November 23, 2024

တဲတောင်ပြိုကျတော့မယ်

ဩ…….ဟိုမှာ နံပါတ် ၈ လာနေပြီ…. လာသွားမယ် ဟုတ်တယ်လေ… ခေတ်ကြီးကိုက သုတ်သုတ်စား သုတ်သုတ်သွားမှ စကားကောင်းနေလို့ ကျွန်တော်တို့စီးရမယ့်ကားလာနေပြီ။ မပြတ်သေးတ့စဲ ကားကိုအတင်းဖြတ်ပြီး. … မှတ်တိုင်ကျော်ရပ်တဲ့ကားနောက်ကိုခွေးတစ်ကောင်လိုပြေးလိုက်ရတယ် မပြောချင်ပါဘူးဗျာ…မနက်နဲ့ ညနေဆို ကားစီးရတာလူနဲ့ကိုမတူဘူး…ခေတ်ကြပ်ကြီးထဲမှာကိုရွှေ စပါယ်ရာတွေကလည်းယဉ်ကျေးပါပေတယ်။ သင်တန်းဆင်းလာသလိုပါဘဲ။ ““ကဲ…လက်မှတ်ဝယ်ကြပါ….တစ်ကျပ်လေးနဲ့လက်မတို့ရစေနဲ့….ဟိုဘက်ကဘကြီးရှေ့တိုးပါ။ မကျေနပ်ရင်ရှေ့မှတ်တိုင်ဆင်းနေခဲ့။ရှေ့ကညီလေးပိုက်ဆံထုတ်ထားကွာ….တစ်ကျပ်လေးကို သူတောင်းစားလိုလိုက်တောင်းနေရတယ်”” ““ကားခပေးကြပါဗျ။”” အဲ့ဒါပဲကြည့်တော့….ကျွန်တော်လည်း …

ပီပြင်တဲ့စောင့်ချက်များ

“လင်းလဲ့” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့က စာတော်ရုံသာမက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနား ဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့က ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ လင်းလဲ့နေတာကလည်း ကိုယ်ပိုင်ခြံဝန်း ကိုယ်ပိုင်တိုက် ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်ဖြစ်၍ ဘဝလှသော လင်းလဲ့ဟု ပင်ဆိုရမည်ဖြစ်ပါသည်။ အလှတရားဟူသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပြင်ပန်း …

စိတ္ဆိုးသြားလား

ဦးေအာင္ေမာင္းဟာ ညီျဖစ္သူအစာဆိပ္ျဖစ္ၿပီးမ်က္စိ ေရွ႕မွာေသဆုံးခဲ့တာကိုျမင္ခဲ့ရတဲ့အ တြက္ သားျဖစ္သူကိုဆရာဝန္ျဖစ္ရ မယ္ဆိုတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔မလႈိင္ မွာသားကိုေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား ထားကာပညာသင္ေစခဲ့လူ၊မိမိ႐ြာကို တိုက္နယ္အဆင့္အထိျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးေဆး႐ုံတစ္႐ုံရဖို႔ႀကိဳး စားေနတဲ့လူ၊႐ြာသားတိုင္းကဦး ေအာင္ေမာင္းရဲ႕ေစတနာကိုနား လည္ေတာ့ေလးစားၾကရတယ္။ မိမိ ေငြကိုအကုန္ခံၿပီးအစိုးရဆီမွာေဆး ႐ုံရဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေတာ့အစိုးရရဲ႕ေစ တနာနဲ႔ဆယ့္ေျခာက္ကုတင္ဆန္႔ေဆး႐ုံေလးတစ္႐ုံကိုတည္ေဆာက္ၿပီး ျဖစ္ေပမယ့္ဆရာဝန္ကေတာ့မရွိေသးပါဘူး၊ေဆးေက်ာင္းၿပီးလာတဲ့ သားကို႐ြာကိုျပန္လာခိုင္းေပမယ့္ သားေလးခန္႔ထက္ေက်ာ္ကအၿမဲေနမယ္မေျပာတဲ့အခါ၊အလည္တစ္ ေခါက္ေတာ့လာဖို႔ေခၚတာေၾကာင့္ သားျဖစ္သူ႐ြာကိုလာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲယမင္းသူဇာတစ္ေယာက္ လွည္းေပၚကအဆင္းေျခေခါက္လဲ တာေၾကာင့္လမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္တဲ့ …

ႏႈတ္ခမ္းေတြ ျပဳတ္ကုန္ေတာ့မယ္

ကရင္ျပည္နယ္ ဝင္းႀကံေက်း႐ြာမွာ လယ္သူေဌး ကိုၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ ႐ြာရဲ႕ကြမ္းေတာင္ကိုင္မၾကဴ ၾကဴ ေမႊး တို႔ မဂၤလာပြဲေလး စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပေနပါေတာ့တယ္ ခ်စ္လြန္းလို႔ ေ႐ႊ ေငြေၾကးနဲ႔ၾကဴ ၾကဴ ေမႊး ကို မိဘေတြဆီ နားေဖာက္ၿပီး ကိုၿငိမ္းခ်မ္း တင္ေတာင္းလက္ထပ္ခဲ့ေသာ မဂၤလာပြဲေလးတစ္ခုျဖစ္ပါေတာ့တယ္ ႐ြာဓေလ့ အရက္ဝိုင္းေလးနဲ႔ အသိမိတ္ေဆြ …

နားခြင့္ေပးပါဦး ကိုႀကီးရယ္

မူမူခ်ယ္တေယာက္ မေန႔ညက ထူးထူးဆန္းဆန္း အိပ္မက္မက္သည္။ ဘယ္ကေန ဘယ္လို ကိုကိုေဇ၏ မဂၤလာေဆာင္ပုံကိုၾကည့္ရင္း ကိုကိုေဇေယာကၡမကို အိပ္မက္ထဲ ထည့္မက္သည္မသိ။ ကိုကိုေဇက ေနာက္ပိုင္း သူမကို အရင္လို လာလာလိုးခြင့္ရေတာ့ သူမကို အမ္းဘေလာက္ ျပန္လုပ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို ထားသြားသည့္ ရည္းစားေဟာင္းဆိုေသာ္လည္း အဖုတ္က်ိန္းေနေအာင္ ခ်စ္ရသူမို႔ …

အဆုံးရႈံးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး

ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္းၿပီး အိမ္ၿခံဝန္းထဲကို လြဳပ္လီလြဳပ္လဲ့ေလွ်ာက္ဝင္သြားေသာ ေဒၚနီနီျမင့္၏အိုးႀကီးကို ၾကည့္၍ ထူးေက်ာ္စိတ္ထဲက ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျပစ္မွားေနမိသည္။ ေဒၚနီနီျမင့္သည္ သူဆိုင္ကယ္ကယ္ရီဆြဲလာသည့္ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆုံးဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူမ အသက္အားျဖင့္ ၄၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိၿပီ။ ထူးေက်ာ္ထက္ အသက္ ထက္ဝက္နီးပါးေလာက္ ကြာသည္။ အေဒၚအ႐ြယ္ …

မင္းရဲ႕အိုးက ၿဖိဳလို႔အေကာင္းဆုံး

ဆရာ့အမည္မွာ ဦးစိုးဝင္းျဖစ္သည္။ ဆရာက အသက္အေတာ္ရမွ အိမ္ေထာင္က်သည္။ အိမ္ေထာင္က်ရသည့္ အေၾကာင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာ ေကာင္းသလို ျဖစ္ေနသည္။ ဆရာက အလြန္႐ိုး အလြန္ေအးသည့္လူ ျဖစ္သည္။ တေန႔၌ သူ၏ ေက်ာင္းသို႔ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးေျပာင္းလာသည္။ ဆရာမမွာလည္း အပ်ိဳႀကီးျဖစ္သည္။ ဆရာမ၏ အမည္မွ ျမျမလႈိင္ျဖစ္သည္။ သူမကေတာ့ ျမျမဟုသာ …

မွ်ေဝခြင့္ရခဲ့တဲ့ ညေလးတစ္ည

အဟမ္း… အဟမ္း … အိမ္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတုန္း ေကခိုင္ နဲ႔ က်ေနာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေမ့ေလ်ာ့ကာ လွ်ာခ်င္းစီးခ်င္းထိုးေနတဲ့ အခ်ိန္ ခြၽဲမၾကပ္ပဲဆိုးေနမွန္းသိသာလြန္းတဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ ရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန္႔သံႀကီး ထြက္လာေတာ့ ေကခိုင္ ကသူ႔ႏို႔အုံေပၚေရာက္ေနတဲ့က်ေနာ့္ လက္ကို အျမန္ဆြဲခ်လိုက္တယ္…ရွက္လဲရွက္သြားပုံပဲ ေအာင္ေက်ာ္ …မင္း အထဲဝင္လာတာ အသံေလး ဘာေလး …

ကြၽန္ေတာ္ ဘုမိ အပစ္ရွိ

မိုးဟိန္းကို ယုံစားၿပီး လိုက္ေျပးလာမိတာ မွားၿပီလားဟု ယုဇနေနာင္တရေနသည္။ အရက္မူးရင္ရန္ရွာတတ္သည့္လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ခင္ကိုစိတ္ကုန္ၿပီး အရင္ထဲကၾကာကူလီဟု နာမည္ႀကီးသည့္ မိုးဟိန္းႏွင့္မူဆယ္ဘက္ကိုလိုက္ေျပးလာၿပီး မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားပိုင္သည့္ ၿမိဳ႕စြန္ကၿခံတစ္ၿခံမွာအတူေနၾကသည္။ မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားကေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာေနတာမို႔ ၿမိဳ႕စြန္ၿခံထဲမွာ လြတ္လပ္လွသည္။ မိုးဟိန္းအစ္မလင္မယားကလဲ မိုးဟိန္းအေၾကာင္းသိေနၿပီမို႔ အပ်ိဳကိုခိုးလာတာလား အအိုကိုခိုးလာတာလားပင္ေမးမေနေတာ့။ မိုးဟိန္းကလဲ ယုဇနကိုမူဆယ္ထိခိုးလာၿပီးထဲက ေန႔ေရာညပါ လိုးသည္။ ေသးေပါက္ခ်ိန္ပင္မေပး။ …

စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ကောင်းလှတယ်

1970 ဝန်းကျင် ။ ရေနံဆီ မှောင်ခို ရောင်းသောခေတ် ။ ဆပ်ပြာလေးရဖို့ သမဆိုင်မှာ တိုးနေရသော အချိန်။မိုင်ပေါင်း တစ်ရာကျော် ကွာဝေးသော တောရွာလေးမှ မြို့ပေါ်ကို တက်လာတဲ့ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် ။ ဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ အိမ်မှာ ကပ်နေရင်း ကြုံရာ အလုပ်ကို လုပ်ကာ …