“” စိတ်ပါလာရင် အံကျိတ်ခံတယ် “”

““ အိုး ””
ဆက်ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေးမလို လုပ်တဲ့ ချိုချိုရဲ့ ခါးသိမ်ကလေးကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင်
သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန့်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခပ်းလေးကို
ငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။

တစ်ခါတည်း ကော့တက်ပြီး လက်ထဲက စာအုပ်ပါလွှတ်ချလိုက်ပါတယ် တစ်ခါမှ
အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးပဲ။ ကျွန်တော်လွှတ်ချလိုက်တဲ့ ခြင်းတောင်းဟာ တစ်လိမ့်လိမ့်နဲ့ အတော်ဝေးဝေးကို
ရောက်သွားပါတယ် မြေပြင်ကို မျက်စိကစားကြည့်တော့ မြက်ခြောက်တွေနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းဖြစ်နေတာတွေ့ရပါတယ် အားမှ
သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပွဲစား လာအုံးမှ အခုတော့။

ကော့ကော့လေးဖြစ်နေတဲ့ ချိုချိုကိုမျက်ခင်းပေါ် အသာပက်လက်လှဲချပေးလိုက်ပါတယ် လရောင်အောက်မှာ
မျက်စိမှိတ်အိပ်နေတာ နတ်သမီးလေးကျနေတာပဲ မျက်နှာပေါ် စာအုပ်မိုးပြီး နမ်းရင်းလက်တစ်ဖက်က ရင်စိအင်္ကျီလေးရဲ့
နှိပ်ကြယ်သီးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေတယ်။
အင်္ကျီကျွတ်သွားတယ်ဆိုရင်ပဲ လရောင်ကြောင့်လား မသိဘူး။

ကျောက်ဆစ်ရုပ်လေးလို ဖွေးနေတဲ့ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ဗိုက်သားပြင်ဟာထင်းကနဲပေါ်လာပါတော့တယ်။
““ ကိုကျော်ဝင်းမောင်
ချိုကြောက်တယ် သွားပါရစေ ရှင့်ကိုလဲ ကျမသိတာမဟုတ်ဘူး
ရှင်အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့ ””
““ အကိုက အနိုင်ကျင့်တယ်ဆိုပါလား ကိစ်္စမရှိဘူး မင်းအမြင်မှန်ရလာအောင် ဘယ်သူကအနိုင်ကျင့်တယ်
ဘယ်သူကအလိုတူအလိုပါဖြစ်တယ်ဆိုတာ သိအောင်နို့စို့ပေးအုံးမှပဲ။ ””
ကျောနောက်ကို လက်ထည့်ပြီး
ဘော်လီချိတ်တွေဖြုတ်ချလိုက်တယ် အမယ်မယ် သူက လက်ကိုကျောနဲ့ဖိထားသေးတယ် ဘယ်ရမလဲ
သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုတောင် ဒီကကောင်က လက်တစ်ဖက်နဲ့ မ ပြလိုက်မယ်။ ဘော်လီပြုတ်သွားတာနဲ့ အရှေ့ရင်ကို
လွမ်းထားတဲ့အကာကို လှပ်ပစ်လိုက်တယ်။
အိုး ခင်များတို့မြင်စေစမ်းချင်တယ်ဗျာ။

တကယျတကယျ လိမျေ်မျာသီးထိပျမှာ
အသီးတံအတှကျ စူစူလေးဖွဈနသေလိုပါပဲ။ သူ့နို့သီးလေးရဲ့ ထိပျမှာလဲ ခပျစူစူလေး ကပျပွီးမို့နတေယျ နို့သီးမဟုတျဘူးနောျ
နို့သီးကို ကြှနျတောျထပျပွီးလုပျပွမယျ ကွညျ့နေ။
အခုတော့ကောငျမလေးဟာငွိမျနလေရေဲ့ နို့အုံတဈခုကို အသာငုံပွီး
စုပျယူလိုကျပါတယျ တဟငျးဟငျးနဲ့ရှကျလဲရှကျ အရသာလဲတှေ့နဲ့ အတော့ကို အကွပျရိုတျနပေုံပဲ။ နို့အုံရဲ့
နို့သီးထှကျလာမယျ့ထိပျကို လြှာနဲ့ မနားတမျး ကောျပတျတိုကျပေးလိုကျတယျ။ ခွမှောကှေ့ကောကျနပွေီး
ကနြျနို့အုံတဈခုကိုလကျနဲ့အုပျပွီးပှတျနလေရေဲ့။ အရမျးဖီးတကျနပွေီကိုး။
ဒီတစ်ဖက်နို့အုံကိုစို့ရတာအားရတော့
ဟိုဘကျကိုသှားစို့ရပါတယျ ကောငျးတယျဗြာ။ သူလဲကောငျး ကြှနျတောျလဲကောငျး။ ဖွဈနိုငျရငျ အခမဲ့ နို့စို့ကုမျ်ပဏီတဈခုတောငျ
ထောငျလိုကျခငြျတယျ။ ခငျဗြားတို့က ရှယျယာဝငျတှပေေါ့ ကြှနျတောျက ဒိုငျခံစို့မယျ….။

နို့သီးနှဈလုံးဟာ ဖောငျးလာပွီး နို့အုံတှဟောလဲ တငျးမာလာပါတယျ။ နှားမတဈကောငျနို့ပွညျ့လာသလိုပေါ့။ သူကတော့
တဏှာသှေးတှနေဲ့ ပွညျ့ပွီး နို့အုံဖောငျးလာတာပေါ့။ နို့စို့ ခဏရပျပွီး သူ့ကို အခွအေနကွေညျ့လိုကျတယျ။
ကြှနျတျာလညျး
အတနျကွာ မလှုပျရှားတော့ အသာမကြျစိဖှငျ့ကွညျ့လိုကျတယျလေ။ ကြှနျတောျလညျးကွညျ့နမှေနျးသိရော နို့တှကေို
လကျနဲ့ပိုကျပွီး ရှကျစနိုးနဲ့ အုပျသှားတယျ။ သွောျ….. မိနျးမ….. ။ သူ့မကြျနှာလေးကို ပွနျပွီးဆှဲလှညျ့လိုကျပါတယျ။
““
ကောငျးလား….. ကောငျးလား….. နို့စို့တာကောငျးလားဟငျ….. ””
ဘာသံမှထှကျမလာဘာဘူး။

““ အေးနေရင်တော့ စကားပြောအောင်လုပ်ရမှာပဲ ပထမအော်ရမယ် နောက်တော့
စကားပြောလာရမယ် နို့စို့တာကောင်းလား မကောင်းလားမေးနေတာကို မဖြေဘူး မကောင်းဘူးဆို နောက်မစို့တော့ဘူး။ ””
အဲ့ဒီလို ခပ်ထန်ထန်ပြောတော့လည်း မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ သနားစရာပါပဲ။
““ ဘာတွေလာမေးနေမှန်းမသိဘူး ””
ဟုတ်သားပဲ
ကျွန်တော် လောသွားတယ် သူ့ခါးက ထဘီကို အသာဖြေချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မချွတ်ေးပဲ ထဘီပေါ်က စောက်ဖုတ်ကို
လက်ဝါးနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်ပေးနေရတယ် ဗြုံးခနဲ ချွတ်ချရင် ရှက်သွားရော တော်တော်လေးကြာအောင်လဲ ပွတ်ပေးပြီးရော
ခေါင်းလေးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထလာပါတော့တယ်။
စပ်စပိုင်ဒါဝတ်လေ့ရှိဟန်မတူဘူး ထဘီကို အသာရှောချလိုက်ပါတယ်။

အိုး လှလိုက်တာဗျာ။ တကယ်ပါပဲ ခင်ဗျားတို့လဲ ဒီလိုမျိုးတွေ့ဘူးဖြစ်မှာပါ။ ဖာသည်တစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်ဟာ
ရမက်ဇောတွေထန်လာအောင် နှိုးဆွချင်
နှိုးဆွနိုင်မယ် .. ဒီလို ပစ်္စည်းသန့်သန့်လေးတွေလိုတော့ စိတ်ကိုဆွဲဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဖူး။ ..
အခုလဲကြည့်လေ
အပျိုစင်တစ်ယောက်ရဲ့အဖုတ်ကို အနီးကပ်မြင်ခွင့်ရတဲ့ ကျွန်တော်တစ်ယောက် အသက်ရှုမှားသွားတာအပြစ်လား။
စောက်ဖုတ်လေးကို တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ယုယုယယနမ်းတော့ ထိတ်လန့်ခြင်း ရှက်ကြောက်ခြင်းတို့ဟာ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ
ထင်ဟပ်လာပါတယ်။ အရိုင်းပေကိုး။
စောက်ဖုတ်ရဲ့ စေးကပ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်လွှာကို လူမိန်းမ တစ်ယောက်ရဲ့
စိုရွှန်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးလို သဘောထားပြီး စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။

နဲနဲတော့ညှီတာပေါ့ဗျာ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ အပျိုစင်ကို လိုးချင်ရင်တော့ ဒီလောက်တော့ ခံနိုင်ရမှာပေါ့။ ရေချိုးခန်းနဲ့
အကျအနမချိုးနိုင်တဲ့ လူတွေဆိုတော့လည်း ဒီလောက် အနံ့ရှိတာ အဆိုးမဆိုသာပါဘူး။ တစ်ချို့ဆို
နာမည်ကြီးဆပ်ပြာတွေသုံးရဲ့နဲ့တောင် စောက်ဖုတ်က ပုတ်နေတယ်။
အလိုဗျာ ရေးရင်းနဲ့
ဘယ်တွေလျှောက်ရောက်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ အကွဲကြောင်းလေး တစ်လျှောက် လျှာကလေးနဲ့ မျဉ်းဆွဲပေးလိုက်မိတယ်။ အခုနက
ရှက်နေတဲ့ ကောင်မလေးဟာ ပေါင်ကို အတင်းဖြဲပြီး ဖင်ကြီးကော့တက်လာပါလေရော ဗျာ။ အခုနက ခြောက်လို့
ကပ်စီးစီးဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးနှစ်လွှာဟာ အခုတော့ ကျွန်တော့ရဲ့ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေါ် စီမံကိန်းအရ
ကျွန်တော့တံတွေါ်တွေနဲ့ ချွဲပြီး အလွယ်တကူ လျှာဟာ အထဲဝင်နိုင်ပါတော့တယ်။
အိုးကောင်းလိုက်တာဗျာ
လျှာလကာရည်အိုးထဲ လျှာထဲ့လျက်ရသလိုပါဘဲ အနံ့ကလည်း တစ်မျိုး အရသာကလည်းတစ်မျိုး မဆိုးပါဘူး။
လျှာကလေးဟာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့ နောက်ဆုံး သူ့ရဲ့ပစ်မှတ်ဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကို သွားပွတ်တိုက်လိုက်မိပါတယ်။
စောက်စေ့လေးဟာ ပျော့အိနူးညံနေပြီး အဆီခဲလေးလို အစ်နေသဗျာ လျှာဖျားလေးနဲ့ ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ်လိုက် ဖိပြီးပွတိဆွဲလိုက်နဲ့
နည်းမျိုစုံသုံးပြီး ဆွပေးလိုက်တာ တစ်ခါတည်း စောက်စေ့ဟာတောင်လာပါလေရော။

သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာပြောင်းလဲမှုတွေကို
ခံစားရပြီး အံ့သြနေပုံရတဲ့ ကောင်မလေးဟာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို သေချာစွာ ငုံ့ကြည့်နေပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ အပျိုစင်မို့
နဲနဲဆွပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သွေးကြောထဲက သွေးတွေဟာ အက်ဆစ်တွေဖြစ်သွားရောပေါ့။
အခုစောက်ခေါင်းထဲမှာ
ဆိုးသွမ်းတဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို အငြိမ်မနေတတ်တဲ့လျှာနဲ့တွေ့တော့ ရမက်မီးဟုန်းကနဲ တောက်ပြီးသွေးကြောထဲက
အက်ဆစ်တွေကို ပွတ်ပွတ်ဆူစေပြီပေါ့။ ချိုချိုရဲ့ ပါးစပ်ကနေ တရှီးရှီးနဲ့ ငရုပ်သီးစပ်သလို အသံတွေထွက်နေပါတယ်။
ပေါင်တံကြီးဖြဲဟပြီး ပြဲသထက်ပြဲပြီး ပန်းနုရောင် စောက်ဖုတ်လေးကို အခုဏက စိတ်သိပ်မပါပေမယ့် အခုတော့ နှာခေါင်းရော
မေးစေ့ပါ စောက်ဖုတ်ထဲမြုပ်ပြီး လျှာကို
အတွင်းခေါင်းထဲရောက်အောင် အတင်းထိုးသွင်းပြီး လျှာရဲ့ အရသာစုလေးတွေနဲ့ စောက်ခေါင်းချောချောလေးကို လှည့်ပြီး
ယက်ပေးနေမိတယ် ။

ကောငျမလေးဟာ ကြှနျတောျ့ကိုလကျနဲ့ကိုငျပွီး စောကျဖုတျထဲကို ဖိပေးပွနျပါတယျ။ စောကျခေါငျးလေးဟာလဲ တရှရှနဲ့
လြှာကိုပွနျပွီး ဆုပျနယျပေးနပွေီး စောကျစေ့လေးဟာ နှုတျခမျး ငုတျတိုလေးတှကွေောငျ့ ဖရုံစေ့တဈစေ့လို
တောငျမတျနပေါတော့တယျ။
““ အား….. အား….. အမေး….. အငျ့….. အငျ့ ””
ဟုတျပါရဲ့ တတျဆိတျနတေဲ့ညကို ဖောကျထှငျးပွီးတော့ ကောငျမလေးရဲ့
အသံတုနျတုနျလေးဟာ လှိုကျမောစရာပေါျ ထှကျလာပါတယျ။ ပွီးသှားပွီလေ…..။ စောကျခေါငျးထဲက အရညျတှဟော
လခေိုနတေဲ့ မီးသတျပိုကျကကလြာသလို….. ပှကျကနဲ ပှကျကနဲ အံကလြာပါတော့တယျ။
ဖငျဟာမွပွေငျကနေ
တဈထှာလောကျကော့တကျပွီး ဘေးကမွကျပငျတှကေို ပွတျထှကျသှားအောငျဆုပျကိုငျထားပါတယျ။ ကြှနျတောျ့ရဲ့ နှုတျခမျးနဲ့
မေးစေ့မှာလဲ သူ့ရဲ့သုတျရညျတှပေပှေလို့ပေါ့ ပါးစပျထဲဝငျလာတာတှကေိုတော့ မထှေးထုတျပါဘူး။ မြိုခလြိုကျတယျ။
စောကျဖုတျထဲက အရညျတှဟော လရောငျကွညျရောငျတှကွေောငျ့ ငှရေောငျအဆငျးတောကျပွီး ငှရေညျတှလေို စောကျဖုတျမှာ
တှဲလောငျးခိုနတေယျဗြာ။ သိပျကွညျ့ကောငျးတာပဲ။ ကငျမရာသာရှိရငျ ဓါတျပုံရိုတျထားတယျ။ အခုတော့
ပကျလကျကလေးငွိမျနတော အသကျကငျးမဲ့နသေလိုပါပဲလား။
ကောငျမလေးကို အသာခွနှေဈခြောငျးက ကိုငျပွီး အခုနက
သူဝတျထားတဲ့အဝတျအစားတှေ တငျထားတဲ့သဈမွဈခုံးခုံးကွီးပေါျမှာ ခါးကို တငျလိုကျပါတယျ။
နောကျခွထေောကျတဈခြောငျးကို သဈပငျခွရေငျးမှာ လှမျးတငျပေးလိုကျပါတယျ။
နောကျခွထေောကျတဈခြောငျးကိုတော့မွကျခငျးပေါျမှာပဲ ဖွဲထားလိုကျရတယျ။
ကြှနျတောျ့လီးကွီးဟာလဲ
ကိုကျခဲနလေောကျအောငျ မာတောငျနပေါတယျ။ လီးထဲက အကွောတှဟော အရညျပွားကို ဖောကျထှကျပွီး ခုနျနရေဲ့။
ခရမျးရောငျ လကျနတေဲ့ ဒဈထိပျကို ခြှဲကြိနတေဲ့ စောကျခေါငျးထဲမှာ နှဈပွီး အသာမှှပေေးနတေယျ။ ကောငျမလေးက သိရောပေါ့။
လိုးတော့မယျလို့။ အရညျကွညျလေးတှစေို့လာပွနျရော။ တှနျ့လိမျနတေဲ့ စောကျခေါငျးကို အသာလကျနဲ့ဟပွီး
လီးဒဈကိုတေ့ပွီးတော့ အသာသှငျးလိုကျ ထုတျလိုကျနဲ့ ဆှပေးနပေါတယျ ။ ကောငျးလဲကောငျးတဲ့ အရသာပါပဲ။ ကြှနျတောျ့ရဲ့
အကွောပေါငျးတဈထောငျဆိမျ့သှားအောငျလို့ သူ့ရဲ့ စောကျဖုတျလေးဟာနူးညံ့လှပါတယျ။
သူလဲကြှနျတောျ့ရဲ့
နူးညံ့တဲ့ဒဈဖြားကွောငျ့ အရသာတှေ့နပေုံပါပဲ။ စောကျစေ့ကလေးဟာ တဆတျဆတျနဲ့ စောကျပတျကလေးဟာ တရှရှနဲ့
ပါးစပျထဲက တဟငျးဟငျးနဲ့ ကောငျမလေးဟာ အငျမတနျ အလိုးခံခငြျနပေါတယျ။ ကြှနျတောျရဲ့ လီးကွီးကို စောကျခေါငျးထဲမှာ
သှတျသှငျးထားခငြျနပေုံပဲ။
လီးကိုနဲနဲဖိသှငျးလိုကျပါတယျ အငျ့ကနဲ အသံထှကျလာပါတယျ။ အဲ့ဒီနားမှာ
ထုတျလိုကျသှငျးလိုကျလုပျပွီး တရှေ့ရှေ့နဲ့ဝငျလာလိုကျတာ အပြိုစငျမှေးကိုသှားထောကျမိပါလရေော ကောငျမလေးလဲ လီးဝငျတဲ့
တလြှောကျလုံး တကြှတျကြှတျနဲ့ စုပျတသပျသပျနဲ့ပေါ့။ အပြိုစငျမှေးကို အသာဖိလိုကျ ပွနျနှုတျလိုကျ လုပျနတေော့
ကငြျ့သားရသှားပုံပဲ ငွိမျသှားလရေဲ့ ။
ကော့တကျနတေဲ့ ခါးနှဈဖကျကို လကျနဲ့စုံကိုငျပွီး အပြိုစငျမှေးကို မာတောငျနတေဲ့
လီးကွီးနဲ့ ဖိထောကျခလြိုကျတော့ပါတယျ။
ပွှတျ….. ဗွဈ….. ဖောကျ…… ဒုတျ…..
“”အငျ့….. အငျး….. အမေ့….. အား…..
သပေါပွီ….. အမေ့ရဲ့…… ””
ဟုတျကဲ့ ဒီလောကျတော့ရှိမှာပေါ့ ခငျဗြားတို့လဲလနျ့မသှားနဲ့အုံး လူသတျနတောမဟုတျဘူး။
ပနျးဆှတျနတော။ ကောငျမလေးရဲ့အသံဟာ တိတျဆိတျခွငျးကိုဓားနဲ့ထိုးလိုကျသလိုပဲ။ စူးရှပွီး ငှကျဆိုးတောငျ
လိပျပွာလနျ့သှားနိုငျတယျ။ ကြှနျတောျကတော့ ထနျနပွေီမို့ သိပျမမှုပါဘူး။
ဗွဈ… ဗွှတျ… ပွှတျ… ဒုတျ…
“” အငျ့… အီးဟီး…
ဟီးဟီး… ဒုတျ… အား… ဒုတျ… အိုး… အိုး… ဟီး…
အငျ့… အငျ့… ဒုတျ… အား ဟငျး… ဟငျး… ဟငျ့… ””
ကောငျမလေးဟာ ကွောကျသှားပုံပဲ… ငိုရှိုတျရငျး အလိုးခံနရေရှာတယျ။
စောကျခေါငျးကဉြျးကဉြျးနုနုလေးဆီမှာ လီးကွီးဟာ ကိုယျ့အိမျကိုယျ့ယာလို သဘောထားပွီး ဝငျခငြျသလိုဝငျ ထှကျခငြျသလိုထှကျ
နပေါတယျ။ သှေးတှကေတော့ရဲနတောပဲ ငရုတျသီးထုပျပေါကျသှားသလား အောကျ့မေ့ရတယျ။
အတောျကွာကွာလဲလိုးပွီးရော
သူ့ရဲ့အပြိုစငျမှေးလေးဟာ လီးရဲ့ပှတျတိုကျမှုဒဏျကွောငျ့ လိပျပွီး ပွတျထှကျသှားတယျ လီးအထုတျမှာ အပွငျကိုပါလာပွီး
သှေးတှနေဲ့ရောလို့ ရောျဘာပွားတဈပွားလိုပါပဲ လိပျပွီး စောကျဖုတျမှာ ကပျနတေယျ။
ကောငျမလေးကတော့ ငွိမျသှားပွီး
ကောငျးလာတယျထငျပါရဲ့ ကောငျးရမယျလေ။ ဒီအရသာဟာ ဘယျသူမြားတောငျ့ခံနိုငျလို့လဲ။ လီးကသာ
မှနျမှနျကွီးဝငျလိုကျထှကျလိုကျနဲ့ အလုပျမြားနတော။
““ ဟော… ””
ဘာမှကွာလိုကျတယျ မထငျရဘူး။ ကောငျမလေး စောကျဖုတျ
အခေါငျးဟာကြှနျတောျလီးကို အတငျးဆှဲဆုတျပွီး မလှတျတမျး ညှဈထားလိုကျပါတယျ။ လီးထိပျမှာတော့ ရနှေေးလို ပူနှေးတဲ့
အရာတှေ လာထိလို့ကောငျမလေးပွီးသှားမှနျး သိရတယျ။
စုပျထားရကျနဲ့ပဲ ရအောငျဆောငျ့ပေးလိုကျတော့ ကြှနျတောျလညျး
ကွာကွာမခံနိုငျတော့ဘူး လီးတငျမက တဈကိုယျလုံး တငျးခနဲဖွဈသှားပွီး သုတျရညျတှကေို စောကျခေါငျးထဲကလြှံကအြောငျ
သားအိမျကို ပနျးခလြိုကျပါတယျ။ သိပျကောငျးတာပဲဗြာ။ သိပျကောငျးတာပဲ။
အပြိုကိုလိုးရတာ ဘာနဲ့မှ မတူဘူး။
ကောငျမလေးငွိမျကသြှားသလို ကြှနျတောျလညျးသူ့ကို အသာပကျလကျအနအေထားဖွဈအောငျထားပွီး သူ့ဘေးမှာ
ဝငျထိုငျလှဲရငျး နို့သီးတှကေိုဆုပျခြရေငျး အမောဖွနေရေပါတယျ။
““ ကမြပွနျရတော့မယျ ဖယျပေးအုံး ””
အရှကျ အကွောကျတို့နဲ့ ရောပွီး တုနျယငျနတေဲ့ အသံနဲ့ ကောငျမလေးက
ကြှနျတောျ့ကို ရှိုကျပွီးပွောပါတယျ။
““ အိုး ကိုယျပို့ပေးမှာပေါ့ ခြိုလေးရယျ အဝတျအစားလဲ ဖွေးဖွေးထ ကိုယျ့ကိုကိုငျထား။ ””
မတျတပျထအရပျမှာ စောကျဖုတျထဲမှာ အိုငျနတေဲ့ သှေးနဲ့သုတျရညျတှဟော ဝေါကနဲ ကလြာပါရောဗြာ။
ကောငျမလေးပိုလနျ့သှားတယျ။
““ စိတျခြ ဘာမှမဖွဈစရေဘူး ဒါအပြိုမှေးပေါကျလို့ထှကျတာ ””
သူ့ကိုဘောျလီခြိပျတပျပေး
အငျ်ကြီဝတျပေး ထဘီဝတျပေးပွီးတာနဲ့ ပွနျ့ကြဲနတေဲ့ ပဈ်စညျးတှေ ကောကျပွီး သူ့ခေါျရာနောကျကို အသာလိုကျလာပါတယျ။
သူ့ခါးကလေးကိုတော့ လကျတဈဖကျနဲ့ သိုငျးဖကျလို့ပေါ့။
တဖွေးဖွေးနဲ့ မီးရောငျ မှိတျတုပျမှိတျတုပျ လမျးလေးတဈခုထိ
ရောကျလာပါတယျ။ အိုဗြာ ကောငျးကငျကွီးဟာ အစအဆုံးမရှိပဲဖွဈနသေလို ဒီတဲလေးဟာလညျး ကှငျးပွငျကယြျ
ပနျးစိုကျခငျးကယြျကွီးထဲမှာပါ့ဗြာ။ အဲ့ဒီစိုကျခငျးကယြျကွီးထဲမှာ တဲကလေးက ထီးထီးတညျးဖွဈနတော အိပျမကျကမျ်ဘာထဲ
ရောကျနသေလိုပါပဲလား။
““ မမရေ မမ အောငျဇေ အောငျဇေ အိပျပွီလား ဒေါျလေးကို တံခါးဖှငျ့ပေးပါအုံး ””
““ ဟဲ့ ညီမလေး
နောကျကလြှခညြျလား သူကကော ဘယျကလဲ လာလာ မိုးခြုပျလှပွီ မမဖွငျ့ စိတျပူလိုကျရတာ ””
““ လမျးမှာ လမျးသူရဲ
ကလကေခြတှေလေိုကျ နှောကျယှကျလို့ ဒီက အကိုကလိုကျပို့ပေးတာပါ မမရယျ။သူသာမကယျရငျ ကမြဘဝတော့ဒုကျ်ခပဲ ””
ကောငျးပါ့ဗြာ တောျတောျလိုကျတဲ့ ခြိုခြို ။
““ အောျ ကြေးဇူးတငျပါတယျရှငျ ကမြညီမလေးက ညပိုငျးအထိ ဇှဲနဲ့ဈေးရောငျးတော့
တနေ့ဒါမြိုးဖွဈမယျထငျသားပဲ ကြေးဇူးပဲရှငျ ဘယျလိုပွောရမှနျးတောငျမသိတော့ဘူး ””
စကားလညျးပွော မကြျလုံးကလဲ
ကြှနျတောျ့ တကိုယျလုံးကို နရောအနှံ့လိုကျကွညျ့နတေယျ။
သူကလဲသူ့ညီမလို မိနျးမခြောပဲ။ သူ့ညီမထကျတောငျ ဘောျဒီကောငျးသေး နို့ကွီးတှကေ ဘရာဇီယာမပါပဲ အငျ်ကြီအောကျမှာ
ကွှားကွှားရှားရှား တငျပါးကွီးတှကေ ကားထှကျနလေရေဲ့ သူ့အရပျကလဲ သူ့ညီမထကျပိုမွငျ့ပါတယျ။ တဈခုတော့ရှိတယျ
ခလေးအမထေငျတယျ သူ့ဘေးမှာ ၅နှဈအရှယျ သူ့ရုပျမြိုးနဲ့ ခြာတိတျတဈကောငျ ရပျနတေယျ။
““ မမ အဈကို့ကို ထမငျးပါအုံး
ဆာရော့မယျ ကမြရခြေိုးလိုကျအုံးမယျ ””
““ ဟုတျသားပဲ မေ့နလေိုကျတာ လာ လာ ဒီမှာထိုငျ ””
““ နပေါစေ ကြှနျတောျမစားဘူး
အခုပွနျမှာ ””
““ မစားရငျ မခေါျဘူးနောျ အဈကို လမျးမှာတော့ ခြိုခြို ခြိုခြိုနဲ့ အခုသူမြားကြှေးတာကြ မစားရငျ
နောကျလမျးမှာတှေ့တောငျ ရှောငျသှားမှာ ””
““ ကဲ ကဲ စားပါမယျဗြာ…. အောျ…. ဒါနဲ့ အဈမကွီး… ””
““ ရှငျ… ပွောပါ ””
““ ထမငျးမြားမြား ထညျ့ခဲ့ပါ… ””
ကြှနျတောျတို့ စားရငျးသောကျရငျး စကားပွောရငျးနဲ့ အခြိနျဘယျလောကျကွာသှားတယျ
မသိဘူး။ ဟိုးအဝေးဆီက လှငျ့လာတဲ့ (၁၁)နာရီသံခြောငျးခေါကျသံကွောငျ့ သုံးယောကျသား မကြျလုံးပွူးသှားပါတယျ။
““ ဟဲ့တော့… (၁၁)နာရီထိုးပွီ ဒုကျ်ခပဲ မမရေ ဘယျလိုလုပျမလဲ ””
““ ဒီမှာပဲအိပျပေါ့ ဒီအခြိနျ အပွငျထှကျရငျတော့ အဖမျးခံရမှာပဲ
””
တိုတိုပွောရရငျ ကြှနျတောျကို သူတို့ညီမနှဈယောကျဘေးက အခနျးမှာ နရောခပြေးတယျ။
ကွမျးကမာတော့ တောျတောျနဲ့
အိပျမပြောျနိုငျဘူး။ ဟိုလိမျ့ဒီလိမျ့နဲ့ ည(၁)နာရီထိုးပါရော မှေးကနဲ အိပျပြောျသှားတဲ့ အခိုကျနူးညံ့ပြော့အိတဲ့
အထိအတှေ့ကွောငျ့ ကြှနျတောျလညျးလနျ့နိုးသှားပွီး…။
““ ဟငျ မမ ပါလား ””
““ ဟုတျတယျ မောငျလေးရယျ မမ
မနနေိုငျတော့လို့ မောငျလေးဆီလာခဲ့တာပါ။ မမကိုတော့ အထငျမသေးလိုကျပါနဲ့နောျ ””
“” မသေးပါဘူးခငျဗြာ “”
အဖွပေေးတဲ့
အနနေဲ့ ပွညျ့ဖွိုးတဲ့ နှုတျခမျးလှှာလေးကို ငုံ့ပွီး စုပျယူလိုကျတယျ အားပါး ဒီမိနျးမက သဘာပဲ ကြှနျတောျအာခေါငျထဲကို
လြှာထညျ့ပွီးကလိပါလရေော လကျတဈဖကျကလဲ အငျ်ကြီကွညျသီးတှေ တဈလုံးခငြျးဖွုတျပွီး ရငျဘတျကို ပှတျလိုကျ
ရငျဘတျမှှေးတှနေဲ့ ကစားလိုကျနဲ့ ဖီးလျတှပေေး နတေယျ။
ကြှနျတောျလဲ သူ့အငျ်ကြီကိုဟပွီး ထှားအိနတေဲ့ နို့အုံတှကေို
အသာဆုပျနယျပေးလိုကျပါတယျ။နို့သီးတှဟော လကျသနျး တဈဆဈလောကျရှိမလား မသိ ကောငျးလိုကျတာ
တရှေ့ရှေ့နဲ့သူ့လကျတှဟော ကြှနျတောျ့လီးဆီကို ရှှေ့ဆငျးလာပါရော။ ခေါငျးထောငျခငြျခငြျဖွဈနတေဲ့လခြောငျးကို လကျနဲ့
ဆုပျနယျပွီး အသာဂှငျးတိုကျပေးနပေါတယျ။
အားကမြခံ စောကျဖုတျမို့မို့ကွီးကို အသာဆုပျကိုငျပွီး ပှတျပေးသလို
လကျခြောငျးတှကေလဲ စောကျခေါငျးထဲဝငျပါလရေော ကလေးတဈယောကျ အမသောဆိုတယျ။သိပျမကယြျပါဘူး။ အနတေောျပဲ
အရညျတှကေလဲ ရှှဲလို့ ရမကျပွငျးတဲ့မိနျးမပဲ။နှုတျခမျးခငြျးခှာထိုငျလိုကျပွီးတော့ ကြှနျတောျ့ပုဆိုးကို ခြှတျခလြိုကျပါတယျ။
လီးကွီးဟာ မွှတေဈကောငျလို ခေါငျးတလှုပျလှုပျနဲ့။ သူ့ခေါငျးလေးငုံ့ပွီးလီးဒဈကို ငုံလိုကျပါတယျ။
““ အိုး မမ မမ
ကောငျးလိုကျတာဗြာ ကောငျးလိုကျတာ မမ ဟုတျတယျလြှာနဲ့ ထိုးပေး အား မမရယျ ””
ကြှနျတောျရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးဟာ
မမကိုပိုမို လှုပျရှားစပေါတယျ။
ပွောရအုံးမယျ သူ့နာမညျက ခြိုရီတဲ့ဗြာ။ ညီမနှဈယောကျလုံး ကြှနျတောျ့အပေါျ ခြိုကွပါပတေယျ ။
လီးကို
ကြှမျးကြှမျးကငြျကငြျနဲ့ စုပျယူလိုကျတာ တဈခါထဲ လီးထိပျက လရညျတှဟော ပိုကျနဲ့ကသြလို
တဝေါဝေါ ဆငျးကလြာပါရော သူလဲ ရငေတျတဲ့လူလို တကြိုကျကြိုကျနဲ့ မွိုခလြိုကျတယျလေ။ လီးကွီးဟာ သမေသှားပဲ
ဆကျတောငျနတေုနျးပဲ။
လီးကွီးဟာသမေသှားပဲဆကျတောငျနတေုနျးပဲ မမဟာ သူ့ထဘီကိုကှငျးလုံးခြှတျခလြိုကျပွီး
တောငျနဆေဲဖွဈတဲ့လီးပေါျ ခှထိုငျရငျး စောကျခေါငျးထဲကိုစိုကျသှငျးလိုကျပါတယျ။
““ ဗွဈ ဗွဈ ဗွဈ ဒုတျ အငျ့ ””
လီးဟာ
သိပျမကပြျပမေယျ့ သိပျလဲမခြောငျလှတဲ့ စောကျခေါငျးထဲ အခကျအခဲမရှိဝငျသှားပမေဲ့ ရှညျတဲ့လီးမို့ သားအါမျကို
သှးထောကျမိပါတယျ။ ခြိုရီတဈယောကျ အငျ့ကနဲခါဆငျးသှားပါလရေော။ ဒါပမေယျ့ အရငျက အကငြျ့ရှိပုံရတယျ မနားပဲ
အသာကိုယျကိုကွှလိုကျ နှိမျ့လိုကျနဲ့ ဆောငျ့နပေါရော ။
““ မမ မမ ကောငျးလိုကျတာ မမရယျ သိပျကောငျးတယျ မမကို
ခစြျမိသှားပွီ နာနာဆောငျ့လေ မမ ဘာလဲ သားအိမျနာမှာ စိုးလို့လား “”
ကြှနျတောျရဲ့ သှေးထိုးပငျ့ကောျ စကားတှကွေောငျ့ ခြိုရီဟာ
ကြှနျတောျ့ရငျဘတျကိုလကျထောကျအားယူရငျး နို့ကွီးတှလှေုပျပွီး ပွုတျကတြော့မတတျ အားရပါးရ ဆောငျ့ပေးပါတယျ။
ပါးစပျကလဲ တအငျးအငျးနဲ့ ခဏခငြျးအတှငျးမှာပဲ နှဈယောကျလုံး ခြှေးတှရှေှဲသှားပါတယျ။ သူကလဲဗြာ
အရညျတှကေပြဲကနြိုငျတယျ။
ကြှနျတောျ့လမှှေးတှေ စိုရှှဲပွီး ကွမျးပွငျပေါျမှာလညျး အိုငျနပွေီ။ စောကျခေါငျးက မခြောျလို့သာပေါ့။
တဖွေးဖွေးနဲ့ နှုတျခမျးခငြျးစုပျယူသလို နို့တှနေဲ့ ရငျဘတျကို ဖိကပျထားပါတယျ။ လီးဟာသားအိမျကိုဒုတျကနဲဒုတျကနဲ
ဆောငျ့မိသလို သူ့နှုတျကလဲ တအငျးအငျးနဲ့ မောသံကွီးထှကျနပေါတယျ။
စောကျခေါငျးဟာ လီးကိုရဈထားပွီး
လီးဒဈကအသားနုလေးတှဟော သားအိမျမှာ သှားဆာငျ့တာကို တိုကျခငြျးပဈ ဒုံးပြံတီထှငျတဲ့ သိပျ်ပံပညာရှငျတဈယောကျက
သူ့ဒုံးပြံပဈမှတျကိုထိရငျဖွဈမတဲ့ပီတိထကျ ကြှနျတောျဖွဈတဲ့ ပီတိကပိုမှာပါ။
မကွာပါဘူး (၁၅မိနဈကြောျပါတယျ) ခြိုရီဟာ
တအငျးအငျးနဲ့ စောကျဖုတျထဲက အရညျတှပေနျးခလြိုကျပွီး ကြှနျတောျကို ခှဖကျပွီး တဈဖကျကိုလှိမျ့ခလြိုကျပါတယျ။
ကြှနျတောျအပေါျကိုရောကျသှားတော့တာပေါ့။ အခုတော့ကြှနျတောျဆောငျ့ရမညျ့ အလှညျ့ပဲ။ မိနျးမတို့ရဲ့ စိတျက
အတောျဆနျးကယြျသားဗြ။ အရုပျလိုပဲ ကိုယျကလိုကျရငျသူပွေး ကိုယျပွေးရငျသူလိုကျသကိုး။
အခုပဲကွညျ့လေ မမြှောျလငျ့ပဲ
မုတျဆိတျပြားမှာ ပြားရောပိတုနျးရော စှဲတာ။ ဒူးကှေးပေါငျကားပွီး ဖွဲပေးထားတဲ့ ခြိုရီစောကျဖုတျထဲကို
ကြှနျတောျ့လီးအဆုံးအထိနှဈသှငျးလိုကျပါတယျ။
““ အငျး ကောငျးလိုကျတာ မောငျလေးရယျ သိပျကောငျးတာပဲ ””
ပွီးတော့လီးကို ဒဈမွုပျရုံလေးခနြျပွီး ပွနျထုတျလိုကျပါတယျ။ အံတဈခကြျကွိတျလိုကျပွီး စကဒျဒုံးကညြျတဈလုံးလို
အားနဲ့ဆောငျံလိုကျတယျ။ ခြိုရီရဲ့ သားအိမျကို ဒုတျကနဲ ဆောငျ့ပွီး ခြိုရီတဈယောကျ ကုနျးတတျသှားပါတယျ။
စောကျခေါငျးထဲကလဲ ပွဈနတေဲ့ အရညျတှပှေကျကနဲ အံကလြာပါတယျ။
ဒီလို အခကြျနှဈဆယျလောကျလဲ ဆောငျ့ပွီးရော
ခြိုရီစောကျခေါငျးထဲကရော ကြှနျတောျ့လီးပါ ပူလာပါတော့တယျ။ ဒီတော့ ခပျမွနျမွနျလေးပွီးအောငျ
မွနျမွနျပဲဆောငျ့ပေးလိုကျတာ ခြိုရီစောကျဖုတျအတှငျးသားတှဟော ကြှနျတောျ့လီးကို သတျ်တဝါတဈကောငျလိုစုပျခလြိုကျတော့။
အမလေးဗြာ တဈကိုယျလုံးမှာရှိတဲ့ သှေးတှဟော လီးထဲက ပနျးထှကျလာသလား အောကျ့မေ့ရတယျ။ သုတျရညျတှတေလဟော
ခြိုရီရဲ့ သားအိမျကို အားရပါးရ ပနျးခလြိုကျပါတယျခြိုရီလဲအငျမတနျအားရတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖငျကွီးတှကေော့တကျပွီး ကြှနျတောျ့လီးကို
သားအိမျနဲ့ ညှပျနိုငျသမြှ ညှပျထားပါတော့တယျ။
မောမောနဲ့ ခြိုရီပေါျ ထပျကညြပီး မှိနျးနတေဲ့ ကြှနျတောျ့ကို ခြိုရီက
ပှတျသပျပေးရငျး မကြျနှာ တဈပွငျလုံးနရောလပျမကနြျရအောငျ လြှောကျနမျးနပေါတယျ။
““ မောငျလေး အိမျထောငျနဲ့လား ””
““
ဟငျ့အငျး လူပွို လူပြိုမဟုတျဘူးနောျ ရရဈနဲ့ ပွိုတဲ့ လူပွို ””
““ မငျးလီးကွီးက သိပျကောငျးတာပဲကှယျ မမဖွငျ့ အခုထကျထိတောငျ စောကျခေါငျးထဲမှာ အရသာတှေ့နတေုံးပဲ ””
““ မမယောကျြား ရော ””
““ သူကဆုံးသှားပွီလေ မမလဲသူဆုံးကတဲက ဘယျယောကျြားနဲ့မှ မအိပျရ အခှငျ့အရေးကလဲမရ
ယောကျြားလဲမတှေ့တော့ မမရဲ့စိတျတှကေို အတငျးခြုပျထားရတယျ အခေါငျးထဲမှာလညျးမခံနိုငျအောငျယားလှနျးလို့ ငိုခဲ့ရတဲ့
ညတှလေညျး မနညျးဘူး ကှယျ အခုမောငျလေးနဲ့ အားရပါးရ လုပျကိုငျရတော့မှ မမစိတျတှငွေိမျရတော့တယျ
မငျးနောကျဆိုနေ့တိုငျးလာပေးနောျ မောငျလေး ””
““ ရှငျတောျတောျ ယုတျမာပါလား ဟငျ ညီမကိုရအောငျခြိုငျပွီးတော့
မမကိုပါယူတယျ ရှငျလူယုတျမာ ဟငျး ဟငျး ဟငျး ””
ဟိုကျ … ဘယျတုနျးက ခြိုခြို နိုးပွီး အနားရောကျလာတယျမသိဘူး … ကှိုငျပဲ။ ..
““ ဟဲ့ ညီမလေးနအေုံး ဒီကဈ်စဟာ သူဘာမှလုပျတာမဟုတျဘူး မမစလို့ဖွဈရတာ မမလဲမနနေိုငျလှနျးလို့ သူကိုကပျရတာပါကှယျ။
နငျသူနဲ့ ဖွဈခဲ့တယျတာလဲ သိပွီးသား နငျ့ထဘီမှာသှေးတှပေပွေီး နငျတို့နှဈယောကျအတူ လမျးလြှောကျလာကတဲက နငျတို့
ကိဈ်စပွီးခဲ့မှနျးသိတယျ။ ဒါကွောငျ့လဲ ငါသူ့ကိုစညျးရုံးရဲတာပေါ့ ””
““ ဟငျ မမသိရကျနဲ့လုပျတယျ ဟုတျလား ရကျစကျလိုကျတာ
မမရယျ မမလငျယူပွီးတာတောငျ သူမြားရဲ့ ””
““ ဟဲ့ မိနျးမတှရေဲ့ သဘောနဲ့ ခံစားခကြျကို နငျကွီးမှသိလာမယျ ညီမလေးရယျ …. ဟငျး … “”
သူတို့ပွောနခြေိနျမှာ ကနြောျတိတျတိတျ
နရေငျး 2 in 1 ဆှဲဘို့ စဉျးစားနပေါတော့တယျ။