by ဗမာပြည်က နာစ့်လေးတွေက ဖင်လုံးလုံးလေးတွေဆို အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာ။ ထမီ ကြက်သွေးရောင်လေးနောက်မှာ လုံးတံးုတုံးနဲ့ ဘယ်ညာရွေ့သွားတာလေးတွေကြည့်ရတာ ဖီးလ်ပဲ။ ဘတ်(စ်)ကားစီးတုန်းများဆို မထောက်ဖို့ မနည်းအားတင်းရတယ်။ ဒါမျိုး လူပျိုတိုင်းခံစားရမှာ သေချာတယ်။ အခုစဉ်းစားရင်တောင် တံတွေးမျိုချမိတာအမှန်။ ဆိုးတာတစ်ခုက ကျနော်တို့ဗမာကောင်လေးတချို့အမြင်မှာ နာစ့်တွေဆိုတာက ဒီပစ္စည်းတွေမြင်နေတွေ့နေကျဆိုတော့ ဖီလ်းမလာမှာတို့ ကိုယ့်ထက် စကေးကြမ်းနေမှာတို့ အသေလန့်တာ။ ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါတယ်။ ကျနော်တွေ့ဖူးတဲ့ နာစ့်တော်တော်များများက ငထန်နဲ့ ဇယားမတွေချည်းပဲ။ ပိုက်ဆံချူရင်ချူမချူရင် သုက်တော့ချူတာပဲ။ ဖြစ်ချင်တော့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းက နာစ့်တစ်ယောက်နဲ့ ယူချလိုက်ပါလေရော။ ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းက ရှုပ်တော့တာပဲ။ နာမည်က ခင်မေတဲ့။ ဆော်ကအလန်းဗျ။ ဘော်ဒီကရှယ်ပဲ။ ရင်သားကြီးတွေဆိုတာ အလှူတွေမှာ ငါးပိချက်ထည့်တဲ့ ကြွေပန်ကန်လုံးလောက်ရှိသဗျာ။ တင်ကလည်း ကျွတ်ဆင်ကြီး။တင်ကိတ်ရုံတင်မဟုတ်ဘူး ခါးကလည်း သိမ်တယ်။ GYM ဆော့တယ်ထင်ပါရဲ့။ သူငယ်ချင်းက ဘောစိဆိုတော့ နတ်သမီးလို ဆော်နဲ့ညားတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းတာက ဒီကောင်မူးတိုင်း သူ့မိန်းမက ဘယ်လိုအပေးကောင်းတဲ့အကြောင်း ဘယ်လို ဆွဲလို့ကောင်းတဲ့အကြောင်း လာလာကြွားတာ အမော။ ဒီကောင့်အသိုင်းအဝိုင်းမှာလည်း ကြွားစရာဆိုလို့ ကျုပ်ပဲရှိတာ။ ကျန်တဲ့သူတွေက သွားပုတ်လေလွှင့် အတင်းပြောကြ၊ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အောက်ဖဲတွေလှန်ကိုက်ကြဖဲ့ကြနဲ့ ဆိုတော့ သူယုံတာ ကျုပ်ပဲလေ။ ကိုယ်က လခစားဆိုတော့ ဘီယာသောက်မယ်ဟေ့ဆိုရင် တော်ရုံမသွားချင်ဘူး။
ဒီကောငျက ရုံးဆငျးခြိနျဆို ကားနဲ့စောငျ့စောငျ့နတောက တပိုငျး၊ ဖရီးလဲကွိတျရတာတဈပိုငျး၊ တခွားလူလညျးမပါ ၂ယောကျထဲလဲဖွဈတာမလို့ ဒီကောငျလာလာခေါျရငျပါသှားတာပဲ။ ၁ပတျ၁ခါတော့ ပုံမှနျကဈဖွဈတယျ။ ဒီကောငျက မိသားစုလိုကျခမြျးသာတဲ့ကောငျလေ။ ဆှစေဉျမြိုးဆကျ ခမြျးသာနတေဲ့ ခရိုနီတှဆေိုတော့ ဘီယာတဈခှကျကဈတိုငျး (ငါလညျးပွညျသူပဲ၊ ဒါပွညျသူ့ဘဏ်ဍာကို အလကားမဖွဈအောငျသုံးစှဲနတောကှ) ဆိုပွီး တှေးတှေး သောကျရတာပေ့ါ ဟဲဟဲ။ ကြုပျကမူးရငျ ရဈလညျးမရဈဘူး။ ရနျလညျးမရှာဘူး။ စောျလညျးပတျကွူနတောမဟုတျဘူး။ ခပျတညျတညျထိုငျပွီး ဘာပွောပွော အငျး ဟုတျတယျပဲ ထိုငျလုပျနတော။ ကွားတဈခကြျမကွားတဈခကြျ။ သောကျလိုကျစ ားလိုကျ၊ အငျး အငျး လုပျလိုကျနဲ့ သာယာနတော။ တဈရကျတဈရကျ စကေးက တကျတကျလာတော့ ဘီယာသောကျတာ တောျရုံမမူးတော့ဘူး။ ဒီတော့မှ ဒီကောငျပွောတာ တှကွေားတာ။ သောကျလညျး အဲကှနျးခနျးထဲဝငျသောကျကွတာဆိုတော့ လှတျလှတျလပျလပျပွောလို့ရတယျလေ။ “ငါ့မိနျးမကကှာ ခုမြားဆို ခါးလေးကိုငျလိုကျတာနဲ့ ဖငျက ကုနျးပွီးသားပဲကှ” ဆိုတဲ့ သူ့စကားကွားတော့ မကြျစိတှပေါပွူးတကျတယျ။ အမွနျ တခှကျထငှဲ့ပွီး မှ “ဟေ ဟုတျလား” ဆိုပွီးမေးတော့ အထူးအဆနျးပုံစံနဲ့လှညျ့ကွညျ့တယျ။ ဟုတျတယျလေ။ ခါတိုငျးဆို အေောျ အငျး လုပျနတေဲ့ကောငျဆိုတော့သူလညျးအံ့သွမှာပေါ့။ နောကျမကွာပါဘူး ဆကျပွောတာ စုံနတောပဲ။ အဲ့နေ့က သောကျတာ မြားပမေယျ့ မမူးဘူးဗြား။ တကယျမူးတဲ့ညမှ စောကျပွသနာတကျတော့တာပဲ။ နှဈကောငျလုံး မူးနတေော့။ တက်ကစီနဲ့ပွနျရတာပေါ့။ ဘီယာဆိုငျကိုပွောပွီး ကားကွီးထားခဲ့ရတယျ။
သူ့အိမ်အရင်လိုက်ပို့။ ခြံစောင့်ကိုကားသွားယူခိုင်း။ကျနော်ပြန်မယ်ဆိုတော့ ကိုယ်တော်ချောက ရစ်ပြီးတော့ မပြန်နဲ့ မင်းမူးနေတာ ဘာညာနဲ့ အတင်းအိပ်ခိုင်းကော။ အိပ်တော့သ ူတို့အိမ်က အခန်းများတယ်။ ဧည့်သည်တွေနေတဲ့အခန်းသွားအိပ်တာပေါ့။ ကျနော်ကမူးရင် ညည မျက်စိတွေကြောင်နေပြီးအိပ်မရဘူး။ တစ်ခေါင်းလုံးလဲ ချာလည်လည်နဲ့။ ရေသောက်လိုက် သေးပေါက်လိုက် လုပ်တတ်တဲ့ကောင်မျိုး။ ခနခန အိမ်သာထသွားတာပေါ့။ ဖြစ်ချင်တော့ သူငယ်ချင်းရဲ့ မိန်းမက သေးဝင်ပေါက်ဖို့ဝင်တဲ့အချိန် ကိုယ်က ငပဲကြီးဆော့နေတဲ့အချိန်နဲ့ သွားတိုက်ဆိုင်တာဗျာ။ မူးနေတဲ့ကောင်ဆိုတာ တံခါးပိတ်ဖို့ နေနေသာ ကိုယ့်ပုဆိုးတောင်မနဲ ထိန်းရတာလေ။ မူးနေတဲ့အချိန်ဆို ငပဲကထောင်နေတာများ ကြီးဆေးလိမ်းထားတဲ့အတိုင်းပဲ။ ပြန်ကိုမကျတာ။ မူးကြောင်ရူးကြောင်နဲ့ ဗိုလ်ထိုင်အိမ်သာမှာ ထိုင်ပြီး ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုယ်ရေဆေးနေတာ။ အဲ့တာကိုမြင်တော့ နာ့စ်လေးက ခွိခနဲရီသဗျာ။ ကျနော်ကလည်းမူးမူးနဲ့ပြန်ကြည့်တော့ ရီဝေေ၀ရယ်။ ပြူးပြဲကြည့်တော့မှ ကိုယ့်ဘော်ဒါမိန်းမမှန်းသိတာ။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့အချိန် ပြေးမြင်တာက နန္ဓာလှိုင်။ အဲ့တုန်းက နန္ဓာလှိုင်ခေတ်ထတဲ့အချိန်လေ။ သူ့ဆိုဒ်ကလည်း နန္ဓာလှိုင်ဆိုဒ်ဆိုတော့။ ချော်လဲရောထိုင်ပြီး ပါးစပ်က “ဟာ နန္ဓာလှိုင်ငါ့ရှေ့ရောက်နေပါလား”ဆိုပြီး ဖြီးတာပေါ့။ သူ့ကိုသေချာကြည့်ပြီးထိုင်ထုနေတာ။ သူကလည်း မလှုပ်မယှက် ကြည့်ပြီးတခွိခွိရယ်နေတာ။ မူးတော့ ထုတာကမထွက်ဘူးဗျ။ သာမန်အချိန်ဆို ၁၀ချက်လောက်တိုက်ရင်ထွက်နေတာ ခုမှမထွက်ဘူး။ ချွေးကပြန်နေပြီ။ အဲ့အချိန်မှာပဲ ကျနော့ဆီတလှမ်းချင်းလာရင်း ဆောင့်ကြောင်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်းရူးချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆက်ထုနေတာပေါ့။
ငပဲက အဲ့တော့မှ တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း ပြီးချင်နေတာ ။ ခုချိန်ပြီးရင် သူ့မျက်နှာဒဲ့ပဲ။ သူကမကြောက်မရွံကြည့်ရင်း ကျနော့်ဒူး၂ချောင်းကို တွန်းပြီး ကုန်းစုပ်မယ်အလုပ် ဗြစ်ခနဲထွက်သွားပါလေရော။ ပါးစပ်တွေကော မျက်နှာတွေပါပေတာပေါ့။ ပထမတော့ သူစိတ်ဆိုးပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးသား။နောက်တော့မှ ကုန်းစုပ်တာ။ တောင်တာမကျခင် အစုပ်ခံရတော့ ထပ်တောင်တာပေါ့။ မတ်ထောင်နေပြီး တံတွေးတွေစိုနေတဲ့လီးတံကို ကမုတ်ပေါ်မှာပဲ သူက တက်ခွတယ်။ ကျနော်တို့၂ယောက် အချစ်ကြမ်းလိုက်တာ ၄နာရီလောက်မှ ခြေပစ်လက်ပစ် အိမ်သာထဲ လဲကြတာပေါ့။ ကျုပ်ဘော်ဒါကမူးရင် မုးိအလင်းအိပ်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ ၂ယောက်သား မနက်စာကို ၅နာရီလောက်ထဲက စားပြီးလင်းဆွဲလေး ထပ်ဆွဲကြသေး။ ၈နာရီလည်းထိုးရော လူလည်းမှောက်ကောပဲ။ အဲ့နေ့ကစလို့ တစ်ပတ်တစ်ခါသူ့အိမ်သွားသွားသောက်တော့တာပဲ။ ဒီကောင့်ကိုအမူးတိုက်လိုက် သူ့မိန်းမကို အမှောက်ချလိုက်နဲ့။ သာယာနေတာ။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲ့ညက သူ့တပည့်ကျော် ဒရဝမ်ကောင် ဂေါ်ရခါးနဲ့ပက်ပင်းတိုးတာပဲ။ နွေလည်းနွေဆိုတော့ အိုက်တယ်။ အဲကွန်းက ကျနော့် အခန်းထဲမှာမရှိတော့ ပြူတင်းပေါက်ဖွင့်ပြီးဆော်တာပေါ့။ မီးပိတ်ထားပေမယ့် လရောင်ကြောင့် ပြူတင်းပေါက်နားကကြည့်ရင် အတိုင်းသား။ ခင်မေက အပေါ်ကတက်ဆောင့်နေရင်း ခနရပ်သွားတော့ ဘာလို့လဲဆိုြ့ပီးမေးမိတာပေါ့။ ဒရဝမ်ကကြည့်နေတယ်ဆိုပြီး နားနားကပ်ပြီးတိုးတိုးလေးပြောတော့။ ကျနော်လည်းဖီလ်းပိုတက်လာပြီး သူ့ကို လေးဖက်ထောက်ကုန်းခိုင်းတော့တာပဲ။ ခွေးလိုးအလိုးခံနေရတာကို ခြံစောင့်က ကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့အသိက ခင်မေ့ကို စိတ်တွေအရမ်းကြွစေတယ်လေ။ ကျနော်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တာနဲ့။ “ဟေ့ကောင် ချောင်းမနေနဲ့ လာချင်လာခဲ့ဆိုပြီး”အသံအုပ်အုပ်ပြောလိုက်မိတယ်။ ရိပ်ခနဲ ခြုံပုတ်ကလှုပ်သွားပြီး မကြာခင်မှာ အိမ်တံခါးဖွင့်သံကိုကြားရတာပေါ့။ ၂ယောက်သား စိတ်လှုပ်ရှားချက်က ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတယ်။ ခြံစောင့်ကလည်းမခေဘူးဗျ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးဝင်လာလာချင်း ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး ခင်မေ့ မျက်နှာနားမတ်တပ်ရပ်တယ်။
စုပျခိုငျးတာလေ။ လီးနံ့ကနံတဲ့အပွငျ အလုပျကွမျးလုပျတဲ့သူဆိုတော့ ခြှေးနံ့လညျးလှိုငျတာပေါ့။ ဒါပမေယျ့လညျး မထူးဇာတျခငျးရလတေော့ ခငျမလေညျး မထိ တထိစုပျနရေတာပဲလေ။ ခငျမစေုပျတာအားမရပုံရတဲ့သူက ခေါငျးကိုကိုငျပွီး ပါးစပျကို ဖွညျးဖွညျးခငြျးစောငျ့လိုးတယျ။ ဒီကောငျလုပျနတောမွငျရတဲ့ကနြောျလညျး ရပျမနအေားပဲ အနောကျကစောငျ့တာပေါ့။အနောကျကစောငျ့လို့ အခနဲအောျရငျ အရှေ့ကလီးက လညျပငျးကိုဒုတျခနဲထောကျကော။ ရှေ့နှောကျညှပျလိုးရတဲ့ဖီလျးက ဘာနဲ့မှမလဲနိုငျဘူး။ အဲ့တဈညလုံးတော့ ခငျမေ့ ဘ၀ လောကနိဗ်ဗာနျပဲ။ နောကျပိုငျးတှတေော့ ခငျမေ့ဘဝလညျး နတျပွညျလား ငရဲလားမသဲကှဲတော့ဘူး။ တနသာျသောကွာဆို ရုံးကပွနျရောကျရောကျခငြျး ခွံစောငျ့ကုလားကလိုးတယျ။ ညကြ သူ့လငျကလိုးတယျ။ စနတေနငျ်ဂနှကြေ ကြုပျကလိုးတယျ။ တဈလလောကျ ပိုးစိုးပကျစကျ ပုံမှနျအလိုးခံပွီးတဲ့နောကျမှာတော့ ခငျမကေ လီးဆိုတာနဲ့ ဖငျက ကပျပွီးသားဖွဈကော။ ဟုတျတယျဗြ။ဘတျဈကားတှကွေပျရငျ သူ့ကိုသူမြားကမထောကျရဘူး။ သူက ဖငျနဲ့လိုကျလိုကျပှတျတာ။ မသိမသာပေါ့။ အဲ့ဒါကွောငျ့လညျး လမျးဘေး ၊ ဟောျတယျ၊တညျးခိုခနျး၊အစုံပဲ ခံဖူးသှားတယ။ျဘဝကဆိုးခငြျတော့ ဒရိုငျဘာနဲ့ပါ ကားပေါျအလိုးခံရသေး။ အဲ့တုနျးက သူအထောကျခံနရေတာ။ စပါယျယာဆိုတဲ့ကောငျတှကေမွငျတယျလေ။ ဒါပမေယျ့ သူက မညငျးတဲ့အပွငျဖငျလေးကို ကောကျကောကျပွီးခံနတောမွငျတော့။သူ့မှတျတိုငျလညျးရောကျရော မဆငျးခိုငျးပဲ။ “အမ ဂိတျဆုံးလိုကျမှာမလား”ဆိုပွီးအထာလေးနဲ့ေးမးတယျ။ သူလညျး စိုနတော့မို့မညငျးမိ။ ကားလညျးလူကုနျကော။ စပါယျယာက ဒရိုငျဘာကိုတိုးတိုးနဲ့ပွောတော့ ဒရိုငျဘာလညျး ဂိတျဆုံးထိတောငျမစောငျ့။ ကားကိုလူပွတျတဲ့နရောရပျပွီး လိုးတော့တာပဲ။ ဘတျဈကားပေါျ၊ လမျးဘေး အထိ အလိုးခံရတဲ့ဘဝကိုရောကျပါလရေော။ ဒါတှကေို မသိနိုငျတဲ့ ကနြောျ့ဘောျဒါကိုတော့ သနားပါတယ။ျ အဲ ပုံမှနျစားနကေတြော့ ဘယျငွငျးမလဲ စားပါတယျ ဟဲဟဲ….ပွီးပါပွီ။
