by သံချောင်းမှာ လူသာငယ်သော်လည်း ပညာက ခေသူမဟုတ်တော့ပေ၊ ယောက်ကျားတို့ တပ်အပ်သည့်ပညာ အစုံကို ၁၀တန်း တဖုန်းဖုန်းကျ ခြင်းဖြင့် အနူစ်နာခံကာ သင်ယူတတ်မြောက်သွားခဲ့ပေသည်။
သူ၏ လက်ဦးဆရာ မှာ ဘအောင် ဟုသူခေါ်လေ့ရှိသည့် ဦးမျိုးအောင်ဖြစ်လေသည်၊ ဦးမျိုးအောင်မှာ သံချောင်း၏ ကြီးဒေါ် ဒေါ်နီလာမိုး ၏ယောက်ကျားဖြစ်လေသည်၊ ဒေါ်နီလာမိုးမှာ သံချောင်း၏ အမေ
ဒေါ်ကြည်ပြာမိုး၏ အမ အရင်း ဖြစ်လေသည်။
သံချောင်းမှာ အမည်အရင်းက မိုးထက်အောင် ဖြစ်လေသည်၊ သို့သော် ငယ်စဉ်က အလွန်ချူခြာသဖြင့် မာမာချာချာရှိစေ ရန်သံချောင်းဟုအမည်ပေး နောက်ပြောင် ယတြာခြေ ခေါ်ကြရင်းဖြင့် သံချောင်းဟု
နာမည်တွင်ခဲ့ရလေသည်။သံချောင်း၏ အမေ ကြည်ပြာမိုး မှာ ညီအမ၃ယောက် ရှိလေသည်၊ နီလာမိုး၊ ကြည်ပြာမိုး နူင့် သန္တာမိုး တို့ ဖြစ်ကြလေသည်။
ကြည်ပြာမိုးမှာ အသက်ငယ်ငယ် ၁၈ နူစ်လောက်မှာ အိမ်မှာခိုင်းသည့် ဒရိုင်ဘာနူင့် မှားယွင်း မိလေသည်၊ နောက် မိဘတွေက ဒရိုင်ဘာကို အလုပ်ထုတ်ပြီး နှင်ချလိုက်လေသည်၊ နောက်တလလောက် ကြာတော့
ရာသီမလာနောက်ကျတော့ ဖျက်ချ ဖို့လည်း ငရဲကြီးမှာကြောက်၊ သူတို့ အဖေရဲ့ တပည့် လူပျိုကြီး တယောက်ကို လှည်းကျိုးထမ်းခိုင်း လိုက်လေသည်။ အသက် ၄၀ အရွယ် လူပျိုကြီး သက်အောင် ကလည်း
ဝမ်းသာအားရ ငှက်ပျောတုံး ဖက်ရတော့မည့် အစား ကိုယ့်ထက် အသက်၂၀ ကျော် ငယ်သော မယားချောချောလေး ရတာဆိုတော့၊ နွားမ ရွှံ့ပိတ် ရုံမက ကွန်ကရစ် နဲ့ ပိတ်လည်း ယူမှာပဲ ဆိုတော့၊ အတော်ဖြစ်သွားသည်။
အဲလိုနဲ့ သံချောင်းတယောက် လူလားမြောက်ခဲ့ရသည်၊ ကြည်ပြာမိုးက လည်း စောစောစီးစီး အိမ်ထောင်ကျ ပြီး ခလေးလည်း မွေးလိုက်ရတော့ နည်းနည်း နှောင်တ ရသလိုဖြစ်သွားပြီး ကျောင်းလေးဘာလေး ပြန်တက်၊
နဂိုလ် ထဲကလည်း ညဏ်လေးက မဆိုးဆိုတော့ ဘွဲ့ရပြီး ကျောင်းဆရာမ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သံချောင်းကတော့ သူ့ အမေ ဘက်မလိုက် လို့လားမသိ နည်းနည်းထုံသည် ( စာနဲ့ ပတ်သက်ရင်ပြောပါတယ် ) အဲဒါကြောင့် ၁၀
တန်းမှာ တဘုံးဘုံး ကျသည်၊ အဲဒါကတော့ ထုံတာတင်မက အခြားအကြောင်းလည်း ရှိသေးသည်၊ သူ့ကြီးဒေါ်လင်မယားတို့ရဲ့ အပြစ် လို့ပဲ ဆိုရမလားမသိ။
ကြည်ပြာမိုး ရဲ့ သင်ခန်းစာယူပြီးတော့ မိဘတွေက နီလာမိုးကို စိတ်ချရအောင် မိဘခြင်းရင်းနှီးသည့်၊ ဒုရဲအုပ် ကျောင်းဆင်းကာစ မောင်မျိုးအောင်နူင့် လက်ဆက်ပေးခဲ့သည်။ သူတို့လင်မယားမှာ ခလေး မဖြစ်ထွန်းခဲ့ပေ၊
ထို့ကြောင့်သံချောင်းကို သားအရင်းလို ပင် ခေါ်ထားပြီး အလိုလိုက်ထားခဲ့ကြသည်၊ ဦးသက်အောင်ကလည်း သံချောင်းကို လမစေ့ ပဲမွေးခဲ့ လို့ သိပ်သင်္ကာကင်း တာမဟုတ်တော့ ဒီလောက်ကြီး သံယောဇဉ် မရှိလှခြေ၊
ဒါကြောင့် နွေရာသီတိုင်း သံချောင်းက ကိုမျိုးအောင်တို့ လင်မယား တာဝန်ကျရာ ကို သွားနေလေ့ရှိလေသည်၊
သံချောင်း စပြီး ပညာတတ်သည့် နူစ်မှာ ဦးမျိုးအောင်မှာ မြို့နယ်မှုး ဘဝနူင့် နယ်မြို့လေး တမြို့မှာ အခြေကျနေသော အချိန်ဖြစ်သည်၊ ထိုမြို့လေးမှာ မှောင်ခိုသမားတို့ ဖြတ်သန်းသွားလာ ရာလမ်းကြောင်းကျသဖြင့် စခန်းမှုး
ဦးမျိုးအောင်တို့ မှာရေလျှံလေသည်၊ သံချောင်း ၁၈ နူစ်လောက်မှာ စပြီး သူ့ဘကြီးနဲ့ စားသောက်ဆိုင် လိုက်ထိုင် အမြီး လိုက်စား၊ ဘီယာ စသောက် စပြုလာလေသည်။ တနေ့တော့ သူ့ဘကြီး နဲ့ စီးပွားရေးသမားတွေ
စားသောက်ဆိုင်တခုမှာ စားသောက် ကြရင်းနဲ့ သူ့ဘကြီးကို ပြုစုရအောင်ဆိုပြီး တနေရာကို ခေါ်လေသည်၊ ဦးမျိုးအောင်လည်း အတော်မူးနေပြီ ဆိုတော့ သံချောင်းကို လက်ညိုးထိုးပြ ပြီး ၊ကျူပ်တူ ကိုရှင်ပြုပေးခြင်တယ်၊
မင်းတို့မှာ သန့်တာလေးတွေရှိလား ဆိုတော့၊ ဟာဆရာလိုချင်ရင် ရတာပေါ့ ဆိုပြီး တနေရာသို့ အားလုံး ကားမောင်းသွားကြလေသည်၊ သံချောင်းမှာ ဒီလောက်ကတော့ သိပါသည်၊ ရှင်ပြုရမယ်ဆိုတော့ ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်းခုန်နေပြီ။
အဲဒီညမှာပဲ သံချောင်းတယောက် မိန်းမ ချဘူးသွားတော့သည်၊ ကောင်မလေးက လည်း သူတို့ အဆိုအရ အသစ်ကလေး ဆိုပေမဲ့ ၊ သံချောင်းလို မလည်မဝယ်ကောင် ကိုတော့ ကောင်းကောင်း ကိုင်တွယ် ထိန်းသွားနိူင်သည်၊
သံချောင်းကလည်း စာမှာသာ မတော်တာ ဒါမျိုးကျတော့ သွက်သလားမမေးနဲ့ ပထမဦးဆုံး အတွေ့ အကြုံမှာတောင် ၃ချီလောက် ဆွဲပစ်လိုက် သည်။
နောက်တော့ နွားမြင်ရင် လက်ညိုးထိုးတော့သည်။ ကြေးစားတွေနဲ့ ကြုံလာတာ များတော့ အမှန်အကန်ကို လုပ်ချင်လာသည်။ ဦးမျိုးအောင်က လည်း မိန်းမဘက်က တူတော်သော်လည်း သူငယ်ချင်းလိုပေါင်းပြီး အရက်အတူ
တူသောက်၊ ဖာအတူချ လုပ်နေတော့ သူ့လျို့ဝှက်ချက်ကို ပါသံချောင်းကို အသိပေးထားသည်။ သူ့မှာ အမှန် အကန် အငယ်လေးတယောက်ရှိနေသည်။ သူက ထောက်ပံ့ ထားပြီး ပုံမှန် ဝါးနေသည်၊ သံချောင်းကလည်း အားကျပါ၏၊
သို့သော် ၁၀တန်းတောင် မအောင်၊ အလုပ်အကိုင် ဝင်ငွေမရှိသည့် သူ့လိုကောင်က ဒါမျိုးလေးတွေ ဘယ်လို ရှာလို့ရမှာလည်း၊ အဲဒီတော့လည်း ဖရီး ဝါးဖို့ရှာရတာပေါ့၊ အဲဒီမှာ မနွေးနဲ့ သွားညှိသည်။ မနွေးက သူတို့ ရဲစခန်းဝင်းထဲက
ဦးမျိုးအောင်ရဲ့ တပည့် ဒုရဲအုပ်တယောက်ရဲ့ မိန်းမ၊ အဲဒီမိန်းမကလည်း ခလေးတယောက် အမေသာဆိုတယ် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး၊ သူ့ယောက်ကျားကလည်း ဆားပုလင်းဆိုတော့ ည ညပြန်မအိပ်တာ ပုံမှန်လို ဖြစ်နေပြီ၊
သူ့ကို စခန်းမှုးတူ ဆိုပြီး မျက်နှာသာပေး ထားတော့ အဲဒီအိမ်ကို အချိန်မရွေး ဝင်ထွက် နေနိူင်တယ်၊ အဲလိုနဲ့ မနွေးနဲ့ သူနဲ့ ညှိ ကြတယ်၊ အဲဒီမှာ ကြေးစားနဲ့ အမှန်အကန် ဘယ်လိုကွာတယ်ဆိုတာ သံချောင်း ကောင်းကောင်း
သဘောပေါက်သွားတယ်၊၊
သံချောင်းတယောက် ကြေးစားဆီမသွားတော့ ပြီ၊ သူကြေးစား တွေဆီကရထားတဲ့ အတွ့အကြုံက လည်း များနေပြီမို့၊ လီးတချောင်းသာ စားဘူးတဲ့ မနွေး တယောက်လည်း သံချောင်းကို အတော်ကြီး စွဲသွားသည်။ အဲဒီမှာ နူစ်ယောက်စလုံး ကောင်းကောင်းဆော်ဖြစ်ကြသည်၊ မနွေးမှာ အလုပ်မလုပ်သော အိမ်ထောင်ရှင်မ ဖြစ်ပြီး ရဲစခန်းဝင်းထဲ နေတာ ဆိုတော့၊ သူ့လို ကတော်တွေ အချင်းချင်း အတင်းအဖျင်း တွေက စုံသည်၊
သံချောင်း မနွေးဆီက သူမထင်မှတ်တာတွေကြားရသည်၊ အဲဒီတော့မှ ဒီတဝန်း လုံး မှာ တော်တော်များများက ဖေါက်ပြန် နေကြတာ သိရတော့သည်၊ သံချောင်းမှာ အသိနောက်ကျလေခြင်းလို့ ဖြစ်ရသည်။ ဒီလိုမှန်းသာ
သိရင် ဒီစခန်းဝင်း ထဲ ရှောက်ပတ် စားယုံသာ လို့ တွေးမိလေသည်။
တနေ့ သူ မနွေးတို့ အခန်းသို့ အလာ၊ စခန်းဝင်းထဲ ရေလိုက်ထမ်းထည့်ပေး နေသည့်ကောင်လေး မောင်ကံ နူင့် မနွေးတို့ စကားများနေတာ တွေ့ရပြီး၊ မောင်ကံ့ကို မနွေးက အလျှော့ပေးပြီး တောင်းပန်နေတာတွေ့ရသည်။
မောင်ကံ ထွက်သွားမှ မယောင်မလည်နူင့် သူမနွေး တို့ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ မနွေး မှာ တော်တော် ဒေါသ ထွက်နေပုံရသည်၊ မောင်ကံက မနွေး ကို အကျိုးအကြောင်းမေးပြီး ၊ မောင်ကံ က အလုပ်မဟုတ်ကြောင်း
သိရသဖြင့် သူသွား ပြောမယ်ဟု၊ ဆိုလိုက်ရာ မနွေးက ပြာပြာသလဲ အတင်းဆွဲထားပြီး၊ သံချောင်းကို တောင်းပန်လေရာ သံချောင်းမှာ မကျေနပ်ပေမဲ့ ၊ လာရင်းကိစ္စ အချိန်ရတုန်းလုပ်ရမှာမို့ အခန်းထဲ ဝင်ကြပြီး မနွေးကို
ပေါင်နူစ်လုံး ပုခုံးပေါ်ထမ်း ဆော်ပစ်လိုက်လေသည်။တချီပြီးသွားလို့ အမောဖြေကြတော့၊ မောင်ကံကိစ္စ ကို ထပ်မေးရာ မနွေးက ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်နေသဖြင့်၊ သံချောင်းက မသင်္ကာဖြစ်ပြီး မနွေးကို မောင်ကံနူင့်
စွတ်စွဲကာ ၊ဒေါပွပါတော့သည်၊ မောင်ကံကိုလည်း သွားရိုက်မည်၊ တကဲကဲ လုပ်သဖြင့် နောက်ဆုံးမှာ မနွေးက အဖြစ်အပျက် ကို ဖွင့်ပြောပါတော့သည်။
ကြားလိုက်ရသည့် အကြောင်းအရာမှာ သံချောင်း၏ခေါင်းကို တူနဲ့ ထုလိုက်သလို ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။ မနွေး ပြောပြချက်အရ၊ ဆိုလျှင် မောင်ကံမှာ သူ့ဒေါ်ကြီး ၊ ဒေါ်နီလာမိုး ၏ အချစ်တော် ဟုဆိုသည်၊ မောင်ကံမှာ စခန်းမှုး ကတော်ရဲ့ ပစားပေးထားသည်၊ စခန်းမှုး ကတော်နူင့် ဖြစ်နေသည်ဟု၊
သတင်းသဲ့သဲ့ ထွက်နေသည်၊ လက်ဆုပ်လက်ကိုင်တော့ ဘယ်သူမှ မပြနိူင်ကြခြေ၊ သို့သော် မောင်ကံ နူင့် တခုခု ဖြစ်ပြီ ဆိုပါက ထိုသူများမှာ ဒေါ်နီလာမိုး ၏အငြိုအငြင်ကို ခံရသည်ဟု ဆို၏၊
သံချောင်းမှာ မယုံ၊ သို့သော်လည်း မနွေး ပြောတာ ကလည်း ယုတ္တိ ယုတ္တာ နဲ့ဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင် ချောင်းဖမ်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်၊ သံချောင်းတို့ နေသော စခန်းမှုး အဆောင်မှာ သူများတွေ
နဲ့ မတူ သီးသန့် နူစ်ထပ်အိမ်ဆောင်လေး ဖြစ်ပြီး ခြံဂိတ်တံခါးလည်းရှိသည်၊ သို့ပေမဲ့ များသောအားဖြစ့် မပိတ်ထားတတ်ပါ၊ မနွေးပြောပုံအရဆိုရင်၊ စခန်းမှုး ခရီးထွက်သွား တိုင်း မောင်ကံ
စခန်းမှုးတို့ အဆောင်ကို ရေ တနေကုန် ဖြည့်ရ လေ့ရှိသည်ဟုဆိုသည်၊
ထိုသို့ဖြင့် တနေ့ ဦးမျိုးအောင် ခရီးထွက်စရာ အကြောင်းပေါ်လာခဲ့သည်၊ ခါတိုင်း သံချောင်းရှိနေချိန်တွင် တခါနူစ်ခါလောက်တော့ ခရီးထွက် ရတတ် သည်၊ အခုတခါတော့ သံချောင်းက လည်း
အကြံနဲ့ ဆိုတော့ ဦးမျိုးအောင် မနက် အစောကြီး ထွက် သွားပြီးတာနဲ့ သူလည်း သူ့သူငယ်ချင်းအိမ် သွားအုန်းမယ် နေ့လည်စာ မစားတော့ဘူး ညနေမှပြန်လာတော့မယ်ဟု ပြောလိုက်လေသည်၊
နောက်တော့ သူ့ကြီးဒေါ် အိမ်သာတက်နေတုန်း
“ကြီးနီ ကျနော်သွားပြီနော်”
“အေးအေး ညနေသိပ်မမှောင်စေနဲ့နော် သားလေး”
သံချောင်းက အိမ်ရှေ့ တံခါးဝကို အသံမြည်အောင်ပိတ်ပီး သူ့ဖိနပ် ကိုကောက်ယူကာ ခြေသံလုံနိူင်သမျှလုံအောင်ထား၍ အပေါ်ထပ်ရှိသူ့အခန်းတွင်းသို့ ဝင်ခဲ့ပြီး သူ့ကုတင်အောက်တွင် ပုန်းနေ
လိုက်တော့သည်။
သူတို့ အိမ်ယာလေးမှာ အောက်ထပ်တွင် ဧည့်ခန်း မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာရှိပြီး၊ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်း၂ခန်းဆက်ရက်ရှိသည်၊ ဦးမျိုးအောင်တို့ အခန်းမှာ သံချောင်း အခန်းနူင့်ကပ်လျက်
သစ်သားပျဉ်ထောင် နံရံတချပ်သာ ခြားလေသည်။
သံချောင်းမှာ သူဘာသာ စောင်ခေါင်းအုန်းများဖြင့် သက်တောင့်သက်သာ ကုတင်အောက်တွင်လှဲလှောင်းနေရာ တချက်ငိုက်သလိုဖြစ်သွားရာမှ၊ စကားတီးတိုးပြောသံများကြားရသဖြင့် မျက်လုံး
ကျယ်ပြီး ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန် လာခဲ့သည်။
သံချောင်း ကြိုတင် ရှာဖွေထားသော ချောင်းကြည့်ပေါက်မှ ချောင်းကြည့်လိုက်သော အခါမှာတော့ သူ့ကြီးဒေါ် ဒေါ်နီလာမိုး တယောက် ထမိန်ရင်လျှားနူင့် မောင်ကံကတော့ ကိုယ်တုန်းလုံး ဖြစ်နေပြီ၊
တယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ရမ်း နမ်းရှုံ့ လို့နေကြသည်၊
“လွမ်းလိုက်တာမမ ရယ် ကျနော့်မှာ မမ ကို မလုပ်ရတာကြာတော့ ဘောတောင်အောင့်နေလို့ ဂွင်းထုထု နေရတယ်”
“အင်းပါကွာ မမလည်း သိပါတယ်၊ ငါ့တူ လည်းရောက်နေတော့ မလွတ်လပ်ဘူးလေ၊ သူရှိနေတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိူင်ဘူး၊ အခုတောင်သူ သူ့သူငယ်ချင်းဆီသွားနေလို့ ၊ ခနနေရင် ပြန်လာမှာ သိပ်အချိန်မရဘူး”
သံချောင်း ချောင်းကြည့် နေစဉ်မှာပဲ မောင်ကံက ဒေါ်နီလာမိုး ရင်လျားထားသော ထမိန်ကို ဆွဲဖြေချလိုက်ရာ သံချောင်းမှာ ကိုယ့်ကြီးဒေါ်ကြီးမို့ ယောင်ယမ်းပြီး နံရံမှ မျက်စေ့ခွာလိုက်မိလေသည်၊
သို့သော်လည်း ကြည့်ခြင်စိတ်က ပြင်းပြလာသဖြင့် ပြန်ချောင်းလိုက်ပြန်လေသည်။
မောင်ကံမှာ သူနူင့်ရွယ်တူလောက်ပင်ဖြစ်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် အရပ်အမောင်းမှာလည်း အတူတူ လောက်ဖြစ်ရာ ၊ သူ့ကြီးနီ တယောက် ဘာလို့ အဲဒီကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်ရတာလည်း ဟုလည်း စဉ်းစားမရပေ၊
သူသိသော ကြီးနီ ဆိုသည်မှာ လိင်ကိစ္စ ဆိုတာ မပြောနူင့် စကားတောင် ညစ်ညစ် ပတ်ပတ် မပြောတတ်၊ အမြဲတမ်း ဘုရား တရားနူင့် နေသူဟုသာ သူသိထားသူ၊ အင်္ဂလိပ်ကား ကြည့်လို့ နမ်းတာတို့ ဟိုပေါ်
ဒီပေါ်တို့ပါရင်တောင်၊ သူ့ယောက်ကျားကို ၊ ဟေ့ ကိုအောင် နော် ကလေးရှေ့မှာ ဘာတွေကြည့်နေတာလည်း ဟု တားမြစ် ပိတ်ပင်တတ်သူ ဖြစ်လေသည်။
သံချောင်း ဒီတခါပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ကြီးနီ ၏ထမိန်မှာ ခါးမှာရောက်နေပြီ၊ ကြီးနီမှာ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လျှက် ဖြစ်၍ ကွင်းလုံးကျွတ်မကျ သွားခြင်းဖြစ်ပြီး၊ မောင်ကံက ကုတင်စောင်းမှာ မတ်တတ်ရပ်
လျှက်က ကြီးနီ ၏ နိူ့ကြီးတွေကို ကုန်းစုပ်နေတာကို တွေ့ရသည်၊ ကြီးနီမှာ မျက်လုံးများ မှေးလျှက် မောင်ကံ ၏ ဆံပင်များကို သူများလက်ချောင်းများ ဖြင့် ထိုးဖွ ကုန်ခြစ်နေလေသည်။ နောက်တော့ မောင်ကံက ပဲ
တွန်းလိုက်၍လား ကြီးနီကပဲ ဆွဲချလိုက်လို့လားမသိ၊ ကြီးနီမှာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လန်ကျသွား ကာ သူမပေါင်လုံးကြီးများမှာ မြောက်တက်လာ ပြီးကုတင်စောင်း တွင် ဒူးထောင် ပေါင်ကားပုံစံဖြစ်သွား၏၊ သူမထမိန်
မှာလည်း ပေါင်ရင်းသို့ လျှောကျသွားရာ၊ သူမပေါင်တွင်းသား များမှာ ဖွေးကနဲ ပေါ်လာပြီး ခွဆုံကြားမှ အမွေးထူထူမဲမဲ အဖုတ်ကြီးကို သံချောင်း နေရာမှ အထင် အရှားတွေ့နေရတော့သည်၊
ထိုအချိန်မှာတော့ သံချောင်းခေါင်းထဲမှာ သူ့ကြီးဒေါ်ဖြစ်သော်လည်း သူ့ စိတ်ထဲ မှာ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေရသလိုပင် ဖြစ်နေပြီး စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေမိတော့သည်။
မောင်ကံမှာ နဂိုလ်ကထဲက ကြီးနီ၏ ပေါင်နူစ်ခုကြား ရပ်နေခြင်းဖြစ်ရာ၊ ယခုတော့ သူ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ကြီးနီ၏ အဖုတ်ဝမှာ ခေါင်းတယမ်းယမ်း နူင့် မထိခလုပ်ထိခလုပ်ဖြစ်နေလေတော့သည်။
မောင်ကံက ကြီးနီ၏ နိူ့ကြီးများကို ကုန်းစုပ်နေရင်းက သူ့လက်တဘက်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ကြီးနီ အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်ကို မြင်လိုက်ရလေသည်။
သံချောင်း တို့ အဖွားမှာ ကရင်မဖြစ်ပြီး ယောက်ကျားက မွန် နူင့်ရသော်လည်း၊ သမီး ၃ယောက်စလုံးမှာ အမေဘက်က အသားအရည်ဝင်းဝါ မှုကို ရကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဖြူဖွေး ချောမွတ်နေသော ကြီးနီ
ပေါင်လုံးကြီးများက ညိုမောင်းမောင်း အသားအရောင်ရှိ မောင်ကံကို ခါးလည်မှညှပ်ပြီး နောက်ဘက်တွင်ချိတ်ထားလျှက် လုပ်နေကြရာ သံချောင်း အဖို့ စိတ်တွေကြွလာပြီး လီးတောင်လာခဲ့ရတော့သည်။
ကြီးနီမှာ တကယ်တမ်းက သံချောင်းအမေ ကြည်ပြာမိုး ထက်၂နူစ်သာကြီး ၍ အသက် ၃၈နူစ်သာ ရှိသေးသည်၊ ညီအမ ၃ယောက်တွင် သူက နည်းနည်း ဝသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ယောက်ကျားတွေ
အမြင်မှာတော့ လုံးကြီးပေါက်လှ လို့ဆိုရမည်ဖြစ်ပေသည်။
သံချောင်းနေရာမှ ကြီးနီ မျက်နှာကို သေသေခြာခြာ မမြင်ရသော်လည်း မောင်ကံ့ဖင်မဲကြီး ရှုံ့ရှုံ့ ပြီး ကြီးနီ ပေါင်ခွဆုံ ကြားထဲ ဆောင့်ဆောင့် ချနေတာကိုတော့ မြင်နေရသည်၊
သံချောင်းလည်း မနေနိူင်တော့ပါ၊ သူ့ပုဆိုးအောက်မှ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ပြီး ဂွင်းတိုက် ပေးနေမိတော့သည်။ ဟေးသားလေး ပြန်လာပြီလား ဘယ်လိုလဲ ပျော်ခဲ့ရဲ့လား”
“ဒီလိုပါပဲ ကြီးနီရယ် ဂိမ်းပဲ ထိုင်ဆော့ရင်း ပျင်းလာလို့”
“ရေအေးအေး သောက်ပြီးခနနား ရေချိုး လိုက်နော် ညနေစာ စားရအောင်”
သံချောင်းတယောက် ရေမိုးချိုး ပြီး ဒေါ်နီလာမိုး ပြင်ဆင်ပေးသည့် ထမင်း ဟင်းများကို စားသောက်ရင်းမှ ဒေါ်နီလာမိုးကို မသိမသာခိုးခိုးကြည့်နေမိသည်၊ နေခင်းတုန်းက မြင်ခဲ့ရသည့် ပေါင်လုံးကြီးများ၊
နိူ့ကြီးများ၊ ကိုပြန်မြင်ယောင်နေမိသည်။
ဒေါ်နီလာမိုးကို အရင်ကတော့ ဒေါ်ကြီးမို့လို့ သတိမထားမိခဲ့ပေမဲ့ အခုတော့ သူ့မျက်စေ့မှာတော့ အမြင် တမျိုး ဖြစ်နေ လေပြီ၊ အခု ထမိန်အင်းကျီ ဝတ်ထားပေမဲ့ ဒေါ်နီလာမိုး၏ တောင့်တင်း ဖွံ့ထားလှသော
ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က သရည်ကျ စရာကောင်းလှပေသည်၊ ဘအောင်က နေ့တိုင်းစားနေရလို့ ရိုးသွားတာ ဖြစ်မယ် ဟုလည်း တွေးနေမိသည်၊
ညဘက်ရောက်လာတော့ ထုံးစံ အတိုင်း စခန်းဝင်းထဲ က မီးစက်သံ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မိန်ပြပြ မီးပွင့်လေး တွေပွင့်လာကြသည်၊ သံချောင်းတယောက် မှာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တွေးရင်းတွေးရင်း ဒေါ်နီလာမိုးကို
ခိုးခိုး ကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်လာတော့ သည်၊ သူ့ခေါင်းထဲ မှာတွေးမိနေသော အခွင့်အရေး ကို အသုံးချရင် ဘာဖြစ်နိူင်မလဲ၊ စဉ်းစားရင်းပင် ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုံလာခဲ့သည်၊
နောက်တော့ သံချောင်းက တချက်သန်းလိုက်ပြီး၊
“ကြီးနီ သားသွားအိပ်တော့မယ်”
“အေးအေး အိပ်တော့အိပ်တော့ ကြီးနီ လည်း ခနသိမ်းဆည်းပြီးရင် အိပ်တော့မယ်”
သံချောင်းတယောက်အိပ်ယာထဲ ဝင်ပြီး စောင်ခေါင်းမြီးခြုံကာ အိပ်နေလိုက်သည်။
နည်းနည်းကြာတော့ သူ့ အခန်းတံခါးအသာဟ သွားသံကြားပြီး ဒေါ်နီလာဖြိုး ခြေသံကိုကြားနေရသည်၊ သူအသက်ရူသံကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင်ထားပြီး အိပ်ပျော်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်၊ နောက်တော့
ဒေါ်နီလာဖြိုး သူမအခန်းသို့ ဝင်သွားသံကြား နေရသည်။
သံချောင်းမှာ နေ့ခင်းက သူအိမ်က အသာခိုးမထွက်လာခင် ကြားခဲ့ရသော မောင်ကံနူင့် ကြီးနီ တို့ အချိန်းအချက်ကို ပြန်စဉ်း စားပြီး သူ လှုပ်ရှားသင့်မသင့်ကို စဉ်းစားနေမိသည်။
နေ့ခင်းက မောင်ကံ တချီပြီးတော့ ကြီးနီက အတင်းနှင်ထုတ်နေ၏၊ ငါ့တူပြန်လာလိမ့်မယ် နင်ပြန်တော့ ဆိုတော့ မောင်ကံ မှာ ကပ်ချွဲနေ၏၊ နောက်ဆုံးတော့ ကြီးနီက ညသန်းကောင် ပြန်လာဖို့ အခြေ
အနေကောင်းရင် နောက်ဘေးတံခါးကို ဂလန့် ဖြုတ်ထားပေးမည်၊ မကောင်းပါက ပိတ်ထားမည်၊ တံခါးပွင့်နေပါက အသာအယာတိုးဝင်လာပြီး သူတို့ အခန်းထဲ တိုက်ရိုက် ဝင်လာခဲ့ဖို့၊ အသံကို တတ်နိူင်
သလောက် မထွက်ဖို့ ၊ စကားလုံးဝမပြော ပဲ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီး ပြန်ထွက် သွားဖို့ အတိုင် အဖေါက်ရိုက်နေတာကို ကြားခဲ့ရပြီး ဖြစ်သည်။
ကင်းတဲက သံချောင်းခေါက်သံ ၁၀ချက် ကြားတော့ သံချောင်း မနေနိူင်တော့ပြီ၊ အိမ်အောက်ထပ်ကို ခြေဖျားထောက်ဆင်းသွားကာ၊ အနောက်ဖေးတံခါးကို ဂလန့်ချလိုက်လေသည်၊ နောက်တော့ သူ့
အခန်းထဲ ပြန်ဝင်ကာ အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲနေလိုက်လေသည်။ သံချောင်းတယောက် ချီတုံ ချတုံ ဖြင့် စိတ်မဆုံးဖြတ်နိူင် ဖြစ်နေရသည်၊ သို့ပေမဲ့ သူ့ အတွေးအာရုံမှ ဖျောက်ဖျက် မရနိူင်သော ကြီးနီ၏ ချောမွတ် ဝင်းဝါ သော ပေါင်လုံးကြီးများ၊ လုံးဝန်း မို့မေါက်
တင်းရင်းနေသည့် နိူ့လုံးကြီးများက၊ သံချောင်း ၏ လီးကြီးကို ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ကာ လုပ်စမ်းပါကွာ ဟုပြောနေသလိုရှိလေသည်။
ဆုံးဖြတ်ချက် ခိုင်ခိုင်မာမာ ချပြီးသွားတော့ သံချောင်း တယောက်၊ မကြောက်တော့ပြီ၊ လာမဲ့ဘေးပြေးတွေ့တာက ပိုကောင်းမည်၊ဟုစိတ်ဒုံးဒုံး ချပြီးပြီ။
သံချောင်း ကုတင်ပေါ်က ထပြီး သူ့အခန်းမီးကို ထဖွင့်လိုက်သည်၊ ပြီးတော့ နည်းနည်း အသံမြည်အောင်လှုပ်ရှား ပြလိုက်သည်။ သူထင်သည့်အတိုင်းပင် ကြီးနီ ဆီမှ အသံထွက်လာ၏၊
“သားလေး သံချောင်း မအိပ်သေးဘူးလား”
“တရေးနိူးလို့ မျက်လုံးကြောင်သွားလို့ ကြီးနီ သားပြန်အိပ်မှာပါ၊”
“အေးအေး ပြန်အိပ်တော့ အိပ်ပျော်အောင်၊ ကြီးနီ လည်း မနက်သွားစရာရှိသေးတယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ ကြီးနီ”
ပြောပြောဆိုဆိုနူင့် သံချောင်းက မီးခလုပ်ကို ပိတ်လိုက်ပြီး၊ သူ့အခန်းမှ ခြေဖျားထောက်ထွက်ကာ ဒေါ်နီလာမိုးတို့ အခန်းသို့ အသာ ဝင်သွားလိုက်သည်။ မျက်လုံးကို အမှောင်ထဲ ကျင့်သားရအောင်
ခနမှိတ်ပြီး ပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့၊ အမှောင်ထဲပေမဲ့ ခုံးမျက်စ သုံးရက်လ ၏မပီမပြင် အလင်းရောင်က ပိတ်ထားသော ပြတင်းပေါက် ဟတတ ကြား မှ ဝင်နေလို့၊ ဒေါ်နီလာမိုး ကုတင်ပေါ် တစောင်း
အိပ်နေသော ပုံရိပ်ကို မြင်နေရ၏။
သံချောင်း အနားသို့ တိုးကပ်သွားရင်း ဒေါ်နီလာမိုး ကျောဘက် ကုတင်ဘေးမှရပ်ကာ၊ လက်တဘက်က ဒေါ်နီလာမိုး ၏ ကားစွင့်နေသောတင်ပါး ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နောက်လက်တဘက်က
ဒေါ်နီလာမိုး၏ ပါးစပ်ရှိရာနေရာကို မှန်းပြီး အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်နီလာမိုးမှာ ဆတ်ကနဲ၊ တွန့်သွားသော် လည်း အသံမထွက်ပဲ ငြိမ်နေသည်။
သံချောင်းက လေသံလေးဖြင့်
“ကိုသံချောင်း မအိပ်သေးဘူး အသံမထွက်နဲ့နော်”
ဟုပြောလိုက်ရာ ဒေါ်နီလာမိုး ခေါင်းကိုငြိမ့်ပြမှ ပါးစပ်အုပ်ထားသောလက်ကို လွတ်လိုက်သည်၊ နောက် သူ့လက်နူစ်ဘက်နူင့် ဒေါ်နီလာမိုး တင်ပါး ခါးတို့ကို ကိုင်ပြီး မှောက်ရက်နေစေလျှက်၊ ခါးထစ်ခွင်က
ဆွဲမ လိုက်ရာ ဒေါ်နီလာမိုး တယောက် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင် လျှက် ပုံစံဖြစ်သွားတော့၏၊
သံချောင်း ဒေါ်နီလာမိုး ထမိန်ကို မတင်၍ ခါးပေါ်မှာ ပုံထားလိုက်ပြီး ပေါင်ခွဆုံ ကြားကို သူ၏လက်ဖဝါး ပက်လက်ထားကာ အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ၊ ဒေါ်နီလာမိုး ၏ အဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေ စိုရွဲ နေပြီ ဆိုတာကို
တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ဒေါ်နီလာမိုးအတွက်မှာလည်း တဘက်ခန်းက သူ့ တူတော်မောင် နိူးနေမှန်းသိရက်နူင့် ခိုးစားရတော့မှာ ဖြစ်လို့ ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားကာအဖုတ်ကြီး မှာ တလှုပ်ရွရွနဲ့ ဖောင်းပွနေကာ
မောင်ကံ ( ဟုသူထင်နေသော သံချောင်း ) ၏ လက်ဖဝါး ကြီးနဲ့ အုပ်ပြီး ဆုပ်ညှစ် ခြေလိုက် တော့ အွန့် ကနဲ အသံထွက်သွား မိ၍ ကမာန်းကတမ်း ခေါင်းအုန်း ထောင့်စွန်း ကို ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ထား လိုက်လေသည်။
သံချောင်းမှာ ဖြေးဖြေး အချိန်ယူပြီး လုပ်ဖို့ ကြံ စည်ထားသော်လည်း ဖောင်းကားပြီး အရည် တွေရွဲနေ သော သူ့ကြီးဒေါ် စောက်ဖုတ်ကြီး မှာ ပူနွေး နူးညံ့ လွန်းသည်သာ မက၊ သူကြီးဒေါ် ကိုယ်တိုင်က
ခေါင်းအုန်းကို မျက်နှာအပ်ပြီး ဖင်ဘူးထောင်း ထောင် ပေးထားတာ ဆိုတော့၊ ရသည့် အခွင့်အရေး အပြည့်အဝယူ အသုံးချလိုက်တော့သည်။
သူ၏ မာတင်း ဖူးယောင်ထ နေပြီဖြစ်သော ဒစ်ဖူးကြီးကို ဒေါ်နီလာမိုး ၏နူးညံ့ နွေးထွေး လှသော အဖုတ်နူတ်ခမ်း ဝတွင် တေ့လျက်ဖိသွင်းချလိုက်မိတော့သည်။ သူ့လီးကြီးမှာ ဒေါ်နီလာမိုး စောက်ခေါင်းတွင်း
သို့ တင်းကြပ်သော်လည်း အရည် ရွမ်းနေသဖြင့် တအိအိနူင့် ဝင်သွားတော့သည်။
ဒေါ်နီလာမိုးစိတ် ထဲ တွင်လည်း ဒီကောင်လေး အသံမထွက်အောင် ခိုးလုပ်ရလို့လားမသိ၊ လီးကြီးကလည်း မာတင်း ဖူးယောင်နေ လိုက်တာ ခါတိုင်းနဲ့ တောင် မတူဘူးဟု ထင်မိလေသည်။ သို့သော်လည်း
သူကိုယ်တိုင်က စိတ်လှုပ်ရှား လွန်း ၍ စောက်ရည်တွေပင် တစိမ့်စိမ့်ကျနေ ပြီဖြစ်ရာ၊ စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီး ဝင်လာတာနဲ့ ဘာမှ စဉ်းစားမနေတော့ ပေ၊ အရသာကောင်းလှသော ကြိတ်လိုးလေး ကိုသူမ
ဖင်ကြီးကော့ကာ ကော့ကာနူင့် ဇိမ်ဖြင့် အလိုးခံနေတော့သည်။ မနက်အိပ်ယာထ သံချောင်းတယောက်၊ သူ့ကြီးဒေါ်နူင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်ရမှာ စိတ်မလုံဘူးဖြစ်နေ သော်လည်း၊ သိပ်နေမြင့်အောင်လည်း အိပ်တတ်သူမဟုတ်ရာ ၊ ထပြီး အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့၊
ဒေါ်နီလာမိုးတယောက် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြင့် သူ့ အတွက် မနက်စာ ပြင်ဆင်ထားသည်များကို စားဖို့ လုပ်ပေးနေသဖြင့် မျက်နှာ ကမန်းကတမ်း သစ်၊ ဝင်ထိုင် ဟင်းရည် ပူပူလေး နူင့် မုန့်ဟင်းခါး ကို
စားသောက်နေလိုက်လေသည်။
စားနေရင်း တချက်တချက် ဒေါ်နီလာမိုး ကို အကဲ ခတ် ကြည့်သော်လည်း မျက်နှာ ပုံစံ ဘယ်လိုမှ မပြောင်းလဲ သဖြင့် သူမ မသိဟုသာ၊ နားလည်လိုက်ပြီး၊ မောင်ကံကို ဘယ်လို နူတ်ပိတ်ရမလည်း
ဟုသာ တွေးနေမိသည်။
ဒေါ်နီလာမိုးကို အကဲခတ်ရင်းက မှ ဒေါ်နီလာမိုး၏ ဖေါင်းတင်းလှသော နိူ့ကြီးများ၊ လုံးထစ် စွံ့ကားသော တင်သားကြီးများ ကိုကြည့်ရင်း ညတုန်းက ၃ချီဆက်တိုက် ဖင်ထောင်လိုးခဲ့ရသည့် အရသာကို
ပြန်စဉ်းစားရင်း လီးပင် ပြန်မာလာခဲ့လေသည်။
ညက တချီပြီးသွားတိုင်း ဒေါ်နီလာမိုးသူ့ကို လှည့်ဖက်တာတို့ စကားပြောတာတို့ လုပ်ရင်း သူမှန်းသိသွားမှာ စိုးသဖြင့်၊ ဒေါ်နီလာမိုး အဖုတ်ထဲ မှ သူ့လီးကို မချွတ်ပဲ၊ တတ်လျှက် ဒေါ်နီလာမိုးကြောပြင်ကို
မျက်နှာအပ်၊သူ့လက်နူစ်ဖက်က ဒေါ်နီလာမိုး၏နိူ့နူစ်လုံးကို ဆုပ်နှယ် ပြီး အမောဖြေ ရသည်။ ခနနေလို့ သူ့လီးကြီး ပြန်မာလာတာနဲ့ စပြီး အသွင်း အထုတ်လုပ်ပြန်လေသည်။ အဲလိုမျိုး သုံးချီ ဆက်တိုက်
ဆွဲပြီး မှ အမောဖြေနေတုန်း ဒေါ်နီလာမိုး အိပ်ပျော်သွားသလို အသက်မှန်မှန်ရူရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့ အသာချွတ်နင်းရင်း ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။
နောက်တော့ ထူးထူးခြားခြား ချထားပေးသည့် နိူ့ခွက်၊ ကြက်ဥပြုတ်နူင့် ငှက်ပျော်သီး တို့ကို ငုံကြည့်ပြီး၊
“ဒါတွေက ဘာလုပ်ဖို့လည်း ကြီးနီ”
“နင်ညက အားကုန်ထားတာ တွေ ပြန်ဖြည့်ဖို့လေ”
“ဗျာ” ဒေါ်နီလာမိုး မှာ ပထမတော့ မသိသေး ပေ အမှောင်ထဲ သူမနောက်ကျောမှ ချဉ်းကပ် လာသူမှာ သူမ အပျော်ကုန်း မောင်ကံဟု ပင်ထင်နေပြီး ဖီး တွေတက်နေတာမို့ အလိုက်သင့်လေး ပင် သူမ
ပေါင်ကြီး တွေ ကားပေးပြီး ဖင်ကို ကော့ပေးထားမိသည်။ သို့သော် သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်လာသော အခါ မောင်ကံ မဟုတ်မှန်း ချက်ချင်းသိလိုက်၏၊ မောင်ကံ က လူသာငယ်သော်လည်း၊
နယ်ထိန်းတွေနဲ့ ပေါင်းပြီး ဂျင်ဖြစ်နေပြီမို့၊ သူ့လီးကြီး ဘေးတဖက် နူင့် အပေါ်တည့်တည့် မှာ ဂေါ်လီထည့်ထား၏၊ ဂေါ်လီထည့်ထားသော လီးဖြင့် တခါမှ အလိုးမခံဘူးသဖြင့် ပထမဆုံး အကြိမ် အလိုး
ခံရတုန်း က ဒေါ်နီလာမိုး တယောက် ဖြတ်ဖြတ်လူးခဲ့ရသည်။ ဒါကြောင့်လည်း မောင်ကံ ကို လက်သပ်မွေး ပြီး စားနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ညတုန်းက သူမ အဖုတ်ထဲ လီး ဝင်လာတာနဲ့ လီးကြီးက
လုံးပတ်တုတ်သဖြင့် တင်းကျပ်နေသော်လည်း အဖုအထစ်မရှိ ချောမွေ့နေသဖြင့် မောင်ကံမဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည်၊ သို့သော်လည်း သူမ ဘာလုပ်ရမလည်း စဉ်းစားနေတုန်း လီးကြီးမှာ သူ
မစောက်ခေါင်း အတွင်းမှာ ပြည့်သိပ်သွား၏၊
မောင်ကံနူင့် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်၊ တဖက်ခန်းက တူတော်မောင်မသိအောင် လှုပ်ရှားမည် ဆိုသော အတွေးက လည်း သူမ၏စိတ်ကို ပိုမို နိူးကြွနေစေသဖြင့်၊ ရွထနေသော အဖုတ်ထဲ လီးကြီး တချောင်း
လုံး ပြည့်ပြည့် နူစ်နူစ် ဝင်လာသော အခါမှာ၊ ဦးနှောက်က တချို့ အခန်းတွေက တံခါးပိတ်ပြီး မသိခြင်ယောင်ဆောင်သွားကြတော့၏၊ ထိုကြောင့်ပင် ပထမဆုံး အချီကို အားရပါးရပင် အလိုးခံလိုက်ပြီး
ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်ခဲ့ရ၏၊ တချီပြီးတော့ ဘယ်သူဖြစ်နိူင်မလဲ ဟု စဉ်းစားရင်း၊ မိမိ ဂုဏ်သိက္ခာ အတွက်လည်း ကြောက်၊ မောင်ကံကိုလည်း ဒေါပွ၊ရင်း အကြံထုတ်နေခိုက်၊ ထိုသူ၏
လက်များက သူမ၏ စန်းစန်းတင့်သော နိူ့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ခြေပေးရင်း နိူ့အုံကြီးတွေကိုပါဆုပ်နှယ်ပေးနေတော့ရာ၊ သူမ ရဲ့ ကာမတဏှာ စိတ်တွေက တဖန်နိူးကြွလာပြန်ပြီး နောင်လာနောင်ခါဈေး
ဟု သဘောထားလျက်၊ ဒုတိယ အချီ တက်တက်ကြွကြွ အလိုးခံမိပြန်တော့သည်။
ဒုတိယ အချီပြီးကာနီးတွင် သူမနိူ့ကို တအားညှစ်လိုက်တာခံရသဖြင့် သူမကို အနောက်မှလိုးနေသူ၏လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရာ သူမရင်ထဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွား၏၊ ထိုသူ၏လက်ကောက်ဝတ်မှာ
စမ်းမိလိုက်တာက ခမဲကြိုး အပြားလေး၊ သူကိုယ်တိုင် သူ့တူတော်မောင်အတွက်၊ ဘုန်းဘုန်းဆီမှ လျှောက်ပြီး ချည်ပေးခဲ့တဲ့ ကြိုးလေး၊ ကိုင်လိုက်တာနဲ့ သူချက်ချင်း မှတ်မိသွားသည်၊ အဲဒီအချိန်မှာ သူမနဲ့
သူမကို လိုး နေသူ သံချောင်း ( အခုတော့သိလိုက်ပြီ ) တို့အထွတ်အထိပ် ရောက်ခါနီး ဆိုတော့ သူမကိုယ်ကိုလည်း မထိန်းနိူင်တော့၊ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကော့ကာကော့ကာ ဖြင့် သံချောင်း၏လီးကြီး သူမ
အဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နိူင်စေအောင် လုပ်ပေးရင်း တုန်တက်ကာ တချီပြီးသွားခဲ့ရတော့သည်။
ဒုတိယ အချီ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ သူမခေါင်းထဲ မှာ အတွေးတွေ အများကြီး ဖြစ်ခဲ့ရသည်၊ ပထမဆုံးက တခြားလူ မဟုတ်ပဲ ကိုယ့်တူတော်မောင်ဖြစ်နေသဖြင့်၊ မိမိ သိကွာ အတွက် စိတ်အေးသွားခဲ့ရသည်။
ဒုတိယ အချက်က ကိုယ့်တူတော်မောင် က ကိုယ့်ကို ပြန်လိုးနေတာခံရလို့ စိတ်ထဲ မှာ တမျိုးကြီး ဖြစ်ကာ ပိုစိတ်ကြွသလိုပင်ဖြစ်နေ၏၊ နောက်တချက်က သံချောင်းတယောက် သူမနဲ့ မောင်ကံ ဖြစ်နေတာ သိသွားပြီ
ဆိုတာ သေခြာတော့၊ သူ့ ယောက်ကျားကို ပြန်မတိုင်ရန် နူတ်ပိတ်ဖို့ရာ၊ ပေးဆပ်ရမည့်နည်းလမ်းမှာ အခုလို အလိုးခံဖို့သာ ရှိတော့သည်ဟု တွေးမိသည်၊ နောက်ဆုံးတချက်က သံချောင်း၏ လီးကြီးမျာ လုံးပတ်
တုတ်ပြီး ရှည်လျှားလှကြောင်း သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတာနူင့် ခံစားသိနေရသဖြင့်၊ မောင်ကံ နူင့်ပင်မတူ အရသာရှိလှပေသည်၊ မောင်ကံက ဂေါ်လီသာရှိသည်၊ လုံးပတ်သေးပြီး လီးမှာလည်း အဲလောက်
မရှည်လှပေ၊
အဲလို စဉ်းစားနေတုန်း သံချောင်း၏နိူးဆွမှုနူင့် မာတင်းလာသော လီးကြီးက သူမ၏ ကာမ ဆန္ဒကို ပြန်လည်တက်ကြွစေခါ သူမတူတော်မောင်မှန်း သိရက်နဲ့ ပင် တတိယ အချီကို ပျော်ပျော်ကြီး
အလိုးခံခဲ့ခြင်းဖြစ်တော့သည်။
အဲလို တွေး နေရင်းက ပင် သုံးချီ ဆက်တိုက် ပြင်းပြင်းထန်ထန် အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း နွမ်းလျ သွားပြီး မှေး ကနဲ အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားကာ သူမ တရေးနိူးတော့ သံချောင်း
သူမ ကုတင်ပေါ်မှာ မရှိတော့ခြေ။ “အောင်မယ် အခု မှ ရှက်မနေပါနဲ့ တခါထဲ ညတုန်းက လူကို အနားကို မပေးဘူး”
“အဟီး ကြီးနီကလည်း ဗျာ၊ ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ”
“ငါအမှန်ပဲ ပြောနေတာလေ၊ နောက်ဆုံး ငါပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားမှ နင်ပြန်သွားတာမဟုတ်လား”
“အင်း အဟီး ကြီးနီက လည်း အပေးကောင်းတာကိုးဗျ၊”
“အယ်မယ် နင်က မိန်းမ ဘယ်နူစ်ယောက်တောင် ကြုံဖူးလို့လဲ ငါ့များ အပေးကောင်းသလေး ဘာလေးနဲ့”
“ကြီးနီက လည်း ကျနော့်ကို အထင်သေးလို့ဗျာ၊ ကျနော်က ဘအောင်တူလေဗျာ ဟဲဟ”
“နင်က ဘအောင်တူ မဟုတ်ပါဘူးဟ၊ ငါ့တူ အရင်းကြီးဟာကို၊ ဒီမယ် သားလေး နင် ဘယ်သူ့မှ ပေးသိလို့ မဖြစ်ဘူးနော် ငါတို့ သူများ တံတွေး ပင်လယ် မှာ ပက်လက်မျှောမယ်၊”
“အဲလောက်တော့ သားလည်း သိပါတယ် ကြီးနီရယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကြီးနီနဲ့ မောင်ကံ အကြောင်းက သတင်းထွက်နေပြီ၊ ကြီးနီ ဆင်ခြင်မှ ရမယ်၊ ဘအောင် မကြာခင် သတင်းကြားသွားရင် မကောင်းတော့ဘူး၊”
“ငါလည်း စဉ်းစားမိပါတယ်၊ဘယ်လို ခွာပစ်ရမလည်း စဉ်းစားနေတာ”
“အဲဒါ ကျနော့်တာဝန်ထား၊ ကျနော် ဒီကောင့်ကို သွားချိန်းခြောက်လိုက်မယ်၊ ဘအောင် သူ့အပေါ် သိပ်မသင်္ကာတော့ဘူးလို့၊ မင်းတခြားမြို့ကို လစ်တော့လို့ ၊တော်ကြာမင်းဆွဲစိခံရရင် မလွယ်ဘူးလို့၊
အချူပ်ထဲ မှာတင် ကိစ္စတုန်းသွားနိူင်တယ်လို့၊ ပြောလိုက်မယ်”
“အင်း အဲဒါဆိုရင်တော့ ဒီကောင် လန့်သွားမှာ အမှန်ပဲ”
“ကြီးနီ ဒီလောက် မိုက်တာကို ဘအောင်က ဘာလို့ ပစ်ထားသလဲ မသိပါဘူးဗျာ”
“ဘာမိုက်တာလဲ နင်နော် ကိုယ့်ကြီးဒေါ်ကို”
“အင် ကြီးနီကလည်း သားတို့ ဒီအခြေထိရောက် ပြီးမှ ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲလို့”
“ဒါတော့ဒါပေါ့ကွာ…ဟေ့နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး မလုပ်နဲ့နေ၊တော်ကြာ တယောက်ယောက်လာနေအုန်းမယ်”
သံချောင်းက ပြောပြောဆိုဆိုနူင့် ထလိုက်ပြီး ဒေါ်နီလာမိုးကို အနောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ ဖွံ့ထွားလှသော နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်ညှစ်လိုက်ရင်းက သူ၏ မာတောင်နေသောလီးကြီးဖြင့်
ဒေါ်နီလာမိုး၏ ကားစွင့် ကော့ကောက် နေသော ဖင်ကြီး အကွဲကြောင်းကြားကို ထောက်ပွတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ဒေါ်နီလာမိုး ရုတ်တရက် လန့်သွားခြင်းဖြစ်သည်။
“လာပါကြီးနီရယ် အပေါ်ထပ်သွားရအောင်၊ ဒီအိမ်ပေါ် အသံမပေးပဲ ဘယ်သူတက်လာရဲလို့လဲ”
ပူနွေး မာတင်းနေသော သံချောင်း၏ လီးကြီး သူမ ဖင်ကြားလာထောက်နေပြီး သူမနိူ့ကြီးတွေကိုလည်း ပယ်ပယ်ဆုပ်နှယ်ခံနေရတော့ နဂိုလ်ထဲက တဏှာပြင်းသော ဒေါ်နီလာမိုးတယောက် ဒူးများ
ညွတ်ခွေကျ မလောက် ဖီးတက် လာပါတော့သည်။ ကိုယ့်တူအရင်းဆိုသည့် အသိကလည်း မတူသော လှုံ့ဆော်မှုကို ပေးနေသည် ဟုထင်မိသည်။ အဲလိုနူင့် သူတို့ နူစ်ဦး အပေါ်ထပ် ဒေါ်နီလာမိုး
တို့ အိပ်ခန်းတွင်းရောက်ခဲ့ကြပြီး နူစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကြတော့သည်။
ဒေါ်နီလာမိုးကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား နေစေပြီး သံချောင်းတယောက်၊ ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကို ဖြဲကာ ဒေါ်နီလာမိုး၏ အဖုတ်ကြီးကို ကုန်းမှုတ်လေတော့သည်၊ သူ့လက်များကလည်း
ဒေါ်နီလာမိုး၏ ဖွံ့ထွားလှသော နိူ့ကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသဖြင့် ဒေါ်နီလာမိုးမှာ ဖီးတွေတက်ပြီး ကော့လန်ထိုးနေတော့သည်။
သံချောင်းမှာ ဒေါ်နီလာမိုး၏ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် အသာအယာဖိဆွဲလိုက် လျှာဖြင့်ရက်လိုက် လုပ်ရင်းမှ၊ သူ့လက်ခလယ်ဖြင့်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထိုးသွင်းလေရာ၊
ဒေါ်နီလာမိုး၏ စောက်ခေါင်းမှ အရည်များမှာ သူ့လက်ဖဝါးပေါ်ထိကို ရွဲကျလာတော့သည်။ သံချောင်းက ဒေါ်နီလာမိုး၏ စောက်ရည်များဖြင့် ရွဲစိုနေသော သူ့လက်ခလည်ကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲ
ထုတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်နိလာမိုး၏ ခရေပွင့်ပုံ ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်ရာ ဒေါ်နီလာမိုးမှာ အင့်ကနဲ ကော့တက်လာတော့သည်၊ သံချောင်းက ဒေါ်နီလာမိုး၏ တင်းကျပ်ကျပ် ဖင်ပေါက်လေးထဲ
လက်ခလည်ထိုးသွင်းထုတ်လုပ်ပေးနေရာက ဒေါ်နီလာမိုး ဘာမှ မပြောသဖြင့် ရဲတင်းလာပြီး ဒေါ်နီလာမိုး ၏ ပေါင်တန်၊ခါး တင်ပါးဆုံများကို ကိုင်တွယ်လျှက် ကုတင်ပေါ် လေးဘက်ထောက် ဖင်
ဘူးတောင်းထောင်ပုံစံရအောင် ပြောင်းပေးလိုက်တော့သည်။
တကယ်တော့ သံချောင်းမှာ ဒေါ်နီလာမိုးလို အိုးကောင်းလှသော စော်ကြီး များကို ဖင်ဗူးတောင်းထောင် ပြီး ဖင်လိုးချင်နေသည်မှာ ကြာလှပြီ၊ သို့သော် ဒေါ်နီလာမိုးမှာ သူ့ကြီးဒေါ်မို့လို့ သူ တခါမှ
မမှန်းဘူးခဲ့ ၊ သူကြုံခဲ့ စားဘူးခဲ့သူတွေကလည်း ဒေါ်နီလာမိုးလောက်တောင့်တာ တယောက်မှ မကြုံဘူး၊ ထို့ကြောင့် လမ်းမှာ၊ ဈေး မှာ တွေ့ရတတ်သော ဖင်တောင့်တောင့် အိုးကောင်းကောင်း
ဆော်ကြီးများကို စိတ်ထဲ မှာသာ ပစ်မှားခဲ့ ဘူး၏၊ အခု တော့ ရေကန် အသင့်ကြာအသင့်၊ ဖောင်းကား ပြည့်တင်းလှသော အိုးကြီးက သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်မှာ၊ သူ့လက်ညိုးနူင့် လက်ခလည်
ပင် ဒေါ်နီလာမိုး၏ဖင်ထဲ ဝင်ထွက်နေပြီ၊ သံချောင်းက သူ့လက်တွေကို ဖယ်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုဖင်ဝတွင် တေ့လိုက်ရာ
“ဟေ့သားရော့ရော့အုန်းဆီသုံးအုန်း နင့်ဟာကြီးက သိပ်ကြီးတယ်ရမှာမဟုတ်ဘူး”
သံချောင်းက ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်က ဒေါ်နီလာမိုး လှမ်းယူပေးလိုက်သော အုန်းဆီပုလင်းကို ယူသူ့လက်ဖဝါးထဲ ထည့်ကာ သူ့လီးကြီး တချောင်းလုံးကို ပွတ်နယ်လိုက်သည်၊ ဒေါ်နီလာမိုး၏ ဖင်ဝကို
လည်း နည်းနည်း လောင်းချပြီး သူ့လက်မနူင့်ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အရမ်းကို ချောမွေ့သွားမှ သူ့ဒစ်ကြီးကို ဒေါ်နီလာမိုး ဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ကာဖြေးဖြးခြင်း ဖိသွင်းလိုက်လေတော့သည်။
“အီး..အင့် အင့်…”
“အား..ကောင်းလိုက်တာ ကြီးနီရယ်”
ပထမ စေးစေးကျပ်ကျပ်ပေမဲ့ အုန်းဆီ အရှိန်ကြောင့်အဆုံးထိ ဝင်သွား၏၊ ဒေါ်နီလာမိုး၏ တင်ပါး အိအိ ကြီးများ က သံချောင်းပေါင်ခြံကို အိကနဲ လာထိသည်ဖီလင်ကလည်း ကောင်းလှသည်။သံချောင်းက
လီးကြီးကို ဒစ်နားအထိဆွဲထုတ်ပြီး အားရပါးရ ပစ်ဆောင့်လိုက်၏
..စွတ်..ဖတ်..
“အား..အား”
သံချောင်းမှာ ဒေါ်နီလာမိုး၏ ခါးကျင်ကျင်လေးကို ဆွဲကိုင်ကာ အားရပါးရ မုန်တိုင်းထန်သလို ဆောင့်လေတော့သည်။ ဒေါ်နီလာမိုးကလည်း မွေ့ယာကို လက်နူစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်လျှက် ခေါင်းကိုကို
ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်ထားပြီး ကြိတ်မှိတ်ခံလေသည်။
အချက်၂၀ ကျော်လောက်ပဲ ခံပါသည်၊ အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းလှသော ဖီလင်ကြောင့် သံချောင်းခမျာ မထိန်းထားနိူင်တော့ပဲ သူ့သုတ်ရည်များ သူ၏ကြီးဒေါ် ဖင်ခေါင်းထဲ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထုတ်ပစ်
လိုက်မိလေတော့သည်။
“အား ကောင်းလိုက်တာ ကြီးနီရယ်
