November 29, 2024

သြားလူဆိုး

ယခုပုံ့ပုံ့မှာအရမ်းတောင့်တနေပြီမို့ခပ်မြန်မြန်လေးလိုးပေးရင်းလီးအဆုံးထိဝင်ရန်အားဖိပေးလိုက်သည်။ “အား…ထိတယ်…..ထိတယ်…ကောင်းလိုက်တာ မြင့်အောင်ရယ်…လိုး….လိုး…နင့်အကြိုက်လိုး” “လိုးမှာ….အလုပ်ထဲမှာစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ရတာ အခုတစ်ကယ်ကြုံရတော့အပီကိုလိုးမှ

နောက်ဆက်တွဲ

ကျနော်နှင်းနှင်းအဖုတ်ကိုကြည့်တော့သိပ်လှတယ်။အမွှေးကလည်းနုနုလေး၊အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကသိပ်လှတယ်၊၊ကျနော်လျှာနှင့်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ယက်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။မနိုးသေးဘူး၊ဆယ်ချက်လောက်ယက်ပေးလိုက်တာအဖုတ်မှာကျနော့်သွားရေတွေနှင့်ချွဲလာတယ်။။

အဆံုးသတ္

ကျွန်တော်လဲပေါင်လေးကိုပြန်တွန်းရင်း မမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ ရေးရေးလေးပေါ်နေတဲ့ မမရဲ့စောက်စိလေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ မမတစ်ကိုယ်လုံးကောတက်လာတယ် လက်တွေလဲမွေ့ယာခင်းကိုဆုပ်ချေလို့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးလဲမမရဲ့ အော်ငြီးသံတွေနဲ့ အသက်ဝင်လာတယ်။

ပျော်နေလေရဲ့

“တော်တော့ ကိုကိုသီရိနှုတ်ခမ်းတွေထူပူနေပြီ၊ လည်ပင်းမှာလည်း အကွက်တွေထနေတယ်၊ နောက်ပြီး သီရိနို့တွေလည်း ကျိမ်းနေပြီ၊ ကိုကို.ကိုလုပ်ပေးမယ်” သီရိအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ပြီး. ကျနော့်လီးကို စုပ်တယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့်သီရိလီးစုပ်တာ ကျွမ်းကျင်လာတယ်။

ချစ်ဖို့မရည်ရွယ်

” စုပ်ရမှာလားဟင် „ မျက်နာလေးမော့ကာ မေးပုံလေးက ကလေးလေးပမာ သူ့အမူအယာကြောင့်ကိုမျိုး လီးပိုတောင်လာကာ လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေလည်း ပိုဖြစ်လာရသည်

စိတ်ဆန္ဒ

နီရဲနေသော စောက်ခေါင်းဝလေးတွင်မန်ကျည်းစေ့လောက်၇ှိသော စောက်စေ့ကလေးကထိုးထိုးထောင်ထောင်လေး ဖြစ်နေသည်ကိုမှန်ထဲတွင်အတိုင်းသား တွေ့မြင်လိုက်ရသည်..။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာစိတ်မှန်းဖြင့်လီးကိုမြင်ယောင်ကာစောက်ပတ်ဝလေးကိုလက်ချောင်းထိပ်လေးများဖြင့်လှည့်ပွတ်ပေးနေမိသည်..။အို….အရသာ….ရှိလှပေမယ့်…..အားမရချင်။ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ….

မလှခဲ့ပါဘူး

” အားးး – အမလေးးး အ အ – ကောင်းလိုက်တာ ဇော်ရယ် —- လိုးလိုးးးး အားးး အီးးး ” ” ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် – အ့ ဟုတ်တယ် စောင့်လိုး ဇော် မှူး ဒါမျိုး မခံရကြာပြီ လိုးးး ပေးပါ ” “လိုးး ပေးပါ ဇော်ရယ်”

အပြိုင်ကြဲကြသည်

အိမွန်ကျော် ဒေါ့ဂီစတိုင်ဟုခေါ်သော ဖင်နှစ်ဖက်ထောင်ကား၍ လေးဘက်ကျကျခွေးကုန်းကုန်းရင်း ကိုနန္ဒလီးငပဲကြီးနှင့် သူမစောက်ဖုတ်လိုးတာကို အံကလေးကြိတ်ကာ အရသာခံနေရှာသည်

ရွားပါးလွသည္

တစ်ခုပဲ ပြောစရာ ရှိသည်။ လီးကို အချိန်ကြာကြာ ဆွဲမလိုးနိုင်အောင် သဘာဝက တမင်တကာ တားမြစ်ပိတ်ပင် ထားလို့လားမသိ။ အောင်မောင်း လီးဝင်လီးထွက် ခပ်သွက်သွက် လိုးနိုင်လာပြီး လီးလမ်းကြောင်းပွင့်သည်နှင့်

ခရီးဆုံးအထိ

ငါ့ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မိန်းမ အခန်းထဲသွားရအောင် ” သိင်္ဂ ီစိုး သူမနားနားကပ်၍ခေါ်လိုက်သည်ကို မြသီတာ မသိမသာခေါင်းညိတ်လိုက်ရင်း သူမအနောက်ကနေ အပေါ့အပါးသွားမလိုနှင့် ထလိုက်လာပြီး သိင်္ဂ ီစိုးအိပ်ခန်းဖက်ကို အသာလျှောက်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲကို လှစ်ကနဲဝင်ပြီး တံခါးပြန်ပိတ်ထားလိုက်သည်