Category: story

လက်က ရင်ဘတ်အပေါ် ပိုင်းကိုအုပ်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာ ထမီက ခြေရင်းမှာ ကွင်းလုံးကျွတ်ရောက်သွားပါပြီ။ မသိစိတ်ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အုပ်မိအောင် လက်ကို ပြင်လိုက်မိပေမယ့် ကျွန်မ ဆီးစပ်က အကာအကွယ်မဲ့ သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ။ အံ့အားသင့်နေတဲ့ သူမျက်နှာနဲ့ ပြူးနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးအစုံ ကို မှတ်မှတ်ရရ မြင်လိုက်ရတယ်။

ဒီအချိန်ကိုအောင်သာ သူမကိုလာလိုးလျှင် ငြင်းမိမှာမဟုတ်။ ယောကျာ်းဆုံးသွားပြီးကတည်းက အလုပ်တွေမအားသဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တောင် အာသာမဖြေခဲ့။ အခုအချိန်ထိပင်။ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်အိပ်ချလိုက်သည်။

ဦးအေးမောင်က အဆက်မပြတ်ဆောင့်နေသော်လည်း ညိုညိုကဖင်ကြီးကိုပြန်မချ။ ကော့တင်မြဲ ကော့တင် ထားတော့ ဦးအေးမောင်က မြိန်ရေယှက်ရေဖြစ်နေသည်။

ကိုအောင်နိုင်ကြီး နွှာချက်က အားရစရာကြီး ဖြူရာ၊ ဒီလူ တော်တော်ထန်တဲ့လူဘဲ၊ မဝေဆို တစ်ကိုယ်လုံး ခါရမ်းနေတာ အဟေးးး”
“ကဲ ဆွေ!!! အိပ်စို့၊ မနက် မထနိုင်ဘဲ နေလိမ့်မယ်”

သက်မွန်လေ အရမ်းကို ဆက်ဆီကျပြီး လှပနေတယ် စကပ်အတို အကြပ် အင်္ကျီအကြပ် အတွင်းခံဘော်လီက ပါးပါးနဲ.ဆိုတော. နို.သီးခေါင်းလေးတွေက ထင်းလို. အောက်ခံဘောင်းဘီကလဲ ဂျီစတင်းဆိုတော. ကြိုးလိုင်းလေးတွေထင်း ဖင်သားအလုံးလိုက်ထွက်နေတော

မမ နို့ကို ကိုင်လိုက်တော့ ကောင်းလိုက်တဲ့နို့ဗျာ မမာမပျော့ ခပ်တင်းတင်းလေး ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ
ကျနော် မမ နို့သီးဂေါင်းလေးကို ညစ်နေမိစဉ်
အား မောင် မောင် ညီးနေရှာနေသည်

ကျွန်တော်နွယ်နီရဲ့အင်္ကျီ
ပေါ်ကနေသူမရဲ့ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းနေတဲ့ရင်သားဆိုင်နှစ်ခုကိုပွတ်
သပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူမနှုတ်ခမ်းဖျားကနေညည်း
သံလေးတွေထွက်ပေါ်လာတယ်။ နွယ်နီရဲ့အပေါ်မှာဝတ်ထား
တဲ့ တီရှပ်လေးကိုချွတ်တော့ သူမကပါကူချွတ်ပေးပါတယ်။

သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်လာသော ဇာလေးဖြူအား သော်ဇင်ကအငမ်းမရငုံ့၍နမ်းသည်။ ဇာလေးဖြူက ရုန်းလဲရုန်း မျက်နှာလေးကိုလည်းရှောင်ဖယ်ရင်း သော်ဇင်၏ပါးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။

အခုလဲအပေါ်ထပ်ကဆင်းလာပုံက သူ့ထုံးစံအတိုင်းပဲ.. စွပ်ကျယ်ချိုင်းပြတ်နဲ့ဘော်လီမပါဘူး။ အိမ်နေရင်း ဝတ်နေကျပေမယ့် သားသမီးသာမမွေးဖူးတာ သူ့နို့ကြီးတွေက နို့စို့ကလေးအမေနို့ထက်တောင် ကြီးသေးတယ်။

အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေပေမဲ့တခါခါအမလုပ်နေတာကိုအားမရတော့ဘူး. ဟိုဘတ်ရွာက videoရုံမှာ တပတ်တခါပြတဲ့အောကားထဲကိုကို အမကို ပက်လက်လှန်ပြီး ဒူထောက်ဆောင့်ချင်လာတယ်..