Month: May 2021

“အိုးကတော့ရှယ်ပဲ”
ဟုဆိုကာ တစ်ချက်ရိုက်ပြီး ဆုတ်ညစ်သည်။ နောက် သူ့ဟာကို ဖင်ညောင့်ရိုးမှ တေ့ကာ အောက်သို့ဆွဲချပြီး ထိပ်ကိုသွင်းသည်။ ထိပ်မြုပ်တော့ ဆောင့်ထိုးသည်။

အို..ရက်ရက်စက်စက်ကြီး လှလွန်းနေတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို မြင်ရ သည်
..။ ကျော်ကျော် ဲ့ လီးကြီး မတ်မတ်တောင်ရုံမက ဆတ်ဆတ်ခါနေရ သည် ..။
ဖင်တုံးကြီးတွေ က အယ်နေတာ ..သိနေတာ ကြာပြီ.

ကျနော်နှင့် အန်တီမှာ ရင်ချင်းအပ်နေပြီး အန်တီ့နို့နှစ်လုံးမှာ ကျနော့ရင်ဘတ်နှင့်ထိနေပြီး ကျနော့မှာ အသက်ရှူ မှားနေရပါတော့သည်။ အန်တီ့မျက်နှာမှာ ကျနော်၏လည်ပင်းနားတွင်ရောက်နေပြီး အန်တီရှူထုတ်လိုက်သော လေသည် ကျနော့လည်ပင်းကိုတိုးနေပါသည်

လီးအသေး အရှည် အတို အရသာ ကွာတာတွေ သိခွင့်ရခဲ့သလို ကျောင်းသားနဲ့ဆရာ အနုနဲ့အရင့် လိုးပုံချင်းကွာတာကိုလည်း နောကျေနေအောင် သိခဲ့ရလေသည်။ ဒါပေမယ့် ကျောင်းသူ ကျောင်းသား ဘဝဆိုတာက အားလုံးသိထားကြတဲ့အတိုင်း အချိန်ပြည့် လွတ်လပ်တာ မဟုတ်သလို အပျော်သဘောလည်း ဆန်နေတော့ အမြဲအလိုးခံနေရတာ မဟုတ်ဘူးလေ

ကျော်ခိုင်ကအိမွန်ရဲ့အကျီင်္ကိုဆွဲမတင်ပြီး ခေါင်းကနေကျော်ပြီး ချွတ်လိုက်သည် ။ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြင့် တောက်ပနေသောနတ်သမီးတစ်ပါးရောက်နေသလို ကျော်ခိုင်ငေးကြည့်နေမိသည်

လက်က ရင်ဘတ်အပေါ် ပိုင်းကိုအုပ်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာ ထမီက ခြေရင်းမှာ ကွင်းလုံးကျွတ်ရောက်သွားပါပြီ။ မသိစိတ်ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အုပ်မိအောင် လက်ကို ပြင်လိုက်မိပေမယ့် ကျွန်မ ဆီးစပ်က အကာအကွယ်မဲ့ သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ။ အံ့အားသင့်နေတဲ့ သူမျက်နှာနဲ့ ပြူးနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးအစုံ ကို မှတ်မှတ်ရရ မြင်လိုက်ရတယ်။

ဒီအချိန်ကိုအောင်သာ သူမကိုလာလိုးလျှင် ငြင်းမိမှာမဟုတ်။ ယောကျာ်းဆုံးသွားပြီးကတည်းက အလုပ်တွေမအားသဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တောင် အာသာမဖြေခဲ့။ အခုအချိန်ထိပင်။ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်အိပ်ချလိုက်သည်။

ဦးအေးမောင်က အဆက်မပြတ်ဆောင့်နေသော်လည်း ညိုညိုကဖင်ကြီးကိုပြန်မချ။ ကော့တင်မြဲ ကော့တင် ထားတော့ ဦးအေးမောင်က မြိန်ရေယှက်ရေဖြစ်နေသည်။

ကိုအောင်နိုင်ကြီး နွှာချက်က အားရစရာကြီး ဖြူရာ၊ ဒီလူ တော်တော်ထန်တဲ့လူဘဲ၊ မဝေဆို တစ်ကိုယ်လုံး ခါရမ်းနေတာ အဟေးးး”
“ကဲ ဆွေ!!! အိပ်စို့၊ မနက် မထနိုင်ဘဲ နေလိမ့်မယ်”

သက်မွန်လေ အရမ်းကို ဆက်ဆီကျပြီး လှပနေတယ် စကပ်အတို အကြပ် အင်္ကျီအကြပ် အတွင်းခံဘော်လီက ပါးပါးနဲ.ဆိုတော. နို.သီးခေါင်းလေးတွေက ထင်းလို. အောက်ခံဘောင်းဘီကလဲ ဂျီစတင်းဆိုတော. ကြိုးလိုင်းလေးတွေထင်း ဖင်သားအလုံးလိုက်ထွက်နေတော