ဆိုက္ကို

“ လမ္းဆုံးေနၿပီ …ဆရာ….”

“ ေအးေအး..ဒီမွာဘဲ…ဆင္းမယ္….ဘယ္ေလာက္က်လဲ….”

“ ငါးေထာင္ဘဲ ေပးပါ..ဆရာ……”

ကားသမားကို တေထာင္တန္ ငါးရြက္ ကမ္းေပးလိုက္ၿပီး ကားေပၚက ဆင္းလိုက္တယ္ ။

အုတ္တံတိုင္း ျမင့္ျမင့္နဲ႔ အနက္ေရာင္နဲ႔ ေရႊေရာင္ ေဆးေတြ သုတ္ထားတဲ့ သံတံခါးႀကီးေတြ ကာဆီးထားတဲ့ ၿခံဝင္းႀကီးဆီကို

ခ်ဥ္းကပ္သြားလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူစီးလာတဲ့ အငွားကားက ဂငယ္ေကြ႕ေကြ႕ၿပီး လာရာလမ္းကို ျပန္ေမာင္းထြက္သြားေနတယ္ ။

ႀကီးလဲႀကီးျမင့္လဲျမင့္တဲ့သံတံခါးႀကီးအနားကိုသူေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာအတြင္းကတံခါးေစာင့္ရဲ့တဲအိမ္ေလးထဲက ေခြးႀကီးတေကာင္ရဲ့ စူးစူးဝါးဝါး ေဟာင္လိုက္တဲ့အသံ ထြက္ေပၚလာတယ္ ။

“ ဘာကိစၥလဲ…”

ကာကီေရာင္ ယူနီေဖါင္းနဲ႔ လူတေယာက္ တဲအိမ္ေလးထဲက ထြက္လာတယ္ ။ သူနဲ႔အတူ နက္ေမွာင္ေျပာင္ေနတဲ့ ဒိုးဗားမင္းေခြးႀကီးတေကာင္ ပါလာတယ္ ။ ေခြးလည္ပတ္မွာ ခ်ိတ္တပ္ထားတဲ့ သားေရႀကိဳးကို ဒီ ကာကီ ယူနီေဖါင္းဝတ္က ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ ။

ေခြးႀကီးက တေဝါင္းေဝါင္းထိုးေဟာင္ေနတယ္ ။

“ ဦးလၽွမ္းေတာက္ နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ …”

“ ႀကိဳတင္ ခ်ိန္းထားတာလား…”

“ ဟုတ္ပါတယ္ ..”

“ ခင္ဗ်ား နံမည္….”

“ ေဆာင္းေအး …….ဦးေဆာင္းေအး ….     ”

ကာကီဝတ္ လူက သူ႔ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ လမ္းေလၽွာက္စကားေျပာစက္ကို ျဖဳတ္ယူၿပီး….“ အက္စ္အိုစီ…ဂိတ္၁ မွာ ဦးေဆာင္းေအး ေရာက္ေနတယ္..သူေဌးနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္ တဲ့…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
တဖက္က ( မွန္ကန္တယ္..လႊတ္ေပးလိုက္ပါ ) လို႔ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ သူ႔ေရွ႕က သံတံခါးႀကီး ပြင့္လာတယ္ ။

“ ဝင္ခဲ့ပါ….”

သူလွမ္းဝင္သြားလိုက္တဲ့အခါ ကာကီဝတ္လူက လက္နက္နဲ႔ဗုံး ရွာေဖြတဲ့ လက္ကိုင္စက္ကေလးနဲ႔ သူ႔
ကိုယ္အႏွ႕ံကို တတစ္တစ္နဲ႔ ေဝွ႕ရမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ ။

“ အိုေက…သြားလို႔ရၿပီ…..”

သူသည္ လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ႀကီးမား ထယ္ဝါလွတဲ့ တိုက္အိမ္ႀကီးဆီကို ေျခလွမ္းဖို႔ ျပင္လိုက္ခ်ိန္ အေနာက္က ကာကီဝတ္လူ က “ ေနအုံးဗ်..အဲလို သြားရမွာ မဟုတ္ဘူး …” လို႔ ဟန႔္တားလိုက္လို႔ သူ႔ေျခလွမ္းေတြ ရပ္တန႔္ တုံ႔ဆိုင္းသြားရတယ္ ။

ေ၈ါက္ကြင္းေတြမွာ သုံးတာကို ေတြ႕ခဲ့ဘူးတဲ့ လၽွပ္စစ္ကားအငယ္စားေလး တစီး သူ႔ေဘးကို ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ ေနာက္ထပ္ ကာကီဝတ္တေယာက္က္ို ေမာင္းသူေနရာမွာ ေတြ႕ရတယ္ ။

“ တက္ပါ..အန္ကယ္ …”

ဒီကာကီဝတ္ကေတာ့ မ်က္ႏွာပိုခ်ိဳတယ္ ။ သူတက္ထိုင္လိုက္တယ္ ။ ကားေလး ညင္သာစြာနဲ႔ တိုက္
အိမ္ႀကီးဆီကို ေမာင္းသြားတယ္ ။ ဘက္ထရီအားနဲ႔သြားတဲ့ကား ျဖစ္ဟန္တူတယ္ ။

တယ္လဲ ခန္းနား ႀကီးက်ယ္ပါလားလို႔ သူ စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားေနတယ္ ။

အိမ္ႀကီးရဲ့ အဝင္တံခါးေပါက္ႀကီးကို ေရာက္လာတယ္ ။ လူတရပ္ေက်ာ္ ျမင့္တဲ့ နဂါးပတ္႐ုပ္နဲ႔ ေႂကြပန္းအိုးႀကီးေတြက ကၽြန္းသားတံခါးေပါက္ႀကီးေတြရဲ့တဖက္တခ်က္မွာ ေနရာယူထားတယ္ ။

 ေကာ္လာကတုံးရွပ္အျဖဴ တိုက္ပုံအနက္နဲ႔ အသက္၂ဝေက်ာ္ အရြယ္ သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ လူငယ္ တေယာက္ အေပါက္ဝမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတယ္ ။

“ ႂကြပါ ဦးေဆာင္းေအး….သူေဌးက ဦးေဆာင္းေအးကို ေတြ႕ဖို႔ ေစာင့္ေနပါတယ္ …”

တိုက္ပုံအနက္နဲ႔လူက ဦးေဆာင္ၿပီး တိုက္အိမ္ႀကီးထဲကို သူ႔ကို ေခၚသြားတယ္ ။

( တယ္ခန္းနားပါလား…တကယ့္ကို ခ်မ္းသာတာဘဲ ….     )

က်ယ္ဝန္းထယ္ဝါတဲ့ အခန္းႀကီးေတြကို ျဖတ္သန္းေလၽွာက္သြားရတယ္ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူေဌး

ဦးလၽွမ္းေတာက္ ရွိေနတဲ့ ႐ုံးခန္းႀကီးထဲကို ေရာက္သြားရပါတယ္ ။

အေရာင္တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနတဲ့ ကၽြန္းသားခင္း ၾကမ္းျပင္မွာ နင္းေလ််ာက္ရင္း ဝင္ေရာက္သြားတဲ့အခါ
ဦးလၽွမ္းေတာက္က သူ႔ဆီကို ေလ််ာက္လွမ္းလာရင္း လက္ကမ္းေပးကာ ႀကိဳဆိုတယ္ ။

လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္လိုက္စဥ္ ..“ ႏွစ္ေတြ ၾကာခဲ့ေပမယ့္ ခင္ဗ်ားက အရင္အတိုင္းဘဲ ဦးေဆာင္းေအး..”

လို႔ ဦးလၽွမ္းေတာက္က ျပဳံးလ်က္ စေျပာပါတယ္ ။

“ ဦးလၽွမ္းေတာက္လည္း အရင္အတိုင္းပါဘဲဗ်ာ…..” လို႔ သူက ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ဦးလၽွမ္းေတာက္က

“ အင္း….ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ဆီကို ဒီလို ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားခဲ့မိဘူး…” လို႔ ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္တယ္ ။

ႀကီးမားတဲ့ အေရာင္တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္ေနတဲ့ စားပြဲႀကီး က ထိုင္ခုံေတြမွာ ထိုင္လိုက္ၾကတဲ့အခ်ိန္ ဦးလၽွမ္းေတာက္က “ ခင္ဗ်ားက်ေနာ့္ဆီကို ေရာက္လာတာ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာလို႔ ပါ..ဦးေဆာင္းေအး….” လို႔ ေျပာတဲ့အခ်ိန္တိုက္ပုံ အနက္နဲ႔လူက “ ဘာမ်ား သုံးေဆာင္ပါမလဲ….ေကာ္ဖီ လဖက္ရည္..အေအး..တခုခု သုံးေဆာင္ပါ  …” လို႔ ခါးေလးညႊတ္ၿပီး လာေျပာပါတယ္ ။

“ ေရေအးေအး တခြက္ေလာက္ ရနိုင္မလား …” လို႔ သူေျပာလိုက္တဲ့အခါ တိုက္ပုံအနက္နဲ႔လူက ခါး

ညႊတ္ကာ “ ဟုတ္ကဲ့…ရပါတယ္ခင္ဗ်….ကၽြန္ေတာ္ယူခဲ့ပါမယ္ ..” လို႔ ေျပာပါတယ္ ။

ဦးလၽွမ္းေတာက္က “ ကဲ ဦးေဆာင္းေအး …ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ဆီကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ ဆိုတာ ဘာကိစၥ လဲ

ေျပာဗ်ာ…..ဘာအကူအညီမ်ား လိုအပ္လို႔လဲ…..အားမနာနဲ႔…ေျပာပါ..” လို႔ ျပဳံးျပဳံးႀကီးနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္ ။

“ တိုတိုနဲ႔ လိုရင္းကို ေျပာရရင္ က်ေနာ္ အလုပ္တခုခု ေတာင္းခ်င္လို႔ပါ….က်ေနာ္ ဦးလၽွမ္းေတာက္ဆီမွာ

အလုပ္တခုခု လုပ္ခ်င္လို႔ပါ…..” လို႔ သူေျပာလိုက္ေတာ့ ဦးလၽွမ္းေတာက္က အံ့ၾသတဲ့ အမူအရာနဲ႔

“ ဘယ္လို..ဘယ္လို….ဦးေဆာင္းေအးက က်ေနာ့္ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္..ဟုတ္လား …ခင္ဗ်ားရဲ့

အလုပ္…တခုခုမ်ား ျဖစ္လို႔လား ”

“ က်ေနာ္ အလုပ္က ႏုတ္ထြက္လိုက္တယ္..ဦးလၽွမ္းေတာက္…က်ေနာ္ အလုပ္မရွိေတာ့ဘူး …”

“ ဗ်ာ…..ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲဗ်ာ……”

“ ဘာအမႈအခင္းမွ ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး ..က်ေနာ္ ဆက္ မလုပ္ခ်င္ေတာ့လို႔ပါ….ေအးေအးေဆးေဆး

အလုပ္ထြက္လိုက္တာပါ….”

“ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလဗ်ာ..ခင္ဗ်ားဟာ တကယ့္ကို ေတာ္တဲ့ ရဲမႉးတေယာက္ပါ …ႏွေမ်ာစရာႀကီး….”

သူဘာမွ မေျပာဘဲ ျပဳံး႐ုံသာ ျပဳံးလိုက္တယ္ ။

ဦးလၽွမ္းေတာက္က “ ခင္ဗ်ား ေက်းဇူးကို က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး..ဦးေဆာင္းေအး…..ဒါေၾကာင့္

လည္း ဟိုတုံးက ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ကို မစခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ခင္ဗ်ား တေန႔ အကူ လိုအပ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ့္ဆီကို

အခ်ိန္မေရြး လာခဲ့ပါ လို႔ ေျပာခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ..ခင္ဗ်ားလို လူေကာင္း တေယာက္ကို ဆုံခြင့္ရခဲ့လို႔

 က်ေနာ္  ဒုကၡမေရာက္ခဲ့တာ ….     ” လို႔ ေျပာပါတယ္ ။

တိုက္ပုံအနက္နဲ႔လူက ေရဖန္ခြက္တခြက္ လာေပးလို႔ ယူကာ ေသာက္လိုက္ရင္း ဟိုတခ်ိန္က အျပစ္မရွိ

ပါဘဲနဲ႔ ေထာင္က်မယ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဦးလၽွမ္းေတာက္ကို သူ ကယ္တင္ခဲ့တာေတြကို ျပန္သတိရ

 ျမင္ေယာင္မိလိုက္ပါတယ္ ။

ဒီတုံးက ဦးလၽွမ္းေတာက္ဟာ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ သူမ်ား ဓါးခုတ္ရာ လက္ဝင္လၽွို မိေနတဲ့ လူ ။ သူ

မက်ဴးလြန္တဲ့အမႈအတြက္ သူ ေထာင္က်ေတာ့မယ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူ ဦးလၽွမ္းေတာက္ကို အမႈထဲက

ဖယ္ထုတ္ခဲ့လိုက္တယ္ ။ ဦးလၽွမ္းေတာက္က ေက်းဇူးတင္လြန္းလို႔ တေန႔ေန႔ အကူအညီ လိုရင္

 လာခဲ့ပါလို႔အထပ္ထပ္ သူ႔ကို ေျပာခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူ အလုပ္က ထြက္ခဲ့ၿပီး အလုပ္တခု

 လိုအပ္ေနခ်ိန္ ဦးလၽွမ္းေတာက္ကို သတိရၿပီး အခုလို လာ အကူအညီ ေတာင္းေနတာ ပါ ။

“ ဦးေဆာင္းေအး ..ခင္ဗ်ားလည္း ၾကားမွာေပါ့..က်ေနာ္ဟာ စီးပြားေရးေတြ လုပ္ရင္း လုပ္ရင္း ကံတည့္

တယ္ ေျပာမလား….တခုၿပီး တခု အဆင္ေျပခဲ့တာ…အခုဆိုရင္ လုပ္ငန္းေတြ ကုမၸဏီေတြ စက္႐ုံေတြ

အမ်ားႀကီး ပိုင္ဆိုင္ ေနၿပီ …ခင္ဗ်ား ဘာအလုပ္လုပ္ခ်င္သလဲ ေျပာ..အရင္းအႏွီး လိုသလား..ကိုယ့္ဖါသာ

လုပ္ငန္း ေထာင္ခ်င္သလား..ဖြင့္ခ်င္သလား….က်ေနာ္ မတည္ ေပးနိုင္တယ္ ….    ”

“ အဲေလာက္လည္း မလိုပါဘူး..ဦးလၽွွမ္းေတာက္..အလုပ္တေနရာရာ ရရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ….လတ္တေလာ

က်ေနာ့္မွာ သမီးေလး တေယာက္ ကို ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ပညာသင္ေပးဖို႔ ရွိေနေသးလို႔ပါ….”

“ ဟာ..စိတ္ခ်..စိတ္ခ်….ရတယ္…ခင္ဗ်ားသေဘာဘဲ…..က်ေနာ့္ဖက္က ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကူညီဖို႔

 အဆင္သင့္ဘဲ…..ကဲ…ခင္ဗ်ား..က်ေနာ့္ဆီ မနက္ဖန္ကစၿပီး အလုပ္လာဆင္း ..က်ေနာ္နဲ႔ လာလုပ္…ဘာ

မွ မပူနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ…..အားလုံး အဆင္ေျပၿပီသာ မွတ္….” လို႔ ဦးလၽွမ္းေတာက္က ေျပာပါတယ္ ။

( ၂ )

“ ေဖေဖ ….   ”

သူ အိမ္ထဲ ဝင္လိုက္တာနဲ႔ သမီးေလး ျဖဴျပာေအး သူ႔ဆီကို ေျပးလာတယ္ ။

“ သမီး…ေဖေဖ အလုပ္ရလာခဲ့ၿပီ ကြ…” လို႔ ဝမ္းသာအားရ ေျပာလိုက္မိတယ္ ။

သမီးေလးက သူ ရဲအလုပ္က ထြက္လိုက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္း အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္တယ္ ။ ေလး ငါးႏွစ္ေလာက္ အရြယ္ထဲက သူ႔ကို အားက်ၿပီး သမီးႀကီးလာရင္ ေဖေဖ့လို ရဲလုပ္မယ္ လို႔ အျမဲေျပာတဲ့ သမီးေလး ။

ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့တဲ့ သူ႔အထက္လူႀကီးေတြ သူ႔လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္ပ်က္လာ
တယ္ ။ ဆက္လုပ္ေနရင္ အသက္တိုမယ္လို႔သူထင္တယ္ ။ အခ်င္းခ်င္း ေဂ်ာက္တြန္း အျပစ္ပုံခ်ၿပီး သစၥာမဲ့ အဂတိမ်ားေနတဲ့ သည္ေခတ္ႀကီးထဲ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း လုပ္လို႔မရဘူး ။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ အလုပ္လုပ္ခ်င္လို႔လည္း မရဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ သူ အလုပ္က ႏုတ္ထြက္လိုက္တယ္ ။

“ ဘာအလုပ္လဲ ေဖေဖ …အစိုးရအလုပ္ဘဲလား ..” လို႔ သမီးေလးက ေမးတယ္ ။

“ မဟုတ္ဘူး..သမီး..ေဖေဖနဲ႔ သိခဲ့ဘူးတဲ့ သူေဌးႀကီးတေယာက္ဆီမွာ လုပ္ရမွာ….”

“ ဟုတ္လားေဖေဖ…..ေကာင္းတာေပါ့….”

သမီးရဲ့ အေမ သူ႔ဇနီး ဆုံးပါးသြားကထဲက သမီးေလးကို ဂ႐ုစိုက္ ေကၽြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ သူ႔ညီမ
အပ်ိဳႀကီး ႏွင္းႏွင္းေအးကို သူနဲ႔သမီးေလးနဲ႔ လာေနဖို႔ သူ ေခၚလိုက္သည္ ။ ညီမႏွင္းႏွင္းေအးက ေက်ာင္းဆရာမ အၿငိမ္းစား ဆိုေတာ့ သမီးေလးရဲ့ ပညာေရးမွာလည္း သင္ျပကူညီနိုင္မယ္ေလ ။

ျပင္ဦးလြင္ ေ၈ါက္ကြင္းမွာ မနက္ေစာေစာ အခ်ိန္ ။

ဦးေဆာင္းေအး ေဂါက္ရိုက္ေနတဲ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ကို အေဝးက လွမ္းၾကည့္ေနရင္း သူ သူေဌး

ဦးလၽွမ္းေတာက္ ဆီကို စေရာက္လာတဲ့ေန႔ကို ျပန္စဥ္းစား ျမင္ေယာင္ သတိရေနတယ္ ။

ၾကာခဲ့ၿပီ ..။

သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္သည္ သူ႔ကို အတြင္းစည္း လုံျခဳံေရး တာဝန္ခံ လူယုံတေယာက္ အျဖစ္ အလုပ္

ေပးခဲ့တာ အခုဆိုရင္ ဆယ္ႏွစ္ပိုင္း အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ။

သူလည္း သမီးေလး ျဖဴျပာေအးကို ဘြဲ႕ရသည္အထိ ေကၽြးေမြး ပညာသင္ ေထာက္ပံ့နိုင္ခဲ့လို႔ အခုဆိုရင္ သမီးေလး လည္း

အလုပ္အကိုင္ေတာင္ ရၿပီး အဆင္ေျပေနၿပီ ။

သူအလုပ္စဝင္တုံးက ဆယ္ႏွစ္သားကေလး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ေတာင္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ အရြယ္ လူပ်ိဴ

ႀကီးဖါးဖါး ျဖစ္ေနၿပီ ။ ဦးလၽွမ္းေတာက္က သူ႔တဦးတည္းေသာ သားေလး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို အရမ္းခ်စ္ အရမ္း ဂ႐ုစိုက္ေတာ့

သူ႔အေရးကိစၥထက္ ေနမင္းေလးရဲ့ ပညာေရး..က်န္းမာေရးကိုဘဲ အျမဲ တာဝန္ယူ ၾကည့္ရွခိုင္းတယ္ ။

ဦးေဆာင္းေအး လည္း ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ကေလးထိန္း ( Baby Sitter ) လိုဘဲ လုပ္ခဲ့ေနခဲ့ရတယ္ ။

ဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ဇနီး ..ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ရဲ့ အေမ ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဦးလၽွမ္းေတာက္က စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ႔

ပိေနရလို႔ သားကို ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ခဲ့လို႔ ဦးေဆာင္းေအးကိုဘဲ အစစ အရာရာ လုပ္ကိုင္ေပးဖို႔ တာဝန္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ ။

ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကလည္း ဦးေဆာင္းေအး ရဲ့ တာဝန္ယူမႈေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရၿပီး ဦးေဆာင္းေအး

ကို သူ႔ ဦးေလး အရင္းတေယာက္လိုဘဲ ခ်စ္ခင္ အားကိုးခဲ့တယ္ ။

ဦးေဆာင္းေအး လည္း အသက္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္က စၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ထူးျခားမႈ တခ်ိဳ႕ကို သတိထား

ရိပ္စားမိခဲ့ေပမယ့္ ဖခင္ျဖစ္သူ သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ကို ေျပာသင့္ မေျပာသင့္ခ်ိန္ဆေနခဲ့တာ ၾကာလာခဲ့တယ္ ။

ဘာထူးျခားခ်က္ေတြလဲ ….        ။

လူပ်ိဳေပါက္ ဘဝ ဆန႔္က်င္ဖက္ မိန္းကေလးေတြကို စိတ္ဝင္စားလာတာဟာ ျဖစ္ျမဲ  အဆန္းမဟုတ္ေပမယ့္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဟာ

သာမန္ ထက္ ပိုကဲၿပီး တဏွာရာဂအား ႀကီးမားေနသလို ဆန႔္က်င္ဖက္ လိင္ေတြ အေပၚ အလြန္အမင္း ခုံမင္စြဲလန္းေနခဲ့လို႔ပါဘဲ ။

ရိုးရိုးတန္းတန္း စြဲလန္း႐ုံမကဘဲ ထူးထူးျခားျခားေတြ လုပ္တတ္တာေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္တာေတြ မျဖစ္ရေအာင္ သူ

က ေနမင္းေလးကို က်ိတ္ၿပီး ဆုံးမေနရတယ္ ။

အခုလဲ ေဂါက္ရိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေ၈ါက္အိတ္ သယ္ေပးတဲ့ ကယ္ရီေကာင္မေလးကို တခ်ိန္လုံး တတြတ္

တြတ္နဲ႔ ဘာေတြ ေျပာဆိုေနေလသလဲ မသိဘူး ။

ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္သား အရြယ္ထဲက ေနမင္း လုပ္လာခဲ့တာေတြကို သူ လိုက္ရွင္းေပးခဲ့ရတယ္ ။ လိုက္ ဖုံးဖိေပးခဲ့ရတယ္ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ေနမင္း ဆယ့္ကိုးႏွစ္သား အရြယ္မွာလည္း ေၾကးစား မိန္းကေလးေတြကို သူ ေပ်ာ္ပါးၿပီး

တဲ့အခ်ိန္ ျပန္မလႊတ္ဘဲ အခန္းထဲ ပိတ္ေလွာင္ထားခဲ့လို႔ အမႈျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ ဦးေဆာင္းေအး ေငြနဲ႔လိုက္

 ဖုံးဖိေျဖရွင္းခဲ့ရတယ္ ။

အလြန္အက်ဴး လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္မွာ ရွိေနတယ္ ။ ဦးေဆာင္းေအး ဆုံးမ တာလဲ

အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနၿပီ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က နားမဝင္ခဲ့ဘူး ။ ဦးေဆာင္းေအးလည္း ရဲအရာရွိႀကီး

တေယာက္ လုပ္လာခဲ့ၿပီး ဘာေတြ ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာ ႀကိဳသိေနတယ္ ။ ေနမင္း ေလၽွာက္

 က်ဴးလြန္ေနတာေတြကို ဖုံးဖိေဖ်ာက္ဖ်က္ေနရတာ တေန႔ေန႔က်ရင္ သူပါ ေထာင္ထဲေရာက္သြားနိုင္တာမို႔

 လိုက္မဖုံးဖိေပးခ်င္ေတာ့ဘူး ။

ဦးလၽွမ္းေတာက္ကို မေျပာလို႔ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ေရာက္လာတယ္ ။ ခက္တာကဦးလၽွမ္းေတာက္က က်န္းမာေရး

အေျခအေန ေတာ္ေတာ့္ကို ယိမ္းယိုင္ေနတယ္ ။ သူ႔သား လုပ္ကိုင္ေနတာေတြကို သိရင္ ပို စိတ္ဆင္းရဲၿပီး ဘုံးဘုံးလဲသြားမွာမို႔

ဦးေဆာင္းေအးက ေျပာသင့္မေျပာသင့္ ခ်ိန္ဆေနတာပါ ။

( ၃ )
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္
ဒီေန႔ ခ်ိန္းပြဲရွိလို႔ ဒီေဂါက္ကြင္းကို လာရိုက္တာ ။လာတာ မွန္သြားတယ္ ။ ေဂါက္အိတ္ ထမ္းသယ္ေပးတဲ့ ထီးမိုးေပးတဲ့ ကယ္ရီကေလးက ေရေရလည္လည္ လန္းေနတယ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကယ္ရီေလးေတြက ရြက္ၾကမ္းေရႀကိဳေလးေတြဘဲမ်ားတယ္ ။ ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ နႏၵာလွိုင္ ငယ္ငယ္တုံးက ပုံမ်ိဳးေလး ။
ဒီေကာင္မေလးကို ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္..ဂ်ပန္က ယာကူဇာ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကလို သူ႔ကိုယ္ေပၚ ဆူရွီတုံးေလးေတြ တင္စားရရင္ အရမ္းကို မိုက္မွာဘဲလို႔ သူေတြးေနတယ္ ။ ဆူရွီတုံးေလးေတြကိုလည္း တူနဲ႔ညႇပ္..ေကာင္မေဘးရဲ့ နို႔သီးရဲရဲေလးေတြကိုလည္း….တူနဲ႔ညႇပ္…။
“ မင္းနံမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ..ညီမေလး….”
“ ယဥ္လြန္းေမ ပါ…..အကို ..”
ဟား….နံမည္ကလည္း တယ္သားနားပါလား ။ ေကာင္မေလးကို ႀကံစည္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာတယ္ ။
သူ႔ကို ခပ္ေဝးေဝးကေန ၾကည့္ေနတဲ့ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးကို သူျမင္တယ္ ။
 အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအး သူ႔ကို အေဝးကေန အကဲခတ္ေနတယ္ ဆိုတာကို သူသိတယ္ ။
အင္း..အရင္က သူလုပ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးက စိတ္ပူေနပုံရတယ္ ။ ဘာဘဲျဖစ္
ျဖစ္ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးဟာ သူ႔ရဲ့ အားအကိုးရဆုံး လူတေယာက္ပါ ။ သူဒုကၡေရာက္တိုင္း ဝင္လိ
ကူေပးတဲ့ လူႀကီး ။
သူကလည္း သူ ။ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလးေတြကို ဘာဘီေဒါလ္ အ႐ုပ္မေလးေတြလို ကစားခ်င္
မိခဲ့တယ္ေလ ။ သူတို႔ကို လိင္ဆက္ဆံပစ္လိုက္ရတာထက္ သူတို႔ကို ဝတ္လစ္စလစ္ ခၽြတ္ၿပီး ကစား
ခ်င္တာ ။ ဒက္ဒီရဲ့ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈေတြေၾကာင့္ လုပ္ခ်င္တာေတြ ေလၽွာက္လုပ္နိုင္ခဲ့တယ္ေလ ။
အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးက သူ႔ကိုဘဲ ႀကိတ္ ဆုံးမခဲ့ၿပီး ဒက္ဒီ့ကို မတိုင္ခဲ့လို႔ သူဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ
ဒက္ဒီ မသိဘူး ။

   ဇဲဇဲ …။

အသက္က ၁၉ႏွစ္  ။ 
ျဖဴျဖဴသန႔္သန႔္ ပိန္ပိန္ပါးပါး သြယ္သြယ္ေလး ။ ဆံပင္တိုတိုေလးနဲ႔ ။ 
ဇဲဇဲရဲ့ မ်က္လုံးေလးေတြက အရမ္းလွတယ္ ။  မ်က္ခုံးေမြးနက္နက္ေလးေတြက ျဖဴလြန္းတဲ့ အသားေပၚမွာ သိသိသာသာ ထင္းေနတယ္ ။ ပင္ကိုယ္စိတ္သေဘာေကာင္းေပမယ့္ ခ်မ္းသာလြန္းတဲ့ သူေဌးသမီးေလး ျဖစ္တာမို႔ အလိုလို ေသြးႀကီးေနမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ။
အေဖနဲ႔အေမက ထိပ္တန္း စီးပြားေရးသမားႀကီးေတြမို႔ ဇဲဇဲက အစစ အလိုလိုက္ခံခဲ့ရတဲ့ ေကာင္မေလး ပါ ။ ေမြးကထဲက ႀကီးမားတဲ့ နန္းေတာ္ႀကီးလို တိုက္အိမ္ႀကီးထဲမွာ အေခၽြအရံေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ေနခဲ့ရတဲ့ ေကာင္မေလး ပါ ။
အထက မွာေရာ တကၠသိုလ္ေကာလိပ္မွာေရာ ဇဲဇဲကို ႀကိဳက္တဲ့ ေယာက်္ားေလးေတြက တပုံတေထာႀကီးဘဲ ။ ဇဲဇဲဟာ ေယာက်္ားေလးေတြရဲ့ စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူေလး ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ ဇဲဇဲတို႔လိုဘဲ ခ်မ္းသာတဲ့သူေဌး အသိုင္းအဝိုင္းထဲက ေကာင္ေလးေတြကလည္း ဇဲဇဲရဲ့ အခ်စ္ကို လိုခ်င္လို႔ အသဲအသန္ ဇဲဇဲ အေနာက္ကို လိုက္ၿပီး ခ်စ္ခြင့္ပန္ ခ်စ္စကားေျပာၾကသလို ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ ဘဝ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းထဲက ေကာင္ေလးေတြကလည္း ဇဲဇဲရဲ့ အခ်စ္ကို ရေလမလား ဆိုၿပီး ဇဲဇဲကို ႀကိဳက္ၾကတယ္။ ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းၾကတယ္  ။ ဇဲဇဲက ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္မႀကိဳက္ခဲ့ဘူး ။
အဲဒါက ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို မေတြ႕ခင္ အခ်ိန္ အထိေပါ့ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို က်ေတာ့ ဇဲဇဲ ေႂကြသြားတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို မိန္းကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႀကိဳက္ၾကခိုက္ၾက လိုက္ၾကတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က လူရည္႐ူပကာ သန႔္ျပန႔္သလို စကားေျပာေကာင္းတယ္ေလ ။သူ႔အနားမွာဆို မိန္းကေလးေတြ ၀ိုင္းဝိုင္းလည္ေနတာဘဲ ။
ပိုက္ဆံကလည္း တအား သုံးနိုင္စြဲနိုင္တဲ့ သူေဌးသား ဆိုေတာ့သူနဲ႔ ခင္မင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းေနဖက္ေတြဆိုရင္ ေကာင္ေလးေတြ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္မေလးေတြ ျဖစ္ျဖစ္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က အျမဲ ဆိုင္ေတြကို ေခၚသြားၿပီး ေကၽြးေလ့ရွိတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ေမြးေန႔ပြဲေတြ လုပ္ရင္လည္း ဖိတ္တတ္တယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ဇဲဇဲကို ခင္မင္တယ္ ။ အဲ..ဒီထက္ မပိုဘူး ။ ဇဲဇဲကို တေလးတစား ဆက္ဆံတယ္ ။ တန္ဖိုးထားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္အထိ ဇဲဇဲကို ခ်စ္တဲ့ အရိပ္အေရာင္ မျပေသးဘူး ။ ဒါကို ဇဲဇဲ ခံျပင္းေနတာ ။ ဇဲဇဲကေတာ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ေရလာခ်င္လို႔ ေျမာင္းေပးေနတာ ၾကာေနၿပီ ။ဇဲဇဲက လမ္းခင္းေပးေနေပမယ့္ သူက မေလၽွာက္ဘူး ။
ဟြန္း….ဇဲ သူ႔ကို ခ်စ္ေနတာ သူသိသားနဲ႔ ဇဲဇဲကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္ ။ စိတ္နာတယ္ကြာ ..။ ဇဲဇဲ အေအးဆိုင္ေလး မွာ တေယာက္ထဲ ထိုင္ၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို စိတ္နာေနတယ္ ။ သူ႔ကိုမေက်နပ္ဘူး ။ ဇဲကို ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာလို႔သူ႔ကို စိတ္ေကာက္ခ်င္တယ္ ။ေက်ာင္းမွာ နံမည္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္မို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သြားရင္ ေနနဲ႔လ ေရႊနဲ႔ၿမ အရမ္း လိုက္ဖက္မွာဘဲ လို႔ အမ်ားကထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ေပးေနခဲ့ၾကတာလည္း ၾကာလာၿပီ ။ 
ျမင္းက မလႈပ္ဘဲ ခုံကဘဲ လႈပ္ေနရတာ ၾကာေတာ့လည္း ရွက္လာၿပီ ။
( ၄ )

ျမသက္ထား …။
အသက္ ၂၅ႏွစ္ ။
နက္ေမွာင္သန္စြမ္းတဲ့ ဆံပင္ေတြက ျမသက္ထားရဲ့ ခါးေလးအထိ ရွည္သည္ .။ ျမသက္ထားသည္ အသားက ညိဳစိမ့္စိမ့္  ။ တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ အျမဲသန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ေနတတ္သည္ ။ စကားနည္း အရွက္ႀကီးသည္ ။ အိေျႏၵတခြဲသားနဲ႔လို႔ တီးတိုးေျပာတာ ခံရသည္ ။  ေရွးဆန္ဆန္ ဝတ္စားသည္ ။  ေသးက်ဥ္တဲ့ ခါးေလးေအာက္က စြင့္ကားကား တင္စိုင္ေတြက သာမန္မဟုတ္လို႔ ေယာက်္ားသားေတြရဲ့ သတိထား စူးစိုက္ ၾကည့္ရႈတာေတြကို ျမသက္ထား အျမဲ ရင္ဆိုင္ရသည္ ။ ဒီတင္ပါးႀကီးေတြက တင္းတင္းကားကား ရွိၾကေပမယ့္ လမ္းေလၽွာက္လိုက္ရင္ မသိမသာေလးတုန္ခါသည္ ။
ျမသက္ထား စူပါထရိတ္ဒင္း သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ ကုမၸဏီမွာ လုပ္ေနသည္ ။ အလုပ္ဝင္ခါစမို႔ လစာကသိပ္မေကာင္းေပမယ့္ ဘြဲ႕ရၿပီး အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနတာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ရရာအလုပ္ကို ဝင္လုပ္လိုက္ရသည္ ။
ဂ်ဴလိုင္မိုးက သည္းသည္းမည္းမည္း တျဗဲျဗဲ တျဗန္းျဗန္းရြာေနသည္ ။ မိုးေရာေလေရာမို႔ ထီးေတြ လန္ထြက္သူေတြရွိေနသည္ ။
ျမသက္ထား ထီးပါေပမယ့္ ႐ုံးေပါက္ဝက အျပင္ကို မထြက္ရဲ ။
ဒီအတိုင္းဆိုရင္ မိုးက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စဲမယ့္ အရိပ္အေရာင္ မရွိဘူး ။ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကို ေလၽွာက္ဖို႔က လုံးဝ မျဖစ္နိုင္ဘူး ။ လက္ထဲမွာကလည္း စာရြက္စာတန္း ဖိုင္ေတြက ပါေနသည္ ။
ဂ်ီအမ္က ဒီ ဖိုင္ေတြကို သာေကတ ႐ုံးခြဲကို သြားပို႔ခိုင္းသည္ ။ ဂ်ီအမ္က ဘူးဆို ဖ႐ုံမသီးဘူး ဆိုတဲ့ လူႀကီး ။ ေရပါတာကိုဘဲ လိုခ်င္သည္..ေရဘူးေပါက္တာေတြ ဘာေတြ နားမလည္ဘူး ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိ ုး ..။
မိုးသဲသဲမဲမဲ ရြာေနလဲ သူခိုင္းတာကို လုပ္ကို လုပ္ရမည္ မို႔ ျမသက္ထား ႐ုံးေပၚက ဆင္းခဲ့ၿပီး သာေကတ ကို သြားဖို႔ လုပ္ေနရသည္ ။
တက္(က္)စီကားတစီး ႐ုံးအေပါက္ဝတည့္တည့္မွာ လူလာခ်သည္ ။
ျမတ္သက္ထား တက္( က္ )စီနဲ႔ဘဲ သြားလိုက္မည္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။ တက္( က္ )စီကား ကို လက္လွမ္း ျပလို္က္သည္ ။
႐ုံးေပါက္ဝကေန ထီးနဲ႔ တက္(က္)စီကား ဆီကို ေျပးထြက္သြားတာေတာင္ ေတာ္ေတာ့္ကို စိုရႊဲသြားရသည္ ။ 
“ ဘယ္သြားမလဲ အမ …”
အေနာက္ခန္းထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ့ ျမတ္သက္ထားကို တက္က္စီေမာင္းသူက  ေမးလိုက္သည္ ။
“ သာေကတ ..”
ခါတိုင္းလို ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ..မေမးေတာ့ ။ ဒီမိုးဒီေလနဲ႔ သူ ေတာင္းသေလာက္ကို ေပးရမယ္
 ဆိုတာ သေဘာေပါက္သည္ ။
အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ဦးသိမ္းအုပ္ေဇာ္ျမင့္က သာေကတ႐ုံးခြဲက မန္ေနဂ်ာ ေဒၚလဲ့လဲ့မင္းလြင္ဆီကို
 စာရြက္စာတန္းေတြ ပို႔ခိုင္းလိုက္လို႔ ျမသက္ထား အခုလို မိုးထဲေလထဲ ထြက္ခဲ့ရတာပါ ။
ထုံးစံအတိုင္း ကားေတြက တန္းစီ ပိတ္ေနသည္ ။ ကားထဲက မွန္ေတြ ေရေငြ႕ေတြ တက္ၿပီး အျပင္ကို
 ဘာမွ မျမင္ရဘူး ။ ကားသမားက ဒီလို ကားေတြ ပိတ္ၾကပ္ေနရင္ အခ်ိန္လည္းကုန္ ဆီလဲကုန္ၿပီး
 ဆြဲစားရတာ မကိုက္ဘူး အမေရ…လို႔ ညည္းသည္ ။

မိုးက သည္းထန္ေနဆဲဘဲ ။ ကားေတြ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ သြားေနသည္ ။  ေစာေစာကထက္ေတာ့
 လမ္းပြင့္လာသည္ ။ နဲနဲ ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းလို႔ ရလာသည္ ။
သာေကတ ေရာက္ခါနီးၿပီမို႔ မန္ေနဂ်ာ ေဒၚလဲ့လဲ့မင္းလြင္ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။
“ ဟယ္လို..ေဒၚလဲ့လဲ့မင္းလြင္ လား..”
“ ဟုတ္ပါတယ္…အခုေျပာတာ..ဘယ္သူလဲဟင္…”
“ က်မ ႐ုံးခ် ုပ္က ျမသက္ထားပါ …ဂ်ီအမ္က ဖိုင္ေတြ ေဒၚလဲ့လဲ့မင္းလြင္ဆီ ပို႔ခိုင္းလို႔ က်မ တက္( က္
 )စီနဲ႔ ထြက္လာတာ မၾကာခင္ ေရာက္ပါမယ္..အဲဒါ ႀကိဳတင္ ဆက္ထားတာပါ..”
“ အိုး..မိုးထဲေလထဲကြယ္…ဟုတ္ၿပီဟုတ္ၿပီ …..    က်မ ေစာင့္ေနမယ္….လာခဲ့ပါ….”
ဖုန္းပိ္တ္လိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္  တက္က္စီေမာင္းတဲ့လူက ကားကို လမ္းေဘးကို ထိုးရပ္လိုက္လို႔..“ ကား
 ဘာျဖစ္လဲဟင္..ပ်က္တာလား..” လို႔ ျမတ္သက္ထား ေမးလိုက္သည္ ။ ကားေမာင္းသူက “
 ဟုတ္တယ္…အမ..ခဏ စစ္ၾကည့္ရမယ္ ..”လို႔ ေျပာရင္း လက္ကိုင္ပုဝါလို အဝတ္စတခုကို ထုတ္ယူၿပီး
 သူ႔ႏွာေခါင္းကို ကာလိုက္တယ္ ။ ျမတ္သက္ထားလည္း သူ ႏွာေစးလို႔ ႏွပ္ညႇစ္တယ္လို႔ဘဲ
 ထင္လိုက္တယ္ ။ 
ခက္တာဘဲ…မိုးသဲတဲ့ၾကားထဲ ကားက ပ်က္ျပန္ၿပီလား မသိဘူး ။
ကားေမာင္းတဲ့လူက အေနာက္ကို လွည့္လာၿပီး “ အမ..တခုေလာက္ ကူညီနိုင္မလား..” လို႔
 ေမးလိုက္တာေၾကာင့္ ျမတ္သက္ထား လည္း “ ဘာကူညီရမွာလဲ..” လို႔ ျပန္ေမးၿပီး ကိုယ္ကို ေရွ႕ဖက္
ကို တိုးရင္း ကားေမာင္းသူ ရွိေနတဲ့ ေရွ႕ခန္းကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဖူးကနဲ
 ေလမႈတ္သံၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ကားေမာင္းသူက ျမတ္သက္ထား မ်က္ႏွာ တည့္တည့္ကို
 သူ႔လက္ဖဝါးေပၚက ျဖဴျဖဴ အမႈန႔္ေတြကို မႈတ္ထည့္လိုက္တာ ။
ျမတ္သက္ထား ခ်က္ခ်င္းဘဲ မူးေဝသြားတယ္ ။ ကိုယ္ေတြ လက္ေတြလည္း ေလးလံသြားတယ္ ။ ထုံထိုင္း
သြားတယ္ ။ 
တေလာကလုံး မဲမဲေမွာင္သြားတယ္ ။ဘာမွ မသိေတာ့ဘူး …။

ေအးစိမ့္လြန္းေနလို႔ တုန္ေနေအာင္ ခ်မ္းလြန္းလို႔ သတိျပန္ရလာရတယ္ ။
ဟင္…ငါ..ငါ……..ငါ…….ဘယ္…..ေရာက္ေနပါလိမ့္….ငါ အိပ္မက္ေတြမက္ေနတာလား….မဟုတ္ဘူး…
ေမွာင္မဲလြန္းေနတယ္ ။ အို…ေအးစက္တဲ့ သံမံတလင္းၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္ေရာက္ေနပါလား….
အဝတ္အစားေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး ။ ကိုယ္လုံးတီး….ျဖစ္ေနတယ္ ။
အို….။
လူ……လူတေယာက္ ေဘးမွာ ရွိေနတယ္ …..    သူ႔လက္ေတြက ရင္စိုင္ေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ေနပါလား….
အို…အတင္း ႐ုန္းကန္ ထလိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ..မရဘူး…..လက္ေတြက ေလးလံေနတယ္….
ဟာ…..သူ..သူ…ရင္စိုင္ေတြက ရင္သီးေလးေတြကို သူ႔လက္မနဲ႔ လက္ညႇိုးသုံးၿပီး ေခ်ေနတယ္ ။
သူ..ဘယ္သူလဲ..ေမွာင္လြန္းေနေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရဘူး ။
ေဟာ….သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ ရင္စိုင္ေပၚကေန ေပါင္ၾကားထဲကို ေရာက္လာေနတယ္ ။ မ…မ….မလုပ္နဲ႔..
ပါးစပ္က ေျပာခ်င္ေပမယ့္ အသံက ထြက္မလာဘူး ။ ေခါင္းထဲမွာ မူးရိပ္ မူးရိပ္နဲ႔ ..။
ေပါင္ၾကားက မိန္းမကိုယ္ အကြဲေၾကာင္းကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက စမ္းေနတယ္ ။ ကိုင္ေနတယ္ ။ အ
ကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ပြတ္ေနတယ္ ။ 
မ…မ လုပ္ပါနဲ႔ရွင္ …
တအား ေအာ္ေျပာလိုက္မွ အသံခပ္တိုးတိုး ထြက္လာတယ္ ထင္တယ္ ။
ဒီလူ ကိုင္ပြတ္ေနတာ ရပ္သြားတယ္ ။
ဟင္..သူ…သူ….မရွိေတာ့ဘူး……
ျမသက္ထား အေမွာင္ခန္းထဲက သံမံတလင္းၾကမ္းေပၚမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္နဲ႔ ပက္လက္ကေလး
က်န္ေနပါတယ္…။

        **************************************************************************

ဦးေဆာင္းေအး ခုတေလာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ သူ႔အခန္းထဲမွာဘဲ ၿငိမ္ၿပီး ကြန္ျပဴတာတလုံးနဲ႔ အလုပ္
ရႈပ္ေနတာ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ သူ႔ကို လိုက္ႀကိဳက္ေနတဲ့ ဇဲဇဲ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက သူ႔ဆီ ဖုံးေတြ တ
ခ်ိန္လုံး ေခၚေနတာကို သူ မထူးဘူး ။
မိန္းမေတြကို ဒီေလာက္ ႀကိဳက္တဲ့ ေနမင္းက ဘာေၾကာင့္ ဇဲဇဲကိုေတာ့ လ်စ္လ်ဴရႈထားသလဲ ဆိုတာ
ဦးေဆာင္းေအး နားမလည္နိုင္ဘူး ။
တခါတေလ ဒီဗီဒီ တခ်ပ္ကို သူ ထပ္တလဲလဲ ၾကည့္ေနတယ္ လို႔ အိမ္ေဖၚေလးဆီကသတင္းရတယ္ ။
ဘာ ဒီဗီဒီမို႔လဲ ဆိုတာ ဦးေဆာင္းေအး သိခ်င္လာတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္တို႔ အိမ္ႀကီးမွာ အိမ္ေဖၚမေလးေတြလည္း ခဏခဏ ေျပာင္းေနတယ္ ။
ဦးေဆာင္းေအးလည္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လိုက္ဖုံးဖိေနရတာေတြလည္း အိမ္ေဖၚမေလးေတြ ကိစၥလည္း
ပါေနတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ က ကိုယ့္အိမ္က အိမ္ေဖၚေလးေတြကိုလည္း ခ်မ္းသာ မေပးဘူး ။
တခုမဟုတ္ တခုေတာ့ လုပ္ရမွ ။ ဦးေဆာင္းေအးရဲ့ အဆမတန္ ေငြနဲ႔ေပါက္ၿပီး ေလၽွာ္ေပးေနလို႔သာ
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဟာ အခုထိ ေထာင္ထဲ မေရာက္ေသးတာ ။
ေနာက္ဆုံး အ႐ုပ္ဆိုး အသားမဲတူးတူး ပုကြကြ အိမ္ေဖၚမေလးကို ငွားလိုက္မွ ဒီကိစၥ ရပ္သြားတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က အလွအပကို ကိုးကြယ္တဲ့ေကာင္ ။ လွမွ ေခ်ာမွ ႀကိဳက္တယ္ ။ အ႐ုပ္ဆိုး အ
က်ည္းတန္ရင္ သူၾကည့္ေတာင္ မၾကည့္ဘူး ။
အင္း..ဒါေၾကာင့္လည္း ဦးေဆာင္းေအး က ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္တို႔ သားအဖအတြက္ အစစ လုပ္ကိုင္
ေပးၿပီး ေဆြမ်ိဳးေသြးသားလို ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ သူ႔သမီးေလး ျဖဴျပာေအးကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္တို႔
အိမ္ကို တခါမွ ေခၚလာတာ မရွိဘူး ။ 
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သမီးေလး ျဖဴျပာေအးဟာ အရမ္းလွလြန္းေနလို႔ပါဘဲ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ရဲ့
စက္ကြင္းက လြတ္ဖို႔ သူ႔သမီးေလးကို ဦးေဆာင္းေအး ဖြက္ထားပါတယ္ ။ သူဘယ္မွာေနသလဲ
 ဆိုတာကိုလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာပါဘူး ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဟာ တေန႔ေန႔ေတာ့ ဒုကၡလွလွေတြ႕လိမ့္မယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ဦးေဆာင္းေအး
သိေနပါတယ္ ။
သူ႔အေဖရဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ဝင္လုပ္ဖို႔ သူ႔ကို နားခ်တာလည္း မရဘူး ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္
ဟာ စိတ္ေလလြင့္ေနတဲ့ ..ယဥ္ယဥ္ေလး စိတ္ေရာဂါရွိေနတဲ့သူလို႔ သူ ထင္မိတယ္ ။ သူဟာ ဘာအလုပ္ ကိုမွ မယ္မယ္ရရ မလုပ္ခ်င္ဘူး ။ သူလုပ္ၿပီဆိုရင္လည္း ဥပေဒခ်ိဳးေဖါက္တဲ့အလုပ္ေတြဘဲ ျဖစ္ ျဖစ္ေနတတ္လို႔ ဦးေဆာင္းေအး စိတ္ညစ္ေနတာ ။
ျပည္ေထာင္စုရိပ္သာလမ္းေပၚက ဖီးလ္ဆိုင္ေရွ႕မွာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ထိုင္ၿပီး ပလာတာနဲ႔ လဖက္ရည္စားေသာက္ေနတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ လည္း သူ အထပ္ထပ္အခါခါ ၾကည့္လာတဲ့ ဒီဗီဒီ ႐ုပ္ရွင္ကား အေၾကာင္းကို စဥ္းစား ေနတယ္ ။ ဒီ႐ုပ္ရွင္ကားကိုဘဲ သူ စိတ္စြဲေနတယ္ ။ ဇာတ္လမ္းက ဘဏ္ကို ဓါးျပတိုက္တဲ့ဟာေပမယ့္ ဘဏ္ထဲ ရွိေနတဲ့ ေကာင္မေလးေတြကို ဓါးစာခံအျဖစ္ ဖမ္းေခၚသြားၿပီး မတရားက်င့္ႀကံတဲ့အျပာခန္းေတြ တပုံႀကီးပါတဲ့ B class movie ဒုတိယအဆင့္ ႐ုပ္ရွင္ကား တကားပါ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ခပ္ႏြမ္းစုတ္စုတ္ အျပာေရာင္ ရဲကားတစီး သူထိုင္ေနတဲ့နားကို ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ အျပာရင့္ေရာင္ ယူနီေဖါင္းဝတ္ ရဲႏွစ္ေယာက္ ဆင္းလာတယ္ ။ သူ႔ေရွ႕နားက စားပြဲေလးမွာ သူတို႔ ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကတယ္ ။သူတို႔ ခါးညာဖက္ေတြမွာ ေျခာက္လုံးျပဴးေသနတ္ေတြ ကို သားေရအိတ္အနက္ေရာင္နဲ႔ ထည့္ခ်ိတ္ထားၾကတာကို သူေတြ႕ရတယ္ ။
ေျခာက္လုံးျပဴးေသနတ္ကို သူ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ သူ အထပ္ထပ္ ၾကည့္ထားတဲ့ ဗီဒီယိုထဲကလို ဘဏ္တခုကို ဓါးၿပ ဝင္တိုက္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ ထိန္းလို႔မရေအာင္ကို ျဖစ္ေပၚေနတယ္ ။ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးသား တေယာက္မို႔ ေငြဆိုတာ သူ႔အတြက္ ေပါမ်ားေနတဲ့အတြက္ ဘဏ္ကို ဓါးျပတိုက္စရာမွ မဟုတ္တာ…ဘဏ္ကို ဓါးျ့ပတိုက္ဖို႔မွ မလိုတာ ..။ ဘာေၾကာင့္ စိတ္မထိန္းနိုင္သလဲ သူမသိဘူး ။ ငါ….ငါ……႐ူးေနၿပီလား ..။
ဒီလို ေျခာက္လုံးျပဴးမ်ိဳး ရွိရင္ ငါ ဘဏ္ကို တိုက္လို႔ရတယ္ ။ ငါ ဘယ္ကေန ေျခာက္လုံးျပဴး ရနိုင္မလဲ ။
သူ႔စိတ္အာ႐ုံမွာ ေပၚလာတာက သူ႔အဖိုး …။ သူ႔အဖိုး ဦးဂုဏ္ေရာင္ ….     ။
အဖိုးဦးဂုဏ္ေရာင္က ေရွးေခတ္က သူေဌးႀကီး တေယာက္ ပါ ။ ဆန္စက္ဆီစက္ေတြပိုင္တာတင္မကာ ရာဘာၿခံေတြ အုန္းၿခံေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူေဌးႀကီး ။
ေျပာင္ေျပင္လက္လက္ ဘန္ေကာက္ ပုဆိုးကို ခါးပတ္ပတ္ႀကီး ရႉးအေကာင္းစားကို ေျပာင္ေတာင္တိုက္ထားၿပီး ခါးမွာ ေျခာက္လုံးျပဴးေသနတ္ထိုးေလ့ရွိတဲ့ အဖိုး ။
ဒီေျခာက္လုံးျပဴး…ဘယ္မွာလဲ ။ အဖိုးရဲ့ ေျခာက္လုံးျပဴး ကို အစိုးရ ကို ျပန္အပ္လိုက္တယ္ လို႔ သူမၾကားဖူးခဲ့ဘူး ။ အေဖ ဦးလၽွမ္းေတာက္ ကိုင္တာလည္း တခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူး ။
ဒီေျခာက္လုံးျပဴး အိမ္တေနရာရာမွာဘဲ ရွိလိမ့္မယ္ ။ သူ အထပ္ထပ္ စဥ္းစားတယ္ . ။ ဘယ္မွာျဖစ္မလဲ။ဘယ္မွာ ရွိေနမလဲ ။ ဘယ္မွာ သိမ္းထားမလဲ ။ အေဖ့ကို သြားေမးလို႔လည္း မျဖစ္ဘူး ။ တိတ္တဆိတ္ကိုယ့္ဖါသာဘဲ ရွာရမယ္ ။
ကားေပၚျပန္တက္ၿပီး ေမာင္းထြက္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေျခာက္လုံးျပဴးေသနတ္နဲ႔ ဘဏ္ကို ဝင္စီးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြဘဲ ေပၚေနတယ္ ။ 
႐ုတ္တရက္ မီးနီမိသြားလို႔ ကားဘရိတ္ကို အျမန္နင္းအုပ္လိုက္ရတယ္ ။သူေရာက္ေနတဲ့ ကမၻာေအးဘုရားလမ္းေပၚမွာ ကားေတြ ပိတ္ၾကပ္ေနတယ္ ။ လမ္းေဘးကို အမွတ္မထင္ၾကည့္လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္ သူ လူေတြအမ်ားႀကီး ၾကားထဲမွာ ထူးျခားေနတဲ့ မိန္းမတေယာက္ကို လွမ္းေတြ႕လိုက္တယ္ ။ 
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ စူးစိုက္ေငးၾကည့္မိသလဲ မသိဘူး ။ မီးစိမ္းသြားတာကို ကားမေမာင္းထြက္လို႔ အေနာက္ဖက္က ကားေတြက ဟြန္းေတြ စီးလိုက္ၾကတာ တတီတီနဲ႔ ။
သူေတြ႕လိုက္တဲ့ မိန္းမက အျဖဴေရာင္ေတာက္ေတာက္ ဂါဝန္ေလး နဲ႔ အျဖဴေရာင္ ဖိနပ္လွလွေလးနဲ႔အျဖဴေရာင္ ပုခုံးလြယ္အိတ္ေလးနဲ႔  ။ ျဖဴဆြတ္တဲ့ မ်က္ႏွာလွလွေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းပန္းေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးက အရမ္းလွလြန္းေနတယ္ ။ ဂ်ပန္မေလးလား …။
သူ႔စိတ္အေတြးအာ႐ုံေတြက ဘဏ္ဓါးျပတိုက္ဖို႔နဲ႔ ေျခာက္လုံးျပဴး ရဖို႔ကေန ႂကြႂကြရြရြေလး လမ္းေလၽွာက္ေနတဲ့ ေႂကြ႐ုပ္ကေလးနဲ႔တူတဲ့ မိန္းကေလးဆီကို ေျပာင္းသြားတယ္ ။
သူ႔အေနာက္ကို ငါလိုက္ၾကည့္မယ္ ။ သူ ဘယ္သူလဲ ။ ဘယ္ကလဲ ။ သူ႔ကို ငါ ႀကိဳက္သြားၿပီ ။မိန္းကေလးက ကားလမ္း ျဖတ္ကူးေနတယ္ ။ သူ ကားကို လမ္းေဘး တေနရာမွာ ထိုးရပ္လိုက္တယ္ ။

                         *********************************************************

စုမိယာမာဂုခ်ီဂ်ပန္နိုင္ငံ တိုက်ိဳၿမိဳ႕မွာ ေနတယ္ ။မေန႔က ရန္ကုန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ကို ေရာက္တယ္ ။
စုမိယာမာဂုခ်ီ ျမန္မာျပည္ကို စိတ္ဝင္စားေနတာ ၾကာၿပီ ။ ျမန္မာျပည္ကို တိုးရစ္စ္အေနနဲ႔ သြားၾကၿပီး ျပန္လာၾကတဲ့လူေတြက ျမန္မာျပည္ကို သြားလည္ဖို႔ တိုက္တြန္းၾကတယ္ ။ 
      သူငယ္ခ်င္း အရင္းအခ်ာေတြကို လိုက္မလားလို႔ အေဖၚစပ္ေသးတယ္ ။ ဘယ္သူမွ မလိုက္နိုင္ၾကတာနဲ႔ တေယာက္ထဲဘဲ သြားခ်လိုက္တယ္ . .။ စုမိယာမာဂုခ်ီ အတြက္ကေတာ့ တေယာက္ထဲ ခရီးသြားတာ မဆန္းပါဘူး ။ အလုပ္နဲ႔လည္း တျခားတိုင္းျပည္ေတြကို သြားေနက်ပါဘဲ ။
        ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေတာ့ အရင္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္မိတ္ေဆြေတြက ညႊန္လိုက္တဲ့ဟိုတယ္မွာ ေနလိုက္တယ္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အနီးအနားကို ျမန္မာလူမ်ိဳးကေလးမေလးတေယာက္ကိုလမ္းျပအျဖစ္ငွားၿပီး ေလ်ာက္ၾကည့္တယ္ ။ ဒီကေလးမေလးကဘဲ အႀကံေပးလို႔ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားကို သြားဖို႔ လုပ္တယ္ ။ ဒီလမ္းျပကေလးမေလးက မလိုက္နိုင္ဘူး.။ အေဝးေျပးကား စီးသြားနိုင္တယ္ ဆိုၿပီး အႀကံေပးလို႔ စုမိယာမာဂုခ်ီ လည္း အေဝးေျပးကားနဲ႔ သြားလိုက္တယ္ ။ က်ိဳက္ထိုကို မေရာက္ခင္ လမ္းမွာ ရပ္နားစခန္းမွာ ကားေပၚက ခရီးသည္ေတြ အားလုံး ဆင္းၾကၿပီး ေန႔လည္စာအခ်ိန္လည္း ေရာက္ေနၿပီမို႔ ထမင္းစားၾကတယ္ ။ ထမင္းဆိုင္က ေတာ္ေတာ့္ကို ေရာင္းေကာင္းတဲ့ ဟင္းမ်ိဳးစုံရနိုင္တဲ့ ဆိုင္တဆိုင္ပါ ။အေဝးေျပး ဘတ္စ္ကားႀကီးေတြ တစီးၿပီး တစီး ထိုးဆိုက္လာၿပီး ခရီးသည္ေတြ တဖြဲဖြဲ ဝင္လာစားၾကတာ  ေတြ႕ရတယ္ ။
စုမိယာမာဂုခ်ီ ထမင္းစားေနတုံး စားပြဲတလုံးထဲ ထိုင္စားေနတဲ့ ျမန္မာလူငယ္တေယာက္ကို မၾကာခင္ေရာက္ေတာ့မယ့္ က်ိဳက္ထီးရိုး အေၾကာင္း ေမးမိေတာ့ ဒီလူငယ္က အဂၤလိပ္စကားေျပာ ေကာင္းတဲ့လူတေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီး စုမိယာမာဂုခ်ီ သိခ်င္တာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းေျပာျပပါတယ္ ။စုမိယာမာဂုခ်ီ လည္း မြန္ရည္ယဥ္ေက်းတဲ့ ဒီျမန္မာလူငယ္ကို ခင္မင္သြားမိရတယ္ ။
စုမိယာမာဂုခ်ီ ဒီ က်ိဳက္ထီးရိုး ခရီးကေန ဆက္သြားဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ အင္းေလးကန္နဲ႔ ပုဂံၿမိဳ႕ရဲ့အေၾကာင္းေတြကိုလည္း ဒီလူငယ္က က်က်နန ရွင္းျပတယ္ ။ သူနဲ႔ စကားေကာင္းေနတာနဲ႔ ထမင္းေတာင္ သိပ္ မစားျဖစ္ဘူး ။ ခရီးသည္ေတြကို ကားေပၚ ျပန္တက္ဖို႔ ကားသမားေတြက ေအာ္ေခၚေနတဲ့အခ်ိန္စုမိယာမာဂုခ်ီလည္း ဒီလူငယ္နဲ႔ စကားေျပာလက္စ တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူေျပာတာေတြက နားေထာင္လို႔ ေကာင္းတယ္ ။ စုမိယာမာဂုခ်ီ နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္လည္း သူက ေျပာျပတတ္တယ္ေလ။ ဒီလူငယ္က သူလဲ က်ိဳက္ထီးရိုးကိုဘဲ သြားမွာ ျဖစ္ၿပီး သူ႔ကားသူေမာင္းလာတာ တေယာက္ထဲဘဲ..စုမိယာမာဂုခ်ီ သူ႔ကားနဲ႔ လိုက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ လိုက္ခဲ့လို႔ရတယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။စုမိယာမယဂုခ်ီ လည္း သူနဲ႔စကားဆက္ေျပာခ်င္တာနဲ႔ သူ႔ကားနဲ႔ဘဲ သြားလိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။
ဒီလူငယ္က သူ႔နံမည္က “ ပီတာမိုးေကာင္း ” လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ ပီတာမိုးေကာင္းက မိဘေတြ ရဲ့ သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းေတြကို ဆက္လက္ ဦးစီး လုပ္ကိုင္ေနတဲ့စီးပြားေရးသမားတေယာက္ လို႔လည္း သိခြင့္ရတယ္ ။
အာရွတိုင္းျပည္ေတြနဲ႔ စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္ေနတာေၾကာင့္ နိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခဏခဏ သြားရေၾကာင္းနဲ႔ ဂ်ပန္နိုင္ငံကိုလည္း ေရာက္ေၾကာင္း ပီတာမိုးေကာင္းက စုမိယာမယဂုခ်ီကို ေျပာျပလို႔ဒီပီတာမိုးေကာင္းကို အထင္ႀကီးမိသြားရတယ္ ။

ထမင္းဆိုင္ အေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရပ္ထားတဲ့သူ႔ကားဆီကို စုမိယာမာဂုခ်ီ ေရာက္သြားေတာ့ သူ႔ကားက တန္ဖိုးႀကီးကားတစီး ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရလို႔ ပီတာမိုးေကာင္းကို ပို အထင္ႀကီးမိသြားရတယ္ ။စုမိတို႔ ဂ်ပန္ျပည္မွာ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ဝင္ေငြနဲ႔ ဒီလို တန္ဖိုးႀကီး ကားကို စီးဖို႔ မလြယ္ကူဘူး ။
ပီတာမိုးေကာင္းရဲ့အေျပာမွာ စုမိယာမာဂုခ်ီ ေမ်ာပါၿပီး သူေခၚရာကို လိုက္ပါသြားပါတယ္ ။ ပီတာမိုးေကာင္းနဲ႔ စကားေျပာတာ မ်ားလို႔ အာေခါင္ေျခာက္ ေရငတ္လာတယ္ ။ ပီတာမိုးေကာင္းက ေရခဲဘူးနဲ႔ ထည့္လာတဲ့ ေရသန႔္ဘူးႏွစ္ဘူးကို ထုတ္ၿပီး သူက တဘူးေသာက္သလို စုမိယာမာဂုခ်ီကို တဘူးေပးတယ္ ။ ကားကို လမ္းေဘးမွာ ရပ္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေရေသာက္ၾကရေအာင္ ဆိုၿပီး ပီတာမိုးေကာင္းက ကားကို လမ္းေဘးကို ခ်ၿပီး ရပ္လိုက္တယ္ ။
ပီတာမိုးေကာင္းက ပုဂံျပည္အေၾကာင္း ေလေဖါင္ေနတယ္ ။ ပုဂံေက်ာက္စာေတြ အေၾကာင္း ပုဂံမွာ ရွိတဲ့ဘုရားပုထိုးေစတီေက်ာင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္း ေလလႊတ္ေနတယ္ ။ စုမိ အိပ္ငိုက္လာတယ္ ။ သူေျပာတာေတြ ၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္နဲ႔ ..။ 
စုမိ ျပန္နိုးလာေတာ့ ပီတာမိုးေကာင္းရဲ့ ကားႀကီးထဲမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။
သံမံတလင္းၾကမ္းျပင္မွာ ေခြေခြေလး ျဖစ္ေနတယ္ ။ စုမိယာမာဂုခ်ီ ေအးစက္စက္ သံမံတလင္း၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ လဲေလ်ာင္းေနရာက လူးလဲထ လိုက္တယ္ ။
အို..ငါ…ငါ…ငါ့ကိုယ္မွာ အဝတ္အစား တခုမွ မရွိေနေတာ့ပါလား ….။စုမိ သူမရဲ့ ဖြံ့ထြားတဲ့ ရင္သားေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကာအုပ္လိုက္တယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ရင္သား ထြားတဲ့ စုမိရဲ့ ရင္သားေတြက သူမ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကာ႐ုံေလာက္နဲ႔ မအုပ္နိုင္ မဖုံးကြယ္နိုင္ပါဘူး ။
 ေအာက္ပိုင္းတခုလုံးလည္း အဝတ္မဲ့ေနတာေၾကာင့္ စုမိချမာမွာ သူမကိုယ္ သူမ ဘယ္လိုမွ မဖုံးကြယ္နိုင္ဘူး ျဖစ္ေနေတာ့တယ္ ။
ငါ့ကို ဘယ္သူ ဒီေနရာကို ေခၚလာၿပီး ငါ့ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ပစ္ပါလိမ့္ ..။    
ငါ့ကို မုဒိန္းမ်ား က်င့္သြားၿပီလား …။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္စစ္ေဆး ဆန္းစစ္ေနမိတယ္ ။
မုဒိန္းေတာ့ က်င့္မထားဘူး ။
ေအာက္ပိုင္း လိင္အဂၤါေတြက ပုံမွန္အေနအထားဘဲ ရွိေနတယ္ ..။
ငါ့ကို ဘယ္သူ လုပ္သလဲ ..။
ပီတာမိုးေကာင္း ဆိုတဲ့ လူဘဲ ျဖစ္မွာဘဲ ..။ သူတိုက္လိုက္တဲ့ ေရသန႔္ပုလင္းကို ငါ
 ေသာက္လိုက္မိတယ္ …ေရေသာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ငါ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာ..ေရထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေစတဲ့
 ေဆး တခုခု ခပ္ထားပုံဘဲ ….။
ျမန္မာျပည္ကို လာမိတာ အမွားႀကီး မွားသြားၿပီ ….။

ဘရဏီ….။
အသက္က ၁၉ႏွစ္ ။ ေက်ာင္းသူ ။

ဘရဏီ နိုးလာတယ္ ။
မ်က္လုံးေတြ ဖ်တ္ကနဲ ပြင့္လာတယ္ ။ စူးရွတဲ့ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ဘရဏီ မ်က္လုံးေတြကို
 ျပန္မွိတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး ရဲ့ မီးေရာင္ဘဲ ။
အို….သူ႔ကိုယ္အႏွံ့ကို မီးနဲ႔ထိုးၾကည့္ေနတာပါလား …။
 ေက်ာျပင္နဲ႔ တင္ပါးေတြနဲ႔ ေအးစက္စက္ သံမံတလင္းရဲ့ ထိေတြ႕မႈေၾကာင့္
လက္ေတြက အလိုလို ဝမ္းပ်င္နဲ႔ ေပါင္တန္တဖက္ကို စမ္းလိုက္မိတယ္ ။ အဝတ္မဲ့ေနတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကို
 စမ္းမိတဲ့ အခါ ဘရဏီ တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။ တကိုယ္လုံး အဝတ္ မရွိပါလား ဆိုတဲ့ အသိက
ဘရဏီ့ကို ေျခာက္ျခားသြားေစတယ္ ။
ငါ..ငါ..ငါ..ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ….ငါ အိပ္မက္မ်ား မက္ေနသလား ..ငါ..ငါ..ေသမ်ား ေသေနၿပီလား
  ေနာက္ဆုံး မွတ္မိလိုက္တာက အိမ္က
ေန က်ဴ ရွင္ကို အသြား လမ္းမွာ လူတေယာက္က ကား ရပ္ၿပီး လမ္းေမးတယ္ ..“
 သီရိမဂၤလာလမ္း…ဘယ္နားမွာလဲ..”တဲ့ ။ ဘရဏီက “ သီရိမဂၤလာလမ္းဆိုတာ ဒီအနားတဝိုက္မွာ
 မၾကားဖူးဘူး ”
လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီလူက ဘရဏီ့မ်က္ႏွာကို ေလနဲ႔ မႈတ္လိုက္သလို
 ခံစားလိုက္ရၿပီး ဘရဏီ ဘာကိုမွ မသိေတာ့ဘူး ။
ငါ့ကို တေယာက္ေယာက္က ဖမ္းထားတာလား ။ လူးလဲ ထထိုင္လိုက္တယ္ ။ အစည္းအေႏွာင္
 အဖုံးအကာ မရွိတဲ့ ရင္သားေတြက တုန္သြား ခါသြားတယ္ ။ ငါ..ငါ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ပါလား…။
ရင္သားစိုင္ေတြနဲ႔ ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႔ ကာလိုက္မိတယ္ ။ 
လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးက အဲဒီေနရာေတြကို ထိုးၾကည့္ေနတာကိုး ။
“ ရွင္…ရွင္..ဘယ္သူလဲ..က်မကို ဘာလို႔ဒီလို လုပ္တာလဲ….က်မ အဝတ္ေတြ ျပန္ေပး..ရွင္ ယုတ္မာလွခ်ည္လား….ႏွမခ်င္း မစာနာဘူးလား……”
ေမွာင္ထဲက လူက တဟားဟား ေအာ္ရယ္တယ္ ။
ၿပီးေတာ့ တံခါးေပါက္ကေန ထြက္သြားတယ္ ။ 
မီး လင္းလာတယ္ ။အဝါေရာင္ ေဆးသုတ္ထားတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးတခန္းထဲကို ဘရဏီ ေရာက္ေနတယ္ ။
ေအးစက္ေနတဲ့ၾကမ္းျပင္ေပၚကေန ထရပ္လိုက္တယ္ ။ အထိန္းအခ်ဳပ္မရွိတဲ့ ဘရဏီ့ ရင္သားအိအိေတြ တုန္သြားၾကတယ္ ။ တံခါးေပါက္ကို လက္ကိုင္ကိုင္းကေန တြန္းၾကည့္..ဆြဲၾကည့္တယ္ ။ မပြင့္ဘူး ။

၁၉ႏွစ္အရြယ္ အပ်ိ ုမေလး ဘရဏီ မွာ အဝတ္မပါ ကိုယ္လုံးတီး ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ ဘယ္ကို ေရာက္ေနမွန္း
 မသိတဲ့သူ႔ဘဝ အေျခအေနေၾကာင့္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္ ရွက္လဲရွက္ကာ နို႔ထြားထြား ႏွစ္လုံးကို
 လက္တဖက္နဲ႔ကာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ၾကားကႀတိဂံပုံေနရာေလးတဝိုက္ကို ေနာက္လက္တဖက္နဲ႔ ကာရင္း
 တအီးအီးနဲ႔ ငိုေႂကြးပါေတာ့တယ္ ။

လက္မရဝ ေမာ္နီတာ စကရင္းႀကီးေပၚမွာ အကြက္ေလးေတြ ဆယ္ကြက္ ရွိေနတယ္ ။ 
အခန္းေလးက ေလးေထာင့္စပ္စပ္ ေသးေသးေလး ။ 
သားေရ အေကာင္းစား ႐ုံးသုံး ဆုံလည္ ကုလားထိုင္ႀကီးမွာ သူထိုင္ေနတယ္ ။ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္အစား ဘာမွ မရွိဘူး ။ 
အခန္းေလးထဲ နံရံကပ္ ေမာ္နီတာႀကီးရယ္…သားေရဆုံလည္ ကုလားထိုင္ႀကီးရယ္..စားပြဲေလးတလုံးရယ္ဘဲ ရွိတယ္ ။ 
သူ႔မ်က္လုံးေတြက အကြက္ေလးေတြက ႐ုပ္ပုံေတြကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ေနတယ္ ။ တကြက္ၿပီးတကြက္ ။ ပထမဆုံးအကြက္မွာ ဆံပင္အရွည္ႀကီးနဲ႔ မိန္းမတေယာက္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးငိုေႂကြးေနတယ္ ။ အဝတ္မဲ့ ေနတဲ့ သူ႔ကိုယ္လုံးကို ေဘးတိုက္ အေနအထားနဲ႔ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ စြင့္ကား၀ိုင္းေနတဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို သူေတြ႕ေနရတယ္ ။ သူ႔နံမည္က ျမသက္ထား ။
ျမသက္ထားရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားကသူ႔ေမြးရာပါ တန္ဆာေပၚကို ေရာက္ေနတယ္ ။ သာမန္အခ်ိန္ဆိုရင္ ဖုံးကြယ္ထားၾကတဲ့ မိန္းမေတြရဲ့အတြင္းအဂၤါေတြကို အေသးစိတ္ ျမင္ေနရတဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ ေသြးသားေတြက ဆူေဝ ထႂကြေနၿပီ ။
ဒီမိန္းမေတြက အစစ္ေတြ ..။ အျပာဇာတ္ထုပ္ေတြမွာလည္း မိန္းမ ကိုယ္တုံးလုံးေတြကို ေတြ႕ရေပမယ့္အဲဒါေတြက ပိုက္ဆံရလို႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့ မိန္းမေတြ ။
သူ႔ရဲ့ တန္ဆာလည္း ႀကီးထြား မာေက်ာၿပီး မတ္ေထာင္ေနၿပီ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက တန္ဆာကို ကိုင္ဆုပ္လိုက္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္တိုက္ေနၿပီ ။
ေနာက္တကြက္ကို သူ႔မ်က္လုံးေတြ ေရာက္သြားတယ္ ။ဘရဏီ ဆိုတဲ့ ၁၉ႏွစ္သမီးေလး ထိုင္ငိုေနတယ္ ။ ဝႉး …ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ။ ပစၥည္းေကာင္းေလးမို႔ တန္ဖိုးထားတယ္ ။ ဟားဟားဟား..ဒါေၾကာင့္ ဒီေခၚထားတာ….။
ေနာက္တကြက္မွာေတာ့ ဂ်ပန္မျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး တေယာက္ နံရံေတြကို ထုရိုက္ၿပီး ေအာ္ေနတယ္ ။
အသားက ျဖဴဆြတ္လြန္းေတာ့ ဆံပင္မဲမဲေတြနဲ႔ ေပါင္ၾကားက အဂၤါစပ္အေမႊးမဲမဲေတြက ပိုၿပီး ထင္းေန
တယ္လို႔ သူထင္တယ္ ။ ဒီဂ်ပန္မေလး စားတဲ့ အစားနဲ႔ ေသာက္တဲ့ေရထဲမွာ အိပ္ေဆး ခပ္ၿပီး 
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အခ်ိဳးက် ေတာင့္တင္းတဲ့ သူ႔ကိုယ္လုံးေလးကို သူ အနီးကပ္ၾကည့္သလို
လက္နဲ႔လည္း ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္တယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အ႐ုပ္တ႐ုပ္ လို ကိုင္တြယ္ေဆာ့ကစား
တယ္ ။ ဂ်ပန္မေလး ဘိုက္ဆာေနၿပီ ထင္ပါရဲ့ ။ ဟိုေျပးလိုက္ ဒီေျပးလိုက္နဲ႔ ပါးစပ္ကလည္း ေအာ္ဟစ္
ေနတယ္ ။ ေပါင္ၾကားက အေမႊးမဲမဲေတြနဲ႔ အဂၤါစပ္ကို သူၾကည့္ေနတယ္ ။
ဘယ္လက္မွာ ကိုင္ထားတဲ့ အေဝးထိန္း ခလုပ္ ( ရီမုတ္ ကြန္ထရိုး ) က Zoom ခလုပ္ကို ႏွိပ္ၿပီး အနီးကပ္ ဆြဲယူ ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ 

သူ႔ ညာဖက္ လက္ က လႈပ္ရွားတာ ျမန္လာတယ္ ။ ဒီတခါ အစားနဲ႔ ေရ ေပးရင္ ေဆးခပ္အုံးမယ္ ။ အိပ္သြားရင္ ဒီ ဂ်ပန္မေလးရဲ့ အဂၤါစပ္ကိုေကာင္းေကာင္း သမအုံးမယ္ လို႔ သူေတြးေနတယ္ ။
ေစာေစာက ဝယ္လာတဲ့ တ႐ုတ္စာဘူးကို မိုက္ခရိုေဝးဖ္ နဲ႔ ေႏႊးလိုက္အုံးမယ္ ။ ဂ်ပန္မေလး စုမိ ယာမာဂုခ်ီ အတြက္ပါ ။

ဦးေဆာင္းေအး သူ႔ကား ကို လမ္းေဘးမွာ ရပ္ထားတုံး တျခားကားတစီးက တိုက္သြားလို႔ ကားကို ေဘာ္ဒီ႐ုံပို႔ထားရတယ္ ။ သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္က မနက္ေစာေစာ အေရးတႀကီး ကိစၥေပၚတယ္..ခု ခ်က္ခ်င္းသူ႔ဆီ လာခဲ့ပါလို႔ ဖုန္းဆက္ေခၚတဲ့အခ်ိန္ ကားမရွိလို႔ သူေဌးရဲ့ ဒရိုင္ဘာကိုဖိုးေထြး ကို သူ႔အိမ္ကိုလာႀကိဳခိုင္းလိုက္ရတယ္ ။ 
ဦးေဆာင္းေအး က သူ႔အိမ္ကို သူ႔သူေဌးရဲ့ အေစအပါးေတြေရာ..သူ႔သူေဌး ရဲ့ ႐ုံးက အမႈထမ္းေတြေရာကို ဘယ္ေတာ့မွ အသိမေပးခဲ့ဘူး ။ အခုဟာက အေရးေပၚ ျဖစ္ေနၿပီး သူေဌးကိုယ္တိုင္က အေရးတႀကီး ေခၚတာမို႔ ဒရိုင္ဘာကို သူ႔လိပ္စာ ေျပာျပလိုက္ၿပီး လာႀကိဳခိုင္းရတာ ။
သမီးျဖဴျပာေအးက အိမ္ေရွ႕မွာ သတင္းစာပို႔သမား ခ်ထားခဲ့တဲ့ သတင္းစာ ကို ေကာက္ယူလာၿပီး သူ႔ကို ေပးတယ္ ။
ဟင္..မိန္းကေလး တေယာက္ ေပ်ာက္သြားျပန္ၿပီ…..။
ရဲမႉးေဟာင္း ဦးေဆာင္းေအး မ်က္ေမွာင္ႀကီး က်ဳံု႔ၿပီး သတင္းစာကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ဖတ္ေနတယ္ ။
“ သမီး….ျဖဴျပာ….”
“ ရွင္….ေဖေဖ …”
“ သြားတာလာတာ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္..ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယုံနဲ႔…”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေဖေဖ …”
“ မိန္းကေလးေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတာ ဒါပါဆို သုံးေယာက္ ရွိေနၿပီ..သမီး….”
“ ဟုတ္လားေဖေဖ ..ဘာျဖစ္တာလဲေကာ သိၿပီလား….”
“ မသိေသးဘူး သမီး..စုံစမ္းဆဲဘဲ လို႔ သတင္းစာ က ေျပာတာဘဲ..ေဖေဖတို႔ တိုင္းျပည္ကလည္း သတင္း အေမွာင္ခ်တာက အက်င့္ပါေနၿပီ..သမီးရဲ့…အစိုးရဌာနေတြက ခုထိ ဖုံးခ်င္ကြယ္ခ်င္တုံးဘဲ….”
“ ေဟာ..ေဖေဖ…အိမ္ေရွ႕မွာ ကားတစီး လာေနတယ္..ေဖေဖ့ကို လာႀကိဳတာမ်ားလား …”
ဦးေဆာင္းေအး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္က လႊတ္လိုက္တဲ့ ဒရိုင္ဘာကိုဖိုးေထြး
ေမာင္းလာတဲ့ တိုယိုတာ ကေရာင္း ကားသစ္ႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္ ။
“ ကဲ..သမီး..ေဖေဖ…ေျပာတာ မေမ့နဲ႔..အစစ..သတိရွိ..ဟုတ္လား…ေခတ္ကာလက သိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး ….”
“ ဟုတ္ကဲ့..ေဖေဖ….”
ဦးေဆာင္းေအး သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ ေရွ႕ေမွာက္ကို ေရာက္ေတာ့ သူေဌးက သူ႔သီးသန႔္႐ုံးခန္းႀကီးထဲမွာ ဦးေဆာင္းေအးကို ေခၚၿပီး စကားေျပာတယ္ ။
“ ဦးေဆာင္းေအး..က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ့္သား ေနမင္း ငယ္ငယ္ေလးထဲက သားေလးကို အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ အပ္ခဲ့တယ္ေနာ္ …”
“ ဟုတ္ပါတယ္..ဦးလၽွမ္းေတာက္…”
“ ဒါဆို ခင္ဗ်ားက က်ေနာ့္သား ေနမင္းရဲ့ အေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိတဲ့လူတေယာက္ လို႔ ေျပာနိုင္မွာေပါ့ေနာ္….”
“ ဟုတ္ပါတယ္…ဦးလၽွမ္းေတာက္…”
“ အင္း…က်ေနာ့္ဆီကို ေနမင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆိုးသတင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ တက္လာတယ္ဗ်…အတြင္းက်က် တပည့္တခ်ိ ု႔နဲ႔ က်ေနာ့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက ေပးပို႔ၾကတဲ့ သတင္းေတြေပါ့…အဲဒါေတြကို က်ေနာ္ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေလာက္အထိ သိေနသလဲ လို႔ ေမးခ်င္လို႔ပါ ဦးေဆာင္းေအး…”
“ က်ေနာ္လည္း ေမာင္ေနမင္း အေၾကာင္း ဦးလၽွမ္းေတာက္ကို ေျပာမယ္ ႀကံတိုင္း ဦးလၽွမ္းေတာက္ကက်န္းမာေရး အေျခအေန သိပ္မေကာင္းတာနဲ႔ က်ေနာ္လဲ ဦးလၽွမ္းေတာက္ စိတ္ဆင္းရဲမွာ စိုးလို႔ ျဖစ္ လာတာေတြကို က်ေနာ့္နည္း က်ေနာ့္ဟန္နဲ႔ ေျဖရွင္းပစ္လိုက္ခဲ့တာခ်ည္းပါဘဲ..သိပ္ၿပီး စိုးရိမ္စရာမရွိဘူးလို႔ ယူဆခဲ့လို႔လည္း အသိမေပးတာပါ ….     ”
“ ေအးဗ်ာ..အခု က်ေနာ္ ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြက ေတာ္ေတာ့ကိုဘဲ ရွက္စရာေကာင္းလြန္းတယ္ဗ်ာအိမ္ေဖၚမေလးေတြ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ အိမ္ကေနထြက္သြားဆင္းသြားရတာေတြ..ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ပစ္ၾကရတာေတြ…ေၾကးစားမေလးတေယာက္ကို ေလွာင္ပိတ္ထားတာေတြ…..ေနမင္း..ေနမင္း..ဒီေကာင္..ဘယ္က မေကာင္းတဲ့ အမူအက်င့္ေတြ ရပါလိမ့္..က်ေနာ္ေကာ က်ေနာ့္မိန္းမေကာ ဒီလို မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ လုပ္ရပ္ေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး…ဦးေဆာင္းေအး…..”
ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ မိုးမရြာဘူး ။
ကြန္းေဇာ္မန္း  ထေျပးလို႔ ရတယ္ ။ ခုတေလာ မိုး ဆက္တိုက္ရြာေနလို႔ မိုးရြာတဲ့ မနက္ေတြ ကြန္းေဇာ္မန္း မေျပးျဖစ္ဘူး ။ ခုတေလာ စားတာေတြ ေသာက္တာေတြ မ်ားလို႔ ၀ိတ္တက္လာတဲ့ အျပင္အလုပ္စားပြဲမွာဘဲ ထိုင္ၿပီး ကြန္ျပဴတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တာေၾကာင့္ ေလ့က်င့္ခန္း ျပန္လုပ္ဖို႔ လိုေနၿပီေလ ။ 
ကန္ေတာ္ႀကီး ေဘးက လမ္းအတိုင္း ကြန္းေဇာ္မန္း ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေျပးေနတယ္ ။ အနက္ေရာင္ NIKE တီရွပ္နဲ႔ အနက္ေရာင္ NIKE ေဘာင္းဘီတို….အျဖဴေရာင္ NIKE ဖိနပ္နဲ႔ ေျပးေနတဲ့ ကြန္းေဇာ္မန္းကို သူ႔လိုဘဲ ေျပးေနတဲ့ ေကာင္မေလးသုံးေယာက္က သမင္လည္ျပန္ ျပန္ၾကည့္သြားၾကတယ္ ။
ဆံပင္တိုတို..မ်က္ခုံးေမြးထူထူ မ်က္လုံးမ်က္ဖန္ေကာင္းေကာင္း ႏွာတန္ေပၚေပၚနဲ႔ ကြန္းေဇာ္မန္း ကို ယေန႔နံမည္ႀကီးေနတဲ့ ဗီဒီယိုမင္းသား တေယာက္ေယာက္လို႔မ်ား ထင္သြားၾကသလား မဆိုနိုင္ဘူး ။
              အရပ္ျမင့္ျမင့္ ကိုယ္လုံး က်စ္လစ္သန္မာတဲ့ ကြန္းေဇာ္မန္းဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ဂ႐ုစိုက္တာေၾကာင့္  အျမဲ “ ကစား ”ခဲ့တာေၾကာင့္ ေတာင့္တင္းႀကံ့ခိုင္ၿပီး ဘိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ နဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းေနတယ္ေလ ။     
ကြန္းေဇာ္မန္း ဒီေန႔ သူ႔မာမီနဲ႔ ဒက္ဒီတို႔အိမ္ကို သြားရမည္ ။ ဒီေန႔ မာမီ့ေမြးေန႔ ဆိေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြမာမီ့အိမ္မွာ ဆုံၾကမယ္ လို႔ ခ်ိန္းထားၾကတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္း မွာ အမႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ။ အမႀကီးသစ္သစ္မန္းက ဆရာဝန္မ ..။ ဗဟိုသားဖြားေဆး႐ုံႀကီးမွာ လုပ္ေနတယ္ ။ ဒုတိယ အမက ခ်စ္ခ်စ္မန္း…သူက ဒက္ဒီ့ ေျခရာကို နင္းမယ့္ ေရွ႕ေနမ ။
ဒက္ဒီရဲ့ ေရွ႕ေန႐ုံးခန္းမွာဘဲ ဒက္ဒီ့လက္ေထာက္ အျဖစ္ ေရွ႕ေန လုပ္ေနတယ္ ။ ဒက္ဒီက ေရွ႕ေနႀကီးဦးမန္း ။ နံမည္တလုံးနဲ႔ ေနသူမ်ားထဲမွာ ဒက္ဒီလဲ ပါတယ္ ။ ဒက္ဒီက လူသိမ်ားတဲ့ ေရွ႕ေနႀကီး တေယာက္ပါ ။  နံမည္ႀကီးပုဂၢိဳလ္တေယာက္ အတြက္ ေရွ႕ေနလိုက္ေပးရာက ဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ့ သတင္းက ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာေတြမွာ အျမဲပါေတာ့ ဒက္ဒီ့နံမည္ကလည္း သတင္းစာေတြမွာ ခဏခဏ ပါေနေတာ့ လူသိမ်ားလာတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း ဒီအမႈကို လိုက္တဲ့ ေရွ႕ေနဆိုၿပီး ပို နံမည္ႀကီးလာတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္း ကေတာ့ ရဲအုပ္ ..။ျမန္မာနိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕ ဒုစရိုက္ ႏွိမ္ႏွင္းေရး တပ္ဖြဲ႕ ရန္ကုန္တိုင္း ဌာနခြဲမွာ လုပ္ေနတယ္ ။
အမႏွစ္ေယာက္ကအျမဲလိုဘဲ ကြန္းေဇာ္မန္းကို ထမင္းအတူတူစားဖို႔ ခ်ိန္းတတ္တယ္ ။ သူတို႔ ေမာင္ႏွမသုံးေယာက္စလုံးလူပ်ိ ု..အပ်ိ ုေတြဘဲမို႔ လြတ္လပ္ၾကတယ္ ။ အပူအပင္ မရွိ ႀကိဳက္သလို သြားလာနိုင္ေနေသးတယ္ ။
မိဘေတြရဲ့ အိမ္မွာ ဆုံၾကတာ မ်ားတယ္ ။ မာမီနဲ႔ ဒက္ဒီတို႔ကလည္း သားနဲ႔ သမီးေတြ အလုပ္အကိုင္ အသီးသီးနဲ႔ အဆင္ေျပေနၾကၿပီ ဆိုၿပီး ေက်နပ္စိတ္ေအးေနၾကေပမယ့္ သင့္ေတာ္တဲ့ ႀကိဳက္တဲ့လူ ရွိခဲ့ရင္ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကဖို႔ ေျပာေျပာေနတာ ၾကာၿပီ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းကေတာ့ ေက်ာင္းမွာတုံးကေတာ့ ရည္းစား ရွိခဲ့ေပမယ့္ သည္ ရည္းစားက နိုင္ငံျခားကိုထြက္သြားလိုက္တာနဲ႔ သူလည္း ေနာက္ထပ္ ထပ္ မရွာ..ထပ္ မေတြ႕ေတာ့ဘဲ လုပ္ငန္းခြင္ကို ေရာက္လာေတာ့လည္း အလုပ္ထဲမွာဘဲ နစ္ျမဳပ္ေနတာေၾကာင့္ရယ္..ႀကိဳက္တဲ့မိန္းမ မေတြ႕ေသးတာရယ္ေၾကာင့္ အခုထိ တေယာက္ထဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနတယ္ ။
သူေနတဲ့ မင္းဓမၼ ကြန္ဒိုဝင္းထဲကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ကို သိေနတဲ့ ဂိတ္ေစာင့္က တံခါးႀကီးကို တြန္းဖြင့္ ေပးတယ္ ။ သူက လက္ၿပ ျပဳံးျပၿပီး သူ႔တိုက္ခန္းရွိတဲ့ 
အေဆာက္အဦးႀကီးဖက္ကို ေလ်ာက္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ သူ႔လက္ေမာင္းမွာ ကင္းဘတ္စ္ျပားေလးနဲ႔ ပတ္ထားတဲ့ ဖုန္း တိတိ တိတိနဲ႔ ျမည္လာပါေလေရာ ..။

ဟူး..ေစာေစာစီးစီး ဘယ္သူမ်ား ေခၚပါလိမ့္..မမသစ္လား..မမခ်စ္လား …။

ဓါတ္ေလွခါးဆီကို ေရာက္ခါနီး ဖုန္းကို ျဖဳတ္ယူၾကည့္လိုက္တယ္ ။
ဟိုက္ …မမေတြ မဟုတ္ဘူး ။ အလုပ္က ေခၚတာပါလား ..။
ေခၚတဲ့ ဖုန္းက သူတို႔ေဘာ့စ္ ရဲမႉးႀကီးဦးကိုကိုရဲ့ ႐ုံးခန္းက ။ ဘာမ်ား အေရးႀကီးၿပီလဲ မသိဘူး ။ အေစာႀကီး ေခၚေနတယ္ ..။
“ ဟလို…အမိန႔္ရွိပါ..ကြန္းေဇာ္မန္း ပါ…”
“ ဂြတ္ေမာနင္း …ကိုကြန္းေဇာ္မန္း…က်မ သင္ဇာပါ…ညႊန္မႉးက ဒီေန႔မနက္ ၈နာရီမွာ အေရးေပၚ စည္းေဝး ရွိလို႔ ေခၚခိုင္းပါတယ္  ..”
“  ေမာနင္းပါ .သင္ဇာ…က်ေနာ္ တေယာက္ထဲလား…စည္းေဝးက ..”
“ မဟုတ္ပါဘူး..ယူနစ္ တခုလုံးကို ေခၚခိုင္းတာ …”
“ အိုေက သင္ဇာ…၈နာရီ ေနာ္ ..”
“ ဟုတ္ပါတယ္..ကိုကြန္းေဇာ္မန္း . .”

ဒုရဲအုပ္သင္ဇာဝင့္ေမာ္ သည္ ရဲမႉးႀကီးဦးကိုကိုရဲ့ ႐ုံးခန္းက ပါ ။
၀ိုင္းစက္စက္ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ လူကို စိုက္စိုက္ၾကည့္တတ္တဲ့ သင္ဇာဝင့္ေမာ္နဲ႔ ေတြ႕တိုင္း သူ စိတ္လႈပ္ရွားမိရတယ္ ။ သင္ဇာဝင့္ေမာ္သည္ ရင္ထြားထြား တင္ကားကား နဲ႔ သူတို႔ ယူနစ္က အရာရွိေတြက ကြယ္ရာမွာ “က်န္းမာေရးေကာင္းလြန္းတဲ့ ပစၥည္းရွိ လူတန္းစား” လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ေနၾကတဲ့ ပစၥည္းေကာင္းေကာင္း နဲ႔ ေစာ္ေလး ပါ ။ 
သင္ဇာရဲ့ တင္ပါးေတြက အရမ္းလွတယ္ လို႔ သူတို႔ အသိုင္းအဝိုင္း တခုလုံးက တီးတိုး ေျပာေျပာေနၾကတာ သူ ၾကားေနရတယ္ ။
ေနာက္ၿပီး သင္ဇာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြက ထူထူျပဲျပဲလို႔ ဆိုရေပမယ့္ ႐ုပ္ဆိုးသြားေအာင္ ထူတာ ျပဲတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး ။ ဆက္ဆီက်႐ုံေလး  ..။
သင္ဇာဝင့္ေမာ္က သူ႔မွာ ပစၥည္းေကာင္းေတြ ရွိတာကို ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားေနတယ္လို႔ ကြန္းေဇာ္မန္း ထင္တယ္ ။ လမ္းေလၽွာက္ရင္ တင္ေတြက တုန္ခါေနတတ္တယ္ ။ကြန္းေဇာ္မန္း ကလည္း သင္ဇာဝင့္ေမာ္ ကို ေတြးထင္ျမင္ေယာင္လိုက္တိုင္း စိတ္ေတြ ျပင္းၿပ ထႂကြလာတယ္ ။
ဟူး..အေရးေပၚစည္းေဝး…တဲ့…ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ မသိဘူး …။
အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ခ်ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဆက္ဆီ သင္ဇာဝင့္ေမာ္ကို စိတ္ကူး ျမင္ေယာင္ လိုက္လို႔လား မသိဘူး ။ သူ႔မစ္ဆိုင္းဒုံးပ်ံႀကီးက သန္မာထြားႀကိဳင္းၿပီး ေထာင္ေနတယ္ ။
အင္း..မင္းကို အခ်ိန္မေပးနိုင္ေသးဘူး…ေမာင္ညိဳႀကီးေရ..ရဲမႉးႀကီး ဆီ အခ်ိန္မွီ မေရာက္ရင္ အထုအေထာင္း ခံေနရမယ္ …”
ေရေအးေအးနဲ႔ ဆပ္ျပာေမႊးေမႊးနဲ႔ ေရခ်ိဳးအၿပီး ႐ုံးကို ေျပးရတယ္ ။ ေစာေသးလို႔ ကားေတြ မပိတ္ေသးဘူး ။ ကြန္းေဇာ္မန္း သည္ ေကာ္လာအနက္ေရာင္နဲ႔ေနာ္တီကာ စပို႔ရွပ္ အျဖဴေရာင္ နဲ႔ ေအာက္မွာ မီးခိုးေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္ကို ဝတ္ထားသည္ ။ လည္ပင္းမွာ သူတို႔ ဒ.န ဌာနခြဲ  စီစစ္ေရးကပ္ျပား ဆြဲထားသည္ ။
ရဲမႉးႀကီးရဲ့ ႐ုံးခန္းမွာ သင္ဇာဝင့္ေမာ္ နဲ႔ ေတြ႕ရတယ္ ။ ထုံးစံအတိုင္း မဆက္ဆီက မ်က္လုံးရြဲႀကီးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးတြန႔္ျပတယ္ ။ တိုးတိုးေလး..“ ဒီေန႔ ပုံစံ လန္းတယ္…” လို႔ လည္း ေျပာလိုက္တယ္ ။
သင္ဇာဝင့္ေမာ္ကို ၾကည့္ၿပီး သူနဲ႔ သူ႔ေရာင္းရင္းေတြဟာ ဖန္ခ်င္စိတ္ေပါက္ၾကေပမယ့္ ရဲမႉးႀကီး ႐ုံးခန္းမွာ လုပ္ေနတာေၾကာင့္ နဲနဲ ရွိန္ေနၾကတယ္ ။
သူ႔ဌာနခြဲက ဇြဲႀကီး..လင္းသိန္းတိုး ..ဆရာရဲသန္း နဲ႔ ေဆြထိုက္တို႔လည္း သူနဲ႔ မေရွးမေႏွာင္း စည္းေဝးခန္းထဲကိုဝင္လာၾကတယ္ ။ သူ႔ဌာနခြဲက ဒီေလးေယာက္က တကယ့္ဖိုက္တာေဘာ္လုံးေတြ ..။ ေန႔ေရာညပါ ခိုင္းတာကို လပ္မစားဘဲ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ငေပငေတေတြ ။
ရဲ လပ္မစားဘူးဆိုလို႔ ရယ္ၾကမလားေတာ့ မသိဘူး ။
မစားတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္ ။ ခၽြင္းခ်က္ေပါ့ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ အဖြဲ႕က ကင္းတယ္ ။
     ဇြဲႀကီး ရဲ့ နံမည္အရင္းက ဇြဲလုံ႔လ ။
 အေပါင္းအသင္းေတြက ဇြဲႀကီးလို႔ေခၚၾကတယ္ ။တခ်ိဳ႕ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ ဇြဲ…လို႔ ေခၚၾကတယ္။တခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုဇြဲ…ေပါ့ေလ ။
ဇြဲႀကီးက ျမန္မာလူမ်ိ ုးထဲမွာ ရွားပါးတဲ့ အရပ္နဲ႔ ကိုယ္လုံးနဲ႔မို႔ သူ႔ဆိုရင္ မွတ္မိလြယ္တယ္ ။ ၀ိတ္လဲမတာမို႔ ဇြဲႀကီးက လမ္းေလွာက္ရင္ ကားကား ကားကား နဲ႔ ။ ဒ.န အထူး စုံေထာက္အဖြဲ႕မို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ယူနီေဖါင္း မဝတ္သလို ဆံပင္ကလည္း ခပ္ရွည္ရွည္ ။ လက္ဖ်ံႏွစ္ဖက္မွာ ေဆးမွင္ အစိမ္းနဲ႔ တက္တူး အ႐ုပ္ေတြ ထိုးထားတယ္ ။ ေတာ္႐ုံ ေဆးေရာင္းတဲ့ေကာင္ဆို ဇြဲႀကီးရဲ့ သန္မာတဲ့ လက္ေတြထဲက မ႐ုန္းထြက္နိုင္ၾကဘူး ။
ဆရာရဲသန္း ကေတာ့ အသက္ ငါးဆယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ၀ါရင့္ ရဲၾကပ္ႀကီး ပါ ။ ဒုစရိုက္မႈမ်ိ ုးစုံကို လိုက္လံ စုံစမ္းေထာက္လွမ္း ေဖၚထုတ္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားခဲ့တဲ့ ရဲစုံေထာက္ တေယာက္ ျဖစ္ၿပီး ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔နဲ႔ တက္ညီလက္ညီ အတြဲညီဲ့ အဖြဲ႕သား တေယာက္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ဆီကို ေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း သူလည္း ႀကံတာဖန္တာ လုံးဝ    လုပ္တာ မရွိဘူး။ မေတြ႕ရဘူး ။ ဘဲဥျပဳတ္နဲ႔ ထမင္းဘူး အိမ္က ထည့္လာတာ စားၿပီး လုပ္ေနတဲ့လူ ။ အားကိုးရတဲ့ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ တေယာက္ပါ ။
ေနာက္တေယာက္က လင္းသိန္းတိုး ..။သူကေတာ့ ဇြဲႀကီးနဲ႔ ဆန႔္က်င္ဘက္ ပိန္ကိုင္းကိုင္း ။ ေရႊကိုင္းမ်က္မွန္ အဝိုင္းေလးနဲ႔ ။ သို႔ေပမယ့္ က်စ္လစ္တယ္ ။ သန္တယ္ ။ျမန္တယ္ ။ ကြန္ဖူးသမား ..။ ကြန္းေဇာ္မန္း နဲ႔ အတြဲညီတယ္ ။
ေနာက္ဆုံးတေယာက္ကေတာ့ ေဆြထိုက္ ။ နံမည္ အရင္းက ေဆြေဆြလင္းထိုက္ ေပမယ့္ ႐ုံးအဖြဲ႕သားေတြကေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြကပါ ေဆြထိုက္ လို႔ဘဲ ေခၚၾကတယ္ ။ ေဆြထိုက္က အျမဲလို ေယာက်္ားရွပ္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအႏြမ္းနဲ႔ ဝတ္တတ္တယ္ ။ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ ..ရင္ေတြ တင္ေတြ မေတာင့္လွဘူး ။
 ဆံပင္ကို အေနာက္စုၿပီး သားေရကြင္းအမဲေလးနဲ႔ စည္းထားတတ္တယ္ ။ စကားနည္းတယ္ ။ လက္ကေတာ့ သြက္တယ္..ျမန္တယ္ …။ ခ်လိုက္ရင္ ေျဖာင္းဒိုင္းနဲ႔ တကယ့္ဖိုက္တာ ။မိန္းမသားေပမယ့္ ေယာက်္ားတေယာက္လိုဘဲ လုပ္နိုင္ကိုင္နိုင္တယ္ ..။ ၀ါသနာပါလို႔ ငယ္ငယ္ထဲက ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့အတိုင္း ရဲလာလုပ္ေနတာ ။ ေသနတ္ကိုင္ေလ့ မရွိဘူး ။ ဇြဲႀကီး..လင္းသိန္းတိုး..ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔လိုဘဲ ကိုယ္ခံပညာ ကၽြမ္းတဲ့ ဖိုက္တာ တေယာက္ဘဲ ။
 ဇြဲႀကီးက တခ်ိန္က ရာထူးႀကီး ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ရဲ့သား ..။ အေမက ဆရာဝန္မႀကီး ..။ ဘက္ဂေရာင္းက ေတာင့္တယ္ ။ လင္းသိန္းတိုးကလည္း မိဘက နံမည္ႀကီး ေဆးလိပ္ခုံပိုင္ရွင္ေတြ ..။ ကားေတြလည္း ေထာင္ထားတာမို႔ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတယ္ ။
ေဆြထိုက္ကေတာ့ မိဘမဲ့..တေကာင္ႂကြက္ ..။ ဆင္းရဲတယ္ ။ အသိုင္းအဝိုင္း ေဆြမ်ိဳး မရွိဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေလာဘမရွိဘူး ။ အကိုအရင္းက မူးယစ္ေဆးေၾကာင့္ေသဆုံးခဲ့ရလို႔ မူးယစ္ေဆး တိုက္ဖ်က္ေရးကို တအား စိတ္ထက္သန္ေနတယ္ ။ မူး.ယစ္ေဆး ေရာင္းသူ ျဖန႔္သူေတြကို တအား မုန္းတယ္ ။ သဲသဲမဲမဲ လိုက္ ႏွိမ္နင္းေနတဲ့သူ ..။ 
ဇြဲႀကီးနဲ႔ လင္းသိန္းတိုးက ျပဳံးရယ္ၿပီး သူ႔ကို ႏုတ္ဆက္ၾကေပမယ့္ ေဆြထိုက္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ေခါင္းဆတ္ျပၿပီး ႏုတ္ဆက္တယ္ ။                         
တျခားအဖြဲ႕ေတြလည္း တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာၾကတယ္ ။ ဒီ အစည္းအေဝးမွာက အဖြဲ႕စုံတယ္ ။ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ ရဲတပ္ဖြဲ႕ ဌာနစုံက ကၽြမ္းက်င္သူေတြ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အထက္က ညႊန္ၾကားထားတာ လို႔ ဒုရဲအုပ္ သင္ဇာဝင့္ေမာ္က ကြန္းေဇာ္မန္းကို တီးတိုး ေျပာျပထားတယ္ ။
၈နာရီ တိတိ အခ်ိန္ ရဲမႉးႀကီး ဦးကိုကို စည္းေဝးခန္းထဲကို ဝင္လာတယ္ ။အသက္ ငါးဆယ္ေက်ာ္ ..ဆံပင္ေဖြးေဖြး..ကတုံးဆံေတာက္နဲ႔ ပိန္ကိုင္းကိုင္း ဦးကိုကိုသည္ အေတြ႕အၾကဳံ ရင့္က်က္တဲ့ဝါရင့္ရဲႀကီးတေယာက္ ဆိုတာ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ အားလုံး သိၾကသည္ ။
ဦးကိုကို ညႊန္ၾကားတဲ့ လက္ေအာက္မွာ သူတို႔ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတာ ၾကာၿပီမို႔ ဦးကိုကိုရဲ့ အေၾကာင္းကို သူတို႔ ေကာင္းေကာင္း သိထားၾကသည္ ။
ရဲမႉးႀကီးဦးကိုကို မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး ။ 
ကြန္းေဇာ္မန္း ထင္တာကေတာ့ ဦးကိုကို ကို ရဲခ်ဳပ္က ျဖစ္ျဖစ္ ဝန္ႀကီးက ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းေကာင္း ၾကပ္ေပးထားလို႔ ျဖစ္မည္ ။
“ အေရးေပၚစည္းေဝး ေခၚရတာက လတ္တေလာ တတိုင္းျပည္လုံးက ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ထူးျခားတဲ့ မႈခင္းေတြေၾကာင့္ဘဲ …ျဖစ္ပ်က္တာေတြကလည္း  ေဆးဝါးတခုခုသုံးၿပီး က်ဴးလြန္တယ္လို႔ ယူဆရတာေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ အားလုံးကို တာဝန္ေပးဖို႔ အထက္က ညႊန္ၾကားလာတယ္ ………….အခုကိစၥကို စစ္ဆင္ေရး တခုအေနနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ လုပ္ၾကမယ္ ..အရင္ဆုံး တႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ မႈခင္းေတြကို က် ုပ္ ေျပာျပမယ္ …တီဗီ စကရင္းေပၚက ပုံေတြကို ၾကည့္ပါ….” လို႔ ဦးကိုကို က စေျပာသည္ ။
သင္ဇာဝင့္ေမာ္ က အေဝးထိန္း ခလုပ္ကို ႏွိပ္လိုက္သည္ ။
မိန္းကေလး တေယာက္ရဲ့ ပုံေပၚလာသည္ ။ ႏုပ်ိဳသန႔္စင္တဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳး ခ်စ္စရာေလး ။
“ ဒီမိန္းကေလး နံမည္က ဘရဏီ..အသက္၁၉ႏွစ္ ….စမ္းေခ်ာင္း.ၿမိဳ႕နယ္ထဲ.က..အိမ္ကေန က်ဴရွင္ ဆိုၿပီးထြက္သြားတယ္ ..ဒါေပမယ့္ က်ဴရွင္က ျပန္မေရာက္ေတာ့ဘူး…စုံစမ္းခ်က္ေတြ အရ က်ဴရွင္ကိုလည္း ဒီ ကေလးမ ေရာက္မလာဘူး ….အိမ္နဲ႔ က်ဴရွင္ၾကား ေပ်ာက္သြားတာဘဲ …..” 
“ ဒါကေတာ့ ဂ်ပန္အမ်ိဳးသမီး ..စုမိယာမာဂုခ်ိ တဲ့ အသက္ ၂၃ႏွစ္ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္ အျဖစ္ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္လာတယ္ …ခ်ယ္ရီ ဟိုတယ္မွာ တည္းတယ္ ….က်ိ ုက္ထီးရိုးဘုရားကို အေဝးေျပးကားနဲ႔သြားရင္း  ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့တယ္ …ခုထိ ျပန္ေပၚမလာဘူး …ေနာက္ဆုံး သူ႔ကို ေတြ႕လိုက္တဲ့ မ်က္ျမင္သက္ေသ ထြက္ခ်က္ကေတာ့ လူတေယာက္ရဲ့ ကားေပၚကို ပါသြားတယ္ တဲ့ ….   ”ခုထိ..သတင္း အစအန မရဘူး…ျပန္ေပၚမလာဘူး …”
“ ဒီတေယာက္ကေတာ့ မာရီယာပင္တို တဲ့..အီတလီနိုင္ငံက အသက္က ၂၂ႏွစ္..ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာ ကင္မရာတလုံးနဲ႔ ေလၽွာက္ၾကည့္ေနတုံး လုံးဝ ပေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္ .ကမၻာလွည့္ တိုးရစ္စ္ဘဲ…
“ ဒါကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ သုံးရက္ေလာက္ကမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက ႐ုံတ႐ုံးကေန ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ ျမသက္ထား..အသက္ ၂၄ႏွစ္ ..သာေကတက ႐ုံးတ႐ုံးကို ဖိုင္တြဲသြားပို႔တာ တက္(က္)စီကား ေပၚ စီးေနရင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ …ခုထိ ျပန္ေပၚမလာဘူး ….    ”
မိန္းမပ်ိဳေလးေတြ တႏွစ္အတြင္းမွာ ဆက္တိုက္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားေနတယ္ ..အေလာင္းေတာ့ တခါမွ ေပၚမလာေသးဘူး ….သတ္မပစ္ဘဲ တေနရာရာမွာ ေလွာင္ထားေလသလား..ဒါမွ မဟုတ္ တေနရာရာကို ေရာင္းစား လိုက္ေလသမလား…..မသိဘူး …ဘာျဖစ္တာလဲ..ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္လဲ..ျဖစ္ပ်က္တာ တခု နဲ႔ တခု ဆက္စပ္ေနလား…အမႈေတြမွာ က်ဴးလြန္ တဲ့ လူေတြဟာ  အတူတူဘဲလား ..တဖြဲ႕ထဲလား…ဒို႔ သိခ်င္တယ္ …။ လုပ္တဲ့လူ..လုပ္ေနတဲ့လူေတြကို အျမန္ဆုံး မိေအာင္ ရေအာင္ ဖမ္းဆီးၾကမယ္ ..စစ္ဆင္ေရး တခု အေနနဲ႔ အပူတျပင္း လိုက္မယ္..ရွာမယ္..ေဖၚထုတ္မယ္ …လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြကို ခဏ ေဘးခ်ိတ္ထားမယ္ …လိုတာအားလုံး တင္ျပပါ …အဓိက ဒီအမႈ ေပၚဖို႔ဘဲ ..COMMAND CENTER စခန္း႐ုံးက က်ဳ ုပ္ရဲ့ ႐ုံး ျဖစ္မယ္ ..ဒုရဲအုပ္ သင္ဇာဝင့္ေမာ္က စခန္း႐ုံးမွာ အျမဲ ရွိမယ္..ခင္ဗ်ားတို႔က သူနဲ႔ အျမဲ ဆက္သြယ္ၿပီး လိုအပ္တဲ့ ေထာက္ပံ့ေရး ..အကူအညီ လိုအပ္ရင္ သင္ဇာဝင့္ေမာ္ ကို ဆက္သြယ္ရမယ္ …က်ဳပ္ဆီက လုပ္ေစခ်င္တဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကလည္း သင္ဇာဝင့္ေမာ္ဆီက ခင္ဗ်ားတို႔ ဆီကို လာမယ္….အဖြဲ႕.ဌာနစုံ ပါမယ္ …အားလုံး TEAM WORK လုပ္ၾကမယ္ ..သေဘာေပါက္လား…ရွင္းလား….ကဲ….TEAM…ဘာေမးစရာ ရွိလဲ…”
“ မရွိပါဘူး….”
“ ဒါျဖင့္ စလုပ္ၾကမယ္ …ဆက္လုပ္ၾကပါ …”

   ရဲမႉးႀကီးဦးကိုကိုက သူတို႔အုပ္စုမွာ စီအိုင္ဒီ ( မႈခင္းတပ္ဖြဲ႕ )က ရဲအုပ္ ေအာင္ျမသာ နဲ႔ မူးယစ္အထူး ( ဒီအီးဒီ )က ဒုရဲအုပ္ စိုင္းဖုန္းထူး ကို တြဲထားတယ္ ။ ဒီႏွစ္ေယာက္က သူတို႔အလုပ္မွာ ေသခ်ာတိက်ေအာင္ လုပ္ၿပီး ျဖတ္ထိုးဉာဏ္ေကာင္းသည္ ..သူတို႔ ေဖၚထုတ္ရမယ့္အမႈေတြကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေဖၚထုတ္ နိုင္တဲ့လူေတြလို႔ ရဲမႉးႀကီးဦးကိုကိုက သူတို႔ရဲ့ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကို သိထားၿပီး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔လူစုနဲ႔ ပူးေပါင္းကာ လုပ္ကိုင္ေစတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
အရင္ဆုံး ကြန္းေဇာ္မန္း..ဇြဲႀကီးနဲ႔ ေဆြထိုက္တို႔ က ေနာက္ဆုံး ေပ်ာက္သြားတဲ့ ျမသက္ထားရဲ့ ကုမၸဏီကို သြား စုံစမ္းၾကတယ္ ။ ျမသက္ထား ႐ုံးေပါက္ဝကေန တက္က္စီကား နဲ႔ ထြက္သြားတာကို ျမင္လိုက္မိသူ..မွတ္မိသူမ်ား ရွိမလား ေမးတယ္ ။ ျမန္းတယ္ ။ ဘယ္သူမွ သတိမထားလိုက္မိၾကဘူး ။ သာေကတ႐ုံးခြဲက ျမသက္ထားနဲ႔ ေနာက္ဆုံး မေပ်ာက္ခင္ ဖုန္းေျပာလိုက္ရတဲ့ မန္ေနဂ်ာ ေဒၚလဲ့လဲ့မင္းလြင္ ဆိုတဲ့ မိန္းမနဲ႔လည္း စကားေျပာ ေမးျမန္းတယ္ ။ 
သာေကတ႐ုံးကို ေရာက္ခါနီးမွာ မၾကာခင္ ေရာက္ေတာ့မယ့္အေၾကာင္းကို ေျပာတယ္ ဆိုတကလြဲၿပီး ဘာမွ ထပ္ မသိရနိုင္ဘူး ။ တက္က္စီကားနဲ႔ လာတယ္လို႔ဘဲ သိရတယ္ ။ သာေကတကို ေရာက္ၿပီးမွ အဆက္အသြယ္ျပတ္တာလို႔ သိရတယ္ ။
စီအိုင္ဒီက ရဲအုပ္ေအာင္ျမသာတို႔ အဖြဲ႕ကေတာ့ ခ်ယ္ရီဟိုတယ္ကို သြားၿပီးလည္း ကမၻာလွည့္ ခရီူသည္ ဂ်ပန္ အမ်ိ ုးသမီး နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမ်ား သဲလြန္စ ရနိုင္မလဲ စုံစမ္းၾကတယ္ ။ ဒါၿပီးေတာ့ ဒီ စုမိယာမာဂုခ်ိ က ၾကားစခန္း ထမင္းဆိုင္ကအထြက္ ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ျပန္မလိုက္ဘဲ လူတေယာက္ရဲ့ကားေပၚကို ပါသြားတယ္ ဆိုတာကို ေတြ႕လိုက္တဲ့မ်က္ျမင္သက္ေသ ရွိတဲ့ က်ိဳက္ထိုဖက္ကို လိုက္ၾကတယ္ ။
မ်က္ျမင္သက္ေသက ထမင္းဆိုင္က အလုပ္သမား ေဝလင္းေက်ာ္ တဲ့ ။ ေဝလင္းေက်ာ္ အခုလို ျမင္လိုက္တာကို ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို ေျပာျပတာကို ထမင္းဆိုင္ပိုင္ရွင္က မေက်နပ္ဘူး ။ ေဝလင္းေက်ာ္ကို ဒီလို မဆိုင္တာ ဝင္ပါရမလား ဆိုၿပီး ထမင္းဆိုင္ပိုင္ရွင္က ႀကိမ္းေမာင္းတဲ့အေၾကာင္း ေအာင္ျမသာ သိလိုက္ရတယ္ ။ ထမင္းဆိုင္ပိုင္ရွင္ ကို ေခၚလိုက္ၿပီး ..“ ခင္ဗ်ားတို႔လို လူေတြေၾကာင့္ ျပစ္မႈေတြဟာ ေရွ႕ထြက္ ေျပာျပသတင္းေပးမယ့္လူ မရွိတာဘဲ …အမႈမွန္ေပၚေပါက္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္တိုင္ မကူညီနိုင္ရင္ေတာင္ ကူညီမယ့္သူ ကို မဟန႔္ပါနဲ႔ဗ်ာ….” လို႔ ေအာင္ျမသာ က တင္းတင္းမာမာ ေျပာပစ္လိုက္တယ္ ။
မ်က္ျမင္သက္ေသ ေကာင္ေလး ေဝလင္းေက်ာ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးျမန္းၾကည့္ၾကတယ္ ။ေဝလင္းေက်ာ္က နိုင္ငံျခားသူ ျဖစ္လို႔ သတိထား ၾကည့္မိတာပါ..ဘတ္စ္ကားႀကီးေပၚက ခရီးသည္ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ ဘတ္စ္ကား အုပ္စုနဲ႔ဘဲ ထမင္း မွာစားခဲ့တာပါ..ဘတ္စ္ကား ျပန္ထြက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ သူ႔နားမွ အတူတူ ထိုင္စားတဲ့ လူတေယာက္နဲ႔ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ စကားအမၽွင္မျပတ္ဘဲ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ျပန္မလိုက္ေတာ့ဘဲ ဒီလူရဲ့ ကားနဲ႔ လိုက္သြားတာကို ျမင္လိုက္တယ္ လို႔ေျပာျပပါတယ္ ။ ရဲအုပ္ေအာင္ျမသာ က စုမိ ပါသြားတဲ့ ကား ကို မွတ္မိလား..ဘာကားလဲ ဘာေရာင္လဲ ဆိုေတာ့ တိုရိုတာ ကေရာင္း နို႔ႏွစ္ေရာင္..နံပါတ္ေတာ့ မမွတ္ထားလိုက္ ..လို႔ ေျပာျပတယ္ ။
ဒီလူရဲ့ ပုံပန္းက အသက္ သုံးဆယ္ေလာက္ အသား လတ္လတ္ ..ရွမ္းလိုလို တ႐ုတ္လိုလို အဝတ္အစား သစ္သစ္လြင္လြင္ ေရႊေရာင္ လက္ပတ္နာရီနဲ႔ ဆိုတာ မွတ္မိေၾကာင္း ေျပာျပတယ္ ။ စုမိနဲ႔ ကားၾကဳံတင္သြားတဲ့ လူ..သူ႔ရဲ့ကား ကို က်ိဳက္ထီးရိုး က ဆိုင္ေတြက လူေတြ မွတ္မိလိုက္သလား..သတိထားမိလိုက္သလား   လိုက္ ေမးျမန္းၾကေသးတယ္ ။ တေယာက္မွ မေတြ႕လိုက္ မသိလိုက္ၾကဘူး ဆိုေတာ့ ေအာင္ျမသာလည္း ဒီလူက စုမိကို ေခၚတင္သြားတာ က်ိဳ က္ထီးရိုး  အထိ ေရာက္ဟန္မတူဘူး လို႔ ေအာင္ျမသာက မွတ္ခ်က္ခ်တယ္ ။ ဆရာရဲသန္းကလည္း အဲလိုဘဲ ျဖစ္မယ္..လို႔ ေထာက္ခံတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကြန္းေဇာ္မန္း နဲ႔ေဆြထိုက္တို႔ ၾကည့္ျမင္တိုင္ရပ္ကြက္ တေနရာကို ေရာက္ေနတယ္ ။ မိန္းမတေယာက္ကို လာရွာတာ ။ ဒီမိန္းမ နံမည္က ညိဳု ၿငိမ္းမာ ..။ ဒီညိဳၿငိမ္းမာက အရင္က လိုင္း ။ဖါသည္မ ။ ေနာက္ပိုင္း ေခါင္း ျဖစ္လာတယ္ ။ ဖါေခါင္း ..။ ဇိမ္ေခါင္း..။ ျပည့္တန္ဆာေခါင္း ။ ဖါေတြကို ႀကိဳးကိုင္ထားတဲ့ လူပြဲစား ။ ေနာက္ပိုင္း ပို ၀ါရင့္လာေတာ့ အရိုးခံေတာသူေလးေတြကို နည္းအမ်ိ ုးမ်ိဳးနဲ႔ ဖါဇာတ္သြင္း ဖါဘဝေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးတဲ့ ေခါင္းမ ျဖစ္လာတယ္ ။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ၀ါရင့္လာတာနဲ႔ အမၽွ ည်ိဳၿငိမ္းမာက လူကုန္ကူးတဲ့ ဂိုဏ္းနဲ႔ ဆက္သြယ္လာတယ္ ။ အတူတ ပူးေပါင္းအလုပ္လုပ္လာတယ္ ။ နယ္ေျမခံရဲက ဒါေတြကို သိတယ္ ။ ညိဳၿငိမ္းမာက ဆားပုလင္းေတြ စခန္းမႉးေတြကို ေပါင္းထားတယ္ ။ ေပးေကၽြးထားတယ္ ။
ညိဳၿငိမ္းမာကို အခု မိန္းမေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကိစၥ ေမးဖို႔ ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္တို႔ လာရွာတာ ။
ညိဳၿငိမ္းမာမွာ ဘာမွ မသၤကာစရာ မရွိေသးပါဘူး ။ မိန္းမေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္ ဆိုေတာ့ တေယာက္ေယာက္ ( ဒါမွ မဟုတ္ ) ဂိုဏ္းတဂိုဏ္းက ဖမ္းေခၚၿပီး ေရာင္းစားသလား..ဖါဇာတ္သြင္းသလား ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ စဥ္းစားၿပီ ဆိုေတာ့ မသၤကာစရာ လူေတြ..နံမည္ပ်က္စာရင္းဝင္ေတြ ေက်ာ္ေဇာ္တဲ့ လူေတြ ေထာင္ထြက္ေတြ ကို လိုက္ေမး လိုက္စစ္ၾကေတာ့တယ္ေလ ..။
ညိဳၿငိမ္းမာကို စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္မွာ ရွာလို႔ ေတြ႕တယ္ ။ ထုံးစံအတိုင္း ေခါင္းလုပ္ေနတာေပါ့ ။ မ်က္လုံးျပဴးျပဴး ႏႈတ္ခမ္းထူထူနဲ႔ ညိဳၿငိမ္းမာက မိတ္ကပ္ထူထူ ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးရဲရဲ ဆိုးထားၿပီး ေျပာင္လက္လက္ ခရမ္းေရာင္ ဝတ္စုံနဲ႔ လူတစုလက္ထဲကို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ကေလးမတေယာက္ကို ထိုးထည့္ေနတယ္ ။
“ ညိဳၿငိမ္းမာ  …ခဏေလာက္ လိုက္ခဲ့ပါ…”
ေဆြထိုက္က စီစစ္ေရးကပ္ျပား ဖ်တ္ကနဲ လွစ္ျပၿပီး ညိဳၿငိမ္းမာကို ေခၚလိုက္တာနဲ႔ ကေလးမကို လာပင့္တဲ့ လူတစု ဝုန္းကနဲ ထေျပးၾကတယ္ ။ ညိဳၿငိမ္းမာက ျဖဳန္သြား လန႔္သြားေၾကာက္သြားတာ မရွိဘူး ။ ခပ္တည္တည္နဲ႔ဘဲ..“ ဘာအမႈလဲ..ရွင္က ဘယ္စခန္းကလဲ..ဘာေၾကာင့္ လိုက္ရမွာလဲ ….”လို႔ ခပ္မာမာ ျပန္ေမးတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း ဒီမိန္းမရဲ့ ထန္တဲ့ အမူအရာကို မႀကိဳက္ဘူး ။“ ငါတို႔က ဒုစရိုက္ ႏွိမ္နင္းေရး အထူးအဖြဲ႕က …စခန္းက မဟုတ္ဘူး…ခင္ဗ်ားကို ေမးစရာ ရွိလို႔ ..ေအးေအးေဆးေဆး ေခၚရင္ အသာတၾကည္ လိုက္ခဲ့…”ကြန္းေဇာ္မန္း ပုံက မလိုက္ရင္ဘဲ နရင္းရိုက္ေတာ့မယ့္ပုံ ..။
မလြယ္မွန္း ရိပ္စားမိလို႔ ညိဳၿငိမ္းမာ သူတို႔နဲ႔ ပါလာတယ္ ။ ညိဳၿငိမ္းမာကို သူတို႔ စခန္း႐ုံးကို ေခၚသြားၿပီး ေဆြထိုက္က အခန္းလြတ္ေလးတခန္းမွာ ေမးခြန္းေတြ ေမးတယ္ ။ လတ္တေလာ ရန္ကုန္တခြင္မွာ လုပ္စားေနတဲ့ ဖါေခါင္းဖါဆြယ္ေတြ နံမည္ေတြကို ခ်ေရးခိုင္းတယ္ ။ လူကုန္ကူးတဲ့ လူေတြ ရဲ့ စာရင္းေရာ ..။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဇြဲႀကီးနဲ႔ လင္းသိန္းေမာင္လည္း လူကုန္ကူးတဲ့အမႈနဲ႔ ေထာင္က်ဘူးခဲ့တဲ့ နံမည္ပ်က္နဲ႔ လူေတြကို ဆြဲလာတယ္ ။သူတို႔ ဆြဲလာတဲ့ လူေတြထဲ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေမာင္ ဆိုတဲ့ေကာင္ကို ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ မသၤကာဘူး ။ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေမာင္က ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဝါးတဲ့ ေတေလဂ်ပိုး လူယုတ္မာ ။ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးမေလးေတြကို မုဒိန္းက်င့္ၿပီး ဖ်က္ဆီးခဲ့လို႔ ေထာင္က်တဲ့ေကာင္ ။ ေထာင္ ခါေတာ့ ေစာေစာစီးစီး ျပန္လြတ္လာတဲ့ေကာင္ ။
ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေမာင္က သူ ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနပါၿပီ လို႔ အထပ္ထပ္ေျပာၿပီး သူမသိရပါဘူး ..ငိုျပတယ္ ။က်န္တဲ့ အဆြဲခံရတဲ့ေကာင္ေတြ ကလည္း ဒီမိန္းမေတြ ေပ်ာက္တဲ့ ကိစၥ သူတို႔ ဘာမွ မသိရပါဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္ ။
ထမင္းဆိုင္ အလုပ္သမားေလး ေဝလင္းေက်ာ္ ကို သူတို႔အနားကို ေခၚထားလိုက္ၾကတယ္ ။ ဒီေကာင္ေလးက သူတို႔အတြက္ တဦးတည္းေသာ မ်က္ျမင္သက္ေသ တေယာက္ မဟုတ္လား ။သူတို႔လိုက္ေနတဲ့ လူဆိုးေကာင္ အ႐ူး ကို ေတြ႕ဖူးလိုက္တဲ့သူ ..။
 ေဝလင္းေက်ာ္ ေျပာျပတဲ့ ဂ်ပန္ တိုးရစ္စ္မေလး စုမိ  ကို ကားနဲ႔ ေခၚတင္သြားတဲ့ လူရဲ့ပုံကို ရဲတပ္ဖြဲ႕ ပုံေဖၚပန္းခ်ီဆရာက ေရးဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီပုံ ရၿပီ..ေဝလင္းေက်ာ္ကို ျပၾကည့္ေတာ့လည္း သူ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ လူနဲ႔ တေထရာထဲဘဲ လို႔ ေျပာတယ္ ….။ 
သင္ဇာဝင့္ေမာ္က ပန္းခ်ီပုံ ကို ေကာ္ပီပြားၿပီး ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔လက္ထဲကို လာထည့္တယ္ ။ပန္းခ်ီပုံေတြကို သူတို႔အဖြဲ႕ဝင္ အားလုံးကို ေဝလိုက္တယ္ ။ လင္းသိန္းတိုးက “ ဒီေကာင္က ႐ုပ္ကေတာ့ မင္းသားဘဲ…” လို႔ ေျပာတယ္ ။ ဇြဲႀကီးက “ ဟုတ္တယ္….ဒီေကာင့္ပုံေတြကို အေဝးေျပးလမ္းက ဂိတ္ေတြ ..ကားဂိတ္..ရထားဘူတာ..သေဘၤာဆိပ္မွာ ဒို႔လူေတြနဲ႔ ျဖန႔္ၿပီး ရွာၾကည့္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ ….” လို႔အႀကံေပးတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း သူ႔စားပြဲနဲ႔ ကပ္ရက္က စားပြဲမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း ကင္မရာထဲက ရိုက္ထားၿပီးသား ပုံေတြကို ၾကည့္ေနတဲ့ နိုင္ငံျခားသူေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။( မဆိုးဘူး …ေဘာ္ဒီက တကယ့္ ထိပ္တန္း အဆင့္ဘဲ…..)သူ ဒီေစာ္ေလးကို သေဘာက်သြားတယ္ ။ ဘယ္လို ဝင္လုံး ရမလဲ သူ အႀကံထုတ္ေနတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ဖုန္း ျမည္လာတယ္ ။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔အေဖ ဦလၽွမ္းေတာက္ ေခၚတာ ..။
တုန္ရီတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ ဖုန္းကို ႏွိပ္လိုက္တယ္ ။
“ ဒက္ဒီ….”
“ ေဟ့…ေနမင္း….မင္း ဘယ္ေရာက္ေနလဲ..ဘာမဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနသလဲ…”
မာေက်ာလွတဲ့ သူ႔အေဖ ေလသံေၾကာင့္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေတာ္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။ သူ႔အေဖက သူ႔ကို ဒီလို ေလသံမာမာနဲ႔ တခါမွ မေျပာဖူးဘူး ။ ေနမင္းလို႔လည္း မေခၚခဲ့ဘူး ။ သား…သားေလး လို႔ဘဲ ေခၚခဲ့တာ ။ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ ။
“ ဒက္ဒီ….ဘာျဖစ္တာလဲ..သားကို စိတ္ဆိုးေနလား …”“ မင္း ဘာေတြ လုပ္ထားတယ္ ဆိုတာ မင္း အသိဆုံးေနမွာပါ ေနမင္း..ငါ အသိေနာက္က်တယ္ ..”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ရင္ထဲမွာ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေဖေဖ ဘာေတြ သိေနသလဲ…။ ဘယ္သူေတြ ခၽြန္လိုက္သလဲ ..။ 
“ ဒက္ဒီ ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ..သား ဘာလုပ္လို႔လဲ..သား မာစတာ တက္ဖို႔ လုပ္ေနတာဘဲ..စာဘဲ လုပ္ေနတာဘဲ…ၿပီးေတာ့ တခါတခါ တင္းနစ္ ရိုက္..တခါတခါ ေဂါက္ရိုက္….ဒါဘဲေလ..ဘာေတြ လုပ္လို႔လဲ ဒက္ဒီရယ္ ..”
“ မင္း အိမ္ေဖၚေလးေတြကို ေျခေတာ္တင္  ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တာေတြ ငါသိလာရတယ္..မင္း ေတာ္ေတာ္ မေကာင္းတဲ့ေကာင္ဘဲ ေနမင္း..ဘာလို႔ ဒီလိုစိတ္ေတြ မင္းမွာ ရွိသလဲ….မင္း အခု ငါ့ဆီ ခ်က္ခ်င္း လာခဲ့စမ္းကြာ….မင္းနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တယ္….”
“ ဟုတ္ၿပီ ဒက္ဒီ….သား လာခဲ့မယ္ ….    ဒက္ဒီ  ဘယ္မွာလဲ…”
“ ငါ…မရမ္းကုန္း အိမ္မွာ ရွိမယ္ …”
“ အိုေက..သား လာခဲ့မယ္ ..”
ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ မ်က္လုံးထဲမွာ ေျပးျမင္လိုက္တာက ဦးေဆာင္းေအး ။ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးဘဲ ခၽြန္တာ ျဖစ္မယ္ ။ ေတာက္…ေတာ္ေတာ္ မေကာင္းတဲ့ လူႀကီး ။ဦးေဆာင္းေအး အေပၚမွာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ စိတ္ကြက္သြားၿပီ ။
ကားဆီကို ေလၽွာက္လာတဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းလာျပန္ေတာ့ သူ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ ဆြဲယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ဇဲဇဲ ျဖစ္ေနတယ္ ။
“ ဟိတ္..ဇဲဇဲ….ေျပာ….”
“ ကိုေနမင္းႀကီး…အသံကလည္း စိတ္တိုေနတဲ့အသံပါလား..ဘာျဖစ္တာလဲ…ခိခိ…..”
“ မတိုပါဘူး …ဇဲဇဲ…..ေျပာေလ..ဘာေျပာခ်င္လဲ…”
“ ၾကည့္ေလ..စိတ္မရွည္တဲ့ေလသံႀကီး…ဇဲဇဲက အေၾကာင္းရွိမွ ဆက္ရမွာလား…ကိုေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ေပါ့….မေတြ႕တာၾကာၿပီေလ …”
“ ဇဲဇဲနဲ႔ ေတြ႕မွာပါ…ကိုယ္က ဇဲဇဲကို ေျပာစရာတခု ရွိလို႔ ဇဲဇဲ….အခု ကိုယ့္ဒက္ဒီနဲ႔ ခဏ သြားေတြ႕ၿပီးရင္ ဇဲဇဲနဲ႔ ေတြ႕မလား…”
“ အိုး….ေတြ႕မွာေပါ့…ခိခိ…ဇဲက ယူ႔ကို တအား ေတြ႕ခ်င္ေနတဲ့ဟာႀကီး…..”
“ အိုေခ…ျပန္ေခၚလိုက္မယ္…မၾကာခင္….”

မိုးသားျပာျပာ အိမ္နံမည္ – မိန္းမိန္း
မိန္းမိန္း ဒီေန႔ မနက္ အိပ္ရာက နိုးကထဲက စိတ္ထဲမွာ ဒီေန႔ တခုခု ျဖစ္လိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး စိတ္ေလးေနခဲ့တယ္ ။ ဒီေန႔ကားလည္း မေမာင္းခ်င္ဘူး ။ ဘယ္မွလည္း မသြားခ်င္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ပါပါက ဘဏ္မွာ ေငြသြားသြင္းခိုင္းတယ္ ။ မလုပ္ေပးျပန္ရင္လည္း သူ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ မကူဘူး ဘာညာနဲ႔ ဆူပြက္အုံးမယ္ ။
ပါပါသြင္းခိုင္းတဲ့ေငြက သိန္းေလးဆယ္ ။ အိတ္ႀကီးဆြဲၿပီး ဟြန္ဒါဖစ္ေလးနဲ႔ ဆိုင္ကေန ထြက္ခဲ့တယ္ ။ ဘဏ္မွာ ေငြသြင္းၿပီးရင္ေတာ့ စုျမတ္နႏၵာဆီကို သြားမယ္လို႔ စဥ္းစားထားတယ္ ။ စုျမတ္နႏၵာက မိန္းမိန္းကို သူနို္င္ငံျခားက ရထားတဲ့ ပစၥည္းေတြျပခ်င္လို႔ ေခၚေနတာ ၾကာၿပီ ။
ဘဏ္ထဲကို ဝင္ခဲ့ၿပီး ေကာင္တာမွာ တန္းစီလိုက္တယ္ ။ မိန္းမိန္း အေရွ႕မွာ လူသုံးေလးေယာက္ ရွိေနတယ္ ။ ဘဏ္ထဲကို ေရာက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ မိုးက ေဝါကနဲ ရြာခ်လာတယ္ ။ မိန္းမိန္းလဲ ေရွ႕ဆုံးကို ေရာက္လို႔ ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလးေရွ႕ကို ေငြအိတ္ႀကီးလည္း ခ်ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဘဏ္ထဲကို အနက္ေရာင္ ေခါင္းစြပ္ စြပ္ထားတဲ့ လူတေယာက္ ဝင္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ႔လက္ထဲမွာ ေျပာင္းတုတ္တုတ္နဲ႔ ေသနတ္မဲမဲႀကီး ကိုင္ထားတယ္ ။
နိုင္ငံျခား ႐ုပ္ရွင္ကားေတြမွာ ေတြ႕ဖူးၾကည့္ဖူးတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးဘဲ ။ ဘဏ္ဓါးျပတိုက္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေတြမွာ လိုဘဲ ဒီလူက သူ႔ေသနတ္နဲ႔ လူေတြကို ခ်ိန္ၿပီး အားလုံး ၾကမ္းျပင္မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခိုင္းတယ္ ။
အနားက အမွိုက္ပုံးေလးကို လက္တဖက္နဲ႔ လွမ္းယူလိုက္ၿပီး…“ ဟန္းဖုန္းေတြ အားလုံး ဒီအထဲ ထည့္ၾကစမ္း…” လို႔ ေျပာတယ္ ။ လူေတြက တြန႔္ဆုတ္တြန႔္ဆုတ္ လုပ္ေနၾကေတာ့ အနီးမွာ ရွိေနတဲ့ အျပာေရာင္ဝတ္ လုံျခဳံေရး ကို ေသနတ္ဒင္နဲ႔ ထုခ်လိုက္တယ္ ။ နာက်င္စြာ ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံ ထြက္လာတယ္ ။ လုံျခဳံေရး ဝန္ထမ္း ၾကမ္းေပၚကို လဲက်သြားတယ္ ။ 
ေခါင္းေပါက္သြားပုံ ရတယ္ ။ ေသြးေတြ တေတာက္ေတာက္ က်ေနတယ္ ။
“ ေျပာရင္ ေျပာသလို လုပ္..ေႏွးမေနနဲ႔..ဆိုင္းမေနနဲ႔..နာသြားမယ္….”
နားထင္က ေသြးေတြ ဖ်ာက်လာတဲ့ လုံျခဳံေရးဝန္ထမ္းကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ လူေတြအားလုံး လန႔္ဖ်န႔္သြားၾကတယ္ ။ ဟန္းဖုန္းေတြကို ျပာျပာသလဲ သူထိုးေပးတဲ့ အမွိုက္ပုံးေလးထဲကို ထည့္လိုက္ၾကတယ္ ။
မိန္းမိန္းလည္း တျခားလူေတြလိုဘဲ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘဏ္ဓါးၿပ မိန္းမိန္းနားကို ေရာက္လာတယ္ ။ မိန္းမိန္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေနတယ္ ။
“ ဟိတ္..ေကာင္မေလး…ထစမ္း …ထ..မတ္တပ္ထ…”
 မိန္းမိန္း မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ေတာ့ မိန္းမိန္းကို ဘဏ္ဓါးျပက ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။
“ ေတာက္….ေကာင္းလိုက္တဲ့အိုး….”
ေသနတ္မကိုင္တဲ့လက္နဲ႔ မိန္းမိန္းရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ႐ုတ္တရက္ လာဖ်စ္ညႇစ္လိုက္တာ ခံလိုက္ရတယ္ ။
“ အိုး…..ဘာ…ဘာလုပ္တာလဲ….”
“ ကိုင္တာ..နင့္ဖင္ေတြက ေကာ့ကားေနလို႔ ကိုင္တာ….နင္ မေက်နပ္ဘူးလား…ငါတယ္….ရိုက္ပစ္လိုက္ရ”
မိန္းမိန္း တင္ပါးႀကီးေတြကို ဖ်န္းကနဲ ဖ်န္းကနဲ သူ ရိုက္ထည့္ပါတယ္ ။ မိန္းမိန္းလည္း သူ႔ကို ေၾကာက္လို႔ ဘာမွ ထပ္ မေျပာရဲဘူး ။ ေတာ္ၾကာ လက္ထဲက ေသနတ္ႀကီးနဲ႔ ပစ္လိုက္မွ ခက္မယ္ ။
“ ဟိတ္..ေကာင္တာထဲက ေကာင္မေလး….အိတ္တလုံးနဲ႔ ငါးေထာင္တန္ေတြ ထည့္ေပးစမ္း …ျမန္ျမန္…ျမန္ျမန္ ထလုပ္စမ္း…”
သူ႔ေသနတ္ႀကီးနဲ႔ ထိုးခ်ိန္ၿပီး ေငြထုတ္ေကာင္တာထဲက ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလးကို ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္ ။
ေကာင္မေလးလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ အေျပးအလႊား ေငြထုပ္ေတြကို အိတ္ႀကီးတလုံးထဲ ထည့္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဘဏ္ဓါးျပက မိန္းမိန္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ၿပီး မိန္းမိန္း တင္ပါးေတြကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ လာဆုပ္ကိုင္ေနျပန္တယ္ ။ မိန္းမိန္းလည္း ေၾကာက္လို႔ ဘာမွ မေျပာရဲညဲ ၿငိမ္ေနတယ္ ။ ေငြလာထုတ္တဲ့အထဲက မိန္းမႀကီးတေယာက္က “ မိုက္ရိုင္းလိုက္တာ..လူေရွ႕ႀကီး ဖင္လိုက္ကိုင္ေနတယ္…” လို႔ မေက်မနပ္ ေျပာလိုက္တဲ့အသံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဘဏ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ့္ကို သိသာလွတယ္ ။ က်ယ္တယ္ ။
ဘဏ္ဓါးၿပ ျခာကနဲ လွည့္ၿပီး မိန္းမႀကီးဆီကို ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႔ ကပ္သြားတယ္ ။ ေျဖာင္းကနဲ အသံနဲ႔ မိန္းမႀကီး ေအာ္ေတာင္ မေအာ္နိုင္ဘူး ။ ပုံရက္သား ၾကမ္းေပၚကို လဲက်သြားတယ္ ။ 
ဓါးျပက“ ေျပာရဲဆိုရဲတဲ့လူေတြရဲ့ သြားရာလမ္း ဘဲ..ေသနတ္ရွိတဲ့ေကာင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ အံမတုနဲ႔..နာသြားမယ္….ငါ ပစ္သတ္လိုက္ရ….” လို႔ ေျပာရင္း သူ လက္ျပန္ရိုက္လို႔ လဲက်သြားတဲ့ မိန္းမႀကီးကို ေသနတ္နဲ႔ ထိုးခ်ိန္လိုက္တယ္ ။
“ ေသမယ္ေနာ္..ဟင္း…ခလုပ္တခ်က္ ေကြးလိုက္ရင္ …ဦးေႏွာက္ေတြ ဖြာလန္ၾကဲသြားမယ္…. စမ္းရဲရင္ လာစမ္း….”
ဒီအခ်ိန္မွာ ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလးရဲ့ လက္ထဲက ေႁမြရည္ခြံအိတ္ႀကီးထဲ ေငြထုပ္ေတြ ျပည့္ေနၿပီ။
“ ရၿပီ..ဒီကို လာခဲ့….”
ေကာင္မေလး တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ ေကာင္တာထဲက ထြက္လာတယ္ ။ ေကာင္မေလး ထင္တာက အိတ္ႀကီးကို ဘဏ္ဓါးျပရဲ့ လက္ထဲကို ေပးလိုက္ရမယ္လို႔..။ သို႔ေပမယ့္ ဘဏ္ဓါးက သူ႔လက္ထဲက အိတ္ႀကီးကို မယူဘဲ သူ႔ကို ဘဏ္ထဲက ထြက္ခိုင္းေနတယ္ ။ ကပ္စတန္မာထဲက ေကာင္မေလး တေယာက္ကိုလည္း လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေခၚလာတယ္ ။
“ ဘယ္သူမွ လိုက္မလာနဲ႔ေနာ္..ေသကုန္မယ္….”
မိန္းမိန္းလည္း ဘဏ္ဓါးၿပ ဆြဲေခၚလို႔ ဘဏ္အျပင္ကို ပါလာတယ္ ။ ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလးေရာ..။
ဘဏ္အေရွ႕ ပလက္ေဖါင္းမွာ ကပ္ရပ္ထားတဲ့ ကားတစီးဆီကို ေခၚလာတာ ။ ကားအေနာက္ဖက္အဖုံး ကို ဖြင့္ေပးၿပီး မိန္းမိန္းနဲ႔ ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလးကို ဝင္ခိုင္းတယ္ ။ တြန႔္ဆုတ္တြန႔္ဆုတ္လုပ္ေနတဲ့ မိန္းမိန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ေက်ာကို ေဆာင့္တြန္းၿပီး ဝင္ခိုင္းတာေၾကာင့္ သူတို႔ ဝင္လိုက္ၾကရတယ္ ။
“ နင္တို႔ အသံမထြက္နဲ႔ေနာ္..ငါက အေသ ပစ္သတ္မွာ…..”
ဓါးျပက ကားေပၚကို တက္ထိုင္ၿပီး ကားစက္ကို ႏွိုးလိုက္တယ္ ။
“ နင့္နံမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ…..”
မိန္းမိန္းက ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလးကို တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ယုႏြယ္မိုးဦး ….နင္ကေကာ…”
“ မိန္းမိန္း ….”
“ ဒို႔ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ..မိန္းမိန္း ….ဒီထဲက လြတ္ေျမာက္ဖို႔ လုပ္ၾကရေအာင္ ….”
ကားေနာက္ဖုံး အထဲမွာ မြန္းၾကပ္စြာနဲ႔ တာနာရီေလာက္ စီးခဲ့ၾကၿပီး ကားရ့ပ္သြားသည္ ။
“ ယုႏြယ္မိုးဦး …ဒို႔ သူ႔ကို ျပန္ခုခံၿပီး ေျပးၾကမယ္ …”
“ အင္း….ခ်မယ္ ….မိန္းမိန္း …”
ကားေနာက္ဖုံး ပြင့္လာေသာအခါ ဘဏ္ဓါးၿပ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ေကာင္ က တုတ္ႀကီးတေခ်ာင္းနဲ႔ သူတို႔ကို ရြယ္ထားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ျပန္ခုခံဖို႔ အခြင့္အလမ္း မရလိုက္ၾကဘူး ။ အနက္ေရာင္ ေခါင္းအုံးစြပ္လို အိတ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ ေခါင္းေတြကို စြပ္အုပ္လိုက္တာကို ခံလိုက္ရတယ္ ။
“ ငါ့ကို ျပန္လွန္လုပ္မယ္ မစဥ္းစားၾကနဲ႔ ..နင္တို႔ကို ေသသြားမယ္..ကဲ…လာၾက…”
သူတို႔လက္ေတြကိုလည္း ႀကိဳးနဲ႔ တုတ္ေႏွာင္လိုက္ၿပီး ႀကိဳးစကို ေရွ႕ကေန ဆြဲေခၚသြားတာကို ခံလိုက္ရတယ္ ။ ျမက္ေတြကို နင္းမိေနတယ္ ။ ေလက တျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနတယ္ ။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ေလၽွာက္လိုက္ၿပီးေနာက္ အေဆာက္အဦးတခုထဲကို သူတို႔ ေရာက္သြားတယ္ ။
“ နင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ငါ လိုခ်င္ေနတဲ့ ပုံစံေတြဘဲ..ဟားဟားဟား……ဖင္တုံးေတြ ေတာင့္လိုက္တာ..လာစမ္း ….” လို႔ ပါးစပ္က ေျပာေနရင္း ဘဏ္ဓါးျပက မိန္းမိန္းရဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ဖမ္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
“ အိုး ..ရွင္ ဘယ္လို ျဖစ္ေနတာလဲ …မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား …”
မိန္းမိန္းက ႐ုန္းကန္ေတာ့ ဒီလူက မိန္းမိန္းကို တြန္းပစ္လိုက္သည္ ။ မိန္းမိန္း လဲက်သြားသည္ ။ သံမံတလင္းၾကမ္း ေအးစက္စက္ေပၚကို က်သြားတာ ။
ေခါင္းေပၚက အစြပ္ေတြ ဖယ္ပစ္လိုက္ေတာ့ မိန္းမိန္းတို႔ အုတ္နံရံေလးဖက္ အခန္းေလးထဲမွာ ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
ဘဏ္ဓါးျပက “ နင္တို႔လက္ကို တုပ္ထားတဲ့ ႀကိဳးေတြကို ငါေျဖေပးမယ္ ..ဒါေပမယ့္ ခုခံတာေတာ့မလုပ္နဲ႔..ငါ လူမသတ္ခ်င္ဘူး …ငါက နင္တို႔လို မိန္းမလွေလးေတြကို မက္ေမာတဲ့လူ…လူသတ္သမားမဟုတ္ဘူး …”လို႔ ေျပာတဲ့အခါ မိန္းမိန္းက “ ဒါဆို မုဒိန္းသမား ႏွာဘူးလား…” လို႔ ပက္ကနဲ စြာလိုက္တယ္ ။ 
“ အင္း..နင္ေတာ့ နာခ်င္ၿပီ ထင္တယ္ …ငါ ေျပာထားတယ္ေနာ္..မတတ္သာရင္ေတာ့ ငါ ပစ္ထည့္ရမွာဘဲ….ငါ မလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ေအာင္ မဆြေပးနဲ႔…” လို႔ ေျပာရင္း သူတို႔လက္ေတြက ႀကိဳးေတြကို ျဖည္ျဖဳတ္ေပးတယ္ ။
မိန္းမိန္းနဲ႔ယုႏြယ္မိုးဦးလည္း ခုခံဖို႔ စဥ္းစားထားေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ မလြယ္လွဘူး ။ ဒီဘဏ္ဓါးျပက ေတာ္ေတာ္ လၽွင္တယ္ ။
သူက အခန္းထဲက ထြက္သြားၿပီး တံခါးကို ဆြဲပိတ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔ရဲ့ အက်ဥ္းသားေတြ ဘဝကို ေရာက္သြားၿပီ ။
သူက တံခါးအျပင္ကေန “ နင္တို႔ အစာငတ္ေရငတ္ၿပီး မေသခ်င္ရင္ နင္တို႔ ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အားလုံးကို ခၽြတ္လိုက္ၾက..ဒါဆို အစားေကၽြးမယ္ …မခၽြတ္ရင္ မေကၽြးဘူး ..ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားေနာ္  ..စားခ်င္ရင္ ခၽြတ္ …ဒါဘဲ…” လို႔ ေျပာတယ္ ။

ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ အဖြဲ႕ ကြပ္ကဲေရး႐ုံးမွာ စုေဝးထိုင္ၿပီး ရရွိထားတဲ့ သဲလြန္စေတြ…အခ်က္အလက္ေတြကိုေလ့လာဆန္းစစ္ေနၾကတယ္ ။
သူတို႔ဆီကို သင္ဇာဝင့္ေမာ္ ေလၽွာက္လာတယ္ ။
“ အေရးေပၚစည္းေဝး ရွိတယ္ …ညႊန္မႉး စကားေျပာမလို႔တဲ့…”
သူတို႔ အစည္းအေဝးခန္းထဲကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ ရဲမႉးႀကီးဦးကိုကို ဝင္လာတယ္ ။
“ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ တခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုက္ေနတဲ့ မိန္းမေတြ ေပ်ာက္ဆုံးတဲ့အမႈနဲ႔မ်ားဆက္စပ္မႈ ရွိမလားလို႔ က်ဳပ္ ထင္လို႔ အခုလို ေျပာျပဖို႔ ေခၚလိုက္တာဘဲ …မေန႔က ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္းမွာ ဘဏ္ဓါးျပမႈတခု ျဖစ္သြားတယ္ ..တကိုယ္ေတာ္ ေသနတ္နဲ႔ ဝင္တိုက္တာဘဲ….ဒီဘဏ္ဓါးျပမႈကထူးျခားတာက ဘဏ္ထဲမွာ ေငြထုတ္ေငြသြင္း လုပ္ဖို႔ ေရာက္ေနတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ နဲ႔ ဘဏ္ဝန္ထမ္း မိန္းကေလးတေယာက္ကို ဘဏ္ဓါးျပက ဓါးစာခံအျဖစ္ ေခၚသြားတာဘဲ …အခုထိ မိန္းကေလးေတြျပန္မလြတ္လာဘူး..ေပၚမလာဘူး …မိန္းကေလးေတြကို ေရြးၿပီး ေခၚသြားတာမို႔ ဒီကိစၥကို ခင္ဗ်ားတို႔ သြားစုံစမ္းပါ …က်ဴးလြန္တဲ့လူ တဦးထဲ တဖြဲ႕ထဲ ျဖစ္ေနနိုင္တယ္ …ဒီကိစၥကို ေသေသခ်ာခ်ာ စုံစမ္းေစခ်င္တယ္ ..”
ရဲမႉးႀကီးက ခပ္တိုတိုဘဲ ေျပာၿပီး အစည္းအေဝးကို ႐ုပ္သိမ္းလိုက္တယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းက သူ႔အဖြဲ႕ေတြကို စု႐ုံးလိုက္တယ္ ။
“ ဖမ္းေခၚသြားၿပီးဘာလုပ္မလို႔လဲ..သတ္ပစ္မလား.. …မုဒိန္းက်င့္မလား….ေရာင္းစားမလား… ..အမႈအားလုံးကို   သူတေယာက္ထဲ က်ဴးလြန္ေနတာ မွန္ရင္ မိန္းကေလး ေျခာက္ေယာက္ေလာက္ ရွိေနၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီမိန္းမေလး ေျခာက္ေယာက္ကို ေလွာင္ထား ဖမ္းထားနိုင္တဲ့ ေနရာ ၿခံ ေျမတိုက္ တခုခု ရွိမွကို လုပ္နိုင္မွာ…သူဖမ္း ေခၚသြားတဲ့ အခ်ိန္ ဘယ္သူမွ မျမင္မေတြ႕ၾကဘူးလား ဆိုတာ စဥ္းစားစရာဘဲ..ဘယ္လိုေနရာလဲ…သူ႔ေနရာဟာ လူသူနဲ႔ ကင္းေဝးတဲ့ေတာထဲမွာလား….ၿမိဳ႕စြန္ၿမိဳ႕ျပင္မွာလား…စဥ္းစားၾကစို႔…”
ေဆြထိုက္က “ အသဲ..ေက်ာက္ကပ္..ကလီစာေတြ လိုခ်င္လို႔မ်ား ဖမ္းေနတာမ်ားလား..ဒီဟာေတြ အစားထိုး ကုဖို႔ လိုခ်င္ေနတဲ့လူေတြ မ်ားတယ္ေလ..ေစ်းကြက္တခု ရွိေနတယ္ …” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကြန္းေဇာ္မန္းက “ ေဆြထိုက္ ေျပာတာလည္း ျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိတဲ့ အခ်က္တခ်က္ဘဲ..” လို႔ ေျပာတယ္ ။
သူတို႔အဖြဲ႕ နယ္ေျမခံရဲတပ္ဖြဲ႕နဲ႔ ဆက္သြယ္လိုက္တယ္ ။ ဓါးျပမႈ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း အမႈျဖစ္ပြားတဲ့ ေနရာကိုပထမဆုံး ေရာက္သြားတဲ့ ရဲအရာရွိနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး စကားေျပာတယ္..ေမးျမန္းတယ္ ..။ ဘဏ္ဓါးျပမႈ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ ဘဏ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ကပ္စတန္မာေတြကို ေမးျမန္းဖို႔ လုပ္ၾကတယ္ ။ အခင္းျဖစ္တဲ့ ဘဏ္ကို သူတို႔ ေရာက္သြားတယ္ ။ ဘဏ္ရဲ့ လုံျခဳံေရး စီစီတီဗီ ကင္မရာနဲ႔ ရိုက္ထားတာေတြကို ေဆြထိုက္က စစ္ၾကည့္ေနတယ္ …။
ဓါးျပဟာ မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ထားေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ အမူအရာ ေတြဟာ ဂ်ပန္မေလး စုမိကို ကားနဲ႔ တင္သြားတဲ့ လူနဲ႔ တူမတူ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးဖို႔ လုပ္ေတာ့ ထမင္းဆိုင္ စားပြဲထိုးေလး ေျပာတဲ့ ပုံပန္း..အရပ္အေမာင္း ..ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ နဲ႔ ဘဏ္ဓါးျပနဲ႔ တူေနတာ ေတြ႕ၾကရတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္း က “ တကိုယ္ေတာ္သမား ျဖစ္ဖို႔ မ်ားေနၿပီ …အဖြဲ႕ရွိရင္ ဘဏ္လာတိုက္ရင္ အဖြဲ႕နဲ႔ဘဲလာတိုက္ဖို႔ မ်ားတယ္ …ဒီလူ ဘာေၾကာင့္ ဘာအတြက္ မိန္းမေတြကိုဖမ္းေနသလဲ…စဥ္းစားၾကရေအာင္…” လို႔ သူ႔အဖြဲ႕ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ 
ဇြဲႀကီးနဲ႔ လင္းသိန္းေမာင္တို႔က ဘဏ္ဓါးၿပ စီးတဲ့ကားကို ျမင္လိုက္တဲ့ မ်က္ျမင္သက္ေသ ရဖို႔ ဘဏ္က ဝန္ထမ္းေတြ ဘဏ္ကို လာတဲ့ ကပ္စတန္မာေတြ နဲ႔ အနီးအနားက လမ္းေဘး ေစ်းသည္ေတြ .ဆိုင္ေတြကို ေမးျမန္း စုံစမ္းၾကတယ္ ။ တိတိက်က် ျမင္လိုက္တဲ့လူ မရဘူး ။ ထင္ေၾကး ခန႔္မွန္းတာ ေတြဘဲ ျဖစ္ေနတယ္ ။
ဘဏ္မန္ေနဂ်ာကို ကြန္းေဇာ္မန္းက ျဖစ္သမၽွ ျပန္ေျပာျပခိုင္းတယ္ ။ ဘဏ္မန္ေနဂ်ာက “ ဓါးျပက တဏွာ႐ူး..အခု ဖမ္းေခၚသြားတဲ့ ကပ္စတန္မာ ေကာင္မေလးကိုေရာ ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလးကိုေရာ လူေတြ အားလုံးေရွ႕မွာ ကိုင္တယ္…” လို႔ ကြန္းေဇာ္မန္းကို စေျပာလိုက္လို႔ ကြန္းေဇာ္မန္း ဆတ္ကနဲ ေမာ့ၾကည့္တယ္ ။
“ ကိုင္တယ္ ဟုတ္လား …ဘာကို ကိုင္တာလဲ….”
“ တင္ပါး..ေတြ ..ရင္သားေတြ ….”
ေဆြထိုက္က “ လူအုပ္နဲ႔ အဖြဲ႕နဲ႔ လုပ္တာ ဆိုရင္ လူကုန္ကူးဖို႔ ျဖစ္နိုင္တယ္…တကိုယ္ေတာ္ လုပ္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလူဟာ စိတ္ေဝဒနာရွင္ အ႐ူးတေယာက္ဘဲ ျဖစ္မယ္ …” လို႔ သူမထင္ျမင္ခ်က္ကို ေျပာရင္း “ ေဟာ…ဒီမွာ….ေတြ႕ၿပီ….မိန္းကေလးေတြရဲ့ ဖင္တုန္းေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ညႇစ္ေနတဲ့ပုံ ….” လို႔ ႐ုတ္တရက္ ေအာ္လိုက္လို႔ အားလုံး လွည့္ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္ ။
“ အင္း..ဘဏ္ကို တိုက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ မိန္းကေလး ေတာင့္ေတာင့္ေတြကို ေတြ႕ေတာ့ စိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲ ကိုင္ညႇစ္တာ…..”
ဇြဲႀကီးက “ ဒါဆို ဒီ ဘဏ္ဓါးျပသာ မိန္းမေတြ အားလုံးကို ဖမ္းေခၚေနတဲ့ ေကာင္ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္..မုဒိန္းက်င့္ဖို႔ ဖမ္းေနတာဘဲ ျဖစ္မယ္ …စိတ္မႏွံ့တဲ့ အ႐ူးဆိုရင္လည္း မိန္းမေတြခ်ည္း ေရြးဖမ္းတာေၾကာင့္ တဏွာ႐ူး တေယာက္ လို႔ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္ …” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

စုမိယာမာဂုခ်ီ သည္ တံခါးေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့ အေပါက္ေလးကေန ထိုးသြင္းေပးတဲ့ ပုဂံျပားထဲက အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ထမင္းနဲ႔ ဟင္းေတြကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အိေျႏၵမဆည္နိုင္ဘူး ။ အစားမစားရတာ ေရမေသာက္ရတာ ႏွစ္ရက္ ေက်ာ္ေနၿပီ ။ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေနေနရတာလည္း အရမ္း ေအးစက္ တုန္ခိုက္ေနတယ္ ။ ပုဂံျပားကို ဆြဲယူၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ထမင္းျဖဴျဖဴနဲ႔ ပဲသီးေၾကာ္တပုံကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ထမင္းပုံထဲ တပ္ေပးထားတဲ့ ပလပ္စတစ္ ဇြန္းနဲ႔ အငမ္းမရ စားပစ္လိုက္မိတယ္ ။ ထမင္းေရာ ပဲသီးေၾကာ္ေတြေရာ ေျပာင္တလင္းခါ သြားတဲ့အခ်ိန္ တံခါးေအာက္က အေပါက္ေလး ကၽြီ ေတာက္ ..ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔ ပြင့္လာျပန္ၿပီး ေရသန႔္ဘူးတဘူး လွဲရက္သား လိမ့္ဝင္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ေကာက္ယူၿပီး ေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္ ။
ထမင္းေရာ ေရေရာ ဝင္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ စုမိယာမာဂုခ်ီ  နဲနဲ ၿငိမ္က်သြားတယ္ ။ 
“ အခုမွ ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားတယ္…..”
ဒါေပမယ့္ ငါးမိနစ္ေလာက္လည္း ၾကာေရာ စုမိယာမာဂုခ်ီ အရမ္း အိပ္ခ်င္လာတယ္ ။ ေျခေတြ လက္ေတြ ေလးလာတယ္ ။ ငါ့ကို ေဆးခပ္လိုက္ျပန္ၿပီလား လို႔စဥ္းစားလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ စုမိ ယာမာဂုခ်ီ ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားရတယ္ ။
မိန္းမိန္း အစားမစားရတာ သုံးရက္ ရွိၿပီ ။ ဘဏ္ကေန အတူတူ ဓါးစာခံအျဖစ္ အဖမ္းခံခဲ့ရတဲ့ ယုႏြယ္မိုးဦး ဆိုတဲ့ မိန္းမ လည္း မိန္းမိန္းနဲ႔ တကြဲတျပားစီ ျဖစ္သြားတယ္ ။ ဘဏ္ထဲကေန ဓါးစာခံအျဖစ္ အဖမ္းခံရတုံးက ခဏဘဲ ဖမ္းေခၚသြားတာ ခံရၿပီး မၾကာခင္ ျပန္လႊတ္လိုက္မွာဘဲလို႔ ထင္ထားခဲ့တာ ။ အခုေတာ့ ဖမ္းေခၚသြားတာ ခံရၿပီး အခန္းတခန္းထဲမွာ ေလွာင္ထားတာ ခံလိုက္ရတယ္ ..။ အစားမစားရ ေရလဲ မေသာက္ရတာ သုံးရက္ ရွိၿပီ ။ တညမွာ ဒီလူ ေရာက္လာၿပီး ယုႏြယ္မိုးဦးကို အတင္း ဆြဲေခၚသြားတယ္ ။ 
အုတ္နံရံေလးဖက္ ကာထားတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးမွာ အေပါက္ ဆိုလို႔ တံခါး တခ်ပ္ဘဲ ရွိတယ္ ။ ဆာလြန္းလို႔ ဒီတံခါးကို ထုရိုက္ရင္း ေအာ္ေခၚမိတယ္ ။ ဘာသံမွ မၾကားရဘူး ။ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ။စိတ္ဓါတ္က်လာတယ္ ။ 
“ ဘယ္သူရွိလဲ……က်မကို ကယ္ၾကပါ….က်မကို ကယ္ပါရွင္….ကယ္ပါ…”လို႔ သူေအာ္တယ္ ။
ဘာသံမွ မၾကားရဘူး ။ မိန္းမိန္း အမွတ္ရလိုက္တာက “ နင္တို႔ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အားလုံး ကို ခၽြတ္လိုက္ၾက..ဒါဆို အစားနဲ႔ ေရေပးမယ္…မခၽြတ္လို႔ကေတာ့ ဘာမွ မေပးဘူး..အစာငတ္ၿပီး ေရငတ္ၿပီးေသၾက….” လို႔ စ အဖမ္းခံရတုံးက သူေျပာတာကို ..။
ေနာက္ဆုံး အသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ ခၽြတ္သင့္ရင္ ခၽြတ္ရေတာ့မွာဘဲ ။
ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့အလုံပိတ္ အခန္းေလးထဲမွာမို႔ အဝတ္ေတြကို အစမ္း ခၽြတ္ၾကည့္လိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးတယ္ ။ အဝတ္ခၽြတ္လိုက္ရင္ သူေျပာသလို အစား နဲ႔ ေရ သူလာေပးမလား လို႔ ။
ပထမဆုံး အေပၚပိုင္းကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ထမိန္နဲ႔ အတြင္းခံပင္တီကို ခၽြတ္တယ္ ။ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားၿပီ ။ နံရံကို မွီထိုင္ၿပီး မ်က္လုံးကို မွိတ္ထားတယ္ ။ ေခါငးေတြမူးေနတယ္ ။ ေနလို႔မေကာင္းဘူး ။ 
ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာသြားေတာ့ ေျခသံၾကားတယ္ ။ ရႉးဖိနပ္နဲ႔ ေလၽွာက္လာတဲ့ အသံ ။တံခါး ေျခာက္ကနဲ အသံနဲ႔ ပြင့္လာတယ္ ။
လူတေယာက္ ဝင္လာတယ္ ။ မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ထားတယ္ ။ လက္ထဲမွာ လင္ပန္းတခ်ပ္နဲ႔ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ စားစရာေတြနဲ႔ ေရပုလင္း ပါလာတယ္ ။
“ မင္း ဒုံးမေဝးဘူး…ငါေျပာထားတာကို မင္း မွတ္မိသားဘဲ……ကဲ..စားစရာ စားလိုက္အုံး…ေရလည္း ေသာက္..ဘဏ္ထဲမွာထဲက မင္း ဖင္ကားကားႀကီးေတြက လွလြန္းလို႔ ငါ အရမ္း သေဘာက်ေနခဲ့တာ..အခုလို..မင္းကိုယ္အလွကို ျပတဲ့အတြက္ မင္း အခြင့္ထူးေတြ ခံစားေစရမယ္….”
မိန္းမိန္း သူ႔ကို ေမာ့လည္းမၾကည့္..ဘာမွလဲ ျပန္မေျပာဘဲ အားပါးတရ စားလိုက္တယ္ ။
သူကေတာ့ မိန္းမိန္းရဲ့ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္ေတြကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။မိန္းမိန္း သူ႔လက္ထဲက လြတ္ေျမာက္ဖို႔ အားရွိဖို႔ လိုတယ္ ။ အားရွိဖို႔ အစားစားထားရမယ္ ။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အခြင့္အေရး ရလာတာနဲ႔ ေျပးမွာဘဲ ။ သူ႔အလစ္အငိုက္ကို ေစာင့္ၿပီး သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ရမွာဘဲ။
“ မင္းရဲ့ အိုးကိုေတာ့ ငါ အေသႀကိဳက္တယ္ကြာ..မင္း ငါနဲ႔ လိုးမယ္ ဆိုရင္ မင္းကို တေန႔ ငါ ျပန္လႊတ္ေပးမယ္ ..လတ္တေလာလည္း ကုတင္နဲ႔ ေမြ႕ယာနဲ႔ ေပးအိပ္မယ္..အဝတ္လဲ ျပန္ဝတ္ခြင့္ေပးမယ္..ဘယ္လိုလဲ…” လို႔ သူက ေမးတယ္ ။
မိန္းမိန္း ဘာမွ ျပန္မေျဖဘူး ။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုေတာ့ ေစ့ထားၿပီး နို႔ႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ ကာထားတယ္ ။သူကလည္း ထပ္မေမးဘူး ။ မိန္းမိန္းကိုဘဲ ေငးၾကည့္ေနတယ္ ။
ခဏၾကာေတာ့ သူထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ တဖက္နံရံကို တစုံတေယာက္က တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ထုရိုက္တဲ့အသံ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။
“ ဘယ္သူလဲ…ဘယ္သူရွိလဲ..ဟိုဖက္ခန္းမွာ….”
မိန္းမိန္း ေအာ္ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ငါ အဖမ္းခံထားရတယ္ …”
“ ငါလဲ နင့္လိုဘဲ..အဖမ္းခံထားရတယ္ …နင္ေကာ ကိုယ္လုံးတီးဘဲလား …”
“ ဟုတ္တယ္….ငါ့နံမည္ မိန္းမိန္း..နင္က ဘယ္သူလဲ..”
“ ဘရဏီ…”

                                     *****************************************************

ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အေဖေရွ႕မွာ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ရပ္ေနတယ္ ။ဦးလၽွမ္းေတာက္က ေဒါသအႀကီးအက်ယ္ ထြက္ၿပီး သားျဖစ္သူကို ႀကိမ္းေမာင္း ဆူဆဲေနတယ္ ။“ မင္းကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ေနမင္း..မင္း ဘယ္ကိုဘဲ သြားသြား ငါ့တပည့္တေယာက္ကို ေခၚသြားရမယ္..မင္း ဘာေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ငါသိမွ ျဖစ္မယ္ …”“ ဟုတ္ကဲ့ ဒက္ဒီ…”ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္လွတယ္ ။ သူ႔စိတ္ထဲမွ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအး ဘဲ သူ႔အေဖကို ခၽြန္တြန္း လုပ္လိုက္တာ လို႔ တထစ္ခ် ထင္လိုက္တယ္ ။
“ မင္းေၾကာင့္ ငါ အရွက္ကြဲတတယ္..မင္းေၾကာင့္ ငါ့ဂုဏ္သိကၡာထိခိုက္တယ္..ေနမင္း…မဟုတ္တာေတြေလၽွာက္ မလုပ္စမ္းပါနဲ႔ကြာ…”
“ ဟုတ္ကဲ့..စိတ္ခ်ပါ ဒက္ဒီ…”
“ မင္း ဒီကေနစၿပီး  ေအးေအးေဆးေဆး ေနမွာလား ..”
“ ဟုတ္ကဲ့ပါ…ေနပါမယ္….ကဲ..ဒက္ဒီ..သား ကိစၥနဲနဲ ရွိလို႔ သြားလိုက္အုံးမယ္ ..”
အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးကို သူ ငယ္ငယ္ထဲက အားကိုး ခ်စ္ခဲ့တာ အခုလို ဒက္ဒီ့ကို တိုင္ေျပာတာကိုသူအရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္ ။ ဒက္ဒီက သူ႔ကားေမာင္းတဲ့လူ ကိုဖိုးေထြးကို တခ်ိန္လုံး ငါ့သားေနာက္က အတူတူလိုက္စမ္းလို႔ အမိန႔္ေပးေနတာ ၾကားေနရတယ္ ။
“ ရတယ္ေလ..ဒက္ဒီ…ကိုဖိုးေထြး ကို သားနဲ႔ ေခၚသြားမွာပါ…သားအတြက္ ပိုေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္ ..အေဖၚရတာေပါ့…”
ဦးလၽွမ္းေတာက္က “ ဖိုးေထြး..မင္း သူဘာေတြလုပ္လဲ ငါ့ကို ေန႔တိုင္း သတင္းျပန္ပို႔စမ္း ..” လို႔ လွမ္း ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဖိုးေထြးက “ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ..” လို႔ ျပန္ေျပာရင္း ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အေနာက္ကို လိုက္သြားတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ က ကိုဖိုးေထြးကို ကားေမာင္းခိုင္းးတယ္ ။“ ဆရာေလး…ဘယ္သြားမလဲ…”“ အင္းလ်ားလမ္းကို ေမာင္းဗ်ာ….”ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး ဇဲဇဲကို ေခၚတယ္ ။
“ ဇဲဇဲ….”
“ ေဟး….ကိုေနမင္း….”
“ ဇဲဇဲ…အားလား…တခုခုသြားစားရေအာင္…”
“ တကယ္လား…ဘာေကၽြးမွာလဲ..”
“ ဇဲဇဲစားခ်င္တာ ေကၽြးမွာေပါ့….ဘာစားမလဲ…”
“ ကိုေနမင္း ေကၽြးမယ္ ဆိုရင္ ဇဲဇဲက အဆိပ္ပါတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ စားလိုက္မွာ..သိလား…”
“ အဟင္း..တကယ္လား…ကိုယ္က ဇဲဇဲကို အဆိပ္ဘယ္ေကၽြးပါ့မလဲ….တျခားဟာ ေကၽြးမွာ…”
“ ဟင္..ဘာလဲ..ဘာလဲ..ဘာေကၽြးမွာလဲ..ေျပာေျပာ…..”
“ ေအာ္..စားခ်င္တာ ေကၽြးမွာေပါ့…ကိုးမိုင္နားမွာ ဆိုင္အသစ္တခု ဖြင့္တယ္..သြားစားမလား..”
“ ဘာဆိုင္လဲ…Make Love လား…..ခိခိ….”
“ ဇဲဇဲက သိေနပါလား..ဘာလဲ..ေရာက္ၿပီးၿပီလား …”
“ ဟင့္အင္း..မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး..သူမ်ား ေျပာေနၾကတာ ၾကားဖူးတာ…”
“ သြားမလား…ကိုယ္ ဇဲဇဲကို အေရးတႀကီး ေျပာစရာ ရွိလို႔…”
“ သြားေလ..ဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲ..”
“ အခု ..”
“ ဟင္…သူက ဘယ္မွာလဲ..ဇဲဇဲ ကားေမာင္းလာခဲ့ရမွာလား..”
“ နိုး..ကိုယ္ ဇဲဇဲကို လာေခၚမွာ…ေစာင့္ေန…”
“ အိုေလ…အဝတ္လဲလိုက္အုံးမယ္ ..”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ကားႀကီး ဇဲဇဲတို႔ ၿခံအေရွ႕ကို ထိုးဆိုက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ၿခံထဲက ဇဲဇဲ ေျပးထြက္လာတယ္ ။ ယဥ္ေမာင္းကိုဖိုးေထြးက ကားေနာက္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္ ။
ယဥ္ေမာင္းကိုဖိုးေထြးက “ ဆရာေလး..က်ေနာ္ ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ..” လို႔ ေမးတယ္ ။
“ ကိုးမိုင္က မိတ္လပ္နိုးေဝါ စားေသာက္ဆိုင္ကို ေမာင္း ကိုဖိုးေထြး….” လို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ေျပာလိုက္ၿပီး ဇဲဇဲကို ၾကည့္တယ္ ။
“ ဟိတ္..ဘာၾကည့္တာလဲ …” ဇဲဇဲရဲ့ ခ်စ္စရာ မ်က္ေစာင္းေလးတခုကို သူ ရလိုက္တယ္ ။
“ အရမ္းလွလို႔..တကယ္ကြာ….ဇဲဇဲ အရမ္းလွတာဘဲ…”
“ အို…လွပါဘူး…” လို႔ ဇဲဇဲ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ျပန္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ မိန္းကေလးဆိုတာ ကိုယ့္ကိုလွတယ္လို႔ အေျပာခံရရင္ အရမ္း ေက်နပ္ၾကတာဘဲေလ  ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဆီက ဒီလို စကားမ်ိဳးၾကားခ်င္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ။ ဇဲဇဲရဲ့ အလွကို အခုမွ ခ်ီးမြမ္းေဖၚရတယ္ ။
“ လွတယ္….ဇဲဇဲအရမ္းလွတယ္….”
“ ကဲကဲ တအားေျမႇာက္ေနတာ သူ႔ကို ဇဲက ဘာဝယ္ေကၽြး ရမလဲေျပာ…”
“ ဝယ္ေကၽြးစရာ မလိုပါဘူး..ဇဲဇဲမွာ ရွိတာေတြဘဲေကၽြး….”
အိုး…ဘာစကားလဲ ။ ဇဲဇဲ သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ 
“ အို…ဇဲမွာ ဘာမွမွ မရွိတာ ဘာေတြကို ေကၽြးရမွာလဲလို႔…”
“ ရွိပါတယ္..ဇဲဇဲမွာ ကိုယ့္ကို ေကၽြးစရာေတြ…”
“ အို…ဘာႀကီးလဲ…”
ဇဲဇဲ ရွက္သြားတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ဇဲဇဲရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာေနရာကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ ဇဲဇဲ ေၾကာက္လဲေၾကာက္ ရင္ေတြလည္း တအား ခုံတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ဇဲဇဲ ေအးစက္ေနတဲ့ လက္ျဖဴျဖဴေလးကို သူ႔လက္ႀကီးနဲ႔ အုပ္ကိုင္ဆုပ္လိုက္ေတာ့ ဇဲဇဲ ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းကနဲ ထသြားရတယ္ ။ ဇဲဇဲ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ တကယ္ ျဖစ္လာျပန္ေတာ့လည္း ဇဲဇဲ ေၾကာက္ေနတယ္ ။ 
“ ဇဲဇဲ….”“ ဟင္..ဘာလဲ…”“ခ်စ္တယ္…”“ အာ..ဟိတ္..တကယ္လား…ဟုတ္လို႔လား..သူ…ေနာက္ေနတာလား…”“ ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး…ဇဲဇဲကို အရမ္းခ်စ္တယ္ …”
ဇဲဇဲ ရင္ေတြ တအားခုံ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ဘာလုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး ။ သူကလည္းဇဲဇဲလက္ကို ကိုင္ထားေနရာကေန ပြတ္ေနတယ္ ။“ ဇဲ…”“ ဟင္..ဘာလဲ….”“ ျပန္ခ်စ္မွာလား..”“ သိဘူး ..”“ ျပန္ခ်စ္ကြာ…”“ ခ်က္ခ်င္းႀကီးဘဲလား ..”“ ဟုတ္တယ္ …ခ်က္ခ်င္းႀကီးဘဲ..ဇဲဇဲကို ခ်စ္ေနတာ ၾကာၿပီ….”“ ဟင္..ဟုတ္လို႔လား….”“ ဟုတ္တယ္ …”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က လက္ျပတ္အက် ႌ ဝတ္ထားတဲ့ ဇဲဇဲရဲ့ လက္ေမာင္းသား ဝင္းျဖဴျဖဴေလးကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ ပြတ္ေနသည္ ။ဇဲဇဲ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ ။ သူ ဇဲဇဲကို ခ်စ္စကား ေျပာလို႔ ။ သူ႔ဆီက ေမၽွာ္လင့္ေနတာ ၾကာၿပီေလ ။ စားေသာက္ဆိုင္ကို ေရာက္သြားလို႔ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ၾကတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ နံမည္ကလဲ ခပ္ဆန္းဆန္း ။ မိတ္လပ္နိုးေဝါ …တဲ့ ။
ဆိုင္ထဲကို ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ေကာင္တာထဲက လူငယ္တေယာက္က ျပာျပာသလဲ ဆိုင္အေပၚထပ္ကိုဦးေဆာင္ ေခၚသြားတယ္ ။ ေလွခါးေလးကေန တက္သြားရတာ ။ အေပၚထပ္မွာက အခန္းေလးေတြအမ်ားႀကီးဘဲ ။ ဗီအိုင္ပီအခန္းလို႔ စာေရးထားတဲ့ အခန္းေလးထဲကို ေရာက္သြားေတာ့ ဇဲဇဲ တုန္သြားတယ္ ။ စားေသာက္ခန္း ျဖစ္ေပယ့္ စားပြဲဝိုင္းနဲ႔ ကုလားထိုင္ေတြ ရဲ့ ေဘးနားမွာ လက္ရမ္းမပါတဲ့ ကုတင္ေပါက္စေလးတလုံးကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ။ အခန္းေလးထဲမွာ ေလေအးစက္ ဖြင့္ေပးထားလို႔ ေအးစိမ့္ေနတယ္ ။ အလုံပိတ္အခန္းေလးထဲ သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲမို႔ ရင္ခုံလြန္းေနရတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ဆိုင္က ဝန္ထမ္း လူငယ္ေလးကို အေအးပုလင္း ႏွစ္ပုလင္း မွာလိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲလည္း သူ႔ကို ခ်စ္တယ္လို႔ အေျဖေပးရမလား ေခါင္းထဲမွာစဥ္းစားေနတယ္ ။ ခ်က္ခ်င္းႀကီးဘဲအေၿဖ ေပးလိုက္ရမလား ။ ဆိုင္က ေကာင္ေလးလည္း ထြက္သြားေရာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ဇဲဇဲကိုလက္ကေလး ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အေျဖေတာင္းေတာ့တာဘဲ ။ ဇဲဇဲလည္း ေနာက္မွေနာက္မွ လို႔ ေျပာေပမယ့္သူက အတင္းနမ္းအတင္းဖက္ၿပီး ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခိုင္းေနတယ္ ။ ဇဲဇဲလည္တိုင္တေလ်ာက္ သူလိုက္နမ္းေနတယ္ ။ ဇဲဇဲ ဆတ္ဆတ္ခါ တုန္ေနရတယ္ ။ ေပါင္ၾကားမွာလည္း အရည္ေတြ တအားကို ရႊဲေနၿပီ ။
ၾကဳံ ခ်င္ေနခဲ့ရတာေတြ တကယ္ ျဖစေနၿပီ ။ ဇဲဇဲ သူႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္နမ္းလာေတာ့ သူ႔ကို တအား ျပန္ဖက္ထားမိတယ္ ။ သူက ဇဲဇဲ အထင္ႀကီးတဲ့ ေယာက်္ား…ဇဲဇဲရဲ့ သူရဲေကာင္း..ဇဲဲဇဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူ..ဇဲဇဲ ဘယ္လို ျငင္းမလဲ..ဇဲဇဲ သူ႔ကို ခ်စ္ပါတယ္ လို႔ ေျဖလိုက္မိတယ္ ။
အနမ္ရွည္ႀကီး အၿပီးမွာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ခ်စ္သူအသစ္စက္စက္ေလး ဇဲဇဲကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံးၾကည့္လိုက္တယ္ ။ မ်က္ႏွာေလး နီရဲတြတ္ေနတဲ့ ဇဲဇဲကို စိတ္ကူးနဲ႔ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။  မဆိုးဘူး ။
“ အို ဘာလို႔ လူကို ဒီေလာက္ေတာင္ စိုက္ၾကည့္ေနရတာလဲကြာ..မေနတတ္ေတာ့ဘူး …”
“ အရမ္းလွလို႔ ၾကည့္တာ..ထပ္ေျပာပါအုံး…ခ်စ္တယ္လို႔..”
“ ေျပာဘူး …သြား…”
ဇဲဇဲရဲ့ မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးလိုက္တာက ခ်စ္စရာေလး ။

စုမိယာမာဂုခ်ီ အခု ကုတင္နဲ႔ ေမြ႕ယာနဲ႔ ေစာင္နဲ႔ အိပ္ရတယ္ ။ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္တဲ့ ဒါဏ္နဲ႔ ေအးစက္တဲ့ သံမံတလင္းမွာ အဝတ္မပါဘဲ    အိပ္ရတဲ့ အခက္အခဲကို မခံနိုင္ေတာ့ဘူး ။ အိပ္ေဆးခပ္တဲ့ အစားအစာေတြ ေရေတြကို ေသာက္ရတာလည္း မခံနိုင္ေတာ့ဘူး ေလ ။ ေယာက်ၤားနဲ႔လိင္ဆက္ဆံတာကလည္း စုမိယာမာဂုခ်ီ အတြက္ အသစ္အဆန္းမွ မဟုတ္တာ ။ တိုက်ိ ုမွာ ရည္းစားေတြ ထားခဲ့ေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံ စုံခဲ့ၿပီးၿပီ ေလ ။
ဒီေတာ့ သူ႔ကို ဖမ္းေလွာင္ထားတဲ့လူနဲ႔ “ ညႇိ ”လိုက္ၾကတယ္ ။
သူလိုတာေတြကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ျဖည့္ဆည္းေပးးလိုက္တယ္ ။ ကိုယ္လိုတာေတြကိုလည္း ေတာင္းခံလိုက္တယ္ ။
သူ႔နံမည္ကို မသိလို႔ သူ႔ကို စုမိယာမာဂုခ်ီက ကိုယ့္ဖါသာ နံမည္ေပးထားတယ္ ။ ဆိုက္ကို …လို႔ ။
သူ႔ေရွ႕ေတာ့ ဘယ္ေခၚရဲမလဲ ..။သူဖမ္းေလွာင္ထားတာ ကိုယ္တေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘဲ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး ဆိုတာလည္း သိလိုက္ရတယ္ ။ ဆိုက္ကို ကို သူေက်နပ္ေအာင္ စုမိယာမာဂုခ်ီ ပုေလြလည္း ကိုင္ေပး…သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ဖင္ကုန္းၿပီး ခံ..အေပၚက တက္ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ အားလုံး ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္ ကုတင္ေလးေပၚမွာ တေစာင္းေလး အိပ္ေနတဲ့ စုမိယာမာဂုခ်ီက ေဘးနားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူ႔ကို .“ မင္းလဲ ငါ့ကို တဝ လိုးၿပီးၿပီဘဲ..ရိုးသြားၿပီ ဆိုရင္ ငါ့ကို ျပန္လႊတ္ေပးပါေတာ့လား…” လို႔ ေျပာမိတယ္ ။ သူက ျပဳံးတယ္ ။
“ ငါ ဒီေလာက္ မမိုက္မဲေသးဘူး..ငါ့မ်က္ႏွာကို မင္း သိေနတယ္ေလကြာ…” လို႔ ျပန္ေျပာတယ္ ။“ ဒီလိုဆိုရင္ တသက္လုံး ျပန္မလႊတ္ေတာ့ဘူးလား…” လို႔ စုမိယာမာဂုခ်ီ သူ႔ကို ေမးလိုက္တယ္ ။ သူက“ တေန႔ေတာ့ ျပန္လႊတ္မယ္…ဘယ္ေတာ့လဲ ဆိုတာေတာ့ မသိဘူး …” လို႔ ေျဖတယ္ ။

ဦးေဆာင္းေအး သူ႔ကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေရွာင္ေနတာ သိထားမိလို႔ ဒီကေလး ဘာမ်ား စိတ္ေကာက္ေနသလဲ ဆိုၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ေတြ႕ဖို႔ သူတို႔တိုက္ႀကီးရဲ့ ထမင္းစားခန္မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ညက ဘယ္ေတြ ေလၽွာက္သြားေနလို႔လဲ မသိဘူး ။ မနက္လင္းအားႀကီးမွ ျပန္လာတယ္လို႔ အိမ္ေဖၚမေလးက ေျပာတယ္ ။ ခုထိ အိပ္ရာက မထေသးဘူး ။
သည္ အိမ္ေဖၚမေလးကလည္း အသစ္ကေလး ။ ဟိုတေလာက အ႐ုပ္ဆိုးဆိုး သြားေခါေခါ ပုပုကြကြ ကေလးမေလးတေယာက္ကို အိမ္ေဖၚခန႔္ထားတာ မၾကာခင္ ဒီကေလးမ အခန္းထဲမွာ သူေဌးဦးလၽွမ္းတာက္ရဲ့ ေရႊေရာင္ နာရီႀကီး ေတြ႕လို႔ သူခိုး စြပ္စြဲၿပီး အလုပ္က ထုတ္ပစ္လိုက္တာ ခံရတယ္ ။ သူမႀကိဳက္လို႔ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အကြက္ဆင္ ေဂ်ာက္ခ်ၿပီး လုပ္တာလို႔ ဦးေဆာင္းေအး သိလိုက္ရတယ္ ။
ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို ဖတ္ၿပီး ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ။ မၾကာခင္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အေပၚထပ္ကေန ဆင္းလာတယ္ ။
ဦးေဆာင္းေအး ဖက္ကို မၾကည့္ဘဲ ေရခဲေသတၱာကို ဆြဲဖြင့္ၿပီး ေတြ႕တဲ့ အသီး..အသားေတြကို ယူစားတယ္ ။ ႏြားနို႔ပုလင္းကို ဆြဲေမာ့ေသာက္တယ္ ။
“ သား..လူေလး …”
“ ရပ္ …..    က်ေနာ့္ကို ဒီလို မေခၚနဲ႔…”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သူ႔ဖက္ကို လက္ညႇိုးထိုးၿပီး အသံမာမာနဲ႔ ေျပာဆိုလိုက္လို႔ ဦးေဆာင္းေအးအံ့ၾသသြားတယ္ ။
“ ေနမင္း..သား…ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္..အန္ကယ့္ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား…အန္ကယ္ သား စိတ္ဆိုးေအာင္ဘာမ်ား လုပ္မိလို႔လဲဟင္….”
“ အန္ကယ္..ဒက္ဒီ့ကို က်ေနာ့္မေကာင္းေၾကာင္းေတြ တိုင္တယ္ မဟုတ္လား …”
“ အာ..ဟာ….သား..မင္း အထင္မွားေနၿပီ….အန္ကယ္တိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး..သူ သိေနၿပီး အန္ကယ့္ကို သားအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပခဲ့တယ္..တျခားလူ တေယာက္ေယာက္ဆီက ၾကားတာ ျဖစ္လိမ့္မယ္….အန္ကယ္ ဘာမွ မေျပာရပါဘူးကြာ..မင္း စိတ္မဆိုးပါနဲ႔…”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ တင္းမာတဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ထမင္းစားခန္းႀကီးထဲက ထြက္သြားသည္ ။

အလုံ က ႏွင္းဆီကုန္းလမ္းနဲ႔ ေအာက္ၾကည့္ျမင္တိုင္လမ္း ေထာင့္က လပ္ကီးဆဲဗင္းကဖီး မွာ ေဆြထိုက္နဲ႔ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ ေရာက္ေနသည္ ။
သူတို႔ လဖက္ရည္လာေသာက္တာ မဟုတ္ပါဘူး ။ သူတို႔ လူတေယာက္ကို လာေစာင့္ေနတာ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ ညပိုင္းမွာ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ကမ္းနားလမ္းေပၚက ေဆးခန္းတခန္းက ဆရာဝန္မတ   ေယာက္ကို ေသနတ္ျပၿပီး ဖမ္းေခၚသြားတာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ ။
သူတို႔လိုက္ေနတဲ့ အမႈအတြက္ ထူးျခားမႈ မရွိတဲ့အထဲ ေနာက္ထပ္ မိန္းမတေယာက္ ထပ္ေပ်ာက္သြားျပန္လို႔ သူတို႔ရဲ့ ရဲမႉးႀကီး သည္ ေတာ္ေတာ့္ကို အခံရခက္ေနသည္ ။ သူတို႔အဖြဲ႕ကို ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာဆိုတာေၾကာင့္ သူတို႔လည္း အေတာ္ အခံရခက္ၾကသည္ ။ သူတို႔ကို တိုက္ရိုက္ေျပာဆိုတာ မဟုတ္ေပမယ့္ သူက႐ုံးက သင္ဇာဝင့္ေမာ္ကို “ စုံေထာက္ေတြ မဟုတ္ဘူးေဟ့…ေစာက္ထုံေတြ..ေစာက္ထုံေတြ….” လို႔ ေျပာလိုက္သံကို သူတို႔ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ထူးျခားတာက ဖမ္းအေခၚခံရတာက ဆရာဝန္မ ..။ ေဆးခန္း ပိတ္ခါနီး လူတေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ဆရာဝန္မ ရွိလား…ဆိုၿပီး အထဲဝင္..ေသနတ္ထုတ္ခ်ိန္ၿပီး ေဆးအိတ္နဲ႔အတူ ေခၚသြားတာ ။မ်က္ျမင္သက္ေသ ရွိလိုက္တယ္ ။ အရင္က ထမင္းဆိုင္က မ်က္ျမင္သက္ေသ ေျပာခဲ့တဲ့ လူ ပုံစံ မဟုတ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဘဏ္ကို ဝင္တိုက္ၿပီး ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ဖမ္းေခၚသြားတုံးက လူပုံစံလည္း မဟုတ္ဘူး ။ အခု ေသနတ္သမားက အသက္နဲနဲႀကီးႀကီး ကတုံးဆံေတာက္နဲ႔ ဂင္တိုတိုခပ္တုတ္တုတ္လူႀကီး တဲ့ ။
လဖက္ရည္ဆိုင္ထဲကို အဝတ္အစား ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔ ပိန္ပိန္ပါးပါး မိန္းမတေယာက္ ဝင္လာတယ္  ။ အသက္က ေလးဆယ္ေလာက္ ။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ တစုံတေယာက္ကို ရွာေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး ။
“ ကိုမန္း…ဒီမိန္းမဘဲ ျဖစ္မယ္ ..သတင္းေပး…”
ေဆြထိုက္က ဒီမိန္းမဆီကို ေလၽွာက္သြားလိုက္ၿပီး…“ အမႀကီးက ေဒၚႏြယ္နီလွိုင္ လား….” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ “ ဟုတ္ပါတယ္..ညီမက မေဆြထိုက္လား…” လို႔ ျပန္ေမးတယ္ ။ ေဆြထိုက္က “ ဟုတ္ပါတယ္…လာ..အမ…က်မတို႔ ဟိုမွာ ထိုင္ေနၾကတာ..” လို႔ ေျပာရင္း ကြန္းေဇာ္မန္း ထိုင္ေနတဲ့စားပြဲကို ေခၚသြားလိုက္သည္ ။
“ ကဲ..အမႀကီး…ဒီက က်မရဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဦးကြန္းေဇာ္မန္း …အမႀကီး သိသမၽွကို ေျပာသာေျပာျပဘာမွ မေၾကာက္နဲ႔..အမႀကီးကို ဘယ္သူမွ အႏၲရာယ္ မေပးေစရဘူး …”လို႔ ေဆြထိုက္က ေဒၚႏြယ္နီလွိုင္ဆိုတဲ့ မိန္းမကို ေျပာလိုက္ေတာ့ ကြန္းေဇာ္မန္းကလည္း စာအိတ္ေလးနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ေငြေတြကို ဒီမိန္းမ လက္ထဲကို ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။
ဒီမိန္းမက ေဘးဘီဝဲယာကို ၾကည့္ၿပီး “ ဆရာဝန္မကို ဖမ္းေခၚသြားတဲ့အခ်ိန္ က်မက ေဆးခန္းထဲမွာ ရွိေနတယ္..ဒီလူက သူ႔မ်က္ႏွာကို ဘာမွ အုပ္မထား ကာမထားဘူး ..သူ႔ကို က်မသိတယ္.. …ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိလိုက္တယ္ …သူ႔နဖူးမွာ အမွတ္ႀကီး ရွိတယ္ ..သူက က်မေယာက်္ားနဲ႔ အျမဲ စစ္တုရင္ထိုးတယ္ …” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဆြထိုက္လည္း “ သူ႔နံမည္ ဘယ္သူတဲ့လဲ ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။
 မိန္းမက “ သူ႔နံမည္ေတာ့ က်မ မသိဘူး..   ..က်မ ေယာက်ၤား အလုပ္လုပ္တဲ့ ေရသန႔္စက္႐ုံနားမွာဘဲ သူက အလုပ္လုပ္တာ ..ေန႔ခင္း ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုရင္ သူတို႔ သစ္ပင္ေအာက္က ခုံတန္းေလးမွာ စစ္တုရင္ ထိုးေနက် ..က်မက က်မေယာက်္ားဆီ သြားရင္း အျမဲလို ေတြ႕ဖူးေနတယ္….ဟိုေလ…..အဲ့ေန႔က ဆရာဝန္မေလးကို ေခၚသြားေတာ့ က်မသူ႔ကိုခ်က္ခ်င္း မွတိမိလိုက္တယ္ …က်မ သူလည္း ဆရာဝန္မေလးနဲ႔ ထြက္သြားေရာ.. ေဆးခန္းအျပင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ ..ဒီလူေမာင္းသြားတဲ့ကားက တက္စီကား..အျဖဴေရာင္ ..ကားက ခပ္စုတ္စုတ္ဘဲ ..”လို႔ ေျပာျပတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းက “ သူ႔အသက္က ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရွိမလဲဗ်….” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ က်မေယာက်္ားနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းေပါ့..အင္း….ေလးဆယ္ေလာက္ေပါ့ …”
“ ခင္ဗ်ားေယာက်္ား အလုပ္လုပ္တဲ့ ေရသန႔္စက္႐ုံ ဆိုတာက ဘယ္မွာလဲ …”
“ ဗဟန္းမွာပါ ဆရာ..”
“ ခင္ဗ်ားေယာက်္ား အခု အလုပ္မွာလား…သူ႔နံမည္က..”
“ ကိုပြႀကီး ပါ…”
“ ကဲ..က်ေနာ္တို႔ကို ခင္ဗ်ား ေယာက်္ားအလုပ္ဆီကို လိုက္ပို႔ေပးနိုင္မလား ..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ပို႔ေပးပါမယ္ ဆရာ….”
ကြန္းေဇာ္မန္း..ေဆြထိုက္နဲ႔ ေဒၚႏြယ္နီလွိုင္တို႔ ေဒၚႏြယ္နီလွိုင္ရဲ့ ေယာက်္ား ကိုပြႀကီး အလုပ္လုပ္တဲ့ေရသန႔္စက္႐ုံကို လိုက္သြားၾကတယ္ ။
စက္႐ုံကို ေရာက္ေတာ့ ကြန္းေဇာ္မန္းက “ ကဲ ေဒၚႏြယ္နီလွိုင္..ခင္ဗ်ားေယာက်္ားကို ခဏ ထြက္ခဲ့ဖို႔ေခၚလိုက္ပါလား ..” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ေဒၚႏြယ္နီလွိုင္လည္း စက္႐ုံအေပါက္ဝက တာဝန္မႉးကို ကိုပြႀကီးကို ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္ၿပီး ေခၚခိုင္းလိုက္လို႔ ကိုပြႀကီး မၾကာခင္မွာ အျပင္ထြက္လာတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္က ကိုပြႀကီးကို သူတို႔ကားထဲ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး စစ္တုရင္ အတူထိုးေနက်မ်က္ႏွာမွာ အမွတ္ႀကီးပါတဲ့လူ ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္သလဲ..နံမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ ေမးတယ္ ။
ကိုပြႀကီးက “ ဒီလူ႔နံမည္ ကိုဖိုးေထြး…သူအလုပ္လုပ္တာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ စက္႐ုံေဘးက ကုမၸဏီႀကီးမွာ လုပ္တာလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ နားလည္တာဘဲ..ဆရာတို႔ ေမးၾကည့္နိုင္ပါတယ္..ဘယ္ဖက္က ၿခံပါ”လို႔ ေျဖတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္တို႔ ကိုပြႀကီး ျပတဲ့ ၿခံကို သြား စုံစမ္းၾကတယ္ ။
ၿခံအေပါက္ဝမွာ အေစာင့္တေယာက္ ရွိေနတယ္ ။ ကာကီေရာင္ ယူနီေဖါင္းနဲ႔ ခါးမွာ လမ္းေလၽွာက္စကားေျပာစက္ ခ်ိတ္ထားတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္က ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဆိုတာ ေျပာတာေတာင္ မာေရေက်ာေရနဲ႔ ရိုင္းျပလြန္းလို႔ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္ အစာမေၾကၾကဘူး ။ မသိဘူး..မရွိဘူး…ဆိုၿပီး ဘူးကြယ္ေနတယ္ ။“ မင္းတို႔ မန္ေနဂ်ာ ရွိသလား…စကားေျပာခ်င္တယ္ ” လို႔ ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္ ေျပာေပမယ့္ လက္မခံဘဲ ၿခံတံခါးကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ပိ္တ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္ မ်က္ႏွာကို အဝတ္မဲနဲ႔ စည္းၿပီး ေခၚသြားတာ ခံရတယ္ ။ ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္လည္း သူမကို ဖမ္းေခၚတုံးအခ်ိန္ ေဆးအိတ္ကိုပါ တပါတည္း ယူခဲ့ဖို႔ ေသနတ္သမားက ေျပာခဲ့လို႔ ဒီလိုဖမ္းေခၚတာဟာ ဓါးျပလူဆိုးသူခိုးေတြထဲက တေယာက္ေယာက္ ေနမေကာင္းလို႔ ျဖစ္ေစ..ဒါဏ္ရာရလို႔ ျဖစ္ေစ ကုေပးေစခ်င္လို႔ျဖစ္မယ္ လို႔ ခန႔္မွန္းမိခဲ့ပါတယ္ ။
ထင္တဲ့အတိုင္းဘဲ အေဆာက္အဦးႀကီးတခုထဲကို ေခၚသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ စည္းထားတဲ့ အဝတ္မဲႀကီးကိုျဖဳတ္ေပးလိုက္တဲ့အခါ အဖ်ားတက္ေနတဲ့ အသက္၁၈ ၁၉ အရြယ္ မိန္းကေလး တေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္  ။
ေသနတ္သမားက “ ေဒါက္တာ..သူ႔ကို ေဆးကုေပးပါ …” လို႔ ေသနတ္တရမ္းရမ္းနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္လည္း လူနာအေျခအေနကို ၾကည့္ေတာ့ ေဆး႐ုံတင္သင့္တယ္ လို႔ ထင္လို႔ေသနတ္သမားကို ေဆး႐ုံကို ပို႔မွ ျဖစ္မယ္..အသက္အႏၭရာယ္ရွိတယ္…ေတာ္ေတာ့္ကို အဖ်ားတက္ေနၿပီး သတိမရတခ်က္ ရတခ်က္ ျဖစ္ေနၿပီရွင့္…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
ေသနတ္သမားက “ ေဆး႐ုံကို ေခၚဖို႔ ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး..ဒီမွာဘဲ ရေအာင္ကုေပး…” လို႔ ခပ္မာမာနဲ႔ျပန္ေျပာတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေမာ္နီတာ စကရင္္းႀကီးကေန ဆရာဝန္မနဲ႔ ကိုဖိုးေထြး စကားအျပန္အလွန္ ေျပာေနၾကတာကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။
ဘရဏီ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး အဖ်ားတက္ၿပီး အသဲအသန္ျဖစ္ေနလို႔ ဆရာဝန္ တေယက္ ဖမ္းေခၚခဲ့ခိုင္းလိုက္တာ ကိုဖိုးေထြး ဖမ္းေခၚလာတဲ့ ဆရာဝန္က မိန္းမ ျဖစ္ေနၿပီး ေတာ္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေကာင္းၿပီးကိုယလုံးကိုယ္ေပါက္ လွတဲ့ မိန္းမတေယာက္ ျဖစ္ေနလို႔ သူ အရမ္း သေဘာက်ေနတယ္ ။
ဘရဏီကို ေဆးကုဖို႔ထက္ ေဒါက္တာမကို ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ပစ္ဖို႔ သူ စဥ္းစားေနတာ…။
ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္လည္း ဘရဏီဆိုတဲ့ အရမ္းအဖ်ားတက္ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္မကို ေဆး႐ုံလည္း ပို႔ခြင့္မရေတာ့ ပါလာတဲ့ ေဆးနဲ႔ အတတ္နိုင္ဆုံး ကုသေပးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေသနတ္သမားကို ျပန္ပို႔ေပးဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ 
ေသနတ္သမားက ျပန္မပို႔ေပးေတာ့ဘူး…ေဒါက္တာ့ကိုပါ ဒီမွာ ေခၚထားလိုက္ၿပီလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားရတယ္ ။
“ အို…က်မ..က်မ ေဆးကု ဆိုလို႔လည္း ကုေပးၿပီးၿပီ….ရွင္ ဘာေၾကာင့္ က်မကို ဖမ္းထားအုံးမွာလဲ”
“ ဖ်ားေနတဲ့ ကေလးမက စိတ္ခ်ရေသးတာ မဟုတ္ဘူးေလ..ေဒါက္တာ ..ေဒါက္တာ့ကို က်ေနာ္တို႔ ျပန္မလႊတ္နိုင္ေသးဘူး….” လို႔ ေျပာတယ္ ။ သူ႔စကားထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ လို႔ ပါသြားတဲ့အတြက္ ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္လည္း ေသနတ္သမားဟာ တေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ လည္း သူ႔ထိန္းခ်ဳပ္ေရးအခန္းက ေမာ္နီတာကေန သူ႔အေဖ ယာဥ္ေမာင္း ဘဝကေန သူ႔တပည့္ျဖစ္လာတဲ့ ကိုဖိုးေထြးနဲ႔ ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္ စကားေျပာေနတာကို နားေထာင္ေနသလို ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္ရဲ့ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းရင္းတဲ့ ရင္စိုင္ေတြကိုေရာ ခါးေသးေသး ေအာက္က စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကိုေရာ စူးစိုက္ကာ ၾကည့္ေနတယ္ ။
ဆင္းရဲၿပီး ေငြအျမဲလိုေနတဲ့ အေႂကြးပတ္လည္ ၀ိုင္းရံေနတဲ့ ကိုဖိုးေထြးကို သူ ေငြနဲ႔ေပါက္ၿပီး တပည့္ေမြးလိုက္တယ္ ။ ကိုဖိုးေထြးလည္း ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ဆိုက္ကိုလုပ္ရပ္ေတြကို သိရွိသြားေပမယ့္ သူ႔မိသားစုကို လုံလုံေလာက္ေလာက္ ေထာက္ပ့ံလိုက္တဲ့ သူေဌးသား ေနမင္းကို တပည့္ခံလိုက္ၿပီး သူခိုင္းတာေတြကို လုပ္ကိုင္ေပးေနတယ္ ။ ဆရာဝန္မကို ဖမ္းေခၚခိုင္းေတာ့ မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာဖုံး မစြပ္ေတာ့ဘဲ ေပၚတင္ႀကီးဘဲ သြား ဖမ္းေခၚပစ္လိုက္တယ္ ။ အဓိကက ဆရာဝန္မကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလႊတ္ဘဲထားလိုက္ရင္ ၿပီးတာဘဲ လို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သူ႔ကို ေျပာတယ္ ။
သူေဌးသားလည္း မိန္းမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖမ္းေလွာင္ထားၿပီး သူ႔အ႐ုပ္ကေလးေတြလို သေဘာထားၿပီး သူတို႔ကို အဝတ္ခၽြတ္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ ကိုယ္လုံးတီး ကိုယ္အလွအပေတြကို တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ ထိုင္ေငးၾကည့္လိုက္ စိတ္ႂကြလာရင္ သူတို႔ကို သြားကိုင္တြယ္ စုတ္ယက္လိုက္ လုပ္ေနတယ္ ။
ကိုဖိုးေထြးကို ဦးေဆာင္းေအးက ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အေၾကာင္း လာစုံစမ္းတယ္ ။ အစ္ေမးတယ္ ။ ဒီလို ဦးေဆာင္းေအး လာေမးျမန္းတယ္ ဆိုတာကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ျပန္ေျပာျပလိုက္တယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က “ အင္း..ေအးေအးမေနဘဲ သူမ်ားကိစၥ ဝင္စပ္စု ဝင္ရႈပ္ခ်င္တဲ့ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးကို ပညာေပးေရး အစီအစဥ္ မၾကာခင္ စရမယ္ ကိုဖိုးေထြးေရ…” လို႔ ေျပာတယ္။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ကိုဖိုးေထြးကို အစားထဲ အိပ္ေဆးခပ္ေကၽြးလိုက္လို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေဒါက္တာမေလး ရဲ့ အဝတ္ေတြ အားလုံးကို ခၽြတ္ခိုင္းထားလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ အက်ဥ္းသားေတြ ထားတဲ့ အခန္းေတြဖက္ကို ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။
စီးပြားေရး အေမၽွာ္အျမင္ႀကီးတဲ့ သူ႔အေဖဦးလၽွမ္းေတာက္က ရန္ကုန္တဝိုက္က ၿခံေတြ ေျမေတြကို တေန႔ေစ်းတက္တဲ့အခါ ျပန္ေရာင္းစားနိုင္ဖို႔ ရသမၽွ လိုက္လံ ဝယ္ယူခဲ့ေတာ့ တခ်ိဳ႕ ေျမေတြ ၿခံေတြကို ေစ်းတက္လာတဲ့အထိ ဒီအတိုင္းဘဲ ပစ္ထားလိုက္ခဲ့ေတာ့ ဆိုက္ကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သူ႔အေဖ ဝယ္ထားတဲ့ ေၿမ ၿခံ အိမ္ေတြထဲက အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံ အေဟာင္းႀကီးကို အခုလို သူ႔႐ူးႏွမ္းမႈေတြအတြက္ အသုံးခ်ေနတာ ျဖစ္တယ္ ။
သူ ဦးတည္ေနတာက စုမိယာမာဂုခ်ီရဲ့ အခန္း ..။
ငတ္မြတ္ျခင္း ဒုကၡနဲ႔ သံမံတလင္းၾကမ္းမွာ အဝတ္မပါ အိပ္ရတဲ့ ဒုကၡ..အိမ္သာ မရွိတဲ့ ဒုကၡေတြကို မခံနိုင္တဲ့ စုမိယာမာဂုခ်ီက အရင္ဦးဆုံး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဆီမွာ ဒူးေထာက္ အညံ့ခံခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ဒုတိယတေယာက္က ဘဏ္ဝန္ထမ္း ေကာင္မေလး ယုႏြယ္မိုးဦး ။
႐ူးသထက္ ႐ူးလာတဲ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္လည္း အႀကံသစ္တမ်ိဳး ေခါင္းထဲမွာ ေပၚလာတယ္ ။စုမိယာမာဂုခ်ီကို သူ႔အက်ဥ္းခန္းေလးထဲက ထုတ္ယူလိုက္တယ္ ။ အျမဲတမ္း သတိရွိတဲ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က စုမိယာမာဂုခ်ီကို ထြက္ေျပးဖို႔ သူ႔ကို ျပန္တိုက္ခိုက္ဖို႔ေတာ့ မႀကိဳးစားေလနဲ႔..လုပ္ခဲ့ရင္ေသနတ္နဲ႔ အေသပစ္သတ္မယ္ ဆိုတာကို တင္းတင္းမာမာ ေျပာဆိုလိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ စုမိယာမာဂုခ်ီကို အခန္းေလးထဲကေန ေခၚထုတ္သြားတယ္ ။ သူဦးတည္ေနတာက ယုႏြယ္မိုးဦးရဲ့ အခန္း ။
စုမိယာမာဂုခ်ီရဲ့ အခန္းနဲ႔ ယုႏြယ္မိုးဦးရဲ့ အခန္း ၾကားမွာ မိန္းမိန္းရဲ့ အခန္း ရွိေနတယ္ ။ မိန္းမိန္းကခုထိ အညံ့မခံေသးဘူး ။ တင္းခံေနတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ မိန္းမိန္း အခန္းေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့အစားအစာ အထဲသြင္းဖို႔ ေဖါက္ထားတဲ့ အေပါက္ေလးကေန အထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္ ။အစာေရစာ ျပတ္လပ္ေနတဲ့ မိန္းမိန္း ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေခြေခြေလး လဲေနတယ္ ။
“ မိန္းမိန္း….မင္း ငါ့စကားကို နားေထာင္ၿပီး အကုန္လိုက္ေလ်ာမယ္ ဆိုရင္ ငါက မင္းကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထားဖို႔ ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ အျမဲ အဆင္သင့္ဘဲေနာ္…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
မိန္းမိန္းက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း မိန္းမိန္း အခန္းကေန ဆက္ေလၽွာက္တယ္ ။
စုမိယာမာဂုခ်ီရဲ့ လက္ေမာင္းကို လက္တဖက္နဲ႔ ကိုင္ဆုပ္ရင္း ယုႏြယ္မိုးဦးရဲ့ အခန္းကို ဖြင့္တယ္ ။
ယုႏြယ္မိုးဦးက ကုတင္ေလးေပၚမွာ လွဲအိပ္ေနရာက ထထိုင္လိုက္တယ္ ။
“ အကို..က်မ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္ …”
“ နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ငါ့ကို ပုေလြကိုင္ေပးရမယ္ …”
“ ဟုတ္အကို….”း ယုႏြယ္မိုးဦး
ယုႏြယ္မိုးဦးက သံမံတလင္း ၾကမ္းေပၚ ဒူးေလးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္ ။ စုမိယာမာဂုခ်ီက ျမန္မာလိုနားမလည္ေပမယ့္ ယုႏြယ္မိုးဦး ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တာကို ၾကည့္ၿပီး ပုေလြမႈတ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီး ယုႏြယ္မိုးဦးရဲ့ ေဘးမွာ ယွဥ္ရက္ေလး ဒူးေထာက္လိုက္တယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္လည္း သူဝတ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္ ။မတ္ေထာင္ေနတဲ့ လုံးပတ္တုတ္တုတ္နဲ႔ လိင္တန္ႀကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာတယ္ ။
“ ကဲ….မႈတ္ေပးၾကစမ္း …”
ယုႏြယ္မိုးဦးက လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနၿပီး အရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးငုံကာ စုတ္လိုက္သည္ .။ စုမိယာမာဂုခ်ီက ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က လိင္တန္ကို ယုႏြယ္မိုးဦးနဲ႔ အတူတူ စုတ္ၾကဖို႔ အဂၤလိပ္စကားနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
မိန္းမေခ်ာေလး ႏွစ္ေယာက္ လိင္တန္တေခ်ာင္းထဲကို မၽွေဝၿပီး စုတ္ေပးေနၾကတယ္ ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ မ်က္ႏွာခ်င္းေတြ ထိေတြ႕နီးကပ္လြန္းေနတယ္ ။ ဒါကို ၾကည့္ၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အႀကံအသစ္တခု ရလိုက္တယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္း နဲ႔ ေဆြထိုက္တို႔ သူတို႔ လိုက္ရွာေနတဲ့ ကိုဖိုးေထြး ဆိုတဲ့ လူရဲ့ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ရတယ္ ။
“ က်ေနာ္တို႔ သူေဌးက သူ႔သားနဲ႔ အျမဲ သြားဖို႔ ကိုဖိုးေထြးကို တာဝန္ေပးခဲ့တယ္ဗ်..သူေဌးသား ေနမင္း လ်မ္းေတာက္နဲ႔ ကိုဖိုးေထြး တပတ္ေလာက္လည္း အတူတူ လုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ကိုဖိုးေထြးကက်ေနာ္တို႔ဆီကို ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္..သူ အလုပ္ကေန ထြက္ၿပီ…တဲ့…”
“ သူ႔ကို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လို ေတြ႕နိုင္မလဲ..သူ႔လိပ္စာေလးမ်ား ရနိုင္မလား…”
“ ဟုတ္ကဲ့ ..က်ေန္ာ အခုဘဲ ရွာေပးပါမယ္…..”
မန္ေနဂ်ာ ဆီက ရလာတဲ့ ကိုဖိုးေထြးရဲ့ လိပ္စာ အတိုင္း သူတို႔ လိုက္သြားၾကတယ္ ။ ကိုဖိုးေထြးက ေဆးခန္းက ေဒါက္တာမကို ေသနတ္ၿပ ဖမ္းေခၚသြားတယ္ လို႔ သိရွိထားရတာမို႔ ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း လက္နက္အျပည့္အစုံနဲ႔ သူတို႔အဖြဲ႕ အားလုံးကို ေခၚသြားလိုက္တယ္ ။ ၿမိဳ႕အစြန္အဖ်ားက ရပ္ကြက္ေလးတခုက သြပ္မိိုး ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးေတြ ၾကားကို သူတို႔ ေရာက္သြားရတယ္ ။
အိမ္သာေတြက နံေစာ္ေနတာမို႔ ေဆြထိုက္ ႏွေခါင္းကို လက္ကိုင္ပုဝါေလးနဲ႔ အုပ္ထားတယ္ ။ ဇြဲႀကီး လင္းသိန္းတိုးနဲ႔ ဆရာရဲသန္းတို႔က ေသနတ္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ ကိုဖိုးေထြးရဲ့ အိမ္ေလးကို ၀ိုင္းထားၾကတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းက တံခါးကို ေခါက္တယ္ ။
“ ကိုဖိုးေထြး..ကိုဖိုးေထြး ရွိလား……”
အထဲက လူသံလိုလို ၾကားလိုက္ၾကရတယ္ ။ ဇြဲႀကီးက ေသနတ္ကို တံခါးဆီကို တည့္တည့္ ခ်ိန္ရြယ္ထားတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္း တံခါးကို ထပ္ထုတယ္ ။
“ ကိုဖိုးေထြး..ရဲတပ္ဖြဲ႕ကပါ..ေမးစရာေလး ရွိလို႔….ထြက္ခဲ့ပါ…”
တံခါး ပြင့္လာတယ္ ။ အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ မိန္းမတေယာက္ မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႔ ထြက္လာတယ္ ။
“ ကိုဖိုးေထြး မရွိပါဘူးရွင္..ဘာကိစၥမ်ား ရွိပါသလဲရွင့္…”
“ က်ေနာ္တို႔ ေမးစရာ ရွိလို႔ပါ..သူ ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမလဲ…”
“ မေသခ်ာဘူးရွင့္..သူက သူ႔သူေဌးနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတာ..သူျပန္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွ ျပန္လာတယ္..တခါတေလ လည္း ျပန္မလာဘူး….”
“ သူ႔သူေဌးဆိုတာက….”
“ ကိုေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ပါ….သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ သားေပါ့….”
“ သူ႔ကို ဘယ္မွာ ေတြ႕နိုင္မလဲ….ကိုေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ နဲ႔ ကိုဖိုးေထြး ရွိမယ့္ ေနရာေပါ့..လိပ္စာေလး ရနိုင္မလား…”
“ က်မ မသိဘူးရွင့္….”
ဇြဲႀကီး ေရွ႕ကို တိုးလာတယ္ ။
“ ခင္ဗ်ား မညာနဲ႔ဗ်ာ..ဘာလဲ..စခန္းကို ေခၚသြားရမလား…”
ဇြဲႀကီးက ေငါက္လိုက္လို႔ မိန္းမ တုန္သြားတယ္ ။
“ မညာပါဘူးရွင္..က်မ တကယ္ မသိလို႔ပါ…..”
သူတို႔ မေအာင္ျမင္ဘဲ တပ္ေခါက္ ျပန္လာၾကရတယ္ ။ ကိုဖိုးေထြး ဆိုတဲ့ လူ မူမမွန္တာေတာ့ ေသခ်ာေနတယ္ ။ အိမ္ကို ျပန္ခ်င္မွ ျပန္တယ္ တဲ့ ။ တခုခုေတာ့ မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနတာ ေသခ်ာေနတယ္ ။
သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ သား ကိုေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ဘယ္လို ေတြ႕နိုင္မလဲ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကေရာ ဘယ္လိုေကာင္လဲ ။ ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ ကိုဖိုးေထြးရဲ့ လိပ္စာကို ေပးခဲ့တဲ့ မန္ေနဂ်ာဆီ ျပန္ေရာက္သြားတယ္ ။ သူေဌးသား ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဘယ္မွာလဲလို႔ ေမးတယ္ ။ မန္ေနဂ်ာက ေရႊေတာင္ၾကားလမ္းမွာ ရွိတဲ့ ၿခံ
ဝင္းက်ယ္က်ယ္နဲ႔ တိုက္အိမ္ႀကီးတလုံးကို လႊန္လိုက္တယ္ ။ သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ၿခံမွာ သြားစုံစမ္းပါ တဲ့ ။

သူတို႔ သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ၿခံကို လိုက္သြားၾကတယ္ ။ ဗဟန္းက ကုမၸဏီ ၿခံဝင္းမွာလိုဘဲ ကာကီ ယူနီေဖါင္းဝတ္ အေစာင့္ေတြ ရွိေနတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းကို သူေဌးရဲ့ လူယုံ ဦးေဆာင္းေအး ဆိုတဲ့ လူတေယာက္က ထြက္ေတြ႕တယ္ ။ ဦးေဆာင္းေအးဟာ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို အလုပ္ မဝင္ခင္က ရဲတပ္ဖြဲ႕က ရဲမႉးအဆင့္ 
အရာရွိတေယာက္ ဆိုတာ ဦးေဆာင္းေအး ေျပာျပလို႔ သိလိုက္ရတယ္ ။
ဦးေဆာင္းေအးက သူေဌးသား ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ေနတဲ့ေနရာ အတည္တက် မရွိဘူး..အိမ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပိုင္ဆိုင္ထားတာမို႔ သူ ေနခ်င္တဲ့ေနရာမွာ ေနတယ္..သူ႔ကို ေတြ႕ရဖို႔ ခက္တယ္..သူ 
ဖုန္းဆက္ၾကည့္ပါမယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ရဲ့ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚၾကည့္ပါတယ္ ။ ဖုန္းမထူးဘူး ။
“ က်ေနာ္လည္း ယာဥ္ေမာင္းကိုဖိုးေထြး သူေဌးဆီက အလုပ္ထြက္သြားၿပီး သူေဌးသားရဲ့ လခစား တပည့္ ျဖစ္သြားကထဲက သူတို႔ ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ..ဘာေတါ ျဖစ္ပ်က္ေနလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္
ေနတာပါ..က်ေနာ္ သူတို႔ ဘယ္မွာ ရွိတယ္ ဆိုတာကို သိရတာနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကို အေၾကာင္းၾကားပါမယ္ …”လို႔ ဦးေဆာင္းေအးက ေျပာတယ္ ။
သူေဌးသား ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဟာ စိတ္သိပ္မမွန္ဘူး လို႔ လည္း ဦးေဆာင္းေအးက ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ ဘယ္လို..ဦးေဆာင္းေအး..စိတ္မမွန္ဘူး..ဟုတ္လား…..”
“ ဟုတ္တယ္ ….စိတ္ကူးရွိတာကို လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ မစဥ္းစား မဆင္ျခင္ဘဲ လုပ္ထည့္ ပစ္လိုက္တတ္တယ္ ….”
“ ဘယ္လိုဟာေတြလဲ ေျပာျပနိုင္မလား…”
ဦးေဆာင္းေအး အေျပာရခက္ေနတယ္ ။ တခ်ိ ု႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ လုပ္ခဲ့တာေတြကို သူ ဖုံးဖိခဲ့ ေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား…။
“ ရည္းစားေတြ အမ်ားႀကီး တၿပိဳင္နက္ ထားတာမ်ိ ုးပါ…..”
ကြန္းေဇာ္မန္းက တဟားဟား ရယ္လိုက္တယ္ ။
“ ဒါကေတာ့ ဒီအဖြဲ႕ထဲက ဇြဲႀကီးလည္း က်ဴးလြန္တတ္ပါတယ္…ဟားဟား……”
ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ အျပန္လမ္းမွာ သူတို႔ ဌာနခ်ဳပ္က စက္နဲ႔ လွမ္းေျပာတယ္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက ဘဏ္ခြဲတခုကို လူတေယာက္ ေသနတ္ျပၿပီး တိုက္သြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္း ။

ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ သူ႔ထိန္းခ်ဳပ္ေရး အခန္းထဲက ေမာ္နီတာႀကီး ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတယ္ ။
သူ ေဒါက္တာမေလးကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနတာ…။
ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္ ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္ဆိုလို႔ ခ်ည္မၽွင္တမၽွင္ေတာင္ ရွိမေနဘူး ။ အေမႊးေျပာင္ေအာင္ ရွင္းထားတဲ့ ေဒါက္တာမေလးရဲ့ အဂၤါစပ္မို႔မို႔ႀကီးက သူ႔စိတ္ရိုင္းေတြကို တမဟုတ္ခ်င္း ထႂကြ ေသာင္းက်န္းလာေစတယ္ ။ ရင္စိုင္ လုံးလုံး တင္းတင္းေတြကလည္း နို႔သီးေခါင္း ညိဳညိဳေလးေတြနဲ႔ တအား လွေနတယ္ ။
ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဆင့္ကို သူ ဒီည ဖြင့္မည္ လို႔ သူ စဥ္းစားေနတယ္ ။ 
ဒုံးဒုံးဒုံး …ဒုံးဒုံးဒုံး……
တံခါးထုသံ ….။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ စားပြဲေလးအေပၚက အသြား ရွစ္လက္မ ရွိတဲ့ ဓါးေျမႇာင္ကို ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး တံခါးေပါက္ဆီကို ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။
“ အျပင္က ဘယ္သူလဲ…..”
“ ဖိုးေထြးပါ ဆရာ….”
“ လာၿပီ..လာၿပီကြ…”
တံါခါးေျပးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဖိုးေထြး ဝင္လာတယ္ ။ ဂုံနီအိတ္နဲ႔ အျပည့္ထည့္ထားတဲ့ ေငြေတြ ကို ဖိုးေထြးက ျပတယ္ ။
“ အဆင္ေျပခဲ့လား….”
“ ေျပတယ္.ဆရာ…..အေရးတႀကီးေတာ့ ေျပာစရာ ရွိတယ္….”
“ ဘာလဲ…ေျပာ ”
“ ရဲေတြ က်ေနာ့္ကို လိုက္ရွာေနတယ္ ဆရာ..က်ေနာ့္မိန္းမ အိမ္ကို ရဲေတြ ေရာက္သြားတယ္ ….သူေဌးရဲ့ ၿခံကိုေရာ …ကုမၸဏီ႐ုံးကိုေရာ ရဲေတြ လိုက္သြားတယ္ ဆရာ…”
“ ေဟ..ဟုတ္လား…..ဟားဟား….သူတို႔ ေဆးခန္းကို မ်က္ႏွာေျပာင္ႀကီးနဲ႔ ဝင္သြားတဲ့ မင္းကို မွတ္မိတဲ့ မ်က္ျမင္သက္ေသ ရသြားတယ္ နဲ႔ တူတယ္…”
“ ဟုတ္တယ္..ဆရာ..က်ေနာ္ အျပင္ါထြက္ လႈပ္ရွားလို႔ သိပ္ မေကာင္းေတာ့ဘူး ထင္တယ္..”
“ ေအး..ဟုတ္တယ္ကြ..မင္း ဒီထဲမွာဘဲ မိန္းမေတြနဲ႔ ေအာင္းေနလိုက္အုံး..ငါ ထြက္စရာရွိ ထြက္မွာေပါ့ကြာ…”
“ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ…”
“ က်ေနာ္ ေစာ္ေလးေတြ စားဖို႔ ၀ါးဖို႔ေရာ လိုအပ္တာေတြေရာ တပါတည္း ဝယ္ခဲ့တယ္….”
“ ေကာင္းတယ္ …..သူတို႔ေလးေတြလည္း ဆာေလာင္ေနၾကေရာေပါ့….ကဲ..မင္း နားလိုက္အုံး…..ငါဘဲ တာဝန္ယူ ေကၽြးေမြးလိုက္ပါမယ္…..”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ကုလားထိုင္မွာ ခပ္ေလၽွာေလၽွာထိုင္ေနတယ္ ။ သူ႔ကိုယ္ အေပၚပိုင္းမွာ တီရွပ္ တထည္ကို ဝတ္ထားေပမယ့္ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ ဘာမွ မဝတ္ထားဘူး ။ သူ႔အေရွ႕က ကုတင္ပုေလး အေပၚမွာ ယုႏြယ္မိုးဦးနဲ႔ စုမိယာမာဂုခ်ီတို႔ အဝတ္မပါ ကိုယ္လုံးတီးေတြနဲ႔ တေယာက္ကို တေယာက္ ကိုင္တြယ္ေနၾကတယ္ ။ ပြတ္သပ္ စုတ္ယက္ေနၾကတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို တေယာက္နဲ႔တေယာက္ စုတ္ယက္ ပြတ္သပ္ခိုင္းထားတာ ျဖစ္ၿပီး အေကာင္းဆုံး လုပ္ျပနိုင္တဲ့သူကို အထူး ဆုလဒ္အျဖစ္ အျပင္ကို ကားနဲ႔ ေခၚထုတ္သြားမယ္ လို႔ ဂတိျပဳ  ေျပာဆိုထားတယ္ ။ စုႏြယ္မိုးဦးနဲ႔ စုမိယာမာဂုခ်ီတို႔လည္း ဒီအခန္းေလးေတြထဲမွာ ေနမျမင္ ေလဝဝမရႈရဘဲ ေအာင္းေနၾကရတာ ၾကာေနၿပီ ဆိုေတာ့ အျပင္ကို ကားနဲ႔ ထြက္ရမွာကို အရမ္း စိတ္ဝင္စားေနၾကတယ္ ။ သူတို႔ရဲ့ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္လည္း လမ္းစ တခုခု မေတြ႕နိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ မရဘူးေလ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ လိင္တန္ေခ်ာင္းႀကီး မာေက်ာေတာင္မတ္ေနတယ္ ။ သူ႔ညာဖက္လက္က လိင္တန္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ ။ ယုႏြယ္မိုးဦးနဲ႔ စုမိယာမာဂုခ်ီတို႔ကို အခုလို လက္စ္စဗီယန္ေတြလိုတေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ခိုင္း ယက္စုတ္ခိုင္းထားတာကို သူ ထိုင္ၾကည့္ၿပီး ကာမစိတ္ အရမ္း ထႂကြလာတဲ့အခါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သူ အားရပါးရ စပ္ယွက္မွာ ျဖစါတယ္ ။
သူတို႔ကို မက္လုံးေပးၿပီး ကားနဲ႔ အျပင္ကို ေခၚထုတ္မယ္လို႔ ခပ္ေပါ့ေပါ့ သူေျပာခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူ ေခၚထုတ္မလား မေခၚထုတ္ဘူးလား ဆိုတာကို သူကိုယ္တိုင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေသးပါဘူး ။
သူ ခၽြတ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ ဖုန္း ျမည္လာတယ္ ။ ဖုန္းသံက သူ႔ကို အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစတယ္ ။ က်ိန္ဆဲလိုက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ က်ေနတဲ့ ေဘာင္းဘီကို ေကာက္ယူလိုက္တယ္ ။ ဖုန္းကို ထုတ္ယူတယ္ ။
“ ဟင္..ဒက္ဒီ ေခၚတာ …”
“ ဟယ္လို..”
“ ေနမင္း…..မင္း ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ….”
“ က်ေနာ္ ေဘာက္ေထာ္က အိမ္မွာ ဒက္ဒီ….”
“ မင္း မညာနဲ႔ ..မင္း အရမ္း ညာတတ္ေနပါလား…မင္း ဘာေတြ ေလ််ာက္လုပ္ေနသလဲ….”
“ ဗ်ာ..က်ေနာ္ ဘာလုပ္လို႔လဲ ဒက္ဒီ…”
“ ဖိုးေထြး ဘယ္မွာလဲ….ဒီေကာင္ ငါ့ဆီက အလုပ္ထြက္သြားတယ္..ဒါ မင္း လက္ခ်က္လား…သူ ဘာေတြ ေလ််ာက္လုပ္ေနသလဲ..ရဲေတြ လာစုံစမ္းေနတယ္…..”
“ သား မသိဘူး..ဒက္ဒီ..သား နဲ႔ သူနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မရွိဘူး……”
“ မင္း အခု ခ်က္ခ်င္း ငါ့ဆီကို လာခဲ့စမ္း ေနမင္း..မင္းနဲ ငါ စကားေျပာခ်င္တယ္..မင္းကို ငါ ေတြ႕ခ်င္တယ္……”
“ ဟုတ္ကဲ့..ဒက္ဒီ..သား လာခဲ့မယ္…..”
“ ခ်က္ခ်င္းလား ….”

ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဖီးလ္ ငုတ္သြားတယ္ ။ ဖီးလ္ေတြ အကုန္ျပယ္သြားရတယ္ ။
“ ဝႉး…..ေဟ့…ရပ္လိုက္ေတာ့….STOP….”
စုမိယာမာဂုခ်ီက စုႏြယ္မိုးဦးရဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို လ်ာအျပားလိုက္နဲ႔ တျပတ္ျပတ္ ယက္ေပးေနရာက ရပ္လိုက္တယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သီးျခား ခြဲ မခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနေတာ့ဘဲ အခန္းတခန္းထဲမွာဘဲ အတူတူ ထားလိုက္ၿပီး အျပင္က ေသာ့ခတ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔အေဖဆီကို ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။

ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔လည္း ေနာက္ထပ္ အတိုက္ခံရတဲ့ ဘဏ္ကို ေရာက္သြားၿပီး စစ္ေဆးစုံစမ္းေတာ့ ဘဏ္ကို ေသနတ္တလက္နဲ႔ တကိုယ္ေတာ္ ဝင္ စီးနင္းတိုက္ခိုက္သြားတဲ့ လူ က မ်က္ႏွာဖုံး မစြပ္
ဘာမွ ကာထားတာ ဖုံးထားတာ မလုပ္ဘဲ မ်က္ႏွာေျပာင္နဲ႔ ဝင္လုပ္တယ္ဆိုတာ သိရွိရသလို မ်က္ျမင္သက္ေသေတြရဲ့ ထြက္ဆိုခ်က္အရ ဒီလူဟာ ကိုဖိုးေထြး ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာမွာ အမွတ္ႀကီးပါတဲ့ လူ
နဲ႔ တပ္အပ္ခၽြတ္စြပ္တူေနတာကို သိလိုက္ရလို႔ ကိုဖိုးေထြးဆိုတဲ့ လူကို အပူတျပင္း ဖမ္းဆီးရမိနိုင္ဖို႔ လူအင္အားကို သုံးၿပီး လိုက္ရွာၾကပါေတာ့တယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ သား ျဖစ္တဲ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဟာ ကိုဖိုးေထြးနဲ႔ ပတ္သက္ေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို ခန႔္မွန္းေနမိလို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ေတြ႕ၿပီး ေမးျမန္းစစ္ေဆး
ခ်င္ေနတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဌာနခ်ဳပ္က သူ႔ကို လွမ္းေခၚတယ္ ။ ရဲမႉးႀကီးရဲ့ ႐ုံးခန္းက သင္ဇာဝင့္ေမာ္ ေခၚတာပါ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းကို မီဒီယာ ( သတင္း႐ုပ္သံ ) အဖြဲ႕ေတြကို သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ခိုင္းတာ ..။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္လဲ ႐ုံးခန္းကို အျမန္ ျပန္ခဲ့ရၿပီး ရဲမႉးႀကီး ေျပာဆိုေစခ်င္တာေတြကို သူက သတင္းသမားေတြကို ေျပာဆိုေပးရပါတယ္ ။
ဒီခ်ိန္မွာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သူ႔အေဖ ဦးလၽွမ္းေတာက္ ေရွ႕ေမွာက္ကို ေရာက္ေနပါတယ္ ။ ဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ေဘးမွာ ဦးေဆာင္းေအးလည္း ရွိေနတယ္ ။
“ ေနမင္း..မင္း ဘာေတြ ေလ််ာက္လုပ္ေနသလဲ..ရဲေတြက မင္းကို ေတြ႕ၿပီး ေမးခ်င္ျမန္းခ်င္ေနၾကတယ္…..ဖိုးေထြးက ဆရာဝန္မတေယာက္ကို ေသနတ္ျပၿပီး ဖမ္းသြားတယ္ လို႔ သူတို႔ 
ထင္ေနၾကတယ္..မင္း နဲ႔ ဖိုးေထြး ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္တာလား..မင္း ဥပေဒကို ေဖါက္ဖ်က္ေနတာလား..မင္း ေထာင္က်မွာ မေၾကာက္ဘူးလား…..ေတာက္..မင္း ေတာ္ေတာ္ မိုက္တဲ့ေကာင္….”
အေဖရဲ့ ဆူပူေနတာကို ခံေနရတဲ့အခ်ိန္ အေဖရဲ့ ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ ဦးေဆာင္းေအးကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အရမ္းကို မုန္းတီးေနမိတယ္ ။
ငယ္ငယ္တုံးကလို သူ႔ကို လိုက္ ဖုံးဖိမေပးေတာ့ဘဲ သူ႔အေဖကို ဂုံးေခ်ာ ခၽြန္တြန္း လုပ္ေနတဲ့ ဒီဘဲႀကီးကို ေရေရလည္လည္ မုန္းတီးေနတယ္ ။
“ ေနမင္း..မင္း ရဲအဖြဲ႕နဲ႔ ေတြ႕လိုက္..မင္း ဘာမွ မလုပ္ဘူး ဆိုတာ ဖိုးေထြးနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ဆိုတာေတြကို သူတို႔ကို ရွင္းျပလိုက္ကြာ……မင္း အခု အခ်ိန္က စၿပီး ဘယ္ကိုမွ မသြားနဲ႔..ငါနဲ႔ဘဲ ေန….”
“ ဟာ..ဒက္ဒီကလည္း..ရဲေတြကို ရွင္းၿပ ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ္ နားေထာင္နိုင္တယ္…လိုက္နာနိုင္တယ္…..ဒက္ဒီနဲ႔ဘဲ အတူတူ ေနေနဖို႔ကေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး..မလိုက္နာနိုင္ဘူး….လုပ္စရာ
သြားစရာေတြ ရွိေသးတယ္…..”
“ မရဘူး..ေနမင္း..မင္း လူလည္လုပ္ေနတာေတြ မ်ားၿပီ..မင္းကို ငါ ဝင္မတားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး..မင္း ဒုကၡလွလွ ေရာက္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ငါ သိေနတယ္ ….”
“ ခက္တာဘဲ…ဒက္ဒီရာ…ခက္တယ္..ခက္တယ္ ……”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ လည္း ခဏ အေနျပၿပီး ကားေပၚတက္ ေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္ ။
ဦးတည္ခ်က္ မရွိဘဲ ကားေလ််ာက္ေမာင္းေနရင္း သူ ဘာေတြ ဆက္ လုပ္မလဲ စဥ္းစားေနတယ္ ။ ဖုန္း ျမည္လာျပန္တယ္ ။ ဒက္ဒီ ေခၚျပန္ၿပီ ထင္တာဘဲ ။ ဖုန္းမထူးဘဲ ထားမယ္ ။ဖုန္းကို တခ်က္ ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ဇဲဇဲ ျဖစ္ေနတယ္ ။
ဇဲဇဲက “ အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတယ္..အရမ္း လြမ္းေနတယ္…” လို႔ အထပ္ထပ္ သူ႔ကို ေျပာေနတယ္ ။ သူေရာက္ေနတာကလည္း လွည္းတန္းလမ္းမႀကီးေပၚမွာ ဆိုေတာ့ ဇဲဇဲ ရွိေနတဲ့ အင္းလ်ားလမ္းဖက္ကို သူ ေမာင္းလိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲကို သူလာေခၚမယ္ ဆိုတာ ဖုန္းဆက္ထားခဲ့တာမို႔ ဇဲဇဲ ၿခံေပါက္ဝက ထြက္ေစာင့္ေနတယ္ ။
ဇဲဇဲက ကားေပၚတက္လာၿပီး ဘယ္ေလာက္ လြမ္းတဲ့အေၾကာင္း သူ႔ကို ပစ္ထားတာလား ဘာညာ သရကာေတြ လုပ္တယ္ ။ ပုလဲခ ( ငိုၿပ )တယ္ ။ သူ႔စိတ္ေတြ ဇဲဇႀကိဳ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ ဇဲဇဲကိုဘဲ ဂ႐ုစိုက္ခ်င္သြားတယ္ ။ အရာရာကို ခဏ ေမ့ပစ္လိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲနဲ႔ မရမ္းကုန္းက ဂ်န္းရွင္းအိပ္ ကို ေရာက္သြားတယ္ ။ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲက ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ ႀကိဳက္တယ္။ ဇဲဇဲလိုဘဲ သူလည္း ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္တယ္ ။ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး စုတ္တံနဲ႔ ေဖ်ာ္ရည္စုတ္ေသာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ နံရံက တီဗီႀကီးက ၾကားျဖတ္သတင္း ဆိုၿပီး ျပသလိုက္တာေၾကာင့္ သူ ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။
ခုတေလာ သတင္းႀကီးေနတဲ့ မိန္းမေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ အမႈ အေၾကာင္း လုပ္တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျဖစ္ေနတယ္ ။
ရဲအုပ္ကြန္းေဇာ္မန္း ဆိုတဲ့ ရဲအရာရွိက အမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွင္းျပေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ သူေျပာတဲ့ စကားေတြထဲမွာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို နာက်င္ေစတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါသြားတယ္ ။  မိန္းမေတြကို တဏွာ႐ူး စိတၱဇသမားတယာက္က လိုက္ဖမ္းဆီး ေနတယ္ လို႔ ေျပာသြားတာကို သူ အရမ္း စိတ္ဆိုးသြားတယ္ ။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ့ ႀကိဳးပမ္းခ်က္နဲ႔ မၾကာခင္ ဖမ္းဆီး ရမိေတာ့မွာပါ လို႔လည္း ေျပာသြားတယ္ ။
အလကား အပိုေတြ ။သူတို႔ ဘာမွလည္း သဲလြန္စ ရတာလည္း မဟုတ္ဘူး..။ ဖိုးေထြးကို ဖြက္ထားလိုက္ရင္ သူတို႔ ဘယ္လို အစရွာမလဲ …။ ငါ့ကို လာေမးလဲ မသိဘူး..ေျပာလိုက္႐ုံဘဲ ။ ဘာအေထာက္အထား ရွိမလဲ …။
ဇဲဇဲက “ ကိုကို…ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲကြာ..ဇဲဇဲနဲ႔ ေတြ႕ရခ်ိန္ေလးမွာ အလုပ္ကိစၥေတြ ဘာေတြ ခဏေလာက္ ေမ့ထားလိုက္ပါလား…” လို႔ ႏႈတ္ခမ္းေလး စူၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ အင္းပါ ဇဲဇဲရယ္..ကိုကိုက ဇဲဇဲကို ဘယ္ေနရာကို ေခၚသြားၿပီး နမ္းပစ္ရမလဲ စဥ္းစားေနတာပါ…” လို႔ ဇဲဇဲကို သူ ျပဳံးၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူ လက္စားေျခရမွာ ကြန္းေဇာ္မန္း 
ဆိုတဲ့ ရဲ တေယာက္ တိုးသြားၿပီ လို႔ ၾကဳံးဝါးေနပါတယ္ ။

ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဇဲဇဲကို ဘယ္ကို ေခၚသြားရမလဲ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ အေျပးအလႊား စဥ္းစားေနတယ္ ။ ကားကို ခပ္မွန္မွန္ဘဲ ေမာင္းေနရင္း ဇဲဇဲလက္ကေလးကိုလည္း သူ႔လက္တဖက္နဲ႔ ကိုင္ပြတ္ေနေတာ့ ေခ်ာမႊတ္ႏူးညံ့လွတဲ့ ဇဲဇဲ အသားအရည္ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူ႔ကာမရာဂစိတ္ေတြ တရွိန္ရွိန္ တက္ႂကြလာေနတယ္ ။ ဇဲဇဲကို အဆုံးစြန္အထိ ဖြင့္ျဖဳတ္ပစ္လိုက္မယ္လို႔ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ သူတို႔ပိုင္တဲ့ အိမ္ေတြ တိုက္ခန္းေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားေတာ့ အဲဒီတိုက္ခန္းေတြထဲက အိပ္ရာအခန္းအနား အသင့္ ျပင္ထားၿပီးသားေနရာကို ေခၚသြားခ်င္လို႔ သူ စဥ္းစားေနတာ ။ေယာမင္းႀကီးလမ္းက ကြန္ဒိုအခန္းေတြကိုဘဲ ေခၚသြားမယ္လို႔ သူ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။
ဦးဝိစာရလမ္းအတိုင္း သူေမာင္းေနတယ္ ။ ကားေတြက လမ္းနဲ႔ မမၽွေတာ့ဘူး ။ ကားေတြ ပိတ္ေနလို႔ သူ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး ။ ဇဲဇဲရဲ့ ေပါင္တန္သြယ္ေလးေတြကို သူ ပြတ္ေနေတာ့ စိတ္ေတြက ပိုထိလာတယ္ ။ ေလေအးစက္ ဖြင့္ထားလို႔ ေတာ္ေသးတယ္ ။ မဟုတ္ရင္ အျပင္က ရာသီဥတု ပူျပင္း ကာမစိတ္ေၾကာင့္လည္း လူက ေဇာတက္ေနေတာ့ ကားေတြ ပိတ္ၾကပ္ညပ္ေနတာကို သူ႔စိတ္ေတြက ညည္းမခံနိုင္ဘူး ။ 
ဇဲဇဲက “ ကိုကို ေလၽွာက္ကိုင္ေနလို႔ ဇဲ စိတ္ေတြ ႂကြလာၿပီ..ဟင္း..ေဝဒနာေပးျပန္ၿပီ …ကိုကိုက ဆြ ဇဲက ထန္….အိပ္မေပ်ာ္ဘူး သိလား..” လို႔ ညဳတုတုေလး သူ႔ကို ေျပာေနလို႔ သူ႔ေပါင္ၾကားက ငပဲႀကီး ထိုးေထာင္ထလာတယ္ ။ ဇဲဇဲရဲ့ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားကို သူစမ္းလိုက္တယ္ ။မို႔ေဖါင္းေဖါင္း အဖုတ္ကို စမ္းမိတယ္ ။ လက္နဲ႔ အကြဲေၾကာင္းကို ရွာတယ္ ။ ပင္တီေလး ခံထားတာေတာင္ သူ စမ္းမိေနတယ္ ။သူအကြဲေၾကာင္းကို လိုင္းဆြဲေတာ့ ဇဲဇဲ လက္တဖက္က သူ႔လက္ေမာင္းကို တအား ဖ်စ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္တယ္ ။ ဇဲဇဲရဲ့ လက္သဲရွည္ေလးေတြက သူ႔အသားထဲကို စူးနစ္ေနတယ္ ။ နာက်င္ေပမယ့္ သူႀကိဳက္တယ္ ။ 
သူတို႔ ကြန္ဒိုက ေျမေအာက္မွာ ကားရပ္တဲ့ပါကင္လုပ္ထားတယ္ ။ ကားကို ပါကင္ကို ေမာင္းသြားလိုက္တယ္ ။ ပါကင္အေစာင့္ေကာင္ေလး တိုးတိုး သူ႔ကားဆီကို ေျပးလာတယ္ ။ တိုးတိုးက သူ႔အေဖတပည့္တေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ဦးစိုးမိုးရဲ့ သားေလး ။ ဦးစိုးမိုး အၿငိမ္းစား ယူသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔မိသားစုကို ျပန္ၾကည့္ခ်င္တဲ့အတြက္ သားျဖစ္တဲ့ တိုးတိုးကို အလုပ္ေပးထားတာ ။ ပါကင္အေစာင့္ ။ တိုးတိုးနဲ႔ ကားကို ထားခဲ့ၿပီး အေပၚဆုံးထပ္ အခန္းကို ဓါတ္ေလွခါးနဲ႔ တက္ခဲ့တယ္ ။ ဇဲဇဲက သူ႔လက္ေမာင္းကို လက္ကေလးနဲ႔ တြဲဖက္ထားတယ္ ။ ခ်စ္စရာ ေကာင္မေလးကို ဒီတခါေတာ့ ပါကင္ဖြင့္ပစ္လိုက္မယ္ ..။
မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီးကို ဖမ္းေလွာင္ထားတဲ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အတြက္က မိန္းမဆိုတာ ေပါမ်ားေနတယ္ ။ သူ အတင္းႀကီး မုဒိန္း တင္မက်င့္ေပမယ့္ စိတ္ဓါတ္က်လာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဒုကၡေပးၿပီးမိန္းမေတြက သူလိုတာေတြကို ေပးလာရေအာင္ လုပ္တယ္ ။ သူ႔ကို ဆိုက္ကိုလို႔ ကြယ္ရာမွာ ေခၚေနၾကတာကိုေတာ့ သူမသိေသးဘူး ။ ေစာေစာက ကြန္းေဇာ္မန္းဆိုတဲ့ ရဲအရာရွိက သူ႔ကို စိတၱဇတဏွာ႐ူးလို႔ သုံးႏႈံးသြားတာကို သူ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ အမွန္တရားကို သူေျပာတာဘဲ လို႔ သူစိတ္မထားနိုင္ဘူး ။ သူ႔ကိုယ္သူ ဆိုက္ကိုေကာင္ ဆိုတာ သူ လက္မခံဘူး ။ သူလုပ္တာေတြက မွန္တယ္လို႔ေတာ့ သူမထင္ဘူး ။ စိတ္ကို အလိုလိုက္ၿပီး လုပ္ခ်င္တာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနလို႔ တေန႔ေန႔ သက္ဆိုင္ရာ ရဲအဖြဲ႕ေတြ သူမွန္းသိသြားရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း သူ မသိဘူး ။
တိုက္ခန္းထဲကို ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ဇဲဇဲကို ဖက္ထားတဲ့ သူ႔လက္ေတြက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းႀကီးဘဲ ဇဲဇဲရဲ့ ဖင္တုံးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္သလို ေနာက္လက္တဖက္ကလည္း ဇဲဇဲရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
“ အို႔ ကိုကို ၾကမ္းလိုက္တာ…”
ဇဲဇဲက ဂ်ပန္မေလးတေယာက္ ကိုရီးယားမေလးတေယာက္ ပုံစံေလး ..။ေခတ္မွီအဝတ္အစားနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားပုံက ေနာက္ဆုံးေပၚ ဒီဇိုင္း ေတြ ။ ဇဲဇဲ ကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ပူးငုံကာ စုတ္ရင္း ဇဲဇဲ အဝတ္အစားေတြကို သူခၽြတ္တယ္ ။ သူ႔ဖါသာ ခၽြတ္႐ုံမကဘူး..ႏႈတ္ခမ္းစုတ္တာ ခြာလိုက္ၿပီး..“ အဝတ္ေတြ အကုန္ခၽြတ္..” လို႔ဇဲဇဲကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲက “ ဇဲကို ေၾကးစားမိန္းကေလးလို မဆက္ဆံနဲကြာ…” လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္ ။သူက မိန္းမေတြကို ဖမ္းေလွာင္ၿပီး ဗိုလ္က်ေနက် ျဖစ္ေနေတာ့ သူ႔ဆက္ဆံပုံေတြက ၾကမ္းတမ္းေနတယ္ ။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဇဲဇဲက သူ႔ကို အလိုလိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲ အဝတ္ေတြ အကုန္ ၾကမ္းျပင္မွာ ပုံက်ေနၿပီ ။ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ကိုယ္တုံးလုံးမေလး ျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ အၾကမ္းကိုင္တာကို ခံရေတာ့တာဘဲ ။“ အသားနာတယ္.ကိုကို..ေျဖးေျဖးလုပ္ပါကြာ….”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဇဲဇဲကို ၾကမ္းျပင္က ေကာ္ေဇာ္ေပၚမွာဘဲ ပက္လက္ ဆြဲလွဲၿပီး ဇဲဇဲေပါင္တန္ေတြကို ကားျဖဲလိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္တယ္ ။ ဇဲဇဲက ေရကူးေတာ့ ေရကူးဝတ္စုံ ဝတ္တဲ့အခါအေမႊးထြက္မလာေအာင္ အေမႊးရွင္းထားလို႔ ဇဲဇဲ ေစာက္ဖုတ္က အေမႊးမဲ့ ခုံးေျပာင္ဝင္းေနတယ္ ။ အသားက ျဖဴလြန္းလို႔ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက နီရဲေနတယ္ ။ အပ်ိဳေလးမို႔ ေပါင္ျဖဲကားလိုက္တာေတာင္ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ပြင့္မလာခ်င္ဘူး ။ ေစ့ကပ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ထိုးခြဲ ဖြင့္ေနတယ္ ။ ဇဲဇဲရဲ့ ေအာ္ညည္းသံေလးက သိပ္မက်ယ္ေလာင္လွေပမယ့္ ဒီေအာ္ညည္းသံေတြက ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ေရွ႕ဆက္တိုးေစတယ္ ။ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ အစုံအဆန္ ဖိယက္ေပးေနတဲ့ သူ႔လ််ာအျပားလိုက္ႀကီးကို ဇဲဇဲ သေဘာက်သြားပုံဘဲ ။ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္ေနတဲ့ ဇဲဇဲဟာ သူ႔ေခါင္းကို တအားဆုပ္ကိုင္ထားေနတယ္ ။ “ ကိုကိုရယ္..ကိုကိုရယ္..” လို႔လည္း တဖြဖြ ေခၚေနတယ္ ။“ အား..အား..အအ….အအ…အ….အ…..အားအား…” လို႔လည္း ေအာ္တယ္ ။
သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူဆန႔္ထုတ္ၿပီး ဇဲဇဲ တငးမာဖြ႕ံထြားတဲ့ နီု႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္းကိုင္တယ္ ။ နို႔သီးေလးေတြက သိပ္ႀကီး စူမထြက္ေသးဘူး ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ဒီနို႔သီးေလးေတြကို အတင္း ပြတ္ေနတယ္ ။ ဆြဲထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ငပဲတန္က တအားကို မာေက်ာေနတယ္ ။ အစြမ္းကုန္လည္း ႀကီးထြားေနတယ္ ။ ဇဲဇဲ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီေစာက္ဖုတ္ေပါက္ေလးထဲကို မိနစ္ပိုင္းေလာက္အတြင္း သူ႔ငပဲတန္ႀကီး ထိုးသြတ္ေတာ့မွာ ဆိုတာကိုလည္း သူသိေနတယ္ ။ သိေနေတာ့ ငပဲတန္က ေပါက္ကြဲလုမတတ္ တင္းမာလြန္းေနတယ္ ။
ေစာက္စိေလးကို လ်ာနဲ႔ ကလိေပးေနရာက သူ ေစာက္ဖုတ္ကေန ပါးစပ္ ခြာလိုက္တယ္ ။သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ႏွေခါင္းမွာ အရည္ေတြ ေပပြေနတယ္ ။သူ႔ပါးစပ္ထဲ အရသာ တခု ရေနတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္ အရသာ ဆိုတာ သူသိတယ္ ။ သူေစာက္ဖုတ္ေတြ အမ်ားႀကီး ယက္ခဲ့တာဘဲေလ ။ဇဲဇဲ မ်က္လုံးေလး ပြင့္လာတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး ။ ေစာေစာက ဇဲဇဲကို စ မႈတ္တဲ့ အခ်ိန္ထဲက သူ႔ေဘာင္းဘီကို သူ ကန္ခၽြတ္ပစ္လိုက္ခဲ့တာ ။ သူ႔ငပဲႀကီးကို ဇဲဇဲ ေတြ႕သြားတယ္ ။ “ ဟယ္ကိုကိုရယ္..အႀကီးႀကီးဘဲကြာ..” လို႔ ဇဲဇဲ ပါးစပ္က တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တာကို သူ ဂ႐ုမစိုက္အားဘူး ။ ဇဲဇဲကို ၾကမ္းျပင္ကေန သူဆြဲထူလိုက္တယ္ ။ အိမ္ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ႀကီးမွာ ဇဲဇဲကို သူ မလိုးခ်င္ဘူး ။ အိပ္ခန္းထဲကို ဆြဲေခၚသြားလိုက္တယ္ ။
ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္ခႏၶာေတြနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကုတင္ႀကီးေပၚကို ေရာက္တာနဲ႔ လွဲအိပ္ခ်လိုက္ၾကတယ္ ။ ဇဲဇဲက “ ကိုကို နမ္းေပးတာ သိပ္ေကာင္းတာဘဲ ကိုကို..ဇဲလည္း ကိုကို႔ကို နမ္းေပးရမလားဟင္…” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သူ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဇဲဇဲ မ်က္ႏွာနားကို သူ႔ငပဲတန္ႀကီးကို ထိုးကပ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဇဲဇဲကသူ႔အတန္ေခ်ာင္းႀကီးကို မရဲတရဲ ကိုင္လိုက္တယ္ ။ ထိပ္ေခါင္းလုံးႀကီးက အေပါက္ေလးကေန အရည္ၾကည္ပ်စ္ပ်စ္ေလးေတြ စီးယိုက်ေနတာကို လက္ကေလးနဲ႔ ပြတ္ၾကည့္ေနတယ္ ။“ စုတ္လိုက္ ဇဲဇဲ….”ဇဲဇဲက သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ငပဲထိပ္ပိုင္းကို ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးနဲ႔ငုံလိုက္တယ္ ။“ အား..ဟုတ္ၿပီ..စုတ္လိုက္..စုတ္လိုက္….”ဇဲဇဲ လီးစုတ္ေပးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဇဲဇဲ နို႔ႏွစ္လုံးကို သူ ေဆာ့ကစား ဆုပ္နယ္ေနတယ္ ။ ဇဲဇဲလည္း ပါးစပ္ေလးနဲ႔ အျပည့္ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ငပဲတန္ေခ်ာင္းကို အားရပါးရ စုတ္ေပးေနတယ္ ။“ ေဂြးစိေတြကို ကိုင္ေပး..နယ္ေပး…”ဇဲဇဲက သူ႔စကားကို နားေထာင္ နာခံတယ္ ။ တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ ေဂြးစိေတြကို လက္ကေလးနဲ႔ ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ေပးတယ္ ။ဇဲဇဲ စုတ္ေပးတာကို သူ တကယ္တမ္း မႀကိဳက္ဘူး ။ ဇဲဇဲက အေတြ႕အၾကဳံ မရွိေသးေတာ့ ေကာင္းေကာင္း မစုတ္တတ္ဘူး ။ ဇဲဇဲကို အစုတ္ရပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ပက္လက္အိပ္ခိုင္းၿပီး ဇဲဇဲေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အၾကား သူ ဝင္ေနရာယူလိုက္တယ္ ။ သူ႔ငပဲတန္ကို ဇဲဇဲေစာက္ဖုတ္မွာ ေတ့လိုက္တယ္ ။ မိန္းမလိုးေနတာ ၾကာၿပီမို႔ စိတ္မွန္းနဲ႔ ဖမ္းေတ့လိုက္တာ ။ ဇဲဇဲနို႔တလုံးကို ဖမ္းစို႔လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ သူ႔ငပဲတန္ကို ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။“ အား..အို႔…”
 အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖတ္ၾကားထဲကို လိင္တန္ထိပ္ဖ်ား တိုးဝင္လာလို႔ လန႔္ၿပီး ေအာ္လိုက္တဲ့ ဇဲဇဲ အသံေလး ထြက္လာတယ္ ။ ေစာေစာက အဖုတ္ကို ေရေရလည္လည္ ယက္စုတ္ထားတာေၾကာင့္ ဇဲဇဲရဲ့ကာမအရည္ၾကည္ေတြနဲ႔ စိုလူးရႊဲေနတာေၾကာင့္ အပ်ိဳစစ္စစ္ အဖုတ္ေလးေပမယ့္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ဒစ္လုံးႀကီး ျမဳပ္ဝင္သြားပါတယ္ ။
“ အင္ဟင္..အင္ဟင္…ကိိုကို..ကိုကို….ရရဲ့လား..ျဖစ္ပါ့မလား..ဇဲ ဟာေလးမ်ား ျပဲသြားမလားဟင္…”
ဇဲဇဲရဲ့ စိုးရိမ္တႀကီး ေျပာလိုက္တဲ့ အသံေလး ထြက္လာတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကဲရဲ့ နို႔သီးေလးကို လ်ာႀကီးနဲ႔ ယက္ေပးရင္း တစ္လစ္တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းကို ဖိဖိသြင္းေနတယ္ ။ 
“ အင္း…အင္း…ကိုကို..ကိုကို..ဇဲဟာ ျပဲကြဲသြားေတာ့မွာဘဲ…”
ေနမင္းလၽွွမ္းေတာက္က ဇဲဇဲလို အပ်ိဳမေလးေတြကို လုပ္လာတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့ၿပီမို႔ အေတြ႕ၾကဳံက ရွိေနႏွင့္ၿပီးသား ဆိုေတာ့ ဇဲဇဲရဲ့ အဖုတ္ေလးထဲကို မရရေအာင္ သြင္းတယ္ ။ ထိုးသြင္းလိုက္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္..တေျဖးေျဖးခ်င္း တထစ္ခ်င္း ..သြင္းေနတယ္ ။
 ဇဲဇဲလည္းနာမွာလဲေၾကာက္ ခံလည္း ခံခ်င္နဲ႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို တအားဆြဲကိုင္ထားတယ္ ။ ထင္ထားသလို မနာဘူး ။ အရည္ေတြက အရမ္း စိုရႊဲေနလို႔ ။
 တန္ဆာေခ်ာင္း အဖုတ္ထဲ ဝင္တာကလည္းတအားခံလို႔ အရသာေကာင္းေနတယ္ ။ အဖုတ္အတြင္းသား ႏုႏုေလးေတြထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးပြတ္တိုးေနတဲ့ လုံးပတ္တုတ္တဲ့လီးတန္ႀကီးက အဖုတ္ကို အရသာေတြ ေပးေနတယ္ ။
“ အား   အား   အားအား    အား ဟင္းဟင္းဟင္း……”
ဇဲဇဲ နို႔ေတြကို သူ ေခ်ေပး ဆုပ္နယ္ေပးေနရင္း ဖိဖိသြင္းလိုက္ ဆုတ္လိုက္နဲ႔ လိင္တန္က ဇဲဇဲအဖုတ္ထဲကို တဆုံး ဝင္နိုင္သြားတယ္ ။ တေျဖးေျဖးခ်င္း တခ်က္ခ်င္း မွန္မွန္ေလး လုပ္ေပးေနတယ္ ။
အဖုတ္က သူ႔လီးကို ညႇစ္ထားေနသလိုမ်ိ ုး တအားၾကပ္ေနတယ္ ။ဇဲဇဲရဲ့ ပါကင္ အပ်ိဳစစ္ အဖုတ္ေလးကို လုပ္ရတာေတာ့ သူႀကိဳက္ေနတယ္ ။
 ဇဲဇဲလည္း အစပိုင္းမွာ တအားၾကပ္ေနၿပီးနာက်င္သလို ညည္းေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ခံနိုင္လာတယ္ ။ သူထိုးေဆာင့္တာေတြလည္း ျမန္လာတယ္ ။ ျပင္းလာတယ္ ။ ဇဲဇဲလည္း သူလုပ္တာေတြကို ႀကိဳက္ေနတယ္ဆိုတာ သူသိေနတယ္ ။
ေဆာင့္ထည့္တာေတြ ၾကမ္းလာတယ္ ။ တအားနင္း ၾကဳံးေဆာင့္လုပ္ရင္း မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ဇဲဇဲရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္သြားတယ္ ။ ေကာင္းလြန္းတဲ့ အရသာေတြ ဆက္တိုက္ခံစားရင္း မ်က္စိကို မွိတ္ထားလိုက္တယ္ ။

ျဖဴျပာေအး အိမ္မွာ ေဒၚေလးကို ဟင္းကူခ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကားအမဲႀကီး သူတို႔ အိမ္ေလးေရွ႕ကို ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။
“ ေဒၚေလး…ေဖေဖ့အလုပ္က သူေဌးရဲ့ကား ပါလား..ေဖေဖ အိမ္ျပန္လာတာ ျဖစ္မယ္ …”
အေဖကို ေျပးႀကိဳတဲ့ ျဖဴျပာေအးလည္း ကားႀကီးထဲမွာ ေမာင္းသူတေယာက္ထဲ ပါတာ ေတြ႕ရၿပီး အေဖမပါလို႔ ကားထဲက လူကို စူးစမ္းသလို ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ 
“ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးရဲ့ အိမ္ မဟုတ္လား ..”
ကားထဲက လူက ျပဳံးျပၿပီး ေမးလိုက္လို႔ ျဖဴျပာေအးလည္း “ ဟုတ္ပါတယ္ …ဘာကိစၥရွိလို႔လဲဟင္..”လို႔ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ကားေမာင္းတဲ့လူက “ အန္ကယ္က မျဖဴျပာေအးကို အေခၚလႊတ္လိုက္လို႔ပါ…” လို႔ေျပာတယ္ ။ ျဖဴျပာေအးလည္း “ ေဖေဖက ဖုန္းလဲ မဆက္ဘူး ..” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း အိမ္ထဲဝင္ၿပီး “ ဘာေၾကာင့္ ေခၚခိုင္းလိုက္တာလဲ ” ဆိုတာ ေမးမလို႔ လုပ္တယ္ ။ ကားေမာင္းသူက “ သူစက္႐ုံထဲမွာ ဆိုေတာ့ မျဖဴျပာေအး ဖုန္းဆက္လို႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး…” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ျဖဴျပာေအးလည္း..“ ခဏေနာ္..က်မ အဝတ္အစား သြားလဲလိုက္အုံးမယ္…” လိို႔ ကားေမာင္းသူကို ေျပာလိုက္ၿပီး အိမ္အတြင္းဖက္ကို ဝင္တယ္ ။ 
ေဖေဖက အေၾကာင္းရွိလို႔ ေခၚခိုင္းလိုက္တာဘဲ ေနမွာပါ ဆိုၿပီးအဝတ္အစား အျမန္လဲၿပီး လိုက္သြားလိုက္ပါတယ္ ။

သူ ေမ့ေဆးေပးၿပီး ဖမ္းေခၚလာတဲ့ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးရဲ့ သမီး ျဖဴျပာေအးကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ 
အရမ္းလွတဲ့ ေကာင္မေလးပါ ။ ဟင္းဟင္း…အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးက သူ႔မွာဒီလို သမီးေခ်ာေလး ရွိေနတာကို တခ်ိန္လုံး လွို႔ဝွက္ထားခဲ့တယ္ ။ ဖြက္ထားခဲ့တယ္ေလ ။ အခုေတာ့ ဘာတတ္နိုင္ေသးသလဲအန္ကယ္ရယ္…။ ေနမင္းလက္ထဲကိုဘဲ သက္ဆင္းခဲ့ရတာဘဲေလ…။
ျဖဴျပာေအး တခ်က္လူးလြန႔္ၿပီး ႏုတ္ဖ်ားက “ အင္း..အင္း….ဟင္း…” လို႔ အသံထြက္လာရင္း ကို္ယ္ေလးေစာင္းသြားတယ္ ။ ေပါင္တန္ေတြက အခ်ိဳးက်ၿပီး တင္ပါးေတြက ထယ္ေနတယ္ ။ ေကာ့ထြက္ေနတယ္။ 
ဒီအခ်ိန္မွာ..“ ဆရာ..ဆရာ…..” ဆိုၿပီး ေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲ႔ ေျပးလာတဲ့ သူ႔တပည့္ ကိုဖိုးေထြး သူရွိေနတဲ့အခန္းထဲကို ေရာက္လာတယ္ ။
“ ဘာျဖစ္သလဲ ကိုဖိုးေထြး….”
“ ဆရာေရ..အဖ်ားတက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး ေလ်ာသြားၿပီ….ဆရာဝန္မလည္း ေဆး႐ုံကိုဘဲ အခ်ိန္မွီ ပို႔ဖို႔ ေျပာၿပီး ဘာမွ မလုပ္ေပးနိုင္ဘူး …အဲ..ဟိုဖက္ အစြန္ဆုံး အခန္းက မိန္းကေလးေတာ့ သြက္သြက္ခါေအာင္ ႐ူးသြားၿပီ….ဘယ္လို လုပ္ရမလဲဟင္…”
အင္း..ဒါေတြ ျဖစ္လာနိုင္တယ္ ဆိုတာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ႀကိဳတင္ ေတြးထား ျမင္ထား ၿပီးသားပါ ။သူငယ္ငယ္က တိရစၧာန္ေလးေတြ ငွက္ကေလးေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ခဲ့ ေဆာ့ကစားခဲ့ၿပီး သူ႔ဒါဏ္မခံနိုင္ေတာ့လို႔ သူတို႔ေလးေတြ ေသဆုံးသြားခဲ့တာေတြကို ၾကဳံခဲ့ဘူးတာဘဲေလ ။ အခုဟာက တိရစၧာန္ေလးေတြ အေကာင္ေလးေတြ ငွက္ကေလးေတြ မဟုတ္ဘဲ လူသား မိန္းမေတြ ျဖစ္ေနတာ တခုဘဲ ။
“ ၿခံအေနာက္ဖက္မွာ တြင္းတူးၿပီး ျမဳပ္လိုက္..ကိုဖိုးေထြး….”
သူ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုဖိုးေထြး “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ.     ” လို႔ ျပန္ေျပာၿပီး ထြက္သြားပါတယ္ ။
ျဖဴျပာေအးကို အခန္းထဲမွာ ထားခဲ့ၿပီး သူအျပင္ကေန ေသာ့ခတ္လိုက္တယ္ ။ သူ ဦးတည္ေနတာက မိန္းမိန္းလို႔ ေခၚတဲ့ ေကာင္မေလး ။ သူစုံစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိန္းမိန္းဟာ နံမည္ႀကီး စီးပြားေရးသမားတေယာက္ရဲ့ သမီးေထြးေလးပါ ။ အင္း..ဘဏ္ကို ေငြလာသြင္းတဲ့အခ်ိန္ သူနဲ႔ တိုးသြားတာ ။ မိန္းမိန္းရဲ့ တင္ပါးေတြကို သူ သေဘာက်လြန္းလို႔ ေသနတ္ျပၿပီး ဓါးစာခံသေဘာနဲ႔ ဖမ္းေခၚခဲ့တယ္ေလ ။အခုေတာ့ သူေဌးသမီးေလး သူ႔ဆီမွာ ဆင္းရဲေနရွာတယ္ ။ အစားေကာငး္လဲ မစားရေတာ့ဘူး။ တစစပိန္လွီလာေနတယ္ ။ တင္ပါးႀကီးေတြကေတာ့ ေကာင္းေနဆဲပါဘဲ ။
မိန္းမိန္း အခန္းထဲကို သူ ဝင္လိုက္တယ္ ။မိန္းမိန္းက လွဲအိပ္ေနရာကေန ထထိုင္လိုက္တယ္ ။ အခုမိန္းမိန္းကို သူ ကုတင္နဲ႔ အိပ္ခြင့္ေပးထားၿပီ ။အဝတ္လည္း ဝတ္ခိုင္းၿပီ ။ တခုဘဲ ..။ သူေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ သူလိုလားရင္ သူ႔ကို ပုေလြကိုင္ေပးရတယ္ ။ တခါတခါ မိန္းမိန္းရဲ့ အဖုတ္ကို သူ ယက္တယ္ ။ မိန္းမိန္းလည္း သူယက္တဲ့အခါ စိတ္ထလာၿပီး “ က်မကို လုပ္ပါ….ဒီအတိုင္း ထားမသြားပါနဲ႔ ” လို႔ ေတာင္းပန္တတ္တယ္ ။ မိန္းမိန္းကို သူ အားရပါးရ စပ္ယွက္တာ အႀကိမ္ႀကိမ္ဘဲ ။ သူႀကိဳက္တဲ့ အိုးႀကီးကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း သမတယ္ ။ မိန္းမိန္းကို သူ ဖင္ခ်တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ ။
သူဖမ္းထားတဲ့ မိန္းမေတြထဲမွာ သူ မလိုးရေသးတာဆိုလို႔ ဆရာဝန္မ နဲ႔ အခု ဖမ္းလာတဲ့ ျဖဴျပာေအးဘဲ ရွိလိမ့္မယ္ ။ 
ျမသက္ထား ဆိုတဲ့ အရွက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမကေတာ့ စိတ္ေဖါက္ျပန္သြားၿပီ ။ သြက္သြက္ခါ ႐ူးေနၿပီ ။ သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စဥ္းစားေနဆဲဘဲ ။ မိန္းမိန္း က သူ႔ဆီ ေျပးလာတယ္ ။ “ အကို ..လီး စုတ္ေပးရမလားဟင္…” လို႔ ျပဳံးျပဳံးေလး လာေမးတယ္ ။
မိန္းမိန္း အတြက္ သူဝယ္လာေပးတဲ့ ၁၉လမ္း ဆာေတး အထုပ္ကို မိန္းမိန္း လက္ထဲကို ထည့္လိုက္တယ္  ။ မိန္းမိန္း အိေျႏၵမဆည္နိုင္ဘဲ ဆာေတးေတြကို တထိုင္ထဲ စားပစ္လိုက္တယ္ ။ မိန္းမိန္း စားခ်င္တာေတြကို သူ အျပင္သြားတိုင္း ဝယ္ဝယ္လာေပးတယ္ ။ 
သူ႔ရဲ့ အက်ဥ္းသား မိန္းမေခ်ာေလးေတြ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနတုံး သူ႔ကို စိတၱဇ တဏွာ႐ူးတေယာက္လို႔ ေျပာခဲ့တ့ ရဲအုပ္ကို သတိရလိုက္တယ္ ။ ဒီေကာင္ကိုလည္း ပုံစံေပးရအုံးမယ္ ။အဲလိုေတြ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ လက္တုံ႔ျပန္တယ္ ဆိုတာလည္း သူ ဒီဘဲ သိေအာင္ ေျပာျပမယ္။
“ ဟားဟားဟား….ဟားဟားဟား…..”႐ုတ္တရက္ ေအာ္ရယ္လိုက္တာေၾကာင့္ မိန္းမိန္း လန႔္သြားတယ္ ။

ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္ သူတို႔႐ုံးခ်ဳပ္က လဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနၾကတယ္ ။“ ေဆြထိုက္ ..”“ ဟုတ္ ..”“ ဦးေဆာင္းေအးဆီ သြားၾကရေအာင္ ..”“ ဟုတ္ ..”“ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဆိုတဲ့လူရဲ့ ဓါတ္ပုံ လိုခ်င္လို႔ …”ေဆြထိုက္က စိတ္ထဲကေန ( အိုင္ဒီယာကလည္း ေနာက္က်လိုက္တာ ဆရာရယ္..ေစာေစာထဲက ရထားဖို႔ ေကာင္းတာ..) လို႔ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ႏုတ္ကေတာ့ “ ေကာင္းတာေပါ့ ဆရာမန္း…” လို႔ ေျပာထြက္လိုက္တယ္ ။
သည္အခ်ိန္မွာ သူ႔ဆီကို ဖုန္းတခု လာတယ္ ။ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဦးေဆာင္းေအး နံမည္ကို ေကာ္လာအိုင္ဒီမွာ ေတြ႕တယ္ ။
“ ဟင္..သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာ သူေခၚတယ္..”
“ ဘယ္သူလဲ ဆရာမန္း..”
“ ဦးေဆာင္းေအး …”
ေဆြထိုက္ လဖက္ရည္ကို အကုန္ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္ ။ သူတို႔ သြားၾကရေတာ့မယ္ ဆိုတာကိုသိလို႔ ။
“ ဟယ္လို ..ကြန္းေဇာ္မန္းပါ…”
“ ဆရာမန္း….လုပ္ပါအုံးဗ်ာ….က်ေနာ့္..က်ေနာ့္ကို ကယ္ပါအုံး….ကယ္ၾကပါအုံး…”
“ ဘာျဖစ္သလဲ..ဦးေဆာင္းေအး..ဘာကူရမလဲ…”
ဦးေဆာင္းေအး ငိုသံပါႀကီးနဲ႔“ က်ေနာ့္သမီးေလး မရွိေတာ့ဘူး…”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်ာ…”
“ က်ေနာ့္အလုပ္က ကား လာေခၚလို႔ က်ေနာ့္ဆီကို လိုက္သြားတယ္ တဲ့..က်ေနာ့္ညီမ ေျပာတာ..က်ေနာ္လဲ မေခၚခိုင္းပါဘူး…က်ေနာ့္ဆီလည္း ေရာက္မလာဘူး…က်ေနာ့္သမီးကို ဟို စိတၱဇေကာင္ ဖမ္းသြားပါၿပီဗ်ာ..ကယ္ၾကပါအုံး….”
“ တေနရာရာကိုသြားေနတာေကာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလားဗ်ာ…”
“ မျဖစ္နိုင္ဘူး..ဟိုေကာင္ရဲ့ လက္ခ်က္ပါဘဲ..က်ေနာ္ သိေနတယ္….ဒီေကာင္ တခုခု က်ေနာ့္ကို ဒုကၡေပးေတာ့မယ္ ဆိုတာ..”
“ ဟိုေကာင္ ဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကို ေျပာတာလဲ….”
“ သူေဌးသား ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ေလ….သူ…သူဘဲ ျဖစ္မယ္..ဆိုက္ကို မိန္းမဖမ္းသမား …”
“ ဦးေဆာင္းေအး…အခု ဘယ္မွာလဲ…”
“ က်ေနာ္ တက္စီနဲ႔ ဆရာမန္းတို႔ဆီကို လာေနတယ္..လမ္းမွာ ကားေတြ ပိတ္ေနတယ္ဗ်ာ….”
“ ခင္ဗ်ားမွာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ပုံ ရွိသလား…”
“ ရွိပါတယ္ ..သူ႔ကို က်ေနာ္က တခ်ိန္လုံး ေစာင့္ေရွာက္ တာဝန္ယူလာရတာ…  …”
“ က်ေနာ္တို႔ ဒီက ေစာင့္ေနမယ္..ဦးေဆာင္းေအး….စိတ္ေအးေအးထားပါ..က်ေနာ္တို႔ ဦးေဆာင္းေအး သမီးကို ျပန္ရွာေပးပါမယ္….”

ျဖဴျပာေအး သတိရလာတဲ့အခါ ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္အစားေတြ မရွိေတာ့ဘဲ မိေမြးတိုင္း ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ရလို႔ အင္မတန္မွာ လန႔္သြား ေၾကာက္သြားၿပီး တဟီးဟီးနဲ႔ ေအာ္ငိုပါေတာ့တယ္။
“ ငိုမေနနဲ႔ အပိုဘဲ..ဟားဟားဟား….”
အခန္းေပါက္ဝမွာ လူတေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ျဖဴျပာေအး ရွက္လန႔္တၾကား ဖြံ့ၿဖိဳးတဲ့ ရင္သားစိုင္ေတြကို လက္နဲ႔ ယွက္ကာရင္း ေပါင္တန္ေတြကိုလည္း ေစ့ရင္း ရွက္လြန္းေနတယ္ ။
“ ရွင္..ရွင္..ဘယ္သူလဲ…ဘာလို႔ က်မကို အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ထားတာလဲ….ရွင္ လူယုတ္မာ….ႏွမခ်င္း မစာနာဘူးလား…ခုခ်က္ခ်င္း က်မ အဝတ္ေတြကို ျပန္ေပး ….”
“ မင္းက ႐ုပ္တင္မက ကိုယ္လုံးကလည္း အရမ္းေတာင့္တင္းလွပလြန္းေတာ့ ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ၿပီး ၾကည့္တာပါကြာ….မရွက္ပါနဲ႔ ..ဟားဟားဟား…”
ျဖဴျပာေအးလည္း “ နင့္ႏွမကို နင္ သြားၾကည့္ပါလား..ေစာက္ေကာင္ရဲ့..လူယုတ္မာ..တဏွာေကာင္…” လို႔ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုကာ ငိုတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ သြက္သြက္ခါေအာင္ ႐ုးသြပ္သြားရွာတဲ့ ျမသက္ထား အေၾကာင္းကို ေတြးေနတယ္။
အရွက္ႀကီးတဲ့ ျမသက္ထားဟာ ထမိန္ ဝတ္တာေတာင္ ေျခမ်က္စိဖုံးေအာင္ ဝတ္ၿပီး ျမန္မာဆန္ဆန္ ေရွးဆန္ဆန္ ရင္ဖုံးအက် ႌနဲ႔ ဆံပင္အရွည္ႀကီးကို ပုခုံးတဖက္မွာ စုခ်ၿပီး အိေျနတခြဲသားနဲ႔ ေျခတလွမ္း ကုေဋတသန္းဆိုတာမ်ိဳး ေလၽွာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ မိန္းမတေယာက္ ဆိုေတာ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သူ႔ကို အဝတ္အစားေတြ အကုန္ခၽြတ္ထားခဲ့ကထဲက ရင္ကြဲပက္လက္ ျဖစ္ခဲ့ အရွက္ရခဲ့တာပါ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ျမသက္ထားရဲ့ နံမည္ႀကီး လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့တဲ့ စစ္ကိုင္းအိုး တင္ပါးလွလွေတြကို စိတ္တိုင္းက် ကိုင္တြယ္ေဆာ့ကစားတဲ့အျပင္ စိတ္ႀကိဳက္ ဓါတ္ပုံရိုက္ယူခဲ့တယ္။ ဒီဓါတ္ပုံေတြကိုလည္း ျမသက္ထားကို ျပန္ျပခဲ့တယ္ ။
ရွက္လြန္းရတဲ့ ျမသက္ထားဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသခ်င္မိေပမယ့္ ဘာမွ မရွိတဲ့ အခန္းလြတ္ထဲကိုယ္တုံးလုံး ေနရေတာ့ ဘယ္လို သတ္ေသရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ရၿပီး တငိုငိုနဲ႔ စိတ္ေတြဆင္းရဲခဲ့ရတာ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ သိတယ္ ။ 
အခုေတာ့ ျမသက္ထား သြက္သြက္ခါေအာင္စိတ္ေဝဒနာ ခံစားေနရၿပီ ။ ႐ူးသြားၿပီ ။ကိုဖိုးေထြးက “ ဆရာ..သူ႔ကို စိတ္ေရာဂါေဆး႐ုံကို အခုပို႔ရင္ ကုလို႔ ရခ်င္ရမလားမသိဘူး ..” လို႔ အႀကံေပးတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္လည္း “ ဘယ္သူသြားပို႔မလဲ..ရဲေတြက ကြိကနဲ႔ ဖမ္းလိုက္မွာေပါ့…” လို႔ ျပန္ေျပာေတာ့ ကိုဖိုးေထြးက “ က်ဳပ္က လူမိုက္တေယာက္ပါ ဆရာရယ္..ေသမထူးေနမထူးပါ..မိလဲမိဗ်ာ..က်ဳပ္ဘဲ ဒီကေလးမကို ေဆး႐ုံေရွ႕သြားခ်ပစ္ခဲ့မယ္..ျဖစ္မလား ဆရာ…” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္လည္း “ အိုေကေလ..ခင္ဗ်ား ဘာကားနဲ႔ သြားမလဲ..တက္စီနဲ႔ေတာ့ မသြားနဲ႔ေတာ့ဆရာဝန္မကို အဲ့ကားနဲ႔ ဖမ္းခဲ့လို႔ အခုေလာက္ဆို ရဲေတြက အဲ့ကားကို လိုက္စုံစမ္းေနေလာက္မယ္”လို႔ ေျပာပါတယ္ ။
ကိုဖိုးေထြးက “ က်ေနာ္ ေဆး႐ုံနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ကားကို ရပ္ခဲ့ၿပီး သူ႔ကို ေခၚသြားမယ္..ေဆး႐ုံကလူတေယာက္ေယာက္ လက္ထဲ မလိမ့္တပတ္နဲ႔ ထားခဲ့မယ္ ဆရာ..” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္လဲ တကယ့္ကို ရက္စက္တဲ့ စိတ္ထား ရွိသူတေယာက္ ပီပီ“ အိုေကေလ.က်ေနာ္ကသူ႔ကို စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး..အခုမိလာတဲ့ အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးရဲ့ သမီး ျဖဴျပာေအးကို သမဖို႔ဘဲစဥ္းစားေနတယ္ ..” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။
ကိုဖိုးေထြးလည္း စိတ္ထဲက “ ငါေတာ့ျဖင့္ လူေပါင္းမွားၿပီ..” လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္။

ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ဓါတ္ပုံကို ရေတာ့ က်ိဳက္ထိုမွာ ဂ်ပန္မေလးနဲ႔ ထမင္းစားခဲ့တဲ့ ထမင္းဆိုင္က စားပြဲထိုး မ်က္ျမင္သက္ေသေလးကို ျပၾကည့္လိုက္ေတာ့ “ ဒီလူဘဲ…ဒီလူမွ ဒီလူ အစစ္..သူပါဘဲ ဗ်ာ…” လို႔ ထခုန္ၿပီး ေအာ္ဟစ္တယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း ခ်က္ခ်င္းဘဲ အထက္ကို တင္ျပၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ဖမ္းဖို႔ အပူတျပင္း စီစဥ္တယ္ ။ ဦးလၽွမ္းေတာက္ အိမ္ကို ရွာေဖြ စစ္ေဆးဖို႔လည္း ဝရမ္း လုပ္တယ္ ။ သြားရွာတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာ စစ္တယ္။ ေမးတယ္ ။ 
ဦးေဆာင္းေအးလည္း သမီးေလး ပါသြားတာ တညကူးသြားၿပီမို႔ အခုေလာက္ဆိုရင္ ငါ့သမီးကို ဟိုေကာင္ေစာ္ကားၿပီးေလာက္ၿပီ ဆိုၿပီး တအား စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနတယ္ ။ တခ်ိန္လုံး ငိုယိုေနတယ္ ။ 
ကြန္းေဇာ္မန္းက ဦးေဆာင္းေအးကို “ အန္ကယ္..က်ေနာ္တို႔ တရားခံကို အျမန္ဆုံး ဖမ္းမိနိုင္ဖို႔ အန္ကယ့္အကူအညီကို လိုတယ္ ..သူေဌးဦးလၽွမ္းေတာက္ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ တိုက္ခန္းေတြ အိမ္ေတြ ၿခံေတြကို အန္ကယ္ အကုန္သိတယ္လို႔ ဦးလၽွမ္းေတာက္က က်ေနာ့္ကို ေျပာတယ္..အန္ကယ္ ဒီပိုင္ဆိုင္မႈေတြကို အားလုံး နံပါတ္တပ္ၿပီး စာရင္း လုပ္ေရးခ်ေပးပါလား..က်ေနာ္တို႔ လူျဖန႔္ၿပီး ဒီေနရာေတြကို လိုက္စစ္ခ်င္တယ္ ..ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဟာ သူ႔အေဖပိုင္တဲ့ ဒီၿခံေတြေျမေတြထဲက တေနရာရာမွာဘဲ မိန္းမေတြကို ေလွာင္ထားတာ ျဖစ္မယ္ ..ဒီလို ေလွာင္နိုင္တဲ့ ၿခံက်ယ္က်ယ္ေတြကို အရင္ဆုံး လိုက္ရွာခ်င္တယ္..”လို႔ ေျပာလို႔ ဦးေဆာင္းေအးလည္း ဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ေရွ႕ေန ဦးယုကိုနဲ႔အတူတူ ပိုင္ဆိုင္မႈေနရာေတြအေဆာက္အဦးေတြကို စာရင္းလုပ္ ခ်ျပၾကပါေတာ့တယ္ ။
လက္လွမ္းမွီရာ ဦးလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ဆိုင္ေတြ လုပ္ငန္းေတြကိုလဲ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔ အထူးအဖြဲ႕ လူခြဲၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဘယ္မွာ လဲ..မိန္းမေတြကို ဘယ္မွာ ဖြက္ေလွာင္ထားသလဲ ဆိုၿပီး အသဲအသန္ ေမးျမန္းစစ္ေဆးေနၾကတယ္ ။ 
ေဆြထိုက္လည္း အိမ္မျပန္ျဖစ္တာ ၂ရက္ရွိၿပီ ။ ေရလဲ မခ်ိဳးရ ညစ္ပတ္ေပေရသလို ေဆြထိုက္ စိတ္မွာျဖစ္ေနတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္ုးက သူ႔ကို ေရလည္ ေမာင္းတယ္ ။ ခိုင္းတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရွာေနတဲ့ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို အစအနေတာင္ ထူးထူးျခားျခား သတင္းမရေသးဘူး ။
သူတို႔ အခု ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အျမဲ လာတတ္တဲ့ သူ႔အေဖပိုင္တဲ့ နိုက္ကလပ္တခုမွာ ေရာက္ေနတယ္ ။ သူတို႔လူေတြနဲ႔ အခန္းေတြ အားလုံးကို လိုက္ စစ္ၾကတယ္ ။ လူေတြကို ေမးျမန္းတယ္ ။ အလုပ္ဖိလုပ္ေနလို႔ သူတို႔ ေန႔လည္စာေတာင္ မစားရေသးဘူး ။
“ေဆြထိုက္ ”“ အင္..ဆရာကြန္း…”
“ ဆာလား…”“ မဆာဘူး..ေရမိုးခ်ိဳးခ်င္တာ…အိမ္ျပန္ဖို႔ကလဲ သိတဲ့အတိုင္းဘဲ…”
ေဆြထိုက္ေနတာက ၿမိဳ႕သစ္အစြန္အဖ်ားမွာ ။ ေဝးတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းက “ ဒီလိုလုပ္ေလ…ငါ့အိမ္နဲ႔က ကပ္ေနတယ္..ညည္း ငါ့အိမ္မွာ ေရခ်ိဳးလို႔ရတယ္..လာသြားရေအာင္..” လို႔ ေခၚတယ္ ။
ေဆြထိုက္လည္း သူ႔အခန္းကို လိုက္သြားလိုက္တယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းက ေဆြထိုက္ကို ႐ုတ္တရက္ အႀကံေပါက္ၿပီး သူ႔တိုက္ခန္းကို ေခၚသြားတာ ဆိုေတာ့ လူလြတ္တေယာက္ထဲ ေနေနတဲ့ တိုက္ခန္းက ပစၥည္းေတြ အဝတ္ေတြ ျပန႔္ၾကဲေနသည္ ။ ေဆြထိုက္ ေရခ်ိဳးဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို ဝင္သြားေတာ့ ဒါက ကြန္းေဇာ္မန္းအိပ္တဲ့ အိပ္ခန္း ျဖစ္ေနတာမို႔ သူအိပ္တဲ့ကုတင္ေပၚမွာ ပြင့္ေနတဲ့ ႐ုပ္ပုံစာအုပ္တအုပ္ကို အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။
“ အို …”
ေယာက်္ားနဲ႔ မိန္းမ တစ္တစ္ခြခြ ကာမစပ္ယွက္ေနၾကတာေတြကို ရွင္းလင္းေအာင္ ရိုက္ျပထားတဲ့ ပုံစာအုပ္ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေဆြထိုက္ အမွတ္မထင္ ၾကည့္မိတာ ဆိုေပမယ့္ မ်က္စိေတြက ဒီ႐ုပ္ပုံေတြက မခြာနိုင္တဲ့အျပင္ ေနာက္တမ်က္ႏွာကိုေတာင္ လွန္ၾကည့္မိလိုက္တယ္ ။ 
လိင္တန္ကို စုတ္ယက္ေနတာေတြက ေဆြထိုက္ကို ရင္ေတြ တအားခုံေစ စိတ္ေတြ ထႂကြေစလာတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရေသးတယ္ ။ သူ ဧည့္ခန္းတေနရာမွာ ဖုန္းစကားေျပာေနတယ္ ။
ေဆြထိုက္လည္း အလုပ္ထဲမွာ နစ္ျမဳပ္ေနၿပီး ဒီကိစၥကို ပစ္ပယ္ထားခဲ့တာ ၾကာၿပီ ။ သဘာဝစိတ္ေတြက အခ်ိန္တန္ေတာ့ ထႂကြ ျဖစ္ေပၚေတာ့တာေပါ့ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္ၿပီး အဝတ္ေတြ အကုန္ ခၽြတ္ၿပီးေရခ်ိဳးဖို႔ လုပ္တဲ့အခ်ိန္ ေစာေစာက ဓါတ္ပုံစာအုပ္ထဲက ပုံေတြကို ျမင္ေယာင္ၿပီး ေဆြထိုက္ စိတ္ေတြမတရားႀကီး ထႂကြလာတယ္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနရတယ္ ။ အဂၤါစပ္အတြင္းထဲက က်လိက်လိနဲ႔ လွိုက္လွိုက္ၿပီး ယားလာတယ္ ။
ေရမခ်ိဳးျဖစ္ေသးဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းရဲ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ နံရံကို မွီထိုင္ၿပီး ကိုယ့္ဖါသာ အဂၤါစပ္ကို ပြတ္ကစားေျဖေဖ်ာက္မိရတယ္ ။ အခုေနမွာ ေယာက်္ားတေယာက္က ေဆြထိုက္ကို လာၿပီး အတင္း ကာမစပ္ယွက္ရင္ ေဆြထိုက္ ျငင္းပယ္လိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူး ။
၂ညဆက္တိုက္ ေန႔ေရာညပါ အလုပ္မ်ားထားၿပီး အိပ္ေရးမဝလို႔ ပင္ပန္းလို႔ ေဆြထိုက္လည္း ကိုယ့္အဖုတ္ကိုယ္ ပြတ္ရင္း ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ။
“ ေဆြထိုက္..ေဆြထိုက္….”သူ႔နံမည္ကို ေခၚေနသံ ၾကားလိုက္လို႔ ေဆြထိုက္ နိုးလာတယ္ ။ 
“ အို..” ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဖြင့္ၿပီး ေခါင္းျပဴၾကည့္ရင္း သူ႔နံမည္ကိုေခၚေနတဲ့ ကြန္းေဇာ္မန္းကို ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ဟယ္..ငါ..ေစာက္ပတ္ကိုင္ႏွိုက္ေနတာ သူေတြ႕သြားၿပီ ။
“ ဆရာကြန္း…ဘာလို႔..ဘာလို႔..ဝင္လာတာလဲ…”
“ မဝင္ပါဘူး..ေဆြထိုက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားတာ နာရီဝက္ မကဘူး..ေရသံလည္း မၾကားလို႔ ဘာမ်ားျဖစ္ေနသလဲ ဆိုၿပီး ၾကည့္တာ…ေဆာရီးဘဲ…”
“ ေဆာရီးဆိုလည္း ထြက္ေလး..ဘာလို႔ လူကို မ်က္လုံးႀကီး အျပဴးသားနဲ႔ ၾကည့္ေနတာလဲ ဆရာကြန္း..”
“ ေအာ္..ညည္း အကူအညီ တခုခုမ်ား လိုအပ္မလားလို႔ပါ…”
“ ဘာလို႔ လိုရမွာလဲ..ထြက္ပါ ဆရာကြန္းရယ္ …”
ေဆြထိုက္က သူ႔ရင္စိုင္ေတြကို လက္နဲ႔ကာ ေပါင္တန္ေတြကို ေစ့ၿပီး ေက်ာခိုင္းပစ္လိုက္ရင္း ကြန္းေဇာ္မန္းကို ႏွင္ထုတ္ေနတယ္ ။
သို႔ေပမယ့္ ေဆြထိုက္ရဲ့ တပ္မက္စရာ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြကို ေတြ႕ေနရတဲ့ ကြန္းေဇာ္မန္းက မထြက္ေတာ့ဘူး ။ ေဆြထိုက္ဆီကို ပိုလို႔ေတာင္ တိုးကပ္လာတယ္ ။
“ ဆရာကြန္း…သြားပါဆို….”“ မသြားေတာ့ဘူး..ေဆြထိုက္ရယ္…ခ်စ္လိုက္ၾကရေအာင္…”သူ အတင္းႀကီး ဖက္တယ္ ။ နမ္းတယ္ ။တကယ္ေတာ့ ႐ုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ ကြန္းေဇာ္မန္းကို ေဆြထိုက္ ႀကိတ္ၿပီး ႀကိဳက္ေနခဲ့တာပါ ။ကြန္းေဇာ္မန္းကသာ သူ႔လို ဖရိုဖရဲနဲ႔ ေယာက်္ားဆန္ဆန္ ေနေနတဲ့ မိန္းမတေယာက္ကို ခိုင္းဖို႔ဘဲ သိၿပီး ဂ႐ုေတာင္ မစိုက္ခဲ့တာ ။
“ သြားပါ..ဆရာကြန္းက ေဆြထိုက္ကို မႀကိဳက္ပါဘူး..သိပါတယ္..ဆရာကြန္း ႀကိဳက္တာ သင္ဇာဝင့္ေမာ္မဟုတ္လား….”
“ မဟုတ္ဘူး….ေဆြထိုက္ကို ႀကိဳက္ေနတာ…”
ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးေတြကို ကြန္းေဇာ္မန္း ငုံစုတ္ရင္း ေဆြထိုက္ တကိုယ္လုံးကိုလည္း သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ပါေတာ့တယ္ ။
ေဆြထိုက္ရဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ အသားစိုင္အိအိေတြကို ကြန္းေဇာ္မန္း ကိုင္ညႇစ္ေနတယ္ ။ ရင္စိုင္ေတြရဲ့ရင္သီးေလးေတြက မာေက်ာတင္းေထာင္ေနၾကတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ရင္သီးဖုေလးေတြကို ေခ်ေပးေနတယ္ ။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ကြာသြားတဲ့အခ်ိန္ ေဆြထိုက္က ေမာဟိုက္တဲ့ အသံတုန္တုန္ေလးနဲ႔..“ ဟုတ္လို႔လား..ဆရာကြန္း..ေဆြထိုက္ကို ႀကိဳက္လို႔လား…” လို႔မယုံသလိုေလးေမးလိုက္ပါတယ္ ။
“ ႀကိဳက္တာေပါ့..ႀကိဳက္လို႔ ငါက ညည္းကို ငါနဲ႔ အျမဲ တတြဲတြဲ ေခၚေခၚသြားတာ ညည္း မရိပ္မိဘူးလားဟင္..” လို႔ ေျပာရင္း ေဆြထိုက္ရဲ့ ညာဖက္နို႔ကို နမ္းရႈံ႔ရင္း နို႔သီးေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံစို႔လိုက္တယ္ ။ ညာဖက္ကို တဝစို႔ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဖက္ကို စို႔တယ္ ။
ေဆြထိုက္လည္း သူ႔ကိုဘဲ ျပန္ဖက္ထားလိုက္မိၿပီး သူလုပ္တာေတြကို မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ခံေနမိတယ္ ။အို..သူ႔လက္တဖက္က ေဆြထိုက္ရဲ့ ေပါင္တန္သြယ္ေတြ ၾကားထဲကို စမ္းေနတယ္ ။ ေဆြထိုက္ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုင္စမ္းေနတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကို ရြရြေလး ပြတ္သပ္ေနတယ္ ။ 
“ ဆရာကြန္းရယ္..ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲလို႔…”
ေဆြထိုက္က မပြင့္တပြင့္ေလး ညည္းလိုက္တယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ဆရာကြန္းကို တဖက္သပ္ႀကိဳက္ေနရတဲ့ ေဆြထိုက္အဖို႔ သူဒီလို လုပ္ေနတာေတြကို စိတ္ထဲက ေက်နပ္ေနတယ္ ။ ဆရာကြန္းက ေဆြထိုက္ကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန အိပ္ခန္းထဲက ေမြ႕ယာထူထူနဲ႔ ကုတင္ႀကီးေပၚကို ေခၚသြားလိုက္ေတာ့ ေဆြထိုက္ရင္ေတြ တအား ခုံၿပီး တကိုယ္လုံး တုန္ရီေနတယ္ ။ 
ဆရာကြန္းလည္း ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အဝတ္မွ မရွိေနေတာ့ဘူး ။ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးျဖစ္ေနတာကို ေဆြထိုက္လည္း တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ဆရာကြန္းက ဘိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ ရင္အုပ္ကားကားနဲ႔ ဆိုေတာ့ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာဘဲလို႔ေဆြထိုက္ ထင္မိတယ္ ။ ဆရာကြန္းရဲ့ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားက မာမာအေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ ေဆြထိုက္အတြက္ အထူးဆန္းဆုံးဘဲ ..။
ဒါႀကီးက ေဆြထိုက္တို႔ မိန္းမသားေတြ အပ်ိဳေဖၚဝင္စေလာက္ကထဲက စိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ ေယာက်ၤားတန္ဆာႀကီးေလ ။ “ လီး” လို႔ ေခၚတဲ့ အတန္ေခ်ာင္းႀကီး ။ ဒီ လီးဆိုတဲ့ မာမာေတာင့္ေတာင့္ လိင္အဂၤါႀကီးက ေဆြထိုက္တို႔ မိန္းမေတြရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးသြင္းၿပီး ေညႇာင့္ေပးတဲ့ ကာမလက္နက္ႀကီး ဆိုတာကို ငယ္ငယ္ထဲက ေဆြထိုက္ အေမနဲ႔ ပေထြး ကာမစပ္ယွက္ၾကတာကို ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့တဲ့ေဆြထိုက္ သေဘာေပါက္ နားလည္ၿပီးသားပါ ။
ဆရာကြန္းက တုန္ေနတဲ့ ေဆြထိုက္ရဲ့ လက္ကေလး တဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားက ေငါေငါႀကီးေထာင္တေနတဲ့ ေတာင္မာေနတဲ့ ေယာက်္ားတန္ဆာ လီးႀကီးကို ကိုင္ဆုပ္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။
အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ ဒီလီးႀကီးသာ ဆရာကြန္းရဲ့ ကိုယ္ေငြ႕နဲ႔ ပူေႏြးေနတယ္ ။ ေဆြထိုက္လည္း လီးႀကီးကိုလည္း ဆုပ္ကိုင္မိေရာ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထသြားရတယ္ ။ ဒီအတန္ႀကီးဟာ ေဆြထိုက္ေစာက္ပတ္ထဲကို ထိုးသြင္းေတာ့မွာပါလား ဆိုၿပီး ရွက္လဲရွက္ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္မိရတယ္ ။
သို႔ေပမယ့္ ဆရာကြန္းက ေဆြထိုက္ကို အေတြ႕အၾကဳံသစ္ကို ဦးေဆာင္ေပးသြားတယ္ ။ ေဆြထိုက္လည္း လူဆိုးသူခိုးခါးပိုက္ႏွိုက္ေဆးေရာင္းသူေတြကို ေယာက်္ားေတြနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး ဖမ္းဆီးခဲ့သူတေယာက္ပါ ။ သို႔ေပမယ့္ ကာမကိစၥမွာက်ေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံ မရွိတဲ့ အစိမ္းသက္သက္ေလး ။
ဆရာကြန္းရဲ့ အနမ္းအကိုင္အပြတ္အႏွိုက္ေတြေၾကာင့္ ေဆြထိုက္ရဲ့ စိတ္ေတြလည္း ထႂကြဆူေဝခဲ့ရၿပီ ။ဆရာကြန္းက သူ႔ကို ခ်စ္လားလို႔ ေမးေတာ့ ေဆြထိုက္ ေခါင္းေလးကို တဆတ္ဆတ္နဲ႔ ညႇိမ့္ျပမိခဲ့ရတယ္ ။ ဆရာကြန္းရဲ့ အမိန႔္ေတြကိုအကုန္ နာခံမိခဲကရတယ္ ။ ဆရာကြန္းက ဦးေဆာင္သူပါ ။
ေဆြထိုက္ရဲ့ ေပါင္ၾကားေနရာကို ဆရာကြန္း နမ္းလာေတာ့ ေဆြထိုက္ တအား တုန္လႈပ္ရတယ္ ။ေဆြထိုက္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဘူးတာေတြ တကယ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ။ ဆရာကြန္းရဲ့ လိင္တန္တုတ္တုတ္မာမာႀကီးကိုလည္း သူနမ္းခိုင္းလို႔ ေဆြထိုက္ နမ္းမိရတယ္ ။ ပထမ စစခ်င္းေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ထိကပ္နမ္းတာ…။ ေနာက္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲမွာ ငုံၿပီး စုတ္ေပးရတာ ။
ဆရာကြန္းရဲ့ ဒုတ္တန္မာမာတုတ္တုတ္ႀကီးကို ေဆြထိုက္ ေစာက္ပတ္ထဲ သြင္းေတာ့ ေဆြထိုက္ နာမွာေၾကာက္ ေဆြထိုက္အဖုတ္ေလး ျပဲကြဲသြားမွာလည္းေၾကာက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ တုန္လႈပ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ ဆရာကြန္း ထိုးသြင္းေဆာင့္တာေတြကိုအႀကိဳက္ႀကီး ႀကိဳက္သြားမိပါၿပီ ။ ေယာက်္ားနဲ႔ မိန္းမ လိုးၾကတယ္ ဆိုတာ ဘာလဲလဲ ေဆြထိုက္သိသြားၿပီ ။ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာလည္း သေဘာေပါက္သြားရတယ္ ။
ဆိုက္ကိုလူဆိုးေကာင္ကို အႀကီးအက်ယ္ လိုက္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာကြန္းနဲ႔ေဆြထိုက္ အခုလို ညိသြားၾကတယ္ ။ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္ ။ 
ဦးေဆာင္းေအးရဲ့ ညႊန္ျပမႈနဲ႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ စခန္းအျဖစ္ အသုံးခ်ေနတဲ့ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံေဟာင္းႀကီးကို သူတို႔သြားဝိုင္းၾကတယ္ ။ 
သည္ၿခံဝင္းႀကီးက ဦးလၽွမ္းေတာက္က တေန႔ ေစ်းတက္ၿပီး အျမတ္ေပၚမယ္ဆိုၿပီး ဝယ္ထားတဲ့ ၿခံဝင္းႀကီးလို႔ ဦးေဆာင္းေအးက ေျပာျပတယ္ ။ ဦးေဆာင္းေအးက သူ႔သမီးေလး ျဖဴျပာေအး အတြက္ စိတ္အရမ္းပူေနတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔အဖြဲ႕လည္း လက္နက္ အျပည့္အစုံနဲ႔ လူအင္အား အလုံးအရင္းနဲ႔ သြားဝိုင္းၾကတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ဘဝကေန ခ်စ္သူ ဘဝကို ကူးေျပာင္းသြားရတဲ့ ေဆြထိုက္ကို က်ည္ကာအက် ႌကို သူကိုယ္တိုင္ ဝတ္ေပးၿပီး ဒီၿခံႀကီးကို ပတ္ပတ္လည္ကေန ၀ိုင္းထားၾကတဲ့ ရဲကားေတြ အနားမွာဘဲ ေနခဲ့ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ အထဲကို လိုက္ရင္ တကယ္လို႔ လူဆိုးေကာင္ေတြက ခုခံေနရင္ ေဆြထိုက္ကို ထိခိုက္မွာ စိုးလို႔ ။အျဖစ္သဲေနတဲ့ ကြန္းေဇာ္မန္းကို ဇြဲႀကီးတို႔က မ်က္ႏွာမဲ့ျပၾကတယ္ ။ ေဆြထိုက္က “ ရပါတယ္…ဆရာကြန္း..ေဆြထိုက္က မေၾကာက္တတ္တာ ဆရာကြန္းလည္း သိသားနဲ႔ လို႔ ေျပာရင္း အမ္၁၆ေသနတ္ကို ေဖ်ာက္ကနဲ ေမာင္းဆြဲတင္လိုက္ၿပီး ေမာင္းထိန္းခလုပ္ SAFEကို ခ်ၿပီး အားလုံးနဲ႔ အတူတူ စက္႐ုံပ်က္ႀကီး ရွိရာကို လိုက္ပါတယ္ ။
အေရွ႕ဆုံးက ဦးေဆာင္ တိုးကပ္သြားေနတဲ့ ကြန္းေဇာ္မန္းတို႔လည္း ဘယ္ေတာ့ ရန္သူက စတင္ ပစ္ခတ္လိုက္ေလမလဲ ဆိုၿပီး ေသနတ္ေတြကို အဆင္သင့္ ေရွ႕ကို ခ်ိန္ရြယ္ရင္း ေျခသံလုံလုံနဲ႔သြားေနၾကတဲ့အခ်ိန္ ျမက္ေတာ ရွည္ရွည္ ျခဳံထူထူ သစ္ပင္အုပ္ထဲက လူသံ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ လူတေယာက္ ေျပးလာတဲ့ အသံ …။အသံလာရာကို ေသနတ္ေတြနဲ႔ ထိုးခ်ိန္လိုက္ၾကတယ္ ။
 “ ကိုဖိုးေထြး…. ”
“ ဆရာ..ဘာလိုလဲ….”
“ ခင္ဗ်ား ဟို ျမသက္ထား ဆိုတဲ့ ေဂါက္သြားတဲ့ ေစာ္ကို သြားပို႔မယ္ဆိုတာ ပို႔ၿပီးၿပီလား..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ပို႔လိုက္ၿပီ ဆရာ…”
“ စိတ္ေရာဂါေဆး႐ုံႀကီးကိုလား..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ…”
“ ေအးေဆးဘဲလား…”
“ ေအးေဆးပါဘဲ…”
“ အင္း..က်ေနာ့္ေၾကာင့္ သူ ေဂါက္သြားတာ က်ေနာ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ….ခင္ဗ်ား သိထားဖို႔က က်ေနာ္က သူတို႔ေလးေတြကို ဒီကို ဖမ္းေခၚလာတာ သူတို႔ကို မုန္းလို႔ မဟုတ္ဘူးဗ်ယယသိလား..”
“ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..”
ကိုဖိုးေထြးလည္း မ်က္လုံး ေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ ေခါင္းေလး မသိမသာ ရမ္းရင္း ေျပာေနတဲ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ ( သူ႔ကိုလည္း တေန႔က် စိတ္ေရာဂါေဆး႐ုံကို ငါပို႔ေပးရမယ္ ထင္တယ္)လို႔ ေတြးေတာမိေနတယ္ ။
“ ကိုဖိုးေထြး….”
“ ဗ်ာ..ဆရာ….”
“ ခင္ဗ်ား မိန္းမ မခ် ျဖစ္တာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားၿပီလဲ….”
“ သုံးေလးလ ေပါ့ ဆရာရယ္..ဘာလို႔လဲ….”
“ ခင္ဗ်ားကို မိန္းမ လိုးခိုင္းမလို႔..”
“ ဗ်ာ..ဟုတ္လား..ဘယ္သူ႔ကို က်ေနာ္ လိုးရမွာလဲ….”
“ ေမးမေနနဲ႔ဗ်ာ..ရွယ္ေတြ..ရွယ္ေတြ..ခင္ဗ်ား ေရလည္ ႀကိဳက္မွာ..ဟားဟား….”
“ ဘယ္မွာလဲဆရာ..”
“ လာ က်ေနာ့္ေနာက္က လိုက္ခဲ့..”
အစြန္းအဖ်ားက အခန္းႀကီးတခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ့ တံခါးကို ေသာ့နဲ႔ ဖြင့္လိုက္တယ္ ။
ကြပ္ပ်စ္ေလး တလုံးေပၚမွာ မိန္းမတေယာက္ မိေမြတိုင္း ကိိုယ္ေတြနဲ႔ ပက္လက္ကေလး အိပ္ေနတာကို ကိုဖိုးေထြး ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူတို႔ ဒီအခန္းႀကီးထဲကို ေျခလွမ္းစခ်လိုက္တာနဲ႔ 
မ်က္ႏွာက်က္ကမီးတလုံး လင္းသြားတယ္ ။ လင္းထိန္သြားတယ္ ။  မိန္းမကို ကိုဖိုးေထြး ၾကည့္ၿပီး အရမ္း သေဘာက်သြားတယ္ ။ ‘အသက္၃ဝေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္လို႔ ခန႔္မွန္းရတဲ့ ဒီမိန္းမေခ်ာေလးကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဘယ္အခ်ိန္ကမ်ား ဖမ္းလာပါလိမ့္လို႔ ကိုဖိုးေထြးေတြးရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဒီမိန္းမရဲ့ မို႔ေဖါင္းတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို အနီးကပ္ သြားၾကည့္လိုက္ရင္း သေဘာက်ေနတဲ့အခ်ိန္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က “ ကဲ ကိုဖိုးေထြး….ဒီမိန္းမကို တက္လိုးဗ်ာ…ၾကည့္စမ္း.. ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ…” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ကိုဖိုးေထြး ပါးစပ္က “ တကယ္လားဟင္..ဆရာ..” လို႔ ထြက္သြားပါတယ္ ။
ကိုဖိုးေထြးကို အခန္းထဲ တြန္းပို႔ၿပီး သူက တံခါးကို ပိတ္လိုက္တယ္ ။ သူကေတာ့ မိန္းမိန္းရဲ့ အခန္းကို ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ..။ မိန္းမိန္း တေျဖးေျဖးနဲ႔ အရမ္း ပိန္လာတယ္ ။ မိန္းမိန္းကို အားရွိေအာင္ သူ အစားေကၽြးရမယ္ ။ အိုဗာတင္းပူပူ မတ္ခြက္တခြက္နဲ႔ ေဖ်ာ္လိုက္ၿပီး မိန္းမိန္းရဲ့ တံခါးကို ဖြင့္ၿပီး ဝင္ခဲ့တယ္ ။ မိန္းမိန္း ကုတင္ေလးေပၚမွာ ေဘးတေစာင္း ေကြးေကြးေလး လွဲအိပ္ေနတယ္ ။
“ မိန္းမိန္း….အိုဗာတင္းေလး ေသာက္လိုက္အုံးကြာ…”
“ ဟုတ္ကဲ့ အကို..”
မိန္းမိန္းက အားနည္းေနတဲ့ ပုံနဲ႔ ထထိုင္လိုက္တယ္ ။ သူက မိန္းမိန္းလက္ထဲကို အိုဗာတင္းမတ္ခြက္ ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။ မိန္းမိန္း မႈတ္ၿပီး ေသာက္တယ္ ။
သူက မိန္းမိန္းကို ပုေလြကိုင္ခိုင္းမလို႔ စဥ္းစားလာတာေပမယ့္ မိန္းမိန္းကို ၾကည့္ရတာ အားအင္ခ်ိနဲ႔ေနတဲ့ ပုံရွိေနတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မိန္းမိန္းကို ေက်ာခိုင္းလိုက္ၿပီး ကပ္ရက္ အခန္းက အန္ကယ္ဦးေဆာင္းေအးရဲ့ သမီး ျဖဴျပာေအးကို သြားေခ်ာင္းလိုက္တယ္ ။ ျဖဴျပာေအးကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ စိတ္ႀကိဳက္ ကိုင္တြယ္ စပ္ယွက္ၿပီးပါၿပီ ။ အားနည္းေနခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ မိန္းမိန္း ႐ုတ္တရက္ ဝုန္းကနဲ ထလာၿပီး..“ ဟိတ္……ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ” လို႔ ေအာ္ေခၚလိုက္လို႔ ျဖဴျပာေအးကို ပုေလြမႈတ္ခိုင္းဖို႔ အႀကံေတြ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ ။
အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မိန္းမိန္းက သူ႔မ်က္်ႏွာကို အိုဗာတင္းပူပူနဲ႔ ပက္ထည့္လိုက္ပါတယ္ ။ ႐ုတ္တရက္မို႔ သူ ခံလိုက္ရတယ္ ။ အပူေလာင္တဲ့ ဒါဏ္ကို သူ အလူးအလွိမ့္ ခံစားေနရတဲ့ အခ်ိန္ မိန္းမိန္းက က်ယ္ဝန္းတဲ့ အခန္းႀကီးကို ျဖတ္ၿပီး အျပင္ဖက္ကို ထြက္ေျပးပါတယ္ ။ “ ေဟ့..မေျပးနဲ႔..မိန္းမိန္း..နင္သိတယ္ေနာ္ ငါ့စည္းမ်ဥ္း..နင္ ေျပးရင္ နင့္ကို ေသဒါဏ္ေပးမွာ…” လို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေအာ္ရင္း မိန္းမိန္း အေနာက္က ေျပးလိုက္ပါတယ္ ။
အခန္းထဲမွ မိန္းမေခ်ာေလးကို ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴႀကီးေတြ ကို ဆြဲျဖဲလို႔ အေမႊးေရးေရးနဲ႔ အဂၤါစပ္ႀကီးကို လ်ာႀကီးနဲ႔ စယက္ေနတဲ့ ကိုဖိုးေထြးလည္း ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ေအာ္သံေတြေၾကာင့္ ဆက္မယက္ဘဲ ပုဆိုးစုတ္ကို ေကာက္ဝတ္ၿပီး အျပင္ကို ထြက္လာတယ္ ။ “ ဆရာ..ဘာျဖစ္လဲ..ဘယ္သူထြက္ေျပးလဲ..”“ မိန္းမိန္း ေျပးၿပီ..လိုက္လိုက္…အျမန္လိုက္…”
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က ေသနတ္ကို ကိုဖိုးေထြးကို ေပးေပမယ့္ ကိုဖိုးေထြးက မယူဘဲ သူ႔လက္ထဲက ဓါးရွည္ကို ျပၿပီး..“ ေန..ေန..ဆရာ ဒါနဲ႔ဘဲ အသံတိတ္ ရွင္းလိုက္မယ္….” လို႔ ေျပာရင္း မိန္းမိန္းအေနာက္ကို ေျပးလိုက္ပါတယ္ ။
မိန္းမိန္း ဒီလို ေျပးဖို႔ ႀကံစည္စဥ္းစားေနခဲ့တာ ေန႔ေတြ ရက္ေတြ ၾကာခဲ့ၿပီ ။မႀကိဳက္ေပမယ့္ ေအာင့္အည္းၿပီး သူ႔အလိုကို လိုက္ခဲ့ရတာက အဝတ္ ဝတ္ခြင့္ရဖို႔ အစား စားခြင့္ရဖို႔ ကုတင္နဲ႔ ေစာင္နဲ႔ အိပ္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ .။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ အလိုကို လိုက္ရင္း အခြင့္သာမယ့္္ ရက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းေနခဲ့တယ္ ။ အခုေတာ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ မ်က္ခြက္ကို အိုဗာတင္း အပူနဲ႔ ပက္ပစ္ၿပီး မိန္းမိန္း ေျပးၿပီ ။
အေဆာက္အဦးႀကီးရဲ့ အထြက္မွာ ေလွခါးသုံးထစ္ကို လႊားကနဲ ခုန္ထြက္ၿပီး သစ္ပင္ ျခဳံႏြယ္ေတြ ထူထပ္ေနတဲ့ ေတာထဲ ခါးေလာက္ရွိတဲ့ ျမက္ရိုင္းေတာထဲ ျဖတ္ၿပီး မိန္းမိန္း တအားေျပးတယ္ ။ အေနာက္က ကိုဖိုးေထြး ဆိုတဲ့ လူႀကီး လိုက္လာေနတဲ့ အသံေတြ ၾကားေနရတယ္ ။ ဖိနပ္မပါေပမယ့္ ဆူးဆူးတာေတြ ရွထိတာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္အားဘူး ။  ဆိုက္ကိုေတြရဲ့ လက္က လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မိန္းမိန္း ေျပးေနတယ္ ။ 
ၿခံက ဘယ္ေလာက္က်ယ္မွန္း..ဘာတံတိုင္း ဘာစည္းရိုး ကာထားမွန္း ပိတ္ဆီးေနမယ္မွန္း မိန္းမိန္း မသိဘူး ။ စြတ္ရြတ္ၿပီး ေျပးေနျခင္းပါ ။သစ္ပင္ေတြ ၾကားက ႐ုတ္တရက္ ဘြားကနဲ ေပၚလာတဲ့ လူေတြနဲ႔ မိန္းမိန္း ပက္ပင္းတိုးတယ္ ။ ဟာ..ျပန္မိမွာလား ။ ေရွ႕က ပိတ္ကာထား ဆီးတားထားတဲ့ လူတစုက ယူနီေဖါင္းဝတ္ ရဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူတို႔လက္ထဲမွာ ေသနတ္ႀကီးေတြ ရွိေနတယ္ ။ မိန္းမိန္း ေျပးလာတဲ့ ဖက္ကို ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထားတာ ။
“ ကယ္ပါ..ကယ္ပါ..လိုက္သတ္ေနတယ္ …..”
မိန္းမိန္း ေအာ္ေျပာတယ္ ။ အသံက ထြက္မလာဘူး ။ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ ေမာပန္းလြန္းေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ ။
“ ဘာမွ မပူနဲ႔ ကေလးမ ..မင္း ေအးေဆးၿပီ..ဒို႔ ကယ္မယ္….မင္းေနာက္က တေယာက္ေယာက္ လိုက္လာေနလား …”
“ ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္..က်မကို လိုက္ဖမ္းေနတယ္..ကယ္ပါ..ကယ္ပါ…..ကယ္ပါရွင္..ကယ္ၾကပါ…”
မိန္းမိန္းကို အရပ္ဝတ္ ဝတ္ထားတဲ့ မိန္းမရဲတေယာက္က ဖက္ထားတယ္ ။ စိတ္မပူေတာ့ဖို႔လည္း ေျပာတယ္ ။ မိန္းမိန္း ငိုေနတယ္ ။ တုန္ေနတယ္ ။ လူယုတ္မာလက္ က်ဆင္းခဲ့ရတဲ့ သူ႔ဘဝ
ဆိုးဝါးလွတာကို ယူၾကဳံးမရ ေအာ္ငိုေနမိတယ္ ။  ရဲေတြက မိန္းမိန္းေျပးလာခဲ့တဲ့ စက္႐ုံေဟာင္းႀကီး ဖက္ကို တစတစနဲ႔ တိုးကပ္သြားေနၾကတယ္ ။
“ ေဟ့ ေကာင္မ ေျပးလို႔ လြတ္မလား..နင့္ကို ခုတ္သတ္ၿပီး ေျမထဲ ျမဳပ္ပစ္မယ္ ….” ဆိုတဲ့ အသံႀကီး တစ တစ နီးကပ္လာေနတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ဇြဲႀကီးတို႔ အဖြဲ႕ လက္ထဲက ေသနတ္ေတြကို
အသံလာရာဆီကို တန္းမတ္စြာနဲ႔ ခ်ိန္ရြယ္ထားေနတယ္ ။ သူတို႔လူစုကလည္း ေရွ႕ကို တိုးေန ဟိုဖက္က လိုက္လာသူကလည္း အျမန္ေျပးလာေနတယ္ ဆိုေတာ့ မၾကာတဲ့ အခ်ိန္ကာလေလးမွာ 
သူတို႔ ဆုံေတြ႕ၾကေတာ့မယ္ ။
ေမၽွာ္လင့္ထားၾကတဲ့ အတိုင္း အသားမဲမဲ မ်က္ႏွာမွာ အမွတ္အမဲႀကီး ရွိတဲ့ လူႀကီးတေယာက္ကို ဓါးႀကီးနဲ႔ ဘြားကနဲ ေတြ႕လိုက္ၾကရတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္း သိလိုက္တယ္ ။ ကိုဖိုးေထြး ဆိုတဲ့ လူ 
ဆိုတာ ။
“ လက္ထဲက ဓါးကို ခ်လိုက္….”
“ မေျပးနဲ႔…”

“ ရပ္လိုက္ …..”
ဒီလူ ႐ုတ္တရက္ ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္ထားတဲ့ ရဲေတြ အမ်ားႀကီးကို ဘြားကနဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ပါးစပ္ အေဟာင္းသာနဲ႔ အံ့အားသင့္ေနတယ္ ။ ၀ိုင္းေျပာလိုက္ၾကတာလည္း စုံလို႔ ။
ဓါးကို လႊတ္ခ်လိုက္ရတယ္ ။ ရဲတေယာက္က အေနာက္ကေန သူ႔ဂုတ္ပိုးကို တခုခုနဲ႔ ထုလိုက္တယ္ ။ ျပင္းထန္လြန္းတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ သူ ေမွာက္ရက္လဲသြားတယ္ ။ သူ႔ကိုယ္ေပၚကို ရဲတေယာက္
တက္ခြလိုက္တယ္ ။ သူ႔လက္ေတြကို အေနာက္ကို ဆြဲယူၿပီး ပူးခ်ဳ ုပ္လိုက္တယ္ ။
“ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ရွိလား..သူ႔မွာ ေသနတ္ ရွိလား…မင္းနဲ႔ သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲလား …” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ၀ိုင္းေမးၾကတယ္ ။ ျဖန္းကနဲ ဖတ္ကနဲ ပါးရိုက္လိုက္တာေတြလည္း ရွိတယ္ ။

ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေသနတ္ကို ခါးမွာ ထိုးလိုက္ၿပီး ကိုဖိုးေထြးကို ေပးလိုး လိုက္တဲ့ မိန္းမရဲ့ အခန္းထဲကို သူ ျပန္ဝင္လိုက္တယ္ ။
ဒီမိန္းမ ေခ်ာေခ်ာက ပက္လက္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတုံးဘဲ ။ ေစာေစာက ကိုဖိုးေထြး ထားခဲ့တဲ့ ပုံစံအတိုင္း ေပါင္ေတြ ကားျဖဲထားဆဲဘဲ ။ အိုး…လွလိုက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ။ ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေတြက
ေပါင္ကားထားတာေတာင္ ျပဲမေနဘူး ။
အခုေနာက္ပိုင္း ဟို ေဒါက္တာမကို ဖမ္းလာကထဲက မိန္းမေတြကို သူတို႔ ခ်က္ခ်င္း လိုးပစ္တယ္ ။ သူမလိုးအားရင္လည္း ကိုဖိုးေထြးကို လိုးခိုင္းတယ္ ။  သူ႔ဖုန္းကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး ဒီမိန္းမကို သူ 
ဓါတ္ပုံရိုက္တယ္ ။ မ်က္ႏွာကို အဓိက ထား ရိုက္တယ္ ။ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္ေနတာကိုလည္း ေပၚေအာင္ ရိုက္တယ္ ။ 
ဒီမိန္းမက သူ႔ကို လိုက္ေနတဲ့ ရဲအုပ္ကြန္းေဇာ္မန္း ဆိုတဲ့ ရဲအရာရွိရဲ့ အမ ..။ ဆရာဝန္မေလး ။ တကယ္ဆိုရင္ သူက သူ႔အမႏွစ္ေယာက္ စလုံးကို ဖမ္းေခၚလာခ်င္တာ ။ တေယာက္ တေနရာစီ အလုပ္
လုပ္ေနၾကတဲ့ သူတို႔ ညီအမကို တၿပိဳင္နက္ တခါထဲ ဖမ္းဖို႔က မလြယ္လို႔  ။
ကိုဖိုးေထြး မိန္းမိန္းကို မိရင္ ခုတ္သတ္ပစ္ဖို႔ သူ မွာလိုက္တယ္ ။ ကိုဖိုးေထြး ျပန္ေရာက္လာမွ ဒီဆရာဝန္မကို တက္လိုးခိုင္းမယ္ ။
သူ႔စိတ္ေတြက လုပ္ခ်င္တာေတြ မ်ားေနတယ္ ။ ျဖဴျပာေအး အခန္းဖက္ကို သြားခ်င္ေနတယ္ ။ အခန္းအျပင္ကို ေရာက္ေတာ့ ေသာ့ခတ္မယ္လို႔ စဥ္းစားၿပီးမွ မခတ္ေတာ့ဘူး ။ ဒီမိန္းမ 
သတိေမ့ေနအုံးမွာပါ ။ မလိုပါဘူး ။
ျဖဴျပာေအးကို ထားတဲ့ အခန္းေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ေသာ့ဖြင့္မယ္ံဆဲဆဲ အေဆာက္အဦးႀကီးထဲကို ဝင္လာတဲ့ ဖိနပ္သံေတြကို နားပါးတဲ့ သူ ေကာင္းေကာင္း ၾကားလိုက္တယ္ ။
ကိုဖိုးေထြး ျပန္လာရင္လည္း တေယာက္ထဲရဲ့ ေျခသံကိုပဲ ၾကားရမယ္ ။ အခုဟာက လူတစု ဝင္လာတဲ့ ဖိနပ္သံေတြ ။ ကိုဖိုးေထြးက ဒီလို ဖိနပ္ေတြ စီးေလ့ မရွိဘူး ။ ဒါဆို ဘယ္သူေတြ ဝင္လာသလဲ ။
ခါးၾကားထဲ ထိုးထားတဲ့ ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ ကိုင္လိုက္တယ္ ။
ဖိနပ္သံေတြ ၾကားရတဲ့ ဖက္ကို သူ ေျခသံလုံလုံနဲ႔ ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔အေနာက္ဖက္က “ ေသနတ္ကို ခ်လိုက္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ သူ 
အေနာက္ဖက္ကို ျခာကနဲ လွည့္လိုက္တယ္ ။ 
“ ေသနတ္ခ်လိုက္…”
“ ေသနတ္ခ်လိုက္..”
 “ ေသနတ္မခ်ရင္ ပစ္မယ္ …”
ရဲေတြ အမ်ားႀကီးဘဲ ။ ေျပာင္းတို ေျပာင္းရွည္ ေသနတ္ေတြနဲ႔ သူ႔ကို ခ်ိန္ရြယ္ထားေနၾကတယ္ ။ သူ စဥ္းစားေနတယ္ ။ ေသနတ္ခ်ရမလား ။သူတို႔ကို ပစ္ရမလား ။
“ ခ် ေလ..ေသနတ္..မၾကားဖူးလား..ေသခ်င္သလား…”
ေသနတ္ကို ေျပာင္းေထာင္ရက္ ကိုင္ထားရင္း ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ေတြေဝေနတယ္ ။ ရဲေတြကေတာ့ တကယ္ ပစ္ခတ္မယ့္ပုံေတြ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ မထူးဇာတ္ခင္းပစ္လိုက္တယ္ ။ ေသနတ္ကို ရဲေတြဖက္ကို ခ်ိန္ၿပီး ခလုပ္ဆြဲညႇစ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ဒိန္းကနဲ ယမ္းေပါက္ကြဲသံကို ၾကားရလိမ့္မယ္ လို႔ သူ ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္ 
တကယ္တမ္း သူ ၾကားလိုက္ရတာက ေျခာက္..ဆိုတဲ့ အသံ ။
သူ႔ေျခာက္လုံးျပဴးေသနတ္က က်ည္မထြက္ဘူး ။
ေနာက္တခ်က္ ထပ္ ပစ္ခတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အခ်ိန္မွာ လူတေယာက္က သူ႔ဆီကို ေဘးဖက္က ေျပးလာၿပီး သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ ခုန္အုပ္ ဝင္လုံးတယ္ လို႔ ဆိုရင္ ပိုတိက်မယ္ ။
ဒီလူက သူ႔ေသနတ္ကိုင္လက္ရဲ့ လက္ေကာက္ဝတ္ကို လက္ဝါးေစာင္းနဲ႔ ခုတ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ျပင္းထန္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ က်င္ကနဲ နာသြားၿပီး သူ ေသနတ္ လြတ္က်သြားတယ္ 
။“  အား…”
ေသနတ္ သံမံတလင္း ၾကမ္းေပၚကို ေထာင္းကနဲ က်ထိတဲ့ အသံက က်ယ္ေလာင္လွတယ္ ။
ရဲေတြ အမ်ားႀကီး သူ႔ဆီ ေျပး ဝင္လာၾကတယ္ ။ ေျဖာင္းကနဲ ဖ်န္းကနဲ ဒုတ္ကနဲ တေယာက္ တခ်က္ ၀ိုင္းေဆာ္လိုက္ၾကတာ သူ ဝုန္းကနဲ ပက္လက္ လဲက်သြားရတယ္ ။
သူ႔လက္ေတြကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္ၾကတာလည္း သူ သိလိုက္တယ္ ။ သူ႔တကိုယ္လုံးကိုလည္း ရဲေတြ ရွာေဖြၾကတယ္ ။ မိန္းမေတြကို ေလွာင္ထားတဲ့ အခန္းေတြရဲ့ ေသာ့ေတြကို သူတို႔ ရသြား
တယ္ ။

မိန္းမေတြကို ေလွာင္ထားတဲ့ အခန္းေတြကို ေဆြထိုက္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးရဲေတြက တာဝန္ယူၿပီး ဖြင့္ဝင္ၾကတယ္ ။ မိန္းမေတြကို အဝတ္အစား မပါဘဲ ကိုယ္တုံးလုံး ေလွာင္ထားတာမို႔ ဒီမိန္းမေတြရဲ့အရွက္သိကၡာကို ငဲ့ကြက္ၿပီး မိန္းမရဲေတြဘဲ ဝင္ၿပီး ကယ္ထုတ္ဖို႔ ရဲမႉးႀကီးက စီစဥ္လို႔ ။
ေဆြထိုက္လည္း ကိုယ္လုံးတီး မိန္းမေတြကို အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္ေစၿပီး ေဆး႐ုံကို လူနာတင္ကားေတြနဲ႔ ပို႔ေပးဖို႔ စီစဥ္တဲ့အခ်ိန္ တခန္းတခန္းက မိန္းမတေယာက္က သူဟာ ကြန္းေဇာ္မန္းရဲ့ အမပါ လို႔ ေျပာတာေၾကာင့္ ဒီမိန္းမကို အဝတ္ လုံလုံျခဳံျခဳံ ဝတ္ေပးအၿပီးမွာ ကြန္းေဇာ္မန္းကို လမ္းေလၽွာက္စကားေျပာစက္နဲ႔ လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္ ။
“ ဆရာကြန္း….ေဆြထိုက္ဆီကို အျမန္လာပါ…”“ အိုေက..ေဆြထိုက္ ဘယ္မွာလဲ…”“ ေလွခါးနား ကပ္ရက္က အခန္းမွာ…ဆရာကြန္း..”
ကြန္းေဇာ္မန္း ေရာက္လာတဲ့အခါ သူ႔အမကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ေတာ္ေတာ့္ကို ေၾကကြဲ ခံစားသြားရတယ္ ။ သူ႔အမ ကို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဖမ္းေခၚသြားတာကိုေတာင္ သူ မသိေသးဘူး ။ 
ဦးေဆာင္းေအးလည္း သမီး ျဖဴျပာေအးကို ျပန္ေတြ႕ရလို႔ ဝမ္းသာေပမယ့္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က သမီးျဖဴျပာေအးကို စိတ္ႀကိဳက္ မုဒိန္းက်င့္သြားတာကို သိရလို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္အေပၚ အလြန္ မုန္းတီးစိတ္နာလ်က္ ရွိပါတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ နဲ႔ တပည့္ကိုဖိုးေထြးတို႔ကို ရဲဌာနခ်ဳပ္ကို ေခၚေဆာင္သြားတဲ့ေနရာမွာ သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ လူမုန္းမ်ားလြန္းလို႔ သူတို႔ကို လက္တုံ႔ျပန္လိုသူေတြ သိပ္မ်ားတာေၾကာင့္ လူေတြနဲ႔ မထိေတြ႕ေစဖို႔ ရဲမႉးႀကီးက ေသေသခ်ာခ်ာ အမိန႔္ေပးတယ္ ။
တကယ္ဘဲ ကြန္းေဇာ္မန္း ကိုယ္တိုင္က သူ႔အမကို ေစာ္ကားခဲ့လို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္နဲ႔ ကိုဖိုးေထြးတို႔ကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္မယ္ တကဲကဲ လုပ္သည္အထိ ေဒါသေတြ ထြက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ဦးေဆာင္းေအးလည္း ဒီလိုပါဘဲ ။ သမီးေလးကို အရမ္း ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ၿပီး ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ရန္က လြတ္ေအာင္ သမီးရွိမွန္းေတာင္ သူ မေျပာခဲ့သလို သူဘယ္မွာေနသလဲ ဆိုတာကိုလည္း တခ်ိန္လုံး ဖုံးခဲ့တာ ။ အခုေတာ့ အေစာ္ကားခံလိုက္ရလို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို သတ္မယ္ တကဲကဲ ျဖစ္ေနတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းကို ရဲမႉးႀကီးက အလုပ္ ဆက္မလုပ္ခိုင္းေတာ့ဘဲ ခြင့္ရက္ရွည္ ေပးလိုက္တယ္ ။ သူအရမ္းစိတ္ခံစား ထိခိုက္သြားရလို႔ စိတ္ေအးသြားတဲ့အထိ ေအးေအးေဆးေဆး နားလိုက္ဖို႔ ေျပာတယ္ ။
ဦးေဆာင္းေအးကေတာ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲလြန္းသလို အေစာ္ကား ခံလိုက္ရတဲ့သမီးေလးကိုလည္း မၾကည့္ရက္နိုင္ဘဲ အိမ္မွာ မေနခ်င္ေတာ့လို႔ ေျခဦးတည့္ရာ သြားေတာ့မယ္ ဆိုၿပီးတေယာက္ထဲ ထြက္သြားလို္က္တယ္ ။ ဦးလၽွမ္းေတာက္ဆီမွာလည္း အလုပ္ ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ အလုပ္ထြက္လိုက္ပါတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ သူ ဖမ္းဆီးပိတ္ေလွာင္ခဲ့တဲ့မိန္းမေတြကို ကိုယ္တုံးလုံး အေနနဲ႔ ဓါတ္ပုံေတြ ဗီဒီယိုေတြ ရိုက္ခဲ့တဲ့ ကင္မရာေတြ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြ စက္ေတြကို ေဆြထိုက္ကဘဲ တာဝန္ယူ စစ္ေဆးဖို႔တာဝန္အေပး ခံရပါတယ္ ။ ေဆြထိုက္လည္း ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္တို႔ကို ဖမ္းမိတဲ့ ညက စတင္ၿပီး ဒီပုံေတြ ဗီဒီယိုေတြကို ျပန္ေလ့လာ ၾကည့္ရႈရပါတယ္ ။
ေဆြထိုက္သည္ ၿမိဳ႕သစ္တခုက အစိုးရ ခ်ေပးတဲ့ တိုက္ခန္းတခန္းမွာ တေယာက္ထဲ ေနတယ္ ။ဒီေန႔ညေတာ့ အိမ္ျပန္ ေနာက္က်မယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ရိုက္ခဲ့တဲ့ ဗီဒီယိုေတြ ဓါတ္ပုံေတြကို ရဲဌာနခ်ဳပ္က ႐ုံးခန္းမွာ ေတာ္ေတာ့္ကို ညဉ့္နက္တဲ့အထိ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈၿပီး ထူးျခားမႈေတြကို မွတ္သား မွတ္တမ္တင္ထားတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ႐ူးသြပ္စြာနဲ႔ တဏွာေသာင္းက်န္းတာမ်ားကို ၾကည့္ရတာ ကာမစိတ္ ထႂကြလာရတာထက္ ေအာ့ႏွလုံးနာ ေအာ္ဂလီဆန္ရတာေတြ မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ေဒါသေတြ ထြက္ရတာက ပိုမ်ားတယ္ ။
ေဆြထိုက္လည္း တိတ္ဆိတ္ၿပီး လူသူမရွိတဲ့ ႐ုံးခန္းထဲမွာမို႔ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္က မိန္းကေလးေတြကိုက်င့္ႀကံတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြအားလုံးကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္တာေတြကို ဗီဒီယိုေရာ ဓါတ္ပုံေတြေရာမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႕ရပါတယ္ ။ 
ေဆြထိုက္ လည္း ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ျဖစ္ပ်က္သြားၿပီး ပြင့္လင္းသြားကာ ခ်စ္သူ ဘဝေရာက္ရွိသြားခဲ့ရတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ကာမ စပ္ယွက္ ျဖစ္သြားတယ္ ။ အခု ဒါေတြကို တာဝန္အရ စစ္ေဆး ၾကည့္ရႈေနရခ်ိန္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ေတာင္မတ္ေနတဲ့ လိင္တန္ထြားထြားကို ခဏခဏ အဖန္ဖန္ ၾကည့္ေနရသလို မိန္းမေတြကို လိင္စပ္ယွက္တာေတြကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကည့္ရေတာ့ ခ်စ္သူ ကြန္းေဇာ္မန္းကို သတိရေအာက္ေမ့သြားရတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္း ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္ လို႔ စဥ္းစားမိတယ္ ။အလုပ္က အျပန္ သူနဲ႔သာ ေတြ႕လိုက္ရင္ တေယာက္ထဲေနတဲ့ သူမအိမ္ကို ခ်စ္သူကို ေခၚလိုက္ၿပီး ဟိုတခါလိုဘဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်စ္ပြဲေတြ ဝင္လိုက္ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ လို႔ ေတြးေတာေနမိတယ္ ။
စိတ္က ဒါေတြ စဥ္းစားလိုက္လို႔ ေပါင္ၾကားက ေဆြထိုက္ရဲ့ အဖုတ္နဲ႔ ပင္တီမွာ စိုစိစိ ျဖစ္ေနသလိုဘဲ ။
႐ုံးက စီစဥ္ေပးတဲ့ ႐ုံးဖယ္ရီကားနဲ႔အိမ္ျပန္ဖို႔ ႐ုံးေပၚက ဆင္းလာတဲ့ အခ်ိန္က်မွ ဟန္းဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး ကြန္းေဇာ္မန္းကို ေခၚလိုက္တယ္ ။
“ ဟယ္လို…ေဆြထိုက္လား…”“ ဆရာကြန္း..ဘယ္ေရာက္ေနလဲဟင္..”“ ခုထိ ဆရာကြန္း တုံးလား…”“ ဟိ..ဘယ္လို ေခၚရမွာလဲ..”“ သူမ်ားေတြ ေခၚၾကသလိုေပါ့..ကိုကိုတို႔ ေမာင္တို႔..ခ်စ္ တို႔…”“အခု ဘယ္မွာလဲ သူက..”“ ဘာလို႔ ေမးတာလဲ..”“ ေတြ႕ခ်င္လို႔ေပါ့..ေဆြထိုက္ အလုပ္လုပ္ရင္း သတိေတြ ရေနတယ္ သိလား…”“ တကယ္လား…”“ တကယ္ေပါ့..သူကေရာ ေဆြထိုက္ကို သတိရေနလားဟင္…”“ သိပ္ရတာေပါ့…အရမ္း လြမ္းေနတာ..အရမ္း ေတြ႕ခ်င္ေနတာ…”“ စိတ္ေျပသြားၿပီလား …”“ ေျပပါတယ္..႐ုတ္တရက္မို႔ပါ..ဒီအလုပ္လုပ္တာ ၾကာမွဘဲ….Rape case ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ဖူး ၾကဳံဖူးခဲ့တာပါ ေဆြထိုက္ရယ္…အခုဟာက အမအရင္း ျဖစ္ေနလို႔..စိတ္မထိန္းနိုင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရတာ..ဒါေပမယ့္ကံေကာင္းတာက ဒီဆိုက္ကိုက ကိုယ့္အမကို မုဒိန္းေတာ့ မက်င့္ျဖစ္လိုက္ဘူး…အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ထားတာ တခုဘဲ …ေဆြထိုက္..ေဆး႐ုံမွာ စစ္လိုက္ေတာ့ သိရတာ..”
“ လာခဲ့ပါလား…ေဆြထိုက္ဆီကို..”“ လာမွာေပါ့..အခုဘဲ လာခဲ့မယ္….”
ေဆြထိုက္လည္း ဖယ္ရီကားဆီကိုေလၽွာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဖယ္ရီကားေဘးနားမွာ ရပ္ထားတဲ့ကားတစီးေပၚက ကြန္းေဇာ္မန္း ဆင္းလာတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
“ ဟင္..သူက ဒီမွာဘဲ ရွိေနတာကိုး..”
ကြန္းေဇာ္မန္းက ရယ္ေမာၿပီး ေဆြထိုက္ဆီကို ေလၽွာက္လာတယ္ ။“ ေဆြထိုက္ အလုပ္ၿပီးတဲ့အထိ ေစာင့္ေနတာ…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေဆြထိုက္ လက္ကေလးကို ဆြဲၿပီး သူ႔ကားဆီကို ေခၚသြားတယ္ ။
“ ေဆြထိုက္..”
“ ဟင္..ဘာလဲ..”
“ ကိုယ့္အိမ္ကိုဘဲ သြားလိုက္ရေအာင္ကြာ..ေနာ္…ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား…”
“ အဝတ္အစား ဝတ္စရာ မရွိတာ..ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..”
“ ေဆြထိုက္ အဝတ္ ဝတ္မွာမွ မဟုတ္ေတာ့တာ…”
“ အိုး…သူေတာ္ေတာ္ကဲ…”
ကြန္းေဇာ္မန္းက ေဆြထိုက္ ခါးေလးကို ဆြဲဖက္ၿပီး သူ႔အနားကို ေရာက္လာတဲ့ ေဆြထိုက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖမ္း နမ္းလိုက္ပါတယ္ ။
“ ဟိတ္..ေမာင္းရင္ မနမ္းနဲ႔ နမ္းရင္ မေမာင္းနဲ႔…ခိခိ….”
ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း သူ႔ကြန္ဒိုတိုက္ အေဆာက္အဦးႀကီးရဲ့ ေဘးဖက္က ကားရပ္တဲ့ ကြက္လပ္မွာ ကားကို ရပ္ၿပီး ေဆြထိုက္ရဲ့ ခါးေလးကို ဖက္ရင္း အေဆာက္အဦးႀကီးဆီကို ျပန္ေလၽွာက္လာခိုက္ ေဆြထိုက္ရဲ့ တင္ပါးအိအိေတြကို မသိမသာ ပြတ္သပ္လို႔ လာတယ္ ။
“ ဟိတ္ မကဲနဲ႔ကြာ..လူေတြ ျမင္ကုန္လိမ့္မယ္…”
“ ေဆြထိုက္..အရမ္းလွတယ္ကြာ…”
“ ဟိဟိ..အခုမွ လာေျပာေနတယ္..အရင္က တခါမွ မေျပာဘူးပါဘူး…ဟြန္း…”
အေဆာက္အဦး အေပါက္ဝမွာ အျပာေရာင္ ယူနီေဖါင္း ဝတ္ထားတဲ့ လုံျခဳံေရးအေစာင့္ႀကီးက ျပဳံးျပၿပီးမွန္တံခါးႀကီးကို ဖြင့္ေပးတယ္ ။
ေဆြထိုက္ ခါးေလးကို ဖက္ၿပီး ဓါတ္ေလွခါးဆီကို ေလၽွာက္သြားတယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းရဲ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားက လက္နက္ႀကီးက မာေက်ာေတာင္ထေနၿပီ ။ တိုက္ခန္းကို ေရာက္တာနဲ႔ ေဆြထိုက္ကို အျပတ္ ျဖဳတ္ေတာ့မယ္လို႔ သူ႔စိတ္ထဲက ၾကဳံးဝါးေနတယ္ ။ အရင္ ေဆြထိုက္ကို ျဖဳတ္ခဲ့တုံးက ေဆြထိုက္ရဲ့ ေစာက္ပတ္ၾကပ္ၾကပ္ေလးရဲ့ ထူးကဲလွတဲ့ အရသာေလးကိုလည္း ျပန္ေျပာင္း သတိရမိၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားက လီးက မာေက်ာေတာင္မတ္လာရတယ္ ။ 
ကြန္းေဇာ္မန္းနဲ႔ ေဆြထိုက္ တိုက္ခန္းထဲကို ေရာက္သြားၿပီး တံခါးျပန္ပိတ္ လြယ္လာတဲ့အိတ္ကို ဆိုဖါေပၚခ်လိုက္ၿပီးတာနဲ႔ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ တိုင္ပင္ထားသလို တအားဖက္ တအား နမ္းမိၾကတယ္ ။
ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လ်ာခ်င္း ထိေတြ႕ ယက္စုတ္ကာ နမ္းၾကၿပီး ကြန္းေဇာ္မန္းက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ေဆြထိုက္ကလည္း အားက်မခံ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္ပစ္တယ္ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းရဲ့ မားမားမတ္မတ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို ျမင္ရေတာ့ ေဆြထိုက္ အရမ္းကိုစိတ္ေတြ ႂကြလာတယ္ ။ ဒါႀကီးက ေပးစြမ္းတဲ့ ကာမဖီလင္ေတြကို ေဆြထိုက္ သိခဲ့ၿပီေလ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းက ေဆြထိုက္ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အိပ္ခန္းဆီကို အသြား ေဆြထိုက္က ေပါင္ၾကားက ေစာက္ပတ္ကို လက္ကေလးနဲ႔ စမ္းလိုက္ၿပီး နမ္းရႉၾကည့္လိုက္ေတာ့ တေနကုန္ အလုပ္လုပ္ထားတာေၾကာင့္ ေရေဆးဖို႔ လိုေနၿပီ ဆိုတာကို သိလိုက္လို႔..“ ကိုကို..ခဏ..ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္လိုက္အုံးမယ္..”လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို အေျပးကေလး ေလၽွာက္လွမ္းသြားလိုက္တယ္ ။ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း သူ႔လီးႀကီးကို လက္နဲ႔ ပြတ္တိုက္ရင္း ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ အိပ္ခ်လိုက္တယ္ ။
ေဆြထိုက္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္ထြက္မလာလို႔ ကြန္းေဇာ္မန္း စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့ ။ အရမ္းထန္လြန္းေနၿပီး လိုးခ်င္လွၿပီ ။ ေဆြထိုက္ရွိတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို သူ လိုက္သြားမလို႔ ထလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆြထိုက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတယ္ ။
ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း ေဆြထိုက္ရဲ့ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ခႏၶာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆြထိုက္ရဲ့ နို႔ႀကီးေတြကလည္း တင္းမာေကာ့ေထာင္ေနၾကသလို ေပါင္တန္သြယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက မို႔ေဖါင္းေဖါင္း အဖုတ္ႀကီးကလည္း အေမႊးရိပ္ထားလို႔ ေျပာင္တင္း ရွင္းေနတယ္ ။ ဒီလို လွလြန္းတဲ့ မိန္းမ သူနဲ႔ တတြဲတြဲအလုပ္လုပ္ေနခဲ့ပါရက္ သူ အလုပ္ကိုဘဲ အာ႐ုံစိုက္ၿပီး သတိမထားမိတာ သူ႔ဖါသာ ေနာင္တရမိသြားတယ္ ။
ေဆြထိုက္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနပုံရတယ္ ။ မသိမသာ တုန္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ဖိကပ္ စုတ္ယူလိုက္ၿပီး နို႔ေကာ့ေကာ့ႀကီးတဖက္ကိုလည္း သူ႔လက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္လိုက္တဲ့အခါေဆြထိုက္ကလည္း သူ႔ေက်ာျပင္ကို ျပန္လည္ ဖက္ၿပီး သူ႔ကိုတုန႔္ျပန္ နမ္းစုတ္ပါတယ္ ။
ကုတင္ေပၚက ေမြ႕ယာအိအိႀကီးမွာ ႏွစ္ေယာက္သား တေယာက္ကိုတေယာက္ ပြတ္သပ္ကိုင္ြယ္ေပးရင္းကြန္းေဇာ္မန္းက ေဆြထိုက္ ေစာက္ပတ္ကို ယက္ေပးဖို႔ လုပ္ေတာ့ ေဆြထိုက္က “ မယက္နဲ႔ေတာ့..ကိုကို..ေဆြထိုက္ကို ခ်စ္ေပးပါေတာ့..ေဆြထိုက္ တအား လိုခ်င္ေနၿပီ ” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ခံခ်င္လြန္းေနတဲ့ ခ်စ္သူေခ်ာေလးကို ဆႏၵ အျမန္ဆုံး ျဖည့္ေပးဖို႔ ကြန္းေဇာ္မန္း ႀကိဳးစားပါေတာ့တယ္ ။ေဆြထိုက္ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔ ဖမ္းစမ္းလိုက္ေတာ့ အရည္ေတြစိုစိုရႊဲေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
သူ႔လက္ခုပ္ထဲကို တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လီးရဲ့ ထိပ္ေခါင္းပိုင္းကို သုတ္လိမ္းလိုက္ၿပီး ေဆြထိုက္ေပါင္တန္ေတြအၾကား ေနရာဝင္ယူလိုက္ရင္း လီးကို ေစာက္ဖုတ္ အေပါက္ဝမွ ေတ့ေထာက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။
“ အားဟား…..အင္…”
ေဆြထိုက္ရဲ့ ညည္းသံေလး ထြက္လာတယ္ ။ ဒစ္လုံးႀကီး အဖုတ္ထဲကို နစ္ျမဳပ္ဝင္သြားတယ္ ။ နို႔အိအိႀကီးတလုံးကို ဖမ္းဟပ္ၿပီး စို႔လိုက္တယ္ ။ ေဆြထိုက္ရဲ့ ေပါင္တန္တဖက္ ေထာင္ႂကြသြားတယ္ ။
“ အင္…..ကိုကို….”
ေဆြထိုက္အထဲကို သူ႔လီးထပ္တိုးဝင္သြားတယ္ ။ တထစ္ထစ္နဲ႔ ဝင္ေနတာကို သိေနတယ္ ။ တင္းၾကပ္တဲ့ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးတန္ႀကီး ေရာက္ေနတယ္ ။ ျပန္ဆုတ္လိုက္ ထပ္တိုးဝင္လိုက္နဲ႔ ။
“ အိုေကလား..ေဆြထိုက္..”“ အင္း..အင္း….”ဖင္တုံးေတြကို သူ႔လက္နဲ႔ ဆုပ္မလိုက္ၿပီး လီးကို တဆုံး သြင္းထည့္လိုက္တယ္ ။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ေစာက္ဖုတ္…လို႔ တီးတိုး ေရရြတ္မိလိုက္ၿပီး တစြပ္စြပ္နဲ႔ ဖိဖိ လိုးလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။

ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အမႈရင္ဆိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေထာင္က အခ်ဳပ္ထဲမွာ သူ႔ကို သီးျခား ထားရတယ္ ။သူ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ လူေတြထဲကလည္း သူ႔ကို သတ္ျဖတ္ခ်င္ၾကတာေတြ ျဖစ္လာလို႔ ။ သာမန္ မုဒိန္းမႈ က်ဴးလြန္းသူေတြကိုေတာင္ ေထာင္ေတြထဲမွာ တျခားေထာင္က်ေတြက မုန္းတီးၿပီး သတ္တာေတြ ၀ိုင္းရိုက္တာေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကို တျခား အခ်ဳပ္သားေတြနဲ႔ မထားရဲၾကဘူး ။
ဦးလၽွမ္းေတာက္လည္း သားအတြက္ အရမ္း အရွက္ကြဲေပမယ့္ တဦးတည္းေသာသား ျဖစ္တာေၾကာင့္သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံး နံမည္ရ ေရွ႕ေန တေယာက္ကို ငွားေပးလိုက္သလို ေထာင္ထဲမွာ ေနစဥ္အတြင္း စားေသာက္ေရး အဆင္ေျပဖို႔ ေငြေၾကး အကုန္အက်ခံၿပီး လိုက္လံ လုပ္ကိုင္ေပးပါတယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ခ်စ္သူေလး ဇဲဇဲမွာေတာ့ သူ႔ခ်စ္သူေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဟာ မိန္းမေတြကို ဖမ္းၿပီး အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ပစ္ၿပီး ေလွာင္ထားရင္း အဓမၼက်င့္ႀကံေနတဲ့ ဆိုက္ကိုေကာင္ ဆိုတာ သိသြားရတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္လိုမွ မယုံၾကည္နိုင္ေအာင္ဘဲ ျဖစ္မိသလို ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္နဲ႔ လူေတြအလည္ တြဲျပခဲ့မိတာကိုလည္း ရွက္လို႔ မဆုံးေတာ့ပါ ။

ေဆြထိုက္လည္း ကြန္းေဇာ္မန္း အခန္းမွာ လိုက္ေနလိုက္တယ္ ။ေန႔ေရာညေရာ အခ်စ္ပြဲေတြ ႏႊဲၾက ဆြဲၾကေတာ့တာေပါ့ ။ ကြန္းေဇာ္မန္းကလည္း သူ႔မိသားစုေတြဆီ ေဆြထိုက္ကို ေခၚသြား မိတ္ဆက္ေပး သလို ေဆြထိုက္ကလည္း ကြန္းေဇာ္မန္းကို သူ႔မိဘေတြဆီကို ေခၚသြားတယ္ ။ သူတို႔ မၾကာခင္ လက္ထပ္ၾကမယ္ ။
ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ရဲ့ ေရွ႕ေနက ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ဟာ စိတ္ေပါ့သြပ္လို႔ ( ႐ူးလို႔ ) ဒီလို လုပ္ရပ္ေတြကို လုပ္မိပါတယ္ လို႔ ေဆးမွတ္ခ်က္ ေထာက္ခံစာေတြနဲ႔ တရား႐ုံးမွာ ထုေခ်တယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကိုမစကူညီခဲ့တဲ့ ကိုဖိုးေထြး ဆိုတဲ့ လူကေတာ့ ေထာင္ ၁ဝႏွစ္ က်သြားတယ္ ။ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ကေတာ့ တကယ့္ကိုဘဲ ဆိုက္ကိုတေယာက္ ဆိုတာ စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရတာေၾကာင့္စိတ္ေရာဂါကုေဆး႐ုံမွာဘဲ အခ်ဳပ္နဲ႔ ေဆးကုသဖို႔ တရားသူႀကီးက အမိန႔္ခ်လိုက္တယ္ ။ သူ႔အေဖ ဦးလၽွမ္းေတာက္က ေဆး႐ုံကို မနက္နဲ႔ ည ထမင္းဟင္းေတြ အခ်ိဳ ုပြဲအခ်ိဳရည္ လိုတာ အားလုံးကို ပို႔ေပးေနတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း ေဆြထိုက္တို႔ ၾကားသိရတယ္ ။
သုံးလေက်ာ္လည္း ၾကာခဲ့ၿပီ ။ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ အမႈလည္း တရား႐ုံးမွာ အမိန႔္ခ်ၿပီးၿပီ ။ ၿပီးျပတ္သြားၿပီ ။ သို႔ေပမယ့္ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ ဖမ္းဆီးၿပီး လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခဲ့တဲ့ မိန္းမေတြထဲက သုံးေယာက္က ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္နဲ႔ ရတဲ့ ကိုယ္ဝန္ေတြ ေပၚလာတယ္ ။ ဦးေဆာင္းေအးရဲ့ သမီး ျဖဴျပာေအး ..စုမိယာမာဂုခ်ိ နဲ႔ မိန္းမိန္း တို႔ ကိုယ္ဝန္ေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ေဆြထိုက္နဲ႔ ကြန္းေဇာ္မန္းလည္း ေတာ္ေတာ္စိ္တ္ညစ္စိတ္ပ်က္ သြားၾကတယ္ ။ ဦးေဆာင္းေအး တေယာက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနရွာမလဲ လို႔ ေဆြထိုက္က ကြန္းေဇာ္မန္းကို ေျပာလိုက္တယ္ ။
သူတို႔အဖြဲ႕လည္း အထက္က အမႈအသစ္ေတြ ခ်ေပးလို႔ အခု အခ်ိန္မွာ လူသတ္ေကာင္တေကာင္ကို သဲသဲမဲမဲ လိုက္ေနၾကရတယ္ ။
လူတေယာက္ၿပီး တေယာက္ကို သတ္ပစ္ေနတဲ့ စီရီယာလူသတ္သမား ေနာက္ကို အပူတျပင္း လိုက္လံ စုံစမ္းေနၾကတဲ့ ကြန္းေဇာ္မန္း..ေဆြထိုက္ ..ဇြဲႀကီးတို႔ လူစု အထက္ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္မ်ားေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ သူတို႔ ဖမ္းဆီး တရားစြဲဆိုခဲ့တဲ့ ေနမင္းလၽွမ္းေတာက္ စိတၱဇကုေဆး႐ုံႀကီးကေန လြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပးသြားတာကို ၾကားလိုက္ၾကရပါသည္ ။
ဆိုက္ကို လြတ္သြားၿပီ …တဲ့ ။