Author: admin

မာထောင်နေတဲ့ သူ့လိင်တန် ရှည်လမျောကြီးိကို အရင်းက ဆုပ်ကိုင်ပြီး မေစိမ်းရဲ့ အင်္ဂါစပ်ပေါက်မှာ တေ့လိုက်သည် ။ မေစိမ်း ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ်ပွပွကြီးကိုလည်း သူ လှန်တင်လိုက်ပြီး ဖွံ့ဖြိုးထောင်ကြွနေတဲ့ ရင်သားကြီးတွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ညှစ်လိုက်တဲ့အချိန် မှာ သူ့လိင်တန်ကို ကော့ထိုး သွင်းထည့်လိုက်သည်

သူက မြရည်နွယ်ကို အပေါ်က တက် လုပ်ခိုင်းတတ်သလို သူ့ဟာကိုလည်း အမြဲလိုဘဲ စုတ်ပေးခိုင်းသည် ။ လက်ထပ်တဲ့ ညမှာ မြရည်နွယ်ကို သူ နောက်ပေါက်ဖွင့်သည်

မမြသွေးက သူ့လီးတန်ကို လက်နဲ့ ဖမ်းဆွဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ ပူစီလည်း ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ “ အီး…ရှီး…….ပူစီ..နင့်လီး တော်တော် ကြီးတယ်ဟာ….” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တဲ့ မမြသွေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဆက်ဖိသွင်းပစ်လိုက်သည်

အဲ့ဒါနဲ့ အဲဒီစော်ကြီးကို မှန်းပြီး ကေသရီကို အားရပါးရ ဗျင်းတာ တဖုန်းဖုန်းတောင်မြည်တယ်..။ ကေသရီလည်း တအင့်အင့်နဲ့ ဖီးလ်တွေတက်လာတာလားမသိဘူး.

မိမွေးတိုင်း ကိုယ်လေးက အချိုးအဆက်ကျပြီး လှလွန်းနေတယ် ။ မော်ကြီးလည်း သူစုတ်နမ်းတာတွေကို အေးမိ တုံ့ပြန်လာတာကို သတိထားမိ တယ် ။ အေးမိရဲ့ တင်ပါးအိအိတဖက်ကို ဆုပ်ညှစ်ရင်း ကုတင်လေးပေါ်ကို ဆွဲခေါ်သွားမိတယ် ။

လီးကို တေ့ပြီး ဖိသွင်း ချပြစ်လိုက်တယ်။ “အား….” စောက်ဖုတ်ကြီးက မကျပ်မချောင်ပဲ အရည်တွေ ရွဲနေတာမို့ အဆုံးထိ တန်းဝင်သွားတယ်။ နောက်တော့ လီးကို တဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး အားမနာတန်း ဆောင့်လိုးပြစ်နေမိတော့တယ်။

နို့သီးခေါင်းတွေကိုလည်း သူ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး ကလေးလေးတွေ နို့စို့သလို စို့ပါတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကလည်း စူးတယ်၊ တခါတခါလည်း စုပ်အားကြောင့် နို့သီးခေါင်း တစ်ခုလုံး ကျင်ပြီး နာသွားတယ်

ခုဏက ပြန်ငြိမ်သွားသော ညီတော်မောင်သည် ပြန်မတ်စ ပြုလာသည်။ နောင်ရဲသည် ရေကို ခြောက်အောင် သုတ်လိုက်ပြီး အိပ်ရင် ဝတ်နေကျ ဖြစ်သော ဘောက်ဆာ တစ်ထည်ထဲကို ဝတ်လိုက်သည်။ အင်္ကျ ီ က စွပ်ကျယ် အဖြူ လက်နှင့်။ “နောင်ရဲ… ဒါပဲ ဝတ်အိပ်တာလား

အရင်ဆုံး အာခေါင် ခြောက်လာလို့ ရေသွားခပ် သောက်ရသည်။ ရင်ထဲ အေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ပြီးမှ ကုတင်ပေါ် ပြန်ထိုင်ပြီး ခရမ်းသီးကို အရင်းမှ ကိုင်ကာ ညီမလေးထဲ ထိုးထည့်ဘို့ ကျိုးစားတော့သည်။

“ဟွန့်… ကိုကိုနှာဘူး…” “ငယ်ရော မလိုးချင်လို့လား…” “ငယ့်ဟာလေးလည်း ရွှဲနေပြီ… ကိုရ…” “ငယ်… ဘာစားမလဲ… တစ်ခုခု ဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်ရအောင်…” “ငယ်