October 13, 2024

ပန္း ႏွင့္ လိပ္ျပာ

“ဟူးးးး.. ေမာလိုက္တာ.. လမ္းေတြ ပိတ္လိုက္ပံုမ်ား.. ကားေမာင္းရတာ ႏွဖူးကေခြ်း ဒက္ရွ္ဘုတ္ေပၚ ေငါက္ေတာက္ ပန္းတယ္ အဟုတ္..”
“အြန္း.. ေက်းဇူးရွင္.. ေရာက္လာတာနဲ႔ ၾကားရျပီ.. ေန႔စဥ္ဆိုေနက် ေတး.. ေရခဲဘီဒိုထဲမွာ လီမြန္တီး အသင့္ေဖ်ာ္ထားတယ္ သခင္မ.. သြားေသာက္ေတာ္မူ..”


“နာ့ အသည္းေက်ာ္ေလး.. အာ့ေလးေတြ ခ်စ္ေနရတာ.. ခိခိ..”
“သြားစမ္းပါဟယ္.. ဒီမွာ အလုပ္မျပီးရတဲ့အထဲ..”
^^^^^^^^^^
“အြမ္းးး… ေကာင္းထာ.. ရင္ထဲ ေအး သြားတာပဲ..”
“ေအးသြားရင္.. လာ.. အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနနဲ႔ မမ..”
“ခဏေလး အသက္ရႈပါရေစဦး ၀င့္ ရယ္.. နင့္မလည္း.. ဒီေလာက္ အလုပ္ေဇာကပ္ေန.. ေသရင္ေတာင္ ကြ်တ္ပါ့မလား..”
“က်န္း က်န္း.. ဒါ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားကို ေျပာရမယ့္ စကားလား.. ေဒၚေရႊရုပ္သြင္.. ရွင့္ဖက္ရွင္ဆိုင္ၾကီး တိုးတက္ဦးမယ္.. အံ့ေရာ..”


“ေအာင္မာ.. နင္လား ငါ့ အလုပ္သမား.. ဟြန္းးး..”
“သူငယ္ခ်င္းက သူငယ္ခ်င္း.. လုပ္ငန္းက လုပ္ငန္းေပါ့ သြင္ရယ္.. နင္ အဲ့လို အလုပ္ကို ေအးတိေအးစက္ လုပ္လြန္းလို႔ နင့္ အေဖ နဲ႔ မတည့္တာ..”
“ခိခိ.. လာ အာ့ဆို ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္း အရင္ လုပ္ရေအာင္..”
“ၾကည့္ပါလား.. ေျပာေလ ကဲေလ.. မိသြင္ ေနာ္.. ယားတယ္ လို႔..”
“အင္းေလ.. ငါ လည္း ယားေနလို႔ အယားေဖ်ာက္ခ်င္လို႔ ဟာပဲ ဟာကို..”
“အို႔.. အိုးးး.. တကယ္ ဇြတ္ ဟယ္..”


“ဇြတ္ မလုပ္ေစခ်င္ ခြ်တ္ေပး..”
“အယ္.. ၾကည့္..”
“ေနာ္လို႔.. လာပါ ၀င့္ရာ.. ခဏပဲ.. နင္ အိုက္တင္ခံေနမွ အခ်ိန္ ပိုကုန္တာ.. ၁၀ မိနစ္.. ၁၀မိနစ္ပဲ.. ငါ့မွာ ကစားစရာ အသစ္ ပါလာလို႔.. စမ္းရေအာင္ေလ ေနာ္..”
^^^^^^^^^^
“လာ.. ငါ ခြ်တ္ေပးမယ္.. လွည့္ ဟိုဘက္..”


“တကယ္ ဇြတ္ပဲ.. နင့္ ရမယ့္ ေယာက်ၤားေတာ့ ငါ ရင္ေလးေသးတယ္ အဟုတ္..”
“ေအာင္မာ.. ေကာင္မ.. သူ လင္လိုခ်င္ေနတိုင္း သူမ်ားကို လာေျပာေနတယ္.. မိ၀င့္ေနာ္.. ငါ လုပ္ထလိုက္ရ ေျမာ့ သြားမယ္.. ဟြန္း..”
“ေၾကာက္ပါတယ္ ေတာ္.. အိုးး.. ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ သြင္ရယ္.. ငါ နာတယ္ ဟဲ့.. ရွီးး…”
“အင္းပါ.. ခိခိ.. သိလား ၀င့္.. ငါ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ ညွစ္ေနလို႔ ထင္တယ္.. နင့္ ႏို႔ၾကီးေတြ ၾကီးလား သလားလို႔.. ဟိဟိ..”
“မိသြင္ေနာ္.. ေျပာျပန္ျပီ.. တစ္တစ္ခြခြ..”
“မယ္.. ငါ အာ့လိုေျပာရင္ နင္ ပို ဖီးလ္တယ္မွတ္လား.. မွန္းးး.. စမ္း ၾကည့္ရေအာင္.. စိုေနျပီလားလို႔..”
“ၾကည့္ပါလား..”
“လာ ထိုင္ဟာ ၀င့္.. ငါ့ကို မွီထား..”


ေရႊရုပ္သြင္ နံရံေထာင့္ေလးတြင္ ထိုင္လိုက္သည္။ ဒူးႏွစ္ဘက္ ေထာင္ထားျပီး ေပါင္းကားထား၏။ သြင့္ရင္ခြင္ထဲ ၀င့္ထည္၀ါ လာထိုင္သည္။ ႏူးည့ံ သြယ္လ်ေသာ သြင့္ လက္ကေလးေတြက ၀င့္ ႏို႔အံု ထြားထြားကို ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္ေန၏။ က်န္လက္တစ္ဘက္က ေပါင္တြင္းသားမ်ားကို လက္သည္း ထိပ္ေလးႏွင့္ မ်ဥ္းေၾကာင္း ဆြဲသလို ဖြဖြ ျခစ္ေနသည္။ ၀င့္ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာ၏။ သြင့္ ကို ေမာ့ၾကည့္သည့္ သူမ မ်က္၀န္းတိုး ေမွးစင္း ျငိမ္သက္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလး ခပ္ဟဟ ပြင့္လာ၏။ ၀င့္ထည္၀ါ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးက ခ်စ္ဘို႔ေကာင္းသည္။ လိေမာ္သီးစိတ္ပံု ဂ်ယ္လီ ကန္ဒီေလး ႏွစ္ခုကို မ်က္ႏွာခ်င္း ေမွာက္ဆိုင္ ထားသလို ထူျပည့္ျပည့္ႏွင့္ ၀ိုင္း၀ိုင္းေလး။ ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သြင္ ငံု႔နမ္းလိုက္သည္။ သဘာ၀ ရနံ႔ေလး သင္းေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာကို တလွည့္စီ စုပ္ သည္။ ေပါင္တံမ်ားကို ေဆာ့ကစားေနသည့္လက္က ဆီးခံုမို႔မို႔ေလး ေပၚ ေရာက္လာျပီ။ ၀င့္ စိတ္ေတြ ထ ၾကြ လာသည္။ သြင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တုန္႔ျပန္ စုပ္နမ္း၏။ ျဖဲဟထားသည့္ ေပါင္တံမ်ားၾကား ရတနာေရႊက်ဳတ္ေလး အတြင္းမွ ေသြးတထိတ္ထိတ္ တိုးလာေတာ့သည္။

“အင္းးး.. ဟင္းး..”
“ေကာင္းလား..”
“အြမ္းး.. နင္လည္း ခြ်တ္ သြင္ ရယ္.. ငါ နင့္ကို ႏို႔ စို႔ေပးမယ္..”
“အင္းးး.. ငါ နင့္ကို ျပစရာ ရွိတယ္ သိလား ၀င့္..”
“ဘာ လဲ..”


“နင္နဲ႔ငါေလ.. အျမဲတမ္း.. အျပန္လွန္ ႏို႔စို႔ေပးလိုက္.. လွ်က္လိုက္ ပြတ္လိုက္နဲ႔.. ၾကာေတာ့ ရိုးလာျပီ..”
စိုစိစိ ျဖစ္ေနသည့္ ၀င့္ ပိပိေလးအတြင္း လက္ခလယ္ ထိပ္ေလး ထိုးသြင္းရင္း သြင္ ေျပာလိုက္သည္။ ၀င့္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္မေျဖ။ လက္ခလယ္ တစ္ဆစ္စာေလာက္ အထဲကို သြင္းျပီး ေမႊ႕လိုက္၏။ မာတင္းတင္း ျဖစ္ေနသည့္ ႏို႔သီးေခါင္း ညိဳညိဳေလး ပတ္လည္ကို လက္သည္းႏွင့္ ၀လံုးေရးလိုက္သည္။ တုန္ရီလိႈက္ေမာေနသည့္ ၀င့္ အသံ တိုးတိုးေလးက အနိမ့္အျမင့္ တမ္ပို မညီေတာ့ခ်င္။

“ရွီးးး.. အ.. အင္း.. အဲ့ေတာ့ ဘာ.. ဘာ ျဖစ္လဲ..”
“ငါတို႔ လိုးရေအာင္ ၀င့္ရယ္.. ဟင္..”
“အိုးးး..”
“ဟင္လို႔ ၀င့္.. နင္ အလိုးခံဖူးခ်င္တယ္ မဟုတ္လား.. ငါလည္း ခု လုပ္ခ်င္ေနျပီ.. လိုးၾကမယ္ဟာ.. ေနာ္..”
“ၾကံ.. ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္ သြင္ ရယ္..”
“တကယ္ေျပာတာ.. ငါ့မွာ လီးအတု တစ္ခု ပါလာတယ္.. ႏွစ္ဘက္သံုးလို႔ ရတဲ့ ပံုစံ.. ျပ မယ္.. ထ..”
“ဟူးးးး…”
“ဒီမွာ အင့္ ကိုင္ထား.. ခိခိ..”
“ဟဲ့ဟဲ့.. ပလုတ္တုတ္.. အမေလး.. မိသြင္.. နင္ ဒါၾကီး ဘယ္က ရလာတာတုန္း.. အူယားစရာဟယ္..”
“ဘယ္က ရရေပါ့.. ဟိ.. အိုက္တယ္ ကြာ.. ရာသီဥတုက..”
ေရာ္ဘာ လိင္တံ တုတ္တုတ္ၾကီးကို ၀င့္လက္ထဲ ပစ္ထည့္ေပးျပီး ကိုယ္ေပၚမွ အ၀တ္မ်ားကို ခပ္သြက္သြက္ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ ၀င့္ထည္၀ါ တစ္ေယာက္ ေပါင္ေပၚ ဘုတ္ကနဲ ျပဳတ္က်လာသည့္ ထိပ္ႏွစ္ဘက္ ပံုစံ ရာဘာဒုတ္ၾကီးကို လက္ညိႈးေလးႏွင့္ တို႔ ၾကည့္သည္။ ေျခတုန္လက္တုန္ႏွင့္ ၾကက္သီး ျဖန္းျဖန္း ထ ေနပံုက တီေကာင္ အေထြးလိုက္ကို လက္ထဲ ထည့္ကိုင္ေနရသလိုပင္။ ဘာမွ မလုပ္ရေသးပဲႏွင့္ လူက ဆတ္ကနဲ တြန္႔ သြားသည္။ ၀င့္ ျဖစ္ေနပံုကို ၾကည့္ျပီး သြင္က တခြီးခြီး က်ိတ္ရယ္၏။ သူမတို႔ ႏွစ္ဦးက မူၾကိဳေက်ာင္းသူ ဘ၀မွ ယခုလို လုပ္ငန္းရွင္ ေပါက္စေလးမ်ား ျဖစ္လာသည့္ အရြယ္ထိ မခြဲအတူ ရွိခဲ့ၾကသည့္ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ဦး။ မိန္းကေလး သီးသန္႔ေက်ာင္းမွ အထက္တန္း ေအာင္ျမင္ျပီး ျမိဳ႕ျပႏွင့္ ေ၀းလံ သီေခါင္လွေသာ တကၠသိုလ္ကို အေ၀းသင္ စနစ္ျဖင့္ ေ၀းေ၀းကပဲ သင္ခဲ့ၾကသည္။ ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္းပညာကို တူတူ ဆည္းပူးျပီး နံမည္ၾကီး ေမာ္ဒယ္ ေအဂ်င္စီ တစ္ခုတြင္ ေမာ္ဒယ္ သင္တန္း တက္လိုက္ၾကသည္။ တကယ္တမ္း ေမာ္ဒယ္ လုပ္ဘို႔ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး ၀ါသနာမပါ။
ေမာ္ဒယ္ သင္တန္း ျပီးဆံုးခ်ိန္ တစ္ဘက္က ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းႏွင့္ ပက္သက္၍လည္း အေတာ္ေလး ပိုင္ႏိုင္ ကြ်မ္းက်င္ေနၾကျပီ။ သည္ေတာ့ ေမာ္ဒယ္ေပါက္စ အေတာ္မ်ားမ်ား သူမတို႔ ႏွစ္ဦးႏွင့္ ရင္းႏွီးျပီးသား။ ယခုေတာ့ နံမည္ၾကီး ေမာ္ဒယ္ ႏွင့္ သရုပ္ေဆာင္ မင္းသမီး အမ်ားစု၏ လက္စြဲေတာ္ ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္မ်ားအျဖစ္ အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ပင္ ေအာင္ျမင္ေနၾကေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ဦး။ အရည္ခ်င္း ထက္ျမက္ၾကသူမ်ားမို႔ မိဘကလည္း စိတ္ခ်သည္။ ေတာ္ရံု ေမာ္ဒယ္မင္းသမီးမ်ား မယွဥ္ႏိုင္ေလာက္သည့္ ပင္ကိုယ္ အလွမ်ားေၾကာင့္ အထက္တန္းလႊာ ပုရိသမ်ားကလည္း ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္။ သို႔ေသာ္ ခက္သည္က သူမတို႔ႏွစ္ဦး၏ ထူးဆန္းသည့္ အာသီသ။ စိတ္တူကိုယ္တူ ရွိၾကသည့္ ေနရာတြင္ ဘယ္ေယာက်ၤားကိုမွ် စိတ္မ၀င္စားၾကျခင္းက ထိပ္ဆံုးက ပါေန၏။ ႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးဦးက ေယာက်ၤားစိတ္ ၀င္ေနျခင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္။
စိတ္ရိုင္း၀င္ေနသည့္ က်ားပ်ိဳမေလး ေရႊရုပ္သြင္၊ ခြ်တ္ခ်လိုက္သည့္ အ၀တ္အစားမ်ားကို ေနာက္ဘက္သို ကန္ထုတ္လိုက္သည္။ နံရံ ေထာင့္တြင္ ကုပ္ကုပ္ေလး ထိုင္ေနသည့္ ၀င္ထည္၀ါ ေရွ႕ ျမန္ျမန္ပဲ ထိုင္ခ်လိုက္၏။ ၀င့္ ကိုယ္လံုးေလးကို ေရွ႕နည္းနည္း ဆြဲ ေရႊ႕ေစလိုက္သည္။ ၀င့္ အလိုက္သင့္ ပါလာ၏။ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္လိုက္ျပီး ေပါင္ႏွစ္ဘက္ ခြ ထိုင္လိုက္သည္။ မရဲတရဲႏွင့္ တုန္ေနသည့္ သူမ လက္ကေလးကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲယူျပီး ရာဘာလီးတုၾကီးကို ထိထိေရာက္ ေကာက္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့၏။
“ကိုင္စမ္းပါဟယ္.. ရဲရဲတင္းတင္း.. ဒီလို ဒီလို.. အင့္..”
“ဟီး.. အူေတြ ယားလြန္းလို႔ သြင္ရယ္.. နင္ တကယ္ပဲ.. ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္..”
“အြန္႔.. လွ်ာနဲ႔ တို႔ၾကည့္..”
“အိုးး…”
“စုပ္ၾကည့္စမ္း ၀င့္.. ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုပ္.. အင္း.. ဟုတ္တယ္.. အဲ့လို..”
“ရွီးးးး… အြမ္း…”
“ေကာင္းလား.. ဟင္ ၀င့္.. ေကာင္းတယ္ မွတ္လား..”
“အြမ္းး.. အင္း..”
လိင္တံ အတုၾကီးကို ငံုထားရင္း ၀င့္လက္ကေလးေတြ ေအးစက္ တုန္ရီေန၏။ မ်က္ႏွာေလးလည္း ပန္းေသြးေရာင္ နီျမန္းေနသည္။ သြင္က ၀င့္ ပါးစပ္ထဲမွ လိင္တံၾကီးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း လွည့္ေပးသည္။ လက္တစ္ဘက္မွလည္း ႏို႔အံုထြားထြားကို ခပ္ဖြဖြ ပြတ္ေပးေန၏။ ၀င့္ ႏွဖူးတြင္ ေခြ်းေလးမ်ား စို႔လာသည္။ သြင္လည္း ပိပိလႈိဏ္ေခါင္း အတြင္းမွ ေရေငြ႕ ပ်ံလာျပီ။ ၀င့္ လက္တစ္ဘက္ကို ဆြဲယူျပီး မိမိ ပန္းကေလးတြင္ ေနရာ ခ်ေပးလိုက္သည္။ ၀င့္က အလိုက္တသိပင္ စိုအိ ေနသည့္ သြင့္ တြင္း၀ေလးကို ခပ္ရြရြ ႏိႈက္ကစားေပး၏။ သြင္လည္း ၀င့္ ဆီးခံု မို႔မို႔ေပၚ လက္ဖေနာင့္ျဖင့္ အုပ္ကိုက္လိုက္သည္။ ရွည္သြယ္သည့္ လက္ခလယ္ေခ်ာင္းေလးကို အသာ ေကြးလိုက္၏။ အက္ကြဲေၾကာင္းေလး တေလွ်ာက္ လက္သည္းထိပ္ႏွင့္ ဆုန္ဆန္ ကလိေပးသည္။ လိင္တံၾကီး၏ တစ္ဘက္ထိပ္ကို ငံုလိုက္၏။ ႏွစ္ဦးသား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခြ ထိုင္ျပီး ရာဘာ လီးတုၾကီးကို တစ္ဘက္စီမွ အသာအယာ စုပ္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ ပိပိကို တစ္ေယာက္ ခပ္ဖြဖြ ႏိုက္ကစားၾကသည္။ ရင္စိုင္ႏွစ္ခုမွ သီးလံုး မာေထာင္ေထာင္ေလးမ်ား အခ်င္းခ်င္း မထိတထိ ပြတ္မိၾကသည္။ လႈပ္ရွားမႈ အားလံုးက ျငိမ့္ျငိမ့္ေလးမွ တကယ့္ကို ျငိမ့္ျငိမ့္ေလး။ ေသြးသားအတြင္းမွာေတာ့ ေရဆူမွတ္ထက္ မ်ားစြာ ေက်ာ္လြန္လာျပီထင့္။ ရႈထုတ္လိုက္ၾကေသာ ပင့္သက္ ေႏြးေႏြးမ်ားက ႏွစ္ဦးသား၏ မ်က္ႏွာေပၚ ေလနီၾကမ္းလို အျပန္လွန္ ျဖတ္တိုက္ကုန္သည္။
“လုပ္ရေအာင္ သြင္ရယ္.. ငါ မရေတာ့ဘူး..”
စုပ္လက္စ လိင္တံတုၾကီးကို ခြ်တ္ျပီး ၀င့္ ေျပာလိုက္သည္။ အသံလိႈင္း၏ တုန္ခါမႈႏွင့္ နီရဲေနသည့္ မ်က္ႏွာေလးက ၀င့္ ရင္တြင္းမွ မြတ္သိပ္မႈကို သက္ေသ ျပေန၏။ သူမတို႔ ႏွစ္ဦးတြင္ ၀င့္က အနည္းငယ္ အေနေအးသလို လိင္ကိစၥ အပါအ၀င္ ဘာေလးမဆို ခံစားလြယ္သည္။ ေရႊရုပ္သြင္ကေတာ့ အေၾကာ အေတာ္ေလး တင္း၏။ သည္ေလာက္မွ်ေလးႏွင့္ သူမ အာသီသ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မျဖစ္။ ခုလည္း မိမိက ဖီးလ္ယူလို႔ ေကာင္းေနတုန္း ၀င့္က ေတာင္းဆိုျပီ။ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမကို ၾကည့္ျပီး အနည္းငယ္ အႏိုင္က်င့္ခ်င္သြား၏။ တံေတြး တစ္ခ်က္ ျမိဳခ်ျပီး လိႈက္တက္လုလု ျဖစ္ေနသည့္ မိမိ ေသြးသား ဒီေရကို ရေအာင္ ထိန္းသည္။
“ဘာ မရ ေတာ့တာတုန္း..”
“သြင္ ေနာ္.. ဟင့္..”
“အယ္ ကဲ.. ရွင္းေအာင္ ေျပာေလ.. ဟီဟိ..”
“လုပ္ ေတာ့ လို႔ ဆိုေန..”
“အြမ္း.. ဘာ လုပ္ ရမွာတုန္း လို႔..”
“ငါ့ကို ျပီးေအာင္ လုပ္ေပးေတာ့ ဆို.. ဟင့္ ေကာင္မစုတ္.. ညွင္းစဲ ေနတယ္..”
“ညွင္းစဲပါဘူး.. နင္မွ ရွင္းေအာင္ မေျပာတာ..”
“ၾကည့္ပါလား.. အသြင္ေနာ္.. လုပ္ပါဟယ္.. ငါ တအား..”
“အင္းးး.. ေျပာေလ ဟယ္.. တအား ဘာ ျဖစ္ လဲ..”
သူမ်ားကို ညွင္းစဲရင္း မိမိပါ တုန္ရီလႈိက္ေမာလာ သည္။ ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တစ္ခ်က္ စုပ္ နမ္းလိုက္၏။ ရင္ေလးေကာ့ ျပီး သီးလံုး ႏွစ္ခုကို မထိတထိ ျဖစ္ေအာင္ ပြတ္သည္။ ပိပိေလးကို ေဆာ့ေပးေနသည့္ လက္ကို ဖယ္လိုက္၏။ ပါးခ်င္း ဖြဖြ ရြရြ ပြတ္ရင္း ေလသံ သဲ့သဲ့ ေလးျဖင့္ နားနား ကပ္ ေျပာလိုက္သည္။
“ေျပာ ေလ.. ၀င့္.. နင္ တအား.. ဘာ ျဖစ္ေနလဲ လို႔..”
“ငါ.. ငါ ေစာက္ဖုတ္ေတြ တအား ယား လာျပီ သြင္ ရယ္.. ငါ့ကို လုပ္ေပးပါေတာ့.. မညွင္း နဲ႔ေတာ့ဟာ.. ေနာ္..”
“ဘယ္လို ဘယ္လို.. ငါ.. ဘာလုပ္ေပးရ..”
“ငါ့ကို လိုးေပးပါေတာ့ သြင္ရယ္.. နင္ ယူလာတဲ့ ဟာၾကီးနဲ႔ေလ.. ငါ့ကို လိုးပါေတာ့.. ဟင္းး..”
“ငါ ယူ လာ တဲ့..”
“အင္းးး.. နင္ ယူလာတဲ့ လီးၾကီးေလ.. နင့္ လီးၾကီးနဲ႔.. လုပ္ပါ.. ငါ့ကို လိုးပါေတာ့..”
၀င့္ကိုယ္လံုးေလးကို ၾကမ္းေပၚ ပက္လက္ လွဲခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးသား၏ တံေတြးတို႔ျဖင့္ စိုရႊဲေနသည့္ ရာဘာ ဒုတ္ၾကီးက ေျပာင္လက္ေန၏။ ၀င့္ မ်က္လံုးေလးမ်ားက ထို အတံၾကီးကို အာသာငမ္းငမ္း ၾကည့္ေနသည္။ ရင္အစံုက ဖားဖိုလို နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ ျဖစ္ေန၏။ အတံၾကီးကို ကိုင္ထားသည့္ သြင့္ လက္ေတြလည္း နည္းနည္းေတာ့ တုန္ေနသည္။ ကားလက္စ ၀င့္ ေပါင္ႏွစ္ဘက္အၾကားတြင္ အပီအျပင္ ေနရာယူလိုက္သည္။ ပိပိေလး၏ အျပင္ႏႈတ္ခမ္း ထူထူ ႏွစ္ဘက္ကို အသာ ျဖဲ ဟလိုက္၏။ ၀င့္တစ္ေယာက္ မည္မွ် ဆာေလာင္ေနသည္မသိ။ တင္ကေလးပင့္ကာ အသာ ေကာ့ေပးသည္။ ပန္းဆီေရာင္ ပိပိ အတြင္းသားေလးမ်ားက ၀င့္ အသက္ရႈသံ ျပင္းျပင္းႏွင့္ စီးခ်က္ ညီစြာ ရံႈ႕ခ်ည္ ပြခ်ည္ ျဖစ္ေနသည္။ အဆာကို အနံ႔ခံေနသည့္ သတၱ၀ါေလး တစ္ေကာင္လို သနားစရာ။
အ၀ေလးကို ျဖဲဟျပီး ဒုတ္တံၾကီးကို အသာ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ၀င့္ ထံမွ အို႔ ကနဲ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာ၏။ မ်က္ႏွာေလးက ရံႈ႕မဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ပိပိေလးကိုေတာ့ အားရွိသေလာက္ ေကာ့တင္ ေပးထားဟန္ တူသည္။ လိင္တံ တုတ္တုတ္ၾကီးက မ၀င္ခ်င့္၀င္ခ်င္ျဖစ္ေနသေယာင္။ သြင့္ စိတ္ေတြလည္း လက္ႏွင့္ ထပ္တူ တုန္လာသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္ျပီး အသာ ဖိသြင္းေပးလိုက္၏။ ၀င့္ထည္၀ါ၏ ပိပိ အသစ္စက္စက္ေလးခမ်ာ အစာကို မခ်ိမဆန္႔ ျမိဳခ်ေနသည့္ ေျမြေပါက္ေလးတစ္ေကာင္လို ျဖစ္ေနသည္။ တအိအိ ညည္းသံ အနည္းငယ္ က်ယ္လာေသာ္လည္း နာက်င္ျခင္းေတာ့ ဟုတ္ဟန္ မတူ။ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ရံႈ႕မဲ့ ညည္းညဴလ်က္ကပင္ အသာ ေခါင္းညိမ့္ျပ၏။ ရတယ္ ဆက္လုပ္ ဆိုသည့္သေဘာ။ သည္လိုႏွင့္ပဲ လွည့္ပတ္ သြင္းရင္း တြင္းေပါက္ေလးထဲ ဒုတ္တံၾကီး ေခါင္းျမဳပ္ သြားသည္။ ေရွ႕ဆက္ မရေတာ့။ ၀င့္တစ္ေယာက္ သူမ ရင္သားမ်ားကို ဖာသာ ဆုပ္နယ္ ေခ်မြရင္း ေအာက္ပိုင္း၏ အရသာကို ထိန္းေနသလား၊ နာလို႔ပဲ အာရံုေျပာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားေနလား မသိေတာ့။
ေရွ႕ဆက္တိုး မရေတာ့သည္မို႔ အထုတ္အသြင္း လုပ္ၾကည့္ရန္ စိတ္ကူးလိုက္သည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဆြဲထုတ္လိုက္၏။ အတံၾကီးက ထြက္မလာ။ သြင့္ စိတ္ကပဲ ထင္တာလားေတာ့မသိ။ ၀င့္ ပိပိေလးအတြင္းမွ တစ္စံုတစ္ခုက အတံၾကီးကို သိသိသာသာ ဆြဲ ဆုပ္ ထားသည္။ အသာကေလး လွည့္ျပီး ထုတ္ၾကည့္သည္။ ေထာင္းလက္စ ငါးဖယ္ဆံုထဲမွ က်ည္ေပြ႕ ႏႈတ္ရသလို ပိပိအတြင္းသားမ်ားပါ အလိပ္လိုက္ ပါလာသေယာင္ ထင္လိုက္မိသည္။ သြင္း နည္းနည္း လန္႔သြားသည္။ ထုတ္ မရရင္ေတာ့ ဒုကၡ။ ၀င့္ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ မိမိကို အားကိုးတၾကီး ၾကည့္ေနရွာသည္။ ျမန္ျမန္ေလး အဆံုးသတ္ေပးပါဟု ေတာင္းဆိုေနသည့္ ဒဏ္ရာရ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္လို။ အတတ္စမ္းခ်င္သည့္ ေရႊရုပ္သြင္၊ သိပ္ၾကာၾကာ စဥ္းစားမေနေတာ့။ ထုတ္မရသည့္ မဟာဒုတ္ၾကီးကိုပဲ ခပ္ဆဆ ႏွဲ႔ေပးေနလိုက္သည္။ ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား သိသိသာသာ ဟ လာျပီး ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ ညည္းသည္။ အျပာကားထဲမွ ပြန္းမင္းသမီးမ်ား၏ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ တူ၏။
၀င့္ ျဖစ္ေနပံုကို ၾကည့္ျပီး သြင္လည္း စိတ္ေတြ ထ လာသည္။ ဒုတ္တုၾကီးကို ကိုင္ထားရာမွ အသာ လႊတ္လိုက္၏။ အားရွိပါးရွိ ျဖဲကားထားသည့္ ပန္းႏုေရာင္ ပိပိေလးထဲတြင္ ရာဘာ လီးတံၾကီးက ေငါက္ေတာက္ ထ လွ်က္ မိမိကို ေျပာင္စပ္စပ္ လုပ္ျပေနသည္။ ၀င့္ ကိုယ္ေလးကို အသာ ဆြဲမျပီး ေပါင္ခ်င္း ခြလိုက္၏။ အ၀တ္ဗလာ ကိုယ္လံုးႏွင့္ မိန္းမပ်ိဳေလးႏွစ္ဦး၏ ေပါင္တံ ေလးေခ်ာင္းက သခ်ၤာ အေျမွာက္လကၡဏာ လို ျဖစ္သြားသည္။ ၀င့္ ေပါင္ၾကားမွ ဒံုးက်ည္ၾကီးခမ်ာေတာ့ သြင့္ ပိပိ ေခ်ာအိအိေလး၏ တြင္းထဲ ဇြတ္အတင္း သြတ္သြင္း ခံရေလျပီ။ သြင့္ ကိုယ္ထဲတအိအိ ၀င္လာသည့္ တစ္ဆို႔ဆို႔ အရသာၾကီးက မက္ေမာဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွ၏။ လီးတုၾကီး မခ်ိမဆန္႔ ၀င္သြားလိုက္သည္မွာ တဖ်စ္ဖ်စ္ ျမည္သံေလးမ်ားပင္ ၾကားရသလို ထင္မိသည္။
ပက္လက္လွဲေနသည့္ ၀င့္ တစ္ေယာက္ တံေတာင္ေလး အားျပဳျပီး ထ ရန္ ျပင္သည္။ မိမိ ကိုယ္ထဲမွ စပါယ္ရွယ္ အရသာထူးေပးေနသည့္ လီးတုၾကီးကို သြင္က တစ္ဘက္က အပိုင္သိမ္းရန္ ၾကံေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ မေတာ္ သူ႕ထဲ တဆံုး၀င္ျပီး ကိုယ့္ ထဲမွ ကြ်တ္ထြက္သြားလွ်င္ ႏွေျမာစရာ။ ခု ကိုပဲ မိမိ ထံ ထပ္သြင္းမရသည့္ တစ္ပိုင္းလံုးနီးပါး မိသြင္ အဖုတ္ထဲ တအိအိ ၀င္သြားေနျပီ။ ၀င့္လည္း ကိုယ္ေလး ေကာ့ ျပီး လီးတု ကြ်တ္မထြက္ေရး သြင္ႏွင့္ အျပိဳင္ အလုအယက္ ၾကိဳးစားရေတာ့၏။
မိန္းကေလး ႏွစ္ဦး ပံုစံက ေဘးမွ ၾကည့္လွ်င္ ရယ္စရာမ်ား ျဖစ္ေနမည္လား မသိ။ သူမတို႔ ႏွစ္ဦးကေတာ့ လီးတံၾကီး တစ္ေခ်ာင္းလံုး မိမိ အဖုတ္ထဲ ၀င္ေရး အသည္းအသန္ ၾကိဳးပမ္း ေနၾကသည္မွာ မရယ္ႏိုင္အား။ ႏွစ္ဦးလံုး ႏႈတ္မွ တအီးအီး တအင့္အင့္ႏွင့္ အားယူသံမ်ား အဆက္မျပတ္ ျမည္လာသည္။ နာသလိုလို ေအာင့္သလိုလို ေ၀ဒနာၾကီးက ကိုယ္ထဲ အေတာင့္လိုက္ ၀င္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ထူးဆန္းစြာပဲ ထို ေ၀ဒနာကို ႏွစ္ေယာက္လံုး မက္မက္ေမာေမာ လိုခ်င္ေနၾကသည္။ သြင္က ခါးကို ေကာ့ကာ ေကာ့ကာႏွင့္ အတင္း ဖိ သြင္းသည္။ ၀င့္ လည္း အားက်မခံ တင္စိုင္မ်ားကို စေကာ၀ိုင္းသလို ေ၀့ရင္း လီးတုၾကီးကို ျပန္ လု သည္။ ၀င့္ ေပါင္တံ ျပည့္ျပည့္တစ္ဘက္ကို သြင္က ဖက္ထားသည္။ ၾကမ္းေပၚ ေထာက္ထားသည့္ သြင့္ လက္ေမာင္း ပုခံုးတစ္ဘက္ကို ၀င့္က အပီအျပင္ ကိုင္ထား၏။ ႏွစ္ဦးသား ႏွဲ႔ကာ ပြတ္ကာႏွင့္ သကာရည္ စိုလူးေနသည့္ မုန္႔ႏွစ္ခု ထိထိမိမိ ကပ္မိသြားသည္။ ဘယ္သူ႕ထဲ ဘယ္ေလာက္ ပို၀င္သြားျပီမွန္း မသိေတာ့သည့္ လီးတံၾကီး ခမ်ာေတာ့ မိန္းကေလးႏွစ္ဦး၏ အသစ္စက္စက္ အဖုတ္ႏွစ္ခုထဲတြင္ အတစ္လိုက္ အေတာင့္လိုက္ ဆံုးဆံုး ျမဳပ္သြား ရွာေလျပီ။
“အီးးး… ကြ်တ္ ကြ်တ္..”
“ဟဲ့ဟဲ့.. အိုးးး.. အ အ..”
“နာရင္ အတင္း မေကာ့သြင္းနဲ႔ေလ ဟယ္.. အင္းး.. ရွီးးး..”
“နင္ နာလို႔လား.. အာ့ဆို ျငိမ္ျငိမ္ေနလိုက္ေလ.. ငါ မနာဘူး..”
“ဟူးးး.. ဟင့္အင္းး.. နာပါဘူး.. ငါ လည္း နာဘူး..”
“အိုးး ဟို႔.. ေကာင္းတယ္.. ရွီးး..”
“အင္းး.. ဟုတ္တယ္..”
“ေဆာင့္.. အသြင္.. ေဆာင့္ ဟယ္.. ေဆာင့္ေပး..”
“အင္းးး.. နင္ ေကာ့ေပးထား ၀င့္.. ေတာင့္ ထားေပး..”
“အုိးးး… အီးးး… ငါ.. ငါ.. သ.. သ.. သြင့္.. ငါ..”
“အင္းးး.. ငါ ေကာပဲ.. အမေလးး.. ေကာင္းတယ္.. အြန္႔ဟယ္.. အင့္ အင့္.. ဟူးးးးး”
ႏွစ္ဦးသား ေျခကုန္ လက္ပန္း က်သြားျပီ။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ခြလွ်က္တန္းလန္းႏွင့္ပင္ ပက္လက္ လွန္ခ်လိုက္ၾက၏။ အေပၚစီးမွ ၾကည့္လွ်င္ ကိုယ္တံုးလံုး မိန္းမပ်ိဳႏွစ္ဦး ဆန္႔က်င္ဘက္ အရပ္ကို ေခါင္းျပဳကာ ပိုးလိုးပက္လက္ လန္ေနၾကသည္။ ရာဘာ လီးတုႏွင့္ သပ္လွ်ိဳထားသည့္ အဖုတ္ႏွစ္ခုကေတာ့ ပူးေနဆဲ။ ၀င့္ အာေခါင္မ်ား ေျခာက္ကပ္ျပီး ေရငတ္ သလိုလို ျဖစ္လာသည္။ ေအာက္က တစ္ဆို႔ဆို႔ဟာၾကီးက မာေတာင္ေတာင္ႏွင့္ အေတာင့္လိုက္ၾကီး။ လိုအင္ျပည့္သြားေတာ့ ဒါ ၾကီး ရွိေနတာ ခံရ ခက္သလိုလို ျဖစ္လာသည္။ သြင္ လည္း ထို႔နည္းတူပဲ ျဖစ္ရမည္။ “ဟီးးး..” “ခြိခြိ..” ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္ျပီး ရွက္ ရယ္ ရယ္မိၾက၏။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ကုန္း ထ သည္။ သြင္က အရင္ ေနာက္ကို ဆုတ္လိုက္သည္။ သြင့္ဘက္မွ ကိုေရႊ လီးတု ပလြတ္ကနဲ ကြ်တ္သြား၏။ ခြိ.. ၀င့္ကို ၾကည့္ျပီး သြင္ က်ိတ္ရယ္သည္။ ၀င့္ လက္သီး ရြယ္ ရင္း အံက်ိတ္ျပ၏။ ျပီးေတာ့ သူမလည္း ဖြီးးး ကနဲ ရယ္မိသည္။
“ဟီဟိ.. မိ၀င့္.. ခြ်တ္မရ ျဖစ္ေနလား.. ဟုတ္လား.. ခိခိ.. နင့္ အဖုတ္က လီး ေငါက္ေတာက္နဲ႔.. ဟီဟိ.. ခြိခြိခြိ..”
“လဒမ.. မရယ္နဲ႔.. လာ ဆြဲ ထုတ္ေပး..”
ႏွစ္ဦးသား တခိခိ ရယ္မိၾကသည္။ ဒုတ္တုၾကီးက တကယ္ပဲ ၀င့္ကိုယ္မွာ တစ္ေနသည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ႏွဲ႔ျပီး ထုတ္ယူရ၏။ တပ်ိပ်ိႏွင့္ ကြ်တ္ထြက္ သြားေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္လံုး စိတ္ေအးရေတာ့သည္။ တကယ္သာ ခြ်တ္မရပါလွ်င္ ၀င့္ထည္၀ါ ဆိုေသာ မိန္းမလွေလး ဘ၀၊ ထိုင္မရ ထ တြဲေလာင္းႏွင့္ ဒုကၡ ေရာက္ရခ်ည့္ မဟုတ္ပါလား။ သည္ျပႆနာမ်ိဳး ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္မွ မေျဖရွင္းႏိုင္ပါလွ်င္ ကယ္မည့္သူ ေ၀းဘိခ်င္း။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ၊ အတတ္ဆန္းရသည့္ အရသာေလးကိုေတာ့ ႏွစ္ဦးလံုး မေနာေခြ႕မိသည္ အမွန္ပင္။ ၀င့္က ထိုင္လွ်က္ႏွင့္ပဲ အနားရွိ အက်ီကို ျပန္ေကာက္စြတ္သည္။ သြင္က တံုးလံုး အတိုင္းႏွင့္ အခန္းေထာင့္နားမွ ေဘစင္ရွိရာ သို႔ လီးတုၾကီး ကိုင္ျပီး သြား၏။ အဘိုးတန္ ရတနာ ဒုတ္တံၾကီးကို တယုတယ ပြတ္သပ္ ေဆးေၾကာသည္။ တြဲေလာင္းခ်ိတ္ထားသည့္ တဘက္ေလးႏွင့္ ၾကင္ၾကင္နာနာ သုတ္ေပးျပန္၏။ အ၀တ္စားမ်ား ျပန္၀တ္ျပီး ၀င့္ ထ ရန္ ျပင္သည္။ သြင့္ကို လွမ္း ေနာက္၏။
“သိလား မိသြင္.. နင္ ေစာေစာက လမ္းေလွ်ာက္တာ ကြတတနဲ႔.. ဟီးးး..”
“ေအာင္မာ.. ၀င့္စုတ္မ.. နင္က် ခ်က္ခ်င္းေတာင္ ထ ရပ္ ႏိုင္လို႔လား.. ခုလည္း သတိထားဦး.. ေတာ္ၾကာ ေခြ လဲ ေနဦးမယ္..”
“ခိခိ..”
“ဟဲ့ ၀င့္.. ငါ ေျပာဦးမယ္.. နင့္ အ၀ွာက စာေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးသလို ေမွ်ာ့ ပါတယ္ ဆိုတာမ်ားလား.. ျပန္ႏႈတ္မရ ျဖစ္ေနလို႔ေလ.. ဟီးး.. ငါ လန္႔သြားတယ္ သိလား..”
“ေမွ်ာ့လား ကြ်တ္လား တီေကာင္လားေတာ့မသိဘူး.. နင့္ဥစၥာၾကီး မခ်ိမဆန္႔ ျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ..”
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကိဳက္တယ္ မွတ္လားးးး… ၀န္ ခံ လိုက္ သူငယ္မ.. this lady နဲ႔ this lady.. ရွက္ မေနနဲ႔.. ငါေတာ့ ၾကိဳက္တယ္.. ဟီဟိ..”
“အင္းပါ.. ငါလည္း သေဘာက်တယ္.. တကယ္.. အဲ ေနစမ္းပါဦး.. နင္ အာ့ ဘာလုပ္ေနတာတုန္း..”
“သိမ္းတာေလ.. ဘာလဲ.. နင္ သိမ္းမို႔လား..”
“ဟဲ့ သိမ္းတာက တေနရာရာမွာ သိမ္းေလ ဟယ္.. လြယ္အိတ္ထဲထည့္ေတာ့ သြားေလရာ ပါေနမွာေပါ့ ဟ..”
“အြန္းေလ.. ပါ ဘာ ျပဳ တုန္းး..”
“မေတာ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေတြ႕သြား ေကာင္းမလား ဟဲ့.. အသြင္မ ရဲ့..”
“ဟမ္.. ဒီမွာေလ.. ဒီ ရံႈ႕အိတ္ထဲ ထည့္ျပီးမွ ငါ့ လြယ္အိတ္ အတြင္းဇစ္ကန္႔မွာ ထည့္မွာ.. ဘယ္သူက ျမင္မလဲ ကဲ..”
“ေျပာ ရ မလား ဟဲ့.. တစ္ေယာက္ေယာက္က လက္ေဆာ့ျပီး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ နင့္ ဘယ္လို ျမင္မလဲ.. ကဲ..”
“ေအာင္းးမေလး… ေဒၚ၀င့္ထည္၀ါ.. ငါက ငါ့ ပစၥည္း ငါ့ အိတ္ထဲ ငါ ထားတာ.. သူမ်ားအိတ္ထဲ တကူးတက လာဖြင့္ၾကည့္ျပီး ေ၀ဖန္မဲ့ လူရဲ့ စရိုက္ကိုမ်ား ေရႊရုပ္သြင္ ထည့္ေတြးမယ္ ထင္လား..”
“နင္ဟာေလ..”
“ဘာျဖစ္တုန္း.. သြားေလရာပါေအာင္ ေဆာင္ ကို ထားဦးမယ္.. ငါ့ အိတ္ လာျပီး စပ္စပ္စုစု ဖြင့္တဲ့ ဟာေတြ ဒါၾကီး ေတြ႕သြား ပိုေတာင္ ေကာင္းေသး.. တကူးတက လက္ခလယ္ ေထာင္ျပေနစရာမလိုဘူး.. ေအး ေရာ.. ”
“တကယ္ဟယ္.. ငါ မႏိုင္မ.. ခိခိခိခိ..”
“ဟီဟိ.. ခိခိခိ..”
ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္း စတိုးေလး၏ အေနာက္ဘက္ စက္ခ်ဳပ္ခန္းငယ္အတြင္း ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနသည္။ တစ္ခုေသာ ပန္းပြင့္ခ်ပ္တြင္ လိပ္ျပာကေလးတစ္ေကာင္ ေတာင္ပံ ျဖန္႔၍ နားေနသည္။ ပန္းႏွင့္ လိပ္ျပာတို႔၏ ၾကည္ႏူးစရာ ရင္ခုန္သံတို႔က ေလညွင္းႏွင့္ အတူ သြဲ႕သြဲ႕ စီးေျမာေနသည္။