ကျောင်းသူမလေး ညိုညိုအောင် “

သူမနာမည်ကညိုညိုအောင်။ လှတယ်။ မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံး သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။သူမ ကမျက်နှာလှသလို ကိုယ်လုံးကလည်းအရမ်းသည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့် အသားက နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ညိုပြီးစိုနေတယ်။ သူမရဲ့ ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ်မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် ဘောင်းဘီ လုံးဝမ၀တ်ခြင်းပင်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန်ထမီလေးနဲ့ နေလေ့ရှိသည်။ နောက်ရည်းစားလည်းမရှိသေး။ ယောက်ျားများနှင့်လည်း ကင်းကင်းနေလေ့ရှိသောကြောင့် မာနရှင်မလေးလို့လည်း နာမည်ကြီးသေးသည်။

ညိုညိုအောင်က ယောက်ျားတွေကို အထင်မကြီးသည်မှာအကြောင်းရှိသည်။ သူမငယ်စဉ် အပျိုဖြစ်ခါစ ၁၃ နှစ်လောက်တွင် ကျောင်းမှအစည်းအဝေးရှိသောကြောင့်အိမ်သို့ပြန်လာရာ
“အား အား ကိုကိုရေ တော်ပါတော့ ဒီမှာနာလှပြီ အဟင့်ဟင့်” ဟူသော တောင်းပန်သံများ
သူမ အစ်မ၏ အခန်းမှ ရုတ်တရက်ထွက်လာသောအသံကိုကြားမိလိုက်ရာ ညိုညိုအောင်သည် တံခါးလေးကိုအသာဟကာ အထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်ရာ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးသောမြင်ကွင်းကိုမြင်လိုက်ရလေသည်။
ကုတင်ပေါ်မှ ညိုညိုအောင်၏ အစ်မသည် ကိုယ်တုံးလုံနှင့်လှဲနေပြီး သူမတို့၏ ကားဒရိုင်ဘာ အောင်မောင်းက သူမအစ်မအပ်ါကိုတက်ခွပြီး ရှည်လျှားမည်းနက်နေသော လီးချောင်းကြီးနှင့်ထိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ညိုညိုအောင်၏ အစ်မမှာ ညိုညိုအောင်လို အသားအညိုပဲ အသားကဖြူဖွေးနေရာ အသားမည်းလှသောကိုအောင်မောင်းကြီးက မတန်မရာတက်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်နေရသောညိုညိုအောင်မှာ အော်ဖို့ပင်သတိမရမိတော့ပဲ ရင်တစ်ဖိုဖိုနှင့်သာ စောင့်ကြည့်မိသည်။ အောင်မောင်းကလည်း သူမ အစ်မကို အပ်ါကတက်လိုးလို့အားမရပဲ
” ဟဲ့ မီမီအောင် ဖင်ကုန်းစမ်း နင့်ကို အနောက်က နေခွေးလိုးလိုးမယ် “
အလွန်တရာရိုင်းစိုင်းလှစွာ ပြောပြီးလိုးလေသည်။ မီမီအောင်ကလည်း ပါးစပ်က
“တော်ပါတော့ရှင် တော်ပါတော့ရှင်” ဟု တစ်တွတ်တွတ်တောင်းပန်နေသော်လည်း ဖင်ကတော့ကုန်းပေးလိုက်သည်။ အောင်မောင်းကတော့ သူ့ရဲ့လီးမည်းမည်းနဲ့ အသားကုန်ဆောင့်လိုးလေသည်။ လီးနဲ့ အဖုတ်ထိသံ ကတစ်ဖတ်ဖတ်မြည်နေသလို မီမီအောင်ရဲ့ ပါးစပ်ကလည်းတစ် အီးအီး တစ်အင်းအင်းနှင့် ညည်းနေလေသည်။ ညိုညိုအောင်သည်ထိုမြင်ကွင်းကို ပြီးအောင်မကြည့်နိုင်တော့ ဘဲ သူမရဲ့ အခန်းထဲသို့ အမြန်ပြေးဝင်ပြီး စောင်နှင့်ခေါင်းမြီးခြုံပြီးနေလိုက်ပါတော့သည်။

နောက်တစ်နေ့ကျတော့ မီမီအောင်သည် အောင်မောင်းနောက်သို့လိုက်ပြေးသွားသည်။ သူမ အစ်မရဲ့ လုပ်ရက်ကို ညိုညိုအောင်လုံးဝနားမလည်ပေ။ ထိုနေ့က သူမမြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းသည် သူမအား ယောကျာ်းများကို မုန်းတီးစက်ဆုပ်စေခဲ့သည်။
ယောကျာ်းများကို မုန်းတီးသူ ညိုညိုအောင် ရဲ့ဘဝမှာ သူမသဘောကျမိသော ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်တော့ရှိဖူးသည်။ ထိုသူမှာ သူမရဲ့ တိုက်ဘေးမှာနေသော ကျော်ကျော်ဖြစ်သည်။ ကျော်ကျော်သည် သူမတွေ့ဖူးသောယောကျာ်းလေးတွေနဲ့ မတူ။ ဖြူစဉ် ရိုးသားသောမျက်နှာထားရှိသည်။ အေးချမ်းသည်။ အသားအရည်ကယောကျာ်းတန်မဲ့အတော်ဖြူသည်။သူမသည် ကျော်ကျော်ကိုတော့ တစ်ခြားယောကျာ်းများနှင့်မတူ ရင်းရင်းနှီးနှီးပေါင်းသည်။

တစ်ရက် သူမ ညတစ်ရေးနိးလာရာ ပြန်အိပ်မရသောကြောင့် တစ်နေ့ကမှဝယ်လာတဲ့ မှန်ဘီလူးလေးနဲ့ လျှောက်ကြည့်ရာ အမှတ်မထင် ကျော်ကျော်အခန်းပြတင်းပေါက်ကို ကြည့်မိသောအခါ မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းက သူမအား ကြက်သေသေသွားစေသည်။
မီးမှိန်မှိန်လေး လင်းနေသော ပြတင်းပေါက်နားမှာ ကျော်ကျော်သည် အဝတ်မရှိဘဲ မိန်းမအတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ရှုရင်း သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုလုပ်ပြီး ဂွင်းထုနေခြင်းဖြစ်သည်။ အသားဖြူသလောက် လီးကြီးက မည်းလှသည်။ ဒစ်ကြီးက နီရဲနေပြီး အမွှေးများကလည်း သန်စွမ်းလှသည်။ ညိုညိုအောင်သည် ကျော်ကျော်၏လီးကို ကြည့်ရင်းနဲ့ ရွံရှာလာပြီး ကျော်ကျော် မျက်နှာအပ်ထားသော ဘောင်းဘီတိုကိုကြည့်မိရာ သူမ၏ ဘောင်းဘီတိုဖြစ်နေသည်ကို ထူးဆန်းစွာတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ မှန်ဘီလူးနဲ့ကြည့်ခြင်းကြောင့် သူမ၏ ပျောက်သွားသောအတွင်းခံအားကောင်းကောင်းမှတ်မိလေသည်။

“ငါက ရိုးသားလှချည်ရဲ့လို့ထင်တဲ့အကောင်က ငါ့အတွင်းခံကိုခိုးပြီးရှုနေတာကိုး” ဟုတွေးပြီး ကျော်ကျော်ကို အလွန်တရာစက်စုပ်မိလေသည်။ သို့သော်လည်း ညိုညိုအောင် သည် ထိုမြင်ကွင်းကို မျက်နှာလွှဲဖယ်ခြင်းတော့မပြုမိချေ။ တအောင့်ကြာသော် ကျော်ကျော်၏ ကြီးမားလှသောလီးကြီးမှ ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်အရည်များထွက်လာသည်ကို ညိုညိုအောင်သည် မှန်ဘီလူးမှ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်လိုက်ရလေတော့သည်။ ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်ရသောအခါ ညိုညိုအောင်မှာပျို့ပင်ပျို့တက်လာပြီး မျက်နှာကို အမြန်လွှဲကာ မျက်စိဇွတ်အတင်းမှိတ်ပြီး အိပ်လိုက်ရတော့သည်။ မျက်စိကိုမှိတ်ထားသောလည်း ဒစ်နီကြီးကိုတော့ မြင်မြင်ယောင်မိခြင်းကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း မုန်းမိတော့သည်။

ကျော်ကျော်သည် ညိုညိုအောင်ဆိုသောမာနခဲလေးကို မြင်မြင်ချင်းအရမ်းချစ်မိသူဖြစ်သည်။ မာနကြီးမလေးက တစ်ခြားယောကျာ်းလေးများထက်မိမိ အား ပိုပြီး လိုက်လိုက်လျောလျောဆက်ဆံသောကြောင့် ပိုပြီးစွဲလမ်းနေမိသည်။ သူမ၏ ချိတ်ထမိန်အောက်မှ ကြီးမားတင်းကားနေသောဖင်ကြီးကိုလည်း အရမ်းကိုချစ်အရမ်းကိုလိုချင်နေခဲ့မိသည်။ထို့ကြောင့် သူမရဲ့ အတွင်းခံလေးကို မရရအောင်ခိုးပြီး ရတနာတစ်ပါးလိုတန်ဖိုးထားကာ ဂွင်းထုခဲ့ရသောညများမှာ တော်တော်များခဲ့ပြီ။ သူ အဲဒီလိုသူမရဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ရှူရင်း ဂွင်းထုနေသည်ကို သူမမြင်သွားခဲ့တာကိုတော့သူမသိခဲ့ချေ။ အစောပိုင်းရက်များတွင် ညိုညိုအောင်က သူ့ကို ချိုချိုသာသာ ဆက်ဆံသလောက်။ အခုနောက်ပိုင်းမှာ အနားပင်အကပ်မခံတော့ပေ။ သူ့ကိုမြင်တိုင်းလည်း သူမရဲ့မျက်နှာက တင်းမာခက်ထန်သွားလေ့ရှိသည်။ သူအရမ်းစိတ်ညစ်သွားသည်။.မာနမင်းသမီးလေး သူ့ကို ဘာများ စိတ်မခန့်မသင့်ဖြစ်သွားပါလိမ့်။

စိတ်ညစ်ညစ်ဖြင့် အမျိုးများရှိရာ ပင်လယ်ရွာတစ်ရွာသို့ ကျော်ကျော်ခရီးထွက်ခဲ့သည်။ ကံကြမ္မာက တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ သင်္ဘောပေါ်မှာ ညိုညိုအောင်နဲ့တိုက်ဆိုင်စွာတွေ့လေသည်. ကျော်ကျော် လစ် ကနည်းပျော်သွားပြီး
“ညိုညိုရေ ဘယ်သွားမလို့လဲ သင်္ဘောပေါ်မှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်လာဆုံတယ်နော်”
“ဘယ်သွားသွားနင့်အပူလား ငါ့ကိုစကားလာမပြောနဲ့”
လူကြားထဲ အအော်ခံလိုက်ရသဖြင့် ကျော်ကျော်အတော်ရှက်သွားသည်။ နင်င့ါကိုဘာလို့ဒီလောက်တောင် တင်းမာနေရတာလဲကွာ။ အဲဒီညမှာ မိုးကလည်းနည်းနည်းရွာနေ အရက်ကလည်းထွေထွေနဲ့ ကျော်ကျော် သင်္ဘောကုန်းပတ်ပေါ်ကိုတက်လာတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ ကုန်းပတ်ပေါ်မှာ ညိုညိုအောင်က လည်းတစ်ယောက်တည်းတွေ့ပြန်တယ်။
“နင်ငါ့နောက်ဘာဖြစ်လို့လိုက်နေတာလဲ။ နင့်မျက်နှာကိုမမြင်ချင်ပါဘူးဆိုမှ နှာဘူးကောင်။”
ရုတ်တရက် ရင့်ရင့်သီးသီးအပြောခံလိုက်ရတော့ ကျော်ကျော်အရမ်းဒေါသထွက်သွားတယ်။ အရက်ကလည်းဝင်ထားတော့ သွေးကဆူနေပြီ အဲဒါနဲ့ မာနခဲလေးရင် လက်ကိုမပြောမဆိုနဲ့ ဆွဲကိုပြီးတော့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကတော့ ညိုညိုအောင်ရဲ့ ဖင်ကြီးကို အားရပါးရဆုတ်နယ်ပလိုက်တယ်။
“ကျော်ကျော် နင်ဘာလုပ်တာလဲ။ အခုချက်ချင်းငါ့ကိုလွှတ်နော်။”

ညိုညိုအောင်ကလည်း အတင်းရုန်း ကျော်ကျော်ကလည်း ဇွတ်အတင်းဖက်ပြီးတော့ဖင်ကိုကိုင်နဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးရေထဲကိုပြုတ်ကျသွားတော့သည်။
ကျော်ကျော်သည် ကြိမ်းစပ်နေသော မျက်လုံးအစုံကို အားယူပြီးဖွင့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်သူဘယ်ကိုရောက်နေလဲ သူမသိတော့ပေ။ လေးဘက်လေးတန်ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း ပင်လယ်ကြီးနှင့် ကျောက်ဆောင်များကိုသာတွေ့ရသည်။ သေသေချာချာပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ သူနှင့် မာနရှင်မလေးတို့ ဆွဲလားရမ်းလားဖြစ်ပြီး ရေထဲသို့ပြုတ်ကျသွားကြောင်းသတိရလိုက်သည်။ ကျော်ကျော်သည် အဖြစ်အပျက်တို့ကို ပြန်သတိရသည်နှင့် ညိုညိုအောင်ကို စိတ်ပူသွားသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးရေထဲကိုပြုတ်ကျသွားသည် မဟုတ်ပါလား။ ထို့ကြောင့်ကျော်ကျော်သည် အနီးအနားတဝိုက်သို့ ညိုညိုအောင်ကိုလိုက်ရှာသည်။
ကမ်းစပ်တစ်လျှောက် အနည်းငယ်မျှရှာပြီးသော် ကျောက်ဆောင်လေးတစ်နေရာတွင် တင်နေသော သူမကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ သူမကိုတွေ့လိုက်သည်နှင့် ကျော်ကျော်ကား အသက်ရှုရပ်မတံ့ဖြစ်သွားလေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မာနရှင်မလေး မှာ အောက်ပိုင်းတွင် ထမိန်မပါတော့ပဲ ဘောင်းဘီတို အဖြူလေးနှင့် မှောက်နေသော ကြောင့်ဖြစ်သည်။ မြန်မာဆန်လှသော မာနကြီးလှသော မိမိကိုယ်ကို အသားနည်းနည်းမှမပေါ်အောင်ဝတ်တတ်သော မာနရှင်မလေးညိုညိုအောင်မှာ ကျော်ကျော်၏ရှေ့တွင် အောက်ပိုင်းဗလာနှင့် သူမ၏ဖင်ညိုညိုကြီးကြီးကို ထောင်ပြီးမေ့နေသည်မဟုတ်ပါလား။
ကျော်ကျော်မှာ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် လီးတောင်လာလေသည်။သို့သော် သူ၏စိတ်ကို မနည်းထိန်းပြီး ညိုညိုအောင်ကို လှုပ်နှိုးလိုက်သည်။
” ညိုညို ညိုညို “
ကျော်ကျော်က သူမ၏နာမည်ကိုခေါ်ရင်းသူမအား ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ညိုစိုပြီး သွယ်လျှသောပေါင်တံလေးက ကားသွားသည်။ သူမသည် အသက်တော့မှန်မှန်ရှူနေသေးသည်။ကျော်ကျော်က သူမရဲ့မျက်နှာနှာလှလှလေးကို ငေးကြည့်နေတုန်း။သူမမျက်လုံးတွေရုတ်တရက်ပွင့်လာလေသည်။

မျက်လုံးပွင့်ပွင့်ချင်း သူမသည်ကျော်ကျော်ကို တွေ့လိုက်သောအခါ လန့်သွားလေသည်။
” နင်နင် ဘာလုပ်တာလဲ”
သူမသည် ပြောပြောဆိုဆို မိမိ ရဲ့အောက်ပိုင်းကို သတိထားမိသောအခါ
“အို”
သူမရဲ့အောက်ပိုင်းသည် အတွင်းခံလေးကလွဲပြီးဘာမှ မရှိတော့ပါလား။ အတွင်းခံလေးကလည်း သူမရဲ့ ကြီးထွားပြီးကားနေတဲ့ ဖင်ကို လုံအောင်မဖုံးဖိနိုင်ချေ။ ညိုညိုအောင်မှာတစ်စိမ်းယောကျာ်းလေးရှေ့မှာ ဒီလိုနေရတော့ရှက်လည်းရှက် ကြောက်လည်းကြောက်မိနေတော့သည်။ ထိုအခါ ကျော်ကျော်ကသူမအနားကို ပိုပြီးတိုးကပ်လာလေသည်။
“နင်နင် ငါ့ကိုဘာလုပ်မလို့လဲ။ ငါ့ကိုမတရားမလုပ်နဲ့နော် အဟင့်ဟင့်။”
ညိုညိုမှာကြောက်ပြီးငိုလေသည်။ ကျော်ကျော်က
” ငါနင့်ကိုဘာမှမလုပ်ပါဘူး။ နင့်ကိုကူညီမလို့ပါ။ အခုဒီကျွန်းပေါ်မှာ နင်နဲ့ ငါနှစ်ယောက်ထဲပဲရှိတာ။”
” အဲဒါနင့်ကြောင့်ပေါ့ နင်ငါ့ကို မဟားဒယားလုပ်တာကိုး။”
” အဲဒီအတွက်နင့်ကိုငါ တောင်းပန်ပါတယ်ဟာ။ ငါနည်းနည်းမူးနေလို့ပါ။ ပြီးတော့ နင်ကနင်က အရမ်းလှတာကို။”
ကျော်ကျော်သည် ပြောရင်းနဲ့ တံတွေးကိုမျိုလိုက်သည်။ ဟုတ်တယ်လေ။ အလွန်လှသော ကောင်မလေးနဲ့ ကျွန်းတစ်ခုမှာနှစ်ယောက်ထဲ ပြီးတော့ အပေါ်ပိုင်းက ဗမာရင်ဖုံးအင်္ကျီလေးနဲ့ အောက်ပိုင်းကျတော့ အတွင်းခံလေးနဲ့ မိန်းကလေးကို ဘယ်ယောကျာ်းမလိုးချင်ပဲနေမလဲ။ ကျော်ကျော်က စိတ်ကိုအတင်းထိန်းလိုက်ကာ
” ငါနင့်အတွက် တစ်ခုခုသွားရှာပေးဦးမယ် ဒီမှာခဏစောင့်ဦးနော်”
” သိပ်အဝေးကြီးမသွားနဲ့ဦး ငါကြောက်တယ်ကျော်ကျော်”
သူမ စကားကြောင့် ကျော်ကျော်က ညိုညိုအောင်ကိုသနားသွားမိသည်။ အော်သူ့ခမျာ ကြောက်ရှာ ရှက်ရှာလိမ့်မည်။
” အေးပါ စိတ်မပူပါနဲ့ဟာ။ အစကငါ့ဘောင်းဘီချွတ်ပေးမလို့ပဲ ဒါပေမယ့် နင့်ဟိုဟို ဟာက အရမ်းကြီးတော့မတော်လောက်ဘူး ပြီးတော့ငါက အတွင်းခံလည်းမပါလို့ “
” လာပြန်ပြီလား။ နင်ငါ့ကိုထပ် စော်ကားမယ်တော့မကြံနဲ့နော် အသက်ချင်းလဲပလိုက်မယ်။”
ဘောင်းဘီတိုမလေးကချိန်းခြောက်လေသည်။
” စိတ်ချပါဟာ ငါအဲဒီလောက်လဲ အောက်တန်းမကျပါဘူး။”
သူမအကြောက်အောင်သာပြောရတယ် ဘောင်းဘီကကွဲထွက်မတတ်တင်းနေသည်။ ကျော်ကျော်က ကမ်းစပ်တစ်လျှောက် အနည်းငယ်ရှာဖွေကြည့်လိုက်ရာ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ကမ်းစပ်မှာ အိတ်တစ်အိတ်ကို တွေ့လေသည်။ အိတ်ကိုဖွင့်ကြည့်ရာ ဓားအသေးတစ်လက်နှင့် ရေဝင်ပြီး ပျက်စီးနေသော တိုလီမှုတ်စ များသာတွေ့ရသည်။ အဝတ်အစားတော့မပါပေ။ ဆက်လက်ပြီး ရှာသော်လည်း အသုံးသည့် အရာတစ်စုံတစ်ရာကိုမှ မတွေ့သောကြောင့် ညိုညိုအောင်ဆီသို့ပြန်လာသည်။ ကမ်းစပ်မှာ သူမသည် ဒူးနှစ်လုံးကိုကွေးပြီး ထိုဒူးပေါ်တွင်လက်ပိုက်ပြီး ထိုင်နေရာ စွင့်ကားသောဖင်ကြီးမှာ ပိုမိုပေါ်လွင်နေတော့သည်။
” အင်းငါတော့ ခက်တော့တာပဲ ဘယ်အချိန်အထိများ ငါတောင့်ခံနိုင်ပါ့မလဲ” စိတ်ထဲမှာတွေးရင်းမျက်စိကိုလည်း သူမရဲ့အောက်ပိုင်းကို မကြည့်မိအောင် နေပြီး
” ညိုညိုရေ ဘာမှတော့မတွေ့ဘူး အဲဒါကြောင့်ဒီလိုလုပ် ငါ့တီရှပ်ကိုဖြဲလိုက်ပြီး နင့်အောက်ပိုင်းမှာပတ်ထားလိုက် ငါ့ခါးပတ်နဲ့စည်းထားလိုက် “
မာနရှင်မလေးလည်း ဘာမှမတတ်နိုင်ဘဲ ကျော်ကျော်ပြောသလိုလိုက်လုပ်လိုက်ရတော့သည်။ သူမပုံသည် အခုမှ ဟာဝါရီကျွန်းသူလိုလို ဘာလိုလိုနှင့်။ ထိုသို့နေရင်းနဲ့ ညမှောင်လာရာ ကျော်ကျော်ခြောက်သွေ့ နေသော အုန်းလက်များကိုရှာဖွေကာ သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှာပါလာသောမီးခြစ်အကောင်းစားဖြင့်မီးမွှေးပြီး
“ညိုညို နင်အိပ်ချင်အိပ်တော့လေ။ ငါဒီမှာစောင့်ပေးမယ်။”

သူမသညျကြောျကြောျရဲ့စကားကွောငျ့ လနျ့သှားလသေညျ။ သူမအရမျးအိပျခငြျနပွေီ။ သို့သောျမအိပျရဲ။ ယောကျြားတှအေကွောငျးသိလို့ဖွဈသညျ။ ယောကြာျးတှအေားလုံးက နှာဘူးတှေ။ နောကျကြောျကြောျ သူမရဲ့ ဘောငျးဘီတိုကို ခိုးရှူပွီး ညဈညဈပတျပတျလုပျသညျ့အကောငျ ပွီးတော့ ဖွူပွဈပွဈအရညျမြား ထိပျနီနီ အခြောငျးတုတျတုတျကွီးမြား အို ငါဘာတှမွေငျယောငျလာပါလိမျ့ ဒီလောကျရှံစရာကောငျးတဲ့ဟာကိုမြား။
“ဟငျ့အငျးငါမအိပျခငြျသေးဘူး။”
ကြောျကြောျကသူမ သူ့ကိုစိတျမခမြှနျးသိသညျ။ ထို့ကွောငျ့
” နငျငါ့စိတျမခဘြူးမလား။ ရော့အဲဒါကွောငျ့နငျစိတျခရြအောငျ ဒီဓားကိုယူထား”
ကြောျကြောျက သူမကို ခုဏက ကောကျရထားသော ဓားတိုလေးကိုပေးလိုကျလသေညျ။
” ကဲဒီလောကျဆို ကြနေပျပွီမလား။ နငျမအိပျသေးလညျး ငါတော့အိပျတော့မယျ”
ပွောရငျးဆိုရငျးနဲ့ ကြောျကြောျက သူမကိုကြောပေးပွီးအိပျလတေော့သညျ။ ညိုညိုသညျ မီးပုံနဘေးတှထေိုငျပွီး ငိုကျလာလသေညျ။ ဘယျလိုပဲအိပျမပြောျအောငျ ကွိုးစားကွိုးစား ပငျပနျးမှုဒါဏျကွောငျ့ ငိုကျလာပွီး အိပျပြောျသှားလသေညျ။မညျမြှ ကွာအောငျအိပျပြောျ သှားသညျမသိ သူမရဲ့ကိုယျလုံးပေါျကို တဈစုံတဈရာက ဖိထားသလိုခံစားရသောကွောငျ့ လနျ့နှိုးလာလသေညျ။ သူမမွငျလိုကျရသညျမှာ ကြောျကြောျကသူမကို တကျခှထားပွီး လကျနှဈဖကျက သူမရဲ့ နို့နှဈလုံးကိုအားရပါးရ ကိုငျနခွေငျးဖွဈသညျ. လရောငျမလငျးတဈလငျးတှငျ ကြောျကြောျရဲ့ မကြျနှာမှာ ရမကျခိုးတှဝေနေပွေီးအလှနျ စကျစုပျစရာကောငျးလသေညျ။ သူမသညျ အားရှိသလောကျရုနျးသညျ။ သို့သောျ ရုနျးကနျနိုငျအားမြား ပြောကျဆုံးနသေညျ။ ကြောျကြောျ သညျသူမရဲ့ နို့အစုံကို အားရပါးရကိုငျသညျ။ ပွီးနောကျ သူမရဲ့စိကပျနတေဲ့ ပေါငျနှဈလုံးကို ဖွဲပွီး သူမရဲ့အဆီတဈထပျ အသားတဈထပျ ဖွဈနတေဲ့ အဖုတျနှုတျခမျးထူထူကွီးကို သူ့ရဲ့ ပါးစပျနှငျ့ ပယျပယျနှယျနှယျယကျလသေညျ။ နူးညံ့လှသော ညိုညိုရဲ့ အဖုတျလေးမှာ ကြောျကြောရဲ့ လြှာကွမျးကွီးနဲ့ အယကျခံရသောကွောငျ့ ယားသလိုလိုကဉြျသလိုလိုနဲ့ နလေို့မရအောငျခံရခကျလှသညျ။” အမရေေ အဖရေေ ဒီမှာ သမီးကို မဒိနျးကငြျ့နတေယျရှငျ့ ခှေးကငြျ့ခှေးကွံကွံနပေါတယျ။ “
ညိုညိုက အားကုနျအောျလိုကျရာ ကြောျကြောျ ကစိတျတိုလာပွီး
“အံမယျ ကောငျမ ဒီလောကျလူသူမနီးတဲ့ ကြှနျးပေါျမှာတောငျဒီလောကျ အာလာပွဲနသေေးတယျ။ နငျ့ပါးစပျကို ငါ့းလီးနဲ့လိုးပွီး ပိတျရမယျ”
ပွောပွောဆိုဆိုနှငျ့ ကြောျကြောျက သူ့ရဲ့ ၇ လကျမ လောကျနီးနီးရှညျသောလီးကွီးကိုဆှဲထုတျပွီး ညိုညိုအောငျပါးစပျထဲသို့ ထိုးသှငျးလိုကျလသေညျ။
“အု အု အှပျ အှပျ”
ညိုညိုအောငျရဲ့ ပါးစပျထဲသို့လီးကွီးဝငျလာရငျ အောျနသေောအသံမြားပငျရပျသှားတော့သညျ။ ဒဈကွီးမှာ ကွီးလှနျးသဖွငျ့ သူမရဲ့ ပါးစပျနှငျ့မဆံ့မပွဲဖွဈနလေသေညျ။ ပါးစပျနှငျ့ ဒဈမဆံ့ ပါဘူးဆိုမှ လီးတဈခြောငျးလုံး ပါးစပျထဲဝငျလာသောအခါ ညိုညိုမှာ အသကျကိုကိုမရှူနိုငျလောကျအောငျဖွဈလာသညျ။ ကြောျကြောျကလညျး သူမကိုလုံးဝမညှာပဲ ပါးစပျကိုအတငျးလိုးလသေညျ။ ညိုညိုအောငျမှာ သူမရှံရှာလှပါသညျဆိုသော လီးမညျးမညျးကွီးဖွငျ့ ပါးစပျကိုမညှာမတာလိုးခံနရေလသေညျ။ လိုးနရေငျးနဲ့ ကြောျကြောသညျ တဈဇတျဇတျ တုနျသှားပွီး သုတျရေ ဖွူဖွူပွဈပွဈမြား ညိုညိုအောငျပါးစပျအတှငျးသို့ ဒလဟောဝငျလာသညျ။ ညိုညိုအောငျသညျ သူဧ။ျ ပါးစပျထဲသို့ဝငျလာသော သုတျရမြေားကို အလှနျပငျရှံပွီး ထှေးထုတျ ရနျကွိုးစားသောျလညျး ပါးစပျအပွညျ့ လီးကွီးနဲ့ အလိုးခံနရေသောကွောငျ့ လရညျမြားကိုမြိုခလြိုကျရပါတော့သညျ။
” ညိုညို ညိုညို “
” ဟေ့ညိုညို “
ကြောျကြောျရဲ့ အသံကိုသူမသညျကွားတဈခကြျမကွားတဈခကြျနှငျ့ ရုတျတရကျ သူမကိုယျလုံးကိုဆှဲခါခွငျးခံ လိုကျရသဖွငျ့ ကြောျကြောျကို အားကုနျတှနျးလိုကျရာ သောငျပွငျပေါျကိုလဲနကေနြသေောကြောျကြောျကို တှေ့လိုကျရသညျ။ ထိုအခါမှ သူမအိပျမကျ မကျနကွေောငျ့ကိုယျ့ဟာကို သိလိုကျရသညျ။
ကြောျကြောျက
“နငျအိပျမကျမကျနတောလား တဈအားအောျလို့ငါစိတျပူပွီးနှိုးလိုကျတာ။ ဒီလောကျတောငျအောျနတော ဘာအိပျမကျဆိုးမြားမကျလို့လဲ”
ညိုညိုအောငျ၏ မကြျနှာသညျ ဖွနျးကနညျးနီသှားပွီး
” ဘာမှမဟုတျပါဘူး ဟိုလြှောကျမကျ ဒီလြှောကျမကျတာပါ။”
ပွောရငျးနဲ့ညကအိပျမကျကိုပွနျမွငျယောငျမိသောျ ကြောျကြောျကို မသတီသလိုဖွဈသှားသညျ။ ဟငျး ရှံဖို့ကောငျးတဲ့အကောငျ အပွငျမှာငါ့ကိုဒီလိုလာလုပျကွညျ့ပါလား ဓားနဲ့ကိုထိုးသတျပလိုကျဦးမယျ
ဟုစိတျထဲမှာတှေးထားမိလသေညျ။ ကြောျကြောျသညျ သူမယောငျနသေံကို တဈစှနျးတဈစတော့ကွားလိုကျသညျ။ ဘာတဲ့ ကြောျကြောျ လှှတျနောျ ဆိုလားဘာလားပဲ။ ဒီကောငျမလေးဘာတှမြေားအိပျမကျမကျပါလိမျ့။
ကြောျကြောျနဲ့ ညိုညိုအောငျတို့သညျ ကြှနျးတဈဝိုကျလေ့လာကွညျ့ရာ ကြှနျးတဈနရောတှငျ ရကေနျလေးတဈကနျကိုတှေ့လိုကျရသညျ။ ရကေနျက ရမြေားကအလှနျကွညျလငျလှသညျ။ ရကေနျကမျးခွကေိုပငျမွငျနရေသညျ။ ကြောကျခဲဖွူဖွူမြားနှငျ့ ငါးသေးသေးလေးမြားကို အတိုငျးသားမွငျနရေသညျ။ ထိုရကေနျကလေး၏ ဆှဲဆောငျမှုကွောငျ့ ညိုညိုသညျရခြေိုးခငြျစိတျကိုတားမရတော့ပေ။ လူကလညျးညဈပတျနပွေီ မဟုတျပါလော။
“ကြောျကြောျ ငါရခြေိုးမလို့။ နငျဟိုးခွုံနောကျနားမှာသှားစောငျ့နေ။ လုံးဝလာမကွညျ့နဲ့နောျ။ နငျယောကြာျးကောငျးဆိုတာငါယုံတယျ။ တဈအားဝေးဝေးလညျးမသှားနဲ့ဦး။”
” အေးပါဟာ စိတျခပြါ။”
ယောကြာျးကောငျးဆိုသောစကားနဲ့ ကြောျကြောျ့ကို ခြုပျထားလသေညျ။ကြောျကြောျလညျး ညိုညိုအောငျကိုကြောခိုငျးကာ ခွုံပုတျနားတှငျထိုငျနလေသေညျ။ လူကသာထိုငျနသေညျ စိတျကတော့ ညိုညိုမညျသို့ရခြေိုးနသေညျကိုတှေ့ခငြျနသေညျ။နောကျဆုံးတော့ “အို နညျးနညျးခြောငျးကွညျ့တာပဲ အသားပဲ့ပါသှားတာမှမဟုတျတာ”
ကြောျကြောျ ခွုံပုတျကွားထဲမှ ညိုညိုအောငျကိုလှမျးခြောငျးလိုကျရာ တဈသကျတှငျတဈခါမှတှေ့ဖူးမညျ မထငျသညျ့မွငျကှငျးကိုမွငျလိုကျရသညျ။ နံနကျနလေေးက အဝတျအစားမဲ့နသေော ကောငျမလေးအပေါျသို့ ထိုးကနြသေညျ။ ရစေကျရပေေါကျမြားက ကွညျလငျခြောမှတျနသေောအသားညိုညိုလေးပေါျတှငျစီးကသြှားရာ နရေောငျလေးနှငျ့ဆိုတော့ တဈလကျလကျ လကျနသေယောငျမွငျနရေသညျ။ လကျတဈဆုပျစာ နို့နှဈလုံးကလညျး ကြောျကြောျ့ကို အသကျရှူမှားစသေညျ။ အမွဲတစေ မာနနဲ့တောကျပနသေော မကြျလုံးလေးနှငျ့ နို့နှဈလုံးမှာ အလှနျတရာလိုကျဖကျလှသညျ။ ရတေိမျတိမျလေးတှငျ ထိုငျပွီးခြိုးနရောမှ မတျတပျရပျလိုကျသောအခါ မွငျ့မားသောအရပျလေးနှငျ့အတူ အရငျးပိုငျးတှငျ တုတျပွီးအောကျပိုငျးသို့သှယျဆငျးသှားသော ပေါငျတံရှညျရှညျလေးမှာလညျး သူမရဲ့ အလှဆုံးနရောပငျ။ အဆီပိုမရှိသော ဗိုကျသားပွငျခပြျခပြျ လေး ထို့နောကျတှငျ မိနျးမတို့ရဲ့ ရတနာအဆီဗူးလေးမှာ အမှှေးမညျးမညျးလေးမြားနှငျ့ ခွံရံထားပွီး နှုတျခမျးနှဈလှှာမှာစိကပျနလေသေညျ။ အစေ့လေးပငျမမွငျရခြေ။ တကယျ့ အဖိုးတနျအပြိုစငျမလေးပငျ။ ကြောျကြောျသညျ မာနရှငျမလေးရဲ့ ကိုယျတုံးလုံးပုံလေးကွောငျ့ သူ၏လီးမှာလညျး ဘောငျးဘီအတှငျးမှ အလှနျအမငျးရုနျးကနျနလေသေညျ။ ထိုအခြိနျတှငျညိုညိုအောငျက ရုတျတရကျအလနျ့တကွားထအောျလိုကျလသေညျ။
“အမလေး”
ညိုညိုအောငျရဲ့အောျသံကွောငျ့ ကြောျကြောျလညျးခြောငျးနရောမှ ထှကျကာညိုညိုအောငျနားသို့ပွေးသှားလိုကျလသေညျ။
” ဘာဖွဈလို့လဲ ညိုညို”
” ငါ့ခွထေောကျကိုဘာကောငျကိုကျ သှားလညျးမသိဘူးနာလိုကျတာ။ မွှလေားမသိဘူး”
ကြောျကြောျက ညိုညိုအောငျရဲ့ ခွထေောကျကိုကွညျ့လိုကျရာ အကောငျကိုကျသှားခွငျးမဟုတျဘဲ ရကေနျထဲမှ ကြောကျခဲအခြှနျနှငျ့ သူမခွထေောကျရှသှားခွငျးဖွဈသညျ။ ညိုညိုအောငျမှာ ခွထေောကျရုတျတရကျနာသှားပွီး ခွထေောကျမှသှေးမြားကို မွငျလိုကျရသောကွောငျ့ အလှနျထိတျလနျ့သှားပွီး သူမကိုယျတုံးလုံးနှငျ့ကြောျကြောျနားတှငျ ထိုငျနသေညျကို သတိမထားမိခြေ။ ညိုညိုအောငျကသတိမထားမိပမေယျ့ ကြောျကြောျကတော့သတိထားမိလသေညျ။ အောျအခုကတြော့လညျး မာနမငျးသမီးလေးက သူ့ရှေ့မှာကိုယျတုံးလုံးနှငျ့ထိုငျနပေါပေါ့လား။ သူမရဲ့ မို့မောကျနတေဲ့ရငျသားညိုညိုလေးကို မကွညျ့မိအောငျသတိထားရငျး ခွထေောကျကိုလှမျးကွညျ့လိုကျသောျလညျး ဗိုကျသားခကြျခကြျလေးအောကျမှ အမှှေးမညျးမညျးလေးမြားဖွငျ့ ခွံရံထားသော စောကျဖုတျလှလှလေးကိုဘဲ မွငျမိတော့သညျ။ကြောျကြောျရဲ့ အကွညျ့ရိုငျးကိုမွငျမှ ညိုညိုအောငျသညျ မိမိကိုယျမိမိ သတိထားမိသညျ။
” အို “
ရှကျစိတျက ငယျထိပျအထိ တကျလာကာ
” ကြောျကြောျ နငျဘာကိုကွညျ့နတောလဲ အခုခကြျခငြျးငါ့ရှေ့ကထှကျသှားစမျး။ “
” နငျ့ခွထေောကျမှာဒါဏျရာကွီးနဲ့လေ ငါကွညျ့ပေးမယျ။”
” မလိုဘူး။ နငျအခုခကြျခငြျးထှကျသှားစမျးလို့ပွောနတေယျနောျ”
ညိုညိုအောငျက ရှကျစိတျမှှနျပွီး တအားကွုံးအောျသညျ။ သူမရဲ့ လကျနှဈဖကျကတော့ သူမရဲ့ ဖှံ့ထားတဲ့ရငျ အစုံကို ကွကျခွခေတျပုံစံဖွငျ့ကာကှယျထားလသေညျ။ သို့သောျ အပေါျကဖုံး အောကျကပေါျဆိုသလို သူမရဲ့ ကွီးထှားတဲ့ဖငျနှဈလုံးကိုတော့ မညျသို့မှဖုံးကှယျလို့မရပေ။
ကြောျကြောျသညျ မိမိရဲ့ စိတျရိုငျးတှကေိုထိနျးခြုပျပွီး ကြောပေးရပျကာ
” ကဲ ငါဟိုဘကျကို ကြောပေးနတေယျ နငျဝတျစရာရှိတာမွနျမွနျဝတျလိုကျ။ ဝတျပွီးရငျ နငျ့ရဲ့ခွထေောကျကို ငါကွညျ့ပေးမယျ။”
ကြောျကြောျ ဟိုဘကျကိုလှညျ့နစေဉျ သူမက အဝတျအစားကိုမွနျမွနျဝတျလိုကျသညျ။
” ရပွီ “
ကြောျကြောျက ညိုညိုအောငျ ရပွီဆိုမှ ဒီဘကျကိုလှညျ့လိုကျရာ နီရဲနသေော အရှကျမကြျနှာနှငျ့ညိုညိုအောငျကို တှေ့လိုကျရသညျ။ အောျ ခါတိုငျး မာနနှငျ့ အမွဲတမျးတငျးမာနသေောမကြျနှာလေးမှာ အရှကျမကြျနှာအဖွဈပွောငျးနသေညျမှာ အလှနျရငျခုံဖှယျကောငျးလှသညျ။ ကြောျကြောျမှာလညျး သူမအား ကိုယျခငြျးစာမိသညျ။ မိနျးမပြိုလေးတဈယောကျ တဈစိမျးယောကြာျးလေးရှေ့မှာ အဝတျတဈစုံတဈရာမပါပဲ နရေခွငျးကို မညျမြှရှကျရှာပမေညျနညျး။
” ကဲနငျ့ခွထေောကျကိုပွ”
ကြောျကြောျက ပွောပွောဆိုဆိုနှငျ့ သူမ၏ခွထေောကျကိုယူကွညျ့လိုကျရာ ခွမေကှဲသှားခွငျးဖွဈသညျ။ ဒါဏျရာမှာ သိပျမကွီးသောျလညျး သှေးမြားက ယိုစီးနသေညျ။ ကြောျကြောျက ဘာမပွောညာမပွောနှငျ့ ညိုညိုအောငျရဲ့ ခွမေကို ပါးစပျနှငျ့ငုံလိုကျလသေညျ။
” အို နငျဘာလုပျတာလဲ”
သူမ၏ ခွမေကိုစုပျခွငျးခံရသောကွောငျ့ ညိုညိုအောငျလနျ့သှားသညျ။
” နငျ့ဒါဏျရာက သှေးတှထှေကျနတေယျ။ ငါ့အာငှေ့နဲ့ သှေးခွောကျသှားအောငျလုပျပေးမယျ။ နို့မို့ဆိုရငျ ဒါဏျရာက ရောဂါပိုးဝငျရငျပိုဆိုးသှားလိမျ့မယျ။ ခဏလောကျငွိမျငွိမျလေးနေ။”
ကြောျကြောျပွောလိုကျမှ ညိုညိုအောငျလညျးငွိမျသှားသညျ။ သူမသညျ ယောကျြားတဈယောကျရဲ့ ခွမေစုပျပေးခွငျးကိုခံနရေသဖွငျ့စိတျထဲတှငျ ဖိုတိုတိုပငျဖွဈလာသညျ။ သို့သောျ ကြောျကြောျရဲ့ ဂှငျးထုနပေုံမြား အိပျမကျထဲတှငျ သူမ၏ပါးစပျကို အတငျးလိုးနသေညျမြားကို ပွနျမွငျယောငျလာသောအခါ ကြောျ့ကြောျ့အားစိတျမခသြောစိတျမြားပွနျဝငျလာပွနျသညျ။
” မပွီးသေးဘူးလား နငျ့ဟာက သှေးသိပျပါပွီ တောျတော့”
ကြောျကြောျလညျး ညိုညိုအောငျအား အတောျပငျခဉြျသှားသညျ။ သူ့မှာတော့ ယောကြာျးတနျမဲ့ သူမရဲ့ခွထေောကျကို တောငျမရှံမရှာ စုပျပေးရသညျ။ သူမကသူ့ကိုမယုံသညျ့ဟနျဖွငျ့ပွောရကျသညျ။သို့သောျ ကြှနျးတဈခုတှငျ နှဈယောကျထဲဆိုသညျ့စိတျကွောငျ့ သူမအားခှငျ့လှှတျလိုကျပွီး သှေးတိတျသှားသောသူမ၏ ခွထေောကျကို သူ့ရဲ့ ဘောငျးဘီ အနားစကိုဖွဲပွီးစညျးပေးလိုကျသညျ။
” ကဲရပွီ ငါ့လကျကို အားယူပွီးထလိုကျ”
” ရတယျ မလိုဘူး ငါ့ဟာငါထမယျ။ “
အရေးထဲ သူမက မာနကွီးပွနသေေးသညျ။ ကြောျကြောျလညျး အမွငျကပျကပျနှငျ့ ဘာမှမပွောတော့ပဲ ရပျကွညျ့နလေိုကျသညျ။ သူမသညျ ခကျခကျခဲခဲ ထပွီး တဈလှမျးနှဈလှမျးလြှောကျကွညျ့သေးသညျ။ သို့သော ခွထေောကျက အလှနျစပျလာလသေညျ။ ထိုအခြိနျတှငျသူမသညျ ရုတျတရကျလပေေါျသို့မွှောကျပါသှားသညျ။
“အမလေး”
ကြောျကြောျက ဘာမပွော ညာမပွောနှငျ့ ညိုညိုအောငျကိုပှေ့ခြီလိုကျခွငျးဖွဈသညျ။ ညိုညိုအောငျသညျ ကြောျကြောျရဲ့ ရငျခှငျကို တဈဘုံးဘုံးထုကာ ရုနျးလသေညျ။
” အေးနငျ ထပျထု ပွီးရုနျးရငျ ငါနငျ့ကို ပဈခပြလိုကျမှာနောျနငျ့ကို ထားခဲ့တော့မှာ”
ကြောျကြောျက ခွိမျးခွောကျလိုကျမှ သူမငွိမျသှားကာ အသာတကွညျလိုကျခဲ့လသေညျ။ စိတျထဲမှာတော့ မကြနေပျပေ။ သူမ တဈသကျနှငျ့တဈကိုယျ တဈစိမျးယောကြာျးတဈယောကျ ရဲ့ပှေ့ခြီခွငျးကို ပထမဆုံးအကွိမျခံလိုကျရသဖွငျ့ သူမရှှရေငျအစုံမှာ တဈဒိနျးဒိနျးနှငျ့ခုနျနလေသေညျ။ ကြောျကြောျသညျ ညိုညိုအောငျအား သူမတို့အိပျစကျရာနရောသို့ပှေ့ခေါျလာပွီး သူမအားသောငျပွငျပေါျတှငျငွငျငွငျသာသာလေးခကြာ
“ငါအစားသှားရှာလိုကျဦးမယျ။ ငွိမျငွိမျလေးနနေောျ။ ငါခဏနပွေနျလာမယျ။”
ကြောျကြောျက သူမကိုထားသှားပွီး အခြိနျအတောျကွာမှ ငါးအနညျးငယျနှငျ့ ပွနျလာသညျ။ ယငျးသို့ဖွငျ့ညသို့ရောကျလာလသေညျ။
ညရောကျလာသောျ ညိုညိုအောငျနှငျ့ ကြောျကြောျတို့သညျ သောငျပွငျပေါျတှငျ မနီးအဝေးအိပျကွလသေညျ။ ခန်ဓာကိုယျတှကေသာ လှဲနကွေသောျလညျး စိတျတှမှောတော့ နှဈယောကျစလုံးလှုပျရှားနလေသေညျ။ ညိုညိုအောငျ၏ စိတျတှငျ ရှကျစိတျ ကြောျကြောျအားမယုံသောစိတျတို့ပေါငျးကာ ရငျခုနျနပွေီး ကြောျကြောျမှာကား ညိုညိုအောငျကို လိုးခငြျစိတျကိုမနညျးထိနျးနရေသညျ။ မနကျက သူမရဲ့ လှပသောကိုယျလုံးလေးကိုပွနျအထပျအထပျအခါခါမွငျယောငျမိလသေညျ။ ကြောျကြောျက ညိုညိုအောငျဘကျကို လှညျ့မကွညျ့မိစရေနျကွိုးစားပွီး တဈခွားအတှေးမြားကို ဇှတျတှေးရာ သူငယျငယျဖွဈရပျမြားကိုပွနျမွငျယောငျလာမိတော့သညျ။
ကြောျကြောျငယျစဉျက သူအားထိနျးလာခဲ့သော မမကိုပွနျသတိရလာတော့သညျ။ ကြောျကြောျ ငယျစဉျနှဈနှဈသားအရှယျလောကျကတညျးက မမမွိုငျကို ကြောျကြောျ့မိဘမြားက မှေးစားခဲ့ခွငျးဖွဈသညျ။ မမမွိုငျသညျ ကြောျကြောထကျ ၇ နှဈခနျ့သာကွီးသညျ။ သို့သောျ ကြောျ့ကြောျ့အား ငယျစဉျကတညျးက အမလိုတဈဖုံ ဆရာမလိုတဈနညျး သငျကွားဆုံးမပေးသူဖွဈလသေညျ။ မမမွိုငျကကြောျကြောျ့အားခစြျသလို ကြောျကြောျက လညျး မမမွိုငျကိုအလှနျခစြျသညျ။ ငယျစဉျက မမမွိုငျကိုယျတိုငျကြောျကြောျကို ထမငျးခှံ့ကြှေး ရခြေိုးပေးလေ့ရှိသညျ။ကြောျကြောျလူပြိုပေါကျ အရှယျလောကျရောကျမှ ရမေခြိုးပေးတော့ခွငျးဖွဈသညျ။ ထမငျးမှာတော့ ရံဖနျရံခါ ခှံ့ကြှေးတုနျးဖွဈသညျ။ မှတျမှတျရရ ကြောျကြောျ ကိုးတနျးစာမေးပှဲမှာ အဆငျ့နှဈရတော့ အပြောျလှနျပွီးပွနျလာရာမမမွိုငျနှငျ့တှေ့သောအခါ
” မမမွိုငျရေ ကြှနျတောျ ကိုးတနျးငါးခနျးပေါငျး အဆငျ့နှဈရတယျဗြ။”
” ဟယျ ဟုတျလား ငါ့မောငျလေးကတောျလိုကျတာ”
ကြောျကြောျလညျး ဝမျးသာအားရနှငျ့ မမမွိုငျကို ဖကျပွီး အားရပါးရနမျးလိုကျသညျ။ အစကတော့ ကြောျကြောျသညျ ရိုးရိုးသားသား အပြောျလှနျပွီး ဖကျနမျးလိုကျခွငျးဖွဈသညျ။ နောကျဖကျရငျးဖကျရငျး မမမွိုငျ၏ နူးညံ့သောအထိအတှေ့ မှှေးပြံ့သောရနံ့တို့ကွောငျ့ လူပြိုပေါကျလေးကြောျကြောျ၏ လီးမှာ ပုဆိုးထဲမှ သိသိသာသာကွီးထောငျထှကျလာကာ မမမွိုငျကို သှားထောကျမိလတေော့သညျ။
မမမွိုငျလညျး သတိလကျလှှတျကာ ငွိမျခံနပွေီးမှ သူမအား ခပျနှေးနှေး အခြောငျးကွီးလာထောကျနကွောငျး သတိထားမိကာ။ကြောျကြောျရဲ့ ဖကျထားသောလကျကိုဆှဲဖယျပွီး
“တောျပွီလမေောငျလေးရဲ့ မမ အသကျရှူရကွပျလာပွီ။ သှားအခနျးထဲသှားနားတာ့”
ဟုပွောပွီး ရုနျးလသေညျ။
ကြောျကြောျလညျး အခနျးမမမွိုငျကို လှှတျပေးပွီး အခနျးထဲသို့ ရငျတလှပျလှပျနှငျ့ဝငျသှားသညျ။ သူမမမွိုငျအပျါမရိုးမသားစိတျဝငျနပွေီဖွဈသညျ။ မမရဲ့ ပွပွေဈတဲ့ငါးရံ့ ကိုယျလုံးလေးရေးအထိအတှေ့ကွောငျ့မခံနိုငျတော့ဘဲ ကြောျကြောျသညျ အိပျယာပေါျကိုလှဲကာ ဂှငျးထုနမေိတော့သညျ။ ကြောျကြောျမှာ စိတျအရမျးလှုပျရှားနသေဖွငျ့ သူရဲ့အခနျးတံခါးက သသေခြောခြာမပိတျမိဘဲ တံခါးဟနသေညျကို သတိမပွုမိပေ။ ကြောျကြောျဂှငျးထုနစေဉျမမမွိုငျက ကြောျကြောျအခနျးရှေ့ကိုရောကျလာကာ ဟနသေောအခနျးတံခါးမှ ကြောျကြောျအားတှေ့သှားလသေညျ။
” အို” မွိုငျကတှေ့လိုကျရသောမွငျကှငျးကွောငျ့ မကြျလုံးမြားပွူးသှားလသေညျ။ သူမက တဈခြိနျလုံးကလေးဟုသာမွငျနသေော ကြောျကြောျမှာ သူ့ရဲ့ ကွီးမားပွီးသနျမာပွီး အကြောပွိုငျးပွိုငျးထနသေောလီးကွီးကို လကျဖွငျ့အထကျအောကျဂှငျးထုနသေညျမဟုတျလား။ ကြောျကြောျရဲ့ ပါးစပျကလညျး
” မမမွိုငျ မမမွိုငျနရေ” ဟုညညျးနသေညျ။ မွိုငျမှာ ဟယျ ဒီကလေးငါ့ကို ငါ့ကို စိတျထဲမှတုနျလှုပျသှားပွီး အပွငျမှနပွေီး ခြောငျးဟနျ့လိုကျသညျ။
“အဟမျး ကြောျကြောျရအေိပျနတောလား မမမွိုငျဝငျခဲ့မယျနောျ”
ကြောျကြောျလညျး မမမွိုငျအသံရုတျတရကျကွားလိုကျရသောကွောငျ့ လီးကို ပုဆိုးထဲအမွနျထညျ့လိုကျပွီး
” မအိပျပါဘူး မမမွိုငျ ဝငျလာလို့ရပါတယျ” ဟု အသံပွုလိုကျသညျ။ စိတျထဲတှငျလညျး သူဂှငျးထုနသေညျကိုမမမွိုငျမှ မွငျသှားလားမသိဘူးဟု စိတျတှငျပူနမေိသညျ။ မမမွိုငျမှာ အခနျးထဲသို့ဝငျလာပွီး ကြောျကြောျဘေးတှငျဝငျထိုငျကာ
“မောငျလေးရေ မောငျလေးက လူသာထှားတာ အသကျကငယျသေးတယျနောျ။ ဟိုစိတျဒီစိတျတှမေမှေးရဘူး သိလား။”
” ဟာ မမမွိုငျကလညျး ကြောျကြောျဘာစိတျမှမမှေးပါဘူး ကြောျကြောျက ငယျသေးတာကို။ “
ကြောျကြောျက ဗွောငျညာလိုကျသညျ။
” အငျးအဲဒါဆိုပွီးတာပဲ။ မငျးက အခုမှငယျငယျလေးရှိသေးတာ။ လူကောငျထှားတိုငျး လူကွီးဖွဈသေးတာမဟုတျဘူး။”
မမမွိုငျရဲ့ ပွောစကားကိုကွားတော့ ကြောျကြောျမှာ သူဂှငျးထုနသေညျကို မမမွငျသှားကွောငျးရိပျမိလိုကျလသေညျ။ ထိုသို့ရိပျမိလိုကျသညျနှငျ့တပွိုငျနကျ ကြောျကြောျရဲ့ ကစြပွုနသေော လီးမှာ အစှမျးကုနျထောငျလာတော့သညျ။ ထိုအခါ ပုဆိုးအုပျယုံတငျအုပျထားသော လီးခြောငျးကွီးမှာ အပွငျသို့ထိုးထှကျလာတော့သညျ။
“အမလေး ကြောျကြောျ နငျ့ဟာကွီးက”
မမမွိုငျက ကြောျကြောျ့ ငပဲ့အကွီးကွီးကို ကွညျ့ကာအလနျ့တကွားထအောျလသေညျ။ ကြောျကြောျကလညျး မထူးတော့ပွီးဖွဈသောကွောငျ့ မတျတပျရပျပွီး ပုဆိုးကိုကှငျးလုံးခြှတျလိုကျကာ
” မမမွိုငျ ကြှနျတောျကလေးမဟုတျတော့ဘူးဗြ” ဟုပွောပွီးမမမွိုငျကိုအတငျးဖကျလိုကျသညျ။
မမမွိုငျမှာ ရုတျတရကျအဖကျခံလိုကျရသောကွောငျ့ လနျ့သှားပွီး ကြောျကြောျကို သူမလကျနှဈဘကျဖွငျ့တှနျးလိုကျရာ နှဈယောကျစလုံးခုတငျပေါျသို့ထပျပွီးကသြှားလသေညျ။ ဒီတဈခါတော့ကြောျကြောျက မမမွိုငျကိုမလှှတျပေးပဲ မမမွိုငျရဲ့ နှုတျခမျးဖူးဖူးလေးကို ငုံစုပျလိုကျရာ မမမွိုငျမှာ တကိုယျလုံးတုနျသှားလသေညျ။
” အု အု “
ကြောျကြောျက မမမွိုငျနှုတျခမျးကို အတငျးဖိပွီး စုပျနမျးထားသောကွောငျ့ မမမွိုငျမှာ အသံပငျကောငျးကောငျးမထှကျတော့ပေ။ လူပြိုပေါကျလေးကြောျကြောျမှာ မမမွိုငျ၏ အလှနျနူးညံ့လှသော ကိုယျလုံးအထိအတှေ့၊ မှှေးပြံ့ပွီး ခြိုအီလှသော နှုတျခမျးလှလှ လေးတို့ကွောငျ့ စိတျအလှနျထနျလာကာ လှှတျပေးဖို့ စိတျကူးလုံးဝမရှိတော့ပေ။ မမမွိုငျရဲ့ ခါးကိုဖကျထားရာမှ လကျတဈဖကျဖွငျ့ သူမ၏ ဖငျလုံးကစြျကစြျလေးကို ဆုတျနယျလိုကျရာ အပြိုစငျမမမွိုငျမှာ ရငျတဈဒိုငျးဒိုငျးခုနျလာသညျ။
” ကြောျကြောျ မောငျလေးရေ လှှတျပါကှယျ။ မလုပျပါနဲ့ မမမွိုငျတောငျးပနျပါတယျ။”
ပါးစပျကသာ တောငျးပနျနရေသောျလညျး သူမရဲ့ အဖုတျကတော့ အရညျတှရှေှဲလာလသေညျ။ ကြောျကြောျက တော့ မမမွိုငျရဲ့တောငျးပနျသံကို ဂရုမစိုကျပဲ မမမွိုငျရဲ့ မကြျနှာ အနှံ့ကို နရောလှတျမကနြျအောငျ နမျးလိုကျသညျ။ မကြျနှာပွီးတော့ လညျတိုငျကြော့ကြော့လေးကိုအငမျးမရနမျးသညျ။ မမမွိုငျမှာလညျး ကြောျကြောျ၏ငတျမှတျတဲ့ အနမျးတှကွေောငျ့ သူမရဲ့လကျမြားက ကြောျကကြောျကို မရညျရှယျပဲ ပွနျဖကျထားမိသညျ။
ကြောျကြောျရဲ့ လကျမြားက မမမွိုငျရဲ့ မို့မောကျနတေဲ့ ရငျအစုံသို့ ကြူးကြောျလာသညျ။ မသေးလှနျးမကွီးလှနျးသော မမမွိုငျ၏နို့လေးနှဈလုံးကို အငျ်ကြီအပေါျမှ ပှတျသပျရာမှ သူမရဲ့ အကြီငျ်လေးကို အပေါျသို့လှနျတငျပွီး ဘောျလီအတှငျးသို့ လှမျးနှိုကျလိုကျလရော အလှနျတရာမှ နူးညံ့လှသော အထိအတှေ့ကိုရရှိလသေညျ။အခုတော့ မမမွိုငျတဈယောကျ သူမမောငျတဈယောကျလိုသဘောထားခဲ့သော ကြောျကြောျရဲ့ ပွုမူသမြှကို အပေါျပိုငျးဗလာနှငျ့ လိုကျလြောရလပွေီ။ ကြောျကြောျက လညျပငျးကိုနမျးနရောမှ မမမွိုငျရဲ့ ဖွူဥနသေောအပြိုနို့လေးကို ဖှဖှလေးနမျးလိုကျသညျ။ အသားဖွူလှနျးသောမမမွိုငျရဲ့ နို့လေးမှာ အကွောစိမျးလေးပငျမွငျနရေသညျ။ ထို့နောကျ မမရဲ့ နို့သီး နီနီလေးကို စုပျလိုကျရာ မမမွိုငျမှာ ကော့တကျလာလတေော့သညျ။
ကြောျကြောျက နို့နှဈလုံးကို တဈလှညျ့စီ စုပျနရေငျး လကျကလညျး မမမွိုငျရဲ့ ပေါငျကို အထကျအောကျပှတျပေးနသေညျ။ ကြောျကြောျသညျ တဈဖွညျးဖွညျး နှငျ့အောကျကို ဆငျးပွီး နမျးရာ မမမွိုငျ၏ ဗိုကျသားခပြျခပြျလေးနားရောကျလာသညျ။ ကြောျကြောျ၏အနမျးမြားမှာ ထိုနရောတှငျမဆုံးသေးပဲ ထမိနျစကို ပါးစပျနှငျ့ကိုကျပွီး အောကျသို့ဆှဲခြှတျလိုကျလသေညျ။ ထို့နောကျ အတှငျးခံဘောငျးဘီပေါျမှ ဖွညျးဖွညျးခငြျးနမျးလိုကျရာ
မမမွိုငျလညျးသူမရဲ့ အဖုတျလေးကို ကြောျကြောျနမျးတော့မညျကို မနတေတျမထိုငျတတျဖွဈလာကာ
” အို မောငျလေးရယျအဲဒီနားလေးတော့မလုပျပါနဲ့နောျ မတောျလို့ပါကှယျ”
ကြောျကြောျက မမမွိုငျရဲ့ တောငျးပနျစကားကို မကွားဟနျပွုကာ အတှငျးခံလေးကို ခြှတျလိုကျပွီး မမမွိုငျ၏ အမှှေးရေးရေးနှငျ့ အဖုတျလေးကို မွတျမွတျနိုးနိုးဖွငျ့နမျးလိုကျသညျ။
” အငျး အငျး ” အဖုတျနုနုလေးကို အနမျးခံလိုကျရသဖွငျ့ မမမွိုငျ ညညျးသံမြား အလိုလိုထှကျလာလသေညျ။ အဆီမြားစုနသေော အဖုတျနှုတျခမျးသားလေးမြားကို တဈဖကျတဈခကြျစီ နမျးကာ လြှာဖွငျ့ အကှဲကွောငျးလေးမြားကိုယကျလိုကျရာ အဖုတျမှ အရညျမြားတဈစိမျ့စိမျ့ယိုကလြာသညျ။ထို့နောကျ ကြောျကြောျက အစေ့လေးကိုပါ လြှာဖွငျ့ယကျလိုကျသောအခါ
“အား မောငျလေး ဘယျလိုလုပျလိုကျတာလဲကှယျ မမအရမျးနရေခကျနပွေီ။”
မမမွိုငျမှာ တဈသကျနှငျ့တဈကိုယျ မခံစားဖူးသောအရသာကို ခံစားလိုကျရသဖွငျ့ ပါးစပျမှ ပွောမိပွောရာပွောလိုကျမိတော့သညျ။ ကြောျကြောျကလညျး အစေ့ကို ခပျပငြျးပငြျး လြှာဖွငျ့ ယကျလိုကျရာ မမမွိုငျသညျ ခွလေကျတှကေောကျပွီး ကြောျကြောျခေါငျးကို သူမရဲ့ အဖုတျနဲ့အတငျးဆှဲကပျပွီး စောကျရညျမြားပနျးထုတျလိုကျပါတော့သညျ။ မမမွိုငျတဈခြီပွီးသှားလပွေီ။
ကြောျကြောျသညျ သူ့ရဲ့ခေါငျးကို မမမွိုငျ၏ပေါငျကွားမှ ခှာလိုကျပွီး သူ့ရဲ့ စံခြိနျတငျလီးကွီးနဲ့ မမမွိုငျရဲ့ အဖုတျကွပျကွပျထဲသို့ ထိုးသှငျးလိုကျရာ
” အားနာတယျ နာတယျ မောငျလေး”
မမမွိုငျက ကွီးမားသောကြောျကြောျရဲ့ ဒဈဒါဏျကို မခံနိုငျပဲထအောျလသေညျ။
” မမမွိုငျ ခဏပဲနာတာပါ ကွိတျခံလိုကျနောျ ခဏနကေရြငျကောငျးလာလိမျ့မယျ။”
ကြောျကြောျက ပွောရငျးနဲ့ ဖွညျးဖွညျးခငြျးဆကျထညျ့သညျ။ လီးကလညျး ကွီး အဖုတျကလညျး ကွပျဆိုတော့ ကြောျကြောျ့မှာ လိုးခွငျးရဲ့ အရသာကို အပွညျ့အဝခံစားနရေသညျ။ အဖုတျသားကလညျး နူးညံ့လှနျးလှသညျ။ ကြောျကြောျက လီးသုံးပုံတဈလောကျသှငျးပွီး ဆကျမသှငျးတော့ဘဲ မမမွိုငျရဲ့ နှုတျခမျးလေးကိုနမျးပွီး လကျကလညျး နို့နှဈလုံးကို ဖွညျးဖွညျးခွငျးနှယျနရော မမမွိုငျမှာ နာခွငျးထကျ အရသာရှိခွငျးတို့ကို ပိုမိုခံစားလာရသညျ။ထို့ကွောငျ့
” မောငျလေးရယျ မမအရမျးကောငျးလာပွီ။ဆကျထညျ့တော့နောျ။” ဟု မရှကျမကွောကျပွောထှကျလာသညျ။ ထိုအခါကြောျကြောျလညျးသူ့ရဲ့ လီးကွီးကို အဆုံးထိစောငျ့ထိုးလိုကျရာ
” ဖှတျစှတျ ဗွှတျဗွှတျ” ” အားနာလိုကျတာ မောငျလေးရယျ နညျးနညျးညှာပါဦး။” ဟူသော အသံမြားထှကျလာလသေညျ။ သို့သောျကြောျကြောျမှာ သူ၏လီးအား မမမွိုငျ၏ စောကျဖုတျအတှငျးသားမြား ကအရမျး စုပျထားသောကွောငျ့ အလှနျအရသာ ရှိသဖွငျ့ မမမွိုငျအား အညှာတော့ဘဲ အားရပါးရတကျစောငျ့လသေညျ။
“မောငျလေးရေ မမသတေော့မယျ ဒီလောကျမကွမျးပါနဲ့ တောငျးပနျပါတယျမောငျလေးရယျ”
မမမွိုငျက သနားစဖှယျတောငျးပနျသောျလညျး ကြောျကြောျ ကားမရပျမနားဆောငျ့လသေညျ။ အခကြျ နှဈဆယျလောကျအဆောငျ့ခံပွီးသောျ မမမွိုငျလညျးကောငျးလာလသေညျ။ ထို့ကွောငျ့
“မမမွိုငျကို မညှာနဲ့တော့ မောငျလေး ဆောငျ့သာဆောငျ့။ အီးအား ရှီး ကောငျးလိုကျတာ။”
ကြောျကြောျကလညျး အပေါျက အားကုနျဆောငျ့ မမမွိုငျကလညျး အောကျကနညှေဈပေးနှငျ့ နှဈယောကျစလုံး တပွိုငျတညျးပွီးသှားလတေော့သညျ။ ကြောျကြောျရဲ့ လရညျ ပစြျပစြျမြားကလညျး မမမွိုငျရဲ့ စောကျခေါငျးအတှငျးသို့ တဈဟုတျထိုးပနျးထုတျလိုကျလတေော့သညျ။
“အငျးအငျး”
ကြောျကြောျက အတိတျကိုပွနျမွငျယောငျနစေဉျ ညိုညိုအောငျရဲ့ငွီးသံကွောငျ့ အတှေးကမ်ဘာမှ လနျ့နိုးသှားသညျ။
“ဟာ ဒီကောငျမလေးတော့ ဒါဏျရာကွောငျ့ဖြားပွီထငျတယျ။”
ညိုညိုအောငျအတှကျစိတျပူသှားပွီး ကြောျကြောျသညျ ညိုညိုအောငျအိပျနသေော နရောဆီသို့ အမွနျသှားလိုကျသညျ။
ကြောျကြောျ ညိုညိုအောငျ၏ နဖူးကိုစမျးကွညျ့ရာ ကိုယျအပူခြိနျမှာ သာမနျမြှသာဖွဈသောကွောငျ့ စိတျအေးသှားပွီး ပွနျအိပျရနျစိတျကူးစဉျ ညိုညိုအောငျသညျ ပကျလကျ ကလေးအိပျနရောမှ တဈဖကျသို့စောငျးအိပျလိုကျရာ သူမ၏အောကျပိုငျးတှငျပတျထားသော တီရှပျမှာ ဟသှားပွီး ပေါငျတနျရှညျရှညျလေးမြားသညျ ပေါငျအရငျးထိပေါျသှားလသေညျ။သူမ၏ ပေါငျကွားမှ အတှငျးခံလေးကိုအပီဝိုးတဝါးဖွငျ့လှမျးမွငျလိုကျရသညျ။ လရောငျလေးမလငျးတလငျးနှငျ့ အလှနျလှနသေောသူမကို တှေ့လိုကျရသောကွောငျ့ကြောျကြောျသညျ စိတျရိုငျးမြားဝငျလာလသေညျ။ လူသူမနီးသော ကြှနျးလေးတဈကြှနျးပေါျတှငျ နှဈယောကျတညျးရှိနသေညျက တဈကွောငျး သူမရဲ့ လှပလှနျးသော ကိုယျလုံးကွီးကို အနီးကပျမွငျနရေသညျကတဈကွောငျး အကွောငျးကွောငျးတို့ကွောငျ့ ကြောျကြောျသညျ စိတျမထိနျးနိုငျတော့ပဲ သူမရဲ့ ကွီးမားပွီး ကားထှကျနသေော ဖငျကွီးကို လကျဖွငျ့ပှတျသပျလိုကျသညျ။
နူးညံ့ပွီး ဖောငျးကားနသေော ညိုညိုအောငျ၏ဖငျ အထိအတှေ့သညျ ကြောျကြောျ့ကို အပွငျးအထနျဆှဲဆောငျနသေညျ။ ကြောျကြောျက သူမရဲ့ဖငျကွီးကို အသာအယာပှတျနရေငျး အသိတရားဝငျလာလသေညျ။
” အို မဖွဈသငျ့ပါဘူးလေ။ ငါယောကြာျးပဲ စိတျကိုထိနျးနိုငျရမှာပေါ့။ “
အတှေးနှငျ့အတူ ကြောျကြောျက သူ့ရဲ့လကျအစုံကို သူမဖငျပေါျမှ ဖယျလိုကျစဉျ ရုတျတရကျ ကြောျကြောျရဲ့ လကျမောငျးတှငျ ပူကနညျးဖွဈသှားပွီး နာကဉြျမှုကိုခံစားလိုကျရသညျ။ အကွောငျးမှာ ညိုညိုအောငျက ကြောျကြောျ့အား သူပေးထားသညျ့ ဓားငယျလေးဖွငျ့လှမျးထိုးလိုကျရာ လကျမောငျးတှငျရှပျထိသှားခွငျးဖွဈသညျ။
“ညိုညိုနငျ ဘယျလိုလုပျလိုကျတာလဲ”
” ဓားနဲ့ထိုးလိုကျတာလေ။ နငျငါ့ကိုစောျကားမလို့ မလား။ နငျကခှေးလိုအကောငျ တဏှာရူးပဲ။ ယောကြာျးတဈယောကျဖွဈပွီး မိနျးကလေးတဈယောကျကို အခှငျ့အရေးယူခငြျတဲ့အကောငျ။ နငျဘယျမိဘကမှေးလာတာလဲ။ မိုကျရိုငျးအောကျတနျးကတြဲ့အကောငျ”
ညိုညိုအောငျသညျ ကြောျကြောျအား ပစြျပစြျနှဈနှဈပွောလိုကျရာ ကြောျကြောျသညျ အလှနျတရာဒေါသပေါကျကှဲသှားသညျ။ သူ့မှာတော့ စိတျရိုငျးတှကေို မနညျးထိနျးခြုပျပွီး သူမကို စောငျ့ရှောကျဖို့ဆုံးဖွတျပွီးခါမှ မိဘနှငျ့ခြီပွီး အပွာခံလိုကျရသဖွငျ့ စိတျရိုငျးမြားတဖနျပွနျလညျဝငျလာပွီး
” ညိုညိုနငျ့ကိုခစြျလှနျးလို့ သညျးခံပွီးနေ နတော။အခုနငျက ငါ့ကိုစောျကားတယျပေါ့။ အေးနငျပွောတဲ့အတိုငျးငါက တဏှာရူးပဲ။ နငျ့ကိုငါစောျကားပွီး မာနကိုခြိုးပွမယျ။”
ပွောပွောဆိုဆိုနှငျ့ ကြောျကြောျသညျ သူမထံမှဓားကိုလုပွီး သူမကိုသောငျပွငျသို့တှနျးလှဲကာ မကြျနှာအနှံ့ကို တရကွမျးနမျးလသေညျ။ ပကျလကျဖွဈနသေော ညိုညိုအောငျကိုတကျခှကာ သူမ၏ လကျနှဈဘကျကို ကြောျကြောျက သူ၏လကျနှဈဖကျဖွငျ့ဖမျးခြုပျထားပွီး နှုတျခမျးဖူးဖူးလေးကို အငမျးမရနမျးသညျ။ ညိုညိုအောငျက ရုနျးသောျလညျး အရမျးဒေါသထှကျနသေော ကြောျကြောျ၏ အငျအားကိုမလှနျဆနျနိုငျပဲ သူမ၏နှုတျခမျးလေးအား ကြောျကြောျရဲ့ နှုတျခမျးဖွငျ့အားရပါးရ နမျးခွငျးကိုခံလိုကျရပါတော့သညျ။ သူမရဲ့နှုတျခမျးလေးအား နမျးယုံဖွငျ့ အားမရသေးဘဲ ကြောျကြောျရဲ့ လြှာပွားကွီးက သူမရဲ့နှုတျခမျးအတှငျးမဖိတျခေါျပဲဝငျရောကျလာသညျ။လြှာနှဈခုက ညိုညိုအောငျရဲ့ နှုတျခမျးအတှငျးတိုကျပှဲဝငျနရော ကြောျကြောျသညျ ဖောျမပွနိုငျသောအတှေ့ထူးကွီးကို အားရပါးရခံစားနရေသညျ။ကြောျကကြောျက သူ၏လကျတဈဖကျဖွငျ့ သူမရဲ့ လကျနှဈဖကျကိုဖူးပွီး ခြုပျထားရငျး ကနြျလကျတဈဖကျဖွငျ့ သူမ၏ ရငျဖုံးအငျ်ကြီကို တဈခကြျထဲဆှဲလှနျလိုကျသညျ။
အငျ်ကြီကို ဆှဲလှနျခွငျးခံလိုကျရသောကွောငျ့ ညိုညိုအောငျ၏ရငျဘတျမှ မို့မောကျနသေော နို့ညိုညိုနှဈလုံးသညျ ဘောျလီအဖွူလေးအောကျတှငျ ရုနျးထနတေော့သညျ။ ဘောျလီအဖွူလေးမှာ နို့ညိုညိုလေးနှဈလုံး၏ နို့သီးခေါငျးမြားကို ဖုံးကှယျထားနိုငျသောျလညျး နို့လုံးတဈလုံး လုံးကိုမူလုံအောငျမဖုံးထားနိုငျပေ။ ကြောျကြောျက သူမ၏ နို့နှဈလုံးကို အားနှငျ့ညှဈလိုကျရာ
“အား နာတယျ။ နငျငါ့ကို မတရားမလုပျနဲ့နောျ ကြောျကြောျ ငါနငျ့ကို အုအုအု”
မာနရှငျမလေးမှာ စကားကိုပငျဆုံးအောငျမပွောနိုငျရှာပေ။ ကြောျကြောျက သူမ၏ပါးစပျကို သူ့နှုတျခမျးဖွငျ့နမျးပွီး ပိတျလိုကျသောကွောငျ့ဖွဈသညျ။ညိုညိုအောငျမှာ ငယျစဉျကတညျးက ယောကြာျးမြား ရှံ့ရှာမိသူဖွဈသောကွောငျ့ တဈစိမျးယောကြာျးလေးမြားနှငျ့ ကငျးကငျးနခေဲ့သောသူဖွဈရာ ယောကြာျးတို့၏ အထိအတှေ့ကိုလုံး၀ မခံဘူးသော အပြိုရိုငျးလေးဖွဈသောျလညျး ယခုအခြိနျတှငျ သူမရဲ့ နို့အစုံကို ကြောျကြောျ၏ လကျကွမျးဖွငျ့ အညှာမတာ ကိုငျတှယျခွငျးခံနလေပွေီ။ ထိုအသိကွောငျ့ သူမသညျ ကွကှေဲဝမျးနညျးလှသောျလညျး သူမ၏အောကျပိုငျးမှာ ယားလာသလိုလို တဈခုခုနှငျ့ အထိခံခငြျသိလိုဖွဈလာသညျ။ ကြောျကြောျကတော့ သူမရဲ့ ဘောျလီကို ခြိတျမဖွုတျပဲ အထကျသို့ လှနျတငျလိုကျပွီး သူမ၏နို့နှဈလုံးကို ကုနျးပွီး စုပျသညျ။ တဈဘကျပွီးတဈဘကျ လြှာဖွငျ့ယကျသညျ။ နို့သီးခေါငျးညိုညိုလေးမြားကိုလညျး အပွနျအလှနျ စို့သညျ။ နို့ဆာနသေောကလေးတဈယောကျကဲ့သို့ တပွှတျပွှတျမွညျအောငျကိုစို့သညျ။ အပြိုရိုငျးမလေး၏ နို့ကိုစုပျရသောအရသာ လကျကလညျး နို့လုံးကွီးကို ပှတျသပျကိုငျတှယျနရေသောအရသာတို့ကွောငျ့ ညိုညိုအောငျအားခြုပျထားသော အားမြားလြော့လာလသေညျ။
ညိုညိုအောငျသညျ ကြောျကြောျသူမအား ခြုပျထားသောအားလြော့လာသညျကို အခှငျ့အရေးယူပွီး လကျကို အားကုနျရုနျးကာ သူမအားတကျခှထားသော ကြောျကြောျကို အားကုနျတှနျးလိုကျသညျ။ ကြောျကြောျသညျ မမြှောျလငျ့ပဲ အတှနျးခံလိုကျရသောကွောငျ့ အငိုကျမိသှားပွီး သောငျပွငျပေါျသို့လဲကသြှားသညျ။ ကြောျကြောျလဲကသြှားသညျနှငျ့ ညိုညိုအောငျသညျ လဲနရောမှ ကုနျးထကာ ထှကျပွေးရာ တဈလှမျးနှဈလှမျးပဲ ပွေးရသေးသညျ ခွထေောကျမှဒါဏျရာကွောငျ့ ဟနျခကြျပကြျပွီး လေးဖကျထောကျအတိုငျးလဲကသြှားသညျ။
ကြောျကြောျလညျး လဲနရောမှအမွနျထပွီး ညိုညိုအောငျ၏ဘောငျဘီတိုကိုဆှဲထားလသေညျ။ ညိုညိုအောငျကလညျး လေးဘကျအထောကျလိုကျဖွငျ့ ဆကျပွီးသှားရာ ကြောျကြောျက သူမ၏ဘောငျးဘီတိုကို ဆှဲထားသဖွငျ့ ဘောငျးဘီတိုကိုခြှတျလိုကျသလိုဖွဈကာ ညိုညိုအောငျ၏ ဖငျညိုညိုကွီးမှာ ဘှားကနညျးပေါျလာလသေညျ။ ကြောျကြောျမှာ သူအနှဈနှဈအလလ လိုခငြျလှသော ဖငျကွီးကို လေးဖကျထောကျပုံစံဖွငျ့မွငျလိုကျရသောျ စိတျရိုငျးမြားပိုမိုဝငျလာပွီး သူ၏ဘောငျးဘီကိုဆှဲခြှတျလိုကျပွီး သူမကို ပကျလကျဆှဲလှနျကာ သူ့ရဲ့ လီးကွီးဖွငျ့ ထိုးထညျ့လိုကျသညျ။ သို့သောျ ညိုညိုအောငျက အောကျနရေုနျးနပွေီး ပေါငျကိုစိထားသောကွောငျ့ လီးကွီးမှာလိုရာကိုမရောကျပဲ သူမ၏ပေါငျကိုသာ သှားထိုးမိလသေညျ။ လိုရာကိုမရောကျသဖွငျ့ကြောျကြောျစိတျတိုသှားပွီ။ ညိုညိုအောငျရဲ့ နို့သီးခေါငျးနှဈခုကို သူ၏လကျဖွငျ့ ညှဈခွလေိုကျရာ သူမသညျနာကဉြျမှုကွောငျ့ သတိလှတျပွီးပေါငျကားသှားလသေညျ။
ကြောျကြောျက အခှငျ့အရေးကိုလကျလှှတျမခံပဲ သူ့ရဲ့ စံခြိနျတငျလီးကွီးကို သူမရဲ့ အပြိုစငျ စောကျဖုတျထဲထိုးထညျ့လိုကျရာ သူ၏နီရဲပွီး ပွဲလှနျနသေော ဒဈတဈခုလုံးဝငျသှားလသေညျ။
“အား အမလေး နာလိုကျတာ။ အမရေကေယျပါဦး သမီးတော့ အလုပျခံနရွေ့ပီ အီး။”
ညိုညိုအောငျမှာ သူမ၏ကွပျထုပျနသေော စောကျဖုတျအဝထဲသို့ ဒဈဝငျလာသော ဒါဏျကွောငျ့ အောျမိအောျရာ အောျလိုကျမိလတေော့သညျ။ သူမရဲ့ အောျသံက ကြောျကြောျကို ပိုမိုပွီးစိတျကွှစရော ဒဈတဈခုသာဝငျနသေောသူ၏လီးကို အားစိုကျပွီးထိုးလိုကျသညျ။ နူးညံ့သော စောကျဖုတျအတှငျးသားမြားက ကြောျကြောျ၏လီးကိုညှဈထားရာ ကြောျကြောျသညျ ကာမအရသာကို အကောငျးဆုံးခံစားနရေသညျ။ညိုညိုအောငျ၏ အဖုတျကလေးမှာ ကွပျလှနျးလှသလို ကြောျကြောျရဲ့လီးမှာလညျး သာမနျထကျကွီးသောကွောငျ့ အဖုတျထဲသို့ အဆုံးထိ ထိုးလို့မရဖွဈနသေညျ။ ညိုညိုအောငျမှာလညျးအလှနျနာကငြျစှာခံစားရလသေညျ။
လီးမှာလညျး သုံးပုံတဈပုံသာဝငျသေးသညျ။ ကြောျကြောျမှာ ဆကျပွီးလိုးသောျလညျး လီးမှာ အကာအရံတဈခုကွောငျ့ ထပျမဝငျတော့ခြေ။ကြောျကြောျသညျ သူမရဲ့ အပြိုမှေးကို သူ့လီးကွီးသှားထောကျနပွေီဖွဈကွောငျးကို သဘောပေါကျလိုကျသညျ။အောျအခုခတျေကွီးထဲမှာ ရှားရှားပါးပါးအပြိုစငျလေးပါလားဟု တှေးမိရာသူမအား အတငျးဆကျမထညျ့တော့ပဲ ဝငျသလောကျလေးကို သှငျးလိုကျထုတျလိုကျနှငျ့ ညငျညငျသာသာဆကျလုပျလိုကျလသေညျ။ညိုညိုအောငျမှာလညျး အလှနျနာကဉြျနရောမှ တဈဖွညျးဖွညျးသကျသာလာပွီး အဖုတျနားမှတဆငျ့ ခံစားခကြျတဈမြိုးလေးက သူမတကိုယျလုံးကိုပြံ့နှံ့လာလသေညျ။သူမသညျ ရုနျးကနျခွငျးမရှိတော့ကွောငျ့ကို ကိုယျ့ကိုကိုယျ သတိမပွုအောငျ ထိုခံစားခကြျလေးတှငျ မှိနျးမောနမေိတော့သညျ။
ကြောျကြောျသညျ သူ့ရဲ့လီးကွီးတှငျ စှတျစိုလာပွီး စောကျဖုတျလေးမှာ အရငျလောကျမကွပျတော့ကွောငျးသတိထားမိလာသညျ။ထို့ကွောငျ့ ကြောျကြောျသညျအားထညျ့ပွီး တဈဆုံးလိုးထညျ့လိုကျရာ ဖောကျကနဲ ခံစားလိုကျရပွီး လီးမှာတဈဆုံးဝငျသှားလသေညျ။ ညိုညိုအောငျမှာလညျး အသညျးခိုကျမတတျနာသှားပွီး မကြျရညျမြားလညျးဒလဟောစီးကလြာသညျ။ဆီးစပျနှဈခုမှာလညျး ကွားလသှေေးလို့မရအောငျပငျ ထိကပျသှားလသေညျ။
အပြိုမှေးလေးပေါကျသှားသညျကို ကြောျကြောျသိလိုကျသညျ။ ထိုအသိနှငျ့အတူ အပြိုစဈစဈလေးကို ပါကငျဖောကျနရေပါလားဟူသောအသိကွောငျ့ စိတျတှပေိုကွှလာပွီး ကြောျကြောျက အားကုနျဆောငျ့လသေညျ။ အောကျမှ ကြောျကြောျ၏အားရပါးရ လိုးခွငျးခံနရေသောညိုညိုအောငျသညျ သူမ၏ကဉြျးကပြျလှသော အဖုတျလေးထဲသို့ဝငျထှကျနသေောဒဈဒါဏျကွောငျ့ အသကျကိုပငျမနညျးရှူနရေရှာသညျ။ အဖုတျမှာအပြိုစဈစဈအဖုတျဖွဈသောကွောငျ့ နူးညံ့ပွီး ကြောျကြောျ၏လီးကို သားရညျကှငျးစညျးထားသကဲသို့ ကပြျထုတျစှာဆှဲစုပျထားရာ လီတံတဈခြောငျးလုံး ပူထူကာ အရသာရှိလှသညျ။ ဆယျခကြျဆယျ့ငါးခကြျခနျ့ အားရပါးရဆောငျ့ခံရပွီးသောျ ညိုညိုအောငျ၏ အဖုတျနုနုမှာ အရညျမြားဒလဟောထှကျလာပွီး အဖုတျမှာ အနညျးငယျခြောငျလာသညျ။ ညိုညိုအောငျမှာလညျး သူမလုံးဝသဘောမတူမကွညျဖွူဘဲ အလိုးခံနရေသောျလညျး ခံစားခကြျတဈမြိုးက သူမရဲ့ ရုနျးကနျနမှေုမြားကို အနိုငျယူလာသညျ။ သူမသညျ အလှနျကွီးသော လီးကွီးဖွငျ့ အပြိုမှေးကို အဖွဲခံရစဉျကပငျ နာကဉြျမှုကို အံကွိတျပွီး မအောျဖွဈအောငျ မာနဖွငျ့တငျးခံနိုငျခဲ့သောျလညျး ယခုခံစားခကြျကိုတော့မလှနျဆနျနိုငျအောငျဖွဈလာသညျ။ သူမတဈကိုယျလုံးရှိအကွောမြားက တဆပျဆပျတုနျလာပွီး သူမကိုယျတိုငျမသိလိုကျခငျ ပါးစပျမှ ညညျးသံမြားထှကျလာလသေညျ။
သူမက မကွညျဖွူသောျလညျး သဘာဝအရ သူမခန်ဓာကိုယျက ကာမအရသာကိုကွကွေနေပျနပျခံယူနပွေီဖွဈသညျ။
“စှပျစှပျ ပွှတျပွှတျ ဖှတျဖှတျ ပလှတျပလှတျ”
” အငျးအငျး အားအားအား”
စောကျရညျမြားက ဆကျတိုကျထှကျလာသောကွောငျ့ စောကျပတျထဲ လီးဝငျသညျ့အသံမြားကပိုပွီးကယြျလာသညျ။ လိုးသံမြားကော ညိုညိုအောငျ၏ ညညျးသံမြားကွောငျ့ ကြောျကြောျကအရမျးကောငျးလာပွီး သူမရဲ့ ပေါငျနှဈလုံးကို သူ၏ပုခုံးပေါျတငျပွီး ဆကျတိုကျဆောငျ့ရာ လရညျမြားက တောငျကခြြောငျးပမာအရှိနျပွငျးပွငျးဖွငျ့ ညိုညိုအောငျ၏စောကျခေါငျးအတှငျးသို့ တိုးဝငျသှားလသေညျ။ ကြောျကြောျလညျး အကွောပေါငျးတဈထောငျစိမျ့ပွီး ပါးစပျမှပငျ
“ကောငျးလိုကျတာညိုညိုရယျ နငျ့ကိုလိုးလို့ကောငျးလိုကျတာ”
ဟု ညဈညဈပတျပတျပွောထှကျသှားလသေညျ။ ညိုညိုအောငျမှာလညျး သူမ၏စောကျခေါငျးအတှငျးသို့ နှေးကနညျး နှေးကနညျး ဝငျလာသောလရညျမြားကွောငျ့လညျးကောငျး ကြောျကြောျရဲ့ ညဈညဈပတျပတျအပွောကွောငျ့လညျးကောငျး လကျမြားခွမြေား အပွငျးအထနျကောကျကှေးသှားပွီး ပွီးသှားလသေညျ။
ကြောျကြောျလညျး ပငျပနျးသှားပွီး ပုခုံးပေါျသို့ထမျးထားသော ညိုညိုအောငျ၏ခွထေောကျနှဈခြောငျးကိုအောကျသို့ခလြိုကျပွီး
“ညိုညိုရေ ငါစိတျကိုမထိနျးနိုငျတော့လို့တောငျးပနျပါတယျဟာ ငါ့ကိုခှငျ့လှှတျနောျ”
မာနရှငျမလေးမှာ ကြောျကြောျ၏တောငျးပနျစကားကွောငျ့ ပိုပွီးစိတျတိုလာသညျ။ သူမတဈသကျလုံး ထိနျးသိမျးလာခဲ့သော အပြိုအဖုတျလေးကို သူ့ရဲ့ လီးမညျးမညျး ဒဈနီနီကွီးနဲ့ မညှာမတာ လိုးတုနျးကလိုးပွီး လရညျတှကေို အားရပါးရ ထညျ့ပွီးမှ စကားတဈခှနျးဖွငျ့တောငျးပနျသောကြောျကြောျကို အရမျးမုနျးပွီး
“နငျ ခှေးလိုကောငျ ငါ့ကိုမုဒိနျးကငြျ့တဲ့ နငျ့လိုကောငျကို ဘယျတော့မှခှငျ့မလှှတျဘူး။ နငျဟာ တိရစ်ဆာနျကမှေးလာတဲ့ကောငျ။ နငျ့ကိုငါဘယျတော့မှ မကွဘေူးကြောျကြောျ။”
ညိုညိုအောငျက ကြောျကြောျကို ပကျပကျစကျစကျပွောပွီးထလိုကျရာ လေးဖကျထောကျပွီးလဲကသြှားသညျ။ ကြောျကြောျသညျ သူ့အား တိရစ်ဆာနျကမှေးတဲ့ကောငျဟု အမကေိုထိပွီးအပွောခံလိုကျရသဖွငျ့ ဒေါသပွနျထှကျလာသညျ။ထို့အပွငျ လေးဖကျထောကျပုံဖွငျ့သူအမွဲတမျးလိုခငြျနသေောညိုညိုအောငျ၏ဖငျညိုညိုဝိုငျးဝိုငျးကွီးကိုမွငျလိုကျရသောအခါ လီးကွီးမှာတဖနျထောငျမတျလာပွီး
“ဒီလောကျမာနကွီးတဲ့ နငျ့ကိုငါ အဖုတျကိုမကဘူး နငျ့ဖငျကိုလိုးပွီး နငျ့မာနကိုငါခြိုးပွမယျ ညိုညို”
ပါးစပျကပွောရငျး ကြောျကြောျသညျ သူမကို လေးဖကျထောကျပုံစံဖွငျ့ အနောကျမှဖိခပြွီး သူ့ရဲ့လီးဖွငျ့ မာနရှငျမလေး၏ တငျးကား နူးညံ့သော ဖငျကွားကိုထောကျလိုကျသညျ။
သူမ၏ဖငျကို လီးဖွငျ့အထောကျခံလိုကျရသဖွငျ့ ညိုညိုအောငျလနျ့သှားသညျ။ ကြောျကြောျက သူမဖငျကို တကယျလိုးတို့မညျကိုသိလိုကျရသဖွငျ့ ညိုညိုအောငျကရုနျးသညျ။သို့သောျ မှောကျရကျလဲနသေော သူမအပေါျကို ကြောျကြောျက သူ့ကိုယျလုံးနဲ့ ဖိထားပွီး သူမ၏လကျတဈဖကျကို လကျပွနျခေါကျပွီး ခြုပျထားရာ ရုနျးလေ သူမဖငျကွီးက တရမျးရမျးနှငျ့ ပိုပွီးကုနျးပေးသလိုဖွဈလာလသေညျ။ ကြောျကြောျက ညိုညိုအောငျ၏ ခရပှေငျ့ညိုညိုလေးထဲ သူ့လီးကွီးကို ထိုးထညျ့ရနျကွိုးစားသညျ။သို့သောျ ဖငျကွီးက ရမျးနရော မညျသို့မှ ထိုးလို့အဆငျမပွခြေေ။ ကြောျကြောျသညျ ဒေါသပိုထှကျလာပွီး သူမ၏လကျကို အတငျးခေါကျလိုကျကာ လကျတဈဖကျဖွငျ့ သူမဆံပငျကို ဆှဲလိုကျသညျ။
” အား အား”
လကျကို အတငျးအလိမျခံလိုကျရသညျ့ အပွငျ ဆံပငျပါအဆှဲခံလိုကျရသဖွငျ့ ညိုညိုအောငျမှာ အရမျးနာသှားပွီး အလနျ့တကွားအောျလိုကျလသေညျ။
“နငျထပျပွီး ရုနျးရငျ နငျ့လကျကြိုးသှားလိမျ့မယျ ငွိမျငွိမျနစေမျး”
ညိုညိုအောငျသညျ လကျကြိုးသှားမညျကို စိုးသဖွငျ့ မညျသို့မှ မတတျနိုငျတော့ပဲ သူမ၏ အဖိုးတနျ အပြိုစငျဖငျကွီးကို ငွိမျပေးလိုကျရပါတော့သညျ။ ကြောျကြောျလညျး ဆံပငျဆှဲထားသညျ့ လကျကိုလှှတျပွီး သူ့လီးကွီးကို ကိုငျကာ သူမ၏ ဖငျပေါကျထဲသို့ သသေခြောခြာ ခြိနျပွီး လီးကိုတဈဆုံးထိုးထညျ့လိုကျသညျ။ ကြောျကြောျ၏လီးမှာ ကွပျတညျးလှသော ဖငျပေါကျထဲသို့ တဈဖွညျးဖွညျးခငြျးဖွငျ့ အဆုံးအထိဝငျသှားသညျ။ ညိုညိုအောငျသညျဖငျကို မညျသညျ့ခြောဆီမှမပါဘဲ အစိမျးလိုးခွငျးခံလိုကျရသောကွောငျ့ အသညျးခိုကျမတတျနာသှားပွီး အားကုနျအောျလိုကျလသေညျ။ သူမ၏ဖငျထဲသို့ ဝငျသှားသောလီးရှညျကွီးမှာ မဆုံးနိုငျဘူးဟုပငျထငျရသညျ။ အပျါက လိုးနသေောကြောျကြောျမှာလညျး ဖငျပေါကျမှာ အလှနျကွပျသဖွငျ့ သူ၏လီးတံတဈလြှောကျပငျ တောျတောျနာသှားလသေညျ။
သို့သောျ အပြိုမဖငျကို လိုးနရေသော အသိကလညျး အရမျးကို စိတျအားထကျသနျစသေညျ။ ညိုညိုအောငျမှာလညျး ဖငျအလိုးခံနရေသောသူမဘဝကို တှေးမိပွီး မကြျရညျမြားတဖနျပွနျကလြာသညျ။ အလိုးခံနရေငျးပငျ သူမ၏ သူငယျခငြျးတဈယောကျပွောဖူးသောစကားမြားကို ပွနျကွားယောငျလာမိသညျ။
” အနောကျပေါကျကိုဆို တောျယုံတနျယုံ မိနျးမကပေးလုပျတာမဟုတျဘူးဟ။ တဈခြို့ကွေးစားမတှတေောငျ မပေးလုပျဘူး။”
ထိုစကားကို ပွနျကွားယောငျလာသောျ ညိုညိုအောငျသညျ သူမ၏ဘဝမှာ ကွကျမလောကျတောငျ အဆငျ့မရှိတော့ဘူးဟု အတှေးဝငျလာကာ ဝမျးနညျးလာလသေညျ။သို့သောျ အလှနျအံ့သွဖှယျကောငျးလာသညျမှာ သူမသညျ ဖငျအစိမျးအလိုးခံရသဖွငျ့ အလှနျနာသောျလညျး သူမ၏အဖုတျက တဈဖွညျးဖွညျး ယားလာပွီး တဈကိုယျလုံးတဈဖွညျးဖွညျးနှငျ့ ပူလာကာ ဖငျခံနရေခွငျးကို နှဈသကျလာခွငျးဖွဈသညျ။
သူမသညျ ကလေးဘဝကတညျးက မာနအရမျးကွီးခဲ့သညျ။ ထိုမာနကွောငျ့ မိမိကိုယျမိမိလညျး ယုံကွညျမှုရှိလာခဲ့သညျ။ မာနသညျ သူမ၏လကျနကျဖွဈသညျ သူမ၏ အားကိုးရာဖွဈသညျ။ သို့သောျ ယခုမှာတော့ သူမ၏မာနမြားကော အရှကျတရားမြားကော တဈသကျလုံးထိနျးသိမျးလာခဲ့သော အပြိုဂုဏျမြားမှာ ရိုကျခြိုးခံလိုကျရပွီဖွဈသညျ။ ယခုအခြိနျတှငျ ညိုညိုအောငျ၏ မာနမြားနရောတှငျ အစားဝငျသညျမြားကတော့ အရှုံးပေးလိုခွငျး ပကျပကျစကျစကျ အလိုးခံရသညျ့ဘ၀ ကိုတောငျ့တလာခွငျးတွို့ဖဈသညျ။
သူမ၏ အဈမ မီမီအောငျဘာကွောငျ့ အောငျဒငျနောကျကို လိုကျပွေးသှားလဲဟူသောအဖွကေိုလဲ သိလာသလိုလိုဖွဈလာသညျ။ ကြောျကြောျကတော့ လိုးကောငျး ဆောငျ့ကောငျးတုနျးဖွဈသညျ။ လီးကွီးမှာ ဖငျပေါကျညိုညိုထဲမှ ဝငျလိုကျထှကျလိုကျ နှငျ့ ဂှေးဥနှဈလုံးမှာလညျး အဖုတျကိုတဈဖတျဖတျဖွငျ့ရိုကျခတျနလေသေညျ။
ကြောျကြောျမှာ အားရပါးရဆောငျ့ရငျး မထိနျးနိုငျတော့ဘဲ သူမ၏ဖငျခေါငျးထဲသို့ သုတျရညျမြားကို အရှိနျပွငျးစှာဖွငျ့ပနျးထုတျလိုကျလသေညျ။ ညိုညိုအောငျမှာလညျး သူမ၏ဖငျခေါငျးအတှငျးမှ လီးကွီးတဈဇတျဇတျ တုနျသှားသညျကိုသိလိုကျပွီး သုတျရညျနှေးနှေးမြား ဖငျထဲသို့ဝငျလာသညျနှငျ့တပွိုငျနကျ သူမပါ တုနျတကျသှားပွီး ပွီးဆုံးသှားလသေညျ။ ကြောျကြောျ၏လီးကွီးလညျး သူမ၏ဖငျထဲမှ ပွှတျကနညျးထှကျလာကာ ကြောျကြောျလညျး အားအငျမြားကုနျသှားပွီး ညိုညိုအောငျဘေးတှငျ လှဲခလြိုကျလသေညျ။
ညိုညိုအောငျမှာ သောငျပွငျပေါျတှငျ ဒူးနှဈလုံးကို လကျဖွငျ့ပိုကျကာ ငိုနလေသေညျ။ ကြောျကြောျမှာ လိုအငျဆန်ဒမြားလညျးပွညျ့သှားပွီဖွဈသောကွောငျ့ စိတျရိုငျးမြားမရှိတော့ဘဲ တဈရှုံ့ရှုံ့ငိုနသေော ညိုညိုအောငျကိုကွညျ့ပွီး အကွီးအကယြျနောငျတရလာတော့သညျ။
“ငါငါ ဘယျလိုဖွဈသှားတာပါလိမျ့။ ငါမိနျးကလေးတဈယောကျကို စောျကားမိသှားပွီ။ငါဟာ အလကားကောငျပဲ။ဆန်ဒကိုတောငျ မထိနျးနိုငျတဲ့ကောငျပဲ။”
ကြောျကြောျသညျ ဖွဈပကြျခဲ့သမြှအတှကျ မိမိကိုယျကို ခှငျ့မလှှတျနိုငျတော့ပဲ။ ညိုညိုအောငျအား
“ငါမှားသှားပွီ ညိုညို ရယျ နငျ့ကိုငါ တောငျးပနျလဲမထူးတော့မှနျးငါသိပါတယျဟာ။ နငျငါ့ကို သတျလိုကျပါဟာ။ နောျနငျ ငါ့ကိုသတျလိုကျပါ။ ငါကြကြေနေပျနပျကွီးအသခေံပါ့မယျ။”
ကြောျကြောျသညျ ညိုညိုအောငျ၏လကျထဲသို့ ခုဏက သူမ သူ့ကိုထိုးထားသောဓားကို ထညျ့ပေးလိုကျသညျ။ ထို့နောကျ သူမသူ့အားဓားဖွငျ့ထိုးမညျကို အသငျ့စောငျ့နလေိုကျသညျ။ သို့သောျ ညိုညိုအောငျက ဓားကိုလှှငျ့ပဈလိုကျသညျ။ ကြောျကြောျက သူမလှှငျ့ပဈလိုကျသော ဓားကို ကောကျယူလိုကျပွီး
” ဟုတျပါတယျ။ နငျငါ့ကို ဘယျထိုးရဲမှာတုနျးလူသတျမှုဖွဈသှားမှာပေါ့။ ဒီတော့ နငျလညျးလူသတျရာမရောကျအောငျ ငါလညျးငါ့အပွဈကို ကိုယျ့ဟာကိုဒါဏျပေးတဲ့အနနေဲ့ ကိုယျ့ဟာကိုပဲ ထိုးလိုကျတော့မယျ။”
ကြောျကြောျက ပွောပွီးသညျနှငျ့ ဓားဖွငျ့ သူ့ကိုယျသူ အားကုနျထိုးလိုကျလသေညျ။
” မောငျ မလုပျနဲ့ မလုပျပါနဲ့”
ညိုညိုအောငျက တအားအောငျလိုကျပွီး ကြောျကြောျရဲ့လကျကို အတငျးဆှဲထားလိုကျသညျ။ ကြောျကြောျမှာ ညိုညိုအောငျ၏လုပျရပျကွောငျ့ အံ့အားသငျ့သှားပွီး နားမလညျနိုငျဖွဈသှားသညျ။
” ညိုညို နငျဘာလုပျလိုကျတာလဲ နောကျပွီးတော့ နငျ့ငါ့ကိုဘယျလိုခေါျလိုကျတာလဲ။”
ညိုညိုအောငျမှာလဲ သူမကိုယျသူမ ဘာလုပျလိုကျမှနျးပငျ မသိလိုကျပေ။ သို့သောျ သူမ၏မာနမြားနရောတှငျ ကြောျကြောျအောငျကိုအရှုံးပေးပွီး ခစြျနမေိသှားကွောငျးကို တော့သဘောပေါကျလိုကျသညျ။ သူမကိုယျတိုငျမသိလိုကျဘဲနှငျ့ ကြောျကြောျအား မောငျဟုပငျခေါျမိသှားပွီမဟုတျလား။ ညိုညိုအောငျက မကြျရညျမြားနှငျ့ ကြောျကြောျအား သနုားစဖှယျမော့ကွညျ့ပွီး
“မောငျရယျ ကိုယျ့ကိုကိုယျ ဒုက်ခမပေးပါနဲ့တော့နောျ။ ညိုညိုမောငျ့ကို ခှငျ့လှှတျပါတယျ။ ညိုညို့ကို မောငျလုပျခဲ့သမြှတှကေိုလညျး ညိုညိုကွညျဖွူသှားပါပွီကှယျ။ မောငျ့ကို မောငျ့ကို ညိုညို အရှုံးပေးလိုကျပါပွီကှယျ။”
ညိုညိုရဲ့ ပွောစကားမြားကွောငျ့ ကြောျကြောျပါ ယောကြာျးတနျမဲ့ မကြျရညျမြားကလြာလသေညျ။ အို မာနရှငျမလေးရယျ မောငျမငျးကိုခစြျလိုကျတာ။ ကြောျကြောျသညျ ညိုညိုအောငျကို ရငျခှငျထဲဖကျထားပွီး သူမ၏မကြျနှာပေါျမှ မကြျရညျမြားကို အနမျးလေးဖွငျ့ ဖယျရှားလိုကျပွီး
” ညိုညိုရယျမငျးလေးကို နောငျသတေဲ့အထိ ခစြျသှားမယျလို့ မောငျကတိပွုပါတယျ။ မငျးကိုလညျးနောကျဘယျတော့မှနာကဉြျအောငျမလုပျတော့ဘူးလို့လဲ သစ်စာဆိုပါတယျ။”
သဲသောငျပွငျအထကျမှာ ခစြျသူစုံတှဲ အသဈစကျစကျ တဈတှဲပေါျထှကျလာသညျကို လမငျးကွီးကတော့ ကွညျနူးစှာငုံ့ကွညျ့နလေသေညျ။ ကြောျကြောျနှငျ့ ညိုညိုတို့ တဈဦးနှဈတဈဦး နားလညျမှုရပွီး နောကျတဈရကျတှငျ သဘောတဈစီး သူတို့ကြှနျးနားတှငျဖွတျသှားပွီး ကြောျကြောျတို့ကို တှေ့မွငျသှားသဖွငျ့ သူတို့အတှဲကို ကယျတငျခဲ့လသေညျ။
ပွီးပါပွီ။ ။