“ဏှာသခင်မလေး သဇင်”

ဆယ်တန်းမှ ကျောင်းသား ခြောက်ယောက်နှင့် အတူ သဇင်တစ်ယောက် ကားနှစ်စီးဖြင့် လူသူရှင်းရာကို သွားနေကြသည်။ တစ်စီးထဲတွင် သဇင်ပါသည်။ သဇင်မပါသော အစီးမှ ဘဲများက တင်းနေကြသည်။ သဇင်က သူတို့နှင့် အတန်းမတူ။ ကိုးတန်းက ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရက်ချိန်းခက်တတ်သည်။ ကျောင်းတက်ရ၊ ရက်ချိန်းပေးရသဖြင့် သဇင်တစ်ယောက်လည်း သိပ်တော့ မအား။ သည်လို အနေအထားတွင် ချိန်းလို့ရသည့် ရက်တွင် သဇင်က မိမိတို့ ကားနှင့် အတူပါမလာ။

“သူတို့ သဇင်ကို အလယ်မှာ ထည့်သွားတာကွာ၊ ခုလောက် သဇင့်လက်နှစ်ဖက်ကလည်း အားမှာ မဟုတ်၊ ပါးတွေလည်း ဟိုကောင်တွေ နမ်းလို့ ပူနေလောက်ပြီ”
“ထားပါကွာ၊ ဟိုရောက်တော့လည်း မင်းစိတ်ကြိုက် ဖိုက်ရမှာပဲ”
“အေးကွာ သဇင် ဟိုကောင်တို့ဟာကို စုပ်ပေးနေပြီလား မသိ”
“ကားပေါ် မလုပ်လောက်ပါဘူးကွာ၊ ကားဒီလောက်ခုန်တာ၊ ထုပေးဖို့တော့ သေချာတယ်ကွ”
မှန်ပါသည်။ တစ်ဖက်ကားတွင် သဇင်တစ်ယောက် ကျောင်းသားကြီးနှစ်ယောက်ကြားထိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို အလုပ်ပေးထားသည်။
“နင်တို့ဟာတွေက အကြီးကြီးတွေပဲ”
သဇင်က ကွင်းထုပေးရင်း ပြောသည်။

“ငါတို့ဟာက နင်ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ တခြားဘဲတွေနဲ့ စာရင်တော့သေးမှာပါဟာ”
“အံမာ ငါ့ကိုများ အားအားယားယား လိုက်ခံပေးနေတဲ့ သူများမှတ်နေလား၊ နင်တို့နော် အလိုလိုက်ပေးတာကို ကမ်းမတက်နဲ့”
ကျောင်းသားတစ်ယောက်က သဇင့်နို့ကို လှမ်း၍ ကိုင်သည်။
“နို့မကိုင်နဲ့၊ နင်တို့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့”
“ဖွဖွလေးပါဟာ”
“မရဘူး”
“ဒါဆို စုပ်ပေးလေ”
“အံမာ မစုပ်ဘူး၊ အနိုင်ကျင့်ရင်တော့ မပေးတော့ဘူးနော်”
ကျောင်းသား တစ်ယောက်က သူ့ဟာ ထုပေးနေသော သဇင့်လက်ကို ယူပြီး လက်ချောင်းများကို စုပ်ပေးသည်။ လက်ချောင်းတွေ စုံသွားတော့ ကွင်း ဆက်ထုစေသည်။ ထိုကျောင်းသားသည် သဇင့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သည်။ လက်ကို အောက်သို့လျှောဆင်းပြီး ဗိုက်သားများကို ပွတ်ဆင်းသည်။ ပေါင်ကြားထဲလက်ရောက်တော့ သဇင်က လက်ကို ညှပ်ထားသည်။ ကျောင်းသားက မရမကလှုပ်ရှားသည်။ သဇင်က ဟပေးလိုက်တော့ အဖုတ်ကို ပွတ်သည်။

“တော်ပြီ”
သဇင်က ပြောတော့ သီလဝါဆိတ်ကမ်း၏ လူသူကင်းမဲ့ရာသို့ ရောက်လာသည်။ ကားကို ကွန်တိန်နာတွေကြားထဲ ထိုးထားလိုက်သည်။
“ကဲ ဆင်းကြစို့၊ ကားမောင်းပေးရတဲ့ ငါအရင်နော်”
“တစ်ယောက်စီပဲနော်”
သဇင်က ပြောသည်။ “ကဲ” ဟုဆိုကာ သဇင်က အောက်ဆင်းပြီး ကားနောက်ဖုံးတွင် ကုန်းပေးသည်။ ကားမောင်းပေးရသော ကျောင်းသားက သဇင်အိုးကို ရိုက်သည်။

“ဖြန်း ဖြန်း”
ဘယ်ညာပြန်လေးငါးချက်ရိုက်ပြီး အပေါ်အောက်ကို ဆက်ရိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ ကျောင်းစိမ်းထမီကို လှန်လိုက်သည်။ ပန်းရောင် အတွင်းခံ လေးကို တဝက်တပျက်ချွတ်ချလိုက်သည်။ ကျောင်းသားတွေမို့ ထန်သည်။ မြန်သည်။ ခပ်မြန်မြန်ပင် ကားမောင်းရသူက သူ့လီးသူတံတွေးဆွတ်ပြီး နောက်ကနေ သွင်းထည့်လိုက်သည်။

“အ.. ဖြည်းဖြည်းလုပ်”
ကျောင်းသားတွေ ဆိုသော်လည်း သူတို့လီးတွေကျတော့ ကြီးကြသည်။ လိုးနည်းတွေလည်း ကျွမ်းကြသည်။ နောက်မှ လီးအချောင်းလိုက် ပစ်သွင်းပြီး မြုပ်နေသည့်အခါ ဖြည်းဖြည်းချင်း ညောင့်သည်။ အိုးကိုလည်း စိစိညက်ကြေနေအောင် ဆုတ်ကစားသည်။ ကျန်သည့် ကျောင်းသားငါးယောက်က အလှည့်တွေချပြီး စောင့်နေကြသည်။ ပထမကျောင်းသားက အိုးတွေကို ညှစ်ပြီးနောက် ခါးကိုကိုင်ကာ ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးသည်။ ပြီးခါနီးတော့ လီးထုတ်သည်။ သဇင်က လှည့်၍ ကွင်းထုပေးလိုက်သည်။ လရည်များ မြေပေါ်သို့ လွှတ်ချသည်။ ပြီးနောက် ဒုတိယကျောင်းသားအတွက် သူမ ကားနောက်တွင် ပြန်ကုန်းပေးသည်။ သူမကိုယ်တိုင်ပင် ထမီကိုလှန်ပေးထားသည်။ အတွင်းခံကတော့ ချွတ်ချထားလိုက်သည်။ ဒုတိယကျောင်းသားက
“အိုးကတော့ရှယ်ပဲ”
ဟုဆိုကာ တစ်ချက်ရိုက်ပြီး ဆုတ်ညစ်သည်။ နောက် သူ့ဟာကို ဖင်ညောင့်ရိုးမှ တေ့ကာ အောက်သို့ဆွဲချပြီး ထိပ်ကိုသွင်းသည်။ ထိပ်မြုပ်တော့ ဆောင့်ထိုးသည်။ သူမ ထမီစက ပြန်ဖုံးကျလာသဖြင့် ဒုတိယကျောင်းသားက ထမီကို အပေါ်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
“အင်္ကျီပါချွတ်မယ်နော်”
သဇင် မငြင်းသဖြင့် ဒုတိယကျောင်းသားက ဆောင့်ထည့်ရင်း အင်္ကျီကို ချွတ်သည်။ ကျောင်းသားတစ်ယောက်က ထမီနှင့် အင်္ကျီကို ယူ၍ နမ်းသည်။
“မိုက်တယ်”
ဒုတိယကျောင်းသားကတော့ ခပ်ပြင်းပြင်းပင် လိုးနေပြီ။ လိုးချက်ပြင်းသဖြင့် သူမလည်း ကားနောက်ဖုံးကို မနည်းထောက်ထားရသည်။ လီးတွေက ကြီးသည်ဟု ဆိုရသော်လည်း လူငယ်တွေမို့ သိပ်အကြီးကြီးမဆိုသာ။ လိုးချက်တွေက ဖီးလ်အတွက်မဟုတ်ဘဲ ပြီးဖို့အတွက် ဖြစ်သဖြင့် နည်းနည်းပြင်းသည်ကလွှဲ၍ သဇင် သိပ်မခံစားရ။ သိပ်မကြာခင် “ပြီးတော့မယ်” ဆိုသဖြင့် သူမက ချွတ်ခိုင်းကာ ကွင်းထုချပေးလိုက်ပြီး ခုနက ထမီများကို နမ်းနေသော ကျောင်းသားက တက်ဆောင့်ပြန်သည်။ သူလည်းသိပ်မကြာ။ မကြာမတင်တွင် ကျောင်းသား ခြောက်ယောက်လုံးပြီးသဖြင့် သူမအဝတ်အစားဝတ်လိုက်ပြီး ပြန်ပို့ခိုင်းတော့ တနေရာတွင် သူမအား ပိုက်ဆံပေး၍ ချကာ တက္ကစီဖြင့် တင်ပေးလိုက်သည်။ သူမလည်း ခပ်တည်တည်ဖြင့် ကျောင်းချိန်မပြီးသေးသော်လည်း ကျူရှင်ဆရာတစ်ယောက်အိမ်သို့ တက္ကစီကို မောင်းခိုင်းလိုက်သည်။ ငွေရပေါက်တွေက လွယ်လွယ်လေးပါ။ သည်ကဲ့သို့ တတ်အောင် သင်ပေးလိုက်သူက သူမ၏ ရှစ်တန်းတွင် အင်္ဂလိပ်စာကို ပြပေးသော ဆရာမမြမြထူး ဖြစ်သည်။ မြမြထူးသည် ထုံးစံအတိုင်း ကျောင်းဆရာမတစ်ဦးပီပီ ဣန္ဒြေရှိသလို အပျိုကြီးလည်း ဖြစ်သည်။

စာမေးပွဲနီးပြီ ဖြစ်သဖြင့် စာနားမလည်၍ ဆရာမကြီးထူးထူးမြထံ စာမေးရန်သူမ သွားခဲ့သည်။ ထိုနေ့သည် သူမအတွက် နက္ခတ်ဆိုးဝင်သော နေ့ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ တနည်းပြောရလျှင် သူမ၏ အမွေးမပေါက်သေးသော အဖုတ်လေးကွဲခဲ့ရသော နေ့လည်း ဖြစ်ပါသည်။ တံခါးပွင့်နေသဖြင့် သူမက ဆရာမအိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။ အသံလည်း မပေးမိဘဲ ဆရာမကို ရှာရင်း အိပ်ခန်းသို့ ရောက်တော့
“ဟောတော့”
သူမနှင့်အတူ ဆရာမမြမြထူးတို့ အကြည့်ချင်းဆုံကာ အံ့သြကြရသည်။ ဆရာမ မြမြထူးသည် လီးအတုဖြင့် သူမအဖုတ်ကို ထိုးကစားနေသည်။

“သဇင် ညည်းနှယ်အေ အသံမပေး ဘာမပေး၊ ခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး၊ လာဒီဟာလေးကိုင် တို့ဟာကို အထက်အောက် ပွတ်ကစားပေး”
သဇင်ကြောင်ကြည့်ကြည့်ကာ ရပ်နေမိသည်။
“လာအေ ကြာတယ်”
ဟုဆိုကာ Roll All လုံးလောက်ရှိသော လီးတုပြောင်ချော်ချော်ကို သူမအားပေးသည်။ သူမမရဲတရဲ ဝင်သွား၍ သွားယူတော့ ဘယ်လိုကိုင် ဘယ်လိုကစားဟုဆိုကာ သင်ပေးသည်။ သူမလည်း ခိုင်းသည့်အတိုင်း ဆရာမ မြမြထူး၏ အမွှေးပရပြစ်နဲ့ မဲတူးနေသော အဖုတ်ကို လီးတု တစ်လက်မလောက် မြုပ်အောင်နှိပ်ထည့်ပြီး မွှေပေးသည်။ ဆရာမသည် သူမနို့ကို ပြန်ပွတ်ရင်း ညည်းကာ ဇိမ်ယူနေသည်။ ဣန္ဒြေတခွဲသားနှင့် မြမြထူးသည် သူ့ခွင်နဲ့သူ စားသောက်နေခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်ရခြင်းမှာလည်း အနေအထားကို အကဲခတ်တတ်သော ကျော်မိုးဆိုသည့် ကျောင်းဆရာ ကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူမ ဣန္ဒြေသိက္ခာနှင့်နေသည့်ကြားမှ အကဲခတ်တော်သော ကျော်မိုးကို သူမဘဝ အကြောင်း တစ်စိတ်တပိုင်းတော့ ဖွင့်ပြော ရသည်။

မြမြထူးသည် ကျေက်ချက်ရွာတွင် တာဝန်ကျသော တစ်ဦးတည်းသော ဆရာမလေး တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ပညာရေးကောလိပ်တက်ပြီးနောက် တာဝန်ကျသည် ဆိုတော့လည်း လျော်စရာ ငွေမရှိသဖြင့် ကျသည့်နေရာသို့ သွားရသည်။ ရွာက ကျောက်ချက်ရွာ။ မြို့နှင့် ဝေးလိုက်သည် ဖြစ်ခြင်း။ ရွာတွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း အစက ဘာမှ မဖြစ်သော်လည်း တစ်ယောက်တည်း နေဖန်များလာတော့ စိတ်ရိုင်းလေးဝင်ကာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ခရမ်းသီးဖြင့် ကလိကစားမိသည်။ တနေ့မနက်စောစော သူမကိုယ့်ဟာကိုယ် ကစားနေသည်ကို တဖက်ရွာမှ နွားနို့ပို့သော ကုလားနှင့် တဲ့တဲ့တိုးသည်။ ကုလားက နွားနို့ဖိုးတောင်းရန် သူမအတွက် ထိုးထားပေးသော တဲထဲအဝင် သူမလည်း သူမဟာ သူမကစားနေချိန် ကွက်တိဖြစ်နေသည်။
“အားပါး အာမ၊ ချွန်တော်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်”
အသက်လေးဆယ် နှုတ်ခမ်းမွှေးပရပြစ်နဲ့ ကုလားကြီးက သူမအား အတင်းဝင်းလုံးတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေးတို့၏ ကြမ်းရှရှ အထိအတွေ့ကြောင့် သူမ မိန်းမောရသည်။ ကုလားကြီးက သူမကို ချုပ်ကိုင်ရင်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချသည်။
“ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ရှင်.. ရှင်”
ငြင်းရမည့်အစား သူမ ဘာပြောမိသည် မသိ။ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ခိုင်းမပြီ။
“ဆိတ်ချနော် ကုလားကြီးနော် ကောင်းအောင်နော် လိုးပေးမယ်နော်”
“ဘာလိုးလဲ စကားကို ကြည့်ပြော”
သူမနားရိုင်းသည်။
“ကုလားနော် လီးနဲ့နော် အဖုတ်ကိုနော် လိုးတယ်နော် လိုးတယ်ကို လိုးတယ်လို့ မပြောရဘူးဆို ဘယ်လို ပြောရမလဲ”
“လိုးပါ လိုးပါ တိတ်တိတ်လိုးပါ”
သူမ စိတ်မရှည်တော့။ ခရမ်းသီးလို အေးစက်စက်အစား သူမအဖုတ်ကို နွေးခနဲ တကယ့်လီးကြီး လာထိုးသည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း သူမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးထိုးဝင်လာတော့ သူမ ကုလားကြီးလက်မောင်းကို ဆုတ်ထားမိသည်။
“အားကြီးကောင်းတယ်နော်”
“တိတ်တိတ်လိုးစမ်းပါ”
ကုလားကြီးသည် သူ့လီးအဆုံးထိ မသွင်းဘဲ လိုးသည်။ ဒါတောင်မှ သူမတော်တော်နာသည်။ တော်တော်ကြီးသည့် ကုလားဟာကြီးကို ငုံ့ကြည့်မိသည်။ မဲတူးနေသည်။ ဖြူလွှနေသော သူမအဖုတ်ထဲသို့ ကုလားဟာ မဲမဲကြီးက ပြည့်သိပ်နေသည်။ ကုလားကြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးရင်း လီးကို အထဲသို့ နည်းနည်းချင်းစီ ထည့်သည်။
“အင်း အား.. နာတယ် ဖြည်းဖြည်း အား အား”
သူမ ကြိတ်မှိတ်၍ မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် အသံထွက် ညည်းရသည်။ တကိုယ်လုံး အကြောအချင်များ ပွင့်ထွက်သွားသလား ထင်ရသည်။ တကယ့်လီးက ခရမ်းသီးတို့ထက် အဆတရာမက ကောင်းသည်။ ကုလားကြီး တဖုတ်ဖုတ်နဲ့ ဆွဲလိုးသည်ကို သူမနည်းနည်းလေးကားပေးသည်။ နောက် ကုလားကြီးပေါင်ကို ခွဖက်မိသည်။ ကောင်းသည်ကိုး။ တော်တော်ကြာတော့ ကုလားကြီးက လီးထုတ်ပြီး သူမဆီးခုံပေါ် လရည်ကို လွှတ်ချသည်။ လရည်ကုန်တော့ သူမထမီဖြင့် လရည်ကို ဆွဲအုပ်ထားကာ သူမအား အနမ်းမိုးခြွှေသည်။ မုတ်ဆိတ်မွေးများ နှုတ်ခမ်းမွေးများကြောင့် ရင်တလှပ်လှပ် ဖြစ်ရသည်။ ပါးပြင် နှစ်ဖက်လုံး နမ်းပြီးသောအခါ သူမ သတိရလာသဖြင့် သွားခိုင်းသည်။
“သွားတော့လေ”
“ကုလားနော် သိတယ်နော်၊ ဆရာမနော် မဝသေးဘူး၊ အဲဒါကြောင့် ကုလား စိတ်မပါတော့ပေမယ့် နောက်တချီ ထပ်လိုးပေးမယ်နော်”
ကုလားကြီးသည် ပြောလည်းပြော နို့များပွတ်သပ်ကာ စုပ်သည်။ အင်္ကျီမချွတ်ထားသော်လည်း အတွင်းခံ ဝတ်မထားမိသဖြင့် ထိထိမိမိခံစားရသည်။ နို့များကို စုပ်ပြီး အောက်သို့ဆက်လျက်ဆင်းသည်။ ဆီးခုံပေါ် ပေနေသော လရည်များကို ထမီဖြင့် သုတ်လိုက်ပြီး နမ်းသည်။ ထို့နောက် သူမအဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်ထားပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး တောက်လျှောက်လျက်ပေးသည်။
“ဝု ဝူး ဝူးးးးးးးးးး”
လိုးပြီးခါစ ကျိန်းနေသော သူမအဖုတ်တစ်ခုလုံး ဘယ်လို ယားလို့ ယားလာမှန်း မသိတော့။ ထိထိမိမိလျက်ပေးနေသည့်ကြားက အဖုတ်တစ်ခုလုံး ယားလာသဖြင့် ကော့ပေးမိသည်။ ကုလားက သူမအိုးနှစ်လုံးကို ပင့်ကာ အဖုတ်ကို နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးသည်။
“ကောင်းလိုက်တာရှင် ကောင်းလိုက်တာ”
သူမညည်းညူရင်း ကုလားကြီးခေါင်းကို ကိုင်ကာ အဖုတ်မှ မခွာတော့အောင် နိုက်ထားမိသည်။ ကုလားကြီးကလည်း အဖုတ်ကို လျှာနှင့်ထိုးလိုက်၊ စောက်စေ့ကို ခလောက်လိုက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ဖက်စီစုပ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ ကုလားကြီးက အဖုတ်လျက်ပေးရင်း တဖက်မှလည်း နို့ကို လှမ်းဆွဲကစားသည်။ သူမမှာ ကာမနွံထဲသို့ မှောင်အတိကျသွားတော့သည်။ ကုလားကြီးနောက်တချီ ထပ်ဆွဲသည်။ သူမကို ဒူးကွေးပြီးကားခိုင်းတော့ သူမကားပေးမိသည်။ ကုလားကြီးက အစပိုင်း လထိပ်လောက်ပဲ သွင်းပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်သည်။ သူမ အားမလို အားမရဖြစ်ချိန်တွင် ဇွတ်ခနဲ သွင်းလိုက်သည်။ ထိုအရသာကြောင့် သူမကုလားကြီးကို အစွဲကြီး စွဲသွားသည်။