၂ဝမ်းကွဲမောင်နမ

မနက်မိုးလင်းတော့ ကျွန်မကိုကြီးမျက်နှာကိုတောင် ရဲရဲမကြည့်ဝံ့ပါဘူးရှင်။ သူပဲသိသွားမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်လေးတွေကြောင့်ပေါ့။ကိုကြီးကတော့ဘာမှမဖြစ်သလိုပါဘဲလေ။ထုံးစံအတိုင်းအေးတိအေးစက်နဲ့ပေါ့။ သူကသာ နေနိုင်တာ မနေနိုင်သူကတော့ ကျွန်မပေါ့။ ကိုကြီးနဲ့ချစ်ခြင်တဲ့စိတ်ကတစ်ဖက်၊မောင်နှစ်မဝမ်းကွဲဆိုတဲ့ အသိ စိတ်က တစ်ဖက် နဲ့လွန်ဆွဲနေကာ ရှေ့တိုးရခက် နောက်ဆုတ်ရခက်နဲ့မို့ အလုပ်လုပ်နေတာတွေ အလွဲလွဲ အချော်ချော် ဖြစ်နေရပါတယ်။

မောင်နှမဝမ်းကွဲအချစ်ဇာတ်လမ်း

တဈနေ့သောအခါရနကြုနမြှို့နဲ့မွားစှာမဝေးလှသောဆငခြှဖေုနြးဒသရှေိအိမဆြိုငလြေးတဈဆိုငြ၏ရှေ့တှငတြကျကစီတဈစငြးဆိုကရြောကလြာကာကားပေါမြှအသကြ၂၅နှဈအရှယလြူငယတြဈဦးအထုပအြပိုးတှနှငြေ့ဆငြးလာပါသညြ။ထိုလူငယလြေးသညကြားခကိုရှငြးပေးရငြးအထုပအြပိုးမွားကိုလကနြှဈဖကဖြှငြ့မနိုငမြ
နငြးဆှဲလာကာ အိမရြှေ့ အရောကတြှငြ
“ မမရေေေ..မမေေ..သားပှနလြာပှီ ” လို့ အသံပှုလိုကရြာ အထဲမှ ကောငမြလေးတဈယောကြ ပှေးထှကလြာပှီး
“ မမကှေေီးရေ ကိုကှီး ပှနလြာပှီ ” လို့ ဆိုရာ ကိုကှီးလို့ အခေါခြံရသော ထိုလူငယလြေးသညြ လာကှိုသောကောငမြလေးအား နားမလညသြလို တဈခကွကြှညြ့လိုကပြှီး
“ ဟဲ့..နစမြေးပါဦး..နငကြဘယသြူလဲ ”
“ ဟို.. ဟို… ”
“ ပှောလေ နငြ့ကိုငါအရငတြဈခေါကကြ မတှေ့ပါဘူး ” လို့ မေးခှနြးထုတနြတေုနြး
“ ဟယြ.. ငါ့သားလေး ပှနလြာပှီတောြ.. ဒီတဈခါတော့ ငါ့သားလေးနဲ့ မခှဲရတော့ဘူး ” လို့ ဆိုကာ အားရဝမြးသာဖှငြ့ ဖကကြာ အိမထြဲသို့ ခေါဆြောငသြှားရနြ လကကြိုဆှဲလိုကတြုနြး
“ နပေါအုံး..မမရေေ..သူက ဘယသြူတုနြး ”
“ ဝငစြမြးပါအေ.. အထဲရောကမြှ ဖှဈကှောငြးကုနစြငြ ပှောပှမယြ.. လာ.. လာ ” လို့ ဆိုကာ အတငြးဆှဲခေါသြှားသဖှငြ့သူလညြးကောငမြလေးကို တဈခကွလြှမြးကှညြ့လိုကတြော့ သူ့အထုပတြှကေို အိမပြေါတြငနြတောကိုတှေ့လိုကတြော့သူလညြးအိမထြဲဝငခြဲ့ပါတယြ။အိမထြဲရောကတြော့သားအမိနှဈ
ယောကြ စကားတှေ အားရအောငပြှောနကှရေငြး မမကေေ
“ သားကိုပှောရအုနြးမယြ.သူကမိစိမြးတဲ့ ပဲခူးကလေ သားနဲ့ဆို မောငနြှဈမ နှဈဝမြးကှဲလောကြ တောတြယြ ”
“ သူကဒီမှာ ဘာလုပနြတောလဲ ”
“ ဒီလိုကှယြ့သားရဲ့ သူအဖကေ မမရေေဲ့ မောငဝြမြးကှဲ တောတြယလြေ။ သူတို့အိမထြောငကြတွော့ အိမကြသဘောမတူလို့ အဆကဖြှတထြားကှတာ။ သူတို့ကလညြး မဆကသြှယကြှဘူးလေ။ ပဲခူးဖကမြှာ ဇာတမြှုပနြကှတေယလြေ။ ဟိုမှာဆိုတော့ သိပမြရှိကှဘူး။ သူ့အမကေ သူငယငြယလြေးထဲက ဆုံးတာ။ သူ့အဖဆေုံးခါနီး မမလေေိုကသြှားတော့ သူ့အဖကေ သခွောမမေေ့ကို အပသြှားတာ။ မမလေညြေး မှေးစားလိုကတြယကြှယြ။ မမလေညြေး
အဖောရြအောငပြေါ့ ”
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကွှနမြတို့နှဈယောကဟြာ စတငတြှေ့ဆုံခဲ့ကှပါတယြ။ ကွှနမြမှာ မှေးခငွြးမရှိခဲ့တာမို့ အဈကိုတဈ
ယောကရြပှီ ဖှဈတာကှောငြ့ တကယပြဲ အားကိုးအားထား ပှုမိရပါတယြ။ ဒါပမယြေ့ ကိုကှီးကတော့ ကွှနမြကိုတစိမြးဆနလြှနြး ပါတယလြေ။
တဈနေ့ ကွှနမြတရေးနိုးတော့ သေးပေါကခြငွတြာနဲ့ အောကထြပကြို ဆငြးလာရငြး ကိုကှီးအခနြးထဲက မီးရောငပြပွလွေး တှေ့လိုကလြို့ အခနြးဘကကြို အသာလေး ကှညြ့လိုကတြော့ တံခါးလေးကလညြး နညြးနညြးလေးဟနေ တာမို့ အထဲကမှငကြှငြးကို ရှငြးရှငြးလေး တှေ့လိုကရြပါတယြ။
အို ကိုကှီးတဈယောကြ Portable လေးနဲ့ အပှာကားတှေ ကှညြ့နပေါလား။ နားကလညြး နားကပွတြပထြားလို့ကွှနမြ ဆငြးလာတာကို သူမသိတာ ဖှဈလိမြ့မယထြငတြယြ။ ကွှနမြလညြး ဒိတခြနဲရငတြှဖေိုသှားပှီး ရှကရြှကနြဲ့ထှကသြှားရငြ ကောငြးမလား။ ဆကကြှညြ့ရငြ ကောငြးမလားလို့ ဝခှေဲနရငြေးက တဈခါမှမတှေ့ဘူးတဲ့ မှငကြှငြးမို့ဆကကြှညြ့ဖို့ကိုပဲ စိတကြစခေိုငြးတာကှောငြ့ အသာလေးပဲ ဆကကြှညြ့နမေိ ပါတော့တယြ။အခှထေဲမှာတော့ ဂပွနမြလေးတဈယောကနြဲ့ အမရေိကနတြဈယောကအြဝတအြစားဆိုလို့လုံးဝမရှိကှပဲတဈယောကနြဲ့တဈယောကြ နမြးနကှတောကို တှေ့နရပေါတယြ။ ကွှနမြမှာဖှငြ့ ရငတြှတလှေပလြှပဖြှဈရငြး ကိုကှီးပဲသိသှားမလားဆိုပှီး စိုးရိမစြိတတြှေ ပါဝငနြမေိပါတယြ။ အမရေိကနကြှီးက နမြးနရငြေးက ဂပွနမြလေးရဲ့ နို့လေးနှဈလုံးကို ပါးစပနြဲ့တဈလှညြ့ စီစို့ပေးလိုကနြတောကို ကှညြ့နရငြေး ကွှနမြလညြး ရငထြဲမှာ အမွိုးအမညမြသိတဲ့ ဝဒနောတဈခုကိုစတငခြံစားမိလာပါတယြ။
လကတြဈဖကကြလညြး ကွှနမြရဲ့နို့တဈလုံးပေါကြို အသာလေး တငလြိုကမြိရငြး နို့သီးခေါငြးလေးတှေ ထောငနြတောကိုထိမိတော့ နညြးနညြးလေး ရှိနြးတိနြးတိနြး လေးဖှဈသှားရပါတယြ။ စိတထြဲမှာလညြး နို့စို့ခံခငွနြတေဲ့စိတတြှပေေါလြာပါတယြ။ နောကတြော့ ခှထေဲကလူကှီးဟာ ကောငမြလေးရဲ့ စောကဖြုတကြိုလွှာကှီးနဲ့အားရပါးရယကပြေးနတောကိုတှေ့လိုကရြပါတယြ။အောကကြကောငမြလေးလဲ ခေါငြးကိုဘယညြာယမြးလို့ ပါးစပလြေးဟစိဟစိ ဖှဈနတောကို ကှညြ့နရငြေး ကွှနမြလညြး အဖုတလြေးကို ယောငပြှီးလကနြဲ့ စမြးမိလိုကပြါတယြ။
အို ကွှနမြအဖုတမြှာလညြး အရညတြှေ စိုလို့ပါလား လကဖြွားလေးကလညြး စောကစြေ့လေးကို ပှတမြိတာမို့တောတြောလြေး အရသာ တှေ့နရပေါတယြ။ လူကှီးလညြး အားရအောငြ ယကပြေးပှီးနောကြ အသာထက သူ့ရဲ့ထောငမြတနြတေဲ့ လီးကှီးကို ကောငမြလေးအားစုပခြိုငြး နတောကို တှေ့ရပါတယြ။ ဒီအခွိနမြှာ ကိုကှီးလညြးလုံခှညကြို အောကဖြှခလွေိုကပြှီး သူ့လီးကှီးကိုလကနြဲ့ အသာဆုပကြိုငကြာ အပေါအြောကြ ကစားပေးနတောကိုတှေ့လိုကပြါတယြ။ အို ကိုကှီးဟာကလညြး အကှီးကှီးပါလား။
အထဲက စုံတှဲကလညြး တောတြောလြေးကို ခရီးပေါကနြပေါပှီ။ လူကှီးလညြး ကောငမြလေးကို ပကလြကဆြှဲလှနကြာ ကောငမြလေး စောကဖြုတလြေးထဲ သူ့လီးကှီးကို မဆနြ့မပှဲထညြ့ကာ မညှာမတာ ထိုးသှငြးနတောကိုတှေ့လိုကမြိတော့ ကွှနမြသာဆိုရငြ ဆိုတဲ့အတှေးလေးနဲ့ စောကဖြုတလြေးကို အကှဲကှောငြးလေးတဈလွှောကြ ပှတဆြှဲနမေိပါတယြ။ စိတြ ထဲမှာလညြး ကိုကှီးရဲ့လီးနဲ့သာ ကွှနမြကိုလုပပြေးရငြ သိပကြောငြးမှာပဲလို့ စဉြးစားမိလိုကပြါတယြ။
ကောငမြလေးက အသညြးအသနြ အောဟြဈနပမေယြေ့ လုံးဝညှာတာမှုမရှိပဲ တလစပြ ထိုးသှငြးနတောကိုကှညြ့နရငြေး ကောငမြလေး နရောဝငပြှီး အလိုးခံခငွတြဲ့စိတတြှေ တဖှားဖှားပေါလြာပါတယြ။ ကိုကှီးလညြး တဖှညြးဖှညြးနဲ့ အရှိနကြပိုမှနလြာပါတယြ။ အောြ ကိုကှီးရယြ မိစိမြးကိုကှီးလီးကှီးကို စုပပြေးပါရစေ ဆိုတဲ့ အတှေးလေးပါပေါလြာပါတယြ။
လကကြလညြး အကှဲကှောငြးလေးထဲကို အသာလေးထိုးထညြ့ကှညြ့တော့ တောတြောလြေး ကောငြးလာတာမို့ ကွှနမြလညြး ဆကတြိုကဆြိုသလို ခပသြှကသြှကလြေး အသှငြးအထုတလြုပပြေးနမေိပါတယြ။ တအောငြ့လောကကြှာတော့ ကောငမြလေး ဗိုကပြေါကြို လူကှီးကသူ့လီးထဲကအရတှပေနြေးထုတလြိုကတြာကိုတှေ့လိုကရြငြးကိုကှီးတဈယောကလြညြးသူ့လီးထဲကအရတှထှေကေလြာတာကိုတှေ့မှငလြိုကပြါတယြ။ကွှနမြလညြးအထဲကဆဈခနဲဖှဈသှားပှီးဖေါမြပှနိုငတြဲ့ အရသာတဈမွိုးကို ခံစားလိုကရြပါတယြ။
ကိုကှီးမိသှားမှာ ကှောကတြာကှောငြ့ ခကွခြှငြးပဲအခနြးကိုပှနခြဲ့ပါတယြ။ အခနြးထဲရောကတြော့ ရငတြှတဒေိုငြးဒိုငြးနဲ့ အခုနမြရပသြေးပါဘူး။ ကွှနမြရငထြဲက ဆနျဒတှကေိုဖှဖွေောကဖြို့ နညြးလမြးမွိုးစုံကို စဉြးစားနရငြေးတဈနာရီလောကနြတေော့ အိပပြွောသြှားခဲ့ပါတယြ။ အိပမြကထြဲမတော့ ကိုကှီးနဲ့ကွှနမြပွောပြွောကြှီး လိုးလိုကကြှတာ အိပယြာနိုးတော့ ဒေါသလေးတှတေောငြ ဖှဈရပါတော့တယြ။
မနကမြိုးလငြးတော့ ကွှနမြကိုကှီးမကွနြှာကိုတောငြ ရဲရဲမကှညြ့ဝံ့ပါဘူးရှငြ။ သူပဲသိသှားမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမစြိတလြေးတှကှေောငြ့ပေါ့။ ကိုကှီးကတော့ ဘာမှမဖှဈသလိုပါဘဲလေ။ ထုံးစံအတိုငြး အေးတိအေးစကနြဲ့ပေါ့။ သူကသာ နနေိုငတြာ မနနေိုငသြူကတော့ ကွှနမြပေါ့။ ကိုကှီးနဲ့ခစွခြှငတြဲ့စိတကြတဈဖကြ၊ မောငနြှဈမဝမြးကှဲဆိုတဲ့ အသိ စိတကြ တဈဖကြ နဲ့လှနဆြှဲနကော ရှေ့တိုးရခကြ နောကဆြုတရြခကနြဲ့မို့ အလုပလြုပနြတောတှေ အလှဲလှဲ အခွောခြွောြ ဖှဈနရပေါတယြ။
တဈနေ့ မမကှေေီးက နောကဖြေးမှာ ပဈစညြးယူခိုငြးတော့ မနိုငတြာကှောငြ့ “ ကိုကှီးရေ ခဏလောကြ ဒီမှာမနိုငလြို့ ” ဆိုကာ လှမြးခေါလြိုကတြော့ ကိုကှီးလညြး ကမနြးကတနြး ပှေးဝငလြာရငြး အနားရောကလြာတုနြးပုံးကကှိုးစကို ခလုတတြိုကမြိကာ ကွှနမြပေါကြို ထပလြကွလြဲကသွှားပါတယြ။ ကွှနမြလညြး ရုတတြရကဆြိုသလိုကိုကှီးကို လှမြးဆှဲလိုကရြာ ကိုကှီးလုံခှညစြကိုသာဆှဲလိုကမြိတာကှောငြ့ ကိုကှီးလညြး လုံခှညကြွှတကြာ လီးတနကြှီးကို အနီးကပြ ထငထြငရြှားရှား တှေ့မှငလြိုကရြပါတော့တယြ။
ထို့အတူ ကိုကှီးကလညြးအရှိနလြှနကြာ ဆှဲမိဆှဲရာလှမြးဆှဲမိရာ ကိုကှီးရဲ့လကတြဈဖကဟြာ ကွှနမြနို့ပေါကြိုလာအုပနြပေါတော့တယြ။ တဈဦးနဲ့တဈဦး ရှကရြှံ့မှုတှအေားနာမှုတှနေဲ့အတနကြှာအောငြ ဘာမှမလုပနြိုငကြှပါဘူး။
ထစို ဥ ြ“ ဟဲ့ကှာလကို တြ ာ ဒမီ ှာဝယသြ ူစောငြ့နတယေ ြ” လ့ိုမမကှေေီးလမှ ြးအောလြ ကို တြောမ့ ှလခူ ငွြးခှဲလကို ရြ ပါတယ။ြ
နောကပြိုငြးတော့ကွှနမြ ခံစားခကွတြှဘယေလြိုမှမထိနြးခွုပနြိုငတြော့ပါဘူး။
ကိုကှီးကတော့ ထုံးစံအတိုငြး အေးတိအေး စကနြဲ့ဆိုတော့ ကွှနမြအသညြးတှပေါ ယားနရပေါတယြ။
ဒါကှောငြ့ ကွှနမြလညြး မိနြးမတို့တတအြပတြဲ့ မာယာတှကေို တိုကစြဈဖှငြ့ကာ အသုံးခရွပါတော့တယြ။
တဈညနေ ကိုကှီးဆိုငစြောငနြတေုနြး ကွှနမြကိုကှီးနောကကြနေ ကိုကှီးလကမြောငြးလေးကို ကွှနမြနို့တှနေဲ့ထိအောငတြမငြ ဖကလြိုကရြငြး
“ ကိုကှီး မိစိမြးကို MP4 လေးတဈလုံးလောကြ ဝယပြေးပါလား ”
“ ငါ့မှာ ပိုကဆြံသိပမြပိုဘူး ” လို့ဆိုကာ လကမြောငြးလေးကို မသိမသာလေး ရုနြးပါတယြ။ ကွှနမြလညြးတမငတြကာ လကမြောငြးကို ခပတြငြးတငြးလေး ဖကထြားရငြး
“ မရဘူးကှာ ဝယပြေး မဝယပြေးရငြ စိတကြောကလြိုကမြှာနောြ ” လို့ ပှောလိုကရြငြး ကိုကှီးလကမြောငြးနဲ့ နို့လေးကို တမငပြှတလြိုကရြငြး ကိုယကြိုယိမြးပေးလိုကရြာ ကိုကှီးတဈယောကြ တံတှေးတှေ မွိုခနွတောကိုတှေ့နရပေါတယြ။ ဒါနဲ့ကွှနမြလညြး အသာလေး ပှနခြှာပေးလိုကပြါတယြ။ ဒီနောကပြိုငြးတော့ ကိုကှီးတဈယောကြ ကွှနမြကိုကှညြ့တဲ့အကှညြ့တှေ မရိုးသားတော့ပါဘူး။
လူလဈရငလြဈသလို မကှာခဏ ခိုးခိုးကှညြ့တတပြါတယြ။ ကွှနမြလညြး ကိုကှီးရှေ့မှာဆိုရငြ တတနြိုငသြလောကြ ခပနြှဲ့နှဲ့လေး မသိမသာလေး လုပလြုပပြှနရတော အမောပေါ့။ ကွှနမြဖကကြလညြး မိနြးကလေးကစရမှာမို့မဝံ့မရဲနဲ့ပေါ့ သူကလညြးဆှမွေိုး နညြးနညြးတောနြတေော့ စောငြ့ထိနြးနတောလညြးပါမှာပေါ့။ ဘာတှမွေားစောငြ့ထိနြး
နတောလညြးကိုကှီးရယြ၊ ဒီကအဖှဈကို မသနားတော့ဘူးလား။ ဒီမှာတိတတြခိုးလေး ခစွနြရတောကို သူမသိခငွယြောငဆြောငနြတောလား။ သိရကနြဲ့ မစဝံ့တာလား ကိုကှီးရယြ။
တဈညတော့ မမကှေေီးအပေါမြှာ ဘုရားရှိခိုးနတေုနြး ကိုကှီးတဈယောကအြောကထြပမြှာ ထိုငနြတေုနြးကွှနမြ ကိုကှီးရငခြှငထြဲ ဖှုနြးဆို ဝငထြိုငလြိုကရြငြး
“ ကိုကှီး စိမြးကိုလေ မနကကြရွငြ မှို့ထဲကိုလိုကပြို့ပေးပါလား ”
လို့ပှောကာ ကိုယလြုံးလေးကိုလညြး ကိုကှီးရငခြှငထြဲ ရောကအြောငြ အသာလေးတိုးကပနြလေိုကပြါတယြ။
“ ဟာငါမအားဘူးကှာ ကိုယြ့ဖာသာကိုယသြှား ” လို့ ဆောငြ့ကှီးအောငြ့ကှီး ပှောနပမေယြေ့ သူ့ရငတြှေ တဒိတဒြိတခြုနနြတောကို ကွှနမြအတိုငြးသား ကှားနရပေါတယြ။
“ အို မဟုတတြာ လိုကပြို့ရငပြို့ပေး မပို့ပေးရငငြိုလိုကမြှာနောြ ” လို့ပှောကာ ကိုယလြုံးလေးကိုနှဲ့ကာ ကိုကှီးအသညြးတှေ ယားလာအောငြ ပဲနညြးနညြးပေးလိုကပြါတယြ။ ကိုကှီးတဈယောကလြညြး တံတှေးတှေ တဂှတဂြှတနြဲ့မွိုခကွာ ကွှနမြခါး အောကနြားလောကမြှာ ပူနှေးတဲ့အထိအတှေ့ တဈခုကိုခံစားလိုကရြပါတယြ။
“ မိစိမြး နငသြှားတော့ဟာ ငါတကယြ မအားလို့ပါ ” လို့ပှောလိုကတြော့
“ မရဘူး မရဘူး မပို့ပေးရငမြဖယဘြူး ” လို့ ပှောလိုကရြငြး နောကကြိုနညြးနညြးလေး တိုးကပပြေးလိုကရြာကိုကှီးတဈယောကြ အသကရြှူသံတှေ ပိုမှနလြာတာကိုတှေ့ရပါတယြ။
“ အေးပါကှာ ပို့ပေးပါ့မယြ အခုတော့ဖယအြုံး ငါရခွေိုးရအုံးမယြ ” လိုကရြငြး ကွှနမြ လညတြိုငလြေးကို မသိမသာလေး ခိုးနမြးလိုကတြာကို သိလိုကပြါတယြ။
“ ဟေး ဒါမှတို့ကိုကှီးကှ ” လို့ ပှောကာ ကိုကှီးပါးလေးကို နမြးလိုကရြငြး အသာလေးပှေးထှကခြဲ့ပါတော့တယြ။
အိပယြာထဲရောကတြော့ ဒီနေ့ကိုကှီးနဲ့ဖှဈခဲ့တဲ့ အထိအတှေ့အကှောငြးလေးတှပေဲ စဉြးစားနရငြေး တောတြောနြဲ့အိပလြို့မပွောပြါဘူး။တဈနာရီလောကကြှာတော့သေးပေါကခြငွလြို့အောကကြိုဆငြးလာရငြး ကိုကှီးအခနြးထဲကမီးရောငတြှေ့တော့သူဘာတှမွေားလုပနြလညြေးအပှာကားကှညြ့ရငလြညြးခွောငြးရအောငဆြိုတဲ့ စိတကြူးနဲ့အသာလေးခွောငြးကှညြ့လိုကရြာ အထဲမှာခှတေော့ဖှငြ့ထားပါတယြ။ ကိုကှီးလညြးမရှိပါလား။
အမှနတြော့ ကိုကှီးရှိပါတယြ။ အိမသြာထဲကထှကလြာပှီး အိုကလြို့အိမရြှေ့ခနြးမှာ ခဏထိုငနြရငြေးပှနအြလာမိစိမြးတဈယောကအြခနြးထဲကိုခွောငြးနတောကိုမှငတြော့ခဏတော့ရပကြှညြ့ နလေိုကပြါတယြ။ သူလညြးသငြ့တောြ၏ မသငြ့တောြ၏ စဉြးစားနရငြေး စောစောကကှညြ့ထားတဲ့ အပှာကားအရှိနနြဲ့မို့ စိတရြိုငြးစိတမြိုကတြှဝငေလြာပါတော့တယြ။ ဒါကှောငြ့ မိစိမြးနောကကြို အသာလေးကပသြှားပှီး ပါးစပလြေးကို အသာလကဝြါးလေးနဲ့အုပလြိုကပြါတော့တယြ။
ကွှနမြလညြး သူခိုးလူမိဖှဈသှားတာကှောငြ့ မကွနြှာတှပေါ ပူထူသှားပါတော့တယြ။ ဒါပမယြေ့ ကိုကှီးနဲ့အခုလို မကွနြှာခငွြးဆိုငြ တှေ့လိုကတြော့ ကိုကှီးခံစားနရတောကို ခကွခြှငြးသဘောပေါကလြိုကပြှီး ကိုကှီးခေါရြာအခနြးထဲကို မငှငြးဆနပြဲ လိုကသြှားခဲ့ပါတော့တယြ။ အခနြးထဲရောကတြော့ ကိုကှီးက ‘ခစွတြယစြိမြးရယြ’ လို့ဆိုကာ
ပါးပှငလြေးကို နမြးလိုကပြါတယြ။ ကွှနမြလညြး ကွနပေပြီတိတှနေဲ့ ကိုကှီးကိုသာ တငြးတငြးကှပကြှပလြေး ဖကထြားမိပါတယြ။
တုနရြီနတေဲ့ ကွှနမြနှုတခြမြးလေးကို ကိုကှီးက သူ့နှုတခြမြးထူထူကှီးတှနေဲ့ စုပယြူနမြးရှိုကလြိုကခြွိနမြတော့ အို
ကွှနမြအသညြးတှအေူတှေ ပှောငြးပှနလြနသြှားမတတပြါပဲ ကိုကှီးရယြ။ ဒါကှောငြ့ ကွှနမြလညြး ကိုကှီးရဲ့အနမြးကှမြးကှီးကိုပှနပြှီး တုနြ့ပှနလြိုကပြါ တော့တယြ။ ကိုကှီးရဲ့လကတြှကလေညြး ညဝတအြငြျကွီအောကကြ အတှငြးခံမဝတထြား တဲ့ကွှနမြနို့အုံလေးကို ဖှဖှလေးညှဈပေးနတေော့ ကွှနမြလညြး ကိုကှီးလှတလြှတလြပလြပြ ကိုငနြိုငအြောငအြငြျကွီကို မတငပြေးလိုကပြါတယြ။
ကိုကှီးလညြး ကွှနမြကိုခုတငပြေါအြသာလေး လှဲခရွငြး ကွှနမြအဝတတြှကေို အကုနခြွှတပြေးလိုကပြါတယြ။
နောကတြော့ ကွှနမြမကွနြှာပေါကြို အုပမြိုးလိုကရြငြး ပါးနှဈဖကကြို ဘယပြှနညြာပှနနြမြးလိုကြ လညတြိုငလြေးကိုစုပပြေးလိုကြ နဲ့တဈစစ အောကကြိုဆငြးလာပှီး လှတလြပနြတေဲ့ကွှနမြနို့လေးတှကေို စတငစြို့ပေး လိုကပြါတယြ။
ကွှနမြမှာလညြး ရငတြှတဒေိုငြးဒိုငြးခုနနြကော အရသာတှေ့လှတာမို့ ကိုကှီးလညပြငြးကိုသာ တငြးတငြး ကှပကြှပဖြကထြားမိပါတယြ။ကွှနမြရဲ့ကွောပှငဟြာလညြး အိပယြာနဲ့လှတထြှကနြပေါတယြ။
ကိုကှီးကနို့စို့ပေးနရငြေး လကတြဈဖကကြလညြး စောကဖြုတလြေးကို အုပကြိုငကြာပှတပြေးနရော ကွှနမြမှာအကှာထဲမှာ တစိမြ့စိမြ့နဲ့ ကောငြးလှတာမို့ စောကဖြုတကြ အရညကြှညလြေးတှပေါ လိုကလြာပှီး ပါးစပကြလညြးတအငြးအငြး တအဲအဲနဲ့ဖှဈနပေါတော့တယြ။ ကိုကှီးလညြး အောကကြိုတဖှညြးဖှညြးဆငြးလာပှီး အရညတြှေ လဲ့နတေဲ့ ကွှနမြစောကပြတလြေးကို လွှာကှမြးကှီးနဲ့ ယကပြေးလိုကခြွိနမြတော့ ကွှနမြမှာနတပြူးသလို တဆတဆြတတြုနရြီနပေါ တော့တယြ။
“ အား…အ…အား…ကိုကှီးရယြ…ကောငြးလိုကတြာ ” လို့ပှောကာ စောကပြတနြှုတခြမြးသားလေးကို သခွောဖှဲပေးထားလိုကပြါတယြ။ ကိုကှီးလညြး စောကခြေါငြးထဲကိုလွှာထိုးထညြ့ကာ အထဲမှာမှှနှေောကြ ကစားပေးနပေါတယြ။ တဈခါတဈခါ စောကစြေ့လေးကို ထိုးကောပြေးနရော ကွှနမြရငထြဲက ကလီစာတှပေါ ပှုတပြါသှားမတတခြံစားနရပေါတယြ။ နောကတြော့ ကွှနမြဘယလြိုမှ တောငြ့မထားနိုငတြော့ပဲ ကိုကှီးခေါငြးကိုအတငြးဆှဲကပကြာတဈခွီ ပှီးသှားခဲ့ပါတယြ။ ဒီတော့မှ ကိုကှီးလညြး ကွှနမြပေါငကြှားထဲ ဝငထြိုငလြိုကကြာ ကွှနမြစောကပြတအြဝကိုသခွောခွိနပြှီး ဖှညြးဖှညြးလေး စသှငြးလိုကပြါတယြ။
“ အ..အ..ကို…ဖှညြးဖှညြးလုပပြါ..နာတယြ ” လို့ပှောကာ ကိုကှီးလကမြောငြးလေးကို ဖကထြားမိပါတယြ။
“ နညြးနညြးတော့ အောငြ့ခံနောြ ” လို့ပှောကာ တဈဝကလြောကပြဲသှငြးပှီး လကမြလေးနဲ့ စောကစြေ့ကိုပှတပြေး လိုကပြါတယြ။
ကွှနမြမှာ နာကငွမြှုတှပေါ ပွောကပြှီး အရသာတှေ့လှပှီမို့ ကိုကှီးရဲ့ လီးဆကသြှငြးနိုငဖြို့အရေး အောကြ ကနနရေောလေးတောငြ ပှငပြေးလိုကကြာ အလိုကသြငြ့ပေါငလြေးက ကားပေးနမေိပါတယြ။ ကိုကှီးလညြး ကွှနမြနှုတခြမြးလေးကို စုပယြူလိုကရြငြး ခါးလေးကိုအသာကှှကာ အဝမှာတေ့နတေဲ့ သူ့လီးကှီးကို နညြးနညြးအား ထညြ့ကာသှငြးလိုကသြညမြို့ ကွှနမြရဲ့ အပွိုမှေးလေးကိုထိုးခှဲကာ စောကခြေါငြးတဈလွှောကြ တငြးတငြး ကှပကြှပကြှီးကိုဝငသြှားပါတော့တယြ။
ကွှနမြမှာလညြး စောကဖြုတထြဲကို မတနတြဆ အသှငြးခံထားရတာမို့ အသညြးတှေ ခိုကလြောကအြောငနြာကငွနြမေိပါတယြ။ အသကတြောငမြှ မှနမြှနမြရှူနိုငပြါဘူး။ ဒါပမယြေ့ ကိုကှီးရဲ့အနမြးအရှိုကြ အကိုငအြတှယအြပှတအြသတတြှရေဲ့ အောကမြှာ တရှိနြးရှိနြးနဲ့ ဖီလငတြှတကေလြာတာမို့ အနားမပေးပဲ ဆကတြိုကထြိုးသှငြးနတေဲ့ကိုကှီးရဲ့ လီးဒဏကြို အံကှိတခြံကာ ကိုကှီးခါးကို တငြးတငြးလေး ဖကထြားမိပါတယြ။ အခကွြ ၁၀၀ လောကဆြကတြိုကြ ညှောငြ့ပေးနရငြေးက ခဏနားကာကိုကှီးက
“ စိမြး…ကောငြးလားဟငြ ”
 အငြး ”
“ ကိုကှီးကိုရော ခစွလြား ”
“မေးနဖေို့လိုသေးလို့လားကှယြ..ကိုကှီးနနေိုငတြယနြောြ.ဒီမှာဖှငြ့တိတတြခိုးခစွနြရတော သတေော့
မယြ ”
“ မတောဘြူးထငလြို့ပေါ့ ကလေးရယြ ”
“ တောလြားမတောလြား အခုလကတြှေ့ပဲလေ ”
“ သိပါပှီဗွာ..ကဲပှနစြကှစို့ ” လို့ဆိုကာ ကွှနမြပေါငနြှဈလုံးကို ပုခုံးပေါထြမြးကာ အားရှိပါးရှိ လိုးပေးပါတော့တယြ။
“ အ…အ…အ…အငြး…အငြး…အငြး..ကောငြးလိုကတြာကိုရယြ ”
ကိုကှီးရဲ့ဆောငြ့ခကွတြှေ ထိမိလှနြးတာမို့ ကွှနမြလညြးခဏလေးတောငရြပသြှားမှာကို မလိုလားတာကှောငြ့ကိုကှီးဆောငြ့လိုကတြိုငြး စညြးခကွကြကွ ကော့ကာ ကော့ကာပေးနရငြေး ကိုကှီးလီးဝငလြာတိုငြးကွှနမြအထဲကနကှှကေသြားလေးတှနေဲ့ကွှနမြအားရှိသလောကညြှဈကာပေးနမေိပါတယြ။ ကိုကှီးလညြးအခကွပြေါငြး ၃၀၀ လောကဆြကတြိုကြ လုပပြေးနရငြေး နောကဆြုံးကတွော့ ကွှနမြသားအိမထြဲကို ပှှတနြဲ့ထိုးသလို သုကရြညတြှကေို ပနြးထညြ့လိုကရြငြး ကွှနမြပေါကြို မှောကကြသွှားပါတော့တယြ။
ကွှနမြမှာလညြး ရှိသမွှအကှောတှေ ဆိမြ့သှားပှီး ကာမအရသာထူးကှီးကို ပထမဆုံးအကှိမြ ခံစားမိလိုကတြာမို့ကိုကှီးနဲ့အပှိုငပြှီးသှားခဲ့ကာကွှနမြစောကရြညတြှကေောကိုကှီးသုကရြညတြှပေါပေါငြးကာစောကပြတကြနဖငေကြှားတဈလွှောကစြီးဆငြးသှားပါတော့တယရြှငြ။တဈခွီပှီးတော့နှဈယောကြ
သား မောသှားကှပှီး ကိုကှီးကအိပယြာပေါြ ပကလြကလြှနကြာ စီးကရကသြောကြ နပေါတယြ။
ကွှနမြလညြး ကိုကှီးရငဘြတပြေါကြို ခေါငြးလေးတငလြိုကရြငြး ကိုကှီးရငဘြတကြိုအကှောငြးမဲ့ ပှတသြပနြပေါတယြ။ အတောကြှာတော့ ကိုကှီးက
“ စိမြး…ခစွရြဲ့လား.. ”
“ ဟုတကြဲ့ ”
“ ဒါဆို..နောကတြဈခါလောကဆြှဲလိုကရြအောငြ ”
“ ရပါ့မလားကိုကှီးရယြ အထဲကတောတြောအြောငြ့နတယြေ ”
“ ရပါတယြ နောကတြဈခါဆို မနာတော့ဘူး ”
“ ကှောကတြယြ ”
“ မကှောကပြါနဲ့ မနာစရဘေူး ”
“ ဖှညြးဖှညြးတော့လုပနြောြ ”
“အေးပါ..ငါ့ဟာကိုလညြးနညြးနညြးကလိပေး”လို့ခိုငြးလိုကတြော့ကွှနမြလညြးပွော့ခှနတေေဲ့ကိုကှီးလီးကို
လကနြဲ့ပှတသြပပြေးလိုကဂြှေးဥကိုသာသာလေးညှဈပေးလိုကလြုပပြေးလိုကရြာနညြးနညြးမာခငွလြာပါ
တယြ။ကိုကှီးက
“ စိမြးလေး…စုပပြေးနောြ ” လို့ပှောရငြး ပါးလေးကို နမြးလိုကပြါတယြ။
ကွှနမြလညြး ခေါငြးလေးပဲညိတပြှလိုကရြငြး ကိုကှီးလီးကို အရငြးကနကေိုငရြငြး ဒဈဖွားလေးကိုငုံကာ စုပပြေးလိုကပြါတယြ။
“ အား..ကွှတြ..ကွှတြ..စိမြးလေးရယြ ” လို့ ပှောကာ ကွှနမြဆံပငလြေးတှကေို ဖှပေးနပေါတော့တယြ။
ကွှနမြလညြး ရခေဲခွောငြးစားသလို စုပပြေးနရငြေး ကိုကှီးက
“ စိမြးလေး လွှာလေးနဲ့ပါ ကစားပေး ” လို့ပှောလိုကတြော့မှ ကွှနမြလညြး လီးစုပနြညြးကို သိသှားပှီး ကိုကှီးပှောသလို ကကွနွနလေးစုပပြေးလိုကရြာ ကိုကှီးလညြး မနနေိုငတြော့ပဲ ကွှနမြနောကကြနေ စောကဖြုတလြေးရှိရာကိုမကွနြှာ အပလြိုကပြှီး စောကဖြုတထြဲလွှာထညြ့ကာ လုပပြေးနပေါတယြ။
နှဈယောကသြားအတောလြေးကိုအပေးအယူမွှတစှာလုပပြေးနတောမို့ကွှနမြလညြးကောငြးလာတာမို့ကိုကှီးမကွနြှာကိုစောကဖြုတနြဲ့ပှတတြိုကကြာတဈခွီပှီးသှားတာကှောငြ့ကိုကှီးမကွနြှာမှာအရညလြဲ့နပေါ
တယြ။
ဒီတော့မှ ကိုကှီးက ကွှနမြကိုရှေ့နညြးနညြးတှနြးထုတလြိုကပြှီး လေးဘကကြုနြး အနအထေား ဖှဈသှားအောငပြှုပှငပြေးလိုကရြငြးကွှနမြနောကကြနအကေအွနနရောယူကာ နောကကြိုပှူထှကနြတေဲ့ စောကဖြုတအြဝကိုသူ့လီးနဲ့တေ့လိုကရြငြးကွှနမြခါးလေးကိုလကနြဲ့အသာထိနြးကာဖှညြးဖှညြးလေးသှငြးပေးလိုကပြါတယြ။
စောစောက နာတာလေးတှေ နညြးနညြးပှနပြေါလြာတာမို့ ကွှနမြလညြး ခါးလေးပါကုနြးသှားပှီး အိပယြာခငြးကို တငြးတငြးဆုတကြာ အံကှိတမြိလိုကပြါတယြ။ ကိုကှီးက တဖှညြးဖှညြးမှနလြာတာမို့ တဈစစနဲ့အရသာ တှေ့လာပါတယြ။ နောကတြော့ ကိုကှီးက ကွှနမြကွောလေးကို လွှာလေးနဲ့ အသာလွှကလြိုကရြငြး ကွောပေါကြိုထပလြိုကကြာ လကနြှဈဖကနြဲ့ ခွိုငြးအောကကြနေ နို့ကိုလှမြးဆှဲကာညှဈပေးရငြး ဂုတသြားလေးကိုပါ စုပပြေးလိုကတြာမို့ ကွှနမြလညြး အရသာပေါငြးစုံကို တဈပှိုငနြကခြံစားရကာ ကိုကှီးစိတကြှိုကဆြောငြ့နိုငအြောငဖြငကြို ကုနြးသထကကြုနြးပေးနမေိပါတယြ။
“ အား..အား..အား..ကို..ကောငြးလိုကတြာ ”
ကိုကှီးကလညြး ခါးကိုပှနကြိုငလြိုကရြငြး ဆောငြ့ခကွပြှငြးပှငြးလေးတှေ ဆောငြ့ပေးနရငြေး လကခြွောငြးလေးတှကလေညြး စအိုဝကိုပါ ကလိပေးနတောမို့ ကွှနမြဘယလြိုမှ မခံစားနိုငတြော့ပဲ ခှခေေါကကြကွာ တဈခွီပှီးသှားပါတော့တယြ။ ကိုကှီးကလညြး ခဏအနားပေးထားပါတယြ။ လီးတနကြိုတော့ မခွှတဖြူးပေါ့။
“ စိမြး..ကောငြးလား ” လို့ မေးတော့ ကွှနမြခေါငြးလေးပဲ ညိတပြှနိုငပြါတယြ။ နောကမြှ
“ ကို..ပှီးခငွပြှီလား ”
“ အေးကှာ.. စိမြးပါးစပထြဲမှာပှီးခငွတြယြ.. ရမလား ” လို့ ပှောလိုကရြငြး အိပယြာပေါကြို ပကလြကလြှနပြေးပါတယြ။ ကွှနမြလညြး ပှနလြှညြ့ကာ ကိုကှီးပေါငကြှားထဲ နရောယူလိုကပြှီး ဆံပငတြှကေို စုသိမြးလိုကရြငြးကိုကှီးဂှေးစိ အောကပြိုငြးကနေ ဒဈဖွားအထိ သိမြးကာဆှဲပေးလိုကရြာ
“ အား..လား..လား..ခစွလြိုကတြာ..ကလေးရယြ..ကွှတြ..ကွှတြ..ကွှတြ ”
ကွှနမြလညြး ဒဈကနစပှေီး ပါးစပဆြနြ့သလောကြ ငုံပေးလိုကကြာ လွှာနဲ့အထဲမှာ စိတတြိုငြးကွ ကလိပေးနရငြေး လကကြလညြး ဂှေးဥနှဈလုံးကို ရှရှလေး ပှတပြေးလိုကပြါတယြ။
“ စိမြးလေးရယြ..ကောငြးလိုကတြာကှာ ” လို့ပှောကာ ကွှနမြခေါငြးလေးကို ကိုငထြားပါတယြ။ ကွှနမြလညြးနှုတခြမြးနှဈခုကို တငြးတငြးလေး ဖှဈအောငြ လုပလြိုကရြငြး ကိုကှီးလီးတနကြို အပေါအြောကြ ဂှငြးတိုကသြလိုလုပပြေးလိုကရြာ
“ အ..အ…အား..စိမြးရယြ..လုပလြုပြ..ကိုထှကတြော့မယြ ”
ကိုကှီးအသံလေးတှဟော ကွှနမြကို အားပေးနသလေို ဖှဈလာတာကှောငြ့ ကွှနမြလညြး ခပသြှကသြှကလြေး လုပပြေးလိုကရြာ နောကဆြုံး ကိုကှီးတဈယောကြ ကွှနမြအာခေါငထြဲကို သုကရြညြ ပူပူနှေးနှေးတှေ ပနြးထညြ့လိုကရြငြး ခါးလေး ကော့တကလြာကာ ငှိမကြသွှားပါတယြ။ ကွှနမြလညြး ကိုကှီးကို ဘယလြောကခြစွတြယဆြိုတာပှတဲ့အနနေဲ့ ကိုကှီးဆီကထှကလြာတဲ့ သုကရြညတြှကေို တဈစကမြကနွြ မွိုခလွိုကပြါတော့တယရြှငြ…….။