အကိုကြိုက်လားဟင်း😋 (စ/ဆုံး)

ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် ကိုတင်မောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကိုတင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။

ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကိုတင်မောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ဝါဝါမွန်၏ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးဆောင့်ရသည်မှာ ယခု အိမ်ထောင်သက်နှစ်နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင် အားရသည်ဟူ၍မရှိချေ။ နောက်ဆုံး အားကုန်သွန်၍ သူ့တင်ပါးကို မြောက်လိုက်နှိမ့်လိုက် အဆက်မပြတ်လုပ်ပြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါဆောင့်ဆောင့် ချလိုက်တော့မှ သူဂိတ်ဆုံးရောက်ပြီး သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည်။ဝါဝါမွန်လည်း ကော့ ပျံ၍ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါ ပြီး ပြီးလိုက်ရသည်။
ခဏနားကြပြီး ဝါဝါမွန်က … “ကဲ ကိုမောင် အလုပ်သွားစရာရှိ သွားပါ ညနေပြန်လာမှ ရှင့်စိတ်ကြိုက်ပေါ့ ” “ဒါဖြင့် နမ်းပါဦး ဝါလေးရ ” “ဟင်း ကဲ ပြွတ် ပြွတ် သွားတော့ ကိုမောင် ရစ်မနေနဲ့ ရှင့်တပည့်တွေစောင့်နေကြရော့ မယ် ” အဝတ်အစားကောက်ဝတ်ပြီး ကိုတင်မောင် ပြန်ထွက်ခွာသွားတော့မှ ဝါဝါမွန်လည်း သက်ပြင်းကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါတော့သည်။ ဝါဝါမွန် … အသက်က ၂၀ စွန်းစွန်းကလေးသာ ရှိဦးမည်။ ၁၈နှစ်သမီး လောက်မှာ သူမအိမ်ထောင်ကျသည်။ ထိုစဉ်က အဝေးပြေးကားမောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုတင်မောင်က သူမအိမ်ကို အဝင်အထွက်ပြုလာရာမှ နှစ်ယောက်သားငြိခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီး မိခင်သဘောမတူမှာစိုး၍ ခိုးရာနောက်ကို တစ်ပါတည်း လိုက်ပါခဲ့ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ ကိုတင်မောင်က သူမထက် ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကြီးသည်။
ကားအက်ဆီးဒင့် နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက် ကိုတင်မောင်တစ်ယောက် အန္တရာယ်များသော ယာဉ်မောင်းအလုပ်ကိုစွန့်ကာ အဝေးပြေးကားလိုင်းတစ်ခုမှာပင် ဂိတ်မှူးအဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်သည်။အလုပ်လည်း အဆင်ပြေသည့်အလျှောက် မယားဖြစ်သူကို မကြောင့်မကြထားနိုင်သည်။ သားသမီးလည်းမရဖြစ်ကြပေ။ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အိမ်နောက်ဖေးရှိ ရေချိုးခန်းရှိရာသွား၍ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစား လဲလှယ်လိုက်သည်။ပြီးနောက် အိမ်တံခါးများကို သော့ခတ်၍ ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။ သူမသွားနေကျနေရာကိုရောက်တော့ ဆိုက္ကားဆရာကို ပိုက်ဆံရှင်း၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး အိမ်ကလေးထဲကို လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။ အိမ်ကလေးထဲမှာတော့ အသက် ၄၀အရွယ်ခန့် ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က ဝါဝါမွန်ကို ပွေ့ဖက်ဆီးကြိုနေပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲကို အတူယှဉ်တွဲ၍ ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။

“စောင့်ရတာကြာပြီ ဝါဝါရယ် ” “ဟင်း ဟိုက အလုပ်မသွားနိုင်သေးလို့ တော်ရေ သူထမင်းစားအပြန်ကိုလည်း စောင့်ရသေးတယ် ” သူမကပြောလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ “တနေ့တခြား ပိုလှလှလာတယ် ဝါဝါ ရယ် ” “ကိုကြီး နော် ဟွန့် … တွေ့လိုက်ရင် ဒီအတိုင်းကြီးပဲ လူကို ဟိုဟာလုပ်ဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာလား ဟင်း ဟင်း ” “ဘာလုပ်ဖို့ပြောတာလဲ ဝါရဲ့ ” “ဟို …လ… လိုး ဖို့ … လိုး ဖို့ ပြောတာ ကိုဘခက် ရဲ့ …ကဲ ရှင်းပလား ဟင့် ဟင့် ဟင့် ” ဝါဝါမွန့်ကိုယ်လုံးလေးက ကုတင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရပါသည်။သူမကိုယ်ပေါ်က အကျီြင်္ကယ်င်္သီး တွေကို တစ်လုံးမကျန် သူဖြုတ်ပေးနေသည်။ အနက်ရောင်တောင်ပေါ် ဘရာစီယာလေးကို ချွတ်သည်။ ထမီကို အထက်ဆင်စကလေးဖြေချလိုက်ရာ စောက်မွှေးအဖုတ်ကြီးနှင့်တကွ ယောက်ျားတန်ဆာကို အလွန်အမင်း မွတ်သိပ်တောင့်တနေဟန်ဖြင့် သူမ၏ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကြီးက ဘွားကနဲပင် ပေါ်ထွက်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

“ဟင့် ဟင့် ကိုကြီးလည်း ချွတ်လေ ” “သိပ်တွေ့ချင်နေပြီလား ” “တွေ့ချင်လို့ ပြောတာပေါ့ ကိုဘခက်ရယ် အဟင်းဟင်း ” ဘခက် ဆိုသူက သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။လီးမည်းမည်းသည်းသည်း ကြီးက ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးအလား သူ့ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ တွဲလောင်းကြီးကျလို့ … ။ လီးမွေးတွေက ရှည်လျားကောက်ကွေးစွာ နက်မှောင်ထူထပ်ပြီး အမွှေးအမြှင်သန်သူပီပီ လီးမွေးများက သူ့ဆီးခုံမှနေ၍ ချက်တိုင်ဆီအထိ တစ်ဆက်တည်း တက်သွားသလို ထင်ရပေသည်။ ဝါဝါမွန် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့ လီးကြီးကို လက်နှင့် အားပါးတရကြီးဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမနှုတ်ခမ်းကလေးက လီးမည်းကြီးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် လှမ်းစုပ်၍ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ပြဲနေအောင်ဟပြီး စုပ်ငုံကာ ငုံ့လိုက်ကြွလိုက် လျှာကလေးတဖျပ်ဖျပ်ယက်ဆွလိုက်လုပ်ရင်း ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးနေလိုက်တော့သည်။

ကိုဘခက်၏လီးက တမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်ကြီးထွားလာပါသည်။ သူမ၏ လင်တော်မောင် လီးနှင့် ဘာမျှ မဆိုင်ချေ။လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်မောင်လီးလေးက သေးသေးလေးဖြစ်၍ အိမ်ထောင်သက်ကလေး တစ်နှစ်ခန့်အရောက်မှာ ချောင်ချောင်ချိချိ ဖြစ်လို့ သွားပါပြီ။လိုးရတာ ဖွယ်တယ်တယ် ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်နှင့် မို့ လီးကြီးတာမှ ကြိုက်သည့် ဝါဝါမွန်အနေနှင့် ဘယ်လိုမှကို အားရတင်းတိမ်နိုင်မှု မရှိတော့ချေ။ “စောက်ပတ်ယက်ပေးဦး ကိုဘခက်ရယ် ” တွေ့ဆုံခဲ့တာ လေးငါးကြိမ်မကရှိခဲ့ပြီး တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိပြီးဖြစ်၍ ဝါဝါမွန်က မရှက်မကြောက်ပင် ပြောဆိုလိုက်သည်။ ဤသို့ညစ်တီးညစ်ပတ် ပြောဆိုလိုးဆောင့်ရခြင်းမျိုးကို သူမအလွန် နှစ်ခြိုက်သဘောတွေ့လှသူ ဖြစ်သည်။ ဝါဝါမွန်မှာ အပျိုဘဝကတည်းကပင် မိခင်နှင့်အတူ ထမင်းဆိုင်မှာ ကူရောင်းရင်း ယောက်ျားသနာတွေနှင့် ထွေးလားလုံးလား နေထိုင်ဆက်ဆံရတာကို ပျော်မွေ့ခဲ့ သူဖြစ်၍ အတွေ့အကြုံလည်း များစွာရရှိခဲ့ပြီးသူ တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။
သူမ၏အပျိုပါကင်ကို ထမင်းဆိုင် အကူအလုပ်သမားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အညာသားဆိုသူကဖွင့် လိုက်သည်။ နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်လောက် ကာမဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြီး လီးအရသာကို ထပ်မံခံစားလိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာမိသည်။ အညာသားပြန်သွားတော့ နောက်တစ်ယောက်နှင့် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြန်သည်။ဒီတစ်ကြိမ်မှာလည်း သူမမျှော်လင့် သလိုဖြစ်မလာဘဲ အချိန်တိုတိုနှင့်ပင် တစ်စခန်းရပ်ခဲ့ရပြန်သည်။ ကိုတင်မောင်က တတိယမြောက်ရည်းစား အသက်ကလည်းပိုကြီးသလိုအတွေ့အကြုံပိုရင့်သူမို့ သူမကို မယားအဖြစ်သို့ ရောက်သည်အထိ ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ လီးကြီးလွန်းလို့ မဟုတ်ဘဲ အချိန်ကြာကြာဆွဲကာ လိုးပေးနိုင်သူမို့လည်း ဝါဝါမွန် သူ့ကိုအ စွဲခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ခုတော့ အိမ်ထောင်သက်ကလေးလည်းရလာ အလုပ်တာဝန်တွေပိပြီး ယခင်ကလို ကိုတင်မောင်တစ်ယောက် လိုးအား မရှိတော့ဘဲ ယောက်ျားစွမ်းအားတွေ လျှော့ကျလာခဲ့ပြီမို့ ဝါဝါမွန် ပင်ကိုယ်ဇာတိကလေးပြလာပြီး ခြံခုန်ချင်လာသည်။ ကိုဘခက်နှင့် ဆုံဆည်းခဲ့ခြင်းက သူမအလိုရမ္မက် ဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ သက်သေပြနေသလိုပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

ဘခက်က ဒီရပ်ကွက်ထဲမှာ လင်ရှိမယားမရှောင် ဘာမရှောင် ကစ်သူပင်။သူဖွင့်ခဲ့သည့်ပါကင်တွေမနည်းသလို တစ်လမ်းလုံးရှိသမျှ လင်ရှိမယားတွေအထဲက စောက်ပတ်ရွသည့်ဘယ်မိန်းမ မဆို သူ့လက်ချက်နှင့် မကင်းကြသူတွေချည်းပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နှစ်လုံးသုံးလုံးထီကိုင်သည့် ချဲဒိုင်မယားရော ကုန်စိမ်းသည်ရော သင်္ဘောသားမယား ကျောင်းဆရာမ ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းပါမကျန် ဆိုက်စုံဖိုက်ဖူးသည်။ အလုပ်လည်း ဟုတ်တာရောမဟုတ်တာပါ အစုံလုပ်သူမို့ သူ့ခွင်က ကျယ်ပြန့်သည်။ ဝါဝါမွန်နှင့်လည်း ရပ်ကွက်ဈေးထဲမှာ မကြာခဏဆုံမိကြရာက သူကလမ်းကြောင်းခင်းပြီး ရင်းနှီးမှုအရယူကာ အပိုင်ချိုင်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘခက်က ဝါဝါမွန်ကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရာက ပက်လက်လှန်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းလျှိုဝင်၍ စောက်ပတ်ခုံးမောက်မောက်ကြီးကို နမ်းလိုက်သည်။
ဝါဝါမွန့် စောက်ပတ်မှာ လက်လေးသစ်ခန့် နှုတ်ခမ်းသားတွေထူထူမို့မို့ ကြီးဖြစ်လျက် အမွေးမကြာမကြာ ရိတ်လေ့ ရှိသူမို့လည်း စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ပြောင်ရှင်းနေပြီး မုန့်ဖောင်းကြီးလို ကြရွလျှက်ရှိနေတာကို တွေ့ရပါသည်။စောက်ရည်တွေက တော်တော်ကလေး ရွှန်းစိုနေလေပြီ။ စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်သိမ်းယက်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲလျှာသွင်းပြီး လှည့်ပတ်ထိုးမွှေလိုက် စောက်စေ့ကလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်နှင့် မို့ ဝါဝါမွန် ကာမစိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထကြွသောင်းကျန်းလာခဲ့ရသည်။ ကိုဘခက်က ဝါဝါမွန့် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးကာသွင်းပြီး ထိုးလိုက်နှိုက်လိုက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် အသွားအပြန်လုပ်ကာ စောက်ရည်ဒလဟောစီးကျလာသည်အထိ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လက်နှင့် လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။ “အအိ အင့် အင့် ဟင် မ မခံနိုင်တော့ဘူး ယား ယားတယ် ကိုကြီးရယ် အိ အိ အူးး အူးးး ကျွတ်ကျွတ် အ အိ အာ့ အားး ” “ကောင်းလား ဝါဝါ ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်း ဟင်း ” “ကောင်း ကောင်းတယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း အပေါ်တက်ပြီး လိုးပေးပါတော့ ကိုဘခက်ရယ် ကျွန်မ စောက်ပတ်က ရွချင်တိုင်း ရွနေပါပြီ လီးနဲ့လိုးတာ ခံချင်လှပြီ ” “လိုးပေးမှာပေါ့ ဝါဝါရဲ့ ဟင်း ဟင်း စောက်ပတ်ကအရည်အထွက်များမှ လီးအဝင်ချောမှာမဟုတ်လား ” သူ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးပြီးမှ ဘခက် သူမကို လိုးဖို့ နေရာယူလိုက်သည်။

သူ့ လီးကြီးထိပ်ကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ချိန်၍ လဒစ်ထိပ်ဖူးကို မြုပ်ဝင်သွားအောင် တဖြည်းဖြည်းဖိသွင်းလိုက်သည်။ ဗြွတ် စွိ စွပ် ဗွပ် “အ အိ အီးးး ဟင့် အင့် ” “ကောင်းလိုက်တာကိုဘခက်ရယ် နင့် သွားတာပဲ လီးကြီးကလည်း ကြီးလိုက်တာ ” “ကောင်းရင် လက်က … စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထား ငါ …ပေါင်ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ” “လုပ်ပါ လီးဝင်ရင် ပြီးတာပဲ ကြိုက်သလိုသာလိုး ” ဝါဝါမွန်ကလည်း အားကျမခံ ပြန်ပြောသည်။ ဘခက် အသားကုန် လိုး ပြီ။ ကုတင်သံ တကျွိကျွိ ဆူညံသွားသည်။ဆောင့်သံတွေ မာန်သွင်းသံတွေ အသားချင်းတဖတ်ဖတ် တဘတ်ဘတ်ရိုက်ခတ်သံ လီးနှင့် စောက်ပတ်ထိတွေ့ရာမှထွက်ပေါ်လာသော တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံများက ပွက်လောရိုက်မျှ ထွက်ပေါ်လို့ လာသည်။
ဝါဝါမွန်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ ပုခုံးတင်ထမ်းပြီး ပြဲအာအာကလေးဖြစ်နေသည့်စောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လီးကြီး မဆန့်မပြဲထည့်သွင်းပြီး တရစပ်ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။သူ့လီးက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ရက်စက်စွာပင် ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် လီးအရင်းထိ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ စိုက်မြုပ်ဝင်သွားတာမို့ သားအိမ်ပေါက်မတတ် အီဆိမ့် နေအောင်ခံရသဖြင့် ဝါဝါမွန်အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားလိုက်ရသည်။ ဝါဝါမွန်ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်က သူ့ဆောင့်လိုးချက်အောက်မှာ တုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ခါယမ်းကာ ပိပိပြားပြားကြီးဖြစ်သွားရလျှက် စောက်ပတ်ကလည်းပြဲကနဲပြဲကနဲနေအောင် အချက်ပေါင်းရာချီပြီး အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးမှုကို ခံနေရပေသည်။ အရသာကောင်းသထက်ကောင်းလာသည်။

“ကို ဆောင့် ဆောင့်ပေး မြန်မြန် လိုး ပါ လိုးစမ်းပါ ဟင့် ဟင့် ဝါဝါ ပြီးချင်လာပြီ သေးတောင် ထွက်ချင်လာသလိုပဲ ” “ငါ လိုးတာ ကြိုက်လား ဝါဝါ နင့် ယောက်ျားလိုးတာနဲ့ တူရဲ့လား ” “အိုးးး ဘယ်တူမှာလဲ ရှင့်လီးကလည်း ကြီးပြီး အလိုးကလည်း ဒီလောက်သန်လှတာ ကောင်း … ကောင်း တယ် ကောင်းကောင်း လိုးပေးစမ်းပါ ကျွန်မ ရှင့် ကို … ရှင် ခေါ်တဲ့နေရာ လိုက် အလိုးခံပေးမယ် ဘယ့်နဲ့လဲ ကို ဘခက်ရဲ့ ” “နင် တကယ်ပြောတာနော် ငါ နင့် ကို ဖာဘိခေါ်သွားပြီး လိုးမှာ ဖြစ်လား ” “ဘာလဲ ဖာခံ ခိုင်းမလို့ လား ဟင်း ဟင်း ဒီက သုံးယောက်လေးယောက်လောက်တော့ အပျော့ ပဲနော် ဟွင်းးး ” “ကဲကွာ နင်ပြောတာနဲ့ ငါ့ လီးကပိုတောင် ပြီး ပြီးချင်လာပြီ ကိုင်း လီးတဆုံးလိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ” “ဖြစ်တယ် ကိုဘခက် လီးအရင်းထိ မွှေ့ပြီးဆောင့်ပေး အားး ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းးး အ အိ အားးး ” ဝါဝါမွန် ကော့ ပျံသွားသည်။ ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ ရှုံ့ကနဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်လျက် စောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ် ပန်းထွက်သွားရလေသည်။ ကိုဘခက်လည်း အချက်လေးရာလောက်တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်ကာ သုက်ရည်တွေ သူမသားအိမ်ဆီ အဆက်မပြတ် ထုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်။
တစ်ချီအပြီးမှာ ခဏနားကြပြီး တအောင့်နေတော့ နောက်တစ်ချီ ထပ်လိုးကြသည်။ သူက ခွေးကုန်းလိုးသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဝါဝါမွန်ကို ဖင်သားနှစ်ဖက် ကုန်းထောင်စေလိုက်ပြီး သူမအနောက်မှနေ၍ သူကစောက်ပတ်ထဲလီးသွင်းပြီး ခွေးလိုးသလို လိုးပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ချီအလိုးခံပြီးချိန်မှာ ဝါဝါမွန်အနေနှင့် အိမ်မှာကတည်းက လင်ဖြစ်သူအလိုးကိ တစ်ချီု ခံလာခဲ့ရသူမို့ မောမောနှင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းရင်း လီးအရသာကို တရိပ်ရိပ်ခံစား၍ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွား ခဲ့ရလေသည်။ ဝါဝါမွန်နိုးလာတော့ သူက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်ယက်ဆွပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ “အိုးးး ကဲလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် လူအိပ်နေချိန်တောင် မရှောင်ဘူး ဘယ့်နဲ့လဲ စောက်ပတ်ယက်ရတာ အရသာတော်တော်ရှိလို့လား ဟင်းဟင်း ” “ရှိတယ် နင့်စောက်ပတ်ကိုယက်ရင် … ငါ့ လီးကအလိုလိုတောင်လာတယ် ကဲ … ကြည့်တွေ့လား လီးစုပ်ချင်သေးလား ” သူမမျက်စိရှေ့မှာမြင်တွေ့နေရသောလီးကြီးက သံချောင်းကြီးလိုမတ်မတ်တောင်နေပြီး လီဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးမှာ အသည်းယားစဖွယ်ဖြစ်နေ၍ ဝါဝါမွန်လည်း သူ့ကို ပြန်လည်မော့ကြည့်နေလိုက်ကာ … “စုပ်မယ် ကိုကြီးလီးတောင်တာမြင်ရင် ကျွန်မစောက်ပတ်လည်း တောင်တာပဲ … အထဲကနေရွပြီး ယားလာတယ် သိလား ” ဝါဝါမွန် သူ့ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။

လီးအပြတ်တောင်လာချိန်မှာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်ကာနေချေပြီ။ ဝါဝါမွန်က သူ့ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ လီးကြီးကို တက်ခွထိုင်လိုက်ကာ အပေါ်မှနေ၍ မြင်းစီးသလို လိုးပေးလိုက်ပါသည်။ လီးကြီးက သူမသားအိမ်ကို တဒုတ် ဒုတ်နှင့် ဝင်ဝင်ဆောင့်နေသည်။ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို တအိအိလှုပ်ခါ၍ နှိမ့်လိုက် ကြွလိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖိဆောင့်ချလိုက် စကောဝိုင်းမွှေ့လိုးလိုက်နှင့် စည်းစိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့နေမိသည်။ ဒီကြားထဲ ကိုဘခက်ကလည်း အလိုက်တသိနှင့် သူမစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ ပင့်လိုးကလေး လိုးပေးလိုက်ပြန်တာမို့ ခံစားရသည့်သုခစည်းစိမ်က အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ဖြစ်နေပေတော့ သည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာတော့ ဝါဝါမွန် အသက်ရှူသံတဟင်းဟင်းနှင့် ဏှာထန်လာသည်နှင့်အမျှ နှာမှုတ်သံ ခပ်ပြင်းပြင်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။
“ဟင်းး ကို ရယ် လီးကြီးက လိုးရတာ ဇိမ်ပဲကွယ် ဝါဝါ ကောင်းနေပြီ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကွဲချင်ကွဲပစေတော့ အားရပါးရဆောင့် ချင်ပြီ … အကိုရယ် … ဟင်း ဟင်းးးး ” “ဆောင့် ဆောင့် အားရအောင် ဆောင့် လိုး ပေး ကို အောက်ကနေ ကော့ ပေးမယ် အင်း ရလား ရလား … ဝါလေး ဟင်း အင်း ” “အားး ကောင်း တယ် ကို ကြီး ဆောင့် ဆောင့် ဝါဝါလည်း ဆောင့် မယ် ဟင်း ကဲ ကဲ ” ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ထက်သန်စွာဖြင့် အပြိုင်အဆိုင်လိုးဆောင့်လိုက်ကြလျှက် ကာမပန်းတိုင်သို့ပြိုင်တူပင် ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ ခဏနားလိုက် လိုးလိုက်နှင့် သူက ငါးချီတိတိ လိုးသည်။ ညနေ ၅ နာရီ ၆ နာရီ လောက်ကျမှ ဝါဝါမွန် သူ့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး မပြန်ချင်ပြန်ချင်နှင့်ပင် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ရပါသည်။ ကိုတင်မောင်က ည ၈ နာရီထိုးမှ အလုပ်ကပြန်ရောက်လာသည်။ ရေချိုး ညစာအတူစား၍ ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ ကိုတင်မောင်က သူမကို တစ်ချီဆွဲပြီး မောမောနှင့် အိပ်ပျော်သွားသည်။ အိပ်မပျော်သူက ဝါဝါမွန်ပဲ ဖြစ်သည်။ အိပ်ယာထဲမှာ ဘယ်လူးညာလှိမ့်နှင့် … ။ ည ၁၀ နာရီ ထိုးပြီ။

“…… …… ” ဝါဝါမွန် နားထဲမှာ အသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရ၍ အိပ်နေရာကနေ လူးလဲထလိုက်သည်။ သူမနဘေးမှ လင်တော်မောင်အား ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် တခူးခူးဟောက်လျှက်ရှိသည်။ အိမ်ရဲ့အနာက်ဖက်ကို လျှောက်လာလိုက်ပြီး နောက်ဖေးတံခါးကို အသံမကြားအောင်ဖွင့်၍ အိမ်ကပြင်ဖက်ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ “ရှူး …” လေသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေး အသံထွက်တယ်ဆိုရုံမျှ အချက်ပေးသံနှင့်အတူ လူရိပ်မည်းမည်းတစ်ခု သူမအနားသို့ လှစ်ကနဲရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး … “ရောက်ပြီလား … မဝါ …” “အင်း ” “အောက်ဆင်း ရအောင် … ” ဆိုပြီး သူမလက်ကို အသာဆွဲ၍ ဝါဝါမွန်သူ့နောက်ကနေ အိမ်အောက်ကို ဆင်းလိုက်လာခဲ့ ပါသည်။ အိမ်နောက်ဖက် ခြံဝင်းအတွင်းရှိ ပန်းပင်ရေပေးသည့်ရေကန်အနားရောက်တော့ နောက်ထပ်လူရိပ်တစ်ခုကို သူမထပ်မံ၍ တွေ့လိုက်ရသည်။
ဝါဝါမွန်က သူ့လက်ကို ဆွဲခေါ်လာသူကို မော့၍ကြည့်လိုက်ပြီး … “ဘယ်သူ ပါ သေးလဲ ” “ကျနော်ရယ် အောင်မိုးရယ် …နှစ်ယောက်တည်းပါ ” “အင်းး … ရ ပါတယ် ” ဝါဝါမွန်နေရာရွေး၍ အောက်မှာထိုင်ချလိုက်သည်။ ရေကန်ဘောင်နဘေးမှာ ဖြစ်ပြီး သံမံတလင်းလေးခင်းထားတာမို့ သာ တော်ပေသေးသည်လို့ တွေးမိသွားသည်။ အိမ်ရှေ့ဘုရားခန်းဆီမှ မီးအလင်းရောင်ဖြင့် မှုန်ပျပျ အလင်းက ကျရောက်နေသည်။အပြင်မှကြည့်လျှင်မူ သူတို့တတွေကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှပင် သတိထားမိကြလိမ့် မည် မဟုတ်ချေ။သူမစိုက်ပျိုးထားသည့် ပန်းခြုံတွေကလည်း ဒီအချိန်မှာ သူမတို့ကို ကောင်းစွာ အကာအကွယ်ပေးနေပေသေးသည်။ “ဟင့် အင်းး အင့် ဟင့် ” ဝါဝါမွန့် ထံမှ အမေဋိတ်သံကလေးတစ်စွန်းတစ်စ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ သူမကိုယ်ကလေး ထွန့်လူးလှုပ်ရှားရင်း ကိုယ်ပေါ်က ညဝတ်အင်္ကျီပါးလေးက အောက်ဖက်ကို လျှောဆင်းသွားသည်။ခါးမှထမီလည်း ပြေလျှော့လျှော့ ဖြစ်နေရာကနေ ပေါင်လယ်လောက်အထိ ရောက်ရှိသွားရလျှက် … ။

“အ အရမျး မကဲ နဲ့ကှာ … ဟငျ့ ဟငျ့ အို … ” “ခစြျတယျ မ ရယျ ဟငျး ” “သှား ကိုစိုး … လူဆိုး တဈယောကျတညျးမလာဘဲ သူ့အဖောျပါခေါျလာတယျ ဟှနျး ” “မ ပဲပွောတယျ သူ့ပါ ခေါျခဲ့ ဆို ” “အငျးပါ ကဲ ကဲ စပါတော့ သူနိုးသှားမှ ဟုတျပေ့ ဖွဈနေဦးမယျ ဟှနျးးး ” “ဒါဖွငျ့ စုပျပေး ” “နှဈ … ယောကျစလုံး လား ” “အငျးး ဟငျးး ဟငျးးးးး ” “လာ ဒီနား လာ အငျးးး အှနျးးးး … … အှနျးးးး အှနျးးးး ကွိုကျ … ကွိုကျ လား … အငျ့ … ဟငျ့ ဟငျ့ ” လူရိပျသုံးခုက အမှောငျထဲမှာ လုံးထှေးသှားကွသညျ။ ဝါဝါမှနျကိုယျလေးကို လေးဘကျကုနျးပေးလြှကျသားဖွဈနပွေီး တဈယောကျရဲ့လီးကို ကုနျးစုပျ၍ ကနြျတဈယောကျက သူမရဲ့စောကျပတျကို ကုနျးမှုတျနကော တောျတောျကလေးဖီလငျရှိနပေသေညျ။ မောငျစိုးနှငျ့ အောငျမိုး … ဒီနှဈယောကျအနကျ တဈယောကျက သူမနှငျ့ တဈလမျးတညျး အတူနထေိုငျသူတှဖွေဈကွပွီး မောငျစိုးနှငျ့သူမတို့ အိမျက နှဈအိမျကြောျ သုံးအိမျလောကျပဲခွားမညျ။ အောငျမိုးက အခွားရပျကှကျကဖွဈပွီး မောငျစိုး သူငယျခငြျးဖွဈသညျ။ နှဈယောကျစလုံး အသကျ နှဈဆယျ …အစိတျဝနျးကငြျအရှယျတှေ ။
ဝါဝါမှနျ မောငျစိုး ( သူမအခေါျ …ကို စိုး ) ကို ထိနျးထားတာကွာပွီ။ လှနျခဲ့သညျ့ တဈလကြောျကြောျလောကျ ကတညျးကပငျ ဖွဈသညျ။ဟိုနားဒီနား သှားလြှငျ မောငျစိုးကိုသာ ခေါျခေါျသှားတတျသညျ။ ကားအတူစီးရငျး ဘာဘာညာညာကလေးတှေ ထိမိကိုငျမိစရောက ကောငျလေး သူမနောကျကို ပါ လာခဲ့ပသေညျ။ လူသိရှငျကွားသိပျမရှိတဲ့ တညျးခိုခနျးတဈခုမှာ မောငျစိုးကို သူမခန်ဓာကိုယျအား လိုသလို အသုံးပွုခှငျ့ ပေးလိုကျသညျ။ ထိုမှစ၍ မောငျစိုးကား သူမ ထားရာနေ စရောသှားဖွဈခဲ့ရခြပွေီ။ ခြာတိတျက ခပျဆိုးဆိုး …လိုငျးလညျး အတောျစုံသူပဲဖွဈရာ အပေါငျးအသငျးလညျးမြားလှသညျ။မိုကျပေ့ရမျးပေ့ ဆိုတဲ့သူ အတောျမြားမြားဟာ သူ့ရောငျးရငျးတှေ ဖွဈလို့ … ။မောငျစိုးကို အပိုငျကိုငျထားနိုငျမှတော့ သူနှငျ့ဆကျနှယျရာ ပတျသကျရာပတျသကျကွောငျးတှကေ အလိုအလြောကျပါ လာခဲ့ရသညျ။
ဂိုဏျးစတားဆနျဆနျ သူကိုးကှယျအားထားရသညျ့ လူမိုကျကြောျကွီးကို သူမနှငျ့ တှေ့ဆုံခှငျ့ပေးခဲ့ရသညျ။ မောငျစိုး နညျးနညျးတော့ တငျးမိပမေယျ့ အာစရိတဈပိုငျးဖွဈနတောမို့ မတတျသာခဲ့ပါခြေ။ ဝါဝါမှနျ ဒီအခှငျ့အရေးကို အပီအပွငျအသုံးခလြိုကျသညျ။သူမအနနှေငျ့ ဆန်ဒရှိလြှငျရှိသလို မောငျစိုးကို မလိမျ့ တဈပတျနှငျ့ခြိနျးဆိုပွီး သူ့အဖောျတဈယောကျဖွဈစေ ခေါျလာခိုငျးဖို့ တှေးမိလိုကျသညျ။ ဒီတဈကွိမျက ပထမဆုံးအကွိမျပငျဖွဈတာမို့ မောငျစိုးတို့ နှဈယောကျသာမက သူမကိုယျတိုငျလညျး မကွုံစဖူး ရငျတုနျပနျးတုနျဖွဈနရေသညျဆိုတာ သူမမငွငျးနိုငျပါခြေ။ မောငျစိုးလီးက တုတျတုတျထှားထှားဖွဈ၍ ပိနျသှယျသောသူ့ခန်ဓာကိုယျနှငျ့တောငျ သိပျပွီးမလိုကျဖကျလှသလို ဖွဈနသေညျ။ လူမူကွို လီးတက်ကသိုလျဆိုတာမြိုး ကွားဖူးသလားလို့ … ။လီးက သူမတံတှေးရညျဝပွီး နီရဲပွောငျလကျလာသညျ။ တဆတျဆတျနှငျ့ တုနျခါနကော လဒဈကွီးပွူးထှကျနပေုံမှာ ဝါဝါမှနျစောကျပတျကို ခံခငြျစိတျတို့ ဟုနျးကနဲ အုံကွှလာစသေညျ။
မောငျစိုးဘောျဒါကွီး အောငျမိုးကလညျး လူပုံပြော့တိပြော့ဖတျပမေယျ့ ခပျညံ့ညံ့အစားထဲကတော့ ဟုတျမညျမထငျပါခြေ။ ဝါဝါမှနျစောကျပတျကို နူးနအေိနအေောငျ ဆှနှူးပေးနပွေီး စောကျပတျတဝိုကျကို လြှာဖွငျ့ အသှားအပွနျယကျလိုကျ စောကျပတျအကှဲကွောငျးကို အလြားလိုကျလြှာဖွငျ့ ယကျယကျကာ သပျတငျပွီး စောကျစိကလေးကို တဆတျဆတျလြှာထိုး၍ ဆှလိုကျ အစိထိပျဖူးကလေးအား ပါးစပျဖွငျ့ တပွှတျပွှတျစုပျကာ သှားနှငျ့ မနာမကငြျအောငျ ကိုကျခဲလိုကျ တဖနျ စောကျခေါငျးထဲလြှာသှငျးပွီး အတှငျးသားတှကေို လှညျ့ပတျမှှနှေောကျလိုကျလုပျနတောမို့ စောကျပတျကယားယံရုံမြှမကဘဲ ရှ သထကျရှ၍ နလေကော ပွငျးပွစှာဖွဈပေါျလာသောအလိုးခံလိုစိတျနှငျ့အတူ ဝါဝါမှနျတဈယောကျရူးမတတျပငျ ခံစားနရေပါတော့သညျ။ “လာ လာ အောငျမိုး မငျးလီးကို ငါစုပျပေးမယျ မောငျစိုး မွနျမွနျလိုးတော့ ကှာ ကွားလား မမ ပွောတာ ” “ဟုတျကဲ့ မမ ဝါ ” နှဈယောကျစလုံး ပွိုငျတူခေါငျးညိတျပွီး သူမစခေိုငျးသလို လိုကျနာလိုကျကွသညျ။
အောငျမိုးလီးကို ဘောငျးဘီဇဈဖွုတျကာ ကိုငျစမျးကွညျ့ လိုကျတော့ ဝါဝါမှနျလနျ့ဖပြျသှားသညျ။ သူ့လီးဘေးပတျလညျက အဖုဖုအထဈထဈတှကေို လကျနှငျ့ စမျးမိလိုကျလို့ပဲ ဖွဈသညျ။ဧကန်တ ဂေါျလီလီးပဲ ဖွဈရမညျ။ ဒီလိုလီးတှကေ ခံရတဲ့ မိနျးမတှရေဲ့တဏှာစိတျတှကေို ပိုမို တုနျလှုပျခွောကျခွားထကွှလာအောငျ ပွုမူနိုငျစှမျးရှိလှတာကို သူမကွားဖူးနားဝရှိခဲ့၍ ဖွဈသညျ။ ဝါဝါမှနျ၏ ကုနျးပေးထားသညျ့ ဖငျနှဈဖကျအကွားရှိ စောကျပတျအခေါငျးပေါကျကလေးထဲသို့ မောငျစိုးလီးက ကွပျသိပျစှာ ဖွငျ့ တဈရဈခငြျး တိုးဝငျလာသညျ။ သူမအနနှေငျ့ အားမနာစတမျးပွောရလြှငျ ကိုဘခကျလီးတောငျ မောငျစိုးလီးလောကျ မဆှဲဆောငျနိုငျတာ အမှနျပငျ။ လီးက အရှယျအစားခငြျး သိပျမကှာခွားလှဘဲ ဟိုက အတှေ့အကွုံမြားသလောကျ လိုးနညျးစုံကို ပိုငျနိုငျကြှမျးကငြျတာတဈခုပဲ ပွောစရာရှိသညျ။ မောငျစိုးဆောငျ့ခကြျကလညျး ထိထိမိမိ ရှိနသေညျ။လီးကွီးကို စောကျခေါငျးအဝမှာ လှညျ့ပတျထိုးမှှပွေီးမှ တရှိနျထိုးလိုးဆောငျ့ ခခြွငျးမို့ အဝငျနကျသလောကျ ထိခကြျပွငျးလှပါသညျ။
သူက အဆကျမပွတျပငျ တဇှပျတဖှပျဖှပျနှငျ့နအေောငျ သှကျသှကျကွီးဆောငျ့ပေးနပေသေညျ။အခကြျနှဈဆယျ သုံးဆယျကနေ အခကြျလေးငါးဆယျ အထိ မနားစတမျးပငျ ဆကျတိုကျ လိုးပေးနခွေငျးပဲဖွဈသညျ။ “စှပျဖှပျ ဘှတျ … ဘုတျ ဖတျ စှိ ဇှပျ ဘှပျ …ဘုတျ ပှပျ ဗှပျ …” “အငျ့ အိ အိ အငျ့ ဆောငျ့ မောငျလေး ဆောငျ့… တအားနဲ့ လိုးပေး အိ … အီး အီး ထိ … ထိတယျ ဆောငျ့ ဆောငျ့ မွနျမွနျ ဟငျး ဟငျး … ” လီးတဈခြောငျးကို အလိုးခံရငျး ကနြျလီးတဈခြောငျးဖွဈသညျ့ အောငျမိုးလီးကိုလညျး အပွတျတောငျလာအောငျ သူမပါးစပျဖွငျ့ စုပျ၍ စုပျ၍ ပေးနသေညျ။ လီးက မဟားဒယားကွီးတောငျမတျထကွှလာသညျ။ ဂေါျလီက ၁၂ လုံးထညျ့ထားတာမို့ လီးကနှဈဆလောကျပိုမို ကွီးထှားနသေညျ။ ဝါဝါမှနျ တငျးမခံနိုငျတော့ခြေ။မောငျစိုးဆောငျ့လိုးမှုနှငျ့ အတူ စောကျရညျတှေ တဈခြီပနျးလှှတျထှကျ သှားရသညျ။ သူက တဗှပျဗှပျနငျးဆောငျ့၍ ကောငျးတုနျးပငျရှိသေးသညျ။
“ကောငျးတယျ ငါ့မောငျရယျ မငျးလိုး လိုကျတာ မမ အားတှတေောငျကုနျသှားသလိုပဲ ဟငျး ဒီဖကျကိုလာ ပကျလကျပဲလိုးပေးတော့ ” မောငျစိုးကို ပကျလကျလိုးခိုငျးစဉျ အောငျမိုးကို သူမအပေါျကနခှေထိုငျစလေိုကျကာ သူမပါးစပျထဲ သူ့လီးသှငျးခိုငျးပွီး သူ့လီးကိုမွိနျရညျယှကျရညျနှငျ့ ဆကျလကျစုပျပေးလိုကျသညျ။လြှာနှငျ့လညျး လှညျ့ပတျယကျပေးသညျ။ထိုစဉျ … “အား မမ … မ… မရတော့ ဘူး … အ … အားးး အားး ” မောငျစိုး နောကျထပျအခကြျအစိတျလောကျ အားကုနျပငျသှနျ၍ ဆောငျ့လိုးရငျး သူ့လီးကို သူမ၏စောကျခေါငျးထဲမှ ဆှဲခြှတျလိုကျကာ လရညျတှကေို သူမဝမျးဗိုကျသားပေါျ ဗွဈကနဲဗွဈကနဲ ပနျးထုတျပဈလိုကျသညျ။ “ကိုစိုး လီးပေး … စမျးပါ ဒီ … ဒီကိုလာ မွနျမွနျ … ” ဆိုပွီး ဝါဝါမှနျက သူ့လီးကို အမွနျပငျဆှဲယူလိုကျရငျး မောငျစိုးလီးက လကျကနြျလရညျတှကေို အကုနျအစငျပွောငျရှငျးသှားအောငျ စုပျပေးလိုကျသညျ။အောငျမိုးလညျး ကောငျးနပွေီဖွဈ၍ သူမကို… “မ ဝါ ကြှနျတောျ လိုးခငြျ ပွီ ” “လိုးပါ မောငျလေး ကောငျးကောငျး လိုးနောျ …မငျး လီး… ကိုတော့ မမ ခပျလနျ့လနျ့ပဲ ” ဆိုပွီး ပွောလိုကျက သူမပေါငျနှဈဖကျကို သူလိုးနိုငျအောငျ ထပျမံ၍ ပွဲပွဲကားကားလုပျပေးလိုကျပသေညျ။ မောငျစိုးတဈခြီလိုးထားသညျ့ သူမစောကျပတျကွီးကလညျး ပို၍ပငျ ပွဲကားသှားသညျ။
အောငျမိုး အပီအပွငျကွီး လိုးပပွေီ။ ဝါဝါမှနျ့ ပေါငျနှဈဖကျကို ဟိုဖကျဒီဖကျဆှဲဖွဲလိုကျရာက ပွဲဟဟစောကျပတျအဝမှာ သူ့လီးတေ့ခြိနျ၍ ဇှိ စှတျ ဗွှတျ ဆိုပွီးတဈလကျစတညျး ဆောငျ့လိုးခလြိုကျခွငျး ဖွဈသညျ။ “အ အ …မောငျ … ေ မာငျ လေး … အိ… အငျ့ … ” ဝါဝါမှနျ မခံမရပျနိုငျအောငျကောငျးသှားသညျ။ဂေါျလီသီးတှကေ စောကျဖုတျအတှငျးနံရံမြားကို ကွမျးတမျးစှာပှတျဆှဲသှားပွီး စောကျဖုတျယားယံသမြှကို ဖွဖြေောကျပေးလိုကျသလိုဖွဈသှားတာမို့ သူ့ကို အထူးတလညျ ကြေးဇူးတငျမိသှားသညျ။ “ကောငျး ကောငျး … လိုကျတာ … မောငျလေးရယျ ” ဆိုပွီး သူမစကားပငျ ဟဟ မပွောနိုငျရှာဘဲ လညျခြောငျးထဲနငျနသေလို ဖွဈသှားရသညျ။ အောငျမိုး လီးဝငျအောငျ အတောျကလေးအားစိုကျ၍ သှငျးလိုကျရသညျ။စောကျပတျက အလိုးခံဖူးပွီးသားပမေယျ့ ဂေါျလီတှေ တငျးခံနသေညျ့ အတှကျ စောကျခေါငျးအဝကလေးမှာ တဈတဈဆို့ဆို့ ဖွဈနရေပွီး ဇောခြှေးပြံအောငျ အားနှငျ့မှှနှေောကျ ဖိဆောငျ့သှငျးလိုကျမှသာ ဂေါျလီလုံးမြားက စောကျခေါငျးထဲကို ခကျခကျခဲခဲ ထိုးဖောကျဝငျရောကျသှားနိုငျခဲ့သညျ။
သူခြှေးပြံနသေလို သူ့ အလိုးခံရသူ ဝါဝါမှနျခမြာမှာလညျး စောကျပတျနှဈခွမျးဗွနျးဗွနျးကှဲမတတျ သှေးထှကျအောငျခံစားရသညျပငျ။ “အား မောငျလေး အောငျမိုး ပွနျမထုတျနဲ့ဦး ဒီအတိုငျးခဏစိမျထားပေးပါ … မငျး ဂေါျလီလုံးကွီးတှကေ မမ အခေါငျးလေး ထဲမှာ ဖိလှိမျ့ပဈနသေလိုပဲ ဟူး အူးးး နညျးနညျးခငြျး အသာကလေးလိုးပေး အငျးအငျးဟုတျ ဟုတျပွီ … အဲ့ဒီအတိုငျးပဲ ဆောငျ့ပေးထား နောျ … ဟုတျလား …အမလေး အာ့ … အ အလာ့ အမရေေ …နာ နလိုပျတာ ကြှတျကြှတျ ကြှတျ အ အားး ကောငျးတယျ အငျး အငျးးး ဆောငျ့ ဖွေးဖွေး ခငြျးဆောငျ့ မလောနဲ့ မောငျလေး ရေ … အား အ အိ အိ ” ဝါဝါမှနျ လကျနှဈဖကျဖွငျ့ သူ့ခါးကို ဖကျထားလိုကျမိသညျ။သူက လီးအရငျးထညျ့သှငျးထားရာကနေ ဖွညျးဖွညျးခငြျးလီးကို ကလနျ့ထိုးသလို အထကျအောကျဘယျညာ လှညျ့ပတျထိုးမှှပေေးနလြှေကျ ရှိပွီး အနညျးငယျနာကငြျမှုဝဒေနာ သကျသာလာတော့ မှသာ ဝါဝါမှနျသူ့ကိုတဈခကြျခငြျး ပွနျလညျ၍ ဖိဆောငျ့ လိုးစလေိုကျပါသညျ။ မောငျစိုးက သူ့လီးကိုပွနျတောငျလာအောငျ ဂှငျးထုပေးနသေညျ။အောငျမိုး နညျးနညျးလေးအရဲစှနျ့ပွီး သူ့လီးကို သူမစောကျခေါငျးလေးထဲသို့ အခကြျနှဈဆယျလောကျ လိုးသှငျးလိုးထုတျလုပျလိုကျသညျ။ဝါဝါမှနျ ဘာတဈခှနျးမြှ မပွောတော့ပါ။ အောငျ့ခံနပေုံရသညျ။
သူမစောကျပတျတဝိုကျမှာလညျး အရညျမြားရှှဲနဈနပွေီး လိုးရတာ ရှောရှောရှူရှူပွနျဖွဈလာသလိုရှိတာမို့ အောငျမိုး ဖီလငျအပွတျတကျလာကာ တဇှပျဇှပျတဗှပျဗှပျနှငျ့ မွိုငျနအေောငျပဲ လိုးဆောငျ့နလေိုကျတော့ သညျ။အမှနျမှာ ဝါဝါမှနျ သူ့လီးအဝငျကောငျးလှနျး၍ တဈခြီနှဈခြီမက သုံးခြီတိုငျအောငျ ခရီးပေါကျခဲ့ပွီဆိုတာကို အောငျမိုး အတှေ့အကွုံနုသေး၍ သတိမထားလိုကျမိခွငျးပငျဖွဈသညျ။ ဝါဝါမှနျ တဈယောကျ တောျတောျကလေး ကောငျးသှားသညျ။ အောငျမိုး၏ ဂေါျလီလီးကို အသညျးခိုကျအောငျပငျ နှဈထောငျးအားရ ရှိသှားရလသေညျ။သူ့ခါးကိုမလှတျစတမျးဖကျတှယျလိုကျရာက ဝါဝါမှနျက … “အောငျမိုးရေ မငျး သဘောရှိသာ လိုးပတေော့ မမ ခံလို့ ကောငျးနပွေီကှယျ လိုးပါ လိုးစမျး ခပျကွမျးကွမျးသာ ဆောငျ့လိုးပတေော့ ” ပွောရငျး သူမခါးလေးကိုအောကျကနကေော့၍ ကော့၍ တငျပါးကွီးနှဈဖကျကို ပငျ့လိုကျမွှောကျလိုကျနှငျ့ ပကျပကျစကျစကျပငျ အလိုးခံပဈလိုကျပသေညျ။ အောငျမိုးနှငျ့ သူမ အကောငျးကွီးကောငျးနစေဉျမှာ ကိုစိုးကလညျး သူမနို့အုံ အိအိကွီးနှဈလုံးကို ကိုငျဆုပျဖစြျနယျကာဖွငျ့ နို့ကို ခပျကွမျးကွမျးစို့ပေးလိုကျလရော အား အီးကနဲ စိမျ့နအေောငျကောငျးလှနျးလှသဖွငျ့ ဝါဝါမှနျ တဏှာစိတျမထိနျးနိုငျရှာတော့ဘဲ စောကျရညျမြား တရကွမျးပငျ ပနျးလှှတျပဈလိုကျရပါလသေညျ။
“အားအား ဆောငျ့မွနျ မွနျ လေးဆောငျ့ အောငျ … အောငျမိုးရဲ့ဟငျး ဟငျး အ အငျးး …ဟငျးးး ဟငျးးး ” ကော့ပြံ ထှနျ့လူးရငျး အတနျကွာအောငျ အောငျမိုးလညျး ဆကျလိုးနပွေီး သူ့လရညျတှေ သူမစောကျခေါငျးလေး ထဲကို တဗွဈဗွဈနှငျ့ ဆောငျ့ကွီးအောငျ့ကွီး ပနျးထှကျသှားခြိနျကမြှသာ နှဈယောကျသား အားပြော့ကာ ငွိမျကသြှားခဲ့ရသညျ။ “ကောငျးလိုကျတာ မောငျလေးရယျ ” “ကြှနျတောျရောပဲ မမ ဝါေ ရ ” အောငျမိုးက ပွောပွီး သူမကိုဖကျနမျးလိုကျသညျ။ “မမနား ဦးမလား ဆကျလိုးကွမလား ” မောငျစိုး သူမနားနားကပျကာ မေးလိုကျတော့ ဝါဝါမှနျက “ဒီအတိုငျးဆကျလိုးရငျ ငါသလေိမျ့မယျ ခဏနားပွီးမှ ဆကျလုပျတာပေါ့ ” “ကောငျးပွီ မမသဘောပါပဲ ” ဆိုပွီး သုံးယောကျသား ပှတျသီးပှတျသပျလုပျကာ တဈယောကျက သူမနို့ကိုငျလိုကျ တဈယောကျက သူမစောကျပတျနှိုကျလိုကျ လုပျနကွေပွီး အတနျကွာတော့မှ ဝါဝါမှနျက မောငျစိုးနှငျ့ အောငျမိုးတို့ နှဈယောကျ၏လီးတှကေို ဟိုစမျးဒီစမျး လိုကျလံကိုငျတှယျ ဆုပျဆှဲကစားနရောက … “မငျးတို့နှဈယောကျ တဈယောကျအပေါျ တဈယောကျအောကျမလိုးခငြျဘူးလား ”
“ဘယျလို လိုးရမလဲ ပွောပါ မမ ” “အငျး တဈယောကျက စောကျပတျလိုး … တဈယောကျက မမဖငျကို လိုးပေါ့ ” “မ မ ခံနိုငျရငျ လိုးခငြျတာပေါ့ ” သူတို့နှဈယောကျအပွောကွောငျ့ သူမခိကနဲ ရယျလိုကျမိရငျး … “ဒါဆိုရငျ အောငျမိုးပကျလကျလှနျအိပျလိုကျ … မငျးလီးကို မမလိုးပေးမယျ … ကိုစိုးက အနောကျကနမေမဝါ ဖငျကိုလိုးပေး … ဖွဈတယျမဟုတျလား လီးကိုတံတှေးဆှတျပွီးမှ … လိုးရမယျနောျ ” “သိပျကောငျးတဲ့အစီအစဉျပဲ မ မ ဝါ ရယျ ဟငျး ဟငျး ဟငျး ” “ပွီးတော့ ပွောရဦးမယျ အသံလညျးသိပျမထှကျကွစနေဲ့ဦး … မငျးတို့ အဈကို နိုးလာရငျ အားလုံး… ဒုက်ခရောကျကုနျလိမျ့ မယျ… ကွားလား မမပွောတာ ” “ဟုတျကဲ့ ” “ကွားပါတယျ မမ ရဲ့ ” သုံးယောကျသား လုပျငနျးပွနျစကွသညျ။ အောငျမိုးက သံမံတလငျးပေါျမှာ ပကျလကျအိပျခလြိုကျပွီး သူမကအပေါျစီးမှနေ၍ အောငျမိုး၏ ဂေါျလီလီးပေါျ တကျထိုငျကာ သူမစောကျပတျထဲကို လီးသှငျးပေးလိုကျသညျ။ တဈခကြျနှဈခကြျဖိဆောငျ့ကာ ထိုငျခရြငျး လီးကွီးတဝကျခနျ့ အဝငျမှာ အောငျမိုးရငျဘတျပေါျမှောကျအိပျခလြိုကျပွီး သူမဖငျကို အနောကျဖကျသို့ ခပျကော့ကော့လေးလုပျ၍ ကုနျးထောငျပေးလိုကျရာ အသငျ့စောငျ့နသေညျ့ ကိုစိုးက သူမဖငျသားနှဈဖကျကို ဖိဖွဲကိုငျ၍ စအိုပေါကျ ဟတတ ကလေးကို သူ၏ တံတှေးဆှတျထားသောလီးကွီးဖွငျ့ ခပျဆတျဆတျကလေး ထိုးဆောငျ့ ထညျ့လိုကျပတေော့၏။
“အ အို့ အိ ဟငျ့ အငျ့ အ အားး အု အူးးး အလာ့ လား … ဟငျးမောငျစိုး ဆောငျ့ ဆောငျ့ …မငျးလီးကို … မမအထဲ … ဖိပွီး သှငျးပဈလိုကျ … ရ ရတယျ လိုး … လိုးစမျးခပျသှကျသှကျဆောငျ့ … အိ အငျ့ … ဟုတျ ဟုတျပွီ ” “ဖှပျ ပှပျ ဇှပျ … ဗွိ ပွှတျ … စှိ ဖှပျ ဇှပျ ဘုတျ ဖှပျ … ဘုတျစှိဖှပျ … ဗှပျ ဘှတျ ဖှပျ … ” မီးကုနျယမျးကုနျ ဆောျကွသညျ။ အသံမထှကျနှငျ့ ဆိုသညျ့တိုငျ ဝါဝါမှနျကိုယျတိုငျရဲ့နှုတျမှ နာကငြျမှု ရမ်မကျသိပျသညျးမှု ပွှနျးတီးသညျ့ … ” အငျ့ … အိ အိ … အငျ့ … အီး ဟငျ့ … ဟငျ့ … အှနျးး အငျ့ …” ဟူသော အသံတဈစှနျးတဈစကမူ တားမနိုငျဆီးမရ တဈခကြျတဈခကြျ ပှငျ့ အံ ထှကျပေါျလာခဲ့ရလြှကျ … ။ ဘုတျ ဇှပျ ဘုတျ ဖတျ ဖှပျ …ဘှတျ ဗှပျ …ဇှပျ … ဟူသညျ့ သူတို့ သုံးယောကျထံမှ အသားဆိုငျခငြျး ရိုကျခတျ လိုးဆောငျ့ ကွရာမှ ထှကျလာသညျ့ အသံလှိုငျးမြားကလညျး ညဉျ့လယျယံကို လှုပျနှိုးဘိသညျ့ အလား အိမျနောကျဖေးရှိ မွကေမ်ဗလာမှေ့ယာထကျမှာ ဆူညံငရဲပှကျ၍ နကွေပတေော့ သညျ။
သုံးယောကျစလုံး အကောငျးကွီး ကောငျးသှားကွသညျ။ အောငျမိုးရော မောငျစိုးနှငျ့ ဝါဝါမှနျကိုယျတိုငျရော စောကျပတျနှငျ့ဖငျကို တဈလှညျ့စီ လိုးဆောငျ့ကွရာကနေ အောငျစိုးလညျး လီးတှအေောငျ့ပွီး ကိုစိုးလညျး သုကျပငျမထှကျနိုငျအောငျ ဖွဈကွရလြှကျ ဒှါရနှဈပေါကျစလုံး လီးနှငျ့ပယျပယျနယျနယျ အလိုးခံလိုကျရသော ဝါဝါမှနျမှာကား အကောငျးအဆိုးနှဈတနျရောပွှနျးသညျ့ ခံစားမှုအောကျမှာ ရာဂစညျးစိမျကို အလြှံပယျကွီးရရှိသှားပွီး မွပွေငျပေါျမှာပဲ ခွလေကျမသယျနိုငျအောငျ ဖလကျပွသှားခဲ့ရပတေော့သညျ။ မောငျစိုးတို့ နှဈယောကျပွနျသှားပွီး နာရီဝကျလောကျကွာတော့မှသာ သူမမှာ ကိုယျ့အိပျယာပေါျကိုယျ ပွနျရောကျအောငျ မနညျးကွီး ကွိုးစားပမျးစား လြှောကျလှမျးလာခဲ့ရ လသေညျ။ မနကျနအေတောျကွီးမွငျ့မှ ဝါဝါမှနျအိပျရာက နိုးလာသညျ။လငျဖွဈသူ ကိုတငျမောငျကား နံနကျစာကို ကိုယျ့ဖာသာပငျ မှှနှေောကျစားသောကျကာ အလုပျခှငျရှိရာသို့ အခြိနျမှနျပငျ ထှကျခှာသှားလပွေီ။ သူ့အနနှေငျ့ … မနေ့က နေ့ရောညပါ တဈခြီစီလောကျ သူ လှနျလှနျကြူးကြူး ကာမဆကျဆံမိခဲ့ ၍ မယားခြောကလေးခမြာ အိပျယာမှစောစောမထနိုငျဘဲဖွဈကာ တောျတောျကလေးပနျးလနြရှောလိမျ့မညျဟုပငျ ထငျမွငျမိနမေလား မပွောတတျပါခြေ။
ဒီတဈရကျလုံးလုံး ဝါဝါမှနျ ဘယျကိုမှမသှားတော့ဘဲ အိမျမှာပဲ ဇိမျနှငျ့နှပျကာ အနားယူနလေိုကျပွီး မနေ့ကတဈနေ့တာလုံး သူမ ခံစားရရှိခဲ့ရသညျ့ လောကစညျးစိမျကို ပွနျလညျ စမွုံ့ပွနျ၍ ဖီလငျယူကာ နမေိပသေညျ။ ညနစေောငျးလောကျမှာ မောငျစိုး မလညျမဝယျနှငျ့ သူမဆီကို ရောကျရှိလာသညျ။ “ကိုကြောျ ပွနျရောကျလာလို့ မမဝါ ရေ ဒီညအကွောငျးတဈခုခု ပွပွီး အပွငျထှကျခဲ့လို့ မရဘူးလား ” ဝါဝါမှနျ သကျပွငျး ဟငျးကနဲ ခလြိုကျမိသညျ။ကြောျကွီး ဆိုတဲ့သူကို သူမ လှနျဆနျလို့တော့ မရ။ ကိုယျ့ဖကျက အတတျနိုငျဆုံး လိုကျလိုကျလြောလြောဆကျဆံနိုငျမှသာ ရရှေညျအတှကျအကြိုးရှိလိမျ့ မညျဖွဈကွောငျး သူမတှေးမိပါသညျ။ “မမ ကွံကွညျ့ဦးမယျလေ ကိုစိုး သူပွနျလာရငျ တဈခုခုပွောဆိုပွီး ထှကျခဲ့တာပေါ့ မငျးခါတိုငျးနရောကပဲ စောငျ့နေ ကွားလား ကိုစိုး ” “ဟုတျကဲ့ မမ ဝါ … ကြှနျတောျတို့ ညနမှေ ပွနျ တှေ့ကွမယျ နောျ ” “ကောငျးပွီ မောငျလေး ” လငျတောျမောငျ ပွနျလာခြိနျမှာ သူမအသငျ့ ဖွီးလိမျးပွငျဆငျပွီးနပွေီ။
ပဲခူးမှ ကြောငျးနဖေကျ သူငယျခငြျးမတဈယောကျ ကားအကျဆီးဒငျ့ဖွဈ၍ သှားရောကျကွညျ့ရှုမညျဖွဈပွီး နှဈရကျလောကျနပွေီးမှ ပွနျလာမညျ ဖွဈကွောငျးမြားပွောဆို၍ ကိုတငျမောငျလညျး … “ဒါတော့ သှားကိုသှားရမှာပေါ့ သူငယျခငြျးခငြျး အားပေးရမယျ့ ဝတ်တရားရှိတယျ အကြိုးအကွောငျးလညျး ပွနျပွောပွနောျ ဝါဝါ ရယျ ” ဆိုပွီး သဘောတူလကျခံ၍ အိမျကနေ ကားဂိတျသို့သှားရနျ တက်ကစီတဈစီးရှာမညျဆိုပွီး ထှကျခလြာလိုကျသညျ။ တဈလမျးကြောျက အိမျတဈအိမျရှေ့မှာ မောငျစိုးစောငျ့နသေညျ။နှဈယောကျသား ကားတဈစီးငှား၍ ကြောျကွီးရှိနမေညျဆိုသော ရပျကှကျတဈခုထဲသို့ နာရီဝကျခနျ့ ကားစီးပွီးရောကျရှိလာခဲ့ကွပါသညျ။ ကြောျကွီးက စောငျ့နပေါသညျ။သူ့ပုံစံက လူမိုကျလို့ မထငျရပါ။အသကျ ၄၀ ဝနျးကငြျအရှယျခနျ့ အသားလတျလတျ နှာတံပေါျပေါျ ရုပျရညျသနျ့ပွနျ့ပွီး သပျရပျစှာဝတျစားထားလြှကျ အရပျကတော့ ၆ပေ နီးနီးလောကျရှိမညျ။ ဝါဝါမှနျအနနှေငျ့ သူနှငျ့တဈကွိမျတှေ့ဆုံဖူးပွီးဖွဈရာ နှဈယောကျသား တရငျးတနှီးပငျနှုတျဆကျလိုကျကွပွီး သူ့အနီးမှ ဆကျတီခုံတဈခုမှာ ဝငျထိုငျလိုကျပါသညျ။
“ဝါဝါ အခြိနျရတယျမဟုတျလား ” “ရပါတယျ အိမျကို တဈရကျနှဈရကျဆိုပွီး ပွောခဲ့ပါတယျ ” သူက လကျဖြောကျတဈခကြျတီးပွီး အားရကြနေပျသောအပွုံးနှငျ့ … “အိုကေ …ကဲ ဒါဖွငျ့ ဒီနားလာဦး မငျးကို ဆုခရြမယျ ” ဝါဝါမှနျ သူ့အနားတိုးကပျထိုငျလိုကျတော့ သူကခါးကိုပှေ့ဖကျပွီး သူမနှုတျခမျးကို ပွှတျကနဲ လာနမျးသညျ။ ဒီနောကျ မောငျစိုးဖကျကို လှမျးကွညျ့ကာ “အပေါျတကျသှားလိုကျ မောငျစိုး မငျးအဆငျပွအေောငျ ကိုယျစီစဉျပေးထားတယျ လိုအပျမှ ငါခေါျလိုကျမယျ ကွားလား ” “ဟုတျကဲ့ ကိုကြောျ ” မောငျစိုးလညျး သူ့ကိုရှောငျခိုငျးလိုကျမှနျး သိပွီး အပေါျထပျသို့ တကျရသညျ့ လှကေားထဈမြားအတိုငျး လှမျးတကျလာခဲ့လိုကျသညျ။ အပေါျရောကျတော့ သူ့ကို မိနျးမငယျကလေးတဈယောကျက စောငျ့ကွိုနတောတှေ့လိုကျရသညျ။ အငျး …ဒါဟာ သူ့အလိုဖွညျ့ဆီးပေးလို့ ငါ ပွနျခံစားရတဲ့ ဆုလာဘျပဲ လကျမလှှတျစနေဲ့ မောငျစိုး …ဟူ၍ မောငျစိုးတဈယောကျ ကိုယျ့ဖာသာကိုယျ စိတျထဲကပွောရငျး ပွုံးမိသှားရပသေညျ။ ကြောျကွီး သူ့အရှေ့စားပှဲပေါျက ဘလကျလဘေယျပုလငျးထဲကနေ အရကျလကျနှဈလုံးခနျ့စီ ဖနျခှကျနှဈလုံးထဲ လောငျးထညျ့ပွီး စပျလိုကျသညျ။တဈခှကျကို ဝါဝါမှနျထံလှမျးပေးသညျ။
ကနြျတဈခှကျက သူ့အတှကျ … “ကို ကွီး ဟငျ့ ဟငျ့ …” “…… …… ” ဝါဝါမှနျ ဖွညျးဖွညျးခငြျးမော့ခလြိုကျသညျ။ သူမလညျခြောငျးထဲ ပူကနဲ …အကောငျးစားအရကျမို့ အဝငျတော့ မဆိုးလှပါ။နောကျတဈခှကျ …ထပျမံ၍ ခြိဈကလေး မွုံ့လိုကျ နောကျထပျတဈခှကျမော့သောကျလိုကျ ပူကနဲ ပူကနဲ ရငျထဲမှာလညျး နှေးကနဲသိမျ့ ကနဲ …သူမမကြျနှာကလေးက ဘလကျလဘေယျ အရှိနျကွောငျ့ထငျသညျ။ နီနီမွနျးမွနျး သှေးရောငျကလေးသမျးပွီး တဈမြိုးပငျ ခစြျစရာကောငျးနသေေးတော့ သညျ။ နှဈယောကျသား ထိုငျနရောကထလိုကျတော့ သူမကိုယျလေး အရှေ့ကို နညျးနညျးယိုငျလို့ သှားရသညျ။ ကြောျကွီး သူမပုခုံးကလေးကို အသာထိနျးကိုငျကာ အိပျခနျးဆီသို့ လှမျးလာခဲ့ကွပွီ။ “ကိုကြောျ ဟငျးဟငျး ပြောျတယျ ဒီည ဝါဝါတို့ အေးဆေးနရေအောငျနောျ ကိုကြောျလာတာသိလို့ ဝါဝါ ပဲခူးမှာနှဈရကျနမေယျပွောခဲ့တယျ သိလား ” ဝါဝါမှနျ မကြျလုံးကလေးစငျးကာနသေလောကျ စကားကဖွငျ့ သှကျနသေညျ။
အိပျခနျးထဲရှိကုတငျကယြျကွီးပေါျမှာ နှဈယောကျသား ကိုငျကွတှယျကွ ဖကျကွနမျးကွနှငျ့… ကြောျကွီးက ဝါဝါမှနျကို သူတှေ့ဖူးကွုံဖူး သမြှ မိနျးကလေးတှထေဲမှာ အခိုကျဆုံးဆိုပွီး တောျတောျကလေး အရေးပေး ဆကျဆံကာ ခစြျစခငျစ သမီးရညျးစားစုံတှဲမြားလို တရှိုကျမကျမကျ နမျးစုပျလို့မဝ နိုငျအောငျပဲရှိနပေေးသညျ။ ဝါဝါမှနျကကြောျကွီး ခွရေငျးဖကျဆီ ကိုယျကလေးလြှောဆငျးလိုကျပွီး သူ့ပုဆိုးကိုခြှတျခလြိုကျရာက အတှငျးခံကိုပါ ဆှဲခြှတျ၍ သူ့ဘောငျးဘီအောကျကနေ ထှကျပေါျလာသော လီးကွီးကိုဆုပျကိုငျကာ လှညျ့ပတျကွညျ့ရှုရငျး သူမနှုတျခမျးကလေးဖွငျ့ အသာအယာပငျနမျးစုပျလိုကျပါသညျ။ကြောျကွီးလီးမှာ မတောငျသေးသောျလညျး ပငျကိုယျကွီးသူဖွဈ၍ လကျတဈဆုပျစာနီးနီးလောကျရှိနတောတှေ့ရပသေညျ။ ရှညျလညျးတောျတောျရှညျသညျ။ သူ့လီးက အောငျမိုးလီးလို ဂေါျလီထညျ့ထားတာမြိုး မဟုတျပမေယျ့ လုံးပတျရော အလြားပါ ကွညျ့ကောငျးသညျ့ လီး ဖွဈ၍ မိနျးမတို့အကွိုကျဟုပငျဆိုရမညျ။ဝါဝါမှနျလကျက လီးကိုဂှငျးတိုကျသလိုဆောငျ့ဆောငျ့ပေးလိုကျပွီး လီးတဈခြောငျးလုံးအား ပါစပျဖွငျ့စုပျငုံ၍ လီးဒဈထိပျဖူးကို လြှာနှငျ့ဝေ့ဝိုကျယကျပေးလိုကျ လီးကိုယျထညျ တဈလြှောကျကို အသှားအပွနျလြှာနှငျ့ ယကျကာသပျကာဖွငျ့ ဂှေးဥနှဈလုံးကိုလညျး ပွှတျကနဲပွှတျကနဲ နအေောငျ တယုတယနှငျ့ စုပျယူလိုကျသေးသညျ။
လီးကွီးတဖွညျးဖွညျးတောငျမတျကွီးထှား လာကာ အကွောအပွိုငျးပွိုငျးထလို့ လာသညျ။ ဒဈကွီးက အပွူးသားနှငျ့ တဆတျဆတျတုနျခါနပွေီး သူမကို ခေါငျးညိတျဖိတျခေါျနသေညျ့အလား … အရကျရှိနျနှငျ့ ရာဂအရှိနျရောပွီး နဂိုကတညျးက အလိုးခံဖို့စိတျစောနသေူပီပီ ဝါဝါမှနျ သူ့လီးကို အပွတျတောငျလာအောငျ ငုံ့ကာငုံ့ကာ ယကျလိုကျစုပျလိုကျလုပျ၍ လီးခြောငျးကို ဆှဲဆှဲဆနျ့ နကော အလြား ၈ လကျမသာသာရှိသညျ့ လီးကွီးက တဈစတဈစပိုမို၍ သနျမာတောငျ့တငျးလာသလိုထငျမှတျရပွီး ကြောျကွီးလညျး သူမကိုယျလေးကို သူ့ဖကျကို ဆှဲယူ၍ “လိုးခငြျပွီ ဝါဝါရယျ မလိုးခငျ မငျးစောကျပတျကလေး ကပျထိုးပေးစမျးပါ စောကျပတျကို အားရအောငျ ကွညျ့ခငြျလို့ ” လို့ပွောရငျး ဝါဝါမှနျအားထရပျစလေိုကျတော့ သူမကိုယျလေးက ထိုငျနသေညျ့ ကြောျကွီးမကြျနှာအရှေ့မှာ သူ့ကို ကားရယားကွီး ခှရပျလိုကျသလိုဖွဈသှားပွီး စောကျပတျနှငျ့မကြျနှာ အပျမိရကျသားဖွဈသှားလသေညျ။ ကြောျကွီး ဘာဂြာအစှမျးပွလေ ပွီ။ စောကျပတျကို လကျခြောငျးမြားနှငျ့ မညှာမတာ ထိုးစိုကျသှငျးကာ ဆောငျ့ဆောငျ့ပေးလြှကျ စောကျစိကလေးကို ပါးစပျဖွငျ့ကိုကျငုံခဲ၍ လှုပျနှူးကာ ဆှပေးနသေညျ။ စောကျပတျကိုတပွတျပွတျ လြှာနှငျ့ယကျပေးသညျ။
အရညျလိုကျလာမှနျးသိတော့ သူပိုအားတကျလာပွီး စောကျပတျအကှဲကွောငျးကို အောကျမှအထကျသို့ ဝကျပကျသညျ့နှယျ ယကျယကျသပျတငျပဈလိုကျကာ အခေါငျးကလေးထဲလြှာသှငျးမှှေ့ထိုးပွီး စောကျစိကို နှာခေါငျးထိပျနှငျ့ ထိုးထိုးဆှ ပေးလိုကျတော့ ဝါဝါမှနျ အားးး …ကနဲကော့ပြံတကျလာခဲ့ရ ပွီး … “အိအီး မရတော့ ဘူး ကို ကိုကြောျ လိုးတော့ တောျပွီ လိုးပေးတော့ ဝါဝါ ယားလှနျးလှပွီ ” “ဘာကို …လိုးရမလဲ ဝါဝါ ရ ယျ ” “ဟငျ့ ဟငျ့ စောကျ … စောကျပတျကို ” “မဟုတျသေးဘူး… ဆကျ ပွော ” “စောကျ … စောကျခေါငျးထဲကို ကိုကြောျ့ …လီးကွီးနဲ့ လိုး … လိုးပေး ပါ လိုးပါမွနျမွနျ ကိုကွီးရယျ ဟငျး ဟငျး ” ဝါဝါမှနျတဈယောကျ အပွတျဟော့နပွေီ။ လူကလညျးထှနေတောမို့ စိတျထဲရှိတာကို ဘယျလိုမှအောငျ့အညျး မြိုသိပျမထားနိုငျဘဲ ဖွဈကာ တကြီကြီ တောငျးဆိုနပေသေညျ။ “လိုးမှာပေါ့ ကိုယျ မလိုးခငျ ဝါဝါကိုယျ့လီးကို အရငျလိုးပေး ပါလား ” “ရတယျ လိုးပေးမယျ ဝါဝါ့ စောကျပတျထဲ လီးဝငျရငျတောျပွီ ကနြျတာ ဘာဖွဈဖွဈ ” ဆိုပွီး ဝါဝါမှနျသူ့ကို တှနျးလှဲခလြိုကျရာက သူ့ကိုယျပေါျခှ၍ ထိုငျခလြိုကျပါသညျ။
သူ့လီးကွီးက အစှမျးကုနျတောငျမတျပွီး မိုးပေါျထောငျနသေလိုရှိတာမို့ ဝါဝါမှနျဖငျသားအိအိကွီးနှဈဖကျက သူ့လီးအပေါျကနတေညျ့တညျ့မတျမတျတေ့ခြိနျ၍ ဆောငျ့ထိုငျခလြိုကျလရော စောကျခေါငျးပေါကျထဲကို လြှောကနဲ ထိုးနဈ စိုကျဝငျသှားခဲ့ရပွီး … “အား ကောငျးလိုကျတာကိုရယျ ကို့လီးကွီးကို ဝါ ဝါ တော့ … အားရ လိုကျတာကှယျ “ဆိုပွီး … ဝါဝါမှနျ အဆကျမပွတျကြုံး၍ ဖိကာဖိကာနှငျ့ ဖငျကွီးကိုတလိမျ့လိမျ့နအေောငျ ဆောငျ့ထိုငျခနြပေတေော့၏။ လီးကွီးက စှိကနဲ ဇှပျကနဲ စောကျရညျတှလေညျး အလြှံပယျကွီး ယိုစီးကလြာရကာ အဝငျခြောလှတာကွောငျ့ ဆောငျ့ကောငျးကောငျးနှငျ့ လိုးဆောငျ့ခရြငျး အတနျငယျကွာတော့ ဝါဝါမှနျတဈယောကျ နညျးနညျးအမောဖောကျလာ၍ သူ့ရငျဘတျပေါျကို မှောကျအိပျခလြိုကျပွီး အမောဖွနေလေိုကျကာ … “နို့ကို စို့ပေး ကိုကြောျ ကိုကြောျနို့စို့ တာ ခံခငြျလို့ … ” “စို့ ပေးမယျ ဖငျကို ဖွေးဖွေးခငြျးလှုပျပွီး ဆောငျ့ပေး ကိုယျ့လီးက စောကျပတျနဲ့မတှေ့ရတာကွာပွီ … ခုလို စောကျပတျထဲမှာ လီးစိမျပွီး … ထညျ့ထားရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး ” “ဟငျး မယုံဘူး ဒီလီးလား စောကျပတျမလိုးဘဲနဲ့ နနေိုငျမှာ ဟှနျးး ” “တကယျပွောတာ ခုတလောအလုပျမြားလို့ ဘယျစောျမှ မလိုးဖွဈဘူး ” “ဒီလိုဆိုရငျလညျး … လိုး …လိုးပါရှငျ ကြှနျမစောကျပတျကို တဝကွီးလိုး ဒီနှဈရကျလုံးလုံး မအိပျဘဲနဲ့လိုးစမျးပါ ကြှနျမစောကျပတျကှဲ အောငျ ခံပေးမယျ… ဟငျး ဟငျး ဟငျး ” ဝါဝါမှနျကိုယျလေးကိုပွနျကွှပွီး သူ့လီးကို ထပျမံလိုးဆောငျ့နလေိုကျသညျ။
“ဖှပျ ဇှပျ… ဘုတျပွှတျ ဗွှတျ ဗှိ စှတျ… ဖှပျ ဇှပျဘုတျဖတျ … ဘတျဗှပျ… ဘုတျ ဖှပျ ” “အား ကောငျးတယျ … ဆောငျ့ ဆောငျ့ ကိုယျအောကျကနေ ကော့လိုးပေးမယျ ကဲ … ကဲ ဟငျး …ဟငျး ” “အ အား ကြှတျကြှတျ ကိုကြောျ ရယျ လီးကွီးက ကောငျးလှနျးလိုကျတာကှယျ အငျးး အငျးးး လိုး လိုးပေး ကော့ထိုးပေး ကြှနျမလိုးတာရော ကောငျးရဲ့လား ဟငျ့ ဟငျ့ ” “ကောငျးတယျ ဆကျလိုးပေး … တောကျ နငျ့ဖငျကွီးနှဈဖကျက အယျနလေိုကျတာကှာ ဖငျသာလိုးပဈလိုကျရ တောျတောျဆိမျ့နမှောပဲ ” “ဖငျလိုးခငြျရငျလညျးရ တယျ ညတဈရေးနိုးမှ လိုး …ခုက စောကျပတျထဲ လီး ထညျ့လို့တောငျ … မဝသေးဘူး… ဟငျး … ဟငျး ဟငျး ” ကြောျကွီး ပွနျကော့လိုးပေး၍ သူမတဈခကြျတဈခကြျဖိဆောငျ့အခနြှငျ့ တိုကျဆိုငျပွီး ထိခကြျပွငျးသှားရကာ သားအိမျအထိ ဒုတျကနဲ ဒုတျကနဲ အီဆိမျ့ နပွေီး ဝါဝါမှနျ အရှိနျမလြှော့တော့ဘဲ ထပျခါတလဲလဲဖိဆောငျ့ထိုငျ၍ ဖငျသားကွီးနှဈဖကျကို ရှေ့တိုးနောကျငငျပွုကာ အခကြျသုံးလေးဆယျ ဆောငျ့လိုးခလြိုကျတော့ သူမရော ကြောျကွီးပါ စောကျရညျနှငျ့လရညျမြား ပွိုငျတူပငျ ပနျးလှှတျထှကျသှားကွပွီး တဈခြီပွီးဆုံးခွငျးသို့ ရောကျခဲ့ရလသေညျ။
ကြောျကွီးက သူမကိုယျကလေးကို စှေ့ကနဲပှေ့ခြီကာ ကုတငျပေါျသို့ လှဲခလြိုကျပွီးနောကျ ပကျလကျပုံစံ ပွောငျး၍ လိုးလိုကျပါသညျ။ တဈခြီအပွီးမှာ အနားမယူဘဲ ဒုတိယအခြီ ထပျမံ၍ လိုးဆောငျ့ခွငျးမို့ ဝါဝါမှနျ သူ့ကိုအတောျကွီးကို ဖွုံမိသှားရပါသညျ။ “တောျတောျလိုးနိုငျတဲ့ လူကွီး …လီးလညျးသနျသလောကျ လိုးအားလညျး သနျလှနျးလှတယျ ” ဆိုပွီး တှေးမိသေးသညျ။ ကြောျကွီး ဇယျဆကျသလို တဗှပျဗှပျ တဖှပျဖှပျအသံထှကျအောငျ တရကွမျးလိုးဆောငျ့ပေးနသေညျ။ လီးကိုယျထညျ တုတျတုတျကွီးက သူမစောကျဖုတျအတှငျးသားတှကေို ခပျကွမျးကွမျးပှတျဆှဲ၍ စောကျခေါငျးအပေါကျကလေးကိုမကယြျကယြျအောငျ ခြဲ့ထှငျပေးနသေညျ့ အလား အတငျးဝငျအတငျးထှကျ တကျသုတျရိုကျကာ တဈလိုးတညျးလိုး တဈဆောငျ့တညျးဆောငျ့နပွေီး သူမ၏ရမ်မကျသှေးမြားလညျး တဈစတဈစနှငျ့ ပွနျလညျဆူပှကျလာခဲ့ရပွနျသညျ။ အောကျမှနေ၍ ဖငျကွီးနှဈဖကျကို ကော့ကော့ထိုးပေးရငျး စောကျခေါငျးထဲကို လီးတဈဆုံးဝငျရောကျအောငျ ကူဆောငျ့ပေးလိုကျရာက ဝါဝါမှနျ တအငျး အငျး ညညျးသံထှကျလာခဲ့ပွနျသညျ။
“ကောငျးလား လီးကို ကွိုကျလား ” “ကွိုကျတယျ အကို့လီး တဈကွပျနတောကိုက စိတျပိုထလာသလိုပဲ ကြှနျမပေါငျနှဈဖကျ ထမျးပွီးလိုးပါ အကိုရယျ” “နငျ့စောကျပတျလညျး လိုးလို့ အရမျးကောငျးတယျသိလား ဝါဝါ ” “တကယျလား အကို ကွိုကျလား ” “ကွိုကျလို့ ခုလို ခေါျလိုးတာပေါ့ မိနျးမတှအေမြားကွီးရှိတာပဲ နငျ့ကို လိုးရတာ ဘယျမိနိးမလိုးတာနဲ့မှ မတူဘူး အတှေ့လညျးကောငျး အပေးလညျးကောငျးတယျ ဟဲ ဟဲ ” “လိုးစမျးပါ ကိုရယျ… အကို ကွိုကျရငျ ဝါဝါလညျး အလိုးခံရတာ ပြောျတယျ … လငျတဈယောကျရထားတာ ခုလိုတဈခါမှ … အလိုးမခံရ ပါဘူး … သိလား အကို … လိုး လိုး အားရပါးရ စိတျရှိသာ …လိုး ပါ နောျ ” “ဗွှတျ ဇှပျ … ဘှပျ ဖှပျ ဗှပျ … ဘုတျ ဘုတျ … ဘတျ ဖတျ ဗှပျ … ဗလပျ စှိ ဘှပျ …” “အငျ့ အိ အိ အ အားးး အ အားးးး လိုးလိုး တော့ အကို ဆောငျ့ မွနျမွနျလေး ဆောငျ့လိုး ပေး ” သူက ဝါဝါမှနျပွောသလို သူမ၏ပေါငျနှဈဖကျကို ပုခုံးမှာတငျထမျး၍ တောျသလငျးခှေး မိတျလိုကျသလို အဆကျမပွတျ ဇပျဇပျ ဇပျဇပျနှငျ့ ခါးကို ကော့၍ ကော့၍ သူ့လီးကို သူမစောကျခေါငျးအတှငျးထဲသို့အရောကျ သှငျးခညြျထုတျခညြျလုပျကာ လိုးပေးလိုကျတော့ အခကြျလေးဆယျ ငါးဆယျ လောကျမှာပငျ ရမ်မကျဇောကပျ နသေော ဝါဝါမှနျတဈယောကျ စောကျရညျတသှငျသှငျ စီးကကြာ ပွီးခငြျခငြျ ဖွဈလာပွနျပါသညျ။
ဒီတဈခြီ သူလိုးတာ သိပျကွာနသေလိုထငျရသညျ။ပထမတဈခြီ ပွီးခဲ့တာမို့ သုကျထှကျမမွနျတော့ဘဲ ကွာရှညျထိနျးထား နိုငျကာ သူမကို ကာမစညျးစိမျအပွညျ့အဝရအောငျ တဈဖကျတဈလမျးကနေ ဖွညျ့ဆီးပေးနိုငျလသေညျ။ ဝါဝါမှနျ သူဆောငျ့ခကြျတိုငျးကို ကော့နအေောငျခံရငျး စောကျခေါငျးထဲမှာရော ရငျခေါငျးထဲမှာပါ စူးကနဲအောငျ့ကနဲဖွဈဖွဈသှားကာ သားအိမျခိုကျအောငျအလိုးခံရလေ တဏှာရမ်မကျပိုကွှလာလမေို့ အံကလေးတကွိတျကွိတျရှိရာက ဖငျသားနှဈဖကျ တှနျ့ကနဲ ရှုံ့ကနဲဖွဈသှားရပွီး စောကျဖုတျအတှငျးသား တှကေ သူ့လီးကွီးကို တဖစြျဖစြျနအေောငျ နှယျပတျသလို ဆှဲငငျ ရဈဖှဲ့ကာ တဟငျးဟငျး တအငျ့အငျ့ ဖစြျ၍ ညှဈ၍ ဒုတိယအခြီ စောကျရညျမြား တပှကျပှကျ ထှကျအံကလြာခဲ့ရပါတော့သညျ။
သူက မရပျမနားဘဲ ဆကျလကျဆောငျ့လိုးနပေါသညျ။ဝါဝါမှနျတဈယောကျ သုံးခြီ လောကျ ပွီးတော့မှပငျ ကြောျကွီးလရညျထှကျကာ ဒုတိယအခြီပနျးတိုငျသို့ ဆိုကျရောကျသှားခဲ့လသေညျ။ နှဈယောကျသား အတောျကလေးမောသှားကွပွီး ကုတငျကွီးပေါျမှာ ပူးပူးကပျကပျ ပှေ့ဖကျလကြျသား လဲလြောငျး အနားယူလိုကျကွပါသညျ။ တဈရေးနိုးတော့ အလုပျပွနျစသညျ။ မနကျမိုးစငျစငျသာလငျးသှားသညျ။ကြောျကွီးက သူမကို လိုး၍ကောငျးနတေုနျးပငျ။သူက နှဈရကျနှငျ့ နှဈညလုံးလုံး သူ့စိတျတိုငျးကြ အားရအောငျဆောျပွီးမှ ဝါဝါမှနျကို တပညျ့ကြောျ မောငျစိုးလကျထဲအပျနှံကာ အိမျပွနျပို့ ခိုငျးလိုကျပါသညျ။