ကြၽန္ေတာ္ ဘုမိ အပစ္ရွိ

မိုးဟိန္းကို ယုံစားၿပီး လိုက္ေျပးလာမိတာ မွားၿပီလားဟု ယုဇနေနာင္တရေနသည္။ အရက္မူးရင္ရန္ရွာတတ္သည့္လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ခင္ကိုစိတ္ကုန္ၿပီး အရင္ထဲကၾကာကူလီဟု နာမည္ႀကီးသည့္ မိုးဟိန္းႏွင့္မူဆယ္ဘက္ကိုလိုက္ေျပးလာၿပီး မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားပိုင္သည့္ ၿမိဳ႕စြန္ကၿခံတစ္ၿခံမွာအတူေနၾကသည္။ မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားကေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာေနတာမို႔ ၿမိဳ႕စြန္ၿခံထဲမွာ လြတ္လပ္လွသည္။ မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားကလဲ မိုးဟိန္းအေၾကာင္းသိေနၿပီမို႔ အပ်ိဳကိုခိုးလာတာလား အအိုကိုခိုးလာတာလားပင္ေမးမေနေတာ့။ မိုးဟိန္းကလဲ ယုဇနကိုမူဆယ္ထိခိုးလာၿပီးထဲက ေန႔ေရာညပါ လိုးသည္။ ေသးေပါက္ခ်ိန္ပင္မေပး။ သူကိုယ္တိုင္လဲ အားေဆးေတြ ၾကက္ဥေတြ စပါကလင္ေတြေသာက္႐ုံသာမက ႐ိုးရာတိုင္းရင္းေဆးေတြကာမအားတိုးေဆးေတြပါသုံးကာ ေဆးအစြမ္းႏွင့္လိုးေလသည္။ လိုးရင္လဲ ႐ိုး႐ိုးမလိုး ဖင္ေရာအဖုတ္ေရာပါးစပ္ပါစုံေအာင္လိုးသည္။ သူေမာလို႔ခဏနားသည့္အခ်ိန္မွာလဲ ယုဇနာမွာအနားမရ။အဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကို လီးတုေတြ ေတြတပ္ေပးထားေလ့ရွိသည္။ လင္ျဖစ္သူကိုေတာင္ ပစ္ၿပီးလိုက္ေျပးလာခဲ့သည္မို႔ ယုဇနခမ်ာလဲ မိုးဟိန္းကိုမလြန္ဆန္ရဲ။ မိုးဟိန္းျပဳသမွ်ႏုေနရသည္။ ပိုဆိုးတာကမိုးဟိန္းကသူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ ၿခံထဲေခၚလာၿပီး အရက္အတူတူေသာက္ေလ့ရွိသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာလဲ မိုးဟိန္းကမေရွာင္။ ယုဇနကိုဖင္ေတြရင္ေတြကိုင္တတ္သည္။ ယုဇနရွက္ေပမဲ့ မိုးဟိန္းကေတာ့ရွက္ပုံမရ။ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြၾကည့္ရတာလဲ ဒါေတြျမင္ရတာ႐ိုးေနပုံရသည္။ ဘာမွထူးဆန္းပုံမရ။ မိုးဟိန္းအေသာက္လြန္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားလွ်င္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြက သူဇာကိုတစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီတက္လိုးေလ့ရွိသည္။ ၿမိဳ႕စြန္ကၿခံထဲမို႔ ယုဇနေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းလို႔လဲမရ။ မိုးဟိန္းေဘးမွာအေသာက္လြန္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနလွ်က္သားႏွင့္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြက ယုဇနကိုတက္လိုးေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံလဲ သူဇာ့ကိုကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ကာ ကခိုင္းၿပီးသူတို႔ကေဘးက သီခ်င္းတိုင္ေပးေလ့ရွိသည္။ တရားဝင္ေယာက္်ားကိုပစ္ၿပီး လင္ငယ္ႏွင့္လိုက္ေျပးခဲ့သူမို႔ သူဇာလဲ မရွက္ႏိုင္ေတာ့။

ဝက္မေလးသဖြယ္ မိုးဟိန္းႏွင့္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြ၏ အေျဖေဖ်ာ္ခံဘဝေရာက္ေနေတာ့သည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းကို မိုးဟိန္းႏိုးလာလို႔လဲ ယုဇနမတိုင္ရဲ။ ရွက္တာေၾကာင့္လဲ ပါသလို မိုးဟိန္းၾကည့္ရတာလဲ တိုင္လဲ ထူးမည့္ပုံမေပၚ။ မိုးဟိန္းႏွင့္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီလိုလုပ္ေနက်လားလို႔ေတာင္ ယုဇနသံသယဝင္လာသည္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြကအဆင့္တက္လာသည္။ ေဘးခ်င္းကပ္ၿခံထဲက ၿခံေစာင့္အဘိုးႀကီးကိုပါေခၚၿပီးယုဇနကိုလိုးခိုင္းေလ့ရွိသည္။ အဘိုးႀကီးေပမဲ့ လီးကလဲ မေသးသလို အားကလဲ လူငယ္ေတြထက္ တစ္စက္မွမေလ်ာ့။နာရီဝက္ေလာက္ကိုမနားတမ္းလိုးႏိုင္သည္။ ယုဇနမွာသာ ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ျဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့ရသည္။ ၿမိဳ႕စြန္ကၿခံက မိုးဟိန္းတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္သုခဘုံသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။ စားလိုက္ၾကေသာက္လိုက္ၾက မူးလာလွ်င္ ယုဇနကိုတစ္ေယာက္တစ္လွည့္တက္လိုးလိုက္ ေအာကားေတြထဲက အတိုင္းအစမ္းထြင္ၿပီးလိုးလိုက္ ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္လိုးလိုက္လုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ေန႔ဘက္ေရာက္ရင္ေတာင္ အိမ္မျပန္ၾကေတာ့။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ၿမိဳ႕ထဲအရက္သြားဝယ္သည့္တာဝန္ကိုယူၿပီး ေန႔ေရာညပါေသာက္လိုက္စားလိုက္မူးလိုက္ျဖစ္သည္။ ယုဇနခမ်ာလဲ တစ္ေန႔လုံးအဝတ္ကိုမကပ္ရ။ ကိုယ္လုံးတီးကြၽတ္ႏွင့္ သူတို႔လီးယားလာတိုင္းဖင္ကုန္းေပးရသည္။ လီးစုပ္ေပးရသည္။ေပါင္ၿဖဲေပးရသည္။ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြက တစ္ခါတစ္ရံ ေစာ္ေတြပါေခၚလာတတ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ႀကိဳက္ကုန္းေတြ အခေၾကးေငြေပးရသည့္ ျပည့္တန္ဆာေတြျဖစ္သည္။ ထိုေစာ္ေတြႏွင့္ ယုဇနကို အခ်င္းခ်င္းႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ခိုင္းသည္။ အဖုတ္ယက္ခိုင္းသည္။ သူတို႔ကေဘးကေန အရသာခံၾကည့္ရင္း စိတ္ထန္လာလွ်င္ တက္လိုးၾကသည္။ ယုဇန ေယာက္်ားတစ္စု၏အေျဖေဖ်ာ္ခံျပည့္တန္ဆာမေလး တစ္ေယာက္သဖြယ္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ယုဇနအစ္မကလ်ာက ေနာက္လင္ႏွင့္လိုက္ေျပးသြားသည့္ ညီမျဖစ္သူကိုယုဇန၏တရားဝင္ေယာက္်ားေအာင္ခင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သားလိုက္ရွာၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ၾကာကူလီမိုးဟိန္း၏သတင္းအစအနကိုရၿပီး မိုးဟိန္းရွိသည္ဟုယူဆရသည့္ ၿမိဳ႕ကိုထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ ကလ်ာမွာယခင္ကေက်ာင္းဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး လင္ျဖစ္သူသေဘၤာသားႏွင့္ရၿပီးထဲက ဆရာမအလုပ္ကထြက္လိုက္သည္။ ေယာက္်ားျဖစ္သူ ထြန္းေဇာ္ကမ္းတက္သည့္အခ်ိန္ကလြဲလွ်င္ အားလပ္ေနသည္မို႔ မတ္ေတာ္သူ ယုဇနေယာက္်ားေအာင္ခင္ႏွင့္ေပါင္းကာ ယုဇနကိုလိုက္ရွာေနျခင္းျဖစ္သည္။

အမွန္ေတာ့ ကလ်ာကိုယ္တိုင္လဲ ေအာင္ခင္ကိုသေဘာမက်။ ေအာင္ခင္ႏွင့္ ယုဇနကအသက္ခ်င္းသိပ္မကြာေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္လုံးပုလင္းေထာင္ေနတတ္သည့္ ေအာင္ခင္ကအရက္တန္ခိုးႏွင့္အနည္းငယ္႐ုပ္ရင့္သလိုျဖစ္ေနသည္။ ယခုလိုမယားလင္ငယ္ႏွင့္ပါသြားသည့္အခ်ိန္မွာေတာင္ အေသာက္ကမပ်က္။ ကလ်ာ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္သာ အရင္ေလာက္မေသာက္ပဲထိန္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေတာင္ဘယ္အခ်ိန္ခြက္ပုန္းခ်ခ်လာသည္မသိ။ ပါးစပ္မွာအရက္နံ႔ေလးကသင္းေနတတ္သည္။ ကလ်ာလဲ ေယာက္်ားျဖစ္သူကျမန္မာျပည္ျပန္မေရာက္ေသး။ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြကလဲ နယ္မွာမို႔လို႔ နယ္ကေဆြမ်ိဳးေတြမသိခင္ ယုဇနကိုျပန္ရွာမည္ဆိုသည့္အေတြးႏွင့္သာ ေအာင္ခင္ႏွင့္အတူတူလိုက္ရွာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္ခင့္အၾကည့္ေတြက တစ္ခ်ိန္လုံးသူမဖင္ေတံရင္ေတြမွာသာေရာက္ေနတတ္သည္ကို ကလ်ာသတိထားမိသည္။ ညီမျဖစ္သူကိုျပန္ရွာေတြ႕ဖို႔ကသာ ပထမဦးစားေပးမို႔ ေအာင္ခင္ႏွင့္အတတ္ႏိုင္ဆုံးအဆင္ေျပေအာင္ဆက္ဆံေပးေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ညီမျဖစ္သူရွိကထဲက ေအာင္ခင္ႏွင့္ဆုံလွ်င္ ကလ်ာ့ဖင္ေတြရင္ေတြကို ခိုးခိုးၾကည့္ေနက် ယ တစ္ခါတစ္ေလ ယုဇနအိမ္သြားလည္လို႔ လူလစ္တာႏွင့္ ေအာင္ခင္က ကလ်ာ့ဖင္ကိုသူ႔ပုဆိုးေအာက္ကလီးႏွင့္မေတာ္တဆလိုလိုႏွင့္ပြတ္ဆြဲသြားတတ္သလို လက္ႏွင့္လဲမတိတထိကိုင္ေလ့ရွိသည္။ လင္ျဖစ္သူထြန္းေဇာ္ ကမ္းကပ္လို႔ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လွ်င္ ကလ်ာ့ကိုေသးေပါက္ခ်ိန္ေတာ္မရေအာင္လိုးေလ့ရွိေပမဲ့ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ကလ်ာ့ခမ်ာဆာေလာင္မြတ္သိပ္လွသည္။ သူမကိုၾကာကူလီႏႈိက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည့္ေယာက္်ားပိုင္းလုံးေတြဆီစိတ္မၫြတ္သြားေအာင္ မနည္းႀကိဳးစားေနခဲ့ရသည္။

ယခုလဲ ယခင္ထဲက သူမအေပၚသေဘာထားမ႐ိုးခဲ့သည့္ ညီမျဖစ္သူ၏လင္ ေအာင္ခင္ႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ခရီးသြားရင္း ကလ်ာစိတ္ေတြေဖာက္ျပားခ်င္သလိုျဖစ္ေနသည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မိုးဟိန္းႏွင့္ ယုဇနရွိေနႏိုင္သည့္လို႔သတင္းရသည့္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ့မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္လိုရႈပ္ေထြးသည့္ၿမိဳ႕မဟုတ္ေပမဲ့ အခ်ိန္ကလင့္ေနၿပီမို႔ မနက္က်မွရွာေတာ့မည္ဟုစိတ္ကူးကာ တည္းခိုးခန္းမွာအခန္းငွားၾကသည္။ တည္းခိုခန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလူျပည့္ေနၿပီး ရသည့္တည္းခိုခန္းမွာလဲ ႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းသာလြတ္ေတာ့ေလသည္။ တည္းခိုခန္းဝန္ထမ္းေတြက ကလ်ာႏွင့္ေအာင္ခင္ကိုလင္မယားေတြမွတ္ၿပီး ထိုအခန္းကိုယူရန္တိုက္တြန္းၾကသည္။ တစ္ေန႔လုံးခရီးပန္းလာသည့္အရွိန္ႏွင့္ ကလ်ာလဲ ေနာက္ထပ္တည္းခိုခန္းမရွာခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဟုဆုံးျဖတ္ၿပီး ထိုႏွစ္ေယာက္ခန္းကိုပဲယူလိုက္ေတာ့သည္။ အရက္ခိုးေဝေနသည့္ ေအာင္ခင့္မ်က္ႏွာကေတာ့ ၿပီတီတီႏွင့္ စိတ္ထဲႀကိတ္ၾကည္ႏူးေနပုံရသည္။ တည္းခိုခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကလ်ာေရခ်ိဳးခ်င္လာတာႏွင့္ ေအာင္ခင့္ကိုတည္းခိုခန္းႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စားေသာက္ဆိုင္ကေန ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွစ္ဘူးသြားဝယ္ခိုင္းၿပီး အခန္းထဲကပထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွတံခါးကိုအတြင္းကေနေလာ့ခ်ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။ အိမ္မွာေရခ်ိဳးေနက်အတိုင္း ကလ်ာကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ၿပီး ေရပန္းေအာက္မွာရပ္ကာ ခႏၶာကိုယ္ကိုဆပ္ျပာႏွင့္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရင္းေပါင္ၾကားကိုပြတ္တိုက္ေနသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ သုံးလထြန္းေဇာ္သေဘာျပၤန္တက္သြားၿပီးထဲက အလိုးမခံရသည့္အဖုတ္မို႔ လက္ႏွင့္နည္းနည္းေလာက္ထိလိုက္တာႏွင့္ယားတက္လာသည္။

လီးတုေတြ ခရမ္းသီးေတြႏွင့္အာသာေျဖေနက်ေပမဲ့ လီးအရသာကိုသိေနသည့္ အဖုတ္က လီးစစ္စစ္ႏွင့္ပဲ အလိုးခံခ်င္ေနမိသည္။ ေရခ်ိဳးေနရင္းကပင္ စိတ္ထန္လာတာႏွင့္ ကလ်ာေပါင္ၾကားကိုလက္ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ ပြတ္သပ္ကလိရင္း အာသာေျဖေနမိသည္။ ထူးကဲသည့္အရသာေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္ေလးေတြေမွးစင္းၿပီး အရသာခံေနရင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကိုတဒၤဂေမ့ေလ်ာ့ေနမိသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးပြင့္လာတာကိုေတာင္ သတိမထားမိ။ တင္ပါးေတြကိုကိုင္တာခံလိုက္ရမွ ကလ်ာအသိျပန္ဝင္လာၿပီး မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ ခႏၶာကိုယ္ေအာင္ပိုင္း ဗလာဟင္းလင္းႏွင့္ေအာင္ခင္ကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး အားခနဲလန္႔ၿပီးေအာ္လိုက္မိသည္။ ေအာင္ခင္ခ်က္ခ်င္း သန္မာလွသည့္လက္ေတြႏွင့္ ကလ်ာ့ ပါးစပ္ကိုအတင္းဖိပိတ္လိုက္ၿပီး ကလ်ာ့ကိုယ္နားအတင္းတိုးကပ္ကာ ကလ်ာ့ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားကို သူ႔လီးႏွင့္ေထာင္ထားလိုက္သည္။ တစ္ခါမွမလိုးဖူးေသးသည့္ အိမ္ေထာင္သည္မိန္းမတစ္ေယာက္ အထူးသျဖင့္ မိမိမယားျဖစ္သူ၏အစ္မဖင္ကိုလီးႏွင့္ေထာက္ထားရသည္ဆိုသည့္အသိေၾကာင့္ လီးကတဆတ္ဆတ္ေတာင္လာသည္။ တစ္ေယာက္ထဲတစ္ကိုယ္ရည္အာသာေျဖေနခ်ိန္မွာ သူခိုးလူမိသလိုျဖစ္သြားသည့္ ကလ်ာလဲ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိတစ္ကိုယ္လုံးထူပူေနသည္။

ထိုအေျခအေနကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေအာင္ခင္က ကလ်ာ့ခႏၶာကိုယ္ကို ေရခ်ိဳးခန္းနံရံနားအျမန္ဖိကပ္လိုက္ကာ ကလ်ာ့အဖုတ္ထဲ သူ႔လီးကိုေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ၿပီးထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ အလိုးမခံရတာၾကာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ေအာင္ခင္၏စံခ်ိတ္မီလီးႏွင့္မညႇာမတာေဆာင့္ထိုးခံလိုက္ရသည့္အခါ ကလ်ာတစ္ေယာက္ အပ်ိဳမေလးတစ္ေယာက္လိုနာက်င္သြားၿပီး ေအာ္ရန္ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ ေအာင္ခင္ကကလ်ာ့လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ျပန္ဆြဲယူကာ သူ႔ညာဘက္လက္ႏွင့္စုခ်ဳပ္ထားရင္းကလ်ာ့ပါးစပ္ကိုလဲ မေအာ္ႏိုင္ေအာင္ သူ႔ဘယ္လက္ႏွင့္အတင္းဖိပိတ္ထားသည္။ ကလ်ာ့အဖုတ္ထဲသုံးပုံတစ္ပုံေလာက္ဝင္သြားသည့္လီးကိုေတာ့ အားမေလွ်ာ့ပဲ အဆုံးထိဝင္ေအာင္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းပင္ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ နာလြန္းသျဖင့္ ကလ်ာ အဖုတ္ကြဲၿပဲသြားၿပီလားေတာင္မွတ္ရသည္။ ေအာင္ခင္ကေတာ့ လီးအဆုံးထိဝင္သြားသည္ႏွင့္ တရစပ္ဖိလိုးေတာ့သည္။ ေရပန္းကပန္းထြက္ေနသည့္ေရေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံးတစ္ကိုယ္လုံးေရေတြ႐ႊဲစိုေနသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုခ်ဳပ္လိုးရသည့္အရသာကဘာႏွင့္မွမတူ ေအာင္ခင့္အတြက္ အရသာရွိလြန္းလွသည္။ အခုတစ္ေလာ မယားျဖစ္သူလဲလင္ငယ္ႏွင့္လိုက္သြားသျဖင့္ မလိုးရတာလဲၾကာၿပီျဖစ္ရာ ေအာင္ခင္ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္စြတ္လိုးရင္း အခ်က္ငါးဆယ္ေက်ာ္ေစာင့္လိုးအၿပီးမွာေတာ့ ဆက္မထိန္းထားႏိုင္ေတာ့ပဲ ကလ်ာ့အဖုတ္ထဲသုတ္ရည္ေတြပန္းထည့္ကာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားေတာ့သည္။ ေအာင္ခင့္သုတ္ရည္ေတြကမ်ားလြန္းသျဖင့္ ကလ်ာ့အဖုတ္ထဲပင္ျပန္ထြက္လာသည္။

သုတ္ရည္တစ္စက္မွမက်န္ေတာ့သည္အထိ ကလ်ာ့အဖုတ္ထဲမွာလီးကိုစိမ္ထားၿပီး အားရေတာ့မွ ေအာင္ခင္လီးကိုျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကလ်ာ့ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ကလ်ာကေတာ့ လူမဆန္စြာ အတင္းအဓမၼအလိုးခံလိုက္ရသျဖင့္ ဝမ္းလဲနည္း နာလဲနာႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲရင္း ရႈိက္ကာငိုေနေတာ့သည္။ ကလ်ာ့ကိုၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္ေနသည့္ေအာင္ခင္ကေတာ့ ေနာက္တစ္ခ်ီစရန္ သူ႔လီးကိုလက္ႏွင့္ျပန္ဆြေပးရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္သြားသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ ေအာင္ခင့္လက္ထဲမွာဖုန္းတစ္လုံးပါလာသည္။ ေအာင္ခင္ဖုန္းကင္မရာကိုဖြင့္ကာ ကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ႏွင့္ ကလ်ာ့ကိုပုံစံမ်ိဳးစုံ ရႈေထာင့္မ်ိဳးစုံကေန ႐ိုက္ကူးမွတ္တမ္းတင္ေတာ့သည္။ ဖုန္းကင္မရာက ျဖတ္ခနဲျဖတ္ခနဲမီးအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ကလ်ာခ်က္ခ်င္းသတိျပန္ဝင္လာၿပီး ေအာင္ခင့္လက္ထဲကဖုန္းကိုလုရန္ႀကိဳးစားသည္။ ေအာင္ခင္ကေနာက္ကိုခုန္ေရွာင္လိုက္ၿပီး “ဟဲဟဲ ဒါမ်ိဳးဘယ္ရမလဲ ခင္မ်ားပုံေတြအကုန္႐ိုက္ထားၿပီးသြားၿပီ ဒီပုံေတြျပန္႔မသြားေစခ်င္ရင္ က်ဳပ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ရမယ္ မလုပ္ရင္ အခုခ်က္ခ်င္း ခင္ဗ်ားေယာက္်ားရဲ႕facebook acc ထဲေရာ ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ acc ေတြထဲေရာပို႔ပစ္လိုက္မယ္” ဟုၿခိမ္းေျခာက္လိုက္သည္။

ေအာင္ခင့္စကားေၾကာင့္ ကလ်ာေတြးစရာေတြေပၚလာသည္။ ဒီပုံေတြသာျပန္႔ကုန္လို႔က ေရွ႕ေရးမေတြးရဲစရာ။ ပုံေတြျပန္႔ၿပီး ဘဝပ်က္မွာထက္စာရင္ ဒီလိုလူမသိသူမသိတည္းခိုခန္းေလးထဲမွာ ေအာင္ခင္လုပ္သမွ် ခံလိုက္တာပဲ ေတာ္ဦးမည္ဟုဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ေအာင္ခင္ ဖုန္းကိုေသခ်ာျပန္သြားသိမ္းထားလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲျပန္လာသည္။ ေအာင္ခင္ျပဳသမွ်ႏုဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားသည့္ ကလ်ာက ေရခ်ိဴုးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚေလးဘက္ေထာက္ဖင္ကုန္းကာ ဆီးႀကိဳေနသည္။ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားသည့္ ကလ်ာ့ကိုၾကည့္ၿပီး ေအာင္ခင္ ေအာင္ႏိုင္သူႀကီးတစ္ေယာက္လိုၿပဳံးကာ “ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ ခင္ဗ်ားကအေျပာင္းအလဲျမန္မသားပဲဗ် အခုက်ေတာ့လဲ ေခြးမေလးလိုပဲ” ေျပာရင္းဆိုရင္း ကလ်ာအရွက္ကုန္သြားေစရန္ ကလ်ာ့ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးေတြကိုေအာင္ခင္ ျဖန္းခနဲျဖန္းခနဲ႐ိုက္လိုက္သည္။ ကလ်ာ့ဖင္မွာ ေအာင္ခင့္လက္ဝါးရာႀကီးေတြထင္ကုန္သည္။ ရွက္လဲရွက္ ေဒါသလဲထြက္ေနသည့္ ကလ်ာလဲ ” ဟဲ့ ေစာက္ပိုေတြမေျပာနဲ႔ နင္ငါ့ကိုလိုးခ်င္ေနတာမဟုတ္လား လိုးစရာရွိတာလိုး ၿပီးရင္ပုံေတြျပန္ဖ်က္ေပး မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ဒီအခန္းထဲမွာတင္နင့္ကိုသတ္ၿပီး ငါေထာင္ထဲဝင္ပစ္မယ္ ” ဟုႀကိမ္းဝါးလိုက္ေလသည္။ “ဒီေလာက္ေတာ့ ဘယ္လြယ္မလဲဗ်ာ ခင္ဗ်ားညီမက က်ဳပ္ကိုပစ္သြားေတာ့ က်ဳပ္မွာ လိုးစရာမရွိပဲ ေတာ္ေတာ္ထန္ေနၿပီဗ် အဲ့ေတာ့ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္မယားအျဖစ္ ဒီတစ္ညေနေပးရမယ္ အဲ့တာမွဖ်က္ေပးမယ္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴ ျဖဴ ေနေပးရမွာေနာ္ မတတ္သာလို႔ ဖင္ကုန္းေပးရတဲ့ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဘာသာကိုက်ဳပ္ကိုသတ္ခ်င္သတ္ က်ဳပ္ကေတာ့ပုံေတြ အကုန္ျဖန္႔ပစ္မွာပဲ” ကလ်ာလဲ မတတ္သာေတာ့သည့္အဆုံး “ေကာင္းၿပီ နင့္ကတိတည္ပါေစ” ဟုေျပာရင္း ေအာင္ခင့္ေရွ႕ဒူးေထာက္ကာ ေအာင့္ခင္ေပါင္ၾကားကလီးကိုစစုပ္ေလေတာ့သည္။ လင္ျဖစ္သူ သေဘာသၤားထြန္းေဇာ္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္တိုင္း ႏိုင္ငံတစ္ကာက ေစာ္ေတြဆီကရလာတဲ့အေတြ႕အႀကဳံေတြႏွင့္ ေသးေပါက္ခ်ိန္မရေအာင္ သင္ေပးထားေလ့ရွိရာ ကလ်ာ၏လီးစုပ္စြမ္းရည္ကလဲမေခလွ။

လီးထိပ္မႈိပြင့္သဖြယ္ဒစ္ဖူးႀကီးကို လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ဝိုက္လိုက္ရာ ေအာင္ခင္တစ္ေယာက္ ရွီးခနဲေရ႐ြတ္ရင္း သုတ္ထြက္ခ်င္သလိုေတာင္ျဖစ္သြားသည္။ ေအာင္ခင့္ေနရာမွာသာ လူပ်ိဳေပါက္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ကလ်ာ့လီးစုပ္ပညာကိုေတာင့္ခံႏိုင္မည္မဟုတ္။ ကလ်ာကလဲ ေအာင္ခင့္လီးကိုမရပ္မနား ေဘာေတြကိုငုံလိုက္ လီးပတ္လည္ကိုလွ်ာႏွင့္ယက္လိုက္ လီးတစ္ဆုံးဝင္တဲ့အထိ ပါးစပ္ထဲထိုးသြင္းလိုက္ႏွင့္ေအာင္ခင့္စိတ္တိုင္းက်ျပဳစုေပးေနေလသည္။ ဒီၾကားထဲ ေအာင္ခင့္ဖင္ၾကားကိုပါ မ႐ြံမရွာ လွ်ာႏွင့္ထိုးယက္ေပးေလရာ ေအာင္ခင့္မွာ အေပါစားမိန္းမပ်က္ေတြဆီကပင္မရႏိုင္သည့္ အရသာကို မရီးျဖစ္သူကလ်ာ့ဆီမွ လြယ္ကူစြာရရွိေနေလသည္။ ခဏေနေတာ့ ေအာင္ခင္လဲ ၿပီးခ်င္လာတာေၾကာင့္ ကလ်ာ့ေခါင္းကို ဆံပင္ကေနစုကိုင္ကာ ေပါင္ၾကားထဲအတင္းဖိသြင္းၿပီး ေညႇာင့္လိုးေလသည္။ ကလ်ာအသက္ရႉ ၾကပ္သြားေပမဲ့ ဒါမ်ိဳးကလင္ျဖစ္သူႏွင့္ ေကာင္းေကာင္းအေတြ႕အႀကဳံရွိထားသည္မို႔ ေအာင္ခင္သူမပါးစပ္ထဲၿပီးေတာ့မည္အထင္ႏွင့္ ေအာင္ံ့ေနလိုက္သည္။ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ ေအာင္ခင္က ကလ်ာ့ပါးစပ္ထဲအၿပီးမခံ။ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ကလ်ာ့ပါးစပ္ကိုေညႇာင့္လိုးၿပီး လီးကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးတာႏွင့္ ကလ်ာကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ကုတင္ေပၚေခၚသြားၿပီး ကုတင္ေပၚ လွဲေစၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကားခိုင္းလိုက္သည္။ ကလ်ာလဲ လီးေၾကာရွည္လွသည့္ ေအာင္ခင့္စိတ္တိုင္းက်လုပ္ေပးရင္း ေအာင္ခင္ေစာေစာကလိုအတင္းခ်ဳပ္မလိုးပဲ ႏွစ္ေယာက္လုံးအရသာရွိေအာင္ ေကာင္းေကာင္းလိုးေပးရင္ေကာင္းမွာပဲဟုစိတ္ထဲေတြးေနမိသည္။ ကလ်ာ့ဆုေတာင္းျပည့္သည္ဟုဆိုရမလား။

ေအာင္ခင္တန္းမလိုးေသးပဲ ကလ်ာ့ေပါင္ၾကားမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ကြမ္းစားေနက်လွ်ာၾကမ္းႀကီးႏွင့္ကလ်ာ့အဖုတ္ကိုထိုးယက္ေလေတာ့သည္။ အဖုတ္ယက္မခံရတာၾကာေနၿပီျဖစ္သည့္ ကလ်ာ တစ္ေယာက္ ၾကယ္ေတြလေတြျမင္သြားသလားေတာင္မွတ္ရေအာင္ေကာင္းလြန္းလွသည္။ မိမိကိုေအာင္ခင္အၾကပ္ကိုင္လိုးေနတာလို႔ေတာင္မေတြးမိေတာ့ပဲ ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ေအာင္ခင့္ေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုအားမလိုအားမရပြတ္သပ္ရင္း သူမေပါင္ၾကားထဲ ေအာင္ခင့္ေခါင္းကိုဖိခ်ေနမိသည္။ မိန္းမေၾကာနပ္သည့္ေအာင္ခင္ကလဲ ကလ်ာ လင္ျဖစ္သူသေဘာတၤက္ေနလို႔ ျပတ္လပ္ေနမွန္းဆာေနမွန္းေကာင္းေကာင္းရိပ္မိတာေၾကာင့္ ေစာေစာကေတာ့ စိတ္ထင္တိုင္းစြတ္လိုးခဲ့မိေပမဲ့ အခုေတာ့ ကလ်ာပါစိတ္ပါလာေအာင္ျပဳစုေပးေနသည္။ ခဏေနေတာ့ ကလ်ာမရေတာ့ၿပီးခ်င္လာသည္။ ကလ်ာလဲ ေအာင္ခင့္လိုကာမအေတြ႕အႀကဳံစုံေပမဲ့ ေအာင္ခင့္ေလာက္ေတာ့ ေတာင့္မခံႏိုင္ ၿပီးခ်င္လာသည္။ ေအာင္ခင္ကေတာ့ မရပ္ေသးပဲ ကလ်ာ့အဖုတ္ကိုလွ်ာႏွင့္ တရစပ္ယက္ေနေလသည္။ ကလ်ာသည္းမခံႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ “အား ေကာင္းတယ္ ယက္ပစ္ယက္ပစ္ ” ဟုေရ႐ြတ္ရင္း ေအာင္ခင့္ေခါင္းကိုသူမေပါင္ၾကားထဲဖိသြင္းရင္း မၾကာခင္ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ကာတစ္ခ်ီၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ ကလ်ာ့အဖုတ္ကကာမရည္ၾကည္တစ္ခ်ိဳ႕ ေအာင္ခင့္ပါးစပ္ထဲဝင္ကုန္ရာ ေအာင္ခင္မ႐ြံမရွာပင္ မ်ိဳခ်လိုက္ေလသည္။ လင္ျဖစ္သူထြန္းေဇာ္ေတာင္ အဖုတ္ယက္႐ုံသာယက္ေပးၿပီး မ်ိဳမခ်သည့္သုတ္ရည္ေတြကို မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည့္ ေအာင္ခင့္ကိုၾကည့္ရင္း ကလ်ာအံ့ၾသေနသည္။ အဖုတ္ယက္လို႔ ဝသြားသည့္ေအာင္ခင္ စလိုးရန္ျပင္ေလေတာ့သည္။ ကလ်ာ့အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကို လီးထိပ္ဒစ္ဖူးႀကီးႏွင့္ အေပၚေအာက္ပြတ္ဆြဲလိုက္ေလသည္။

လီးအရသာျပတ္လပ္ေနသည့္ ကလ်ာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ကေန တဟင္းဟင္းညည္းသံေတြပင္ထြက္ေပၚလာသည္။ ေစာေစာကအတင္းခ်ဳပ္လိုးတာမို႔ ကာမအရသာမခံစားလိုက္ရပဲ အခုမွစတင္ခံစားေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္ခင့္လီးက တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ကလ်ာ့အဖုတ္အတြင္းသို႔တိုးဝင္လာေတာ့သည္။ ကလ်ာကလဲ အားက်မခံ လီးဝင္လြယ္ေအာင္ ေပါင္ကိုအစြမ္းကုန္ၿဖဲထားေပးေလရာ မၾကာခင္လီးမွာအဆုံးထိဝင္လာေလေတာ့သည္။ ေအာင္ခင္တျဖည္းျဖည္းအရွိန္ရလာၿပီး လီးကိုထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ႏွင့္ေဆာင့္လိုးေလသည္။ ေစာေစာကလိုေတာ့ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္လိုးတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ပဲ ကလ်ာပါ ကာမအရသာကိုတင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ခံစားႏိုင္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္လိုးေပးေလသည္။ လိုးေနရင္း ညီမျဖစ္သူ ယုဇနထက္သိသိသာသာထြားသည့္ ကလ်ာ့ႏို႔ေတြကိုလဲ ဖိကိုင္ဆုပ္နယ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုပါ ဖိေခ်ေပးေနရာ ကလ်ာတစ္ေယာက္ အရွင္လတ္လတ္နတ္ျပည္ေရာက္ေနေတာ့သည္။ ေစာေစာထဲက လီးစုပ္ခံထားရသည့္အရွိန္ေၾကာင့္ ၾကာၾကာဆက္မလိုးႏိုင္ေတာ့သည့္ေအာင္ခင္လဲ ခပ္သြက္သြက္ အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ေစာင့္လိုးရင္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားျပန္ေလသည္။ ကလ်ာ့အဖုတ္ထဲကိုလဲသုတ္ရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ၿပီး ကလ်ာ့ရင္ဘတ္ေပၚလွဲခ်ကာ လီးကိုအဖုတ္ထဲမွာစိမ္ထားရင္း အနားယူေနေလသည္။ ေအာင္ခင္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္ထဲေလာက္ၿပီးသြားသည့္ ကလ်ာလဲ ေအာင္ခင့္ကိုယ္လုံးကိုတင္းေနေအာင္ဖက္ထားရင္း အထြတ္အထိပ္ေရာက္သည့္အရသာကိုခံစားေနေလသည္။ ဒုတိယအခ်ီမွာေတာင္ ေအာင္ခင့္သုတ္ရည္ေတြကမ်ားလြန္းလွရာ ကလ်ာ့အဖုတ္ကေနစီးက်လာၿပီး အိပ္ယာခင္းေတြပါေပကုန္ေလသည္။ အေမာေျပသြားေတာ့မွ ကလ်ာ့ရင္ခြင္ထဲက႐ုန္းထြက္လိုက္ရင္း အေမာေျဖရန္ ေအာင္ခင္ ကုတင္ေျခရင္းကစားပြဲခုံေပၚတင္ထားသည့္အရက္ပုလင္းကိုသြားဆြဲကာ တစ္က်ိဳက္ေမာ့ခ်လိုက္ေလသည္။

အမွန္ေတာ့ ကလ်ာအခန္းတံခါးကိုေလာ့ခ်ၿပီး ေရခ်ိဳးေနခ်ိန္ ေအာင္ခင္မွာ အရက္ႏွင့္အျမည္းေတြကို တည္းခိုခန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စားေသာက္ဆိုင္ကေန ခပ္သြက္သြက္သြားဝယ္လာၿပီး အခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့တည္းခိုခန္းမန္ေနဂ်ာကို အခန္းထဲေသာ့ေမ့က်န္ခဲ့လို႔ဟုဆိုကာ်သာ့တု ႏွင့္ဖြင့္ခိုင္းၿပီး ဝင္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အခန္းတံခါးကိုသာေလာ့ခ်ထားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုေသခ်ာေလာ့မခ်ထားမိသည့္ ကလ်ာ ေအာင္ခင့္လက္ခုပ္ထဲကေရဘဝကိုေရာက္ရွိသြားခဲ့ေလၿပီ။ အရက္ေသာက္ရင္း နည္းနည္းအေမာေျပလာေတာ့ ဝယ္လာသည့္ႂကြက္သားကင္တစ္တုံးကိုႏႈိက္ျမည္းလာၿပီး ကလ်ာ့ကိုလိုးရန္ ကုတင္ဘက္ျပန္လွည့္လိုက္ေလသည္။ ဒီညေအာင္ခင့္ကိုေသခ်ာျပဳစုေပးဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားသည့္ကလ်ာ ကုတင္ေပၚမွာ ဖင္ဖူးေတာင္းေထာင္ေပးထားၿပီး အဖုတ္ကိုလက္တစ္ဖက္ႏွင့္ၿဖဲျပထားကာ ေအာင္ခင့္ကိုေနာက္တစ္ခ်ီလိုးရန္ဖိတ္ေခၚေနေလသည္။ သိသိသာသာေျပာင္းလဲသြားသည့္ ကလ်ာ့အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ေအာင္ခင္အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ရင္း ကုတင္ေပၚေနာက္တစ္ႀကိမ္တက္သြားျပန္ေလသည္။ ေစာေစာကအတိုင္း တန္းမလိုးေသးပဲ ကလ်ာ့အဖုတ္ကိုအရင္ယက္ၿပီးမွ ကလ်ာကိုယ္တိုင္ၿဖဲေပးထားသည့္အဖုတ္ထဲကို ေျမစိုက္လိုးနည္းႏွင့္လိုးခြဲေလေတာ့သည္။ လိုးေနရင္းက ကလ်ာ့စအိုဝကိုလဲ လက္ေခ်ာင္းႏွင့္ကလိေပးေနၿပီး အဖုတ္ကိုအခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္လိုးအၿပီးမွာေတာ့ ဖင္ကိုလိုးျပန္ေလသည္။ လင္ျဖစ္သူေကာင္းမႈႏွင့္ ဖင္ခံသည့္အရသာကိုေကာင္းေကာင္းသိသည့္ကလ်ာလဲ မျငင္းပဲ ဖင္ေပးခံေလသည္။ အဖုတ္ႏွင့္မတူပဲ ညႇစ္အားေကာင္းလွသည့္စအိုအတြင္းသားေတြေၾကာင့္ ေအာင္ခင္ၾကာၾကာေတာ့ေတာင့္္မခံႏိုင္။

အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ေစာင့္လိုးၿပီး ကလ်ာ့ဖင္ထဲကိုပဲ သုတ္ရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ကလ်ာတစ္ေယာက္ ဖင္ကြဲမတတ္ခံလိုက္ရေပမဲ့ ဖင္မခံရတာလဲၾကာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္လဲေက်နပ္သြားသည္။ ထိုေန႔ညေနာက္ထပ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ ထပ္လိုးအၿပီးမွာေတာ့ ေအာင္ခင္ေရာ ကလ်ာေရာပင္ပန္းသြားၿပီး ဆႏၵလဲျပည့္ဝသြားတာေၾကာင့္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ကာ ကိုယ္တုံးလုံးေတြႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ မနက္ေဝလီေဝလင္းေလာက္မွာ ေအာင္ခင္ႏိုးလာၿပီး ကလ်ာ့ကိုပုစြန္တုပ္ေကြးမွိန္းလိုးျပန္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကလ်ာ့အဖုတ္ထဲသုတ္ရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ၿပီး အားရသြားေတာ့မွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ေရခ်ိဳးေလသည္။ ေအာင္ခင္ေရခ်ိဳးေနတုန္းကလ်ာအိပ္ယာထဲက ထလာၿပီး ေအာင္ခင့္ဖုန္းကိုယူကာ အထဲကဓာတ္ပုံေတြကိုဖ်က္ရန္လုပ္ေလသည္။ ဖုန္း password ကိုဖြင့္မရျဖစေနတုန္း ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးေရေတြ႐ႊဲစိုေနသည့္ ေအာင္ခင္ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ထြက္လာေလသည္။ “ဟဲဟဲ ခင္ဗ်ားလုပ္မယ္ဆိုတာ ေရခ်ိဳးေနရင္း က်ဳပ္စဥ္းစားမိလို႔ ေရခ်ိဳးရင္းတန္းလန္းထြက္လာတာ ေတာ္ေသးတယ္ က်ဳပ္ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ က်ဳပ္ျမန္ေပလို႔ေပါ့” ဟု ေအာင္ႏိုင္သူႀကီးတစ္ေယာက္လိုေျပာရင္း ကလ်ာ့လက္ထဲကဖုန္းကိုဆြဲယူလိုက္ေလသည္။

ကလ်ာလဲေအာင္ခင့္လက္ထဲကဖုန္းကိုျပန္လုရန္ႀကိဳးစားရင္း “နင္ေျပာေတာ့ လင္မယားလိုတစ္ညေနေပးရင္ ပုံေတြဖ်က္ေပးမယ္ဆို အခုနင္ကတိတည္ေတာ့ေလ” “ဒါကေတာ့ ညက ခင္ဗ်ားကိုစမ္းခ်င္လို႔ အဲ့လိုေျပာလိုက္တာဗ် ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ ညက က်ဳပ္နဲ႔လိုးရတာေပ်ာ္ပုံရပါတယ္ က်ဳပ္လီးလဲ ခင္ဗ်ားေယာက္်ားလီးထက္ေတာ့ မညံ့ပါဘူး ဟုတ္တယ္မလား ကဲပါ ေျပာလက္စနဲ႔တစ္ခ်ီေလာက္စုပ္ေပးပါဦး” ေျပာရင္းဆိုရင္း ေအာင္ခင္ ကလ်ာပုခုံးေတြကိုလက္ႏွင့္ဖိခ်ၿပီး ကလ်ာမ်က္ႏွာႏွင့္ သူ႔လီးတစ္တန္းထဲျဖစ္ေအာင္လုပ္ကာ တစ္ဆက္ထဲ ကလ်ာ့ပါးစပ္ထဲသူ႔လီးကိုထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။ ေအာင္ခင့္စကားေတြေအာက္မွာ မျငင္းဆန္ႏိုင္ျဖစ္ေနၿပီး နတ္ဝင္သည္လိုကတုန္ကယင္ႏွင့္ စိတ္ႏွင့္ကိုယ္မကပ္သလိုျဖစ္ေနသည့္ ကလ်ာ ေအာင္ခင့္လီးကိုအလိုက္သင့္ပင္စုပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ေအာင္ခင္ကေတာ့ ကလ်ာ့ေခါင္းကိုေပါင္ၾကားထဲဖိသြင္းထားရင္း ေအာင္ႏိုင္သူႀကီးတစ္ေယာက္သဖြယ္ အရသာခံေနေလသည္။ ခဏေနေတာ့ ေအာင္ခင္တစ္ခ်ီၿပီးသြားၿပီး ကလ်ာလဲ ေအာင္ခင့္သုတ္ရည္ေတြကိုတစ္စက္မက်န္ ႏို႔ေသာက္သလိုမ်ိဳခ်လိုက္ေလသည္။ လရည္ေသာက္ေနသည့္ ကလ်ာ့ကိုၾကည့္ရင္း ေအာင္ခင္တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး “ကဲလာ ေရအတူခ်ိဳးရေအာင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ခင္ဗ်ားကိုဆက္ျပဳစုေပးမယ္ ခင္ဗ်ားလင္မရွိတုန္း က်ဳပ္ကိုခင္ဗ်ားလင္လို႔သေဘာထား ဘသူမွ မသိႏိုင္ပါဘူး” ဟုေျပာရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဆြဲေခၚသြားေလေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳခန္းထဲကေရပန္းေအာက္မွာ ေအာင္ခင္ ကလ်ာ့အဖုတ္ကိုယက္ေပးေလသည္။ ခဏေနေတာ့ ျပန္ထန္လာသည့္ကလ်ာ ေအာင္ခင့္ကိုေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲခိုင္းၿပီး စိတ္လိုလက္ရတက္ေဆာင့္ေလသည္။ ဒီလိုႏွင့္ ေရခ်ိဳးလို႔လဲဝ လိုးလို႔လဲဝမွ ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုေန႔အဖို႔ေတာ့ ကလ်ာ ညီမျဖစ္သူကို မရွာႏိုင္စြမ္းေတာ့။ ထမင္းစားခ်ိန္ေလာက္သာအျပင္ထြက္ၿပီး ေအာင္ခင္ႏွင့္အခန္းထဲမွာႏွစ္ေယာက္ထဲ ခ်စ္တိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲၾကေလေတာ့သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေအာင္ခင္ႏွင့္ ကလ်ာလဲ ခ်စ္လို႔ဝသြားၾကၿပီမို႔ ယုဇနကိုလိုက္ရွာၾကေလသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ မိုးဟိန္း၏အသိတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႕ၿပီး ေအာင္ခင္ အရက္တိုက္ၿပီးေမးရာ မိုးဟိန္းႏွင့္ယုဇနတို႔ ခ်စ္စခန္းခ်ရာ ၿမိဳ႕ျပင္ၿခံေနရာကိုသိၾကေလသည္။ တစ္ဆက္ထဲ ထိုၿခံထဲမွာ မိုးဟိန္းေရာင္းရင္းေတြပါ ရွိေနတတ္သည္ကိုသိရသည့္အတြက္ ေအာင္ခင္ ရဲေတြပါေခၚသြားရန္ ကလ်ာ့ကိုအႀကံေပးေလသည္။ ကလ်ာကေတာ့ ညီမျဖစ္သူလင္ေနာက္လိုက္ေျပးသည့္ကိစၥျဖစ္သည့္အတြက္ ရဲေတြပါပါလာလွ်င္ လူသိရွင္ၾကားျဖစ္မွာစိုးသျဖင့္ ထိုအႀကံကိုျငင္းဆန္ေလသည္။ ေအာင္ခင္အတြက္ကေတာ့ ေနာက္လင္ႏွင့္လိုက္ေျပးသြားသည့္ ယုဇနျပန္ရတာမရတာကအေရးမႀကီးေတာ့။ မရီးျဖစ္သူကလ်ာ့ကိုအပိုင္ခ်ဳပ္ထားႏိုင္ၿပီမို႔ ယုဇနျပန္ပါလာလွ်င္ ကလ်ာ့ကိုစားခြင့္ပင္နည္းသြားဦးမည္လို႔ေတြးေနေလသည္။ ဒါေပမဲ့ ကလ်ာစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာေတြ႕သည့္ လူမိုက္႐ုပ္ေပါက္သည့္ အရက္သမားႏွစ္ေယာက္ကို အရက္တိုက္ၿပီး အပိုင္ေပါင္းေလသည္။ ထိုလူမိုက္ေတြလဲ အမွန္ေတာ့ ၿမိဳ႕ခံေတြမဟုတ္။ ရန္ကုန္မႈ ျပသနာတက္လို႔လာေရွာင္ေနသည့္လူေတြျဖစ္ေလရာ မၾကာခင္ ေအာင္ခင္ႏွင့္ရင္းႏွင္းသြားၿပီး ေအာင္ခင္အကူအညီေတာင္းသည့္အတိုင္း ကူညီၾကေလသည္။

ဒီလိုႏွင့္ ေအာင္ခင္ ကလ်ာႏွင့္ လူမိုက္ႏွစ္ေယာက္တို႔တကၠစီတစ္စီးငွားၿပီး မိုးဟိန္းစတည္းခ်ေနသည့္ ၿမိဳ႕ျပင္ၿခံထဲသို႔ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ ေအာင္ခင္လဲ လိုရမယ္ရ သားလွီးဓားတစ္ေခ်ာင္းကိုခါးၾကားထိုးလာခဲ့သည္။ ေအာင္ခင္ တို႔ၿခံနားေရာက္သြားသည့္အခ်ိန္က ေန႔ခင္းေန႔လည္မို႔ မိုးဟိန္းႏွင့္သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္မွာ ကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ေတြႏွင့္ အိပ္ေမာက်ေနေလသည္။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ဝိုင္းလိုးတာခံထားရသည့္ ယုဇနလဲ ခႏၶာကိုယ္မွာအဝတ္မကပ္ႏိုင္ပဲ ကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲကအရက္ဝိုင္းနံေဘးမွာတင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။ ေအာင္ခင္ တကၠစီ ကို ၿခံႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွာရပ္ထားခဲ့ၿပီး ၿခံထဲကိုသတိႏွင့္ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ၿခံတံခါးကိုေသခ်ာပိတ္မထားပဲ ေစ့႐ုံသာေစ့ထားၿပီး အိမ္တံခါးမႀကီးမွာလဲ ေဟာင္းေလာင္းပြင့္ေနေလရာ ေအာင္ခင္တို႔လူစူအတြက္ အခုအခ်ိန္ထိအရာရာအဆင္ေျပေနေလသည္။ အနီးနားၿခံေတြမွာလဲ ၿခံေစာင့္တစ္ေယာက္သာထားသည့္ ၿခံေတြျဖစ္ၾကရာ ၿခံေစာင့္အမ်ားစုမွာလဲ ေန႔ခင္းေန႔လည္ အိပ္စပ္အနားယူေနသည္မို႔ ေအာင္ခင္တို႔လူစုကိုဘသူမွသတိမထားမိၾက။ ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေအာင္ခင္ပင္မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ မိမိမယား ယုဇန မွာ ေယာက္်ားေလးငါးေယာက္ၾကားထဲ ကိုယ္လုံးတီးေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ေပ်ာ္ေနလသည္။ ထိုအခ်ိန္ အခန္းေထာင့္မွာ အရက္ရွိန္ႏွင့္ေမွာက္ေနသည့္ မိုးဟိန္းတစ္ေရးႏိုးလာၿပီး အနားကအရက္ပုလင္းကိုေကာက္ဆြဲရင္း ေအာင္ခင္တို႔လူစုကိုသတိထားမိသြားေလသည္။

ေအာင္ခင္အေဖာ္ေခၚလာသည့္ လူမိုက္ႏွစ္ေယာင္အနက္ တစ္ေယာက္မွာ မိုးဟိန္းကိုခ်က္ခ်င္းမွတ္မိသြားၿပီး “ေခြးမသား ငါ့မယားကိုခိုးသြားတဲ့ေကာင္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ေတြ႕ၿပီ ေသေပေတာ့ ” ဟုေျပာရင္းဆိုရင္း ဘယ္အခ်ိန္ထဲဝွက္ၿပီးယူေဆာင္လာခဲ့မွန္းမသိသည့္ ေမာင္းခ်ဓားႏွင့္ မိုးဟိန္းကိုေျပးထိုးခ်ေလသည္။ ထိုလူမိုက္ႏွင့္မိုးဟိန္းမွာကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ခ်င္း ခြန္အားခ်င္းသိပ္မကြာေပမဲ့ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေနၿပီး အရက္ရွိန္မေျပေသးသည့္ မိုးဟိန္းအလစ္အငိုက္ခံလိုက္ရေလသည္။ ထိုလူမိုက္ကလဲ တစ္ခ်က္ထဲႏွင့္အားမရ ဓားကိုတစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္ဆင့္ထိုးေလသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ မိုးဟိန္းမွာ ေအာ္သံပင္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ထိုလူမိုက္၏အက်ီစၤကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ေခြလဲက်သြားေလသည္။ မိုးဟိန္း၏အသံေၾကာင့္ က်န္သည့္ မိုးဟိန္းအေပါင္းအေဖာ္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာက အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ ထလာၾကေလသည္။ ထိုအခါ က်န္ေနေသးသည့္ ဒုတိယလူမိုက္က အခန္းေထာင့္မွာေထာင္ထားသည့္ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကိုေျပးဆြဲကာ ေခါင္းေထာင္လာသည့္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြ၏ေခါင္းေတြကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္႐ိုက္ခ်ေလသည္။ အမ်ားႏွင့္တစ္ေယာက္ေပမဲ့ အရက္ရွိန္မေျပေသးသည့္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြမွာျပန္ေမွာက္ကုန္ေလသည္။ ေအာင္ခင္လဲ ထင္ထားတာထက္ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနသည့္ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ဒီၿခံထဲကျမန္ျမန္ထြက္သြားဖို႔ကိုသာရည္႐ြယ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ယုဇနကိုအတင္းႏႈိးေလသည္။

အနားမွာခြၽတ္ပုံထားသည့္ ထဘီႏွင့္ အက်ီကႋုအျမန္ဝတ္ခိုင္းၿပီး အိမ္ထဲကထြက္ရန္ျပင္ေလသည္။ အစ္မျဖစ္သူႏွင့္ ေယာက္်ားျဖစ္သူပါေရာက္ရွိေနတာေၾကာင့္ ယုဇနတစ္ေယာက္ ေခါင္းပင္မေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္ရွက္လဲရွက္ေနေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ေအာင္ခင္ခါးၾကားထိုးထားသည့္ သားလွီးဓါးကိုေတြ႕သြားၿပီး ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ လင္ငယ္မိုးဟိန္းကိုအကူအညီေတာင္းရန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ေသြးအိုင္ထဲအသက္ငင္ေနသည့္ မိုးဟိန္းႏွင့္ ေခါင္းကိုအ႐ိုက္ခံထားရသည့္ ဒဏ္ရာကိုယ္စီႏွင့္ ေမွာက္ေနသည့္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြ၏အျဖစ္ကိုေတြ႕ကာ ေသြးပ်က္ၿပီး သတိလစ္သြားေလေတာ့သည္။ ေအာင္ခင္လဲ မယားျဖစ္သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ပုခုံးေပၚတင္ထမ္းၿပီး အိမ္ထဲကထြက္ေျပးေလရာ တစ္ခ်ိန္လုံး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည့္ ကလ်ာလဲ ေအာင္ခင့္ေနာက္ကေျပးလိုက္ေလသည္။ လူစိတ္ေပ်ာက္ေနသည့္ လူမိုက္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေအာင္ခင္တို႔ကိုပင္သတိမထားႏိုင္ေတာ့။ တစ္ေယာက္က အသက္ေပ်ာက္လုနီးနီးျဖစ္ေနသည့္ မိုးဟိန္းကိုယ္ေပၚတက္ခြကာ ဓားႏွင့္ဆက္ကာဆက္ကာထိုးေနသလို က်န္တစ္ေယာက္ကလဲ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ထမလာႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေနေလသည္။ၿခံျပင္မွာရပ္ထားသည့္ တကၠစီကားသမားကေတာ့ ၿခံတြင္းကအေျခအေနေတြကိုမရိပ္မိေသး။ ၿခံႀကီးကလဲက်ယ္သလို ၿခံတံခါးဝႏွင့္ အိမ္တံခါးဝၾကားမွာလဲ အေတာ္ေလးျခားတာေၾကာင့္ ၿခံထဲကေတာ္တန္႐ုံအသံေလာက္က ၿခံျပင္ေရာက္မလာျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္ခင္လဲ လူမိုက္ႏွစ္ေယာက္ကိုေစာင့္မေနေတာ့ပဲ ကားသမားကိုအတင္းေမာင္းခိုင္းကာေျပးေလသည္။ တည္းခိုခန္းကိုျပန္ေရာက္တာႏွင့္ ေအာင္ခင္ပစၥည္းေတြခ်က္ခ်င္းသိမ္းၿပီး ရသည့္ကားႏွင့္ ရၤန္ကုန္ျပန္ရန္ျပင္ေလသည္။ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ေနသည့္ ကလ်ာလဲ ေအာင္ခင္ခိုင္းသည့္အတိုင္း အဝတ္ေတြျမန္ျမန္ထည့္ကာ တည္းခိုခန္းစရိတ္ေတြကိုခပ္သြက္သြက္ရွင္းေလသည္။ တည္းခိုခန္းေရာက္ၿပီး ခဏေနမွ ယုဇနျပန္သတိရလာၿပီး ေအာင္ခင့္ကိုေတြ႕ကာ ကိုယ္တိုင္ကအမွားလုပ္ထားသည္မိုေက ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ထြက္ေျပးမည္လုပ္ေလသည္။

ေအာင္ခင္ကလ်ာ့ကိုအျမန္ခ်ဳပ္ထားၿပီး လည္ပင္းဓားႏွင့္ေထာက္ကာ “နင့္လင္ငယ္ေတာ့ သူမ်ားသတ္လို႔ေသၿပီ နင္ပါငါ့လက္ႏွင့္မေသခ်င္ရင္ ငါတို႔နဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ ေစာင္ပါးစပ္ကိုလဲပိတ္ထား ကလန္ကဆန္ေတြလုပ္လို႔ကေတာ့ ဒီဓားနဲ႔နင့္ဗိုက္ထဲသြင္းၿပီးသား” လို႔ခ်ိန္းေျခာက္ေလသည္။ ထိုအခါမွ ယုဇနလဲ ေအာင္ခင္ႏွင့္အစ္မျဖစ္သူကလ်ာတို႔ခိုင္းသည့္အတိုင္း ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္လုပ္ေပးေလေတာ့သည္။ ထိုေန႔ညေန ပထမဆုံးရန္ကုန္ျပန္သည့္အေဝးေျပးကားကိုခ်က္ခ်င္းလက္မွတ္ျဖတ္ၿပီး ေအာင္ခင္တို႔ ထိုၿမိဳ႕ကထြက္လာခဲ့ၾကေလသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာပင္ ကားမထြက္ခင္အထိ ထိုၿမိဳ႕ျပင္ၿခံထဲက လူသတ္မႈအေၾကာင္း ၿမိဳ႕ထဲမွာေျပာသံလုံးဝမၾကားရ။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ၿပီးမွ သတင္းစာမွာပါလာသည္မွာ ထိုအမႈျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေလာက္မွ ၿခံခ်င္းကပ္လ်က္က ၿခံေစာင့္တစ္ေယာက္ ၿခံထဲအလည္လာရင္း ေသြးအိုင္ထဲဓားဒဏ္ရာဗလပြႏွင့္ အသက္ေပ်ာက္ေနသည့္ မိုးဟိန္းႏွင့္ ေခါင္းကိုတုတ္ႏွင့္အ႐ိုက္ခံထားရၿပီး ပါးစပ္ပါမက်န္တစ္ကိုယ္လုံးႀကိဳးတုပ္ခံထားရသည့္ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတြ႕ေလသည္။ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတုန္းမွာ ေခါင္းကိုအ႐ိုက္ခံရၿပီး သတိလစ္ကုန္ျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ သူတို႔ကိုသမၿပီး သူတို႔သူငယ္ခ်င္းကိုသတ္သြားသည့္သူေတြအေၾကာင္း ဘာမွေသခ်ာမမွတ္မိၾက။ထိုၿခံေရွ႕ကို ကားႏွင့္ပို႔ေပးခဲ့သည့္ တကၠစီသမားကလဲ ေအာင္ခင္တို႔လူစုလက္ခ်က္မွန္း ရိပ္မိေပမဲ့ အမႈပတ္မွာစိုးသည့္အတြက္ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္သာေနေလသည္။ အနီးနားကၿခံေစာင့္ေတြထဲမွာလဲ ေအာင္ခင္တို႔လူစူကိုဘသူမွသတိမထားမိလိုက္ၾကသျဖင့္ အမႈမွာေျခရာေပ်ာက္ေနေလေတာ့သည္။ ထိုအေၾကာင္းေတြကို သတင္းစာထဲမွာဖတ္ၿပီး ေအာင္ခင္ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ေက်နပ္သြားသည္။ ဒီတိုင္းဆို ဟိုလူမိုက္ႏွစ္ေယာက္ကိုလဲမိဖို႔မလြယ္။ ထိုလူမိုက္ႏွစ္ေယာက္ကလဲ ခဏသာေတြ႕ဖူးလိုက္သည့္ ေအာင္ခင္တို႔ကိုမွတ္မိမွာမဟုတ္သည့္အတြက္ တကယ္လို႔သူတို႔အဖမ္းခံရလွ်င္ေတာင္ ျပသနာမရွိႏိုင္ဟု ကိုယ့္မွန္းေျခႏွင့္ကိုယ္ေက်နပ္ေနေလသည္။ ေအာင္ခင့္အစ္မကေတာ့ သူ႔ေမာင္ျဖစ္သူေသေၿပီး ယုဇနၿခံထဲကေပ်ာက္သြားသည့္အတြက္ ယုဇနကိုသြသယဝင္ေပမဲ့ သူ႔ေမာင္က သူမ်ားမယားကိုအရင္ခိုးေျပးလာတာျဖစ္သည့္အတြက္ တစ္ရွက္ကႏွစ္ရွက္မျဖစ္ေအာင္ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနကာ မိုးဟိန္းသူငယ္ခ်င္းေတြကိုလဲ ယုဇနအေၾကာင္းရဲေတြကိုမေျပာရန္ႏႈတ္ပိတ္ထားေလသည္။

ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္သြားသည့္ ေအာင္ခင္ကေတာ့ ကလ်ာႏွင့္ႏွပ္လိုက္ အိမ္ေပၚျပန္ေရာက္လာၿပီျဖစ္သည့္ တရားဝင္မယား ယုဇနႏွင့္ႏွပ္လိုက္ႏွင့္ ဇိမ္က်ေနေလသည္။ ကလ်ာ့ေယာက္်ား သေဘာသၤား ကမ္းကပ္ဖို႔လဲ ေတာ္ေတာ္ေလးလိုေသးသည့္အတြက္ ေအာင္ခင့္အတြက္ အေတာ္ေလးလြတ္လပ္ေနေလသည္။ အထူးသျဖင့္ လင္ငယ္ႏွင့္ေျပးသြားသည့္ ယုဇနကို မရီးျဖစ္သူ ကလ်ာ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္သာ အိမ္ေပၚေခၚတင္ထားရသည္။ စိတ္ထဲကေတာ့ မႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ့ေလရာ မနက္မိုးလင္းတာႏွင့္ ကလ်ာ့တိုက္ခန္းဆီသြားၿပီး ကလ်ာႏွင့္ေပ်ာ္ပါးေလသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကလ်ာ့တိုက္ခန္းမွာပင္ ညအိပ္ခ်င္အိပ္ေလသည္။ကလ်ာေရာ ယုဇနေရာကို အျပာကားေတြထဲကလို ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လုံး သရီးဝမ္း ဆြဲရင္ေကာင္းမလားေတြးမိေပမဲ့ မလုပ္ျဖစ္။ အဓိကကေတာ့ ယုဇနအေပၚစိတ္ကုန္ေနၿပီျဖစ္ရာ တစ္ခါတစ္ရံစိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ တက္လိုးတာကလြဲလွ်င္ ဖီးလ္မလာေတာ့တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အစ္မျဖစ္သူႏွင့္ေယာက္်ားတို႔၏ဇာတ္လမ္းကိုမသိရွာသည့္ ယုဇနခမ်ာေတာ့ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ကိုယ္မို႔ ေအာင္ခင့္ကိုဘာမွျပန္မေျပာရဲပဲ ၿငိမ္သာခံေနရေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ေသြးအိုင္ထဲလဲေနသည့္ မိုးဟိန္း၏အျဖစ္ကို မ်က္လုံးထဲျပန္ျပန္ျမင္ၿပီး အတိတ္တေစၦေျခာက္ေနေတာ့သည္ ………ၿပီးပါၿပီ။