ဖောင်းဒိုင်းစာအုပ် အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်များ

မြဦးကြည့်နေစဉ်မှာပင် ကိုဘသိန်းက မခင်တိုး၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို မလွတ်တမ်း ငုံခဲထားရင်းကပင် သူ၏လက်ကြီးတဖက်က မခင်တိုး၏ နို့အုံတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှပင် ဆုတ်နယ်ခြေမွှ၍ နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သိပ်မကြာလိုက်သော အချိန်တွင်ပင် ကိုဘသိန်းကြီးက မခင်တိုး၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ခါးမှပွေ့ကာ ခံတန်းပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်၍ ချလိုက်လေသည်

မအေးမိ သူ့တင်တွေကို လှည့်ပြပြီး၊ ကိုသိန်းအောင် ရှေ့မှာခါးကို ကုန်းပြနေသည်။ ဟုတ်ပါတယ် မအေးမိ ကိုယ်လုံးက တစ်ကယ်ကို အချိုးအစားကျပါတယ်။ အသားကလဲ လတ်တော့ ပိုကြည့်ကောင်းတယ်။ နို့တွေဆိုတာလဲ သူ့နေရာနဲ့သူ ခါးကလဲသေး ဗိုက်ကလဲ မဖောင်းတော့ အချိုးအစားကျတာပေါ့ တင်သားတွေကလဲ အိုးကောင်းလို့ပြော

ဟွန်းးးးမောင်နော် “ လီးကို ပြန်ငုံကာ စုပ်လိုက်သည် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အား….း မိုးရယ် ကောင်းလိုက်တာ “ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော မိုးသန္တာကို ငုံကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ပိုထလာရပြန်သည် “အား…. ကောင်းလိုက်တာ

ပြောလဲပြော အနမ်းတွေက ပေးနေပြန်သည်။မစိမ်း အနမ်းတွေ ရှောင်နေမိပြန်သည်။တခါ တခါ အနမ်းမိုးများကို မစိမ်း ရှောင်မရပါ ပါးပြင်မှာ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။တဖြေးဖြေး မောင်မောင် ရင်ခွင်ထဲ ရှောင်ရင်တိန်းရင် မောင်မောင် ဆွဲခေါ်အားများကြောင့် လှဲကြသွားသည်

ခလေးမွေးခါနီးမိန်းမများလို ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်..
ရှောက်သီးလုံးအရွယ်နို့သားကြီးများမှာကိုင်ရက်စရာမရှိအောင်လှပလွန်းသည်
အနက်စောက်မွှေးများမှာ ဆီးခုံအလယ်မှစ၍ အပေါ်သို့ ညီညာစွာ ထောင်နေလေသည်

အား..အီး..အင်း…ဝူး…ဟင်း… သူ့သုတ်ရည် တွေ ကျမ မျက်နှာကို ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..ကျမ အင်္ကျီ စကတ် တွေ ပေကုန်တော့တာပေါ့.. ခက်ပြီ …ကျမ အခုမှ ဝတ်စုံပြန်လဲလို့ကလည်း..အချိန်မမှီတော့ပြီ…ကုမ္ပဏီက ပေးထားတာကလည်း..လောလောဆယ် ဒီတစ်စုံဘဲ ရသေးတာမို့ …ကျမ ငိုချင်လာမိပါတော့တယ်

ကျနော် ဒူးတောက် ထိုင်လိုက်ပြီး ခခ ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုပေးလိုက်ပြီး ကျနော် လီးကိုကိုင်ပြီး ခခ အဖုတ်ကို လီးထိပ်နဲ့အပေါ်အောက် ဆွဲပေးလိုက်တော့ အရည် လိုက်လာတော့ လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖြေးညှင်းစွာ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ခခ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး နို့ကိုကိုင်ဆွကစားနေတုန်း

အမ ဘောက်သီးကွင်းလေး ဟနေလို့ လုပ်ပေးစမ်းပါဟာ”
ကြားလိုက်ရသည်နှင့် မင်းအောင်၏အကြည့်က သူမ၏ရင်ဘတ်ဆီသို့ ရောက်၍သွားသည်။ ဆူဖြိုးဖွံ့ထွား၍ ဖြူဖွေးနေသော နို့အုံကြီးတွေက ဘော်လီအင်္ကျီထဲမှ ရုန်းကန်၍ တဝက်နီးပါးမျှ ထွက်ပေါ်၍နေသည်။ အိနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံး၏အလယ် အထက်နားတွင် ဘောက်သီးကလေးကရှိနေသည်။

မအေးမိ ကိုသိန်းအောင် ပေါင်ကြားကို အတင်းတိုး ဒူးထောက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်က လှန်တင်လိုက်တော့တာပဲ။ကိုသိန်းမောင် ဘာမှလုပ်ချိန်တောင်မရဘူး။ အို…တင်တင် ကြည့်တောင်မကြည့်ရဲတော့ဘူး။

ငယ်ငယ်ကတည်းက ခန္ဓာကိုယ် ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးကာ အလှတွေတိုးနေခဲ့သော မြင့်မြင့်ကြည်သည် ယခု ၁၇နှစ်ကျော် အရွယ်တွင်တော့ ငွားငွားစွင့်စွင့် အစွမ်းကုန် ပွင့်နေသည့် ပန်းလေးတစ်ပွင့်နှယ် အလှသွေးတွေ ကြွယ်ကာ လှချင်တိုင်း လှ၍ နေပေတော့သည်။