္ညစ္စရာေတြရွိလုိ႕ မသြားခ်င္ဘူးဆိုေတာ့ ဘီယာ၀ယ္လာခဲ့မယ္ တေနရာမွာေသာက္ျပီး စကားေျပာရေအာင္တဲ့။ ကြ်န္မလည္း သူေျပာတာ လက္ခံလုိက္ျပီး အ၀တ္အစားေတြဘာေတြေကာက္လဲ သူလာေခၚမဲ့အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ သူလာေတာ့ ညေန ၆နာရီေလာက္ရွိျပီ။ ဘီယာပုလင္းေလးေတြ ကိုင္လုိ႕ ျမည္းစရာမုန္႕ေလးဘာေလး၀ယ္ရင္း သြားေနက် ကန္ေဘာင္ကိုပဲ လွည္းတန္းကေန ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတယ္။ ညေနေစာင္းမို႕ ျပည္လမ္းေပၚက တ၀ီွး၀ွီးျဖတ္သြားၾကတဲ့ကားေတြနဲ႕အတူ ေဆာင္းတြင္းေလ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္က ကြ်န္မတို႕ကိုယ္ေပၚကိုု ျဖတ္သန္းတုိက္ခတ္ေနတယ္။

ေအးကနဲျဖစ္သြားတဲ့ပါးနဲ႕ နားရြက္ေတြကို ဂ်င္းဂ်တ္ကတ္ လက္ရွည္၀တ္ထားတဲ့ လက္ေတြနဲ႕ကိုင္အုပ္ရင္း ဆြယ္တာ လက္စက ခပ္ပါးပါးပဲ၀တ္လာတဲ့သူ႕ကို ခ်မ္းဘူးလား..လို႕ လွမ္းေမးလုိက္တယ္။ သူက ေခါင္းရမ္းရင္း ေသာက္လုိက္ရင္ေႏြးသြားမွာတဲ့။ ကြ်န္မတို႕ႏွစ္ေယာက္စကားတေျပာေျပာနဲ႕ ကန္ေဘာင္ အစြန္က ေက်ာက္တုန္း ပန္းျခံေလးထဲ ၀င္ထုိင္လိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီ့ေနရာက ေက်ာက္တုန္းနဲ႕ သစ္ပင္ေတြကြယ္ေနလုိ႕ ဘီယာပုလင္းေတြကို လူျမင္သူျမင္ျကီး ေမာ့စရာမလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္သား ဘီယာေလးေမာ့ရင္း ၀ယ္လာတဲ့ၾကက္ေၾကာ္ေလးျမည္းရင္း ရင္ေမာရတဲ့ကိစၥေလးေတြရင္ဖြင့္ရင္းေပါ့။ ကြ်န္မကေတာ့သိပ္မ်ားမ်ားစားစားေမာစရာမရွိဘူးရယ္။ ေပ်ာ္လုိ႕သာရန္ကုန္မွာအလုပ္လာလုပ္ေနတာ ပဲခူးမွာေနလည္း ကြ်န္မတို႕ မိသားစုကျပည္႕စံုၾကတယ္။ အခုလည္း ရတဲ့လစာ ကိုယ္သံုးတာ မေလာက္တဲ့အျပင္ အိမ္ကေတာင္ လွမ္းေပး ေနရေသးတယ္ေလ။ အလုပ္ကလည္း တစ္ခါတေလစိတ္ရွဳပ္စရာေလးေတြရွိတတ္ေပမဲ့ ေျပလည္သြားေတာ့လည္း ျပီးသြားတာပဲမဟုတ္လား။ ကိုယ္စိတ္တုိင္းမက်တဲ့အခ်ိန္ ထြက္လုိက္ရုံဆိုေပမဲ့ အေတြ႕အျကံဳလည္းရေအာင္ သံုးႏွစ္လည္းျပည္႕ေအာင္ေတာ့ မေက်နပ္တာေလးေတြသည္းခံျပီး လုပ္ေနရုံပဲ။ သူကလည္း သူ႕အလုပ္အေၾကာင္း အဆင္မေျပေသးတာေလးေတြေျပာျပတာေပါ့။ ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေျပာၾကရင္း ကြ်န္မအရမ္းခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆုိတဲ့ ရီးစားေဟာင္းအေၾကာင္း သူကေမးလာတယ္။

ဘီယာအရွိန္ရီေ၀ေ၀နဲ႕ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြျပန္စဥ္းစားရတာ တမ်ိဳးျကီးရယ္။ အတိတ္ကိုျပန္ေရာက္သြားသလုိမ်ိဳး ကြ်န္မရဲ႕ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးအသံေတြကို နားေထာင္ေနရင္း နာက်ည္းစရာအခန္းေတြေရာက္ေတာ့ သူက ေတာ္ပါေတာ့ဟာတဲ့။ ငါေမးမိတာေဆာရီးတဲ့။ ေျပာရင္းနဲ႕ ကြ်န္မလက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။ ၀ဲတက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို သူမျမင္ေအာင္ မ်က္ေတာင္ပုတ္ခက္ပုတ္ခတ္လုပ္ျပီး ေခါင္းကိုငံု႕လိုက္တာေတာင္ သူကျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္သြားေသးတယ္။ ကြ်န္မလက္တစ္ဖက္ကိုသူကကိုင္ထားျပီး က်န္တဲ့တစ္ဖက္ကလည္းဘီယာပုလင္းကို ကိုင္ထားတာ ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ဖို႕ လက္မအားတဲ့ကြ်န္မရဲ႕မ်က္ႏွာကို သူကေမးေစ့ကေနဆြဲကိုင္ျပီး မ်က္ရည္ေတြသူ႕လက္နဲ႕သုတ္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ကြ်န္မကိုစိုုက္ၾကည္႕ရင္း နင့္နင့္နဲနဲ စကားတစ္ခြန္းေျပာတယ္။ “အဲ့ဒီေကာင္အရမ္းကံေကာင္းတယ္” တဲ့။ ကြ်န္မရင္ထဲဆုိ႕နင့္နင့္ျကီးျဖစ္ေနတယ္္။ ရင္ထဲကျငိမ္ေနတဲ့မီးေတာင္ကို သြားဆြလိုက္သလိုပဲ ေခ်ာ္ရည္ပူပူေတြကြ်န္မႏွလံုးသားကို ဖံုးလႊမ္းေနျပီေလ။ သူက စကားစျပတ္ေအာင္မ်က္ႏွာလႊဲျပီး တျခားအေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ ေနေပမဲ့ ကြ်န္မစိတ္မ၀င္စားႏဳိင္ေတာ့ဘူး။ တုံ႕ျပန္သံတိတ္ေနတဲ့ကြ်န္မကို သူကစကားေျပာေနရင္းတန္းလန္း လွည္႕ၾကည္႕လုိက္ရင္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်တယ္။

ကြ်န္မတို႕ၾကားျခားေနတဲ့ ေက်ာက္တုံးေလးေပၚေျပာင္းထုိင္လုိက္ျပီး ကြ်န္မကို ဖက္ထားရင္းက သူျငီးတယ္။ ငါ့ညီမရယ္…တဲ့။ သူ႕ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းမွီလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မဆီက ရွိဳက္သံသဲ့သဲ့ေလးထြက္လာတယ္။ သူၾကားမၾကားေတာ့မသိဘူး။ စကားကို ဆက္လိုက္တယ္။ ငါနင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ဟာ…တဲ့။ အင္…….။ ဗီဒီယိုဇာတ္လမ္းတစ္ခုကိုၾကည္႕ေနရင္း ရပ္တ့ဲခလုတ္ ကိုႏွိပ္လုိက္သလိုမ်ိဳးပဲ ရည္းစားေဟာင္းနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ကြ်န္မခံစားခ်က္ေတြ တိခနဲရပ္သြားတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ျပီးသားစကားဆုိေပမဲ့ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၾကားလုိက္ရတာမို႕ ကြ်န္မရုတ္တရက္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္သြားတာရယ္။ အင္…ဆုိျပီး မသဲမကြဲအသံနဲ႕အတူ ကြ်န္မသူ႕ကိုေခါင္းေထာင္ၾကည္႕လုိက္တယ္။ တစ္ျခားအခ်ိန္ေတြဆုိ ထားပါေတာ့။ ဒီလိုအခ်ိန္ျကီးမွာ သူေျပာလိမ့္မယ္လုိ႕ ကြ်န္မထင္မထားဘူး။ တကယ္ထင္မထားဘူး။ သူကေတာ့ ဖီးလ္အျပည္႕နဲ႕ ဆက္ေျပာေနတယ္။

“ငါနင့္ကိုခ်စ္ေနခဲ့တာၾကာျပီ….ငါ့ဘ၀ငါ့အေျခအေနနဲ႕ နင္စိတ္ဆင္းရဲမွာဆိုးလို႕ေျပာဖုိ႕ခ်ိန္ဆခဲ့ရတာ… နင္ခုလိုမ်ိဳး တျခားတစ္ေယာက္အတြက္ငိုေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို ငါ့မၾကည္႕ရက္ဖူးဟာ………ျပီးေတာ့ နင္ဒီလုိအခ်စ္ၾကီးပံုမ်ိဳး ငါတစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးဘူး…….ငါေလးလည္းေလးစားတယ္ အားလည္းအားက်တယ္…. ဒါေတြနားေထာင္ရေတာ့ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတုိ႕ခ်စ္သူျဖစ္လာခဲ့ရင္ေတာင္ နင္သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္မ်ိဳး တ၀က္ေလာက္ေတာင္ ငါမရရင္ မရပါေစ… ငါကေတာ့နင့္ကိုအဲလုိမ်ိဳးခ်စ္သြားခ်င္တယ္ သိလား…” အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတဲ့ကြ်န္မကို ေဒါသျဖစ္သလုိလို ရွက္သလုိလုိ စိတ္ေတြက လွဳပ္ႏုိးလုိက္သလုိပဲ။ ကြ်န္မအခ်စ္က သူေျပာသလုိ ေလးစားေလာက္တဲ့အခ်စ္မ်ိဳးလုိ႕လည္း ကြ်န္မတစ္ခါမွမခံယူဘူးပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နိမ့္က်တဲ့ သူမ်ားကိုမွီခုိလုိစိတ္လြန္ကဲလြန္းတဲ့ အခ်စ္လုိ႕ပဲ သတ္မွတ္ဖူးတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီကိစၥေတြနဲ႕ေရာျပီး ေျပာလိုက္တဲ့ သူ႕ရီးစားစကား………. ကြ်န္မ မျကိုက္ဖူးရယ္။ ဘယ့္နယ့္….ရီးစားစကားဆုိတာ ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႕ စိတ္လက္ၾကည္သာျဖစ္ေနတုန္း ေျပာရမဲ့ဟာကို။ ငိုေနတဲ့ကြ်န္မႏွဳတ္ခမ္းေတြက အခုဆုိ ခပ္ဆူဆူျဖစ္ျပီး သူ႕ကိုရန္ေတြ႕ဖုိ႕ျပင္ေနျပီ။

“ဒီမယ္ ကိုလတ္ဇင္ၾကီး…….သူမ်ားက ၀မ္းနည္းျပီးေျပာျပေနပါတယ္ဆုိမွ ရွင္က ရီးစားစကားဖမ္းေျပာတာ ေကာင္းသလား……..အရင္အေၾကာင္းေတြနဲ႕ ရွင္အခုေျပာတာနဲ႕ ဘားမွလည္းဆုိင္ဖူး…. ပြဲလန္႕တုန္းဖ်ာခင္းခ်င္တဲ့ သေဘာလား…….ပြဲက မလန္႕ေတာ့ဘူး ျပီးသြားတာၾကာပီ သိရဲ႕လား……….. ေျပာမယ္ဆုိလည္း အခ်ိန္ေလး အခါေလး မေရြးဘူး… တကယ္စိတ္ေလတယ္…ေတာ္ျပီ ျပန္မယ္” ပြစိပြစိနဲ႕ကြ်န္မေျပာရင္း ထရပ္လုိက္ျပီး ျပန္ဖို႕ေျခလွမ္းျပင္လုိက္တယ္။ ဘီယာပုလင္းေတြလည္းကုန္ျပီေလ။ ေဘာက္ဆတ္ ေဘာက္ဆတ္နဲ႕ ေရွ႕ကသြားတဲ့ ကြ်န္မေျခလွမ္းကိုအမွီလုိက္လာရင္း ဟာ…ငါကအဲလိုသေဘာမဟုတ္ပါဖူးဟာ ဘာညာနဲ႕ ျပဴးျပဴးျပဲျပဲလုိက္ရွင္းျပေနျပန္တယ္။ ကြ်န္မကတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာဘဲ ႏွဳတ္ခမ္းကိုက္ရင္း စူတူတူမ်က္ႏွာေပးနဲ႕ လမ္းကိုသုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ေနတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ သူလည္း ဗလံုးဗေထြးေတြေျပာေနတာရပ္လုိက္ျပီး မ်က္ႏွာေသေလးနဲ႕ ျငိမ္ျငိမ္ေလးလုိက္လာတယ္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည္႕ေတာ့လည္း သူ႕အမွားမဟုတ္ပါဖူး။ ကြ်န္မဘာသာရွက္ရမ္းရမ္းျပီး ျဖစ္သြားတာ။ ကြ်န္မသူ႕ကို သနားလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်က္ခ်င္းျကီးေတာ့အေျဖေပးဖို႕ တြန္႕ေနတယ္။

ခုပဲစိတ္ဆိုးထားတာေလ။ သနားျခင္း၊ ဂရုဏာသက္ျခင္းကေနျဖစ္ေပၚလာတဲ့အခ်စ္ဆိုတာလည္း ေတာ္ေတာ္အင္အားၾကီးတယ္လုိ႕ ကြ်န္မထင္တယ္။ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း သနားတယ္ဆုိတာ အေျခအေနအဆင့္အတန္းေတြနဲ႕ မဆိုင္ဘဲ မိန္းကေလးေတြစိတ္ထဲမွာ အလုိလုိေပါက္ပြားလာတဲ့ ေမတၱာစိတ္မ်ိဳးပါ။ ဥပမာ….သူ႕ဘာသာ တစ္ေခါေခါ အိပ္ေပ်ာ္ ေနတဲ့ ေယာက်္ားကို သူ႕မိန္းမက ေအာ္…ငါ့ေယာက်္ားအိပ္ေနတာေလးမ်ား…သနားစရာေလးပါလား…ဆိုျပီး အလကားေနရင္းသနားျပီးခ်စ္စိတ္၀င္ေနမိတာမ်ိဳးေပါ့။ အခုလည္း ကြ်န္မ ကိုလတ္ဇင္ကိုသနားမိေနျပန္ပီ။ သူ ကြ်န္မကို ဖြင့္ေျပာလိုက္လုိ႕ ကြ်န္မစိတ္ဆိုးသြားပီထင္ျပီး တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေတြ႕တုိင္းမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ျဖစ္ေနေတာ့ ကြ်န္မလည္း ဂရုဏာစိတ္ေတြ တစ္စိမ့္စိမ့္ယိုဖိတ္ျပီး ျပန္ခ်စ္လုိက္မိပါေတာ့တယ္။ သူက သူ႕ကိုေမာင္လို႕ေခၚခိုင္းတယ္။ ကြ်န္မကိုေတာ့တစ္ခါတေလလည္းကေလးေလးလို႕ေခၚတယ္။ သဲ လုိ႕လည္း ေခၚတယ္..သူစိတ္ကူးေပါက္ရင္ေပါက္သလုိေပါ့။ ေမာင္က ကြ်န္မဆီကခ်စ္အေျဖျပန္ရဖုိ႕ေတာင္ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးလုိ႕ ေျပာျပပါတယ္။ ေမာင္ ကြ်န္မကို ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႕တန္ဖိုးထားခ်စ္သလုိကြ်န္မကလညး္ ေမာင့္ရဲ႕ရုိးသားျခင္းေတြကို တန္ဖုိးထားပါတယ္။ သူ႕ကိုဒီအရြယ္အထိလူပ်ိဳလားလို႕ေမးေတာ့ ရီျပီး သူ႕ရီးစားေဟာင္းေတြအေၾကာင္း ကြ်န္မကို အကုန္ေျပာျပတယ္။

အသက္ပဲသံုးဆယ္ေက်ာ္ေနပီ အေတြ႕အျကံုမရွိတဲ့လူပ်ိဳဆိုတာဘယ္ရွိမလဲေနာ့္။ ဒါေပမဲ့ သူက အဲဒီ့ကိစၥေတြမွာ တဇြတ္ထုိးမလုပ္ဘဲ ကြ်န္မဆႏၵကိုဦးစားေပးပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ နမ္းတာေလာက္ကလြဲရင္ ကြ်န္မတို႕ၾကား ဘာမွမျဖစ္ၾကေသးဘူး။ စစျခင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့အမွတ္တရေလးကလည္း နဲနဲရီရပါတယ္။ အဲဒီ့ေနကေမာင့္တုိက္ခန္းမွာသူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီးေသာက္ၾကစားၾကတယ္။ ေမာင့္အေဖက ဘုရားဖူး ခရီးသြားေနတယ္ေလ။ ပုလင္းဆြဲတဲ့သူကဆြဲ ဘီယာဆြဲတဲ့သူကဆြဲ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတဲ့သူေတြလညး္ပါေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ပြဲေကာင္းေနၾကတာ။ ကြ်န္မက ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္မွာ ေရာက္ေနတုန္း ဘယ္အခ်ိန္ထျပန္သြားျကလဲ မသိလိုက္ဖူး။ ေမာင္ အနားကပ္လာေတာ့ “အသံေတြတိတ္သြားတယ္ ဘယ္ေရာက္ကုန္ျကလဲ” လုိ႕ေဘစင္မွာ ပန္းကန္ေတြ ေဆးေနရင္းက လွည္႕မၾကည္႕ဘဲ ေမးလုိက္တယ္။ “ျပန္သြားၾကျပီ” လို႕ေျပာလုိက္တဲ့ေမာင့္ေလသံက ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ တုန္တုန္ရင္ရင္ျကီးျဖစ္ေနသလုိပဲ။ ေမာင္ကအေနာက္ကေန ကြ်န္မကိုသိုင္းဖက္ထားလုိက္ျပီး ဆံပင္ေတြစည္းထားလုိ႕ ရွင္းေနတဲ့လည္ကုတ္ေလးကို ပါးစပ္နဲ႕ဖိနမ္းလုိက္တယ္။ တစ္အိမ္လံုးမွာ ေမာင္နဲ႕ကြ်န္မပဲ ရွိတယ္ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ ကြ်န္မရင္ခုန္သံေတြျမန္လာတယ္။ ေမာင့္ရင္ဘတ္နဲ႕ကပ္ေနတဲ့ ကြ်န္မေနာက္ေက်ာကလည္း ေမာင့္ရင္ခုန္သံ ကို ခံစားမိေနတယ္။

ေဆးျပီးသြားတဲ့ပန္းကန္ကို ေဘးမွာလွမ္းထားလုိက္တုန္းရွိေသး ေမာင္က ကြ်န္မကိုယ္ကိုဆြဲလွည္႕လုိက္တယ္။ ေသာက္ထားတဲ့အရက္နဲ႕ စိတ္လွဳပ္ရွားတဲ့ရင္ခုန္သံက နားထင္ေတြအထိ တဒိတ္ဒိတ္နဲ႕ပ်ံ႕လာသလုိပဲ။ ေမာင္နဲ႕ ကြ်န္မ ပူးပူးကပ္ကပ္ေလးဖက္ထားရင္းရပ္ေနၾကတယ္။ ေမာင္က ကြ်န္မေခါင္း့ကိုကိုင္ျပီး ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ယူနမ္းရွိဳက္လုိက္ တယ္။ ေမာင့္ရဲ႕အနမ္းေတြက ခ်ိဳျမိန္လွပါတယ္။ ေမာင့္ရဲ႕လွ်ာ ကြ်န္မပါးစပ္ထဲတိုး၀င္လာေတာ့ ေသာက္ထားတဲ့ အရက္ ေၾကာင့္လားမသိ ၾကမ္းရွရွေလးျဖစ္ေနသလုိပဲ။ နမ္းေနရင္းကလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ကြ်န္မခါးကိုကိုင္ေျမွာက္လုိက္ျပီး ေဘစင္ေဘးကအုတ္ခုံအလြတ္ေပၚေျမွာက္တင္လုိက္တယ္။ ေဘာင္းဘီအတိုေလး၀တ္ထားတဲ့ကြ်န္မေပါင္ေတြ ၾကားထဲကို ေမာင့္ကိုယ္လံုးကေရာက္ေနျပီ။ ေမာင့္လက္ေတြက ကြ်န္မရင္သားေတြကို အက်ီေပၚကေနကိုင္ရတာ အားမရေတာ့သလုိ အက်ီၾကယ္သီးေတြကိုတစ္လံုးျခင္းျဖဳတ္ေနတယ္။ မူးေနေပမဲ့ စိတ္အသိေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ေတြကေန တဖက္တိုက္ခန္းေတြကိုလွမ္းၾကည္႕လိုက္ေသးတယ္။ ေမာင္တုိ႕တုိက္ခန္းကအေပၚဆံုးထပ္ ျဖစ္ျပီးေဘးမွာလည္း အဲေလာက္ျမင့္တဲ့တုိက္ခန္းမရွိတာေၾကာင့္တိမ္ျဖဴျဖဴေတြနဲ႕ ေကာင္းကင္ျပာျပာကိုပဲ ကြ်န္မလွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ကြ်န္မ၀တ္ထားတဲ့ဘရာကိုခြာခ်ျပီး ရင္သားေတြကိုေမာင့္ပါးစပ္နဲ႕စုပ္နမ္းေနရင္း ကြ်န္မရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုပါ ဆြဲျပီးခြ်တ္လုိက္တယ္။

ပန္တီကလည္းေဘာင္းဘီနဲ႕အတူေရာပါသြားျပီ။ ကြ်န္မကိုင္ထားတဲ့ေမာင့္ေခါင္းက ေအာက္ကို တထစ္ခ်င္းနိမ့္ဆင္းသြားတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ေပါင္တြင္းသားေတြကို သြားမပါဘဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးနဲ႕ ဟိုစုပ္ဒီစုပ္လုပ္လုိက္ေတာ့ ၾကက္သီးေတြေတာင္တျဖန္းျဖန္းထကုန္တယ္။ ရင္ေတြခုန္တာလည္း ေပါက္ထြက္ေတာ့မဲ့အတုိင္းပဲ။ ကြ်န္မရဲ႕ ပိပိေလးကို ေမာင္က လွ်ာမသံုးေသးဘဲအသာဖိကပ္ျပီးနမ္းလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွဳတ္ခမ္းကိုက္ထားတဲ့ၾကားက အီးးးကနဲတစ္ခ်က္ေအာ္မိတယ္။ ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႕ႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္ေလာက္ အသာစုပ္ဆြဲျပီးေတာ့မွ လွ်ာကိုခြ်န္ခြ်န္ေလးလုပ္ျပီး အထဲကိုထုိးသြင္းလုိက္တယ္။ “အဟင့္ဟင့္….ေမာင္ရယ္ဘယ္လုိေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္…” အဲသလိုအသံမ်ိဳးကြ်န္မဆီကထြက္မလာပါဘူး။ဘယ္ထြက္မလဲ။ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ ႏွဳတ္ခမ္းကိုကိုက္္ျပီးအပီီအျပင္ ခံစားေနတာ။ မ်က္စိဖြင့္လုိက္ရင္လည္း ျမင္ေနရတဲ့ေကာင္းကင္မွာ ေလဟုန္စီးေနရသလုိပဲ ၀ဲကနဲ၀ဲကနဲ လြင့္လြင့္ တက္သြားတယ္။ ေမာင္ကသူ႕လွ်ာကို ကြ်န္မကိုယ္အတြင္းသားေတြထဲကို အစြမ္းကုန္ထုိးသြင္းေနရုံတင္မကဘူး ထိပ္ကအေစ့ေလးကိုပါ လက္မနဲ႕လွမ္းကလိလိုက္ေတာ့ အီးးးးးးးး ကြ်န္မေပါင္ေတြေတာင္တဆတ္ဆတ္တုန္တယ္။

အဲလိုမ်ိဳး သံုးေလးခါေလာက္ လုပ္ေနရင္းက လွ်ာကိုျပန္ထုတ္ျပီး အထက္ကေနေအာက္အစုန္အဆန္ပင့္ျပီး လ်က္လုိက္ေတာ့ ကြ်န္မရင္ထဲ ရိုလာကိုစတာစီးရသလုိ ဒိုင္းကနဲေဆာင့္တက္ျပီးမွ ဟာကနဲနိမ့္ဆင္းသြားတာ ေဘစင္ေပၚကျပဳတ္က်ေတာ့မယ္မွတ္ျပီး အစြန္းတစ္ဖက္ဆီကိုလက္နဲ႕ လွမ္းကိုင္ထားလိုက္ရတယ္။ ကြ်န္မ ခံစားမွဳ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားျပီးတဲ့အခ်ိန္အထိ ထြက္လာတဲ့အရည္ၾကည္တခ်ိဳ႕ကို ေမာင္ကလ်က္ေပးေနတုန္းပဲ။ ေသာက္ထားတဲ့အရက္နဲ႕ စိတ္လွဳပ္ရွားတဲ့ရင္ခုန္သံက နားထင္ေတြအထိ တဒိတ္ဒိတ္နဲ႕ပ်ံ႕လာသလုိပဲ။ ေမာင္နဲ႕ ကြ်န္မ ပူးပူးကပ္ကပ္ေလးဖက္ထားရင္းရပ္ေနၾကတယ္။ ေမာင္က ကြ်န္မေခါင္း့ကိုကိုင္ျပီး ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ယူနမ္းရွိဳက္လုိက္ တယ္။ ေမာင့္ရဲ႕အနမ္းေတြက ခ်ိဳျမိန္လွပါတယ္။ ေမာင့္ရဲ႕လွ်ာ ကြ်န္မပါးစပ္ထဲတိုး၀င္လာေတာ့ ေသာက္ထားတဲ့ အရက္ ေၾကာင့္လားမသိ ၾကမ္းရွရွေလးျဖစ္ေနသလုိပဲ။ နမ္းေနရင္းကလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ကြ်န္မခါးကိုကိုင္ေျမွာက္လုိက္ျပီး ေဘစင္ေဘးကအုတ္ခုံအလြတ္ေပၚေျမွာက္တင္လုိက္တယ္။ ေဘာင္းဘီအတိုေလး၀တ္ထားတဲ့ကြ်န္မေပါင္ေတြ ၾကားထဲကို ေမာင့္ကိုယ္လံုးကေရာက္ေနျပီ။ ေမာင့္လက္ေတြက ကြ်န္မရင္သားေတြကို အက်ီေပၚကေနကိုင္ရတာ အားမရေတာ့သလုိ အက်ီၾကယ္သီးေတြကိုတစ္လံုးျခင္းျဖဳတ္ေနတယ္။ မူးေနေပမဲ့ စိတ္အသိေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ေတြကေန တဖက္တိုက္ခန္းေတြကိုလွမ္းၾကည္႕လိုက္ေသးတယ္။

ေမာင္တုိ႕တုိက္ခန္းကအေပၚဆံုးထပ္ ျဖစ္ျပီးေဘးမွာလည္း အဲေလာက္ျမင့္တဲ့တုိက္ခန္းမရွိတာေၾကာင့္တိမ္ျဖဴျဖဴေတြနဲ႕ ေကာင္းကင္ျပာျပာကိုပဲ ကြ်န္မလွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ကြ်န္မ၀တ္ထားတဲ့ဘရာကိုခြာခ်ျပီး ရင္သားေတြကိုေမာင့္ပါးစပ္နဲ႕စုပ္နမ္းေနရင္း ကြ်န္မရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုပါ ဆြဲျပီးခြ်တ္လုိက္တယ္။ ပန္တီကလည္းေဘာင္းဘီနဲ႕အတူေရာပါသြားျပီ။ ကြ်န္မကိုင္ထားတဲ့ေမာင့္ေခါင္းက ေအာက္ကို တထစ္ခ်င္းနိမ့္ဆင္းသြားတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ေပါင္တြင္းသားေတြကို သြားမပါဘဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးနဲ႕ ဟိုစုပ္ဒီစုပ္လုပ္လုိက္ေတာ့ ၾကက္သီးေတြေတာင္တျဖန္းျဖန္းထကုန္တယ္။ ရင္ေတြခုန္တာလည္း ေပါက္ထြက္ေတာ့မဲ့အတုိင္းပဲ။ ကြ်န္မရဲ႕ ပိပိေလးကို ေမာင္က လွ်ာမသံုးေသးဘဲအသာဖိကပ္ျပီးနမ္းလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွဳတ္ခမ္းကိုက္ထားတဲ့ၾကားက အီးးးကနဲတစ္ခ်က္ေအာ္မိတယ္။ ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႕ႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္ေလာက္ အသာစုပ္ဆြဲျပီးေတာ့မွ လွ်ာကိုခြ်န္ခြ်န္ေလးလုပ္ျပီး အထဲကိုထုိးသြင္းလုိက္တယ္။ “အဟင့္ဟင့္….ေမာင္ရယ္ဘယ္လုိေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္…” အဲသလိုအသံမ်ိဳးကြ်န္မဆီကထြက္မလာပါဘူး။ဘယ္ထြက္မလဲ။ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ ႏွဳတ္ခမ္းကိုကိုက္္ျပီးအပီီအျပင္ ခံစားေနတာ။ မ်က္စိဖြင့္လုိက္ရင္လည္း ျမင္ေနရတဲ့ေကာင္းကင္မွာ ေလဟုန္စီးေနရသလုိပဲ ၀ဲကနဲ၀ဲကနဲ လြင့္လြင့္ တက္သြားတယ္။

ေမာင္ကသူ႕လွ်ာကို ကြ်န္မကိုယ္အတြင္းသားေတြထဲကို အစြမ္းကုန္ထုိးသြင္းေနရုံတင္မကဘူး ထိပ္ကအေစ့ေလးကိုပါ လက္မနဲ႕လွမ္းကလိလိုက္ေတာ့ အီးးးးးးးး ကြ်န္မေပါင္ေတြေတာင္တဆတ္ဆတ္တုန္တယ္။ အဲလိုမ်ိဳး သံုးေလးခါေလာက္ လုပ္ေနရင္းက လွ်ာကိုျပန္ထုတ္ျပီး အထက္ကေနေအာက္အစုန္အဆန္ပင့္ျပီး လ်က္လုိက္ေတာ့ ကြ်န္မရင္ထဲ ရိုလာကိုစတာစီးရသလုိ ဒိုင္းကနဲေဆာင့္တက္ျပီးမွ ဟာကနဲနိမ့္ဆင္းသြားတာ ေဘစင္ေပၚကျပဳတ္က်ေတာ့မယ္မွတ္ျပီး အစြန္းတစ္ဖက္ဆီကိုလက္နဲ႕ လွမ္းကိုင္ထားလိုက္ရတယ္။ ကြ်န္မ ခံစားမွဳ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားျပီးတဲ့အခ်ိန္အထိ ထြက္လာတဲ့အရည္ၾကည္တခ်ိဳ႕ကို ေမာင္ကလ်က္ေပးေနတုန္းပဲ။ ခဏၾကာေတာ့မွ အားနာလာတာနဲ႕ သူ႕ေခါင္းကို ဆြဲထူျပီး မတ္တပ္ျပန္ရပ္ခုိင္းလုိက္တယ္။ ေပါင္ေလးကိုစိျပီး ေဘစင္ေပၚမွာထုိင္ေနတဲ့ ကြ်န္မက အဖ်ားတက္သလုိ တုန္တုန္ယင္ယင္ျကီးျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ေမာင့္ကို ၾကည္႕လုိက္ေတာ့ သူကလည္း ႏြမ္းလ်တဲ့ရုပ္နဲ႕ ေျခမခိုင္သလုိျဖစ္ေနတယ္။ “ဟင္..ေမာင္ဘာျဖစ္တာလဲ” “ေမာင္..ေမာင္လည္းျပီးသြားျပီ” “ဘာ” အမွန္ေတာ့ကြ်န္မက ကိုယ့္အရွိန္နဲ႕ကိုယ္တက္ေနလုိ႕ သူျပီးသြားတာေတာင္သတိမထားမိလုိက္တာ။ သူကေတာ့ ဘာအ၀တ္အစားမွေတာင္မခြ်တ္လုိက္ရပဲ ျပီးသြားေလရဲ႕။ ကြ်န္မ တခြိခြိရီမိတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ သူ႕ပစၥည္းကို ကိုင္လည္း မၾကည္႕ရေသးဘူး ျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးေသးဘူးေလ။ “ခြ်တ္လိုက္..ေဘာင္းဘီကို” ကြ်န္မခိုင္းတဲ့အတုိင္းေမာင္ဆြဲခြ်တ္လိုက္တယ္။

ေပ်ာ့က်ေနတဲ့ ေမာင့္ဖြားဖက္ေတာ္ေလးက ဘြားကနဲေပၚလာတယ္။ ကြ်န္မရီခ်င္စိတ္ကိုထိန္းလုိက္ေပမဲ့ ျပံဳးသြားတဲ့ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ေမာင္ကျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လုိက္ျပီး “ဘာရီတာတုန္းကြ” လုိ႕ မလံုမလဲပံုစံနဲ႕လွမ္းေမးလိုက္တယ္။ “ခိခိ..ေသးေသးေလး” ေျပာမိျပီးမွ သူစိတ္မ်ားဆိုးသြားမလား ၾကည္႕လုိက္ေတာ့ သူကစေနတယ္မွတ္လားမသိပါဘူး။ “အံမာ…ညည္းကဘယ္ေလာက္ျကီးတာျမင္ဖူးလုိ႕တုန္း” “ေမာင့္ထက္ျကီးတာေတာ့ ျမင္ဖူးတာေပါ့ ဟီးဟီး “.သူ႕မ်က္ႏွာမဆိုစေလာက္ေလးကြက္ခနဲပ်က္သြားျပီးမွ အျပံဳးယဲ့ယဲ့နဲ႕ကြ်န္မကိုၾကည္႕ေနတယ္။ ကြ်န္မစိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားတယ္။ မူးေနလုိ႕သာ ပါးစပ္ကထြက္သြားတာပါ။ ျပီးေတာ့ ေမာင့္ပစၥည္းကအရမ္းအေသးၾကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ထက္ ေသးတဲ့ပိစိေကြးနဲ႕ေတာင္ကြ်န္မၾကံဳဖူးတယ္ေလ။ ခုက ေပ်ာ့ေနတဲ့အခ်ိန္မို႕လည္းေနမွာေပါ့။ ကြ်န္မေမာင့္ကို ၾကည္႕ရင္း အေလးအနက္ေျပာလုိက္တယ္။ “ဒါေပမဲ့ ၾကီးတာေသးတာ အေရးမၾကီးပါဘူးေမာင္ရယ္…….ကြ်န္မေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္” ျပီး