ဇာတ်လမ်း – မောင်ဇရက်
အပြာစာပေများစုစည်းရာ Blogger မှကူါ်ယူသည်။
“ ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ အလှအပဒီလောက်ကြိုက်နေရင် ပညာရေးတော့ထိခိုက်တော့မှာပဲ ” . . .
သူတို့ပြောတဲ့စကားတွေကို တင်ပါးလေးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ လျှောက်သွားသော အိအိဖြူ မကြားလိုက်ပါလေ။ ….. မြို့၊ အမှတ် (၃) အထက ကျောင်းကြီးမှာ ၁၀တန်းကျောင်းသူ အိအိဖြူကနာမည်ကြီး။ စာတော်လို့တော့မဟုတ်။ ရုပ်ရည်ရူပကာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အချိူးအစားမှာ နာမည်ကျော်တာ ဖြစ်သည်။ အသားဖြူဖြူနှာတံပေါ်ပေါ်မေးချွန်ချွန်နဲ့ မျက်နှာပိုင်ရှင် အိအိဖြူကို အလယ်တန်းကတည်း ကြိတ်ကြိုက်နေကြသူတွေ မနည်းမနော်။ အခုအတန်းကြီးလာတော့ ဝင်းပပမျက်နှာလေးတင်မက ဆူဖြိုးထွက်လာတဲ့ ဘော်ဒီကြီးက ကျောင်းသားများစွာကို နှလုံးခုန်သံမြန်စေပါသည်။ အဓိကကတော့ ကျောင်းစိမ်းထမီပျော့ပျော့ကို အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကိုကြိုးရာလေးအမြှောင်းလိုက်ပေါ်တဲ့ထိ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ ဝတ်တတ်တဲ့အိအိဖြူရဲ့ စတိုင်။ခြေလှမ်းလေးတွေကို မျဉ်းဖြောင့်တကြောင်းထဲကျအောင်လျှောက်ရင်း လှုပ်အိလှုပ်အိဖြစ်နေတဲ့ အိုးထွားထွားကြီးတွေက အိအိဖြူရဲ့ အမှတ်သင်္ကေတဖြစ်လာသည်။ အိအိဖြူကား ကျောင်းသားများအကြား အလှဘုရင်မလေးအဖြစ်ကျော်ကြားကာ ဆရာမများကြား ရွစိတတ်ကျောင်းသူအဖြစ် နာမည်ကြီးလေသည်။ . . . “
အိအိရယ် လှလိုက်တာ ဘယ်သူလုပ်ပေးထားတာလဲ ” . . . လက်သည်းနီရောင်စုံနဲ့ ပုံဖော်ထားတဲ့ အိအိဖြူရဲ့လက်သည်းလေးတွေကို သူငယ်ချင်း စိမ့် ကအားကျတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ စပ်စုသည်။ ကာလာစုံ ပန်းပွင့်လေးတွေကို လက်သည်း၁၀ချောင်း မထပ်အာင်ဆွဲထားတာမို့ အင်မတန်လှသည်။ ဘာပန်းတွေမှန်းတော့ သေချာခွဲလို့မရ။ . . . “ ဘယ်သူလုပ်ပေးရမှာလဲ စိမ့်ရယ် ငါကိုယ်တိုင်ပဲလုပ်ထားတာပေါ့။ နောက်နေ့ နောက်ပုံစံတွေလုပ်လာအုံးမှာ ” . . . . . . “ တော်လိုက်တာ ဘယ်လိုလုပ်တာလဲဟင် ” . . . လက်ချောင်းတချောင်းချင်းဆီကို ကိုင်ကြည့်ရင်း စိမ့် ကထပ်မေးပါတယ်။ . . . “ လက်သည်းနီရောင်စုံဘူးသေးတွေ တဗူးမှလေးရာလောက်ပဲရှိတာ။ နေရာတကာမှာဝယ်လို့ရတယ်။ ပြီးရင် ကြိုက်တဲ့တုတ်တံသေးသေးလေးတွေကိုသုံးပြီး ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ပုံဆွဲလို့ရတယ်။ ဟိဟိ ” . . . . . . “ အင်း ” . . . . . . “ အချိန်တော့ပေးရမယ်။ စိတ်လည်းရှည်ရမယ်။ နာရီနဲ့ချီကြာတယ် ။ ” . . . . . . “ အွန် ” . . . စိမ့် စိတ်တော်တော်ပိန်သွားသည်။ ၁၀တန်းကျောင်းသူတယောက် အနေနဲ့လက်သည်းစိုးဖို့ အဲလောက်အချိန်မပေးနိုင်။ . . . “ အိအိရယ်လှတာတော့ လှတာပေါ့။ အဲဒီ့လောက်ကြာနေရင် စာဘယ်အချိန် သွားလုပ်မတုန်း။ ခုကော physics အိမ်စာတွေပြီးပြီလား ” . . . . . . “ အယ် ” . . . အိအိဖြူခေါင်းပူသွားသည်။ ဖင်ကျိန်းသွားသည်။ . . . “ လုပ်ပါအုံး စိမ့် ရယ် ။ ငါမေ့နေတယ် နင်ပြီးပြီမလားဟင် ”၁၀တန်းမှ Physics ဆရာမကြီးဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့် ကို ကျောင်းသားကျောင်းသူမရွေး တုန်နေအောင်ကြောက်ရသည်။ အသက် ၄၀ခန့် ဆရာမကြီး၊ Physics Dean ဖြစ်သလို အထက (၃) ဒုကျောင်းအုပ်လည်းဖြစ်ပါတယ်။ လက်ရှိကျောင်းအုပ်အသစ်က့ ဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့်ကိုအရာရာ အားကိုးသည် ။ ကျောင်းသားကျောင်းသူများကသာမက ကျောင်းအုပ်ကပင် သူ့ကို တီချယ်ကြီးဟုတလေးတစားခေါ်ကြရတဲ့ ဆရာမကြီး။ဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့့် စာသင်စာပြကောင်းသကဲ့သို့ စည်းကမ်းပိုင်းကတော့ အင်မတန်တင်းကြပ်သည်။ သူမျက်စိထဲမတွေ့လျှင် ပုံစံံမကျလျှင် ပုံစံကျသွားအောင် ဆော်ပလော်တီးချင်သည်မှာ ဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့်၏ စရိုက်ဖြစ်ပါသည်။ သူပေးလိုက်တဲ့ အိမ်စာမလုပ်လာလို့ကတော့ ကျောင်းသားတွေတင်မက ကျောင်းသူတွေကိုပါ အတန်းရှေ့ထွက်ခိုင်းပြီး တင်ပါးကိုကြိမ်လုံးနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဗျင်းပါတယ်။ သူ့၂လုံးပြူးကြိမ်စာမိလို့ကတော့ ၁၀တန်းကျောင်းသူမမတွေ စပ်ဖြင်းဖြင်းဒဏ် မခံနိုင်လို့ အရှက်တောင်မငဲ့နိုင်ပဲ အတန်းရှေ့မှာတင် ဖင်ပွတ်ပြီးငိုကြရပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ဘယ်လောက်ဆိုးသောကျောင်းသားဖြစ်ဖြစ် ဘယ်မျှလောက်နန့်နန့်တက် ဖြစ်နေသော ကျောင်းသူဖြစ်ဖြစ် Physics ချိန်ဆိုလျှင် အမြီးကုတ်ကာ ငြိမ်ကြပါသည်။ . .
. ” ဖူး တော်သေးတာပေါ့ ” . . .
အိအိဖြူ အဆုံးသတ်မျဉ်းပိတ်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်ပါတယ်။ Physics အချိန်မတိုင်မှီမှာတင် စိမ့်ဆီကအိမ်စာကူးတာပြီးသွားလို့ ။ မဟုတ်ရင်တော့မလွယ်ဖူး ။ တီချယ်ကြီးရဲ့ တုတ်စာမိရင် အသားလည်းနာ၊ အရှက်လည်းကွဲ ဖြစ်မှာ။ နှစ်စတုန်းကတောင် အကြောင်းမသိလို့ အိမ်စာအိမ်မှာမလုပ်ခဲ့မိတာ နဲ့တခါခံ လိုက်ရပြီးပြီ။ အဲဒီတုန်းကတည်းက Physics အချိန်ဆို အသက်တောင်ပြင်းပြင်း မရှုရဲဘူး။ မကြောက်ပဲနေနိုင်ရိုးလား လူ၆၀လောက်ရှိတဲ့ အခန်းရှေ့ကစတိတ်စင်လေးပေါ်ကိုခေါ်ထုတ်ပြီး အိအိဖြူရဲ့ နာမည်ကျော် ဖင်ကြီးတွေကို ကြိမ်လုံးနဲ့ တီးတာ ။ ၃ချက်တိတိ ။ အဲဒီ့တုန်းက အတန်းထဲကအကောင်တွေ သူ့နောက်ပိုင်းကို ဝိုင်းငမ်းနေကြပြီဆိုတာလည်း သိနေတော့ ပိုဆိုးတယ်။ သူက ပုံမှန်လမ်းလျှောက်ရင်တောင် သက်သက် တင်ပါးလေးလှုပ်ပြီး မျက်လုံးများစွာကို အချောက်တိုက် စွဲဆောင်ရတာကို အရသာတွေ့ပေမယ့် မငယ်တော့တဲ့ ၁၀တန်းအရွယ်ကြီးမှာ အရိုက်ခံဖို့ လှည့်ပေးထားရတဲ့ ကိုယ့်ဖင်ဆုံကြီးကို တပ်မက်စရာအပြင် ရယ်စရာအနေနဲ့ ပါကြည့် နေကြတာ ကိုတော့ မခံချင်ဘူး။ တီချယ်ကြီးလက်သံကလည်းပြောင်သလားမမေးနဲ့။ အဲလောက်ထိနာလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်မှန်းထားလို့ ပထမတချက်မှာကတည်းက လန့်ဖျန့်သွားပေမယ် အံကြိတ်ပြီးတင်းခံလိုက်သေးတယ်။ တနေ့ခေါက်ထားတဲ့ စာရွက်ခလေးကို ဖွင့်ဖတ်ကြည့်ပြီးတော့ ရဲနိုင် ရှိရာကိုအသာလှည့်ကြည့် လိုက်မိသည် ။ ဟိုဘက်က ရဲနိုင်ကလည်း သူ့ကိုပြုံးပြရင်းမျက်စတွေပစ်ပြနေသည်။ ချစ်သူ၂ဦး မျက်လုံးချင်းစကားပြောတယ် ဆိုတာတော့ကြားဖူးပါတယ် ။ ဒါပေမယ် အခုတော့ဟိုကဘာဆိုလိုနေမှန်း အိအိဖြူ သေသေချာချာနားမလည်ပါ ။ ရည်းစားသက်တန်းနုသေးလို့လည်းဖြစ်မည်။ ဖြစ်နိုင်တာကတော့ မုန့်စားကျောင်းဆင်းချိန်မှာ အဆောင်ပျက်ကြီးထဲမှာ တွေ့ဖို့ချိန်းတာကို လက်ခံဖို့ စည်းရုံးအသနားခံ တဲ့မျက်ခွက်လုပ်ပြနေတာပဲဖြစ်မယ် ။ . . . “ အိအိရယ် ငါတော့သေချင်တာပဲ ကျောင်းမှာတော့မတွေ့ကြပါနဲ့လားဟယ်။ ” . . . စိမ့် ကစိတ်ပျက်လက်ပျက်ညီးညူသလို သက်ထား ကလည်းအားမပေး။ . . . “ ဟုတ်တယ် အိအိ မတော်လို့ မိသွားရင်သေမှာနော် ၊ ရစရာကိုရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ ” . .
. အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း ၂ယောက်ရဲ့အားရပါးရ တုံ့ပြန်သံများကြောင့် အိအိဖြူတွန့်ဆုတ်သွားမည်လော။ ဝေးပါသေးသည် ။ အိအိဖြူစိတ်က သိပ်ကြီးတာ . . . ဟင်း . . . ဘူးဆိုဖရုံမသီးဘူး။ သွားမယ်ဆိုသွားမယ်ပဲ၊ ဘာအကြောင်းပြချက်နဲ့မှ နောက်မဆုတ်ဘူးဟွန့် . . . . . . “ အေးလေ ပြီးတာပဲ နင်တို့မလိုက်လဲ ငါ့ဘာသာငါတယောက်တည်း သွားမယ်။ ဒီသူငယ်ချင်း၂ယောက်ရှိလို့ အကူအညီလေးတောင်းပါတယ်။ ” . . . . . . “ ဟဲ့ဟဲ့ အိအိ ” . . . ပြောချင်တာပြောပြီး ဇတ်တောက်ဇတ်တောက်နဲ့ ထွက်သွားတဲ့ အိအိဖြူနောက်ကို ၂ယောက်သား ပြာတိပြာယာနဲ့ လိုက်ကြရပါတယ်။ သူတို့သူငယ်ချင်း ၃ယောက်မှာ အိအိဖြူက အချောဆုံး၊ အတောင့်ဆုံး နဲ့ အကဲဆုံး။ စိမ့် ကရိုးတယ် ။ အသားကသိပ်မဖြူသော်လည်း ဘော်ဒီကောက်ကြောင်းတွေက အိအိဖြူလောက်ရှိပေမယ့် အနေအထိုင်၊ အပြင်အဆင်သိပ်မရှိတာမို့ ပေါ်ပြူလာမဖြစ်လှ ။ သက်ထား ကတော့စာတော်ပြီး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်နဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ရှင်။ စိမ့်လောက်မတုံးမအပေမယ့် စိတ်ကစားဖို့ထက် ကျောင်းစာကိုပဲ အာရုံထားတဲ့သူ ။ တူတာတခုက စိမ့်ကော သက်ထားပါ အိအိဖြူကိုအလိုလိုက်ကျရသည် ။ ရုပ်ခလေးချောသလောက် အလှအပမက်ပြီး စိတ်ကစားတတ်တဲ့ အိအိဖြူကို သူတို့ဝိုင်းထိန်းဖို့ကြိုးစားသော်လည်း ခုတော့ချစ်သူငယ်ချင်းကြီးက ရည်းစားတောင်ကောက်ရသွားလေပြီ ။ ဝိုင်းဝိုင်းလည် လိုက်နေကြတဲ့အထဲက ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်၊ ရေလျှံလျှံ အတန်းဖော်ကောင်လေး တယောက်ကို ဂေါက်ခနဲ ပြန်ကြိုက်လိုက်ချင်းဖြစ်သည် ။ မည်သူ့မှလည်း မတိုင်ပင် ကိုယ်စိတ်နဲ့ကိုယ် အဖြေကောက်ပေးလိုက်တာ ။ ၂ပတ်သာရှိသေးသည်မို့ သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက်တွေသာ သိကြသေးသည်။ သိပ်နာမည်ကြီးလို့လဲမဖြစ် ။
တခြားပြိုင်ဖက်ကောင်လေးတွေသိရင်လည်း ရဲနိုင်အတွက်မကောင်းသလို ဆရာမတွေနားထိပေါက်ကြားသွားလို့ကတော့ ၂ယောက်လုံးမချောင်ပါချေ။ အဆောင်ပျက်ကြီးဆိုတာကတော့ ကျောင်းမှာ အရင်တုန်းကစာသင်ဆောင်တွေထားခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ဘာမှမသုံးပဲပစ်ထားတဲ့ ၂ထပ်ဆောင်ကြီး ။ သူတို့ ၃ယောက်ရောက်သွားတော့ အဲဒီ့အဆောင်ကြီးရှေ့မှာ ၅တန်းခလေးမတွေထုပ်ဆီးတိုးနေကြသည် ။ အဆောင်ထဲတော့ ပြိုကြမှာကြောက်လို့ပဲလား၊ ခလေးတွေပီပီသရဲပဲကြောက်လို့လားတော့မသိ ဝင်မဆော့ကြ ။ ကျောင်းတိုင်းကျောင်းတိုင်း၏ အဆောင်အိုကြီးများရဲ့ တဆင့်စကားတဆင့်နား ရာဇဝင်များအတိုင်း ကျောပေါက်သရဲနဲ့ ခြေကလိမ်မတို့ရှိသည်ဟုနာမည်ကြီးကာ လူရှင်းလေသည် ။ . . . “ နင်တို့ ၂ယောက်ဒီအဝမှာ ထိုင်စောင့်နေနော် ။ ဆရာမတွေလာတာတွေ့ရင် မြန်မြန်လာပြော။ ” . . . အိအိဖြူ သူ့သူငယ်ချင်းတွေကို သေချာမှာရင်း လှေကားပေါ်ကနေ ခေါင်းလေးပြူတစ်ပြူတစ်နဲ့ ရောက်ကြောင်းအချက်ပြနေတဲ့ ရဲနိုင်ဆီသို့ ပျော်ရွှင်မြူးတူးစွာ တက်သွားလေသည် ။ . . . “ ဟဲ့ နင်ပေါက်ကရတွေ မလုပ်နဲ့နော်။ ” . . . မတိုးမကျယ်နောက်ကနေ လှမ်းသတိပေးတဲ့ သက်ထားရဲ့ အသံကိုတောင် အိအိဖြူတယောက်ကြားလိုက်ရဲ့လားမသိ ။ချစ်ကြောင်းကြိုက်ကြောင်း သုံးလေးခွန်းလောက်ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို မရမကအတင်းလာစုပ်ပြီးနမ်းတော့ အိအိဖြူ တော်တော်တောင်လန့်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာရမလဲ ဒါမျိုးအတွေ့အကြုံလေးတွေ လိုချင်လို့ရည်းစားထားကြည့်တဲ့ အိအိဖြူ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ပြန်ဆွဲပြီး စုပ်ပလိုက်တာပေါ့ ။ မှတ်ပြီလား။ နိုင်ငံခြားကားတွေထဲမှာ တွေ့နေကျမို့ အထူးအဆန်းမဟုတ် ။ ဒါပေမယ့် အရသာကြီးကတော့ တမျိုးကြီးပဲ ။ ဟိုမမိဒီမမိ ချောကျိကျိနဲ့ ဘယ်နားကို တွယ်ထားရမလဲ မသိတာ။ ( ပထမဆုံးအကြိမ် နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာမို့ မကျွမ်းကျင်လို့ဖြစ်မှာပါ မကောင်းရင် ရုပ်ရှင်တွေထဲ ဒီလောက်ဘယ်ပါပါ့မလဲနော့် ) . . . ဒါကအိအိဖြူရဲ့အတွေး။ . . . “ အိအိ ကိုတအားချစ်တယ်ကွာ ” . . . မျက်နှာချင်း အပ်ရာက ပြန်ခွာခွာပြီးချင်း လှိုက်ဖိုသံကြီးနဲ့ ထပ်ပြောတဲ့ ရဲနိုင်အသံက ရင်ခုန်ချင်စရာမကောင်းပဲ ရယ်စရာသာကောင်းနေပါတော့တယ်။ . . . “ အင်း ” . . . . . . “ တအားလှတာပဲ ” . . . ပါးစပ်ကသာ တအားလှနေတာ လက်ကတော့ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ခါးကနေအပေါ်တောင်တက်လာသလိုပဲ။ ချည်သားအင်္ကျီပါးပါးနဲ့ အတွင်းခံဘော်လီ တို့ ၂ထပ်ပေါင်းခံထားတဲ့ ရင်ပုံလေးရဲ့ဘေးဘက်ခြမ်းကို ရဲနိုင်လက်တွေက မထိတထိလိုလိုနဲ့ ထိနေပြီ။ . . . ( အားနာလို့ ခါးလေးပေးဖက်ထားပါတယ်။ ဟင့် . . . ငါ့ဖက်သလိုလိုနဲ့ အသားယူနေတာ။ ) . . . အိအိဖြူစိတ်ထဲကပဲ ရေရွတ်ရင်း နှုတ်ကတော့ဘာမှမပြောမိပါဘူး။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သာယာမိသလိုလိုနဲ့ဆိုတော့ ။ ခါးဖက်ချင်း ကိုယ်နှိုက်ကိုယ်က အသားယူခြင်း ဖြစ်ပေမယ့် အိအိဖြူကတော့ နို့နို့ကိုထိမှပဲ အသားယူတယ်လို့ယူဆမိလေတယ်။ . . . “ အိအိကော ငါ့ကိုဘယ်လောက်ချစ်လဲဟင် ” . . . . . . “ အင်း ချစ်တယ် ” . . . “ ဘယ်လောက်ထိချစ်လဲဟင် ” . . . ဖန်တရာသေ သမီးရည်းစား စကားများဖြစ်ပေမယ့် သူတို့ကတော့ခုမှကြိုက်စ ဆိုတော့ သုံးလို့ကောင်းတုန်း။ . . . “ ချစ်လို့နင်ပြောတဲ့နေရာလာခဲ့တာပေါ့ ။ ” . . . ဂလိုအဖြေကိုရတော့ မောင်မောင် ရဲနိုင် သူ့အလိုကိုလိုက်မယ်လို့များ ယူဆလိုက်သလားမသိ ချိုင်းကြားကလက်က ရှေ့ဘက်ကို ထပ်တက်လာသလိုပဲ။ အပျိုရင်သားလေးရဲ့ အိစိစိ အထိအတွေ့လေးတွေ ကလည်း လူပျိုရိုင်းလေး ရဲနိုင်ကို ရင်ခုန်သံမြန်စေသလို ခုထိမငြင်းသေးတဲ့ အိအိဖြူကြောင့်လည်း ဒီထက် ရှေ့တိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်စေပါတယ်။ . . . “ တိုးတယ်။ ထိတယ်။ နုတယ်။ အိတယ်။ ” . . . ရဲနိုင်ရဲ့လူပျိုလက်တွေက အိအိဖြူရဲ့ အပျိုနို့အုံ နူးနူးညံ့ညံ့လေး ကိုအင်္ကျီပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်း စူးစမ်းနေပါတယ်။ . . .
“ အိ ၊အင်း . . . အင်း . . . တော်ပြီကွာ ဘာတွေလာလုပ်နေမှန်းမသိဘူး ။ ” . . . မသိမသာပွတ်နေတုန်းကတော့ လုပ်တိုင်းခံနေပြီး ချိုချိုလေးတဖက်ကို ညှစ်ကြည့်လိုက်တော့မှ အိအိဖြူဆီက ကန့်ကွက်တဲ့စကားသံလေး စထွက်လာပါတယ်။ . . . “ ချစ်သူတွေပဲ အိအိရယ်၊ ခဏလေးပဲအချိန်ရတာကို။ ” . . . ပြောလည်းပြော လက်နောက်တဖက်ကလည်း နာမည်ကြီးအိအိဖြူရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေဆီကို ဆင်းသည်။ . . . “ ဟင့် ” . . .ဒါက အိအိဖြူဆီက ထွက်လာတာ။ မျက်နှာလေးတော့ နည်းနည်းလည်းအနီရောင်သမ်းလာသလိုပဲ ။ ဘယ်လောက်ပဲ မွေးရာပါရဲတင်းတဲ့ မိန်းခလေးဖြစ်ပလေ့စေ၊ ပထမဆုံးအကြိမ် ယောင်္ကျားလေးလက်နဲ့ အကိုင်အတွယ်ခံရတဲ့ အချိန်မှာတော့ ရှက်စိတ်လေးကို အပြီးတိုင် ဖွက်ထားလို့မရပါချေ ။ . . . “ အားပါးပါး။ အိနေတာပါ။ ” . . . ရဲနိုင်စိတ်ထဲကရေရွတ်တဲ့ အသံ။ ရင်မှာ တဖက်၊ တင်မှာတဖက်နဲ့မို့ လက်မအားတဲ့ ရဲနိုင် ပါးစပ်နဲ့လျှာကို သုံး သည်။ ပါး၊ နှုတ်ခမ်း၊ ဆံပင် ၊ နားရွက် ၊ လည်ပင်း တခုမှမလွတ်အောင် နမ်းကြည့်သည်။ သူလုပ်သမျှကို အိအိဖြူက ရှက်ပြုံးလေးပြုံးရင်းခံနေလေသည် ။ တဟင့်ဟင့်ဖြင့်ကိုယ်တွယ်နမ်းရှုံ့သမျှကို အလိုက်အထိုက်ခံရင်း အိအိဖြူလည်း ကလိကလိဖြစ်လို့လာနေပါပြီ။ အစတည်းကလည်း ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်မနိုင်ပဲ ရွပိုးထိုးနေတဲ့ ကောင်မလေးဆိုတော့ ခုလောက်အနယ်ခံလိုက်ရတာနဲ့တင် ပေါင်၂လုံးကြားမှာ ပုရွက်ဆိတ်လေးများပြုံတက်လာသလို ရွစိရွစိ။ . . . “ ဟင်း . .ခွိ ခွိ ” . . . အိအိဖြူ ဖီလ်တက်လို့ ငြီးလိုက် ဂုတ်သားအနမ်းခံရရင်ယားလို့ ရယ်သံလေးတွေထွက်လာလိုက်နဲ့။ အနှီ မောင်ရဲနိုင်ရဲ့ ညီတော်မောင်လည်း ပုဆိုးအောက်မှာ ခေါင်းမတ်မတ်ထောင်လေပြီ။ နောက်တဆင့်တက်ကာ အင်္ကျီထဲကိုလက်သွင်းဖို့ ကြံလိုက်တုန်းရှိသေးတယ်။ . . . “ ကလင်င်င်င် ကလင်င်င်င် ကလင်င်င်င် . . . ပထမဆုံး ချိန်းတွေ့ကြသောနေ့ဆိုတော့ အင်ထရိုမှာတင် အတော်ကြီး ကြာသွားသောကြောင့် ရဲနိုင်တယောက် နို့ဆော့ဖင်ကိုင် အဆင့်ဖြင့်သာ ကျေနပ်လိုက်ရသလို အိအိဖြူလည်း အရည်ပင်မစိုလိုက် ။ သို့သော်လည်း နောက်နေ့နောက်နေ့များမှာတော့ တချို့အဆင့်များကိုကျော်လွှားလို့ ပျော်ပါးဖို့ ရဲနိုင်ကြံလေပြီ ၁ လဆိုသော အချိန်ကာလအတွင်းမှာ ရဲနိုင်နဲ့ အိအိဖြူတို့ရဲ့ ပတ်သတ်မှု အတိုင်းအတာဒီရေမှာ သိသိသာသာ တိုးပြီးရင်းတိုးလို့ လာပါသည်။ အပေါက်စောင့်များဖြစ်သော စိမ့် နှင့် သက်ထားတို့ အတွက်ပင်လျှင် ကျောင်းဆင်းချိန် အဆောင်ပျက်ကြီး ကိုသွားရသည်မှာ နေ့ဓဒူ၀ အလုပ်ဖြစ်လာသည်။ . . . “ အင်း အင်း ” . . . . . . “ အား ကျွတ်ကျွတ် အား စွတ်ထိုးထည့်မနေနဲ့ အကောင်ရဲ့။ ငါ့အမြှေးပါးပေါက်သွားရင် နင်လျှော်မှာလား ။ အင်းဟယ် အင်းဟယ် ” . . . မတ်မတ်ထောင်နေသော တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် လိင်တံကြီးကို ဘယ်ညာရမ်းသွားအောင် လက်ဖဝါးဖြင့် ပုတ်လိုက်ရင်း အိအိဖြူ ထအော်ပါတယ်။ . . . “ ဟီးဟီး ကောင်းလိုက်တာ ထပ်ရိုက်ပေးပါလား ” . . . . . . “ ဘာကောင်းတာလဲ ။ နောက်တခါဆို လိမ်ချိုးပစ်မယ် ဟွန်း ” . . . . . . “ အေးပါ အိအိရယ် စကားများမနေနဲ့ ကျောင်းတောင်ပြန်တက်တော့မယ် ” . . . . . . “ အဲတော့ ဘာဖြစ်တုန်း ” . . . . . . “ ဒါဖြစ်တယ် ” . . . “ ရှီး အင်းးးးးးး ” . . . ခုနက ထုတ်လိုက်ရသော လက်ညှိုးဖြင့်ပင် အိအိဖြူလေးရဲ့ ပိပိအကွဲကြောင်းကြီးကို ပွတ်ဆွဲလာလိုက်ရာ ထိပ်နားကအစိလေးကိုပါ ခလုတ်တိုက်သွားပါသည် ။ အိအိဖြူ မျက်ခွံများစင်းလို့ နှုတ်ဖျားမှ ငြီးသံလေး ထွက်လာသည် ။ ချိန်းတွေ့ကျ အဆောင်ပျက်ကြီးရဲ့ အခန်းထောင့်တနေမှာ ဒီအတွဲကဲနေကြသည် ။ ၂ယောက်စလုံးရဲ့ ပုဆိုးနဲ့ ထမီတွေက ခါးမှာလုံးစုနေသောကြောင့် ဗလာဟောင်းလောင်းဖြစ်နေတဲ့ အောက်ပိုင်းကြီးတွေ ဖွေးပြောင်နေကြသည် ။ သူတို့ခြေရင်းနားက ကြမ်းပြင်မှာ နှင်းဆီနီရောင် ပင်တီဘောင်းဘီလေးတထည်က အလိပ်လိုက်လေး ပုံကြနေသည် ။ ရဲနိုင်ကတော့ သည်ရည်းစားဦးလေးနဲ့ စချိန်းတွေ့ဖြစ်ကြကတည်းက အောက်ခံဘောင်းဘီ မဝတ်တော့ ။ ငြင်းခုံနေသော စကားသံများတိတ်ကာ အိအိဖြူရဲ့အော်ငြီးသံလေးတွေကိုသာ ကြားရတော့သည် ။ ဒူးထောင်၍ ကားထားသော အိအိဖြူ ပေါင်ကြားမှာ ရဲနိုင်ရဲ့လက်တွေက စုန်ချီဆန်ချီ ကစားလို့နေသည် ။ တင်းကျပ်စွာ စိကပ်နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ကြားထဲ လှုပ်ရှားနေသော လက်ညှိုးမှာ ဟော့ဒေါ့ကြီးကြား အညှပ်ခံထားရသော ဝက်အူချောင်းနှယ် ။
အရည်ရွှမ်းသော အရွမလေး အိအိဖြူရဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကတော့ ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကြား ထဲသို့ပင် တောက်တောက်ယိုစီးနေသည် ။ အပြန်အလှန်ပင် ။ အိအိဖြူရဲ့ ဖြူနုတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေကလည်း ရဲနိုင်ရဲ့ပေါင်ကြားမှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဒုတ်တံကြီးပေါ်မှာ ရှေ့တိုးနောက်ငင် လှုပ်ရှားလို့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည် ။ တချက်တချက် ဆိုလျှင်အားရပါးရ ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင် လိုက်ပြီးလျှင် ဆွဲလိမ်ချရာ ရဲနိုင်ကိုယ်ကြီးပင် တွန့်တွန့်သွားရပါသည် ။ . . . “ ညည်းတို့ဘာလုပ်နေကြတာလဲ ” . . . . . . “ ဟင် တီချယ်ကြီး ” . . . လှေကားခြေရင်းမှာ ခေါင်းငုံ့လို့ Bio ကျက်နေကြသော စိမ့်နှင့် သက်ထား ထခုန်မိမတတ် လန့်ဖြန့်သွားသည်။ သူတို့ရှေ့မှာက ဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့်နှင့် အခြားဆရာမ၃ယောက် ။ ၂ယောက်စလုံး ဖုတ်ဖက်ခါ ထကြရသည်။ . . . “ ဟိုဟို စာကျက်နေတာပါ တီချယ်ကြီး ” . . . နည်းနည်းလေးပိုသွက်တဲ့ သက်ထားက အမြန်ပြန်ဖြေလိုက်ပေမယ့် ဂနာမငြိမ်ဖြစ်သွားသော ၂ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာတွေက ဘယ်လိုမှဖုံးကွယ်ထားလို့မရ။ . . . “ ဟုတ်သားပဲ ညည်းတို့က စာကျက်နေတာ။ ဟိုအတွဲကော ဘယ်မှာစာကျက်နေကြသလဲ ။ ” . . . . . . “ ရှင် ” . . . . . . “ အပေါ်ထပ်မှာလား။ ” . . . . . . “ ဟိုသမီးတို့မသိပါဘူးပါဘူး တီချယ်ကြီး ။ ” . . . . . . “ မသိဘူးလား ” . . . . . . “ အ အား အ ” . . . . . . “ အသံမထွက်နဲ့ အသံလုံးဝမထွက်နဲ့ အပေါ်မှာရှိတယ်မလား။ ” . . . ဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့်ရဲ့ လက်ကသက်ထားရဲ့ ပေါင်ရင်းနားကအတွင်းသား ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ဆွဲလိမ်ထားလေပြီ။ သက်ထားရဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်လေးဖြင့်ပင် ၁လက်မခန့်သာကွာတော့မယ်။ . . . “ ဟုတ် ဟုတ် အအား ” . . . သက်ထားချက်ချင်းပင် မျက်ရည်လေးဝဲတက်လာပါသည်။ . . . “ ကဲညည်းတို့၂ယောက်ပါ လိုက်တက်မယ်။ ခြေသံလုံးဝမထွက်စေနဲ့။ ညည်းတို့ကြောင့် သူတို့လွတ်သွားရင် ညည်းတို့၂ယောက် သူတို့အစားခံရမယ် နားလည်လား။ ” . . . ဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့် ဦးဆောင်ကာ သူတို့တသိုက်ခြေသံလုံလုံ နင်းလို့အပေါ်ထပ်ဆီ တက်ကြပါသည် ။
။ လူဖမ်းပွဲကားစပါပြီ ။ “ အား အင်း ကို အား ” . . . ရဲသူသိသည် ။ အိအိဖြူ ပြီးတော့မည် ။ သူ့ရဲ့ အသည်းကျော်ရည်းစားလေးက အင်မတန်ထန်တဲ့ကောင်မလေး ။ နို့ကိုင်ရုံဖြင့် အရည်ယိုလို့ စောက်ဖုတ်နှိုက်လျှင် အရည်ပန်းထွက်သော မိန်းခလေးဖြစ်သည် ။ သံဝါသပြုတဲ့ အဆင့်ကို မရောက်ကြသေးသော်လည်း နေ့စဉ်ချိန်းတွေ့တိုင်း တယောက်နှင့် တယောက် ပြီးအောင်လုပ်ပေးကြသည်မှာ ၂ပတ်ခန့်ရှိလေပြီ ။ အခုလည်း ပေါင်ကြီး၂ချောင်းကို အားပါးတရ ဖြဲကားလို့ အဖုတ်အနှိုက်ခံနေသည် ။ ရဲနိုင်ရဲ့ လက်ခလယ်က ရွှဲစိုနေသော စောက်ခေါင်းထဲကို တဗွက်ဗွက်နေအောင် အဝင်အထွက်လုပ်နေချိန်မှာ စောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ဖဝါးက ပြူတစ်တစ်လေးဖြစ်နေသော စောက်စေ့လေးကို ကျိန်းတက်နေအောင် ပွတ်မိနေသည် ။ လက်ညှိုးနဲ့ လက်သူကြွယ်ကတော့ဖုတ်ဖုတ်ဘေးသားထူထူကြီးတွေပေါ်မှာ ယှဉ်လျက် ။ ရဲနိုင်ရဲ့လိင်တံကြီးကကိုင်လို့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေသော အိအိဖြူရဲ့ လက်ချောင်းအသွားအလာတွေက ပိုမြန်လာသလို ဆုပ်ကိုင်ထားမှုတွေလည်း ပိုပြီးတင်းကျပ်လာပါတယ် ။ အိအိဖြူပြီးသည်နှင့် ရဲနိုင်လည်းတင်းထားသော စိတ်ကိုလျှော့ကာ တပြိုင်တည်း ပန်းထုတ်မည်ဟု ကြံရွယ်ထားသည် ။ နတ်ပြည် ရောက်လုလု ဖြစ်နေသော အာရုံများကြောင့် ၂ဦးသားပတ်ဝန်းကျင်ကို လုံးဝသတိပြုမိပါချေ ။ . . . “ အင့် အင့့် အားးး အင့် ” . . . . . . “အရှက်မရှိတဲ့သတ္တဝါတွေ ” . . . ရုတ်ခြင်းကြီးပေါ်လာသော သူတွေကြောင့် ရဲနိုင်မင်တက်သွားသည်။ တီချယ်ကြီးဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့် နှင့်ဆရာမတွေအပြင် သက်ထားနဲ့စိမ့်တို့ပါ ဘွားခနဲ ။ အိအိဖြူလည်းတွေ့သည် ။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ မဟာပေါက်ကွဲမှုကြီးက အခုချိန်မှာ ရပ်လို့ရသောအရာမဟုတ် ။ ကော့ပျံ လက်စက ဆက်ပြီး ကော့ပျံလန်နေသည်။ ဓာတ်လိုက်သလို တွန့်ခါနေသော ကိုယ်လုံးကြီးကလည်းအရှိန်မသတ်နိုင်တော့။ လန့်ဖြန့် ရှက်ကြောက်မှုတွေကြောင့် ထမီကိုဆွဲချချင်ပါသော်လည်း တွန့်တွန့်လူးနေတာကို မရပ်နိုင်။ ပါးစပ်ကို ပိတ်ဖို့ကြိုးစားသော်လည် ငါးကိုရေပေါ်တင်လိုက်သလို ဟစိဟစိပါးစပ်ကနေ တအင့်အင့် ဖြင့်အသံကဆက်ထွက်နေသည်။ ဗလာဖြစ်နေသော အောက်ပိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှ စောက်ရည်တွေကတော့ ထွက်နေဆဲ ။ ထိုမျှလောက်ထိ တွန့်တွန့်လူးကာ စောက်ရည်ဖြန်းနေသာ အိအိဖြူ နှင့် အစွမ်းကုန်မတ်ထောင်နေသော ရဲနိုင်လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို မြင်ပြီး ပါလာသောဆရာမများနှင့် စိမ့်နဲ့သက်ထား တို့ပင် ရှက်စိတ်တွေမွှန်ထူပြီး မျက်စိမျက်နှာ ပျက်ကုန်ကြသည် ။ ကာယကံရှင် ၂ယောက်တော့ ဘယ်လိုနေသည်မသိ ။ အိအိဖြူလိုပင် အသားတွေတဆတ်ဆတ်တုန်နေသူကတော့ ဒေါ်စမ်းစမ်းမြင့်။
ကိုယျလုံးတီးနီးနီး အတှဲကိုတှေ့လိုကျရလို့ ဖီလျတကျသှားတာလညျးမဟုတျ ရှကျသှားတာလညျးမဟုတျ။ ဒေါသဖွငျ့တုနျနခွေငျးသာ ဖွဈပါသညျ ။ ခုနက အမျးသှားသောရဲနိုငျ ပုဆိုးဖွငျ့ သူ့လိငျတနျကွီးကို အုပျသလို အရှိနျသသှေားပွီဖွဈတဲ့ အိအိဖွူ လညျး ခါးမှာစုနသေောလုံခွညျကို ဆှဲခကြာ ဖုံးဖိသညျ။ ကွိမျလုံး ရိုကျခကြျတှေ ဘယျတော့ကလြာမလဲ လို့စောငျ့မြှောျ နပေမေယျ့ ထူးဆနျးစှာဖွငျ့မကလြာ ။ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ကတော့ မကြျနှာငယျလေးတှဖွေငျ့ ခေါငျးငုံ့ထားသော သူ၂ယောကျကို မီးဝငျးဝငျးတောကျနသေော မကြျလုံးမြားဖွငျ့သာစိုကျကွညျ့နသေညျ ။ ဖငျတုံးလုံးဖွငျ့ လူမိခံလိုကျရသညျသာမက လူအမြားရှေ့ စောကျရညျပါပနျးပွလိုကျရသညျမို့ ရှကျလှနျလှနျးလို့ တဟငျ့ဟငျ့နှငျ့ အိအိဖွူ မကြျနှာလေး ရဲရဲတှတျနသေညျ ။ ဘယျလိုမကြျနှာမြိုးဖွငျ့ မကြျနှာခငြျးဆိုငျရမညျနညျး ။ . . . “ မငျးတို့ကိစ်စပွီးပွီမလား။ သှားကွမယျ။ ” . . . သှားဖို့ခွလှေမျးပွငျလိုကျတဲ့ အခါမှ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ ခွထေောကျအောကျနားမှာ အလိပျလိုကျရှိသော ပငျတီလေးကို အိအိဖွူ ကုနျးကောကျဖို့ပွငျလိုကျသညျ။ . . . “ ညညျးဒီနေ့ ဒါမလိုတော့ဘူး အိအိဖွူ ” . . . ကွိမျလုံးထိပျဖွငျ့ ဘေးဘကျကို တှနျးဖယျလိုကျသလို အေးစကျသောအသံဖွငျ့ ပွောလိုကျတဲ့ စကားသံကွောငျ့ ကိုငျးလိုကျသော အိအိဖွူရဲ့ခါးတှပွေနျမတျသှားပါတော့သညျ။ . . . “ အိ ဟီးဟီးဟီး ” . . . ဒီအသံကတော့ အိအိဖွူဆီက ထှကျလာသောငိုရှိုကျသံ ။မုနျ့စားကြောငျးတကျ ပွီးသညျမှာ ၁၀မိနဈခနျ့ရှိပါပွီ ။ Physics အခြိနျမို့ ၁၀တနျး (က) မှကြောငျးသားကြောငျးသူမြား ဆရာမကွီးအလာကို စောငျ့ဆိုငျးနကွေသညျ ။ အငျမတနျ စညျးကမျးကွီးပွီး တိကသြော ဆရာမကွီးမို့ ဒီမြှလောကျ ဘယျတုနျးကမှနောကျမကဖြူးပါ ။ စကားတှတျထိုးရငျး၊ ဆီးထုတျစားရငျး စောငျ့နကွေတဲ့ သူမြား မကြျနှာထားတငျးတငျးဖွငျ့ ဝငျလာသော ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ ကွောငျ့ ခကြျခငြျးပဲ မတျတပျရပျကာ Good Afternoon Teacher ဟုသံပွိုငျရှတျရငျး နှုတျဆကျကွပါသညျ ။ အလိုကျသငျ့ ပွနျနှုတျဆကျပွီး နောကျမှာ အခနျးထဲလိုကျဝငျလာတဲ့ သူမြားကွောငျ့ တခနျးလုံး ခေါငျးတှထေိုးထိုးထောငျထောငျ နဲ့တိုးတိုးသံလေးတှေ ကြှတျစီကြှတျစီ ထှကျလာသညျ ။ လကျကလေးတှပေိုကျ ခေါငျးလေးတှငေုံ့ကာ တနျးစီလို့ဝငျလာသော ရဲနိုငျ၊ အိအိဖွူ၊ စိမျ့ နှငျ့ သကျထားတို့ရဲ့ နောကျမှာ ဒါဇငျဝကျခနျ့သော တခွား ဆရာမမြားလညျးလိုကျပါလာပါတယျ ။ တရှုံ့ရှုံ့ ဖွဈနသေော မိနျးခလေး ၃ယောကျနှငျ့ အံကွိတျထားသောရဲနိုငျတို့ကို အခနျးရှေ့က ၂ပသောသာခနျ့မွငျ့သော သဈသား stage စငျလေးပေါျ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့က တကျခိုငျးပါတယျ ။ တခနျးလုံးမှနေ၍ ကောငျးကောငျးမွငျရသော အတနျးရှေ့က ထိုနရောလေးပေါျ မှာ ၄ယောကျစလုံး တနျးစီလို့ ကြောကျသငျပုနျးနား ကြောကပျကာ မတျတပျရပျကွရပါတော့သညျ ။ နောကျကပါလာတဲ့ ဆရာမမြားကတော့ လှတျတဲ့ခုံမှာ ဝငျထိုငျသူကထိုငျ ဘေးဘကျနံရံနားမှာ မတျတပျရပျသူက ရပျလို့ နကွေပါတယျ။ . . . “ ကဲ မငျးတို့အားလုံးကတော့ သိခငြျနကွေမှာပဲ။ မငျးတို့ရဲ့ ဒီသူငယျခငြျးအကောငျးစားကွီးတှေ ဘာတှမြေားလုပျခဲ့ကွသလဲလို့ ” . . . တတနျးလုံး တိတျဆိတျစှာနဲ့ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ကို ကွညျ့နကွေသညျ ။ . . . “ မငျးတို့သူငယျခငြျး ရဲနိုငျနဲ့အိအိဖွူတို့ ဟောဟိုဘကျက အဆောငျပကြျကွီးထဲမှာ ကြောငျးသားအရှယျတှေ လုံးဝမလုပျသငျ့တဲ့ ညဈညဈပတျပတျ အရာတှလေုပျနတေုနျး တီခယြျတို့လကျပူးလကျကွပျဖမျးမိခဲ့တယျ ။ ” . . . တခနျးလုံး တီးတိုးသံတှတှေခေကြျခငြျး ဆူညံသှားပါတယျ ။ စားပှဲခုံကို ကွိမျလုံးကွီးနှငျ့ တဗွနျးဗွနျးရိုကျလိုကျရငျး . . . “ စိမျ့နဲ့သကျထား တို့ကလညျးလူမိုကျအားပေး လုပျပွီးစောငျ့ကွပျပေးတယျ ။ အဲဒီ့အတှကျသူတို့ကို နောငျမှတျလောကျသားလောကျဖွဈအောငျ အပွဈပေးရမယျ ။ မငျးတို့ကနြျတဲ့သူတှေ အတှကျလညျး နမူနာဖွဈသှားပွီး သူတို့ လိုမဖွဈအောငျလို့ပဲ ။ ” . . . ဆရာမကွီး ပွောစကားဆုံးသှားတာနဲ့ ကာယကံရှငျတှကေော အတနျးသူအတနျးသားတှပေါ သိနကွေပါပွီ ။ ဖငျသားနီအောငျ အတီးခံရတော့မယျဆိုတာ သခြောနပွေီ ။ စိမျ့နှငျ့ သကျထားဆိုလြှငျ စာလုပျတဲ့သူမြားဖွဈသလို အနအေထိုငျအေးဆေးကွသူမို့ ဆရာမမြားက ခစြျကွကာ ၇တနျးကတညျးက ဆရာမမြား၏ ကွိမျလုံးဒဏျမှ ကငျးဝေးနသေူတှဖွေဈသညျ ။ အခုမှ ကွံရာပါဖွဈကာ ၂ခြောငျးပွူးကွိမျလုံးကို မွညျးစမျးရတော့မညျ ။ ဒါက သူတို့မြှောျလငျ့ထားတဲ့အပွဈဒဏျ။
ဒါပမေယျ့ . . . . . . “ တို့မြားငယျငယျတုနျး ကှနျဗငျ့(convent ) ကြောငျးမှာတုနျးက အမှားကွီးကွီးကြူးလှနျလို့ရှိရငျ ဆရာမကွီးတှကေ အသကျဘယျလောကျကွီးကွီး ဂါဝနျကိုလှနျပွီး ရိုကျတယျ ။ ” . . . ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ ပွောနရေငျးက အပွဈသားကြောငျးသားကြောငျးသား၄ယောကျကို စေ့စေ့ကွညျ့ပွီး . . . “ ခုမငျးတို့ကြူးလှနျတဲ့အပွဈက ငါတို့တုနျးကအဆိုးဆုံးအမှားထကျတောငျ ပိုပွီးဆိုးသေးတယျ ။ အဲဒါကွောငျ့ ဒီနေ့တော့ မငျးတို့၄ယောကျကို ဒီနရောမှာပဲ လုံခွညျကှငျးလုံးခြှတျပွီး ရိုကျရလိမျ့မယျ ။ ” . . . တမဟုတျခငြျး တတနျးလုံး ပှကျလောရိုကျထှကျသှားသညျ ။ ကြောငျးသားတှတေငျမက ကနြျတဲ့ဆရာမမြားပါ မကြျလုံးပွူးကုနျကွပါတယျ ။ ဘယျနှယျ့ ဒီအပြိုအရှယျ ကြောငျးသူကွီးတှကေို ဖငျခြှတျရိုကျမယျတဲ့ ။ ဒါကပရိသတျတှေ ဆူညံကုနျတာ ။ အရှေ့ကကြောငျးသူခြော ၃ယောကျ ကတော့ ငုံ့ထားတဲ့ခေါငျးတှေ ထောငျပွီး မကြျတောငျမခတျသော မကြျလုံးတှနေဲ့ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ကို ကွောငျကွညျ့နကွေသညျ။ မယုံကွညျနိုငျသောအကွညျ့တှေ ။ နောကျထပျ ကွိမျလုံးနဲ့ စားပှဲထိရိုကျသံဖွငျ့ ဆူညံနမှေုမြားကိုဖွိုခှငျးလိုကျပွီးနောကျ . . . . . . “ အားလုံး တိတျကစြမျး။ နောကျထပျဆူလာရငျ အဲဒီ့သူတှပေါ ဒီမှာလာပေါငျးသှားရမယျ ။ ” . . . အတနျးသားတှေ ငွိမျကသြှားပမေယျ့ အားလုံးရဲ့ရငျထဲမှာ အတှေးပေါငျးစုံနဲ့ဗလောငျဆူနကွေပွီ ။ နုထှား ဖှံ့ဖွိုးပွီးစ ဖငျလုံးကွီးတှကေို တခနျးလုံးရှေ့မှာ ဖောျပွီးပွရတော့မှာမို့ ကာယကံရှငျအပြိုမတှေ ရှော့ရလုနီးနီး ဖွဈနကွေသညျ ။ သကျထားစိတျထဲ မဖွဈနိုငျဘူး မဖွဈနိုငျဘူး လို့တတှငျတှငျပွောနသေလို စိမျ့မကြျရညျတှေ စီးလို့ ခေါငျးတရမျးရမျးဖွဈနသေညျ။ အားလုံးရဲ့တရားခံ အိအိဖွူကတော့ ထူးခွားစှာနဲ့ ငွိမျသကျလို့ တရှုံ့ရှုံ့သာငိုနသေညျ။ သူ့ကွောငျ့ သူငယျခငြျး၂ယောကျပါ အဆဈပါသှားပွီလေ ။ မကွာမီ သူတို့သူငယျခငြျး၃ယောကျလုံး ကုနျေးကာကျစရာမရှိအောငျ အရှကျလုံးလုံး ကှဲရတော့မယျ ။ တဦးတညျးသော ယောငျ်ကြားလေး ရဲနိုငျမှာလညျး ရှကျကွောကျမှုဖွဈနပေမေယျ့ ကိုယျ့ကိုယျတိုငျထကျစာလြှငျ ခစြျရပါသော အိအိ ရဲ့ရှကျ အတှကျ စိုးရိမျမှုပို လို့နပေါသညျ ။ အတနျးထဲမှ ကြောငျးသားမြားတော့ အာတှခွေောကျပွီး ရငျတှတေုနျကုနျသညျ ။ နာမညျကွီး အလှပဂေးမလေး အိအိဖွူရဲ့ ထမီမကပျသော မွငျကှငျးကို တှေ့ကွရတော့မယျ ။ အပိုဆုအနနေဲ့ သကျထားနဲ့စိမျ့ပါ ပါသေးတယျ ။ ကြောငျးသူနဲ့ ဆရာမအငယျတှလေညျး မမွငျဖူးမကွုံဖူးသော အဖွဈအပကြျကို တှေ့ရတော့မှာမို့ စိတျလှုပျရှားနကွေသညျ ။ . . . “ ရဲနိုငျနဲ့ အိအိဖွူက ၅ခကြျဆီ၊ အားပေးအားမွှောကျလုပျတဲ့ ဟို၂ယောကျ ၃ခကြျစီ အရိုကျခံရမယျ ။ ပွောထားတဲ့ အတိုငျးတငျပါးပွောငျပွောငျ ပေါျကိုရိုကျမှာ ။ ” . . . ပွောရငျးဆိုရငျး ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ လကျထဲကကွိမျလုံးကွီးကို လထေဲမှာ ဝှီးခနဲနအေောငျလှှဲရငျ ဟနျရေး၂ခကြျလောကျ ပွလိုကျပါတယျ ။ ပွီးလြှငျ အခြိနျမဆိုငျးတော့ပဲ . . . “ ဒီဘကျအစှနျက မသကျထား ထမီကှငျးလုံးခြှတျပွီး ဒီနားလာခဲ့ ”“ ဟငျ့အငျး ဟငျ့အငျး ” . . . သကျထား မကြျရညျရှှဲလဲနဲ့ ခေါငျးလေးဘယျညာရမျးကာ ခါလို့ငွငျးသညျ ။ အပြိုလေးတယောကျဖို့ လုံခွညျခြှတျဖို့ ဒီလောကျတော့ မလှယျပါခြေ ။ . . . “ ကဲ ညညျးဆကျပွီး ငွငျးနရေငျငါကိုယျတိုငျ လာခြှတျပေးရလိမျ့မယျ ။ ” . . . ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ ပွောပွောဆိုဆို ၄ယောကျတနျးမှာ အစှနျဆုံးဖွဈသော သကျထားရှေ့သို့ လကျထဲကွိမျလုံးတရမျးရမျးဖွငျ့ လြှောကျသှားလသေညျ ။ အတနျးထဲမှာ တော့ အပျကသြံပငျမကွားရအောငျ တိတျဆိတျလို့ ။ . . . “ ခြှတျစမျး ” . . . ထမီစကို ဆှဲတော့ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ရဲ့လကျကို ပွနျဆှဲရငျးကာရငျး သကျထား ရှိုကျကွီးတငငျ ငိုသညျ ။ ထမီခါးပုံစကို ပွနျဆှဲထားသညျ။ . . . “ ညညျးထပျရုနျးရငျ အောကျခံပါ မခနြျဘူး ဖွဈသှားမယျနောျ မသကျထား ” . . . ခွိမျးခွောကျစကားပွောရငျး ထမီစကို ထပျမဆှဲတော့ပဲ ပေါငျတှငျးကွောတဖကျကိုသာ အားရပါးရကိုငျရငျး ဆှဲလိမျလိုကျပါသညျ။ လှနျခဲ့သော နာရီဝကျမရှိခငျ အခြိနျကပဲ ဒီလကျစကို တခါမွညျးစမျးဖူးပွီးသား အခုနောကျတဖကျကို တှယျတာခံရပွနျပွီ ။ တ အ အ နှငျ့ သကျထားအောျသညျ ။ ဒီတခါက ဂှကွားနှငျ့ပိုပွီးတောငျနီးသှားသေးသညျ။ နောကျတခေါကျမြားဆိုလြှငျတော့ သကျထားရဲ့ အဖုတျသားကွီးကိုပငျ လိမျဆှဲမညျလားမသိ ။ . . . “ လကျပိုကျထားစမျး ။ လကျ ပိုကျ ထား စမျး ။ ” . . . တလုံးခွငျးနှငျ့ အာဏာသံပွငျးစှာပွောသော အသံကွောငျ့ သကျထားလကျ၂ဖကျ ရငျဘတျပေါျမှာ ယှကျထားလကြျသားဖွဈသှားပါသညျ ။ . . . “ အမလေး ဟီး ဟီး ဟီး ” . . . ပေါငျရငျးကွောကို လိမျဆှဲထားရာက ထမီကို ဆတျခနဲ ဆှဲခလြိုကျသောကွောငျ့ လကျပိုကျထားသော သကျထားလှမျးဆှဲဖို့မမှီလိုကျတော့။ ကြောငျးထမီ အစိမျးရောငျလေးက ခွမေကြျစိမှာပုံနလေပွေီ။ ဖွူဖွူဖှေးဖှေးပေါငျသားလေးတှကေ ဝငျးပလို့နသေညျ။ ပေါငျရငျးဂှဆုံ စကျစပိုငျနာ ပနျးနုရောငျလေးရဲ့ အစှနျးနားမှာ တော့ တီခယြျကွီးလကျရာ နီနသေော အကှကျလေးတှကေ ဘယျညာ၂ဖကျစလုံးမှာ ရှိနပေါသညျ။
မကူနိုငျမကယျနိုငျ ဖွငျ့ လူ၆၀ကြောျရှေ့မှာ အောကျပိုငျးတခုလုံး စကျစပိုငျနာသာကနြျတော့သော သကျထား ရှကျလှနျးလို့ ရှိုကျကွီးတငငျကို ငိုလို့နသေညျ။ . . . “ ဒီအရှေ့ထှကျခဲ့ ” . . . ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ ပွောလညျးပွော လကျကလညျး လကျမောငျးကိုကိုငျရငျး ကြောကျသငျပုနျးကို မှီပွီးရပျနသေော နရောမှ ရှေ့ဘကျ၃လှမျးလောကျအကှာ စငျ၏အလညျတညျ့တညျ့ အရှေ့အနောကျလှတျသော နရောကို ဆှဲခေါျလာပါသညျ။ ထမီကတော့ အရငျရပျခဲ့သောနရောမှာ ကှငျးလုံလေးပုံပွီး ကနြျခဲ့ပါပွီ ။ စိတျကွိုကျနရောကိုရောကျပွီမို့ . . . “ ဟိုဘကျလှညျ့ ” . . . ဟုဆိုပွီး အတနျးဘကျကို ဖငျပေးခိုငျးလိုကျပါတယျ ။ သကျထား ကိုယျလုံးက စိမျ့နဲ့ အိအိဖွူလောကျမထှားပါဘူး ။ ဒါပမေယျ့ ဖငျလုံးလေးတှကေ သူ့နရောနဲ့သူ ပွညျ့ဖွိုးကား ကစြျကစြျလဈလဈ ရှိလှပါသညျ ။ ပနျးနုရောငျ စကျစပိုငျနာစကို ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့အကိုငျ သကျထားတကိုယျလုံးဓာတျလိုကျသလို တုနျတကျသှားသညျ ။ သကျထား အကွောကျလှနျသှားလို့လား မှှနျထူနပွေီမို့လားမသိ ခုဏကလိုတော့ မငွငျးဆနျ မရုနျးကနျ ။ အရှကျမကြျရညျတှကေတော့ တောကျတောကျတောကျတောကျနဲ့ ကွနပွေီ ။ အောကျခံဘောငျးဘီလေး လြှောဆငျးသှားတာ နှငျ့အတူ ဖွူဖှေးလှသော ဝိုငျးဝိုငျးစကျစကျ ဖငျလုံးအစုံလိုကျလေးက အားလုံးရဲ့ မွငျကှငျးထဲကို ဝငျလာပါသညျ ။ ခြှတျခရြသော စကျစပိုငျနာလေးက ပေါငျလယျမှာ ရပျသှားသညျ ။ အတနျးဖကျကကွညျ့လြှငျ ဖငျဖှေးဖှေးဥဥကို သာမွငျရပွီး ရှေ့ဘကျမှစောကျမှှေးနုနုမြား ဖွငျ့လှပနသေော အဖုတျလေးကို မမွငျရ ။ ဒါကတော့ ကွံရာပါသာ ဖွဈသောကွောငျ့ သကျထားနဲ့ စိမျ့ကို ညှာတာပေးလိုကျသော နောကျဆုံးလကျကနြျအရှကျတရားလေး ။ ထို တောငျပူစာပမာ မို့ခုံးကာအမှှေးစိမျးမြားဖွငျ့ လြှကျနှယျနသေော အဖုတျနုနုထှတျထှတျလေးအား ရှေ့မှအသအေခြာ မွငျရသူမှာ မကြျနှာခငြျးဆိုငျမှ ဘဝတူသူငယျခငြျး ၃ယောကျသာ ရှိပါသညျ ။ သို့ပမေယျ့ ရှေ့ဘကျခွမျးမှာ အမှှေးအုံလေးအား မတှေ့ကွရသောျလညျး ဖငျလုံးကစြျကာ ဖငျသားပွညျ့ပမေယျ့ သှယျလသြောပေါငျတံ ပိုငျရှငျလေး သကျထားမှာ ကွီးမားသောအဖုတျကွီး ရှိနပေါသညျ ။ ဖငျလုံးနှဈလုံးနှငျ့ ပေါငျတံနှဈခြောငျးဆုံရာအရပျ ဖွဈသော ဖငျကွားအောကျမှနလေို့ နောကျဖကျသို့ ပွူထှကျနတေဲ့ အငျ်ဂါဇာတျကွီးက မကှယျမဝှကျပဲ သိသာလှနျးနသေညျ ။ ဖောငျးအဈနတေဲ့ အဖုတျဘေးသားကွီးတှရေဲ့ အလယျမှာ တိတိရိရိ ဓားခုတျရာလေး ရှိနသေညျ ။ နှုတျခမျးပေါျမှာပေါကျသော စောကျမှှေးနုလေးမြားကလဲ ကြိုးတိုးကြဲတဲ။ သနားလို့ဖငျသာဖောျခိုငျးပမေယျ့ ပစ်စညျးကိုက ကွီးလှနျးနတေဲ့ သကျထားတယောကျ စောကျဖုတျပါကွညောပွီးသား ဖွဈပါတော့သညျ ။ အတနျးထဲရှိ လူပြိုကြောငျးသားမြားမှာ အပြိုဖငျနှငျ့အပြိုအဖုတျကို မွငျရသောကွောငျ့ လီးတောငျကုနျကွပါသညျ ။ ကြောငျးသူမြားမှာလညျး ရငျတုနျအာခွောကျကာ ဆရာမမြားပငျလြှငျ ခြှေးပြံစပွုလာပါသညျ။ ငယျစဉျတောငျကြေး မူလတနျးကြောငျးသားဘဝက ဖငျလှနျရိုကျသညျဆိုသညျမှာ မဆနျးပွားသောျလညျး အစှမျးကုနျဖှံ့ဖွိုးပွီးစ အပြိုအရှယျ ကြောငျးသူခြောကွီးမြားကို အမှနျတကယျ ပငျ အတနျးအလယျ ဖငျခြှတျ၍ တကယျဆောျပွီဆိုသညျမှာ ရှားပါးလှသော အဖွဈ ဖွဈသောကွောငျ့ ဖွဈပါသညျ ။ ဖငျပွောငျပွောငျပေါျကို လာထိတဲ့ ကွိမျလုံးရဲ့အတှေ့ကွောငျ့ သကျထားတှနျ့သှားပါသညျ ။ ဒါပမေယျ့ တကယျရိုကျတာ မဟုတျသေးပဲ လမျးကွောငျးခြိနျရုံသာ ဖွဈပါသေးတယျ ။ အခုမှတကယျရိုကျတာ ။ . . . “ ရှှမျး ” . . . “ အ ” . . . ဖွူဖှေးဖှေး ဖငျလုံးပွောငျပွောငျလေးတှေ တုနျတကျသှားပွီး ကနျ့လကျဖွတျ နီရဲသော အစငျးကွောငျး တခုရဲခနဲ ပေါျလာသညျ ။ သကျထားနာပမေယျ့ အံကွိတျလို့ ခံသညျ ။ အနားမပေးပဲ ခကြျခငြျးဆိုသလို နောကျတခကြျ ။ ဒီတခါတော့ပိုအားစိုကျလို့ လှှဲခနဲရိုကျလိုကျသညျ။ . . . “ ရှှမျး ” . . . “ အာ ဟီးဟီးဟီး ” . . . ဒုတိယမွောကျ အရှိုးရာလေး ။ ဒီတခါတော့ သကျထား ပူခနဲဖွဈသှားသော တငျပါးပေါျ ရောငျရမျးပွီး လကျရောကျကာ သကျသာလိုသကျသာငွား ဖငျသားလေးကိုဆုပျကိုငျ ပါတော့သညျ ။ . . . “ လကျဖယျစမျး ” . . . ကွိမျလုံးထိပျဖွငျ့ လကျကိုဘေးသို့ တှနျးရငျး ပွောပမေယျ့ လကျကပွနျပွနျရောကျလာသညျ ။ ခေါငျးလေးစောငျးလှညျ့ကာလညျး ငိုယိုရငျး အသားနားခံသော အကွညျ့နဲ့ကွညျ့ပါတယျ ။ . . . “ ခကြျခငြျးမဖယျရငျ နောကျတခကြျထပျတိုးသှားမယျ ” . . . နောကျတိုးတခကြျကို ထပျမခံနိုငျသော သကျထားလကျကိုဘေးသို့ ခရြပါတော့တယျ ။ လကျရှိအဆောျခံနရေသောသကျထားကို ကွညျ့ပွီး စိမျ့နှငျ့ အိအိဖွူတို့လညျး ခုနကထကျ ၂ဆတိုးကာ ငိုနရေပွီ ။
သူတို့၂ယောကျလညျး သညျပုံစံအတိုငျး ဖွဈမညျသာ ။ အတနျးရှေ့မှာ အရှကျတကှဲ အကြိုးနညျး ဖငျပွောငျကွီးတှကေို အတီးခံရတော့မယျ ။ ရဲနိုငျလညျး မကြျရညျဝဲစပွုနပွေီ ။ ဒါပမေယျ့ သူက ဂှငျးတိုကျခံနရေတုနျး တနျးလနျးကွီး လရညျမထှကျသေးခငျ လူမိပွီး ဖုတျဖကျခါထလာရတာ ။ အခုလညျး သူငယျခငြျးမ သကျထားရဲ့ အောကျပိုငျးဟောငျးလောငျးကွီးကို ကွညျ့ပွီး စိတျတှပွေနျလညျ ဖောကျပွနျခငြျလာသညျ ။ ပေါငျကွားထဲမှာ တငျးမားစပွနျပွုလာသညျ ။ သကျထား ဒူးတုနျရငျး နောကျဆုံးကလြာမယျ့ အခကြျကိုစောငျ့နသေညျ ။ . . . “ ရှှမျး ” . . . “ အ အိအိ အိ ဟီး ” . . . နောကျဆုံးတခကြျအပွီးမှာတော့ သကျထားနာလှနျးလို့ ခါးပါကော့သှားသညျ ။ ပွီးနောကျ တငျပါးပွောငျပွောငျကို ကိုငျရငျး ဆှေ့ဆှေ့ခုနျသညျ ။ အားရးပါးရငိုသညျ ။ အတနျးထဲက သူတှအေဖို့ တော့အငျမတနျနှာထဖို့ကောငျးတဲ့ မွငျကှငျး။ ဖငျသား၂ဖကျကို ဆုပျနယျလိုကျတော့ အတနျငယျ ဖငျဖွဲလိုကျသလို ဖွဈပွီး စောကျဖုတျကွီးတငျမက ဖငျကွားအရငျးက ညိုတိုတို ဖငျဝလေးကိုပါ အရှေ့ဖကျနား ထိုငျသူတှေ တှေ့ကွရပါသညျ ။ ဒီတခေါကျတော့ ၃ခကြျလညျး ပွညျ့ပွီမို့ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ဘာမှမပွောပဲ ခဏမြှ စောငျ့နလေိုကျသညျ ။ . . . “ ညညျးဖငျညညျး ပွနျဖုံးပွီးတော့ ခုနကနရောမှာ ပွနျသှားရပျနေ လကျပိုကျထား ။ ထမီလုံးဝွပနျမဝတျနဲ့ ။ ” . . . သကျထားမကြျရညျစကျလကျနဲ့ပဲ စကျစပိုငျနာပွနျစှပျလို့ သူ့ထမီပုံရှိရာဆီ လှမျးရလပွေီ ။စိမျ့ သေးထှကျကမြတတျ ကွောကျနပွေီ ။ သူ့နာမညျခေါျမှာကို အသားတှေ တဆတျဆတျတုနျအောငျ ကွောကျလနျ့ရငျး စောငျ့နရေသညျ ။ အရိုးဆုံး အအေးဆုံး အကွောကျတတျဆုံးသော စိမျ့ သညျတောငျကို ဘယျလိုကြောျရပ ။ . . . “ ကဲ မ စိမျ့ ပထမတယောကျ လုပျသှားတာ မွငျတယျမလား ။ အဲဒီ့အတိုငျး ထမီခြှတျပွီး ဒီနရောလာခဲ့ ။ ” . . . စိမျ့ မကြျရညျတှေ တှတှေစေီးလို့ ငူငူကွီးရပျနဆေဲ ။ . . . “ အခု ကိုယျတိုငျခြှတျပွီးလာရငျ နငျ့ရှေ့ကသူငယျခငြျးလို ဆကျစပိုငျနာကနြျမယျ ။ ငါကိုယျတိုငျ ခုနကလို လာဆှဲခြှတျရရငျတော့ ညညျးအောကျခံပါ ထမီနဲ့တူတူ ပုံပွီးကနြျခဲ့မယျနောျ ။ ” . . . “ ငါပွောနတေယျလေ ဘာလဲ ညညျးအရှေ့ကပစ်စညျးပါ ပေါျခငြျလို့လား ။ ”. . . နောကျဆုံး စာလုံးကို အသံမွှငျ့ပွောလိုကျတဲ့ အခါကမြှ ကွောငျအမျးသှေးပကြျနသေော စိမျ့ လှုပျရှားလာသညျ။ . . . “ ဟီးဟီး အငျ့ အီးဟီးဟီး ဟုတျကဲ့ ခယြျ ဟီးဟီး ” . . . နောကျတိုး ၁၀ခကြျခနျ့ရိုကျမညျဆိုလြှငျပငျ စိမျ့ ဒီလောကျကွောကျခငြျမှကွောကျမယျ ။ ဆကျစပိုငျပါ အခြှတျခံရလို့ စောကျဖုတျအုံကွီးပါပွ ခိုငျးမယျဆိုတဲ့ ခွိမျးခွောကျမှုကွောငျ့ ကွောကျရှံ့စိတျနဲ့ လနျ့ဖွနျ့ပွီး ထမီစကိုကိုငျသညျ ။ ဖုတျခနဲနအေောငျ ခြှတျခလြိုကျရတဲ့ ထမီကွောငျ့သူလညျး သကျထား နဲ့ပုံစံတူဖွဈသှားပါပွီ ။ ရှကျလှနျးလို့လဲ့ တဟီးဟီးနှငျ့ ငိုသညျ ။ စိမျ့ ကအသားသိပျမဖွူလှသော ညိုစိမျ့စိမျ့အသားအရောငျပိုငျရှငျ ။ ပေါငျလုံးကွီးတှကေ လညျး ခပျတုတျတုတျရယျ ။ ရိုးအေးတဲ့သူပီပီ ဝတျထားတဲ့ အောကျခံကလညျး ရိုးရိုးရှငျးရှငျး အဖွူရောငျ အောကျခံခပျကွီးကွီး ။ တုနျတုနျရီရီနဲ့ ရှေ့သို့လှမျးလာသော စိမျ့ ကိုကွညျ့ပွီး အတနျးထဲက ကောငျမလေးမြား သနားကွသညျ ။ ကြောငျးသူအမြားစုမှာ အိအိဖွူနှငျ့ အရောတဝငျ မရှိလှကာ ရှပိုးထိုးလှနျးသညျဆိုပွီး အမွတျကတျကွသောျလညျး စိမျ့နဲ့သကျထားကိုတော့ ခငျကွသညျ ။ အခုကိစ်စမှာလညျး အိအိဖွူကွောငျ့ သူတို့၂ယောကျ အကွောငျးမဲ့သကျသကျ အခြောငျဝငျခံရသညျ ဟုတှေးကာ ဂရုဏာသကျနကွေခွငျး ဖွဈပါသညျ ။
စိမျ့ ဝတျထားတဲ့ ဖွူဖွူကွီးကွီး ဘောငျးဘီကွီးက သကျထားရဲ့ ဘောငျးဘီပနျးနုရောငျလောကျ စှဲဆောငျမှု မကောငျးပမေယျ့ တမြိုးတဘာသာ ကွညျ့လို့ကောငျးသညျ။ တောျတောျမြားမြားသော နရောတှကေို ဖုံးကာထားသော ပုံဟောငျးအောကျခံဘောငျးဘီသညျ ရှေ့ဘကျမှ ခုံးကွှသော ဆီးခုံကွီးကို ကာကှယျပေးထားသလို နောကျလှညျ့လိုကျသော အခါမှာလညျး ဖှံ့ဖှံ့ထှားထှားရှိလှသော တငျသားစိုငျကွီးမြားအား ဖုံးကှယျပေးထားပါသညျ ။ ဒါပမေယျ့ အတောျမြားမြားသော ၁၀တနျးအရှယျအပြိုခြောတို့မှာ သညျအသကျသညျအရှယျရောကျကွပွီ ဆိုလြှငျဖွငျ့ လူမွငျတာမမွငျတာ အသာထား ကာလာဒီဇိုငျး စုံလငျသော ဆကျစပိုငျနာမြားကို သူ့ထကျငါအပွိုငျဝတျဆငျလေ့ရှိပါတယျ ။ ထိုရှေးဒီဇိုငျး အောကျခံဘောငျးဘီကွီးမြားမှာ ရှှရေငျသိမျးသဈအရှယျတို့သာ ဝတျလေ့ ရှိသညျဟုလညျး ယူဆထားပသေညျ ။ စိမျ့မှာတော့ ဒီအရှယျ ဒီဖငျဆိုဒျကွီးဖွငျ့ ခလေးဘောငျးဘီရိုးရိုးကွီး ဝတျထား သကဲ့သို့ရှိကာ ကွညျ့ရငျးရယျခငြျစရာ ကောငျးသလိုလို ဖွဈနပေါသညျ ။ အတနျးဘကျကြောပေးထားပွီဖွဈတဲ့ စိမျ့ ဘယျလောကျတောငျ ရှိုကျငိုနသေညျမသိ ကွီးထှားတဲ့ တငျပါးလုံးလုံးကွီးတှတေောငျ တုနျတုနျတကျနသေညျ ။ . . . “ ကဲ အောကျကဟာကို နငျ့သူငယျခငြျးလိုပဲလြှော ။ ငါနငျတို့ရဲ့ ဘာမှနျးမသိတဲ့ ဟာတှကေို အထညျတိုငျး ငါကိုငျတိုငျကိုငျပွီး မခြှတျခငြျဘူး ။ ” . . . သညျလောကျရှကျတတျ ကွောကျတတျတဲ့သူက ဘယျလိုလုပျပွီး ကိုယျ့ဖငျကွီးကိုကိုယျကိုယျတိုငျ ပွောငျနအေောငျခြှတျပေးမှာလဲ ဆိုတာဒေါျစမျးစမျးမွငျ့မတှေးမိလရေော့သလား ။ . . . “ ငါပွောနတေယျလေ ။ ကြှတျ မထုံတကျသေးတှေ ။ ” . . . ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ စိတျမရှညျတော့ ။ . . . “ ဖုနျး ” . . . . . . “ အီးဟီးဟီးးးးးးးးး ”. . . စိမျ့ ဖငျကွီးပေါျကိုကွိမျလုံးတခကြျ မမြှောျလငျ့ပဲ ရုတျခွငျးကွီးကလြာတာမို့ အသံအကယြျကွီးနဲ့ အောျမိသညျ ။ လူလညျးရှေ့သှားသညျ ။ နာလိုကျသညျမှာ မပွောပါနဲ့။ ဆကျစပိုငျနာ တထပျကနြျသေးသညျမို့ ကွိမျလုံးနဲ့တငျပါးထိတဲ့ အသံကရှှမျးခနဲ မထှကျ ။ . . . “ ခြှတျမှလား ။ ငါနောကျတခကြျထပျရိုကျရမှာလား ။ ” . . . ဒီတခါမှတဆတျဆတျတုနျနတေဲ့ လကျတှနေဲ့အောကျခံဘောငျးဘီဘေး၂ဖကျကို ကိုငျရငျး ခြှတျပါတော့သညျ။ တဖွေးဖွေးခငြျး တအိအိသာ လြှော့ခရြငျး ဖငျသားကွီးတှေ တဖွညျးဖွညျးပေါျလာသညျ။ နောကျဆုံး ဖငျလုံးပွောငျပွောငျကွီးအောကျ ပေါငျရငျးအစလောကျမှာ ရပျသှားပါတယျ ။ သကျထားလောကျတော့ ပေါငျလယျမရောကျ ။ ခပျညိုညိုဖငျသားစိုငျကွီးတှကေ ပွညျ့ဖွိုးဖောငျးအဈနသေညျ။ ပေါငျရငျးဂှကွားနတေော့ ပွူထှကျပွူးထှကျလာတာ ဘာမှမတှေ့ရပါ ။ ဖငျကွီးက အရငျးကောအဖြားပါ ကွီးနတောကတကွောငျး၊ အောကျခံဘောငျးဘီကလညျး လှတျလှတျကြှတျကြှတျ ဖွဈမနတောကတကွောငျး တို့ကွောငျ့ဖွဈသညျ ။ အခငြျးခငြျးသာမွငျရသောရှေ့ဘကျမွငျကှငျးမှာတော့ ထူထဲသော အမှှေးအုံကွီး ပေါျနပေါပွီ ။ အမှှေးမဲမဲတှေ တှနျ့လိမျကောကျကှေးစှာနဲ့ ထူထဲနတေဲ့ စောကျမှှေးထုကွီး ။ ဒီလို တောအုပျကွီးနဲ့ယှဉျတော့ စောနက သကျထားရဲ့ဟာလေးက မွကျခငျးသာသာ ဖွဈသှားသညျ ။ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ ဒီဆကျစပိုငျနာကိုတော့ ပေါငျလယျရောကျအောငျ ထပျမခြှတျခိုငျးတော့ပါ ။ ဒီ၂ယောကျကိုက ဖငျခြှတျရိုကျတယျ ဆိုရုံလောကျဆို ထိုကျတနျပွီလို့လဲ ယူဆထားပါတယျ ။ ခုနက မသကျထားကတော့ ပစ်စညျးကိုက မဟားဒယားကွီးနတေော့ သူမတတျနိုငျ ။ တတနျးလုံးတှေ့လပွေီ ။ အခုဒီတယောကျကိုလညျး ဖငျဖောျပွီး ဆောျရရုံဆို လုံလောကျပါပွီ ။ မိနျးမအငျ်ဂါပေါျမပေါျက ထညျ့စဉျးစားရဖို့မလို ။ အရှကျလှနျပွီး ခေါငျးထဲမှာ ဟာလာဟငျးလငျးဖွဈနတေဲ့ စိမျ့ သူ့ဖငျပေါျကို ကွိမျလုံးလာထိမှ သတိပွနျဝငျလာသညျ ။ ဒါက ခြိနျရုံရှိသေးတာ ။ . . . “ ရှှမျး ” . . . . . . “ အီး ဟီးးးးး ဟိ ဟငျ့ဟငျ့ ဟငျ့ ဟီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ” . . . ကွိမျလုံးရဲ့ ထိခကြျ၊ ကိုယျလုံးကွီးခါသှားတာနဲ့အတူ ဖငျသားကွီးတှကေ လှိုငျးကွီးတှပေမာ တုနျတကျသှားပါတယျ ။ စိမျ့ရဲ့ အောျသံက သကျထားတုနျးကထကျကို သိသိသာသာကွီး ပိုကယြျနသေညျ ။ ခလေးကွီးတယောကျငိုသလိုကို အာပွဲကွီးနဲ့ အောျငိုနတောပါ ။ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ လကျနောကျတခါ လှှဲလိုကျပါပွီ ။ ရှှမျး ခနဲအသံကော၊ ပွီးတော့ ပိုပွီးကယြျလာတဲ့ အောျသံက တခနျးလုံးကို ဖုံးလှှမျးသှားပါတယျ ။
ဖငျကွီးတှသောမက ကိုယျလုံးကွီးပါ ရိမျးခါသှားပါတယျ ။ တလုံးတခဲ တငျပါးကွီးမှာတော့ အရှိုးရာက ၂ခုဖွဈသှားပါပွီ ။ စိမျ့အဖို့ အရှကျထကျ အနာက ပိုပွီးသညျးစပွုလာပါတယျ ။ တငျပါးတပွငျလုံး ကြိမျးစပျလှနျးလို့ မီးနဲ့တိုကျသလားတောငျ ထငျနရေပါတယျ ။ နုလှနျးတဲ့ စိမျ့တယောကျ နောကျတခကြျကို မခံနိုငျတော့ဘူး ။ ဒါပမေယျ့ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့က သိတာမှမဟုတျတာ ။ သူသိတာက နောကျတခကြျ ကနြျသေးတယျ ဆိုတာပါပဲ ။ . . . “ ရှှမျး ” . . . အားရပါးရကွီးလှှဲပွီးတော့ ဖငျလုံးပွောငျပွောငျကွီးကို ပယျပယျနှယျနှယျကွီး ထိသှားတဲ့ နောကျဆုံးတခကြျ ။ . . . “ အားးးးးးးးးးးး ” . . . အာခေါငျခွဈသံနဲ့ အောျငိုလိုကျပွီး ရှေ့ကို၂လှမျးလောကျရှေ့သှားပါတယျ ။ ပိုကျထားတဲ့လကျတှကေလညျး တငျပါးပေါျရောကျပွီး သကျသာလိုသကျသာညား ဆုပျနယျမိနပွေီ ။ အရှကျကိုပငျ မငဲ့နိုငျတော့ ခါးကွီးကော့ကာ အားရပါးရ ကိုပှတျသပျနပေါတယျ ။ ဘယျသူမှမသိလိုကျတာကတော့ နောကျဆုံးတခကြျမှာ စိမျ့ ပေါငျဂှကွားက ကွှကျသားတှကေို ထိမျးခြုပျနိုငျမှု ခတေ်တလှတျသှားတယျ ဆိုတာပါပဲ ။ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ကတော့ ထုံးစံအတိုငျးခဏ ရပျစောငျ့ပွီးမှ . . . “ ညညျးဖငျပွနျဖုံးလို့ရပွီ ။ ပွီးရငျနရောပွနျသှားတော့ ။ ” . . . ကြောငျးသူကလေး စိမျ့ ငိုရငျးပွုရငျးနှငျ့ပငျ အောကျခံဘောငျးဘီကို နရောတကဖြွဈအောငျ ဆှဲတငျပါတယျ ။ အပုံလိုကျဖွဈနသေော ထမီနရောမှာရပျရငျး အတနျးဘကျ မကြျနှာပွနျလှညျ့လိုကျတဲ့ အခါတှငျမှ တခနျးလုံးဟာ ခနဲဖွဈသှားကွပါသညျ ။ ဖောငျးမို့သောဆီးခုံကွီး ရဲ့အောကျဖကျတညျ့တညျ့မှာ အကှကျလိုကျကွီး ။ ဘောငျးဘီကအဖွူမို့ စိုသှားတဲ့အခါ တိုးယိုပေါကျသာသာဖွဈပွီး စောကျမှှေးအုံကွီးကို မွငျနရေသညျ ။ စိမျ့ နောကျဆုံးအခကြျမှာ နာလှနျးလို့သတိလကျလှတျဖွဈကာ ထှကျကသြှားခငြျးဖွဈသညျ ။ တဗွနျးဗွနျးနအေောငျ ပေါကျခမြိတာ မဟုတျမိပမေယျ့ တဈစကျနှဈစကျ မကသာမို့ စကျစပိုငျနာမှာတော့ သိသိသာသာ စိုရှှဲသှားသညျ ။ ကှဲလိုကျတဲ့ အရှကျ ။ အပြိုထှားလေး စိမျ့ လူ၆၀ကြောျရှေ့ ဖငျခြှတျရရုံမြှမက သေးထှကျသှားတာပါ မှတျတမျးတငျလပွေီ ။ ပွီးနောကျ အိအိဖွူ အလှညျ့၊ အားလုံးကမှငျသသေပွေီး၊ ရာဂမကြျလုံးမြားဖွငျ့ ဝိုငျးကွညျ့ကသြညျ။ အိအိဖွူရဲ့ လှုပျအိလှုပျအိဖွဈနတေဲ့ အိုးထှားထှားကွီးတှနေဲ့ အသားတှေ တဆတျဆတျတုနျအောငျ ကွောကျလနျ့ရငျး စောငျ့နရေသညျ ။ ” ဒီနရောလာခဲ့ ။ ” . . .ငါပွောနတေယျလေ အိအိဖွူလညျး ခုနကထကျ ငိုနရေပွီ ။ အတနျးရှေ့မှာ အရှကျတကှဲ အကြိုးနညျး ဖငျပွောငျကွီးတှကေို အတီးခံရတော့မယျ ။ “ ဒီအရှေ့ထှကျခဲ့ ” . . . ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ ပွောလညျးပွော လကျကလညျး လကျမောငျးကိုကိုငျရငျး ကြောကျသငျပုနျးကို မှီပွီးရပျနသေော နရောမှ ရှေ့ဘကျ၃လှမျးလောကျအကှာ စငျ၏အလညျတညျ့တညျ့ အရှေ့အနောကျလှတျသော နရောကို ဆှဲခေါျလာပါသညျ။ ဆကျစပိုငျပါ မရှိဘူးဆိုတဲ့ အသိစိတျနဲ့ အောကျပိုငျးအားလုံးပွ ရမဲ့ ကွောကျရှံ့စိတျနဲ့ ထမီစကိုကိုငျထားသညျ ။ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ဖုတျခနဲနအေောငျ ခြှတျခလြိုကျရတဲ့ ထမီကွောငျ့…တခနျးလုံးဟာ ခနဲဖွဈသှားကွပါသညျ ။ အတနျးဘကျ မကြျနှာလညျ့ထားတာမို့လနျ့ဖွနျ့ ရှကျကွောကျမှုတှကွေောငျ့ မိနျးမအငျ်ဂါပေါျကစောကျမှှေးအုံကွီးကို လကျဖွငျ့ကာထားကာ တှနျ့တှနျ့လူးနတေော့သညျ။ နောကျမှ ဖငျလုံးပွောငျပွောငျကွီးကို လကျဖွငျ့ကာထားသညျ။ ထမီကတော့ ကှငျးလုံလေးပုံနပေါပွီ ။ “လကျကိုဖယျလိုကျ ” . . . ဟုဆိုပွီး အတနျးသားမြားကို ကွညျ့ခိုငျးလိုကျပါတယျ ။ အိအိဖွူ မငွငျးဆနျ နိုငျပါ။ အရှကျတကှဲ အကြိုးနဲ့တော့ဖွဈနပွေီး။ အောကျခံဘောငျးဘီမရှိ အားလုံးရဲ့ မွငျကှငျးထဲမှာ စောကျမှှေးနုနုမြား ဖွငျ့လှပနသေော အဖုတျလေးကို ပွသထားရသညျ။ လကျဖယျလိုကျသောျအခါ အတနျးထဲရှိ လူပြိုကြောငျးသားမြားမှာ အိအိဖွူရဲ့ လြှိုဝှကျထားသော မို့ခုံးကာအမှှေးနုမြားဖွငျ့ လှပသညျအဖုတျကို မွငျရသောကွောငျ့ ပြောျမွူက လီးရှညျထှကျလာပွီး အစှမျးကုနျတောငျကုနျကွပါသညျ ။ ကြောငျးသူမြားမှာလညျး ရငျတုနျစပွုလာပါသညျ။ အရငျက ဖငျမလှနျပဲ့ ရိုကျသညျဆိုသညျမှာ မဆနျးပွားသောျလညျး ဖှံ့ဖွိုးပွီး အပြို ကြောငျးသူခြောကို အမှနျတကယျ ပငျ ဤကဲ့သို့ မွငျတှေ့ ရသော အဖွဈ ဖွဈပါသညျ ။ အိအိဖွူရောငျရှကျပွီး လကျရောကျကာ အဖုတျလေးကို ပွနျကာပါတော့သညျ ။. . . “ လကျဖယျစမျး ” . . . ကွိမျလုံးထိပျဖွငျ့ လကျကိုဘေးသို့ တှနျးရငျး လကျကိုဖယျလိုကျပါသညျ ။ ခေါငျးလေးစောငျးလှညျ့ကာ မကြျနှာကိုငုံထားပါတော့သညျ ။ “လကျပိုကျထားစမျး ” . . . အာဏာသံပွငျးစှာပွောသော အသံကွောငျ့ လကျ၂ဖကျ ရငျဘတျပေါျမှာ ယှကျထားလကြျသားဖွဈသှားပါသညျ ။ “ရဲနိုငျလာခဲ့စမျး” . . .ပွောရငျးဆိုရငျး ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ လကျထဲကကွိမျလုံးကွီးကို လထေဲမှာ ဝှီးခနဲနအေောငျလှှဲရငျ ဟနျရေး ပွလိုကျပါတယျ ပွီးလြှငျ အခြိနျမဆိုငျးတော့ပဲ…. ရဲနိုငျပုဆိုးခြှတျစမျး ဟု ကယြျလောငျစှာပွောသော အသံကွောငျ့…။ လိငျတံကွီးကို လကျဖွငျ့ ကာလြှကျရဲနိုငျပုဆိုးခြှတျလိုကျရပါသညျ။ ထိုနောကျ အိအိဖွူအား အသားမနာခငြျရငျ၊ ရဲနိုငျရဲ့ လီးအားစုပျမလားဟု မေးလိုကျရ.. တတနျးလုံး “ဟာ” ကနဲဖွဈသှားပါသညျ။ အိအိဖွူ အသားနားမှကို ကွောကျသညျကတဈမြိုး၊ ကိုယျတိုငျက စုတျခငြျသောျကွောငျ့သောျလညျးကောငျး၊ ရှကျရှကျဖွငျ့ ခေါငျးညိတျလိုကျပါသညျ။ “ညညျးဒီအတိုငျးစုတျလို့ မရဘူး” . . .ပွောရငျးဆိုရငျး.. အိအိဖွူရဲ့ အပေါျဝတျကို ခြှတျစပွေီး၊ ဘရာကိုပါအမွနျခြှတျခလြိုကျပါတော့သညျ။ အိအိဖွူရဲ့ အပြိုနို့အုံ နူးနူးညံ့ညံ့လုံးလုံးလေးမှ ပွောရကျစရာ မရှိအောငျလှပနပေါတော့သညျ။ မိမှေးတိုငျးဖမှေးတိုငျး ဖွဈသှားသောအိအိဖွူရဲ့ ရှေ့ပိုငျးအလှမှတငျ၊ ကြောငျးသားမြားအားလုံးထိပျစိုနကွေပါတော့သညျ။ လကျနှဖကျကို ဘေးခခြိုငျးက ရှကျလှနျး၍ တုနျနသေော အိအိဖွူကို ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ က … “ညညျး အခုမှ ဘာရှကျနတောလဲဟုဆိုကာ နောကျဖငျကို ကွိမျဖွငျ့ တဈခကြျတို့လိုကျပါသညျ။ အိအိဖွူဖငျတှနျ့သှားပွီး၊ မကြျနှာမထားတတျသောကွောငျ့ ဘေးတိုကျအနအေထားသို့ လှညျ့က ထိုမှ အတနျးကိုကြောျပေးမိလိုကျပါသညျ။့ နောကျကြောအလှ ပေါငျသားဖှေးဖှေးတို့နှငျ့ ဖွူဖှေးသော ဖငျသားစိုငျကွီးတှကေိုက မဟားဒယားပွသမိလြှကျဖွဈနပွေီး သူမတတျနိုငျ ။ ရှေ့ရောနောကျပါ တတနျးလုံးတှေ့လပွေီ ။ “ညညျးဒူတောကျ ဘေးလှညျ့စမျး … ရဲနိုငျဒီအတိုငျးလာခဲ့” ရဲနိုငျလီးကွီးနှငျ့ အိအိဖွူမကြျနှာနှငျ့ ကပျသှားပါတော့သညျ။ အိအိဖွူ ရဲနိုငျလီးကွီးကို ကွညျ့နရောမှာ … ရဲနိုငျဖငျကို လကျတဈဖကျဖွငျ့ ဖကျပွီး၊ ဥကိုလကျတဈဖကျဖွငျ့ ကိုငျက… ပါးစပျဖွငျ့ ရဲနိုငျ၏ တုတျတံကွီးကို အားရပါးရ စုပျပါးတော့သညျ။ တဈမိနဈခနျ့ ဖွငျ့ ရဲနိုငျမှာ မထိနျးနိုငျပဲ သုတျရမြေား ပနျးထှကျလာပါတော့သညျ။ ကြောငျးသူမြားအားလုံး ရှကျရှကျဖွငျ့ အို့ဟု အသံမြားထှကျက မကြျနှာလှဲလိုကျကပြါတော့သညျ။ အိအိဖွူ တဈယောကျပေးကနြျသှား၍ ဘာလုပျရမှနျး မသိပဲ မတျတတျရပျကာ၊ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့ကို ကွညျ့လိုကျပါတော့သညျ။ ထိုနောကျ ရှေ့ဆုံးတနျးမှ ကောငျလေးနှဈယောကျကို ခေါျလိုကျပွီး၊ ရစေို တဈရှုဖွငျ့ အိအိဖွူ၏ ပကြေံနသေော နို့အုံ နှဈလုံးကို တဈဖကျစီ သုတျခိုငျးပါတော့သညျ။
အိအိဖွူ ရှကျလှနျး၍ မနတေတျတော့ပါ။ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့တဈယောကျ အိအိဖွူ၏ အဝတျအစားမြားကိုသိမျးထားလိုကျပွီး ညညျးဒီအတိုငျး အခြိနျကုနျကြောငျးလှှတျတဲ့ အထိနရေမယျဟုပွောကာ၊ သူ၏ထိုငျခုံပေါျတှငျသှားရပျခိုငျးပါတော့သညျ။ ဖွူဖှေးလှသော ကိုယျလုံးတီးလေးက အားလုံးရဲ့ မွငျကှငျးထဲမှာ အကွညျ့ခံနရေဆဲ….. ရဲနိုငျ့အတူ သကျထားနဲ့စိမျ့တို့မှာ လညျး ရပျနရောမှာ လုံခညြျပွနျဝတျရနျ လုံခညြျကောကျလိုကျသောျအခါ၊ ညညျးတို့ကိုဘယျသူက ဝတျခိုငျးတာလဲဟုဆိုကာ၊ ဒေါျစမျးစမျးမွငျ့တဈယောကျ ဒေါျသထှကျပွီး၊ သကျထားနဲ့စိမျ့တိုကို ဘောငျးဘီပါ ပွနျခြှတျခိုငျးပါတော့သညျ။ ကြောငျးလှှတျတဲ့ အထိနရေမယျဟုပွောကာ၊ သူတို့၏ထိုငျခုံပေါျတှငျသှားရပျခိုငျးပါတော့သညျ။ ၃ယောကျစလုံး အောကျပိုငျး ဗလာဖွငျ့ တဆတျဆတျတုနျ့ရငျး ရပျနရေတော့သညျ ။ အပြိုအရှယျ ကြောငျးသူခြောကွီးမြားကို အတနျးအလယျတှငျ အောကျပိုငျး ဗလာဖွငျ့ နခေိုငျးသညျမှ မွငျရသူအပေါငျး စိတျကွညျနူး ရငျခုနျရသော အဖွဈပငျ ဖွဈပါသညျ ။ အိအိဖွူကတော လုံးဝကိုယျတုံးလုံး ၊ သကျထားနဲ့စိမျ့တိုမှာ အောကျပိုငျး ဖငျတုံးလုံးဖွငျ့ လူအမြားရှေ့ စောကျဖုတျပါပွနရေသညျမို့ ရှကျလှနျလှနျးလို့ လကျတကာတာဖွငျ့တဟငျ့ဟငျ့နှငျ့၊ အိအိဖွူ မကြျနှာလေးလညျး လုံး၀ ရဲရဲတှတျနပေါသညျ အတနျးထဲမှာ အရှကျလုံးလုံးကှဲရတော့သညျ။
ပွီးပါပွီ။ ။