by ဟာ! ရင္ထဲမွာ ထြက္လာတဲ့ အသံပါ။ အျပင္ေတာ့ ထြက္မလာဘူး။ ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္း အူေတြ သဲေတြ ေျဗာင္းဆန္ သြားတယ္။ မမသီတာရယ္ေလ အေျပးအလႊား ေရာက္လာၿပီး က်ေနာ့္ေရွ႕ တည့္တည့္မွာ ထဘီလွန္ ပင္တီ ေအာက္ဆြဲခ်လို႔ ဘယ္ခ်ိန္ထဲက ေအာင့္ထားမွန္း မသိတဲ့ ဆီးေတြကို တေျဖာေျဖာ ျမည္ေအာင္ ပန္းခ်ေနတာ။
ေႏြမို႔ ပူတယ္ ဆိုၿပီး ေန႔ခင္းအခ်ိန္ အိမ္ေနာက္က ပိေတာက္ပင္ရိပ္မွာ ႀကိမ္ပက္လက္ ကုလားထိုင္ေလး ကို စံပါယ္႐ုံေလးေတြၾကား ခ်ၿပီး ဇိမ္က်ေနတုန္း ဖတ္ဖတ္ ဖတ္ဖတ္ ဆိုတဲ့ ေျပးလာတဲ့ ဖိနပ္သံ အဆုံး က်ေနာ့္ညာဘက္ ၅ ေပေလာက္ အကြာ စံပါယ္႐ုံေဘးကို မမသီတာ တစ္ေယာက္ အထက္က ေျပာခဲ့သလို အႏၲရာယ္ ကိစၥ လာရွင္းတဲ့ ျမင္ကြင္း။
အေမႊး မဲမဲေတြၾကားက ျပဴးေနတဲ့ အစိႀကီးနဲ႔ ခုံးထေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တအံ့တၾသနဲ႔ က်ေနာ္လဲ အသက္မရႉမိေအာင္ ေငးေနမိတယ္။ အသက္သာ မရႉတာ ေပါင္ၾကားက ညီက အတင္း ေခါင္းေထာင္ ၾကည့္တာ။ ေသး စ ေပါက္တုန္းကေတာ့ ကိုယ့္ဟာကို ငုံံၾကည့္ေနၿပီး ဆီးကုန္ခါနီး ေဝဒနာ သက္သာမွ ေဘးဘီ ေလွ်ာက္ၾကည့္မွ က်ေနာ့္ ကို ျမင္သြားေတာ့တယ္။
“အို – ”
ဆိုၿပီး ထရမလို ထိုင္ရမလို ျပာယာခတ္ေနမွ က်ေနာ္လဲ မ်က္ႏွာလႊဲဖို႔ သတိ ရေတာ့ တယ္။ က်ေနာ္ ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ မမသီတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ရင္ကေတာ့ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေန သလို ညီဘြားကလဲ အလိုမၾကလို႔ ငိုေတာင္ ငိုျပေနတယ္။ အဲ့ညက အိပ္မယ္ ႀကံတိုင္း မမသီတာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးပဲ ျမင္ေယာင္ေနလို႔ ေနာက္ဆုံး ေရအိမ္ ဝင္ၿပီး ထုပစ္လိုက္မွပဲ အိပ္လို႔ ရေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ေနာက္အခန္းၾကမွ က်ေနာ္နဲ႔ မမသီတာတို႔ အျဖစ္ကို ေျပာျပပါမယ္။
က်ေနာ့္အျဖစ္ေလးကို အရင္ ေျပာခဲ့ေပမယ့္က်ေနာ့္ အေၾကာင္းကို မေျပာရေသးတာမို႔ အရင္ဆုံး က်ေနာ္ရဲ႕အေၾကာင္းေလး ေျပာပါရေစေနာ္။ က်ေနာ့္နာမည္က ေကာင္းျပည့္စုံ။ အိမ္ကေရာ ရင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကပါ က်ေနာ့္ကို ေကာင္းလို႔ပဲေခၚၾကပါ တယ္။ က်ေနာ့္ေဖေဖက ဦးေကာင္းေသာ္ ဌာနတစ္ခုက စာေရးႀကီး တစ္ေယာက္။ ေဖေဖက အသား လတ္လတ္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ခန္႔ညား တည္ၾကည္တဲ့ ႐ုပ္ရည္နဲ႔ ေမေမကေတာ့ ညိဳတဲ့ဘက္ လိုက္တယ္။ အရပ္က ၅ ေပ ၃ လက္မေလာက္ ခါးေသး ရင္ခ်ီ မိန္းမလွ အဂၤါနဲ႔ ျပည့္စုံတယ္။ ေမေမ နာမည္က ေဒၚခင္တင့္ပါ။
က်ေနာ့္မွာ အစ္မ တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ အစ္မ နာမည္က ေမျမတ္ႏိူးခင္။ မမနဲ႔ က်ေနာ္က အသက္ ၇ ႏွစ္ ကြာတယ္။ မမ ေမြးၿပီးတဲ့ေနာက္ ေမေမ့မွာ ကိုယ္ဝန္မရေတာ့လို႔ ေနာက္ထပ္ ကေလး မရေတာ့ဘူးေတာင္ ထင္ေနၾကတာ။
ေနာက္မွ က်ေနာ့္ကိုေမြး။ ေယာက္်ားလဲ ျဖစ္ျပန္ ဆိုေတာ့ အားလုံးက ဖူးဖူးမႈတ္ေပါ့။ မမကလဲ အေဖ အေမေတြ ဆီက အေမြ ရထားလို႔ မိန္းမေခ်ာ စာရင္းဝင္ပဲေလ။ မမက ဆယ္တန္း က်တာနဲ႔ ဆက္မတက္ဘဲ အပ္ခ်ဳပ္ သင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေလးကို ေစ်းထဲမွာ ဖြင့္ထားႏိုင္ၿပီ။ တပည့္အျဖစ္ က်ေနာ္က မမသီတာလို႔ ေခၚတဲ့ မသီတာျမင့္ကိုေခၚထားတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ထြန္းႏိုင္တို႔ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္မွာ ဝင္လုပ္ၿပီး စာေပး စာယူနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းဆက္တက္တာ ဒုတိယႏွစ္ ျမန္မာစာ ေက်ာင္းသားေပါ့။ က်ေနာ္က အသားက အေမတူလို႔ နည္းနည္း ညိဳတယ္။ အရပ္က အေဖ့လိုပဲ ၅ ေပ ၈ လက္မ။ မ်က္လုံး မ်က္ခုံး ေကာင္းေကာင္း ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ မဟုတ္ေသာ္ျငားလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မိန္းကေလးေတြက ေျမာင္းေပးခ်င္ေနၾကတယ္။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ့္မင္းသမီးေလး ျဖစ္လာမယ့္ မမသီတာျမင့္ အေၾကာင္း ေျပာရအုန္းမယ္။ မမသီတာက က်ေနာ့္ အစ္မနဲ႔ ႐ြယ္တူဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ကံမေကာင္းတာက မမသီတာ ၁၉ အ႐ြယ္မွာ ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ခိုးရာ လိုက္ေျပး ဖူးတယ္။ မိဘေတြကလဲ သေဘာမတူ သူ႔ေယာက္်ားကလဲ ေဆးသမား ေနာက္ေဆးမႈနဲ႔ ေထာင္က်၊ ေထာင္ထဲမွာေသ၊ ဒုကၡေတြ ေပြၿပီး အေဖအေမအိမ္ ျပန္ေရာက္ လာခဲ့တာေပါ့။
ဘဝ အက်ိဳးေပး မေကာင္းေပမယ့္ မမသီတာ က အလွ အက်ိဳးေပးကေတာ့ မိုက္တယ္။ အရပ္က ၅ ေပ ၁ လက္မ နည္းနည္းေလး ပုတယ္ ဆိုရေပမယ့္ ကိုယ္အတိုင္းအတာကေတာ့ ၃၄. ၂၈. ၃၈ ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ သိရသလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြက စက္ခ်ဳပ္သမားေတြေလ သူမ်ားတိုင္းရင္း မိန္းကေလးပီပီ ကိုယ့္ပစၥည္းလဲ တိုင္းၾကည့္ေနၾကလို႔ သိတာ။ မမသီတာက ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ဘယ္ဘက္အေပၚမွာ မွဲ႔ေလး တစ္လုံးနဲ႔ ေကာ့ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ ေအာက္က မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးေတြက ျမင္သူ ရင္ဖိုစရာေပါ့။ မမသီတာရဲ႕ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက တြဲတြဲေလး အဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တပ္မက္စြာ စုပ္နမ္းခ်င္မိတယ္။
က်ေနာ္ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ လုပ္ေနတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ရွိမွ မမဆီကို မမသီတာ အလုပ္ ဝင္တာ။ မမဆီ အလုပ္ စဝင္ထဲက မမသီတာရဲ႕အလွကို က်ေနာ္ ညိတြယ္ ေနခဲ့တာ။ လူကလဲ လူလားေျမာက္စ အ႐ြယ္ ေလတိုက္လို႔ သစ္႐ြက္ ေႂကြတာေတာင္ ခံစားခ်င္တဲ့ အ႐ြယ္ေလ။ က်ေနာ့္မမကို မမလို႔ ေခၚသလို သူ႔ကိုလဲ က်ေနာ္က မမသီတာ လို႔ပဲ ေခၚတယ္။
မမသီတာက တစ္ခါ ေသဖူးၿပီမို႔ ထင္တယ္ ေယာက္်ားေလးေတြကိုဆို သိပ္ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရွိဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္က ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္မွာကိုလဲ ဂ႐ုျပဳတာ ေနမယ္။ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ မမရဲ႕ေမာင္မို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံ ပါတယ္။ မမသီတာကို ကပ္ခ်င္လို႔ ႀကံေနဖန္ေနတဲ့ သူေတြေတာ့ အမ်ားသား တစ္ခ်ိဳ႕လဲ မုဆိုးမမို႔ အကဲစမ္းခ်င္ၾကတာေနမယ္။ ထြန္းႏိုင္ကေတာင္
“ေဟ့ေကာင္ မင္းအမ အလုပ္သမားက မိုက္တယ္ကြ”
လို႔ ေျပာလာေသးတယ္။
“မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ သနားပါတယ္” ဆိုေတာ့
“မင္း သနားတာ ငါ သိတယ္” တဲ့။
က်ေနာ္လဲ သြားၿဖဲ ျပေနလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္ အလုပ္ အျပန္ မမကို ဆိုင္ဝင္ ႀကိဳၿပီး ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ေနၾကေလ။ တစ္ခါတေလ က်ေနာ္ ေရာက္လို႔ သူတို႔ လက္စ မျပတ္ေသးရင္ ထိုင္ေစာင့္ရတယ္။ အဲ့အခါမ်ိဳးဆို က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ ထလိုက္ ထိုင္လိုက္ ကုန္းလိုက္ ကြလိုက္ လုပ္ေနတဲ့ မမသီတာကို မသိေအာင္ ရႈိးရတာက အလုပ္ တစ္လုပ္။ ညညက်ရင္ အလြတ္ရေနတဲ့ မမသီတာရဲ႕ေကာက္ေၾကာင္းနဲ႔ ညီဘြားကိုေခ်ာ့ရတာ အခါခါ။
ေပၚတင္လဲ မရွိတ္ရဲျပန္ဘူးဗ်။ အိမ္က အေဖ အေမနဲ႔ မမက သေဘာတူၾကမွာ မဟုတ္မွန္း သိေနလို႔။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္သူ႔ကို ျပစ္မွားေနတာေတာ့ မမသီတာ သိေနတယ္။ ဒါလဲ မိန္းကေလးတို႔ တတ္အပ္တဲ့ ေမြးရာပါ ပညာလား၊ က်ေနာ္ရဲ႕ မထိန္းႏိုင္တဲ့ အၾကည့္႐ိုင္းေၾကာင့္လား မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ ခိုးၾကည့္တာ မိသြားရင္ မ်က္ႏွာ လႊဲလႊဲ သြားတယ္။ မမတို႔ ေခၚသလိုပဲ က်ေနာ့္ကို ေကာင္း လို႔ပဲ ေခၚပါတယ္။
အဲ အစက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဟာက အဲ့ေန႔က မနက္ပိုင္း အိမ္မွာ အႏၲရာယ္ကင္း ဆြမ္းကပ္တယ္။ ဘုန္းႀကီး သုံးပါးေပါ့။ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြေတြလဲ ဖိတ္ၿပီး ထမင္းနဲ႔ ဧည့္ခံ ေကြၽးေမြးတာမို႔ မမသီတာက လာၿပီး ေဝယ်ာဝစၥ ဒါန ျပဳတာ။ မနက္ခင္း တရားနာၿပီး ဧည့္သည္ေတြ ေကြၽးေမြးလို႔ ေန႔လည္ထိ ေဆးၾက ေၾကာၾက သိမ္းၾက ဆည္းၾကေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေန႔ခင္း အရိပ္မွာ အနားယူ စာဖတ္ေနတုန္း။ အိမ္ထဲက ေရအိမ္မွာ လူဝင္ေနလို႔ မမသီတာလဲ မေအာင့္ႏိုင္ မထိန္း ႏိုင္နဲ႔ ကိစၥ လာအရွင္း က်ေနာ့္ကို သက္သက္ ျပသလို ျဖစ္သြားတာ။
အဲ့လိုျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေန႔ေတြ ဆိုင္ကို က်ေနာ္ ေရာက္ရင္ မမသီတာက မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ဘူး။ က်ေနာ္ကလဲ သူ႔ျမင္ရင္ သူ႔ပစၥည္းကိုပဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေနေတာ့တာဘဲ။ ေနာက္ေလးငါးရက္ေလာက္ ၾကာမွ ျပန္ၿပီး စကားေျပာတယ္။ က်ေနာ္လဲ မမသီတာကို ဘယ္လို ကပ္ရမလဲ ဒါပဲ ေတြးေနတယ္။ ဆိုင္မွာက မမနဲ႔ ဆိုေတာ့ မလြတ္ျပန္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရွးကနည္းပဲ သုံးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ အာ့ကေတာ့ စာေပးတာပဲ။ က်ေနာ္ စာေရးၿပီး မမကို ျပန္ႀကိဳလို႔ ဆိုင္ပိတ္ ကူတဲ့အခါ သူ႔ျခင္းေတာင္းထဲ စာထည့္ ေပးလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ မမ မသိေအာင္ တစ္ေတာင္ နဲ႔ တြက္ေတာ့ ေမာ့အၾကည့္မွာ ျခင္းေတာင္းထဲက စာကို ေမးေငါ့ ျပလိုက္ေတာ့ မမသီတာေလ အပ်ိဳေလး လို ရွက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို ရဲလို႔။ စာေပးထားခဲ့တဲ့ ညက တစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ မမသာ ျပန္တုန္႔ျပန္ လာရင္ ဘယ္လို ခ်စ္လိုက္မယ္နဲ႔ အေတြးေတြနဲ႔ မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္လို႔ မနက္ကို မမျမတ္ႏိူး လာႏႈိး ရတယ္။
“ဟယ္ ထေတာ့ေလ ေကာင္း ညက မအိပ္ဘဲ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ”
တဲ့ ရင္ထဲကေတာ့ မမသီတာနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြား ကေနတာ မမ လို႔ ျပန္ေျပာေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့ ဟီးးး လို႔ ရီျပၿပီး ထလိုက္ ရတယ္ေလ။ မနက္ဆို မမက အိမ္က အရင္ ထြက္တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၈ နာရီ ခြဲေလာက္မွ ဆိုင္သြားတာ။ ဒီေန႔ေတာ့ မေန႔က စာေပးခဲ့တဲ့ အေျခအေန သိခ်င္လို႔
“မမ ေကာင္းလိုက္ပို႔မယ္”
ဆိုေတာ့ မမက ဘာျဖစ္လို႔ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ အၾကည့္ကို
“ေကာင္း ထြန္းႏိုင္နဲ႔ လက္ဘက္ရည္ ေသာက္မို႔ ခ်ိန္းထားလို႔”
ဆိုၿပီး အေၾကာင္း ျပလိုက္တယ္။ မမကို ဆိုင္ကယ္ေနာက္ တင္ၿပီး ေစ်းကို လာခဲ့တဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္ မမသီတာ ဘယ္လိုမ်ား က်ေနာ့္ကို တုန္႔ျပန္မလဲလို႔ ေတြးရင္း ရင္ခုန္ ေနမိတယ္။
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မမသီတာက ဆိုင္ဖြင့္ ထားႏွင့္ၿပီ။ မမနဲ႔ အတူ ပါလာတဲ့ က်ေနာ္ကို ျမင္ေတာ့ မ်က္ႏွာ မထားတတ္သလိုနဲ႔ စားပြဲေပၚက ညႇပ္လက္စ အဝတ္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္ေလ။ မမက တစ္ခန္း ေက်ာ္က သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဆီ အသြား။ က်ေနာ္ မမသီတာနား ကပ္ၿပီး
“မမ စာဖတ္ၿပီးၿပီလားဟင္”
ဆိုေတာ့ မမသီတာက မမထြက္သြားတဲ့ဘက္ကို ၾကည့္ရင္း မလုံမလဲနဲ႔
“ေကာင္း ညေနၾကမွ စာေရးထားမယ္. သြားေတာ့ ျမတ္ႏိူးသိရင္ မေကာင္းဘူး” တဲ့။
“အင္းပါ ေကာင္း သြားပါ့မယ္.. မမသာ စာေရးထားေနာ္”
ဆိုေတာ့ ေခါင္းညိတ္ ျပတယ္။ က်ေနာ္လဲ မ်က္စိမွိတ္ ၿပဳံးျပေတာ့ မမသီတာက သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေခါင္းငုံ႔ သြားတယ္။ တစ္ေနကုန္ အလုပ္သာ လုပ္ေနရတယ္ စိတ္က မမသီတာဆီမွာ။ ထြန္းႏိုင္ကေတာင္
“ဟေကာင္ ဒီေန႔ ဘယ္လို ျဖစ္ေနလဲဟ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ခ်ည္းဘဲ” တဲ့။
ညေန အလုပ္ သိမ္းတာနဲ႔ ကမန္းကတမ္း ဆိုင္ကယ္ ခြေတာ့
“ေကာင္း ဆိုင္ထိုင္ရေအာင္ကြာ”
လို႔ ေခၚတဲ့ ထြန္းႏိုင္ကို
“ေနာက္ေန႔မွကြာ ခု သြားစရာရွိလို႔”
လို႔ သူ႔စကားေတာင္ မေစာင့္ဘဲ ေျပာရင္း ထြက္လာ လိုက္တယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မမျမတ္ႏိူးက
“ေကာင္း ခဏ ေစာင့္အုန္းေနာ္ လက္စသပ္လိုက္အုန္းမယ္” တဲ့။
က်ေနာ္ ေခါင္းညိတ္ ျပၿပီး ဆိုင္ထဲက ထိုင္ခုံမွာထိုင္ရင္း မမသီတာကို လွမ္းၾကည့္ေနမိတယ္။ လွလိုက္တဲ့ မမသီတာရယ္ ပန္းေရာင္ ဝမ္းဆက္ အေၾကသားေလးနဲ႔ ေအာက္က ေကာက္ေၾကာင္း အလွပန္းခ်ီက ၾကည့္မဝေအာင္ပါပဲ။ မမသီတာကလဲ က်ေနာ့္ကို ခိုးခိုး ၾကည့္ေနတာကို က်ေနာ္ သိတယ္။ ခဏေန ဆိုင္သိမ္းေတာ့ က်ေနာ္လဲ ပစၥည္ေတြကို ကူၿပီး ဟိုေ႐ႊ႕ ဒီေ႐ႊ႕ လုပ္ေပးေနတယ္။
အဲ့ခ်ိန္မွာပဲ မမသီတာက စာ႐ြက္ေခါက္ေလး တစ္ခု မမ မသိေအာင္ က်ေနာ့္လက္ထဲ ထိုးထည့္ေပးသြားတယ္။ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ။ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ အေပ်ာ္က အိမ္ေရာက္လို႔ အိပ္ရာထဲမွာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေငြ႕ျပန္ၿပီး ေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္။ မမသီတာ ေရးထားတာက
‘ ေကာင္း မမ စာျပန္ေရးလိုက္တယ္ေနာ္။ ေကာင္းနဲ႔ မမက မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ေကာင္းရယ္။ မမက အေႂကြပန္းပါ။ ေကာင္းလိုသူ တစ္ေယာက္နဲ႔ မတန္ေတာ့ပါဘူး။ ျမတ္ႏိူးနဲ႔ ေကာင္းမိဘေတြကလဲ ၾကည္ျဖဴမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ မမကို ခ်စ္ရင္ ေကာင္း မမကို ေမ့ၿပီး မမထက္ အစစအရာရာသာတဲ့ တစ္ျခား မိန္းကေလးကို ရွာပါ ေကာင္း။ မမ ေကာင္းကို ျပန္မခ်စ္သင့္လို႔ မခ်စ္တာ နားလည္ေပးပါ။
ေကာင္း ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့
မမ ‘
သြားၿပီ စိတ္ကူးယဥ္ ကမာၻေလး ၿပိဳပ်က္ၿပီ။ က်ေနာ္ ရင္ထဲမွာ နင့္ေနတယ္။ ဘာလုပ္ရမလဲ မမသီတာ ေျပာသလို တစ္ျခား မိန္းကေလးေတြ ရွာရမလား။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္ ခ်စ္တာ မမသီတာ။ မမသီတာကို ရေအာင္ခ်စ္မယ္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ခ်ၿပီး က်ေနာ္ အခန္းရွိရာ အေပၚထပ္က ေအာက္ကို အဆင္း မမက ျမင္ေတာ့ လက္ထဲက ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္ကို ၾကည့္ၿပီး
“ေကာင္း ေမာင္ေလး အဲ့ဒါကဘယ္သြားမွာလဲ” တဲ့
“အျပင္ခဏ မမ”
လို႔ေျပာၿပီး ထြက္လာ။ ထြက္လာထဲက ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား ဆိုင္ကယ္ကို မမသီတာတို႔အိမ္ကို ဦးတည္တယ္။ မမသီတာတို႔က ၿမိဳ႕ရဲ႕ေတာင္ဘက္ပိုင္း က်ေနာ္တို႔က ေျမာက္ဘက္ပိုင္း။ ဆိုင္ကယ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေတာ့ စီးရတယ္။ မမသီတာတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ထဘီရင္လ်ားနဲ႔ ေရစည္ေဘးမွာ ေရခ်ိဳးဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ မမသီတာ။ က်ေနာ့္ျမင္ေတာ့ အံ့အားသင့္ ေနတယ္။
“ေကာင္း ေမာင္ေလး ဘာကိစၥလဲ” တဲ့။
အိမ္ထဲက ဆိုင္ကယ္သံ ၾကားလို႔ ထြက္လာတဲ့ မမသီတာ အေမကိုပဲ
“ေဒၚေလး မမျမတ္ႏိူးက ကိစၥ ရွိလို႔တဲ့.. မမသီတာကို လာေခၚခိုင္းလို႔”
ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ မမသီတာ အေမက
“ေၾသာ္ ဟုတ္လား သမီးေရ ေရျမန္ျမန္ ခ်ိဳးၿပီး လိုက္သြားလိုက္ေလ” တဲ့။
က်ေနာ့္ကိုလဲ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး ဟင္းအိုး တန္းလန္းမို႔ ဆိုၿပီး ေနာက္ျပန္ဝင္ သြားတယ္။ က်ေနာ္ ထိုင္ေနရာက မမသီတာ ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာကို ျမင္ေနရတယ္ေလ။ ေရစိုလို႔ ထဘီက အသားမွာ ကပ္ေနေတာ့ ပကတိ အရွိကို ျမင္ေနရသလို ျဖစ္ေနေလေတာ့ ေအာက္က ေကာင္က ေငါထြက္ လာတယ္။ အသာ ေခါင္းႏွိမ္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးနဲ႔ ညႇပ္ထား ရတယ္ဗ်ာ။ မမသီတာလဲ ေရအျမန္ ခ်ိဳးၿပီး အခန္းထဲဝင္ အဝတ္အစားလဲ သနပ္ခါးေရက်ဲေလး လိမ္းၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဟားး လွလိုက္တဲ့ မမရယ္လို႔ ရင္ထဲက ဆိုမိတယ္။
“အေမ သမီး လိုက္သြားလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္”
“ေအး ေအး သမီး သြားသြား”
သူတို႔ သားအမိေတြ အျပန္အလွန္ ေျပာၿပီး မမသီတာက က်ေနာ့္ဆိုင္ကယ္ရဲ႕အေနာက္ကို အတက္မွာ မမသီတာဆီက သနပ္ခါးနံ႔ေလးက ႏွာဝကို လာၿပီး မိတ္ဆက္တယ္။ တစ္ခါတေလ ဒီလိုပဲ မမျမတ္ႏိူးက ေခၚခိုင္းေနၾက မို႔ မမသီတာေရာ သူ႔အေမပါ သံသယ မျဖစ္ၾကဘူး။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ထြက္လာေပမယ့္ အခုတကယ္ သြားရမယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္သြားရမွန္း မသိဘူး။ ဟိုတယ္ သြားဖို႔ကလဲ က်ေနာ္တို႔က ဘာမွျဖစ္ေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသြားမယ္ ဆိုေတာ့လဲ fb ေပၚမွာ ေတြ႕သလို ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္သာသနာကို ညႇိးႏြမ္းေစတာမို႔ မသြားခ်င္။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ထိုင္မယ္ ဆိုျပန္ေတာ့ မမသီတာကို သိတဲ့သူေတြက ဒီၿမိဳ႕မွာက အမ်ားသား။ ကိုယ့္ ဟာကို တိုင္ပတ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ကို ေတြ႕ရာ စီးေနေတာ့
“ဟဲ့ ေကာင္း ဘယ္ေတြ ေမာင္းေနတာလဲ အိမ္ကို မေမာင္းဘဲနဲ႔” တဲ့။
အဲ့ေတာ့မွ က်ေနာ္လဲ
“မမ မေခၚခိုင္းဘူး ေကာင္း ဘာသာ ေကာင္း မမကို ေျပာစရာ ရွိလို႔ ေခၚလာတာ”
“ဟာ ကြာ ေကာင္း မေကာင္းဘူးကြာ.. အဲ့လို မလုပ္နဲ႔ မမကို ျပန္ပို႔ေပး” တဲ့။
ရမယ္ အားႀကီးႀကီး။ သူ႔ကို ေျပာစရာေတြ ေျပာခ်င္လို႔ ေခၚလာတာကိုမ်ား ျပန္ပို႔ခိုင္း ေနေသးတယ္။ သူ႔ကို ျပန္မေျပာဘဲ ဦးေႏွာက္ကို အျမန္ အသုံးခ် ေနရတယ္။ ႀကံစမ္း ဘာလုပ္ရမလဲ ဘယ္သြားရလဲ။ ထြက္စမ္း ထြက္စမ္း အႀကံေတြ။ ေနာက္မွ သတိ သြားရတယ္။ တျခား ဟုတ္႐ိုးလား။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ေလးေပါ့။
ထြန္းႏိုင္တို႔က ဆိုင္နဲ႔ အိမ္ တြဲထားေပမယ့္ အိမ္နဲ႔က နည္းနည္း လွမ္းတယ္။ ညဆို ဆိုင္ထဲမွာ ထြန္းႏိုင္ပဲ ေစာင့္အိပ္တာ။ သူ႔မိသားစုေတြက အိမ္မႀကီးမွာပဲမို႔ လြတ္လပ္တယ္ေလ။ အာ့နဲ႔ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ကို ဦးတည္လိုက္တယ္။ မမသီတာက
“ေကာင္း ဘယ္ကိုလဲ” တဲ့။
မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္ေလ။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ေနဝင္စ အေမွာင္ လႊမ္းေနၿပီ။ က်ေနာ့္ ဆိုင္ကယ္သံ ၾကားေတာ့ ထြန္းႏိုင္က အိမ္ကေန ထြက္လာတယ္။
“ေကာင္း ဘာလိုလို႔လဲကြ” တဲ့
က်ေနာ္လဲ ထြန္းႏိုင္လက္ ဆြဲၿပီး
“ေဟ့ေကာင္ ငါ မမသီတာနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကား ေျပာခ်င္လို႔ဟ မင္းဆိုင္ထဲ ေျပာလို႔ ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား”
ဆိုေတာ့ ဒီေကာင္က သေဘာ ေပါက္တယ္။
“ဘာလို႔ မျဖစ္ရမွာလဲ.. ေနအုန္း ဆိုင္ေသာ့ သြားယူလိုက္အုန္းမယ္”
ဆိုၿပီး အိမ္မႀကီးဘက္ ျပန္သြားေတာ့ မမသီတာက
“ေကာင္းရယ္ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ.. ငါေတာ့ နင့္ယုံမိတာ မွားၿပီ” တဲ့။
“ဟာ မမကလဲ ခဏေလးပါ မမနဲ႔ စကား ေျပာခ်င္လို႔ပါ”
ဆိုေတာ့
“ဒုကၡပါပဲ ေကာင္းရယ္ ျမတ္ႏိူးနဲ႔ ဦးေလးတို႔ အေဒၚတို႔ သိရင္ မမပဲ အျပစ္ျဖစ္မွာ”
လို႔ ပူပန္စြာ ေျပာတဲ့ မမကို ၾကည့္ၿပီး သနား ေနမိတယ္။ ထြန္းႏိုင္ ျပန္လာၿပီးေတာ့ ဆိုင္ေလး ဖြင့္ေပးတယ္။
“မင္းတို႔ေအးေဆးေနကြာ” တဲ့
“ေက်းဇူးပဲ”
လို႔ ေျပာၿပီး မမသီတာလက္ကို ဆြဲလို႔ ဆိုင္ထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး တံခါးျပန္ပိတ္ ခ်က္ထိုးတာကို မမသီတာက ၾကည့္ရင္း မလုံမလဲ စိုးရိမ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ေပါ့။ ဆိုင္ထဲမွာက မီးလုံးငယ္ တစ္ပြင့္ပဲ ထြန္းထားတာမို႔ အလင္း အားနည္းေနတယ္။ မမလက္ကို ဆြဲၿပီး ထြန္းႏိုင္အိပ္တဲ့ ခုတင္မွာ ႏွစ္ဦးသား တင္ပါးလြဲ ထိုင္ၿပီး မမလက္ ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္းကေန
“မမ ေကာင္းကို မခ်စ္ဘူးလား”
လို႔ေမးေတာ့ ေခါင္းငုံ႔ရင္းကပဲ
“ေကာင္းရယ္ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ မေျပာပါနဲ႔လားကြယ္”
“မမရယ္ ဘာလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ.. ေကာင္း မမကို ခ်စ္တယ္”
“ဟင့္အင္း မခ်စ္နဲ႔ ေကာင္း မမတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး စိတ္ဆင္းရဲရမွာ”
“ဟာ အခု မခ်စ္ရတာကမွ စိတ္ဆင္းရဲတာ မမရဲ႕.. မမကို ေကာင္း ခ်စ္တယ္”
လို႔ေျပာၿပီး မမရဲ႕ေမးေလးကို လက္မ လက္ညႇိးနဲ႔ ကိုင္လို႔ ဆြဲေမာ့ လိုက္တယ္။ ေမာ့လာတဲ့ မမရဲ႕မ်က္ဝန္းက ရီေဝလို႔ မဟတဟ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးကို ငုံခဲလိုက္မိေတာ့ “အင္” ဆိုတဲ့ အသံေလး ထြက္ၿပီး က်ေနာ့္အနမ္းကို ေက်နပ္စြာ ခံယူ ေနတယ္။ မမပါးစပ္ထဲ လွ်ာထည့္ၿပီး ေမႊေတာ့ မမကလဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႔ အတြန္းအထုတ္ အစုပ္အဆြဲလုပ္လာတယ္။
က်ေနာ္လဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ႏႈတ္ခမ္း နမ္းေနရင္းက မမႏို႔အုံေပၚကို လက္ေရာက္ၿပီး အေပၚက ဆုပ္ၾကည့္ေတာ့ ဘရာ အေပ်ာ့စားေလးေၾကာင့္ အိစက္စက္ အရသာကို ထိေတြ႕ ခံစားရတယ္။ ခါးကို လက္ တစ္ဖက္ကဖက္ တစ္ဖက္က ႏို႔ကိုကိုင္ ႏႈတ္ခမ္းကလဲ အနမ္း မပ်က္ေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္သား အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းလို႔ ကာမအဆိပ္ေတြ က ငယ္ထိပ္ ေရာက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္လဲ အားမရေတာ့တာေၾကာင့္ မမရဲ႕ရင္ဖုံးအက်ႌ ႏွိပ္သီးေတြကို တျဗဳတ္ျဗဳတ္ ျမည္ေအာင္ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္တယ္။
“အို ေကာင္း ရယ္”
လို႔ မမႏႈတ္က ေရ႐ြတ္သံေလး ထြက္လာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ ေနာက္ကို လ်ိဳလို႔ ဘရာခ်ိတ္ေလး ျဖဳတ္ေပးတယ္။ အခ်ဳပ္အေႏွာင္က လြတ္လာတဲ့ မမႏို႔ေလးေတြက အျပင္ကို ခုန္အထြက္ ကတြဒ္ေပါက္က ဗ်ိဳင္းေစာင့္သလို ေစာင့္ေနတဲ့ က်ေနာ္ မမရဲ႕ႏို႔သီးေလးကို ေျပးဟပ္ လိုက္တယ္။
“အာ အာ့ ဟင္းး”
ဆိုတဲ့ အသံေတြ မမဆီက ထြက္လာၿပီး ရင္ေကာ့ၿပီး ႏို႔ေပးစို႔ေနတဲ့ မမ တစ္လုံးစို႔ တစ္လုံးကိုင္နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အရာရာကို ေမ့လို႔ ကာမ အရသာကို တစ္ဆင့္ခ်င္း တစ္ဆင့္ခ်င္း ေရွ႕တိုး ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္လက္က ႏို႔ကိုင္ရာက တစ္ဆင့္ မမရဲ႕ေပါင္ၾကားဆီကို ဦးတည္လိုက္တယ္။ မိန္းမနဲ႔ အျပင္မွာ တစ္ခါမွ မလိုးဖူးေပမယ့္ အျပာစာ အျပာကားေတြ ၾကည့္ထားၿပီး ျမင္ဆရာ တင္ထားတာမို႔ အခု လက္ေတြ႕လုပ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ အဆင္ေျပသား။
က်ေနာ္ရဲ႕ လက္က မမေပါင္ၾကား ဝင္ေတာ့ မမက အတင္း ေပါင္စိထားၿပီး ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ကြာ နဲ႔ ျငင္းဆန္ ေနတယ္။ က်ေနာ္က မုန္ထ ေနၿပီ အတင္း မမေပါင္ကို ၿဖဲၿပီး လက္အတင္း ထည့္ေတာ့ ေႏြးေနတဲ့ မမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို လက္နဲ႔ အုပ္မိသြားတယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ဝါးနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္ေပး လိုက္ေတာ့ မမရယ္ေလ အီး အားနဲ႔ တြန္႔တြန္႔ သြားတာဘဲ။
က်ေနာ္လဲ လက္ခလည္နဲ႔ ထဘီေပၚကေန အကြဲေၾကာင္း တေလွ်ာက္ ထက္ေအာက္ ဆြဲလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လက္မွာ တေရာ္ ကင္ပြန္းရည္လို အရည္ေတြ လူးကုန္တယ္။ မမ ထန္ၿပီး အရည္ ထြက္ေနတာ။ အဲ့ခ်ိန္မွာ မမ သတိ ဝင္လာတယ္။ က်ေနာ္သူ႔ေစာက္ဖုတ္ ႏႈိက္ေနတဲ့ လက္ကို အတင္း ဖမ္းဆြဲၿပီးေတာ့
“ေကာင္း မမကို ခ်စ္ရင္မလုပ္နဲ႔ကြာ”
ဆိုၿပီး အတင္း ႐ုန္းတာ။ က်ေနာ္ကလဲ
“အတင္း ခ်စ္လို႔ပါ မမရယ္”
နဲ႔ အတင္း ျပန္႐ုန္းတာ။ ေနာက္မမက က်ေနာ္မ်က္ႏွာကို သူ႔လက္ ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ညႇပ္ၿပီး ေမာ့ေစၿပီးမွ
“ေကာင္း မမကို ၾကည့္စမ္း.. မမကို ေကာင္း ခ်စ္လား” တဲ့။
“က်ေနာ္လဲ ခ်စ္တယ္ မမ တအား ခ်စ္တာ” ဆိုေတာ့
“အင္း မမလဲ ေကာင္းကို ခ်စ္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မမတို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္ရေအာင္ေနာ္.. သူမ်ားေနရာမွာ မသင့္ေတာ္ဘူး”
လို႔ မမက ေျပာလာေတာ့
“မမ တကယ္ ေကာင္းကို ခ်စ္လား” ဆိုေတာ့
“ခ်စ္တာေပါ့ ေကာင္း ရယ္ ေကာင္းက မမကို ခ်စ္ရင္ မမရဲ႕စကား နားေထာင္ ရမယ္ေနာ္” တဲ့။
က်ေနာ္လဲ ကေလးငယ္လို ေခါင္းေလး ညိတ္ျပတာေပါ့။ အဲ့ေတာ့ မမက က်ေနာ့္နဖူးကို ႐ႊတ္ကနဲ႔ ျမည္ေအာင္နမ္းၿပီး
“လိမၼာလိုက္တာ အာ့ေၾကာင့္ေကာင္းကို ခ်စ္တာ ကဲ ေကာင္း ျပန္ရေအာင္”
ဆိုၿပီး အဝတ္ေတြကို ေသသပ္ေအာင္ လုပ္တယ္။ မမ ရဲ႕ထဘီ ျဖန္႔ဝတ္ေတာ့ အရည္ေတြ ကြက္ေနေတာ့ လွည့္ ဝတ္တာကို ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္က ရီေတာ့ လူဆိုးေၾကာင့္ ဆိုၿပီး က်ေနာ္လက္ေမာင္းကို ဆြဲဆိတ္တယ္။ နာေပမယ့္ မနာသလိုပဲ။ ေက်နပ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ အဲညက မမကို သူ႔အိမ္ ျပန္ပို႔ၿပီး မိုးမျမင္ ေလမျမင္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။
မမသီတာနဲ႔ က်ေနာ္ ခ်စ္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္ စကားေလးေတာင္ ေန႔တိုင္း မေျပာရဘူး။ ဆိုင္မွာ ေတြ႕တုန္း မမ မသိေအာင္ ခိုးၿပဳံးျပ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခိုးၾကည့္။ ဒီလိုပဲ ေနေနရတယ္။ ထြန္းႏိုင္က ေမးတယ္။
“ေကာင္း မင္းနဲ႔ မင္းမမကဘယ္လိုလဲ” တဲ့
“ဘယ္လိုမွမလဲဘူး ေမာင္ေရ မင္းဆီလာတဲ့ ညကပဲ ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ရေသးတယ္” ဆိုေတာ့
“ေကာင္း ရာ ေတြ႕ဖို႔ ႀကံအုန္းေလ.. အခ်စ္ဆိုတာက အၿမဲ ထိေတြ႕ ေနမွကြ.. အေန ေဝးရင္ ေအးသြားမယ္” တဲ့။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေအးလဲ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ေတြ႕ဖို႔ကလဲ သူလဲ သူ႔အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္က အခ်ိန္ေပးႏိုင္ေတာင္ သူက အေျခေန မေပးႏိုင္ဘူး။ မမျမတ္ႏိူး သိလို႔ မရ အိမ္က သိလို႔ မရ ဆိုေတာ့ ပိုဆိုး။ မမနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ တခဏတာ အေတြ႕ေလးကိုပဲ ျပန္လြမ္း ေနရတယ္။
အဲ့လိုနဲ႔ တစ္လေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ က်ေနာ့္ကို ကံဆရာက မ်က္ႏွာသာ ေပးလာခဲ့တယ္။ တျခား မဟုတ္ဘူး အေမ့႐ြာက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ အေဖ အေမတို႔က ဇရပ္ တစ္ေဆာင္ လႉဒါန္းထားတာ ဆရာေတာ္ႀကီး ေမြးေန႔နဲ႔ တိုက္ၿပီး ေရစက္ခ်ပြဲ လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က လြဲလို႔ အေဖ အေမနဲ႔ မမျမတ္ႏိူးတို႔ ႐ြာကို သုံးရက္ေလာက္ သြားၾကမယ္ေပါ့။ မမဆိုင္က ေဖာက္သည္ အပ်က္ မခံခ်င္တာမို႔ မမသီတာကို ဆက္ဖြင့္ ထားဖို႔ လႊဲထားခဲ့တယ္ေလ။
ဒါက က်ေနာ့္အတြက္ အကြက္ ျဖစ္သြားတယ္။ မမ မရွိေတာ့ မမအစား ဆိုင္ကို က်ေနာ္က သြားသြား ၾကည့္ေပးဖို႔ မမျမတ္ႏိူးက အမွာ ပါးခဲ့ေတာ့ အဆင္ ေျပၿပီေလ။ ပထမရက္ကေတာ့ က်ေနာ္ မမကို ဆိုင္ထဲမွာ ထိုင္ရင္းပဲ စကား ေျပာရတယ္။ က်ေနာ္ မမကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ အတင္း ပူဆာလို႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မမက လိုက္ေလ်ာေပးတယ္။
ေနရာ ကေတာ့ တျခားေနရာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ပဲေပါ့။ အိမ္ကိုက မမသီတာက မၾကာခဏ လာေနၾက ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ သိပ္ဂ႐ုမျပဳဘူး။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ က်ေနာ္ သြားေခၚလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္က ဆိုင္ကို တစ္ရက္ ခြင့္ေတာင္းၿပီး အိမ္က ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ မမကေတာ့ ပုံမပ်က္ ဆိုင္ဖြင့္ၿပီးမွ က်ေနာ္တို႔ အိမ္မွာ အဝတ္စ ယူစရာ ရွိတယ္ ဆိုၿပီးေဘးက ဆိုင္ကို ဆိုင္အပ္ခဲ့ၿပီး အိမ္ကို လာလိုက္ အားလုံး ေဒါင့္ကိုေစ့ေနေရာ။
မမက ၉ နာရီေလာက္မွ လာမယ့္ဟာ မနက္ အိပ္ရာထၿပီးထဲက က်ေနာ္ ဃဏာ မၿငိမ္ဘူး။ ၈ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ေရခ်ိဳးတယ္ ဆပ္ျပာကို အထပ္ထပ္တိုက္ ညီေလးကိုလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာလို႔ေပါ့ လက္ထဲမွာ ညီေလး ကိုင္ရင္း မမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ လာတယ္။ ဟိုညက အနမ္းေတြ အထိအေတြ႕ေတြကို ျပန္သတိရတာနဲ႔ ထိပ္က အရည္ေတာင္ စို႔လာတယ္။ မေနႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ တစ္ခ်ီ ၿပီးေအာင္ ထုပလိုက္တယ္။
၉ နာရီေက်ာ္ေတာ့ ထီးေလး ေဆာင္းလို႔ မိုးျပာေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ မမ အိမ္ထဲ ဝင္တာနဲ႔ က်ေနာ္ အေပါက္ဝကေန ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ၿပီး ဘယ္သူမွ မရွိတာနဲ႔ တံခါးကို အျမန္ပိတ္ ခ်က္ထိုး လိုက္တယ္။ ၿပီး မမလက္ကို ဆြဲလို႔ အေပၚထပ္ က်ေနာ့္အခန္းကို ေခၚလာလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္အခန္းထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ မမကိုေပြ႕ဖက္လို႔ နမ္းရင္း
“ခ်စ္လိုက္တာ မမရယ္”
ဆိုေတာ့ မမက အဖက္မခံဘဲ
“ေနပါအုန္း ေကာင္း ရယ္ အဝတ္ေတြေၾကကုန္မယ္”
ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က
“ေၾကမွာ ေၾကာက္ရင္ ခြၽတ္လိုက္ေလ မမ”
ဆိုေတာ့ မ်က္ေစာင္း ထိုးၿပီး
“ဒါမ်ိဳးက် မသင္ရဘူး တတ္တယ္” တဲ့။
ပါးစပ္က ေျပာေပမယ့္ က်ေနာ့္အလိုေတာ့ လိုက္ရွာပါတယ္။ မမရဲ႕အက်ႌနဲ႔ ထဘီ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ မမ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘရာ နီရဲရဲေလးနဲ႔ ပင္တီ ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ လွခ်င္တိုင္း လွေနတဲ့ မမကို ရင္ထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး အနမ္းေတြေခြၽလိုက္ရင္း ခုတင္ေပၚ ဆြဲတင္ လိုက္တယ္။ မမကလဲ စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ ထင္တယ္။ လူးလြန္႔လို႔ ခံစားေနတယ္။
မမရဲ႕ဘရာေလးကို ခြၽတ္ၿပီး လုံးဝန္းၿပီး လွပတဲ့ႏို႔ကို က်ေနာ္ လွ်ာၾကမ္းနဲ႔ အားရပါးရ ဆြဲဆြဲ စုပ္လိုက္ေတာ့ မမလဲ ရႈီးရႈီး ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔ ရင္ကို ေကာ့ေကာ့ ေပးေနတယ္။ မမႏို႔ေလးက ကေလး မတိုက္ဖူးေသးတာမို႔ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက ေသးေသးေလး အဲ့ ႏို႔သီးေလးကို ငုံလိုက္ စို႔လိုက္ လုပ္ရာကေန လက္က မမေပါင္ကို ျဖစ္ညႇစ္ရင္း ထက္ေအာက္ စုံဆန္ သြားေနလိုက္တယ္။
မမ က အေတြ႕ႀကဳံ ရွိၿပီးသားမို႔ တကယ္ ခတ္ကြင္းလဲ ျပင္ေရာ အိေျႏၵသိကၡာေတြ အကုန္ ခြာခ်လိုက္ၿပီး မမလက္က က်ေနာ့္ပုဆိုးေျဖၿပီး လီးကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ၿပီး ထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေပးေတာ့ မိန္းမရဲ႕အထိအေတြ႕ မခံဖူးတဲ့ က်ေနာ့္လီးႀကီးက ဒစ္ႀကီး ကားလို႔ အစြမ္းကုန္ ေထာင္ေနေရာ။ မမက က်ေနာ့္ဒစ္ကို သူ႔လက္မနဲ႔ ပြတ္ၿပီး ဝလုံးေရး ေနရင္းက
“ေကာင္း ရယ္ မင္းဟာႀကီးက မတရားပဲ” တဲ့။
“ဘာမတရားတာလဲ မမ” ဆိုေတာ့
“ႀကီးတာေလ” တဲ့။
“ဟုတ္ရဲ႕လား မမရယ္ မမ ေယာက္်ား လီးနဲ႔ ဘယ္သူ ႀကီးလဲ”
“ဟာ ၾကာ” တဲ့။
ရွက္လို႔ မေျဖတဲ့ မမကို
“ေျပာပါ မမကလဲ ဘယ္သူ ႀကီးလဲလို႔”
ထပ္ေမးေတာ့မွ တိုးတိုးေလးနဲ႔
“ေကာင္းဟာ ႀကီးတယ္” တဲ့။
က်ေနာ္လဲ မမရဲ႕ အေျဖ ၾကားေတာ့ ပိုစိတ္ထလာၿပီး ကမန္းကတမ္း ထၿပီး မမရဲ႕ပင္တီကို ဆြဲခြၽတ္ေတာ့ မမက ခြၽတ္လြယ္ေအာင္ ဖင္ကို ႂကြေပးတယ္။ ပင္တီေလး ကြၽတ္သြားတာနဲ႔ အေမႊး မဲမဲေလးေတြ ဖုံးေနတဲ့ မမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈက အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ၿပီး ၿပီးခ်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲလိုက္ေတာ့ အစိ ျပဴးျပဴးနဲ႔ ကာမေရၾကည္ေတြ ႐ႊဲေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ ကုန္းၿပီး လွ်ာနဲ႔ လ်က္လိုက္ေတာ့
“အို ေအမ့”
ဆိုၿပီး တြန႔္သြားၿပီး မမက သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔ အတင္း အုပ္ၿပီး
“ေကာင္း မလုပ္နဲ႔ကြာ ႐ြံစရာႀကီး” တဲ့။
“႐ြံပါဘူး မမကလဲ မမကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔”
ေျပာလဲေျပာ မမလက္ကို အတင္း ဖယ္ၿပီး အစိ ျပဴးျပဴးႀကီးကို ငုံစုပ္လိုက္တယ္။ ညႇီစို႔စို႔ အနံ႔ နဲ႔ ငံက်ိက်ိ အရသာ ကို ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ မမကို ေကာင္းေစခ်င္တာရယ္ ၾကည့္ထားတဲ့ အျပာကား ထဲက ပညာေတြကို လက္ေတြ႕ အသုံးခ် ၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ပဲ မနားတန္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လွ်ာျပားႀကီးနဲ႔ လ်က္လိုက္ လွ်ာနဲ႔ အထဲကို ေရာက္ႏိုင္သမွ် ထိုးထည့္ၿပီး ကစား ေပးလိုက္တယ္။ မမကလဲ ကာမစည္းစိမ္ကို မ်က္လုံး စုံမွိတ္ က်ေနာ့္ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္ၿပီး တအီးအီး တအားအားနဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္လဲ မေနႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔
“မမ ေကာင္း ခ်စ္ခ်င္ၿပီ။ ခ်စ္ခ်င္ၿပီလို႔”
အသံေတြတုန္ ရင္ေတြခုန္ရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ မမက
“ေကာင္း ခ်စ္ခ်င္ ခ်စ္ေလ ခ်စ္ေလ”
ဆိုၿပီး ဒူးေထာင္ၿပီး ေပါင္ကား ေပးထားေတာ့ က်ေနာ္လဲ ေပါင္ၾကား ဝင္ၿပီး မမေစာက္ဖုတ္ဝကို လီးေတ့ၿပီး ေဆာင့္ထိုး လိုက္တယ္။ အာ့ အ လို႔ မမဆီက အသံ ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္ ထိုးသြင္း လိုက္တာက အထဲ မဝင္ဘဲ အေပၚကို ေခ်ာ္ၿပီး မမအစိကို ကေလာ္ ထိုးသလို ျဖစ္သြားတာေလ။ မမက ေခ်ာ္သြားတဲ့ က်ေနာ့္လီးကို သူကိုယ္တိုင္ကိုင္ၿပီး အဝကို ျပန္ေတ့ ေပးတယ္။ က်ေနာ္လဲ ခါးအားနဲ႔ ေနာက္တစ္ခါ ေဆာင့္ထဲ့ လိုက္ေတာ့ ႁဗြတ္ ဆို ဝင္သြားတယ္ လီးတေလွ်ာက္လုံး မႀကဳံဖူး တဲ့ အထိအေတြ႕နဲ႔ ေႏြးေထြး တင္းၾကပ္မႈ အရသာကို ခံစားလိုက္ရသလို မမကလဲ
“အမေလး ေသပါၿပီ ေကာင္းရယ္ တအား လုပ္ရလားဟဲ့”
ဆိုတဲ့ အသံလဲ ၾကားေရာ က်ေနာ့္စိတ္က ပိုထန္လာၿပီး မမေစာက္ဖုတ္ကို အတင္း ေဆာင့္ပစ္လိုက္တာ ဆယ္ခ်က္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ ထင္တယ္ လီးတေလွ်ာက္ က်ဥ္သလိုလို ျဖစ္လာၿပီး လီးေရေတြ ပန္းထြက္သြားေတာ့ လီးကို မမေစာက္ဖုတ္ထဲကို အဆုံး ထိုးထည့္ၿပီး အတင္း ကပ္ထားလိုက္တယ္။
မမက လင္ရဖူးေတာ့ က်ေနာ့္ အေျခအေနကို သိတယ္။ က်ေနာ့္ဖင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ ဆြဲၿပီး ကပ္ထား ေပးတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခဏ ၿငိမ္ေနၿပီ အရသာ ခံေနၾကတယ္။ မမက သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ၿငိမ္ၿပီး ဇိမ္ခံေနတဲ့ က်ေနာ့္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဖြဖြေလး သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားရင္းက
“ေကာင္း မမကို ခ်စ္ရတာ ေကာင္းလား”
လို႔ ေမးေတာ မမပါး ႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ညာ တ႐ႊတ္႐ႊတ္ နမ္း ရင္း
“ေကာင္းတယ္ မမ တအား ေကာင္းတာပဲ မမေရာ ေကာင္းလားဟင္”
ဆိုေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး
“အင္းး” တဲ့
“မမ ေကာင္းလုပ္တာ ခဏေလးေနာ္” ဆိုေတာ့
“ေအာ္ အာ့က ေကာင္းကမွ မလုပ္ဖူးေသးတာ ေနာက္က်ရင္ ၾကာမွာေပါ့” ဆိုေတာ့
“မမ ေကာင္း ထပ္ခ်စ္အုန္းမွာေနာ္ မဝေသးဘူး” ဆိုေတာ့၊
“သေဘာ သေဘာ ေကာင္းသေဘာ မမေတာ့ မွားၿပီထင္တယ္” တဲ့။
“မမက ဘာမွားလို႔” ဆိုေတာ့
“မွားတာေပါ့ ေကာင္းရယ္ ေကာင္းက မမထက္ အမ်ားႀကီး ငယ္တယ္ ေနာက္လူပ်ိဳေလး မမက မုဆိုးမေလ”
“ဟင့္အင္း ေကာင္း အာ့ေတြ မသိဘူး မမကို ခ်စ္တာပဲ သိတယ္.. မမေရာ ေကာင္းကို မခ်စ္ဘူးလား”
“ေအာ္ ေကာင္းေလးရယ္ ေကာင္းေလးကို ခ်စ္လို႔ ခုလို အလိုလိုက္မိတာေပါ့” တဲ့။
“မမ ေကာင္းကို တကယ္ ခ်စ္တာေနာ္ မညာရဘူး”
“မညာပါဘူး ေကာင္း ရယ္ ေနပါအုန္း ေကာင္းေရာ မမကို ဘယ္တုန္း က စခ်စ္တာလဲ”
လို႔ေမးေတာ့ မမမ်က္ႏွာေလးကို စိုက္ၾကည့္ရင္းက
“ဟိုေလ မမ ေကာင္းကို လာျပတုန္းက”
လို႔ေျပာေတာ့ မမ တစ္ေယာက္ မ်က္ေမွာင္ေလး ၾကဳတ္ၿပီး စဥ္းစားၿပီး
“ေနပါအုန္း မမက
