ဆာေနသူမ်ား

ဒီ ဇာတ္လမ္းမွာ အဓိက ဇာတ္ေကာင္က ရဲလြန္း ။ ရဲလြန္းသည္ ဆင္းရဲတြင္း နက္တဲ့ အေျခခံ လူတန္းစား မိသားစုထဲမွာ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ ။ အေဖက စက္႐ုံတ႐ုံက အလုပ္သမား ။ အေမက ေစ်းေရာင္းသည္ ။ တဦးတည္းေသာ သား ငဆိုးေလး ။ ပိန္ပါးလို႔ အရပ္ျမင့္တယ္လို႔ ပို ထင္ရသည္ ။ ငယ္ငယ္ထဲက အစားထက္ ကစားကို ပိုမက္ေနခဲ့တာမို႔ရယ္..မရွိဆင္းရဲသား နင္းျပား ဘဝေတြမို႔ မစားႏိုင္တာရယ္ေၾကာင့္ ရဲလြန္းသည္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ပိန္ကပ္ကပ္ကေလး ။ အသက္၁၉ႏွစ္ ေကာင္ေလး ။ ဆံပင္က ရွည္သည္ ။ လိန္ေကာက္ေနတဲ့ ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္ေတြက ပုခုံးအထိ ရွည္သည္ ။ လက္ေၾကာ မတင္းတဲ့ လူပ်င္းကေလး ။ ရဲလြန္းသည္ ေက်ာင္းလည္း မတက္ခ်င္..စာလည္း မက်က္ခ်င္. တအားဖ်င္းတဲ့ လူဖ်င္းကေလး လို႔ သူ႔ေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမေတြက ေျပာတာ ခံရတဲ့ေကာင္ ။ ဖ်င္းလည္းဖ်င္း ပ်င္းလည္းပ်င္းတဲ့ ရဲလြန္းသည္ ေဆးေျခာက္ေတာ့ ႐ြဴတတ္သည္ ။ ေဆးေျခာက္႐ြဴၿပီး ေခ်ာင္ေကာင္းေကာင္း တေနရာရာမွာ ႏွပ္ေနခ်င္တာက သူ႔အက်င့္ ။ သူ႔ဝါသနာ ။

သူက အဲလို ႏွပ္ေန အိပ္ေနတာကို “ ယူတယ္…” လို႔ သုံးႏြဳံးတတ္သည္ ။ ေနရာယူေနသည္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ တဲ့ ။ သူ ဝါသနာ ပါတာက မိန္းမ ။ မိန္းမ ဝါသနာႀကီး တဏွာက တအားႀကီးတဲ့ ႏွာဘူးေလး ။ ရဲလြန္းသည္ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အတန္းက် ေက်ာင္းသားႀကီးေတြရဲ႕ လမ္းျပသင္ၾကားေပးတာေတြေၾကာင့္ မိန္းမနဲ႔ ေယာက္်ားလိင္ ဆက္ဆံတာေတြကို သူ သိေနသည္.. နားလည္ေနသည္။ ဓါတ္ပုံေတြ ျမင္ဘူးသည္ ။ ျမန္မာ အျပာဇာတ္လမ္း စာအုပ္ေလးေတြ ေရာ ႏိုင္ငံျခားက ေရာင္စုံပုံစာအုပ္ေတြကိုေရာ ၾကည့္ဖူးသည္ ။ ဒီ အတန္းက် ေက်ာင္းသားႀကီးေတြေၾကာင့္ဘဲ ရဲလြန္းသည္ လက္နဲ႔အာသာေျဖေဖ်ာက္( ကြင္းတိုက္ ) တတ္သြားတာ ျဖစ္သည္ ။ ကြင္းတိုက္တတ္သြားတဲ့အခါ မိန္းမေခ်ာေခ်ာေတြကို မွန္းဆၿပီး တေန႔ကို သုံးေလးခါထပ္ မနည္း သူ ကြင္းတိုက္ေတာ့တာဘဲ ။ ရဲလြန္းသည္ အျပာစာအုပ္ေတြထဲက မိန္းမ ၀တ္လစ္စလစ္ ပုံေတြကို ၾကည့္ရတာကို အားမရဘူး ။ အျပင္မွာလည္း မိန္းမေတြရဲ႕ ကိုယ္လုံးတီးကိုယ္ေတြကို ၾကည့္ခ်င္လာသည္ ။ မိန္းမေတြ ေရခ်ိဳးတာကို သူ ေခ်ာင္းၾကည့္တတ္လာသည္ ။ ရဲလြန္းတို႔ ေနတဲ့ ရပ္ကြက္က ၾကမ္းသည္ ။ ေအာက္ဆုံး အလြြာက လူေတြ ေနၾကေတာ့ ဆဲသံဆိုသံေတြက အခ်ိန္အခါမေ႐ြး မိုးမြြန္ေနေအာင္ ၾကားေနရသည္ ။ ေယာက္်ားေတြေရာ မိန္းမေတြေရာ သူတို႔ရင္ထဲက ေဒါသေတြမေက်နပ္မြဳေတြကို ရင့္ရင့္သီးသီး ထုတ္ေဖၚၾကသည္ ။ ရဲလြန္းရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးကလည္း အဆဲသန္သည္ ။ သူ႔အေမက သူ႔ကို ေခၚတာက “ ေစာက္ပတ္စားေလး ” “ဖါေခါင္းေလး ” တဲ့ ။ အၿမဲတေစ ႐ိုက္ၾကထိုးၾက ခုတ္ၾကထစ္ၾကေတြ ျဖစ္ေနတတ္တာမို႔ တခ်ိဳ႕က “ မကၡရာနယ္ေျမ ” လို႔ တင္စား ေခၚေဝၚၾကသည္ ။ အရင္တုံးက ႐ုပ္ရွင္လား ..႐ုပ္ျပလား ရွိခဲ့ဘူးသည္ေလ..။ မကၡရာဓါး…ဆိုတာ ။ ရဲလြန္းတို႔ အိမ္နဲ႔ ကပ္ရက္ နံရံဘဲ ျခားတဲ့ တဖက္ခန္းမွာ ရပ္ကြက္ေစ်းေလးထဲမွာ အထည္ေရာင္းတဲ့ ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေနသည္ ။ အသက္ သုံးဆယ္ေလာက္ တ႐ုတ္ေသြးပါတဲ့ အသားျဖဴျဖဴ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ မိန္းမ ။

အပ်ိဳႀကီးလို႔ ေျပာၾကတာဘဲ ။ ရဲလြန္းရဲ႕ အေမ ေဒၚခင္သန္းကလည္း ဒီေစ်းေလးထဲမွာဘဲ ငါးေရာင္းေတာ့ ေဒၚထားထားၫြန႔္နဲ႔ ခင္သည္ ။ ေနတာကလည္း ကပ္ရက္ ဆိုေတာ့ အဆက္အဆံ အကူးအလူး ရွိသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေရခ်ိဳးၿပီ..အ၀တ္လဲၿပီ ဆိုရင္ ရဲလြန္းသည္ လူလစ္ရင္ အၿမဲလို ေခ်ာင္းၾကည့္ေလ့ရွိသည္ ။ သူ႔မိဘေတြ အိမ္မွာ မရွိၾကတဲ့ အခ်ိန္ သူ အထပ္ခိုးေပၚကေန ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့အခါ ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္သားႀကီးေတြ…စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း ပုဆိုးကို လွန္ၿပီး ကြင္းတိုက္ေတာ့တာဘဲ ။ တခါတရံမွသာ သူမရဲ႕ ေပါင္ၾကားဂြဆုံေနရာက မိန္းမကိုယ္ႀကီးကို သူ ျမင္ရတတ္သည္ ။ အေမြြးမဲမဲေတြနဲ႔ ဒီ အဂၤါစပ္ႀကီးကို စေတြ႕ရတဲ့ အခ်ိန္တုံးက ဆိုရင္ ရဲလြန္းသည္ ေျခေတြ လက္ေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္ၿပီး သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္တန္ဟာလည္း မတ္မတ္ကို ေထာင္ၿပီး ကြင္း တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တာနဲ႔ သုတ္ေတြ ဖြားကနဲ ဖြားကနဲ ထြက္ၿပီး ၿပီးသြားရသည္ ။ ရဲလြန္းက သူ႔အတန္းက သူ႔သင္ဆရာျမင္ဆရာ အတန္းက် ေက်ာင္းသားႀကီးေတြကို အိမ္ကပ္ရက္က သူေခ်ာင္းေနက် ေဒၚထားထားၫြန႔္အေၾကာင္းကို ေျပာျပေလ့ရွိသည္ ။ အထူးသျဖင့္ မိန္းမ အေတြ႕အႀကဳံ မ်ားခဲ့တဲ့ “ သန္းေဝ ” က ရဲလြန္းကို ေျမႇာက္ေပးသည္ ။ အဲဒီ ေဒၚထားထားၫြန႔္ကို အတင္း ႀကံဖို႔ ေန႔စဥ္ ေျမႇာက္ပင့္ေပးသည္ ။ ရဲလြန္းလည္း သန္းေဝ ေျပာသလို ေဒၚထားထားၫြန႔္က တေယာက္ထဲ အထီးက်န္ေနတဲ့ အပ်ိဳႀကီးမို႔ ေယာက္်ားဆာေနတာေၾကာင့္ သူ အတင္း တက္ၾကမ္းရင္ လက္ခံလိမ့္မယ္ လို႔ ထင္သြားသည္ ။တေန႔မွာ ရဲလြန္း အိမ္မွာ တေယာက္ထဲ ရွိေနခိုက္ တဖက္အိမ္က ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ အသံကို ၾကား လိုက္ရလို႔ ေျပးေခ်ာင္းေပမယ့္ သူေခ်ာင္းႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚထားထားၫြန႔္က ေရခ်ိဳးလို႔ ၿပီးသြားလို႔ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ အိမ္ထဲကို ျပန္၀င္ေနၿပီ ။ ရဲလြန္းလည္း အနည္းဆုံး အ၀တ္လဲတဲ့အခ်ိန္ ဟိုဟာဒီဟာေလးမ်ား ျမင္ရေလမလား ဆိုၿပီး ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို အေပါက္ရွာၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ “ ဟာ….” ရဲလြန္းရဲ႕ ပါးစပ္က အသံထြက္မသြားေအာင္ မနည္း သတိထားလိုက္ရသည္ ။

သူ ျမင္လိုက္ရတာက လုံး၀ ထင္မထားတာႀကီး ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ အိပ္ခန္းထဲမွာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္ေနသည္ ။ ျဖဴေဖြးၿပီး ေတာင့္ထြားတဲ့ ကိုယ္လုံးတီး မိန္းမတေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရလို႔ လူပ်ိဳေပါက္ လူပ်ိဳ႐ိုင္းကေလး ရဲလြန္းသည္ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ ေပါင္တန္ၾကားက ေတာင္ထေနတဲ့ လိင္တန္ကို လက္တဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ရင္း တုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္ေနသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္က သူ႔အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲလိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြ စုံမွိတ္လို႔ လက္တဖက္က ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္စိုင္ တလုံးကို ဆုပ္ကိုင္ က်န္တဲ့ လက္တဖက္က ေပါင္ၾကားက ခုံးထေနတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို အုပ္ကိုင္ၿပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ဖီလင္ေတြ တက္ေနသည္ ။ ဟာ…သန္းေျဝကီး ေျပာသလို လီးဆာလို႔ ဖီးလ္တက္ေနၿပီ ထင္တယ္…..။ လိင္တန္ကို ကြင္းထု ပြတ္တိုက္ရင္း ဆက္ေခ်ာင္းေနလိုက္ေတာ့ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ သူမ အဂၤါစပ္ႀကီးကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေနတာကိုပါ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ပါးစပ္ကလည္း ခပ္တိုးတိုး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညည္း ျငဴေနသည္ ။ ရဲလြန္းလည္း တဖက္အိမ္ထဲကို ေျပးသြားၿပီး ေဒၚထားထားၫြန႔္ကို တက္လုပ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္မိေနသည္ ။ ေၾကာက္ကလည္း ေၾကာက္သည္ ။ သူတို႔ ရပ္ကြက္သည္ ခုတ္ထစ္႐ိုက္ႏွက္တာေတြ အၿမဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စ႐ိုက္ေတြနဲ႔လူေတြ မ်ားျပားလြန္းလို႔ ေန႔စဥ္လိုလိုဘဲ ရပ္ကြက္ထဲကို ရဲေတြ လာလာၿပီး ဆြဲကုတ္ သြားတာေတြကို သူ ျမင္ဘူးေနသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ အလိုမတူဘဲ ေအာ္လိုက္မွ လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႔ ဂတ္တဲကို ပါသြားမွာကိုလည္း လန႔္သည္ ။

ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ အဂၤါစပ္ႀကီးထဲကို တစြပ္စြပ္နဲ႔ ၀င္ထြက္ေနၿပီ ။ ဟာ…သူ တကယ္ ဆာေနတာဘဲ …. လုပ္ကလည္း လုပ္ခ်င္..လန႔္ကလည္း လန႔္နဲ႔ ကြင္းကိုဘဲ ဖိေဆာင့္ထုေနမိရသည္ ။ တဖက္အိမ္က ေဒၚထားထားၫြန႔္ တေယာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကာမ အရွိန္ ျမင့္မားလာၿပီး တအီးအီး နဲ႔ အသံက်ယ္လာသလို ဒီဖက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ကြင္းထုေနတဲ့ ရဲလြန္းလည္း အရွိန္တက္လာၿပီး ကြင္းကို တအားေဆာင့္ထုေနသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ လက္နဲ႔ ပြတ္ႏြိဳက္ အာသာေျဖေနရာက ဖ်တ္ကနဲ ရဲလြန္း ရွိေနတဲ့ နံရံဖက္ကို စူးစိုက္ ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းဖက္က အသံတခုခုကို ၾကားလိုက္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္သည္ ။ အိုး….ေဒၚထားထားၫြန႔္ လွဲအိပ္ေနရာက ထလာၿပီ ။ နံရံအနားကို တိုးကပ္လာသည္ ။ ရဲလြန္းလည္း ေခ်ာင္းေနရာကေန မ်က္လုံးေတြကို နံရံအေပါက္ကေန ခြာလိုက္သည္ ။ “ ေဟ့..ဟိုဖက္က ရဲလြန္း မဟုတ္လား…မသာေလး….” ရဲလြန္းလည္း ေၾကာက္လို႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနသည္ ။ အရည္ၾကည္ေတြ စီးက်ေနတဲ့ သူ႔လိင္တန္ကိုေတာ့ ခလယ္ေလာက္ကေန ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲ ။ “ ဟဲ့ ေစာက္ေကာင္ေလး…နင္ ၿငိမ္မေနနဲ႔..နင္ေခ်ာင္းတာ ငါသိလို႔ တမင္တကာ လုပ္ျပေနတာ..နင္ ကြင္းထုေနတယ္ မဟုတ္လား…..ဟဲ့ ရဲလြန္း…ငါေခၚေနတယ္ေလ..မၾကားဖူးလား…..” ရဲလြန္းလည္း “ ၾကားတယ္…ႀကီးေတာ္…” လို႔ သံတုန္တုန္နဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။ “ ဒီဖက္ကို လာခဲ့..ေနာက္ေဖးတံခါး ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတယ္…” “ ဟုတ္..ႀကီးေတာ္….” လို႔ ရဲလြန္း ေျဖလိုက္ရင္း ပုဆိုးကို ေကာက္၀တ္ၿပီး ထပ္ခိုးေပၚက ဆင္းသည္ ။ ေလွခါးဆင္းတဲ့အခ်ိန္ ဒူးေတြ က တုန္ခါေနသည္ ။

လိင္တန္ကေတာ့ မတ္မတ္ေထာင္ေနဆဲပါဘဲ ။ အိမ္အေနာက္ဖက္ကို ထြက္လိုက္ၿပီး တဖက္က ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အိမ္ရဲ႕ ေလွခါးသုံးထစ္ကို တက္လိုက္ၿပီး ေနာက္ေဖးတံခါးကို တြန္းၾကည့္သည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေျပာသလိုဘဲ တံခါးက ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတာ ေတြ႕ရလို႔ အသာတြန္းဖြင့္ၿပီး ၀င္လိုက္သည္ ။ ထပ္ခိုးေပၚက ေဒၚထားထားၫြန႔္က “ လာခဲ့ ရဲလြန္း….” လို႔ အသံတိုးတိုးနဲ႔ ေခၚလိုက္တာကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ဟီး…သန္းေျဝကီး ေျပာတာ မွန္ေနၿပီေပါ့…..ေစာ္ႀကီး တအား ထန္ေနၿပီ..ငါ့ကို ေခၚလိုးခိုင္းေတာ့မယ္..ဟီး…ဟီး… ပြတာဘဲ…..။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ အခုေတာ့ ထမိန္ကို ရင္လ်ားထားသည္ကို ထပ္ခိုးေပၚ ေရာက္သြားတဲ့အခါ ရဲလြန္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ “ ႏွာဘူးေလး….ကဲ ပုဆိုး ခြၽတ္စမ္း..ၾကည့္ရေအာင္..နင့္လီးကို…” လို႔ ၿပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာရင္း ရဲလြန္းရဲ႕ ပုဆိုးကို ေဒၚထားထားၫြန႔္က ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းလည္း သူ႔စိတ္ကူးေတြဟာ တကယ္ ျဖစ္လာေနၿပီမို႔ တအား စိတ္ေတြ ေပ်ာ္သြားၿပီး ေစာေစာကလို တအားနင္း ေၾကာက္မေနေတာ့ဘူး ။ “ ႀကီးေတာ္….ႀကီးေတာ္လည္း ခြၽတ္လိုက္ေလ..ေစာေစာက တအားၾကည့္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ…” လို႔ေျပာလိုက္ၿပီး ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ ရင္လ်ားထားတဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္ ။ “ ဟြန္း…ေသနာေလး..နင္ ငါ့ကို ေရခ်ိဳး လည္းေခ်ာင္း..သနပ္ခါးလိမ္းလည္း ေခ်ာင္း..ႏွာထ ကြင္းထုေနတာ ငါ မသိ ဘူး မထင္နဲ႔..တကထဲ လူကျဖင့္ လက္ေတာက္ေလာက္…” ေျပာလို႔မွ မဆုံးေသး..ရဲလြန္းက သူ႔ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္လို႔ ေဒၚထားထားၫြန႔္လည္း ရဲလြန္း ေပါင္ၾကားကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ တုတ္ၿဖိဳးရွည္လ်ားတဲ့ ရဲလြန္းရဲ႕ လိင္တန္ကို ေတြ႕သြားလို႔ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနဲ႔ အံ့ၾသသြားသည္ ။ “ ဟယ္….လီးက ေတာ္ေတာ္ ႀကီးတာဘဲ….ငါ…ငါ…ထင္မထားဘူး . . ” လူနံပိန္ ကြၽဲဂ်ိဳလိန္ ဆိုတဲ့ စကားက တယ္မွန္တာဘဲ …..လို႔ တီးတိုး ေရ႐ြတ္ရင္း ရဲလြန္းရဲ႕ လိင္တန္ကို ဆတ္ကနဲ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္ ။

ရဲလြန္းရဲ႕ပိန္ကပ္ကပ္ ကိုယ္လုံးေလးေၾကာင့္ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းက ပိုႀကီးသည္လို႔ ထင္ေနရသလား မသိ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ လုံးပတ္တုတ္တုတ္နဲ႔ ပူေႏြးေႏြး လိင္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ဆုပ္လိုက္ရတဲ့အခါ ကာမစိတ္ေတြ က ေထာင္းကနဲ ထသြား ရၿပီး…“ ရဲလြန္း..နင္ မိန္းမလိုးဖူးတယ္ မဟုတါလား..” လို႔ ေမးရင္း သူ႔လိင္ေခ်ာင္းကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ လိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းက “ မလိုးဖူးေသးဘူးဗ်…” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။ “ ဟင္…တကယ့္ေစာက္႐ူးေလး…ဟြန္း….သူ႔ကိုယ္သူ ဟန္ေပးေနတာ…ကဲ..ကဲ….လာ…လာ….ငါလည္း ရမယ့္ ရေတာ့လည္း တကယ့္ လီးအသစ္ခ်ပ္ခြၽတ္ေလး ပါလား…..” လို႔ ေျပာရင္း ရဲလြန္းကို ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားေပးၿပီး အေပၚက တက္ေမွာက္ခိုင္းၿပီး လိင္တန္ထိပ္ကို အဂၤါစပ္ေပါက္၀မွာ ေတ့ကာေပးလိုက္သည္ ။ “ ထည့္…ထည့္…..သြင္း..သြင္း…..” ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ သင္ျပေပးမြဳနဲ႔ ရဲလြန္းသည္ မိန္းမလိုးဖူးသြားသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ သည္ ရည္းစားနဲ႔ အရင္က လုပ္ဖူးခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာျမင့္ေနခဲ့ၿပီ ။ အခု ရဲလြန္းနဲ႔ ျပန္လုပ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အဂၤါစပ္မွာ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသးတဲ့ မိန္းမတေယာက္လိုဘဲ ၾကပ္တည္းေနသည္ ။ ရဲလြန္းလည္း ေက်ာင္းက သန္းေဝတို႔လို ေက်ာင္းသားႀကီးေတြကို သူ႔အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ေျပာလို႔ မၿပီးေတာ့ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္လည္း ျပတ္လပ္သြားခဲ့တဲ့ ေယာက္်ား လိင္ဆက္ဆံမြဳနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရလို႔ အရင္ကလို သုန္သုန္ မြဳန္မြဳန္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စိတ္လက္ ၾကည္သာ သြက္လက္လာသည္ ။

လစ္ရင္ လစ္သလို ရဲလြန္းနဲ႔ ျဖဳတ္ၾကသည္ ။ ရဲလြန္းကိုလည္း ေဒၚထားထားၫြန႔္က မုန႔္ဖိုးေတြ ေပးတတ္သည္ ။ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္း ဆႏၵျဖည့္ေပးတဲ့ ဒီေကာင္ေလးကို ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေဘာက္ဆူး ခ်ရတာ ။ ရဲလြန္းလည္း ေဒၚထားထားၫြန႔္နဲ႔ အၿမဲ လုပ္ျဖစ္ေနၿပီး စားဖူးလာေတာက စားေနက် တင္ မကဘူး ။ အသစ္ အဆန္းလည္း ထပ္စမ္းၾကည့္ခ်င္လာသည္ ။ တခါ ရဖူးသြားေတာ့ ဒီလိုဘဲ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿပီး တိတ္တိတ္ပုန္း က်ိတ္စားခ်င္ေနမယ့္ အန္တီႀကီးေတြ ရွိေနမွာဘဲ ဆိုၿပီး အနီးအနား ကပ္လွည့္ႀကံဖို႔ လိုက္ရွာေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္ထပ္ သူ ရႏိုင္မယ္လို႔ ထင္မိတဲ့ အန္တီအ႐ြယ္ မိန္းမတေယာက္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အတန္းပိုင္ ဆရာမ ေဒၚျမျမႏြယ္ ပါဘဲ ။ ေဒၚျမျမႏြယ္သည္ ေယာက္်ားနဲ႔ ကြဲထားသည္ လို႔ သူ သန္းေဝတို႔ဆီက သတင္းၾကားဖူးထားသည္ ။ ခါးေသးတင္ကားတဲ့ ေဒၚျမျမႏြယ္ကို သူတို႔ ေက်ာင္းသားေတြက ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ပစ္မွားေနၾကတာၾကာၿပီ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ကို စားေနက် ရဲလြန္းသည္ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ကို စိတ္ကူးနဲ႔ အ၀တ္ေတြ ခြၽတ္ၾကည့္ၿပီး ဆရာမကိုလည္း ေဒၚထားထားၫြန႔္ လိုဘဲ ဖင္ေထာင္ကုန္းခိုင္းၿပီး လိုးလိုက္ရရင္ တအား အီဆိမ့္ေနမွာဘဲလို႔ ပစ္မွားၿပီး ညဖက္ ဆိုရင္ အိပ္ရာထဲ ကြင္းထုမိေလသည္ ။ ေဒၚျမျမႏြယ္လည္း စာညံ့တဲ့ စာထဲ စိတ္မပါတဲ့ ရဲလြန္းကို ခုံေပၚတက္ခိုင္းၿပီး ႀကိမ္နဲ႔ေဆာ္ရတာလည္း အႀကိမ္ မနည္းေတာ့လို႔ စိတ္ပ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ ။ ရဲလြန္းရဲ႕ မိဘေတြကိုလည္း ေက်ာင္းကို ေခၚၿပီး သူတို႔သားသည္ စာကို စိတ္မပါ ..မဖတ္..မက်က္ ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ၿပီးတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ ။ ေဒၚျမျမႏြယ္သည္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက အဂၤလန္မွာ ပညာေတာ္သင္ အျဖစ္ ေက်ာင္းဆက္တက္ရင္း အဲဒီတိုင္းျပည္သူ တေယာက္နဲ႔ အေၾကာင္းပါသြားခဲ့လို႔ ကြာရွင္းစာ လွမ္းေတာင္းၿပီး ကြာရွင္း ျပတ္စဲခဲ့လို႔ တေယာက္ထဲ အထီးက်န္ေနတဲ့ မိန္းမ တေယာက္ပါ ။

ခင္ပြန္းသည္ ရွိစဥ္က ေနထိုင္ေနတဲ့ တထပ္တိုက္ေလးမွာဘဲ တေယာက္ထဲ ဆက္ေနေနသည္ ။ စာညံ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြကို သူ႔အိမ္ကို ေခၚၿပီး ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ပညာသင္ေပးလိုတဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထား ရွိသူမို႔ ရဲလြန္းကို ပထမဆုံး အျဖစ္ ေက်ာင္းဆင္းရင္ သူနဲ႔ တပါထဲ ေခၚသြားၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ေပးဖို႔ ေဒၚျမျမႏြယ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။ Close သူမ စိတ္ထဲမွာ ရဲလြန္းသည္ ႐ိုးအတဲ့ ႏြမ္းႏြမ္းပါးပါး ဆင္းရဲသား ေက်ာင္းသားေလး တေယာက္ လို႔ဘဲ ထင္မွတ္ ခဲ့ၿပီး အေဒၚအ႐ြယ္ မိန္းမႀကီး တေယာက္ကို မွန္မွန္ေလး စားသုံးေနတဲ့ တဏွာႀကီးလြန္းတဲ့ လူလည္ေလး တေယာက္ ဆိုတာ လုံးလုံး မရိပ္စားမိခဲ့ဘူး ။ေဒၚျမျမႏြယ္သည္ သူ႔ကို ႀကိမ္လုံးနဲ႔႐ိုက္ ..အတန္းထဲမွာ ခုံေပၚတက္ ရပ္ခိုင္း ..နား႐ြက္ဆြဲၿပီး ထိုင္ထလုပ္ခိုင္း..အမ်ိဳးမ်ိဳး ဒါဏ္ေပးတာလည္း အၿပဳံး မပ်က္ဘဲ မနက္ ဆိုရင္ “ မဂၤလာပါ ဆရာမ ” ဆိုၿပီး ေျပးလာ ႏုတ္ဆက္တတ္တဲ့ ရဲလြန္းကို သနားမိသည္ ။ ပင္ကိုယ္ စိတ္ရင္းေကာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးဘဲ ဆိုၿပီး သူ႔ကို စာေတာ္လာေအာင္ လုပ္ေပးမည္ လို႔ စဥ္းစားေနသည္ ။ သန္းေဝ ဆိုတဲ့ ရဲလြန္းရဲ႕ အႀကံေပးႀကီးကေတာ့ ရဲလြန္းတေယာက္ ေဒၚျမျမႏြယ္ အတန္းေရွ႕မွာ စာသင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေက်ာက္သင္ပုံးမွာ ေျမျဖဴနဲ႔ စာေရးေနတဲ့အခါ ေသးက်ဥ္တဲ့ ခါးေလးရဲ႕ ေအာက္က စြင့္ကား လွပတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္ေနတာကို ေငးေမာ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ထႂကြ ေနတာကို အၿမဲ ေတြ႕ေနေတာ့ မုန႔္စားဆင္းခ်ိန္မွာ ရဲလြန္းကို ေခၚၿပီး ခပ္တိုးတိုး နဲ႔ “ ရဲလြန္း…မင္း ဆရာမကို လိုးဖို႔ ႀကံေနသလား..ငါ့လူ….” လို႔ ေမးသည္ ။ ရဲလြန္းကလည္း သန္းေဝက သူ႔ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ အႀကံေပးႀကီးမို႔ ဘူးမကြယ္ဘဲ “ ကိုသန္းေဝရာ…ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ..ဒီေလာက္ ေကာင္းတဲ့ ေရေဆးငါးႀကီးဘဲ…” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ေလသည္ ။ သန္းေဝလိုဘဲ အတန္းက် ေက်ာင္းသားႀကီး မင္းထိုက္ကလည္း ဆရာမ ေဒၚျမျမႏြယ္ကို ႀကိတ္ၿပီး သေဘာက်ေနသည္ ။ မင္းထိုက္သည္ ရဲလြန္းလိုဘဲ စာသင္ရတာကို စိတ္ လုံး၀ မပါတဲ့အီးေပါေလာႀကီး ျဖစ္သည္ ။ ဆရာဦးျမတ္စံ ဆိုတဲ့ ဆရာတေယာက္က မင္းထိုက္သည္ သုံးစားလို႔ မရတဲ့ ေခါင္းထဲမွာ ခ်ီးဘဲ ရွိတဲ့ေကာင္လို႔ ေဒါသတႀကီး ေအာ္ေငါက္ဘူးသည္ ။ မင္းထိုက္သည္ စာမသင္ခ်င္ဘဲ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ေကာင္မို႔ ဆရာဦးျမတ္စံ ဘယ္ေလာက္ဘဲ သင္ေပးေပး သူ႔ေခါင္းထဲကို ဘာမွ မ၀င္ဘူး ။

မွတ္လဲ မမွတ္မိဘူး ။ မင္းထိုက္က ရဲလြန္းကို အတန္းေထာင့္ကို ဆီဲ ေခၚၿပီး…“ ဆရာမကို ငါ ႀကိဳက္ေနတယ္ ေကာင္ေလး..မင္းဖါသာ ရပ္ကြက္ထဲက ႀကီးေတာ္ႀကီးကို လိုးေနစမ္းပါကြာ..ေလာဘမႀကီးပါနဲ႔ ေခြးေကာင္ေလး”လို႔ ႀကိမ္းထားသည္ ။ ရဲလြန္းကေတာ့ မင္းထိုက္ကို လူေပါႀကီး တေကာင္လို႔ဘဲ မွတ္ယူထား ပုံရသည္ ။ စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔ ဂ႐ုကို မစိုက္ဘူး ။ ေဒၚျမျမႏြယ္သည္ သူ႔ေယာက္်ား ရွိေနတုံးက သူ႔ေယာက္်ားရဲ႕ ႐ုံးကားေလးနဲ႔ ေက်ာင္းကို လာတတ္ေပမယ့္ သူ႔ေယာက္်ားလည္း မရွိေတာ့တဲ့အခါ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ဘဲ ေက်ာင္းကို လာ ေက်ာင္းက ျပန္သည္ ။ ဆရာမရဲ႕ အိမ္သည္ ေက်ာင္းနဲ႔ သိပ္ မေဝးလွဘူး ။ ဒီေန႔ ရဲလြန္းကို ဆရာမက ေခၚၿပီး..“ ရဲလြန္း..မင္း မိဘေတြကို ဆရာမ ေျပာခိုင္းတာ ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီလား….” လို႔ ေမးသည္ ။ ရဲလြန္းက “ ေျပာခဲ့ၿပီ ဆရာမ..ေန႔တိုင္း ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ဆရာမရဲ႕ အိမ္ကို လိုက္သြားၿပီး က်ဴရွင္ တက္ရမယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ….” လို႔ ျပန္ေျဖသည္ ။ ေက်ာင္းဆင္းသြားၿပီးတဲ့ ေနာက္ ရဲလြန္းသည္ ဆရာမရဲ႕ ျခင္းေတာင္းကို ကူဆြဲေပးၿပီး ဆရာမနဲ႔ အတူတူ ေက်ာင္းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက ဘတ္စ္ကား မွတ္တိုင္မွာ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္စီးရသည္ ။ ဘတ္စ္ကားသည္ ထုံးစံအတိုင္း လူေတြ ျပည့္ၾကပ္ေနသည္ ။ ဆရာမနဲ႔အတူ ဘတ္စ္ကားေပၚကို တိုးတက္တဲ့အခါ ဆရာမရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြနဲ႔ သူ႔ေပါင္ေတြ လက္ေတြ နဲ႔ ထိမိၾကသည္ ။ ရဲလြန္းလည္း အတြင္းစိတ္က ေဖါက္ျပန္ေနတဲ့ေကာင္ ဆိုေတာ့ ဒီလို ထိမိတာနဲ႔ ကာမစိတ္ေတြက ျပင္းထန္စြာ ထႂကြၿပီး ပုဆိုးထဲက လိင္တန္က ေထာင္ထလာေတာ့တာဘဲ ..။ ဆင္းရဲမြဲေတတဲ့ ရဲလြန္းတို႔လို က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္မွာ ေနေနတဲ့ လူငယ္ေလးေတြသည္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ၀တ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန မရွိၾက ။

တထည္ေလာက္ဘဲ ရွိၿပီး ေန႔တိုင္း ေက်ာင္းတက္တဲ့အခါ ၀တ္မလာျဖစ္ ။ အခုလို လိင္တန္ ေတာင္မာလာေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္စရာ ေဘာင္းဘီက မပါ ။ တခါထဲေငါေငါႀကီး ေရွ႕ကလူကို ထိုးေထာက္မိေတာ့တာဘဲ ။ ရဲလြန္းလည္း ပထမဆုံးေန႔မွာ သူ အေနာက္ကေန လီးနဲ႔ ေထာက္လိုက္ရင္ ဆရာမ စိတ္ဆိုးသြားၿပီး အနားကပ္ခြင့္ မရေတာ့မွာကို ေၾကာက္သည္ ။ သူ႔လီးနဲ႔ မေထာက္မိေစဖို႔ လြြဲၿပီး ရပ္သည္ ။ တိမ္းေရွာင္သလို ဆရာမရဲ႕ ျခင္းေတာင္းနဲ႔လည္း ကာသည္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူလီးေတာင္တာကို ဆရာမ မသိလိုက္ဘူး ။ ဆရာမ ဆင္းရမယ့္ မွတ္တိုင္ ကို ေရာက္ၿပီ ။ ဆရာမ က “ ရဲလြန္းေရ..ဆင္းရေအာင္ကြယ္..ဆရာမတို႔ လမ္းးထိပ္ကို ေရာက္ၿပီ…” လို႔ လက္ကေလးနဲ႔ တို႔ၿပီး ေျပာသည္ ။ ကားေပၚက အဆင္း ေထာင္ေနတဲ့ လီးကို ဆရာမ မေတြ႕ေအာင္ သူ႔ေက်ာင္းလြယ္အိတ္နဲ႔ ကာသလို ဆရာမရဲ႕ ျခင္းေတာင္းနဲ႔လည္း ဖုံးဖိလိုက္သည္ ။ ဆရာမရဲ႕ အိမ္က ဘတ္စ္ကားဂိတ္နဲ႔ သိပ္ မေဝးဘူး ။ တထပ္တိုက္ကေလး ေပမယ့္ ေရညႇိေတြ တက္ၿပီး အျပင္ဘန္း ၾကည့္လို႔ မလွတဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းေနသည္ ။ ၿခံ၀င္းထဲမွာလည္း ျမက္ပင္ေတြ ၿခဳံႏြယ္ေတြက ထူထပ္ေနသည္ ။ ရဲလြန္းလည္း “ တေန႔က်ရင္ က်ေနာ္ လာၿပီး ဆရာမရဲ႕ ၿခံကို ရွင္းေပးခ်င္တယ္…” လို႔ ဆရာမကို ေျပာလိုက္သည္ ။ ဆရာမက အရမ္း သေဘာက်သြားသည္ ။ “ ရပါတယ္ကြယ္….” လို႔ ေျပာၿပီး ေက်နပ္ေနသည္ ။ ဆရာမက “ ကဲ ရဲလြန္းေရ..လာ..ဒီ စားပြဲမွာ ထိုင္..စာဖတ္ေန..ဆရာမ အ၀တ္လဲ ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္….ၿပီးေတာ့ စာသင္ၾကတာေပါ့..မင္း ဘိုက္ဆာလား..” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

ရဲလြန္းက “က်ေနာ္ ဘိုက္မဆာပါဘူး..ဆရာမ….” လို႔ ျပန္ေျဖသည္ ။ တျခားလူ ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ ဆရာမရဲ႕ တိုက္ကေလးထဲမွာ သူနဲ႔ ဆရာမနဲ႔ဘဲ ရွိေနတာက ရဲလြႏ္ူရဲ႕ စိတ္ေတြကို လြဳပ္ရွား ေဖါက္ျပန္ေစသည္ ။ ဆရာမသည္ သူ႔အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားၿပီး တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းသည္ ဆရာမေတာ့ မၾကာခင္မွာ ေက်ာင္း၀တ္စုံကို ခြၽတ္ၿပီး အိမ္ေနရင္း အ၀တ္အစားကို လဲေတာ့မည္..ေရခ်ိဳးမည္ လို႔လည္း ေျပာတာမို႔ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္ေတာ့မည္ လို႔ အေတြးေတြ ၀င္ၿပီး လိင္တန္ မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ ဆရာမ အ၀တ္လဲတာ ေရခ်ိဳးတာကို ေခ်ာင္းခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္လာသည္ ။ရဲလြန္း ဆရာမ ေဒၚျမျမႏြယ္ ေရခ်ိဳးတာကို ေခ်ာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေခ်ာင္းဖို႔ အေပါက္ ရွာမေတြ႕တာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔ ကပ္ရက္ ေမွာင္မဲေနတဲ့ စတိုခန္းေလးထဲကို ၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက မီးေရာင္ကို သုံးထပ္သားနံရံက အေပါက္ေလးေတြကေန ေတြ႕လိုက္ရလို႔ သူ တအား ၀မ္းသာသြားသည္ ။ ဒီအေပါက္ေလးေတြကေန ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို သူ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းသည္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရီေနသည္ ။ ဆရာမကို ကိုယ္တုံးလုံး ျမင္လိုက္ရလို႔ပါ ။ ျဖဴေဖြးတဲ့ အသားအရည္ ေတာင့္တင္းဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ ကိုယ္လုံးေတြနဲ႔ ဆရာမကို ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ အ၀တ္အစား အျပည့္အစုံနဲ႔ ေတြ႕ရတာေတာင္ သူတို႔ ေက်ာင္းသားတစုက အရမ္းကို စိတ္လာၾက ပစ္မွားေနၾကတာ အခုလို အ၀တ္မပါဘဲ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဖြားဖက္ေတာ္ မတ္မတ္ေထာင္ၿပီး ခုခ်က္ခ်င္းဘဲ ေရခ်ိဳးခန္း ထဲ ေျပး၀င္သြားၿပီး ကိုင္တြယ္ပစ္ခ်င္မိသြားရသည္ ။ ဆရာမကေတာ့ သူ႔ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္သားႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆပ္ျပာနဲ႔ က်က်နန ပြတ္တိုက္ေနသည္ ။ ဆရာမရဲ႕ ရွပ္ ခ်ပ္ေနတဲ့ ၀မ္းပ်င္ေလးေအာက္က အေမြြးပါးပါး ဖုံးေနတဲ့ မိန္းမအဂၤါစပ္ႀကီးကို ရဲလြန္း ေငးစိုက္ၾကည့္ၿပီး သြားရည္ယိုေနသည္ ။

ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ဆပ္ျပာတိုက္ၿပီးတဲ့အခါ ဆရာမသည္ တင္ပါးႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္တန္ေတြၾကားက အဂၤါစပ္ႀကီး ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္သပ္ ေဆးေၾကာေနျပန္သည္ ။ ရဲလြန္း သည္ ဆရာမရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ျမင္ရတဲ့အခါအခြင့္အခါ ေကာင္းလို႔ကေတာ့ ဒီအဖုတ္ႀကီးကို စုတ္ယက္ပစ္လိုက္အုံးမယ္ လို႔ ကာမစိတ္ ဖုံးေနတဲ့ သူ႔စိတ္ေတြနဲ႔ မွန္းဆေတြးေတာေနသည္ ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ပုဆိုးကို ေျဖခ်ၿပီး လိင္တန္ကို ေရွ႕နဲ႔ေနာက္ တအား ပြတ္တိုက္ေနသည္ ။ ဆရာမ ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ ထမိန္ကို ျပန္ရင္လ်ားလိုက္တဲ့အခါ ရဲလြန္းလည္း အျပင္ခန္းကို ျပန္ေျပးထြက္သြားၿပီး စားပြဲမွာ စာဖတ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္သည္ ။ မၾကာခင္ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ ျပန္ထြက္လာၿပီး ရဲလြန္းကို စာသင္သည္ ။ ရဲလြန္းသည္ စာထဲမွာ စိတ္မ၀င္စားဘဲ ဆရာမရဲ႕ဖြံ႕ထြားလုံး၀န္းတဲ့ ရင္စိုင္ႏွစ္မြြာကိုဘဲ ခိုးၾကည့္ကာ စိတ္ေတြက ဆရာမကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကာမစပ္ယွက္ဖို႔ဘဲ ေတြးေတာေနမိသည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ ကေတာ့ ရဲလြန္းကို ေစတနာ ထားၿပီး ႀကိဳးစား သင္ေပးေနသည္ ။ ရဲလြန္းကေတာ့ ဖြားဖက္ေတာ္ မာေထာင္ၿပီး တဏွာစိတ္ေတြဘဲ မ်ားေနသည္ ။ ဆရာမဆီက အျပန္မွာ ေဆးေျခာက္႐ြဴဖို႔နဲ႔ အိမ္ေဘးက ေဒၚထားထားၫြန႔္နဲ႔ တခ်ီတပြဲေလာက္ ဆြဲလိုက္ဖို႔ကို ေတြးေတာေနသည္ ။ “ ရဲလြန္း…..ဘာေငးေနတာလဲ..မင္းကလဲ ဆရာမ စာသင္ေပးေနတာကို စိတ္ လုံးလုံး မ၀င္စားဘူးကြယ္…..ဟင္း…မင္း နဲ႔ေတာ့ ခက္ေတာ့တာဘဲကြယ္……” ဆရာမ က ရဲလြန္း တေယာက္ စာထဲကို စိတ္မ၀င္စားတာကို ေတြ႕ရလို႔ စိတ္ပ်က္သြားသည္ ။

“ အင္း….ဒီအတိုင္းဆိုရင္ မင္းကို ဆရာမ အိမ္ကို ေခၚၿပီး စာသင္လည္း မင္း စိတ္မပါရင္ ဘာမွ အက်ိဳး ရွိမွာ မဟုတ္ဘူးကြာ….မင္း မသင္ခ်င္ရင္လည္း ဆရာမ တျခား သင္ခ်င္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ဦးစားေပး သင္ေပးလိုက္ရမလား….” ဒီလို ဆရာမ ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ရဲလြန္း ေၾကာက္သြားသည္ ။ ဆရာမနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ မေနရမွာကို ေၾကာက္သည္ ။ ဆရာမ အိမ္ကို လိုက္ခဲ့ရလို႔ ဆရာမ ေရခ်ိဳးေနတာကို နီးကက္ တုံးလုံးႀကီး ေတြ႕လိုက္ရတယ္ မဟုတ္လား ။ “ က်..က်ေနာ္….ႀကိဳးစားပါမယ္ ဆရာမ….က်ေနာ့္ကို သင္ေပးပါ….” “ ေအးေလ….မင္း ႀကိဳးစားမယ္ ဆိုရင္လည္း ဆရာမက သင္ေပးခ်င္ပါတယ္..ရဲလြန္းရယ္…..” ဆရာမရဲ႕ လည္ဟိုက္ ဘေလာက္စ္ အက်ႌထဲက လြဳပ္တုပ္တုပ္ ရင္သားလုံးႀကီးေတြကို မသိမသာ ခိုးၾကည့္ေနရတာကိုက ရဲလြန္း အတြက္ ဖီလင္ပါ ။ ဆရာမရဲ႕ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး ကိုယ္ေတြကိုျပန္ ျမင္ေယာင္ေနမိၿပီး သူ႔လိင္တန္က တန္းတန္းမတ္မတ္ ေထာင္ေနသည္ ။ ဆရာမကို ေဒၚထားထားၫြန႔္ႀကီးကို တြယ္သလို တြယ္ခ်င္ေနတာေတာ့ အရမ္းေပါ့ ။ ဆရာမ အိမ္က အျပန္မွာ သူတို႔ ရပ္ကြက္ထဲက ေဆးေျခာက္ေရာင္းတဲ့ မြတ္တားဘိုင္ ဆီက ေဆးေျခာက္ထုပ္ အေႂကြး ၀င္၀ယ္ၿပီး အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့သည္ ။ အိမ္မွာ အေဖေရာ အေမေရာ မရွိၾကဘူး ။ တဖက္အိမ္က ေဒၚထားထားၫြန႔္ ရွိေနလား ဆိုတာကို ေလ့လာလိုက္သည္ ။ ေစာ္ႀကီး ရွိေနရင္ နည္းနည္း ပြတ္သီးပြတ္သပ္ သြား လုပ္လိုက္ၿပီး တက္ျဖဳတ္မလို႔ ။ အိမ္အေနာက္ဖက္ကေန ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အိမ္ထဲကို သူ ေျခသံမၾကားေအာင္ ေျခေဖါ့နင္းၿပီး တံခါးကို အသာေလး တြန္းဖြင့္ၿပီး ၀င္လိုက္သည္ ။ ခါတိုင္းလည္း သူ ဒီလိုဘဲ ၀င္ေနက်မို႔ ။ အိမ္ထဲကို ေရာက္ၿပီး ေစာ္ႀကီး ရဲ႕ အိပ္ခန္းေလးဆီကို သူ လွမ္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အိပ္ခန္းထဲက အသံဗလံေတြေၾကာင့္ ရဲလြန္း ေျခလွမ္းေတြ တန႔္သြားသည္ ။ “ အိုး…အိုး……အား…အား…အား…….အားရွီး…..႐ြဴး….အား………” ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံေတြ နဲ႔ အသားခ်င္း ႐ိုက္ခတ္တဲ့ အသံေတြ…ဖပ္ဖပ္ဖပ္..ဖပ္ဖပ္ဖပ္…….တနည္းအားျဖင့္ ကုတင္သံ လို႔ ေခၚၾကတဲ့ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမတို႔ ကာမစပ္ယွက္ၾကတဲ့အသံဗလံေတြ …။

ဟာ..ေစာ္ႀကီး တေယာက္ေယာက္နဲ႔ လိုးေနတယ္…….ဘယ္…ဘယ္…ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္……..။ ရဲလြန္း တအား သိခ်င္သြားသည္ ။ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အိပ္ခန္းေလး အနားကို ခ်ဥ္းကပ္သြားၿပီး အထဲကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္စရာ အေပါက္ ရွာလိုက္သည္ ။ ေဟာင္းႏြမ္း စုတ္ျခာေနတဲ့ သုံးထပ္သား ထရံေလးမွာ သံေပါက္ရာ အေဟာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနသည္ ။ ရဲလြန္း အထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ သူေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူထားသည္ ။ တက္လိုးေနတဲ့လူက ေက်ာခိုင္းထားသည္ ..။ သူ႔မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေပမယ့္သူ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာကို ရဲလြန္း သိသည္ ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူသည္ ရဲလြန္းရဲ႕ အေဖ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါဘဲ ။ အေဖသည္ ေဒၚထားထားၫြန႔္ႀကီးကို ေရေရလည္လည္ လိုးေဆာင့္ေနသည္ ။ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ေဆာင့္ထည့္ေနတာ ။ ေစာ္ႀကီးကလည္း အေဖ လိုးေနတာကို အရမ္း သေဘာက် ႀကိဳက္ေနတဲ့ ပုံ ရွိသည္ ။ ရဲလြန္းလည္း အေဖ့ လီးႀကီး တစြပ္စြပ္နဲ႔ ေစာ္ႀကီးရဲ႕ ၿပဲအာေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို ၀င္ထြက္ေနတာကို ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေငးၾကည့္ေနၿပီး ေတာင္လာတဲ့ သူ႔လိင္တန္ကို ကြင္းတိုက္ ပါေတာ့သည္ ။

အိပ္ခန္းထဲက ေဒၚထားထားၫြန႔္နဲ႔ သူ႔အေဖသည္ ပုံစံ တမ်ိဳး ေျပာင္းၿပီး ဆြဲေနၾကျပန္သည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ ကုန္းထားတဲ့ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးေတြ ၾကားထဲက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို ဆက္တိုက္ ထိုးသြင္းေနတဲ့ အေဖ့လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္လိုက္ ေဒၚထားထားညြၽန႔္ရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြကို ၾကည့္လိုက္နဲ႔ တအား ထုပစ္လိုက္တာ တအားေကာင္းသြားသည္ ။ သုတ္ရည္ေတြကို နံရံကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ရဲလြန္း ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္လိုက္သည္ ။ ေျခေဖါ့နင္းၿပီး အိမ္အေနာက္ဖက္ကေန ျပန္ထြက္လိုက္သည္ ။ ဒီည ေစာ္ႀကီးကို အျပတ္ႏွိပ္မယ္ မွန္းထားတာ အေဖ ၀င္အုပ္ေနလို႔ ကြင္းနဲ႔ဘဲ ေက်နပ္လိုက္ရသည္ ။ အိမ္အေနာက္ဖက္က သရက္ပင္ႀကီးရဲ႕ ေအာက္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ရင္း မာမြတ္ဘိုင္ ဆီက ၀ယ္လာတဲ့ ေဆးေျခာက္ထုပ္ေလးကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္သည္ ေက်ာက္သင္ပုံးမွာ ေျမျဖဴနဲ႔ စာေရးေနသည္ ။ ဆရာမရဲ႕ ခါးေသးေသးေလး ေအာက္က တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းကားကားေတြက အေနာက္ကို ေကာ့လုံးေနၾကသည္ ။ စာေရးေနတဲ့အခ်ိန္ တင္ပါးႀကီးေတြက တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနၾကသည္ ။ သန္းေဝ ရဲလြန္းနဲ႔ မင္းထိုက္တို႔ သုံးေယာက္သည္ ရမက္ခိုးေတြ ေဝေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ဆရာမရဲ႕ ေနာက္ပိုင္း အလွေတြကို ေငးၾကည့္ရင္း ဆရာမကို စိတ္ကူးနဲ႔ အ၀တ္ေတြ ခြၽတ္ခြာၾကည့္ေနၾကသည္ ။ သူတို႔အထဲမွာ ရဲလြန္းက ဆရာမရဲ႕ အတြင္းကိုယ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ဖူးခဲ့သည္ ။ ရဲလြန္းသည္ ညတုံးက ဆရာမရဲ႕ အိမ္မွာ ဆရာမေရခ်ိဳးေနတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ၿပီး ျဖဴ၀င္းစိုေျပ ေတာင့္တင္းတဲ့ ဆရာမကို ၀တ္လစ္စလစ္ ျမင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကို သန္းေဝကို ေျပာျပခဲ့သည္ ။ သန္းေဝက ဘယ္ကေန သိလာသည္ မသိ ။

ဆရာမရဲ႕ ေယာက္်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ျပန္မလာေတာ့လို႔ ဆရာမနဲ႔ ကြဲသြားတာ ၾကာၿပီ…ဆရာမသည္ ေယာက္်ား မရွိလို႔ ကာမရာဂစိတ္ေတြ ထႂကြလိုလားေနမွာ ေသခ်ာသည္..ဆရာမ ကို ႀကံစည္ရင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္ လို႔ ရဲလြန္းကို ေျမႇာက္ပင့္ေပးသည္ ။ မင္းထိုက္ကိုေတာ့ သူတို႔ မယုံၾကည္ၾကလို႔ ဒီအေၾကာင္းေတြကို သူတို႔ မေဆြးေႏြး မတိုင္ပင္ၾကဘူး ။ ရဲလြန္းသည္ ဆရာမရဲ႕ တင္ပါးေတြကို စူးစိုက္ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ထႂကြ ေသာင္းက်န္းလာလို႔အတူတူ ကပ္ရက္ ထိုင္ေနတဲ့ သန္းေဝကို ေလသံတိုးတိုးနဲ႔ “ ႏွာစာအုပ္ ရွိလား…” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ သန္းေဝကလည္း “ မင္းေမစပ္ပတ္..ႏွာစာအုပ္ ဘာလုပ္ဖို႔လဲ…” လို႔ ျပန္ေမးသည္ ။ ရဲလြန္းက “ အိမ္သာထဲ ကြင္းသြားကိုင္မလို႔” လို႔ ေျဖလိုက္ေတာ့ သန္းေဝလည္း သူ႔လြယ္အိတ္ထဲမွာ ပါခဲ့တဲ့ ႏွာစာအုပ္ကို ထုတ္ေပးသည္ ။ ထိုစဥ္အခါက ျမန္မာ အ ျပာစာအုပ္ေလးမ်ားသည္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးေတြ ၾကားမွ ေရပန္းစား ခဲ့သည္ ။ ဗီဒီယို အင္တာနက္ မေပၚေသးတဲ့အခ်ိန္တုံးက ဒီ အျပာစာအုပ္ေလးေတြသည္ ျမန္မာလူငယ္ေလးေတြရဲ႕ လက္သုံး ျဖစ္ခဲ့သည္ ။ သန္းေဝသည္ သူ႔အိမ္နားက ေစ်းကေလးက “ သိန္းသန္းကုေဋစာေပ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္အငွားဆိုင္ေလးက ကိုသိန္းရဲ႕ဆီက ဒီလို စာအုပ္ေလးေတြကို အၿမဲငွားဖတ္သည္ ။ ေက်ာင္းကိုလည္း ယူလာၿပီး ရဲလြန္းတို႔လို ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေပးဖတ္တတ္သည္ ။

သန္းေဝဆီက ရတဲ့ အျပာစာအုပ္ေလးသည္ ဝါညစ္ေဟာင္းႏြမ္းလြန္းေနသည္ ။ ရဲလြန္းသည္ စာအုပ္ေလးကို ဗလာစာအုပ္တအုပ္ရဲ႕ ၾကားထဲ ညႇပ္လိုက္ၿပီး ဆရာမ စာသင္တာ ၿပီးသြားတဲ့အခါ ေက်ာင္းအိမ္သာထဲ သြားဖတ္ရင္း ကြင္းထုမလို႔ အဆင္သင့္ ျပင္ေနသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမသည္ သန္းေဝက ဆီက လွမ္းယူလိုက္တာကို ျမင္သြားသည္ ။ ရဲလြန္းနဲ႔ သန္းေဝ ထိုင္ေနတဲ့ဆီကို ဆရာမ ေလ်ာက္လာသည္ ။ “ ရဲလြန္း…မင္း ဘာ ဖြက္လိုက္တာလဲ..ျပစမ္း…..” “ ဘာမွ မဖြက္ပါဘူး..ဆရာမ…“ “ အံမယ္…မညာနဲ႔..ငါ ျမင္လိုက္ပါတယ္….” ဆရာမက ရဲလြန္းရဲ႕ စားပြဲေပၚက ဗလာစာအုပ္ေလးကို ဖတ္ကနဲ ဆြဲယူကာ လွန္ေလွာၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ အျပာစာအုပ္အစုတ္အႏြမ္းေလးကို ေတြ႕သြားသည္ ။ “ ဟင္..ဘာစာအုပ္ေလးလဲ…အျပာေရာင္ မ်က္ရည္ …ဆိုပါလား….” စာအုပ္ကို လွန္ဖတ္လိုက္ေသာ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ရဲ႕ ျဖဴ၀င္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးသည္ ရဲတြတ္သြားသည္ ။ “ ဟင္…ၾကည့္စမ္း…ဒီေကာင္ေလး…ဒါေတြ ဖတ္ေနတယ္….” လို႔ တီးတိုး ေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး စာအုပ္ေလးကို ဂ်ိဳင္းၾကားကို ညႇပ္လိုက္ၿပီး “ ရဲလြန္း..ခုံေပၚ မတ္တပ္ရပ္လိုက္စမ္း….” လို႔ ေဒါသသံနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းလည္း ခိုးထုပ္ခိုးထည္နဲ႔ မိသြားလို႔ ဘာမွ မျငင္းသာေတာ့ ။ ဆရာမ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ခုံေပၚကို မတ္တပ္ ရပ္လိုက္ရသည္ ။ ႀကီးေကာင္ႀကီးမားနဲ႔ ခုံေပၚတက္ ရပ္ရတဲ့ သူ႔ကို အတန္းသားေတြတင္မကဘူး..အတန္းျပင္က ျဖတ္သြားၾကတဲ့ တျခားေက်ာင္းသားေတြကပါ ၾကည့္ၿပီး ရယ္သြားၾကတာကို ခံရသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္သည္ ရဲလြန္းဆီက သိမ္းလိုက္တဲ့ အျပာစာအုပ္ေလးကို သူမရဲက ျခင္းေတာင္းထဲ ကို ပစ္ထည့္လိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းကို တခုခု ေျပာမည္ ဆိုၿပီး ရဲလြန္းဖက္ကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သန္းေဝက ရဲလြန္းရဲ႕ ပုဆိုးကို ႐ုတ္တရက္ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္ ။ ရဲလြန္းသည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခံ၀တ္ေလ့ ရွိသူ မဟုတ္ေတာ့ ပုဆိုး ကြၽတ္သြားတဲ့အခါ အ၀တ္မဲ့ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက အေမြြးမဲမဲေတြ ၾကားထဲက တန္းလန္းတြဲေလာင္း ႀကီး က်ေနတဲ့ လိင္တန္တုတ္ႀကီး..ေဂြးစိႏွစ္လုံးတို႔ကို ဆရာမ အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အားလုံး ထင္းကနဲ ရွင္းကနဲ ေတြ႕လိုက္ၾကရသည္ ။ “ ဟင္…..” ဆရာမလည္း “ သန္းေဝ..မင္း ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ..ထစမ္း..မင္းလည္း ခုံေပၚတက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္စမ္း..” လို႔လွမ္းေငါက္လိုက္သည္ ။

ရဲလြန္းလည္း ပုဆိုးကို ေကာက္ၿပီး ျပန္၀တ္လိုက္သည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ဆရာမ အပါအ၀င္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကေတာ့ သူ႔လိင္တန္မဲမဲႀကီးကို ျမင္လိုက္ၿပီး ျဖစ္ေနသည္ ။ ဆရာမသည္ ေဒါသထြက္ၿပီး သန္းေဝနဲ႔ ရဲလြန္းတို႔ကို ႀကိမ္နဲ႔ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ တ႐ြြမ္း႐ြြမ္း ႐ိုက္ႏွက္သည္ ။ ရွက္သြားတာေၾကာင့္လည္း ဒီလို ႐ိုက္လိုက္တာ ။ ဒီေန႔ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ဆရာမသည္ ရဲလြန္းကို သူမအိမ္ကို စာသင္ဖို႔ မေခၚေတာ့ ။ ရဲလြန္းလည္း မ်က္ႏွာ ငယ္ေလးနဲ႔ သူ႔ကိုမ်ား ေခၚေလမလား လို႔ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔ ေပေစာင္းေစာင္း လုပ္ေနေပမယ့္ ဆရာမက သူ႔ကို ၾကည့္ေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ ။ ေက်ာင္းဆင္းခါနီး ဆရာမက “ မင္းထိုက္…” လို႔ ေခၚလိုက္လို႔ ရဲလြန္းနဲ႔ သန္းေဝတို႔သည္ ခုံေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနရက္က မင္းထိုက္ဖက္ကို ၾကည့္လိုက္ၾကသည္ ။ “ ဗ်ာ….ဆရာမ …. ” မင္းထိုက္က လူ႐ိုးသားေလးလို အသံေညႇာင္နာနာေလးနဲ႔ ထူးလိုက္သည္ ။ “ မင္း..ဒီေန႔ ဆရာမအိမ္ကို လိုက္ခဲ့..မင္းကို စာသင္ေပးခ်င္တယ္…” လို႔ ဆရာမက ေျပာလိုက္တဲ့အခါ မင္းထိုက္သည္ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးနဲ႔ “ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ…” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တာကို ရဲလြန္းနဲ႔ သန္းေဝတို႔ စိတ္ပ်က္စြာနဲ႔ ေတြ႕လိုက္ ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။မင္းထိုက္သည္ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ရဲ႕ ျခင္းေတာင္းေလးကို ဆြဲၿပီး ဆရာမနဲ႔အတူ ဘတ္စ္ကားဂိတ္မွာ ရပ္ေစာင့္ ေနတာကို ခပ္ေဝးေဝးကေန ရဲလြန္းနဲ႔ သန္းေဝတို႔ လွမ္းျမင္ေနရသည္ ။

သန္းေဝက “ မင့္ေမစပ္ပတ္ ” ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြ ကို ထပ္ခါတလဲလဲ သုံးရင္း ရဲလြန္းကို အျပစ္တင္ေနသည္။ “ မင္းေစာက္သုံးမက်လို႔ ဆရာမက ဟိုေကာင္ႀကီးကို ေခၚသြားၿပီ …မင္း ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ခါနီး ျဖစ္ေနတဲ့ ကိတ္မုန႔္တုံးႀကီး သဲထဲကို ျပဳတ္က်သြားတာဘဲ ရဲလြန္း….မင္း ေစာက္သုံးကို မက်ဘူး..မင္းလက္ထဲမွာ ႏွာစာအုပ္ ေတြ႕သြားေတာ့ ဆရာမက မင္းကို လန႔္သြားတာ ေနမွာေပါ့…ေစာက္႐ူးရဲ႕….” “ ဟာ..မသိပါဘူးဗ်ာ…ခင္ဗ်ားကလည္း ညစ္ေနရတဲ့ၾကားထဲ ေစာက္ပစ္လာတင္ေနတယ္…ဟင္း..” “ ေဟာ..မင္းထိုက္နဲ႔ ဆရာမ ဘတ္စကားေပၚ တက္ေနၾကၿပီ …. ” ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္သည္ ရဲလြန္းလိုဘဲ မင္းထိုက္ကို သူနဲ႔ အိမ္ကို ေခၚခဲ့ေတာ့ မင္းထိုက္သည္ ရဲလြန္းထက္ အ သက္လည္းႀကီး ကိုယ္လုံးလည္း ႀကီးလို႔ သူနဲ႔ ဘတ္စ္စကားထဲ ပူးပူးကပ္ကပ္ စီးၾကရတဲ့အခါ ရင္ဖိုသလိုလို ျဖစ္မိေနသည္ ။ မင္းထိုက္သည္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္လိုတာေၾကာင့္ ဝိတ္မတဲ့အတြက္ လက္ေမာင္းအိုး တုတ္တုတ္ႀကီးေတြနဲ႔ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကားကားႀကီးႀကီး ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း ေသးေသးနဲ႔ ရင္ဖိုစရာ လူငယ္တေယာက္ မဟုတ္လား ။ ဒီၾကားထဲ့ ကားက ၾကပ္ေတာ့ မင္းထိုက္နဲ႔ ဆရာမတို႔ တအား ပူးကပ္မိေနရတဲ့အခါ ဆရာမရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြက မင္းထိုက္ရဲ႕ ကိုယ္ အေရွ႕ပိုင္းနဲ႔ တအားပူးကပ္မိေနၾကသည္ ။ မင္းထိုက္သည္ အားကစားသမား တေယာက္မို႔ ရဲလြန္းလို အၿမဲ ကြင္းတိုက္တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ေတာ့အားေတြ ျပည့္ေနတာေၾကာင့္ ဆရာမရဲ႕ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ဖိေထာက္မိတဲ့အခါ ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္ေခ်ာင္းက ခ်က္ခ်င္းဘဲ ထေထာင္လာေတာ့သည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္လည္း မာေတာင့္တဲ့ မင္းထိုက္ရဲ႕ အတန္ႀကီးက တင္ပါးၾကားတည့္တည့္ကို လာေထာက္မိေနတာကို သတိျပဳမိလိုက္သည္ ။ ဒီေကာင့္ကို ေခၚလာမိတာ မွားမ်ား မွားသြားၿပီလား လို႔ ေဒၚျမျမႏြယ္ ဖ်တ္ကနဲ ေခါင္းထဲမွာ ေတြးလိုက္မိသည္ ။ ဒီေကာင္က ရဲလြန္းလို ပိန္ေညာင္ေညာင္ ခ်ာတိတ္ မဟုတ္ဘဲ အတန္း ခဏခဏ က်ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားႀကီး ျဖစ္ေနသည္ ။ ေဒၚျမျမႏြယ္နဲ႔ မတိမ္းမယိမ္း လို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ လူေကာင္ကလည္း ႀကီးသည္ ။

အသားေဖြးေဖြး..ဆံပင္ပုံဆန္းနဲ႔ မင္းသား ရန္ေအာင္လိုလို ဒီဇိုင္းမ်ိဳး ..။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘတ္စ္ကားကလည္း အေရွ႕က ႐ုတ္တရက္ ရပ္လိုက္တဲ့ ကားတစီးေၾကာင့္ ဘရိတ္ တအားအုပ္လိုက္ ရေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ လိုက္ပါလာၾကတဲ့လူေတြလည္း ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲေတြ ျဖစ္ကုန္သည္ ။ မင္းထိုက္လည္း သူ႔ေရွ႕က ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ရဲ႕ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ဖြားဖက္ေတာ္နဲ႔ တအားဖိေဆာင့္လိုက္မိသည္ ။ “ အို…..” တုတ္တုတ္မာမာႀကီးရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဆရာမ အရမ္း ရင္ခုံသြားသည္ ။ ၾကက္သီးေတြ ထသြားသည္ ။ “ ဒီေကာင္..ကေလးသာသာ မဟုတ္ဘူး….လီးအႀကီးစားနဲ႔ ေကာင္…” ဆိုတဲ့ အေတြးက ေဒၚျမျမႏြယ္ကို ရင္တုန္ေစသည္ ။ လင္ကလည္း အဂၤလန္က အျဖဴမနဲ႔ ညိၿပီး ျပန္မလာေတာ့တာ ႏွစ္ေတြ ၾကာခဲ့ၿပီ ။ ေဒၚျမျမႏြယ္လည္း လိင္စပ္ ယွက္တာနဲ႔ ကင္းေဝးခဲ့ရတာ ၾကာလွၿပီ ဆိုေတာ့ ေယာက္်ားတေယာက္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ကို မသိစိတ္မွာ လိုလားေနမိတာကို သူမကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတိမထားမိ ။ အခုလို လိင္တန္မာမာတုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ ဖိေထာက္ထားတာ ကို ခံရေတာ့ မီးခဲျပာဖုံး ျဖစ္ေနတဲ့ သူမကာမစိတ္ေတြက ႐ုတ္တရက္ ဘြားကနဲ ေပၚလာရသည္ ။ ဒီလိုေကာင္ထြားႀကီးရဲ႕ လီးတုတ္တုတ္နဲ႔မ်ား ခံလိုက္လို႔ကေတာ့ တအားကို ေကာင္းမွာဘဲ လို႔ ေဒၚျမျမႏြယ္ စဥ္း စာမိလိုက္သည္ ။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ “ အို…ငါ့ရဲ႕ ဂုဏ္နဲ႔ အိေျႏၵေရ ကို ထိခိုက္ေစမယ့္ အလုပ္မ်ိဳးကို ငါ သတိထားေရွာင္ၾကဥ္ရမယ္ ” လို႔ သတိရလိုက္သည္ ။ အိမ္နားက ကားမွတ္တိုင္ကို ေရာက္လို႔ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ၾကေတာ့ ပုဆိုးေရွ႕မွာ ေငါေငါႀကီး လီးေတာင္ေန တဲ့ မင္းထိုက္ကို ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္က မ်က္စိလ်င္လ်င္နဲ႔ ေတြ႕လိုက္သည္ ။

မင္းထိုက္က သူကိုင္ထားတဲ့ ဆရာမရဲ႕ ျခင္းေတာင္းနဲ႔ ကြယ္လိုက္သည္ ။ ဒါကိုလည္း ဆရာမ ေဒၚျမျမႏြယ္က သိလိုက္သည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ရဲ႕ အိမ္ကို ေရာက္သြားၾကၿပီ ။ ဆရာမေကာ မင္းထိုက္ေကာ ရင္ေတြ အခုံျမန္ေနၾကသည္ ။ မင္းထိုက္သည္ ဆရာမ စာသင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာမရဲ႕ စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ႏွာစိတ္ေတြ ပြားမ်ား ေနခဲ့ရင္း လူသူမရွိတဲ့ ေနရာမွာသာ ဆရာမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ေတြ႕လိုက္လို႔ကေတာ့ က်င့္ၿပီဘဲ လို႔ သန္းေဝတို႔ ရဲလြန္းတို႔ကို ေျပာဆိုခဲ့ေပသည္ ။ အခု သူ ေျပာခဲ့သလိုဘဲ သူနဲ႔ ဆရာမတို႔ ႏွစ္ ေယာက္ထဲ ရွိေနတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေနၾကၿပီ ။ တကယ္တမ္း က်ေတာ့လည္း ေျပာခဲ့သေလာက္ သူ မလုပ္ရဲ ။ ဆရာမ တခ်က္ေငါက္လိုက္ရင္ ဒူးတုန္သြားသည္ ။ အတန္းထဲမွာ သူတို႔တေတြ ဆရာမ ဖင္ကို ၾကည့္ၿပီး ႏွာစိတ္ ပြားေနၾကတာကို သူတို႔နဲ႔ လားလားမွ မဆိုင္ေအာင္ လိမၼာတဲ့ စာႀကိဳးစားတဲ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္ ေက်ာင္းသား စိုးႏိုင္ နားစြန္နားဖ်ားနဲ႔ ၾကားသြားခဲ့တဲ့အခါ “ မင္းတို႔ ဆရာကို ပစ္မွားရင္ ကံႀကီးထိုက္မယ္ကြ..” လို႔ ခပ္စြာစြာနဲ႔ ေျပာသြားခဲ့တာကိုလည္း ျပန္ၾကားေယာင္သည္ ။

ဒါေပမယ့္ ဆရာမနဲ႔ ထမင္းစား စားပြဲဝိုင္းေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ထိုင္ၿပီး စာသင္ရတဲ့အခ်ိန္ ဆရာမရဲ႕ အိမ္ေနရင္း၀တ္ ဘေလာက္စ္ ထဲက ရင္သား ထြားထြားေတြကို ခိုးၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ထန္လာျပန္သည္ ။ ဆရာမက ေကာ္ဖီထေဖ်ာ္တဲ့အခ်ိန္ ဆရာမရဲ႕ တင္ပါးေတြကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ျမင္ရ တာထက္ ပို ေကာင္းေနတာကို သတိထားမိသည္ ။ ဆရာမသည္ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ေက်ာင္းစိမ္းလုံခ်ည္ ၀တ္ထားၿပီး အတြင္းခံစကပ္တထည္ ခံ၀တ္ထားတာေၾကာင့္ တင္ပါးေတြက သိပ္မေပၚလြင္လွေသး ။ ယခု အိမ္မွာ ညပိုင္းထမိန္ႏြမ္း ပါးပါး ကို တထပ္ထဲ ၀တ္ထားတာေၾကာင့္ ဆရာမရဲ႕ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြ က ပို သိသာ လွပေနတယ္လို႔ သူ ထင္သည္ ။ ေထာင္လာတဲ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မက်လို႔ ဒီေကာင့္ကို အိမ္သာထဲသြားၿပီး အပူၿငိမ္းေပးလိုက မွ ျဖစ္မယ္ ဆိုၿပီး ဆရာမကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး စာသင္ေနတဲ့ စားပြဲနဲ႔ သိပ္မေဝးလွတဲ့ အိမ္သာခန္းထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္လည္း မင္းထိုက္ အိမ္သာ ၀င္ေနတဲ့အခ်ိန္ ရဲလြန္းကို ပထမ သတိရ..ဆက္တိုက္ဘဲ ရဲလြန္းဆီ က အျပာစာအုပ္ေလး သိမ္းလာတာကို အမွတ္ရလိုက္သည္ ။ ျခင္းေတာင္းထဲကို ပစ္ထည့္ခဲ့တာကိုလည္း သတိရလိုက္သည္ ။ ျခင္းေတာင္းသည္ အခု မင္းထိုက္ကို စာသင္ေနတဲ့ စားပြဲေပၚမွာဘဲ ရွိေနတာမို႔ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး အထဲက အျပာစာအုပ္ေလးကို ႏြိဳက္ယူလိုက္သည္ ။

ဟင္..နံမည္ကလည္း….ဆရာမကိုဘဲ……တဲ့ ။ ဟြန္း..ဒီေကာင္ေတြ..ငါ့ကို ျပစ္မွားေနၾကတာလား..ဖတ္တာကိုက ဆရာမ ဇာတ္လမ္း …။ ေဒၚျမျမႏြယ္လည္း အျပာစာအုပ္ေလးကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဇာတ္လမ္းက ေက်ာင္းသားေလးတေယာက္နဲ႔ ဆရာမတို႔ ညိစြန္းသြားၾကတာကို တစ္တစ္ခြခြ စကားလုံးေတြနဲ႔ ကာမစိတ္ ထႂကြေအာင္ ေရးသားထားတဲ့ အျပာဇာတ္လမ္း ။ အစက ဘာလည္း သိ႐ုံ ဖတ္ၾကည့္မလို႔ ။ ဖတ္ရင္းဖတ္ရင္နဲ႔ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ သိခ်င္လာသလို စိတ္ေတြလည္း ထႂကြလာလို႔ မင္းထိုက္ကလည္း အိမ္သာထဲမွာ ၾကာေနလို႔ ဆက္ၿပီး ဖတ္လိုက္မိသည္ ။ အိမ္သာထဲ ေရာက္သြားတဲ့ မင္းထိုက္သည္ ဆရာမရဲ႕ ဖင္ႀကီးေတြ ႏို႔ႀကီးေတြကို ျမင္ေယာင္သလို ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ဆရာမရဲ႕ ဖင္ႀကီးေတြကို ေထာက္မိရတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ျပန္စဥ္းစားမိၿပီး သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို လက္နဲ႔ ကြင္းတိုက္ေနသည္ ။ စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ေယာင္ရတာနဲ႔တင္ အားမရေတာ့ဘဲ ဆရာမကို မ်က္လုံးနဲ႔ ျမင္ခ်င္မိလို႔ အိမ္သာတံခါးကို နည္း နည္းေလး ဟလိုက္ၿပီး စားပြဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ဆရာမကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ လက္ကလည္း လိင္တန္ကို ဖိ ထုေနသည္ ။ “ ဟင္…ဆရာမ ဘာစာအုပ္ေလး ဖတ္ေနတာလဲ…” မင္းထိုက္ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သိလိုက္သည္ ။ ဟင္…ဒါ…ဒါ……ဒါ….အျပာစာအုပ္ေလးဘဲ…..။ဟာ…ဆရာမ ဒါ…ဒါေတြ… ဖတ္တယ္ . . .။ မင္းထိုက္ ၾကည့္ေနတုံးမွာဘဲ ဆရာမသည္ စာအုပ္ေလးကို ဖတ္ေနရင္း လက္တဖက္က ေပါင္ၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ ။

ၾကည့္ရတာ ဆရာမ စိတ္ထလာတဲ့ပုံ ရွိသည္ ။ မင္းထိုက္လည္း ဒါကို ၾကည့္ၿပီး တအား တိုက္ပစ္လိုက္တာ သုတ္ရည္ေတြ ဖြားကနဲ ဖြားကနဲ လိင္တန္ထဲကေန ပန္းထြက္ကုန္သည္ ။ အိမ္သာရဲ႕ တံခါးကို ထိမွန္ကုန္သည္ ။ ေဒၚျမျမႏြယ္သည္ အျပာစာအုပ္ကို ဖတ္လိုက္မိလို႔ ကာမစိတ္႐ိုင္းေတြ ထႂကြလာရသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေျခာက္ ဆိုတဲ့ အိမ္သာတံခါး ပြင့္သံေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းဘဲ စာအုပ္ေလးကို ျခင္းေတာင္းထဲကို ျပန္ထည့္လိုက္မိသည္ ။ မင္းထိုက္ စားပြဲကို ျပန္ေရာက္လာသည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သလိုနဲ႔ သူ႔ကို စာဆက္သင္ေပးသည္ ။ ဆရာမရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေစာေစာက အျပာဇာတ္လမ္းထဲက ဆရာမနဲ႔ ေက်ာင္းသား ကာမစပ္ယွက္ၾကတာေတြကို ျပန္ စဥ္းစား သတိရမိေနသည္ ။ စိတ္ကို ထိန္း…စိတ္ကိုတင္း…ျမျမႏြယ္…နင္ဟာ ေက်ာင္းဆရာမ တေယာက္ ။ ဒီလို စိတ္ေတြ ေပၚရင္ေတာင္ ထိန္းႏိုင္ရမယ္….။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးရင္း စာသင္တာကိုလည္း ေစာေစာ သိမ္းလိုက္သည္ ။ ျဖတ္လိုက္သည္ ။ “ ကဲ မင္းထိုက္ေရ..ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ဘဲကြာ….ေနာက္ေန႔ေတြ ဆက္ၾကတာေပါ့…” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ မင္းထိုက္ ျပန္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ထမိန္ကို ျပင္၀တ္လိုက္တဲ့့အခါ ထမိန္ အေနာက္ဖက္မွာ အရည္ကြက္ႀကီးတကြက္ စိုေပစြန္းေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ အိမ္သာထဲကို ၀င္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မလို႔ အိမ္သာဆီကို ေလ်ာက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ “ ငါ့ထမိန္ အခုလို ကြက္သြားတာ မင္းထိုက္ တေယာက္မ်ား ျမင္သြားခဲ့သလား…” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို အထပ္ထပ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးမိသည္ ။ အိမ္သာထဲမွာ ေပပြေနတဲ့ ေပါင္ၾကားဂြဆုံေနရာကို သန႔္စင္ရင္း အိမ္သာတံခါး အတြင္းဖက္က သုတ္ရည္ေတြကို ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ ျမင္လိုက္ၿပီ ။ “ဟယ္….ဟိုေကာင္..ယုတ္မာသြားတယ္……အို….ကြင္းထုသြားတာ….မ်ားလိုက္တဲ့ သုတ္ေတြ….” ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ လည္း မင္းထိုက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အိမ္မွာ စာသင္ရတာကို စိတ္မလုံ ေက်ာခ်မ္းၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း မယုံလို႔ ေနာင္ကို မင္းထိုက္ကို တေယာက္ထဲ အိမ္ေခၚမလာေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္မိသည္ ။

ေဒၚျမျမႏြယ္ တေယာက္ အိပ္ရာထဲကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ရဲလြန္း ပုဆိုးကြၽတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ သူ႔အ႐ြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ထြားရွည္လြန္းတဲ့ လိင္တန္ႀကီးကို ျမင္ေယာင္လိုက္ အျပာစာအုပ္ေလးထဲက ေက်ာင္းသားက ဆရာမကို အတင္းၾကမ္းတဲ့ စာသားေတြကို ျမင္ေယာင္လိုက္ မင္းထိုက္ အေနာက္က ေထာက္ထားတဲ့ လိင္ တန္မာမာႀကီးကို ျပန္သတိရလိုက္နဲ႔ အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူး ။ လင္ မရွိတာ ၾကာတဲ့အတြက္ ျပတ္လပ္ ကင္းေဝးေနတဲ့ ေယာက္်ားရဲ႕ အထိအေတြ႕ အကိုင္အတြယ္ေတြကို တမ္းတ ေတာင့္တမိေနသည္ ။ အိပ္လို႔ မရတာနဲ႔ မီးထဖြင့္ၿပီး ျခင္းေတာင္းထဲက အျပာစာအုပ္ေလးကို ျပန္သြားယူမိျပန္သည္ ။ ကုတင္ေပၚမွာ ဖြင့္ဖတ္ရင္း ျပင္းျပလာတဲ့ စိတ္အစဥ္ေၾကာင့္ အပ်ိဳေပါက္ အ႐ြယ္က စြဲစြဲၿမဲၿမဲ လုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့ လက္နဲ႔ ပြတ္ၿပီး အာသာေျဖတာကို လုပ္မိသည္ ။ စိတ္ကူးထဲမွာ ေယာက္်ားတေယာက္က ကိုယ့္ကို ကာမစပ္ယွက္သည္လို႔ ေတြးရင္း ပြတ္ေတာ့ တပည့္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ရဲလြန္း…မင္းထိုက္ တို႔ကို စိတ္ကူးယဥ္မိသည္ ။ ပြတ္…ပြတ္..ပြတ္…အိုး……အိုး…….အား…….အား……..လက္ေခ်ာင္းေတြက အဂၤါစပ္ထဲကို ကြၽံ၀င္သြားၾကသည္ ။ အင္း……..အ…….အ………..အ…….။ အစိကို လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးနဲ႔ ေခ်ရင္း အရည္ေတြ စိုစို႐ြြဲလို႔ ေဒၚျမျမႏြယ္ တေယာက္ ကာမအထြဋ္အထိပ္ ကို ေရာက္ရွိသြားရသည္ ။ မနက္ေစာေစာ ။ ေက်ာင္းရဲ႕ အေနာက္ဖက္က ကုကၠိဳပင္ႀကီးရဲ႕ အကြယ္မွာ သန္းေဝ စီးကရက္ ေသာက္ေနသည္ ။ ေက်ာင္းေစာင့္ႀကီး ဦးစိန္လုံး ေတြ႕သြားရင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးကို သြားတိုင္တတ္လို႔ သူမေတြ႕ေအာင္ သစ္ပင္ကြယ္ၿပီး ေသာက္ေနတာ ျဖစ္သည္ ။ သန္းေဝသည္ သူ ေနထိုင္ႀကီးျပင္းလာတဲ့ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ သူ႔မွာ ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ စ႐ိုက္ေတြ ရွိေနသည္ လို႔ မင္းထိုက္က တခါက ေျပာဘူးသည္ ။ သန္းေဝက ဒါကို ျပန္ၾကားေတာ့ မင္းထိုက္ကို မိုးမြြန္ေနေအာင္ ဆဲသည္ ။ သန္းေဝနဲ႔ မင္းထိုက္တို႔ အၾကာႀကီး စကား မေျပာၾကေတာ့ ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ မင္းထိုက္က ေဆးေျခာက္ လိုခ်င္သလို အျပာစာအုပ္လည္း ဖတ္ခ်င္ေတာ့ သန္းေဝကို ျပန္ၿပီး ေခ်ာ့သည္ ။

သန္းေဝကလည္း ႐ိုင္းစိုင္း ေပမယ့္ သေဘာေကာင္းသည္ ။ အေပါင္းအသင္း ခင္သည္ ။ မင္းထိုက္နဲ႔ ျပန္ဆက္ဆံသည္ ။ “ ေဟ့..သန္းေဝ…..” ႐ုတ္တရက္ မင္းထိုက္ ေခၚလိုက္လို႔ သန္းေဝ လန႔္သြားသည္ ။ “ မင္းေမစပ္ပတ္…” “ သန္းေဝ..မင္းကို အေရးတႀကီး ေျပာျပစရာ ရွိလို႔ကြ….” “ ေဟ..ဘာျဖစ္လဲ..မင္းဖင္ကို ညက တေယာက္ေယာက္ တက္ဖြင့္သြားလား….” “ ဟာ…မင္း မမိုက္႐ိုင္းနဲ႔ကြာ….မင္းကို ခင္လို႔ ေျပာျပမိလို႔..မင္း နားမေထာင္ခ်င္ရင္လည္း ရတယ္…မေျပာေတာ့ဘူး….” “ ဟာ..မင္းထိုက္..အဲလို မလုပ္နဲ႔ကြာ..ငါက ေနာက္တာပါ…..” သန္းေဝက စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္း စီးကရက္ကို တအား ႐ြိဳက္လိုက္သည္ ။ မင္းထိုက္က စီးကရက္ တလိပ္ ေတာင္းေသာက္ရင္း “ ညက ဆရာမအိမ္ကို ငါ စာသင္ဖို႔ လိုက္သြားတယ္ကြ…” လို႔ စေျပာလိုက္သည္ ။ သန္းေဝက “ ႂကြားမေနနဲ႔ကြာ…ငါ သိတယ္….မင္းက ေစာက္ေၾကာက္….မင္း ဆရာမ အနံ႔ကို ႐ြဴေနရတာနဲ႔ဘဲ ေက်နပ္ေနတာ မဟုတ္လား….” လို႔ မဲ့႐ြဲ႕ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။ မင္းထိုက္က “ သန္းေဝ …ငါ အေရးႀကီးတဲ့ သတင္း ေျပာမလို႔ ..ခဏ ပါးစပ္ေပါက္ကို ဆို႔ထားကြာ….” လို႔ မ်က္ႏွာထား တင္းတင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ သန္းေဝလည္း မင္းထိုက္ ေျပာျပတဲ့ ဆရာမက ရဲလြန္းဆီ သိမ္းသြားတဲ့ ႏွာစာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရေတာ့ မ်က္လုံးႀကီး ျပဴးသြားသည္ ။ ဒီစာအုပ္သည္ သူ ယူလာတဲ့ စာအုပ္ ျဖစ္သည္ ။ ဒီေန႔ေတာင္ တအုပ္ ယူလာေသးသည္ ။ ဒီေန႔ ယူလာတဲ့စာအုပ္က ပုံေတြပါ ပါလို႔ ရဲလြန္းတို႔ကို ျပမလို႔ ယူခဲ့တာ ။ “ ဟာ..ဒါဆို ဆရာမက ဒီဟာေတြကို စိတ္၀င္စားေနတာဘဲကြ…..ငါ ထင္တာ မွန္ေနၿပီ..သူ႔ဘဲႀကီး ျပန္မလာေတာ့လို႔ဆရာမ ႏွာစိတ္ေတြ ႂကြေနၿပီ ဆိုတာ ေသခ်ာၿပီေဟ့….” မင္းထိုက္က “ ဟုတ္တယ္..ငါလည္း ထင္တယ္…မေန႔ညက အဲ့စာအုပ္ ဖတ္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ …ဆရာမရဲ႕ ႏွာတန္ဖ်ားေတြနဲ႔ ပါးေတြ နီရဲေနတယ္….ငါလည္း ဆရာမရဲ႕ အိမ္သာထဲ ကြင္းတခ်ီ ထုခဲ့တယ္…..” “ ဘာ….ေစာက္႐ူး….ဘာလုပ္တာလဲ..မင္းကလဲ..ေစာက္ေပါ မင္းထိုက္……” သန္းေဝ ဆဲတာေတြကို မင္းထိုက္က သြားၿဖီးၿပီး ခံေနသည္ ။

ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင့္ သန္းေဝနဲ႔ မင္းထိုက္တို႔ သစ္ပင္ကြယ္ကေန ထြက္လာၾကသည္ ။ ေက်ာင္းဆီကို ေလ်ာက္သြားၾကတဲ့ အခ်ိန္ ရဲလြန္း လာေနတာ ေတြ႕ၾကရလို႔ သူ႔ကို ရပ္ေစာင့္ၾကသည္ ။ ရဲလြန္းက မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနသည္ ။ သန္းေဝက “ ေဟ့ေကာင္…ရဲလြန္း….ဘာျဖစ္ေနလဲ မင့္ေစာက္ခြက္က..မင္း ဖင္ကို သူမ်ား တက္ခ်သြားလား…” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ရဲလြန္းက “ လီးဘဲ သန္းေဝ…….မင္းဖင္ကို မင္းျပန္လိုးလိုက္..ေစာက္ပတ္….” လို႔ ဆဲလိုက္ၿပီးေက်ာင္းထဲကို မ၀င္ေသးဘဲ ေဘာ္လုံးကြင္းဖက္ကို ေခ်ာ္ထြက္သြားလို႔ သန္းေဝက လိုက္ေခၚသည္ ။ ရဲလြန္းက “ သန္းေဝ..မင္း ဘာေၾကာင့္ မင္းထိုက္နဲ႔ ေပါင္းတာလဲ..ဒီေကာင္က သစၥာေဖါက္..ထြတ္..မေန႔ညက သူ ဆရာမအိမ္ကို ပါသြားတယ္ကြ..မင္း ေမ့ေနလား….” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ သန္းေဝကလည္း “ ရဲလြန္း..မင္း မနာလို ျဖစ္မေနနဲ႔..သူ႔ဆီက သတင္းထူးတခု ရလိုက္တယ္ကြ..မင္းဆီက သိမ္းသြားတဲ့ ႏွာစာအုပ္ကို ဆရာမ ဖတ္ေန တာ သူ ေတြ႕တယ္ တဲ့…..”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ “ ဟင္…..ဆရာမ….ဖတ္တယ္…ဟုတ္လား……” ရဲလြန္း အံ့အားသင့္သြားသည္ ။ “ ေဟ့ေကာင္ေလးေတြ..ေက်ာင္းထဲ၀င္ေလ…..” ေက်ာင္းေစာင့္ႀကီး ဦးစိန္လုံး ရဲ႕ အသံၾသၾသႀကီးကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ဆရာဆရာမမ်ား နားေနခန္း အနက္ေအာက္ခံမွာ အျဖဴေရာင္ ထြင္းစာလုံးေတြနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ပလပ္စတစ္ဆိုင္းဘုတ္ေလး ရွိေနတဲ့ အခန္းေလးထဲကို ရဲလြန္း မရဲတရဲနဲ႔ ၀င္လိုက္သည္ ။

အတန္းေခါင္းေဆာင္ စိုးႏိုင္ လာေျပာလို႔ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္က သူ႔ကို ေခၚခိုင္းလိုက္သည္ ဆိုလို႔ ဆရာမ ရွိေနတဲ့ ဆရာဆရာမမ်ား နားေနခန္း ကို သူ လာခဲ့တာ ။ စိတ္ထဲမွာ ပူေနတာက ႏွာစာအုပ္ ကိစၥကို ဆရာမက ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကို တိုင္လိုက္ၿပီလား လို႔ ။ အထဲမွာ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ တျခား ဆရာ ဆရာမေတြ ဘယ္သူမွ မရွိေနဘူး ။ “ ရဲလြန္း…လာ…လာ….ဒီကို…..” ဆရာမက လွမ္းေခၚသည္ ။ “ ရဲလြန္း….” “ ဗ်ာ…ဆရာမ….” “ မင္း ဒီစာအုပ္ ဘယ္က ရလဲ…ဒါ ဘယ္သူ႔စာအုပ္လဲ…” “ ဟို..ဟို……” “ ညာဖို႔ စဥ္းစားမေနနဲ႔ ရဲလြန္း….အမွန္အတိုင္း ေျဖကြာ…..” “ က်..က်ေနာ္….သန္းေဝ ဆီက ရတာပါ…” “ ေသခ်ာလား…” “ ဟုတ္….ဆရာမ…..” “ မင္း ဒါမ်ိဳးေတြ ဖတ္တယ္ေပါ့ေလ..စာေတာ့ မက်က္ခ်င္ဘူး….မင္း ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတဲ့ေကာင္…” ရဲလြန္းလည္း ေခါင္းႀကီး ငုံ႔ၿပီး ၿငိမ္ေနသည္ ။ “ ေနာက္ကို ေက်ာင္းကို ယူမလာနဲ႔..ဖတ္လည္း မဖတ္နဲ႔….ၾကားလား….” “ ဟုတ္…” “ ကဲ သြားေတာ့..မင္း သန္းေဝကို လြြတ္လိုက္..ဆရာမ ေတြ႕ခ်င္တယ္ လို႔ ေျပာလိုက္…” “ ဟုတ္…..” “ ဟာ…..မင္း…မင္း..ဆရာမကို ဘာေတြ သြား ခြၽန္လိုက္လဲ ရဲလြန္း…….မင္းေမစပ္ပတ္…လီးဘဲ..လီးဘဲ…….ငါက ဘာလို႔ ဆရာမဆီ သြားရမွာလဲ……” “ ငါ မခြၽန္ပါဘူး….ႏွာ စာအုပ္ မင္းဆီက ယူဖတ္တာ လို႔ ဘဲ ေျပာလိုက္တာပါ……” “ ဟာ..မင္းကလည္း..ကိုယ္ျဖစ္ကိုယ္ခံတာ မဟုတ္ဖူး..ငါ့နံမည္ကို ေျပာလိုက္ရေသးတယ္ကြာ..ခက္တာဘဲ…….” သန္းေဝက ရွည္လ်ားတဲ့ သူ႔ဆံပင္ နီေၾကာင္ေၾကာင္ေတြကို တဗ်င္းဗ်င္ူ ကုတ္ရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။

သန္းေဝ ဆရာမဆီကို သြားလိုက္သည္ ။ ဆရာမေတြ နားေနတဲ့ ႐ုံးခန္းေလးထဲမွာ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္ တေယာက္ထဲ ရွိေနသည္ ။ “ ဆရာမ..ေခၚတယ္ ဆိုလို႔……” သန္းေဝက ဆရာမကို မၾကည့္ဘဲ ေခါင္းငုံ႔ထားရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္က “ သန္းေဝ..မင္းက ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့ ရဲလြန္းလို ေက်ာင္းသားကို ညစ္ညမ္းတဲ့ အျပာစာအုပ္ေတြ ေပးဖတ္ေနတယ္ကြာ..မင္း ဘာလို႔ ဒီလို ေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ေတြ မဖတ္ သင့္တဲ့ အျပာစာအုပ္ေတြကို ေက်ာင္းကို ယူလာတာလဲ…..မင္း ဒီေန႔ေကာ ေနာက္ထပ္ စာအုပ္ ပါလာေသးလား….” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ သန္းေဝလည္း မင္းထိုက္ ေျပာခ်က္ အရ ဆရာမက သူ႔အျပာစာအုပ္ကို ဖတ္သည္ ဆိုတာကို သိထားေတာ့ “ ပါတယ္ ဆရာမ တအုပ္ထဲပါ…..” လို႔ ေျဖလိုက္သည္ ။ “ ေဟ..ဟုတ္လား..သြား..အတန္းကို ျပန္ၿပီး အဲဒီစာအုပ္ကို သြားယူလိုက္စမ္း……” “ ဘာ…ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆရာမ..စာအုပ္ကို သိမ္းလိုက္မလို႔လား…..မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာမ ရယ္..က်ေနာ္က ငွားဖတ္တာပါ….ျပန္မအပ္ႏိုင္ရင္ ေလ်ာ္ေၾကး ေပးရမွာ…..” “ ဟဲ့..သန္းေဝ…. ေကာင္စုတ္..ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ဒီလို စာအုပ္ မရွိသင့္ဖူးဟဲ့…သြားယူဆို ယူလိုက္…..” ေဒၚျမျမႏြယ္ ေအာ္လိုက္လို႔ သန္းေဝ လန႔္သြားသည္ ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဆီကို ပို႔ရင္ မလြယ္ဘူး ။ မိဘေတြ ေခၚၿပီး ဆုံးမတာေတြ ျဖစ္ႏိုင္သည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ…..” အတန္းကို ျပန္ၿပီး လြယ္အိတ္ထဲက အျပာစာအုပ္ေလးကို ဘလာစာအုပ္ၾကားထဲ ညႇပ္ၿပီး ဆရာမမ်ား နားေနခန္းကို ျပန္သြားလိုက္ရသည္ ။

အတန္းထဲမွာ သူ႔ကို ရဲလြန္းနဲ႔ မင္းထိုက္က “ ဘာျဖစ္လဲ… ဘာျဖစ္လဲ…” လို႔ လိုက္ေမးေသးသည္ ။ ဆရာ နားေနခန္းထဲမွာ ဆရာမ တေယာက္ထဲ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဆရာဦးႂကြယ္သိန္း ပါ ေရာက္ေနသည္ ။ ဦးႂကြယ္သိန္းက ဆရာမေဒၚျမညမႏြယ္ နဲ႔ မနီးမေဝးမွာ ထိုင္ၿပီး စာအုပ္တအုပ္ ကို ဖတ္ေန သည္ ။ သန္းေဝက စညအုပ္ကို ဆရာမရဲ႕ စားပြဲေပၚကို ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ဆရာမက “ ဟုတ္ၿပီ..သန္းေဝ…မင္း အတန္းကို ျပန္ေတာ့ ” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ဗလာစာအုပ္ကိုလည္း ျခင္းေတာင္းထဲကို ထည့္လိုက္သည္ ။ ဦးႂကြယ္သိန္းက ေမာ့ၾကည့္ၿပီး “ သန္းေဝ..သန္းေဝ…..မင္း အတြက္ေတာ့ ငါ ရင္ေလးေသးတယ္..ဆရာေတြရဲ႕ ေျပာစကားကိုလည္း နားမေထာင္ဘူး..” လို႔ ညည္းလိုက္သည္ ။ ဆရာမေဒၚျမျမႏြယ္က “ ဆရာ..သူ ဘာေတြ လုပ္သလဲ…က်မကိုလည္း ေျပာျပပါအုံး…” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ ဦးႂကြယ္သိန္းက “ ဟာ..ဆရာမရယ္..ဒီေကာင္ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္.. ေဆးေျခာက္႐ြဴ တယ္ ဗ်….ဟိုတေန႔ကလည္း ဘူႀကီး ဆိုတဲ့ ေကာင္နဲ႔ ေဘာ္လုံးကြင္းထဲမွာ ထိုးၾက႐ိုက္ၾကတယ္…..” လို႔ ေျပာလိုက္သံကို သန္းေဝ ၾကားလိုက္ရေပမယ့္ တက်ိဳးထဲ လစ္ၿပီ ။ ဒီေန႔ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္က်ရင္ ဆရာမ က ဘယ္သူ႔ကို အိမ္ကိုေခၚၿပီး စာသင္မလဲ လို႔ ရဲလြန္းတို႔ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ နားစြင့္ေနၾကသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ဆရာမသည္ သူတို႔ အားလုံးကို အိမ္ကို မေခၚသြားေတာ့ ။ အတန္းထဲက စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသူ မိုးစက္ ကိုဘဲ ေခၚသြားလိုက္သည္ ။

ရဲလြန္းတို႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္သြားၾကသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းကေန ေခါင္းငိုက္ဆိုက္နဲ႔ အိမ္ျပန္ေနတဲ့ ရဲလြန္းကို အေနာက္ကေန လွမ္းေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ ရဲလြန္း လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးစက္နဲ႔အတူ ဘတ္စ္ကား မွတ္တိုင္မွာ ကားေစာင့္ေနတဲ့ ဆရာမ ေခၚတာ ျဖစ္ေနသည္ ။ စိတ္ထဲမွာ ဆရာမေတာ့ ငါ့ကိုလည္း ေခၚမလို႔ လား လို႔ ထိန္းကနဲ ၀မ္းသာသြားသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမ ေျပာလိုက္တာက “ ရဲလြန္းေရ..မင္း ဟိုတတရက္က ေျပာတာ ဆရာမ စဥ္းစားမိၿပီး မင္းကို မနက္ဖန္ စေနေန႔ မို႔ အားတဲ့အခ်ိန္ ဆရာမ ၿခံထဲက ၿခဳံေတြ ျမက္ေတြကို ရွင္းေပးဖို႔ ေခၚခ်င္လို႔..မင္း လာလုပ္ေပး ႏိုင္မလားကြ…” လို႔ ေျပာတာ ျဖစ္ေနသည္ ။ ဒါကိုလည္း ရဲလြန္း ၀မ္းသာတာဘဲ ။ စာမသင္ရဘဲ ဆရာမအိမ္ကို သြားရမွာကို ပိုေတာင္ သေဘာက်ေသးတယ္ေလ..။ “ ဟုတ္ကဲ့…ဆရာမ..က်ေနာ္ လာခဲ့မယ္….ဘယ္အခ်ိန္ လာရမလဲဟင္…” လို႔ ျပန္ေမးလိုက္သည္ ။ “ အတိအက်ရယ္ မဟုတ္ပါဘူးကြာ..မနက္ပိုင္ ေနမျမင့္ခင္ေပါ့……” “ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ..က်ေနာ္ လာခဲ့မယ္..ျမက္ခုတ္ဖို႔ ဓါးလည္း ယူခဲ့မယ္..” “ ေအး..ေအး…ေကာင္းၿပီကြယ္….မင္းကို ဆရာမက ထမင္း ေကြၽးမယ္……” ရဲလြန္းလည္း ဆရာမ အိမ္ကို သြားရမွာကို အရမ္း ေက်နပ္ ၀မ္းသာမိသြားရသည္…. ၿပီးပါၿပီ ။