စိတ္ ပါ လက္ ပါ ဇ နီး

တနေ့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာတော့ ညီဇော် တို့ လင်မယား အိမ်ရောက်နေတယ်။ ညီဇော် က ပြုံးလျက် “ကိုကောင်းမြတ် ကျွန်တော်မိန်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ၃လကျော်ထဲမှာ” ဆိုပြီးပြောတယ်။ “ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ညီဇော်ရာ ဝမ်သာပါတယ်” ညီဇော့်မိန်းမ ယုယုခင်က “ကိုကောင်းမြတ်တို့ရော ကလေးမယူ သေးဘူးလား” “မယူသေးပါဘူးဟာ” “အကူအညီလိုရင် ညီဇော်ရှိတယ်လေ” လို့ ယုယုခင်က လှမ်းစတယ်။ ကျွန်တော်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးက ရှက်ပြီး “ယုခင် နင်ကလည်း” ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်ကျော်ပြီ။ အခုထိ ကလေးမရသေး။ ဘယ်သူ့လိုအပ်ချက် လည်းတော့မသိ။ ဆေးလည်း သွားမစစ်ဖြစ်ပါ။ ညီဇော်တို့က အိမ်နီးချင်တွေလေ။ ကျွန်တော်တို့နောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာ။ အခုတော့ ကလေးရသွားပြီ။ ညီဇော်က ကျွန်တော်ထက် အသားညိုပြီး ဗလတောင့်တယ်။ ကျွန်တော်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးနဲ့ ယုယုခင်က ငယ်သူငယ်ချင်း တွေလေ။ ဒီတော့ မိသားစုချင်း ရင်းနှီးကျတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ယုယုခင်လည်း ကိုယ်ဝန် ၆လထဲ ရောက်ကော သူအမေအိမ် ပြန်သွားနေတယ်။ ကိုယ်ဝန် အဆင်ပြေအောင်လို့။ ညီဇော်ကတော့ သူယောက်ခမနဲ့ သိပ်မတည့်လို့ မွေးခါနီးမှဘဲ လိုက်သွားမယ်တဲ့။ ညီဇော် စားရေသောက်ရေး ကတော့ အိမ်နီးချင်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်အိမ်မှာဘဲ လာစားတယ်။

နောက် ၁လောက်အကြာမှာ ကျွန်တော် ညဂျူတီက နေ့အလုပ်မရှိလို့ မန်နေဂျာကလည်း သဘောကောင်းပြီး အိမ်ပြန်ခွင့် ပေးလိုက်တယ်။ ည၉နာရီလောက် ရှိပြီ။ ဒါနဲ့မိန်းမလည်း ဝမ်းသာအောင် သူကြိုက်တဲ့ ခေါက်ဆွဲကျော် ဝယ်ပြီးပြန်ခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့ကမဝင်ဘဲ တမင်တကာ အိမ်နောက်ဖေး ပြတင်းပေါက်က ဝင်လိုက်တယ်။ “အား ကောင်လိုက်တာ ညီဇော်ရယ် အရမ်းကောင်နေပြီ ပြွတ် ပြွတ် အင့် အင့် အ” ဟာ ဘာသံတွေလည်း ငါမိန်းမနဲ့ ညီဇော်တို့ ဖြစ်နေပြီလား။ အိပ်ခန်းဘေး ထံရံပေါက်ကနေ လှမ်းကြည်လိုက်တယ်။ ညီဇော်က ကျွန်တော်မိန်းမကို လေးဘက်ကုန်ပြီး ချနေတာ။ မိန်းမရဲ့ ကျွန်တော်မြတ်နိုးတဲ့ ဆံပင်တွေကို လက်တဖက်ကစုပြီး ဆောင့်ဆွဲထားတယ်။ လက်တဖက်က ဖင်နှစ်ခြမ်းကို တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ရိုက်နေတာ ဖင်နှစ်ခြမ်းမှာ လက်ငါးချောင်းရာနီလို့။ ဆောင့်လိုးလို့ မိန်းမရှေ့ရောက်သွားရင် ဆံပင်ဆောင့် ဆွဲလိုက်နဲ့ အေားကားကြည့်ရတဲ့ အတိုင်းပဲ။ မိန်းမပုံစံကလည်း တအားကောင်း နေတဲ့ပုံပဲ။ ကျွန်တော်လည်း ဘာလုပ်ရမလည်းမသိ။ ထူပူနေမိတယ်။ ဝင်သွားရင်လည်း အော်ဟစ်ပြီး ပတ်ဝန်ကျင် သိမှာလည်း ကြောက်တယ်။ မိန်းမကိုလည်း မခွဲနိုင် မိန်းမကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ခံနေတော့။ ဒီအတိုင်း ကြည့်နေမိတယ်။

“အား ကောင်းလိုက်တာ ညီဇော်” “နင်လင်လိုးတာနဲ့ ငါလိုးတာနဲ့ ဘယ်ဟာကောင်းလည်း” “ရှင်လိုးတာ ကောင်းတယ် အား အား ဆောင့်ဆောင့်” ညီဇော် တော်တော် လိုးနိုင်တယ်။ ကျွန်တော်ဆို အများဆုံး နာရီဝက်လောက်ပဲ လိုးနိုင်တယ်။ ပါစပ်ကလည်း ပက်ပက်စပ်စပ် ပြောလိုးတာ။ ကျွန်တော်နဲ့ဆို ရှက်သလိုလုပ်နေတဲ့ မိန်းမကလည်း ညီဇော်နဲ့ကျမှ မထင်ရအောင် ထန်နေတယ်။ နောက် ၁နာရီလောက်နေတော့ ညီဇော့် ဆောင့်ချက်များ မီးကုန်ရမ်းကုန် ဖြစ်လာတယ်။ ခဏကြာ မိန်းမအဖုတ်ထဲ ညီဇော်က ဆောင့်ထည့်ပြီး ဖိကပ်ထားတယ်။ ခဏနေတော့ ညီဇော့်လီး မိန်မအဖုတ်ထဲက ထုတ်လိုက်တော့ လရည်တွေ ထွက်ကျလာတာ အများကြီးဘဲ။ ညီဇော်က ပက်လက်လှန်ထားပြီး မိန်းမဆံပင်ကိုဆွဲကာ လီးစုပ်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော် လီးစုက်ခိုင်းရင် ရှက်သလို့နဲ့ မလုပ်ချင်တဲ့ မိန်းမက ညီဇော်လီးကို စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်နေတယ်။ ညီဇော်က ဆံပင်ကိုဆွဲကာ မိန်းမအာခေါင်ထဲ ထိရောက်အောင် ပါစပ်နဲ့ ဆီးစပ်ကို ဆွဲကပ်ထားတယ်။ ခဏကြာတဲ့အထိ ဖိကပ်ထားပြီး။ ပါးကို ခပ်စပ်စပ်လေး ၃ ၄ချက်ရိုက်ပြီး ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ မိန်းမက ညီဇော်ရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်လှဲနေတယ်။ နှစ်ယောက်သား မောသွားလို့ မှိန်းနေကြတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူတိုထွက်လာရင် တွေ့မှာဆိုးလို့ အလုပ်ကိုဘဲ ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အလုပ်မှာလည်း အိပ်လို့မပျော် ညီဇော်နဲ့ မိန်းမလိုးတာပဲ စိတ်ထဲဝင်လာတယ်။ ကျွန်တော်စိတ်တွေလည်း ဘယ်လိုဖြစ်နေလည်းမသိ ဖီးအရမ်းတက်တာနဲ့ ဂွင်းထုလိုက်မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မနက်လင်းတော့ အိမ်ပြန်လာတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ မိန်းမက အလှပြင်ပြီး ကြိုလျက် “ယောက်ကျာ်း ပြန်လာပြီးလား ယောက်ကျာ်း အတွက် မှုန်ဟင်ခါး ပြင်ထားတယ် နေအုံး ကော်ဖီပါ ဖျော်ပေးမယ်” ဆိုပြီး နောက်ဖေး ထွက်သွားတယ်။ မိန်းမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်ပြီး ညက ညီဇော်ဖင်ကြီးကို ရိုက်ပြီးလိုးနေတာ ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်။ “မိန်းမရေ ညီဇော်ကော လာသွားပြီလား” မိန်းမက ဘာမှမဖြစ်သလို “ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ ထမင်းချိုင့် လာယူသွားတယ် မောင်ရေ” လို့လှမ်းအော် ပြောတယ်။ သူက မသိချင်ယောင် ဆောင်နေမှတော့ ကိုယ်လည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်နေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ တော်ကြာ ရပ်ကျော်ရွာကျော် ဖြစ်နေမှ အရှက်ကွဲကုန် အုံးမယ်။ မိန်းမကိုလည်း မပြတ်နိုင်ဘူးလေ။ မိန်းမကလည်း ညီဇော့်ဘက် ပါနေတယ်လေ။ ဒီအတိုင်လေးဘဲ မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ညရောက်တော့ ညီဇော် အရက် လာသောက်တယ်။ ဘာမှမဖြစ်သလို ပုံမုန်အတိုင်း သောက်စားပြီး ပြန်သွားတယ်။ ညရောက်တော့ မိန်းကကို လိုးမယ်ပေါ့။

အစပျိုးတဲ့အနေနဲ့ မိန်းမနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။ မျက်လုံးထဲ ညီဇော့်လီးကို မိန်းမစုပ်ပေးနေတာ ပြန်မြင်လာတယ်။ ပိုပြီး ဖီးတက်လာသလိုဘဲ။ ပြီးတော့ မိန်မအဖုတ်ကိုပါ ယက်လိုက်တယ်။ ညီဇော့် လီးမဲကြီးက မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးနေတာ ပြန်မြင်လာတယ်။ ပိုပြီး စိတ်ပါလက်ပါ ယက်မိတယ်။ “မိန်းမရေ ကို့လီကို စုပ်ပေးပါလား” “မစုပ်ချင်ဘူး ဒီအတိုင်းဘဲလုပ်ပါ” စိတ်ထဲမှာတော့ လင်ငယ်လီးကျတော့ စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပြီး ကိုယ့်ယောကျာ်း လီးကျတော့ ရှက်သလို ရွံသလို့ မိန်မတွေများ။ “မိန်းမရေ လေးဘက်ထောက် ပေးပါလား” “ဟာကွာ ဒီအတိုင်းဘဲ လုပ်တော့ မိန်းမ အိမ်အလုပ် လုပ်ရတာ ညောင်းနေတယ် အိပ်ချင်ပြီ မြန်မြန်လုပ်တော့” ညောင်းမှာပေါ့။ မနေ့ညက ညီဇော်နဲ့ လိုးထားတာကို အိပ်ချင်မှာပေါ့။ တညလုံး လိုးနေကြတာလေ။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လှေထိုးကြီးရိုးရိုးနဲ့ ၁၀မိနစ်လောက် လုပ်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ မိန်းမကမှ စိတ်မပါတာ။ နောက်တကြိမ် ညဂျူတီ ကျတဲ့ရက် ရောက်ပြန်ရော။ မသွားမဖြစ်လို့ သွားခဲ့ရတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ အိမ်ကိုပဲ စိတ်ရောက်နေတယ်။ မိန်းမကတော့ သေချာပါတယ် ညီဇော်နဲ့ လိုးနေမှာ။ အလုပ်လုပ်ရတာ စိတ်မဖြောင့်ဘူး။ ညီဇော် ငါ့မိန်းမကို ဘယ်လို လိုးနေမလည်းပေါ့။

၉နာရီရောက် ဖုန်းဆက်ချင်စိတ် ဖြစ်တာနဲ့ ဆက်ကြည့်တော့ “မိန်မလား” “ဟုတ်အကို ဘာဖြစ်လို့လည်း အား ဖတ် ဖတ် ရူး ညီဇော် ဖြည်းဖြည်း ယောက်ကျား ဖုန်းဆက်နေတယ် ပြော အကို ဘာဖြစ်လို့လည်း” “စောနက မိန်းမ ဘာပြောတာလည်း” “ဘာမှမပြောပါဘူး” မိန်းမဖုန်းက စပီကာပိတ် ထားတာတောင်မှ အပြင်က အသံတွေ ကြားရတယ်။ မိန်းမက ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့ လိမ်နေတယ်။ “ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ညီဇော်ကော လာသွားသေးလား” “ဖတ် ဖတ် အ အင့် လာသွားပြီ အကို ထမင်းစားပြီး ပြန်သွားပြီ အ အင့် အင့်” ဖုန်းထဲမှာ မိန်မ အလိုးခံနေရတဲ့ အသံကြားရတာ ဖီးတမျိုးဘဲ။ ဒါနဲ့စကားဖြတ်ပြီး အိမ်သာထဲသွား ဂွင်ထုလိုက်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နောက်၃လ လောက်အကြာ ညီဇော်လည်း သူ့မိန်းမ မွေးခါနီးလို့ သူ့ယောက်ခမအိမ် လိုက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ လင်မယာလည်း အရင်ကထက် ပိုလိုးဖြစ်ကြတယ်။ ညီဇော်မရှိတော့ ညီဇော်နေရာ ဝင်ယူတာပေါ့။ ညီဇော့်လို မိန်းမကို ခပ်ကြမ်ကြမ်း လိုးရတာ ပိုဖီးလာသလိုဘဲ။ မိန်မလည်း ညီဇော် ဇာတ်သွင်းထားလို့ အခု ညီဇော်မရှိတော့ ကျွန်တော်လုပ်သမျှ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အလိုးခံနေတယ်။ ၁လလောက်ကြာတော့ မိန်းမက အားရဝမ်းသာစွာ “ယောက်ကျားရေ မိန်းမဆီးစစ်တာ ကလေးရပြီတော်” လို့ အော်ပြောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒီကလေးက ညီဇော့်လက်ချက် ဆိုတာ အလိုလို သိလိုက်ပါတယ်၊ မိန်းမနဲ့ ညီဇော်လိုးတိုင်း အထဲမှာပဲ ပန်းထုတ်နေကြ ဆိုတာ သိတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မိန်းမ ဝမ်းသာရင် ပြီးတာပါပဲ ဆိုပြီး ဘာမှမပြော လိုက်ပါဘူး။