စိတ္ကြယ္ရာ

ပန္းဆိုးတန္းကားဂိတ္က ထုံးစံအတိုင္း စည္ကားေန၏။ ညေန ႐ုံးေတြဆင္းခ်ိန္ဆို ကားဂိတ္မွာ တန္းစီေနၾကတဲ့လူေတြက အလႉေပးေနတဲ့ မ႑ပ္ေရွ႕က တန္းစီေစာင့္ေနၾကတဲ့ ကေလးေတြလို က်ိတ္ခဲေနၾကသည္..။ ဆရာမခင္မာေဆြ တစ္ေယာက္စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္သြားရသည္..။ အထက္တန္းျပေက်ာင္းဆရာမျဖစ္ေပမယ့္ အသက္က (၃၉) ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္..။ အရပ္ အနည္းငယ္ ပုကာ ခါးနည္းနည္း တုတ္စျပဳလာေပမယ့္ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ လွပေနေသးသူပင္..။ အထူးသျဖင့္ ဖင္အိုးႀကီးေတြက အဆီတက္ကာ တင္းသထက္တင္း၊ ကားသထက္ကားေနျခင္းက သူမကို ပို၍ အလွတိုးေစသည္..။ အခ်ိန္ပိုရွိသျဖင့္ (၅) နာရီခြဲသာသာေလာက္မွ ေက်ာင္းဆင္းခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ယခုလို ကားဂိတ္မွာ ကားေစာင့္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္.။ တာေမြအထိျပန္ရမည္မို႔ အထူးကားပဲ စီးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ကာ ဆိုက္ေရာက္လာေသာ အထူးကားကို အေျပးအလြြား တက္ခဲ့ရသည္..။ “ ဟို ေရွ႕နားေလးကို တိုးေပးၾကပါဗ်ာ…၊ အကူအညီေတာင္းတာပါ.. ဟိုဘက္က အစ္ကို..က ဟိုးေနာက္ေလးကို ေလွ်ာက္ေပးပါဗ်ာ..ဟုတ္ကဲ့..ကားခေလးေတြ..” ညေန ႐ုံးဆင္းလူၾကပ္ခ်ိန္တြင္ လူပို မတင္ပါဘူး ဆိုတဲ့ အထူးကားေတြကလည္း ၾကပ္ညႇပ္ေနသည္..။ သာမန္ကားေတြလို အထဲတြင္ ခုံမ်ားျဖဳတ္ထားသျဖင့္ အလယ္လူသြားလမ္းေလးတြင္ မတ္တတ္ရပ္ခရီးသည္မ်ား ဖင္ခ်ငး္ေပါက္ကာ တိုးက်ိတ္ေနၾကရသည္။

ဆရာမဒၚခင္မာေဆြ အတြင္းပိုင္း ကားအလယ္နားသို႔ တိုးဝင္လာခဲ့သည္..။ စပယ္ယာရဲ႕ လွမ္းေအာ္မြဳကို မခံခ်င္သျဖင့္ တိုးဝင္လာရေသာ္လည္း ကားအတြင္းပိုင္းမွာ အေတာ္ကို ၾကပ္ေနသည္..။ “ ဆရာမ…ဒီကို ေပးထားေလ..က်မ ကိုင္ထားေပးမယ္..” “ ေၾသာ္…ေက်းဇူးပဲ..ညီမရယ္…” လက္ထဲမွ ဖိုင္တြဲကို ခုံတြင္ထိုင္ေနတဲ့ မိန္းမငယ္ တစ္ေယာက္က ကိုင္ထားေပးတာေၾကာင့္ အဲဒီအနားမွာပဲ အဆင္ေျပသလို ရပ္ေနလိုက္သည္။ အရပ္ပုသလို ရွိတာေၾကာင့္ အေပၚသံတန္းကို မမွီသျဖင့္ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနရသည္။ “ ဆရာမ… ဒီနားက တန္းကို ကိုင္လိုက္ေလ… က်ေနာ္ ဒီဘက္ ေ႐ြြ႕ေပးထားမယ္..လာ…” ေဘးထိုင္ခုံမွ သံတန္းကို ကိုင္ကာ ရပ္ေနေသာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ အသားညိဳညိဳ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္က ကိုယ္ကို ယို႔ေပးလိုက္သျဖင့္ တစ္ေစာင္းေလး တိုးဝင္ကာ ေဘးခုံမွ သံတန္းကို အားျပဳ ကိုင္ထားလိုက္သည္။ကားကေတာ့ ရပ္လိုက္ထြက္လိုက္ ၊ မွတ္တိုင္တစ္ခုမွာ ေက်ာက္ခ်လိုက္ႏွင့္ အလုပ္႐ြဳပ္ေနသည္။ “ ဆရာမ…ရလား..အဆင္ေျပရဲ႕လား….” “ အင္း…ရၿပီ…ေမာင္ေလး..ေက်းဇူးပဲေနာ္..” အသက္ (၂၀) ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိအုံးမည့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ ေမးလိုက္သျဖင့္ ေသခ်ာ အကဲခတ္လိုက္မိသည္။ သူမရဲဲ့ တူမ ဝင့္ဝါထက္ နည္းနည္း သာ ႀကီးမည့္ ေကာင္ေလးက ဆရာမလို႔ ေခၚကာ ဂ႐ုစိုက္ေပးျခင္း ခံရသျဖင့္လည္း စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သြားမိသည္..။

တကယ္ေတာ့…သူမ ဘဝက….. ခင္မာေဆြ..ဘြဲ႕ရၿပီးကတည္းက ေက်ာင္းဆရာမ အလုပ္ဝင္ခဲ့သူျဖစ္သည္..။ အခ်ိန္ေတြတျဖည္းျဖည္း တိုက္စားသြားရင္း အသက္(၂၅) ႏွစ္ .သူမ အထက္တန္းျပဆရာမျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းဆရာ ကိုေစာျမင့္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္..။ ကိုေစာျမင့္က သူမကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါသည္။ သူမထက္ အသက္ (၅) ႏွစ္သာ ႀကီးတဲ့ ကိုေစာျမင့္နဲ႔ ခ်စ္ကမာၻမွာ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ခဲ့ရသည္။ ဒါေပမယ့္ .. ကံတရားက ..ကံဆိုးမြဳေတြကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးလာခဲ့သည္…။ အိမ္ေထာင္သက္ (၈) ႏွစ္ အၾကာမွာ ကိုေစာျမင့္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တစ္ပိုင္း ေလျဖတ္သြားခဲ့ရသည္။ ေခ်ာင္လည္ေသာ ကိုေစာျမင့္မိဘေတြေထာက္ပံေသာေၾကာင့္ လင္သားရဲ႕ ေဆးကုသစရိတ္နဲ႔ စားဝတ္ေနေရးေတြ ကာမိခဲ့ရသည္..။ ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကိုေစာျမင့္ရဲ႕ တူမ ဝင့္ဝါကလည္း မိဘေတြ ဆုံးပါးသြားၾကသျဖင့္ ကိုေစာျမင့္တို႔ လင္မယားကို ၾကည့္႐ြဳ ေထာက္ပံ့ေနျခင္းေၾကာင့္ စီးပြားေရးႏွင့္ ဝင္ေငြ ေကာင္းမြန္ခဲ့ရသည္။ အဆိုးထဲမွ အေကာင္းမ်ား ျပန္ရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေလျဖတ္ေနတဲ့ လင္သားကို ၾကည့္႐ြဳရန္ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ အေဒၚတစ္ေယာက္ကို ေခၚယူထားသျဖင့္လည္း သူမအဖို႔ သက္သာခဲ့ရသည္။ သို႔ေပမယ့္ အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ အ႐ြယ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္မြဳကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျပည့္ဝႏိုင္ေတာ့ေပ..။

ေငြေၾကးအဆင္ေျပကာ စားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္အေနအထားမွာ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ အဆီစုကာ ဖြံ႕ထြား စြင့္ကားလာတဲ့ သူမခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြက ေယာက္်ားသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္မြဳေတြကို ေတာင့္တလာခဲ့ရသည္။ ဆရာမဆိုတဲ့ အရွိန္အဝါေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာေရာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာပါ သူမကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မစရဲခဲ့ၾက.။ ေနာက္ကြယ္က မွန္းၿပီးသာ စိတ္နဲ႔ ပစ္မွားေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းမွဆရာေတြႏွင့္သူမ၏တပည့္မ်ား မနည္း..။ သူမကလညး္ ကိုယ့္အရွိန္အဝါနဲ႔ ထင္သလို မေသာင္းက်န္းရဲေပ..။ ေနာက္ၿပီး လင္က ေသသြားတာမဟုတ္..။ ငုတ္တုတ္ႀကီး ေမ့ေနတဲ့ ဘဝမွာပဲ ရွိေသးသည္။ ဒီေတာ့ သစၥာလညး္ မပ်က္ခ်င္..။ ဒီလိုနဲ႔ ခံစားေနရတဲ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မြဳေတြကို ညဘက္ အိပ္ရာဝင္ခ်ိန္မွာပဲ အေတြးနဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ေနခဲ့ရတာ ႏွစ္ေတြလည္း မနည္းေတာ့..။ မိမိလင္သား ကိုေစာျမင့္ရဲ႕ တူမ ဝင့္ဝါက သူ႔ဦးေလး ေလျဖတ္သြားၿပီ ဆိုတာ သိခဲ့ရခ်ိန္မွာ သူ႔ဦးေလး မိန္းမအတြက္ ႏိုင္ငံျခားမွ လက္ေဆာင္တစ္ခု ပို႔ေပးခဲ့သည္။ရာဘာျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ ေယာက္်ားတန္ဆာအတု ႀကီးကို သူ႔ေဒၚေလးအတြက္ အေဖာ္ဆိုၿပီး ႐ြြတ္ေနာက္ေနာက္ျဖင့္ ပို႔ေပးခဲ့သည္။ ေလျဖတ္သြားေသာ လင္ႏွင့္ အိပ္ရာအတူ အိပ္စက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ သီးျခား အိပ္စက္ခဲ့တဲ့ သူမအဖို႔ ဝင့္ဝါရဲ႕ လက္ေဆာင္က တကယ္ပဲ အသုံးတည့္ခဲ့ရသည္..။

စိတ္ထဲက ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြကို မွန္းဆၿပီး ထိုလီးတုႀကီးျဖင့္ အေဖာ္ျပဳ အိပ္စက္ခဲ့ရတဲ့ ညေတြက ညေပါင္း ရာခ်ီေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ “ ကြၽီ…အိုး….ဟ…အင့္…….” ကားက ဘရိတ္ေဆာင့္အုပ္လိုက္သျဖင့္ ကားထဲမွ လူေတြရဲ႕ အသံက စီကနဲ ထြက္ေပၚလာသည္။ အေတြးေတြနဲ႔ နစ္ေမ်ာေနတဲ့ ခင္မာေဆြလည္း အေျခအေနပ်က္သြားေသာ ကိုယ္ဟန္ကို လွမ္းဆြဲကာ ထိန္းေပးထားလိုက္ေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိ အသိစိတ္ေတြက အတိတ္ကို ေပ်ာက္ကြယ္ေစခဲ့ရသည္။ ေရွ႕သို႔ ယိုင္လဲမတတ္ျဖစ္သြားေသာ သူမကို လွမ္းဆြဲေပးလိုက္သူကို ေက်းဇူးတင္အၾကည့္ေလးျဖင့္ ျပန္ငဲ့ၾကည့္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ရသည္။ ခုနက သူမကို ဂ႐ုတစိုက္ရွိေနေသာ ေကာင္ေလးပင္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ အၿပဳံးေလးပါ အပိုထပ္ေဆာင္းေပးလိုက္မိျပန္သည္။ ထိုေကာင္ေလးက ျပန္၍ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး သူမနားသို႔ အနည္းငယ္ တိုးကပ္ကာ ေလသံတိုးတိုးျဖင့္…. “ ဆရာမ .. ကိုယ္ကို နဲနဲ ျပင္လိုက္ပါလား…ေတာ္ၾကာ ကားဘရိတ္အုပ္လိုက္ရင္ လဲသြားအုံးမယ္…” ကိုယ္ကို ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး ျပဳကာ အတြင္းဘက္ခုံ သံတန္းေလးကို ကိုင္ၿပီး ပို၍ တိုးကပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေဘးဘက္တြင္ ကိုယ္တစ္ေစာင္းရပ္ကာေနေသာ လူငယ္ေလး ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ခင္မာေဆြ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။

သူမရဲ႕ ေဘးမွ မိန္းမႀကီးကလည္း ေရွ႕မွ တိုးဝင္ေနတဲ့ လူေတြေၾကာင့္ သူမကို ဖိထားသလိုျဖစ္ေနကာ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲသို႔ မွီတြယ္ေနသလို ျဖစ္လို႔ေနရသည္။ အစပိုင္းတြင္ေတာ့ ရွက္စိတ္မြြန္ကာ ေဘးက မိန္းမဝဝႀကီးကို ျပန္တြန္းၿပီး ခြာၾကည့္ေသာ္လည္း မရေတာ့..။ ကားကလည္း ငါးပိသိပ္သလို က်ပ္လြန္းေနသည္။ မထူးေတာ့ၿပီမို႔ အသာပင္ ၿငိမ္ကာ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ခင္မာေဆြရဲ႕ ကိုယ္က ကားေပၚတြင္ ၿငိမ္သက္စြာ လိုက္ပါေနေသာ္လည္း သူမစိတ္ေတြကေတာ့ မၿငိမ္သက္ႏိုင္ေပ။ ဒီလို ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ မထိေတြ႕ရတာ ႏွစ္ေပါင္း မနညး္ေတာ့..။ ဒါ့အျပင္ သူမရဲ႕ ကားစြင့္ေနတဲ့ ဖင္ဆုံႀကီးက ေနာက္မွ ေကာင္ေလး၏ ဆီးခုံနားသို႔ ထိထိမိမိႀကီး ဖိကပ္မိေနရျခင္းေၾကာင့္လည္း စိတ္ေတြ ေဖာက္ျပန္ယိမ္းယိုင္လာရသည္။ က်ပ္ညႇပ္ေနတဲ့ ကားထဲမွာ လူေတြက အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္မို႔ ႏြမ္းလ်မြဳေတြနဲ႔ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။ မၿငိမ္သက္ႏိုင္တဲ့ သူမတစ္ေယာက္ ဖင္ဆုံႀကီးကို မသိမသာ လြဳပ္ရမ္းၿပီး ေနာက္မွ ေကာင္ေလးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ပို၍ တိုးဝင္ဖိကပ္ပစ္လိုက္မိသြားသည္။ သူမဟာ အေပါစား မိန္းမတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပမဲ့ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာ ျပတ္လပ္ေနရတဲ့ အရသာတစ္ခုကို ျပန္ၿပီး ခံစားမိရခ်ိန္မွာ ဘာကိုမွ မစဥ္းစားမိေတာ့..။ ဒီထက္ ထူးကဲတဲ့ အထိအေတြ႕ကို ခံစားရႏိုင္ဖို႔ကိုဘဲ စဥ္းစားေနမိကာ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႔ ကားအရွိန္နဲ႔ အတူ ဖိကပ္ေဆာင့္ပြတ္ေနမိေတာ့သည္။
ပုဆိုးနဲ႔ ရွပ္အက်ႌ ဝတ္ဆင္ထားေသာ ထိုေကာင္ေလးက ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ပါပုံမရ..။ ေဘာကန္ေဘာင္းဘီလို ပြေယာင္ေယာင္း ေအာက္ခံသာ ဝတ္ဆင္ထားပုံရသည္။ သူမရဲ႕ ဖင္ဆုံႀကီး ဖိကပ္ပြတ္ေဆာင့္ေပးေနမြဳေၾကာင့္ ေထာင္မတ္လာေသာ အတံႀကီးက ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း အထိအေတြ႕ကို ခံစားၿပီး မွန္းဆလိုက္မိသည္။ ေရွ႕သို႔ ထိုးထြက္ေထာင္မလာပဲ ေအာက္သို႔စိုက္ကာ ေထာင္ေနျခင္းက အမ်ိဳးသားမ်ား ဝတ္ေလ့ဝတ္ထရွိေသာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမ်ိဳးမဟုတ္မွန္း သူမ သိလိုက္သည္။ အရပ္အနည္းငယ္ ျမင့္ေသာ ေကာင္ေလးရဲ႕ လီးတံႀကီးက အရပ္ပုေသာ သူမရဲ႕ ဖင္ဆုံအထက္ပိုင္း စအိုအေပၚ ဖင္ေညႇာင့္႐ိုးနားကို က်က်နန လာေထာက္ကာ ဖိမိေနသည္။ ခင္မာေဆြ အရသာေတြ တက္ၿပီးရင္း တက္လာရေတာ့သည္။ ေရွ႕မွထိုင္ခုံ သံတန္းကို ၿမဲၿမံစြာ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ကိုယ္ကို အနည္းငယ္ ကိုင္းကာ ဖင္ႀကီးကို ေကာက္ၿပီး ပိုမိုဖိကပ္ကာ အရသာယူရင္း အိမ္အျပန္ခရီးကို လိုက္ပါလာခဲ့ေတာ့သည္။ေအာင္ကိုမင္း ဒီေန႔ အလုပ္ျပန္ ေနာက္က်သည္။ ကားက အလြန္ က်ပ္ေနသည္။ လမ္း (၃၀)မွာ တက္ၿပီး ကားေနာက္ပိုင္းမွာ ေနရာယူရင္း လိုက္ပါလာစဥ္ ပန္းဆိုးတန္းမွတ္တိုင္မွ တက္လာေသာ ဆရာမအကိတ္ႀကီးတစ္ေပြေၾကာင့္ အိမ္အျပန္ပါ ေနာက္က်ခဲ့ရေတာ့သည္။ ဖင္ဆုံႀကီးကို အတင္းဖိကပ္ကာ လိုက္ပါလာေသာ ဆရာမက ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး …။

အသက္ႀကီးေပမယ့္ ဖင္ဆုံႀကီးက မာက်စ္ေနေသးသည္။ သူ႔လီးကို အတင္းဖိကပ္ရင္း အရသာယူေနပုံရသည္။ သိပ္လည္း မစြန႔္စားရဲ ေတာ္ၾကာ ထေအာ္ေနရင္ ကားေပၚက လူေတြ ဝိုင္း႐ိုက္မွာ စိုးရသည္..။ ဆရာမက မေတာ္တဆ မဟုတ္ေတာ့ပဲ သိသိသာသာႀကီး ကပ္ပြတ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ေအာင္ကိုမင္း နည္းနည္းလြဳပ္ရွားလိုက္သည္။ လီးကို ဖင္ဆုံႀကီးႏွင့္ ထိုးကပ္ထားလိုက္ၿပီး ကားအရွိန္ႏွင့္ အတူ ေညႇာင့္ေပးေနလိုက္သည္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဒီေန႔မွ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို အပြဝတ္ခဲ့မိျခင္းေၾကာင့္ လီးက လြတ္လပ္စြာ ေတာင္မတ္ေနႏိုင္သည္။ ဆရာမကလည္း ေနာက္မွ လီးတံႀကီး ကပ္ေပးထားတာကို အရသာယူေနပုံရသည္။ လုံးဝကို .. မျငင္း…။ “ မွတ္တိုင္…ပါတယ္……” ဆရာမက အနားမွ သူမဖိုင္တြဲကို လွမ္းယူကာ စပယ္ယာကိုေျပာၿပီး ထြက္သြားရာ ေအာင္ကိုမင္း ဆန႔္တငံ့ငံ့ႀကီး ျဖစ္က်န္ေနခဲ့ရသည္။ သူဆင္းရမည့္ မွတ္တိုင္က ႏွစ္မွတ္တိုင္ေလာက္ လိုေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအေျခအေနမွာ စားခြင္ေကာင္းေကာင္း ရေနမွေတာ့ လက္မလြြတ္ခ်င္ေတာ့…။ ဆရာမေနာက္မွ ကပ္ကာ လိုက္ဆင္းရင္း ေနာက္မွ မသိမသာ လိုက္လာခဲ့သည္။ ခင္မာေဆြတစ္ေယာက္မွာလည္း လီးအရသာကို တပ္မက္မိေနေပမယ့္ ဆင္းရမယ့္ မွတ္တိုင္ ေရာက္ေတာ့မွာမို႔ ဖိုင္တြဲကို ျပန္ေတာင္းယူရင္း ဆင္းလာခဲ့သည္။ လီးနဲ႔ အေတ့ခံ ၊ အေထာက္ခံထားခဲ့ရတာေၾကာင့္ သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အရည္ေတြက မတရားပင္ စိမ့္ထြက္က်ေနသည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလး ခြဆုံတစ္ခုလုံး စိုစိ ႐ြြဲနစ္ေနသည္။

ေနာက္မွ ကပ္ကာ ပါလာေသာ ေျခသံေၾကာင့္ အမွတ္တမဲ့ လွည့္ၾကည့္မိလိုက္ေသာ ခင္မာေဆြ ရင္ထဲ ဒိန္းကနဲ ျဖစ္သြားကာ အခုနက ခံစားခဲ့ရေသာ အေတြ႕အထိအရသာေတြ ျပန္ေဆာင့္တက္လာသည္။ သူမ ဖင္ႀကီးႏွင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပြတ္ထားခဲ့တဲ့ လီးပိုင္ရွင္ေလး က ေနာက္မွာ…။ ေအာင္ကိုမင္း အနားသို႔ တိုးကပ္လိုက္ၿပီး ဆရာမႏွင့္ ယွဥ္ေလွ်ာက္ကာ စကားပ်ိဳးကာ လမ္းခင္းလိုက္သည္။ “ ဆရာမ…ဒီနားမွာ ေနတာလား…” “ အင္း….ဟုတ္တယ္… မင္းကေရာ..ဒီနားကပဲလား ” “ က်ေနာ္က ..ေရွ႕နားမွာ ဆရာမ..” ေျပာစရာ စကားမရွိေတာ့ ေအာင္ကိုမင္း ဘာလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားရသည္။ ဒါေပမယ့္ အေျခအေနက သူ႔အတြက္ ဖန္တီးေပးေနသည္။ လမ္းထဲ ခ်ိဳးဝင္ခါနီး ေနရာတြင္ မီးတိုင္က မလင္းသျဖင့္ ေမွာင္ရိပ္က်ေနသည္။ လူကလည္း ျပတ္ေနျပန္ေသးသည္။ ဒီေတာ့… “ အို……..မင္း…မင္း ဘာလုပ္တာ လဲ…လြြတ္…လြြတ္ပါ……” “ ဆရာမ ဖင္ႀကီးနဲ႔ ကားေပၚမွာ ပြတ္ထားတာ က်ေနာ့္ လီး အရမ္းေတာင္ေနၿပီ..၊ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ…ဆရာမ” ေအာင္ကိုမင္း လုပ္ရပ္က သူမကို ေတာ္ေတာ္ တုန္လြဳပ္သြားေစသည္။ လမ္းမွာ ႐ုတ္တရက္ လွမ္းဆြဲကာ ဖက္ထားၿပီး ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းက သူမ စိတ္ေတြ ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္သြားရသည္။ “အိုး…အဲဒါ ..ငါနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ…ဖယ္ေနာ္…ဖယ္…ေအာ္လိုက္ရမလား….” “ ေအာ္ခ်င္ ေအာ္ေလ…ဆရာမ ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ …ဆရာမပဲ အရွက္ရမွာေနာ္….”။

“ ဟင္…မင္း………မင္း…ဘာ ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ….” “ ဆရာမကို…လိုးခ်င္တာ….” “ အို……” ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားက ခင္မာေဆြ တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြ လြင့္ကနဲျဖစ္သြားေစသည္။ ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားသံေၾကာင့္လည္း သူမ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးႀကီး ခံစားမိကာ ေစာက္ဖုတ္က ႐ြဳံ႕ကနဲ ျဖစ္သြားမိသည္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ့ အရွက္ကြဲ မခံႏိုင္..။ ႏွစ္ေယာက္တည္း သိတဲ့ ကိစၥ တစ္ရပ္ကြက္လုံး သိကုန္ရင္ သူမပဲ အရွက္ရမွာမို႔ …ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို မေရမရာ၊ ဇေဝဇဝါနဲ႔ပဲ လ်င္ျမန္စြာ ခ်လိုက္မိသည္။ “ ေမာင္ေလးရယ္…မမက အိမ္ေထာင္နဲ႔ပါကြယ္….မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး…ကြယ္…” အသနားခံတဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေခ်ာ့ကာ ေျပာလိုက္ေသာ စကားေၾကာင့္ ေအာင္ကိုမင္း ေတြကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေဆာ္ႀကီးက အိမ္ေထာင္ရွိေပမယ့္ ႐ြေနတဲ့ ပုံစံႀကီး..။ ေနာက္ၿပီး ေၾကာက္တတ္ပုံလည္း ရသည္။ ၿဖဲေျခာက္ၿပီး ရသေလာက္ေတာ့ ဂြင္ဖန္ၾကည့္ခ်င္ ေနေသးသည္။ “ ဒါဆိုလည္း ..ဆရာမ အိမ္ကို လိုက္ခဲ့မယ္ ဗ်ာ…. ဆရာမေျပာတာ ဟုတ္မဟုတ္ သိရေအာင္…” လမ္းေပၚမွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရွက္ကြဲဖို႔ နီးစပ္သည္။ အိမ္မွာဆို လင္ကလည္း ဒုကၡိတ၊ အေဖာ္ ေဒၚႀကီးကလည္း ညဘက္ အိမ္ျပန္အိပ္သူမို႔ သူမ တစ္ေယာက္တည္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ရွင္းလို႔ ရႏိုင္ေလာက္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ ေတာင္းဆိုမြဳကို လက္ခံကာ အိမ္သို႔ ခိုးေၾကာင္ ခိုးဝွက္ ေခၚသြင္းကာ သူမအိပ္ခန္းထဲ အထိ ေခၚေဆာင္လာခဲ့မိေတာ့သည္။ ေဆးအရွိန္ေတြေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လင္ကို တစ္ခ်က္စစ္ေဆးလိုက္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္မွ အေဖာ္ ေဒၚႀကီးကို ျပန္လြြတ္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ သူမ အိပ္ခန္းထဲမွာ အခန႔္သား ထိုင္ေနတဲ့ ဘသားေခ်ာေလးဆီ ေျပးရျပန္ေတာ့သည္။ အခန္းတံခါးကို ပိတ္၍ ဝင္လာၿပီး ထိုင္ေနေသာ ေကာင္ေလးကို အသနားခံေသာ အၾကည့္ေလးျဖင့္…. “ ေမာင္ေလးရယ္….မင္းက အေဒၚရဲ႕ တူသား အ႐ြယ္ပါကြယ္…မသင့္ေတာ္ပါဘူး…” “ ဟားဟား….ဆရာမရယ္…ခ်က္ခ်င္းႀကီး အေဒၚေတြ ဘာေတြ လုပ္မေနပါနဲ႔..က်ေနာ့္နာမည္ ေအာင္ကိုမင္း……မင္းမင္းလို႔ ေခၚ…ဆရာမနာမည္က……” “ ခင္မာေဆြ…ပါကြယ္….” “ က်ေနာ္က မခင္မာေဆြလို႔ ေခၚမယ္..” “ ဟို…..ဟို…မင္း…ျပန္ပါေတာ့လားကြယ္….ေနာ္….” “ ဟင္းဟင္း….မခင္မာေဆြကလည္း ကားေပၚမွာ မခင္မာေဆြ ဖင္ႀကီးနဲ႔ ပြတ္ေပးထားတဲ့ က်ေနာ့္ လီးႀကီးကို ေမ့ပစ္လိုက္ၿပီေပါ့ ..ဟုတ္လား…” “ အို…ကြယ္….မင္းကလည္း…..” “ မခင္မာေဆြ ေယာက္်ားက ေလျဖတ္ေနတာ ဆိုေတာ့ လိုးမေပးႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား…” အိမ္ထဲသို႔ ဝင္လာၿပီးကတည္းက အေျခအေနမွန္ကို နားလည္သြားတဲ့ ေအာင္ကိုမင္း အေမးစကားကို ခင္မာေဆြ ျပန္မေျပာႏိုင္ပဲ ဆြံ႕အေနရေတာ့သည္။ “ ေျဖေလဗ်ာ….မေျဖရင္ ဒီနားမွာ …မခင္မာေဆြ အေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္ဖြပစ္မွာေနာ္….” “ ဟို….ဟို…အဲလိုေတာ့ မဟုတ္တာေတြ ေလွ်ာက္မလုပ္ပါနဲ႔ ကြယ္…..” “ ဒါဆို…က်ေနာ္ ေမးသမွ် အကုန္ေျဖမွာလား…” “ ေျဖ…ေျဖပါ့မယ္…..”“ မခင္မာေဆြ ေယာက္်ားက ဘယ္တုန္းက ေလျဖတ္သြားတာလဲ……”။

“ ၾကာၿပီ….ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီ…” “ ဟာ….ဒါဆို.. မခင္မာေဆြကို မလိုးေပးႏိုင္တာ ၾကာၿပီေပါ့…. ဒီၾကားထဲ ဘယ္သူ႔ကို အလိုးခံေသးလဲ…” မင္းမင္းရဲ႕ ေမးခြန္းေတြက တစ္တစ္ခြခြေတြမို႔ သူမ ျပန္ေျဖဖို႔ ႏြဳတ္မရဲ..။ ဘယ္လို ျပန္ေျဖရမလဲ မသိ။ ပါးစပ္က ဘယ္လိုမွ မထြက္ ျဖစ္ေနသည္။ “ ေျဖေလ ဗ်ာ..” “ ဟို….ဟို…..ကြာ….ဘယ္သူနဲ႔မွ…..မ..မျဖစ္..” “ ဒါဆို…..ကားေပၚမွာ က်ေနာ့္လီးနဲ႔ ေတ့ခံထားရေတာ့ အလိုးခံခ်င္လာတာေပါ့….” “ မင္းမင္းရယ္… မမ ေျပာလို႔ မထြက္ဘူး….ကြယ္…” “ ေကာင္းၿပီေလ..ဒါဆိုလည္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပ…..” ခင္မာေဆြ ေလးတြဲ႕စြာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ “ ကဲ….ဒါဆိုလည္း အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ရေအာင္…” “ အို……..ဘာလုပ္မလို႔..လဲ…” “ မခင္မာေဆြကို …. လိုးေပးမလို႔ေပါ့ ….ဟဲဟဲ….” ခင္မာေဆြ တစ္ေယာက္ ဖင္ေဆာ့မြဳေၾကာင့္ ခုလိုထိျဖစ္လာရတာကို မေက်နပ္ေပမယ့္ မသိစိတ္ေတြက လြြြမ္းမိုး အႏိုင္ယူျခင္း ခံလိုက္ရေတာ့သည္။ သူမကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို တစ္လြြာခ်င္း ခြၽတ္ပစ္ေနတဲ့ မင္းမင္း ရဲ႕ လက္ေတြေအာက္မွာ တစ္ေသြမတိမ္း လိုက္နာ လုပ္ေဆာင္ေပးေနမိေတာ့သည္။ မင္းမင္းက ေဆာ္ႀကီးကို အက်ပ္ကိုင္ကာ ခိုင္းေစေနပုံက ရင့္လွသည္။ ခုတင္ေျခရင္းမွာ ထိုင္ေနရင္း အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ခိုင္းေနရင္း သူ႔ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး လီးကိုင္ဆုတ္ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္မကပ္ေတာ့ပဲ ဗလာက်င္းသြားၿပီးျဖစ္တဲ့ ဆရာမခင္မာေဆြ ရဲ႕ အလွက အခုမွ ပိုမိုပြင့္ထြက္လာသည္။

ကေလးမေမြးဖူးေသး သျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္သားေလးက ခ်ပ္ယပ္ေနၿပီး ႏို႔အုံႀကီးေတြကလည္း တင္းရင္းခြၽန္ထြက္ေနကာ ငွက္ေပ်ာဖူးႀကီးေတြလို တုံခတ္ေနသည္။ ေပါင္တံႀကီးေတြကလည္း တုတ္ခိုင္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး ေဖြးဆြတ္ေနသည္။ သူမကို ၾကည့္ၿပီး အရသာခံကာ ဂြင္းတိုက္ေနတဲ့ မင္းမင္း လီးတံႀကီးကို ေဒၚခင္မာေဆြဦး တပ္မက္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္။ သူမ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကလည္း အလိုလို ေဖာင္းထကာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ျပတ္လပ္ေနခဲ့ရေသာ လီးအရသာကို ငံ့လင့္လြန္းရသျဖင့္ အရည္ေတြပင္ ယိုစီး စိမ့္က်ေနၿပီ..။ စိတ္ေတြလည္း ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့..။ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ မင္းမင္းကို အိပ္ရာေပၚသို႔ တြန္းလွဲပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚသို႔ တက္ကာ မင္းမင္း ကိုယ္ေပၚ ကားယားခြထိုင္လိုက္ၿပီး လီးတံႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ကာ သူမ ေစာက္ဖုတ္အဝသို႔ ေတ့ကပ္ယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေရွ႕သို႔ အနည္းငယ္ ကုန္း၍ လက္ေထာက္လိုက္ၿပီး ဖင္ဆုံႀကီးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရွ႕ေနာက္ လြဳပ္ရွားကာ ပြတ္တိုက္ၿပီးမွ ဖိခ်သြင္းယူလိုက္သည္။ “ ႁပြတ္…..အ………အီး……အိ….အင့္….အိုး…..ဟင္း..ဟင္း ကြၽတ္..ကြၽတ္…” လီးကို အဆုံးထိ ဖိခ် သြင္းပစ္လိုက္ၿပီး အရသာခံကာ ဖင္ဆုံႀကီးကို ႏွဲ႔ဝိုက္ကာ ေမြြ႕ရမ္းပစ္လိုက္သည္။အိုး… မခင္မာေဆြ ေတာ္ေတာ္ ခံခ်င္ေနတာပဲ… ေဆာင့္စမ္းပါ..မမရ.. ဖင္ႀကီးကို ဖိဖိၿပီး ပစ္ေဆာင့္စမ္းပါ…အား…….အိုး…” မင္းမင္းက မခင္မာေဆြရဲ႕ စိတ္ေတြကို မီးၿမိဳွက္ေပးသလို ဆြေပးလိုက္ရင္း ေအာက္မွ ပင့္ကာ ေဆာင့္တင္ေပးလိုက္သည္။

“ အို……အိ……အင္း….အ..အ…..ထိတယ္ကြယ္…အ…အင့္…….ကြၽတ္ကြၽတ္…..မင္းမင္း ရယ္…ေကာင္းလိုက္တာကြယ္….” ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္သြားသျဖင့္ မခင္မာေဆြ အေခၚအေဝၚေတြက ႏူးညံ့ကာေနသည္။ ဖင္ႀကီး ကုန္းကာ ခြေဆာင့္ေနေသာေၾကာင့္ ဝဲေနေသာ မၿငိမး္ခင္မာေဆြဦး ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက အိပ္ေမြ႕ခ်ေနသလို ။မင္းမင္းက ဝဲခါေနေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ တင္းတင္း ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေအာက္မွ ေကာ့ပင့္ ေဆာင့္ေပးေနသည္။ မခင္မာေဆြကလည္း ဖင္ဆုံႀကီးကို ေျမႇာက္ေျမႇာက္ၿပီး အတင္းပင္ ေဆာင့္လိုးခ်ေနသည္။ “ ေဆာင့္…မခင္မာေဆြ…စိတ္ႀကိဳက္ ေဆာင့္စမ္းပါ..အား…ဖင္ႀကီးေတြ တအားနဲ႔ ေဆာင့္ခ်..အ….” “ အိုး….ေမာင္ရယ္…ထိတယ္ကြယ္…. အီး..အင္း…ဟင္း…အား..အား…အိ..ပင့္ေဆာင့္ေပးပါအုံး… အား….ဟုတ္ၿပီ…ထိတယ္…အ…အမေလး…မမ..ၿပီးခါနီးၿပီ..အ..အ…ပင့္ေဆာင့္…အား…အိုး..ညႇစ္စမ္းပါ…ႏို႔ေတြကို ညႇစ္..အား…..အို..ေဆာင့္………” မခင္မာေဆြ တစ္ေယာက္ အရမ္းကို ႏွာထန္လြန္းေနသည္..။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ငတ္ျပတ္ေနခဲ့ရတဲ့ လီးကို စိတ္ႀကိဳက္ အေပၚမွ ေဆာင့္လိုးေနရသျဖင့္လည္း ကာမစိတ္ေတြက ထိန္းမရျဖစ္ကာ ပါးစပ္မွ တစ္တစ္ခြခြ စကားေတြ ဒရစပ္ေျပာၿပီး ဖိလိုးေနတာ မရပ္..။ မင္းမင္းကလညး္ ေဆာ္ႀကီး ႏွာထန္ပုံကို အႀကိဳက္ေတြ႕ကာ ႏို႔ေတြကို ျပတ္ထြက္မတတ္ ညႇစ္ကိုင္ရင္း ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ၿပီး ပင့္လိုးေပးေနသည္..။ “ အား…..ဖတ္…ဖတ္……ဖြတ္…အီး…အ…အမေလး…အ……….ထြက္ၿပီ….အား.အ… အေမေရ…အား….. ဟင္း……” မခင္မာေဆြ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ခါကာ ဖင္ဆုံႀကီးကို အတင္းဖိခ်ေဆာင့္လိုးၿပီး ေစာက္ေရေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္..။

မင္းမင္းလည္း ေဆာ္ႀကီး ၿပီးသြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ႏို႔ေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ထားရာမွ လက္လြြတ္ကာ ဖင္ႀကီးေတြကို ဆြဲၿဖဲၿပီး ေအာက္မွ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္..။ ကားေပၚမွာကတည္းက ေတာင္ေနခဲ့ရတဲ့ လီးက မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ စက္ေသနတ္ပစ္သလို ပစ္ပစ္ေဆာင့္ရင္း လရည္ေတြကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္သည္..။ မခင္မာေဆြမွာ သူမ စိတ္ႀကိဳက္ ေဆာင့္လိုးၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ ဒလၾကမ္း ထြက္ေနခ်ိန္မွာပင္ ပင့္ေဆာင့္လိုးခံရၿပီး လေရေတြ ပန္းဝင္လာမြဳေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ခ်ီထပ္ကာ ၿပီးသြားရေတာ့သည္..။ စကၤာပူႏိုင္ငံ ေရာက္ေနတဲ့ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္မွာ စူပါမားကက္တစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း အလုပ္ႏွင့္ နီးေသာ တိုက္ခန္းတြင္ ငွားရမ္းေနထိုင္ခဲ့သည္..။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး အမ်ားစုျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ တ႐ုတ္ဘာသာစကားက ျပည္ပေရာက္ေသာ သူမတို႔အဖို႔ အလြန္အေရးပါလွသည္..။ ဝင့္ဝါ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အခန္းေဖာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား တ႐ုတ္ကျပားမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကာ စေရာက္ကတည္းက အတူေနထိုင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ တ႐ုတ္စကားကို ထမင္းစား ေရေသာက္ေတာ့ ဝင့္ဝါ ေျပာတတ္ေနၿပီ..။ အလုပ္မွာလည္း အဆင္ေျပကာ သူေဌးႏွင့္လည္း ပနံသင့္လွသျဖင့္ ဝင့္ဝါ ကံေကာင္းလွသည္..။ စကာပၤူ ေဒၚလာ (၁၈၀၀) ရေသာ အလုပ္မို႔ ျမန္မာေငြႏွင့္ ဆို ဆယ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ လစဥ္ ဝင္ေငြ ရွိေနသည္..။ မိဘေတြက သူမ တကၠသိုလ္ တက္ေနစဥ္က ဆုံးပါးသြားခဲ့သျဖင့္ သူမကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ ဦးေလးတို႔ လင္မယားကို လစဥ္ (၃) သိန္းေက်ာ္ ေထာက္ပံ့ႏိုင္ခဲ့သည္..။

ဒါ့အျပင္ တစ္ကိုယ္ေရ တစ္ကာယ သမားမို႔ ႏိုင္ငံျခားမွာ စားေရး သုံးေရးက အစ အဆင္ေျပစြာ ေနႏိုင္ခဲ့သည္..။ စကၤာပူေရာက္ အခ်ိဳ႕ ျမန္မာမေတြလို မိဘပို႔ေပးတဲ့ေငြနဲ႔ ေက်ာင္းလာတက္၊ အသုံးအျဖဳန္းၾကမ္းၾကတဲ့အခါ ေငြလိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္ စပြန္ဆာရွာ၊ စပြန္ဆာအႀကိဳက္ မိမိတို႔ အေသြးအသားေတြကို ေပးလႉေနရတဲ့ မိန္းကေလးေတြထက္ ဝင့္ဝါက သာပါသည္။ ေနာက္ၿပီး ခ်စ္သူရည္းစားလဲ မထားခဲ့..။ ဝင့္ဝါက ခဲမွန္ဖူးတဲ့ စာသူငယ္မေလးမို႔ ေယာက္်ားေတြကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေနတာေၾကာင့္ ေအးေဆးေနခဲ့တာ သုံးႏွစ္ေလာက္ရွိခဲ့ၿပီ..။ အလုပ္နားရက္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ .. ဘဲႏွင့္ ေလွ်ာက္လည္ေနၾကခ်ိန္ အခန္းေဖာ္ႏွင့္ ဝင့္ဝါကေတာ့ အခန္းထဲမွာ..။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ၿမိဳ႕တည္း သားခ်င္းေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနၾကေပမယ့္ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေ႐ြြျမန္မာေတြ တည့္ၾကသည္..။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ခင္ၾက မင္ၾက၊ ေနာက္.. ႀကိဳက္ၾက၊ အဲဒီေနာက္မွာ လိုးၾက ခံၾကေပါ့..။ ေယာက္်ားနဲ႔ ကေလးရွိၾကတဲ့ အအိုမေတြကလည္း အပ်ိဳလုပ္ၿပီး ရည္းစားထား၊ ေနာက္ အတူေန ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနၾကတာကို ဝင့္ဝါ ၾကားေနျမင္ေန ရသည္..။ ေနာက္မွ ကြိဳင္ေတြတက္ၿပီး အ႐ြဳပ္ေတြ ေပၚလာကာ ျပႆနာ ျဖစ္ၾကတာေတြ ကို ဝင့္ဝါေၾကာက္သည္..။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး ပဲ ေနခဲ့တာ…။ ဝင့္ဝါ ေအးေအး ေနသေလာက္ အခန္းေဖာ္ တ႐ုတ္ကျပားမ က်င္သီေဆြကေတာ့ ေပြးခ်က္က ကမ္းကုန္သည္..။ အသားက တ႐ုတ္မျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဖြးဆြတ္ေနကာ ျပည့္ၿဖိဳးတဲ့ အသားဆိုင္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္..။

တကယ့္ စကၤာပူ ႏိုင္ငံသူတစ္ေယာက္လိုပင္..။ တ႐ုတ္စကားကလည္း ကြၽမ္းက်င္တာပါသည္..။ က်င္သီေဆြက ရသမွ် လစာကို အကုန္လုံး သုံးေနသူမို႔ ဝတ္တာစားတာက တကယ့္ ေဟာ့ေရွာ့..။ ေနာက္ၿပီး ဘဲေတြကလည္း တစ္ေပြၿပီး တစ္ေပြ ထားသည္..။ တစ္ခါတစ္ေလ ႏွစ္ေယာက္သုံးေယာက္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ..။ သူတစ္ေယာက္တည္း ပတ္႐ြဳတ္ေနသူ..။ ဒါေပမယ့္ က်င္သီေဆြရဲ႕ စိတ္က တစ္မ်ိဳး..။ ဘဲေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေနေန သူမရဲ႕ ဆႏၵက လိုးေနခံေနတုန္းခဏသာ ျပည့္ဝေက်နပ္သည္..။ ေနာက္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ထပ္မေနခ်င္ေတာ့..။ က်င္သီေဆြရဲ႕ ကာမစိတ္ရမၼက္က လိင္တူ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူ ေပ်ာ္ပါးရျခင္းကို စြဲလမ္းႏွစ္ၿခိဳက္သူ တစ္ေယာက္ပင္..။. ဒါေၾကာင့္ အခန္းေဖာ္ ဝင့္ဝါကို ဖူးဖူးမြဳတ္မတတ္ ခ်စ္ခင္သည္..။ သူမရဲ႕ စိတ္ရမၼက္ေတြအတြက္ ဝင့္ဝါႏွင့္အတူ ေျဖေဖ်ာက္ရတာကို ႏွစ္သက္သည္..။ ပလာဇာေအာက္တြင္ ေရာင္းခ်ေသာ ေယာက္်ားတန္ဆာအတု ဆိုဒ္စုံဝယ္ထားၿပီး ႐ုံးအားရက္ေတြတြင္ ဘဲေတြကိုေခါက္ထားကာ ဝင့္ဝါႏွင့္အတူူ လိင္တူ ဆက္ဆံၾကသည္..။ ႏွစ္ေယာက္သား ေမ်ာ့ေမ်ာ့သာ က်န္တဲ့အထိ အခ်ီေပါင္းမ်ားစြာ ၿပီးမွ က်င္သီေဆြတစ္ေယာက္ ရပ္ေတာ့သည္..။ ဝင့္ဝါမွာလည္း တကၠသိုလ္တက္စဥ္က ကိုယ္ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရဖူးတဲ့ ကာမအရသာ မစို႔မပို႔ေလးကို ခု ေရျခားေျမျခားမွာ လိင္တူမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔မွ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေအာင္ ခံစားတတ္လာခဲ့ရေတာ့သည္..။

ဦးေလးျဖစ္သူ ေလျဖတ္သြားေၾကာင္း ၾကားသိရခ်ိန္တြင္ ဦးေလးမိန္းမ အန္တီခင္မာေဆြထံသို႔ပင္ သူမတို႔ရဲ႕ အေဖာ္ လိင္တုႀကီးတစ္ခုကို ပို႔ေပးကာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိ္တ္ဆႏၵအတြက္ နားလည္ေပးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနအထိ ကာမအရသာထူးႀကီးကို သိရွိ ခံစားတတ္ခဲ့ၿပီ..။ သို႔ေပမယ့္ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ လူျဖစ္ရက်ိဳး မနပ္ေသးပါ..။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ လီးဆိုတဲ့ သက္ရွိ အေခ်ာင္းႀကီး သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ အဝင္မခံရဘူးေသးေပ..။ တကၠသိုလ္ တက္စဥ္က က်ဴတာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကင္နာမိုးမ်ား ေအာက္မွာလည္း ယစ္မူးသာယာခဲ့ဖူးသည္..။ သူမရဲ႕ ရင္သားမို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ေတြက ထိုဆရာရဲ႕ လက္ဝါးျပင္ေအာက္မွာ ျပားျပားဝပ္ခဲ့ဖူးသည္..။ သူမတင္သား ဝိုင္းဝိုင္းႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္ျခင္းကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ခံခဲ့ဖူးပါသည္..။ ဒါေပမယ့္………။ အပ်ိဳအ႐ြယ္ေလးမို႔ အထိအေတြ႕ေအာက္မွာ သာယာနစ္မူးခဲ့ေပမယ့္ သူမရဲ႕ အပ်ိဳစဥ္ဘဝေလးကိုေတာ့ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ပါသည္..။ အဲဒီအတြက္ ကံေကာင္းမြဳက အိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့ သူမရဲ႕ ခ်စ္ဦးသူအေၾကာင္းကို ေစာစီးစြာ သိရွိကာ ေရွာင္ဖယ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေယာက္်ားေတြကို ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ ဆက္ဆံခဲ့ေတာ့သည္..။ စကၤာပူသို႔ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက အခန္းေဖာ္ က်င္သီေဆြက ဝင့္ဝါကို အစစအရာရာ ကူညီခဲ့သည္..။ မိဘေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ဝင့္ဝါကို က်င္သီေဆြက စာနာ သနားခဲ့သလို အိမ္ေထာင္ကြဲ မိသားစုမွ က်င္သီေဆြကိုလည္း ဝင့္ဝါက ဂ႐ုဏာ ပိုခဲ့ရသည္..။

ဒီလိုႏွင့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္မြဳေတြကေန စိတ္ရမၼက္ အာသာေျဖေဖ်ာက္ေဖာ္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကရေတာ့သည္..။ဝင့္ဝါရဲ႕ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ လိင္တန္စစ္စစ္ မဝင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ေစာက္ဖုတ္အုံေဖာင္းေဖာင္း ႏုႏု႐ြ႐ြႀကီးကို က်င္သီေဆြက လီးတုႀကီးနဲ႔ ပက္ပက္စက္စက္ ထိုးဆြကလိကာ လိုးေပးျခင္းကို ဝင့္ဝါ ႏွစ္သက္ ေက်နပ္ေနတတ္ၿပီ..။ က်င္သီေဆြရဲ႕ လီးေပါင္းစုံ အလိုးခံဖူးတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း ဝင့္ဝါ ၿဖဲကာ လွ်ာထိုးယက္ေပးခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ေပါင္း မနည္းေတာ့။ ဒီလို လိင္တူ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ စပ္ယွက္ရတဲ့ အရသာကို ညေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ ေယာက္်ားေတြကို ေမ့ထားႏိုင္ခဲ့သည္..။ က်င္သီေဆြကေတာ့ ဘဲေတြ တစ္ေပြၿပီး တစ္ေပြ ထားကာ ရည္းစားေတြ အလိုက် အလိုးခံၿပီး သူမအတြက္ အလိုးခိုင္းစရာ သတၱဝါတစ္ေကာင္ေလာက္ အျဖစ္သာ သတ္မွတ္ထားခဲ့သည္..။ ထို ဘြိဳင္းဖရင့္ေတြကို ဝင့္ဝါနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ခ်င္း ပြတ္ကာ အရသာ ယူရတာေလာက္ ဖီလင္ မထား..။ ဒီလိုနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ေတြက တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ ကုန္လြန္လာခဲ့သည္..။ အလုပ္ခြင္ဝင္လာတဲ့ ရက္ေတြက ရက္မွန္ခဲ့သျဖင့္ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ ခြင့္တစ္လရကာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေခတၱအလည္ျပန္ခြင့္ ရခဲ့သည္..။ “ ဝင့္ဝါရယ္… ေဆြေတာ့ .. ဘယ္လိုေနခဲ့ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူးကြယ္…” “ ေဆြရယ္… ဝင့္ဝါ ျပန္လာမွာေပါ့..အဲဒီက်မွ အတိုးခ်ၿပီး ခ်စ္ၾကမယ္ေလ…ေနာ္…ခစ္ခစ္..” “ ျမန္ျမန္ ျပန္လာခဲ့ေနာ္… ဝင့္ဝါ…” “ အင္းပါ..ေဆြရဲ႕… ဒါနဲ႔ ေဆြအခုလက္ရွိ ဘဲက ေဆြ႕ကို စိန္လက္စြပ္နဲ႔ လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္တယ္ဆို….”။

“ ဟင္းဟင္း… ဝင့္ဝါရယ္..ေဆြက အဲဒါ ဘာလုပ္ရမွာတုန္း… စိန္လက္စြပ္က ဟိုတစ္ေခါက္က အတူေနတုန္းက လီးစုပ္ေပးလိုက္တာကို ခိုက္ၿပီး ျဖစ္လာတဲ့ ကိစၥပါကြာ.. ေဆြကေတာ့ စိန္လက္စြပ္ထက္ အဲဒီေကာင္ ေဆြ႕ဖင္ေပါက္ကို ယက္ေပးတာပဲ ပိုခိုက္တာ…ဟင္းဟင္း…….” “ ေဆြေျပာေတာ့ အဲဒီေကာင္က ဒီႏိုင္ငံသားဆို… သူ႔ကိုယူလိုက္ရင္ ေဆြ ေအးေဆး ျဖစ္သြားၿပီပဲ…” “ ေဆြ စဥ္းစားထားပါတယ္… ေဆြ သူ႔ကိုယူလိုက္ရင္ ရလာမယ့္ အခြင့္ေရးေတြက မနည္းဘူးကြ… ဝင့္ဝါအတြက္လည္း အဆင္ေျပေအာင္ ညႇိၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္မွာပါ..” စကၤာပူ ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ျဖစ္လွ်င္ ရရွိႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရးေတြက ျမင့္လွသျဖင့္ ဘယ္သူမဆို လက္မလြြတ္ခ်င္ၾက..။ ဝင့္ဝါရဲ႕ အခန္းေဖာ္ က်င္သီေဆြကေတာ့ ဒါေတြထက္ ဝင့္ဝါရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ အထိအေတြ႕ေလးေတြကိုပဲ မက္မေျပႏိုင္ပဲ အာ႐ုံရွိေနသည္..။ ဒီလိုနဲ႔ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေခတၱ ေျခခ်ခြင့္ျ့ပန္ရခဲ့ၿပီး ဦးေလးနဲ႔ အေဒၚျဖစ္သူတို႔ထံသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ရေတာ့သည္..။ မခင္မာေဆြတစ္ေယာက္ မင္းမင္းႏွင့္ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း အႏွစ္ႏွစ္အလလ ငတ္မြတ္ေတာင့္တမြဳေတြကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ျဖည့္ဆည္းေနခဲ့မိေတာ့သည္…။ ႐ုံးတက္ရက္ဆိုလွ်င္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္၌ မင္းမင္းႏွင့္ အခ်ိန္းအခ်က္ ျပဳကာ အိမ္သို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့ၿပီး ညဝက္ေလာက္အထိ ထင္တိုင္းက်ဲ လိုးၾကေဆာ္ၾကသည္..။ ပိတ္ရက္ေတြဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ေဖာ္ အေဒၚႀကီးကို အနားေပးကာ တစ္ေနကုန္ တစ္ညလုံး မင္းမင္းကို အိမ္ေခၚထားၿပီး ႏွစ္ဦးသား ကာမအရသာထူးကို ႏြိဳက္ႏြိဳက္ခြၽတ္ခြၽတ္ ခံစားခဲ့ၾကသည္..။

လူငယ္ျဖစ္တဲ့ မင္းမင္းက ႏွာထန္လွတဲ့ မခင္မာေဆြရဲ႕ ရမၼက္ဆႏၵေတြကို နည္းလမ္းေပါင္းစုံျဖင့္ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္..။ ေအာကား ဖြင့္ကာျပၿပီး အဲဒီအထဲက ပုံစံေတြအတိုင္း လိုးၾကေဆာ္ၾကသည္..။ မခင္မာေဆြတစ္ေယာက္ ..သူမရဲ႕ တူသားအ႐ြယ္ ေကာင္ေလး မင္းမင္းက ေစခိုင္းရာ ကရတဲ့ ကာမရမၼက္ထန္တဲ့ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္..။မခံစားဖူးတဲ့ ကာမအရသာဆန္းေတြကို မင္းမင္းက ခံစားတတ္ေစခဲ့သည္..။ မခင္မာေဆြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက မင္းမင္းနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့ ေနရာ ဆိုတာ မရွိေတာ့..။ အေပါက္စုံေအာင္ အလိုးခံခဲ့ရဖူးၿပီ..။ စုပ္ခဲ့ရဖူးၿပီ..။ မြဳတ္ခဲ့ဖူးၿပီ..။ မခင္မာေဆြဟာ ကာမရမၼက္ရဲ႕ သားေကာင္ဆိုလည္း ဟုတ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္..။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို ခံစားေနရတဲ့ ကာမအရသာဟာ တူမေတာ္ ဝင့္ဝါ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ လစ္ဟာခဲ့ရေတာ့သည္..။ ဒါေၾကာင့္ မခင္မာေဆြတစ္ေယာက္ အိပ္ရာထက္မွာ လူးကာလြန႔္ကာ ျဖစ္လို႔ေနရေတာ့သည္..။ ဒီလို မခင္မာေဆြတစ္ေယာက္ ရမၼက္ဆႏၵေတြနဲ႔ လူးလွိမ့္ကာ သူမကို လိုးခဲ့ ေဆာ္ခဲ့တဲ့ မင္းမင္းရဲဲ့ လီးႀကီးကို မွန္းဆ တမ္းတေနတုန္းမွာပဲ…. “ အန္တီခင္မာေဆြ…. ဝင့္ဝါ ပို႔ေပးလိုက္တဲ့ ဟာႀကီး မသုံးၾကည့္ဖူးလား…” စကၤာပူက အခ်စ္ဆုံး အခန္းေဖာ္ က်င္သီေဆြရဲ႕ အထိအေတြ႕ေတြကို သတိရေနတဲ့ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ အန္တီခင္မာေဆြနဲ႔ သစ္ဆန္းတဲ့ အထိအေတြ႕ကို ခံစားၾကည့္ဖို႔ မခင္မာေဆြ အခန္းထဲ သို႔ ဝင္လာစဥ္ ကုတင္ေပၚမွာ စိတ္ကူး ဖီလင္ယူေနတဲ့ အန္တီခင္မာေဆြကို ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္..။

အေတြးအာ႐ုံထဲမွာ နစ္ေမ်ာေနတဲ့ မခင္မာေဆြဟာ တူမေတာ္ရဲ႕ ႐ုတ္တရက္အေမးစကားေၾကာင့္ ဆြံ႕အကာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္သြားသည္..။ “ မရွက္ပါနဲ႔..အန္တီခင္မာေဆြရဲ႕ .. ဝင့္ဝါလဲ အန္တီခင္မာေဆြလိုပဲ လိုအပ္လာလို႔ လာခဲ့တာ…သိလား… ၊ ဝင့္ဝါတို႔ အတူတူ ျဖည့္ဆည္းရင္း ေပ်ာ္ၾကမယ္ေလ…ေနာ္..” ဝင့္ဝါက အခန္းတံခါးကို ေစ့ပိတ္လိုက္ၿပီး အသင့္ယူေဆာင္လာတဲ့ စကၤာပူက ပါလာတဲ့ လီးတုႀကီးကို ကိုင္ကာ ကုတင္ေပၚသို႔ လွမ္းတက္လာေတာ့သည္..။ အခန္းထဲက လင္းထိန္ေနတဲ့ မီးေခ်ာင္းေရာင္ေအာက္မွာ ညဝတ္အက်ႌ ကိုယ္စီႏွင့္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္၊ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္တို႔ ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေတြဟာ ပူးကပ္သြားၾက၏။ က်မဟာ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ လင္ငယ္ ကာမဘီလူးေလး မင္းမင္းနဲ႔ လိုးခဲ့ၾကတဲ့ ခံစားမြဳေတြကို စားျမႇဳံ႕ျပန္ၿပီး ဖီးလ္ ယူေနတုန္းမွာပဲ တူမေတာ္ ဝင့္ဝါဟာ ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္..။ ခုေတာ့ က်မရဲ႕ ရင္သားထြားထြားႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္ စမ္းၾကည့္ၿပီး ညဝတ္အက်ႌခါးမွ ႀကိဳးစေလးကို ဆြဲျဖဳတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္..။ ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္သြားတဲ့ က်မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ခုတင္ေပၚ လွဲခ်လိုက္ၿပီး ေဘးမွ ေနရာယူလိုက္ကာ ဝင့္ဝါကိုယ္တိုင္လည္း သူမညဝတ္အက်ႌကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္…။ “ အန္တီခင္မာေဆြကို ဝင့္ဝါရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံေတြ လက္ေတြ႕ျပမယ္…၊ အန္တီခင္မာေဆြ ခံစားၾကည့္ေပါ့…..အင္း….ဟင္း….ဟင္း…….” ဝင့္ဝါက က်မရဲ႕ ႏြဳတ္ခမ္းကို ဖိကပ္စုပ္နမ္း လိုက္ပါတယ္…။

ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ပက္ပက္စက္စက္ ထိေတြ႕အလိုးခံဖူးေပမယ့္ ဒီလို မိန္းမခ်င္း ထိေတြ႕မြဳကို မခံစားဖူးတဲ့ က်မဟာ ရင္ ဒိတ္ဒိတ္ခုန္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ပူထူ ရွိန္းဖိန္းသြားရပါတယ္..။ ေနာက္ၿပီး ဝင့္ဝါက ရမၼက္ျပင္းျပင္းနဲ႔ နမ္းစုပ္ေတာ့ က်မ စိတ္ေတြ ဟုန္းကနဲ ထႂကြလာရတယ္…ရွင္…။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ က်မရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္နယ္ ဖ်စ္ညႇစ္ပစ္ေနတာကလည္း ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွပါတယ္..။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုလည္း ဆြဲညႇစ္ ကစားေပးေနတယ္..။ အဲဒီကေန ဝင့္ဝါရဲ႕ လက္က ေအာက္သို႔ေလွ်ာဆင္းသြားၿပီး က်မရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို အုပ္ကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ…. “ အို………ဝင့္ဝါရယ္…” က်မႏြဳတ္မွ မခ်င့္မရဲ ညည္းတြားမိလိုက္ပါတယ္…။ ေသြးသားေတြလည္း အရမ္းပဲ ဆူေဝလာၿပီ..။ အန္တီခင္မာေဆြ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အရည္ေတြ ႐ြြဲေနၿပီပဲ… သိပ္ေတာင္ ႏႉးစရာ မလိုေတာ့ဘူး..ဝင့္ဝါရဲ႕ ပစၥည္းအသစ္ မိတ္ဆက္ပြဲေလး စလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္…” “ ဝင့္ဝါရယ္..သမီး သေဘာပဲ.. အန္တီခင္မာေဆြေတာ့ ဘယ္လို ခံစားရမွန္းေတာင္ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး…” “ ခစ္ခစ္….ေနာက္ၿပီးရင္ ဒီထက္ဆန္းတာေတြ လာအုံးမယ္ေလ… အန္တီခင္မာေဆြရဲ႕…” ဝင့္ဝါက ခုတင္ေပၚမွ ထကာ ေျခရင္းတြင္ ခ်ထားေသာ သူမယူလာတဲ့ လီးတုႀကီးကို လွမ္းယူလိုက္ပါတယ္..။ ဝင့္ဝါလက္ထဲက ဟာႀကီးက က်မကို ပို႔ေပးထားတဲ့ လီးတုႀကီးနဲ႔ မတူပဲ တစ္မ်ိဳး ဆန္းသစ္ေနပါတယ္..။

လီးတုႀကီးေနာက္မွာ ႀကိဳးေတြနဲ႔ ႐ြဳပ္ယွက္ခတ္ေနတာကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရပါတယ္..။ က်မလည္း မင္းမင္းနဲ႔ အတူ ဆန္းသစ္တဲ့ ကာမဖီလင္ေတြကို ခံစားေနၾကဆိုေတာ့ ဝင့္ဝါလုပ္သမွ်ေတြကို စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ ကိုယ့္အဖုတ္ႀကီး ကိုယ္ပြတ္ရင္း ေငးၾကည့္ေနမိပါတယ္..ရွင္..။ ဝင့္ဝါက လီးတုအတန္ႀကီးရဲ႕ ေနာက္မွ သိုင္းႀကိဳးႏွစ္ခုကို ေျခေထာက္တြင္ စြပ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီဝတ္သလိုမ်ိဳး ဝတ္ဆင္ကာ အေပၚဘက္ရွိ ခါးပတ္လို ႀကိဳးကို သူမခါးတြင္ ပတ္၍ ဝတ္ဆင္လိုက္သည္..။ ဝင့္ဝါပုံစံက ေပါင္ၾကားထဲမွာ လီးေပါက္ေနတဲ့ ေႂကြ႐ုပ္မေလး ပုံစံ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ က်မစိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးႀကီး ခံစားရလိုက္မိသည္..။ ဝင့္ဝါက…. “ အန္တီခင္မာေဆြ… အလိုးခံရင္ ဘယ္လိုပုံစံကို အႀကိဳက္ဆုံးလဲ..ဟင္…” ဝင့္ဝါေပါင္ၾကားထဲမွ လီးတုႀကီးက တန္းမတ္ကာ တကယ့္ေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လီးႀကီးလို အသားေရာင္ ျဖစ္သည္.။ မင္းမင္းရဲ႕ ေအာကားေတြ ၾကည့္ၿပီး အလိုးခံခဲ့စဥ္က ေတြ႕ျမင္ရတဲ့ အေမရိကန္ လီးႀကီးနီးပါး တုတ္ကာ ရွည္လ်ားလွသည္..။ ဒီလီးမ်ိဳးနဲ႔ က်မအႀကိဳက္ ဖင္ပူးေထာင္းေထာင္ကာ အလိုးခံရရင္ သားအိမ္ေတာင္ ေပါက္ထြက္သြားႏိုင္ေလာက္သည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ လီးအဝင္သက္သာၿပီး အေကာင္းဆုံး အရသာေတြ ေပးတတ္တဲ့ ေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုး ပုံစံနဲ႔ပဲ ခံဖို႔ ေနရာယူေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္..။ ဝင့္ဝါက လီးတုႀကီးကို တရမ္းရမ္းျဖင့္ ခုတင္ေပၚ တက္လာကာ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ပက္လက္ႀကီးလွန္ေပးထားတဲ့ က်မေပါင္ၾကားထဲမွာ ေနရာယူလိုက္ကာ သူမခါးမွ လီးတုႀကီးကို လက္ဝါးထဲ တံေတြး ေထြးထည့္ၿပီး သုတ္လိမ္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္..။

“ အန္တီခင္မာေဆြ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ဝင့္ဝါ လီးႀကီး ထည့္လိုက္ေတာ့မယ္..ေနာ္..” ေျပာေျပာဆိုဆို ဝင့္ဝါက သူ႔လီးတုႀကီးကို က်မရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းဝကို ဖိကပ္ ေတ့ထိုးခ်လိုက္ပါတယ္..။ ေအးစက္စက္ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တစ္မ်ိဳး စိတ္လြဳပ္ရွားသြားရတယ္..ရွင့္..။ “ ျဗစ္….ျဗစ္….အ….ဝင့္ဝါ…သ…မီး…..အ…အမေလး…အီး….ေျဖးေျဖး…က်ပ္ေန တယ္…သမီးရဲ႕….အ….အီး…..” လီးတုႀကီးက အဆမတန္ ႀကီးေနတဲ့အျပင္ အေပၚယံတြင္ ေသြးေၾကာလို အဖုဖုေတြေၾကာင့္ နာက်င္ဆိမ့္ေကာင္းတဲ့ အရသာကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္…။ ဝင့္ဝါကေတာ့ က်မ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို တံေကာက္ခြက္က ပင့္မထားလိုက္ၿပီး သူမခါးကို ေကာ့ကာ အဆုံးထိ ဖိခ်သြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္..ရွင္..။အီး…..ကြၽတ္ကြၽတ္…..အား..အ…အီး….အမေလး…” “ အန္တီ…ေကာင္းရဲ႕လား……အ…အီး ဟင့္…” “ အ….ထိတယ္…အ….ေျဖးေျဖး….အ…အင့္…ဟုတ္တယ္…ေဆာင့္..ေဆာင့္…အ…အင္း…..အီး…….” ဝင့္ဝါက အဆက္မျပတ္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေဆာင့္လိုးေပးေနရာ ရွည္လ်ားလွတဲ့ လီးတုထိပ္ဖူးႀကီးက က်မသားအိမ္ကို အခ်က္တိုင္းလိုလိုပဲ လာေဆာင့္ေနပါေတာ့တယ္..။ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ ဆန္းသစ္တဲ့ အထိအေတြ႕နဲ႔ အလိုးခံေနရမြဳေၾကာင့္ က်မ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး က်င္ဆိမ့္ထူပူလာေတာ့တယ္..။ က်မကိုယ္ေပၚမွ ကိုင္းကာ လိုးေပးေနတဲ့ ဝင့္ဝါႏို႔အုံေတြက က်မ မ်က္ႏွာနားတြင္ ဝဲခါေနတာေၾကာင့္ ဖမ္းဆြဲဆုပ္ကိုင္ကာ မမွီမကမ္း လွမ္းစို႔ေပးလိုက္ပါတယ္..။“ အိုး….အန္တီခင္မာေဆြရယ္…ဟုတ္တယ္.. စို႔ နာနာစို႔…ဝင့္ဝါႏို႔သီးေခါင္းေတြကို စို႔ေပးစမ္းပါ..” ဝင့္ဝါက အႀကိဳက္ေတြ႕သြားကာ သူမကိုယ္ကို ပိုကုန္းေပးလိုက္ၿပီး က်မ ပါးစပ္ထဲသို႔ သူမႏို႔ေတြကို ေတ့ၿပီး အစို႔ခံေနပါေတာ့တယ္..။

အေပၚမွလည္း ခါးအားကို သုံးၿပီး ဖိသြင္းလိုးခ်ေပးေနတဲ့ အရွိန္က ပိုမိုအားျပင္းလာပါတယ္..။ “ အြန႔္….အြန္း…ဟင္း…အု…ဟင္း.အား ရွီး…….ေဆာင့္ခ်…ဝင့္ဝါ..လိုး ေဆာင့္…အန္တီခင္မာေဆြ ၿပီးေတာ့မယ္.. အ…..အမေလး…အု…အြန္း….အြန္း…အား.ရွီး..” က်မဟာ အရမ္းကို ေဟာ့လာရပါတယ္..။ ဝင့္ဝါႏို႔ေတြကို ငုံစုပ္ေပးလိုက္၊ ပါးစပ္က တစ္တစ္ခြခြစကားေတြ ေျပာလိုက္နဲ႔ ကာမခရီးဆုံးကို ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္..။ “ အား…ထြက္ကုန္ၿပီ…အား….အီး…ႁပြတ္..ႁပြတ္….အု…..အား…….ဟင္း….ဟင့္…” က်မဟာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးတုႀကီးကို ဆြဲဆြဲညႇစ္ရင္း အရည္ေတြ ဒလေဟာ ပန္းထုတ္ကာ ဝင့္ဝါႏို႔ေတြကို ျပတ္ထြက္လုမတတ္ စို႔ယူရင္း ၿပီးသြားခဲ့ရပါေတာ့တယ္..။ “ အန္တီခင္မာေဆြ…ဘယ္လိုလဲ…” “ ဝင့္ဝါရယ္… အန္တီခင္မာေဆြေတာ့ ဒီတစ္ခ်ီတည္းနဲ႔ ေမ်ာ့သြားေတာ့တာပဲ..” “ ခစ္ခစ္….မေမ်ာ့ပါနဲ႔အုံး ..အန္တီခင္မာေဆြရဲ႕ ခုမွ အစပဲ ရွိေသးတာ…ဝင့္ဝါကိုလဲ လုပ္ေပးပါအုံး…” ဝင့္ဝါက လီးတုႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ခြၽတ္ယူလိုက္ၿပီး သူမခါးမွ ျဖဳတ္ယူလိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ က်မေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ေျပာင္လက္စို႐ြြဲေနတဲ့ လီးတုႀကီးကို ပါးစပ္နဲ႔ ႁပြတ္ခနဲ စုပ္ယူလိုက္ျပန္သည္..။ ၿပီးေတာ့ က်မကို ဆြဲယူကာ ပါးစပ္ထဲ လီးတုႀကီးကို ေတ့ၿပီး စုပ္ခိုင္းလိုက္၏..။ က်မဟာ ႀကီးမားလွတဲ့ လီးတုႀကီးကို မဆံ့မၿပဲဟကာ ငုံယူၿပီး အရသာခံ စုပ္ယူေနမိပါေတာ့တယ္..။ အဲဒီေနာက္ ဝင့္ဝါက က်မကို လီးတုႀကီး တပ္ဆင္ေပးၿပီး ေအာက္တြင္ ပက္လက္လွန္အိပ္ေစကာ သူမက အေပၚမွ ခြကာထိုင္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ခ်ပါေတာ့တယ္..။ အဲဒီညက ဝင့္ဝါနဲ႔ က်မဟာ ဘယ္ႏွခ်ီမွန္းမသိေတာ့ေအာင္ တစ္ေယာက္တစ္လဲ လီးတုႀကီးနဲ႔ လိုးၾကေဆာ္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္……. ျပီးပါၿပီ။