လူရိုးႀကီးမွတ္ေနတာ

အတင့္ဟု အမ်ားက ေခၚၾကေသာ တင္ေမလွသည္ ေတာ္ေတာ္လွသည္။ အိုးကလည္း လုံးက်စ္ေနသည္။ ကိုယ္လုံးကလည္း သြယ္သြယ္ေလး။ ရင္ကို ၾကည့္ဦး မလား စြင့္စြင့္ကားကားေလး။ ဟိုေကာင္ မင္းထိုက္နဲ႔ လားလား မွ မတန္။ ဖိုးေဇာ္ အဖို႔ သိပ္မခက္လွ။ သူ႔ဖခင္က ရြာမွာ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ရသည့္ သူေဌးႀကီး။ ၾသဇာကလည္း ႀကီး။ ၿပီးေတာ့ လုပ္သမၽွကလည္း တင့္တယ္။ ဖိုးေဇာ္၏ ဖခင္နာမည္က သာေအာင္။ ခန္႔ခန္႔ညားညား ဝတ္စားတတ္ၿပီး တကယ့္ လူႀကီး လူေကာင္း စတိုင္က အျပည့္။ ေလာင္းကစားလုပ္ၿပီး အေႂကြးဗရဗ်စ္နဲ႔ လူတေယာက္၏ သမီးေလးကို အေႂကြးသိမ္းပစ္လိုက္သည္ေတာင္ အမ်ားက သူ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေအာင္ အကြက္ဆင္တတ္ေသးသည္။ ၾကည့္ေလ အေဖျဖစ္သူက ဖဲသမား။ အရႈံးက ေျပာျပလို႔မရနိုင္ေအာင္။ လယ္ယာေတြ ေရာင္းကုန္လို႔မက အိမ္ဂရမ္ပါ ေပါင္ထားရသည့္ အျဖစ္။ ဘယ္လိုမွ ျပန္မဆပ္နိုင္သည့္ အဆုံး သမီးကို ထိုးအပ္လိုက္ရသည္။ တကယ္တမ္း သူ႔လူေတြနဲ႔ ဖဲလိမ္ရိုက္လိုက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္း လွလာကာ တဏွာႀကီးလွေသာ သာေအာင္၏ အႀကိဳက္ ထိုဖဲသမားေလး သမီးအလွေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ မယားကလည္း သေဘာ တူသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ဟိုတယ္တြင္ ဖာမေတြနဲ႔ သြားသြားေပ်ာ္ၿပီး အတူတူ ျပန္ျပန္အိပ္ေသာအခါ နာမည္ႀကီးသည့္ ေလးလုံးေရာဂါ ပါလာမည္ကလည္း စိုးသျဖင့္ လိုက္ေလ်ာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဖဲသမား သမီးကို အပိုင္ႀကံလိုက္ေတာ့ ပါလာေလသည္။ တင္လွသည္ ဖခင္၏ ဖဲရႈံးေႂကြးကို သူမဘဝနဲ႔ ဆပ္ရန္ သာေအာင္အိမ္ကို ေရာက္လာသည္။ သာေအာင္က မျပန္ေသးသည့္ သူမအေဖကို ႏွင္လႊတ္သည္။ “ကဲ ခင္ဗ်ားျပန္ေတာ့ေလ၊ ခင္ဗ်ားအိမ္ကို က်ဳပ္ မသိမ္းေတာ့ပါဘူးဗ်ာ၊ စိတ္ခ်ျပန္ပါ” အေဖက စိတ္မေကာင္းစြာ ျပန္သြားသည္။ အေဖ ျပန္သြားေတာ့ သာေအာင္၏ မိန္းမသည္ အလိုက္သိစြာပင္ ထြက္သြားသည္။ “က်မလည္း အမ်ိဳးေတြ အိမ္ သြားလည္ပါဦးမယ္၊ အလုပ္ေတြ ရွိေသးလို႔ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ၾကာမလားပဲ” “မင္းသားကေကာ” “မပူစမ္းပါနဲ႔ရွင္၊ အားလုံးကိုလည္း က်မတို႔ ခရီးသြားတယ္လုိ့ ေျပာလိုက္မယ္” သာေအာင္၏ မိန္းမသည္ အျပင္ကို အထုတ္ တထုပ္ယူ၍ အျပင္မွ ေသာ့ခတ္ကာ တခါးပိတ္လိုက္သည္။ တင္လွ ရင္ထဲ ေအးစက္လာသည္။ ေျခဖ်ားေတြ ေအးလာသည္။ “လာ ကေလး အိပ္ရမယ့္ အခန္းကို ျပေပးမယ္” “က်မ ဘာသာ သြားပါ့မယ္” “ကိုႀကီး လိုက္ျပေပးမွာေပါ့ ကေလးရယ္” တင္လွသည္ သူ႔ကၽြန္ဘဝ ေရာက္ၿပီမို႔ ဘာမွ မေျပာဘဲ ေနာက္ကေန အထုတ္ဆြဲကာ လိုက္ခဲ့ရသည္။ သာေအာင္က တံခါးကို မခတ္ပဲ ေစ့႐ုံ ေစ့လိုက္သည္။ အေပါက္ဝ ေၾကာင္၍ ရပ္ေနေသာ သူမလက္ကို ဆြဲသည္။ သာေအာင္က ကုတင္ေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။ သူမက သာေအာင္ ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ရပ္ေနသည္။ သာေအာင္သည္ သူမကို စားမတတ္ ဝါးမတတ္ ၾကည့္သည္။

ခါးထဲမွ လက္ထည့္ကာ သူမအိုးကို ပြတ္သပ္သည္။ “ကၽြန္မ ေၾကာက္တယ္” “ေၾကာက္ရမွာေပါ့ ကေလးရယ္၊ ကေလး ဒိထက္ ေၾကာက္စရာ အခန္းေတြ အမ်ားႀကီး ၾကဳံရဦးမွာ” “ဟင့္ ဟင့္ အစ္” သာေအာင္က တင္လွ၏ အိုးကို ပြတ္သပ္ရင္း ေအာက္မွ ထမီစထဲကို လက္ထည့္လိုက္သည္။ ေျခသလုံးမွစတင္၍ ေပါင္သို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္တက္သည္။ ေပါင္ကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ပြတ္သည္။ တင္လွကေတာ့ ေၾကာက္ေနသည္မွအပ ဘာမွ မခံစားမိ။ သာေအာင္ကေတာ့ ဖာသည္မေပါင္းစုံႏွင့္ အိပ္ဖူးထားသူ ပီပီ အပ်ိဳစစ္စစ္၏ ေပါင္တံအိအိေလးကို ဇိမ္ေျပနေျပျဖင့္ ခံစားရင္း ပြတ္သည္။ ဖာသည္မမ်ားကေတာ့ ႀကိဳက္ေသာ္လည္း သူမတို႔အဖုတ္ကို လိုး႐ုံလိုးသြား ၾကသည္က မ်ားသေလာက္ သာေအာင္ကေတာ့ သိခ်င္သည္ႏွင့္ ဖာသည္မအဖုတ္ကိုလည္း လၽွာအစြမ္းျပၾကည့္ခဲ့ေသးသည္။ ေပါင္တံမွ တဆင့္ တင္သားအိအိေလးကို အသာေလးညစ္ရင္း အကၤ်ီစကို လွန္ကာ ဗိုက္သားကို စုပ္နမ္းသည္။ ခုမွ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္ကာစ ေယာက္်ားေလးမ်ားႏွင့္ တခါမွ မထိေတြ႕ဖူးေသာ တင္လွသည္ အဖိုးႀကီးတေယာက္၏ က်ားငစဥ္းလဲ ပါးစပ္တြင္ လည္စင္းေပးေသာ သမင္ပ်ိဳမေလး သဖြယ္ တဏွာမီး၏ အေလွာင္ကို ခံေနရသည္။ ဖင္တုံကို ညစ္သည္။ ဗိုက္သားကို နမ္းသည္။

သာေအာင္က တင္လွကိုယ္ကို နည္းနည္းေစာင္းလိုက္ၿပီး အိုးကို ၾကည့္၍ ညစ္ကာ ပြတ္သပ္ကစားရင္း ထမီေပၚ ငုံ႔နမ္းသည္။ တင္လွအိုးကို ေနရာအစုံ လိုက္စုပ္နမ္းမိသည္။ “တင္လွ နင့္အိုးကို ျပၿပီး ငါ့ကို ထမီျဖည္းျဖည္းေလး ခၽြတ္ျပစမ္း” တင္လွသည္ မျငင္းရဲ။ ေနာက္ဘက္လွည့္ကာ ထမီကို အသာေလး ခၽြတ္ျပရသည္။ ပန္းေရာင္ စပင္ဒါေလးကလည္း ဖင္တျခမ္းကို ဖုံးလ်က္ ရွိေနသည္။ သာေအာင္ မေနနိုင္။ ဒူးေထာက္ကာ တင္လွဖင္ကို စုပ္နမ္းသည္။ တင္လွသည္ တမ်ိဳးႀကီး ဟုခံစားရေသာ္လည္း ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမလိုးတယ္ဆိုတာကို မသိဖူးသမို႔ သည္လိုလား ဟုေတြးေနမိသည္။ ဖင္ကို နမ္းလို႔ ဝေသာ္ သူမကို ေရွ႕ဆြဲလွည့္သည္။ စပင္ဒါႀကိဳးေလးကို အသာဆြဲခၽြတ္ခ်သည္။ ေစာက္ေမြး ေရးေရး ေပါက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ကို ေသခ်ာၾကည့္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ ဖူးဖူးေလးက မို႔အစ္ေနသည္။ အလယ္တြင္ ရဲတြတ္ေနသည့္ ေစာက္ေစ့က အရည္လဲ့ေနသည္။ သာေအာင္သည္ မေနနိုင္ေတာ့။ အစက တင္လွကို အကၤ်ီေတြ ဘာေတြ ခၽြတ္ခိုင္းၿပီး စိမ္ေၿပ နေၿပ လိုးဖို႔ စဥ္းစားထားေသာ္လည္း တင္လွအဖုတ္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ လိုးခ်င္စိတ္ တဖြားဖြားေပၚလာသျဖင့္ တင္လွကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလဲလိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္ ပုဆိုးပင့္ကာ ခြလိုက္သည္။ “အု” “ႁပြတ္” “ေအမ့” တင္လွ၏ အပ်ိဳစင္ဘဝ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားသည္။ ေလးငါးခ်က္ ဆက္တိုက္ အေဆာင့္ခံရသည္။

ေဆာင့္ခ်က္ ျပင္းျပင္း လီးက လိုအပ္သည္ထက္ ႀကီးေနသည္ကို တင္လွမသိ။ တင္လွမွာ ေမ့လုလု ျဖစ္ရသည္ကိုေတာ့ သိသည္။ ေစာက္ပတ္မွေန တကိုယ္လုံး က်ဥ္တက္ေနသည္။ နားထင္ေတြ ျပတ္ထြက္ကုန္သလို ဗိုက္ေၾကာေတြ ျပတ္ထြက္ကုန္သလို ခံစားရသည္။ ခပ္ထန္ထန္ မ်က္ႏွာမွ ေမးရိုးေထာင္ေနေအာင္ အံႀကိတ္ၿပီး ခါးကို ေကာ့ကာ ေဆာင့္သည္။ သာေအာင္သည္ ဖာသည္မေတြကို မ်ားစြာလိုးဖူးေသာ္လည္း အပ်ိဳစစ္မဟုတ္ၾကသျဖင့္ ဘာဖီးလ္မွ မရဖူး။ ခုေတာ့ ငိုယိုကာ အေမ အေဖအကုန္ တကာ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနေသာ တင္လွကို ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္သည္။ တခ်ီၿပီးေတာ့ တင္လွကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ နားသည္။ အေမာေျပေသာ္ ေနာက္တခ်ီ ဆက္ဆြဲသည္။ ဒီတခ်ီနားေတာ့ တင္လွလက္ကို ယူကာ လီးကိုင္ခိုင္းထားသည္။ တင္လွက မရဲတရဲကိုင္ထားေပးသည္။ “ေစာက္ပတ္နဲ႔ေတ့ထားေလ” လီးက ေပ်ာ့ေခြေနေသာ္လည္း သာေအာင္ကေတာ့ မေလ်ာ့။ ေစာက္ပတ္နဲ႔ကို ေတ့ထားေစသည္။ “ေကာင္းလား” သူမ မေျဖရဲ။ ေျဖစရာ မရွိ။ ဒါက ေမးခြန္း မဟုတ္ဟုထင္သည္။ “ေကာင္းလား ေျဖေလ ေမးေနတာကို” သူမ ေခါင္းညိတ္သည္။ “ေကာင္းရမွာေပါ့၊ ဒီလိုေလးလုပ္” ဆိုကာ လီးကို ကြင္းတိုက္ခိုင္းသည္။ တင္လွက မရဲတရဲ လုပ္ေပးသည္။ နည္းနည္းခ်င္းစီေတာ့ သင္ေပးရမည္။ လၽွာထုတ္ခိုင္းကာ လ်ာခ်င္းထိကစားေပးသည္။ တင္လွအိုးကို ကိုင္ထားၿပီး ေတ့ထားရင္းမို႔ လီးက ျပန္ေတာင္လာသည္။

တင္လွက လီးကို လြတ္လိုက္သည္။ သူက ျပန္ကိုင္ခိုင္းသည္။ တင္လွ ျပန္ကိုင္သည္။ တင္လွ လက္ထဲမွေန၍ တင္လွေစာက္ဖုတ္ကို လွမ္းလိုးသည္။ “အရင္းနည္းနည္းတိုးကိုင္” တင္လွက လက္တဆုပ္စာနီးပါးႀကီးသည့္ လီးကို အရင္းတိုးကိုင္သည္။ “လေမြးေတြ မကိုင္ပါနဲ႔ေလ” ေဘးတေစာင္းလိုက္ ခံေပးရသည္။ လီးက အဖုတ္ထဲ စိမ္ေနသည္။ လေမြးကို သပ္တင္၍ အရင္းတြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သာေအာင္က အိုးကို ကိုင္ကစားရင္း လိုးသည္။ လီးကိုင္ခိုင္းၿပီး အဖုတ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လိုးရင္း အိုးကစားေနရာမွ ဖင္ေပါက္ကို ႏွိုက္ကစားသည္။ တင္လွက ေၾကာက္သည္။ စအိုဝတည့္တည့္ လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးေမႊသည္။ မၾကာပါ။ သာေအာင္က ဖင္ႏွိုက္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းကို စုပ္ခိုင္းသည္။ သူမ ပါးစပ္ကို အတင္းပိတ္ထားမိသည္။ “နမ္းၾကည့္ နင့္ဖင္နံ့က ေမႊးေနတာပဲ လိုးခ်င္လာၿပီကြာ” တင္လွ ေၾကာက္သျဖင့္ လက္အုပ္ခ်ီေတာင္းပန္သည္။ “အဟီး အဲလိုလုပ္ေတာ့ ငါ ပိုမေနနိုင္ေတာ့ဘူးကြာ လွည့္” သူမကိုယ္ကို တြန္းက လွည့္သည္။ သာေအာင္သည္ ထထိုင္ကာ သူမအိုးတလုံးကို ပင့္၍ ဖင္ေပါက္ကို ျဖဲၾကည့္သည္။ ၾကည့္ၿပီး ကစားေသးသည္။ ေနာက္တံေတြးေထြးခ်ကာ ဖင္ေပါက္ကို လူးသည္။ “စိမ္ထားခ်င္စိတ္ေပါက္လာၿပီကြာ” လီးထိပ္ျဖင့္ တင္လွဖင္ေပါက္ကို ေမႊ႕ေပးသည္။ တင္လွမွာ ေၾကာက္လြန္းသျဖင့္ အိပ္ယာခင္းလႊားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရသည္။

ဖင္ေပါက္ထဲ သံေခ်ာင္းထိုးထည့္သည့္အလား နာလြန္းသျဖင့္ သူမေအာ္ငိုရသည္။ သာေအာင္က သူမေခါင္းကို ေခါင္းအုံးျဖင့္ အုပ္၍ ဖင္ကို မရမက လိုးသည္။ ခုနက ေစာက္ပတ္ တခုလုံးပူက်စ္ေနေအာင္ ဆက္တိုက္လိုးခံရၿပီးေနာက္ တဆက္တည္း ဖင္ပါ ဆက္ဆြဲခံရေသာ တင္လွမွာ အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးလည္းျဖစ္ အပ်ိဳစင္လည္းျဖစ္ ခုမွ ၁၇ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။ သာေအာင္က ဖင္ကို ျဖဲကာ လိုးသည္။ အေစာင္းလိုက္ လိုးရာမွ ကုန္းေနေအာင္ ေနခိုင္းကာ ဖင္ကို ျဖဲသည္။ ဖင္ေပါက္ကပင္ နည္းနည္းဟလာသည္အထိ ျဖဲကာ လီးကိုေတ့ၿပီး ဖိထည့္သည္။ “အာ ေသၿပီ အေမ့ အာ ေသ ဟီး အာ..” တင္လွမွာ ငိုလို႔ မဆုံးနိုင္။ သာေအာင္မွာ ငိုေလ အားရေလ ျဖစ္ေနသမို႔ ခပ္သြက္သြက္ေလး ဖင္ကို လိုးသည္။ ဖင္က အသစ္ေလးမို႔ လီးကေတာ့ တဝက္နီးပါး မၽွသာ ဝင္သည္။ လိုးလို႔ေတာ့ ေကာင္းသည္။ က်ပ္က်ပ္ေလး။ ေအာ္လိုက္တာကလည္း စုံလို႔။ တင္လွက လူသာ မက။ ဖင္ပါ လွသည္။ သာေအာင္က လီးကို ထုတ္ကာ ဖင္ျဖဲၾကည့္သည္။ ညိဳတိုတို ခေရပြင့္ေလးမို႔ သာေအာင္ တခ်က္ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ဆက္လိုးသည္။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ တင္လွသိပ္ မေအာ္နိုင္ေတာ့။ သူလည္း အရွိန္ရလာၿပီမို႔ ဖင္ထဲၿပီးထည့္လိုက္သည္။ လီးကို မထုတ္ဘဲ ဖင္ထဲစိမ္ထားကာ ေဘးတေစာင္းဆြဲအိပ္ၿပီး အိုးကိုအခြလိုက္ အိပ္သည္။

သူက တင္လွလက္ကိုယူကာ တင္လွအဖုတ္အား ျပန္ပြတ္ခိုင္းထားရင္း သူကေတာ့ ေအာက္ကတဖက္မွ တင္လွနို႔ကို တလုံးခ်င္း ကိုင္ကာ တဖက္မွ တင္လွအိုးကို ကစားေပးေနသည္။ ဖင္ထဲကို လရည္ေတြလည္းထည့္ထား လီးကလည္း နည္းနည္းေပ်ာ့ေနခ်ိန္ျဖစ္သည့္အခါ လီးက ကၽြတ္ထြက္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သာေအာင္က မရမက သိပ္ထည့္ထားသည္။ တင္လွကေတာ့ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ နာလည္းနာသျဖင့္ ငိုေန႐ုံမွအပ ဘာမွ မတတ္နိုင္။ သို႔ေသာ္လည္း ငိုေနေသာ သူမအား သာေအာင္ကေတာ့ အနမ္းမပ်က္။ သူမ ဖင္ထဲ စိမ္ထားေသာလီးက မၾကာခင္ ျပန္မာလာသည္။ သာေအာင္က တခ်က္ခ်က္ ေတာ့ေတာ့သည္။ ေတာ့ရင္း နည္းနည္းစီ စေဆာင့္သည္။ သာေအာင္ ဖင္ကို တခ်ီအၿပီး ဆြဲျပန္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ ႏွစ္ခ်ီ ဖင္ႏွစ္ခ်ီၿပီးေတာ့ သာေအာင္က အနားယူသည္။ တင္လွကို ေရခ်ိဳးခိုင္းထားသည္။ သူကေတာ့ ဆတ္သားေျခာက္ေက်ာ္ေလးစားရင္း ဘလက္ေလဘယ္ကို ေသြးပူ႐ုံေလး ငုံသည္။ တင္လွက ေရခ်ိဳးၿပီး ေရေျခာက္သြားေအာင္ ပုဝါျဖင့္ သုတ္ေနစဥ္ သာေအာင္ ေနာက္ကေန ေရာက္လာသည္။ ေနာက္ကေန သူမကိုဖက္သည္။ သူမအိုးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကစားသည္။ အိုးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဆြဲခါသည္။ လုံးေခ်သည္။ အထက္ကို ဆြဲမသည္။ ညစ္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ထြက္လာၾကသည္။ တင္လွကို နံရံတြင္ တြန္းကပ္လိုက္သည္။

တင္လွနို႔ကို ေအာက္မွေန၍ အေပၚကို ပင့္သည္။ လက္ေခ်ာင္ တေခ်ာင္းခ်င္းစီ ဆုပ္ကိုင္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေတြ ျမဳပ္ေနေအာင္ ညစ္သည္။ နို႔သီးကို လက္ဖ်ားျဖင့္ ေခ်သည္။ ေဘးတြင္ တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ တင္လွလက္ကို ယူကာ တဖက္ကို လီးကို ေသခ်ာကိုင္ခိုင္းသည္။ တဖက္ကို လႁပြတ္ကို ကိုင္ခိုင္းသည္။ လႁပြတ္ကို ေျဖးေျဖးေျခခိုင္းသည္။ လီးတံကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ကစားခိုင္းသည္။ သူက တင္လွနို႔ေတြကို တလုံးစီ ေသခ်ာကစားသည္။ ညာနို႔သီးေခါင္းေလးကို စစုပ္သည္။ နို႔သီးကို ကိုက္သည္။ နို႔သီးအုံေလးကို စုပ္ကာ လ်ာျဖင့္ နို႔သီးကို ကလိသည္။ “အြန္ အာ အ” တင္လွဆီမွ အသံထြက္လာသည္။ လီးကို ကိုင္ထားေသာလက္က နည္းနည္းၾကမ္းလာသည္။ နို႔တလုံးကို ဆက္စို႔ေပးရင္း လက္တဖက္ကို အေပၚတက္ကာ တင္လွႏႈတ္ခမ္းေတြကို ထိကစားသည္။ အထက္ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိလိုက္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိလိုက္ လုပ္သည္။ တင္လွ အသက္ရႈျမန္လာသည္။ လက္ေခ်ာင္းကို တင္လွပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ တင္လွက စုပ္သည္။ သာေအာင္က နို႔ကို မျပတ္တမ္းစို႔ကာ လ်ာျဖင့္လည္း ကစားေပးသလို အားျဖင့္လည္း ဆုပ္နယ္သည္။ တင္လွလက္က လီးကို အေသဆုပ္ကိုင္ တတ္လာသည္။ တင္လွ၏ ဆီးခုံမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။

သာေအာင္က တင္လွပါးစပ္ထဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ထည့္လိုက္သည္။ တင္လွက ငုံထားသည္။ ထိုလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္၍ တင္လွေပါင္ၾကားထဲ ထည့္ကာ ေစာက္ပတ္ထဲကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးထည့္ကာ တင္လွကိုယ္ကို ဆြဲပင့္သည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ခ်က္ခ်င္းျမဳပ္သြားသည္။ သူပင့္တင္ေသာ္လည္း တင္လွသည္ ေစာက္ဖုတ္ကိုသာ ဖိခ်ေနေတာ့သည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္၍ တင္လွပါးစပ္ထဲ ျပန္ထည့္သည္။ တင္လွက ျငင္းခ်င္သလိုရွိေသာ္လည္း သူက နို႔ကိုသာ ဖမ္းဆြဲစုပ္ေနေသာေၾကာင့္ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို စုပ္သည္။ သူက တင္လွပခုံးကို ႏွိုက္ခ်သည္။ တင္လွက အသာတၾကည္ ထိုင္ခ်သည္။ တင္လွက လီးကိုေတာ့ မလြတ္တမ္း ကိုင္ထားသည္။ သူက ေမးေစ့ကို ျခဳံကိုင္၍ မ်က္ႏွာကို နည္းနည္းဆြဲေမာ့သည္။ တဖက္ျဖင့္ လီးကိုကိုင္၍ ထိပ္ဖ်ားကို တင္လွႏႈတ္ခမ္းေပၚ တင္လိုက္သည္။ တင္လွက ပါးစပ္ကို အသာဟေပးသည္။ သူ လီးကို နည္းနည္းခ်င္းစီ တင္လွပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္သည္။ လက္တဖက္ျဖင့္ တင္လွေခါင္းကို ကိုင္ကာ ပါးစပ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စလိုးသည္။ တင္လွက မ်က္ဝန္းနက္နက္ျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္လာသည္။

သူ လီးကို ဆြဲထုတ္ကာ တင္လွ၏ ထူျပစ္ျပစ္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လီးထိပ္ျဖင့္ ေတ့ရင္း အသာဖိပြတ္ကစားသည္။ တင္လွက လ်ာထုတ္လာသည္။ တင္လွ လ်ာေပၚ သူ႔လီးကို တင္လိုက္သည္။ တင္လွက လီးထိပ္ကို လ်ာျဖင့္ ဝွိုက္လ်က္ေလသည္။ သာေအာင္က တင္လွကို မိမိစိတ္ႀကိဳက္ လိုးၿပီးေနာက္ သူ႔အိမ္ကို ပုံမွန္ ျပန္လည္ပတ္ေစသည္။ “ေဖေဖ” “ဘာတုန္း” “အေဖ့ကို လူရိုးႀကီးမွတ္ေနတာ တင္လွကို လိုးေနတာမ်ား နည္းကို စုံေနတာပဲ” “မင္း ဘယ္ ဘယ္” “ကၽြန္ေတာ္လည္း တင္လွကို” “ေဟ့ေကာင္ ေဟ့ေကာင္” “လုပ္ပါ အေဖရာ မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ သူမ်ား ေလ်ာက္ေျပာပစ္မွာေနာ္” “မင္း ေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာတာပဲ” “အေဖ့သားပဲဗ်ာ” “ဒီေတာ့ မင္းဘယ္လို ျဖစ္ခ်င္လဲ” “တင္လွကို ရဖို႔ အေဖ မသာမာနည္းေတြသုံးထားတာ မသိေစခ်င္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ရိုးပုံတဲဆီကို တင္လွကို တလေလာက္ေခၚသြားခ်င္တယ္” “မင္းကြာ” “ဒိုးၿပီ ဒက္ဒီ” သို႔ျဖင့္ တင္လွကို သာေအာင္၏သား ဖိုးေဇာ္က ေကာက္ရိုးပုံထားေသာ တဲတြင္ တစ္လကိုးသီတင္း စိတ္တိုင္းက် လင္မယားလုပ္တတ္းကစားေလသည္….. ၿပီး။