Category: story

ပြောလဲပြော အနမ်းတွေက ပေးနေပြန်သည်။မစိမ်း အနမ်းတွေ ရှောင်နေမိပြန်သည်။တခါ တခါ အနမ်းမိုးများကို မစိမ်း ရှောင်မရပါ ပါးပြင်မှာ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။တဖြေးဖြေး မောင်မောင် ရင်ခွင်ထဲ ရှောင်ရင်တိန်းရင် မောင်မောင် ဆွဲခေါ်အားများကြောင့် လှဲကြသွားသည်

ခလေးမွေးခါနီးမိန်းမများလို ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်..
ရှောက်သီးလုံးအရွယ်နို့သားကြီးများမှာကိုင်ရက်စရာမရှိအောင်လှပလွန်းသည်
အနက်စောက်မွှေးများမှာ ဆီးခုံအလယ်မှစ၍ အပေါ်သို့ ညီညာစွာ ထောင်နေလေသည်

အား..အီး..အင်း…ဝူး…ဟင်း… သူ့သုတ်ရည် တွေ ကျမ မျက်နှာကို ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..ကျမ အင်္ကျီ စကတ် တွေ ပေကုန်တော့တာပေါ့.. ခက်ပြီ …ကျမ အခုမှ ဝတ်စုံပြန်လဲလို့ကလည်း..အချိန်မမှီတော့ပြီ…ကုမ္ပဏီက ပေးထားတာကလည်း..လောလောဆယ် ဒီတစ်စုံဘဲ ရသေးတာမို့ …ကျမ ငိုချင်လာမိပါတော့တယ်

ကျနော် ဒူးတောက် ထိုင်လိုက်ပြီး ခခ ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုပေးလိုက်ပြီး ကျနော် လီးကိုကိုင်ပြီး ခခ အဖုတ်ကို လီးထိပ်နဲ့အပေါ်အောက် ဆွဲပေးလိုက်တော့ အရည် လိုက်လာတော့ လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖြေးညှင်းစွာ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ခခ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး နို့ကိုကိုင်ဆွကစားနေတုန်း

အမ ဘောက်သီးကွင်းလေး ဟနေလို့ လုပ်ပေးစမ်းပါဟာ”
ကြားလိုက်ရသည်နှင့် မင်းအောင်၏အကြည့်က သူမ၏ရင်ဘတ်ဆီသို့ ရောက်၍သွားသည်။ ဆူဖြိုးဖွံ့ထွား၍ ဖြူဖွေးနေသော နို့အုံကြီးတွေက ဘော်လီအင်္ကျီထဲမှ ရုန်းကန်၍ တဝက်နီးပါးမျှ ထွက်ပေါ်၍နေသည်။ အိနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံး၏အလယ် အထက်နားတွင် ဘောက်သီးကလေးကရှိနေသည်။

မအေးမိ ကိုသိန်းအောင် ပေါင်ကြားကို အတင်းတိုး ဒူးထောက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်က လှန်တင်လိုက်တော့တာပဲ။ကိုသိန်းမောင် ဘာမှလုပ်ချိန်တောင်မရဘူး။ အို…တင်တင် ကြည့်တောင်မကြည့်ရဲတော့ဘူး။

ငယ်ငယ်ကတည်းက ခန္ဓာကိုယ် ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးကာ အလှတွေတိုးနေခဲ့သော မြင့်မြင့်ကြည်သည် ယခု ၁၇နှစ်ကျော် အရွယ်တွင်တော့ ငွားငွားစွင့်စွင့် အစွမ်းကုန် ပွင့်နေသည့် ပန်းလေးတစ်ပွင့်နှယ် အလှသွေးတွေ ကြွယ်ကာ လှချင်တိုင်း လှ၍ နေပေတော့သည်။