November 25, 2024

” ကျွန်တော်နဲ့ ကြည်လေးဇာတ်လမ်း ” (ဖြစ်ရပ်မှန်) (စ/ဆုံး)

” ကို……..ဆောင့်ဆောင့်နာနာဆောင့်..အား အိုး………ကိုရယ်ဘယ်လိုအရသာရှိမှန်းမသိဘူးကွာ ..
ကိုချစ်အရည်တွေထွက်နေပြီကွာအဆုံးအထိဆောင့်စမ်းပါ အား း လား လား……ဟုတ်တယ်အဲဒီအတိုင်း
နာနာဆောင့်…..ကို….ချစ်ပြီးတော့မယ် ကို ဖင်ကိုမလိုးတော့ဘူးလားဟင်

ခွေးဖြစ်တဲ့နေ့(ရေးသူ×ဘီလူး) (အစ အဆုံး)

ကျနော်လည်း အချိန်မဆိုင်းပဲ ဆီးခုံလေးကို ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတယ်။
အတွင်းခံကို မချွတ်သေးပဲညာဖက်လက်ကလည်း စောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းလေး ကို လက်လေးချောင်းနဲ့ အထက်အောက် စုန်ဆန် ဆွဲပေးနေလိုက်တယ်။

ကျွန်တော့်မိန်းမဖူးဝေ

ခဏကြာတော့မိန်းမရဲ့ထဘီစကတ်ကိုချွတ်နေတယ်။မိန်းမလဲမရုန်းရဲတော့ဘူးထင်ပါတယ်။တိုးတိုးလေးပဲငိုရင်းငြိမ်ခံနေတယ်။
မိန်းမရဲ့ထဘီစကတ်တွေကတင်းတင်းကြပ်ကြပ်တွေလေ။လွယ်လွယ်ချွတ်လို့မရတော့ဟိုကောင်ကမိန်းမကိုခုတင်ပေါ်ဖိချကုန်းခိုင်းပြီး
နောက်ကနေမိန်းမရဲ့ထဘီကိုလှန်တယ်။

သူတို့အကြောင်း

တီလေး၏ အဖုတ်ကို မြင်ရပြီးတော့ သူ့မင်းသမီးလေး အိဖြူ၏ အဖုတ်ကို မြင်ချင်လှသည်။ သို့သော် မြင်ခွင့်မသာသေး။ အိဖြူက အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးပြီး အိပ်တတ်သည်။

အပေးအယူ

အပန်းရောင် ဘလောက်စ်အကျီကိုဝတ်ဆင်ထားသောဒေါ်ချိုချိုနှင့် နက်ပြာရောင်ဝတ်စုံ
ဝတ်ဆင်ထားသော ဒေါ်နီလာတို့ အကျီများက ထူးထူးခြားခြားဟိုက်နေပြီး
သူမတို့ ဟနေသော ရင်ဘတ်ကြားမှ ဖွံ့ထွားနေသော နို့ကြီးများကို မသိမသာမြင်နေရသဖြင့်
ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကိုမြင်ရတော့သူ့စိတ်တွေကြွလာသည်။

“ဏှာသခင်မလေး သဇင်”

“အိုးကတော့ရှယ်ပဲ”
ဟုဆိုကာ တစ်ချက်ရိုက်ပြီး ဆုတ်ညစ်သည်။ နောက် သူ့ဟာကို ဖင်ညောင့်ရိုးမှ တေ့ကာ အောက်သို့ဆွဲချပြီး ထိပ်ကိုသွင်းသည်။ ထိပ်မြုပ်တော့ ဆောင့်ထိုးသည်။

ႏြားသိုးၾကိဳးၿပတ္

အို..ရက်ရက်စက်စက်ကြီး လှလွန်းနေတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို မြင်ရ သည်
..။ ကျော်ကျော် ဲ့ လီးကြီး မတ်မတ်တောင်ရုံမက ဆတ်ဆတ်ခါနေရ သည် ..။
ဖင်တုံးကြီးတွေ က အယ်နေတာ ..သိနေတာ ကြာပြီ.

အန်တီဖြူ

ကျနော်နှင့် အန်တီမှာ ရင်ချင်းအပ်နေပြီး အန်တီ့နို့နှစ်လုံးမှာ ကျနော့ရင်ဘတ်နှင့်ထိနေပြီး ကျနော့မှာ အသက်ရှူ မှားနေရပါတော့သည်။ အန်တီ့မျက်နှာမှာ ကျနော်၏လည်ပင်းနားတွင်ရောက်နေပြီး အန်တီရှူထုတ်လိုက်သော လေသည် ကျနော့လည်ပင်းကိုတိုးနေပါသည်

မေ

လီးအသေး အရှည် အတို အရသာ ကွာတာတွေ သိခွင့်ရခဲ့သလို ကျောင်းသားနဲ့ဆရာ အနုနဲ့အရင့် လိုးပုံချင်းကွာတာကိုလည်း နောကျေနေအောင် သိခဲ့ရလေသည်။ ဒါပေမယ့် ကျောင်းသူ ကျောင်းသား ဘဝဆိုတာက အားလုံးသိထားကြတဲ့အတိုင်း အချိန်ပြည့် လွတ်လပ်တာ မဟုတ်သလို အပျော်သဘောလည်း ဆန်နေတော့ အမြဲအလိုးခံနေရတာ မဟုတ်ဘူးလေ

စုမြန္……..

ကျော်ခိုင်ကအိမွန်ရဲ့အကျီင်္ကိုဆွဲမတင်ပြီး ခေါင်းကနေကျော်ပြီး ချွတ်လိုက်သည် ။ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြင့် တောက်ပနေသောနတ်သမီးတစ်ပါးရောက်နေသလို ကျော်ခိုင်ငေးကြည့်နေမိသည်