မစိမ်း မိသားစု အားလုံး ပညာမတတ်ကြပါ။မစိမ်း ၄ တန်းထွက်ပြီး မြို့ထဲမှာ အလုပ်ဝင်ပြီး လုပ်ခဲ့ရတာ ၁၂ နှစ် သမီးဘဝ ကတဲ့ကပါ။ဖခင်ဖြစ်သူ က ပလပ်စတစ့်ကောက်သမား ဘဝ။မိခင် က အဝတ်လျှော်/အနင်းအနိပ့်များဖြင့် လုပ်ကိုင်နေရပါတယ်။မစိမ်း အောက်က မောင်လေး ညီမလေး ၃ ယောက်ရှိပါတယ်။မစိမ် ငယ်စဉ့် ကတဲ့ က မုန့်ဟင်းခါးဆိုင် ကုန်စုံဆိုင် ခေါင်းရွက်ဈေးသည် မျိုးစုံ လုပ်ကိုင်ခဲ့ရတယ်။ဘဝ အခြေအနေ က ဆင်းရဲသား အများစု ဖြစ်နေတော့ ကွက်သစ် တိုးချဲ့ရပ်ကွက်ကလေးမှာ နေထိုင်လာခဲ့ရတယ်။အခု မစိမ်း ဈေထဲက ကုန်စုံဆိုင်မှာ လုပ်ကိုင်နေခဲ့ရသည်။

(သမီးရေ ထ္မင်းချိုင့် ထဲ့ပြီးပြီး)
(ဟုတ်ကဲ့အမေ ဒါဆို သမီး အလုပ်သွားတော့မယ်)
(အေးအေး သမီး သွားသွား)

မစိမ်း ထ္မင်းချိုင့်လေး ဆွဲပြီး ဈေးရှိရာ မြို့ထဲသို ခြေလျှင် သွားနေရသည်။မစိမ်း အခု အသက် ၁၉ နှစ်ထဲ ရောက်လာခဲ့ပါပြီး။

မစိမျး ဒီနေ့ အိမျအပွနျမှာ နောကျက စကျဘီးလေး တဈစီး ဖွေးဖွေးလေး လိုကျနသေညျ။မစိမျး သိလိုကျခြိနျမှာ
(ဟေး ကောငျမလေး နံမညျ ဘယျလို ခေါျသလဲ)
မစိမျး ဘာမှ ပွနျမပွောနပေါ ကိုယျလမျးကိုယျသှားနသေညျ။
(ဟေး မေးနတေယျလေ ဖွပေါအုံး)
မစိမျး ရှေ့ကိုဘဲကွညျ့ပွီး လမျးလြှောကျနလေိုကျသညျ။
(ဟာ ဘယျလိုကွီးလဲ ဟ စကားမပွောတတျဘူးလား)
မစိမျး လမျးလြှောကျ မပကြျပါ။
(ဟာ ဒီကောငျမလေး နံမညျလေး သိခငြျလို့ပါ ပွောပွပါနောျ)
မစိမျး ရပျကှကျထဲ ရောကျခါနီးပွီး ခွလေကျမြား အေးစကျ့သှားသညျ။ အမြားအမွငျ မသငျ့တောျလို့
(ကြှှနျမ နောကျကို မလိုကျပါနဲ့တော့ အဖသေိရငျ ရိုကျလိပျမယျ)
(ဟာ စကားပွောတတျတယျ ဟ စောစောကတဲ့က ပွောပါလားဗြာ နံမညျလေး သိခငြျလို့ပါ)
မစိမျး စိတျညဈသှားသညျ။ခေါငျးလေးကိုကုတျပွီး
(နံမညျ သိပွီးရငျ ပွနျမှာလား )
အသံတိုးတိုးလေး ထှကျလာသညျ။
(ဟာ ဒါပေါ့ ဟ သိပွီးရငျ ပွနျမှာပါ )
မစိမျး ခဏအကွာမှာ
(မစိမျး)
ကောငျမလေးထံမှ အသံကွားလို့ မောငျမောငျ တဈယောကျ
(မစိမျး ဟုတျလား မစိမျး)
မစိမျး ခေါငျးညိတျ့ပွလိုကျသညျ။
(ဟာ ပြောျလိုကျတာ ကဲ ကိုယျပွနျမယျ မနကျ ဒီနားက စောငျ့နမေယျ ဘိုငျဘိုငျ)

ဖီးဆငျ့ စကျဘီးလေးနဲ့ အသကျ ၂၂ နှဈအရှယျ လူငယျတဈယောကျ စကျဘီးလေးကို နငျးထှကျသှားတော့သညျ။

မနက့် ဈေးကို လာနေသော မစိမ်း နောက်က စက်ဘီးလေး တွန်းပြီး လိုက်လာနေသူ မောင်မောင်
(မနေ့ည အိမ်မက်ထဲမှာ မစိမ်းကို အိမ်မက်ထဲမှာ တွေ့လို့ ကိုယ်ပျော်မိသေးတယ်)
မစိမ်း စကားမပြောပါ
(ကိုယ် မနက် အစောကြီး ဒီနားက ထိုင်စောင့်နေတာ ရပ်ကွက်ထဲ အထိ လိုက်လာမလို့)
မစိမ်း လန့်သွားမိသည်။
(ကိုယ် က မစိမ်းအိမ်ကို မသိလို့နော် သိရင် အိမ်ပေါက့်ဝ က ထိုင်စောင့်နေမှာ)
စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့လို့ မောင်မောင် တစ်ယောက် ပြောနေသည်။ ဈေးအနား ရောက်လာချိန်မှာ
(ဟို ဟို ဟို ဒီ ဒီ ဒီနားတင် နေခဲ့ပါနော် ဈေးထဲရောက်ခါနီးနေလို့)
(အော် ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ နေခဲ့ပါမယ် ကိုယ်ချစ်နေတဲ့သူ အမိန့်က ကိုယ်အတွက့်ပါဘဲဗျာ)

မောင်မောင် တစ်ယောက် သူရှေ့က ထွက်သွားသူ မစိမ်း နောက်ကျောပြင် အလှကို တစိုက်မက်မက် ကြည့်နေရင် အရသာခံနေမိသည်။မောင်မောင် စက်ဘီးကို နင်းထွက်သွားသည်။မောင်မောင် ဆရာ ဆရာကြီးများ ရှိရာ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်သို့။

ညနေ မနက် အချိန်တွေ ကုန်လာခဲ့သည်။မောင်မောင်နဲ့မစိမ်း စကားအပြောလေးများ ရှိလာခဲ့ကြတော့သည်။

၅ ရက်မြှောက် မနက်ခင်းမှာ မစိမ်း မောင်မောင်ကို အဖြေပေးလိုက်ပါသည်။
(ဟာ ပျော်လိုက်တာ မစိမ်းရယ် တကယ်နော်)
မစိမ်း ခေါင်းညိတ့်ပြလိုက်သည်။
(ကဲ ဈေးနား နီးနေပြီး ကိုယ်သွားမယ် ညနေ စောစောပြန်ခဲ့နော် ကိုယ်စောင့်နေမယ်)

မစိမ်း ခေါင်းညိတ့်ပြလိုက်သည်။

မစိမ်း လုပ်စရာတွေ မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်နေပါသည်။သိမ်းစရာများ မြန်မြန် သိမ်းနေရပြန်သည်။ချစ်သူ စောင့်မျော်နေမှာ မစိမ်း သိပါသည်။ညနေ ၅နာရီခွဲကျော်ကျော်မှာ ဆိုင်သိမ်းပြီးသွားသည်။

(လာ မစိမ်း ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ် တက် စက်ဘီးပေါ် )
(ဟင်း တော်ပါပြီး ဒီအတိုင်း သွားကြမယ်လေ)
(မဟုတ်သေးပါဘူး ကိုယ်ချစ်သူ လမ်းလျှောက်နေတာ မကြည့်ရက်လို့ပါ ကဲ စက်ဘီးပေါ်တက်ပါ)

မစိမ်း အားနာစွာနဲ့ ချစ်သူ မောင်မောင် စက်ဘီးပေါ် တက်လိုက်ပါသည်။စက်ဘီးလေး က နင်းထွက်လာခဲ့သည်။

(ကိုမောင် ဘယ်နင်းနေတာလဲ )
(မစိမ်း ကလဲကွာ ချစ်သူတွေ ဖြစ်ပြီးဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေးတွေ့ချင်လို့ မြို့ပြင်ဖက် သွားမလို့)
(ဟာ တော်ပြီး အမေ ဆူလိပ်မယ် )
(ခဏလေးပါကွာ စကားပြောရုံလေးပါ)

မစိမ်း ဘာမှ မပြောတော့ပါ ။မစိမ်း စကားသံ မထွက်လာတော့ မောင်မောင် စက်ဘီးကို ပတ်စီးပြီး မြို့ပြင်ဖက် ထွက်လာခဲ့ကြတော့သည်။မောင်မောင် ထိုင်နေကြ လ္ဘက်ရည်ဆိုင် အနားက စက်ဘီး ၃ စီး လူ ၄ ယောက် မကြာခင် ထွက်သွားကြသည်။

လှည်းလမ်းဟောင်းကြီး အတိုင်း မောင်မောင် နင်းလာခဲ့သည်။ညနေ နေရောင်လေးက အပူဒဏ် မရှိတော့ပါ။ မကြာမှီ နေဝင်ဖို့ အရှိန်ယူနေသည်။နေရောင်လေး က ပုဇွန်ဆီရောင် သန်နေပြန်သည်။တိမ်တွေ အနီရောင် တောက့်နေပြန်သည်။အနီရောင် မြေပြင်ကြီးက အထင်သာ ဖြစ်နေသည်။လမ်းဘေးခြုံတွေ အစီအရီ ရှိနေသော ကွက်လပ် ကလေး တစ်ခု မှာ စက်ဘီးလေး ရပ်သွားတော့သည်။မစိမ်း စက်ဘီးပေါ်က ဆင်းလိုက်ပါသည်။ပတ်ဝန်းကျင် အသစ်အဆန်းများ ငေးမောနေမိသည်။ရွာလမ်းဟောင်း က ရွာတွေနဲ့ ဝေးလှပါသည်။လမ်းအသစ် ဖြတ်လမ်းက ဟို အဝေးကြီးမှာ တောက လူတွေ ဖြတ်လမ်းသစ် က သွားလာနေကြသည်။မစိမ်းတို့ ရှိရာ နေရာက ဖုန်းဆိုးမြေလို ဖြစ်ကျန်နေသည်။မောင်မောင် မစိမ်း လက်ကို ဆွဲပြီး ခြုံအနီးကို သွားလိုက်သည်။ခြုံအတွင်း မောင်မောင် ဝင်သွားပြီး အခင်းတခု ဆွဲယူလာသည်။ဖျာအစုတ့်ကလေး တစ်ခု ပါ။မစိမ်း လက်ကို ဆွဲယူပြီး ထိုင်စေလိုက်သည်။မစိမ်း ချစ်သူ ထိုင်ခိုင်းသော နေရာမှာ ထိုင်လိုက်ပါသည်။ချစ်သူ မောင်မောင် က မစိမ်းအနား ထိုင်ပြီး ပွေ့ဖက့်လိုက်သည်။
(ဟာ ကိုမောင် လွှတ်ပါအုံး စိမ်း မနေတတ်ဘူး)
(ဟာ စိမ်းကလဲကွာ အကို က ချစ်လို့ပါ )
ပြောလဲပြော အနမ်းတွေက ပေးနေပြန်သည်။မစိမ်း အနမ်းတွေ ရှောင်နေမိပြန်သည်။တခါ တခါ အနမ်းမိုးများကို မစိမ်း ရှောင်မရပါ ပါးပြင်မှာ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။တဖြေးဖြေး မောင်မောင် ရင်ခွင်ထဲ ရှောင်ရင်တိန်းရင် မောင်မောင် ဆွဲခေါ်အားများကြောင့် လှဲကြသွားသည်။မောင်မောင် မစိမ်းကို နမ်းရင် ပွတ့်သတ့်နေပြန်သည်။အပျိုရိူင်လေး မစိမ်း ရင်တွေမောနေသည်။မောင်မောင် လက်ကြီးက မစိမ်း ဆီးခုံမို့မို့ အပေါ် လက်တင်လိုက်ရင်ဘဲ
(ဟာ ကိုမောင် မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့)
မစိမ်း ရုန်းကန် ထွက်လိုက်သည်။မောင်မောင် ရင်ခွင်ထဲက မစိမ်း အကြောက်ကြီးစွာ ထလိုက်ရသည်။မောင်မောင် မစိမ်း ပုခုံပေါ် လက်တင်ပြီး
(ဟာ မစိမ်းကလဲကွာ အကို မနေနိုင်လို့ပါ ခွင့်ပြုပါနော်)
(ဟင်းအင်း တော်ပြီး မစိမ်းကြောက်တယ် မလုပ်ချင်ဘူး)
(ဟာ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ခဏလေးပါဟာ)
(တော်ပြီး မစိမ်းပြန်တော့မယ်)
(ခဏလေးပါကွာ )
(ဟင်းအင်း လက်မထပ်ရသေးဘူး ဟင်းအင်း)
မစိမ်း အကြောက်ကြီးစွာ ငြင်းဆန်နေပုံကြောင့် မောင်မောင် ဘာလုပ်ရမှန် မသိပါ မစိမ်း အမြန်ထရပ်လိုက်သည်။ထ္မင်းချိုင့်ကို ယူပြီး စက်ဘီး အနားကို သွားလိုက်သည်။
(ကိုမောင် ပြန်ရအောင် မိုးချုပ်တော့မယ် ပြန်ကြဆို့)
မောင်မောင် မစိမ်းအနား လာပြီး လက်ဆွဲပြန်သည်။
(အေးလိုက်ပို့ပေးပါမယ် ခဏလေးအတူတူ နေချင်လို့ လာပါ)
မစိမ်း ကိုမောင် မျက်နှာကြည့်ပြီး
(ရတယ် ကိုမောင် မပို့လဲ မစိမ်း ခြေချင်ပြန်မယ်)
မစိမ်း လှည့်ထွက်သွားချိန် မောင်မောင် လက်လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
(လာပါဟာ ခဏလေးပါဟာ )
(တော်ပြီး တော်ပြီး မစိမ်း ပြန်မယ်)
(ခဏလေးပါဟာ )
မောင်မောင် လက်များကြမ်းတမ်းလာသည်။မစိမ်း အသံများ အနည်းငယ် ကျယ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
(တော်ပြီး ကိုမောင် မစိမ်း ဒါမျိုး မကြိုက်ဘူး လွှတ့်ပါ မစိမ်း လက်ကိုလွတ် မစိမ်း ဒီအတိုင်း ပြန်မယ် လွှတ့် လွှတ့်)
မစိမ်း အသံကျယ်လောင်သွားသည်။မောင်မောင် မစိမ်းကို ကြည့်နေစဉ့်
(အမေ့ ဘယ်သူ —-အု—အု—အု—-)
မစိမ်း အကြောက်ကြီး ကြောက်သွားပါသည်။မစိမ်းနောက်က လူတွေက မစိမ်း ပါးစပ့်ကို ပိတ့်သူ ပိတ်ထားကြပြီး မစိမ်း လက်ထဲက ထ္မင်းချိုင့် ဆွဲပြီး လုသူ လုယူသွားသည်။
(ငါလိုးမ ငမောင် ငါတို့က ချောင်းကြည့်ရအောင် လာပါတယ် စောက့်ဖြစ်ကို မရှိဘူး )

မောင်မောင် သူငယ်ချင်း ဆရာ ဆရာ ၄ ယောက် ထွက်လာကြသည်။ပါးစပ့်ပိတ်သူက ဆရာကြီး အကြီးဆုံးပါ ထ္မင်းချိုင့် လုယူသူ က ဆရာလတ့် သူငယ်ချင်း နောက်တော်ပါ တပည့်ငယ် ၂ ယောက် မောင်မောင်နဲ့ မိန်းမ ပညာ သင်ယူနေသူများ။

မစိမ်း ကို ဖမ်းချုပ်ပြီး ဖျာစုတ်လေး ရှိရာ ပါးစပ့်ပိတ် ဆွဲခေါ်နေသူ ၂ ယောက် မစိမ်း မျက်ရည်များကြားမှ မောင်မောင် ကို အားကိုးတကြီး လှမ်းကြည့်မိပေ့မဲ့ မောင်မောင် ကိုယ်တိုင်း မစိမ်း ရုန်းကန်နေသော ခြေထောက့်ကို ပွေ့ယူသွားပြန်သည်။မစိမ်း ရင်ထဲ ဒိတ့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားပါသည်။

မြေကြီးပေါ် က ဖျာစုတ့်လေးပေါ် မစိမ်း ပက်လက်ဖြစ်သွားချိန် ထမိန်လှမ်းနေသူ က တစ်ယောက် မစိမ်း ခြေထောက့် ချုပ်နေသူ မောင်မောင် မျက်နှာ ဝင်းပ သွားပုံ မစိမ်း တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ ကိုမောင် မစိမ်း ခြေထောက် ကြားထဲ နေရာယူလိုက်သည်။မစိမ်း အပေါ် ကိုမောင် ဝမ်းလျားမှောက်လာသည်။မစိမ်း မျက်ရည်များက ထိမ်းမရတော့ပါ။

(အော်—-အင်းးးးး—အာ—တော်ပြီး နာလှပြီး —တော်ကြပါတော့—ဟီးးးးဟီးးအြော်—အော်—အော်—အမေ့ —အီးးးဟီးးးအ–အ—အ—)

ဘီလူး ၅ ယောက် မုဒိန်းကျင့် မှု့၁၂ ကြိမ်မြှောက် မစိမ်း နာကျင့်မှု့ များနေပြီး မစိမ်း မလှုပ်ချင်တော့ပါ အသိတရားများ ကပ်နေလို့သာ တော်သေးသည်။မညှာမတာ အကျင့် ခံနေရသည်။ မစိမ်း ပက်လက်အနေအထား က ယခုထိ ရှိနေခဲ့သည်။မောင်မောင် လုပ်ပြီး ကတဲ့က ပက်လက်အနေအထား ၃ ယောက်မြှောက်မှ ပါးစပ်ကို ဖွင့်ပေးခဲ့သည်။ဖွင့်ပေးနေသူ က အော်လျှင် သတ့်ပစ်မယ် ဆိုသော စကားများကြောင့် မစိမ်း မအော်ရဲခဲ့ပါ။

မစိမ်း လုံချည်မှာ ပေပွနေတော့သည်။အားအင်များ မစိမ်း ကုန်ခမ်းနေသည်။လူ ၅ယောက် တိုင်းပင်နေကြသည်။မစိမ်း အနား ပြန်ရောက်လာပြီး
(ဟိတ်ကောင်မလေး ငါတို့ဖြစ်ခဲ့တာ ဘယ်သူမှ ပြန်မပြောနဲ့ ကြားလား ပြန်ပြောရင် သတ်ပစ်မယ် မထူးပါဘူးကွာ အခုသတ့်လိုက်မယ်)
(မလုပ်ပါနဲ့ ဟီးးး ဟီးးး မလုပ်ပါနဲ့ ဘယ်သူမှ မပြောပါဘူး ကြောက်ပါတယ် မသတ်ပါနဲ့ ရှိကြီးခိုးပါရဲ့ရှင် ဟီးးး ဟီးးး ဘယ်သူမှ မပြောပါဘူး)
မစိမ်း ရဲ့ ငိုရှိုက့်သံ ညအမှောင် ဘယ်သူ သိမှာလဲ။
(ရော့ ထ္မင်းချိုင့် ဒါဆိုပြန်မယ် ကဲ သွားကြရအောင်)
လူအများ လူစု ခွဲခါနီ မောင်မောင် က
(ဟိတ်ကောင် ငမိုး သူကို မင့်လိုက်ပို့လိုက် )
(ဟာ ဘယ်ဖြစ်မလဲ ဒါ မင့်ချစ်သူဘဲ မင့်လိုက်ပို့လိုက်)
မောင်မောင် ဆရာကြီးပုံစံ လူအနားသွားပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။
(ငမိုး မင့်က ကောင်မလေးကို သူရပ်ကွက်အထိ လိုက်ပို့လိုက် ဘာမှ မပြောနဲ့)
ငမိုး ဆိုသူ ဘာမှ မပြောတော့ပါ မောင်မောင် စက်ဘီးကို ဆွဲယူပြီး
(ဟိုကောင်မလေး တက်)

နှေးကွေးသော ခြေလှမ်းများနဲ့ စက်ဘီးအနီး သွားပြီး မစိမ်း စက်ဘီးပေါ် တက်လိုက်ပါသည်။

(ဟဲ မိစိမ်း ဘယ်သွားနေတာလဲ နင့်အမေ က နင်ပြန်မလာလို့ လိုက်ရှာနေတာ)
(သမီး သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ စကားပြောနေလို့ပါ အဖေ )
(နင်တို့ က အချိန်နဲ့ အချိန် ပြန်ဟ မိဘတွေ ဘယ်လောက့် စိတ်ပူနေတယ် မှတ်သလဲ ငါနော် ရိုက်မိတော့မယ် သွားသွား ကြာရင် ရိုက်မိတော့မယ်)

မစိမ်း အိမ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး အိပ့်နေတော့သည်။

ဖခင်ကို လိမ်လို့ ရမယ် သမီးပျောက်ရှာနေသူ မိခင် က သမီးမျက်နှာ ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ရေနံဆီ မီးခွက် အရောင်နဲ့ သမီးရဲ့ ညှိနွမ်းသော မျက်နှာ လမ်းလျှောက်ပုံ

ရဲစခန်း တာဝန်ရှိသော ရဲများ ည အချိန် မှာ အလုပ်ရှုပ်ကုန်သည်။အပြင်ထွက်သော ရဲများ ထွက်သူထွက်သွားကြ။တာဝန်မှုး စာတွေရေးမှတ့်ရ တရာခံ ဖမ်းဆီးသွားသူသွား ဆေးရုံ လိုက်သူလိုက်နဲ့ အချိန်နဲ့ တပြေးညီ လှုပ်ရှားနေကြရသည်။

တရားခံ တွေ ထွက်ဆိုချက် က မစိမ်း ဟာ ပြည်တန်ဆာ တဲ့ ။ပိုက်ဆံ ယူပြီး ပျော်ပါးတာပါတဲ့။တရာခံများက မစိမ်း က ပိုက်ဆံ တွေကို ထ္မင်းချိုင့်ထဲ ထဲ့ယူသွားပါတယ်တဲ့။

ရပ်ကွက် လူကြီးများ ရှေ့မှာ ထ္မင်းချိုင့် ဖွင့်လိုက်ကြသည်။ပိုက်ဆံ များ ၅ကျပ်တန် ၁၀တန်များ စုစုပေါင်း ၂၅၅ ကျပ် တွေ့ရှိရသည်။မစိမ်း တနေ့လုပ်မှ ၃၅ ကျပ် ရသည်။ရပ်ကွက် လူကြီး က မစိမ်းသည် မိန်းမကောင်း ဖြစ်ကြောင်း စခန်းမှုးကို ပြောပြလိုက်သည်။အကျင့်စရိတ္တ ကောင်းကြောင်း ပြောကြားလာသည်။ရပ်ကွက့် ကလဲ မှန်ကန်ကြောင်း ပြောဆိုကြသည်။မစိမ်း ပိုက်ဆံတွေ ကြည့်ပြီး ကြက်သေ သေနေမိသည်။

မှု့ခင်း ဆရာဝန်မကြီး စိတ်မကောင်းစွာ ခွဲစိတ်နေရသည်။မနေ့ညကမှ ဆေးစစ်ပြီးသူ ယနေ့ နေ့လည်မှာ ခွဲစိတ့်ရတာ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ထင်နေမိသည်။

အဆိပ့်သောက် သေဆုံးသူ နာရေး ပို့ဆောင်ရန် အတွက့် နားရေး ကြော်ငြာ ဆိုင်ဘုတ့်လေးက
မစိမ်း
အသက် (၂၀)
ယနေ့ နေ့လည် ၄ နာရီ

င်္သဂြိုလ်ပါမည်။

ဖွဈရပျ အမှနျလေး ကို စိတျကူးမြားဖွငျ့ ပွနျလညျ ရေးဖှဲ့ထားပါသညျ။
ပိုကျဆံရှိ ပညာတတျမြားကို ကြှှနျတောျ တောသားလူကွီး ကိုယျတိုငျ ကွောကျပါသညျ။
သှားပအေုံးတော့ မိစိမျးရေ
ပွီးပါပွီ။