သူနာပြုဆရာမလေးနှင့် ကာလသားခေါင်း

ခင်ခင်လေးတစ်ယောက်သူနာပြုသင်တန်း
ဆင်းပြီးတောရွာလေးတစ်ရွာမှတာဝန်ကျ
တယ်အသက်ကငယ်ငယ်ရုပ်ရည်လေးကရှိတော့အဖြူနှင့်အနီလေးတွဲဝတ်ထားရင်ကျက်သရေရှိလုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့တင်သားလေးကအိချောပိုထက်သာတယ်။အွန်း တင်ပဲရှိတယ်ထင်လားရင်လဲရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆိုမြင်သူတိုင်းချစ်ကြတယ်ဒါပေမယ့်ခင်ခင်လေးမှာရည်းစားသနာမရှိခဲ့ဘူးကြိုက်တဲ့သူတွေရှိပေမယ့်လည်းခင်ခင်လေးစိတ်မဝင်စားရဲဘူး

ဘာလို့လဲဆိုတော့ခငျခငျလေးမိဘကဆငျးရဲတယျမိဘကပညာသငျပေးနတေဲ့အရှယျမှာရညျးစားသနာမြားထားခဲ့ရငျမိဘကပွောဆိုပွီးပညာဆကျသငျခှငျ့ရမှာမဟုတျလို့ပဲ။
“ကဲညီမ ညီမလေးကိုဒီရှာကလူတှနှေငျ့မိတျဆကျပေးမယျ”
“ဟုတျကဲ့ရှငျ့ဆရာ”
“ဒီနေ့ ခငျမြားတို့ရှာကိုအသဈရောကျလာတဲ့
သားဖှားဆရာမလေးပါ၊သူ့နာမညျကခငျခငျ
လေးတဲ့ဝနျထမျးအသဈတှခေပြေးတဲ့အတှကျအဆငျမပွတောလေးတှရှေိရငျဒီရှာကရပျမိရပျဖတှကေကူညီစောငျ့ရှောကျပေးစခေငြျတယျ”
“ဟုတျကဲ့ပါဆရာကွီး၊ကနြောျတို့စောငျ့ရှောကျပေးပါမယျ၊အခုတော့ဆေးပေးခနျးကဆောကျနဆေဲကာလဆိုတော့ကာဆရာမလေးကို
ကနြောျတို့ရှာကသငျ့တောျတဲ့အိမျတဈအိမျမှာနရောမှာစီစဉျပးပါ့မယျ”

“ဒီကိစ္စက ဥက္ကဌကြီးတို့ကိုအားကိုးရမှာပဲ”
“ရပါတယ်ဆရာကြီး၊ကျနော်တို့ရွာရဲ့ကျန်းမာ
ရေးနိမ့်ကျတဲ့အခြေအနေတွေတိုးတက်လာပေါင်ကျေးရွာဆေးပေးခန်းနှင့်ဝန်ထမ်းချပေးတဲ့အတွက်ဆရာကြီးတို့ကိုအထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်”
“ကဲဒီလိုဆိုကျနော်ဥက္ကဌကြီးတို့နဲ့ကျနော့်ဝန်ထမ်းကိုစိတ်ချထားခဲ့ပါမယ်”မြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးပြန်သွားပြီးနောက်မှာတော့
“ဆရာမလေး ဘာမှအားမငယ်နဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်”
“ဆရာမလေးကို ဒေါ်ထားတို့အိမ်မှာနေရာချပေးပါ့မယ်။ဒေါ်ထားတို့အိမ်ကကျယ်လဲကျယ်တယ်ရေတွင်းနှင့်လည်းနီးတယ်။”
“ဟုတ်ကဲ့ဦးသင့်တော်အောင်စီစဉ်ပေးပါ”
“ဒေါ်ထားရေ ကျနော်ခင်များကိုတာဝန်ပေး
လိုက်ပြီ”
“အမလေးကိုရင်ရယ် ကျမကဒီလိုသမီးချောချောလေးအိမ်လာနေတာကိုပဲအရမ်းဝမ်းသာလှပါပြီ”
“လာသမီးလေး အဒေါ်တို့အိမ်ကိုလာလိုက်ခဲ့”
“မင်းမင်းအောင်ရေနင် ငါ့သမီးလေးအထုတ်တွေသယ်ခဲ့တော့”
ခင်ခင်လေး ကကိုကိုမင်းမင်းအောင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်တောသားဆိုပေမယ့်အသားကမမဲဘူး

ရုပ်ရည်ခပ်သန့်သန့်လေးနှင့်ကျန်းမာသန်စွမ်းတဲ့သူမျိုး၊လို့တွေးနေတုန်း
“သမီးလေး လိုအပ်တာရှိရင်မင်းမင်းကိုခိုင်း
အဲဒါ အဒေါ့်တူပဲ”
“ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်”
ရွာစပ်လေးမှာ ဒေါ်ထားရဲ့အိမ်ကိုလိုက်ခဲ့တယ်
အိမ်ခြံဝင်းမှာရေတွင်းလေးနှင့်အိမ်ရှေ့မှာလမ်းဘေးမှာလယ်ကွင်းတွေသန့်ရှင်းတဲ့လေကိုရူလို့ရတာပဲဆိုပြီခင်ခင်လေးသဘောကျသွားတယ်
“လာသမီးလေးသမီးလေးနေမယ့်အခန်းပြမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်”
“မင်းမင်းရေ သမီးလေးနေမယ့်အခန်းရှင်းပေးစမ်းပါအုံး
ကွယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး”
မင်းမင်းတစ်ယောက်ဖင်ပေါ့စွာအခန်းကို
ရှင်းလင်းပေးလိုက်တယ်အဒေါ့်အိမ်နှင
့်မင်းမင်းတို့အိမ်ကခြံဝင်းတဝင်းထဲ။ဆရာမလေးကလဲ
အရမ်းလှတော့မင်းမင်းရင်ခုန်နေပြီ။
“ဆရာမလေးရေ ပြီးပြီဗျ”
“အာကိုမင်းမင်းကလည်းဆရာမလို့မခေါ်ပါနှင့်ရှင်
ခင်လေးလို့ပဲခေါ်ပါ”

“ဟုတ်ကဲ့ခင်လေး”
ခင်လေး အခန်းကိုနေရာလေးချလိုက်တယ်။
အခန်းနောက်ဘက်မှာပြူတင်းပေါက်ကလေးနှင့်မို့အလင်းရောင်လေးရတယ်။ပါလာတဲ့အလှပြင်ပစ္စည်းကိုနေရာလေးချ၊အိပ်ရာလေးခင်းပြီးလှဲချလိုက်ပြီးနားလိုက်တော့အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။
“ခင်လေး ခင်လေး”
“ဟင် “
“အိပ်ပျော်နေတာလား”
“ဟုတ်ကဲ့ကိုမင်းမင်း”
“ခင်လေးရေချိုးဖို့ကျနော်ရေဖြည့်ထားတယ်”
“အားနာစရာကိုမင်းရယ်”
“အားမနာနှင့်ဗျ၊ရေတွင်းနားမှာရေအိုးရှိတယ်
အဲဒီမှာချိုးရမယ်”
ခင်လေးရေတွင်းနားလှမ်းကြည့်တော့ခြောက်လုံးဝင်စဉ့်အိုးလေးနှင့်သစ်သားပြားကြီးတပြားခင်းထားတဲ့နေရာလေး၊ဟင်းလင်းပြင်ကြီးမှာခင်လေးရှက်သွားတယ်အဆောင်မှာနေတုန်းကရေချိုးရင်တကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးရေချိုးခဲ့တာ

အခုတော့ဟင်းလင်းပြင်ကြီး
“အင်းလေ သူဓလေ့နှင့်သူပဲလေ”
“ခင်လေး ရေချိုးရတာအဆင်မပြေလို့လား”
“ဟုတ်တယ်ကိုမင်းမင်း”
“အင်းလေ ခင်လေးကအပျိုလေးဆိုတော့ရှက်နေမှာပဲ”
:”အဲဒီလိုမျိုးတော့မဟုတ်ဘူးကိုမင်းမင်း၊ချိုး
းနေကြနေရာမဟုတ်လို့ပါ၊ကျမတို့အနေနှင့်
ရှက်တာတွေကိုခွာချပြီးအလုပ်လုပ်ရတာမ
လား”
“အင်းဟုတ်တယ်ဗျ။မမြင်ဝံ့ဆေးဆရာတဲ့၊
ခင်လေးတို့အနေနှင့်ကကျတော်တို့မမြင်ဖူးတဲ့အရာတွေလည်းမြင်ဖူးနေမှာပဲ”
“အင်းအဲတာလည်းဟုတ်တယ်၊သိတဲ့အတိုင်း
လေ၊ခင်လေးကသားဖွားဆရာမဆိုတော့
လည်းမမြင်ဝံ့တာမရှိဘူးပေါ့”
“ဟုတ်ပါပြီ။သူများဟာတွေမြင်ဖူးပြီးကိုယ့်အလှည့်ကျရင်ကြောက်မနေနှင့်တော့”
“ဟော့တော် ကိုမင်းမင်း”
“ဟားးစတာပါဗျာ။ကျနော်ရှောင်ပေးပါ့မယ်”
မင်းမင်းနှင့်တွေ့ပြီးခင်လေးပျော်လာတယ်။
ရွာမှာတာဝန်ကျရင်ပျင်းနေမှာလို့ထင်ခဲ့ပေ
မယ့်အခုတော့မပျင်းရတော့ဘူးလေခင်လေးရေချိုးပြီးရင်ဘတ်ပေါ်သဘက်လွမ်းပြီးအိမ်ပေါ်တက်ခဲ့တယ်။အခန်းထဲဝင်ပြီးသ
နပ်ခါးရေကြဲလေးလိမ်းကာအဝတ်လဲပြီး
ထွက်ခဲ့တယ်။
“သမီးရေ စားလို့ရပြီကွဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်”
“မင်းမင်းနင်လဲတစ်ခါတည်းစားလိုက်လေ”
“ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး”
မင်းမင်း၊နှင့်ဒေါ်လေးတို့စားဝိုင်းကိုခင်လေးဝင်စားလိုက်တယ်။
“စားကောင်းရဲ့လား သမီး”
“ကောင်းတယ် အဒေါ်”
“ထမင်းစားပြီးတော့လာသမီးလက်ဖက်လေးစားပြီးစကားလေးပြောကြတာပေါ့ကွယ်”
“ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်”
“ရေနွေးကြမ်းဝိုင်းလေးမှာ ခင်လေးတို့စကား
ပြောနေကြတယ်။ရှစ်နာရီခွဲအချိန်ရောက်
တော့
“သမီးလေးစကားပြောချင်သေးရင်ပြော၊
အဒေါ်တော့အိပ်ချင်ပြီ”
တောဓလေ့ကလူတွေအစောကြီးအိပ်အစော
ကြီးထရတော့ဒေါ်ထားအိပ်ရာဝင်သွားပြီ။
“ခင်လေးအိပ်ရင်အိပ်တော့လေ”
“နေ့လည်ကအိပ်ထားတော့ခင်လေးမအိပ်ချင်သေးပါဘူး”
“အင်း ကိုမင်းလဲမအိပ်ချင်သေးပါဘူး၊ခင်လေးမအိပ်ချင်သေးဘူးဆိုရင်ဆက်စကားပြောကြမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ ကိုမင်း”
သင်တန်းတုန်းကအတွေ့အကြုံတွေကိုဟာသပြောဖြစ်ကြတယ်ဒီလိုနဲ့စကားပြောရင်းရင်နီးသထက်ရင်းနီးလာကြတယ်တဖြေးဖြေးနှင့်ခလေးမွေးတာကိုပြောပြဖြစ်လာတဲ့အဆင့်ရောက်ခဲ့တယ်။ညနက်လာတော့
“အင်း ခင်လေးနှင့်စကားသာပြောနေရရင်တညလုံးပြောဖြစ်မယ်”
“ဟော့တော့ ကိုမင်းအိပ်ရေးပျက်မယ်လေ”
“ကျနော်ကရပါတယ်ဗျ၊ခင်လေးအတွက်ပဲ
စိတ်ပူတာ”
“ရှင်ဘာဖြစ်လို့ ကိုမင်း”
“ဒီလိုဗျာ မီးထွန်းပြီးစကားပြောနေရင်လမ်း
သွားလမ်းလာတွေကခင်လေးအပေါ်တမျိုး
မြင်မှာစိုးလို့ပါ”
“ဘယ်လ်ုမြင်ကြမှာလဲကိုမင်း”
“အခုမှရောက်လာတဲ့ဆရာမလေးကို မင်းမင်း
တို့ကချိုင်နေပြီလို့လေ”
“ခစ် ခစ် ခစ်”
“တကယ်ပါကျနော်တို့တောရွာတွေကအမြင်
မကျယ်သေးတော့ပြောကြသေးတယ်လေ”
“အင်းဒါနှင့်ရွာတွေမှာသမီးရည်းစားတွေကျစကားဘယ်လိုပြောကြလဲ”
“ညဘက်ပြောချင်ရင်အချိန်းအဆက်လုပ်ရ
တာပေါ့”
“ဘယ်သွားပြောကြလဲ”
“အဝေးကြီးမသွားဘူးလေ၊အဆင်ပြေရင်အိမ်
နီးအနားမှာပဲပြောကြတာ”
“အင်း”
“အဲဒါထက်အဆင်ပြေရင်ကောင်မလေးဆီမှာပဲပြောဖြစ်တာပေါ့”
“ခစ် ခစ် အခန်းထဲခေါ်ပြောတာလား”
“အင်းကျနော်တို့လဲကင်းစောင့်လုပ်ဖူးတယ်”
“ဟော့တော် ကိုမင်းမင်း”
“မနက်ဖြန်ဘာလုပ်စရာရှိလဲခင်လေး”
“အင်း မနက်ဖြန် ရွာနီးစပ်ကရွာတွေကိုသွား
ချင်တရ်။သူတို့တွေသိအောင်လည်းပြောပြချင်တယ်”
“ကျနော်လိုက်ပို့ပေးမယ်”
“ကျေးဇူးပါကိုမင်းမင်း”
“ဟင်းးဟင်း အခုတော့မသွားဖူးသေးဘဲနှင့်ကျေးဇူးတင်နေတာသွားကြည့်မှကျနော့်ကိုအပြစ်မပြောနဲ့”
“ဟင်ဘာလို့ကိုမင်းမင်း”
“ကျနော်တို့ရွာတွေကိုသွားရင်လှည်းလမ်း
ကြောင်းကနေဆိုင်ကယ်မောင်းရတာလေ၊အ
ရမ်းလမ်းဆိုးတယ်”
“အယ် တကယ်လား”
“မနက်ဖြန်ကျရင်သိရပြီပေါ့”
“ဟုတ်ကိုမင်းမင်း၊စကားပြောကောင်းနေတာ
ညတော်တော်နက်ပြီ၊ကိုမင်းမင်းလဲအိပ်တော့”
“ခင်လေးရောအိပ်တော့မလား”
“အင်းအိပ်မယ်လေ မနက်ကျရင်စောစောသွားလို့ရအောင်”
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ”
ခင်လေးစောစောအိပ်လိုက်တယ်။ကိုမင်းမင်းရှိလို့ရွာနီးစပ်တွေကိုသွားလို့ရတယ်ဆိုပြီးတွေးကာမင်းမင်းကိုကျေးဇူးတင်မိတယ်။
်မနက်အိပ်ရာကနိုးလာတော့
“သမီးလေးနိုးလာပြီလား”
“ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်”
“ဒီမှာကောက်ညင်းပေါင်းရှိတယ်။ရေနွေးလဲရှိ
တယ်၊ကော်ဖီသောက်ချင်ရင် ကော်ဖီမစ်ရှိတယ်။မင်းမင်းလာပို့သွားတာ”
“ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်”
ခင်လေးမျက်နှာသစ် ပြီးကောက်ညင်းပေါင်းနှင့်ကော်ဖီသောက်လိုက်တယ်။ပြီးမှသနပ်ခါးလိမ်းကာအဝတ်အစားလဲပြီးအိမ်ရှေ့ကစောင့်တယ်။မင်းမင်းကဆိုင်ကယ်နှင့်ရောက်လာပြီး
“ခင်လေးသွားလို့ရပြီလား”
“ရပြီလေကိုမင်း”
“ဟေ့ မင်းမင်းဖြေးဖြေးမောင်းအုံး”
“ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး”
“လာခင်လေးသွားကြရအောင်”
ခင်လေးကိုယ်မင်းဆိုင်ကယ်နောက်ကထိုင်လိုက်တယ်။ရွာပြင်ရောက်လာတော့
“ခင်လေးပြုတ်ကြမယ်နှော်”
“ဟုတ်ကိုမင်း”
“အားမနာနဲ့ကျနော့်ခါးဖက်ထား”
“အမယ် ကိုမင်းနှော်”
“တကယ်ပြောတာလမ်းကြမ်းတယ်”
ခင်လေးမဝံ့မရဲဖြစ်ကာကိုမင်းခါးကိုဖက်လိုက်တယ်။လမ်းကလည်းအရမ်းဆိုးတော့ကိုမင်းခါးကိုတင်းတင်းလေးဖက်လိုက်တော့နို့တွေကကိုမင်းကျောကိုထိကပ်နေတယ်။အခုလိုမျိုး
ဆိုင်ကယ်စီးရတော့ခင်လေးစိတ်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်။ရင်လဲခုန်တယ်။
မင်းမင်းမှာမိမိကျောကိုခင်လေးရင်ဘတ်နှင့်ကပ်ပြီးဖက်ထားတော့စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်လာကာလီးကတောင်လာတယ်။သာရာတဲ့အထိအတွေ့ကဖြစ်လာတယ်။စိတ်ထဲမှာလည်းခင်းလေးကိုလိုးရရင်အရမ်းကောင်းမှာပဲလို့တွေးနေပြီးလိုးလို့ရအောင်ငြံစည်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။
“ရရဲ့လား ခင်လေး”
“အင်း ရတယ် ကိုမင်း”
မေးသူနှင့်ဖြေသူအသံတွေကမူမမှန်တော့ပေနှစ်ယောက်သားစိတ်တွေဂယောက်ကယက်နှင့်ဖြစ်နေပြီနှစ်ဦးသားလည်းရိပ်မိနေတယ်ရွာငါးရွာကိုသွားပြီးနောက်ခင်လေးတို့ပြန်လာကြတယ်။
“ခင်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား”
“အင်းလူလဲညောင်းကိုက်နေပြီ’
“ခင်လေးတော့မသိဘူး၊ကျနော်တောင်ဖင်ကျိမ်းနေပြီ”
“ခစ် ခစ် ခစ်၊ကိုမင်းကလဲ”
“ခင်လေးကရောအတူတူပဲလေ”
ညနေအိမ်ရောက်တော့
“ကဲခင်လေးရေနားလိုက်အုံး၊ကျနော်ညနေ
မှပြန်လာတော့မယ်”
“ဟုတ်ကိုမင်း”
ခင်လေးလဲ ပင်ပန်းတာမို့နားရင်းအိပ်လိုက်တယ်။ညနေစောင်းမှနိုးကာရေချိုးလိုက်တယ်။လန်းဆန်းသွားသလိုခံစားရပေမယ့်တကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုနာကျင်နေတယ်။
“သမီးရေ အဒေါ်မှာကိစ္စပေါ်လာလို့ဟိုဘက်ရွာသွားရမယ်၊မင်းမင်းကိုခေါ်သွားလိုက်ဦးမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်”
“တကယ်လို့အရေးကြီးကိစ္စကြောင့်ပြန်မလာနိုင်ရင်မင်းမင်းအမေခေါ်အိပ်လိုက်နှော်”
“ရပါတယ်အဒေါ်”
“အေးကွယ်မသွားမဖြစ်လို့သာသွားရမှာသမီးလေးကိုအားနာလိုက်တာ”
“သွားပါအဒေါ်ရယ်ဘာမှနောက်ဆံတင်းမနေနှင့်”
အေးကွယ်”
်ကိုမင်းမင်းနှင့်အဒေါ်ဆိုင်ကယ်စီးပြီးထွက်သွားတယ်ခင်လေးလဲထမင်းခူးခပ်စားလိုက်ပြီးညခုနှစ်နာရီလောက်ကြာတော့မင်းမင်းရောက်လာတယ်”
“ခင်လေးထမင်းစားပြီးပြီလား”
“ဟုတ်ကိုမင်း”
“နေရတာအဆင်ပြေရဲ့လား”
“နာနေတာပေါ့၊ကျောတွေခါးတွေလဲအောင့်နေ
တာပဲ”
“အင်းလေ စီးနေမကျတော့ဒီလိုပဲဖြစ်မှာ”
“အင်းပေါ့ ကိုမင်းကမဖြစ်ဘူးလား
“မဖြစ်ပါဘူး”
“အင်း အဒေါ်ရှိရင် အဒေါ်ကိုခနနှိပ်ခိုင်းရင်ရမှာ”
“အာ ကိုမင်းကလည်းလူကြီးကိုအားနာစရာ”
“ကျနော့်အဒေါ်ကသဘောကောင်းပါတယ်”
“ဒါပေမယ့်”
“ဟင်းးးကျနော့်အစားနှိပ်ပေးတယ်လို့သဘောထားခိုင်းလိုက်မယ်”
“အမ် ဘယ်လိုဘယ်လို”
“ဒီလိုခင်လေး ခါတိုင်းအဒေါ်နေမကောင်းရင်ကျနော်နှိပ်ပေး
နေကြလေ”
“အခုခင်လေးနေလို့မကောင်းတော့ကျနော့်အတွက်အစားထိုးပေးနှိပ်ခိုင်းပေးတာပြောတာပါ”
“ခစ် ခစ်ရပါတယ်ကိုမင်းရယ်”
အဒေါ်မရှိတော့စကားပြောရတာပိုလွတ်လပ်တယ်။ပြောရင်းနှင့်လိင်ကိစ္စနည်းနည်းပါတယ်။ဒီတော့စိတ်ထဲတမျိုးလေးဖြစ်ပြီးအရသာရှိတယ်။မင်းမင်းသွေးတိုးစမ်းပြီးရသလောက်
ထည့်ပြောတယ်သားဖွားဆရာမလေးဆိုတော့ဒီကိစ္စကပြောပလောက်အောင်မထူးခြားဘူးလေဒါပေမယ့်နှစ်ယောက်တည်းပြောရတော့ခင်လေးစိတ်တွေလည်းတမျိုးဖြစ်နေပြီ။စကားပြောရင်းစိတ်ပါလာတယ်။ပြောရင်းညနက်လာပြီ။
“ခင်လေး တစ်ယောက်တည်းအိပ်ရဲလား”
“နည်းနည်းတော့ကြောက်တာပေါ့”
“အကိုလာအိပ်ပေးရမလား”
“အာ ကိုမင်းကလည်း”
“ဒီလိုလုပ်ပါလား ၊ကျနော်တံခါးပိတ်လိုက်မယ်။ညဘက်ကြီးဆရာမလေးတစ်ယောက်တည်းကျနော်ရှိနေတာလူမြင်ရင်မကောင်းဘူး”
“အင်းဟုတ်တယ်ကိုမင်း”
“မင်းမင်းတံခါးထပိတ်လိုက်တယ်”
ဖယောင်းတိုင်မှိန်ပြပြအောက်မှာနှစ်ယောက်သားရင်တွေခုန်နေပြီ။
ခင်လေးပြောရင်းကျောကအောင့်လာလို့တချက်ဆန့်လိုက်တယ်။
“ကျောတွေအောင့်နေတာလားခင်လေး”
“အင်းတကိုယ်လုံးအောင့်နေတာ”
“ကျနော်နှိပ်ပေးမယ်”
“ဟင့်ရတယ်မနှိပ်နဲ့ကိုမင်း၊ဆေးသောက်ထားတယ်”
“အားနာစရာမလိုဘူး”
“ခနလေးနှိပ်ရမှာ”
မင်းမင်းမရမကပြောလိုက်ပြီးခင်လေးအနားကပ်လိုက်တယ်။ခင်လေးမှာလည်းနှိပ်လိုက်ရင်သက်သာသွားမယ်အထင်နှင့်မို့
“အင်းကိုမင်း”
“ခင်လေးမှောက်အိပ်လိုက်”
“အင်း”
“ခနလေးစောင်လေးနှင့်ခေါင်းအုံးလေးယူလိုက်မယ်”
ကိုမင်းအဒေါ့်အခန်းထဲကခေါင်းအုံးနှင့်စောင်ယူကာကြမ်းပေါ်စောင်ခင်းပြီး
“ရပြီခင်လေးမှောက်အိပ်လိုက်”
ခင်လေးခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်ချလိုက်တယ်။မင်းမင်းလည်းဒီအခြေအနေဆိုရင်မဆိုးဘူးဆိုပြီးခင်လေးအနားကပ်ပြီးဒူးထောက်ကာကျောပြင်ကိုစမ်းပြီးလက်မနှင့်ခါးကြောကိုဖြေးဖြေးချင်းနှိပ်လိုက်တယ်။အထိအတွေ့ကအိစက်ညက်ညောလွန်းလို့လီးကဆတ်ကနဲတောင်လာပြီ။လက်မနှင့်ခါးကြောလေးကိုခွညှပ်ကာဖြေးဖြေးချင်းအပေါ်အောက်ဆွဲပေးလိုက်တယ်။
“အာ့
“နာလို့လားခင်လေး နည်းနည်းလေးကိုမင်း”
“အင်းကျနော့်မှာဆေးရှိတယ်”
“အပူဆိုရင်မခံနိုင်ဘူးကိုမင်း”
“အအေးဆေးရှိတယ် ခင်လေး”
“အင်းကိုမင်း”
ကိုမင်းဆေးဘူးကိုလှမ်းယူပြီညှစ်ထုတ်ကာခင်လေးအင်္ကျီကိုမပြီးကျောပြင်ကိုပွတ်လိုက်တယ်ပြီးမှတဖြေးဖြေးလက်မလေးနှင့်နှိပ်ပေးလိုက်ပြီး
“ခင်လေးရတယ်မလား”
“အင်း”
ကိုမင်းလုံချည်ကိုဖြေလျော့ပြီးတင်သားနားအထိဆေးလိမ်းကာပွတ်ပေးလိုက်တယ်။
ခင်လေးစိတ်တွေဝေခွဲမရဘူး၊တဖြေးဖြေးနယ်ကျွံလာတဲ့ကိုမင်းလက်တွေကခင်လေးလုံးချည်ကိုဖြေချနေပြီ။အိမ်နေရင်းအတွင်းခံကမဝတ်ထားတော့ရင်ထဲတမျိုးဖြစ်လာကာတင်သားနှစ်ဘက်အားတင်းပြီးညစ်ထားလိုက်တယ်။
ကိုမင်းလည်းတင်သားတွေကိုမထိတထိလုပ်ပြီးခင်လေးစိတ်ပါအောင်ဆွလာတယ်။တင်သားနှစ်ဘက်ကိုပါလက်နှင့်ဖိနှိပ်ပေးပြီးဘေးနှစ်ဖက်ဆွဲချတယ်အမှန်ကဖင်ကြားအထိမြင်ရအောင်လုပ်ဆောင်နေတာပါ။
ခင်လေးမှာရှေ့တိုးရကောင်းမလားနောက်ဆုတ်ရကောင်းမလားတွေးနေတုန်းမှာပင်ကိုမင်းကခင်လေးအပေါ်ကခွပြီးထိုင်လိုက်တယ်။
“အာ ကိုမင်းအဲလိုမလုပ်နဲ့လေ”
“မဟုတ်ဘူးခင်လေးအကြောကိုအားညီအောင်နှိပ်ချင်လို့ပါ”
“အင်းပါ”
ကိုမင်းတဖြေးဖြေးနှင့်တဆင့်တက်ကာကျော်အေပ်ါဆေးလိမ်းရန်အတွက်ဘရာကိုအပေါ်တွန်းတင်လိုက်တယ်။ပြီးမှကျောတပြင်လုံးဆေးလိမ်းပြီးသက်ညှာစွာနှိပ်ပေးတယ်။ဒါပေမယ့်အပေါ်တွန်းတင်တဲ့ဘရာကအောက်ကိုပြန်ကျလာတယ်။ကိုမင်းကဘရာဂျိတ်ကိုဖြုတ်လ်ုက်တယ်။
“အာ ကိုမင်း”
တဖြေးဖြေးကိုမင်းကအပေါ်ထိရောက်လာသလိုခင်လေးဖင်ကြားကိုမင်းလီးကထောက်လာတယ်။
“လီးကြီးကခင်လေးဖင်ကိုထောက်နေတာခင်လေးသိပေမယ့်မပြောရဲဘူး”
ခင်လေးစိတ်တွေထလာပြီးပိပိကအရည်စိုလာပြီလေ။
“ရပြီကိုမင်း”
“အင်းအပေါ်ကတော့ရပြီပေါင်တွေနာနေမှာပဲလေ”
“ရပါပြီကိုမင်းကလည်း”
ထိုစဉ်မှာပင်ဖယောင်းတိုင်မီးလေးငြိမ်းသွားရတယ်။
“ဟော့တော့မီးငြိမ်းသွားပြီ”
“အင်း ခင်လေး ကိုမင်းဒီမှာပဲအိပ်တော့မယ်”
“ကိုမင်းကလည်းမဖြစ်ပါဘူးဆို”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“အင်းပြောတတ်ဘူး”
“အင်းလေမပြောနဲ့တော့ခင်လေး”
ကိုမင်းခင်လေးကိုဖက်လိုက်ပြီး
‘နမ်းလိုက်ကာ
“ကျနော်အရမ်းချစ်နေပြီခင်လေး”
“အို..ကိုမင်းနှော်”
ခင်လေးလဲစိတ်တွေဂယောင်ချောက်ခြားသွားပြီးကိုမင်းကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။အထိအတွေ့မှာခင်လေးတစ်ယောက် ဆင်ခြင်တုံတရားတွေပျောက်ခဲ့ပြီးခင်လေးလည်းတဏှာရေစီးနောက်လိုက်မိခဲ့ပြီလေ။
ကိုမင်းမှာခင်လေးကိုဖက်ရင်းတင်သားတွေကိုပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ခင်လေးနို့ရှိရာကိုအောက်သို့လျှောချပြီးခင်လေးနို့ကိုဖြေးညှင်းစွာစို့လိုက်တယ်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
တကိုယ်လုံးကြက်သီးနွေးတွေတဖျန်းဖျန်းထပြီးခင်လေးအရမ်းကိုစိတ်တွေထလာတယ်နို့စို့ရင်းတင်ပါးကြားလက်သွင်းပြီးအဖုတ်ထဲကိုလက်နှင့်နှိုက်ရာလက်ထဲမှာစောက်ရည်အချို့ကပ်ပါလာခဲ့တယ်။
“ခင်လေးစိတ်တွေထန်စပြုနေပြီမှန်းကိုမင်း
တွေးမိပြီးခင်လေးနို့ကိုပုံစံအမျိုးမျိုးနှင့်ဖီးလ်တက်အောင်စို့လိုက်ပြီးခင်လေးကိုပက်လက်လှန်ကာအပေါ်ကနေလိုက်တယ်။ပြီးမှနို့မှတဆင့်အောက်သို့ဆင်းကာစောက်ဖုတ်နေရာလေးကိုလျှာအပြားလိုက်နမ်းလိုက်တယ်
“ရွတ်..ပလပ်”
တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားကာအဖုတ်ထဲကအရည်တွေစိမ့်ဆင်းသွားပြီးတခါမှမခံစားဖူးသောအရသာထူးကိုခံစားမိကာခင်လေးမှာအဖုတ်ထဲလျှာဝင်လာအောင်ပေါင်ကိုကားပြီးမြှောက်ပေးမိပြန်တယ်။
မင်းမင်းလဲတတ်စွမ်းသမျှကိုခင်လေးတစ်ယောက်ဖီးတက်လာစေဖို့ကြိုးစားပြီးလုပ်ပေးလိုက်ရာခင်လေးခမျှာမကြုံဖူးသေးတဲ့ကာမရေစီးမှာမျောပါသွားတော့တယ်။
ခင်လေးတစ်ယောက်စိတ်ပါလာလို့ အော်ညည်းမိသလိုကာမစိတ်ကအထွဋ်အထိပ်ရောက်လို့တကြိမ်ပြီးသွားခဲ့တယ်။
မင်းမင်းလည်းလီးကအရမ်းတောင်နေပြီလီးထိပ်မှာလည်းအရည်ကြည်တွေစိုနေပြီ။လီးကိုတချက်နှစ်ချက်ဂွင်းတိုက်လိုက်ပြီးခင်လေးအဖုတ်ကိုတေ့လိုက်တယ်။ခင်လေးမှာကာမစိတ်တွေဖြစ်ပြီးအလိုးခံချင်နေပြီမို့မတားမြစ်နိုင်ဖြစ်နေပြီ။လီးတေ့ပြီးဖိချလာတာကြောင့်အဖုတ်ထဲလီးကတင်းကြပ်ပြီး
“ဗျစ် ဖြစ် ဗျိ ဗျိ”
“အာ့ ကိုမင်း ဖြေးဖြေး”
အ သေပါပြီ
လီးတရစ်ချင်းတိုးဝင်လာတယ်။အဖုတ်ထဲပူကနဲဖြစ်သွားတဲ့အတွက်ခင်လေးကိုမင်းကိုပြောလိုက်တယ်။ကိုမင်းလည်းခင်လေးနို့ကိုကုန်းစို့ပြီးခနလေးလီးထည့်ထားရင်းငြိမ်ပေးလိုက်တယ်။ခင်လေးစောက်ဖုတ်ကညှစ်သလိုခံစားရပြီးခင်လေးလည်းညည်းလာတော့မှထပ်ပြီးသွင်းလိုက်တယ်။
အဖုတ်ယက်ခံရတဲ့ခံစားမူ့မျိုးမဟုတ်ဘဲလီးဝင်လာတဲ့ခံစားချက်ကတမူထူးခြားတယ်။အဖုတ်ထဲဝင်လာတဲ့လီးကအဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပွတ်ဆွဲသွားတော့ခင်လေးမှာအရမ်းကိုကာမစိတ်တက်လာစေပြီးဖီးတက်နေတော့မျက်လုံးမှိတ်ကာနွုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး
ညည်းတွားမိလိုက်တော့တယ်။ခင်လေးညည်းတွားသံကကိုမင်းကိုတဏှာစိတ်ပိုကြွလာစေပြီးလိုးချက်တွေမြန်လာတယ်။
“ဘွတ် ဖွတ် .
“ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ်
ခင်လေးမှာငါးမိနစ်ခန့်သာအလိုးခံရပြီးနောက်ပြီးချင်လာပြန်တယ်။
“ဖွတ် ဘွတ်ဖပ် ဖပ်
“ခင်လေးပြီးတော့မလား
ကိုမင်း
ကိုမင်းလည်းခင်လေးပြီးတော့မယ်ဆိုတော့အရှိန်နည်းနည်းတင်လိုက်ကာထပ်လိုးလိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်ကစေးပိုင်တင်းကြပ်ကာညှစ်
ထားမူ့ကြောင့်ကိုမင်းလဲပြီးချင်နေပြီ။တဖတ်တဘွတ်ဘွတ်နှင့်လိုးချက်ပြင်းပြင်းကိုအကြိမ်ငါးရာနီးပါးဆက်လိုးလိုက်ရာ
“ဘွတ် ဖွတ်
“အာ့ပြီးပြီ
ကိုမင်းလည်းသုတ်တွေပန်းထွက်ကာပြိုင်တူပြီးသွားရတော့တယ်။မောပန်းသွားတဲ့ကိုမင်းခင်လေးအနားကပ်အိပ်ကာဖက်ပြီးအနမ်းတွေခြွေလိုက်တယ်။ခင်လေးလည်းကိုမင်းကိုဖက်ပြီးအမောဖြေနေရာကနှစ်ယောက်သားအိပ်ပျော်သွားကြပြီးမနက်လေးနာရီလောက်မှခင်လေးနိုးလာခဲ့တယ်
“ကိုမင်း”
“ဟင်”
“ထတော့လေ သွားတော့လူတွေမြင်ကုန်မယ်”
“အင်း သွားမယ်ခင်လေး”
ကိုမင်းလဲလူးလဲထကာခင်လေးပါးကိုနမ်းပြီးသူ့မိဘအိမ်ဘက်ကိုသွားတော့တယ်။
ခင်လေးလဲညကအဖြစ်အပျက်တွေးကာ
တခုခုမှားသလိုခံစားမိလိုက်တယ်။ပြီးမှဖြစ်သွားပြီးပြီဆိုတော့ပြင်မှမရတော့တာဟုတွေးကာအိပ်ရာကထပြီးအိမ်သာကိုသွားလိုက်ပါသေးတယ်။ရွူးပေါက်ပြီးစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်တော့
စောက်ဖုတ်ကိုရေဆေးပြီးဆေးပုံးထဲမှသန္ဓေတားဆေးယူကာသောက်လိုက်ရင်းအိပ်ရာပေါ်ပြန်အိပ်လိုက်တော့တယ်။
Crd