ဖောင်းဒိုင်းစာအုပ် အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ

မမမွန်က သူထမိန်ကို ပြန်ဆွဲဖုံး ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စေ့ဖို့ ကြိုးစားသည်။ ဒါပေမဲ့ ဖြိုးညီက သူ့ပေါင်နှစ်လုံး ကြားထဲ မှာရောက်နေပြီ ဆိုတော့ ပေါင်နှစ်လုံးက ဖြိုးညီကို ညှပ်ထားလိုက်သလိုဖြစ်နေသည်။ ဒါ့ အပြင် ပေါင်နှစ်လုံးကို ညှပ်ဖို့ ဒူးနှစ်လုံးကို ထောင်လိုက်ရတော့ အခု မှ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဆိုတော့ လိုးပါတော့ လို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပင်

လီးကိုလည်း ဆီတွေရွှဲနေအောင်သုတ်ပီး အပေါက်ဝတစ်ခုကိုတေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။
ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျုပ်လီးကြီးက အခေါင်းတစ်ခုထဲကိုဗြစ်ဗြစ်နဲ့ထိုးခွဲပီးဝင်သွားပါတယ်။ ကျုပ် ဖင် ကိုမလိုးဘူးပေမယ့် အခုကျုပ်လီးဝင်နေတာ ဖင်ပေါက်မဟုတ်မှန်းသိတယ်

” ကို……..ဆောင့်ဆောင့်နာနာဆောင့်..အား အိုး………ကိုရယ်ဘယ်လိုအရသာရှိမှန်းမသိဘူးကွာ ..
ကိုချစ်အရည်တွေထွက်နေပြီကွာအဆုံးအထိဆောင့်စမ်းပါ အား း လား လား……ဟုတ်တယ်အဲဒီအတိုင်း
နာနာဆောင့်…..ကို….ချစ်ပြီးတော့မယ် ကို ဖင်ကိုမလိုးတော့ဘူးလားဟင်

ကျနော်လည်း အချိန်မဆိုင်းပဲ ဆီးခုံလေးကို ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတယ်။
အတွင်းခံကို မချွတ်သေးပဲညာဖက်လက်ကလည်း စောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းလေး ကို လက်လေးချောင်းနဲ့ အထက်အောက် စုန်ဆန် ဆွဲပေးနေလိုက်တယ်။

ခဏကြာတော့မိန်းမရဲ့ထဘီစကတ်ကိုချွတ်နေတယ်။မိန်းမလဲမရုန်းရဲတော့ဘူးထင်ပါတယ်။တိုးတိုးလေးပဲငိုရင်းငြိမ်ခံနေတယ်။
မိန်းမရဲ့ထဘီစကတ်တွေကတင်းတင်းကြပ်ကြပ်တွေလေ။လွယ်လွယ်ချွတ်လို့မရတော့ဟိုကောင်ကမိန်းမကိုခုတင်ပေါ်ဖိချကုန်းခိုင်းပြီး
နောက်ကနေမိန်းမရဲ့ထဘီကိုလှန်တယ်။

တီလေး၏ အဖုတ်ကို မြင်ရပြီးတော့ သူ့မင်းသမီးလေး အိဖြူ၏ အဖုတ်ကို မြင်ချင်လှသည်။ သို့သော် မြင်ခွင့်မသာသေး။ အိဖြူက အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးပြီး အိပ်တတ်သည်။

အပန်းရောင် ဘလောက်စ်အကျီကိုဝတ်ဆင်ထားသောဒေါ်ချိုချိုနှင့် နက်ပြာရောင်ဝတ်စုံ
ဝတ်ဆင်ထားသော ဒေါ်နီလာတို့ အကျီများက ထူးထူးခြားခြားဟိုက်နေပြီး
သူမတို့ ဟနေသော ရင်ဘတ်ကြားမှ ဖွံ့ထွားနေသော နို့ကြီးများကို မသိမသာမြင်နေရသဖြင့်
ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကိုမြင်ရတော့သူ့စိတ်တွေကြွလာသည်။

“အိုးကတော့ရှယ်ပဲ”
ဟုဆိုကာ တစ်ချက်ရိုက်ပြီး ဆုတ်ညစ်သည်။ နောက် သူ့ဟာကို ဖင်ညောင့်ရိုးမှ တေ့ကာ အောက်သို့ဆွဲချပြီး ထိပ်ကိုသွင်းသည်။ ထိပ်မြုပ်တော့ ဆောင့်ထိုးသည်။

အို..ရက်ရက်စက်စက်ကြီး လှလွန်းနေတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို မြင်ရ သည်
..။ ကျော်ကျော် ဲ့ လီးကြီး မတ်မတ်တောင်ရုံမက ဆတ်ဆတ်ခါနေရ သည် ..။
ဖင်တုံးကြီးတွေ က အယ်နေတာ ..သိနေတာ ကြာပြီ.