October 16, 2024

ဆြြဲစားခ်င္ေသာအၾကံ

မျမစိမ္းဆိုတာ တရပ္ကြက္လုံးက လက္ဖ်ားခါရတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္။ စံျပေစ်းေနာက္ဘက္ ရပ္ကြက္ေလးထဲကို ေျပာင္းေ႐ြြ႕လာတဲ့ မျမစိမ္းတို႔မိသားစုကို ပတ္ဝန္းက်င္က လူအခ်ိဳ႕က ႏွာေခါင္း႐ြဳံ႕ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ အတင္းေျပာတတ္ေသာ မိန္းမမ်ားက မဲ့ၾက႐ြဲ႕ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ ႏွေျမာတသစြာျဖင့္ မျမစိမ္းကို ေဝဖန္ေျပာဆိုၾကျပန္သည္။ မျမစိမ္းကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤသို႔ လူအမ်ားက ေျပာဆိုေဝဖန္ေကာက္ခ်က္ခ်ေနရသလဲဆိုေတာ့…။ မျမစိမ္းက အသားခပ္ညိဳညိဳ မ်က္ႏွာက်က ေမးခြၽန္ခြၽန္ေလးနဲ႔ ညိဳညိဳစိမ့္စိမ့္ေလး ေခ်ာေမာသူ။ အရပ္အေမာင္းက ငါးေပသာသာရွိၿပီး ထိုအရပ္အေမာင္းနဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ လုံးႀကီးေပါက္လွဟု ေခၚဆိုရမည့္ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစား။ ရင္အုံေမာက္ေမာက္၊ ဗိုက္သားက ခ်ပ္ခ်ပ္၊ ဆီးခုံေလးက အနည္းငယ္ေဖာင္းတက္ေနသည္။ တင္သားအစုံကေတာ့ ေယာက္်ားသားေတြ မ်က္စိက်စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပည့္တင္းမို႔ေမာက္ေနၿပီး ထိုတင္သားမ်ားႏွင့္ ပနံသင့္စြာ ေပါင္တံေျဖာင့္ေျဖာင့္စင္းစင္းေလးက လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း အခ်ိဳးက်စြာ လွပလို႔ေန၏။ ထိုသို႔ေသာ လုံးႀကီးေပါက္လွ အလွပိုင္ရွင္ မျမစိမ္းက အသက္(၂၉)ႏွစ္သာရွိေသးသည္။

မိန္းမတို႔၏ အလွအပတရားမ်ား ျပည့္စုံႂကြယ္ဝသည့္ အသက္အ႐ြယ္ပင္ျဖစ္၏။ ဒါေပမယ့္ သူမက အပ်ိဳမဟုတ္။ လင္ႏွစ္ဆက္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ မိန္းမတေယာက္ျဖစ္သည္။ ပထမလင္က သူမႏွင့္ ငါးႏွစ္သာ ေပါင္းခဲ့ရၿပီး သူမအသက္(၂၆)ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ ကားေမွာက္တိမ္းပါးသြားခဲ့ျခင္္းေၾကာင့္ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္ မုဆိုးမေလးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဒါေပမယ့္ မျမစိမ္းတေယာက္ မုဆိုးမဘဝနဲ႔ ၾကာၾကာမေနလိုက္ရ။ သူမ၏ ပထမလင္ႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ တစ္ေယာက္က ေပါငး္သင္းလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းကာ မျမစိမ္းအား လက္ထပ္ယူခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မျမစိမ္းမွာ သူမဘဝအတြက္ အားကိုးမွီခိုရာအျဖစ္ တပင္လဲမူတပင္ထူဆိုသည့္အတိုင္း ေနာက္ထပ္အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ရျပန္သည္။ ထိုအိမ္ေထာင္ျဖင့္ စံျပေစ်းေနာက္ဘက္ရပ္ကြက္ေလးထဲသို႔ ေျပာင္းေ႐ြြ႕လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုရပ္ကြက္ေလးထဲသို႔ စေရာက္ကတည္းက မျမစိမ္းတို႔အိမ္ေထာင္စုကို လူအမ်ား စိတ္ဝင္တစားျဖစ္ခဲ့ၾကရ၏။ မျမစိမ္းက အသားညိဳေသာ္လည္း မဲေမွာင္ေနျခင္းမဟုတ္။ အသားအေရစိုေျပသျဖင့္ ဝင္းဝင္းပပျဖင့္ လွပသူတေယာက္ျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမ၏ ဒုတိယလင္က မျမစိမ္းႏွင့္ ဘယ္လိုမွလိုက္ဖက္ျခင္းမရွိသူျဖစ္၏။ အသားကမဲနက္ၿပီး လူေကာင္ထြားထြား ဗိုက္ကနဲနဲပူၿပီး ပုံမလာပန္းမလာ အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ ဒီၾကားထဲ ကြမ္းကစားျပန္ေတာ့ သြားေတြက နီရဲကာ ႏြဳတ္ခမ္းေမြးထူလျဗစ္ႏွင့္ လူ႔ဘီလူးႀကီးတေကာင္လိုျဖစ္ေန၏။

ထိုသူက ေအာင္မင္းဆိုသည့္ အညာသားတေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကေလးႏွစ္ေယာက္အေဖ မုဆိုးဖိုတေယာက္ျဖစ္ေလသည္။ေအာင္မင္း၏ သားႏွစ္ေယာက္မွာ တေယာက္က အသက္(၁၆)ႏွစ္အ႐ြယ္ လူပ်ိဳေပါက္ေလးျဖစ္ၿပီး အငယ္ေလးမွာ ရွစ္ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ ဒီလိုမဲမဲတူးတူးမိသားစုထဲမွာ လုံးႀကီးေပါက္လွ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မိန္းမေခ်ာတေယာက္ပါလာသည္ဆိုေတာ့ ရပ္ကြက္က စိတ္ဝင္စားၾကသည္မွာ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့။ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ စပ္စပ္စုစုမိန္းမေတြေၾကာင့္ ရပ္ကြက္ထဲရွိ လူအမ်ားသိလာခဲ့ၾကသည္။ အေၾကာင္းစုံမဟုတ္ေသာ္လည္း အေတာ္အတန္သိလာၾကေတာ့ မျမစိမ္းကို ႐ြဳတ္ခ်ၾက မဲ့ၾက ႐ြြဲ႕ၾကျဖင့္ အျပစ္ျမင္လာၾကသည္။ မျမစိမ္းကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္။ဘယ္သူဘာပဲေျပာေျပာ အေရးမလုပ္။ အသားမဲမဲမုဆိုးဖိုကေလးႏွစ္ေယာက္အေဖကို ယူတယ္ဆိုၿပီး ေျပာၾကလည္း မျမစိမ္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။ လူ႔ဘီလူးႀကီးလို ပုံဆိုးပန္းဆိုးကို ယူတယ္ေျပာလည္း ၿပဳံးလို႔သာေနသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္က မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ေျပာၾကမည္ဆိုလည္း ေျပာခ်င္စရာကိုး။ မျမစိမ္းက အသက္ေလးလည္း ငယ္ေသးသည္။ ႐ုပ္ေလးကလည္း ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ဆိုရင္ ေျပာစရာမရွိေအာင္ အဝိုက္အဝန္း၊ အမို႔အေမာက္တို႔ျဖင့္ လွပသူ၊ သူမအေနျဖင့္ ႐ုပ္ရည္ရွိ သူေဌးတေယာက္ကို ရႏိုင္ေလာက္ေသးသည္ မဟုတ္ပါလား။

ဒါေပမယ့္ မျမစိမ္းတေယာက္ ဘာလို႔ ေအာင္မင္းဆိုတဲ့ မဲမဲတူးတူးလူ႔ဘီလူးႀကီးကို ” ကို..ကို.. ကိုကို.. ” ဆိုၿပီး ခ်စ္ျပေနသလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွ နားမလည္ႏိုင္ၾက။ ဒီၾကားထဲ ေအာင္မင္းက မူးၿပီးဆဲဆို႐ိုက္ပုတ္ကန္ေက်ာက္ ႏွိပ္စက္တတ္ေသးသည္။ ဒါလည္း သည္းခံ ဒုကၡခံၿပီး ဘာေၾကာင့္ဆက္ေပါင္းေနလဲဆိုတာ နားမလည္ႏို္င္ေအာင္ျဖစ္ကာ မျမစိမ္းကို ပတ္ဝန္းက်င္က လက္ဖ်ားခါယူရသည္အထိ ေဝဖန္႐ြဳတ္ခ်ေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ မျမစိမ္းကေတာ့ သူမ၏ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ေရးကို အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။ ယခုမွ သူမဘဝ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္သည္ဟုလည္း ခံစားရ၏။ အေၾကာင္းက သူမ၏ ပထမလင္သားဆုံးပါးသြားၿပီးေနာက္ပိုင္းမွ စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။သူမကို ရွာေဖြေကြၽးေမြးေနသည့္ လင္သားဆုံးပါးသြားျခင္းေၾကာင့္ မျမစိမ္းတေယာက္ ပူေဆြးေသာကေရာက္ကာ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် မ်က္ရည္က်ေနရသည္။ လင္ျဖစ္သူက ရွာေဖြေပးေသာ ေငြကို သူမက စုေဆာင္းသိမ္းဆည္းထားႏိုင္ခဲ့၍သာ ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း သူမတဦးထဲ ရပ္တည္ေနႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ လင္ျဖစ္သူက ကားသမားဆိုေတာ့ အေပါင္းအသင္းမ်ားသျဖင့္ ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးၾကတာႏွင့္ပင္ ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္က ေျပေျပလည္လည္ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။

ရက္လည္ၿပီးေနာက္ပိုင္း သူမတဦးထဲ ရပ္တည္ေနရခ်ိန္တြင္ လင္ျဖစ္သူ၏အေပါင္းအသင္းမ်ားထဲမွ တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စဝင္ထြက္ၿပီး ေငြေလးေၾကးေလးေထာက္ပံ့ေနသျဖင့္လည္း မျမစိမ္းတေယာက္ အသက္႐ြဳေခ်ာင္ရရွာသည္။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းက ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္ဆိုေတာ့ မျမစိမ္းကို အခ်ိန္ျပည့္လာေရာက္ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ျခင္းမ်ိဳးမလုပ္ႏိုင္ၾကပါ။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် မျမစိမ္းတေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ရသည့္ အိမ္ကေလးသို႔ အဝင္အထြက္က်ဲပါးလာခဲ့ရသည္။ သို႔ေပမယ့္ မျမစိမ္းထံသို႔ အခ်ိန္မွန္မွန္ပုံမွန္ဝင္ထြက္ကာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ေနသူတေယာက္ေတာ့ ရွိေနခဲ့သည္။ ထိုသူက ေအာင္မင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။ ကိုေအာင္မင္းက မျမစိမ္းခင္ပြန္းဆုံးသြားသည့္ အခ်ိန္ကစ၍ ရက္လည္ၿပီးသည္အထိ အမ်ားသူငါေတြလို လာေရာက္ၾကည့္႐ြဳသည္။ ရက္လည္ၿပီးျပန္ေတာ့လည္း ဝတၱရားမပ်က္ တပတ္တခါ ပုံမွန္လာေရာက္ကာ မျမစိမ္းကို ေထာက္ပံ့မြဳျပဳသည္။ မျမစိမ္းက အစပိုင္းတြင္ လက္မခံေသာ္လည္း တေျဖးေျဖးနဲ႔ ကိုေအာင္မင္း၏ ေထာက္ပံ့ေပးကမ္းမြဳကို ေက်းဇူးတင္စိတ္၊ အားနာစိတ္မ်ားျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာခဲ့ေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက ကြန္တိန္နာကားေမာင္းသူတေယာက္မို႔ ဝင္ေငြေကာင္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မျမစိမ္းအား ေပးကမ္းေထာက္ပ့ံရာတြင္ ရက္ေရာသည္။ ေအာင္မင္း၏ သိတတ္မြဳအေပၚ မျမစိမ္း အလြန္အားနာလာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေအာင္မင္းလာသည့္ အခါတိုင္း အခ်ိန္မေ႐ြး တံခါးဖြင့္ ဧည့္ခံသည္။ ေအာင္မင္းက တပတ္တခါသာ ပုံမွန္လာၿပီး လာသည့္အခ်ိန္ကလည္း ညဆယ္နာရီဝန္းက်င္ေလာက္ျဖစ္သျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္က မျမစိမ္းကို ေမးေငါ့လာၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ မျမစိမ္းကေတာ့ ကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္မို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လ်စ္လ်ဴ႐ြဳမိခဲ့သည္။ ေအာင္မင္းက မျမစိမ္းကို တေလးတစားပင္ ဆက္ဆံေျပာဆိုသည္။ အခ်ိဳ႕ေတြလို လင္ဆုံးၿပီး မုဆိုးမျဖစ္သြားေသာ သူမကို ရိသဲ့သဲ့ေျပာဆိုဆက္ဆံျခင္းမ်ိဳးမျပဳ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မျမစိမ္းက ေအာင္မင္းကို သူမအိမ္သို႔ ဝင္ထြက္ခြင့္ျပဳေပးခဲ့မိျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္မင္းကလည္း သူကမုဆိုးဖို၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေဖျဖစ္ေၾကာင္း၊ မျမစိမ္း၏ေယာက်ာ္းျဖစ္သူႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ေၾကာင္း၊ မျမစိမ္းကို သနားစိတ္၊ ဂ႐ုဏာစိတ္ျဖင့္ ယခုလို ဝင္ထြက္သြားလာၿပီး ေထာက္ပံ့မြဳမ်ား ျပဳလုပ္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အတိအလင္းဖြင့္ဟေျပာျပထားသည္။ ထိုသို႔ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ နားလည္မြဳျဖင့္ ပတ္သက္လာခဲ့ၾကသည္မွာ ေျခာက္လခန႔္ပင္ လြန္ေျမာက္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ မျမစိမ္းလည္း စိတ္သက္သာရာရလာခဲ့ၿပီး ပုံမွန္ေနထိုင္ေနသလို ေအာင္မင္းကလည္း ပုံမွန္ဝင္ထြက္သြားလာေနခဲ့သည္။ တညမွာေတာ့… ” ေဒါက္..ေဒါက္..ေဒါက္ ” အိမ္ေရွ႕တံခါးကို သုံးခ်က္ေခါက္သံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ မျမစိမ္း နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီလို အခ်ိန္၊ ဒီလိုတံခါးေခါက္သံက ေအာင္မင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းသိလိုက္သျဖင့္ တံခါးကို အေျပးကေလး သြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။

” ဟင္..ကိုေအာင္မင္း ဘာျဖစ္လာတာလဲ.. ေခါင္းမွာလဲ ေသြးေတြနဲ႔ပါလား..လာ..ဝင္..ဝင္.. ” မျမစိမ္းတေယာက္ ေအာင္မင္း၏ပုံစံကို ျမင္ေတာ့ ပ်ာပ်ာသလဲျဖစ္သြားၿပီး အိမ္ထဲသို႔ အျမန္ေခၚလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာင္မင္းကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူမက အိမ္ထဲမွ ေရေႏြးဓါတ္ဗူး၊ ဇလုံ၊ ဂြမ္းတို႔ကို ယူေဆာင္လာသည္။” ရပါတယ္..မျမစိမ္း၊ ဘာမွလုပ္မေနပါနဲ႔.. ေခါင္းေလးနဲနဲေပါက္သြားတာပါ ” ” အို..ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ အသာၿငိမ္ေနစမ္းပါရွင္.. ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ၊ ေျပာပါအုံး.. ” မျမစိမ္းက ေအာင္မင္းအား ကေလးတေယာက္ကို အမိန႔္ေပးသလို ေျပာလိုက္ၿပီး ေအာင္မင္း၏ေခါင္းမွ ဒဏ္ရာကို ေဆးေၾကာသန႔္စင္ေပးလိုက္သည္။ ေအာင္မင္းကလည္း မျမစိမ္းေျပာသည့္အတိုင္း အသာၿငိမ္ေန၏။ လူကၿငိမ္ေနေသာ္လည္း စိတ္ေတြက မၿငိမ္။ သူ႔အနီးအပါးသို႔ တိုးကပ္ေရာက္ရွိေနသည့္ မျမစိမ္း၏ခႏၶာကိုယ္အလွတြင္ နစ္ေျမာကာ ရမၼက္စိတ္တို႔က ေထာင္းကနဲ ထႂကြလို႔လာသည္။ ” ကိုေအာင္မင္း..ေျပာေလ၊ ဘာျဖစ္လာတာလဲလို႔.. ” မျမစိမ္းက ၿငိမ္သြားေသာ ေအာင္မင္းကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာ သူမ၏ရင္ႏွစ္မြြာကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ရင္ထဲ လွပ္ကနဲဖိုသြားသည္။ ဒါေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ သူမ သိခ်င္ေနေသာ အေၾကာင္းအရာကို ေမးလိုက္ျပန္၏။ ” မျမစိမ္းတို႔ လမ္းထိပ္မွာပါဗ်ာ.. ခ်ာတိတ္ေလးေတြ သုံးေလးေယာက္မူးၿပီးရစ္ေတာ့.. ေနာက္ဆုံး သူတို႔က လက္ပါလာၾကတယ္ေလ။

အဲဒါနဲ႔ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ၿပီး ဒဏ္ရာရလာတာပါ ” ” အို..ျဖစ္မွျဖစ္ရေလရွင္၊ ဘယ္က ကေလကေခ်ေတြလဲ မသိဘူး.. ဒီကိစၥ ရပ္ကြက္႐ုံးတိုင္ရမယ္.. ” ” ေနပါေစ..မျမစိမ္း၊ ရပါတယ္ ” ” အို..ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ က်မဆီလာရင္း အခုလိုျဖစ္တာဆိုေတာ့..ေနအုံး.. က်မရပ္ကြက္႐ုံးကို သြားေျပာလိုက္မယ္.. ” ေျပာေျပာဆိုဆို မဟုတ္မခံ ဇတ္ဇတ္ႀကဲျဖစ္သည့္ မျမစိမ္းက ဒဏ္ရာကို ေဆးေၾကာသုတ္သင္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ထဲမွ ထြက္ဖို႔ျပင္သည္။ ဒါေပမယ့္ ေျခလွမ္းျပင္ကာစ မျမစိမ္းမွာ တုန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ေအာင္မင္းက မျမစိမ္း၏လက္ကို လွမ္းဆြဲထားလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ” မျမစိမ္းရယ္.. အရွည္အရွည္ေတြ ျဖစ္ကုန္မယ္.. ထားလိုက္ပါေတာ့၊ ဒီမွာလာထိုင္ပါဗ်ာ..ေနာ္ ” ေအာင္မင္းက မျမစိမ္းလက္ကို ဆြဲကာ သူ၏ေဘးမွထိုင္ခုံေပၚသို႔ ဆြဲကာ ထိုင္ခိုင္းသည္။” မျမစိမ္း ” ” ရွင္.. ကိုေအာင္မင္း.. ” ေအာင္မင္းက မျမစိမ္း၏လက္ကို သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အုပ္ကိုင္ၿပီး မ်က္လုံးခ်င္းဆိုင္ၾကည့္ကာ ညင္ညင္သာသာေလးေခၚလိုက္၏။ မျမစိမ္းကလည္း လက္ကို ႐ုန္းဖယ္ျခင္းမျပဳပဲ ေအာင္မင္းကို ျပန္ၾကည့္ကာ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ထူးသည္။ အဲဒီမွာစလို႔ အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္းထိ၊ ႀကိဳးခ်င္းထား ႀကိဳးခ်င္းၿငိေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့သည္။ မုဆိုးဖိုနဲ႔ ပူပူေႏြးေႏြးမုဆိုးမအသစ္ကေလးတို႔ ၿငိကုန္ၾကေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ေအာင္မင္းလို ပုံဆိုးပန္းဆိုး မဲမဲသဲသဲႀကီးကို မျမစိမ္း မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရမၼက္ေသြးေတြ ဆူပြက္သြားရသည္။

လင္ရဲ႕အရသာ၊ လီးရဲ႕အရသာကို သိရွိထားၿပီးျဖစ္တဲ့ မိန္းမတေယာက္အေနနဲ႔ လင္ျဖစ္သူဆုံးပါးသြားခဲ့သျဖင့္ လီးနဲ႔ ျပတ္လပ္ေနတာေၾကာင့္လည္း ေအာင္မင္းကို လိုက္ေလ်ာမိဟန္ရွိေလသည္။ ေအာင္မင္းကလည္း မျမစိမ္းကို စိတ္ထႀကိတ္ႀကံေနသူျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ စြဲမက္ဖြယ္ ခႏၶာကိုယ္အလွကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ မိန္းမတေယာက္မို႔ တနပ္စားမႀကံဘဲ တသက္စာႀကံကာ မျမစိမ္း သူ႔ကို စြဲလန္းသြားေအာင္ အပီကိုင္ေလေတာ့သည္။ ” အဟင့္..ဟင့္..ကိုေအာင္မင္းရယ္..ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ..ဟင့္.. ငရဲႀကီးအုံးမယ္.. ” ” ႁပြတ္..ၿပိ..ႁပြတ္..ျဗစ္..ဟင္း..ဒီလိုလုပ္တာ ငရဲႀကီးတယ္လို႔ က်ဳပ္မၾကားဖူးဘူး မျမစိမ္းရဲ႕.. ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား..ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးတာ ” ” အင့္..ဟင့္..အ..ဟင့္..သိဘူး.. ” ေအာင္မင္းက မျမစိမ္း၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဖင္ႀကီးႂကြတက္ေအာင္ပင္ တြန္းတင္ထားၿပီး ေဖာင္းကားတင္းရင္းကာ အေမြြးမဲမဲေလးမ်ား ဖုံးအုပ္ေနသည့္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အသည္းအသန္ ယက္ေပးေနသည္။မျမစိမ္း တားေနေပမယ့္လည္း ေအာင္မင္းက မေလွ်ာ့။ စကားျပန္ေျပာရင္းမွ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းမွ ေစာက္စိအထိ ယက္တင္ၿပီး ေစာက္စိေလးကို ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ဖိစုပ္လိုက္ရာ မျမစိမ္းတြန႔္တက္သြားၿပီး ခြၽဲႏြဲ႕ေသာ အသံေလးမ်ားပင္ ထြက္လာရသည္။ ကြမ္းကို ထမင္းစားသလိုစားေသာ ေအာင္မင္း၏လွ်ာႀကီးက နီရဲကာ ထူလပ်စ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ၾကမ္းေထာ္လို႔ေနသည္။

ထိုလွ်ာႀကီးျဖင့္ မျမစိမ္း၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားကို ထိုးေကာ္ယက္ေပးလိုက္ျပန္ေတာ့ မျမစိမ္းခမ်ာ ေလာကႀကီးကို ေမ့ၿပီး ေလထဲလြင့္ေမ်ာသြားသလို ခံစားသြားရေတာ့သည္။ ” အင့္..ဟင့္..ကိုေအာင္မင္းရယ္..ဟင့္..က်မ မေနတတ္ေတာ့ဘူး..အင္း..ဟင္း.. “မျမစိမ္း မ်က္လုံးပင္ မဖြင့္ႏိုင္။ အသားေလးေတြလည္း ကတုံကယင္ျဖစ္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ကို ထန္းလ်က္ေခြးယက္သလို ယက္ေပးေနေသာ ေအာင္မင္းေၾကာင့္ မျမစိမ္းလူးပ်ံေနရေလၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သြယ္ဝိုက္ေသာနည္းျဖင့္ အလိုးခံခ်င္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မုဆိုးဖိုျဖစ္ၿပီး ဖာေပါင္းစုံခ်ေနေသာ ကားသမားေအာင္မင္းက မျမစိမ္းရဲ႕ဆႏၵကို သေဘာေပါက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မျမစိမ္း၏ေစာက္ဖုတ္ကို ေနာက္ဆုံးပိတ္အေနျဖင့္ ဖင္စအိုဝအထက္လိုးေပါက္မွေန၍ ေစာက္စိေလးအထို သူ၏လွ်ာျပားၾကမ္းၾကမ္းႀကီးျဖင့္ တခ်က္ယက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မျမစိမ္း၏ေပါင္ခြၾကားသို႔ ဒူးေထာက္ဝင္ကာ သူ၏ခါးမွ ပေလကပ္ပုဆိုးကို ေခါင္းမွေက်ာ္ခြၽတ္လိုက္သည္။ မျမစိမ္း၏ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေအာင္မင္းက ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး အေပၚသို႔တြန္းတင္လိုက္သျဖင့္ မျမစိမ္းမွာ တစ္တီတူးေထာင္အေနအထားပုံစံမ်ိဳးျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ေခါင္းအတြင္း အတြင္းသားနီနီရဲရဲမ်ား ေပၚထြက္လာသည္။ မျမစိမ္း၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေအာင္မင္းက မက္ေမာစြာၾကည့္ရင္း သူ၏လီးမဲမဲႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ေတ့ေထာက္လိုက္သည္။

ေအာင္မင္း၏လီးက တေခ်ာင္းလုံးမဲနက္ေနၿပီး လီးဒစ္ႀကီးက အေတာ့္ကိုၿပဲလန္ေနသည္။ လုံးပတ္က်ပ္လုံးခန႔္ရွိၿပီး အရွည္အားျဖင့္ ေျခာက္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိသည္။ စံခ်ိန္မွီလီးအမ်ိဳးအစားပင္ျဖစ္သည္။ မျမစိမ္းက သူမကို လိုးမည့္လီးကို ေခါင္းေထာင္ထကာ ၾကည့္ၿပီး ျမင္လိုက္ရေသာအခါ ရင္ထဲ နင့္သြားဟန္ျဖင့္ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ တံေထြးကို ဂလုကနဲ မ်ိဳခ်ၿပီး အလိုးခံဖို႔ အသင့္ျပင္အားယူလိုက္၏။ ” မျမစိမ္း.. က်ဳပ္ လိုးေတာ့မယ္ေနာ္ ” ေအာင္မင္းက ခြင့္ေတာင္းသလို ေျပာလိုက္တာလား၊ အသိေပးတာလား မသိ။ မျမစိမ္းကေတာ့ မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ကာ ေခါင္းကို တဖက္ေစာင္းထားၿပီး ေအာင္မင္းကို ေခါင္းသာၿငိတ္ျပလိုက္၏။ ထိုအခါ ေအာင္မင္းက မျမစိမ္း၏အေပၚပိုင္း ရွပ္အက် ႌကို လွန္္တင္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာေအာက္မွ ႐ုန္းကန္ထြက္မေယာက္ ဆူၿဖိဳးတင္းရင္းေနသည့္ ႏို႔အုံႀကီးကို လက္ျဖင့္ လွမ္းညႇစ္လိုက္၏။ ၿပီးမွ သူ၏လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္အဝသို႔ ေတ့ကာ အသာအယာပင္ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ အစပိုင္း၌ မျမစိမ္းက ေအာင္မင္းႏွင့္ ေပြ႕ဖက္နမ္းမိၾကၿပီး အိပ္ခန္းထဲသို႔ေရာက္ရွိသြားသည့္အခ်ိန္မွ ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံရသည့္အခ်ိန္အထိ သူမအက်ၤ ီကို ခြၽတ္ခြင့္မေပး။ ေအာင္မင္းကလည္း အက်ၤ ီေပၚမွ ႏို႔ေတြကို ညႇစ္ကိုင္ကာ မျမစိမ္းကို ႏူးႏွပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ယခုလိုးမည့္အခ်ိန္ေရာက္မွ အက် ႌကို လွန္တင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အခုလိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ မျမစိမ္းက ကန႔္ကြက္ျခင္း မျပဳေတာ့ေပ။ ေအာင္မင္း၏လီးက တအိအိျဖင့္ပင္ မျမစိမ္း၏ေစာက္ရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ နစ္ဝင္စိုက္ဆင္းသြားသည္။ ” အင့္..ဟင္း.. ကြၽတ္..ကြၽတ္.. ” ” နာလို႔လား..မျမစိမ္း ” ” အင္း..ရွင့္ဟာႀကီးက အရမ္းႀကီးတာပဲ.. ရွည္လဲရွည္ေသးတယ္..ေျဖးေျဖးလုပ္ေနာ္.. ” ” အင္းပါ.. ခုနၿငီးတာက နာလို႔လားလို႔ ” ” ဟင့္..ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေမးေနတာလဲ..မသိဘူး.. ” အမွန္က လီးေစာက္ပတ္ထဲဝင္သြားတာကို အရသာေတြ႕ၿပီး မျမစိမ္း ၿငီးလိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္။လီးကို ညင္သာစြာ သြင္းသည့္အျပင္ အဝင္အထြက္ ေခ်ာေမြ႕ေနသျဖင့္ မျမစိမ္း မနာမွန္း ေအာင္မင္း သိ၏။ ဒါေပမယ့္ အလိုးခံသူ မိန္းမသားႏွင့္ ရင္းႏွီးသြားၿပီး ရွက္စိတ္ေပ်ာက္သြားေအာင္ တမင္ေမးလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မျမစိမ္းက မနာေသာ္လည္း ေအာင္မင္း၏အေမးေၾကာင့္ လီးႀကီးျဖင့္ ေဆာင့္လိုးခံရသည့္အခါ အရသာေတြ႕ေစရန္ ခပ္ေျဖးေျဖးသာလိုးဖို႔ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း ေအာင္မင္း၏ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းေၾကာင့္ သူမဘာသာ မလုံမလဲျဖစ္ကာ ရွက္ဟန္ျဖင့္ စကားဆက္မေျပာေတာ့ပဲ သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲ ျပည့္သိပ္စြာ ဝင္ေနေသာ ေအာင္မင္း၏လီးကို ဆြဲဆြဲညႇစ္ေပးေနေလသည္။ မျမစိမ္း၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ ဆြဲညႇစ္တုန႔္ျပန္မြဳကို ခံစားမိေသာ ေအာင္မင္းက အလိုက္သိစြာျဖင့္ သူ၏လီးႀကီးကို အသြင္းအထုတ္မွန္မွန္ျဖင့္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။

ႏို႔အုံေတြကိုလည္း ဖ်စ္ညႇစ္ေပး၏။ ” ဖုတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္ ” ” အင့္..အင့္..ဟင့္..အင့္..အင့္.. ” အေပၚစီးမွ ႀကီးမားေသာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးျဖင့္ ဖိကာ ေဆာင့္လိုးေနျခင္းေၾကာင့္ မျမစိမ္းမွာ တအင့္အင့္ျဖင့္ နင့္နင့္နဲနဲႀကီး အလိုးခံေနရသည္။ ဆယ္မိနစ္မွ် လိုးၿပီးေနာက္ ေအာင္မင္းက… ” မျမစိမ္း..ေကာင္းရဲ႕လား ” ” အင္း..ဟင္း..ေကာင္းတယ္..ကိုေအာင္မင္းရယ္၊ ခပ္သြက္သြက္ေလး လုပ္ေပးပါေနာ္.. က်မၿပီးခ်င္လာသလိုပဲ.. ” မျမစိမ္း ကာမရမၼက္ေဇာေတြ တက္ႂကြကာ ေအာင္မင္းကို ခပ္ရဲရဲပင္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ ထိုအခါ ေအာင္မင္းကလည္း အားမနာတမ္းပင္ အေပၚစီးမွ မီးကုန္ယမ္းကုန္ပစ္ေဆာင့္ လိုးခ်ေနေလေတာ့ရာ ” ဖြတ္..ဖြတ္..ဟင့္..အင့္..အင့္..အ..အိ..အ..” ဟူေသာ မျမစိမ္း၏ႏြဳတ္မွ ျမည္တမ္းသံမ်ား ဆူညံစြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး ခဏအၾကာတြင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းမ်ားခ်ကာ တဦးကိုတဦး တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ရင္း ၿငိမ္သက္သြားၾကေလေတာ့သည္။ထိုမွအစျပဳခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းက ေအာင္မင္းႏွင့္ မျမစိမ္းတို႔ကို ညားေစခဲ့သည္။ ေအာင္မင္းက မျမစိမ္းယခင္က ဌားေနေသာ အိမ္ေလးတြင္ မေနေစေတာ့ဘဲ သူ၏သားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ မျမစိမ္းကို ေခၚကာ စံျပေစ်းအေနာက္ဘက္ရွိ ရပ္ကြက္ထဲသို႔ေျပာင္းေ႐ြြ႕လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

မျမစိမ္းမွာ ေအာင္မင္း၏သားေတြကို ၾကည္ျဖဴစြာပင္ ဆက္ဆံသည္။ ေအာင္မင္းကို အစြဲႀကီးစြဲခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေအာင္မင္း၏သားေတြကိုလည္း အလိုက္အထိုက္ဆက္ဆံရမည္မွန္း သူမနားလည္ထားသည္။ ေအာင္မင္း၏သားေတြကလည္း မျမရွိန္ကို အေမတေယာက္၊ အေဒၚတေယာက္လိုပင္ ဆက္ဆံသည္။ ေအာင္မင္း၏ေစာက္ဖုတ္အယက္ေကာင္းမြဳေၾကာင့္ မျမစိမ္းအရာရာကို ေမ့ၿပီး ေအာင္မင္းမွေအာင္မင္းျဖစ္ကာ အလိုးခံသည့္အခါတိုင္း “ကိုကို”ဟုပင္ ေခၚေနတတ္ၿပီျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေအာင္မင္းက မျမစိမ္းကို ယခင္ကလို တေလးတစားဆက္ဆံျခင္းမျပဳေတာ့။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် “ဟဲ့..ေကာင္မ”အစခ်ီကာ ဆဲဆိုကန္ေက်ာက္တာမ်ိဳးျပဳလုပ္လာသည္။ ဒါေပမယ့္ ၿပီးလွ်င္ေတာ့ မျမစိမ္းအႀကိဳက္ ဘာဂ်ာကို အစြမ္းကုန္မြဳတ္ေပးလိုက္သည္။ မျမစိမ္းကလည္း ဘယ္ေလာက္ဆဲဆဲ၊ ဘယ္ေလာက္႐ိုက္႐ိုက္ လွ်ာျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို တခ်က္ေလာက္ အယက္ခံလိုက္ရတာနဲ႔ နာက်င္တာေတြ ေမ့သြားတတ္သည္။ ေအာင္မင္းက သူမကို ဘာဂ်ာ ေကာင္းေကာင္းမြဳတ္ေပးၿပီးသည္ႏွင့္ ပက္ပက္စက္စက္တက္ခ်သည္။ လမ္းသြားတိုင္း ေယာက်ာ္းေတြ သြားရည္က်စရာျဖစ္ေနသည့္ မျမစိမ္း၏ႏို႔အုံမို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ႀကီးေတြကို သူ၏လက္ၾကမ္းႀကီးျဖင့္ မညႇာမတာဆြဲသည္။ ညႇစ္သည္။ ေယာက်ာ္းေတြကို လီးေတာင္ေစသည့္ သူမ၏ဖင္အိုးတင္းတင္းကားကားႀကီးကိုလည္း မညႇာတမ္း အပီျဖဳတ္သည္။

မျမစိမ္းအဖို႔ေတာ့ ေအာင္မင္း၏ၾကမ္းတမ္းေသာ ကာမဆက္ဆံမြဳမ်ားကို စြဲလမ္းၿပီးရင္း စြဲလမ္းေနမိကာ ေအာင္မင္းကို မပစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနရေလ၏။ သူမကိုယ္သူမလည္း ယခုမွပင္ ကာမစည္းစိမ္ကို အျပည့္အဝခံစားရကာ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္သည္ဟု ခံစားေနမိေလသည္။ မျမစိမ္းတေယာက္ ေလာကစည္းစိမ္ကို အျပည့္အဝခံစားေနရသလို ေအာင္မင္း၏သား အႀကီးေကာင္လူပ်ိဳေပါက္ ထြန္းထြန္းကလည္း သူ႔အေဖေနာက္မိန္းမယူေတာ့မွ သူလည္းလူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ၿပီဟု ခံယူထားသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူပ်ိဳေဖာ္ဝင္ ဂြင္းတိုက္တတ္စအ႐ြယ္မွာ သူ႔အေဖက မိေထြးကို အျပတ္ေဆာ္ေနပုံကို ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ၿပီး ကာမအရသာကို ေကာင္းစြာခံစားတတ္လာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။ သူ႔အေဖေအာင္မင္း မျမစိမ္းကို တက္ခ်တိုင္း ကေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ဂြင္းတိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔အေဖကားေမာင္းထြက္သည့္ အခ်ိန္မ်ား၌လည္း မိေထြးျဖစ္သူ မျမစိမ္းရဲ႕စြဲမက္ဖြယ္ ခႏၶာကိုယ္အလွကို မွန္းၿပီး ဂြင္းထုကာ အာသာေျဖသည္။ အျပင္ပန္းမွာ သူမကို တ႐ိုတေသ တေလးတစား ဆက္ဆံေနေသာ္လည္း ထြန္းထြန္း၏စိတ္ထဲမွာေတာ့ မျမစိမ္း၏ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းတို႔ကို အၿမဲပုံေဖာ္ၾကည့္ကာ စိတ္ထေနသူျဖစ္ေလ၏။ မျမစိမ္း ေရခ်ိဳးရင္ မေယာင္မလည္ျဖင့္ သူမအနီးရစ္သီေနတတ္သည္။

ထြန္းထြန္း၏အျပဳအမူမ်ားကို အိမ္မွာ အၿမဲျမင္ေတြ႕ဆက္ဆံေနရေသာ မျမစိမ္းလည္း ၾကာေတာ့ ရိပ္မိလာသည္။ ဒါေပမယ့္ သူမစိတ္ထဲမွာ ထြန္းထြန္းကို သိပ္ၿပီးဂ႐ုတစိုက္မျဖစ္မိ။ ကေလးသာသာ ခ်ာတိတ္အ႐ြယ္ ထြန္းထြန္း၏အၾကည့္မ်ား အေပၚ စိတ္လြဳပ္ရွားျခင္းလည္း မျဖစ္မိေပ။ ဒါေပမယ့္ တညတြင္ေတာ့… ” ျမစိမ္း..နင္အေပၚက တက္ေဆာင့္စမ္း.. ငါမူးေနၿပီ၊ အေပၚက မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ” ” ဟုတ္ကဲ့..ကိုကို.. ” ေအာင္မင္းက မျမစိမ္းကို ဘာဂ်ာမြဳတ္ေပးၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ယာေပၚလွဲလိုက္ၿပီး လီးအေတာင္သားႏွင့္ ပက္လက္လွန္ကာ မျမစိမ္းကို ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။မျမစိမ္းကလည္း ေအာင္မင္းစကားကို လိုက္နာသည္။ ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံထားရသျဖင့္ ရမၼက္ဆႏၵေတြ အဆမတန္ထႂကြေနေသာ မျမစိမ္းခမ်ာ အိပ္ယာေပၚလွဲေနရာမွ လူးလဲထကာ ေအာင္မင္း၏ေပါင္ၾကားထဲမွ ေတာင္မတ္ေျဖာင့္စင္းေနသည့္ လီးမဲမဲတုတ္တုတ္ႀကီးကို သူမလက္ကေလးျဖင့္ ဆြဲကိုင္ကာ အထက္ေအာက္လြဳပ္ရွားဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္သည္။ ထိုမွ်ႏွင့္ အားမရႏို္င္ေသးပဲ ဖင္ႀကီးကုန္းကာ ေအာင္မင္း၏လီးကို ကုန္းစုပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ေအာင္မင္း၏ခါးႀကီးတြန႔္ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားကာ ပါးစပ္မွ ” အ..ရွီး..”ဆိုေသာ ညီးညဴသံပင္ ထြက္ေပၚသြားရေအာင္ မျမစိမ္းက လီးကို ပါးစပ္ထဲသါင္းၿပီး အားရပါးရ တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ပစ္သည္။

ေဂြးဥႀကီးႏွစ္လုံးကိုလည္း သူမလက္ျဖင့္ အသာဖြဖြညႇစ္ကိုင္ကာ ကယုကယင္ ေဆာ့ကစားေနလိုက္ေသး၏။ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ မိေထြးတို႔ အိပ္ယာမဝင္ခင္ ေစာေစာစီးစီး အိပ္ေနၾကေသာ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္အနက္ တေယာက္ကေတာ့ ကုလားေသကုလားေမာ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ အႀကီးေကာင္ ထြန္းထြန္းကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူ႔အိပ္ယာထဲမွ ခိုးထကာ မိေထြးႏွင့္ဖခင္တို႔၏ အခန္းဝအကြယ္မွ ေခ်ာင္းၿပီး ဂြင္းတိုက္သည့္ လုပ္ငန္းကို စတင္ေနၿပီျဖစ္ေလသည္။ အခန္းအတြင္းမွ ဖခင္ျဖစ္သူက မျမစိမ္းကို ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးသည့္အခါ မျမစိမ္းေကာ့တက္လူးပ်ံၿပီး ရမၼက္ထန္စြာ ညီးညဴေနဟန္ကို ၾကည့္ၿပီး ထြန္းထြန္းဖီးလ္ေတြတက္ကာ သူ႔လီးကို လက္ျဖင့္ တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေနေလသည္။ထိုမွ မျမစိမ္းက အိပ္ယာထက္မွထကာ သူ႔ဖခင္လီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ထုေပးပုံ၊ လီးစုပ္ေနပုံတို႔အျပင္ ဖင္ႀကီးကုန္းၿပီး လီးစုပ္ေနေသာေၾကာင့္ ဖင္ၾကားထဲမွ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေဖာင္းကားၿပဲအာေနသည့္ မျမစိမ္း၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတို႔ကို ျမင္ေတြ႕ရျပန္ေတာ့ ဖီလင္က ပိုတက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လီးကို ပိုတင္းတင္းဆုပ္ကာ ခပ္သြက္သြက္ေလး ဂြင္းတိုက္ေနသည္။ မျမစိမ္းကေတာ့ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကို အငမ္းမရပုံစံျဖင့္ စုပ္ေပးေနေလသည္။” ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္..အ..ရွီး.. ျမစိမ္း..တက္ေဆာင့္ေတာ့ဟာ.. ငါျမန္ျမန္ၿပီး ၿပီး အိပ္ခ်င္ေနၿပီ ” ေအာင္မင္းက ထပ္မံေလာေဆာ္လိုက္သျဖင့္ မျမစိမ္းမွာ သူမပါးစပ္ထဲမွ လီးကို မခြၽတ္ခ်င္ ခြၽတ္ခ်င္ဟန္ျဖင့္ ခြၽတ္ကာ ေအာင္မင္း၏ကိုယ္ေပၚသို႔ တက္ခြလိုက္ေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကို သူမလက္ေလးတဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ကာ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့ၿပီး တခ်က္ထဲ ဖိထိုင္ခ်လိုက္ေလေတာ့၏။ ” ဖြတ္..ႁပြတ္..ဖတ္.. ” ” အ..အင့္..ဟင္း.. ကြၽတ္..ကြၽတ္.. အထဲမွာ ျပည့္သိပ္ၿပီး ေအာင့္သြားတာပဲ ကိုကိုရယ္.. ” ” နင္က တခ်က္ထဲ ေဆာင့္ခ်ပစ္လိုက္တာကိုး.. ကဲ..ေဆာင့္လိုးေပးစမ္း ” ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံထားရသည့္ အရွိန္၊ လီးကိုမက္ေမာစြာ စုပ္ထားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မျမစိမ္း ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြက ႐ြြဲနစ္စြာ ထြက္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေပၚမွ ဝိတ္ႏွင့္ဖိခ်လိုက္သည္ႏွင့္ လီးႀကီးက ေရွာကနဲဝင္သြားကာ သားအိမ္ကို ေျပးေဆာင့္သည္။ ဒါေပမယ့္ မျမစိမ္းမွာ နာက်င္မြဳကို သတိမရႏိုင္ပဲ လီး၏အေတြ႕ေၾကာင့္ ေအာင္မင္းေစခိုင္းသည့္အတိုင္း သူမ၏တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ေျမ ွာက္ေျမ ွာက္ၿပီး ျပင္းထန္ေနေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ားအရ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးခ်ေပးသည္။ ” ႁပြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္.. ” ” အ..ဟင့္..ဟင့္..ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကိုရယ္.. အ..ဟင့္..ေအာက္က ပင့္ေကာ္ၿပီး လိုးေပးပါအုံး..အဟင့္..အ..ဟုတ္တယ္..ေကာ့ေဆာင့္..အ..ဟင့္.. ” မျမစိမ္း ရမၼက္ထန္စြာျဖင့္ ေအာင္မင္း၏ရင္အုပ္မဲမဲႀကီးေပၚ သူမလက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို အားျပဳေထာက္ကာ တင္ပါးထြားထြားႀကီးကို ေကာ့ေျမ ွာက္ၿပီး ေဆာင့္ခ်ေပးေနသည္။

ေအာင္မင္းကလည္း မျမစိမ္း ရမၼက္ထန္ေနမြဳကို သေဘာက်ကာ ေအာက္မွ ပင့္ေဆာင့္ေပးၿပီး သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ေပးေန၏။ အခန္းတြင္းမွ လိုးပြဲကေတာ့ တစထက္တစ ျပင္းထန္လာသည္။ မျမစိမ္း၏ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေဆာင့္ခ်လိုးေပးမြဳမ်ားႏွင့္အတူ သူမႏြဳတ္မွလည္း တဟင့္ဟင့္ျဖင့္ ႏွာထန္စြာ ညီးညဴေနသံတို႔က အခန္းအျပင္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ထြန္းထြန္းကို အထူးဖီးတက္ေစသည္။ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း တုန္ခါသြားေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ား၊ ထက္ေအာက္လြဳပ္ခါယမ္းေနေသာ ႏို႔အုံထြားထြားႀကီးမ်ားက ထြန္းထြန္း၏ျမင္ကြင္းထဲမွာ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ေနရျခင္းေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းတေယာက္ စိတ္ေတြလြဳပ္ရွားကာ လီးကို အဆက္မျပတ္ ထုရင္းလရည္ေတြပန္းထြက္ကုန္ေလေတာ့သည္။ မျမစိမ္း ႏွာထန္စြာ အလိုးခံေနပုံကို ထြန္းထြန္းဆက္ၾကည့္ေနခ်င္ေသး၏။ ဒါေပမယ့္ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ကာ ၿပီးသြားခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ဒူးေတြၫြြတ္က်ခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူ႔အေဖကလည္း မိေထြးကို အေပၚမွ တက္ေဆာင့္ခိုင္းၿပီး အၿပီးသတ္ေတာ့မွာမို႔ ေနာက္ပုံစံတမ်ိဳးနဲ႔ ခ်မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိေနျခင္းေၾကာင့္လည္း အိပ္ယာထဲသို႔ ျပန္ဝင္ေခြေနလိုက္ေတာ့သည္။ မျမစိမ္းကေတာ့ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးေပၚမွာ ခြထိုင္လ်က္ပင္ စေကာဝိုင္းတမ်ိဳး၊ ကပ္ေညႇာင့္ပြတ္လိုးနည္းတဖုံ၊ ဖင္ႂကြေဆာင့္နည္းမ်ားျဖင့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ တက္လိုးေပးေနရွာ၏။

မၾကာမွီမွာပင္ ႏွစ္ဦးစလုံး ကာမ၏အဆုံးစြန္နယ္ပယ္ကို ေရာက္ရွိေတာ့မည့္ဟန္ျဖင့္ အားကုန္ႀကဲကာ ပင့္ေဆာင့္သူက ေဆာင့္၊ ေဆာင့္ခ်သူက ခ်ျဖင့္ တဟင္းဟင္း ညီးညဴကာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တြန႔္ တြန႔္ သြားၾကေတာ့သည္။ေအာင္မင္းတေယာက္ ကာမဆႏၵေတြျပည့္ဝသြားေတာ့ တေခါေခါအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ မျမစိမ္းကလည္း ကာမစည္းစိမ္ကို ခံစားရင္း ေအာင္မင္းကို ခြထား ခဏၾကာမွိန္းေနရာမွ ထလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ေအာင္မင္းကို ေစာင္တထည္ၿခဳံေပးလိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ေပါင္ၿခံတြင္ ေပပြေနေသာ အရည္မ်ားကို ေဆးေၾကာရန္ ထဘီရင္လ်ားျဖင့္ပင္ အခန္းတြင္းမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ မျမစိမ္းတေယာက္ အခန္းထဲက ႐ုတ္တရက္လွမ္းအထြက္တြင္ သူမေျခလွမ္းေတြ တုန႔္ဆိုင္းသြားရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းတြင္ ထြန္းထားေသာ ေလးေပမီးေခ်ာင္းအေရာင္က ထြန္းထြန္းတို႔ညီအစ္ကို အိပ္ေနေသာ ျခင္ေထာင္အတြင္းသို႔ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ေနသည္။ ထိုအလင္းေရာင္ျဖင့္ ထြန္းထြန္း၏အျပဳအမူကို မျမစိမ္း အမွတ္မထင္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေလသည္။ ထြန္းထြန္းက သူ႔အေဖနဲ႔မိေထြးတို႔ လိုးေနၾကပုံကို ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ကာ တခ်ီၿပီးသြားသျဖင့္ အိပ္ယာထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ သူအိပ္မေပ်ာ္။ မိေထြးျဖစ္သူ သူ႔အေဖလီးႀကီးေပၚ တက္ခြထိုင္ၿပီး ေဆာင့္လိုးေပးေနပုံကို မ်က္စိထဲျပန္ျမင္ေယာင္ကာ စိတ္ထလာျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္တႀကိမ္ စိတ္မွန္းျဖင့္ ဂြင္းထုေနျခင္းျဖစ္သည္။

မျမစိမ္းကလည္း ကိစၥၿပီးေတာ့ ခဏႏွပ္ေနၿပီးမွ အခန္းတြင္းမွ ထြက္လာသည္ျဖစ္ရာ ထြန္းထြန္းေနာက္တႀကိမ္ဂြင္းတိုက္ေနမြဳကို ျမင္မိသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ထြန္းထြန္းကေတာ့ မ်က္လုံးမ်ားကို စုံမွိတ္ထားၿပီး အေတြးအာ႐ုံ၌ မျမစိမ္း၏ခႏၶာကိုယ္ ဖြံ႕ဖြံ႕ထြားထြားႀကီးနဲ႔ ႏွာထန္ေနပုံတို႔ကို ျမင္ေယာင္ကာ သူ၏လီးကို လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ ထက္ေအာက္ လြဳပ္ရွားကာ ဂြင္းတိုက္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အခန္းဝမွ ထြက္ဖို႔ျပင္ေနေသာ မျမစိမ္း၏လြဳပ္ရွားမြဳကို သတိမျပဳမိ။ မျမစိမ္းကလည္း အခန္းဝတြင္ အသံမေပးပဲ အသာၿငိမ္ေနကာ အလင္းေရာင္ေအာက္မွ ထြန္းထြန္း၏လြဳပ္ရွားမြဳကို မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္လို႔ေန၏။သူမႏွင့္ေအာင္မင္းတို႔ရဲ႕လိုးပြဲကို လာေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ထြန္းထြန္းအခုလို ဂြင္းတိုက္ေနေၾကာင္း သူမစိတ္ထဲအလိုလို နားလည္သိရွိလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ထြန္းထြန္းလက္အတြင္းမွ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လီးကိုလည္း စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ထြန္းထြန္းက လူသာငယ္ေသာ္လည္း လီးကမေသးလွ။ လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လီးက အေပၚပိုင္းတြင္ လက္ေလးလုံးစာေလာက္ လြတ္ေနျခင္းေၾကာင့္ အေတာ္ပင္ ရွည္လ်ားေၾကာင္း မျမစိမ္းမွန္းဆမိသည္။ ” ဒီေကာင္ေလးက မေခပါလား..”ဟု မျမစိမ္းစိတ္ထဲ မွတ္ခ်က္ခ်မိၿပီး သူမစိတ္ထဲ ဘာကိုေက်နပ္မွန္းမသိ ေက်နပ္ေနမိျပန္သည္။ ထို႔အျပင္ သူမသာ အခန္းထဲမွ ထြက္ကာ ေနာက္ေဖးသို႔သြားမည္ဆိုလွ်င္ ထြန္းထြန္းတေယာက္ ဖီးပ်က္သြားမည္ကို သိလိုက္သျဖင့္ ေပပြေနေသာ အရည္မ်ားကို မေဆးေတာ့ဘူးဟု စိတ္ဆုံးျဖတ္ကာ ထြန္းထြန္း၏ဂြင္းတိုက္ေနမြဳကိုသာ အသာၿငိမ္၍ၾကည့္ေနလိုက္၏။

ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ထြန္းထြန္းတေယာက္ သူ၏လီးကို ကိုင္ကာ လြဳပ္ရွားမြဳေတြျမန္ဆန္လာသည့္အျပင္ လြဳပ္လြဳပ္႐ြ႐ြလည္း ျဖစ္လို႔လာ၏။ ထြန္းထြန္းလရည္ထြက္ေတာ့မည္မွန္း မျမစိမ္းနားလည္လိုက္သည္။ သူမစိတ္ထဲ၌လည္း လႈိက္ဖိုသလို ခံစားလာရသည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ထြန္းထြန္း၏ႏြဳတ္မွ “အ..အ..မမျမ..အ.ထြက္..ထြက္ၿပီ”ဟု ခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္သံႏွင့္အတူ ခါးကေကာ့ကနဲျဖစ္သြားသည္။ ထြန္းထြန္းက ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ သူ၏လီးထိပ္ကို အုပ္ကာကိုင္လိုက္ၿပီး ညာဘက္လက္ကလည္း အလြန္လ်င္ျမန္စြာ လြဳပ္ရွားလိုက္သည္ကို မျမစိမ္းျမင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းက သူ၏လီးထိပ္မွ ပန္းထြက္လာေသာ လရည္မ်ားကို ဘယ္လက္ျဖင့္ အုပ္ကာထားလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္ လရည္မ်ားကို ပုဆိုးႏွင့္သုတ္ကာ တဖက္သို႔ေစာင္း၍ အိပ္သြားေလေတာ့သည္။ မျမစိမ္းတေယာက္ ထြန္းထြန္းဂြင္းထုကာ ၿပီးဆုံးသြားပုံကို အစအဆုံးျမင္လိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေန၏။ ထို႔အျပင္ ထြန္းထြန္းႏြဳတ္မွ ၿပီးခါနီး ေရ႐ြတ္လိုက္ေသာ စကားတြင္ “မမျမ”ဟု ၾကားမိလိုက္သျဖင့္ သူမကို စိတ္ျဖင့္ မွန္းၿပီးပစ္မွားကာ ဂြင္းတိုက္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရွိလိုက္သည္။ ” ဟင္း..ဒီေကာင္ေလးကေတာ့.. ” မျမစိမ္း စိတ္ထဲမွ ေရ႐ြတ္လိုက္ရင္း အိပ္ခန္းတြင္း ျပန္ဝင္ကာ ေအာင္မင္း၏ေဘးတြင္ ဝင္လွဲအိပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

” ကိုႀကီး..သမီးကို ၾကက္တူေ႐ြးေလးျပမယ္ဆို..ဘယ္မွာလဲ.. ” ” ေအးေပါ့.. ျပမွာေပါ့..အိမ္ထဲဝင္ၾကည့္ရမွာ.. လာ..လာ ” ေအာင္မင္းက ကားေမာင္းရန္ မနက္အေစာႀကီးကတည္းက ထြက္သြားသည္။ မျမစိမ္းက ေစ်းဝယ္စရာရွိသည္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတာ သိပ္မၾကာေသး။ မျမစိမ္းေစ်းဝယ္လွ်င္ အနည္းဆုံး သုံးေလးနာရီ ၾကာတတ္ေၾကာင္း ထြန္းထြန္းသိထားသည္။ သူ႔ညီအငယ္ေကာင္ကလည္း ရပ္ကြက္ထဲ ပတ္ေဆာ့ေနသည္။ ညေနေစာင္းျပန္လာလွ်င္ေတာင္ ကံေကာင္း။ ဒီေတာ့ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိ။ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ထြန္းထြန္းက သူတို႔အိမ္ႏွင့္ ေလးအိမ္ေက်ာ္ေလာက္တြင္ေနေသာ xxxႏွစ္ခန႔္သာ ရွိေသးသည့္ ခ်စ္စုဆိုသည့္ ေကာင္မေလးကို အိမ္သို႔ လွည့္ပတ္ေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ သူ႔အႀကံက.. ” ကိုႀကီး.. ၾကက္တူေ႐ြးေလးက ဘယ္မွာလဲလို႔.. ” ” ရွိပါတယ္ ခ်စ္စုရ.. ေနာက္ေဖးမွာလား မသိဘူး၊ နင္ ၾကက္တူေ႐ြးထက္ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့ဟာ မၾကည့္ခ်င္ဘူးလား ” ” ဘာလဲ..ၾကည့္ခ်င္တယ္..ျပ.. ” ထြန္းထြန္းက စူးစမ္းေလ့လာစပ္စုတတ္စ ကေလးမကို ၾကက္တူေ႐ြးျဖင့္ ေသြးေဆာင္ကာ အိမ္သို႔အပါ ေခၚလာခဲ့ၿပီး အိမ္ထဲအေရာက္တြင္ သူလိုခ်င္ေသာဂြင္ကို ဖန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ” ဒီမွာ ၾကည့္ ” ထြန္းထြန္းက ခါးမွာဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးကြၽတ္ ခြၽတ္ခ်ျပလိုက္သည္။

ခ်စ္စု မ်က္လုံးျပဴးသြား၏။ ထြန္းထြန္းေပါင္ၾကားမွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႀကီးျဖစ္ေနေသာအရာကို မ်က္လုံးေလးအဝိုင္းသားျဖင့္ ေၾကာင္ေငးၾကည့္ေန၏။ ခ်စ္စုၿငိမ္သြားျခင္းေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းအားတက္ကာ သူ၏ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ လြဳပ္ခါျပသည္။ ” ဟာ.. ကိုႀကီးကလည္း.. ” ခ်စ္စုက ရွက္ကိုးရွက္ကန္းဟန္ေလးျဖင့္ေျပာသည္။ ဒါေပမယ့္ ထြန္းထြန္းေပါင္ၾကားထဲမွ အရာကို မ်က္လုံးက အၾကည့္မလြြဲ။ အပ်ိဳမျဖစ္တတ္ ျဖစ္တတ္ ကေလးသာသာ မိန္းကေလးမို႔ အႏၲရာယ္ကို မသိ။ မျမင္။ ေလ့လာစူးစမ္းခ်င္စိတ္ျဖင့္ ထြန္းထြန္းကိုသာ ေပၾကည့္ေနသည္။ ” ခ်စ္စု..ဒီလိုဟာမ်ိဳး နင္ျမင္ဖူးလား ” ” ဟင့္အင္း.. ” ” ဒီဟာက ၾကက္တူေ႐ြးထက္ေတာင္ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းေသးတယ္၊ နင္ကိုင္ၾကည့္ခ်င္လား ” ” အို..မကိုင္ခ်င္ပါဘူး.. ႐ြံစရာႀကီး.. ” သဘာဝအရ ခ်စ္စုက စိတ္ထဲရွိရာ ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ” ဘာမွ ႐ြံစရာမရွိပါဘူးဟ.. နင့္မွာေရာ ငါ့လိုဟာမ်ိဳး ပါလား ” ” အို..ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ.. မသိဘူး.. ” ” မပါဘူး မဟုတ္လား.. လာကိုင္ၾကည့္စမ္းပါ၊ လာပါ.. မေၾကာက္ပါနဲ႔ဟ ” ထြန္းထြန္းက ခ်စ္စုကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းေနသည္။ခ်စ္စုကလည္း ေပၿပီး မလြဳပ္။ ဒါေပမယ့္ ထြန္းထြန္းေပါင္ၾကားထဲမွ အရာကို စိတ္ဝင္စားစြာ ၾကည့္ေနဆဲျဖစ္သည္။ သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲ၌ ထြန္းထြန္းေျပာသလို ထိုအရာမ်ိဳးမပါေၾကာင္းသိေနသျဖင့္လည္း စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနမိျခင္းျဖစ္ေလသည္။

” လာကိုင္ၾကည့္ပါဆိုဟာ ” ” အို..မကိုင္ခ်င္ပါဘူးဆိုေန.. ” ထြန္းထြန္း စိတ္မရွည္ေတာ့။ ေဒါသထြက္လာသည္။ ” ဒါဆို နင့္မွာ ရွိတဲ့ဟာကို ငါကိုင္ၾကည့္မယ္ေလ.. ငါ့ကို ခဏေလာက္ျပပါလား၊ နင့္ဟာနဲ႔ ငါ့ဟာ မတူဘူး မဟုတ္လား ” ခ်စ္စု အနည္းငယ္ေတြေဝသြားသည္။ မသိတတ္ေသးေသာ အ႐ြယ္မို႔ ထြန္းထြန္း၏လွည့္ပတ္ျဖားေယာင္း ေျပာဆိုေနမြဳအေပၚ စိတ္ဝင္စားစိတ္ျဖင့္သာ ထိုေနရာ၌ ရပ္ေနမိျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမဟာႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ခ်င္သည္ဆိုေတာ့ ခ်စ္စုတေယာက္ စိတ္ပါသလိုျဖစ္လာသည္။ ” ငါ ခဏၾကည့္မယ္.. နင့္ဂါဝန္ကို လွန္တင္ေပးထား ” ထြန္းထြန္းက ခ်စ္စုေတြေဝေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ အျမန္လြဳပ္ရွားသည္။ ေအာက္ပိုင္းပုဆိုးမပါ လီးတန္းလန္းျဖင့္ ခ်စ္စုအနီးသို႔ တိုးကပ္သြားၿပီး သူမအေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ဂါဝန္ေလးကို လွန္တင္ခိုင္းသည္။ ခ်စ္စုကလည္း ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ျဖင့္ သူမ၏ဂါဝန္ေလးကို ဆြဲမေပးလိုက္သည္။ ” ဟဲ့..အိမ္တံခါးႀကီးဖြင့္ထားႀကီး ဖြင့္ထားၿပီး လူလည္းမေတြ႕ပါလား၊ ထြန္းထြန္းတို႔ဘယ္မွာလဲ.. ထြန္းထြန္း.. ” ထြန္းထြန္းအတြက္ အေရးေကာင္း ဒိန္းေဒါင္းဖ်က္ဟုပင္ ေျပာရေပေတာ့မည္။ ခါတိုင္း အဝတ္အစား ေစ်းဝယ္ထြက္လွ်င္ ေလးငါးနာရီၾကာတတ္သည့္ မျမစိမ္းတေယာက္ မထင္မွတ္ပဲ ေပါက္ခ်လာျခင္းျဖစ္သည္။ မျမစိမ္းအသံၾကားေတာ့ ခ်စ္စုဆတ္ကနဲ တုန္သြားသည္။

အသိဝင္လာသလို၊ ဘာလိုလိုနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအိမ္ထဲမွ အျပင္သို႔ ေျပးထြက္ကာ အိမ္ေပၚတက္လာေသာ မျမစိမ္းႏွင့္ တိုးတိုက္မိမတတ္ ေျပးဆင္းသြားေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းကလဲ ႐ုတ္တရက္ ေၾကာက္လန႔္ကာ ပ်ာသြားၿပီး လွစ္ကနဲ ဧည့္ခန္းဘက္သို႔ ထြက္မိသြား၏။ ထိုအခိုက္တြင္ ထြန္းထြန္း၏ခါး၌ ပုဆိုးမပါ။ လီးကအေတာင္သား။ အိမ္ေပၚသို႔ ေရာက္လာၿပီျဖစ္ေသာ မျမစိမ္းကလည္း ခ်စ္စုေျပးဆင္းသြားတာျမင္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ ေၾကာင္ေနမိကာ ဧည့္ခန္းထဲ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ ထိုအခါ ေအာက္ပိုင္းဗလာ လီးအေတာင္သားနဲ႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ ရပ္ေနေသာ ထြန္းထြန္းကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးျပဴးသြားရသည္။ တခဏအတြင္း မျမစိမ္း အေျခအေနကို သေဘာေပါက္သလို ျဖစ္သြားသည္။ ” ထြန္းထြန္း.. မင္းညီေကာ.. ” ” ဟို..ရပ္ကြက္ထဲမွာ ပတ္ေဆာ့ေနတယ္ ” မျမစိမ္းက အေရာင္တလက္လက္ထေနေသာ မ်က္ဝန္းအစုံျဖင့္ ထြန္းထြန္း၏ခါးေအာက္ပိုင္းမွ လီးႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ေမးသည္။ ထို႔ေနာက္ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ဂ်က္ထိုးကာ ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ထြန္းထြန္းအနားသို႔ ေလွ်ာက္သြားၿပီး အၿပဳံးလွလွျဖင့္ၾကည့္ကာ… ” ကဲ..လာ.. မမနဲ႔ အခန္းထဲ လိုက္ခဲ့.. “ဟု ေျပာရင္း ထြန္းထြန္းကို လက္ဆြဲ ေခၚသြားေလေတာ့သတည္း …………ျပီး။