” ငယ်ပါသေးတယ် ကလေးရယ် “

ပူပြင်းလှသော နွေနေ့လေးတစ်နေ့ ။
ဒီနေ့ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့အိမ်ကိုအလည်သွားမိခဲ့တာက
စရမှာပေါ့ ။ အိမ်ထဲကိုဝင်ဝင်ချင်းပဲ
” ဟာ သားကြီးမင်းလာတာနဲ့အတော်ပဲ ငါဒီနေ့ဆော်
နဲ့ချိန်းထားတာကွ အိမ်ကိုခဏစောင့်ပေးစမ်းပါ
ငါ့အမေလဲ သူ့ ညီမငါ့အဒေါ်ခေါ်သွားလို့
လှည်းကူးဖက်ခဏသွားတယ် ညနေမှပြန်ရောက်မယ်
ထင်တယ် “

သူငယ်ချင်းရဲ့ပြောစကားကြောင့်
” ဒါများကွာ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီးသွားပေါ့ကွမင်းကလဲ “
” အေး ငါ့ညီမဝမ်းကွဲလေးပါလာလို့ပေါ့ကွ ငါ့အဒေါ်က
သူ့သမီးကိုအိမ်မှာထားခဲ့ပြီးသွားတာ “
သူ့စကားကြောင့် ဖုန်းနဲ့ဂိမ်းဆော့နေတဲ့ကောင်မလေး
တယောက်ကို သတိထားပြီးကြည့်မိလိုက်တယ် ။ အငုံ
ဘဝကနေ ပွင့်ချပ်တွေလန်ဖို့ တဖြေးဖြေးချင်းပွင့်နေတဲ့
နှင်းဆီပန်းတပွင့်လို သူ့အရွယ်လေးကနုနုထဋ်ထဋ်
ကလေး ။ ရာသီစလာဖို့သိပ်မလိုတော့တဲ့အရွယ်ပေါ့ ။
ပူအိုက်လွန်းတဲ့နေကြောင့် စွတ်ကျယ်လိုအကျီ င်္လက်
ပြတ်ပါးပါးလေးအောက်မှာ သူ့ရဲ့နို့အစုံက လက်
တဆုတ်စာ ဆုတ်ကိုင်လို့ရတဲ့အနေအထားဆိုပါတော့။
အောက်ပိုင်းကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ ဇီးဒိုကွားတား
ဂျင်းဘောင်ဘီခတ်တိုတိုလေးက ပေါင်အရင်းနားထိ
ကပ်လို့ ။

သူရဲ့ပေါင်တံဖြူဖြူလေးကို မသိမသာတံထွေး
တချက်မျိုးပြီခိုးကြည့်နေချိန်မှာပဲ ။
” ငါဒိုးတော့မယ်သားကြီး နောက်တောင်ကျနေပြီ
ငါလဲညနေလောက်မှပြန်ရောက်မယ် “
” အေးပေါ့ကွာ အနိင်ကျင့်ပေါ့ကွာ ငါလဲဝဋ်ရှိသရွေ့
ပေါ့ကွာ “
သူငယ်ချင်းကရယ်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုလက်သီးနဲ့
တချက်ခတ်ဖွဖွထိုးပြီး အိမ်ထဲကနေထွက်သွားတယ် ။
ကျွန်တော်လဲပျင်းတာနဲ့ စားပွဲပေါ်မှာရှိတဲ့စာအုပ်တအုပ်
ကိုယူပြီးဖတ်နေလိုက်တယ် ။ ဒါပေမဲ့ခဏပါပဲ ။
စိတ်က ကိုယ့်ရှေ့မှာဂိမ်းဆော့နေတဲ့ကောင်မလေးဆီ
ရောက်သွားတယ် ။ ပေါင်လေးကိုဟလိုက် စီလိုက်နဲ့
အငြိမ်မနေတဲ့သူရဲ့လှုပ်ရှားဟန်လေးက ကိလေသာ
ကို လာပါလို့လက်ယက်ခေါ်နေသလိုပဲ ။ တချက်
တချက် သူ့ရဲ့ပေါင်လေးခတ်ဟဟဖြစ်သွားတဲ့အချိန်
မှာမြင်လိုက်ရတာက သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုဖုံးအုပ်
ထားတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေး ။
အဲဒီအချိန်မှာ သားကောင်အနံ့ကိုရလိုက်သလိုမျိုး
ကျွန်တော့်ရဲ့လီးက တွင်းထဲမှာမဆန့်မပြဲဝင်ခွေနေတဲ့
မြွေလို ဘောင်ဘီအတွင်းထဲကနေရုန်းကန်လှုပ်ရှား
လာတယ် ။

အဲဒီလိုနဲ့မကြာပါဘူး ဖုန်းဂိမ်းဆော့နေတဲ့ကောင်မလေးက ကျွန်တော့်ကိုအခုမှသတိထားမိသလိုမျိုးပုံစံနဲ့ ခေါင်း
မော့ကြည့်ပြီး –
” ဟိုအကိုကြီးမပျင်းဘူးလား သမီးလိုဂိမ်းဆော့ပါလား”
” အေးမဆော့တော့ပါဘူးကွာ နေအရမ်းပူတော့
နေရထိုင်ရတာ မသက်သာဘူး ရေအေးအေးလေး
တခွက်လောက်တော့သောက်ချင်တယ် “
” ဒါများအကိုကလဲ ရေအေးအေးမှမဟုတ်ပါဘူး မီးဖိုဆောင်ထဲကရေခဲသေတ္တာထဲမှာ
လိမ္မော်ရည်ပုလင်းရှိတယ် အဲမှာသွားသောက် သမီး
လဲသောက်ချင်တယ် “
အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ မီးဖိုဆောင်ထဲဝင်ပြီးရေခဲသေတ္တာ
ထဲက လိမ္မော်ရည်ပုလင်းယူပြီး ဖန်ခွက်နဲ့တခွက်ငဲ့
သောက်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ကောင်မလေးအတွက်
ထက်ထည့်ပြီးယူသွားမလို့လုပ်တဲ့အချိန်မှာပဲ ရေခဲ
သေတ္တာအပေါ်မှာ အိမ်သုံးဆေးပုလင်းတွေထည့်ထား
တဲ့ဆေးခြင်းလေးကိုတွေ့လိုက်ရတယ် ။ အဲဒီအထဲက
ဘာမီတွန်ဆေးပြားနှစ်ပြားလောက်ကိုကြိတ်ပြီး သူ
သောက်မဲ့အအေးထဲမှာ ထည့်လိုက်တာပေါ့ ။
သိတယ်မို့လား ကျွန်တော်ရဲ့ဂွင်ထဲရောက်ဖို့ ကောင်မ
လေးအိပ်ပျော်သွားမှဖြစ်မယ်လေ ။
” ရော့ အကိုကတော့သောက်ပြီးပြီ “
ကျွန်တော်ပေးတဲ့အအေးခွက်ကို တခါထဲမော့သောက်ပြီး ဂိမ်းဆက်ဆော့နေတဲ့ ကောင်မ
လေးကို အကဲခတ်ရင်း စာအုပ်တအုပ်ကိုလှန်ကြည့်
နေလိုက်တယ် ။ မကြာပါဘူး ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေရင်း
ကနေ တဝါးဝါးသန်းနေတဲ့ကောင်မလေးက
” အိပ်ချင်လိုက်တာ ဘာလို့လဲမသိဘူး “
ဆိုပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာလှဲနေရင်းကနေ ဖုန်းလေးရင်ဘတ်
ပေါ်ပြုတ်ကျပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ် ။

အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော်လဲ သူ့ပေါင်လေးကို မရဲတရဲနဲ့ထိပြီး ခတ်ဖွဖွပုတ်နိူးကြည့်လိုက်တယ် ။
သေချာတာကတော့ သူလုံးဝအိပ်ပျော်သွားပြီ ။
အဲဒါနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကဖုန်းလေးကိုယူပြီးစားပွဲ
ပေါ်တင်လိုက်ရင်း အသက်ရှုသံနဲ့အတူ မို့မောက်နေတဲ့
နို့စူစူလေးတွေကို အငမ်းမရကြည့်နေမိတယ် ။
ကြည့်ယုံနဲ့အာသာမပြေနိင်တဲ့စိတ်ကြောင့် နိုးအုံလေး
ပေါ်ကိုလက်ကလေးနဲ့ ခတ်ဖွဖွဆုတ်ကိုင်ကြည့်မိ
လိုက်တာပေါ့ ။ အိအိစက်စက်နဲ့ လက်ထဲမှာလိုသလို
ဆုတ်ကိုင်နေသလောက် သူ့ဆီကအသံတချက်မထွက်
ဘူး ။ အအိပ်မက်တဲ့ကောင်မလေးထင်ရဲ့ ။ နို့အုံနားက
ခတ်ပါးပါးအကျီ င်္စလေးကို လည်ပင်းအနားကနေ
အောက်ကို ဆွဲကြည့်လိုက်တော့ ရှင်မီးအကျီ င်္မဟုတ်ပဲ
နုညံ့တဲ့သာမန် ဘော်လီလေးတထည်ကို ဝတ်ထား
တယ် ။ အဲဒါနဲ့ ဘော်လီအတွင်းထဲကို လက်ညိူးနဲ့
အသာထိုးပြီး ဆွဲကြည့်လိုက်တော့ ။ နီရဲနေတဲ့နို့သီး
ခေါင်းနဲ့အတူ ရေနွေးပုကန်ထက်ပိုပြီးကြီးတဲ့ သူ့ရဲ့ဖြူ
ဖြူဖွေးဖွေးနို့ကလေးကို တွေ့လိုက်ရတာပေါ့ ။
ဒီအဆင်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့်လီးက အကြောပြိုင်ပြိုင်ထအောင် တောင့်
တင်းလာတာကြောင့် ဝတ်ထားတဲ့အတွင်းခံကိုချွတ်ချ
လိုက်တာနဲ့ ထိန်းမရတဲ့နွားသိုးတကောင်လို အပြင်
ကိုဆန့်ထွက်လာတယ် ။ ပန်းနုရောင်နို့သီးခေါင်း
လေးကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်ကြည့်ချင်တာကြောင့်
ဘော်ဘီစကိုခတ်ကျယ်ကျယ်ဟပြီး သူ့နို့အုံလေးအပေါ်
ငုံရင်း လီး ကိုအရှေ့အနောက်ဂွင်းထုနေမိတာပေါ့ ။
ဒါနဲ့တင် ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကအာသာပြေနိင်မယ်ထင်
သလား ။ အဓိက က သူ့ရဲ့ကွယ်ဝှတ်ဖုံးအုပ်ထားတဲ့
သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကျွန်တော်ကြည့်ရအုံးမယ်လေ
အဲဒါနဲ့ ခြေကလေးဆန့်ပြီးအိပ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖတ် ဟ သွားအောင် တဖတ်ကိုဒီအတိုင်း ဆိုဖာနောက်မှီမှာ ခတ်ကွေးကွေး
လေးထောင်ထားလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့တဖတ်ကို ဆိုဖာခုံ
ရှေ့က စားပွဲပေါ်ကိုတင်လိုက်တော့ ပေါင်အရင်းနား
ထိ ဟ သွားတယ် ။ သူ့ဘောင်းဘီကအတိုဆိုပေမဲ့
ခတ်ပွပွဖြစ်တာကြောင့် ဘောင်ဘီဂွလေးကိုအသာ
လှန်ကြည့်လိုက်တော့ ပန်းနုရောင်အတွင်းခံလေးကို
တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူ့စောက်ဖုတ်နေရာမှာ မို့မို့
ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေတာကြောင့် ကျွန်တော့်လီး
က ဂနာမငြိမ်ပဲ အရည်ကြည်တချို့စိမ့်ထွက်လာအောင်
ထန်နေတော့တာပေါ့ ။

ကျွန်တော့်စိတ်နဲ့အလိုက်တသိရွေ့လျားနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်ညိူးလေးက သူ့စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို အက်ကွဲကြောင်းလေးပေါ်လာအောင် အထက်အောက်
ဆော့ကစားနေမိတယ် ။ ကာမစိတ်ကြောင့် လော
ဘဇော်တတ်နေတဲ့ကျွန်တော်က လိုတာထက်ပိုပြီးထိတွေ့ချင်နေမိတဲ့အတွက်
သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို မြင်ရဖို့ အတွင်းခံဘောင်ဘီစလေးကို အသာ ဟ ပြီးကြည့်
လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ –
အားပါးပါး အမွှေးအမျှင်နုနုလေးတွေပေါ်မှာ နွေနေ
ကြောင့်ချွေးကလေးစို့နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးက
ဝင်ဝင်စိုစိုနဲ့ ။ သူ့စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခြမ်းကို
အသာဖြဲကြည့်လိုက်တော့လဲ အတွင်းသားလေးတွေက
နီနီရဲရဲနဲ့ ။ပုလဲတလုံးကိုငုံထားတဲ့ မှုတ်ကောင်လို
နုထွေးတဲ့သူ့ရဲ့စောက်စေ့လေးကိုလဲ စောက်ဖုတ်
နှုတ်ခမ်းကြားမှာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။
လူတကိုယ်လုံးနတ်ဝင်ပူးသလို ကျွန်တော်တုန်ရီနေပြီး မထိန်နိင်တဲ့စိတ်အာယုံကြောင့် ဘယ်အရာမှစဉ်းစား
မနေတော့ပဲ သူခြေထောက်ကိုပြန်စုပြီး သူဝတ်ထားတဲ့
ဘောက်ဘီတိုနဲ့ သူ့အတွင်းခံကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။
သူကတော့ ကမ္ဘာပျက်ရင်တောင်မနိူးမဲ့ပုံစံမျိုး ။
အဝတ်ဗလာမဲ့သွားတဲ့ သူအောက်ပိုင်းကြည့်ပြီး
သူ့ခြေထောက်ကို အရင်ပုံစံအတိုင်းပြန်ထားလိုက်တော့
သူ့စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးက ဟ လာတယ် ။
မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကလေးနဲ့ အပ်ကွဲကြောင်းလေးကို
မြင်တော့ ကျွန်တော်မနေနိင်တော့ ။ သူ့ပေါင်းကြား
နှစ်ဖတ်ထဲကိုခေါင်းဝင်တိုးပြီး
စောက်ဖုတ်အပ်ကွဲကြောင်းလေးထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ရက်ကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ရှိသမျှအရည်တွေကို စုတ်ယူမျိုချပစ်လိုက်တယ် ။ ဒါနဲ့အားမရသေး
သူ့ရဲ့မွေးလမ်းအပေါက်ကလေး လျှာဖျားလေးနဲ့ထိုး
ကြည့်လိုက်တော့ သူဆီက ‘ အင့် ‘နဲ့အသံထွက်လာ
တာကြောင့် ဆက်မထိုးရဲတော့ပဲ ဒီအတိုင်းစောက်
ဖုတ်တပြင်လုံးကို အကုန်သိမ်ကျုံးယက်ရင်း လီးကိုလဲ
လက်နဲ့အဆက်မပြတ်ထုနေမိတာပေါ့ ။ ဒီအရသာ
ကို ဘာနဲ့မှမလဲနိင်ပါဘူး ။ စောက်ချီးနံ့လေးသင်း
နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကို စိတ်တိုင်းကျယက်ရင်း ထွက်လာ
သမျှအရည်ကိုမျိုချရတဲ့ အရသာကို ဘယ်လိုအရာ
မျိုးနဲ့မှလဲနိင်မယ်မထင်ပါဘူး ။ တချို့က စောက်ချီး
လို့ပြောလိုက်တာနဲ့ရွံ့စရာလို့ထင်ကြလိပ်မယ် ။
ဆီ ကြိတ်ဆုံထဲက ထွက်လာတဲ့ နှမ်းဖတ်ခဲလို လမ်းလျှောက်တိုင်း စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားကြားက ချွေးနဲ့အတူ ကြိတ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ ဖြူညစ်ညစ် အဆိုင်အခဲအဖတ်လေးတွေ
က တကယ်တော့မွှေးပါတယ် ။ စောက်ခေါင်းဝအတွင်း
ထဲကထွက်လာတဲ့ ရာသီသွေးနဲ့ အဖြူဆင်းတာတွေက
သာနံတာပါ ။ မယုံရင် မိန်းမတယောက် ရာသီသွေး
နဲ့ အဖြူ မဆင်းချိန် ဒီအတိုင်းဝတ်ပြီးသား အတွင်းခံဘောင်ဘီရဲ့စောက်ဖုတ်နေရာကိုနမ်းကြည့်ပါ
နမ်းလိုက်တာနဲ့တပြိုင်ထဲ လီး ကထောင်မတ်လာပါ
လိပ်မယ် ။

အဲလောကျထိ အဲဒီအနံ့က ယောကြာျးတယောကျရဲ့စိတျကိုနိူးစှနိငျပါတယျ ။ ဘောငျးဘီက စောကျခြီးအနံ့နမျးကွညျ့ယုံနဲ့
ဒီလောကျတောငျ လီးကထနျနတေယျဆိုရငျ
အခုလိုမြိုး စောကျဖုတျတပွငျလုံး စောကျခြီးအနံ့ရူပွီး
စောကျဖုတျနူတျခမျးသားကွားကစိမျ့ထှကျလာတဲ့
စောကျကွညျ့တှကေို လြှာနဲ့သိမျးပွီးမြိူးခရြတာဟာ
ဘယျလောကျအရသာရှိမလဲဆိုတာ စဉျးစားကွညျ့ပေါ့
အခုလဲ ကောငျမလေးရဲ့စောကျဖုတျတပွငျလုံးကို
စိတျတိုငျးကြ လကြျပွီး အောကျကထနျနတေဲ့လီးကို
အငမျးမရထုရငျး မီးတောငျဝကိုလြံတတျလာတော့
မဲ့ခြောျရညျတှလေို ကြှနျတောျ့ရဲ့သုတျရညျတှကေ
အရှိနျးခတျပွငျးပွငျးနဲ့ပနျးထှကျဖို့တာစူနပေါပွီ ။
လူကသာအိပျနပေမေဲ့ ထိတှေ့မှု့တှကွေောငျ့စိမျ့ထှကျလာတဲ့ သူရဲ့စောကျရညျကွညျတှကေလဲ တဖွေးဖွေးမြားလာ
သလို ကြှနျတောျ့ရဲ့လီးကလဲ ဘယျလိုမှထိနျးလို့မရအောငျ အရညျတှကေလီးထိပျဝ
ကိုရောကျနလောပွီးပေါ့ ။ နောကျဆုံး သူ့စောကျခေါငျး
ဝထဲကနေ လြံတတျလာတဲ့ စောကျရညျကွညျ့တှကေို
ထနျးသီးနုနုအရညျစုတျသလိုမြိုး အလအေလှငျ့မရှိ
အောငျ စုတျယူမြိုးခလြိုကျပွီး ထိနျးထားလိုမရတော့
တဲ့ ကြှနျတောျ့ရဲ့လီးထဲက သုတျရညျတှကေိုလဲပနျးထုတျ
လိုကျမိတော့တယျ ။ ဒီလိုအရသာ ဒီလိုအခှငျ့အရေး
ဒီလိုအခိုကျအတနျ့တှကေို ပွနျမရနိငျတော့တဲ့အတှကျ
ဒုတိယအကွိမျဆိုတာ ပွနျမရနိငျတော့ပါဘူး
ဒါကွောငျ့ လီးနဲ့တခါမှမထိတှေ့မဆကျဆံဘူးသေးတဲ့ သူ့ရဲ့စောကျဖုတျလေးထဲကို ကြှနျတောျ့လီးထဲက ပနျး
ထှကျလာတဲ့ သုတျရညျအနညျးငယျကိုယူပွီး
ထညျ့လိုကျမိတယျ ။ ရာသီမလာသေးတာကွောငျ့ ဘာမှမဖွဈနိငျပမေဲ့ သူ့စောကျဖုတျထဲကိုဝငျရမဲ့
ပထမဆုံးသုတျရညျဟာ ကြှနျတောျ့သုတျရညျပဲဖွဈ
ခငြျတာ ကြှနျတောျ့ရဲ့အတ်တဖွဈနမေလား ။
ဘာပဲဖွဈဖွဈ မငျးငယျပါသေးတယျကလေးရယျ …
ကနြောျကနယျကနပွေောငျးလာတဲ့ဆရာဝနျတယောကျပါ
တနေ့သီရိဆိုတဲ့ကောငျမလေး လှကေားပေါျကခြောျကပြီးကနြောျတာဝနျကတြဲ့ဆေးရုံကိုလာတတျပါရော ဆရာဝနျကွီးဒကေလဲကနြောျကိုဘဲ ကွညျ့ခိုငျးတော့တယျ အဲဒါနဲ့ကိုကနြောျကုပေးရတာပေါ့
ကောငျမလေး က ဖတဆိုးလေး ဗြ
သူ့အဖကေငယျငယျကတညျးကဆုံးသှားတာ
လုံးကွီးပေါကျလှလေးဗြ့
ရငျသားလေးကလဲတောငျ့တောငျ့တငျး ခါးလေးကလဲသိမျသိမိလေး အိုးလေးကကစြျကစြျလှဈလဈလေး
အဲ့သူကို အခွနေသှေားကြိပေးတော့ သူနဲ့ကနြောျနဲ့၂ယောကျထဲကနြျတဲ့လူမကေလဲဒီနားဆေးသှားဝယျတဲ့ခြိနျ
ကနြောျကလဲ ထုံးစံအတိုငျး သူ့ နို့တှတေငျလုံးတှခေိုးကွညျ့နရေငျ လီးကတောငျနတောပေါ့
ဖဈခငြျတော့မနကျကကြိထားတဲ့ဇာတျကားအရှိနျကလဲမပွသေေး သူကလဲမမွငျမွငျအောငျပွနသေလိုဘဲ ရငျဘကျလေး ဆှဲဆှဲတငျလိုကျ အငျကြီကလဲ အကယြျဆိုတော့ ရငျသားလေးဒကေိုဖှေးလေး မွငျနရေတာပေါ့
ကနြောျ လဲ ထှကျနတေဲ့ကနြောျ့လီးကိုလဲထိနျးရငျးပေါ့
ကောငျမလေးကဘယျလိုမွငျသှားလဲမသိဘူး အဲကမြှကနြောျလဲ အောကျငုံကြိမိတယျ ညိတောျမောငျကတောျတောျထနပေိကိုး ကောငျမလေးကရှကျသလိုလိုမကြျနြာလှဲသှားတယျ ပိးတော့မာ့ ခနပွနျလှညျ့ကြိပိး
“ဆရာ့ လီးကအကွီးကွီးဘဲနောျ”တဲ့ ဖောငျးနတောဘဲတဲ့
ကနြောျလဲအနားဖွေးဖွေးခကြျးကပျပွီး သူ့ရဲ့နခမျးလေးကို စနမျးတော့တာပေါ့ကောငျမလေးကလဲအလိုကျသငျ့လေးပွနျနမျးတယျအထူးခနျးထဲမာဘယျသူမမြရြိဘူး ကနြောျနဲ့သူနဲ့နယောကျထဲရှိတယျ တှေးကြိဘယျလောကျ စိတျဒထေလိုကျမလဲဆိုတာ
နမျးနတေုနျးကောငျမလေးကကနြောျ့ဘောငျးဘီဌဈလေးဖွုတျပီးလှီးကိုဂှငျးတိုကျပေးနတေယျ
ကနြောျလဲသူ့အငျ်ကြီကိုခြှှတျပွီးသူ့နို့လေးတှကေိုနှယျပေးနလေိုကျတယျ
ကနြောျသူ့ ထမီစကိုအသာလေးဖွညျခပြွီး သူအဖုတျလေးကိုအသာလေးပှတျပေးနမေိပါတယျ
သူ့ရဲ့နို့လေးတှကေိုစို့ပေးနရေငျးနဲ့ပေါ့
သူတဖွညျးဖွညျးဖီးလျ တကျလာတယျ ထငျပါတယျသူ့ပေါငျလေးကတဖွညျးဖွညျးကားလာပွီး မကြျလုံးလေးမှိတျကာ ညညျးနလေရေဲ့
သူအဖုတျလေးထဲကိုကနြောျ လကျလေးထုတျလိုကျသှငျးလိုကျလုပျပေးနမေိတယျ
“အား… ဆရာ မရတော့ဘူး သီရိကိုလိုးပေးပါတော့ဆရာရယျ”
“ပေါငျလေးကားထားပေးနောျ ပေါျလှဲလိုကျ”သူ့ကိုကူတငျပေါျမာ ပေါငျလေးကားခိုငျးထားပိး ကနြောျသူ့အဖုတျကို လြှာထိုးမှှေ ပေးလိုကျတယျ ခနနတေော့အရညျတှစေီးကလြာပါနယျ ကနြောျပါးစပျထဲရောကျလာတာနဲ့ကနြောျ မွှိုခလြိုကျပါတယျ သူကကနြောျကွညျ့ပွီး
“သီရိငရဲတှကွေီးကုနျပါ့မယျဆရာရယျတဲ့”
ကနြောျလဲသူ့ကိုပွုံးပွလိုကျပွီး သူ့အဖုတျလေးကို ပွနျပွီးလကြျနပေေးလိုကျတယျ
သူက လှဲနရေကထလိုကျပွီး ကနြောျလီးကို စုပျပေးဖို့ လီးကိုကိုငျထားပါတယျ
“အားပါးပါး… ကောငျးလိုကျတာ သိရိရယျ”ဆိုပီးညိးလိုကျ
သူစုပျပေးနတောကို တဖွညျးဖွညျး ဖီးလျ ယူနရေငျး ပွီးခငြျသလိုလို ဖွဈလာပါတယျ
“ဆရာ သီရိကိုလုပျပေးပါတေါ့” လို့သူ့ပါးစပျလေးကပွောလာယျ
“Omm omm “လို့ပွောပိး
“သမီးခုနကအတိုငျးလေးဘဲ လှဲလိုကျ စောကျပတျလေးကိုဖွဲထားပီး ကြိတော့ နီနီရဲရဲလေးလုပျခငြျစရာလေးဗြာ”
ကနြောျလဲ လီးတနျကိုကိုငျ ဒဈဖြားလေးကိုသှငျးလိုကျပါတယျ ပွီးနောကျအနဲငယျသှငျးကွညျ့လိုကျပါတယျ”
အရငျးထိ ထကျသှငျးလိုကျတာ
သူ့ဆီမှ “အား”ခနဲ ညညျးသံလေးထှကျလာပါတယျ
“သီရိအရမျးနာသှားလို့လား”
“Omm နဲနဲပါ”ဆို အံတငျးခံတယျ
“ဖွညျးဖွညျးလေး လုပျပေးမယျနောျ”
အထဲမှာတောျတောျ လေးကပြျနတေယျ
အပြိုလေးမို့လို့ထငျပါရဲ့ သူ့ကိုမေးကွညျ့တော့
“သီရိအရငျက ဒီလိုလုပျဖူးလား”
“အငျး.. ရညျးစားနဲ့ပါ လီးကလဲတိုတော့ ၁၀ခကြျလောကျလုပျပွီး ပွီးသှားတာ ဖီးလျ တောငျမယူလိုကျရဘူး”
“ဆရာ သူထကျကောငျးအောငျလုပျပေးမယျနောျ”
ကနြောျခုနကထကျအရှိနျကိုနဲနဲမွနျလိုကျပါတယျ
ပှှတျပှှတျဖုတျဖုတျဖုတျ ဘှတျဘှတျ
“အားအား.. အား…”
အသံတှကေတော့စုံနတောပါဘဲ
အောကျကလဲအရှိနျမပကြျလိုးရငျ နို့လေးတှကေို တဖကျခငြျးစို့ပေးနလေိုကျပါတယျ
ကနြောျ လိုးနရေငျးခဏရပျလိုကျပွီး
သူ့ကို လေးဘကျထောကျလေးကုနျးခိုငျးလိုကျပါတယျ နောကျကနကွေညျ့လိုကျတော့ အားပါးပါး လှလိုကျတဲ့စောကျဖုတျလေးဗြာ သူ့ဖငျပေါကျလေးကိုလိုးမကွံမိပါသေးတယျ အခြိနျကွာသှားလို့သူ့အမပွေနျလာလို့ မိသှားမှဖွငျ့ဟုတျပေ့ဖွဈနေဦးမယျ
စောကျဖုတျလေး ကိုဘဲအခကြျနှဈဆယျသုံးဆယျလောကျ မွနျမွနျလေးလိုးပေးလိုကျပါတယျ
သူရောကနြောျရောပွိုငျတူပွီးသှားပါတယျ
ကွမျးပွငျပေါျကသြှားတဲ့အရညျတှကေိုတဈရှူးနဲ့သုပျပွီး
ပုံမပကြျပွနျနလေိုကျပာတယျကွာလာတောသူ့အမပွေနျရောကျလာပါတယျ
အဲ့နကေစပွီး သူ့ဆေးရုံမဆငျးခငျခြိနျထိ နေ့တိုငျးခိုးလိုးဖွဈကွတယျ နောကျတော့တညျးခိုခနျးခေါျပီဲးလိုးဖဈသေးတယျ…
သီရိစိတျတှထေနပေီ…… အခါတိုငျးတော့စကျပတျယားရငျဆရာလိုးပေးနကေခုဆေးရုံကဆငျးကထဲက သီရိဆရာနဲ့လိုးတာဒပွေနျမှနျးရငျး လကျနဲ့ကလိလိုကျရ ဒုတျနဲ့ကလိနရေနဲ့ အရမျးကိုလိုးတာခံခကြျနပေီ
“ကလငျ…ကလငျ”
”ဟလို”
”သီရိလား””ommဆရာရယျအရမျးသတိရနတော”
”ဆာနပေီလား”
”ommအရမျးကိုလိုခငြျနပေီ ခစြျခငြျပီ”
”အာ့ဆို … အဲဒီကိုလာခဲ့လိုကျ ညနေ 6နာရီကိုရုံးဆငျးတာနဲ့တနျးလာခဲ့မယျစောငျ့နနေောျ”
”ommစောငျ့နမေယျနောျ ဆရာ ”
”bye သီရိ” ကမြလေ ဆရာနဲ့ လုပျရတော့မယျဆိုတဲ့အတှေးနဲ့ အရမျးဆာနပေီ…
အောကျကညီမလေးကို စမျးကြိတော့ အရမျးခံခငြျနတောနဲ့ အိပျယာပေါျမာ ကှကိုလကျနဲ့လုပျနရေတယျ ဒါမဲ့အရမျးထညျ့ခငြျလာတာနဲ့ မီးဖိုခြောငျမာပစ်စညျးသှားရှာရတော့တာဘဲ
ခရမျးသီးကွီးမွငျလိုကျတာနဲ့ကမြမခံစားနိုငျတော့ဘူး အခနျးထဲအမွနျယူသှားပီး ကမြစပထဲကို ပှတျပေးနမေိတယျ အရညျဒကေလဲစိမျ့ထှကျလာပီ ခရမျးသီးကိုအပေါကျဝကိုနဲနဲခငြျးဆီထညျ့မိတယျ ”အားး…လီးအစဈလိုနှေးမနပေမေဲ့ စပတခုလုံးကကြျသိမျးထသှားပါရော အားး … အားး … ဆရာရယျမွနျမွနျလုပျပါဆိုပီးဘကမြ တခြီပီးသှားတော့
ကမြလဲတရေးအိပျပြောျသှားတယျ
ညနဟေိုတယျရောကျတော့ မကွာပါဘူးဆရာလဲရောကျလာတယျ အခနျးဝမာတှေ့တှေ့ခငြျး ကမြနူတျခမျးဒကေိုအငမျးမရနမျးတော့တာဘဲ ကမြလဲဆာနပေီဆိုတော့ဆရာဘောငျးဘီထဲလကျနိုကျပီး ဆရာလီးကွီးကိုရှေ့တိုးနောကျဆုတျလုပျပေးနတေယျ ”သီရိရယျ လှမျးလိုကျတာကှာ ကမြလဲဆရာကိုအလှမျးနတော”ကမြဒူးထောကျပီးဆရာလီးကို ပြာျပယြျနယျနယျစုပျပေးတယျ
”အားး …ကောငျးလိုကျထှာ…သီရိရယျ”ဆိုပီးဆရာဆီကအသံလေးဒကေကမြကိုပိုပီး စုပျပေးခငြျမိနတေယျ
”သီရိ ကိုတို့လုပျရအောငျနောျ”ဆရာပွောတာနဲ့ကမြလဲကုတငျပေါျတတျပီး ပေါငျလေးကားပေးထားလိုကျတယျ
ဒဈကွီးကလဲကော့ယွပြံနပေီ အကြေားကွီးကလဲတငျးကာနတောပဲ
ကမြစောကျပကျထဲလဲအရညျကွညျတှထှေကျနပေါပီ. ဆရာလြှာနဲ့ယှကျပေးကှာ
ိုပေါငျကာပေးလိုကျတယျ. ရှတျ……ရှီးး……..အရမျးကောငျးတာဘဲဆရာရယျ
အားး………
အားး ………
ဆရာသီရိကိုလုပျပါတော့နောျ
ကမြစောကျပကျဝရောကျနပေါတော့တယျ. ကမြလဲဖွဲပေးရငျး.
လီးကွီးဝငျလာမှာကိုမြှောျနပေါတယျ. ဖစြျ…..ဖစြျ……. အားးးးး..အားးးး
ဆရာက နှားသိုးကွီးတကောငျလို အသကုနျစောငျ့ထိုးခလြိုကျတော့. ကမြအရမျးနာသှားတယျ
အားးးးအားးးးး ဖွေးဖွေး. လိုးပေးပါ ကြ မအရမျးနာတယျ
အဲဒီကမြှ. ဆရာကလြှော့ပီ လိုးပေးပါတယျ ပကျ…..ဘှတျ…..ဘှတျ…….အား
အားးးး ကမြအရမျးကောငျးလာပါပီ…ဆရာပကျလကျလှနျလိုကျကှာ.
သီရိမရတော့ဘူး ………
အားးးးးးအားးးးးးးး ကောငျးလိုကျတာ. ဘကျ……..ဘှတျ……..ဘှတျ……..
ဖစြျ……….ဖစြျ……..အမလေး …..စောငျ့….စောငျ့………သီရိပီးတော့မယျ .
..စောငျ့..စောငျ့……အားးးးးးးးအး.းးးးးးးးးးလုပျ…..လုပျ…….သီရိပီတော့မယျ.
အားးးးးးးးးကောငှးလိုကတှာ ဆရှာရယှ. အမလေးးးးးကမှ.
အခကြျ50လောကျ စောငျ့လိုးပီ. ကမြအကောငျးဆုံးသို့ရောကျပီ.
စောကျပကျထဲအရညျတှပေနျထှကျပီ. ကမြပီသှားပါတော့တယျ……