October 13, 2024

ကုန္းပါ့မယ္

အဲဒီေလာက္ႀကီးမၾကမ္းနဲ႔ကြာ .. နာတယ္”” ပူကနဲ နားထဲတိုး၀င္လာေသာ အသံေၾကာင့္ ေျခ အစုံကို ဖ်တ္ကနဲ ရပ္လိုက္ရသည္။ ““ဘြတ္ စြပ္ ဘြတ္ ဘြပ္ စြပ္ စြိ ျပတ္”” ““ဟို႔ အိုး အိုး ကြၽတ္ကြၽတ္ အရမ္းၾကပ္တာပဲ ကြယ္”” ““နာေရာ နာေသးလား ဟင္”“ ““အ အ အခုန ေလာက္ေတာ့ မနာေတာ့ဘူး”” သုံးထပ္သား ခန္းစည္း ေလးအတြင္းမွ တီးတိုးသံေလးမ်ားကို သူ႔နားက သဲသဲ ကြဲကြဲဠၾကားေနရသည္။ ““ေကာင္းလိုက္တာ အင္း အင္း အင့္ အင့္”” ဒါ ထက္ေက်ာ္အသံ သူမွတ္မိသည္။ ေကာင္မ ေလးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗေထြးႏွင့္ ညီးတြားသံ တိုးတိုး ေလးစုပ္သပ္ေနသံေလာက္သာ ထြက္ေပၚေနရာ မသဲကြဲ။ ဝိုင္းခ်စ္အုံဆိုေသာ ခေလးမေလးပင္ျဖစ္ ေနေလသလား။ ခြန္ဂ်ာ့ရင္သည္ အတိုင္းအဆမဲ့စြာ တုံရီလႈပ္ရွားလာ၏။


လက္ထဲမွ ကူးၿပီးသား ဓါတ္ပုံအိတ္ကို စားပြဲေပၚ အသာခ်ထားကာ အခန္းတြင္းသို႔ တံခါးကို ဟလ်က္ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ““ျမန္ျမန္လုပ္ အစ္ကိုရယ္ မၿပီးေသးဘူးလား”” ““ၿပီးေတာ့မွာပါကြယ္ တေအာင့္ေလးေနာ္ ..ေနာ္””ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက လုံးဝေျပာင္စင္ကာ လုံခ်ည္မရွိ ေအာက္မွပက္လက္အေနအထားႏွင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားေသာ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထက္ ေက်ာ္လီးႀကီးက ပိုင္ ႐ိုက္သြင္းေနသလို စိုက္ စိုက္ဆင္း ေနသည္။ ““ဝိုင္း”” ရယ္ဟု သူက မ်က္ရည္ဝဲစြာ ေရ႐ြတ္ သည္။ မႏုႆမုဆိုး ထက္ေက်ာ္လက္အတြင္း သက္ဆင္း မိမွေတာ့ ဝိုင္းဘ၀ ဤသို႔သာ ကားလိပ္ခ်ရမည္ကို ခြန္ဂ်ာ ႀကိဳတင္သိထားေနသလိုပင္။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ႀကီးမားေသာ လီးမဲမဲ ႀကီးအ၀င္အထြက္၌ ေဘးသို႔ ျပန္႔ကားလိုက္ စုလိုက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနသည္။ ထက္ေက်ာ္ေဂြးစိႀကီးကမူ ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခ ဖင္ႏွစ္ျခမ္ားကားကို ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ မွန္ မွန္႐ိုက္ေပးေနသည္။မိုးေပၚသို႔ ဖဝါးလွန္ကာ ေျမာက္ထားေသာ ေကာင္မေလးေျခေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးေနရွာ သည္။ ““ေဆာင့္ .အင့္ အင့္ နာနာေလး အစ္ကိုရယ္”” ““ဒါနဲ႔ ေဆာင့္တာ နာတယ္ဆို”” ““အဟြန္း နာလို႔ နာတယ္ ေျပာတာေပါ့ ခုမွ မနာတာ”” ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးကို ဆြဲေျမာက္လိုက္၏။ လုံးပတ္ ငါးလက္မနီးပါး ႀကီးမားကာ ေစာက္ေရမ်ားႏွင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာလီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ကြၽတ္လုနီးပါးထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလး ေအာက္ေျခ၌ ျဖဴလြလြ ျမဳပ္ပူစီေဗာင္းေလးမ်ား အစီအရီ စုၿပဳံတြဲခိုေနၾကသည္။ တင္းတင္းေလး ေစ့သြားေသာ အကြဲေၾကာင္းၾကား၌ လီးဒစ္ႀကီးကား အျပင္သို႔ ငါးမွ်ာခ်ိပ္ တစ္ေခ်ာင္း လို ဆြဲထြက္လာသည္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ရဲရဲ ေလးမ်ား လန္ထြက္လာ၏။ ““ရႉး အား ကြၽတ္ကြၽတ္ အစ္ကိုရယ္ အစ္ကို႔ ဟာႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္တာ ရင္ထဲကို ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္တာပဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးေနာ္ .. အင္းဟင္း ဒါျဖင့္ အၿမဲတတ္ထားေပးမယ္ေလ ဟင္ သြား ဒီက အ ေကာင္းေျပာတာ ေဆာင့္မယ္ေနာ္ ေစာက္ပတ္ကို လက္ နဲ႔ၿဖဲထား ေမာေမာ ဟိုက္ဟိုက္အသံႏွင့္ ထက္ေက်ာ္ အ မိန္႔ေပးသလိုပင္ ကႏုကမာ ေရာင္ေတာက္ေနေသာ လက္သည္းေရွည္ေလးမ်ာပါသည့္ လက္ေခ်ာင္းေဖြးေဖြး ေလးႏွစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ကို ဆြဲၿဖဲေပး၏။
အစိေလးကျပဴးၿပီး ေထာင္ေနသည္။ ထိုေစာက္ စိေအာက္ေျခအတြင္းပိုင္း အသားႏုေလးမ်ား လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ေပၚထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ၾက ထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္း၀ အသားစိုင္မ်ားက အမဲ သားႏွယ္ ရဲရဲနီကာ လီးထိပ္ႀကီး မ၀င္မီ ေခတၱမွ် ပိတ္ဆို႔ ေနၾက၏။ ““ဘြတ္””ခနဲ အသံႏွင့္အတူ ထက္ေက်ာ္၏ လီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ စိုက္နစ္ တိုး၀င္ သြားသည္။ ““အီး ဟီး ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္”” ေကာင္မေလး ညီးတြားပုံက မခ်ိမဆ့္ႏိုင္လြန္းေလရာ ၾကားရသူ ခြန္ဂ်ာရင္၌ပင္ နင့္တင့္တင့္ႀကီးျဖစ္သြားေစေလသည္။ ထက္ ေက်ာ္၏ ရာဇ၀င္လူဆိုး စာရင္း၀င္ ပစၥည္းႀကီးက အသစ္ စက္စက္ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းသို႔ ပယ္ပယ္နယ္ နယ္ႀကီး လိုး၀င္ေနသည္မွာ ရွည္ၾကာလြန္းလွသည္ဟု သူထင္ေလသည္။ ၀င္သည္ ၀င္ေနသည္ ၀င္ေနဆဲ ကာလမွာပင္ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက တေျဖးေျဖး နိမ့္ဆင္းေနသည္။ ““အင္း .. ဟူေသာ ေကာင္မေလး၏ ညီးတြား သံေလးက ထက္ေက်ာ္လီးႀကီး အဆုံးေရာက္မွ အင့္အင္း ဟု အဆုံးသတ္လိုက္သည္ကိုလည္း ေတြ႕ရၾကားရ၏။ ထက္ေက်ာ္က လူယုတ္ .. ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဖင္အကြဲေၾကာင္းစပ္ၾကား အသားႏုေနရာေလးကို လက္ညႇိဳးျဖင့္ ရစ္ဝိုက္ပါတ္သပ္ေပးသည္။ လီးႀကီးအဆုံး၀င္ ထာသျဖင့္ တနင့္တပိုးခံစားထားရေသာ ေကာင္မေလး ခမ်ာ ဖင္ၾကားကို လက္ညႇိဳးႏွင့္ အေမႊခံရေသာခါ ကတုံ ကရီေလးျဖစ္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ထက္ ေက်ာ္၏လီးတန္ႀကီးကို ခါးသိမ္သြားမတတ္ ေယာင္၍ ေယာင္၍ ညႇစ္ျပစ္လိုက္ရွာသည္။ အခန္း၀မွေခ်ာင္းေန ေသာ ခြန္ဂ်ာဘက္သို႔ ဖင္ႏွစ္ခုက လွည့္ထားေလရာ ထိုသို႔ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ကို ညႇစ္လိုက္ျခင္းကို ခြန္ဂ်ာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးေတြ႕လိုက္ရသည္။ထိုအခါ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ခြန္ဂ်ာ့လီးအရင္းက ““တင္း””ကနဲ ေယာၿပီးခံစားလိုက္မိျပန္သည္။ ““ကြာ အဲလို မလုပ္နဲ႔ ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႔ဆို”” ““ခံလို႔မေကာင္းလို႔လား ဟင္”” “ ယားတယ္ ဖင္ထဲက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ”” ““ဒါျဖင့္ ဖင္ကိုလိုးေပးမယ္ေလ”” ““ေဟ့ ေအးကြာ အဲဒါေတာ့ မလုပ္နဲ႔”” ““ခံၾကည့္ပါအုံး မေကာင္း ေတာ့မလုပ္ဘူးေပါ့ ဘယ့္ႏွယ္လဲ”” ““ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မဟုတ္တာသိပ္လုပ္ခ်င္တာပဲ”” ““ေစာက္ပတ္ကအၿမဲ လိုး ေနရတာ ႐ိုးေနၿပီ ေနာ္လို႔”” ““ကြၽတ္ အကိုကလဲ ေရွ႕ဖင္ ပဲလုပ္ပါကြာ”” ထက္ေက်ာ္ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးဖင္ၾကားကိုေမႊေနေသာ လက္ေခ်ာင္းက လီးတန္ ႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ညင္ညင္သာသာ ယွဥ္တြဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ၾကည့္ပါလား လက္ေကာလီးေရာ ႏွစ္ခုသြင္း ျပန္ၿပီ အစ္ကိုႀကံႀကံဖန္ဖန္ သိပ္လုပ္တာပဲ နာတယ္ သိလား။ ထက္ေက်ာ္လီးေဘးမွ လက္ညႇိဳးကို ျပန္ႏႈတ္ လိုက္ျပန္သည္။
ဖင္ႀကီးကို ေျမာက္ခါ ေျမာက္ခါ ခတ္ သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လိုက္၏။ ““ဘြတ္စြတ္ ဘြတ္စြတ္ ကြိ ပိ ဘြတ္စြပ္”” “အင့္““အင့္ အင့္ အင့္”” ““အစ္ကို႔လီးကို အားရရဲ႕လားဟင္ ခ်ိဳမာ”” ““အိုး ဘာေတြေမးမွန္းမသိဘူး သြားကြယ္”” ခ်ိဳမာတဲ့ ဝိုင္းမဟုတ္ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ခြန္ဂ်ာ ေရွ႕သို႔ေျခတစ္လွမ္းတိုးျဖစ္သည္။ ေသာက ကင္ႏိုင္ ေသာ စိတ္ႏွင့္လည္း လီးကဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲေတာင္ ေပေပၿပီ။ ““ခ်ိဳမာ အားမရမွာစိုးလို႔ပါ”” ““အမေလး ေလး အစ္ကိုရယ္ ဒီေလာက္ဟာႀကီးနဲ႔ ခ်ိဳမာ့ဟာေလးထဲ လုပ္ေနတာေတာင္ ေသလုနီးပါးခံေနရတာ ဒီထက္ႀကီးရင္ေတာ့ စုတ္ျပတ္ကုန္မွာ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”” ႏွစ္ ေယာက္သားၿငိမ္သြားသည္။ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက အေၾကာဆြဲသလို ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုံခေနတုန္းျဖစ္သည္။ခ်ိဳမာဆိုေသာ ေကာင္မေလးက ထက္ေက်ာ္ ဖင္ႀကီးကို ဆြဲကာ ဆြဲကာ ေဆာင့္ရင္း တဟင္းဟင္း တအင္းအင္းႏွင့္ တြန္႔လိမ္ ေနရွာသည္။ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးက ခ်ိဳမာ့၏ေစာက္ ပတ္ေလးအတြင္း၌ အရင္းအထိ စိုက္၀င္ကာ တြင္း ေအာင္းရင္းအတြင္း၌ တုံခါေနမည္ကို ခြန္ဂ်ာ ေတြးမိ ေလသည္။ ထက္ေက်ာ္ပုခုံးကိုေမးတင္ကာ မွိန္းေန ေသာ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာကိုအခုမွ သူေတြ႕ရသည္။ ငယ္႐ြယ္ႏုနယ္လြန္းေသာ ခ်ာတိတ္မေလး မ်က္ႏွာက ေကာ္ပတ္႐ုပ္ကေလးႏွယ္ သန္႔စင္လွပသည္။ နက္ေမွာင္ေသာဆံပင္ေလးမ်ားက ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္း အုံးႀကီးေပၚ၌ ပ်ံဝဲ ဖြာဆင္းေနသည္။ ေမွးစင္းထား ေသာ မ်က္လုံးအစုံသည္ တလႈပ္လႈပ္ ..။ ““ေနာက္တစ္ခ်ီ လုပ္အုံးမလား”” ““ေက်ာင္းလႊတ္ ၿပီးၿပီ ကို ရဲ႕ ေက်ာင္းျပန္ေနာက္က်ရင္ အေမဆူမွာ ေနာက္မွေနာ္ ေနာ္လို႔” ” ခ်ိဳမာသေဘာပါ”” ငနဲသားအသံ က မေက်နပ္သလိုလို ၀မ္းနည္းသလိုလို “ “လုပ္ၿပီ ကိုကလဲဒီေလာက္လုပ္ရတာကို အားမရႏိုင္ဘူး သူ႔မွာ” ” ခ်ိဳမာ့ဖက္ကလဲ ျပန္ၾကည့္အုံး”” ထက္ေက်ာ္က ႏွာေခါင္း မွ ဟင္းကနဲသက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္ရင္း ခ်ိဳမာ့ဗိုက္ေပၚမွ ခြာ၍ထသည္။ခ်ိဳမာေရာ ထက္ေက်ာ္ပါ ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီးတို႔ၿပိဳင္တူငုံ႔ၾကည့္မိၾကသည္။ သုတ္ေရမ်ား ေစးကပ္ျပစ္ခြၽဲေနေသာ ေစာက္ ပတ္အတြင္းမွ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးျခင္းဆြဲ ထုတ္လိုက္သည္။ ““နဲနဲေပ်ာ့သြားၿပီ ..ေနာ္”” ခ်ိဳမာက လီးတန္ႀကီးကို လက္ေခ်ာင္းအဖ်ား ေလးမ်ားႏွင့္ ကိုင္ရင္းထက္ေက်ာ္ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာ လိုက္ေလသည္။ ““ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္လိုးရင္ ရေသးတယ္”” ““ေတာ္ပါေတာ့”” ခ်ိဳမာက မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ၿပဳံးရင္း ရွက္စႏိုးေလးေျပာသည္။ ထက္ေက်ာ္ရင္ဘတ္ႀကီး ကို ျပတ္ခနဲ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္စုပ္ၿပီးမွ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ ေအးစက္စြာ ပုံထားေသာ ထမီစိမ္းေလးကို လွမ္းယူ လိုက္ခါ ေျခေထာက္မွစြပ္သည္။
ထက္ေက်ာ္က အရွိန္ မေသေသးပဲ ခ်ိဳမာ့မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆြဲယူကာ နီေစြး႐ႊမ္းစိုေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ခ်ိဳၿမိန္ စြာ စုပ္ယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚမွာပင္ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ေလရာ ခပ္ငိုက္ငိုက္ႀကီး တြဲက်ေနေသာ လီးႀကီးက ခ်ိဳမာပါးစပ္ေလးနားတြင္ေရာက္သြားေလ၏။ ““ဟင္း သြား”” ခ်ိဳမာက ကဗ်ာကယာ မ်က္ႏွာ ကို လႊဲဖယ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။ ထက္ ေက်ာ္ ပုဆိုးကိုလဲျပစ္ေပးလိုက္သည္။ ““ဒါပဲေနာ္ ကို ခ်ိဳမာ ကေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးေပးၿပီးၿပီ ခ်ိဳမာ့ကို သစၥာေဖါက္ရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူး”” အာဂ ခ်ာတိတ္ေလးပဲဟု ခြန္ဂ်ာေတြရင္း အ ခန္း၀မွခြာသည္။ စားပြဲရွိ ဓါတ္ပုံအိတ္ေပၚ၌ ကမ္းက တမ္း ခြန္ဂ်ာဟု လက္မွတ္ထိုးကာ အိမ္ေပၚမွ အလ်င္ အျမန္ဆင္းလိုက္သည္။ဝိုင္း မဟုတ္ျခင္းအတြက္ သူေပ်ာ္သြားမိျခင္းကို ျပန္လည္ စမ္းစစ္ၾကည့္သည္။ ခ်ိဳမာဆိုေသာ ေကာင္မ ေလးႏွင့္ ထက္ေက်ာ္တို႔ ဇာတ္လမ္းကိုဝိုင္းသိလ်င္ .. စင္စစ္ကေတာ့ ဝိုင္း မသိေသာ ထက္ေက်ာ္၏ ပုံျပင္ေျမာက္မ်ားစြာရွိေနေသးသည္ကိုမူ ခြန္ဂ်ာ သိေန ခဲ့သည္။ အင္းေလ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဝိုင္းအုံခ်စ္ ဆိုတဲ့ ေကာင္ မေလးအတြက္ စိုးရိမ္မိတ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ ေနာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး သံပုရာရည္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္တစ္ခြက္ကိုေသာက္ျပစ္လိုက္ရသည္။ အလုပ္စားပြဲအတြင္းမွ ဝိုင္း ၏ ေအာက္စလြတ္ေနေသာ ဓါတ္ပုံေလးကို ထုတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ မ ၾကာမီေလးတင္ကမွ ေတြ႕ခဲ့ႀကဳံခဲ့ရေသာ ခ်ိဳမာဆိုေသာ အထက ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦးႏွင့္ မႏုႆမုဆိုး ထက္ ေက်ာ္တို႔၏ ေန႔ပြဲႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ၾကည့္ျမင္ခဲ့ရ ေသာ ခြန္ဂ်ာအဘို႔ ေအာက္စလြတ္ကာ ေစာက္ဖုတ္အ ကြဲေၾကာင္းေလး ထင္းေနေအာင္ ျမင္ေနရေသာ ဝိုင္း ဓါတ္ပုံေလးကို ၾကည့္႐ုံမွ်ႏွင့္ပင္ ခြန္ဂ်ာ လိုးခ်င္စိတ္မ်ား တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္လာသည္။ အလုပ္စားပြဲ၌ထိုင္ရင္း လီးႀကီးကို တင္းတင္း ဆုတ္ထားမိ၏။ ဒိတ္ကနဲ ဒိတ္ကနဲ လက္ဖဝါးကို ေသြး တိုးေနသည့္ အထိ အေတြ႕ကိုခံစားေနရသည္။ လီးထိပ္ မွ ခြၽဲျပစ္ေသာ အေရၾကည္မ်ား ယိုစီးလာ၏။ ထက္ေက်ာ္ ကဲ့သို႔ သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳေလးမ်ားကို ဖ်က္ဆီးလို ေသာဆႏၵလဲမရွိ။ ေယာက္်ားပီပီ ကိုင္ခ်င္သည္ကေတာ့ အမွန္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုဆိုးကို အသာေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္ မတ္ေထာင္ေနေသာလီးႀကီး တစ္ခ်ိန္က ႐ြယ္႐ြယ္ဆို ေသာ ေကာင္မေလးကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ား စြာလိုးခဲ့ေသာ လီးႀကီး .. ယခုမူ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေဝးကြာ ေနခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီး လီးျဖစ္ပါလ်က္ လီးအစာ မစားရေသာ ခြန္ဂ်ာ့လီးႀကီး ဘာေၾကာင့္ ျဝဖိုးေနသနည္း.. မသန္မစြမ္းခ်ိနဲ႔စြာ လူမမာတစ္ ေယာက္ႏွယ္ ေပ်ာ့တိ ေပ်ာ့ေခြဘာလို႔ မျဖစ္ရသနည္း။ စိတ္က ပူထူေနသည္ ယခုကဲ့သို႔ ကာမဆႏၵျဖစ္ပြားေပါက္ကြဲမႈမ်ိဳး မၾကာခဏခံစားရေသာ္လည္း ယခု ဝိုင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဓါတ္ပုံထဲ၌ ထင္ထင္ရွားရွား ျပတ္ျပတ္သားသားေတြ႕ရမွ ပို၍ ခံစားရသည္။ ထိုေစာက္ ဖုတ္ႀကီးကိုပဲ လိုးခ်င္ေနမိသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကိုင္ ထားေသာ လီးႀကီးက လက္ဆုတ္အာေနေအာင္ တုတ္ ခိုင္ထြားႀကိဳင္းေနသည္။ ႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်စဥ္က သူ႔လီးဤမွ်ေလာက္မႀကီးေသးဟု သူထင္သည္။

ထိုစဥ္ကသာယခုေလာက္ႀကီးေသာ လီးကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့လ်င္ မည္မွ် ေကာင္းမည္နည္း။ ““ေမာင့္လီးက လီးသူခိုး သိလား ဟင္းဟင္း”” ႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ၈-မိုင္ေမြးျမဴေရး ၿခံ၌ပင္ လြတ္လပ္စြာေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး ေန႔ည အခိန္မေ႐ြး ကစ္ၾကသည္။ ႐ြယ္ကလည္း ေမာင့္သေဘာ ေမာင္ပိုင္ ဆိုင္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ .. မီးျခစ္တစ္လုံးႏွယ္ အိတ္ထဲ ေဆာင္ထားရသလို အလြယ္တကူပင္ ထုတ္ယူသုံးစြဲ ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဆိုပါေတာ့ ႐ြယ္႐ြယ္ ေရခ်ိဳးၿပီး ထမီရင္လ်ား ႏွင့္ သနပ္ခါးလိမ္းေနလ်င္ သန္႔စင္လတ္ဆတ္ေသာ ႐ြယ့္ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို အေနာက္မွ သိမ္းဖက္ ဆုတ္နယ္ေခ် မြမိတတ္သည္။ ထမီကို ရင္လ်ားမွ ခြၽတ္ေလ်ာခ်လိုက္ ေသာအခါ ေရေဆးငါးႀကီးႏွယ္ သန္႔သန္႔ ရွင္းရွင္း ေရခ်ိဳး ၿပီးစႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေအးေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္စို႔နမ္း ျပစ္မိတတ္သည္။ ထိုအခါမ်ိဳး၌ ႐ြယ့္လက္ကေလး တစ္ဖက္က ေမာင့္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးကို ညင္ညင္သာသာေလး ဆုတ္ကိုင္ေပးတတ္လာ၏။ ႐ြယ္႐ြယ္ သနပ္ခါး မလိမ္း ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာက္ျပင္ ေဘးမွာပင္ ႐ြယ္႐ြယ္လွဲအိပ္ခါ ထမီကို ေျခေထာက္မွဆြဲခြၽတ္ျခင္းခံရရွာသည္။ ၀တ္လစ္ စလစ္ႏွင့္ ဖင္အခင္းမရွိ ေခါင္းအုံးမပါ ေမာင့္လိုးျခင္းကို ခံရရွာျပန္၏။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ေရစိုေန၍ ညီညီ ညာညာကပ္ေနလ်င္လည္းေမာင္က တယုတယ လွ်ာ ေလးျဖင့္ ယက္ေပးတတ္သည္။ဒါကိုပင္ ႐ြယ္႐ြယ္က ေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္ရသည္။ ႐ြယ္အေပၚ၌ ေမာင္က မ႐ြံ မရွာ ခ်စ္ပါေလကလားဟု အားနာ ျမတ္ႏိုးမႈႏွင့္ ေမာင္ လိုးလ်င္ အခ်ိန္မေ႐ြး အလိုးခံေနျခင္းျဖစ္၏။ ထိုစဥ္က ယခုကဲ့သို႔ ေစာက္ဖုတ္ယက္ျခင္း လီးစုပ္ျခင္းမ်ား ေခတ္ မစား ေအအိုင္ဒီအက္(စ္)ေရာဂါမသိသည့္တိုင္ေအာင္႐ြံရွာဖြယ္ ကာမဆက္ဆံနည္းကို ျမန္မာမ်ား ပီပီ အသုံးမျပဳခဲ့။ အကယ္၍ ေမာင္ကသာ အတင္းအၾကပ္ စုပ္ ခိုင္းမည္ဆိုလ်င္ ႐ြယ္႐ြယ္ မစုပ္ပဲေနမည္မထင္ ႐ြယ္ သည္ ေမာင့္ကို အသဲကြဲမတ္ခ်စ္ခဲ့ရွာေသာ မိန္းကေလးပင္ မဟုတ္လား။ တစ္ည ကို မွတ္မိသည္။ အလုပ္မ်ားသျဖင့္ ည ပိုင္းမလိုးျဖစ္ၾကပဲ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ၾက၏။ ေမာင္အိပ္ေပ်ာ္ အိပ္ေမာက်ေနစဥ္ ေမာင့္လီးကို လက္ဖဝါးႏုႏုေလးႏွင့္ ဆုတ္ကိုင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ေမာင္လန္႔ႏိုးသည္။ ေမာင္ ႏိုးလာမွန္း ႐ြယ္သိသည္။ ႀကိဳတင္၍ အ၀တ္အစားမ်ား ခြၽတ္ထားေသာ ႐ြယ္က ေမာင့္လီး ေသးေသးေလးကို အမဲအူ ဆြဲသလို အေရခြံေလးခ်ည္းစုပ္ခါ ဆြဲတင္လိုက္ ျပန္ခ်လိုက္လုပ္ေန၏။ ႐ြယ္႐ြယ္ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေနမွန္း သိ လိုက္ေသာအခါ ေမာင့္လီးႀကီးက မ်က္လွည့္ျပလိုက္သ လို ခ်က္ျခင္း ေတာင္သြားသည္။ ““ေမာင့္လီးက လီးသူခိုးသိလား”” ဟုလီးထိပ္ၿပဲ ၿပဲႀကီးကို လက္ညႇိဳးေလးႏွင့္ တို႔ထိကာ ရွက္စႏိုးေလးၿပဳံး ကာေျပာရင္း ေမာင့္ေပါင္ေပၚသို႔ တက္ခြသည္။ ေမာင္ က ခါးကို ေနရာက်ေအာင္ ျပင္ေ႐ြ႕ၿပီး ေမြ႕ယာျပင္ကို တေတာင္ႏွင့္ေထာက္ခါ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ငုံ႔ၾကည့္သည္။ ““ဟင့္ မၾကည့္နဲ႔ ရွက္တယ္”” ႐ြယ္႐ြယ္က ေမာင့္ရင္ဘတ္ႀကီးကို လက္ဖဝါးေလးႏွင့္ တြန္းလွဲၿပီး ျပန္အိပ္ ေစသည္။ ေမာင္က ႐ြယ္ အမူအယာအတိုင္း ေစာင္စ ကို ဆြဲယူၿပီး မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားလိုက္၏။ ““ၾကည့္ပါလား တတ္တယ္ သူဒါမ်ိဳး”” ေမာင့္ရင္ ဘတ္ကိုလက္သီးေလးႏွင့္ ထုရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာသည္။
ေမာင္က ႐ြယ္ကိုစတင္လိုးခဲ့ၾကစဥ္က ႐ြယ္႐ြယ္က ဤသို႔ပင္ မ်က္ႏွာကို ေစာင္ျဖင့္ အုပ္ထားခဲ့ သည္။ ထိုသို႔ေစာင္အုပ္ခါ ႐ြယ္႐ြယ္လုပ္သမွ် ၿငိမ္ၿပီးခံစားရ ေသာ အရသာမွာလည္း ကိုယ္က ဦးေဆာင္လိုးရေသာ အရ သာႏွင့္ေတာ့ အေတာ္ႀကီးကြာျခားျပန္သည္။ မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ခါအထိအေတြ႕ကို ရင္တစ္ခုံခုံခံစားရေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ညင္သာေသာ အထိအေတြ႕ မ်ိဳးကရွားပါးလိမ့္မည္ထင္သည္။ ႐ြယ္႐ြယ္က ယင္းသို႔ ေႏြးေထြးစြာ ရင္ခုံေစ တတ္ေသာ အျပဳအမူေလးမ်ားကို ျပဳတတ္သည္။ လီး ထိပ္ကို ခြၽဲေစးေသာ အေရေလးမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာကာ ပြတ္သပ္လ်က္ ႏႈိးဆြေပးတတ္သလို ေဂြးစိကိုလဲ မနာ မက်င္ေလးဆုတ္နယ္လ်က္ လီးတန္ႀကီးကို ဂြင္းတိုက္ ေပးတတ္ေသးသည္။ ဤမွ် အျပဳအစုေကာင္းေသာ ႐ြယ္႐ြယ့္အား ခြၽန္ဂ်ာဘယ္သို႔ေမ့၍ရႏိုင္ပါမည္နည္း။ လီးထိပ္ႀကီးကို စ ေကာဝိုင္း လႈပ္ရွားရင္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးသကဲ့သို႔ ျပဳမူေလတိုင္း ခြန္ဂ်ာပါးစပ္ႀကီး အေဟာင္းသားႏွင့္ အလြန္အမင္း အရသာထူးစြာ ခံစား ဖူးခဲ့ရသည္။ ခ်စ္စြာေသာ ႐ြယ္႐ြယ္ေလး၏ စိတ္လက္ပါ စြာျဖင့္ ကိုင္တြယ္လႈပ္ရွားမႈတိုင္း၌ ခြန္ဂ်ာေမ့ေမ့မူးမူး ေမ်ာပါခဲ့ရသည္။ လီးအေပၚသို႔ ေစာက္ပတ္အ၀ကို ေတ့ၿပီး ညင္ သာစြာထိုင္ခ်လိုက္ေသာအခါ ေႏြးအီေသာ လီးထိပ္မွ အရသာသည္ ႏွလုံးသားမွဆင့္ကူးစိမ့္၀င္၍ တစ္ကိုယ္ လုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ခံစားသြားေစခဲ့ေသာ အထိအေတြ႕ေလးမ်ား ယခုမူ ေဝးခဲ့ရၿပီ .. စာေရးစားပြဲ၌ အတန္ၾကာ ထိုင္ရင္း မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ ခြန္ဂ်ာ့လက္သည္ တင္းက်စ္ေန၏။ လက္ဖဝါးအတြင္း ၌ အေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ကာ ဖုထစ္႐ုးၾကေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ဘယ္သို႔ ေျဖသိမ့္ရမည္မသိေအာင္ ခံစား ေနရသည္။ စားပြဲေပၚ၌ သူ႔အား ၿပဳံး႐ႊင္႐ႊန္းစိုစြာ ၾကည့္ ေနေသာ ဝိုင္းအုံခ်စ္ ဓါတ္ပုံေလးကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ သည္။ ထမီေအာက္စေလးလြတ္ေနေသာ ဝိုင္းအုံခ်စ္ထိုငေနပုံေလးက ဖိတ္ေခၚေနသလိုရွိသည္။ မ်က္ႏွာ ေလးက ပကတိ႐ိုးသားသန္႔စင္ေနျခင္းအတြက္ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္စဥ္ မိမိေစာက္ပတ္ႀကီးကို အထင္အရွားေပၚလြင္ ေနသည္ကို မသိသည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ခြန္ဂ်ာက လည္း နက္ကတစ္မ်ားရစဥ္ကတည္းက ထိုပုံေလးကို မ်က္ေစ့ထဲ၌ စြဲထင္ေနရာ အပီအျပင္ ကူးၿပီးေသာအခါရင္၌ အတိုင္းအဆမရွိ ဆႏၵမီးက အဟုန္ျပင္းစြာ ေတာက္ ေလာင္ခဲ့ရေလသည္။
လိုးခ်င္စိတ္မ်ား ထႂကြလာေလေလ ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ႐ြယ္႐ြယ္ကို သတိရေလေလ ျဖစ္လာရ သည္။ ႐ြယ္႐ြယ္သာရွိလ်င္ သူမအေျခအေနမ်ိဳး၌ ထမင္းပင္ခ်က္ၾကမည္မထင္။ တစ္ေယာက္တည္း ငိုင္ေတြကာ ပုဆိုးကို ဆီးစပ္အထိေလ်ာကာ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးႀကီးကို ကိုင္ထားေလေသာ ခြန္ဂ်ာသည္ စတူဒီယို အခန္းဆီသို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ညင္သာစြာ၀င္လာ သည္ကို သတိမထားလိုက္မိေခ်။ အခန္းတစ္ခုလုံး တိတ္ ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ရွိသည္။ တစ္ဖက္ဖြင့္ထားေသာ ျပဴ တင္းေပါက္မွ ေအးျမေသာ ေလစိမ္းေလးက ညင္ညင္ သာသာ တိုက္ခတ္ေန၏။ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ သက္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာႏႈတ္ခမ္းအစုံသည္ တဆတ္ဆတ္တုံရီေနသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကိုင္ထားဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔လီးႀကီးမွာ ထိပ္ႀကီး တင္းကာ ခရမ္းသီး ႀကီးတစ္လုံးနယ္ ေျပာင္တင္းနီရဲေနသည္။ ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားရင္း ခြန္ဂ်ာ ၀န္းက်င္ကိုေမ့ေနသည္။ အျပင္ခန္းကတည္းက ဝိုင္း အသံျပဳၾကည့္သည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္းတံခါးႀကီး ပြင့္ေနသည့္ အတြက္ စတူဒီယိုအျဖစ္အသုံးျပဳေသာ ေနာက္ဖက္ အခန္းသို႔ ဆက္၀င္ခဲ့မိသည္။ ဒါသည္ပင္ ဝိုင္းအမွား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါမည္။ စာေရးစားပြဲ၌ ၿငိမ္သက္ကာ ဓါတ္ ပုံတစ္ပုံကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာ့ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ တစ္ႀကိမ္တည္းေသာ ေတြ႕ဆုံေသးေသာ ခြန္ဂ်ာ ကို ဘယ္သို႔ႏႈတ္ဆက္ရမွန္းမသိ။ သို႔ေသာ္ ေျခလွမ္းတို႔ က ခြန္ဂ်ာ့အနီးသို႔ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕တိုးကပ္သြားေနမိသည္။ ထို အခါ ခြန္ဂ်ာ့စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ဓါတ္ပုံကို ဝိုင္း အ ေသအခ်ာေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေတြ႕လိုက္မိသည္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ပုံမွန္စီး ဆင္းေနေသာေသြးေၾကာမ်ား ရပ္ဆိုင္းသြားသလို ခံစား လိုက္ရသည္။ ဝိုင္း၏ ေျခလွမ္းမ်ားတုံ႔ဆိုင္းသြားကုန္ သည္။ ေရွ႕တိုးရခက္ ေနာက္ဆုတ္ရခက္ေတြျဖစ္ ကုန္သည္။ ႏွလုံးေသြးမ်ား တဒိုင္းဒိုင္းခုံေအာင္လည္းခံစားရသည္။ ရင္၌ ေမာလႈိက္တုံရီေသာ ေဝဒနာကိုလည္း ခံစားရသည္။ ဓါတ္ပုံက ဝိုင္းရဲ႕ပုံေလ ၾကည့္ပါအုံး ထိုင္ထား လိုက္တာ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္း.. ဘယ္ ေလာက္ရွက္ဖို႔ေကာင္းလဲလို႔ အိုး ထမီၾကားက ထင္ ထင္ရွားရွားႀကီးေပၚေနတာကလဲ တမင္တကာ ထမီကို လွန္ၿပီး ဓါတ္ပုံအ႐ိုက္ခံထားသလိုႀကီး။ ဟင္ သူ ပုဆိုးကိုေလ်ာ့ခြၽတ္ၿပီး မတ္ေတာင္ ေနတဲ့သူ႔ဟာႀကီးကို ကိုင္ထားလိုက္တာ။


သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ေနမွာေပါ့ ဝိုင္းရဲ႕ ေအာက္စလြတ္ေနတဲ့ပုံကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ျပစ္မွားေနမွာေပါ့။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိမသာ ျပန္ထြက္သြားလို႔ေရာ ရမလား အင္း မသိလိုက္ရင္ ေကာင္းသား ေတာ္ၾကာ သူ႔ကိုေတြ႕ၿပီး သူ႔ဟာႀကီး သူကိုင္ ထားတာ ျမင္လို႔ဝိုင္းက ျပန္လွည့္ေျပးတယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ရင္ဆိုင္ရဲၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာလုပ္ရ မလဲ သူ႔ဟာႀကီးကလဲ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆာေလာင္ေနရွာပုံပဲ ခက္ထာက ဝိုင္းက ဘယ္ ေယာက္်ားနဲ႔မွ အလိုးခံဖူးေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး အလိုလိုေနရင္း သနားသလိုခံစားမိရ ျပန္တယ္။ ဟုတ္တယ္ ခြန္ဂ်ာဆိုတဲ့ဓါတ္ပုံဆရာေလးကမိန္းကေလးေတြ ဓါတ္ပုံမ႐ိုက္ဘူးလို႔ အင္မတန္ နံမည္ႀကီးေနတာ အခုဝိုင္းနဲ႔ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ျဖစ္ၾကၿပီး ခြန္ဂ်ာမွာဒီေဝဒနာႀကီးခံစားေနရတယ္ဆိုေတာ့ ဝိုင္း စိတ္ေကာင္း ႏိုင္မလား ဝိုင္း ရပ္ေနရာက မသိမသာ သူ႔ဟာႀကီးကိုခိုး ၾကည့္မိျပန္တယ္။ခြန္ဂ်ာဟာ မိန္းမရဘူးတယ္ဆိုတာ ဝိုင္း သိပါတယ္။ ဒါႀကီးနဲ႔ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ ခြန္ဂ်ာရဲ႕မိန္းမလဲ ခြန္ဂ်ာကို ခ်စ္မွာ။ သိပ္ခ်စ္မွာပါပဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ေလ ခြန္ဂ်ာဆိုတဲ့ ကခ်င္ေလးဟာ တကယ့္ကို က်န္းမာသန္ စြမ္းတဲ့ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပဲေပါ့ ဝိုင္းအသက္ (၁၈)ႏွစ္ထဲ၀င္ေနပါၿပီ ဟိုဒင္း လိုးမယ္ဆိုရင္လည္း ရေနၿပီေပါ့။ ခေလးလဲေမြးႏိုင္ၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဆိုတာ မသိတသိနဲ႔ ရင္ခံတတ္႐ုံေလးရွိေသးတာ။ ထက္ေက်ာ္ဆိုတဲ့ ဟိုအေကာင္က လက္သရမ္းလြန္းလို႔ဝိုင္းမုန္းလိုက္တာ မေျပာနဲ႔ေတာ့..။ ““ဆရာ ..”” မွားသလား မွန္သလား မေဝခြဲ ႏိုင္ခင္မွာပါးစပ္က လႊတ္ခနဲ ေခၚလိုက္မိတယ္။ ခက္ လိုက္တာ ““ဟင္ ဝိုင္း ကုလားထိုင္က ကမ္းကတမ္း ႀကီးထရင္း ပုဆိုးကို ျပင္၀တ္ေနတဲ့ သူ႔တစ္ ကိုယ္လုံးဟာ ေဆာက္တည္ရာမရပဲ ယိမ္းထိုးေနရွာတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးဟာလဲနီလို႔။ ဝိုင္း ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေန တာလဲ ဟင္ သူ႔အသံၾကားမွ သူ႔ကိုပိုသနားမိျပန္တယ္။ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ျပဳမူေနတဲ့ သူ႔ကို လူမိသြားေတာ့ သူ မေနတတ္ေတာ့ဘူး မ်က္ႏွာကို ေအာက္ငုံ႔ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ စကား ေျပာေနေပမဲ့ သူဟာ အျပစ္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသား ေလးလို တုံေနရွာတယ္။ ““ဝိုင္း ေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ဆရာ”” ဘာထူး လဲ ဝိုင္းလဲ အသံေတြတုန္ေနတာပဲဥစၥာ ၿပီးေတာ့လဲ သူ႔လိုပဲ ေခါင္းကို ငုံ႔ၿပီး ေျပာေနတာ ဝိုင္းနဲ႔ သူ႔ၾကားမွာ ေျပာစရာစကားေတြ ကုန္သြားတယ္။


ဘာကစၿပီးေျပာရမွန္းမသိေအာင္လဲ ခံစားၾကရတယ္။ ““ဒီပုံကို က်ေနာ္ တမင္႐ိုက္တာမဟုတ္ဘူး”” ““ဝိုင္း နားလည္ပါတယ္ဆရာ”” ““ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အရမ္းခံ စားလိုက္ရတယ္”” ဝိုင္းက သံေယာင္လိုက္ၿပီး ေရ႐ြတ္ ေနမိသည္။ ““ဟုတ္တယ္ ဝိုင္း အရမ္းခံစားရတယ္ ဝိုင္းရဲ႕အလွ အင္း ဝိုင္းရဲ႕အလွပဲဆိုပါေတာ့ က်ေနာ့ကို ဖမ္းစားေနတယ္ ဝိုင္းရယ္ က်ေနာ္ မ႐ုန္းႏိုင္ မကန္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး”” ဝိုင္းအလွတဲ့ ဝိုင္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ျမင္လို႔ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး လိုးခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚ ေနပါတယ္ဆိုတာကို ယခု ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာတာပဲမဟုတ္လား။ ဝိုင္းဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေခါင္းေဖၚရဲမွာလဲ ဝိုင္း အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုံေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားေန မိတယ္။ စားပြဲစြန္းကို အထပ္ထပ္ပြတ္ရင္း ေခါင္းကိုပဲ တြင္တြင္ငုံ႔ထားမိတယ္။ ခက္လိုက္တာ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ။ ““ဝိုင္း .. ဝိုင္းရယ္”” ကတုံကရီနဲ႔ သူ႔လက္ႏွစ္ ဖက္ က ဝိုင္းပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို တင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ လိုက္တယ္။ ဝိုင္းေလ ဆတ္ကနဲ တုံသြားတယ္။ ႐ုန္းျပစ္ လိုက္ရမလား ပါးကို ျဖန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ႐ိုက္ျပစ္ လိုက္ရမွာလား ဝိုင္း တဆတ္ဆတ္တုံေသာ ႏႈတ္ခမ္း ေတြကို ကိုက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ဝိုင္းထံမွ တစ္စုံတစ္ရာ အေျဖကို ေမွ်ာ္ လင့္တႀကီး ေစာင့္စားဟန္ အားနည္းေသာ မ်က္လုံး မ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေနတသည္။ ဘာထူးလဲ .. ဘာူထးလို႔လဲ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြလဲ တဆတ္ဆတ္တုံေနၾကတာပဲ .. ““ဝိုင္း ေခါင္းကို ျပန္ငုံ႔ရင္း သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို အသာအယာ ဖယ္ခ်လိုက္ခါ သက္ျပင္းႏွစ္ခ်က္ ဆင့္ကဲ ရႈိက္မိ၏။ “ဝိုင္းရယ္ .. က်ေနာ္ ႐ိုင္းသြားသလားဟင္”” သူက စိုးရိမ္တႀကီး တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ေမးသည္။ ဝိုင္းက ေခါင္းကိုငုံ႔ၿမဲ ငုံ႔ကာ စကားမျပန္မိပဲရွိသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ဝိုင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို အနီး ကပ္ ျမင္သည္အထိ သူတိုးကပ္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္း ဆိုးေဆး ပါးပါးလွပ္လွပ္ ဆိုးထားေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းနီရနံ႔ခ်ိဳေမႊးေမႊးေလးကို သူရႉရႈိက္မိသြား၏။ တဆက္တည္းမွာလည္း ဝိုင္းကိုယ္နံ႔ေလးကို သူက ပူးပူးကပ္ကပ္ရရွိလိုက္ျပန္သည္။ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ေသြးမ်ား ဆူႂကႊလႈပ္ရွားလာၾကသည္။ သူက တံေတြးကိုဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္ ၿမိဳခ်လိုက္ရင္း ဒုတိယအႀကိမ္ဝိုင္း၏ ပုခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္ခါ မ်က္ႏွာ ခ်င္းနီးကပ္ေအာင္ ဆြဲယူလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုသည္ ေႏြးကနဲ ပူးကပ္သြားသည္။ဝိုင္း၏ မ်က္ေတာင္ရွည္ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းက်သြား၏။လက္ အစုံကလဲ သူ႔ေက်ာျပင္ကို အလန္႔တၾကား ဖက္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိမိ႐ုံေလးျဖင့္ ဝိုင္း တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ခ နဲ တြန္႔ကာ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ ေပ်ာ့ေခြခ်င္သြားသည္။ ““ႁပြတ္..ႁပြတ္”” သူက ဝိုင္းႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ညင္ညင္သာသာေလး စုပ္ယူလိုက္သည္။ ဖ်င္းကနဲ ခံစား လိုက္ရသည္။ ““ခ်စ္တယ္ ဝိုင္းရယ္”” အေမာတေကာႀကီးေျပာရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ျပန္၏။ သည္တစ္ခါ သူ႔လွ်ာေႏြးေႏြးျဖင့္ ဝိုင္း ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို တလစပ္ ယက္သည္။ စုပ္သည္။ ခ်ိဳျမေမႊးသင္းေသာ ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးေလးမ်ား ေျပာင္ စင္သြားသည္။ ဝိုင္းက အသက္ကိုေအာင့္ထားမိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကို ဝိုင္းမသိ။ မ႐ုန္း မဖယ္ မတြန္းမကန္ႏွင့္ တလြန္႔လြန္႔ေနိမိျခင္းကို ဝိုင္း၏ ဆူၿဖိဳးသန္စြမ္းေသာ လတ္ဆတ္သည့္ ေသြးမ်ားဆူႂကြ လာျခင္း သေကၤတပင္ျဖစ္မည္ထင္သည္။ ““အခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္ ဝိုင္းရယ္ေနာ္”” သူက တကယ့္ကို စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အသံႀကီးႏွင့္ ေျပာကာ ဝိုင္းခါးေသးေသးေလးကို ဖက္၍ဆြဲေခၚသည္။ အခန္းထဲသြားလိုးၾကမည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မွန္း သိ၏။ ပူေနထူေနေသာစိတ္ႏွင့္ေခါင္းကို ငုံ႔ထားမိ၏။


ဘာျဖစ္ရတာလဲ ႐ုန္းပါလား .. ေဝးရာဆီကိုခြာပါလား ဝိုင္း ဟာ သံလိုက္စက္ကြင္းမိေနတဲ့သူလိုပဲ သူေခၚရာကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ပါသြားေနမိတယ္။ အမွားအမွန္ ေဝဖန္ေတြး ေခၚႏိုင္တဲ့ စိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ပလဲ အို .. သူဝိုင္းကို ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚ ေပြ႕တင္၏။ အ လင္းေရာင္တသဲ့သဲ့မွ်သာလင္းသည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီး က ဝိုင္းအေပၚသို႔ တေျဖးေျဖး အုပ္မိုး ခြစီးလာသည္။ ဝိုင္းေမာသည္။ မ်က္ေစ့အစုံကို မွိတ္ထားလိုက္မိ၏။လက္ႏွစ္ဖက္က သူ႔ရင္ဘတ္ကို အထိတ္တလန္႔ေလးတြန္းထား၏။ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သား၏ အသက္ရႉသံသည္သာ ျပင္းျပင္းပ်ပ်ေလး ထြက္ေပၚေနသည္။ဝိုင္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ေစ့အစုံကို ဇြတ္မွိတ္ ထား မိသည္။ အသိစိတ္မ်ားကမူ သူ ဘယ္နားကိုကိုင္သည္ ဘာလုပ္ေနသည္ကို သိေနသည္။ သူ႔ထံမွ ပူေႏြးေသာ အသက္ရႉရႈိက္ေသာ ေလကို မ်က္ႏွာျပင္၌ ထိေတြ႕ခံ စားရ၏။ ခ်ိဳသင္းေသာ ေယာက္်ားရနံ႔တစ္မ်ိဳးကိုလဲ ဝိုင္းရေန၏။ ခုံလိုက္တာ .. ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ကို ေမာ ေနသည္။ သူ႔စကားေတြ ေျပာေနသည္ဟုေတာ့ ဝိုင္းထင္၏။ စကားလုံးမ်ားက တိုးလြန္း ညင္သာလြန္းၿပီး ႀကိပ္ ၍ေျပာေသာစကားမ်ားျဖစ္၍ မသဲမကြဲေလသံမွ် ေလာက္သာ တီးတိုးေျပာေနျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုလဲဝိုင္းနားလည္သည္။ နားလည္ေသာ စကားလုံးတိုင္း ကလည္း ဝိုင္းရဲ႕ရင္ကို ပူေႏြးလႈိက္ဖိုေစ႐ုံမွ်မက မ်က္ ႏွာ တစ္ခုလုံးကို ထူပူေစေသာ စကားလုံးမ်ားသာ ျဖစ္ေန သည္။ ““ဓါတ္ပုံထဲမွာ ဝိုင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျမင္ကထဲက လိုးခ်င္ေနတာ သိလား . ဝိုင္း”” ဝိုင္း ထိုစကားၾကားေတာ့ ရွက္လိုက္တာ။ မ်က္ ႏွာကို ၿပဳံးထားရမွာလား မဲ့ထားရမွာလား .. မသိ။ ေနာက္ သူထပ္ေျပာေသးသည္ ဝိုင္းက မ်က္ႏွာကို တစ္ ဖက္သို႔ေစာင္းထားၿပီး အံေလးတင္းတင္းႀကိပ္ထားရ၏။ ““ကိုယ္တို႔လိုးၾကရေအာင္ေနာ္ ဝိုင္း”” ခက္လိုက္ တာကြယ္ ဘယ္လိုလူလဲမသိဘူး ဟုတ္တယ္ ဝိုင္းက အစ္ကို႔လီးႀကီးကို ျမင္ကတည္းက ဝိုင္းလဲခံခ်င္ေနပါ တယ္အစ္ကိုရယ္ ျမန္ျမန္လိုးစမ္းပါလို႔ ေျပာရမွာလားဟင္း အပ်ိဳရွင့္ အပ်ိဳ အလိုးခံဘို႔မေျပာနဲ႔ ကိုယ့္ဖင္ေတာင္ ကိုယ္ ငုံ႔ၾကည့္ဖူးတာ မဟုတ္ဖူး ယုံလား။ အဲဒီစကားမ်ိဳးေတြ ဝိုင္းပါးစပ္က ဘယ္လိုလုပ္ထြက္မွာလဲလို႔ တစ္ခါထဲ သူက မိန္းမရဘူးၿပီးသားဆိုေတာ့ အဲဒီစကားေတြ ထြက္ရဲ ေျပာရဲတာေပါ့ အို ကြၽတ္ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ၿပီး နယ္ေပး ေနတယ္။


ဟာအား ကြၽတ္ကြၽတ္ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့ ရွက္တာလဲလြန္ေရာပဲ သူအဲဒီလို လုပ္ေလ ဝိုင္းက မ်က္ေစ့ေတြကို တင္းတင္း ပိတ္ထား မိေလပဲ။ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေခါင္းရင္းက ကုတင္တိုင္ ကို စုံကိုင္ဆြဲထားမိတယ္။ လက္ဆစ္ေလးေတြဆိုတာ ျဖဴ ေတာင္ေနတယ္။ အေပၚအက်ႌရင္ဘတ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ျပန္ၿပီ ဝိုင္း အသဲေတြေအးကနဲ ခံစားလိုက္ရတယ္သိလား ေႏြးေႏြးပူပူ သူ႔အာခံတြင္းမွာ ႏို႔သီးေခါင္းေလး ေတြကို စို႔ေပးျပန္ေတာ့ ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ဟို ခါးဆီက ျဖင္းကနဲျဖစ္ၿပီး အေပၚကို ေကာ့ေထာင္လိုက္မိတယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ကုန္တယ္။ အဲဒါ ဘာဓါတ္လဲမသိဘူးေနာ္ သိပ္ဆန္းတယ္ သိလား ဝိုင္း ႏို႔ႏွစ္လုံးကေနမထိ ေလမထိနဲ႔ သန္႔သန္႔စင္စင္အုပ္ထိန္း လာတာဆိုေတာ့ စိမ္းစားဥတြလို ေဖြးေနတာ အခြံႏႊာ ထားတဲ့စိမ္းစားဥမ်ိဳးေပါ့။ အ႐ြယ္အစားက ဟင္းေသာက္ ပန္းကန္အလတ္စားတစ္လုံးကို ေမွာက္ထားသလိုပဲ ခုံးလုံး ၿပီး က်စ္မာေနတာ ..ခြန္ဂ်ာဆိုတာကလည္း သိတဲ့အတိုင္း မိန္းမေသၿပီးကတည္းက မလိုးရတာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ဝိုင္းရဲ႕ တစ္ကိုယ္လုံးကို ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကိုက္စားဝါးၿမိဳျပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ။ ထမီအထက္ဆင္စေလးကို ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္ျပန္၏။ ဝိုင္း၏ အတြင္းခံ ဘရာဇီယာေလးက လည္ပင္း၌ ေရာက္ေနသလို ထမီကလည္း ေအာက္သို႔ေလ်ာဆင္း သြားသည္။ ေစာက္ေမႊေလးမ်ား မစုံတစ္စုံ ေပါက္ေနၾကၿပီဝိုင္းက အေမႊးနဲနဲသန္ခ်င္သည္။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားက ဆီးခု