Category: story

“အိုကောင်းလိုက်တာ မမပွင့်ရယ် ”
တုံ့ပြန်တဲ့အနေနဲ့ မမပွင့် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်တဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲကာ သူ့လျာကြီးကို ထိုးသွင်းသည် ။ လျာကို မွှေ့ရမ်းပေးသည် ။ မမပွင်က ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီ ။ မ

အတွင်းခံဘာတစ်ခုမှ မဝတ်ထားသောကြောင့် လုံးတီးချွတ်ဖင်ကပြောင်နေရောဗျာ
နောကျောပေးလုံးတီးဖြစ်နေသော မမျိုးမျိုး ထမိန်ကို ကုန်းကောက်လိုက်တော့ ဖင်သားနှစ်ခုကဟ သွားပြီး စောက်ဖုတ်ကပြူ းထွက်လာတော့ ကျနော် အလင်းစက်မျက်စိထဲ ကြယ်တွေလတွေပါ မြင်ကုန်ပါတော့တယ်ဗျာ

ညီမ ရှက်လို့ပါလို့ ပြောလိုက်သောစကားလေးကြောင့် ကျနော်ဇေကြီးလည်း အမူးလေးပါပြေချင်သလိုလို လီးကပဲတောင်လာသလိုလို ဖြစ်လာလို့ တကိုယ်လုံး အဝတ်အစားများချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးကလည်း ချက်ချင်းတောင်မတ်လာလို့ ပက်လက်အိပ်နေသော အေးသက်ခိုင် ကိုယ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်တော့

လူပျိုဘဝတုန်းက နံနက်အိမ်ယာနိုးလာတိုင်း တောင်နေတုန်းဂွေးကိုကိုင်၍ ငါ့သခင်မလေး သူမရဲ့နံနက်ခင်းအိမ်သာအဖြစ် ငါ့ကိုသုံးရင် ကောင်းမှာဘဲဆိုပြီး ဂွေးထုခဲ့ချိန်ကိုပင် ပြန်သတိရမိပါသည်။ အခုတော့ လက်တွေ့ကို ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။

ခါတိုင်း ပျော်ပါးနေကျ အမှောင်ခန်းကိုပဲ ယူလိုက်တယ်..။ နေမိုးတို့ရဲ့ အလုပ်ရှင် မာမီအေးကလည်း ကျမအတွက် အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ကြိုတင်ဖယ်ထား စီစဉ်ပေးထားတာဆိုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့ ..။ အမှောင်ခန်းဆိုပေမယ့် လိုအပ်ရင် မီးဖွင့်လို့ရတာပဲ..

သူအဲ့လိုပြောမှ စိတ်ထဲ က တစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ရင်သားကို ကိုင်ကြည့်မိလိုက်တယ်။ နို့သီးခေါင်းကို ထိမိတော့ ထောင်နေတာ ။ ပိပိလေးစမ်းမိတော့ အရည်လေးတွေစိုနေတော့ လက်ကလေးနဲ့ အစေ့လေးကို ပွတ် လက်ချောင်း လေးထည့်ဆွကစားရင်း အာသာဖြေမိတော့တယ်။

မြဦးကြည့်နေစဉ်မှာပင် ကိုဘသိန်းက မခင်တိုး၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို မလွတ်တမ်း ငုံခဲထားရင်းကပင် သူ၏လက်ကြီးတဖက်က မခင်တိုး၏ နို့အုံတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှပင် ဆုတ်နယ်ခြေမွှ၍ နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သိပ်မကြာလိုက်သော အချိန်တွင်ပင် ကိုဘသိန်းကြီးက မခင်တိုး၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ခါးမှပွေ့ကာ ခံတန်းပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်၍ ချလိုက်လေသည်

မအေးမိ သူ့တင်တွေကို လှည့်ပြပြီး၊ ကိုသိန်းအောင် ရှေ့မှာခါးကို ကုန်းပြနေသည်။ ဟုတ်ပါတယ် မအေးမိ ကိုယ်လုံးက တစ်ကယ်ကို အချိုးအစားကျပါတယ်။ အသားကလဲ လတ်တော့ ပိုကြည့်ကောင်းတယ်။ နို့တွေဆိုတာလဲ သူ့နေရာနဲ့သူ ခါးကလဲသေး ဗိုက်ကလဲ မဖောင်းတော့ အချိုးအစားကျတာပေါ့ တင်သားတွေကလဲ အိုးကောင်းလို့ပြော

ဟွန်းးးးမောင်နော် “ လီးကို ပြန်ငုံကာ စုပ်လိုက်သည် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အား….း မိုးရယ် ကောင်းလိုက်တာ “ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော မိုးသန္တာကို ငုံကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ပိုထလာရပြန်သည် “အား…. ကောင်းလိုက်တာ