by ဦးစိုးခိုင်နှင့် ဒေါ်မီမီစိုးတို့သည် စီးပွါးရေး လုပ်ငန်းတွင် အောင်မြင်ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငယ်ရီးစားများ ဖြစ်ကြသော်လည်း စီးပွါးရေးကို အလေးထားကြသဖြင့် ဦးစိုးခိုင် အသက် 30 ၊ ဒေါ်မီမီစိုး 28 နှစ် အရွယ်မှ အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်သည်။ ဦးစိုးခိုင်သည် ငယ်စဉ်ကပင် မိဘနှစ်ပါး အိမ်ထောင် ကွဲသွား၍ အိမ်ထောင်ရေး ကို သိပ်မယုံ။ မိခင်က အဖေ ရှိလျှက်နှင့် မိမိ ရှေ့မှာတင် Driver ဦးလေးနှင့် ဖေါက်ပြန်သည်။ Driver နှင့် မိခင် ဆက်ဆံတိုင်း Driver က ရိုက်နှပ် နှိပ်စက်ကာ ဆက်ဆံသည်ကို မိခင်က ကျေနပ်နေသည်။ သူတို့ ဆက်ဆံတိုင်း ခိုးကြည့်ဖြစ်သည်။ မိခင် ဖေါက်ပြန်သည်ကို ဖခင် သိသွားတော့ စကားများကြကာ မိခင် အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းသွားသည်။ ဖခင် လိုက်ခေါ်သော်လည်း ပြန်အလိုက်ဘဲ Driver ၏ နှိပ်ဆတ်ခြင်း၌ ပျော်မွေ့နေသည်။ နောက်ပိုင်း ဖခင်လည်း အပျော်မယားများ ထား၍ ကာမ ဆတ်ဆံမှုကို ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုသည်။ စိုးခိုင်ကိုလည်း
“မိန်းမ ဆိုတာ အရိုးကွဲအောင် ဆော်မှ အသဲဆွဲတတ်တဲ့ အမျိုးကွ”
ဟု သင်ကြားသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ကိုစိုးခိုင် ကာမ ဆက်ဆံရာတွင် စိတ်ရိုင်းများ ဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ကျကာစတော့ မီမီစိုးနှင့် ကာမကိစ္စ ပြုမူတိုင်း နူးညံ့စွာ ဆတ်ဆံပြီး 6 လ ကျော်လာသော် စိတ်ရိုင်းများ စလာသည်။ BDSM ဇာတ်ကားများကြည့်၊ မီမီစိုးကိုလည်း ပြ၍ ထိုထဲကအတိုင်း ဆက်ဆံသည်။ ပထမပိုင်း အသစ်အဆန်းဟု သတ်မှတ်ကာ လိုက်လုပ်ပေးသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ကာမ ဆန္ဒ အထွဠ် အထိပ်ထိ ရောက်သော်လည်း သာယာမှု ထက် နာကျင်မှုက ပိုလာသည်။ ထို့ကြောင့် ရုံးပိတ်ရက်များတွင် ကိုစိုးခိုင်နှင့် ကာမ ဆက်ဆံရမည်ကို ကြောက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် အလုပ်အကြောင်းပြ၍ ထိုရက်မျိုးတွင် ခရီးထွက်ကာ ရှောင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကိုစိုးခိုင်ကို ချစ်လွန်း၍ တစ်လ တစ်ကြိမ်သာ ဆက်ဆံဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြင့် မီမီစိုးတို့ ဆက်ဆံရေးက တဖြေးဖြေး အေးလာသည်။ မီမီစိုးသည်ရမ္မက် ထန်သူတစ်ဦး ဖြစ်သဖြင့် ကာမကိစ္စ ပြုလုပ်လိုသော်လည်း ကိုစိုးခိုင်နှင့် ဆက်ဆံရမှာ ကြောက်လာသည်။ ထို အချိန်တွင်ပင် သဘောကောင်း၍ အပြောချိုသော မန်နေဂျာ ကိုမိုးနှင့် အလုပ် တွဲလုပ်ရင်း ရင်းနှီးကြရာက အရင်းနှီး လွန်သွားသည်။ အစပိုင်းတွင် ကိုမိုးက သူ့ဆရာကတော် ဖြစ်သဖြင့် စောင့်ထိန်းသော်လည်း နောက်ပိုင်း ဆရာကတော်က သူ့ခံစားချက်များကို ရင်ဖွင့်သဖြင့် ဆရာကတော်ကို သနားကာ ဆရာကတော် လိုအပ်နေသော ကွပ်လပ်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ကိုမိုး၏ တိုက်ခန်း ကုတင်ထက်တွင် မကြာခဏ သွေးသား ဖလှယ်ဖြစ်ကြသည်။ ကိုမိုး၏ ဆက်ဆံမှုက ကိုစိုးခိုင် ဆက်ဆံသည်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်။ ကိုစိုးခိုင်က ကြမ်းသလောက် ကိုမိုးက မီမီစိုးကို နုနုရွရွလေး ကိုင်တွယ်သည်။ တခါတရံ ကိုစိုးခိုင် အလုပ်ဖြင့် ခရီးသွားလျှင် မီမီစိုးက ကိုမိုးကို အိမ်သို့ ခေါ်ကာ သူမတို့ လင်မယား အိပ်ယာထက်တွင် နှစ်ပါး သွားတတ်သည်။ တစ်ရက်တွင်
“မီမီရေ ကိုစိုး ဒီညနေ ခရီးထွက်ရမယ်၊ တနင်္လာနေ့မှ ရောက်မှာ၊ အပြန် နိုင်ငံခြားသား နှစ်ယောက် ပါလာမယ်၊ လုပ်ငန်းကိစ္စ ဆွေးနွေးဖို့၊ အဲ့ဒါ ကိုမိုးကို စာရွက်စာတန်းတွေ သေခြာ လုပ်ထားဖို့ ပြောလိုက်ဦး”
“စိတ်ချပါ ယောက်ျားရယ် မီမီ ကိုမိုးနဲ့ အတူတူ လုပ်လိုက်ပါ့မယ်”
“အေးပါ ငါ့မိန်းမ ကိုမိုးနဲ့ လုပ်မယ်ဆိုတာ သိပါတယ်”
“ရှင် ကိုစိုး”
“အာ ချစ်ကလည်း ကိုစိုး စကား လောသွားလို့ပါကွ၊ အလုပ်ကိစ္စကို ချစ်က ကြီးကြပ်ပြီး ကိုမိုးနဲ့ လုပ်ရင် ကိုစိုး စိတ်ချပြီးသားပါကွ ဟားဟားဟားဟား”
“ကိုစိုးနော် ဟွန်း ဘာတွေပြောမှန်း မသိဘူး ချစ် စိတ်ဆိုးတယ်”
“ဆိုးပါနဲ့ ချစ်ရယ် ကိုစိုးက ချစ်လို့စတာ ကဲ ကိုစိုး သွားပြီ”
ကိုစိုးခိုင် နှုတ်ခမ်းဆူ၍ စိတ်ဆိုးနေသော မီမီ၏ ပါး ဖေါင်းဖေါင်း လေးကို လက်ဖြင့် ဖြစ်ကာ ထွက်သွားသည်။ မီမီစိုး ရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေသည်။
“ကိုမိုးရေ အလုပ်သိမ်းပြီးရင် အိမ်လာခဲ့”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမမီ”
မီမီစိုး ကိုမိုးရင်ခွင်ထဲ မှီထားသည်။
“မမီ ကျွန်တော်တို့ ဒီလို တွေ့နေတာ မကောင်းဘူး ထင်တယ်။ ကျွန်တော် ဆရာ့အပေါ် လိပ်ပြာ မသန့်ဘူး ဖြစ်နေတယ်၊ မမီရော ဆရာ သိသွားမှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား”
“အွန်း မမီလည်း စိုးရိမ်တာပေါ့၊ ကိုစိုး သိသွားပြီး မမီကို မုန်းသွားမှာ ကြောက်တယ်”
“မမီ ဆရာ့ကို ဘယ်လောက် ချစ်တယ် ဆိုတာ ကျွန်တော် သိပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ဆက်ဆံတယ် ဆိုတာလည်း မမီရဲ့ ဆန္ဒ ဖြေဖြောက်ဖို့ မဟုတ်လား။ ကျွန်တော်ကလည်း မမီ ဆန္ဒ ပြေဖို့ နေပေးပေမယ့် ကျွန်တော့် အတွက်နဲ့ မမီတို့ အိမ်ထောင်ရေး မပျက်စေခြင်ဘူး”
“ကဲ ဒါတွေ ထားလိုက်တော့ ကိုမိုး၊ အချိန်ရှိတုန်း မမီကို ပြုစုပေးကွာ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမမီ”
ကိုမိုး မမီ၏ အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသော မမမီ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် အဖုအထစ် ကောက်ကြောင်းမှန်စွာဖြင့် လှနေသည်။ အသားအရည်မှာ ဖြူသည်ဆိုခြင်းထက် နို့နှစ်ရောင် ဝင်းဝါနေသည်။ ပါးပြင်နှင့် နို့အုံ ပေါ်တွင် အကြောစိမ်းလေးများ သန်းနေသည်။
“လှလိုက်တာ မမီရယ်။ ဆရာကလည်း ဒီလောက် ကိုင်ရက်စရာ မရှိအောင် လှနေတဲ့ မိန်းမကို ဘာလို့များ ကြမ်း၂ တမ်း၂ ဆက်ဆံရတာလည်း မသိ”
“ကိုမိုးနော် တော်တော့ မမီ ရှက်တယ်”
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
ကိုမိုး မမီ၏ နှုတ်ခမ်းအား စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မမီလည်း ကိုမိုး လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ရင်း ပြန်နမ်းသည်။ မမီ၏ နှုတ်ခမ်းများအား နမ်းရင်း ကိုမိုး လက်များက မမီ၏ နို့အစုံကို ပွတ်သပ်နေသည်။ မီမီစိုး မျက်လုံးများ မှေးစင်းသွားသည်။ ကိုမိုး မမီရဲ့ လည်တိုင်အား နမ်းရှိုက်ရင်း ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်နေသည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”
တဖြေးဖြေးနှင့် နို့အုံ ရောက်သွားသည်။ ကိုမိုး နို့အုံ တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် စုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးအား ချေသည်။ ကျန် နို့အုံ တစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ကလိလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်လိုက် လုပ်ရာ
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”
မမီ အဖျားတက်သကဲ့သို့ ညည်းနေသည်။ နို့များကို အားရအောင် စုပ်ပြီး မမီအား ပက်လက် လှဲးအိပ်စေကာ ဝမ်းဗိုက် တလျှောက် လျှာဖြင့် လျှက်သည်။ ပြီးနောက် ချက်ပေါက်အား လျှာဖြင့် ကလိလိုက်သည်။
“အဟင့် ယားတယ် ကိုမိုးရယ် လုပ်တော့ကွာ”
ကိုမိုး အဝတ်များ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပေါင်ကားပေးထားသော မမီ ပေါင်ကြား ဝင်ကာ အရည် ရွှဲနေသည့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ကို တေ့ ထဲ့လိုက်သည်။
“ဇွိ အ”
မမီ ကိုမိုး ခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ တင်ပါးကြီး ကြွလာသည်။
ကိုမိုး ခါးကို ကော့ထည့်လိုက်သည်။
“ဗျိ ဗျိ ဇွိ အ ဟားးးး”
လီး တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ခါးကို အားစိုက်ကာ စောင့်ထည့်လိုက်သည်။
“ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဗွတ် အားးဟားးးဟားး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမိုးရယ်”
လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်။ လီးအား ပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်ဖြင့် ဖြေးညှင်းစွာ လိုးပေးနေရာ အချက် 20 ခန့် ကြာသော်
“ဗျိ ဗွတ် ဗျစ် ဗျစ် အိုးးးရှီးးး ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ဆောင့်တော့ ကိုမိုး နာနာလေး ဆောင့်တော့”
“ဗျိဗျိ ဇွိဗျစ် အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အိုးးးရှီးးးးးး”
မမီ ခေါင်းထောင်ကာ ကိုမိုး ကျောဘက်ရှိ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ကြီးမှ တဆင့် စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဝင် ထွက်နေပုံကို ကြည့်၍ ဖင်ကြီး ကော့ကော့ပေးသည်။
“ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အင့်အင့်အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အ အ အ စောင့်စောင့် ကိုမိုး စောင့် အ အ အ အားးးဟားးးးရှီးးးးး ဟားးးးးးးးးး”
ကိုမိုး သုတ်ရည်များ မမီ သားအိမ်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် မမီ ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက် တုန်ကာ ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်လျှက် အနားယူနေကြသည်။
“ကောင်းလား မမမီ”
“အွန်း ကောင်းတာပေါ့ ကိုမိုးရယ်”
“ကဲ ဒါဆို နောက်တချီ စမယ်”
“အာ ကိုမိုးကလည်းကွာ”
“လုပ်ချင်တော့ဘူးလား”
“လုပ်မှာပေါ့လို့ အဟင့်ဟင့်ဟင့်”
နှစ်ယောက်သား တညလုံး မီးကုန် ယမ်းကုန် လိုးလိုက်တာ မနက်လင်းမှ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်တွင် စိမ်းနေသော မီးစိမ်းလေးအား နှစ်ယောက်သား သတိမပြုမိကြ။
ပြီးပါပြီ
