September 19, 2024

ဝေဝေဇင်

မင်း တို့လင်မယားရန့်ဖြစ်ထားကြတာလား …မဟုတ်မှလွှဲရော မင်း ရဲ့ကန့်လန်ကာနောက်ကွယ်က ဇာတ်လမ်းလေးတွေများပေါ်သွားလို့များလား တခွိခွိ နဲ့လှောင်နေလဲ …တိုးကြီး ပြောတာဟုတ်နေတာမို့ ဘာမှပြန်မပြောနိုင်
မင်းမိန်းမက လွန်ခဲ့တဲ့သုံးလေး ရက်လောက်ကတောင်ငါ့ဆီလာပြီး အိမ်က အဲကွန်းတွေပျက်နေလို့ ပြင်တဲ့လူခေါ်ပေးအုံး ကိုတိုးကြီးဆိုတာနဲ့ ဟိုဖက်လမ်းက ငါ့သူငယ်ချင်း မောင်စိုး ကိုခေါ်ပေးလိုက်ရသေးတယ် … လို့ဆိုတော့ ဟုတ်လား ငါအလုပ်သွားနေတဲ့အချိန် ကူညီပေးလိုက်ပါ တိုးကြီးရာ ဆိုရုံပဲပြန်ပြောခဲ့လိုက်တယ်… အိမ်မှာ အဲကွန်းပျက်တာ မပျက်တာ ကိုယ့်အပူနဲ့ကိုယ်မို့ အောင်ကျော်မသိ တိုးကြီးက နောက်လိုရင်ခေါ်ရအောင် ဆိုင်နောက်ခန်းမှာ ကျားထိုးနေကြတဲ့လူတွေထဲက အသားညိုညို မေးရိုးကားကား အာနိုး ကေနဲ့ အဲကွန်းပြင်သမား မောင်စိုး ဆိုတဲ့လူကိုလက်ညိုးထိုးပြလို့ အောင်ကျော် မှတ်ပီးပြန်ခဲ့လိုက်တယ်
မိန်းမကို တကယ် ကွဲနိုင်လားဆိုတော့လဲ မကွဲနိုင်… ဒါဆို ခြေမရှုပ်ပဲနေနိူင်လားဆိုတော့လဲ မနေနိုင် အောင်ကျော်မသိတာမဟုတ် သိသည် …သူရှုပ်ခဲ့တဲ့စော်တွေ သူ့မိန်းမလောက် စံမမှီဘူးဆိုတာကို ဝေဝေဇင် နဲ့ ဟန်နီဇော် တို့ညီအမ နှစ်ယောက်မှာ သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်က ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ခပ်သွယ်သွယ်နဲ့ ဖင်တွေ ရင်တွေက ထွားတာ ဟန်နီကျတော့အဲ့လိုမဟုတ် အချိုးညီညီကိတ်တာ

အောင်ကျော် ဟန်နီရှိတုန်းကတော့ညအိပ်ရင် အပေါ်ထပ်မှာ အခန်းလွှတ်ရှိပေမဲ့ ဟန်နီ့ အခန်းလဲရှိနေတာမို့ မကောင်းတတ်လို့ ဧည့်ခန်းမှာပဲဖြစ်သလိုအိပ်နေတာ ဟန်နီ အိမ်မှာမရှိတော့မှ အပေါ်ထပ်တက်အိပ်တာ ဒီမနက် ရေချိုးပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ပီး အလုပ်သွားဖို့ အောင်ကျော် အောက်ကိုဆင်းခဲ့တော့ ဝေဝေစိုးက ဧည့်ခန်းထဲမှာ သတင်းစာထိုင်ဖတ်နေတာကိုမြင်တော့ မျက်နာချိုသွေးကြည့်တယ်
ဝေ …ကိုအောင် အလုပ်သွားတော့မယ်နော်
အင်း …သွားလေ
ဝေဝေဇင်က အလေးအနက်မထားတဲ့အမူအရာနဲ့ သူ့ကိုမကြည့်ပဲပြန်ဖြေတယ်
ခါတိုင်းစကားပြန်ပြောတောင်ဖော်မရတာ ဒီလောက်လေးပြောဖော်ရတာလဲ မဆိုးလှ ဟုယူဆကာအောင်ကျော် တစ်ဆင့်တက်ကြည့်သည်။
ဝေရယ် ကိုအောင့်ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်သေးဘူးလား ကိုအောင်နောက်မလုပ်ပါဘူးကွာ …နော် နော်လို့
ဝေဝေဇင် လက်ထဲက သတင်းစာကို ဘေးကိုချလိုက်ပြီး အောင်ကျော့်ကိုမော့ကြည့်ကာ
ခွင့်လွှတ်စေချင်လား…
ဘယ်လိုမေးလိုက်တာ မိန်းမရယ်… ဝေ ခွင့်လွှတ်ဖို့ ကိုယ်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ
အောင်ကျော်ပြာပြာသလဲပဲ ဖြေလိုက်တယ်
ဒီတော့မှ ဝေဝေဇင် အောင်ကျော့်ကို အဓိပ္ပာယ်ပါတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ စက္ကန့်ပိုင်းလောက်ကြည့်နေပီးမှ
ကိုအောင်… ဘာမှလုပ်ပေးစရာမလိုပါဘူး
အောင်ကျော် ဝေဝေစိုးပြောချင်တာကို ရုတ်တရက် နားမလည် …
ဝေပြောတာ… ကိုအောင်သိပ်နားမလည်ဘူး

နောကျတော့ ကိုအောငျနားလညျလာမှာပါ …ကဲသှားတော့လေ အလုပျနောကျကနြအေုံးမယျ… ဆိုပီ ဝဝေစေိုးကနှငျသလိုပွောတော့မှ အူလညျလညျနဲ့အောငျကြောျ ခွံပွငျထှကျခဲ့လိုကျတယျ တဖွညျးဖွညျးနဲ့ တဈခုခုကိုစဉျးစားမိလို့ အိမျထဲပွနျဝငျသှားတော့ ဝဝေဇေငျ ကဘာကနြျခဲ့လို့လဲ မေးလို့ ဖုံးကနြျခဲ့လို့ဆိုပီး အပေါျထပျကိုခဏတကျယောငျပွကာ ဖီးဖိုခနျးထဲက သော့တှဲတဈခုကအပိုရှိတဲ့သော့တဈခြောငျးကိုဖွုတျယူပီး ဘောငျးဘီအိတျထဲထိုးထညျ့ကာ ပွနျထှကျသှားေ့တာ့တယျ ။
ကားနဲ့အိမျထဲကနေ ထှကျခဲ့ပွီးလမျးပေါျရောကျတော့ အောငျကြောျ သူ့ကားကို သူတို့နတေဲ့ လမျးနဲ့တဈလမျးကြောျမှာရှိတဲ့ လကျဖကျရညျဆိုငျရှေ့မှာ ရပျ ဆိုငျထဲမှာ လကျဖကျရညျတဈခှကျဝငျသောကျသောကျလို့ပီးတော့ ကောငျးတာကလူတဈယောကျကို ပိုကျဆံပေး စကားတှလေဲ ခပျကွာကွာသှားပွောပီး း သူတိုရပျကှကျထဲကိုလမျးလြှောကျထှကျသှားတော့တယျ မိနဈနှဈဆယျလောကျလြှောကျလိုကျရပီး သူတို့အိမျနားအရောကျမှာ လူတဈယောကျ အိမျထဲဝငျသှားတာကိုမွငျတော့ အခြိနျမှီလေးပဲ လို့တှေးပီး တိုးကွီးတို့ ကှမျးယာဆိုငျနဲ့ ပတျဝနျးကငြျကိုအခွအေနကွေညျ့ကာ သူတို့အိမျတံခါးရှေ့ ရောကျသှားတယျ ပေါျတငျဝငျသှားလဲရပမေဲ့ အောငျကြောျက ပစိပစပျမြားတဲ့တိုးကွီးမိနျးမ မွငျသှားမှာကိုမလိူးလားဘူး… အတှငျးထဲကခတျထားတဲ့သော့ကို သံတိုငျကွားကနေ လကျနှိုကျပီး ခိုးယူလာတဲ့သော့နဲ့ဖှငျ့ကာ ရနျသူ့စခနျးကိုခဉြျးကပျဝငျရောငျနတေဲ့ ခွလှေမျးမြိုးနဲ့ အိမျမကွီးတံခါးပေါကျးနားအရောကျမှာ ခကြျခငြျးမဝငျသေးပဲ အထဲကိုနားစှငျ့ကွညျ့တော့ … ဖတျ ဖတျ… နဲ့အသံခပျတိုးတိုးလေးကိုသဲ့သဲ့လေးကွားလိုကျရေ့တာ့ နံရံနားကိုတိုးကပျလိုကျပီး အထဲကိုမွငျရရုံ မကြျနာတခွမျးနံရံအကှယျကနထှေကျကွညျ့လိုကျတော့မှ မကြျလုံးတှပွေူးကယြျလာကာ သူ့ပါးစပျသူလကျနဲ့အုပျထားလိုကျမိတယျ။

ဧည့်ခန်း ဆိုဖာပေါ်မှာ တိုးကြီး ရဲ့သူငယ်ချင်း ဆိုသူအဲ ယားကွန်ပြင်သမား မောင်စိုး ဆိုတဲ့ ကောင်က သူ့ကိုယ်ကြီးကို ဆိုဖာအနောက်ကိုမှီ ခေါင်းကြီးနောက်လှန့်ပီး
ပေါင်ကားပေးထားတာကို သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်က မောင်စိုးရဲ့ပေါင်ကြား ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးတုပ်ကာ မောင်စိုးရဲ့ လီးကြီးကို သူ့ရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကြားညှပ်ပီး နို့ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်
မောင်စိုးမှာ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းနေပြီး ဝေဝေဇင်ကတော့ အင်္ကျီနဲ့တွဲလျှက် ဂါဝန်လက်ပြတ်လေးကို ပုခုံးကနေအောက်ကိုလျှောချပေးထားလို့ ခါးအောက်ပိုင်းတော့အဝတ်ရှိသေးတယ် ရှိတာကလဲ ပေါင်လယ်လောက်ပါပဲ ဂါဝန်ဆိုတော့…
ခုဏကကြားရတဲ့ တဖတ်ဖတ် အသံတွေဟာ သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေနဲ့ မောင်စိုး ရဲ့အမွှေးအမျှင်ထူလဗျစ် ပေါင်တုံးကြီးရဲ့ရိုက်ခတ်သံကြောင့်ဆိုတာ အောင်ကျော် နားလည်သွားပြီ …မြင်ကွင်းကသိပ်မနီးပေမဲ့ ဘေးတိုက်မြင်နေရတာကြောင့် သူ့မိန်းမ နို့နှစ်လုံးကြားကနေ မောင်စိုးလီးကြီးထိုးထိုးထွက်လာပြီး ဝေဝေဇင့် မေးစေ့လေးကိုတောင်ထိလုထိချင်ဖြးစ်နေတာကိုမြင်ရပြန်တော့ တော်တော်လီးရှည်တဲ့ကောင် လို့အော်ကျော်မှတ်ချက်ပေးလိုက်တယ် … သူနဲ့ဝင်သွားတာ အချိန်သိပ်မကွာတဲ့အချိန်လေးအတွင်းမှာပဲ အခုလာက်ထိခရီးရောက်သွားတာကိုလဲ အင်ထရိုဝင်တာမြန်လိုက်လေခြင်းလို့လဲ အောင်ကျော်တွေးမိပြန်တယ်
လီးလုံးကို ပင့်တင်ပြီး လဥ ကိုလျှာနဲ့ရက်…ဝေဝေ
အို့ …ကျွတ် ကျွတ် …ကောင်းတာဝေဝေရယ်

ကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့်အောင်ကျော် ကြက်သီးတောင်ထသွားသည်။ ဒီလိုပြောရဲတယ်ဆိုထဲ က ဒါပထမအကြိမ်တော့မဟုတ်နိုင် ။
ဝေဝေဇင် လီးချောင်းကို လက်နဲ့ပင့်တင်ထားတာကို အောင်ကျော်မြင်နေရပေမဲ့ လစိ ကိုလျှာနဲ့ ရက်နေတာကိုတော့ မောင်စိုးပေါင်နဲ့ကွယ်နေလို့မမြင်ရ ခဏနေတော့ …ပြွတ် ဆိုတဲ့ ဝေဝေဇင့်ပါးစပ်ထဲကနေ မောင်စိုးလဥကျွတ်သွားတဲ့အသံကြားလိုက်ရပြီး မောင်စိုးကထိုင်နေရာကထလာကာ ဝေဝေဇင့်ကို စွေ့ခနဲကောက်ပွေ့ချီကာ သူတို့အိပ်ခန်းဆီဦးတည်သွားနေကြတယ် အဲ့ဒီအချိန်မောင်စိုးခေါင်းက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့လှုပ်ရှာလာလို့ အောင်ကျော်အမြန်ပုန်းလိုက်တယ် …တံခါးဆွဲဖွင့်သံကြားမှ ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ မောင်စိုးလက်ထဲက ဝေဝေဇင်ရဲ့ အင်္ကျီအောက်ပိုင်းက ခါးဆီလျှောကျနေလို့ သူ့မိန်းမရဲ့ တင်ပါးဖွေးဖွးကြီးကိုမြင်ရပြန်တော့ ငါ့မိန်းမတော့ အဲကွန်းပြင်သမား အဆော်ခံရတော့ မယ်တွေးပြီး ရင်တွေတဒုံးဒုံးခုန်နေပြီ
မောင်စိုးနဲ့ ဝေဝေဇင် အခန်းထဲရောက်သွားကြပြီ …ဒါမျိုးဆို အောင်ကျော် တို့ကနှစ်ခါမတွေး …ကားသော့လေးစားပွဲပေါ်တင်ထားခဲ့ပြီး ကိုယ်ဖော့ပညာသုံးကာ အခန်းတံခါးနားလှစ်ခနဲ့ရောက်သွားတယ် မျက်လုံးကလဲဘာလျှင်သလဲ မမေးနဲ့ စောစောထဲဘယ်နူားကချောင်းရမလဲကြည့်ထားတာ ပြတင်းပေါက် အောက်ခြေနားကဘာဂျာမှန်နှစ်ချပ်က ခပ်စောင်းစောင်းလေးပွင့်နေပြီး ခန်းစည်းကလဲ ဟနေတာကိုတွေ့တော့ဝမ်းသားရအားရနဲ့ကပ်သွားပြီး အတွင်းထဲကိုကြည့်လိုက်တော့…
မောင်စိုး က ဝေဝေဇင့်ကို လက်မောင်းနှစ်ဖက်က ကိုင်ကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ပီး နခမ်းလှလှလေးကို ဖိစုပ်နမ်းလိုက်တယ် သူ့မိန်းမရဲ့ ပြန်လည်တုန့်ပြန်လာတဲ့ အနမ်းတွေကိုမြင်တော့ အောင်ကျော် ဖျားချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ် သူနဲ့ တုန်းကညားကာစလောက်ကပဲ နခမ်းချင်းနမ်းဖြစ်ခဲ့ကြတာ နောက်ပိုင်းတွေမှာ သိပ်မနပ်ဖြစ်တော့ဘူး ဖင်လှန် ပုဆိုးချွတ် တန်းလိုး ခဲ့ကြတာလေ အခုပရိတ်သတ်အနေတဲ့ပြန်မြင်ရတော့ အောင်ကျော် မလိုးရသေးပဲ ဒူးတောင်ချောင်ချင်လာပြီ။
မောင်စိုး လက်တွေက အိမ်နေရင်း အင်္ကျီနဲ့ တွဲရက် ဂါဝန်ပေါ်ကနေပဲ ဝေဝေစိုး ရဲ့တင်ပါးကြီးတွေကို စိတ်ကြိုက်ဆုပ်နယ်လို့ဝမှ အင်္ကျီအောက်ခြေ ကနေ ကိုင် ပီး ခေါင်းပေါ်ကနေ ဆွဲချွတ်တော ဝေဝေစိုးကလက်လေးနှစ်ဖက်မြောက်ကာ ကူညီပေးရှာတယ် သူ့မိန်းမရဲ့
သွယ်လျလျ ခန္ဓာကိုယ် နဲ့ မမျှအောင် ကြီးမား ဖွံထွားလှတဲ့ နို့ကြီးတွေ့ က ဘရာစီယာ အောက်မှာ ယိမ်းထိုးနေလို့နေသည်။ အောင်ကျော့် အမြင်မှာ သူ့မိန်းမ ဒီနေ့မှပိုပီး ဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေတယ်လို့မြင်နေပြီး လက်ကလဲ လီးပေါ်အလိုလိုရောက်သွားသည် ဒီအချိန်သူ ဝင်ပီး အမိဖမ်းလို့ရပေမဲ့ အောင်ကျော် မလုပ်ရဲ ဘယ်လုပ်ရဲမလဲ ဆိုင်းမာန်နဲ့ကိစ္စကလဲ ရှိထားတာကို သူ့ကအရင်ဖောက်ထားမဟုတ်လား အလိုက်မသိတဲ့လီးက တင်းလွန်းလို့ အောင်ကျော် ဘော တောင်အောင့်ချင် ချင် ဖြစ်လာတယ် ထူးပါဘူးလေ အခြေအနေပေးရင် ဟိုဖွတ်ကျား မောင်စိုးဆိုတဲ့ကောင် လိုးပီးမှပဲ လိုးတော့မယ်တွေးပီ အသက်တောင်ပြင်းပြင်းမရှုရဲပဲ ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်

နခမျးခငြျးစုပျ ဖငျနှိုကျနရောမှ မောငျစိုးက သူတို့လငျမယားအိပျတဲ့ မှှေ့ယာ အိအိကွီးပေါျ ဝဝေဇေငျ့ကို ကနျ့လနျ့ဖွတျ ကိုယျတဈပိုငျးကို ပကျလကျလနျစပွေီးမှ ပေါငျနှဈလုံးကွားဝငျ ပေါငျးနှဈလုံကို ပခုံးပေါျထမျးပီးလို့ ကုတငျဘေးမှ မတျတပျရပျပီး စောကျပတျထဲလီးစဝငျတာနဲ့ စကျသနေတျ ပွောငျးဝကထှကျတဲ့ကညြျဆနျတှလေို ဆကျတိုကျ တဖနျးဖနျးဆောငျ့လိုးတော့တာပဲ အောငျကြောျ ထငျထားတာက မောငျစိုး စစခငြျတော့ စလိုးနဲ့စိမျလိုးမယျထငျထားခဲ့တာ ခုေ့ အထငျနဲ့အမွငျကတလှှဲစီဖွဈသှားသညျ။
သူ့မိနျးမ ဝဝေဇေငျကလဲ မှှေ့ရာခငျးကို လကျနှဈဖကျနဲ့ကစြျကစြျဆုပျ
ရငျး မကြျလုံးစုံမှိတျလို့… အငျ့ အငျ့ … နဲ့နအေောငျကိုကောငျးခနျးတှေ့နပွေီ
အောငျကြောျ နှာမှုတျသံကွီးထှကျလာသညျ။ …ဘောငျးဘီအတှငျး ထဲ လကျနှိုကျပီး လီးထိပျကိုလကျနဲ့စမျးကွညျ့သညျ။ လရညျထှကျနပေီလားလို့ အထဲကလဲ ပှဲကကွမျးနပွေီ ဒီတဈခါ မောငျစိုး က ဝဝေဇေငျ့ ပေါငျနှဈလုံးကို ထမျးမထားတော့ ဝဝေဇေငျကပဲ သူ့ပေါငျနှဈလူံးကို လကျနှဈဖကျနဲ့ ပူးကိုငျပီး ရငျဘတျနားထိ ပငျ့တငျပေးထားတာကို မောငျစိုးက ခွတေဈဖကျ ကုတငျပေါျတငျပီး သဲကွီးမဲကွီးပဈပဈဆောငျ့သညျ ဆောငျ့တဲ့အရှိနျက မသေးလှ ကုတငျစပျနားရှိတဲ့ဝဝေဇေငျကို မောငျစိုး တဈခါကွုံးကွုံးဆောငျ့လိုငျတိုငျး ဆောငျ့အားကွောငျ့ အထကျကိုရှေ့ရှေ့သှားသညျ ။
ကွညျ့ကောငျးကောငျးနဲ့ကွညျ့နတေုနျး လမျးက ကားသံတှဟှေနျးသံတှကွေောငျ့ မောငျစိုးသတိရလိုကျတယျ။ စိတျလောပီးအိမျထဲကိုပဲ အာရုံရောကျနတောကွောငျ့ သူ ခွံတံခါးပိတျခဲ့လား မပိတျခဲ့လား မသခြော မသှားခငြျသှားခငြျနဲ့ ခွဖေော့နငျးပီး ခွံရှေ့ထှကျသှားတော့ တံခါးကစေ့ရုံတငျစေ့ထားတာ သော့လေးခတျပီး အိမျထဲအသာပွနျဝငျကာဆကျခြောငျးကွညျ့တော့ မောငျစိုး ရော ဝဝေဇေငျကိုပါ ကုတငျပေါျမှာမတှေ့ရတော့ ဘယျမြားရောကျသှားတာလဲ ဘေးဘီအကဲခတျကွညျ့နတေုနျး …
သူ့မိနျးမ ဝဝေဇေငျ ရဲ့ ပုံမှနျမဟုတျတဲ့ လညျခြောငျးထဲက အဈထှကျလာတဲ့အသံမြိုးနဲ့ … အာ့ အားးးဆိုတဲ့အသံထှကျလာပွီး ခါးကိုညှှတျပီး သခြောကုနျးထား ဝဝေေ …ဆိုတဲ့ မောငျစိုး အသံကွီးကလဲဆကျထှကျလာတော့ အောငျကြောျ ဂဏှာမငွိမျဖွဈလာသညျ။ မောငျစိုးရော ဝဝေဇေငျပါ အခနျးထဲမှာပဲရှိကွတုနျး ။
သူကွညျ့လို့ရတဲ့နရောကနေ ဘယျလိုမှမမွငျနိုငျ ဘယျနရောသှားပီး ဘယျလိုတှဘှေတျနကွေလဲမသိ ကုတငျပေါျမှာတငျလိုးတော့ လီးဖွဈမှာမို့လား လို့အောငျကြောျစိတျထဲကနကွေိမျဆဲလိုကျတယျ ဒီကွားထဲ
ဒီကွားထဲ ဂှကွားက ကောငျက တငျးလှနျးပီး သေးပေါကျခငြျသလိုလိုဖွဈလာတာကွောငျ့ အိမျသာထဲပွေးရပွနျသေးတယျ ။
ဝိတျလြော့ပွီးလို့ သူ အခနျးနားပွနျရောကျတဲ့အခြိနျ အခနျးထဲက စကားပွောသံလိုလိုကွားရတာနဲ့ အခနျးရှေ့ထိမသှားသေးပဲ ရခေဲသတေ်တာအကှယျကနအေသာအခွအေနစေောငျ့ကွညျ့နတေုနျး ကြှီ …ဆိုတဲ့တံခါးဖှငျ့သံနဲ့အတူ မောငျစိုးနဲ့ဝဝေဇေငျ တဈယောကျခါးတဈရောကျဖကျကာ ထှကျလာကွတာမွငျတော့မှ အောငျကြောျ ခွမေကိုငျမိလကျမကိုငျမိဖွဈရတော့တယျ သူ့မိနျးမမွငျမှာအကွောငျးမဟုတျပမေဲ့ မောငျစိုးမွငျလို့မဖွဈ ဆတျခနဲ ရခေဲသတေ်တာအကှယျထိုငျခပြွီး ဘုရားတနရေပွီ
ဝေ… မနကျဖွနျ ကရြငျ လီးကွာကွာစုပျပေးနောျ
ခုလဲမစုပျပေးလို့လား …
ခဏလေးစုပျတာကို …မနေ့က ဟိုတညျမှာလို အကွာကွီးစုပျပေး ဝကေလီးစုပျတာကြှမျးပီးသာပဲဟာ ဘာလဲ ဒီနေ့က ခံခငြျစိတျတှမြေားနလေို့ စုပျတာတာလြော့သှားတာလား …ဟကျဟကျ
သသေတျလိုကျ …ပွောဖူးး
ညုတုတုအသံနဲ့ ပွောလိုကျတာ သူ့မိနျးမမှဟုတျရဲ့လားဆိုပီး အောငျကြောျ အံသွနသေညျ။ မနေ့ ကလဲ ဟိုတညျမှာ တှယျခဲ့ကွသေးတယျတဲ့ …
ဟိုတှေးဒီတှေးနဲ့ တှေးနတေုနျး ခွံတံခါးပိတျသံကွားရပွီး သူ့မိနျးမ ဝဝေဇေငျက ဧညျ့ခနျးစားပှဲပေါျကတဈခုခုကိုစိုကျကွညျ့နလေို့ ဘာကွညျ့နတောလဲသိခငြျတာနဲ့ အောငျကြောျ ခေါငျးလေးထှကျပီး တဈခကြျရှိုးလိုကျမှ သူ့ရဲ့ပေါ့လြော့မှု့အတှကျ နောငျတရ ရတော့တယျ စာပှဲပေါျက သူ့ ကားသော့ကို ဝဝေဇေငျစိုကျကွညျ့နရောက ခကြျခငြျးဆိုသလို အိမျထဲကိုမကြျလုံးဝှေ့အကွညျ့ အောငျကြောျကလဲ အကွညျ့နဲ့ ဆုံတော့ ဝဝေဇေငျ ကသူ့ယောကျြားကို အနညျးငယျအံသွသလိုကွညျ့နပေမေဲ့ အောငျကြောျကတော့ ခုမတှေ့လဲနောကျလဲ ဒီအကွောငျးပွောဖွဈမဲ့အတူတူ ဆိုပီး ဧညျ့ခနျးစားပှဲဆီ ခေါငျးငိုကျခကြာ လြှောကျသှားပီး ဆိုဖာပေါျဝငျထိုငျတယျ သူ့မိနျးကတော့ မတျတပျရပျလြှကျရှိနရောက ရခေဲသတေ်တာထဲကရသေနျ့ဗူးတဈဗူးကိုယာ သှားယူကာ တဈကွိုကျမော့လိုကျပွီး အောငျကြောျ့ ဘေးဝငျထိုငျကာ တဈစုံတဈခုကိုနားလညျသှားတဲ့ဟနျနဲ့ ပုံမှနျလသေံအတိုငျးပဲ
ကိုအောငျ …ရောကျနတော ကွာပီလား
ဒီတော့ မှ အောငျကြောျ ခေါငျးမော့လာပီး
ဟုတျတယျ… ဝေ ကိုယျရောကျနတောကွာပီ
အောျ… မနကျကအိမျထဲ ဖုံးကနြျခဲ့လို့ သှားယူတယျဆိုပီးဝငျသှားတာ အိမျသော့တှသှေားယူတာပေါ့
လိငျဆကျဆံထားလို့မောပနျးသှားတာကွောငျ့ထှကျလာတဲ့ သူ့မိနျးမ မကြျနာပေါျက ခြှေးစကျလေးတှေ လညျဟိုကျနတေဲ့ ကွားက အဈထှကျနတေဲ့ နို့ကွီးတှေ ဒီနို့တှနေဲ့ပဲ မောငျစိုးလီးကိုနို့ဂှငျးထုပေးခဲ့တာ လို့တှေးရငျး ခဏကွောငျကွညျ့နပေီးမှ ခေါငျးငွိမျ့ပွတော့ ဝဝေဇေငျက
အောျ …ဒါဆို အသံတှကွေားမှာပေါ့နောျ
ဝဝေဇေငျ ဘာကိုဆိုလိုတယျဆိုတာ အောငျကြောျသဘောပေါကျတာပေါ့
အငျး …မွငျလဲမွငျရတယျ ဝေ
ဝဝေဇေငျ သူတို့အခနျးဆီကို ခေါငျးလှညျ့ကွညျ့လိုကျတယျ ဟနတေဲ့မှနျတံခါးတဈခပြျနှဈခပြျနဲ့ ဘေးကိုတှနျ့နတေဲ့ခနျးစညျးကိုမွငျမှသဘောပေါကျသှားတယျ ထိုငျရာကထလိုကျပွီး
ဒါဆိုလဲ အားလုံးရှငျးသှားတာပေါ့ …ဝေ အနားယူလိုကျအုံးမယျ ပငျပနျနလေို့ ကိုအောငျ
အလိုးခံပွီးပငျပနျနတေယျပေါ့ လို့မေးလိုကျခငြျပမေဲ့ ပါးစပျကတော့မထှကျရဲ သူ သိခငြျတာတဈခုကိုတော့ အောငျကြောျမေးလိုကျတယျ။
ခဏလေး ဝေ ကိုအောငျတဈခုမေးစရာရှိလို့
ဝဝေဇေငျက အောငျကြောျမေးမဲ့မေးခှနျကိုသိပျစိတျမဝငျစားတဲ့ဟနျနဲ့
မေးလေ… ဘာမေးမှာလဲ
ဟို …ဘယျလိုပွောမလဲဝရေယျ
အောငျကြောျရုတျတရကျ ပွောမထှကျ
ဝေ… ညညျးတဲ့အသံ… အဲ …အောျတဲ့အသံဆိုပါတော့ အဲ့ဒါပုံမှနျမဟုတျသလိုပဲ နောျ ကိုအောငျနဲ့ ဆှဲတုနျးကတောငျ…ဝေ…ဒီလိုမအောျဘူးလို့မေးကွညျ့တာ ဟိုကောငျ ဘယျလိုလုပျသှားသေးလဲ … ဘာလုပျသှားသေးလဲ… ဥပမာ ကိုအောငျမလုပျဖူးတဲ့ဟာမြိုး မလုပျဖူးတဲ့ ပိုဇရှေငျမြိုးပေါ့
မေးမယျ့ မေးတော့လဲ အောငျကြောျကရှငျးအောငျမေးလိုကျတယျ
သူမမွငျလိုကျရတဲ့ အခြိနျ ဝဝေဇေငျ စူးစူးဝါးအောျလိုကျတဲ့ ဟာကို အောငျကြောျမေးခငြျတာ …
ဝဝေဇေငျ ကလညျးတဈခကြျစဉျးစားသလိုပွုပီးမှ သူ့ယောကျြား အောငျကြောျမေးခငြျတာကို နာလညျသှားတဲ့ဟနျနဲ့ အောငျကြောျ့ မကြျနာကို သခြောစိုကျကွညျ့လိုကျပွီး
ဖငျလိုးသှားတယျ … လို့တဈခှနျးပဲ ပွောပီး သူ့ယောကျြား ပေါငျကွားလီးနရောကိုဖကြျခနဲ့တဈခကြျကွညျ့ကာ သူတို့အိပျခနျးဖကျကို ထှကျသှားတော့တယျ။
အခါတိုငျးလြှောကျနကွေပုံစံနဲ့ မတူပဲ တငျပါးကွီးတှကေိုရမျးခါပီးလြှောကျသှားတဲ့သူ့မိနျးမနောကျပိုငျးကိုကွညျ့ပီး သူ့လီးကိုလကျနဲ့ဖိထားမိသညျ ။
ပွီးပါပွီ