အရုပ်ကလေးနှယ်လှလွန်းသည်

ကျွန်တော် က မန္တလေးဇာတိဖြစ်ပြီး ၁၀တန်းအောင်တော့အမှတ်မှီသဖြင့် (တီတီစီ ) ကျာင်းသို့တက်ခဲ့သည်။ ကျောင်းဆင်းပြီး ခန္တီးမြို့သို့တာဝန်ကျသဖြင့် သဘောင်္ပေါ်ရောက်နေသည်။ အခန်းယူထားသဖြင့် ဘေးဘက်ခုတင်မှာ မည်သူနှင့်ကျမည်ကို ရင်ခုန်မိသည်။ သားအမိလား ဘာလားတော့မသိ။အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်နှင့် အမကြီးတစ်ယောက်အခန်းထဲသို့ဝင်လာသည်။ အဒေါ်ကြီးပုံကနေကောင်းဟန်မရှိ ။အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့်လှဲတော့သည်။ အမကြီးကထိုင်စရာနေရာမရှိတော။အပြင်ဘက်ထွက်လမ်းလျှောက်လိုက် သူ့အဒေါ်ကို လာကြည့်လိုက်လုပ်နေတော့ ကျွန်တော်ကုတင်မှာ ထိုင်ရန်ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။

ကျွန်တော့်ကုတင်မှာ ထိုင်လို့ရပါတယ်ခင်ဗျး ကျေးဇူးပါမောင်လေးရယ်။အဒေါ်က လမ်းကျဆင်းမှာရယ်း စကားဝဲတယ်နော်အမ တိုင်းရင်းသားလားဗျး ဗမာပါပဲကွယ် ဒေသသံပါ ။အထက်ပိုင်းကစကားသံတွေက ဒီလိုချည်းပါပဲးဒါနဲ့မောင်လေးက ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ ခန္တီးဗျ။တာဝန်နဲ့ ဆရာဝန်လား မဟုတ်ဖူးခင်ဗျ ကျောင်းဆရာပါ ထက်ပြလား မူလတန်းပါဗျ ကျွန်တော့်အကြောင်းမေး သူမအကြောင်းလည်းပြောရင်း အတော်ခင်မင်လာသည်။

မမက သားဖွားဆရာမတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း အဒေါ်ကိုလိုက်ပို့တာဖြစ်ကြောင်းသိရသည်။ အဒေါ်ကြီးက ကုတင်ပေါ်မှာအိမ်မောကျလျက်။ မမရုပ်ရည် အသက်အရွယ် အလုပ်အကိုင် ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အပျိုမဖြစ်နိုင်။ ရွဲပြဲနေ၍တော့မဟုတ်။အလွန်လှနေ၍ဖြစ်သည်။ ဖြူလွန်းတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အသားရည်က ဝင်းဝါနေသည်။ ဆံပင်ကြီးက တင်ပါးအောက်ထိ နက်မောင်ရှည်လျားနေသည်။ ခါးသေးကျဉ်းကျဉ်း တင်သားဝိုင်းဝိုင်းနဲ့မမက အရုပ်ကလေးနှယ်လှလွန်းသည်။ နို့ထွားထွားကြီးတွေကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တံတွေးမြိုချရသည်က အကြိမ်ကြိမ်။ ညရောက်တော့ အဒေါ်ကြီးကမျက်စိစူးသည်ဟုဆိုသောကြောင့် အခန်းမီးကို ပိတ်ထားရလေသည်။

ကျွန်တော့်ဘက်သို့ မမတိုးလာသည်ဟုခံစားရသည်။ မဖြစ်နိုင်။ကျောင်းဆရာမို့သပ်ရပ်စွာ ဝတ်စားသည်မှအပ ကျွန်တော်သည် စော်ကြည်ဘဲမဟုတ်။ အသားညိုသည်။မေးရိုးကားပြီး မျက်လုံးပြူး နှာခေါင်းအနည်းငယ်ကြီးသည်။ ခြုံပြောရလျှင် မိန်းမတစ်ယောက်တဖက်သပ်သဘောကျနိုင်သောရုပ်ရည်မျိုးမဟုတ်။ ကျွန်တော့်အတွေးနဲ့ကျွန်တော်ငြင်းဆန်နေစဉ်မှာပဲ မမကိုယ်လေးက ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲရောက်လို့လာသည်။

ကျွန်တော့်စိတ်တွေဗလောင်ဆူလျှက်။ ချောချောလှလှအမကြီးကို ကိုင်လည်းကိုင်ချင်သည် ပြဿနာလည်းကြောက်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟုတွေးကာ တင်ပါးတွေကိုပွတ်ကြည့်လိုက်သည်။ ပွတ်လိုက်မှ ကျွန်တော့်ဘက်ပိုတိုးလာတော့ ကျွန်တော်အားတက်လာသည်။ တင်ပါးမှရှေ့ဗိုက်သားလေးကို လုံချည်ပေါ်ကပွတ်ပေးသည်။ ကျွန်တော်ကမမကိုနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားသလိုဖြစ်နေပြီး မမကျောက ကျွန်တော့်ရင်ဘက်နှင့်ကပ်နေသည်။ ဗိုက်ကိုခဏပဲပွတ်ပြီး လက်ကိုနို့တွေဆီပြောင်းလိုက်သည်။

စတွေ့ကထဲက သရေကျခဲ့ရသော နို့ကြီးတွေပင်။ အင်္ကျီပေါ်ကအုပ်ကိုင်ကြည့်တော့ ကျွန်တော့်လက်နှင့်ပင်မဆန့်။ နို့ဘေးသားလေးတွေက အတွင်းခံအပြင်ဘက်ကို လျံထွက်နေကြသည်။နို့အုံကြီးကိုမကိုင်သေးဘဲ လျံထွက်နေသည့်အပိုင်းလေးတွေကို လက်နဲ့အသာလေးလိုက်ပွတ်ရသည်မှာ ဖီး တစ်မျိုး။ နို့အုံကြီးတွေကိုင်တော့ ဖောင်းကားတင်းနေသည်။နို့ဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကိုအင်္ကျီပေါ်ကပဲ အားရပါးရညစ်ပြီး နယ်နေမိသည်။ ညည်းချင်တာကိုအောင့်ထားရဟန်တူသောမမဆီက အင်းဟငိးဟူသော သက်ပြင်းချသံသာ တချက်တချက်ကြားရသည်။

ညိုညိုရေ ရေပေးပါအုံး။း အဒေါ်ကြီးက တရေးနိုးရေတောင်းတော့ အရှိန်ပျက်သွားသည်။ အဒေါ်ကြီးကိုရေတိုက်ပြီး မမပြန်ထိုင်တော့ မမအင်္ကျီကကြယ်သီးတွေကို ကျွန်တော်ဖြုတ်တော့မမက ကူဖြုတ်ပေးပြီး ဘော်လီချိတ်ကိုပါဖြုတ်ပေးသည်။ အင်္ကျီကိုတော့အကုန်ချွတ်မပြစ်။ ချိတ်ဖြုတ်ထားတဲ့ဘော်လီအောက်ကနေ လက်လျိုပြီးနို့ကိုကိုင်လိုက်တော့ အားပါးပါး အိစက်နေတာများဗျာ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ။ မရတော့ဘူးဗျာ။မမကို တက်လိုးချင်စိတ်တွေက ထိန်မရတော့ဘူး။ မမကိုရင်ခွင်ထဲကထုတ်။နံရံကိုကျောမှီခိုင်း ကျွန်တော်က မမရင်ခွင်ထဲဝင် မမပေါင်ပေါ်တက်ထိုင် အင်္ကျီလေးအသာလှန်ပြီး မမနို့သီးတွေကို စို့ပစ်လိုက်တယ်။

လက်တဘက်က နောက်တစ်လုံးကို ချေပေးနေတာပေါ့။ နို့သာမထွက်တာ စို့လို့ကို မဝဘူးဗျာ။ စိတ်ထလာရင် မမနို့အုံကြီးငုံပြီးကိုက်ပစ်လိုက်သေးတယ်။ မနာဘူးလားမသိဘူးဗျ။ဘယ်လောက်စို့စို့ဘယ်လောက်ကိုက်ကိုက် မမက ပြုံးပြီးကျွန်တော့်ဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးနေတာ။ နို့သီးလေးကို နာအောင်ကိုက်တော့မှ မမက ပြုတ်ထွက်သွားပါ့မယ် မောင်ရယ်တဲ့။ နို့စို့တာ လူကလည်းကောင်း လီးကလည်းကောင်းလာတယ်။ ဘောင်းဘီဝတ်ထားတာတောင် ပုဆိုးပေါ်က ဖောင်းဖောင်းကြီးဖြစ်နေတယ်။ ဖောင်းနေတဲ့လီးကို မမကနို့စိုခံရင်း ပုဆိုးပေါ်ကနေပွတ်ပေးနေတယ်။

နို့စို့တာရပ်ပြီး ကျွန်တော်ကအတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ငေါက်ခနဲပေါ်လာတဲ့လီးကြီးကိုမမက သူ့လက်နွေးနွေးတွေနဲ့ ဂွင်းထုပေးတော့တာပဲ။ ဘေးချင်းကပ်ထိုင်ရင်းဆိုတော့ ကျွန်တော်ကတော့ မမစောက်ဖုတ်လေးကိုနှိုက်နေတာပေါ့။ မမက ရိုးရိုးမထုဘူး။လိမ်ကောက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လမွှေးတွေကို အုံလိုက်ဆွဲဆောင့်တယ်။ ပေါင်တွင်းကြောတွေကို လိမ်တယ်။ လဥလေးတွေကိုပွတ်ဆော့တယ်။ ကျွန်တော့်စအိုဝကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ဖွဖွပွတ်တယ်။ စအိုနဲ့ လဥလွတ်နေတဲ့ကြားကို လက်သည်းလေးနဲ့ဆိတ်တယ် ဘယ်လိုလေးမှန်းမသိဘူးဗျာ။ မိန်းမနဲ့မလိုးဘူးတဲ့ကျွန်တော်ကတော့ နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပါပဲ။ ကုတင်အောက်ကိုဆင်းပြီးကျွန်တော့်ရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပေါင်ကားထားလို့ တိုးတိုးလေးကပ်ပြောတယ်။ ပုဆိုးထဲလျိုဝင်ပြီး ပုလွေကိုင်တော့တာပဲဗျာ။ လီးထိပ်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲတော့ ကျဉ်ပြီးတော့ကို ကောင်းတာဗျ။ လီးတံတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပစ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ဘဝတစ်ခုလုံး မမဆီရောက်သွားသလိုပါပဲ။ ဒူးထောက်ပြီးလီးစုပ်နေတဲ့ မမရဲ့ပုံလေးကိုမြင်ပြီး ကျွန်တော်အရမ်းချစ်မိသွားတယ်။

ကောင်းလွန်းလို့ညည်းချင်ပေမဲ့ အဒေါ်ကြီးနိုးမှာစိုးလို့ အသံမထွက်ရဲဘူးဗျာ။ ကျွန်တော်ပြီးချင်လာတော့ မမခေါင်းလေးကိုဆွဲဖယ်ပြီး မမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မမက ကုတင်ပေါ်ပြန်လာထိုင်တော့ ကျွန်တော့ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးအိပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ မမက မောင်ပဲအိပ်ပါလို့ပြောပေမယ့် ကျွန်တော်က မမ ကောင်းအောင်လုပ်ပေးချင်သေးတယ်လေဗျာ။ မမကို ရင်ခွင်ထဲထည့် ပေါင်ပေါ်အိပ်ခိုင်းပြီး နို့တွေကိုကုန်းစို့ပေးလိုက်တယ်။ မမထမိန်အောက်ကနေ နှိုက်ပြီး စောက်စိလေးကိုပွတ်ချေပေးလိုက်တော့ မမ ကော့ပြန်နေတော့တာပေါ့။ ကြိတ်ခံရလို့ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်ကျောတွေကို လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်တာဗျ။ စောက်ရည်လေးတွေထွက်လာတော့ မမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်ခလယ်လေးထည့်ပြီး အသွင်းထုပ်လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ အရည်တွေပိုများလာတော့ လက်ညှိုးရောလက်ခလယ်ရောသွင်းလိုက်တယ်။

ဟင့်းဟင့်း မမကျိတ်ခံနေသည့်ကြားမှပင် အသံလေးတွေက တချက်ထချက်ထွက်လာသည်။ ဟင့်အင်းး မောင်ရယ် မမစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့မွှေလိုက်တော့ မချိမဆန့်ဖြစ်ပြီး မျက်ရည်တောင်ကျသည်။ လက်နှစ်ချောင်းကိုနဲနဲကောက်ပြီး မမစောက်ခေါင်းလေးကို အသွင်းအထုတ်မြန်မြန်လုပ်လိုက်တော့ မမကသက်ရှုသံတွေမြန်လာသည်။ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှစ်ချက်ဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုတအားဖက်ကာ ငြိမ်သွားလေသည်။

မမစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ရင်းကျွန်တော်လီးပြန်တောင်လာသော်လည်း မနက်လင်တော့မည်ဖြစ်၍ နှစ်ယောက်စလုံး ခွာပြီး နံရံကိုမှီပြီး အိပ်လိုက်ကြသည်။ မနက်ကျတော့ မမကသူ့အဒေါ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ် မနက်စာကျွေး ဆေးတိုက်ပေါ့။ ပြီးတော့ကျွန်တော်နဲ့မမ မနက်စာတူတူစားကြတယ်။ နေ့ခင်းဘက်တော့ အဒေါ်ကြီးအလစ် နို့လေးကိုင် တင်ပါးလေးကိုင်တာပဲ ရှိတာပေါ့။ နေ့လည်လောက်ရောက်တော့ သဘောင်္ကမြို့တစ်မြို့ကိုဆိုက်တယ်။ အဒေါ်ကြီးကအဲ့ဒီမြို့မှာဆင်းတော့ ဆိတ်ကမ်းကို မမရော ကျွန်တော်ရော လိုက်ပို့တယ်။ အောက်မှာတော့အဒေါ်ကြီးရဲ့ သမီးတွေကကြိုနေတာပေါ့ မမကဆေးဆိုင်တဆိုင်ဝင်ပြီးအမျိုးသားအားတိုးဆေးများနှင့် အီးဇီးတူး ဆေးကိုဝယ်သည် ။

ဒီည အခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထဲသာ။ အခန်းထဲရောက်တော့ မမကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးကိုဖက်ပြီး မမနှုတ်ခမ်းကိုဖိစုပ်ရင်း မမအဝတ်အစားတွေကိုရော ကျွန်တော်အဝတ်အစားတွေကိုရော ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ နေအုံးလေ မောင်ရယ်။ရော့ နွားနို့နဲ့ ကြက်ဥလေးစားလိုက်။ပြီးရင် ဒီဆေးသောက်လိုက်း ကာမအားတိုးဆေးသောက်ပြီးခဏနေလိုက်တော့ ကျွန်တော့်လီးက အဆမတန် တောင်လာသည်။ လိုးကြစိုနော်မမ ဘယ်ပုံစံကြိုက်လဲမောင် ဖင်ကုန်းပေးဗျာ။ မမအိုးကြီးတွေကိုကိုင်ဆောင့်လိုးချင်တယ် မမက ကျွန်တော့်အလိုအတိုင်း ဖင်ကုန်းပေးရှာသည်။ အားမောင့်း နာသွားလို့လား မမ ဟင့်အင်းး မမကြိုက်တယ် ရိုက်း မမရဲ့ ကားတင်းပြီးဖြူဖွေးနေတဲ့အိုးကြီးကြည့်ပြီး ဖြန်းခနဲရိုက်လိုက်သည်။

အဲ့လိုနာကျင်အောင်လုပ်တာကိုကြိုက်တယ်ဆိုတော့ ကျွန်တော်အိတ်ထဲမှာပါလာသော ဖိုင်ညှက်ကိုသတိရပြီး အိတ်ကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ဘာလုပ်မလို့လဲမောင် ခဏလေး မမကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ အိုး မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ်း အဲ့ဒါတွေနဲ့ဆို မမနာမှာပေါ့း ခံကြည့်ပါ မမရယ်းနာရင်ဖြုတ်လိုက်မှာပေါ့နော်းညှပ်မယ်နော် မမ အမလေး အား ရလားး မမ နာတော့နာတယ်း ရပါတယ်း နို့သီးထိပ်ဖျားလေးတွေကို ဖိုင်ညှပ်နဲ့ ညှပ်ထားပြီး မမစောက်စိလေးကိုပါညှပ်လိုက်သည်။

ကောင်းလားမမ ဖိုင်ညှပ်ဖြင့်ညှပ်ထားသောနို့သီးလေးတွေမထိဘဲ နို့အုံကြီးကိုခဏလောက်နယ်နေတော့ မမစောက်ဖုတ်လေးဆီက စောက်ရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာသည်။ အားလားအား ဆေးသောက်ထားတဲ့ကျွန်တော့်လီးက သာမန်ထက်ပိုကြီးနေတော့ မမစောက်ဖုတ်လေးနှင့် တင်းကြပ်ကြပ်လေးဖြစ်နေသည်။ ကျွန်တော့်လီး မမစောက်ဖုတ်ထဲရောက်သည်နှင့် မရပ်မနားဆောင့်တော့သည်။

ပွှတျးပွှတျးဖှတျးအား အားဟငျးဟငျး အငျ့းအားကောငျးလိုကျတာမောငျရယျ အားဟာ့းဟာ့း မမကိုမထားခဲ့ပါနဲ့ နေ့တိုငျးလိုးပေးပါမောငျရယျး ကောငျးလားမမး အငျးကောငျးတယျးအသကုနျစောငျ့လို့းပေး မမပိုကောငျးသှားအောငျ ညှပျနဲ့ညှပျထားတဲ့ စောကျစိလေးကို အပေါျက လကျနဲ့ဖိညှဈလိုကျတော့ မမငယျသံပါအောငျအောျပွီး ထောကျထားတဲ့လျတှမေခိုငျတော့။ မမ မထောကျနိုငျတော့ဘူးမောငျရယျ။မမကို ပကျလကျလိုးပေးပါလား။း သဘောၤ ကုတငျကဉြျးသဖွငျ့ လီးကို စောကျဖုတျထဲက ဖွုတျပွီးမှ မမကိုပကျလကျလှနျခိုငျးလိုကျသညျ။ မမအပေါျတကျရမှာဆိုတော့ စောကျစိညှပျထားတာကိုဖွုတျလိုကျသညျ။ မမပေါငျကိုဗိုကျနှငျ့ပွားနအေောငျ ကပျပွီး စောကုတျကိုဖွဲပွီး လီးနဲ့စောငျ့ထိုးလိုကျသညျ။

ပြွတ်း အ့း အ့း လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲစိမ်ထားပြီး နို့သီးလေးကို ညှစ်လိုက်သည်။ အား နာတယ်းမောင်ရယ်းဖြုတ်ပေးတော့နော် မမက ကျွန်တော်လုပ်ပေးတာမကြိုက်လို့လားအဲ့ဒါဆို ဆက်လည်းမလိုးတော့ဘူး မဟုတ်ပါဘူးမောင်ရယ်း လိုးပေးပါနော်။မောင့်သဘော မောင်ကြိုက်သလိုလုပ်။မမအောင့်ခံပါ့မယ် လိုးနေတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကျွန်လိုဆက်ဆံရသဖြင့်ကျွန်တော့်စိတ်တွေပိုထန်လာသည်။ နာသည်ဟုပြောသောမမနို့သီးလေးကို ပိုနာအောင်ညှပ်ပေါ်က တော်တော်ကြာကြာလေး ဖိညှစ်သည်။ အားတော်ပါတော့မောင်ရယ်းအားအားအား မမစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလည်း ကျွန်တော်အားရှိသမျှ ရဲစပ်နေအောင် ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။

အမလေးအား မမကို သနားပါအုံးကှယွး အား မမကတော့ငိုရင်း အော်ရင်း ကျွန်တော်လုပ်သမျှကို ခံနေရှာသည်။ အီးဟင့်းဟင့်းအား ကယ်ပါအုံးမောင်ရယ်း မမ၏ အော်သံငိုသံတွေက စိတ်ကိုပိုကြွစေသောကြောင့် နာရီဝက်လောက်အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ပြွတ်းပြွတ်းပြွတ်းပြွတ်း အားအားအားမမစောက်ဖုတ်ကွဲတော့မယ်မောင်ရယ်း ကွဲပါစေးကွဲအောင်လိုးမယ်း မမစောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲအောင်လို့းပစ်မယ်း လိုး လိုး သေအောင်လိုးကွား လိုးတယ်ကွားအင့်အင့်း အား အားပြီးတော့မယ် ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေး လိုး ကျွန်တော်မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကိုဖက်ပြီး မမပြီးသွားသည်။

မမ မမ ခေါျမရတော့။စကားသံတှပေလုံးပထှေးပွောပွီးမကြျစိမှိတျထားလသေညျ။ မွော့နအေောငျလိုးပေးလိုကျလို့ မွော့သှားတာဖွဈမညျ။ ကြှနျတောျကတော့ နောကျထပျ၁၅မိနဈလောကျ ဆကျလိုးလိုကျမှပွီးသှားသညျ။ ကြှနျတောျပွီးကာနီး မမဆီက ညညျးသံထှကျလာသညျ။ မမနောကျတဈခါပွီးတာဖွစိသညျ။ ကြှနျတောျလညျး မောတာနဲ့ မမဘေးမှာအိပျပြောျသှာသညျ။ ထတော့း အလိုးမငျးသားလေးး ညစာစားခြိနျရောကျပွီ ဘယျလောကျတောငျ အိပျပြောျသှားသညျမသိ။ မမနှိုးတော့ ညနေ၆နာရီပငျထိုးပွီ။ ညစာ ကြှေးတော့မှာလား မမ ဟငျးနောျး ကောငျလေးးထမငျးပွောတာ မကြှေးတော့ဘူးလား တောျပွီ ဒီမှာသူလုပျတာနဲ့ အရမျးနာနပွေီ မောငျ အာငှေ့ပေးရငျ ပြောကျသှားမှာပါကှာနောျ မး နို့စို့ပွီးရငျ ရှငျလီးကွီးကတောငျမှာမို့လား ခစြျတာကိုမရယျး လာ ခု နို့တိုကျကှာ ထမငျးစားမယျလေ။

ထမင်းစားပြီးမှ စို့နော် ခုစို့မယ်ကွားပြီးမှထမင်းစားမယ်း မတိုက်ဖူးလား ရော့ကွား စို့ကွာနို့သီးပြုတ်အောင်သာစို့တော့ စတားထမင်းစားမယ်း ကောင်ဆိုးလေးနော်းဟွန့်း ထမင်းစားဗိုက်လေးတော့ ခဏနားပြီး မမက ဆေးတိုက်ပြန်သည်။ တညလုံးလိုးပေးနော် မောင်။မနက်ကျရင် ခွဲရတော့မှာ နော်။ မမတောင်းဆိုသလို မမကိုတစ်ညလုံးလိုးပေးသည်။ မမကလည်းကျွန်တော်လုပ်သမျှခံသည်။ မမစောက်ဖုတ်တော့ ဘယ်လိုနေသည်မသိ။ရိုက်တဲ့ကျွန်တော့်လက်ဝါးတောင် ကျိန်းစပ်နေသည်။

မနက်၆နာရီဆိုသဘောင်္ဆိုက်မှာဖြစ်၍ ၅နာရီခွဲတော့ လိုးပွဲရပ်လိုက်သည်။ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်မလိုးကြပေမဲ့ ညှပ်နဲ့ညှပ်လို့နာနေတဲ့ မမနို့သီးလေးကို သဘောင်္ဆင်းခါနီးထိ စို့ပေးသည်။ ကျွန်တော်က စောက်ဖုတ်ယက်ပေးတော့ မမကလီးပြန်စုပ်ပေးသည့် ၆၉ာ ပုံစံကို သဘောင်္ဆိုက်မှ ရပ်တော့သည်။ မမကိုတော့ သူရီးစားလာကြိုပြီး ကျွန်တော်ကတော့ လာကြိုသူမရှိ၍ ကယ်ရီ ငှားလိုက်သည်။ နောက်တော့ တမြို့ထဲမှာနေပေမယ့် မမနှင့် ပြန်မတွေ့ရတော့။ ခရီးသွားဟန်လွဲလိုးခဲ့ရသည့် မမကို လီးတောင်ချိန်တိုင်း လွမ်းမိပါသည်။ ရေးသူ ဖြိုးသူအောင်