ဆက္သြယ္ေပးပါရွင့္

က်ဳပ္က အိမ္ၿခံေျမအက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္း လုပ္ပါတယ္။ အိမ္ပြဲစား ေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ဝါသနာနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့အလုပ္ ဆိုေတာ့လည္း ဒီအလုပ္ကို လုပ္ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ပတ္မွာ နာရီ ၄၀ ေလာက္ တစ္အိမ္ၿပီးတစ္အိမ္ ဖိနပ္ေပါက္ေအာင္သြားၿပီး အာေပါက္ေအာင္ ေျပာရ ဆိုရတာေတာ့ သိပ္မသက္သာလွပါဘူး။ စေန၊ တနဂၤေႏြလို ပိတ္ရက္မ်ိဳးဆို ပိုဆိုးတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ကို ထီးျဖဴ ဖိနပ္ပါး အလုပ္လို႔ လူေတြ ေျပာၾကတာကိုး။ အိမ္ေရာင္းခ်င္တဲ့ သူေတြက က်ဳပ္ကို ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ေလာက္ကေန ညေန ၄ နာရီအထိ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဝယ္မယ့္သူေတြကို လာျပေစခ်င္ၾကတာ။ တစ္ေန႔လုံးနီးပါး ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ဝယ္မယ့္သူေလး တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ လာၾကည့္မယ့္အေရးကို က်ဳပ္က တစ္ေနကုန္ ေက်ာေတာင့္ေအာင္ တပိန္ပိန္ တလိမ္လိမ္နဲ႔ သြားေစာင့္ေပးရတာပါပဲ။ သူမ်ားအိမ္မွာ သြားေနရတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္အိမ္လိုလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႔ ဘယ္ရပါ့မလဲ။ ဣေျႏၵႀကီး တစ္ခြဲသားနဲ႔ အေတာင့္လိုက္ ထိုင္ေနရတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ႏွင္းျမဴေတြ အုံ႔မြိဳင္းၿပီး ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ေအးတဲ့ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔ကို ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ က်ဳပ္က ေရာင္းမယ့္အိမ္တစ္လုံးကို သြားျပတာဗ်။ အိမ္က ေနရာအခ်က္အခ်ာေလးလည္း က်ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ေလးလည္း ေကာင္းတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြက ေျပာင္းသြားၿပီဆိုေတာ့ အဲဒီအိမ္မွာ လူမရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။

အိမ္က သိပ္မက်ယ္လွပါဘူး။ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ ပရိေဘာဂေလး နည္းနည္းပါးပါး ထပ္ထည့္ခ်င္ရင္ေတာင္ ေနရာက သိပ္မရွိဘူး။ တစ္ခန္းက အီးေပါက္ရင္ တစ္ခန္းက အတိုင္းသားၾကားရမယ့္ အိမ္မ်ိဳးပါ။ နံရံမွာ ကပ္ၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ ဗီ႐ိုတစ္လုံးကလြဲရင္ တစ္အိမ္လုံး လွည့္ပတ္ၾကည့္မွ နံရံနဲ႔ တံခါးပဲ ၾကည့္စရာရွိတယ္။ အဲဒီအိမ္ကို ႏွစ္ဦး သုံးဦးေတာ့ လာၾကည့္ပါတယ္။ ၾကည့္သာ ၾကည့္တယ္… ဝယ္ဖို႔ကို စကားေတာင္ မဟၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ၄ နာရီထိုးခါနီးေတာ့ က်ဳပ္ပစၥည္းပစၥယေလးေတြ သိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ လွည့္ပတ္ၾကည့္တာေပါ့ေလ။ မီးေတြမွိတ္၊ တံခါးေတြပိတ္လိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲမွာ ေမွာင္က်သြားသလို အိမ္အျပင္က ဒီဇင္ဘာညေနခင္းကလည္း သူရိယေနဝန္း ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီးလို႔ ေမွာင္ရီေနေရာေပါ့။ က်ဳပ္ မီးဖိုခန္းထဲမွာ နာရီၾကည့္ေနတုန္း ကားမီးေရာင္လိုလို ျမင္မိလို႔ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ကားက ဒီအိမ္ဘက္ကို ေကြ႕လာတာပါ။ ၾကည့္ရတာ ဝယ္သူေတြ လာၾကည့္တာျဖစ္မွာေပါ့။ သူမ်ားေတြေျပာတာေတာ့ ေဆာင္းတြင္းက ေန႔တာ တိုသတဲ့။ က်ဳပ္ကေတာ့ ဒီေန႔အဖို႔ အင္မတန္ရွည္လွ်ားလွတဲ့ စိတ္ပ်က္စရာ ေဆာင္းတစ္ရက္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အလုပ္မျဖစ္လိုက္ပုံမ်ားေတာ့ သက္ျပင္းခ်ဖို႔ေတာင္ စိတ္ကုန္သြားသလိုပဲ။ အားခ်င္းဝယ္မယ့္သူ ေဝးလို႔ စုံစမ္း႐ုံသက္သက္လာတဲ့ တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ႏွစ္ခါျပန္ၾကည့္မသြားတဲ့ အိမ္မ်ိဳးပါဗ်ာ။ အခုလည္း ၾကည့္မယ့္သူေတာ့ လာျပန္ၿပီ။ ကားက ႏွစ္စီးပဲ။ ကားတစ္စီးမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္စီ ပါလာတာကိုး။

သူတို႔ဆင္းလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးက ႐ုပ္ေရာ အဆက္အေပါက္ပါ ခပ္ဆင္ဆင္မို႔ သားအမိလို႔ ခန႔္မွန္းလိုက္မိတယ္။ အေမလုပ္တဲ့သူက သမီးကို အိမ္ဝယ္ေပးဖို႔ လာၾကည့္တာ ထင္ပါရဲ႕။ က်ဳပ္လည္း တံခါးဝက ဆီးႀကိဳၿပီး ဧည့္ခန္းေတြ၊ အိပ္ခန္းေတြကေန မီးဖိုခန္းထဲအထိ လိုက္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ အေမျဖစ္သူက ညေန ၄ နာရီထိုးခါနီးမွ ေရာက္လာလို႔ ေတာင္းပန္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ သူ႔သမီးက ႐ုံးမွာ အလုပ္ေတြ က်ပ္ေနလို႔ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွ ထြက္လာခဲ့ရလို႔ပါ တဲ့။ ဒီအိမ္က ေနရာေကာင္းေလးလည္း ျဖစ္၊ သူတတ္ႏိုင္တဲ့ ေငြေၾကးပမာဏနဲ႔လည္း ဝယ္ႏိုင္တာမို႔ စိတ္ဝင္စားေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း အိမ္ကို စိတ္ႀကိဳက္ ၾကည့္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ က်ဳပ္ ေစာင့္ေပးမယ့္အေၾကာင္း ေျပာရေသးတယ္။ ပြဲစားတို႔ ထုံးစံအတိုင္း အပိုဆာဒါးေလးေတြလည္း ၫြြန္းရ ဆိုရေသးတာေပါ့ေလ။ အိမ္အေပၚထပ္ ေလွကားေပၚကို သူ႔သမီးေနာက္ကေန တက္သြားတဲ့ မိန္းမႀကီးက က်ဳပ္ကို လွည့္ၿပီး ၿပဳံးျပတယ္ဗ်။ အဟုတ္ေျပာတာ။ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္လည္း ျပန္ၿပဳံးျပလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။ ေလွကားတစ္ထစ္ တက္လိုက္တိုင္း နိမ့္ခနဲ ျမင့္ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တင္ပါးဆုံ ကားကားႀကီး ႏွစ္စုံကို က်ဳပ္ျဖင့္ ဘယ္လိုမွ မ်က္စိလြြဲလို႔ မရေပါင္ဗ်ာ။ သူတို႔ ေလွကားေပၚေရာက္လို႔ ေလွ်ာက္လမ္းေပၚကို ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မိန္းမႀကီးက က်ဳပ္ကို ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပဳံးျပျပန္ေရာဗ်ိဳ႕။ က်ဳပ္လည္း အဲဒီေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို အေသအခ်ာ ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ အေတာ္ဆြဲေဆာင္မြဳရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြပဲလို႔ သတိျပဳမိသြားတယ္။ အေမလုပ္တဲ့သူက ဆံပင္ကို ကုတ္ေထာက္ေလာက္အထိ ညႇပ္ထားၿပီး အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ က်န္းမာေရးျပည့္စုံတဲ့ အသြင္သ႑ာန္အျပည့္ရွိတဲ့ အသက္ ၄၀ အ႐ြယ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ပဲ။ ခႏၶာကိုယ္အ႐ြယ္အစား ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ဆိုေပမဲ့ လိပ္ခါး ဖားဖင္ ဆိုသလို ဗိုက္ေခါက္ထူႀကီး မဟုတ္ဘဲ အေႏြးထည္ေအာက္မွာ မလုံ႔တလုံ ဖုံးထားတဲ့ ခပ္ထြားထြားရင္သားအစုံနဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့ ခါးအ႐ြယ္အစားမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္တဲ့သူပါ။ အျပာေရာင္ ပိုးထည္ေျပာင္ထဘီကလည္း ႀကီးမားလုံးဝန္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးႏွစ္လုံးေၾကာင့္ ေျပာင္တင္းေနပါတယ္။ သမီးျဖစ္သူကေတာ့ ေဘာင္းဘီအနက္နဲ႔ ခါးတို ရွပ္အက်ႌအနီေရာင္ကို အေပၚက ဂ်က္ကက္အက်ႌနဲ႔ ထပ္ၿပီး ဝတ္လာတာပါ။ ဒီကျပန္ရင္ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ညပိုင္းအလုပ္ ဝင္ရဦးမွာမို႔ တစ္ခါတည္း အလုပ္ဝတ္စုံကို ဝတ္လာတာ ျဖစ္မွာပါပဲ။ သူ႔အက်ႌေအာက္က ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးဟာ ၾကယ္သီးေတြျပဳတ္ၿပီး ျဗဳန္းခနဲ ကန္ထြက္ေတာ့မလိုလိုေတာင္ ျဖစ္ေနတာပါ။

ေဘာင္းဘီပုံစံကလည္း တသိမ့္သိမ့္နဲ႔ ခုန္ေနတဲ့ အိုးကားကားႀကီးေတြကို ထင္သာျမင္သာေအာင္ ျပေနသလိုပါပဲဗ်ာ။ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတဲ့ က်ဳပ္ဟာ သူတို႔ ေအာက္ထပ္ကို ျပန္ဆင္းလာတဲ့အသံ ၾကားေတာ့မွ သတိျပန္ဝင္လာတယ္။ က်ဳပ္တို႔လည္း စကားစျမည္ေလး နည္းနည္းပါးပါး ထပ္ေျပာျဖစ္တာေပါ့ေလ။ သမီးျဖစ္သူကေတာ့ သူအရင္ၾကည့္ဖူးတဲ့ အိမ္တစ္လုံးနဲ႔ ႏြိဳင္းယွဥ္ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီအိမ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာ႐ြက္စာတမ္း အခ်က္အလက္ေတြ က်ဳပ္ၾကည့္ရေအာင္ ကားထဲက သြားယူေပးမယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတယ္ေလ။ သူထြက္သြားၿပီးေတာ့ အေမလုပ္တဲ့သူကလည္း အခန္းေတြကို ထပ္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ေဖးဘက္ကို သုတ္ခနဲ ျပန္ဝင္သြားေလရဲ႕။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ့မွ က်ဳပ္ကို လွမ္းေခၚတဲ့အသံ ၾကားမိလိုက္တယ္။ လူမရွိတဲ့အိမ္ဆိုေတာ့ လြိဳင္သံလိုလို ပဲ့တင္သံလိုလိုနဲ႔ ဘာေမးမွန္း မသဲကြဲတာမို႔ သူရွိတဲ့ေနရာကို လိုက္ဝင္သြားရတာေပါ့ဗ်ာ။ သူဝင္သြားတဲ့ အခန္းေရွ႕ေရာက္လို႔ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ ဟိုဟာမႀကီးက အေႏြးထည္ကို ရင္ဘတ္ဖြင့္ၿပီး ေအာက္က တီရွပ္ကို လွန္တင္ထားလို႔ သူ႔လည္ပင္းေအာက္မွာ တြဲေလာင္းႀကီးေတြ ခ်ိတ္ေနတဲ့ ႏို႔ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံးကို အျပဴးသားႀကီး ျမင္လိုက္ရေတာ့တာပဲ။ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚက အဲဒါႀကီးႏွစ္လုံးဟာ ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းသေလာက္ ႏူးႏူးညံ့ည့ံရွိမယ့္ပုံဆိုတာ သူလြဳပ္လိုက္တိုင္း တုန္ခနဲ တုန္ခနဲ ျဖစ္သြားတာကိုၾကည့္ရင္ သိသာတယ္ဗ်ိဳ႕။ လုံးဝန္းတဲ့ သူ႔ဝမ္းဗိုက္ေပၚမွာ ဣေျႏၵရရ တည္ေနတဲ့ သူ႔ပစၥည္းေတြကိုၾကည့္ရင္း က်ဳပ္ငပဲကလည္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားရင္းနဲ႔ကို ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္ကလည္း အဲဒီေန႔မွ ပေလကပ္ပုဆိုး ဝတ္လာမိတာဆိုေတာ့ ေကာင္မႀကီးက က်ဳပ္အျဖစ္ကို ရိပ္မိသြားတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ “ခစ္” ခနဲ မပြင့္တပြင့္ေတာင္ ရယ္လိုက္ေသးတယ္။ “အစ္မႀကီးသမီး ခဏေနရင္ ျပန္လာေတာ့မွာေနာ္” က်ဳပ္လည္း ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္ရတယ္။ သူက ရယ္ေနရင္းက… “သူ႔ကားက ႂကြက္သိုက္လို ႐ြဳပ္ပြေနတာပါ။ အဲဒီစာ႐ြက္ကို ေတြ႕ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ရွာယူရလိမ့္မယ္။ သူမလာခင္ ရွင္ကေရာ ကြၽန္မကို ဘာေတြထပ္ျပဖို႔ ရွိေသးလဲ” လို႔ ေမးျပန္ပါတယ္။ ႏို႔သီးတြဲေလာင္းနဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ရပ္ေနရတာ က်ဳပ္လည္း ႐ြိဳးတိုးရွန္းတန္းေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့ဗ်။ မ်က္ႏွာေတြေတာင္ နီေနမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္က အာသေဝါကုန္ခန္းေနတဲ့သူမွ မဟုတ္တာ။ ဒါမ်ိဳး ဘယ္အလြတ္ေပးလိမ့္မလဲဗ်… ေနာ္။ က်ဳပ္ သူ႔ေရွ႕ကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့ ေကာင္မႀကီးက က်ဳပ္ေပါင္ခြဆုံကို သူ႔လက္နဲ႔ ဆီးၿပီး ဆုပ္လိုက္ေတာ့တာပဲ။ ပါးစပ္ကလည္း “အင္း” လည္း မဟုတ္… “ဟင္း” လည္း မဟုတ္… အဲဒီႏွစ္ခုၾကားထဲက အသံမ်ိဳးနဲ႔ တိုးတိုးေလး ညည္းလိုက္တယ္။

က်ဳပ္ငပဲကို ဆုပ္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကလည္း အၿငိမ္ေနတယ္လို႔မွ မရွိဘဲ။ ပြတ္လိုက္ သပ္လိုက္ ဇတ္ခနဲ ဆိတ္သလိုလုပ္လိုက္နဲ႔ တဆြတည္း ဆြေနေတာ့တာကိုး။ က်ဳပ္လည္း ေနာက္ကို နည္းနည္းျပန္ဆုတ္ရင္း မဆိုစေလာက္ကေလး ႐ြြဲေနတဲ့ သူ႔ဗိုက္ေခါက္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေပးလိုက္တာ ေကာင္မႀကီး ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားပုံရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက က်ဳပ္ကို ဒီလိုေမးတယ္ေလ။ “ရွင္ ႀကိဳက္ရဲ႕လား။ က်န္တာေတြ ကိုင္ခ်င္လည္း ရပါတယ္ရွင့္။ ကြၽန္မသမီးကို ျပန္လြြတ္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခု ရွာလိုက္မယ္ေလ” တဲ့။ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူ႔အက်ႌေတြေရာ ဘရာကိုပါ ျပန္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး အေႏြးထည္ၾကယ္သီးေတြပါ ျပန္တပ္လိုက္တယ္။ “မပူပါနဲ႔ရွင္… ကြၽန္မသမီးနဲ႔ အတူ ျပန္သြားလိုက္မယ္။ လမ္းေပၚေရာက္ေတာ့မွ ကားပ်က္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေနရစ္ခဲ့မယ္။ သူက အလုပ္သြားရမွာပဲ။ သူသြားရင္ ကြၽန္မ ျပန္လာမယ္ေလ။ အဲဒီက်ရင္ ရွင္သာ စိတ္ေျပာင္းမသြားနဲ႔” ဒီေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ က်ဳပ္ကလည္း သေဘာတူ႐ုံအျပင္ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲေလ။ သူ႔သမီးေရာက္လာေတာ့ စာ႐ြက္ေတြ ပါလာတယ္။ က်ဳပ္လည္း လွန္ေလွာၾကည့္ၿပီး အဲဒီအိမ္မ်ိဳးေတြက ေစ်းကြက္ထဲမွာ ေပါခ်င္းေသာခ်င္း ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီအိမ္ကသာ ေစ်းႏြဳန္းခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ ရႏိုင္တာမို႔ ရဖို႔မလြယ္ေၾကာင္း အႀကံေပးလိုက္ရတာေပါ့။ သူတို႔ အိမ္ျပင္ ျပန္ထြက္သြားေတာ့ က်ဳပ္လည္း အိမ္ကို တစ္ခါေလာက္ ပတ္ၾကည့္ၿပီး မီးေတြ မွိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကေလး ငါးမိနစ္ဟာ က်ဳပ္ဘဝမွာ အၾကာဆုံးေသာ ငါးမိနစ္ပါပဲ။ သူတို႔သားအမိ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ သြားေနတာကို ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ သူတို႔လည္း ကားေတြေပၚ အသီးသီး တက္ၿပီး ေမာင္းထြက္သြားၾကၿပီေပါ့။ က်ဳပ္မွာေတာ့ ဟိုမိန္းမႀကီးစကားကို ယုံရမလို၊ မယုံရမလိုျဖစ္ၿပီး က်န္ေနခဲ့တာေပါ့ေလ။ သူ႔ကားထဲမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ မီးေရာင္ေၾကာင့္ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရတယ္ဗ်။ အား ပါးပါး ပါးပါး… တကယ္ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႕။ ဟိုေကာင္မႀကီး သူေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ေနၿပီ။ သူ႔သမီးရဲ႕ကား ခပ္လွမ္းလွမ္းကို ေရာက္သြားေတာ့ သူ ကားကို ရပ္ထားလိုက္တယ္။ သူ႔သမီး အေဝးႀကီးေရာက္သြားတာ ေသခ်ာေတာ့မွ ကားကို ျပန္ေကြ႕လာၿပီး အိမ္ေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္ သူ႔ကို ဒီအိမ္တံခါးဝမွာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ေတြ႕ရတာဟာ ပထမတစ္ေခါက္တုန္းက သူနဲ႔ ဆုံခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးနဲ႔ လုံးဝကို ျခားနားသြားၿပီ။ သူက အိမ္ထဲကို စိတ္ခ်လက္ခ်ဝင္လာၿပီး က်ဳပ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားပါတယ္။ “ကဲ… ယုံၿပီလား ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ။ ဒီေတာ့ ရွင္ ဘာဆက္လုပ္မယ္ စိတ္ကူးလဲ” ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနတဲ့ က်ဳပ္ကို ၾကာၾကည့္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တဲ့စကားပါ။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေတာင္ ေနာက္လိုက္ေသးတယ္။ “မ်က္လုံးေတြ ကြၽတ္က်သြားဦးမယ္ ဆရာႀကီး” တဲ့။ မုတ္ဆိတ္ပဲ ပ်ားစြဲတာလား… ေဂြးစိပဲ ပ်ားတုပ္တာလားေတာ့ မသိဘူး။ စားရကံ ႀကဳံေနတာကေတာ့ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္သြားၿပီ။

အဲဒီမွာ အဆင္မေျပတာေလးတစ္ခုက အိပ္ယာျပႆနာပဲ။ လူမေနတဲ့အိမ္ဆိုေတာ့ ပရိေဘာဂေတြ ဘာေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ကို အားနာေၾကာင္း ေျပာရတယ္။ “အို… ဒါ ကိစၥမရွိပါဘူးရွင့္။ အေပၚထပ္မွာ ေကာ္ေဇာ ခင္းထားတဲ့ အိပ္ခန္းတစ္ခု ေတြ႕ခဲ့တယ္။ မိုးဖိုခန္းေတြမွာ ခင္းတဲ့ဟာမ်ိဳးေလ… အိေနတာပဲ။ အေပၚထပ္ကို သြားရေအာင္” ဒီတစ္ခါ သူ ေလွကားတက္တဲ့ ပုံစံကေတာ့ သူ႔ဖင္လုံး အယ္စတုံႀကီးေတြကို က်ဳပ္ ျမင္သာေအာင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ တစ္လုံးခ်င္း ပစ္ပစ္ၿပီး တက္ေနတာဗ်ိဳ႕။ သူေျပာတဲ့အခန္းကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔ေနာက္က လိုက္ဝင္လာတဲ့ က်ဳပ္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး ရမၼက္ခိုးေတြ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ဆင္မလည္ျပန္ ႐ြိဳးတယ္။ က်ဳပ္အနားကပ္လာၿပီး က်ဳပ္ပုဆိုး ခါးပုံစကို ဆြဲျဖည္ရင္း “ကြၽန္မႏို႔ေတြနဲ႔ ကစားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ရွင့္ပစၥည္းကိုလည္း အရင္ျပစမ္းပါဦး” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ က်ဳပ္ပုဆိုး ပုံက်သြားတဲ့အခါမွာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲ သူ႔လက္နဲ႔ႏြိဳက္ၿပီး တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ေနတဲ့ က်ဳပ္လႁဗြတ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။ က်ဳပ္လေခ်ာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္းနဲ႔ပဲ က်ဳပ္ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ႏြဳတ္ခမ္းကို ဝိုင္းဝိုင္းေလးလုပ္ရင္း လဒစ္ထိပ္ကေန အရင္းဘက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုပ္သြင္းလိုက္၊ ျပန္ဆြဲထုတ္သြားလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနေတာ့တာပဲေလ။ “အင္း… ဒါဆို အဆင္ေျပသြားၿပီ။ ကြၽန္မအဝတ္ေတြလည္း ကူခြၽတ္ေပးပါဦးေနာ္” ဟုတ္သားပဲ… သူ႔ကုတ္အက်ႌအျပင္ဇစ္က က်ပ္ေနတာနဲ႔ တူပါရဲ႕။ ဒီကိစၥ က်ဳပ္မွာ တာဝန္ရွိတာေပါ့။ ေျပာမယ့္သာ ေျပာတာပါ… တကယ္တမ္းက်ေတာ့ က်ဳပ္ေတာင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမခြၽတ္ရေသးခင္ သူက ကုတ္အက်ႌ ၾကယ္သီးေတြေရာ ဇစ္ေတြပါ ျဖဳတ္ၿပီးေနပါၿပီ။ သူ႔ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္ခုဟာ ခဲေရာင္ တီရွပ္ကို ေဖာက္ၿပီး ထြက္လာေတာ့မတတ္ တင္းၿပီး ေထာင္တက္ေနတာကိုလည္း ျမင္ေနရပါၿပီ။ က်ဳပ္လက္အစုံဟာ တီရွပ္ေအာက္ကိုႏြိဳက္ၿပီး သူ႔ႏို႔ေတြေပၚကို ေရာက္သြားပါၿပီ။ ေဘာ္လီအက်ႌကေတာင္ မႏိုင္မနင္း ထိန္းထားရတဲ့ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြကို လက္တစ္ဖက္စီနဲ႔ ေအာက္ကပင့္ရင္း ဆ ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ အခ်ိန္စီးလွတဲ့ ေတာင္ပူစာႀကီးႏွစ္လုံးရဲ႕ ႏူးညံ့ စိုျပည္ပုံက ျမင္႐ုံနဲ႔တင္ သိသာေနပါၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူ႔တီရွပ္ကို သူ႔ေခါင္းေပၚကေက်ာ္ၿပီး ခြၽတ္လိုက္တယ္။ သူ႔တီရွပ္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပစ္ခ်လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ထြားႀကိဳင္းတဲ့ သူ႔လက္ႀကီးေတြ က်ဳပ္ပုခုံးေပၚ ျပန္က်လာတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း သူ႔ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန႔ အုပ္ကိုင္ၿပီး ေရွ႕ကို ဆြဲယူလိုက္တာေပါ့။ ၿပီးမွ တစ္ဖက္ကို လြြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ဗိုက္ေခါက္ကိုပါ ခပ္နာနာေလး ညႇစ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ “ရွင္ ဒါႀကီးေတြကို ႀကိဳက္လား” လို႔ က်ဳပ္ကို ေမးရင္းနဲ႔ သူ႔ႏို႔နဲ႔ ဝမ္းဗိုက္ကို သူကိုယ္တိုင္ ပြတ္သပ္လိုက္ပါတယ္။ “ဒါႀကီးေတြက တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပိုပိုၿပီး ႀကီးလာတာရွင့္။

ရယ္စရာႀကီးေနာ္” အဲလိုေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔ႏို႔သီးႀကီးႏွစ္လုံးကို ခါလိုက္ ယမ္းလိုက္ လုပ္ေနတယ္ဗ်ိဳ႕။ သူ အဲသလိုလုပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးႏွစ္လုံး ဝ႐ုန္းသုန္းကား ခုန္ေပါက္ေနလိုက္တာဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၾကမ္းသလဲဆိုရင္ ဘယ္ဘက္ႏို႔သီးႀကီး ေဘာ္လီထဲကေန ႁဗြတ္ခနဲ ကြၽတ္ထြက္လာတဲ့အထိပါပဲဗ်ာ။ က်ဳပ္လည္းပဲ အဲဒီ ႏို႔ပ်ဥ္းတြဲႀကီးကို ျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲ ဖ်င္းခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ေအာက္က ငပဲကလည္း တဆတ္ဆတ္နဲ႔ လြဳပ္လာၿပီေပါ့ေလ။ သူကလည္း က်ဳပ္ကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာေပါက္သြားတဲ့ ပုံမ်ိဳးနဲ႔ က်ဳပ္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ လွဲခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ေပးပါတယ္။ ေဘာင္းဘီ ကြင္းလုံးကြၽတ္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ထရပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနလို႔ က်ဳပ္က ကူၿပီး ပင့္ေပးလိုက္ရေသးတယ္။ က်ဳပ္အေပၚမွာ ခြၿပီး မားမားႀကီး ရပ္ေနရင္းကေန သူ႔ထဘီကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ လည္းတင္လိုက္ေရာ ထဘီေအာက္မွာ ငုပ္လွ်ဳိးေနတဲ့ အဖုအထစ္၊ အတုံးအခဲႀကီးေတြ အားလုံးဟာ ဘြားဘြားႀကီးကို ေပၚလာေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ထဘီေအာက္က ထြက္လာတဲ့ ခပ္တြဲတြဲ ဖင္ေျပာင္ႀကီးေတြကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ က်ဳပ္မွာေတာ့ စိတ္ေတြ ေဆာက္တည္ရာမရေတာ့ဘဲ ကိုယ့္လီးကိုယ္သာ နာနာဆုပ္ထားမိေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕။ “ရွင္ ဒါႀကီးေတြကို ရေတာ့မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုေလာေလာဆယ္ ကြၽန္မျပတာ အရင္ၾကည့္ဦး” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူဟာ က်ဳပ္ကို ေနာက္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ထဘီကိုလည္း ေခါင္းေပၚကေန ေက်ာ္ခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဟီးဟီးထေနတဲ့ သူ႔ဖင္ေကာက္ႀကီးႏွစ္လုံးဟာ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ တေျပာင္ေျပာင္တဝင္းဝင္း ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။

က်ဳပ္လည္း သူ ဒီဘက္ျပန္မလွည့္ခင္ သူ႔ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးၾကားမွာ ျပဴးထြက္ေနမယ့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျမင္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို လက္နဲ႔ၿဖဲၿပီး အေပၚတြန္းတင္လိုက္မိေရာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ အဲသလိုလုပ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မႀကီးက ဒူးကို နည္းနည္း ေကြးခ်လိုက္ၿပီး ဒူးေပၚ လက္ေထာက္ရက္ ခပ္ကုန္းကုန္း အေနအထားနဲ႔ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေရွ႕ကို သူ႔ဖင္ႀကီး ေကာ့ေပးလာပါတယ္။ ေကာင္မႀကီးကလည္း မေခဘူးဗ်ိဳ႕။ သူအသက္အ႐ြယ္နဲ႔စာရင္ သူ႔လြဳပ္ရွားပုံေတြက ေတာ္ေတာ္နန႔္တယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ သူက က်ဳပ္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး စိန္ေခၚသလို ၿပဳံးရင္းက “ကြၽန္မကို လုပ္ေစခ်င္တဲ့ေနရာကို ျပေနၿပီေနာ္” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ရင္း ဒီဘက္ျပန္လွည့္လာပါတယ္။ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို သူ႔ေစာက္ပိနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ႏွိမ့္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ကနဦး အေနနဲ႔ က်ဳပ္ပါးစပ္နားေရာက္လာတဲ့ သူ႔ေစာက္စိကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို တစ္ေၾကာင္းတည္းပဲ ခပ္ၾကာၾကာေလး မွ်ဥ္းၿပီး ဆြဲေပးလိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္အကြဲရာတစ္ေလွ်ာက္ စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ လ်က္ေပးေနရင္း အခြင့္သင့္ရင္ သင့္သလို အတြင္းနံရံေတြကိုပါ ေမြြ႕ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ က်ဳပ္လွ်ာကို ျမန္ႏြဳန္း ျမႇင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အဲဒီဟာမႀကီးခမ်ာ ဖင္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ရင္း က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို ပြတ္ေနရၿပီေပါ့။ သူ က်ဳပ္ကို ဖိၿပီးပြတ္ေနတဲ့ စည္းခ်က္နဲ႔ က်ဳပ္ရဲ႕ လွ်ာခ်က္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို စည္းဝါးကိုက္ေနပါၿပီ။

ဒီေကာင္မႀကီး က်ဳပ္လ်က္ေပးတာကို ေတာ္ေတာ္အသည္းခိုက္ေနၿပီ ထင္ပါရဲ႕။ သူ႔ဖင္ႀကီးေတြ က်ဳပ္ရင္ဘတ္ကို လာလာၿပီး ထိတာကို မျမင္ရေပမဲ့ သိေနပါတယ္။ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေပၚမွာ သူ႔ဖင္ႀကီးေတြ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ယိမ္းထိုးေနရင္း ႏို႔ပ်ဥ္းတြဲႀကီးေတြေပၚကို သူ႔လက္က ေရာက္သြားၿပီး တစ္လုံးခ်င္းစီ ဆုပ္နယ္လိုက္၊ ႏွစ္လုံးပူးၿပီး ညႇစ္လိုက္နဲ႔ တ႐ြတည္း ႐ြၿပီး တညည္းတည္း ညည္းေနတာကိုလည္း ျမင္ေနရပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ က်ဳပ္ေခါင္းေပၚက ခြေက်ာ္ၿပီး ေနာက္ခိုင္းလိုက္ရင္း သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ က်ဳပ္လီးကို ဇတ္ခနဲဆုပ္ၿပီး ဂြင္းထုေပးေနပါေတာ့တယ္။ ဒီေကာင္မႀကီး အေတာ္႐ြေနၿပီဗ်။ မ႐ြဘဲ ဘယ္ေနမလဲဗ်ာ… က်ဳပ္ကလည္း နည္းပညာအစုံသုံးၿပီး မြဳတ္ေနတာကိုး။ က်ဳပ္လွ်ာကို ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ လုပ္ၿပီး အဖုတ္ဘတ္လပ္ျပားႏွစ္ခုၾကား ထိုးသြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးတာမ်ိဳး… ေစာက္စိကို အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ခပ္သုတ္သုတ္ကေလး ခလုတ္တိုက္ေပးတာမ်ိဳး… တစ္ခါတစ္ခါ အဲဒီ အစိေလးကို ဖြဖြေလး စုပ္ေပးလိုက္တာမ်ိဳး… အိုး… မြဳတ္နည္းကို စုံေနေရာပဲဗ်ိဳ႕။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕ လွ်ာဖ်ားလွ်ာေစာင္းပညာေၾကာင့္ ဟိုဟာမႀကီး အီဆင္းသြားပုံရပါတယ္။ သူ႔ေရွ႕ကို ကုန္းခ်လိုက္ရင္း ေစာေစာကလိုပဲ ပါးစပ္ဝိုင္းေလးနဲ႔ က်ဳပ္လီးကို စုပ္ေနၿပီေပါ့ေလ။ သူ မြဳတ္လိုက္တိုင္း သူ႔ႏို႔သီးေခါင္း ခြၽန္ခြၽန္ႏွစ္ခုဟာ က်ဳပ္ဝမ္းဗိုက္ေပၚမွာ တ႐ြ႐ြနဲ႔ ထိုးေနသလို ဖင္အိုးႀကီးကလည္း က်ဳပ္ရင္ဘတ္ေပၚမွာ တရမ္းရမ္းနဲ႔ ခါေနပါတယ္။ က်ဳပ္လည္း အဲဒီ ဖင္ဆုံႀကီးကို လွမ္းဖက္ၿပီး က်ဳပ္မ်က္ႏွာနားကို ျပန္ဆြဲယူလိုက္တာေပါ့။ အရည္တ႐ြြဲ႐ြြဲျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ပိုၿပီး အရသာရွိသြားေအာင္ လွ်ာနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ထပ္လ်က္ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း အေပၚမွာ မနားတမ္း မြဳတ္ေပးေနသလို သူကလည္း ေအာက္မွာ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္နဲ႔ အလုပ္ေတြ ႐ြဳပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ဦးေခါင္း ျမင့္လိုက္ နိမ့္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္တိုင္း သူ႔ရဲ႕ ႏို႔အုံႀကီးေတြကလည္း က်ဳပ္ဝမ္းဗိုက္ေပၚမွာ တအိအိနဲ႔ လာလာဖိေနၾကေလရဲ႕။ သူက စုပ္ခ်က္ ၾကမ္းလာေလ က်ဳပ္လွ်ာခ်က္ေတြကလည္း ပိုျမန္လာေလျဖစ္ေနရာက တစ္ခ်က္မွာ က်ဳပ္လွ်ာက သူ႔အဖုတ္ထဲ ခပ္နက္နက္ဝင္သြားလိုက္တာ ေကာင္မႀကီးလည္း ဇတ္ခနဲျဖစ္ၿပီး ထရပ္လိုက္ပါတယ္။ သူက က်ဳပ္အေပၚကေန ေခါင္းကေလး ငဲ့ၾကည့္ရင္း “ရွင့္လီးကို ကြၽန္မအဖုတ္ထဲ ထည့္ဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူ ဒီဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး က်ဳပ္အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ေတာ့မွာပဲလို႔ က်ဳပ္က ထင္လိုက္မိတာဗ်။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ တျခားအစီအစဥ္တစ္ခု ရွိေနတယ္။ မေျပာမဆိုနဲ႔ ေကာင္မႀကီးက ျပတင္းေပါက္ကို ေလွ်ာက္သြားတယ္။ ခါးေကာ့ေကာ့ အေနအထားနဲ႔ ဖင္အိုးႀကီးကို အားရပါးရ ပစ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚမွာ လက္ေထာက္လိုက္ပါတယ္။

အသက္အ႐ြယ္အရ နည္းနည္းေလး အိုင့္တိုင့္တိုင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ဗိုက္အိုးကလည္း ေအာက္ကို တြဲက်လာပါတယ္။ က်ဳပ္ သူ႔ေနာက္ကို လိုက္သြားၿပီး မိုးေပၚကို တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ ေထာင္ေနတဲ့ က်ဳပ္ငပဲကိုကိုင္ရင္း ႐ြြဲ႐ြြဲစိုေနတဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ရွိရာ ေနရာေလာက္မွာ လဒစ္နဲ႔ စမ္းၿပီး ေထာက္လိုက္တာေပါ့။ က်ဳပ္လည္း အထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္ေရာ ဟိုဟာမႀကီး တစ္ကိုယ္လုံး ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ေတြ ျဖစ္ၿပီး က်ဳပ္လႁဗြတ္ေတာင္ ျပဳတ္ထြက္မလိုျဖစ္သြားတာနဲ႔ သူ႔ဖင္ႀကီးကို လိုက္ဖမ္းရေသးတယ္ဗ်။ မိလည္း မိေရာ အဲဒီဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ညႇစ္ထားလိုက္မိေတာ့ က်ဳပ္လက္ထဲမွာ အဲဒီဖင္ႀကီးက အိစက္ေနတာပဲဗ်ိဳ႕။ က်ဳပ္ေဆာင့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြဟာ ေရွ႕က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္နဲ႔ တဘတ္ဘတ္ သြား႐ိုက္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်ဳပ္က အဲဒါႀကီးေတြကို သူ႔အေနာက္ကေန လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး ဆုပ္လိုက္ ညႇစ္လိုက္ လုပ္တာေပါ့ေလ။ ေအာင္ျမင္လိုက္တဲ့ ႏို႔ႀကီးေတြဗ်ာ… က်ဳပ္လက္ဖဝါးေတြထဲမွာ တေပြ႕တပိုက္ႀကီးကို ျပည့္ေနေတာ့တာပဲ။ ဆုပ္ထားတဲ့ လက္ေတြကို ေျဖလည္းခ်လိုက္ေရာ ႏို႔ႀကီးေတြ ေအာက္ျပန္က်သြားၿပီး တလြဳပ္လြဳပ္နဲ႔ ခုန္ေနေရာဗ်။ က်ဳပ္လည္း လက္နဲ႔ အသာ ျပန္ပြတ္ေပးေနရင္း အေနာက္ကေနလည္း ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်ဳပ္ဗိုက္နဲ႔ သူ႔ဖင္လုံးႀကီးေတြ ထိတဲ့အသံကလည္း တျဖည္းျဖည္း က်ယ္လာတယ္။ အဲဒီလို တဖုန္းဖုန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ပစ္လိုက္လို႔ ေကာင္မႀကီးတစ္ကိုယ္လုံးလည္း က်ဳပ္ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔ စည္းခ်က္ညီညီပဲ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ယိမ္းထိုးေနပါၿပီ။ အသားအရည္ရဲ႕ ေကာင္းျခင္းနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြနဲ႔ ဗိုက္သားေတြဟာ ႏူးည့ံေခ်ာေမြ႕ေနလိုက္တာမ်ားဗ်ာ… က်ဳပ္လက္က လြြတ္မပစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ အဲသလိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အားႀကိဳးမာန္တက္ ႀကိဳးစားေနလိုက္ၾကရင္းနဲ႔ တစ္ခ်က္ေတာ့ ေကာင္မႀကီး က်ဳပ္ကို လက္ေနာက္ျပန္ တြန္းလြြတ္လိုက္ၿပီး က်ဳပ္ဘက္ကို ျပန္လွည့္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပတင္းေပါက္နံရံမွာ ေက်ာမွီထိုင္ရင္း က်ဳပ္ကို ဒီလိုေျပာတယ္။ “အဲဒီမွာ ရပ္မေနနဲ႔ေတာ့။ ကြၽန္မ ႏို႔ေတြကို လာလိုးလွည့္” အဲဒီစကား ၾကားလိုက္ေတာ့ က်ဳပ္လည္း ဝမ္းပမ္းတသာပဲ နာခံလိုက္တာေပါ့ေလ။ အသာေလး ေရွ႕တိုးၿပီး က်ဳပ္လႁဗြတ္ကို သူ႔ႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားက ေျမာင္းထဲမွာ တင္လိုက္ပါတယ္။ သူကလည္း သူ႔ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန တြန္းဖိၿပီး က်ဳပ္လီးကို ႏို႔နဲ႔ ညႇပ္ေပးလိုက္တာမ်ားဗ်ာ… သူ႔အယ္စတုံႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးၾကားမွာ က်ဳပ္လႁဗြတ္တစ္ေခ်ာင္းလုံး စုပ္စျမဳပ္စေပ်ာက္သြားလိုက္တာ လဒစ္ကေလးေတာင္ ႏို႔အုံအေပၚပိုင္းနားမွာ ျပဴတစ္ကေလးပဲ ျမင္ရေတာ့တယ္။ က်ဳပ္က ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ေညႇာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ သူကလည္း အိေထြးေနတဲ့ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြရဲ႕ အထိအေတြ႕ကို က်ဳပ္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံစားရေအာင္လို႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး ဖိေပးထားပါတယ္။

က်ဳပ္လီးကို ထိုးထည့္လိုက္ရင္ က်ဳပ္လက္က သူ႔ႏို႔ကို ဖိေပးတယ္။ ျပန္ထုတ္လိုက္ရင္ ဆုပ္နယ္ေပးတယ္။ အဲဒီလို တစ္လွည့္စီ လုပ္ေပးရင္း ေညႇာင့္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ခဏေနေတာ့ က်ဳပ္လီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ႏို႔ေတြကို အာဘြားေလးေတြ တဖြဖြ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းၾကားမွာ ပုန္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း လက္ခလယ္နဲ႔ အသာႏြိဳက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲသလိုလည္း လုပ္ေပးလိုက္ေရာ ေကာင္မႀကီး မေနႏိုင္ျဖစ္လာတာနဲ႔ တူပါရဲ႕… က်ဳပ္ရင္ဘတ္ကို တြန္းၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲွခိုင္းေတာ့တာပဲ။ သူ က်ဳပ္အေပၚကို ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး တက္လာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ႏို႔တြဲေလာင္းႀကီးေတြဟာ ဗူးသီးႀကီးႏွစ္လုံး မုန္တိုင္းမိသလို ယိမ္းထိုးေနတာကို ျမင္ရတယ္ဗ်။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္အေပၚမွာ က်က်နန ခြထိုင္ၿပီး က်ဳပ္ငပဲကို သူ႔အဖုတ္မွာ စြပ္လိုက္ေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္အေပၚကေန သူ ခုန္လိုက္တိုင္း သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြကလည္း ထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ေရာ ေဘးဘီဝဲယာပါ ဦးတည္ရာမရွိ ေျပးလြြား ခုန္ေပါက္ေနေရာဗ်ိဳ႕။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထြက္လိုက္သလဲဆိုရင္ က်ဳပ္ဆီးခုံတစ္ခုလုံး စို႐ြြဲၿပီး အျမႇဳပ္ေတြေတာင္ ထေနတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း ေအာက္ကေန သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြကို လွမ္းဆြဲၿပီး ဆုပ္ညႇစ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကိုလည္း လက္ထိပ္ကေလးေတြနဲ႔ ေခ်ေပးတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေကာင္မႀကီး တျဖည္းျဖည္း ၾကမ္းလာလိုက္တာ က်ဳပ္ေအာက္က ၾကမ္းေတြေတာင္ တက်ိက်ိ ျမည္လာေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ လန႔္သြားတယ္ဗ်။ က်ဳပ္ လန႔္သြားတာကို သူ မရိပ္မိဘူးလို႔ က်ဳပ္က ထင္တာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္မႀကီးက ရိပ္မိသြားတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ေဆာင့္တာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ဒီလိုေျပာတယ္ဗ်။ “ၾကမ္းခင္းေတြက အေျခအေန သိပ္မေကာင္းဘူးေနာ္… ကြၽန္မ ေအာက္က ေနမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ကြၽန္မကိုယ္က ဆိုဖာႀကီးလို ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ ရွင္ အေပၚက တအားေဆာင့္လည္း ၾကမ္းေတြ မလြဳပ္ေတာ့ဘူးေပါ့… အဟိဟိ” ေျပာရင္းဆိုရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ လွဲခ်လိုက္ေတာ့ ႏို႔ပ်ဥ္းႀကီးႏွစ္လုံးက သူ႔နံေဘးႏွစ္ဖက္ကို ေလွ်ာခနဲ က်သြားၿပီး တုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႔ ျဖစ္ေနလိုက္တာ ခဏၾကာေတာ့မွ ၿငိမ္သြားတယ္။

ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ဳပ္ အေပၚစီးက ျဖစ္သြားၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ၿပဲႀကီးထဲ က်ဳပ္ငပဲကို ျပန္ထည့္ရတာေပါ့။ က်ဳပ္ အေပၚကေဆာင့္ၿပီး သူ ေအာက္ကခံရတဲ့အလွည့္မွာ သူ႔ႏို႔သီးေတြ လြဳပ္ရွားပုံက ေျပာင္းသြားတယ္ဗ်။ ေစာေစာကလို ဦးတည္ရာမရွိ ေျပးလြြားခုန္ေပါက္ေနပုံမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ေဘးဘက္မွာ စက္ဝိုင္းလွည့္သလို လည္ေနတာဗ်ိဳ႕။ က်ဳပ္ေဆာင့္တာ ျမန္လာေလ စက္ဝိုင္းလွည့္တာလည္း ျမန္လာေလပဲ။ အဲသလို ျမင္ရတာ က်ဳပ္စိတ္ထဲ ကလိကလိ ျဖစ္လြန္းလို႔ အဲဒါႀကီးေတြကို လက္နဲ႔ဖမ္းၿပီး ညႇစ္ပစ္လိုက္ကေရာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ က်ဳပ္ ၿပီးခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္။ က်ဳပ္ၿပီးသလို ေကာင္မႀကီးကိုလည္း အီဆိမ့္ေနေအာင္ ၿပီးသြားေစခ်င္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္လည္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အရွိန္တင္လိုက္ၿပီး လက္ညႇစ္အားကို တိုးလိုက္တယ္။ နည္းနည္း ၾကာေတာ့ ေကာင္မႀကီး ဆတ္ခနဲဆို တုန္သြားၿပီး ပါးစပ္ကလည္း ညည္းသံရွည္တစ္ခု မသဲမကြဲ ေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ သူ႔ ကိစၥေတာ့ ျပတ္သြားၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ က်ဳပ္လည္းပဲ ၿပီးေတာ့မွာမို႔ ေစာက္ဖုတ္ထဲက က်ဳပ္ငပဲကို ႁပြတ္ခနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ “ရွင့္ဟာႀကီးက ဘယ္ကိုမ်ား သြားခ်င္ေနတာလဲ” သူေမးတာကို ေျဖမလို႔ ပါးစပ္ျပင္ေနတုန္းမွာပဲ က်ဳပ္လႁဗြတ္ကို သူ႔ႏို႔ၾကားထဲ ျပန္ဆြဲယူတာ ခံလိုက္ရတယ္။ လႁဗြတ္ကို ႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ဖိညႇပ္လိုက္တဲ့အတြက္ က်ဳပ္ငပဲဟာ ေနမဝင္ေတာင္ၾကားထဲ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ သူ ညႇစ္ေပးတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ႏို႔ၾကားထဲမွာတင္ က်ဳပ္လႁဗြတ္ရည္ေတြ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ထစ္ခနဲ ထစ္ခနဲ ပန္းထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အားရေအာင္ ႏွပ္ထားၿပီးေတာ့မွ လႁဗြတ္ကို ျပန္ထုတ္ရင္း ခါးကို ျပန္မတ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကို ခဏေလာက္ ေငးၾကည့္ေနၿပီးတဲ့ေနာက္ က်ဳပ္ေဘးနားမွာ က်ေနတဲ့ အက်ႌကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားမွာ ျဖန႔္ခင္းလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ေပါင္ၾကားမွာ က်ဳပ္ေခါင္းကို ငုံ႔ခ်လိုက္ၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ စို႐ြြဲေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေရွ႕မွာ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို အပ္ထားလိုက္ရင္း က်က်နန ေနရာယူလိုက္ပါတယ္။ အရည္ေတြ အိုင္ထြန္းေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ၿပဲႀကီးထဲကို မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ပစ္သြင္းလိုက္ေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲမွာ မြြန္ထူၿပီး ေရနစ္ေနသလို ခံစားလိုက္ရေပမဲ့ က်ဳပ္ ျပန္မထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။

ပါးေတြပါ စို႐ြြဲသြားေအာင္ ထိုးၿပီး ႏွစ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီလို ေ႐ြြဘိုမင္းႀကိဳက္ ေဘာ္ဒီမ်ိဳးဆိုတာ ႀကိတ္ရခဲဘိခ်င္းဗ်ာ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ေဆာ္လိုက္ရ႐ုံတင္ မဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ႕… ႏို႔ၾကားထဲမွာေတာင္ က်ဳပ္လႁဗြတ္ကို အျပဳစုခံလိုက္ရေသးတယ္။ သူကေတာင္ ဒီေလာက္ လုပ္ေပးမွေတာ့ က်ဳပ္ကလည္း သူ႔ကို ဒီလို ေနာက္ဆက္တြဲအရသာကေလးေတြ ေပးရတာ ဘာမ်ား မေက်နပ္စရာ ရွိမွာတုံး။ က်ဳပ္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ အေခါင္းထဲကို လွ်ာေလးနဲ႔ထိုးၿပီး ႐ြ႐ြကေလး ႏွိပ္ေပးေနသလိုမ်ိဳး လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီး တထြန႔္ထြန႔္နဲ႔ ျပန္လူးလာတဲ့အထိ ေစာက္စိ ျပဴးျပဴးကေလးကို ႁပြတ္ခနဲ ႁပြတ္ခနဲ စုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ပါးစပ္ကလည္း တအင္းအင္း ညည္းသံေတြ ခပ္တိုးတိုးေလး ထြက္လာပါတယ္။ သူ စိတ္ေက်နပ္မြဳ အျပည့္အဝ ရသြားၿပီဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိသြားေတာ့မွ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို ျပန္ထုတ္ၿပီး သူ႔ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ေပပြေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔သုတ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကလည္း အားရေက်နပ္သြားပုံမ်ိဳးနဲ႔ သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ ႐ြိဳက္လိုက္တာကို ျမင္ရတယ္ေလ။ ဒါကိုၾကည့္ရင္း က်ဳပ္ေအာက္က ငပဲက ဇာတ္လမ္း ျပန္စခ်င္သလိုလို တလြဳပ္လြဳပ္ ျဖစ္လာတာနဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ရေတာ့တယ္ဗ်ိဳ႕။ က်ဳပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္ၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းခဲ့ၾကရင္း အိမ္ေရွ႕ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ က်ဳပ္တို႔ တံခါးေပါက္ကို ေလွ်ာက္လာတုန္း က်ဳပ္ရဲ႕ ဖုန္းစာအုပ္မွတ္စုမွာ သူ႔ကို စာရင္းသြင္းခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကလည္း ၾကည္ၾကည္သာသာပဲ ေပးတာကိုးဗ်။ “အစ္မႀကီးကို အိမ္က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း ရွာေပးမလို႔ပါဗ်။ ေတြ႕ရင္ သတင္းေပးရေအာင္လို႔ပါ… ဟဲ ဟဲ” သူ တံခါးဖြင့္ၿပီး ထြက္သြားရာကေန က်ဳပ္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး စကားတစ္ခြန္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။ “က်ယ္တာ မက်ယ္တာ သိပ္အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို လူမရွိတဲ့ အိမ္မ်ိဳး ေတြ႕ရင္ေတာ့ ဆက္ဆက္ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ေပါ့ရွင္” တဲ့ …… ၿပီးပါၿပီ။