ဖောင်းဒိုင်းစာအုပ် အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ

နို့ထြားထြားႀကီးေတြၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တံေတြးၿမိဳခ်ရသည္က အႀကိမ္ႀကိမ္။ ညေရာက္ေတာ့ အေဒၚႀကီးကမ်က္စိစူးသည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ အခန္းမီးကို ပိတ္ထားရေလသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္သို့ မမတိုးလာသည္ဟုခံစားရသည္။ မျဖစ္နိုင္။ေက်ာင္းဆရာမို့သပ္ရပ္စြာ ဝတ္စားသည္မွအပ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေစာ္ၾကည္ဘဲမဟုတ္

ပလပ္ ပပလ္ ဟူး…တစ္ေယာက္ေလမူတ္တဲ့အနံ အသံေတြ ပြတ္တိုက္ေတြ နမ္းသံေတြနဲ႔ ……. ဟူး….ထို့ေနာက္ကၽြန္ေတာ္ာမဝင္းအက်ီကႋဳဆြဲခၽြတ္ကာ နို့ႏွစ္အုံကိုေမႊကာ အငမ္းမရစို့ပါေတာ့တယ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ပလပ္ ပလပ္ ဟူးး ေမာင္ေလးရယ္ အငမ္းမရကြယ္ …ဟူးး ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္…ထို့ေနာက္ မဝင္းရဲ့လည္ပင္း ခ်ိဳင္း ဗိုက္တို့ကိုအငမ္းမရလၽွာျဖင့္ယက္ေနကာ မဝင္းမွာလည္း ႏူတ္မွေမာင္ေလးရယ္ ေမာင္ေလးရယ္နဲ႔တေနပါေတာ့တယ္

ကိုကိုကေက့လက္ေတြကိုဖယ္ၿပီး ေက့နို့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို့တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “,အို့! အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းး” နို့စို့ေပးပုံကအရင္ကလိုမ ဟုတ္ျပန္ပါဘူး။လြတ္လြတ္လပ္ လပ္စို့ရလို့လားမသိဘူး။ကိုကိုကနို့အုံတစ္ခုလုံးငုံစုပ္လိုက္၊ကေလးနို့စို့သလိုစို့လိုက္၊နို့သီးေခါင္းထိပ္ဖ်ား ေလးေတြကိုလၽွာႏွင့္ယက္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတယ္

ထူးစိန္ကလည္း မနားေတာ့ဘဲ ေဆာင့္သည္။ “အု” ထူးစိန္က ေဘးတေစာင္းတြန္းလဲခ်သည္။ ထပ္၍ ေဘးတေစာင္းလိုက္ လိုးသည္။ လိုးတာ မရပ္။ သူမလည္း အေၾကာေတြ တင္းေနေအာင္ ခံစားရင္း ခံသည္။ “ေကာင္းလား” “ေကာင္းတယ္” “နာလား” “နာတယ္” ထူးစိန္က လီးျပန္ထုတ္သည္

ကိုေအာင္လည္း ဒီလိုစိတ္ႀကိဳက္ကုန္းေပးတဲ့ ဇနီးေခ်ာေလးကို ခ်စ္မိရတာ အခါခါပင္ ” ေအးပါ မိန္းမရယ္ ေနာက္ေန႔က် လီးရည္ခ်ိဳေအာင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ပိုစားပါမယ္ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြက် ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ၿပီးၾကရေအာင္ကြာ ကိုတို့လည္း ကေလးယူၾကရေအာင္”

နုနုေမက အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲက စားပြဲခံုကိုလက္ေထာက္ကာဖင္ကုန္းေပးလိုက္ေလသည္။ ရဲေမာင္က ခ်က္ခ်င္းမလိုးေသးပဲ တင္းရင္းေနသည့္နုနုေမဖင္ျကီးကို ထဘီေပၚကေန အားရပါးရဆုပ္နယ္ေလသည္။

တင္လွသည္ ေတာ္ေတာ္လွသည္။ အုိးကလည္း လံုးက်စ္ေနသည္။ ကုိယ္လံုးကလည္း သြယ္သြယ္ေလး။ ရင္ကုိ ၾကည့္ဦး မလား စြင့္စြင့္ကားကားေလး။

အိမ္ေနရင္း တပတ္ႏြမ္းလက္ျပတ္ေလးႏွင့္ အေရာင္အဆင္းမရွိေတာ့ေသာ ထမီေလးႏွင့္ သူမ၏ခႏၵာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းေလးမ်ားကို အပိုအလိုမရွိေစေပ သူလည္းျပန္ထြက္မသြားေသးပဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ ဆိုင္မွပစၥည္မ်ားအား ကိုင္ကာ သူမေလးအားခိုးရႈိးေနေတာ့သည္

လွပ ႏုနယ္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေသာ မ်က္ႏွာေလးကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ ပိန္ပိန္ပါးပါး သာရွိေသာ္လည္း ျမန္မာဆန္ဆန္ အက်ီပံုဆန္းဆန္းေလးမ်ားေအာက္မွ မို႕ေမာက္ရုန္းျကြေနေသာ စေနႏွစ္ခုိင္ကိုလည္းေကာင္း၊ သိမ္ေသာခါးႏွင့္ လိုက္ဖက္လွေသာ တင္အိုးခပ္ကားကား ေလးကိုလည္းေကာင္း ေငးၾက ေဆြးၾက သက္ျပင္းခ်ၾကေသာ ေက်ာင္းသားထုမွာ ဒုႏွင့္ေဒး ရွိေခ်၏။

ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕တင္ တဘက္ေတြ ဆြဲခြၽတ္ၾက ႏို႔လွမ္းဆြဲလိုက္လုပ္ေနၾကေတာ့တာ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ ေပၚတင္မလိုးတာပဲရွိတယ္ အသံေတြၾကားၾကား ေနရတာ၊ ေကာင္မေလးေတြကလည္း မေခဘူး ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို သူတို႔အိမ္မ်ား မွတ္ေနလားမသိဘူး အသံစုံထြက္တာ