မငြင်းကြေး နော်🖤

အေးမြတ်သူတစ်ယောက် လင်နှင့်ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော် နှစ်နှစ်နီးနီးလောက်ရှိပြီ။ လင်ဖြစ်သူက မလေးရှားဖက်ကို အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း ပထမတော့ လစဉ်မှန်မှန်ငွေပို့ပေးနေရာက တစ်နှစ်ခွဲခန့်ကြာတော့ ငွေပို့တာမမှန်တော့ဘဲ သုံးလေးလလောက် ကြာမှ တစ်ခါလောက် ကြုံသလို မစို့မပို့ ငွေပို့ပေးရင်း သတင်းလည်း မသိုးမသန့်ကြားလာခဲ့ရသည်။ ရခိုင်မတစ်ယောက်နှင့် ဖြစ်နေသလိုလို အင်ဒိုမတစ်ယောက်နှင့်ပဲ ညားသလိုလိုသတင်းကြားရသည်။ နောက်ပိုင်း ခြောက်လလောက်အထိ သူငွေပို့တာမျိုးလည်း မရှိတော့ချေ။ သူ့ဖက်က မမှန်မကန်ဖြစ်လာရာက သူတစ်ခေါက်ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ လင်မယားချင်း အကြီးအကျယ် စကားများကြရင်း အေးမြတ်သူလည်း သူ့ကိုကွာရှင်းခွင့်တောင်း၍ အိမ်ကနေ အပြတ်ပင် ဆင်းချလာခဲ့လိုက်သည်။

သူမသဘောထားက ပြတ်သည်။ သစ္စာမရှိသောယောက်ျားကို တစ်သက်တာလုံး ကျွန်ခံပြီးမပေါင်းလိုတော့ဟုဆိုပြီး ဆွေမျိုးသားချင်းများက အမျိုးမျိုးနားချသော်လည်း ဘယ်လိုမှ တားမရတော့ချေ။ အေးမြတ်သူက ရုပ်ရည်လှသလောက် စိတ်လည်းတော်တော်ကြီးသည်ဟုဆိုရမည်။ သူမဇာတိမြို့မှာလည်း နေသည်ဟူ၍ မရှိတော့ဘဲ ခရီးမကြာခဏထွက်၍ ထင်သလိုသာနေထိုင်ရင်း တစ်ခုလပ်မဘဝ၏ အနာတရ စိတ်ဒဏ်ရာကို သူ့နည်းနှင့်သူ ကုစား၍သာ နေလေတော့သည်။ သူမမိဘတွေက မရှိရှာကြတော့ပေ။ သူမအပျိုဖော်ဝင်စအရွယ်မှာပင် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့ကြပြီး အေးမြတ်သူမှာ မောင်နှမချည်းသက်သက် ခုနစ်ယောက် အစ်မ ငါးယောက်နှင့် မောင်တစ်ယောက်ရှိသည်။ သူမက ခြောက်ယောက်မြောက် နို့ညှာဖြစ်သည်။
အစ်မသုံးယောက်က အိမ်ထောင်ရက်သားကျကုန်ကြပြီး သူ့အိုးသူ့အိမ်နှင့်ဖြစ်ကြလျက် သူမအထက်က အစ်မအပျိုကြီး နှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်က ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်က အမျိုးသမီးအလှပြင်ဆိုင်ဖွင့်၍ အေးအေးလူလူ နေထိုင်ကြသူများပဲ ဖြစ်သည်။ အားလုံးထဲမှာ သူမတစ်ယောက်သာ အိမ်ထောင်ရေးကံမကောင်းသလို ခြေဗွေပေါက်ကာ လမ်းတကာ လျှောက်လည်၍ ဆိုးချင်တိုင်းဆိုးနေသူမှာလည်း သူမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ ဘယ်မောင်ဘွား တစ်ယောက်မှလည်း သူမကို ပြောဆိုပဲ့ပြင်နိုင်စွမ်းမရှိချေ။ သူ့အလုပ်နှင့်သူ ရုန်းကန်နေရပြီး သူမအောက်က အငယ်ဆုံးမောင်လေးတစ်ယောက်သာ သူမနှင့် အပေါက်အလမ်းတည့်၍ ကျန်ဘယ်အိမ်သား တစ်ယောက်ကိုမှ အေးမြတ်သူမျက်နှာသာမပေးဘဲ ထင်ရာစိုင်း၍သာနေလေသည်။ သူမ၏မောင်ဖြစ်သူ အောင်ကျော်မှာ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ခုမှ ကိုးတန်းတက်နေဆဲရှိသေးသည်။ အေးမြတ်သူမှာ အသက် ၁၆ နှစ်သမီးလောက်မှာ လင်နောက်လိုက်ပြေးပြီး အိမ်ထောင်ကျခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ သူမအသက်မှာ ယခုမှ ၁၈ နှစ်ကျော် ၁၉ နှစ်ထဲဝင်ရုံမျှသာ ရှိသေးသည်။

မော်လမြိုင်အဝေးပြေးဂိတ်မှ ထွက်လာသည့် ကားတစ်စီးပေါ်မှာ အေးမြတ်သူတစ်ယောက် အဖော်လူရွယ် တစ်ယောက်နှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား ခုံချင်းဘေးချင်းကပ်လျက် စီးနင်းလိုက်ပါလာသည်။ လူရွယ်မှာ အသက် အစိတ် ဝန်းကျင်ခန့်ဖြစ်ပြီး ခေတ်ဆန်ဆန်ဝတ်စားဆင်ယင်ထားသည်။ ကားစထွက်လာကတည်းက နှစ်ယောက်သားပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်လာခဲ့ကြပြီး ကောင်လေး၏ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏မီနီစကပ်ဝတ်ထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားရှိ ပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်၍နှူးဆွပေးလာသည်။ မုတ္တမကိုကျော်၍ ပေါင်မြို့ရောက်လာချိန်မှာ အေးမြတ်သူ ဖီလင်အတက်ကြီးတက်နေချေပြီ။ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားသောကားထဲမှာ ဂွမ်းစောင်တစ်ထည်ကို နှစ်ယောက်လုံအောင်ခြုံလိုက်ကြပြီး အေးမြတ်သူ ကိုယ်လုံးကလေးက ကောင်လေး၏ရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်ရောက်လှဲလျောင်းရင်း သူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက် ကလည်း ကောင်လေး၏ ပေါင်ကြားတွင်ရှိသည့် လိင်အင်္ဂါကို လက်လျှိုသွင်း၍ နှိုက်ကာဆွကာ လက်နှင့် တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ကာဖြင့် လုပ်ပေးလာသည်။

ဘီးလင်းမှာ နံနက်စာဝင်စားတော့ နှစ်ယောက်အတူ လူအလစ်မှာအိမ်သာထဲဝင်ပြီး မရမက တစ်ကြောင်းရအောင်ဆွဲပြီးမှ နံနက်စာကိုခပ်သုတ်သုတ်စားလိုက်ကြသည်။အေးမြတ်သူ ဒီအဖြစ်ကိုပဲတွေးပြီး ရင်ကလေးတဖိုဖိုနှင့်ကြည်နူးပီတိကလေး ဖြစ်၍နေပေသည်။ ညနေ ၄နာရီခွဲလောက်မှာ ရန်ကုန်ရောက်တော့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာဝင်ရောက်ညအိပ်တည်းခိုလိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား အခန်းအလယ်ရှိ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ခရီးတစ်လျှောက်လုံး တင်းလာခဲ့သမျှကို ဖြေလျှော့ကြလေပြီ။ အေးမြတ်သူ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေ အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူ့ကောင်လေး၏ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်၍ ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း အတန်ကြာသည်အထိ စုပ်နမ်းနေကြပြီး … “ကိုဇေ ချစ်ကြစို့ကွာ သူသူမအောင့်နိုင်တော့ဘူး ” “ကိုယ်လည်း တင်းနေတာကြာပြီ သူသူ လုပ်ကြတာပေါ့ ” ကိုဇေဆိုတဲ့ချာတိတ်က သူ့ဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး ဇစ်ကို အောက်ဆွဲချကာ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်သည်။ ဘောင်းဘီအောက်မှ သူ့လီးက မတ်မတ်တောင်၍နေချေပြီ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ် အရှည်၆ လက်မခန့်ရှိပြီး ပြောင်ချောနေကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျှက် အကြောတွေထောင်ထနေကြသည်။ အေးမြတ်သူ သူ့လီးကို ကုန်း၍ စုပ်ပေးနေသည်။

လီးဒစ်တဝိုက်ကိုလျှာဖြင့် ထိုးကာထိုးကာဆွပေးသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးငုံကာ စုပ်နမ်းပေးသည်။ သူကလည်း လက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံအိအိကလေးတွေကို ချေနယ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ကြားထဲနှိုက်သွင်းကာဖြင့် သူမအင်္ဂါဇပ်ကို ဆွကစားပေးသည်။ အေးမြတ်သူစောက်ရည်ကလေးများ စီးကျလာရပြီဖြစ်သည်။ “ကိုဇေ ထည့်ပေးတော့ကွာ ” အေးမြတ်သူ အပြတ်တင်းနေသည်။ ကိုဇေလည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားစေလိုက်ပြီး သူကပေါင်ကြားထဲမှာဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်၍ သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ကာ စတင်ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။ “ဇွပ် ဖွပ် ဘွပ် ” “အ အ အိ အ ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုဇေ ဆောင့် ဆောင့် ဟင်း ဟင်း ” အေးမြတ်သူ ခါးလေးကို အပြတ်ကော့ပေးသည်။ ကိုဇေက ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်လိုးချလျှက်ရှိသည်။ သူ့လီးက အေးမြတ်သူ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို အဆုံးထိစိုက်ဝင်ပြီး တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ရသထက် ရကာ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းလာကြပါသည်။

ကိုဇေမှာခန္ဓာကိုယ် ပိန်ပိန်ပါးပါးသာဖြစ်ပေမယ့် လိုးဆောင့်အားတော့ တော်တော်ကလေ ကောင်းလှသည်။ အတွေ့အကြုံလည်းစုံခဲ့ပုံရပေသည်။ လင်နှင့်တစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ပေါင်းပြီး လီးနှင့်မစိမ်းသူဖြစ်သော အေးမြတ်သူကို အကြိုက်တွေ့ရလောက်အောင်ပင် တဇပ်ဇပ်နှင့် ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက်လိုးဆောင့်ပေးနိုင်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း ချောဆီကဲ့သို့သော သဘာဝအလျှောက်ထွက်ပေါ်ကျဆင်းလာသည့် စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပြီဖြစ်လေရာ လီးအဝင်အထွက်ကောင်းမွန်ချောမွေ့လာသည်နှင့်အမျှ ပွတ်တိုက်မှုကိုလည်း အပြည့်အဝပေးစွမ်းနိုင်ပြီး ကာမအရသာကို ကောင်းစွာရရှိခံစားးနေရလေသည်။

“ဇွပ် ဖတ်ဘတ် ဇွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် စွိ စွပ် ဇွပ် ” “အိအင့် အင်း အိ အိ အင့် အ အ အို့ အင့် အင်း ဟင့် ဟင့် ဆောင့်ဆောင့် ကိုဇေ အား ကောင်းလိုက်တာ လိုး လိုး စမ်းပါ အင့် အင့် ” “ကောင်းလား သူသူ ကိုယ်လိုးတာ ကြိုက်လား ” “ကောင်းတယ် တအားကောင်းတယ် လိုး လိုး မြန်မြန် သူသူ ပြီး ပြီးတော့မှာ အ အ” သူမအသက်ရှူတောင်မမှန်တော့ဘဲ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးခိုင်းရင်း အချက် လေးငါးဆယ်မက ထပ်မံဆောင့်လိုး၍ ကိုဇေရောသူမပါ နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပင် သုက်ရည်များထွက်ကာ ပြီးသွားကြပါသည်။ မောမောနှင့် ကုတင်ပေါ်မှာ ဖလက်ပြသွားကြသည်။ အတန်ကြာမျှနားပြီး ရေအတူချိုး ညနေစာအတူဆင်းစားကြကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်၍ နှစ်ယောက်သား အချစ်ဇာတ်လမ်းပြန်စ နေကြပြန်ပါသည်။

အေးမြတ်သူ၏စောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို ကိုဇေ နမ်းစုပ်၍ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။ အေးမြတ်သူ၏ စောက်ခုံမို့မို့ကလေးမှာ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ဖုထစ်ဖောင်းကြွလျှက်ရှိပြီး အမွေးအမြင်ခပ်ပါးပါးမျှသာ ဝိုင်းရံကာ ပေါက်ရောက်နေကြလျှက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကမူ အပျိုစင်စောက်ပတ်ကလေးလို တင်းတင်းစေ့လျှက်ရှိတာတွေ့ရပေသည်။ သူမမှာ တစ်စထက် တစ်စ ကိုဇေနှင့် အပေးအယူညီမျှလာပြီမို့ သူက သူမစောက်ပတ်ကို ယက်ဆွပေးနေချိန်မှာ သူမကလည်း ကိုဇေ့လီးကို ပြန်လည်စုပ်ပေး မှုတ်ပေးနေသည်။ သူမစောက်ပတ်အရည်ရွှဲလာသလို ကိုဇေလီးလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် တင်းမာထောင်ထ၍လာရလေပြီ။ “လိုးကြစို့ သူသူ အချစ်ကလေး ” ဒီတစ်ခါ စပြောလာသူကတော့ ကိုဇေပဲ ဖြစ်သည်။ “လိုးလေ ကိုဇေ စိတ်ကြိုက်လိုး မနက်သွားစရာရှိတယ်ဆို ဒီတစ်ညလုံး လိုးနိုင်သလောက်လိုး သိလား ဟင်းဟင်း ” အေးမြတ်သူ သူ့လည်တိုင်ကို မှီခို၍ ခပ်နွဲ့နွဲ့ကလေးပြောလိုက်လေသည်။

“ပေါငျကားပေး သူသူ ” ကိုဇကေပွောရငျး အေးမွတျသူပေါငျနှဈဖကျကို ပွဲပွဲကားကားလုပျစလေိုကျကာ သူ့လီးဒဈထိပျကို သူမ၏စောကျခေါငျးလေးထဲသို့ စတငျဆောငျ့သှငျးလိုကျပါသညျ။ “ရတယျ ဆောငျ့ ဒီတဈခါ ကွမျးကွမျးလိုးပေး ကိုဇေ ” အေးမွတျသူဖငျနှဈဖကျကို အပေါျမွောကျကွှပေးလြှကျက ပွောလိုကျသညျ။ကိုဇေ တဇှပျဇှပျတဖှပျဖှပျနှငျ့ အသံထှကျအောငျဆောငျ့လိုးခလြိုကျသညျ။ လီးကအရငျးထိ ဆောငျ့ဆောငျ့ဝငျသှားသဖွငျ့ အေးမွတျသူစညျးစိမျတှေ့နရေပွီး ကိုဇေ၏ ခါးကို တအားဆှဲဖကျကာ အောကျကနေ ကော့ကော့ပေးနမေိပသေညျ။ လီးဝငျလီးထှကျ မွနျသထကျမွနျလာသညျ။ အခကြျနှဈဆယျ အစိတျခနျ့ စောကျပတျပူထူသှားအောငျ ဆောငျ့လိုးပေးလိုကျရငျး ကိုဇကေသူမနို့အုံတငျးတငျးအိအိနှဈဖကျကို လကျနှဈဖကျနှငျ့ညှဈနယျကာ နို့သီးခေါငျးအခဲကလေးနှဈခုကို စို့စို့ပေးလိုကျရာ အေးမွတျသူ တောျတောျကလေးအရသာတှေ့သှားရပွီး အောကျကနပေိုမို၍ ကော့ထိုးညှောငျ့ပေးလာတာကို တှေ့ရပသေညျ။
“ကောငျးတယျ ကိုဇေ အဲ့လို နို့ စို့စို့ပွီး လိုးပေးတာ သူသူကွိုကျတယျ သူသူ့ကိုလညျး နမျးစမျးပါဦး ” “ကိုယျ့လီးကိုရော မကွိုကျဘူးလား သူသူ” “ကွိုကျလို့ ခုလို အလိုး ခံနတောပေါ့ လို့ သူသူက တခွားဘယျသူ့ကိုမှ ခံခငြျတိုငျးခံတာ မဟုတျဘူး ” “ကိုယျသိပါတယျ သူသူရဲ့ ဒါကွောငျ့ ဒီလောကျခစြျရတာပေါ့ ” “သှား သူခစြျတာက ဒီ … လီး … လီးကွီးနဲ့ … ဟငျ့ ဟငျ့ ” သူသူ သူ့ကို ညာဖွီးပွောမှနျးကို ကိုဇသေိပါသညျ။ တကယျတော့ သူမအကွောငျးကို သူတို့မွို့ကလေးမှ လူတောျတောျမြားမြား အထူးသဖွငျ့ သကျတူရှယျတူ ခြာတိတျ တောျတောျမြားမြားသိကွပါသညျ။ အေးမွတျသူက လငျကှဲပွီးကတညျးက စိတျလပွေီး သူမစိတျကွိုကျတှေ့သူ မညျသူ့ကိုမဆို ကုနျးမညျ့ မိနျးကလေးသာဖွဈကွောငျး သူတို့တဈတှေ သဘောပေါကျနကွေပွီးဖွဈသညျ။ ကိုဇကေ ရနျကုနျမှာ အလုပျလုပျသညျ။ ကားဝပျရှော့တဈခုမှာ ဘောျဒီဆေးမှုတျအလုပျကို လုပျပွီး နယျရှိမိဘအိမျသို့ ခတေ်တခဏပွနျလာရာမှ သူမနှငျ့တှေ့ဆုံမိကွခွငျးဖွဈသညျ။
ဒီတဈရကျနှဈရကျအတှငျး သူ့ခှငျ့ရကျစေ့ပွီဖွဈ၍ အလုပျထဲကို ပွနျဝငျရမညျဖွဈသညျ။ အေးမွတျသူကတော့ ရနျကုနျမှ အမြိုးအိမျ တဈအိမျမှာ ရကျတောျတောျကွာကွာ နထေိုငျဦးမညျဟုဆိုသညျ။ ဒီကွားထဲမှာ သူတို့နှဈယောကျ မကွာခဏ ခြိနျးတှေ့နိုငျကွဦးမညျဟု ကိုဇတေဈယောကျ အပိုငျတှကျဆထားပွီးလညျး ဖွဈသညျ။ ကိုဇေ လီးကိုအဆကျမပွတျထိုးသှငျးထိုးထုတျလုပျရငျး လရညျထှကျခငြျလာ၍ ခဏခိုးနားလိုကျပွီး ဖငျကိုငျလိုကျ နို့စို့ လိုကျလုပျနပေသေညျ။ နောကျ အတတျတဈမြိုးဆနျး၍ သူမဖငျသားနှဈဖကျအကွားရှိ စအိုပေါကျထဲသို့ လကျကို ထိုးနှိုကျထညျ့သှငျးကာ ဖငျပေါကျထဲကိုဆောငျ့ဆောငျ့ပေးလိုကျသညျ။ “အ အာ ကို …ကိုဇေ … ဟငျ အ အ ဟငျး လိုး လိုးလေ သူသူ မနနေိုငျတော့ ဘူး အ ရှီး အိ အီးဟီး ” ဖငျပေါကျထဲ လကျနှိုကျလိုးခွငျးကထိရောကျကွောငျးကို ဆရာ့ဆရာမြား ပွောကွားဖူးတာကို သတိရမိသှားသညျ။ အေးမွတျသူကိုယျတိုငျလညျး ဖငျမခံဖူးပမေယျ့ တဈမူထူးခွားသော အရသာကို ခံစားလိုကျရသဖွငျ့ ပိုမိုအလိုးခံခငြျစိတျပေါကျပွီး စောကျပတျထဲမှာ ပိုရှလာသလို ဖွဈလာမိသညျ။
ကိုဇလေညျး အပွီးသတျခြိနျ ရောကျပွီ ဆိုပွီး အသညျးအသနျပငျ လီးတဈခြောငျးလုံး ပူထူသှားအောငျ အဆကျမပွတျ ဆောငျ့လိုးခြ လိုကျလရော သူ့လီးက ကငြျကနဲကငြျကနဲဖွဈသှားရပွီး သုကျရညျတှေ ဒလဟောကွီး သူမစောကျခေါငျးထဲသို့ ပနျးထှကျဝငျရောကျသှားရလတေော့သညျ။ သူမ မပွီးခငျ ရပျလိုကျမှာစိုး၍ အေးမွတျသူက … “မရပျနဲ့ ကိုဇေ ဆောငျ့ ဆောငျ့ မွနျမွနျဆောငျ့ပေး အားအား ကောငျး ကောငျးတယျ လိုး လိုးလေ မွနျမွနျ ဟငျ့ဟငျ့ ” ဆိုပွီး သူ့ကိုတအားဖကျတှယျကာဖွငျ့ သူမခါးကလေးကိုအောကျမှနေ၍ အဆကျမပွတျကော့ထိုးကာ ညှောငျ့လိုးပေးနလေရော ကိုဇလေညျး လီးကလရညျထှကျတာတောငျ အနားမယူနိုငျသေးဘဲ အခကြျနှဈဆယျလောကျ မီးပှငျ့မတတျ လိုးဆောငျ့ပေးလိုကျရငျး သူမ စောကျခေါငျးထဲက ဖစြျကာညှဈကာနှငျ့ စောကျရညျတှေ အလီလီပနျးထှကျလာတော့မှ တဈစခနျးရပျမိကွလတေော့၏။ နှဈယောကျသား ခဏအကွာ အနားယူကွပွီး နောကျတဈခြီထပျဆှဲကွပွနျသညျ။
ဒီတဈကွိမျကတြော့ အေးမွတျသူက ကိုဇေ၏ကိုယျလုံးပေါျကနေ မွငျးထိုငျတကျခှထိုငျရငျး အပေါျစီးက လိုးဆောငျ့ ပေးလိုကျလသေညျ။ အေးမွတျသူ၏ ရမ်မကျသညျးထနျမှုနှငျ့ ဆန်ဒပွငျးပွမှုတို့က ကိုဇေ့ကို အံ့အားအသငျ့ကွီး သငျ့စခေဲ့ပွီး သူ့အနနှေငျ့သူမအပေါျ လကျဖြားပငျခါမိလသေညျ။ ကိုဇေ နောကျတဈခြီထပျလိုးဖို့ အခြိနျတောျတောျကလေးယူလိုကျရသညျ။ ဟိုငျးဝေးခရီးကို အတူနှငျလာခဲ့ကွတာခငြျးအတူတူ သူက အေးမွတျသူထကျပို၍ ပငျပနျးနှမျးနယျနသေလိုကွီးဖွဈနသေညျ။ ကိစ်စပွီးစီးသှားကွတော့ နှဈယောကျသား ခွပေဈလကျပဈအိပျမောကသြှားခဲ့ကွလသေညျ။ အေးမွတျသူ တဈရေးနိုးလာသညျ။ သူမနဘေးကို လှညျ့ကွညျ့လိုကျတော့ ကိုဇကေနှဈခွိုကျစှာ အိပျမောကနြပေသေညျ။ အပေါ့အပါးသှားခငြျသလို ဖွဈလာ၍ အိပျခနျးမှထှကျကာ သနျ့စငျခနျးသှားလိုကျပွီး ဆေးကွောသနျ့စငျကာပွနျလာတော့ ဧညျ့ခနျးမှာ လူရိပျလူခွညျတှေ့တာနှငျ့ အပွငျကိုလှမျးထှကျလာခဲ့မိသညျ။ ဧညျ့ခနျးမှာ လူသုံးလေးယောကျရှိနကွေပွီး တီဗှီဇာတျလမျးတှဲတဈခုကို ထိုငျကွညျ့နကွေသညျ။
တညျးခိုခနျးက ဧညျ့ကွိုကောငျလေးနှဈယောကျရယျ ဧညျ့သညျဖွဈဟနျတူသညျ့ သကျလတျပိုငျး အမြိုးသားတဈယောကျရယျ တို့ ဖွဈကွသညျ။ အသားခပျလတျလတျ ကိုယျလုံးခပျတောငျ့တောငျ့နှငျ့ မကြျလုံးအကွညျ့က ရဲတငျးစူးရှလှတာကို အကဲခတျလိုကျမိသညျ။ “လာ ညီမ ထိုငျလေ ” “အောျ အငျး ဟုတျကဲ့ ” “အိပျမပြောျဘူး ထငျတယျ ” “တဈယောကျတညျးလား … ” ဟူ၍ သူကဆကျမေးသညျ။ သူမက အဖောျပါကွောငျး အိပျပြောျနရောက တဈရေးနိုးမကြျလုံးတှကွေောငျနေ၍ ထလာခဲ့တာဖွဈကွောငျးမြား ပွောဆို၍ သူနှငျ့ နှဈယောကျသား လပေေးဖွောငျ့သှားကွသညျ။ အတနျကွာ ထိုငျနကွေရငျး စကား တဈခှနျးစ နှဈခှနျးစ မေးလိုကျဖွလေိုကျနှငျ့ ခြာတိတျလေးနှဈယောကျက အိပျခြိနျရောကျပွီဆိုပွီး ဧညျ့ခနျးစားပှဲတှကေို နရောခကြာ ဧညျ့ခနျးကွမျးပွငျမှာပငျ စောငျခေါငျးမွီးခွုံ၍ အိပျဖို့ပွငျနကွေတာ တှေ့လိုကျရတော့ … “မငျးတို့ ဒီမှာ အိပျကွဖို့ လား ” “ဟုတျတယျ အဈကို အဈကို တို့ဆကျကွညျ့ခငြျကွညျ့လေ ” “ရတယျ ငါတို့လညျး အိပျတော့မှာ မငျးတို့အိပျခငြျ အိပျကွ ” ဆိုပွီး သူကထလိုကျတာမို့ အေးမွတျသူလညျး သူ့နောကျကနေ ထပွနျလာခဲ့ရသညျ။
“အခနျး ဘယျလောကျလဲ ” “အခနျး၂၈ မှာပါ ” “အိပျတော့မလို့လား ကိုယျက ဒီဖကျ ၃၅ မှာ ” “…… …… ” “လာလညျပါလား တဈခုခု ဧညျ့ခံမှာပေါ့ ” အေးမွတျသူကို တဈကိုယျလုံးခွုံ၍ ကွညျ့လိုကျသော သူ့အကွညျ့တှကေ မရိုးဘူးဆိုတာတော့ သိသာလှနျးနသေညျ။ ဒီအခြိနျဆို ကိုဇလေညျး ကုလားသေ ကုလားမော အသကေောငျလို အိပျမောကနြလေောကျပွီ။ မနကျနအေတောျမွငျ့သညျ့ အခြိနျအထိတောငျ တောျရုံနှငျ့နိုးနိုငျမညျ့ပုံ မပေါျပါခြေ။ အေးမွတျသူ သူ့ကိုခပျစူးစူးကလေးစိုကျကွညျ့လိုကျရာက သူမ အရဲစှနျ့၍… “တကယျ ဧညျ့ခံမှာလား သှားမယျလေ ” “တကယျပေါ့ ညီမရဲ့ လာ … ” သူမလကျကို မသိမသာဆှဲကိုငျကာ ခေါျလိုကျတာမို့ အေးမွတျသူ ရုတျတရကျရုနျးမလိုလုပျမိပွီးမှ စိတျကူးတဈမြိုး ပေါကျကာ မရုနျးတော့ဘဲ အသာငွိမျ၍ လိုကျလာခဲ့လိုကျသညျ။ သူ့အခနျးတံခါးကို ဖှငျ့၍ ဝငျလိုကျသညျ။ “ထိုငျလညေီမ နာမညျက ဘယျလို ” “အောျ သူသူပါ … အဈကိုကရော” “ကိုကိုနိုငျပါ … ကိုနိုငျ … လို့ပဲ ခေါျပါ ” “အဈကို တဈယာကျတညျး လား ” “အငျး တဈယောကျ … ခုတော့ နှဈယောကျပေါ့ … ဟငျး … ဟငျး ” “ဟငျး ဟငျး… ဟငျး … အဈကိုက ရယျစရာပွောတတျသားပဲ ” သူက အေးမွတျသူအနားကိုကပျလာသညျ။
“သူသူ ဘီယာသောကျမလား … ဒါမှမဟုတျအအေး… တဈခုခု ” “အို နပေါ … ရပါတယျ … ဘီယာတော့ မဖွဈသေးဘူး အဖောျပါလို့ အဟငျး…ဟငျး … အအေးကတော့ ဘာဖွဈဖွဈ ရပါတယျ ” “သူသူ့အဖောျက အိပျပွီလား ” “အငျး ဟုတျတယျ … ခရီးပနျးလာလို့ … ကို နိုငျ … အ ဟငျး ဟငျး ” အေးမွတျသူ ကိုယျ့စကားကိုယျ မလုံမလဲနှငျ့ ရယျနလေိုကျသညျ။ သူက ဘာမှမဖွဈသလိုနှငျ့ ဘီယာနှငျ့ အအေးဘူး သုံးလေးဘူးထုတျကာ အေးမွတျသူ ကိုတဈဘူး ကမျးပေးသညျ။ အေးမွတျသူအနားမှာ ကပျ၍ ထိုငျလိုကျသညျ။ ကိုယျခန်ဓာခငြျး ပူးပူးကပျကပျ ပေါငျခငြျးထိနမေိကွသညျ။ အေးမွတျသူ စိတျတှေ လှုပျရှားနသေညျ။ သူမစိတျလှုပျရှားနတော သူသိမြားသိနလေမေလား လို့ စိတျထဲက တှေးပူလိုကျမိသေးသညျ။ အေးမွတျသူ ကိုယျ့ကိုကိုယျ ဟနျကိုယျ့ဖို့ ဆိုပွီး ကိုလာအအေးဘူး လကျကိုငျကှငျးကလေးကို အသာအယာ ဆှဲဖောကျပွီး အအေးကို ဖွညျးဖွညျးခငြျးစုပျသောကျနလေိုကျသညျ။ သူမထငျသညျ့အတိုငျးပငျ သူက စကားစလာသညျ။ “သူသူ အခြိနျရ ရဲ့လား … ဟငျ ” “အငျး ရ ပါတယျ ဘာ ဖွဈလို့ ” “စကားပွော ခငြျလို့ပေါ့ အဟငျး ဟငျး ” သူ့မကြျနှာက သူမအနားကို နီးနီးကပျကပျရောကျရှိလာသညျ။
သူမ လကျကလေးတဈဖကျကို သူ့လကျနှငျ့ မသိမသာကိုငျစမျး၍ … ။ အေးမွတျသူ အသာကလေး ငွိမျနမေိသညျ။ “ပွော လေ ရ … ပါတယျ … ” သူမအသံက တိုးတိုးလေး …မဝံ့မရဲ လသေံမြိုး …။ “ဟိုလေ အကွာကွီးတော့ သူသူ မနရေဲပါဘူး တောျကွာ သူနိုးသှားရငျ … ” “ဒါဖွငျ့ ခဏလေး တဈနာရီ … နှဈနာရီ …လောကျဖွဈဖွဈ … ” “အငျ … အဈကို ကလဲ ” “ပွှတျ … ပွှတျ … ” “အ …… အာ …… အ အကို အှနျးးး …… ” အေးမွတျသူ သူ့ရငျခှငျထဲသို့ ဘယျနညျးဘယျပုံ ရောကျရှိသှားမှနျးတောငျ ကိုယျ့ကိုကိုယျ သတိမထားမိလိုကျပါ။ သူမအသိဝငျလာခြိနျမှာတော့ သူမနှုတျခမျးလှှာဖူးဖူးကလေးဆီသို့ ရှညျလြားလှသော ငွငျးဆနျဖို့ ရနျ ခကျခဲလှနျးသညျ့ သူ့အနမျးမြားက ကရြောကျလြှကျရှိလပွေီ။ နှဈယောကျသား ကွာမွငျ့စှာပငျ အနမျးရယောဉျကွောထဲ မြောပါနမေိကွသညျ။သူမနို့အုံ လုံးလုံးအိအိ နှဈမွှှာကို သူ့လကျမြားက ဖစြျလိုကျညှဈလိုကျ ဆုပျကိုငျခြနေယျပေးလြှကျရှိသညျ။သူမ ဘယျလိုမှပငျ ရုနျးထှကျလို့မရ ရုနျးဖို့ အားအငျတှေ ကုနျခမျးပြောကျဆုံးသှားသလို ဖွဈနသေညျ။
“သူသူ ” “အငျ … ” “ကိုယျ့ကို အခြိနျ နညျးနညျးလောကျပေးပါနောျ ဒီည …ပေါ့ ” “ကို ရယျ … နောကျနေ့ ကမြှ ပိုမကောငျးဘူးလား ဟငျ မနကျဖွနျဆို သူသူ တဈယောကျတညျး ရှိမှာပါ ” “ဟငျ့အငျး ဒီည … အခု ည … ” “သှား … လူ ဆိုး …တောျ တောျဘီကှာ ဖယျပါ ဒီလကျကွီးက …ဟငျ့ ဟငျ့ ” “ခစြျ ခစြျတယျ ခလေး ရယျ အရမျး ခစြျ ” အေးမွတျသူ သူ့ကုတငျပေါျကို တဈကိုယျလုံး ပွိုဆငျးသှားခဲ့ရသညျ။ သူမကိုယျပေါျက ညဝတျအငျ်ကြီပါးကလေးမှာလညျး ကုတငျအောကျကွမျးပွငျဆီ လှငျ့ဝဲကလြို့ … ။ ဖှေးနုတငျးအိနသေော သူမ၏အသားဆိုငျအိအိကလေးမြားက အဝတျမဲ့ခန်ဓာကိုယျပေါျမှာ သူ့နရောနှငျ့သူ အခြိုးတကြ ဟီးလေးခိုနကွေလြှကျ …သူမ၏သဘာဝအလှကို ကိုကိုနိုငျတဈယောကျမွငျလို့ ရှုလို့ မဝနိုငျအောငျပဲ ရှိနလေသေညျ။ သူ့ကိုယျလုံးကွီးက အေးမွတျသူရဲ့ကိုယျပေါျမှာ ထပျမှောကျအိပျခလြိုကျရငျး အနမျးမိုးတှကေ သညျးထနျစှာ ရှာသှနျးနပေသေညျ။ သူ၏လကျကွမျးကွီးတှကေ သူမကိုယျခန်ဓာရှိ အသားဆိုငျနုနုအိအိကလေးတှကေို မညှာမတာပငျ ဆုပျညှဈခြနေယျကာ လကျသရမျးခငြျတိုငျး သရမျးနကွေသညျ။
နို့နှဈလုံးကို ဘယျညာတဈဖကျစီဆှဲဆှဲ၍ စို့ပေးသညျ။ နို့သီးခေါငျးကလေးနှဈခုကို တပွှတျပွှတျစုပျ၍ လြှာနှငျ့တဖတျဖတျ တို့ထိယကျဆှပေးသညျ။ နောကျ သူမခါးလေးဆီကို လြှောဆငျးသှားပွီး ဝမျးဗိုကျသားပွငျ ခပျရှပျရှပျကလေးကို တယုတယမှှေးကွူ၍ ခကြျတိုငျတဝိုကျကို ယားကြိကြိကလေးဖွဈအောငျ လြှာနှငျ့ ထိုးသှငျးကာ မွှူဆော့ ကစားပေးနသေညျ။ ထိုမှတဆငျ့ သူမ၏ဆီးခုံဆီသို့ ရောကျရှိလာပွီး ဆီးခုံတဝိုကျကို နမျးစုပျပေးသညျ။ သူမ၏မှေးညှငျးနုနု ကလေးမြားကို လကျနှငျ့သပျတငျကာ ဖောငျးဖောငျးကွှကွှဖွဈနသေော စောကျပတျမကြျနှာပွငျကယြျကို ပွှတျကနဲစုပျလိုကျ လြှာနှငျ့ယကျလိုကျလုပျလာသညျ။ စောကျစိထိပျဖူးကလေးကို စုပျသညျ နမျးသညျ။ လြှာဖွငျ့ယကျယကျပေးနသေညျ။ စောကျပတျအကှဲကွောငျးတလြှောကျကို ထောငျလိုကျ သူ့လြှာပွားကွီးနှငျ့ အောကျကနအေပေါျကို ယကျကာသပျကာဖွငျ့ အခေါငျးကလေးထဲကိုပါ လြှာသှငျး၍ လှညျ့ပတျမှှနှေောကျကာ ဆှပေးလိုကျရာ အေးမွတျသူ ဣန်ဒွပေငျမဆညျနိုငျအောငျဖွဈပွီး ကော့ကာတှနျ့ကာနှငျ့ သူမစောကျခေါငျးကလေး ထဲက စောကျရညျတှကေ ပေါငျခွံတဝိုကျသို့ပငျ အဆကျမပွတျ ယိုစီးကလြာခဲ့ရလသေညျ။
သူမ၏စောကျပတျတဈခုလုံး အရညျမြားဖွငျ့ နူးအိရှှဲစိုလာတော့မှ သူ့လှုပျရှားမှုကို တဈစခနျးရပျလိုကျပွီး သူ့ခါးမှ ပုဆိုးကို ဖွလြှေော့၍ ခြှတျခလြိုကျပသေညျ။ “အို ” အေးမွတျသူ မကြျစိရှေ့မှာမွငျလိုကျရသော လီးကွီးကအားရစရာကွီးပါပေ။ မဲမဲသဲသဲနှငျ့ ကိုငျးခရမျးသီးကွီးလို တှဲလောငျးကွီးကနြပွေီး တောငျမတျနခြေိနျမဟုတျတာတောငျမှ လီးလုံးပတျနှငျ့အလြားက ကြောခမြျးလောကျစရာကွီးဖွဈနတောကိုတှေ့ရလသေညျ။ ကိုဇလေီးထကျ နှဈဆသုံးဆခနျ့ပငျ ပိုကွီးကာ ပိုရှညျလိမျ့မညျဆိုတာ ဗဒေငျတောငျမေးဖို့ မလိုတော့ပါခြေ။ အပွာဗှီဒီယိုကားတှထေဲက ကပ်ပလီလီး ရှညျလမြောကွီးတှကေို ပွေးမွငျလိုကျမိပသေညျ။ သူက သူမအနားကို ကပျလာပွီး လီးကိုအကိုငျခိုငျးသညျ။ အေးမွတျသူ လကျကလေးတဈဖကျ သူ့လီးဆီကိုရောကျရှိသှားကာ လီးကို ဆုပျကိုငျစမျးကွညျ့လိုကျမိသညျ။ “ကွီးလိုကျတာ နောျ အဈကို့ဟာကွီး ” “ကွိုကျလား သူသူ ” အေးမွတျသူ ဘာမြှမပွောဘဲ ဆိတျဆိတျနရေငျး သူ့ဟာကွီးကို လကျနှငျ့ဆုပျဆှဲယူလိုကျကာ သူမပါးစပျထဲ ထညျ့သှငျး၍ နမျးစုပျပေးလိုကျသညျ။ လီးကွီးက ပါးစပျနှငျ့မဆနျ့အောငျဖွဈနေ၍ အတောျကွီးကို ကွိုးစားပမျးစား ထညျ့စုပျနရေပသေညျ။ ရှညျလညျးအတောျရှညျ၍ ၈ လကျမလောကျအထိ ရှိလိမျ့မညျဟုထငျမိသညျ။
အေးမွတျသူ သူ့လီးတဈခြောငျးလုံးကို မရမက စုပျငုံကာ လြှာနှငျ့လဒဈထိပျကနစေပွီး လီးခြောငျးတလြှောကျကို အသှားအပွနျယကျကာယကျကာ ပေးသညျ။ ဂှေးဥနှဈလုံးကိုပါ တပွှတျပွှတျစုပျ လိုကျတော့ လီးကွီးက မဟားဒယားကွီးထှား မတျတောငျလို့လာလသေညျ။ “အား ကောငျးတယျ စုပျစုပျ သူသူ ” သူကြနေပျအောငျ ဆကျလကျစုပျငုံ ယကျဆှပေးလိုကျရငျးက အေးမွတျသူ မနတေတျမထိုငျတတျဖွဈလာခဲ့ရ တာမို့ “ထညျ့လိုကျတော့ အဈကိုရယျ လုပျခငြျရငျ မွနျမွနျလုပျ ” “သူသူ ထနပွေီလား ” “အငျး ” “ဒါဖွငျ့ ပကျလကျအိပျလိုကျ သူသူ ” သူမ ပကျလကျအိပျကာ ဒူးထောငျပေါငျကားလုပျပေးလိုကျသညျ။ သူ့လီးထိပျကွီးက သူမအစေ့ကလေးကို ဖိလှိမျ့ထိတိုကျကာဖွငျ့ စောကျခေါငျးအပေါကျကဉြျးကလေးကို တဈထဈခငြျး တဈရဈခငြျး စိုကျနဈ ဆောငျ့ဝငျလာခဲ့လသေညျ။ “အာ့ အား ဖွေး …ဖွေး ဖွေး ကို နိုငျ အ အ အိဟငျ့ အငျ့ ဟငျ့ဟငျ့ ကွပျ ကွပျတယျ ” “ဖွေးဖွေးပဲ လိုးမှာပါ သူသူရဲ့ ” “ကို့ လီး အရမျးကွီးတယျ ရှညျလညျးရှညျတယျ မတှေ့ဖူးဘူးကှာ သူသူ့ကို ညှာပွီး လိုးပေးနောျ ဟငျ့ ဟငျ့ ” “လီးကွီးတာ မိနျးမတှအေကွိုကျပါ သူသူရဲ့ သူသူ မကွိုကျဘူးလား ” “ဒါတော့ ဒါပေါ့ ကွိုကျ ကွိုကျပါ တယျ မ ခံ ဖူး ဘူး နာမယျထငျတယျနောျ အဈကို ရယျ ” အေးမွတျသူ ခြှေးတှပြေံလာခဲ့ရသညျ။
သူ့လီးကွီး သူမစောကျပတျထဲ အပွညျ့အသိပျတိုးဝငျနတောကို ကွညျ့ရငျး အေးမွတျသူ “ကြှတျ ” ခငြျခငြျ ဖွဈနမေိသညျ။ တဈခကြျနှဈခကြျဖိဆောငျ့လိုကျ လီးကိုဒဈနားရောကျတဲ့အထိ ပွနျဆှဲထုတျကာ ဖွေးဖွေးခငြျးထိုးထညျ့လိုကျလုပျ၍ အထာနပျကာ ကြှမျး နသေူပီပီ တဈဖကျက အလိုးခံနသေညျ့မိနျးမသားဖွဈသူ မနဈနာစအေောငျ ခြော့လိုးကလေးလိုးပေးနရော ခံရတာထငျသလောကျ မဆိုးလှဘဲ ညငျသာစီးပိုးစှာဖွငျ့ လီးခြောငျး၏ပှတျတိုကျပေးမှုကို ခံရငျး အရသာ တဖွညျးဖွညျး တှေ့လာရပါသညျ။ “ကောငျးလား နာသေးလား ညီမ ” “မ မနာဘူး အောငျ့ သကျသကျ ဖွဈနတော …တဈခုပဲ … အကို အရမျးတတျတာပဲကှာ … သူသူထငျတောငျ မထငျမိဘူး … တခွားသူသာဆို သူသူ့စောကျပတျကှဲပွီ ထငျတယျ အဈကို ရယျ ” “အကိုက ဒီလီးနဲ့ ပါကငျဖှငျ့ဆိုလညျး ဖှငျ့ခဲ့တာပဲ … စောကျပတျ မစုတျမပွဲအောငျဂရုစိုကျပွီးလိုးရတာပေါ့ … သူသူ … အကို့နဲ့နရေတာ သဘောကရြငျ နောကျနေ့လညျး ထပျတှေ့ကွမယျကှာ …အဈကို တှေ့ခငြျသေးလို့ပါ တကယျပွောတာနောျ ” “သူသူလညျး မငွငျးဝံ့တော့ပါဘူး အဈကိုရယျ တှေ့ရပါစေ့မယျ သူသူ ကတိပေးပါတယျ ” “တအားလိုးခငြျလာပွီ သူသူ နညျးနညျး အောငျ့ထားလိုကျနောျ အရမျးကွီးတော့ မနာစရေပါဘူး ” သူကပွောပွီး လီးတဝကျလောကျကိုသှငျး၍ ခပျဆတျဆတျကလေးလုပျပွီး ဆငျ့ကာဆငျ့ကာ ဖိဆောငျ့ခလြိုကျလသေညျ။
“အား ကို ရယျ ကောငျးလိုကျတာ နောျ အို အိုး လိုး လိုးစမျးပါ အဈကို လိုး လိုး သူသူ ခံနိုငျတယျ စောကျပတျကှဲသှားလညျး မကွောကျပါဘူး ဆောငျ့သာဆောငျ့ မွနျမွနျ ” “စှပျ ဗှပျ ဖှပျ စှပျ ဖတျ ပှပျ ဘုတျ ဘှတျ ဖတျ စှိ စှပျ ဇှပျ ” စညျးခကြျမှနျမှနျနှငျ့ လီးအဝငျအထှကျပွုရာ လိုးဆောငျ့ပှတျတိုကျသံ စောကျရညျသံမြားက အတိုငျးသားပငျထှကျပေါျလို့ လာပသေညျ။ အငျ့ကနဲ အိကနဲ သူမနှုတျမှ ဗလုံးဗထှေး ညညျးတှားရရှေှတျ လိုကျသံမြားကလညျး တဈခကြျတဈခကြျပေါျထှကျလာရလြှကျ အေးမွတျသူ လီးအဝငျကောငျးအောငျဆိုပွီး သူမစောကျပတျနှုတျခမျးသားကလေးမြားကို လကျနှဈဖကျနှငျ့ဟိုဖကျဒီဖကျ ဆှဲဖွဲပေးထားတာကိုပါ ကိုကိုနိုငျတှေ့မွငျလိုကျရပါသညျ။ သူ့လီးက တငျးသထကျ တငျးလာနသေညျ။ ပကတိ အပြိုစငျစဈစဈရဲ့စောကျပတျကို ပါကငျဖှငျ့နရေသညျ့ အလား ခံစားခကြျခငြျး ထပျတူကနြတောမို့ ရမ်မကျဇောကပိုကွှ ပိုထနျလာခဲ့ရပွီး လရညျမြားပငျ ထှကျခငြျခငြျဖွဈကာ လီးထိပျမှာ အရညျစို့၍ လာခဲ့ရပသေညျ။ သူ အခကြျသုံးလေးဆယျလောကျ ပဈဆောငျ့ခလြိုကျပွီး အေးမွတျသူကို ခံနိုငျစှမျးရှိမရှိ အကဲခတျကွညျ့လိုကျတော့ သူမမှာ မကြျလုံးလေးမှိတျကာ အံတကွိတျကွိတျနှငျ့ အောငျ့ခံနတောကို တှေ့လိုကျရပွီး မိနျးကလေးတှရေဲ့ကဉြျးထဲကွပျထဲရောကျခြိနျတိုငျး ခံနိုငျရညျစှမျးအား ရုတျတရကျ မွငျ့တကျလာတတျကွပုံကို သတိရမိသဖွငျ့ သူမနာကငြျမှာကို အမှုမထားတော့ဘဲ ကိုယျ့လိုဘပွညျ့မွောကျ အောငျသာ အာရုံစူးစိုကျ၍ သဲကွီးမဲကွီးပငျ သူမစောကျဖုတျကလေးကို အဆကျမပွတျပငျ ဖိလိုးပဈလိုကျလတေော့သညျ။
နာရီဝကျခနျ့ ကွာမွငျ့သှားသညျ။ ကိုနိုငျအဆောငျ့ကောငျးကောငျးနှငျ့ လိုးဆောငျ့ပေးနစေဉျမှာပငျ အေးမွတျသူ စောကျရညျတှေ နှဈကွိမျတိတိ ထှကျကခြဲ့ရပွီး နှဈခြီပွီးလိုကျရကာ ယခုတဖနျ သူဆကျတိုကျလိုးဆောငျ့မှုနောကျကို တစိုကျမတျမတျ ထပျမံမြောပါ၍ နောကျတဈခြီကောငျးဖို့ အစပွုသလိုကွီး ဖွဈနခေဲ့ရပွနျပါပွီ။ ကိုနိုငျက သူမပေါငျနှဈဖကျကိုထမျးကာ အားပါပါနှငျ့ဆောငျ့လိုးခလြြှကျရှိသညျ။ သူ့လီးဒဈကွီးက အဝငျနကျသထကျနကျလာခဲ့ပွီး အေးမွတျသူ၏ သားအိမျကိုပငျ ဝငျရောကျဆောငျ့မိသှားသညျ။ “အ နာ နာတယျ အကို လြှော့ လြှော့ပေးဦး ” “လီးက အထဲရောကျသှားတာနဲ့ တူတယျ ” “အား အရငျးထိ မလိုး လိုးနဲ့ဦး ကို နိုငျ အောငျ့အောငျ့သှားတာ ရငျခေါငျးထဲအထိဆို့ ဆို့ သှားတာပဲ ” “သူသူ မခံနိုငျရငျပွော လေ ကို လြှော့လိုးပေးမယျ နောျ ဟုတျလား ” “အငျး ရပွီ ရပွီ ဒီအတိုငျးပဲ လိုးပေး အကိုရယျ အငျး အငျး အ အငျ့ အငျး ” သူက လီးကို သုံးပုံနှဈပုံခနျ့ သူမခံသာရုံလောကျ လိုးပေးလိုကျပွီး အဝငျအထှကျမှနျမှနျနှငျ့ နှဈယောကျသား စညျးစိမျအတှေ့ကွီးတှေ့လာခဲ့ကွသညျ။
နောကျထပျ အခကြျနှဈဆယျလောကျဆောငျ့ခလြိုကျရငျး အေးမွတျသူစောကျပတျထဲမှာ တငျးကနဲတငျးကနဲ ဖွဈကာ အတှငျးသားလေးတှေ သူ့လီးကိုဖစြျညှဈစုပျဆှဲ၍ ပွီးသှားခဲ့ရပွီး ကိုနိုငျကိုယျတိုငျလညျး သူမစောကျခေါငျးအတှငျးမှ တဈကွပျစီးပိုးစှာ ပှတျတိုကျ စုပျဆှဲမှု အရှိနျကွောငျ့ သုကျကွာကွာ ထိနျးမထားနိုငျတော့ဘဲ သူ့သုကျရညျပစြျခြှဲခြှဲမြားကို သူမ၏သားအိမျထဲသို့ တဗွဈဗွဈနှငျ့ အဆကျမပွတျပနျးလှှတျထုတျလိုကျရလေ၏။ အေးမွတျသူလညျး သူနှငျ့ပွိုငျတူပငျ တတိယအကွိမျမွောကျ ပွီးလိုကျရတာမို့ ခွကေုနျလကျပမျးကလြို့ သှားသညျ။ ကိုနိုငျရော သူမပါ အတောျကလေးမောသှားခဲ့ကွပွီး အနားယူရငျး အေးမွတျသူ ဘီယာတဈဘူးကို စုပျသောကျနလေိုကျသညျ။ ကိုဇသောသိလြှငျ သူမကို မယုံသငျ်ကာဖွဈမညျလားမသိ။ မတတျနိုငျပေ။ သူမအနနှေငျ့ ကိုဇထေကျစာလြှငျ ယခုလို ကိုနိုငျလို အရှယျရောကျပွီး လိငျမှုဆိုငျရာ အတှေ့အကွုံလညျး ပိုမိုရငျ့ကကြျသညျ့ ယောကျြားဆနျဆနျ အကွမျးရော အနုရော စှယျစုံရသညျ့ သူ့လိုလူစားမြိုးနှငျ့ အခစြျရယောဉျကွောထဲ မြောပါရတဲ့အဖွဈကို ပိုပွီး အလေးသာနမေိကွောငျးကို အမှနျအတိုငျးပငျ ဝနျခံရတော့မညျ ဖွဈပါသညျ။
ခဏအနားယူကွပွီး မိနဈအနညျးငယျကွာတော့မှ ကိုနိုငျနှငျ့သူမ ခုနငျကအတိုငျးနောကျတဈခြီထပျဆှဲကာ ကာမစညျးစိမျကို အပွတျပငျ ခံစားလိုကျကွသညျ။ ကိုနိုငျက သူမကို ကုတငျစောငျးမှာ ကနျ့လနျ့ဖွတျ လှဲအိပျစပွေီး သူက ကုတငျအောကျကွမျးပွငျမှာ ရပျလကြျသားပုံစံအတိုငျး သူမပေါငျနှဈဖကျကို ပွဲပွဲကားကားလုပျကာ သူမစောကျဖုတျထဲလီးသှငျး၍ ဆောငျ့လိုးပေးလိုကျခွငျးဖွဈသညျ။ ဒီနညျးက လီးအဝငျပိုနကျသလောကျ ပိုပွီးတော့လညျး ထိထိမိမိရှိလှပသေညျ။ နာရီဝကျကြောျလောကျ ကာမဆကျဆံမှုက အေးမွတျသူကို တဈခြီမက ပနျးတိုငျသို့ ရောကျရှိသှားစသေညျ။ အေးမွတျသူ ကိုနိုငျ၏အခနျးမှပွနျလာတော့ မနကျ ၃ နာရီပငျ ထိုးပွီးနပွေီ။ သူမ၏အဖွဈသနဈကို အိပျမောကနြရှောသော ကိုဇေ တဈယောကျကတော့ဖွငျ့ ဘာတဈခုကိုမြှပငျ သိနိုငျစှမျးရှိမညျမဟုတျပါခြေ။ မနကျ ၈ နာရီလောကျမှ ကိုဇတေဈယောကျ နိုးလာသညျ။ မိုးလငျးကွီးထဲမှာလငျးဆှဲတဈခြီထပျဆှဲကာ သူမကိုနှုတျဆကျ၍ ကိုဇေ သူ့အလုပျခှငျရှိရာကို ပွနျသှားသညျ။ သူမကို မကွာခဏ ဖုနျးအဆကျအသှယျလုပျမညျဖွဈကွောငျးလညျး ပွောသှားသေးသညျ။ အေးမွတျသူလညျး ခုမှပငျ ပိုပွီးလှတျလပျသှားသလို ခံစားလိုကျရလသေညျ။
နံနကျစာကို တဈယောကျတညျးစားသောကျပွီး အိပျခနျးထဲမှာ အနားယူအိပျစကျလိုကျကာ နေ့ခငျး ၁ နာရီလောကျကမြှ အိပျယာကပွနျနိုးထလာခဲ့သညျ။ ကိုယျလကျသနျ့စငျကာ အဝတျအစားသဈတဈစုံကို လဲလှယျဝတျဆငျပွီး သူမခွလှေမျးမြားက ကိုကိုနိုငျရှိရာ အခနျးနံပါတျ ၃၅ ဆီသို့ တရှေ့ရှေ့လှမျးလြှောကျ လာခဲ့လြှကျ …။ ကိုနိုငျက သူမရောကျလာမှာကို ကွိုသိနသေညျ့အလား အိပျခနျးထဲမှာ အသငျ့စောငျ့ကွိုလြှကျရှိသညျ။ “သူသူ လာလေ ဝငျခဲ့ ” ကိုကိုနိုငျက လှမျးခေါျလိုကျကာ ကုတငျပေါျကနေ လကျကို အသာကမျးပေးလိုကျသညျ။ အေးမွတျသူလညျး သူ့နဘေးမှာ ထိုငျခလြိုကျရာက သူ့ရငျခှငျထဲမှာ အသာအယာပငျ ဝငျရောကျ လဲလြောငျးနလေိုကျသညျ။ ကိုကိုနိုငျက ဝီစကီ တဈခှကျပွီးတဈခှကျသောကျ၍ ငွိမျ့နပွေီး သူမကိုလညျး ဘီယာတဈဘူးဖောကျပေးလိုကျကာ နှဈယောကျသား ကုတငျကွီးပေါျမှာ အတူတကှ ဆကျရကျမငျးစညျးစိမျ ခံစားလိုကျကွသညျ။
အေးမွတျသူ တောျတောျကလေး မူးရီသှားခဲ့သညျ။ သူမကိုယျပေါျက အငျ်ကြီအဝတျအစားတှကေို ဘယျလိုကနဘေယျလို ခြှတျမိသှားမှနျးမသိတော့ခြေ။ သူမမှာ ကုတငျကွီးပေါျတှငျ ဝတျလဈစားလဈ အနအေထားအတိုငျး စနျ့စနျ့ကွီး လဲလြောငျးနလြှေကျ ရှိလပွေီ။ သူမ၏ ထှားထှားအိအိကလေး တငျးကွှလြှကျရှိသော နို့အုံနှဈမွှှာကို ကိုနိုငျကအားပါးတရ ဆုပျညှဈကာဖွငျ့ တဈလှညျ့စီ ခြနေယျပေးနပွေီး နို့သီးတှကေို စို့ပေးနသေညျ။ သူမပေါငျခှဆုံရှိ စောကျပတျမို့မို့ ဖောငျးဖောငျး ကလေးကို သူ့လကျဖွငျ့ ထိုးကာနှိုကျကာ ပှတျဆှပေးရငျး စောကျရညျတှေ တရှှဲရှှဲယိုစီးကြ လာအောငျ ပွုလုပျပေးနသေညျ။ သူသူ အမူးလှနျကာ မကြျခှံတှမေဖှငျ့နိုငျအောငျ လေးလံနပေမေယျ့ ကိုယျကလေးကမူ ကော့ပြံ၍ ထှနျ့လူးနရှောပါသညျ။ “သူသူ အိပျခငြျနပွေီလား ” “ဟငျ့အငျး နညျးနညျး မူးနလေို့ ဟငျးဟငျး ကို ကို နိုငျ ဖကျထားစမျးပါ သူသူ့ကိုနမျးပါဦး ကိုရဲ့ ” “ခစြျတယျ သူသူရယျ မငျးလေးက သိပျလှတာပဲ ” “ကိုနိုငျ ” “ဟငျ သူသူ ဘာလဲ ” “ထညျ့ပေးတော့ ကိုနိုငျရယျ … သူသူ လိုခငြျနပွေီ ” “အငျး ဟငျး ဟငျး … သူသူ စိတျကွိုကျဖွဈစရေမှာပေါ့ ” ကိုနိုငျကပွောပွီး သူ၏တောငျမတျနပွေီဖွဈသော လီးဒဈထိပျဖူးကွီးကို အေးမွတျသူ၏ စောကျပတျ အခေါငျးပေါကျကလေးထဲသို့ ဖိနှဈကာ ထိုးဆောငျ့ထညျ့လိုကျလသေညျ။
အေးမွတျသူ ကော့ကနဲဖွဈသှားပွီး သူမပေါငျတနျနှဈဖကျကို ဖွဲကားပေးလိုကျသညျ။ လီးကွီးက တရှိနျထိုးကွီးထိုးဆောငျ့ဝငျလာပွီး လီးအရငျးထိ ဆောငျ့သှငျးပဈလိုကျတာမို့ သူမစောကျခေါငျးအပေါကျကဉြျး ကလေးထဲသို့ တဈကွပျစှာတိုးဝငျလာရသညျ့အထဲ လီးထိပျဖူးကွီးက သူမစောကျခေါငျးအတှငျးမှ သားအိမျကိုပငျ ပေါကျထှကျသှားမတတျ ထိုးဆောငျ့ခလြိုကျသလို ဖွဈသှား၍ ရငျခေါငျးထဲမှာ စပျဖငြျးဖငြျးကွီး ဖွဈပေါျခံစားလိုကျရပွီး ကိုနိုငျ့ရငျဘတျကို လကျကလေးနှဈဖကျ စုံကနျ၍ တှနျးထားလိုကျမိလသေညျ။ “အ … နာ … နာ လိုကျတာ အောငျ့သှားတာပဲ ကိုရယျ အ ရှီး အီး ” “နညျးနညျးအောငျ့ထား ပါ သူသူရဲ့ ကိုယျ့ လီးက အရငျးထိ စိုကျဝငျသှားလို့ နမှောပေါ့ နောကျ ကငြျ့သားရလာရငျ ကောငျးသှားမှာပါ ” “ဟငျး သပွေီထငျတယျ ကိုနိုငျရယျ အသကျရှူကွပျသှားတာပဲ လိုးရငျလညျး ဖွေးဖွေးလိုးပါ ကိုရဲ့” “ကဲပါ ဖွေးဖွေးပဲ ကဲ ” ကိုနိုငျက သုံးလေးခကြျထပျမံ၍ ညှောငျ့ဆောငျ့ရငျး လီးကို ခုနကလို တဖွညျးဖွညျးအရငျးရောကျအောငျ လိုးပေးနသေညျ။ စောကျပတျတဈခုလုံး စုတျပွဲတော့မတတျ နှုတျခမျးသားတှေ တငျးကနဲပငျ ဖွဈသှားသညျ။
အေးမွတျသူ အံကွိတျ၍ အောငျ့အညျးခံနလေိုကျသညျ။ “ဖောကျ ဖောကျ ဘှပျ ဘုတျ စှပျ ဇှပျ ဗွိ ပွှတျ ဗွှတျ ဘုတျ ဗှပျ ” သူမ၏ရှှဲနဈနပွေီဖွဈသောစောကျရညျတှကွေောငျ့ လီးအဝငျသိပျမခကျလှတော့ဘဲ တဈတဈကွပျကွပျနှငျ့ပငျ လီးကွီး အဝငျအထှကျ တဖွညျးဖွညျး မှနျလာသညျ။ အရညျသံ တဗှပျဗှပျနှငျ့ ဆူညံစှာ ထှကျပေါျလာရပွီး နငျ့ကနဲနငျ့ကနဲနအေောငျ ထိထိမိမိခံစားရသညျ့ဝဒေနာကို တဈစတဈစကငြျ့သားရလာခဲ့သညျ။ ကိုနိုငျက သူမကို ပွီးပွီးရောလိုးခွငျးမြိုးမဟုတျဘဲ သူမစောကျပတျကို လီးအဝငျကောငျးအောငျဆိုပွီး အပေါကျဝခြဲ့ထှငျသညျ့အနနှေငျ့ လီးကို ဘယျလှညျ့ ညာလှညျ့ လှညျ့ပတျမှှနှေောကျ၍ နှဲ့ကာနှဲ့ကာဖွငျ့ ဆောငျ့လိုးပေးနခွေငျးဖွဈရာ အေးမွတျသူအနနှေငျ့ အနညျးငယျအခံရခကျသလိုဖွဈနပွေီး စောကျပတျကိုလညျး ပိုမို၍ ရှစထေစသေလိုဖွဈနပေါသညျ။သူမစောကျခေါငျး အပေါကျဝကလေးကလညျး ဟဟပွဲပွဲ အာတာကှဲကလေးဖွဈကာ လီးဝငျပေါကျပိုကယြျလာသညျ။
နာလညျးနာ ကောငျးလညျးကောငျးဆိုသလို စောကျစိကို လီးကွီးက မကွာခဏ ခလုတျတိုကျမိသလို ဖွဈဖွဈသှား၍ နာကငြျမှုဒဏျကို သတိမေ့ပွီး သူမကိုယျတိုငျပငျ စောကျပတျကို ကော့ကော့ကွှကွှလုပျ၍ ပေးနမေိပသေညျ။ လီးအဝငျနကျသလောကျ စောကျပတျတဈခုလုံးလညျး လကျနကျနှငျ့သားကောငျမမြှ သညျ့နှယျ လီးခြောငျးကွီးကသပျလြှိုသှငျးသလိုဖွဈနတောမို့ အာတာကှဲစောကျပတျမှာပို၍ပငျ ဟဟပွဲပွဲကွီး ဖွဈလြှကျ လီးကွီးဝငျလိုကျထှကျလိုကျတိုငျး တဇှပျဇှပျ တဗှပျဗှပျနှငျ့ စောကျရညျသံမြားက သူမလိုဏျခေါငျးလေး ထဲကနေ ဆူညံစှာထှကျပေါျနပေတေော့သညျ။ “အား လိုး လိုး တအား လိုးတော့ ကိုနိုငျ သူသူ နညျးနညျးခံနိုငျလာသလိုပဲ အား အရှီး ကောငျး ကောငျးလိုကျတာ ကိုနိုငျ့လီးကွီးက တကယျ့ကို ကွီးလှနျးလိုကျတာကှယျ ဟငျ့ဟငျ့ ရှယျဆိုဒျကွီးပဲ ထငျတယျ ဟငျး ဟငျး ” “ကောငျးလား သူသူ ကိုယျလိုးပေးတာ ဘယျလိုနလေဲ ” “ကောငျးတယျ အကို သူသူ ကွိုကျတယျ လိုးပါ လိုးပေးစမျးပါ စိတျကွိုကျသာလိုး အဈကိုရယျ ” အေးမွတျသူ တငျပါးနှဈဖကျကို ကော့ပြံကာမွောကျကွှပေးရငျး စောကျပတျအဝကယြျလာသညျနှငျ့အမြှ ကိုနိုငျဆောငျ့လိုးသမြှကို ခါးစညျးခံနရောမှ အလိုးလညျးခံနိုငျလာသညျ။
ကိုနိုငျကလညျး သူမတငျပါးနှဈဖကျကို အောကျကနေ ပငျ့မ၍ အိုးပငျ့ဆောငျ့နညျးဖွငျ့ မီးပှငျ့မတတျ လိုးဆောငျ့ပဈလိုကျကာ အခကြျလေးငါးဆယျမက တရစပျလိုးခွငျးမို့ အေးမွတျသူ ဘယျအခြိနျပွီးသှားမှနျး တောငျ မသိလိုကျတော့ခြေ။ သူမစောကျရညျတှေ ရှှဲနဈစှာ ယိုစိမျ့စီးကလြာရလသေညျ။ ကိုနိုငျက လီးကွီးတဈခြောငျးလုံးကို အရငျးထိစိုကျဝငျသှားအောငျ ထိုးသှငျးနှဈမွှုပျ၍ စောကျပတျထဲကို မှှေ့ဆောငျ့ပေးနသေညျ။ တဈဖကျကလညျး သူမနို့အုံနှဈဖကျကို စို့၍စို့၍ပေးလိုကျသေးသညျ။ အေးမွတျသူ၏ စောကျပတျကလေးမှာ လီးဝငျလီးထှကျဒဏျခကြျကွောငျ့ စောကျပတျနှုတျခမျးသားတှေ ပွဲပွဲလနျ၍ သှားသလိုတောငျ ထငျမှတျရပသေညျ။ နှုတျခမျးသားတှကေ ပှငျ့အာ၍ပငျနသေညျ။ ကိုနိုငျက ဆောငျ့ရငျးလိုးရငျး သူမဖငျစအိုကိုပါ ဖွဲဟ၍ လကျသှငျးကာ ထိုး၍ဆောငျ့၍ ပေးနလေိုကျသေးသညျ။ “အ အာ တဈမြိုးကွီး အဈကိုရယျ ” အေးမွတျသူ အသံကလေးထှကျလာရပွနျသညျ။ သူမ၏ဖငျပေါကျကိုပါ နှိုကျကာ လိုးခွငျးမို့ ဖငျရောစောကျပတျပါ အလိုးခံရသလိုကွီးဖွဈပွီး ကာမဒီရတှေေ တရိပျရိပျ ပွနျတကျလာခဲ့ရကာ စောကျပတျထဲလီးဝငျသညျ့အရသာကို သညျးခွခေိုကျမြှ အီဆိမျ့အောငျခံစားလာရပွနျပါသညျ။
ကိုနိုငျက နာရီပိုငျးလောကျကွာမွငျ့အောငျ အခြိနျဆှဲလိုးနိုငျသူဖွဈလရော အေးမွတျသူ နောကျတဈခြီပငျပွီးဖို့ အသငျ့ဖွဈနရေလပွေီ။ လီးကွီး ကို လိုးလိုကျနားလိုကျ နှုတျခမျးစုပျ နို့စို့လုပျ၍ သူမဖငျသားအိအိနှဈဖကျကို ဆှဲဆှဲပွီး လိုးပေးလိုကျရာ ကိုနိုငျသုကျရညျတှေ ထှကျပွီး တဈခြီပွီးသှားခြိနျတှငျ အေးမွတျသူလညျး ဆနျ့ငငျထှနျ့လူးကာ တဈခြီလိုကျပါ၍ ပွီးလိုကျရပွနျလသေညျ။ အိပျခနျးထဲရှိကုတငျပေါျတှငျ လဲလြောငျးအနားယူရငျး နှဈယောကျသားအမောဖွေ၍ ယမကာရညျ သောကျသုံး မှီဝဲလိုကျကွပွနျသညျ။ အေးမွတျသူ မူးပွီးရငျးမူးသညျ။ အခစြျမူး အရကျမူးရော ရမ်မကျမူးပါ မူးသညျ။ တဈညဉျ့တာလုံး ကိုနိုငျနှငျ့သူမ ရမ်မကျရယောဉျကွောထဲမှာ ဘယျလောကျအထိ မြောပါခဲ့မိသလဲ ဆိုတာကိုတောငျ အေးမွတျသူတဈယောကျ ဝိုးတိုးဝါးတားမြှသာ မှတျမိတော့သညျအထိပါ။ ကိုကိုနိုငျ တိုကျသမြှ ဘီယာတှေ သူမအတောျမြားမြားသောကျခဲ့သညျ။ ကိုကိုနိုငျ၏ တနျဆာကွီးကို သူမ အပီအပွငျ ကုနျးမှုတျပေးခဲ့သညျ။ ကိုကိုနိုငျ၏ ကိုယျပေါျမှာ သူမ မွငျးစီးသလိုစီးခဲ့သညျ။ နောကျဆုံး သူကုနျးဆိုကုနျး၍ သူမှောကျဆိုမှောကျ သူလှနျဆိုလှနျ စလေိုရာခိုငျးစနေိုငျသော ကောျပတျအရုပျကလေး တဈရုပျလို သူမ သာယာနမေိခဲ့ပါသညျ။
တဈနညျးအားဖွငျ့ သူမအနနှေငျ့ ကိုကိုနိုငျ၏ ကာမကြေးကြှနျမလေးတဈယောကျလို့ ဆိုလြှငျတောငျ မှားလိမျ့မညျမထငျပါခြေ။ သညျအထိပငျ အေးမွတျသူတဈယောကျ ကိုကိုနိုငျ၏လီးကွီးကို အစှဲကွီးစှဲ ခဲ့မိပသေညျ။ ကိုနိုငျနှငျ့သူမ ဆကျဆံခဲ့တာ တဈခြီမက ဘယျနှဈခြီဘယျနှဈလီ တိုငျခဲ့သလဲ ဆိုတာကိုလညျး သူမ မသိပါခြေ။ မနကျကတြော့ တဈကိုယျလုံးကိုငျအရိုကျခံထားရသလိုဖွဈပွီး စောကျပတျတဈခုလုံး ပူကြိနျးနသေညျ။ ဖငျစအိုဝကလေးလညျး နာနေ ကြိနျးနပေသေညျ။ ကိုနိုငျကိုအကြိုးအကွောငျး ပွနျမေးတော့လညျး ရယျကြဲကြဲသာ လုပျနလေသေညျ။အေးမွတျသူ အူထဲအသညျးထဲကနေ ယားကြိကြိဖွဈကာ သူ့တဈကိုယျလုံးကို ကုပျဖဲ့ပဈခငြျလာသညျ။ “လူဆိုးကွီး လူကိုမူးအောငျတိုကျပွီး ထငျသလို အနိုငျကငြျ့တယျ ဟှငျး ” “ပြောျစရာမကောငျး ဘူးလား သူသူရဲ့ ” “အငျး … ဘာကောငျးတာလဲ သူဘယျနှဈခါလုပျလို့လုပျမှနျးမသိ ဟငျ့ ဟငျ့ ” အေးမွတျသူ သူ့ရငျဘတျကိုမနာကငြျအောငျထုရိုကျ၍ သူ့ကိုယျလုံးကွီးကို ခပျတငျးတငျးပငျ ပှေ့ဖကျထားလိုကျမိပါသညျ။
ကိုနိုငျက အမှနျတော့ ရနျကုနျ မန်တလေးတဈခှငျမှ ကုနျသညျလောကမှာ ဂငြျလိုမှှေ့နိုငျသူပါ။ နယျစပျဖကျကို ကုနျစညျစလှယျတှေ အတငျအပို့ လုပျတာကအစ အေးဂငြျ့သဘောမြိုး ကငြျလညျနှံ့စပျစှာဖွငျ့ လုပျငနျးစုံ လုပျကိုငျနိုငျသူတဈယောကျ ဖွဈသညျ။ ငှရှေှငျသူဖွဈသညျနှငျ့အမြှ အပြောျအပါးလညျး အလှနျမကျကာ မိနျးမလိုကျစားသညျ့ဖကျမှာ နာမညျတဈလုံးနှငျ့နသေူ တဈယောကျဖွဈသညျ။ သူ့အဆကျအသှယျတှကေ ပေါသညျ။ ကုနျကုနျပွောရလြှငျ အေးမွတျသူလို မလညျမဝယျ ခြာတိတျမကလေး တဈယောကျကို မွောငျးထဲရောကျအောငျ သူ ပို့ပဈနိုငျသလို စငျပေါျရောကျအောငျ မွတေောငျမွှောကျပေးနိုငျစှမျး ရှိသူလညျးဖွဈသညျ။ အေးမွတျသူ သူနှငျ့ တဈရကျ နှဈရကျအကွာ နထေိုငျလာတော့ သူ့အကွောငျး ပိုသိလာခဲ့ရသညျ။ သူမနှငျ့ဆကျဆံခြိနျတိုငျး ကိုနိုငျ သူမကို မသိမသာခြော့မော့နားသှငျးသညျ။
“သူသူ ဒီလို ကိုယျ့နဲ့ နရေတာပြောျလား ” “ပြောျတယျ ကိုနိုငျ သူသူ ဘာဖွဈလို့လဲ မသိဘူး ” “ကိုယျ့ဆေး … မိလို့ ဖွဈမှာပေါ့ ” “ဘာဆေးလဲ လီး …လီးဆေးလား … လီးကွီးကွီးနဲ့ ဆေး ဟုတျဖူးလား …ခိ ခိခိ ” “ကိုယျ့ လီးကိုကွိုကျလား သူသူ့ကို ဒီလောကျလိုးပေးနတော သူသူကိုယျလိုးတာ ရိုးမသှားဘူးလား ဟငျ … သူသူ ” “ကို လိုးခငြျသလောကျလိုး ကိုယျ လိုးတာသူသူ ကွိုကျတယျ တဈနေ့လုံးတဈညလုံးလိုးလညျး သူသူ ခံမယျ ဒီလိုနရေတာ ပြောျလညျး ပြောျတယျ ဟငျး ဟငျး ဟငျး ” “သူသူ က ကိုယျထငျတာထကျတောငျ ခံနိုငျရညျရှိသားပဲ ဟငျးဟငျး … သူသူ့စောကျပတျကလေးက အရှယျကလေးနဲ့ မလိုကျအောငျလညျး လီးမကျတယျ လီးကွိုကျတယျ အလိုးလညျး ခံနိုငျတယျ ဒါနဲ့ … သူသူ့ကို အဈကိုပွောစရာရှိတယျ … ” ဆိုပွီး … “ပွော လေ ကိုနိုငျ … ဘာလဲ ” သူက စကားမစခငျ နိဒါနျးပြိုးသညျ့အနနှေငျ့ အေးမွတျသူ စောကျပတျကလေးကို အပီအပွငျနှိုကျ၍ ဆှ၍ အရညျထှကျအောငျ ကိုငျနလေိုကျသေးသညျ။ သူမကို အရှိနျတကျအောငျဆှပွီး စောကျခေါငျးကလေးထဲက စောကျရညျတှေ တစိမျ့စိမျ့ယိုကကြာ တောျတောျကလေး ဖီလငျတကျလာတော့မှ သူ့စကားကို ပွနျဆကျသညျ။
“သူသူ နောကျတဈယောကျ လိုးတာ ခံခငြျလား …ခံခငြျရငျကိုယျ့ကိုပွော … ” လကျဖြားငှမေသီးခငြျဘူးလား … ဆိုပွီး …သူ့အဆကျအသှယျတှအေကွောငျးပွောပွ၍ ခပျထောထော အကောငျကွီးတှနှေငျ့ သူတို့အလိုကြ ဆကျဆံလြှငျ ဒီတဈသကျပူစရာမလိုဘူးဆိုပွီး သူခြိတျပေးခဲ့သညျ့ တိတျတိတျပုနျးဇာတျလမျးလေးတှအေကွောငျး သူမနားဝငျအောငျ ဇာတျစုံခငျး၍ ပွောပွနကော … “သူသူ စိတျဝငျစားမယျဆိုရငျ ကိုယျဖနျတီးပေးနိုငျတယျ နှုတျလညျး လုံစရေမယျ ငှကေို ဖောဖောသီသီသုံးနိုငျ ဖွုနျးနိုငျသူတှကွေားမှာ သူတို့ အကွိုကျသာ ကိုယျကလိုကျလြောနိုငျရငျ ကနြျတာကတော့ ကိုယျ လကျညှိုးညှှနျတဲ့အတိုငျး ဘာမဆိုဖွဈလာမှာပဲ …သူသူရေ …” သူသူ ခတေ်တငွိမျသကျသှားရပွီး … “သူသူ စဉျးစားပါသေးတယျ စိတျညဈတယျ … ဘာလုပျရမှနျးမသိပါ ဘူး အဈကိုရယျ ” “ဒီနေ့ ကိုယျ့မိတျဆှတေဈယောကျ ခြိနျးထားတာရှိတယျ သူသူ မီးစငျကွညျ့ကဖို့ လိုတယျ သူ နမေယျဆိုရငျ နပေေါ့ ဘယျလိုသဘောရသလဲ ” “အဈကို နိုငျ ကောငျးမယျထငျသလို လုပျပါ … သူသူတော့ အိမျကထှကျလာပွီးကတညျးက ဘာတဈခုမှ မညျမညျရရ မဖွဈထှနျးဘဲနဲ့တော့ … အိမျ မပွနျခငြျပါဘူး ” “ကောငျးပွီလေ သူသူ့အတှကျ အကြိုးမယုတျစရေဘူး တဈခုတော့ပွောထားမယျ ဘာလုပျလုပျ ကိုယျ ပွောသလိုသာ လုပျ … သူသူ မသိတာ ရှိရငျ ကိုယျသငျပေးမယျ ဟုတျပွီလား ” အေးမွတျသူ ခေါငျးကိုအသာညိတျလိုကျမိပါသညျ။
သူ့ရငျခှငျထဲတိုးဝငျပွီး ခေါငျးလေးကိုမှီနှဲ့ကာဖွငျ့ … သူ့ခါးကိုဖကျတှယျလိုကျရငျး … “သူသူလေ ခုမှ အဈကိုနိုငျ့လို လူနဲ့ တှေ့လို့ … ယောကျြားတှကေို ဘယျလိုဆကျဆံရမယျဆိုတာ … သိလာတယျ အရငျကတော့ ကိုယျ့ကိုကိုယျ … အတောျဟုတျလှပွီလို့ ထငျခဲ့မိတာပါ ” “ဒါတောငျ သူသူ ကိုယျ့ထကျ ဆိုဒျကွီးတဲ့သူနဲ့ မတှေ့ဖူးဘူး မဟုတျလား ဟငျးဟငျး ” “ဟငျး အဲဒါ တော့ ကွောကျတယျ အဈကိုရယျ အဈကို့လိုလူနဲ့တောငျ ဒီက မခြိအောငျခံရတဲ့ဥစ်စာ ဒီထကျဆိုးလို့ ကတော့ သူသူ အသကျဘယျနားက ထှကျရမှနျးတောငျ သိမှာမဟုတျဘူး အဟငျး ဟငျး ဟငျး ” အေးမွတျသူ ပွောပွီး ရှကျရှကျနှငျ့ ရယျနလေိုကျမိသညျ။ ကိုနိုငျက သူမခါးလေးကို ပှေ့ဖကျလိုကျပွီး သူမနှုတျခမျးကလေးတှကေို တအားစုပျနမျးနလေိုကျပွနျသညျ။ အေးမွတျသူ သူ့အနမျးအောကျမှာ မလူးသာမလှနျ့သာ ဖွဈသှားခဲ့ရသညျ။ သူမကိုယျပေါျကအငျ်ကြီပါးကလေးကို လှနျခြှတျပဈလိုကျရာက အေးမွတျသူ၏နို့ နှဈလုံးကို သူ့လကျနှဈဖကျနှငျ့ညှဈနယျ၍ နို့သီးတှကေို စို့စို့ပေး လိုကျသညျ။ နို့သီးခေါငျးကလေးတှကေိုတဈလှညျ့စီ ကိုကျခဲစုပျငုံ၍ ပါးစပျထဲမှာ ပွှတျပွှတျနှငျ့မွညျအောငျ စို့ပေးလိုကျတော့ အေးမွတျသူ ကိုယျကလေးကော့တကျလာသညျ။
သူ့လကျမြားက သူမ၏ပေါငျကွားထဲသို့ လြှိုဝငျသှားပွီး အငျ်ဂါစပျဖောကျးအိအိကလေးကို အသာစမျး၍ နှိုကျပှတျပေးနပွေနျပါသညျ။ အေးမွတျသူ အတောျကလေး ရှလာသညျ။ ထလာသညျ။ တဖွညျးဖွညျး ဖိုနှငျ့မ အထိအတှေ့အာကျမှာ သူမ ထနျခငြျတိုငျး ထနျလာခဲ့ရပွနျပွီ။ ဒီလောကျ နေ့ညဆကျကာ အခစြျနယျကြှံနလေကြျနှငျ့တောငျ ရာဂနတျပူးပွီး ရမ်မကျသညျးထနျနမေိတဲ့ ကိုယျ့အဖွဈကို ကိုယျ အေးမွတျသူကိုယျတိုငျပငျလြှငျ နားမလညျတတျအောငျ ဖွဈနမေိပသေညျ။ ဒီအခြိနျမှာ ကိုနိုငျမလိုးဘဲ တခွားသူ တဈယောကျယောကျလိုးခိုငျးမညျဆိုလြှငျလညျး သူမ အလိုးခံမိမှာအမှနျပဲ ဟု အေးမွတျသူ စိတျထဲက တှေးလိုကျမိသေးတာ့သညျ။ “ကိုနိုငျ သူသူ လီးစုပျပေးမယျကှာ ဒီနားအိပျလိုကျပါ ” “ကောငျးပွီ ဒါဖွငျ့ သူသူ ကိုနိုငျ့မကြျနှာပေါျ ဖငျခှထိုငျလိုကျ ကိုနိုငျလညျး သူသူ့စောကျပတျယကျပေးခငြျတယျ ” နှဈယောကျသား ( ၆၉ ) ပုံစံနပွေီး တဈယောကျပစ်စညျးကို တဈယောကျက နှူးဆှပေးကွလြှကျ ရငျခုနျသံတှေ မွနျသထကျမွနျလာခဲ့ကွပွနျသညျ။ အးမွတျသူ စောကျပတျထဲက စောကျရညျတှေ အိုငျထှနျးကာ စီးကလြာသညျ။
အေးမွတျသူကိုယျလုံးက သူ့ကိုယျပေါျမှာ မကြျနှာတညျ့တညျ့အပေါျစီးကနေ ခှထိုငျခထြားသလိုဖွဈကာ သူမစောကျပတျနှငျ့ သူ့မကြျနှာကို ပှတျပေးသလိုကွီး ဖွဈနရေပွီး ကိုနိုငျက အောကျမှနေ၍ စောကျပတျကို လကျသှငျးနှိုကျလိုကျ စောကျစိကလေးကိုရော စောကျခေါငျး တဈလြှောကျကိုပါ ပါးစပျနှငျ့တပွှတျပွှတျစုပျရငျး လြှာနှငျ့ မရှံမရှာပငျ ယကျလိုကျသပျလိုကျ နှူးဆှလိုကျ လုပျပေးနတောမို့ သူမအခေါငျးကလေးထဲကနေ မခံမရပျနိုငျအောငျ တရှရှဖွဈလာခဲ့ရပွီး အရညျမြားထိနျးမနိုငျသိမျးမရ ယိုစိမျ့ စီးကလြာခဲ့ရတာပဲ ဖွဈလသေညျ။ တဈဖကျကလညျး အေးမွတျသူ သူ့လီးကို အပီအပွငျစုပျပေးနရေသေးသညျ။ ကိုနိုငျလီးကွီးက သံခြောငျးကွီး တဈခြောငျး မတျမတျထောငျထားသလို တုတျခိုငျသနျစှမျးစှာဖွငျ့ မတျတောငျနပွေီဖွဈပွီး လဒဈထိပျဖူးကွီးမှာ သူမတံတှေးမြားဖွငျ့ခြောမှတျပွောငျလကျကာ အပွူးသားအပွဲသားကွီး သူမစိတျကို ညှို့ငငျဆှဲဆောငျနသေလို ဖွဈကာ နပေတေော့သညျ။ သူ့လီးကိုယျထညျကွီးကတော့ အကွောအပွိုငျးပွိုငျးထကာ ကြောခမြျးလောကျစရာ ဖွဈနသေညျ။
အေးမွတျသူ ဘယျလိုမှ အောငျ့မနနေိုငျတော့ခြေ။ “လိုး ခငြျပွီ ကိုရယျ သူသူ အထဲမှာ တအား ရှနပွေီ သိလား ” “ဖငျကုနျးပေး သူသူ ကိုယျအနောကျကနေ လိုးပေးမယျ ” ကိုနိုငျက သူမကို လေးဘကျထောကျရကျသား ဖငျကုနျးစလေိုကျကာ ဖငျနောကျကနပွေီး ပွူးပွူးကလေး ထှကျပေါျနသေော အေးမွတျသူ၏စောကျပတျကို သူ့လီးဖွငျ့ အသအေခြာတေ့ခြိနျပွီး လိုးဆောငျ့ခလြိုကျလသေညျ။ “ဇှပျ ဖှတျ ဖှပျ ဗွိ ပွှတျ … ဇှပျ ဘုတျ … ဗှပျ ” လိုးသံဆောငျ့သံ စောကျရညျသံမြားက အဆကျမပွတျပငျ ပေါျထှကျလာသညျ။ အေးမွတျသူ ဖငျနှဈဖကျကို ကော့ကော့ကလေးလုပျပွီး ကိုနိုငျ၏လီးကွီးဆောငျ့လိုးသှငျးမှုကို အရသာယူ၍ ခံစားနပေသေညျ။ ကိုနိုငျလီးက အရငျးထိ ဇှပျ ဗွှတျ …ဘုတျ ဗှပျ … ဇှပျ ပွှတျ ဗွှတျ ဆိုပွီး စောကျဖုတျလိုဏျသံ ပေးလြှကျ စညျးခကြျမှနျမှနျနှငျ့ အဝငျအထှကျပွုလြှကျရှိသညျ။ သူမ ရငျထဲ နငျ့ကနဲ နငျ့ကနဲ အသကျရှူမှား မတတျ ခံစားနရေပမေယျ့ အေးမွတျသူ ဒီအရသာကို မကျမကျမောမောရှိလှသညျပဲ ဖွဈသညျ။ သူ့လီးထိပျကွီးက သူမ သားအိမျဆီသို့ပငျ တကျတကျဆောငျ့နသေလို ခံစားနရေပွီး တဈခကြျတဈခကြျ စူးကနဲအောငျ့ကနဲဖွဈကာ ကာမသှေးတှပေိုပွီး ဆူစကွှေစသေလိုကွီးဖွဈလာပသေညျ။
“ကောငျးတယျ အကို ရယျ ဆောငျ့ ဟငျး… ဟငျး မွနျမွနျ အား အ ကောငျး ကောငျးလိုကျတာ အ အငျ့အငျ့ … သူသူ့ … ဖငျကို ဆှဲဆှဲပွီး လိုးပေးစမျးပါ … အား အား ထိ ထိတယျ ” ဆိုပွီး နှုတျမှတစာစာ ရရှေတျမွညျတမျးလြှကျ ကိုနိုငျ့ကို အသညျးအသနျပငျ ဆောငျ့လိုးခိုငျးနပေသေညျ။ သူမကိုယျကို ကုတငျပေါျမှာဝမျးလြားထိုးမှောကျအိပျခပြွီး ဖငျဘူးတောငျးထောငျမတတျ ကုနျးကုနျးကှကှကွီး လုပျ၍ ကိုနိုငျ၏လိုးဆောငျ့မှုကို အံတကွိတျကွိတျခံစားနလေိုကျပါသညျ။ ကိုနိုငျလညျး သူမဖငျအနောကျကနေ အခကြျလေးဆယျငါးဆယျမက ထငျတိုငျးကွဲကာ စကျသနေတျပဈသလို ဆောငျ့ဆောငျ့ လိုးပေးလိုကျရငျး သူမဖငျပေါကျကလေးထဲကို လကျညှိုး လကျခလယျနှဈခြောငျးပူးနှိုကျ၍ ထိုးဆောငျ့ပေးလိုကျပွနျတော့ အေးမွတျသူ အိ ကနဲလနျ့ဖပြျအောျပွီး … “အား ဘယျလို လုပျလိုကျတာလဲ အဈကိုရယျ ဖငျကိုလိုး ခငြျသေးလို့လား ဟငျး ဟငျး …” “အဲဒါ ဖီလငျပဲ မဟုတျ လား သူသူ နောကျတော့ သူသူဖငျခံတတျလာလိမျ့မယျ ဖငျရော စောကျပတျရော လိုးတာမြိုးမှ ပိုပွီး ဇိမျရှိတယျ လို့ ခေါျတယျ သူသူရဲ့ ဟငျး ဟငျး ” “အို မသိဘူး လိုးလိုး ကှာ စောကျပတျကိုပဲ ဝအောငျ လိုးစမျးပါဦး သူသူ ပွီးခငြျနေ ပွီ …အားဆောငျ့ ဆောငျ့ပါဆို မွနျုမွနျ လေး ဆောငျ့လိုးပေး … အငျး အငျ့ အငျ့ …” အေးမွတျသူ အကွောကျအကနျပွောရငျး သူ့ကိုဆကျဆောငျ့ခိုငျးနတောမို့ သူလညျး အေးမွတျသူပွီးအောငျ ဆိုပွီး အခကြျသုံးလေးဆယျမက သူမ၏ဖငျကို သူ့လကျနှဈဖကျနှငျ့ဖိဖွဲ၍ ဇယျဆကျသလို အဆကျမပွတျ ဆောငျ့လိုးပေးလိုကျရာ သူမ ဖငျသားအိအိ နှဈဖကျက အနောကျကို ကောကျခြိတျနအေောငျ ကော့ကော့ခံ ပေးလိုကျရငျး စောကျခေါငျးလေးထဲက တဖစြျဖစြျနှငျ့ စောကျရညျတှေ ဒလဟောကွီးပငျ ပနျးထှကျသှား ရလတေော့သညျ။
သူမစောကျရညျထှကျသှားခြိနျနှငျ့တဈပွိုငျနကျတညျးမှာပဲ သူကိုယျတိုငျလညျး လီးတဈခြောငျးလုံး မခံမရပျနိုငျစှာ ကငြျဆိမျ့တကျလာခဲ့ရပွီး လရညျပူပူတှကေို သူမစောကျခေါငျးကလေးထဲသို့ ဗွဈကနဲဗွဈကနဲနအေောငျ ညှဈပနျးထုတျလိုကျရလသေညျ။ အေးမွတျသူက သူ့လီးကို မခြှတျခိုငျးသေးဘဲ သူမစောကျခေါငျးကလေးထဲမှာ ခတေ်တခဏ စိမျထားစရေငျး လီးအရသာကို ဇိမျယူခံစားနလေိုကျသေးသညျ။ အတနျကွာတော့မှ လူခငြျးခှာလိုကျကွပွီး … နှဈယောကျသားမှာ တောျတောျကလေးပနျးသှားကွပွီမို့ အိပျခနျးထဲက ကုတငျကွီးထကျမှာ တဈရေးတဈမော အိပျစကျကာ အနားယူလိုကျကွသညျ။ ညနစေောငျးလောကျမှာ ကိုကိုနိုငျ့ မိတျဆှေ ကိုသိုကျထှနျးဆိုသူ ရောကျရှိလာသညျ။ အညာသားဖွဈပွီး အသားညိုညို အရပျအမောငျးကောငျးကောငျး ကိုယျလုံးကိုယျပေါကျတောငျ့တငျးသူဖွဈကာ စတိုငျကကြပြငျ ဝတျစားထားသညျ။ မကြျလုံးအကွညျ့ကမူ ရဲတငျးလှပွီး အေးမွတျသူကို ကွညျ့သောအကွညျ့မှာ သားကွညျ့မယားကွညျ့ ဟုပငျပွောရလမေလားမသိပေ။ အတနျကွာအောငျ သူတို့နှဈယောကျ သူမ နားမလညျသညျ့ အလုပျစကားမြား ပွောဆိုနကွေပွီး ကိုနိုငျက သူနှငျ့အေးမွတျသူကို မိတျဆကျပေးလိုကျသညျ။ “အေးမွတျသူတဲ့ လား တှေ့ရတာဝမျးသာပါတယျ ” “ကြှနျမလညျး ဝမျးသာပါတယျ ” သူက အေးမွတျသူကို လကျကမျးပေးသညျ။
နှဈယောကျသား လကျဆှဲနှုတျဆကျကာ တဈယောကျကို တဈယောကျအဓိပ်ပါယျပါပါ ကွညျ့လိုကျကွသညျ။ “ကဲ တဈခုခု စားလိုကျကွရအောငျ ကိုသိုကျ သောကျမယျမဟုတျလား ” “အိုကေ ကိုယျက အဲဗား ရယျဒီ ပဲ ဟဲဟဲ ” အေးမွတျသူက … “အဈကိုတို့နှဈယောကျသောကျမယျဆို အရငျသှားလိုကျကွလေ သူသူ ရခြေိုးပွီးမှ လိုကျဆငျးခဲ့မယျ” ပွောလိုကျတော့ ကိုနိုငျက … “အိုကေ မွနျမွနျလေးလုပျနောျ ” ဆိုပွီး နှဈယောကျသား အောကျထပျရှိ စားသောကျခနျးဆီ ဆငျးသှားလိုကျကွသညျ။ အေးမွတျသူ ရပေနျးအောကျမှာ တဝကွီးရစေိမျ၍ ခြိုးလိုကျသညျ။ လူလညျး အတောျကလေး လနျးဆနျးသှားပွီး အခနျးထဲဝငျကာ အဝတျအစားမြားလဲလှယျဝတျဆငျ၍ အောကျထပျကို ဆငျးလာခဲ့လိုကျပါသညျ။ သူတို့ နှဈယောကျက တောျတောျကလေးတော့ အရှိနျရနကွေပွီ။ အနကျရောငျကိုယျကပြျအငျ်ကြီနှငျ့ ပေါငျလယျအထိရောကျနသေညျ့ တိုနံ့နံ့ မီနီစကပျကလေးဝတျကာ လှခငြျတိုငျး လှနသေော သူမကို သူတို့နှဈယောကျ မကြျစိစားပှဲထိုငျကာ ရှုစားနကွေသညျ။ မစားသောကျခငျ တဈခုခုသောကျဦးဆိုပွီး အေးမွတျသူအတှကျ ဝိုငျတဈပုလငျးမှာပေးလိုကျသညျ။ သုံးယောကျသားအတူ ထိုငျကာ စားကွသောကျကွသညျ။ အေးမွတျသူက ကိုနိုငျနှငျ့ကိုသိုကျထှနျးနှဈယောကျအကွားမှာ ထိုငျနခွေငျးဖွဈ၍ သူတို့နှဈယောကျစလုံးနှငျ့ ကိုယျလုံးခငြျး မကွာခဏ ထိမိတိုကျမိသှားရသညျ။
ပွောလိုကျကွသညျ့အကွောငျးအရာတှလေညျးစုံလို့ ။ စောျဖွုတျသညျ့အကွောငျးတှေ ဘယျစောျကိုဘယျလိုကိုငျတယျ ဘယျကတေီဗှီက စောျကမိုကျတယျစသညျဖွငျ့ ဏှာထဖှယျရာတှခေညြျးပဲမို့ အေးမွတျသူအဖို့ နားရှကျမိပမေယျ့ မကွားခငြျဘဲနှငျ့ ကွားနရေပါသညျ။ ဝိုငျကလေး တထှထှေေ ရီဝလောပွီမို့လညျး ယောကျြားနှဈယောကျက ပေါငျတနျကိုပှတျသပျလိုကျ နို့ ကိုငျလိုကျ ဖငျကို နှိုကျလိုကျလုပျနတောကိုပငျ မတားမိတော့ဘဲ အတှေ့အာရုံကွောမှာ နဈမြောသာယာ၍ နမေိလသေညျ။ ကိုသိုကျထှနျး၏လကျတဈဖကျက သူမပေါငျခှဆုံကွားထဲကို ရောကျရှိလာသညျ။ မီနီစကပျကလေးအောကျမှ နပွေီး ဖုဖုဖောငျးဖောငျးကလေးဖွဈနသေညျ့ သူမအဖုတျနရောကလေးကို စမျးကိုငျလာခွငျးဖွဈသညျ။ သူမကိုယျကလေး တှနျ့ကနဲ ဖွဈလို့သှားသညျ။ “အေးဆေး သောကျပါ အဈကိုရယျ ” အေးမွတျသူ မူနှဲ့နှဲ့ကလေးပွောမိသညျ။ “အခနျးပွနျရောကျရငျ တှေ့မယျလေ မငွငျးကွေး နောျ ” “အငျးပါ ကိုနိုငျ့ ကိုပွော … ကိုနိုငျ စိတျဆိုးရငျ သူသူ …တာဝနျမယူဘူး နောျ ဟငျး ဟငျး ” ကိုနိုငျကလညျး သူတို့နှဈယောကျကိုကွညျ့၍ ရယျနသေညျ။ ကိုသိုကျထှနျး ပိုပွီး ရငျးထလာသညျ။ “အပေါျပွနျပွီး ဆှဲရအောငျ ကိုနိုငျ အရကျနဲ့ မွညျးစရာတှေ ယူသှားကွတာပေါ့ ” “ဟငျ ဘာဆှဲမှာလဲ အဈကိုရဲ့” အေးမွတျသူမကြျနှာသကေလေးနှငျ့မေးတော့ ကိုသိုကျထှနျး ဟကျကနဲရယျလိုကျပွီး “အောျ ကိုယျ့အခနျးမှာကိုယျ အားရပါးရ သောကျမယျလို့ ပွောတာလေ ဟငျး ဟငျး ” ဆိုပွီး ကိုနိုငျဖကျကို လှညျ့ကာ … “ကဲ လုပျပါ ကိုနိုငျရဲ့ ခပျမွနျမွနျ ဒိုးရအောငျ ” ကိုနိုငျ ခေါငျးညိတျလိုကျသညျ။
“ဒါပဲပေါ့ ကိုယျတို့အတှကျရော ဒီက သူသူအတှကျလညျး လုပျပေးရဦးမယျ ” ဆိုပွီး ဝိတျတာလေးကိုခေါျယူကာ လိုအပျသညျမြားကို မှာကွားလိုကျပွီး အားလုံးကို ပါဆယျယူ၍ အပေါျထပျ အိပျခနျးဆီ ပွနျလညျခြီတကျလာခဲ့ကွပါသညျ။ အခနျးထဲရောကျတော့ ပုလငျးတှေ ဖနျခှကျတှပွေငျကွပွီး သူတို့နှဈယောကျသား သောကျကွစားကွသညျ။ ကိုနိုငျက အေးမွတျသူအတှကျလညျး ဝီစကီ တဈခှကျငှဲ့ပေးသညျ။ သူမလညျး သူကမျးပေးသမြှ မငွငျးဝံ့ပါခြေ။ ခါးသကျသကျအရသာကို မကြျစိမှိတျ၍ ဇှတျအတငျးပငျ သောကျမြိုခလြိုကျလသေညျ။ တဈခှကျ … ပွီးတော့ နောကျ တဈခှကျ … ဒီညအဖို့ သူမ ရီဝနေမှေဖွဈမညျဆိုတာကို အေးမွတျသူ ကောငျးကောငျးကွီး သဘောပေါကျနပေါသညျ။ ကိုသိုကျထှနျး လုပျငနျးစပွီ။ သူမအနားကိုကပျလာပွီး ခါးသိမျကလေးကို စှေ့ကနဲ ပှေ့ဖကျလိုကျကာ သူမနှုတျခမျးကို သူ့နှုတျခမျးမြားဖွငျ့ ဖိကပျ၍ နမျးစုပျပဈလိုကျသညျ။ အေးမွတျသူလညျး သူ့ကိုပွနျလညျနမျးလိုကျပါသညျ။
သူ့လကျမြားက သူမကိုယျပေါျမှ အသားဆိုငျအိအိကလေးတှကေို နရောအနှံ့လိုကျလံကိုငျတှယျကာ ဖစြျလိုကျ ညှဈလိုကျ ပှတျသပျလိုကျလုပျနပေသေညျ။ “ခြှတျလိုကျပါ သူသူရယျ … ” “အငျ … အဈကိုကလဲ … ” အေးမွတျသူ ခပျရှကျရှကျနှငျ့ ရုနျးမလို ဖယျမလို ဟနျလုပျနသေေးသညျ။ ကိုနိုငျတဈယောကျ မနသောတော့ဘဲ သူတို့နှဈယောကျဆီ ထလာခဲ့လိုကျပွီး … “ကဲပါ သူသူ ရယျ ငွငျးမနပေါနဲ့ ကိုနိုငျ့လူကို ဒီတဈညတော့ လိုကျလြောပေးလိုကျစမျးပါ ” ဆိုပွီး ပွောလိုကျတော့ အေးမွတျသူ ဘယျလိုမှ မတတျသာတော့ဘဲ သူမအကြီငျ်ကိုခြှတျပေးလိုကျရသညျ။ အပေါျအကြီၤ ပွီးတော့ ဘရာစီယာကွိုးကလေးကို ဖွုတျလိုကျသညျ။ သူမ ရှှရေငျအစုံက ဘရာစီယာအောကျမှ နေ၍ ဘှားကနဲ ခုနျပေါကျထှကျလာပွီး ကိုနိုငျကတဈဖကျ ကိုသိုကျထှနျးကတဈဖကျ ဆုပျနယျကာ ဖစြျလိုကျ ညှဈလိုကျလုပျလာသညျ။ ကိုနိုငျ့ လကျက သူမ၏ မီနီစကပျလေးကို အောကျမှနေ၍ ပငျ့လှနျတငျပဈလိုကျကာ အတှငျးခံဘောငျးဘီကလေးကို ဆှဲခြှတျပေးနပွေနျသညျ။
“အို ကို နိုငျ ရယျ အဟငျ့ … ဟငျ့ ဟငျ့ … ” အတှငျးခံဘောငျးဘီကြှတျသှား၍ အမှေးအမွှငျခပျပါးပါးကလေးတှအေကွားမှ အေးမွတျသူ၏ စောကျဖုတျ ဖောငျးမို့မို့ကလေးက ခါးအထကျဆီ လနျတကျနသေော စကပျအောကျကနေ အကှငျးသားအရှငျးသားကွီး ပေါျထှကျလာသညျကို တှေ့လိုကျရပွနျပါသညျ။ ကိုနိုငျ သူမစောကျပတျကလေးကို လကျနှငျ့အသာအုပျကိုငျကာ ပှတျဆှပေးလိုကျသညျ။ သိုကျထှနျးကမူ သူမ၏နို့ နှဈလုံးကို တဈပွနျစီ တဈလှညျ့စီကုနျးစို့ ၍နို့ အုံကလေးကို သူ့လကျဖဝါးကွမျးကွီးမြားဖွငျ့ အားမလိုအားမရ ဆုပျလိုကျ ညှဈလိုကျနှငျ့ ဖစြျနယျပေးနသေညျ။ သူသူ ဘယျလိုမှ မခံစားနိုငျတော့ခြေ။ “အို အို အဈကို အဈကို ရယျ ယား ယားတယျ သူသူ မနတေတျတော့ဘူးကှာ ” တဈကိုယျလုံးတှနျ့လိမျကာ ထှနျ့လူးညညျးတှားရငျးနရေငျးက သူမ ကုတငျပေါျကို လဲပွိုကသြှားခဲ့ရလပွေီ။ ယောကျြားနှဈယောကျကလညျး သူမအနောကျကနေ ကုတငျပေါျကို အသီးသီးတကျလာခဲ့ကွသညျ။ အပီကိုငျကွသညျ။ သူမတဈကိုယျလုံး ရစရာကိုမရှိအောငျ စိတျရှိလကျရှိ နယျပဈလိုကျကွသညျ။

admin

” အပျိုစင် အိပ်မက် ” ( စ/ဆုံး)

ဆူညံေနတဲ႔ ညတစ္ည

အားရပါးရ ရွိလွပါတယ္

လဲ့သိပ္ခ်စ္တ့ဲ ေဇာ္

အပ်ံ သင္စရြယ္

” အပျိုစင် အိပ်မက် ” ( စ/ဆုံး)

သန်လိုက်တဲ့ဟာကြီး

တစ်နာရီ လေးဆယ့်ငါးမိနစ် (အစ/အဆုံး)

စာအုပ္ငွားဆိုင္

ဦးစိုင်းလုံ

admin

You might also like